OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Choreoterapia
KOD ECTS: 126-26-10-C14
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
20 Wymagania wstępne/ zaliczone
przedmioty poprzedzające: nie ma wymagań wstępnych
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie studentów do prowadzenia zajęć choreoterapeutycznych,
przekazanie wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej roli muzyki i tańca, ruchu, dotyku w procesie
terapii i wspomagania.
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe: NR Temat ćwiczeń
W1 Zapoznanie z celem i programem zajęć, omówienie sposobu zaliczenia, przedstawienie
podstawowych sposobów integracji grupy tańcem i ruchem
W2 Przestrzeń (przestrzeń osobista i ogólna). Trening odczuwania
W3 Przestrzeń (ograniczenia, bezpieczeństwo, wspólnota, bliskość)
W4 Trening wrażliwości. Trening taneczny. Trening oddechowy. Świadoma obecność w kontakcie z innymi
W5 Technika wspierania się o partnera, praca z ciężarem ciała, solo i w grupie.
W6 Praca z wewnętrznymi obrazami-technika wizualizacji, jako metoda pracy z osobami
sparaliżowanymi
W7 Praca z obrazami mentalnymi, metoda E.N.Franklina
W8 Podsumowanie. Sprawdzenie poziomu wiadomości. Zaliczenie praktyczne: elementy
treningu odczuwania, medytacja w ruchu.
V. Literatura Literatura podstawowa: Koziełło D. Taniec i psychoterapia. Wyd.KMK Promotions, Poznań 2002 Halprin A. Taniec jako sztuka uzdrawiania. Wyd.KINED.Warszawa 2010 Franklin E.N. Świadomość ciała. Wyd.KINED.Warszawa 2007 Bogdanowicz M. Kisiel B. Metoda Weroniki Sherborn. WSIP Warszawa 1992 Literatura uzupełniająca:
Wiszniewski M. Uzdrawiający taniec. Studioastro. Białystok 2003 Kappert D. Tańcząc z dziećmi. Wyd.KINED 2005 Kappert D. Archetypy, symbolika ciała, obrazy wewnętrzne. Wyd.Orion, Warszawa 2004 Newlove J.Dalby J. Laban dla wszystkich.Wyd.KINED Warszawa 2011
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych 01 Zdefiniować, czym zajmuje się
choreoterapia, wskazać podstawowe
założenia, nazwać funkcje terapii tańcem,
wyszukać odpowiednie wiadomości w
dostępnych środkach przekazu.
K_W16 OM1_W04 OM1_ W06
OM1_W10
02 Rozróżniać, klasyfikować, dobierać: różne
rodzaje muzyki i tańca, ruchu, dotyku w
odniesieniu do konkretnego przypadku,
osoby, schorzenia.
K_W22 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07
03 Opracować konspekt zajęć, zaplanować
określone działania, przeprowadzić i
zaprezentować podstawowe ćwiczenia z
zakresu zajęć terapii tańcem
K_U02 K_U09
OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U09 OM1_U10
04 Wyrazić w sposób aktywny podstawowe
umiejętności prospołeczne w stosunku do
osób niepełnosprawnych, być otwartym w
stosunku do ich potrzeb, kreatywnie je
zaspokajać w trakcie zajęć.
K_K06
OM1_K02 OM1_K03 OM1_K04
05 Być świadomym własnych ograniczeń w
kontakcie z innymi ludźmi - fizycznych i
psychicznych. Potrafi postrzegać relacje
między uczestnikami zajęć nie w kategoriach
stereotypów a w sposób autentyczny, wolny
od napięć
K_K07 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08
VII. Sposoby oceny: F - formująca;P - podsumowująca F1 – odpowiedź ustna F3- sprawdzian praktyczny (odgrywanie ról) F5- udział w dyskusji F6- prezentacja F7- ocena konspektu zajęć F7- przedłużona obserwacja przez prowadzącego P1- praca pisemna - test VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 W1 , W2, W8 F5,F6,F1, F7,P1, 02 W3, W4, W5 F3,F5,F6, F7 03 W5, W6 F3, F6, F7 04 W7, W8 F5,F7,P1 05 W7, W8 F5,F7,P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ............20 h
− konsultacje ........................................................................... ..........................................................1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do warsztatów ................................................................................................. ... ....10 h
− opracowanie prezentacji ............................................................................................................... ......5 h
− opracowanie konspektu zajęć ............................................................................................. ..............10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................. 10 h
RAZEM: 35 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8
− udział w warsztatach ................................................................................................20 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Anna Samwolska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Ergonomia
KOD ECTS: 160-26-10-O13
PUNKTY ECTS: 0,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: III/5 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 5
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających:
Bezpieczeństwo i higiena
pracy
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z podstawami ergonomii i fizjologii pracy, zarządzania
bezpieczeństwem pracy i higieną pracy, naświetlenie prawnych regulacji warunków pracy, przekazanie
wiadomości o obciążeniach, uciążliwościach i zagrożeniach związanych z pracą oraz o sposobach ich
ograniczania.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Rys historyczny ergonomii. Ergonomia jako nauka interdyscyplinarna. Wk2 Tematyka badań ergonomicznych. Układ człowiek-środowisko -praca. Wk3 Środowisko pracy: czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne i społeczne, ocena ryzyka
zawodowego, zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy. Wk4 Fizjologiczne uwarunkowania pracy: rodzaje pracy, obciążenia fizyczne i psychiczne,
zjawisko zmęczenia i jego skutki, zjawisko biorytmów. Wk5 Konstrukcja miejsca pracy na przykładzie organizacji stanowiska komputerowego -
zagrożenia i metody ich ograniczania.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Batogowska A., Podstawy ergonomii, Olsztyn 1998. 2. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, t. I i II, red. D. Koradecka, Warszawa 1997. 3. Górska E., Ergonomia, Warszawa 2001. 4. Kowal E., Ekonomiczno-spoleczne aspekty ergonomii, Warszawa-Poznań 2002. 5. Wykowska M., Ergonomia jako nauka stosowana, Kraków 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Ergonomia w opiece zdrowotnej, red. T. Pawlak, A. Prochas, Katowice 2003. 2. Ergonomia w zarządzaniu warunkami pracy, red. E. Kowal, Zielona Góra 2008. 3. Kiss B. A., Komputery dla rozsądnych, Wrocław 2008. 4. Wybrane problemy bezpieczeństwa i procesów pracy, red. J. S. Marcinkowski, Lublin 2009.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych 01 zaprezentować podstawową wiedzę na temat
czynników i mechanizmów
psychofizycznych działających w
środowisku pracy, rozumie podstawowe
zasady bezpiecznej pracy z pacjentem oraz
organizacji własnego środowiska pracy,
umie objaśnić zasady ergonomii, promocji
BHP i profilaktyki schorzeń zawodowych
K_W05
K_W20
K_W21
OM1_W01; OM1_W03;
OM1_W06
OM1_W06; OM1_W03;
OM1_W04; OM1_W05
OM1_W06; OM1_W02;
OM1_W03; OM1_W07
02 stosować zdobytą wiedzę z zakresu
ergonomii w działalności zawodowej i
prywatnej, potrafi zastosować poznane
metody i parametry do konstruowania
własnego środowiska pracy
K_U07
OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U05
03 wykonywać powierzone zadania zgodnie z
zasadami ergonomii i zasadami BHP
obowiązującymi w placówkach zdrowotnych
K_K17 OM1_K07; OM1_K03;
OM1_K04
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): P1 - zaliczenie ustne lub P2 - zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5 P1, P2 02 Wk1-Wk5 P1, P2 03 Wk1-Wk5 P1, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .............................................................................. ..........................................5 h
− konsultacje ................................................................................................................. .....................1 h
RAZEM: 6 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu: ..........................................................7 h
RAZEM: 7 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 13 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 0,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail) dr Edwin M. Naruszewicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w geriatrii
KOD ECTS: 126-26-10-B18
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M ROK/ SEMESTR: III/5 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Kinezyterapia, Fizykoterapia,
Fizjoterapia kliniczna w
ortopedii i traumatologii,
Fizjoterapia kliniczna w
neurologii, Fizjoterapia kliniczna
w kardiologii
Język wykładowy
Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych oraz metod
fizjoterapii stosownie do stanu pacjenta geriatrycznego.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), Ćwiczenia kliniczne (K) Wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne 2h; kliniczne 2h
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Teorie starzenia się, zmiany organiczne postępujące w starości Wk2 Testy oceny sprawności funkcjonalnej ,skale oceny depresji, test Mowy ciała ludzi
umierających Wk3 Specyfika pracy z pacjentem geriatrycznym Wk4 Systemy wsparcia i pomocy osobie starej Wk5 Społeczne i ekonomiczne skutki starzenia się społeczeństwa Nr Temat ćwiczenia K1 Fizjoterapia w wybranych chorobach wieku starszego - otępieniu starczym, chorobie
Alzheimera, SM, cukrzycy K2 Fizjoterapia w prowadzeniu pacjenta w osteoporozie. Fizjoterapia w zmianach
zwyrodnieniowych stawów kończyn i kręgosłupa osób starych K3 NTM. Problem ekonomiczny i psychologiczny ludzi starych K4 Praca z pacjentem neurologicznym w geriatrii. Odleżyny. Niepełnosprawność w
geriatrii-środki pomocowe, transport ,metody przenoszenia P5 Rehabilitacja geriatryczna – sprawdzian praktyczny
V. Literatura Literatura podstawowa: Wieczorkowska-Tobis K., Kostka T., Borowicz A. (red.). Fizjoterapia w geriatrii. PZWL, Warszawa, 2011. Galus K. Geriatria. Urban & Partner, Wrocław, 2007. Gorzkowska A., Opala G.: Rehabilitacja w wieku podeszłym. Postępy Nauk Medycznych 2010; 6: 492-498. Grodziecki T.,Kocemby J., Skalska A.: Geriatria z elementami gerntologii ogólnej podręcznik dla lekarzy i
studentów. Wyd. Via Medica, Gdańsk, 2007. Pasek T., Pasek J., Witiuk-Misztalska A., Sieroń A.: Leczenie ruchem (kinezyterapia) pacjentów w
podeszłym wieku. Gerontologia Polska 2011; 19, 2:68-76. Literatura uzupełniająca: Grzanka-Tykwińska A., Kędziora-Kornatowska K.: Znaczenie wybranych form aktywności w życiu osoby
w podeszłym wieku. Gerontologia Polska 2010; 18, 1:29-32. Kaczmarczyk M., Trafiałek E.: Aktywizacja osób w starszym wieku jako szansa na pomyślne starzenie.
Gerontologia Polska 2007; 15, 4: 116-118. Kuncewicz E., Gajewska E., Sobieska M i in.: Istotne problemy rehabilitacji geriatrycznej. Geriatria Polska
2006; 2: 136-140. Żak M. Ocena ryzyka upadków u osób starszych i możliwości prewencji. Gerontol. Pol. 2000, 8(3): 18-21. VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 zdefiniować i opisać podstawowe
jednostki chorobowe pacjentów
geriatrycznych
K_W13
K_W14
OM1_W03; OM1_W05; OM1_W07
OM1_W03; OM1_W02
02 wymienić metody oceny zaburzeń
strukturalnych i funkcjonalnych i
zastosować je w praktyce do oceny
stanu pacjenta w wieku starszym
K_W12
K_U04
K_U14
OM1_W03; OM1_W02; OM1_W04
OM1_W05
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U08; OM1_U09
OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08
03 ustalić program rehabilitacji,
samodzielnie przeprowadzić
procedury fizjoterapeutyczne
(zgodnie z zasadami BHP) u osób
starszych z różnymi chorobami,
dysfunkcjami oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów i krytycznie
je oceniać
K_U24
K_U16
K_U17
K_U20
K_K04
K_K10
K_K17
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05;
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09;OM1_U10
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U07;
OM1_U09
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
OM1_K02; OM1_K03; OM1_K01;
OM1_K04; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06;OM1_K07
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04 04 postępuje zgodnie z zasadami
Kodeksu Fizjoterapeuty, stawia
dobro pacjenta na pierwszym
miejscu, przestrzega praw pacjenta,
właściwych relacji z pacjentem i
jego rodziną, okazuje tolerancję dla
zachowań wynikających z
podeszłego wieku
K_K14
K_K13
K_K15
K_K06
K_K07
K_K08
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K07; OM1_K09
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K06;
OM1_K08
OM1_K05; OM1_K03 OM1_K03; OM1_K02; OM1_K05; OM1_K06;
OM1_K07; OM1_K08
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K03; OM1_K05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, K1-K5 F4 02 Wk2, K2, K3 F3 03 Wk3, Wk4, K1, P5 F4 04 Wk5, K4 P2,F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .................................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .......4 h
− przygotowanie do kolokwiów ......................................................................................................10 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ..................................................................................10 h
RAZEM: 24 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 45 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,7
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. ....... 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .........................................................,,,,....................... ..10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Sławomir Przewłocki XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Fizjoterapia kliniczna w ginekologii i położnictwie
KOD ECTS: 126-26-10-B16
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/ 5 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizykoterapia
Język wykładowy
Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych w zakresie ginekologii i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych.
Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu oraz połogu.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K) Wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne 2h; kliniczne 2h IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Wybrane schorzenia ginekologiczne – diagnostyka, obraz kliniczny, postępowanie
fizjoterapeutyczne. Wk2 Ciąża, poród, połóg. Wk3 Szkoła rodzenia – ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i obniżania się
narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy Wk4 Rehabilitacja po porodzie fizjologicznym Wk5 Rehabilitacja po cesarskim cięciu Nr Temat ćwiczenia P1 Ginekologia zachowawcza – postępowanie w wybranych jednostkach chorobowych. P2 Ginekologia operacyjna – postępowanie usprawniające przed operacją i po zabiegu K3 Nauka ćwiczeń oddechowych przygotowująca do porodu. Usprawnianie w okresie połogu. K4 Rehabilitacja po operacyjnym zakończeniu porodu. P5 Rehabilitacja ginekologiczna - zaliczenie praktyczne
V. Literatura Literatura podstawowa Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006.
Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali, PZWL, Warszawa, 2006.
Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie, wydawnictwo skryptowe nr 112,
AWF, Kraków 1991.
Literatura uzupełniająca Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.
Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa, 2000. Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol Pol. 2010, 81, 441-445
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować etiopatogenezę,
diagnostykę, przebieg kliniczny wybranych
chorób narządu rodnego oraz metody ich
leczenia (zachowawczego i operacyjnego)
K_W11
K_W13
K_W14
OM1_W03; OM1_W07; OM1_W10
OM1_W03;OM1_W05;OM1_W07
OM1_W03;OM1_W02
02 scharakteryzować prawidłowy przebieg
ciąży, porodu i połogu oraz występujące
powikłania i rolę edukacji zdrowotnej oraz
profilaktyki
K_W01
K_W14
K_W20
OM1_W01
OM1_W03;OM1_W02
OM1_W06; OM1_W03; OM1_W04;
OM1_W05
03 ustalić indywidualny program rehabilitacji i
samodzielnie przeprowadzić procedury
fizjoterapeutyczne u pacjentek w czasie
ciąży i połogu oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów i krytycznie je
oceniać
K_U01
K_U24
K_U16
K_U20
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U08;
OM1_U09; OM1_U10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09, OM1_U10
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
04 samodzielnie i w sposób odpowiedzialny
wykonać zadania zgodnie z zasadami BHP,
przestrzegając właściwych relacji z
pacjentem oraz zasad etycznych
obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07
OM1_K04; OM1_K01; OM1_K02;
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06;
OM1_K07
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K06;
OM1_K08
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K07; OM1_K09
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny 01 Wk1, P1, P2 F4, P1 02 Wk2 F4, P1 03 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, Wszystkie ćwiczenia F4, F3, P1 04 Wszystkie ćwiczenia F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych........................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. .................... ..1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........4 h
− przygotowanie do kolokwiów ...................................................................................................... 10 h
− przygotowanie do. zaliczenia pisemnego....................................................................................... 10 h
RAZEM: 24 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 45 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,3
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .......................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Dorota Dziechcińska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
km
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Fizjoterapia kliniczna w ortopedii i traumatologii
KOD ECTS: 126-26-10-B21 PUNKTY ECTS: 9 (4+5) KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/5
III/6 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin III/5-15
III/6 - 15
Ćwiczenia – liczba godzin
III/5 - 25
III/6 - 30
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka,
Fizjologia, Biomechanika,
Kinezyterapia, Fizykoterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie podstawowych wiadomości dotyczących dysfunkcji narządu
ruchu, opanowanie umiejętności zastosowania poszczególnych rodzajów fizjoterapii w kompleksowej terapii
schorzeń narządu ruchu, poznanie podstaw etiologii, patogenezy, kliniki i profilaktyki najczęstszych wad,
urazów i schorzeń, uzyskanie umiejętności badania pacjenta, doboru odpowiedniej terapii, wykonywania
ćwiczeń, zabiegów fizykalnych w leczeniu dysfunkcji narządu ruchu w zależności od stanu klinicznego i
funkcjonalnego pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk); ćwiczenia praktyczne (P); ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu
Rok III semestr 5 Wk1 Urazy narządu ruchu- wprowadzenie Wk2 Uszkodzenia stawu barkowego (SIS, bark zamrożony) Wk3 Łokieć tenisisty, golfisty Wk4 Bóle odcinka szyjnego kręgosłupa Wk5 Bóle odcinka piersiowego (łopatki w protrakcji, Choroba Scheuermanna) Wk6 LBP Wk7 Zaburzenia i urazy wokół stawu biodrowego Wk8 Jednostki kliniczne w obszarze stawu kolanowego- PFPS
Rok III semestr 6 Wk9 Jednostki kliniczne w obszarze stawu kolanowego- ACL Wk10 Jednostki kliniczne w obszarze stawu kolanowego - MCL Wk11 Jednostki kliniczne w obszarze stawu kolanowego- łąkotki Wk12 Jednostki kliniczne w obszarze stawu kolanowego - chrząstka Wk13 Jednostki kliniczne w obszarze stawu kolanowego–jumper’s knee
Wk14 Skręcenie stawu skokowo-goleniowego Wk15 Urazy ścięgna Achillesa (pięta Haglunda, tendinopatie w obszarze stopy)
Nr Temat ćwiczenia Rok III semestr 5
1P Rola łopatki w patologii kompleksu barkowego 2P SIS – konflikt podbarkowy, jak leczyć? 3P Bark zamrożony – etapy, postępowanie rehabilitacyjne 4K Łokieć tenisisty, golfisty – sposoby leczenia zachowawczego 5K Bóle głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa – sposoby postępowania 6K Bóle głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa – sposoby postępowania 7K Bóle odcinka piersiowego – przyczyny, możliwe połączenia powięziowe 8K Podstawy stabilizacji 9K Kompleks lędźwiowo-miedniczo-biodrowy 10K Ocena kliniczna pacjenta z LBP 11K Postępowanie rehabilitacyjne 12K Choroba Scheuermanna – postępowanie rehabilitacyjne 13K Staw biodrowy – co robić, jak szukać, jak leczyć? 14K Staw biodrowy – co robić, jak szukać, jak leczyć? 15 K PFPS- zróżnicowane postacie
Rok III semestr 6 16K PFPS – zróżnicowane postacie 17K ACl – przed zabiegiem 18K ACL – postępowanie rehabilitacyjne po zabiegu 19K ACl – kryteria powrotu do aktywności sportowej 20K Co powinien wiedzieć o MCL fizjoterapeuta? 21K Uszkodzenie łąkotek – sposoby leczenia, algorytm postępowania 22K Postępowanie po menisektomii, po szyciu łąkotek 23K Chrząstka stawowa (staw kolanowy) – początki i koniec, czyli sztuczny staw 24K Jak zwolnić przebieg chondromal;acji? 25K Upstream i downstream stawu kolanowego 26K Skręcenie stawu skokowo-goleniowego – plaga naszych czasów 27K Prewencja skręceń – co robić i radzić? 28K Achilles – tendinoaptia środkowej porcji ścięgna i w obszarze przyczepu 29K Pięta Haglunda- złożoność jednostki klinicznej 30 K Tendinopatie w obszarze stopy (ścięgna mięśni strzałkowych, mięśnia piszczelowego tylnego i
rozcięgna
V. Literatura Literatura podstawowa: 1.Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A.,Urban & Partner 2013
2.Rehabilitacja medyczna, red. Kiwerski J., PZWL Warszawa 2005 3.Fizjoterapia w chorobach układu ruchu, Paprocka-Bobrowicz M., Zawadzki M., Wyd. Med. Górnicki
Wrocław 2007 4.Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Nowotny N., Medipage Warszawa 2006 5.Urazy i schorzenia kręgosłupa. Kiwerski J., Kowalski M., Krasuski M. PZWL, Warszawa 2001 6.Wady postawy ciała, Kasperczyk T., Wyd. Kasper Kraków 2004 7.Rehabilitacja ortopedyczna:Tom 1-2, Elsevier Urban & Partner Wrocław 2009 8.Ortopedia, traumatologia i reumatologia, Duckworth A. D. Elsevier Urban & Partner Wrocław 2009 Literatura uzupełniająca: 1. Podstawy fizjoterapii: Tom 1-3, Nowotny J., Wyd. Kasper 2004 2.Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja, Wyd. Forum 2011 3.Rehabilitacja w praktyce, Wyd. Elamed 2011
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować zmiany patologiczne,
obraz kliniczny oraz podstawowe reakcje
człowieka na chorobę w różnych
schorzeniach narządu ruchu, wskazując
metody opisu i interpretacji podstawowych
jednostek i zespołów chorobowych
K_W14
K_W12
K_W13
K_W15
OM1_W03; OM1_W02
OM1_W03; OM1_W02;
OM1_W04; OM1_W05
OM1_W03; OM1_W05; OM1_W07
OM1_W04; OM1_W03;OM1_W05;
OM1_W08; OM1_W10
02 wymienić metody oceny wzorców i
nawyków ruchowych, scharakteryzować i
zastosować podstawowe testy funkcjonalne
wykorzystywane w ortopedii oraz
zinterpretować wyniki przeprowadzonych
badań
K_W09
K_W10
K_W11
K_U14
K_U15
OM1_W01; OM1_W02; OM1_W03
OM1_W02; OM1_W03;OM1_W06;
OM1_W07
OM1_W03; OM1_W07; OM1_W10
OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08
OM1_U05; OM1_U06; OM1_U07;
OM1_U08; OM1_U10 03 wyjaśnić pacjentowi istotę jego
dolegliwości, proponowany sposób
usprawniania oraz udzielić porady w zakresie trybu życia oraz postępowania w
stanach nieodwracalnej dysfunkcji lub przewlekłej choroby
K_U08
K_U12
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U05;
OM1_U10
OM1_U04; OM1_U03; OM1_U05
OM1_U10
04 samodzielnie ustalić, przeprowadzić i
kontrolować indywidualny program
rehabilitacji wykonując zabiegi z zakresu
kinezyterapii, fizykoterapii, masażu
leczniczego, wykorzystując różne formy
aktywności fizycznej w procesie
opanowywania umiejętności ruchowych
przez pacjenta realizując zadania zgodnie z
zasadami BHP obowiązującymi w
placówkach ochrony zdrowia
K_U24
K_U01
K_U02
K_U16
K_U20
K_K17
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U08;
OM1_U09; OM1_U10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U07
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09; OM1_U10
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04
05 okazywać zrozumienie i tolerancję dla
postaw, wynikających z kalectwa,
przewlekłej choroby, wieku, stawiając dobro
pacjenta na pierwszym miejscu
K_K07 K_K06 K_K08
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K03; OM1_K02; OM1_K05;
OM1_K06; OM1_K07; OM1_K08
OM1_K03; OM1_K05 06 wykazać się znajomością zagadnień z
zakresu rehabilitacji ortopedycznej w
oparciu o aktualne źródła wiedzy
K_K01 OM1_K01; OM1_K02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna, F3 – sprawdzian praktyczny, F6 – prezentacja, P2 – egzamin pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01
wszystkie wykłady i ćwiczenia
F1, F3, P2 02 F1, F3, F6, P2 03 F1, F3, P2 04 F1, F3, P2 05 F3 06 F1, F6, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Rok III semestr 5
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ....................................................................................................... ......................................... 15 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ .............................. 25 h
− konsultacje ................................................................................................................. ................................................1 h
RAZEM: 41 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .................................20 h
− przygotowanie do kolokwiów (odpowiedzi ustnych)..............................................................................................20 h
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych .................................................................................. ...................20 h
RAZEM: 60 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 101 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 4 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,8
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ .............................. 25 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.. ................................................................................. ..................... 20 h
Rok III semestr 6
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach.................................................................................................................... ...............................15 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................ ................................................................30 h
− konsultacje ................................................................................................................. .................................................1 h
− egzamin ............................................................................................................................. ...................................... ...2 h
RAZEM: 48 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ................................. .20 h
− przygotowanie do kolokwiów ................................................................ ................................................................. 20 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .................... . 20 h
− przygotowanie do egzaminu pisemnego.................................................................................................................. 25 h
RAZEM: 85 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 133 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,9
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............................................................................................ .............................. 30 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.. ...................................................................................................... 20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ryszard Biernat mgr Izabela Bendyk prof.dr hab. Lesław Łabaziewicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w psychiatrii
KOD ECTS: 126-26-10-B17
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/5 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Podstawy socjologii z
elementami socjologii zdrowia,
psychologia rozwojowa,
Arteterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z wybranymi jednostkami chorobowymi z zakresu psychiatrii oraz z zasadami i
metodami stosowanymi w rehabilitacji psychiatrycznej.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), Ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Koncepcje, zasady i etapy rehabilitacji psychiatrycznej. Wk2 Model kompleksowej rehabilitacji psychiatrycznej. Wk3 Metody rehabilitacji psychiatrycznej – terapia zajęciowa, terapia rodzinna, treningi
behawioralno-poznawcze, psychoedukacja, ergoterapia, terapia rekreacyjna. Wk4 Schizofrenia – epidemiologia, metody diagnozy, obraz kliniczny, leczenie farmakologiczne,
rehabilitacja. Wk5 Choroby afektywne (depresja, zespół maniakalny) – epidemiologia, obraz kliniczny, leczenie
farmakologiczne, rehabilitacja. Nr Temat ćwiczenia K1 Obraz kliniczny wybranych chorób psychicznych. Specyfika rehabilitacji psychiatrycznej. K2 Zaplanowanie indywidualnego programu rehabilitacji w wybranych schorzeniach
psychicznych. K3 Ocena stanu pacjenta na podstawie wywiadu, obserwacji, analizy dokumentacji medycznej. K4 Nawiązywanie kontaktu werbalnego i pozawerbalnego z chorym psychicznie. Komunikacja z
członkami zespołu terapeutycznego. Przeprowadzenie wybranych zajęć z zakresu treningu
umiejętności społecznych, psychoedukacji, arteterapii, rehabilitacji ruchowej. K5 Formy rehabilitacji psychiatrycznej – sprawdzian praktyczny
V. Literatura Literatura podstawowa Meder J.: Rehabilitacja. W: Psychiatria , t. III, red. A. Bilikiewicz, S. Pużyński, J. Rybakowski, J.
Wciórka. Urban & Partner, Wrocław, 2003. Bilikiewicz A.(red.). Psychiatria. Wyd. PZWL, Warszawa, 2006. Jakubik A. Zaburzenia osobowości. Wyd. PZWL, Warszawa 2000. Literatura uzupełniająca: Pużyński S. Leksykon Psychiatrii. PZWL, Warszawa, 1993. Cechnicki A. Rehabilitacja psychiatryczna - cele i metody. Psychiatria w Praktyce Klinicznej 2009, 2, 1: 41-
54. Żarów W. Postawa chorych psychicznie wobec rehabilitacji ruchowej. Wiad. Psychiatr., 2000, 1: 27–31. Słupczyńska-Kossobudzka E, Boguszewska L. Koordynacja leczenia – przegląd literatury światowej. Post.
Psychiatr. Neurol. 2002; 11: 197–203. VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot
potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 zdefiniować i opisać podstawowe
zaburzenia psychiczne
K_W13
K_W14
OM1_W03; OM1_W05; OM1_W07
OM1_W03; OM1_W02
02 komunikować się efektywnie z
pacjentem, jego rodziną, zespołem
terapeutycznym
K_U08
K_U09
K_U10
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U05;
OM1_U10
OM1_U03; OM1_U01; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U09;
OM1_U10
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
03 prowadzić samodzielnie lub we
współpracy z innymi członkami
zespołu terapeutycznego formy
terapii psychiatrycznej osób z
przewlekłymi zaburzeniami
psychicznymi (treningi umiejętności
społecznych, psychoedukację,
zajęcia arteterapii, rehabilitację
ruchową)
K_U16
K_U24
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09;OM1_U10
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U03; OM1_U04; OM1_U07;
OM1_U09
04 postępuje zgodnie z zasadami
Kodeksu Fizjoterapeuty, stawia
dobro pacjenta na pierwszym
miejscu, przestrzega praw pacjenta,
właściwych relacji z pacjentem i
jego rodziną
K_K14
K_K13
K_K15
K_K06
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K07; OM1_K09
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K06;
OM1_K08
OM1_K05; OM1_K03 OM1_K03; OM1_K02; OM1_K05; OM1_K06;
OM1_K07; OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk4, Wk5, K1 F4, P2 02 K1, K3, K4 F3 03 Wk1-5, K1-K5 F4, F3, P2 04 K1-K5 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .................................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .......4 h
− przygotowanie do kolokwiów ......................................................................................................10 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ..................................................................................10 h
RAZEM: 25 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 45 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,7
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. ....... 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................... ..10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):dr Jerzy Oszmiańczuk XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w pulmonologii
KOD ECTS: 126-26-10-B15
PUNKTY ECTS: 1,5
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/ 5 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Fizykoterapia,
Kinezyterapia
Język wykładowy
Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych oraz metod fizjoterapii
stosownie do stanu pacjenta.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K) Wymiar godzinowy ćwiczeń – praktyczne 2h; kliniczne 2h IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Cele, zasady rehabilitacji w chorobach układu oddechowego. Metody rehabilitacji
pulmonologicznej – ćwiczenia oddechowe, usprawniające, ogólnokondycyjne,
ćwiczenia skutecznego kaszlu. Wk2 Zastosowanie fizykoterapii i drenażu ułożeniowego w chorobach układu oddechowego. Wk3 Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne - przewlekłe
zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli. Wk4 Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne – rozedma płuc,
astma oskrzelowa, zapalenie płuc. Wk5 Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne - POChP
Nr Temat ćwiczenia K1 Niedomoga restrykcyjna i niedomoga obturacyjna układu oddechowego – obraz
kliniczny, postępowanie fizjoterapeutyczne. K2 Próby czynnościowe układu oddechowego - spirometria, gazometria, próby
wysiłkowe. Metodyka prowadzenia ćwiczeń oddechowych. K3 Cel i zasady stosowania zabiegów fizykalnych w chorobach układu
oddechowego. Drenaż ułożeniowy jako jeden z podstawowych zabiegów w
rehabilitacji pulmonologicznej - rodzaje pozycji, miejsce zmian chorobowych. K4 Usprawnianie w wybranych chorobach układu oddechowego. P5 Rehabilitacja pulmonologiczna – sprawdzian praktyczny
V. Literatura Literatura podstawowa Woźniewski M. Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja
medyczna. Tom II. Rehabilitacja kliniczna. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław, 2013. Droszcz W. Choroby układu oddechowego. W: Vademecum diagnostyki i terapii. PZWL, Warszawa, 1993. Mraz M, Mraz M. Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. W: Wrzosek Z., Bolanowski J.
Podstawy rehabilitacji dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 2011. Rosławski A., Woźniewski M. Fizjoterapia oddechowa. AWF, Wrocław, 2001. Literatura uzupełniająca Zieliński J. Badania spirometryczne w praktyce lekarskiej. Medycyna Praktyczna, Kraków, 2000.
Lewczuk J., Piszko P., Kowalska-Superlak M. Rehabilitacja chorych z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Fizjoterapia, 1998, 6,4: 3-7. Alkiewicz J. (red.) Leczenie inhalacyjne i rehabilitacja układu oddechowego u dzieci i dorosłych. Volumed,
Wrocław, 1995. VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować etiopatogenezę,
diagnostykę, badania czynnościowe,
przebieg kliniczny, powikłania chorób
układu oddechowego oraz metody ich
leczenia (zachowawczego i operacyjnego)
K_W11
K_W13
K_W14
OM1_W03; OM1_W07; OM1_W10
OM1_W03;OM1_W05;OM1_W07
OM1_W03;OM1_W02
02 ustalić indywidualny program rehabilitacji i
samodzielnie przeprowadzić procedury
fizjoterapeutyczne u pacjentów
pulmonologicznych oraz umie kontrolować
efektywność zabiegów i krytycznie je
oceniać
K_U01
K_U24
K_U16
K_U20
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U08;
OM1_U09; OM1_U10
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09, OM1_U10
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
03 samodzielnie i w sposób odpowiedzialny
wykonać zadania zgodnie z zasadami BHP,
przestrzegając właściwych relacji z
pacjentem oraz zasad etycznych
obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty
K_K10
K_K11
K_K13
K_K14
K_K17
OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07
OM1_K04; OM1_K01; OM1_K02;
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06;
OM1_K07
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K06;
OM1_K08
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K07; OM1_K09
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5; K1; P2 F4, P1
03 Wk1-Wk5; wszystkie ćwiczenia F3, P1 04 Wszystkie ćwiczenia F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych........................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. .................... ..1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........4 h
− przygotowanie do kolokwiów ...................................................................................................... 10 h
− przygotowanie do. zaliczenia pisemnego....................................................................................... 10 h
RAZEM: 24 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 45 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,3
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .......................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ewa Rydzewska mgr Dorota Dziechcińska mgr Teresa Truchanowicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Język migowy
KOD ECTS: 098-26-10-C12 PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II lub III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
20
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: − pokonanie lęku przed kontaktowaniem się z osobą niesłyszącą − znajomość podstawowych pojęć oraz terminologii w języku migowym − znajomość specyfiki, uwarunkowań i sposobów kontaktowania się w języku migowym − niesienie pomocy osobom niesłyszącym
− rozumienie i nadawanie prostych wypowiedzi w języku migowym III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu (wykłady 1-godzinne) Wk 1 Teoria języka migowego Wk 2 Daktylografia - znaki liter statycznych i dynamicznych. Znaki liter zmodyfikowanych,
digrafy. Wk 3 Daktylografia – znaki pojęć liczbowych 0-1000, znaki działań matematycznych Wk 4 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: rodzina, adres, posiłki, produkty
żywnościowe Wk 5 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: formy grzecznościowe, czynności Wk 6 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: ubranie, toaleta, łazienka Wk 7 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: u lekarza
Wk 8 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: części ciała Wk 9 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: rehabilitacja Wk10 Ideografia – znaki ideograficzne związane z tematem: umiejętności, szkoła, czas i
przestrzeń
Nr Temat ćwiczenia P1 Czy mnie rozumiesz P2 Przekazywanie pojęć z uwzględnieniem liter:
A,L,I,B,R,E,W,Y,C,P,O,S,T,M,N,U,V,X,K,G,F,Z,D,H P3 Przekazywanie pojęć z uwzględnieniem liter: Ć,Ś,Ń,Ó,Ż,Ź,SZ,CZ,CH,RZ P4 Przekazywanie liczebników głównych w grupach 0-5,6-9, 10, 11-15, 16-19, 20-50, 60-90.
Znaki działań matematycznych P5 Moja rodzina, gdzie mieszkasz. Kiedy jemy, co jemy P6 Moje zachowanie. Co będziemy robić. P7 Jakie masz ubranie. Będziemy się myć. Moja higiena. P8 Wizyta u lekarza. Trzeba zrobić badania. Która część ciała cię boli. P9 Jak będziemy ćwiczyć. Pomogę ci wrócić do zdrowia P10 Jestem w szkole. Pomoc tłumacza – chcę z tobą rozmawiać. Masz teraz dużo czasu
V. Literatura Literatura podstawowa:
1. Szczepankowski B., Kuncewicz D. Język migowy w terapii. Wyd. WSiP Łódź, 2008.
2. Szczepankowski B., Kossakowska B., Wasilewska T. Język migowy – pierwsze kroki. Wyd. Infopress
Olsztyn, 2009.
3. Henzel J.K. Słownik języka migowego. Wyd. RAKIEL Olsztyn, 2006. Literatura uzupełniająca:
1. Szczepankowski B. Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Wyrównywanie szans. Wyd. WSiP Warszawa,
1999.
2. Korzon A. Totalna komunikacja jako podejście wspomagające zdolności językowych uczniów głuchych.
Wyd. Naukowe WSiP, Kraków, 1999.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu: Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 Wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu
uczenia się i nauczania w zakresie języka
migowego.
K_W16 OM1_W04
OM1_W06
OM1_W10
02
Charakteryzuje problemy w zakresie
porozumiewania się z osobą niesłyszącą,
okazuje zrozumienie dla problemów
wynikających z niepełnosprawności, kalectwa
czy przewlekłej choroby.
K_W19
OM1_W05 OM1_W04 OM1_W08 OM1_W03
03
Definiuje i wyjaśnia podstawowe pojęcia z
zakresu rehabilitacji medycznej i fizjoterapii
w języku migowym.
K_W31 OM1_W10
OM1_W04
OM1_W09
04
Potrafi nawiązać kontakt z osoba niesłyszącą
stosując różne sposoby komunikowania się –
język migowy, odczytywanie mowy z ust,
pismo, elementy prozodyczne języka
migowego, pokaz; Potrafi komunikować się z pacjentem i jego
rodziną, wyjaśnić istotę jego dolegliwości i
zaproponować sposób usprawniania
K_U08
K_U09
OM1_U03
OM1_U04
OM1_U05 OM1_U10 OM1_U03
OM1_U01
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U09 OM1_U10
05 Identyfikuje problemy związane z opieką nad
osobą niesłyszącą, okazuje zrozumienie dla
K_K16
OM1_K06
OM1_K02
problemów pacjentów niesłyszących.
K_K07
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K07 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06 VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny – ocena samodzielnie przekazywanych oraz odczytywanych wypowiedzi
daktylografią i ideografią P2 – zaliczenie pisemne – odczytywanie prostych wypowiedzi daktylograficznych oraz przekazywanych
ideografią VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2, Wk3, P2,P3,P4 F1, F3, P2 02 Wk1, P1-P10 P2 03 Wk7, Wk8, Wk9, P8, P9 F1, F3, P2 04 Wk4-Wk10, P5-P10 F1, F3 05 P1-P10 F1, F3, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ................................................................................................ ........................10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .. ....................................................................................... ... 20 h
− konsultacje ............................................................................................................................. ............1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ……………. ............................................................................................14 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego ........................ ………………………………………....... 15 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,7 - udział w ćwiczeniach praktycznych .. .............................................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Barbara Kossakowska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kwalifikowana pierwsza pomoc medyczna
KOD ECTS: 121-26-10-A14
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I -III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
brak Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Umiejętność rozpoznania stanu zagrożenia życia lub zdrowia i udzielenia
pierwszej pomocy z zachowaniem zasad bezpieczeństwa własnego i osoby poszkodowanej.
III. Forma zajęć: Wk – wykład kursowy (informacyjny), W – warsztaty, T – ćwiczenia treningowe
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Podstawy prawne udzielania pierwszej pomocy. Zasady zachowania bezpieczeństwa
własnego, osoby poszkodowanej i miejsca zdarzenia. Podstawowe parametry życiowe
człowieka. Wk2 Podstawowe stany zagrożenia życia lub zdrowia pochodzenia internistycznego. Wk3 Podstawowe stany zagrożenia życia lub zdrowia pochodzenia urazowego – izolowane i
wielonarządowe obrażenia ciała. Wk4 Nagłe zatrzymanie krążenia u osoby dorosłej i dziecka. Wk5 Resuscytacja krążeniowo – oddechowa osoby dorosłej i dziecka z użyciem defibrylatora
AED.
Nr Temat ćwiczenia T1 Zapoznanie z celem, programem i warunkami zaliczenia przedmiotu.
Metody i techniki oceny podstawowych parametrów życiowych u osoby przytomnej i
nieprzytomnej. W1 Rozpoznanie i różnicowanie stanów zagrożenia życia pochodzenia internistycznego –
pierwsza pomoc i zabezpieczenie poszkodowanego. Pozycja boczna ustalona. T2 Urazy u dzieci i osób dorosłych. Badanie BTLS. Metody i techniki zabezpieczania
osoby urazowej. T3 Resuscytacja krążeniowo – oddechowa dziecka i osoby dorosłej. T4 Resuscytacja krążeniowo – oddechowa z użyciem defibrylatora AED. T5 Podsumowanie, sprawdzian praktyczny
V. Literatura Literatura podstawowa: Campbell J. E. (red.). International Trauma Life Support, Ratownictwo przedszpitalne w urazach. Medycyna
Praktyczna, Kraków, 2008 Wytyczne resuscytacji 2010. Polska Rada Resuscytacji, Kraków, 2010 Literatura uzupełniająca: Jakubaszko J.(red.). Medycyna ratunkowa. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2008 Zawadzki A. Medycyna ratunkowa i katastrof. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 wyjaśnić zasady udzielania pierwszej
pomocy oraz zasady zachowania
bezpieczeństwa w trakcie udzielania pomocy
K_W17
K_W28
OM1_W05, OM1_W01
OM1_W02, OM1_W03
OM1_W08, OM1_W10
02 wymienić i ocenić podstawowe parametry
życiowe człowieka, opisać objawy
podstawowych stanów zagrożenia życia lub
zdrowia pochodzenia internistycznego
K_W07
K_W14
OM1_W01, OM1_W02
OM1_W03, OM1_W02
03 opisać urazy izolowane układu kostno –
stawowego i obrażenia izolowane,
rozpoznać objawy urazu wielonarządowego
oraz objawy nagłego zatrzymania krążenia
K_W12
K_W14
OM1_W02, OM1_W03, OM1_W04,
OM1_W05
OM1_W03, OM1_W02
04 wykorzystać podstawowe metody i techniki
pomiaru parametrów życiowych w celu
rozpoznania stanu pacjenta
K_U04
K_U07
K_U14
OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05,
OM1_U08, OM1_U09
OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05
OM1_U05, OM1_U02, OM1_U08
05 potrafi udzielić pomocy przedmedycznej w
stanie zagrożenia życia
K_U03
OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05
06 brać odpowiedzialność za podejmowane
decyzje i własne działania, samodzielnie
wykonać zadanie, stawiając dobro pacjenta
na pierwszym miejscu
K_K11
K_K12
K_K10
K_K06
OM1_K04, OM1_K01, OM1_K02,
OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03,
OM1_K05, OM1_K06, OM1_K07,
OM1_K08
OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03,
OM1_K05, OM1_K06, OM1_K07
OM1_K03, OM1_K02, OM1_K05,
OM1_K06, OM1_K07, OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 F3, P1
02 Wk1, Wk2, T1, W1 F2, F3, P1
03 Wk3, Wk4, T2 F2, F3, P1
04 Wk1-Wk4, T1 F2, F3, P1
05 Wk5, T3, T4, T5 F2, F3, P1
06 Wk1, T3, T4, T5 F2, F3, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h
− udział w ćwiczeniach terningowych i warsztatach........................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................. 10 h
− przygotowanie do kolokwiów .................................................................................................. ...... 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego……………………………………………………. 7 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu: ....................................................................10 h
RAZEM: 37 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 58 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,7
− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatach........................................................................... 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego……………………………………………………. 7 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Paulina Kaniecka XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Muzykoterapia
KOD ECTS: 126-26-10-C14
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
20 Wymagania wstępne/ zaliczone
przedmioty poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie studentów do prowadzenia zajęć muzykoterapeutycznych,
przekazanie wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej roli muzyki w procesie terapii i wspomagania.
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia W1 Dziedzina muzykoterapii - funkcja terapeutyczna muzyki dawniej i współcześnie
Zapoznanie z celem i programem zajęć, omówienie sposobu zaliczenia, przedstawienie
podstawowych sposobów integracji grupy tańcem i ruchem. W2 Metody i formy stosowane podczas zajęć muzykoterapeutycznych Przestrzeń(przestrzeń
osobista i ogólna). Trening odczuwania. W3 Elementy składowe muzyki : rytm, melodia, harmonia, barwa i ich zastosowanie w
muzykoterapii aktywnej. Przestrzeń w ruchu(ograniczenia, bezpieczeństwo, wspólnota,
bliskość) W4 Muzykoterapia receptywna-techniki relaksacyjne: trening autogenny, sugestia,
wizualizacja. Trening wrażliwości. Trening taneczny. Trening oddechowy. W5 Przykłady utworów muzycznych stosowanych w różnych stanach emocjonalnych
Świadoma obecność w kontakcie z innymi. W6 Przykłady sesji muzykoterapii indywidualnej i grupowej- przygotowanie scenariusza
zajęć. Technika wspierania się o partnera, praca z ciężarem ciała, solo i w grupie. W7 Funkcja muzyki jako pośrednika w relacji pacjent – terapeuta Związek muzyki z innymi
dziedzinami sztuki – arteterapia. Praca z obrazami mentalnymi, metoda E.N.Franklina W8 Podsumowanie zajęć, przeprowadzenie fragmentów sesji muzykoterapii grupowej.
Sprawdzenie poziomu wiadomości. Zaliczenie praktyczne: elementy treningu
odczuwania, medytacja w ruchu.
V. Literatura Literatura podstawowa: Janiszewski M. Muzykoterapia aktywna. PWN Łódź 1993 Szulc W. Sztuka w służbie medycyny. Wydawnictwo Akademii Medycznej, Poznań 20011.
Lewandowska K. Muzykoterapia dziecięca. Kinga Lewandowska, Gdańsk 1996 Literatura uzupełniająca: Bissinger –Ćwierz U. Muzyka i ruch dla każdego. Klanza, Lublin 2000 Rueger Ch. Muzyczna apteczka. Diogenes, Warszawa 2000 VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych 01 Zdefiniować metody i formy stosowane w
muzykoterapii. Zdefiniować, czym zajmuje
się arteterapia, wskazać podstawowe
założenia, wyszukać odpowiednie
wiadomości w dostępnych środkach
przekazu.
K_W16 OM1_W04, OM1_
W 06, OM1_W10
02 Rozróżniać, klasyfikować, dobierać: różne
rodzaje muzyki w odniesieniu do
konkretnego przypadku, osoby, schorzenia.
K_W22 OM1_W03, OM1_W06 OM1_W07
03 Zaplanować i przeprowadzić fragmenty sesji
muzykoterapii grupowej. Opracować
konspekt zajęć, zaplanować określone
działania z zakresu zajęć z muzykoterapii
K_U02, K_U09
OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U09 OM1_U10
04 Dostrzegać potrzebę stosowania
muzykoterapii w pracy zawodowej. Wyrazić
w sposób aktywny podstawowe umiejętności
prospołeczne w stosunku do osób
niepełnosprawnych, być otwartym w
stosunku do ich potrzeb, kreatywnie je
zaspokajać w trakcie zajęć.
K_K06
OM1_K02 OM1_K03 OM1_K04
05 Być świadomym własnych ograniczeń w
kontakcie z innymi ludźmi - fizycznych i
psychicznych. Potrafi postrzegać relacje
między uczestnikami zajęć nie w kategoriach
stereotypów a w sposób autentyczny, wolny
od napięć
K_K07 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08
VII. Sposoby oceny: F - formująca;P - podsumowująca F1 – odpowiedź ustna F3- sprawdzian praktyczny (odgrywanie ról) F5- udział w dyskusji F6- prezentacja F7- ocena konspektu zajęć F7- przedłużona obserwacja przez prowadzącego P1- praca pisemna - test
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 W1 , W2, W8 F5,F6,F1, F7,P1, 02 W3, W4, W5 F3,F5,F6, F7 03 W5, W6 F3, F6, F7 04 W7, W8 F5,F7,P1 05 W7, W8 F5,F7,P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ............20 h
− konsultacje ............................................................................................................................. ........1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do warsztatów .................................................................................................... ....10 h
− opracowanie prezentacji ..................................................................................................... ..............5 h
− opracowanie konspektu zajęć .........................................................................................................10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................10 h
RAZEM: 35 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 56 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8
− udział w warsztatach ................................................................................................20 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Iwona Woźnicka Chwiołka mgr Anna Samwolska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Ochrona własności intelektualnej
KOD ECTS: 109-26-10-O14
PUNKTY ECTS: 0,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0
OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: III/6 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 5
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających:
Metodologia badań
naukowych
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z problematyką ochrony własności intelektualnej, poznanie
głównych kategorii własności intelektualnej, podstawowych zasad prawnej ochrony własności intelektualnej
oraz struktury prawnej ochrony w prawie polskim.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Zarys historyczny tworzenia ram prawnych dla ochrony własności intelektualnej. Wk2 Podstawowe cele i zasady ochrony własności intelektualnej w świetle prawa
międzynarodowego i prawa krajowego. Wk3 Główne pola ochrony własności intelektualnej w prawie międzynarodowym i prawie
krajowym. Wk4 Prawne aspekty ochrony własności intelektualnej w życiu codziennym. Wk5 Perspektywy ochrony własności intelektualnej w warunkach społeczeństwa
informacyjnego.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Ustawa z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., nr 90, poz. 631) 2. Ustawa z 30 czerwca 2000 roku o prawie własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., nr 119, poz. 1117). 3. Prawo autorskie i prawa pokrewne. Zarys wykładu, red. M. Poźniak-Niedzielska, Bydgoszcz 2006. 4. Galat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2005. 5. Barta J., Markiewicz R., Internet a prawo, Kraków 1998. Literatura uzupełniająca: 1. Ochrona wiedzy a kapitał organizacji, red. W. Kotarba, Warszawa 2006. 2. Pfeffer J., Sutton R. I., Wiedza i działanie, Kraków 2002. VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych
01 wymienić i wyjaśnić podstawowe zasady i
cele prawnej ochrony własności
intelektualnej
K_W34 OM1_W11
OM1_W08
02 przygotować i zaprezentować prace pisemne
w języku polskim i języku obcym dotyczące
zagadnień prawnej ochrony własności
intelektualnej z wykorzystaniem
podstawowych źródeł
K_U25
OM1_U11
OM1_U13
OM1_U06
03
przygotować i zaprezentować wystąpienia
ustne w języku polskim i języku obcym
dotyczące zagadnień prawnej ochrony
własności intelektualnej z wykorzystaniem
podstawowych źródeł
K_U26
OM1_U12
OM1_U13
OM1_U06
04 formułować opnie dotyczące przypadków
problemowych z zakresu ochrony własności
intelektualnej na podstawie analizy i syntezy
dostępnych danych
K_K18 OM1_K08
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): P1 - zaliczenie ustne lub P2 - zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5 P1, P2 02 Wk1-Wk5 P1, P2 03 Wk1-Wk5 P1, P2 04 Wk1-Wk5 P1, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..............5 h
− konsultacje ..................................................................................................... .................................1 h
RAZEM: 6 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu: ..........................................................7 h
RAZEM: 7 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 13 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 0,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail)dr Edwin M. Naruszewicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy adaptacyjnej aktywności ruchowej
KOD ECTS: 161-01-20-C18
PUNKTY ECTS: 2,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: III/5 lub 6 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
10
Ćwiczenia – liczba godzin
15
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia,
Biochemia, Fizjologia,
Biomechanika, Kinezjologia, Kształcenie ruchowe i metodyka
nauczania ruchu
Język wykładowy
Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Ugruntowanie i wzbogacenie wiedzy o uwarunkowaniach funkcji organizmu, jakie są podstawą zmian
przystosowawczych i adaptacyjnych. Zdobycie wiedzy na temat konstruowania i rekonstruowania w
organizmie człowieka zmian adaptacyjnych poprzez różne formy aktywności ruchowej. Nabycie umiejętności programowania, kontroli i prowadzenia usprawniania właściwymi formami, metodami i
rodzajami ćwiczeń, doboru rodzajów treningu w celu wytworzenia i utrwalenia wymaganych zmian
adaptacyjnych, wyboru i dostosowania sprzętu, środowiska dla potrzeb adaptacji osób niepełnosprawnych. Uzyskanie kompetencji do usprawniania osób w różnym wieku i w stanach różnych dysfunkcji i
niepełnosprawności.
III. Forma zajęć: Wk - wykład informacyjny, A - ćwiczenia audytoryjne, P – ćwiczenia praktyczne, T - ćwiczenia treningowe, IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Aktywność ruchowa i jej uwarunkowania w organizmie człowieka. Zmiany adaptacyjne w
potencjale energetycznym. Wk2 Konstruowanie i rekonstruowanie motoryki – sprawność i niepełnosprawność ruchowa. Zasady
uczenia ruchu, trening sportowy i jego wykorzystanie w adaptacji do wysiłku. Wk3 Dostosowanie i wykorzystanie metod, form i środków treningowych w aktywności ruchowej
osób niepełnosprawnych. Aktywność ruchowa adaptacyjna, jako czynnik rehabilitacji osób
niepełnosprawnych. Wk4 Pokonywanie barier integracji społecznej poprzez aktywność ruchową adaptacyjną.
Oddziaływanie aktywnością ruchową na osoby z dysfunkcjami aparatu ruchu. Wk5 Oddziaływanie aktywnością ruchową w przypadkach niepełnosprawności narządów zmysłów i z
chorobami cywilizacyjnymi. Podsumowanie teorii i praktyki Aktywności Ruchowej
Adaptacyjnej. Nr Temat ćwiczenia
P1 Repetytorium z zagadnień wydolności i jej oceny. Praktyczne wykonanie podstawowych testów
i prób. Praktyczna ocena motoryczności człowieka. T2 Opracowanie i wykonywanie w podgrupach ćwiczeń specyficznych dla kształtowania
poszczególnych zdolności motorycznych. Wykonywanie przykładowych ćwiczeń z
ukierunkowaniem na ARA. T3 Wykorzystanie treningu sportowego do praktycznego zastosowania w ARA. Prezentacja i
praktyczne prowadzenie fragmentów zajęć. A4 Dostosowywanie aktywności ruchowej do rodzajów niepełnosprawności.
Sport, turystyka, wychowanie fizyczne szkolne i specjalne, fitness – ich wykorzystanie w ARA.
Kolokwium. A5 Aktywność ruchowa spełniająca funkcje adaptacyjne dla osób po schorzeniach narządu ruchu.
/Amputacje, choroby kręgosłupa, dysfunkcje ośrodkowego układu nerwowego./Istota ARA w
pokonywaniu barier integracji społecznej. Dostosowanie metod, środków usprawniania i sprzętu
do realizacji ARA u osób niepełnosprawnych. Zalecenia do samodzielnego opracowania. P6 Aktywność ruchowa spełniająca funkcje adaptacyjne dla osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Zalecenia do samodzielnego opracowania. P7 Aktywność ruchowa spełniająca funkcje adaptacyjne dla osób z niewydolnością serca, z chorobą
nadciśnieniową, chorych na cukrzycę z nadwagą i otyłością. ARA w geriatrii. A8
Kolokwium. Prezentacja samodzielnych opracowań. Zaliczenie przedmiotu.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Suchanowski A., Okuczyk K. Aktywność ruchowa adaptacyjna. Wyd. AWFiS. Gdańsk, 2012. 2. Kozłowski S., Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej (wydanie trzecie). Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa, 1999. 3. Nowotny J. Podstawy Fizjoterapii. Część 1, Część 2, Część 3. ,Wyd. Kasper, Kraków, 2004. 4. Ronikier A. Fizjologia wysiłku w sporcie, fizjoterapii i rekreacji. Biblot. Tren. COS, Warszawa, 2008. 5.Sozański H. Podstawy teorii treningu sportowego. Bibliot. Tren., COS, Warszawa, 1999. Literatura uzupełniająca: 1. Bahrynowska-Fic J. Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki. Wydawnictwo
Lekarskie PZWL, Warszawa, 1999. 2. Szumski G. Integracyjne kształcenie niepełnosprawnych: sens i granice zmiany edukacyjnej. „APS”,
Warszawa, 2009. 3. Suchanowski A. Zmienność dynamiki procesu wypoczynku w kontroli efektywności treningu sportowego.
AWF Gdańsk, 2001.
4. Osiński W. Antropomotoryka. AWF Poznań, 2003.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 wyjaśnić zmiany adaptacyjne w potencjale
energetycznym człowieka powstające pod wpływem
aktywności ruchowej
K_W02
OM1_W01; OM1_W02
02 scharakteryzować zmiany patologiczne w narządzie
ruchu, układzie krążenia, narządach zmysłów,
zaburzenia metaboliczne oraz rozpoznać problemy
psychologiczne powstające w wyniku różnych
schorzeń
K_W14
K_U11
OM1_W03; OM1_W02
03 scharakteryzować różne formy aktywności fizycznej
oraz dyscyplin sportu niepełnosprawnych i
wykorzystać tę wiedzę proponując program
rehabilitacji dobrany do różnych schorzeń i typów
niepełnosprawności, spełniający zasady ergonomii
oraz BHP
K_W22
K_W33
K_W05
K_U24
K_K17
OM1_W06; OM1_W03;
OM1_W07
OM1_W10; OM1_W06
OM1_W07
OM1_W01; OM1_W03;
OM1_W06
OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U04; OM1_U05;
OM1_U07; OM1_U10
OM1_K07; OM1_K03;
OM1_K04
04 identyfikować problemy osób niepełnosprawnych i
przedstawić propozycję ich rozwiązania z
zastosowaniem adaptacyjnej aktywności ruchowej
K_K16
K_U11
OM1_K06; OM1_K02; OM1_K03; OM1_K05;
OM1_K07
OM1_U04; OM1_U03;
OM1_U05
05 okazać zrozumienie dla problemów osób z różnymi
dysfunkcjami i w różnym wieku K_K07 OM1_K03; OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): F4 – kolokwium F6 – prezentacja F7 – opracowanie projektu programu rehabilitacji P3 – zaliczenie ustne – prezentacja opracowania programu rehabilitacji VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2, P1 F4 02 Wk2, Wk4, Wk5 A5, P6, P7 F4 03 Wk2, Wk3, T2, T3, A4, A5, P6, P7 F4, P3 04 A5, P6, P7, A8 F6, F7, P3 05 A5, P6, P7, A8 F6, F7, P3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych....…………........................................................................... 5 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych....…………............................................................................ ...6 h
− udział w ćwiczeniach treningowych....…………............................................................................. 4 h
− konsultacje ................................................................................................................. ....................... 1 h
RAZEM: 26 h
2. Samodzielna praca studenta
XI. przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 10 h
XII. opracowanie programu rehabilitacji ............................................................................................. 15 h
XIII. przygotowanie do kolokwiów................................................................................................... ..... 15 h
RAZEM: 40 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 66 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,6 − udział w ćwiczeniach praktycznych....…………............................................................................ 10 h
− udział w ćwiczeniach treningowych....…………............................................................................ 6 h
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): Prof. dr hab. Andrzej Suchanowski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy kinezygerontoprofilaktyki
KOD ECTS: 126-26-10-B20
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: Do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: III/5 lub 6 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
10 Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Fizjologia człowieka, Patologia
ogólna, Kształcenie ruchowe i
metodyka nauczania ruchu,
Pedagogiczne aspekty fizjoterapii,
Podstawy psychologii
Język wykładowy
Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie, opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu podstaw kinezygerontoprofilaktyki.
II. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Aspekty starzenia się: biologiczne, humanistycze, społeczno-ekonomiczne,
psychologiczne. Wk2 Fizjologiczne i patologiczne problemy starzenia się. Motoryczność osób starszych. Wk3 Metodyka prowadzenia zajęć z osobami starszymi - dobór grupy i ćwiczeń, dozowanie
wysiłku fizycznego, wskazania i przeciwwskazania do zajęć rekreacji ruchowej.
Współpraca prowadzącego RR z lekarzem. Wk4 Główne założenia Programu Rekreacji Ruchowej Osób Starszych. Wk5 Motywy i bariery podejmowania przez osoby starsze aktywności fizyczne i sposoby ich
„przełamywania”. Formy aktywizacji ruchowej osób starszych. Nr Temat ćwiczenia P1 Sposoby oceny cech motorycznych osób starszych, sprawności funkcjonalnej i
tolerancji wysiłkowej. P2 BHP prowadzenia zajęć z osobami starszymi, odpowiednie warunki pracy w sali i w
terenie, współpraca z lekarzem, kontrola i samokontrola w trakcie zajęć. P3 Gimnastyka osób starszych w różnych jednostkach chorobowych. Gry i zabawy
ruchowe. P4 Zajęcia plenerowe i formy gier sportowych. Nordic walking jako sport dla wszystkich. P5 Ćwiczenia relaksacyjne. Zajęcia w wodzie.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Osiński W. Gerokinezjologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013.
2. Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S. (red.). Sportowe formy aktywności osób niepełnosprawnych i
starszych. Adaptowana aktywność fizyczna (APA). Wydawnictwo PTN-AAF, 2011. 3. Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S., Molik B. (red.). Adaptowana aktywność fizyczna dla
fizjoterapeutów. PZWL, 2014.
4. Kowalik S. (red.). Studia z dostosowanej aktywności fizycznej. Kultura fizyczna dla osób
niepełnosprawnych. AWF Poznań, 2012.
Literatura uzupełniająca:
1. Wróblewski P. Nordic walking. Poradnik. Wydawnictwo Pascal, 2010.
2. Hill R. Pozytywne starzenie się. Laurum, 2010.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 scharakteryzować proces starzenia się
człowieka, zmiany naturalne i patologiczne
oraz wpływ aktywności ruchowej na procesy
fizjologiczne zachodzące w starzejącym się
organizmie
K_W01
K_W02
K_W03
K_W12
K_W14
OM1_W01
OM1_W01; OM1_W02
OM1_W01; OM1_W02; OM1_W07
OM1_W03; OM1_W02; OM1_W04;
OM1_W05
OM1_W03; OM1_W02
02 wymienić formy aktywności fizycznej
odpowiednie dla osób w starszym wieku oraz
wyjaśnić podstawy metodyki ćwiczeń
K_W22
K_W23
OM1_W06; OM1_W03; OM1_W07
OM1_W07; OM1_W04; OM1_W06
03 zastosować podstawowe metody
diagnostyczne i przeprowadzić testy
funkcjonalne do oceny stanu pacjenta i
doboru odpowiednich form aktywności
K_U04
K_U14
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U08; OM1_U09
OM1_U05; OM1_U02; OM1_U08
04 wykorzystać różne formy aktywności
fizycznej i samodzielnie przeprowadzić
zajęcia w grupie osób starszych oraz
kontrolować ich efektywność
K_U02
K_U01
K_U20
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U05;
OM1_U07
OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U08;
OM1_U09; OM1_U10
OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03;
OM1_U05; OM1_U07
05 okazać zrozumienie i tolerancję dla
problemów pacjenta w starszym wieku,
przestrzegać właściwych relacji stosując
zasady etyczne obowiązujące w Kodeksie
Fizjoterapeuty
K_K07
K_K08
K_K13
K_K14
K_K06
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K03; OM1_K05
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K06;
OM1_K08
OM1_K05; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K07; OM1_K09
OM1_K03; OM1_K02; OM1_K05;
OM1_K06; OM1_K07; OM1_K08
06 wykonać procedury fizjoterapeutyczne
samodzielnie, w sposób odpowiedzialny,
zgodnie z zasadami BHP i świadomością
własnych możliwości i ograniczeń,
akceptując opinie innych specjalistów
(lekarza)
K_K10
K_K11
K_K17
K_K03
K_K05
OM1_K04; OM1_K02; OM1_K03;
OM1_K05; OM1_K06; OM1_K07
OM1_K04; OM1_K01; OM1_K02;
OM1_K03; OM1_K05; OM1_K06;
OM1_K07
OM1_K07; OM1_K03; OM1_K04
OM1_K02; OM1_K03; OM1_K01;
OM1_K04; OM1_K05; OM1_K06
OM1_K02; OM1_K03; OM1_K04;
OM1_K05; OM1_K06
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P2 – zaliczenie pisemne - rozwiązywanie zadań problemowych
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Treści programowe Sposób oceny 01 Wk1, Wk2 F2, P2 02 Wk3, P3-P5 F2, P2 03 Wk2, P1 F3, P2 04 Wk4, Wk5, P2-P5 F3, P2 05 P2-P5 F3 06 Wk3, P2-P5 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... .............. 10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................. .................. 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... 15 h
− przygotowanie do sprawdzianów.. ..................................................................................... 15 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 51 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,4
− udział w ćwiczeniach klinicznych ................................................................................ .................. 10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Anna Jędrzejek XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Podstawy marketingu
KOD ECTS: 143-26-10-O15
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
FORMA STUDIÓW: stacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: I-III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających:
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie istoty i znaczenia marketingu, jego elementów oraz narzędzi
marketingowych, umożliwiających wywołanie i przeprowadzanie transakcji w praktyce przedsiębiorstwa
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Geneza i znaczenie marketingu we współczesnej gospodarce. Analiza otoczenia
marketingowego. Wk2 Zachowania rynkowe konsumenta. Wk3 Produkt, cykl życia produktu, segmentacja rynku Wk4 Znaczenie innowacji produktowych, problem jakości produktu Wk5 Kształtowanie polityki cen w przedsiębiorstwie. Promocja i reklama jako formy
strategii marketingowej. Dystrybucja i jej znaczenie w marketingu
V. Literatura Literatura podstawowa: Altkorn J. Podstawy Marketingu, Instytut Marketingu, Kraków 2003 i następne wydania Garbarski L., Rutkowski I., Wrzosek W., Marketing, PWE, Warszawa 2008. Kotler Ph., Marketing, PWN, Warszawa 2009.
Literatura uzupełniająca: Milic-Czerniak R. (red.) Marketingowe badania bezpośrednie, Difin, Warszawa 2005. Mazur J. Zarządzanie marketingiem usług, Difin, Warszawa 2002. Czubała A., Jonas A., Smoleń T., Wiktor J. Marketing usług, Wolte
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
Odniesienie do
efektów
kierunkowych obszarowych 01 przedstawić ekonomiczne, prawne oraz administracyjne
uwarunkowania umożliwiające założenie i prowadzenie
własnej działalności
K_W35
OM1_W12
OM1_W08
OM1_W05
OM1_W09
02 ocenić możliwości podjęcia własnej działalności
gospodarczej
K_U09 OM1_U03
OM1_U01
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10 03 zrozumieć potrzebę samodzielnego wykonywania
powierzonych mu zadań, ponoszenia odpowiedzialności za
pracę własną, a także ma świadomość wagi właściwej
organizacji pracy własnej i inicjatyw przedsiębiorczych
K_K10
K_K11
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): F5 – udział w dyskusji, P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 P1 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk5 F5, P1 03 Wk1, Wk2, Wk3 F5, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ...................................................................... ................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 14 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): dr inż. Anna Hakuć-Błażowska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Posturologia
KOD ECTS: 120-26-10-B19
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Antropologia, Biomechanika,
Podstawy kinezjologii
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z procesem kształtowania się postawy ciała człowieka w ontogenezie. Analiza zaburzeń w rozwoju fizycznym dzieci i młodzieży. Zapoznanie z metodami diagnostyki oraz oddziaływania leczniczego i profilaktycznego.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Postawa ciała - definicje, cechy postawy prawidłowej, determinanty postawy ciała,
biomechanika postawy ciała. Wk2 Filogenetyczny i ontogenetyczny rozwój postawy ciała. Fizjologiczne podstawy
kształtowania i kontroli postawy ciała. Wk3 Funkcje i wpływ kręgosłupa oraz miednicy na postawę ciała człowieka. Model stabilności
wg Panjabiego. Wady postawy ciała. Definicje, klasyfikacje, wady proste i złożone,
postawa a budowa ciała. Okresy rozwoju wady postawy ciała. Wk4 Ocena postawy ciała. Ocena wzrokowa, metody sylwetkowe, metoda linii pionowych
Stafforda, inklinometria, ocena Kąta Rotacji Tułowia, podoskopia. Związek
przyczynowo-skutkowy między wadami postawy ciała a wzorcem chodu Wk5 Obiektywizacja pomiarów jako podstawowy filar EBP - Evidence Based Physiotherapy
(Fizjoterapia oparta na dowodach naukowych). Nr Temat ćwiczenia L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Badanie postawy
ciała. Metoda wzrokowa, metoda linii pionowych. Zapoznanie z metodyką wykonywania
pomiarów diagnostycznych z wykorzystaniem prostych narzędzi pomiarowych:
inklinometrem Saundersa, inklinometrem AMI, skoliometrem Bunnela. Interpretacja
uzyskanych wyników.
L2 Trójpłaszczyznowa ocena ustawienia miednicy, diagnostyka stawów krzyżowo-
biodrowych.
L3 Badanie funkcjonalne mięśni – testy mięśniowe kończyny dolnej i miednicy, testy
mięśniowe kończyny górnej i tułowia.
L4 Badanie postawy ciała z wykorzystaniem narzędzi obiektywizujących ocenę -
fotorejestracja postawy ciała. Ocena stóp – metody obiektywne i subiektywne. L5 Różnicowanie wad postawy ciała a zaburzeń takich jak hipermobilność stawowa, chorób
zapalnych czy chorób kręgosłupa (choroba Scheuermanna, skolioza idiopatyczna).
Podsumowanie treści przedmiotowych. Sprawdzian praktyczny.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Nowotny J. Reedukacja posturalna w systemie stacyjnym. WSA, Bielsko-Biała, 2008 2. Nowotny J.Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa,
2006 3. Wilczyński J. Korekcja wad postawy ciała. ANTHROPOS, Starachowice, 2005 4. McRae R. Kliniczne badanie ortopedyczne. Urban & Partner, Wrocław, 2006 5. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2007 6. Marciniak W., Szulc A. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2003
Literatura uzupełniająca: 1. Richardson C., Hodges P., Hides J. Kinezyterapia w stabilizacji kompleksu lędźwiowo-miednicznego.
Elsevier Urban & Partner, 2009 2. Zając A., Wilk M., Poprzęcki S., Bacik B. Współczesny trening siły mięśniowej. AWF Katowice, 2009 3. Wicke L. Atlas anatomii radiologicznej. Elsevier Urban & Partner, 2009 4. Chaitow L. Muscle energy techiques. Churchill Livingston, 2006 5. Greenman E. Principles of manual medicine. Williams & Wilkins, 1996 VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 Opisać proces rozwoju osobniczego
i rozróżnić metody oceny postawy ciała oraz
wyjaśnić kształtowanie się kontroli postawy
ciała
K_W01
K_W10
OM1_W01
OM1_W02, OM1_W03,
OM1_W06, OM1_W07
02 Wymienić i opisać narzędzia diagnostyczne
i metody oceny pacjenta dla potrzeb
fizjoterapii
K_W11 OM1_W03, OM1_W07,
OM1_W10
03 Wykorzystywać podstawowe metody
i techniki pomiarów do oceny rozwoju
fizycznego
K_U04 OM1_U01, OM1_U02,
OM1_U05, OM1_U08,
OM1_U09
04 Wykorzystywać i obsługiwać podstawową
aparaturę i sprzęt do badań diagnostycznych
K_U07 OM1_U01, OM1_U02,
OM1_U05
05 Przeprowadzić badania i testy funkcjonalne
oraz interpretować ich wyniki dla doboru
środków fizjoterapii i stosowania
podstawowych metod terapeutycznych
K_U14
K_U15
OM1_U02, OM1_U05,
OM1_U08
OM1_U05, OM1_U06,
OM1_U07, OM1_U08,
OM1_U10
06 Rozumie potrzebę pogłębiania wiedzy
doskonalenia umiejętności z zakresu nauk
medycznych.
K_K01 OM1_K01, OM1_K02,
OM1_K01
07 Krytycznie ocenić własne i cudze działania
oraz dokonać weryfikacji proponowanych
rozwiązań terapeutycznych.
K_K04 OM1_K01, OM1_K02,
OM1_K03, OM1_K04,
OM1_K05, OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium F5 – udział w dyskusji
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2, Wk3 F1, F4, F5 02 Wk4, L1, L2 F1, F3 03 Wk4, L1, L2, L3, L4 F1, F3 04 L1 F1, F3 05 Wk4, L1, L2, L3, L4 F1, F3 06 Wk5, L4, L5 F5 07 Wk5, L4, L5 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ..........................................................................................................................10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ....................................................................................... .... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ......... 10 h
− przygotowanie do odpowiedzi ustnej ............................................................................... ................. 8 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... 10 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ……………………………………………….10 h
RAZEM: 38 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 59 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,3
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,7
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................................. 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... 10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Dariusz Czaprowski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Przedsiębiorczość
KOD ECTS: 143-26-10-O14
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
FORMA STUDIÓW: niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: III/5 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin -
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających:
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym przedmiotu jest przygotowanie studenta do aktywnego i świadomego uczestnictwa w życiu
gospodarczym oraz wykształcenie postawy rzetelnej pracy i przedsiębiorczości. Drugim celem przedmiotu jest
określenie zasad i kryteriów podejmowania decyzji związanych z prowadzeniem własnej działalności.
Trzecim celem jest wskazanie efektywnych sposobów rozwiązywania problemów towarzyszących
prowadzeniu własnego biznesu.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Istota i znaczenie przedsiębiorczości – pojęcie, teorie, uwarunkowania, rodzaje, typy, aspekty
przedsiębiorczości i organizacji przedsiębiorczych. Wk2 Przedsiębiorca – cechy, postawy, motywy, rodzaje osób przedsiębiorczych; funkcje i rola
przedsiębiorcy; psychologiczne podstawy zachowań przedsiębiorczych. Wk3 Planowanie przedsięwzięć – pomysł, analiza otoczenia, analiza szans i zagrożeń, narzędzia
planowania przedsięwzięć. Wk4 Formy finasowania własnej działalności gospodarczej – formy tradycyjne i niekonwencjonalne
wspierania przedsiębiorczości; instytucje finansujące, doradcze i edukacyjne. Wk5 Kierowanie rozwojem własnego biznesu – zarządzanie strategiczne, innowacje, kluczowe
czynniki decydujące o sukcesie firmy. V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Glinka B., Gudkowa S., Przedsiębiorczość, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2011.
2. Cieślik J., Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, Wydawnictwa
Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010.
3. Grzegorzewska-Mischka E., Wyrzykowski W. ,Przedsiębiorczość, przedsiębiorca, przedsiębiorstwo,
Bookmarket, 2009. 4. Cieślik J., Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, Warszawa 2010.
5. Piecuch T., Przedsiębiorczość. Podstawy teoretyczne, Warszawa 2010. 6. Przedsiębiorczość i zarządzanie firmą. Teoria i praktyka, red. J. Targalski, A. Francik, Warszawa 2009.
Literatura uzupełniająca: 1. Gordon M., Trump D., Przedsiębiorczość, 2009. 2. Mellor R., Coulton G., Chick A., Bifulco A., Mellor N., Fisher A., Przedsiębiorczość, PWE 2011.
3. Moczydłowska J., Pacewicz J., Przedsiębiorczość, Rzeszów 2007.
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 zna ekonomiczne, prawne oraz administracyjne
uwarunkowania umożliwiające założenie i prowadzenie
własnej działalności
K_W35
OM1_W12
OM1_W08
OM1_W05
OM1_W09
02 ocenić możliwości podjęcia własnej działalności
gospodarczej lub pracy w zespole interdyscyplinarnym, w
tym zapewniającym ciągłość opieki nad pacjentem
K_U09 OM1_U03
OM1_U01
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U10 03 zrozumieć potrzebę samodzielnego wykonywania
powierzonych mu zadań, ponoszenia odpowiedzialności za
pracę własną, a także ma świadomość wagi właściwej
organizacji pracy własnej i inicjatyw przedsiębiorczych
K_K10
K_K11
OM1_K04
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04
OM1_K01
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K07
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): P2 – zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk5 P2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4 P2 03 Wk1, Wk2, Wk3 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ................................................................................................... ...................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
− zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………………….. 1 h
RAZEM: 12 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 10 h
− samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 8 h
RAZEM: 18 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 pkt. ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): dr Rafał Warżała XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Ratownictwo medyczne
KOD ECTS: 121-26-10-A15
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I -III PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
10 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studenta z zasadami organizacji zintegrowanego systemu
ratownictwa medycznego w Polsce i na świecie, z procedurami zabezpieczenia medycznego w zdarzeniach
masowych i katastrofach oraz w sytuacjach szczególnych, tj. skażenia biologicznego, chemicznego,
radiacyjnego. Nabycie przez studenta umiejętności rozpoznania stanu zagrożenia zdrowia i życia
poszkodowanych w różnym wieku i udzielenia pierwszej pomocy z zachowaniem zasad bezpieczeństwa
własnego i osoby poszkodowanej.
III. Forma zajęć: wykład kursowy -Wk, wykład problemowy – Wp, W – warsztaty, T - ćwiczenia
treningowe
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Organizacja zintegrowanego systemu ratownictwa w Polsce i na świecie. Podstawy prawne
udzielania pierwszej pomocy. Klasyfikacja pojęć – zdarzenie: pojedyńcze, mnogie, masowe,
złota godzina, segregacja, katastrofa
Wk2 Procedury zabezpieczenia medycznego w zdarzeniach masowych, katastrofach i sytuacjach
szczególnych, tj. skażenia biologicznego, chemicznego, radiacyjnego.
Wp3 Ocena stanu poszkodowanego - ocena miejsca zdarzenia, ocena wstępna, bezpieczeństwo na
miejscu zdarzenia.
Wp4 Fazy akcji ratunkowej. Czynności wykonywane na miejscu zdarzenia, zasady transportu
poszkodowanego w zależności od rodzaju i ciężkości urazu. Ewakuacja ze strefy zagrożenia.
Wp5 Psychologiczne aspekty wsparcia poszkodowanych. Bezpieczeństwo w życiu codziennym.
Nr Temat ćwiczenia
W1 Zarys anatomii i fizjologii człowieka w aspekcie udzielania pierwszej pomocy –
BLS, ALS i AED.
W2 Resuscytacja krążeniowo oddechowa i postępowanie ratunkowe u dorosłych i dzieci.
T3 Postępowanie doraźne w urazach, krwotokach i złamaniach.
T4 Postępowanie ratunkowe w zatruciach.
T5 Postępowanie doraźne w wybranych zagrożeniach środowiskowych.
V. Literatura Literatura podstawowa:
Campbell J. E., (red.) International Trauma Life Support, Ratownictwo przedszpitalne w urazach. Medycyna
Praktyczna, Kraków, 2008
Guła P., Postępowanie ratownicze w wypadkach masowych i katastrofach, wyd. Medycyna Praktyczna, 2009
Wyatt J., Illingworth R., Clancy M., Podręcznik doraźnej pomocy medycznej, PZWL, Warszawa
Akty prawne i wytyczne.
Literatura uzupełniająca:
Jakubaszko J., (red.) Medycyna ratunkowa. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2008
Zawadzki A. Medycyna ratunkowa i katastrof. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007
Chomiczewski K., J. Kocik J., Szkoda M.,Bioterroryzm. Zasady postępowania lekarskiego. Seria Medycyna
Ratunkowa i Katastrof Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002
VI. Efekty kształcenia: Nr
efektu
Efekt kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 opisać oraz objaśnić procedury i algorytmy
udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy
oraz zasady organizacji zintegrowanego
systemu ratownictwa medycznego w świetle
obowiązującego prawa
K_W17
K_W28
OM1_W05, OM1_W01
OM1_W02, OM1_W03
OM1_W08, OM1_W10
02 wymienić i ocenić podstawowe parametry
życiowe człowieka, opisać objawy
podstawowych stanów zagrożenia życia lub
zdrowia
K_W07
K_W14
OM1_W01, OM1_W02
OM1_W03, OM1_W02
03 rozpoznaje stany nagłego zagrożenia
zdrowia i życia oraz stosuje procedury
postępowania z zakresu kwalifikowanej
pierwszej pomocy
K_U04
K_U07
K_U14
K_U03
OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05,
OM1_U08, OM1_U09
OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05
OM1_U05, OM1_U02, OM1_U08
OM1_U01, OM1_U02, OM1_U05
04 wykorzystuje wiedzę i umiejętności
psychologiczno-pedagogiczne w kontaktach
z poszkodowanymi
K_U11 OM1_U04, OM1_U03, OM1_U05,
05 brać odpowiedzialność za podejmowane
decyzje i własne działania, samodzielnie
wykonać zadanie, stawiając dobro pacjenta
na pierwszym miejscu
K_K11
K_K12
K_K10
K_K06
OM1_K04, OM1_K01, OM1_K02,
OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06
OM1_K07
OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03,
OM1_K05, OM1_K06, OM1_K07,
OM1_K08
OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03,
OM1_K05, OM1_K06, OM1_K07
OM1_K03, OM1_K02, OM1_K05,
OM1_K06, OM1_K07, OM1_K08
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wp2, Wp4, Wk5 F2, P1
02 Wp3, W1 F2, F3, P1
03 Wp3, W2, T3, T4, T5 F2, F3, P1
04 Wk7 F2, P1
05 W2, T3, T4, T5 F2, F3, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h
− udział w ćwiczeniach terningowych i warsztatach........................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 10 h
− przygotowanie do kolokwiów ........................................................................................................ 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego……………………………………………………. 7 h
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu: ....................................................................10 h
RAZEM: 37 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 58 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,7
− udział w ćwiczeniach terningowych i warsztatach........................................................................... 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego……………………………………………………. 7 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr n. med. Ewa Kupcewicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Rehabilitacja wad postawy ciała
KOD ECTS: 126-26-10-C17
PUNKTY ECTS: 2,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/5 lub 6 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
10
Ćwiczenia – liczba godzin
15 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Posturologia, Kinezyterapia Język wykładowy Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z etiologią wad postawy ciała i deformacji kręgosłupa. Zapoznanie z metodami terapii wad postawy ciała i deformacji kręgosłupa. Zapoznanie z zasadami planowania procesu fizjoterapii w zaburzeniach postawy ciała oraz deformacjach
kręgosłupa.
III. Forma zajęć: Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu
Wk1 Protokół postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w przebiegu wad postawy ciała.
Wk2 Stabilizacja dolnego tułowia, nauka neutralnego ustawienia kompleksu lędźwiowo-miedniczno-
biodrowego. Aktywność mięśni systemu lokalnego.
Wk3 Techniki fizjoterapeutyczne wykorzystywane do zwiększenia ruchomości stawów u dzieci z
wadami postawy ciała.
Wk4 Terapia w zaburzeniach postawy ciała (wady stóp, zaburzenie osi kończyn dolnych, zaburzenia
osi kręgosłupa, funkcjonalne zależności między kończynami dolnymi a kręgosłupem).
Wk5 Terapia w deformacjach kręgosłupa (skolioza idiopatyczna, choroba Scheuermanna).
Dokumentacja przebiegu fizjoterapii. Nr Temat ćwiczenia
L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Nauka neutralnego
ustawienia kompleksu lędźwiowo-miedniczno-biodrowego w pozycjach niskich. Techniki
aktywizacji mięśni stabilizatorów lokalnych.
L2 Techniki zwiększające elastyczność mięśni – kończyna dolna i miednica (poizometryczna
relaksacja, statyczny stretching, redresja, techniki mieśniowo-powięziowe).
L3 Techniki zwiększające elastyczność mięśni – kręgosłup i kończyna górna (poizometryczna
relaksacja, statyczny stretching, redresja, techniki mieśniowo-powięziowe).
L4 Metody korekcji zaburzeń ustawienia stóp - stopa płaska, płasko-koślawa, szpotawa).
Fizjoterapia w zaburzeniach osi kończyn dolnych – kolana koślawe, kolana szpotawe, przeprost
stawów kolanowych. L5 Fizjoterapia w zaburzeniach ustawienia miednicy i kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej –
plecy płaskie, plecy wklęsłe, plecy okrągłe, plecy okrągło-wklęsłe, postawa typu sway-back.
Fizjoterapia w wadach klatki piersiowej i zaburzeniach w obrębie kompleksu ramienno-
łopatkowego.
L6
Fizjoterapia w deformacjach kręgosłupa – skolioza idiopatyczna (odczytywanie zdjęć RTG,
obliczanie kąta Cobba i rotacji kręgu, określanie stopnia dojrzałości kostnej). Metody korekcji
łuku pierwotnego i wtórnego – elementy koncepcji FITS, PNF, DoboMed, SEAS.
Dokumentacja przebiegu fizjoterapii.
L7 Fizjoterapia w deformacjach kręgosłupa – skolioza idiopatyczna (korekcja kręgosłupa
w płaszczyźnie strzałkowej, derotacja kręgosłupa). Stabilizacja korekcji kręgosłupa w pozycjach
funkcjonalnych. Dokumentacja przebiegu fizjoterapii.
L8 Fizjoterapia w deformacjach kręgosłupa – choroba Scheuermanna (metody korekcji kręgosłupa
w płaszczyźnie strzałkowej). Stabilizacja korekcji kręgosłupa w pozycjach funkcjonalnych.
Dokumentacja przebiegu fizjoterapii. V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa,
2006 2. Wilczyński J. Korekcja wad postawy ciała. ANTHROPOS, Starachowice, 2005 3. Richardson C., Hodges P., Hides J. Kinezyterapia w stabilizacji kompleksu lędźwiowo-miednicznego.
Elsevier Urban & Partner, 2009 Literatura uzupełniająca: 1. Zając A., Wilk M., Poprzęcki S., Bacik B. Współczesny trening siły mięśniowej. AWF Katowice, 2009 2. Wicke L. Atlas anatomii radiologicznej. Elsevier Urban & Partner, 2009 3. Chaitow L. Muscle energy techiques. Churchill Livingston, 2006 4. Greenman E. Principles of manual medicine. Williams & Wilkins, 1996 5. Myers T.W. Taśmy anatomiczne. DB Publishing, 2010
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do efektów
obszarowych
01 wymienić metody opisu i interpretacji
podstawowych wad postawy ciała i
deformacji kręgosłupa w stopniu
umożliwiającym racjonalne stosowanie
środków fizjoterapii i planowanie procesu
rehabilitacji
K_W13 OM1_W03; OM1_W05;
OM1_W07
02 wykonywać zabiegi z zakresu fizjoterapii u
osób z wadami postawy ciała i deformacjami
kręgosłupa stosownie do ich stanu
klinicznego i funkcjonalnego
K_U16 OM1_U05; OM1_U01; OM1_U02;
OM1_U07; OM1_U09; OM1_U10
03 kontrolować efektywność procesu
fizjoterapii oraz identyfikować błędy i
zaniedbania w procesie usprawniania
K_U20 OM1_U07; OM1_U01; OM1_U03
OM1_U05; OM1_U07
04 prowadzić dokumentację przebiegu
fizjoterapii
K_U22 OM1_U08; OM1_U06; OM1_U09
05 ustalić i przeprowadzić indywidualny
program rehabilitacji
K_U24 OM1_U01; OM1_U02; OM1_U04;
OM1_U05; OM1_U07; OM1_U10
06 krytycznie ocenić własne i cudze działania
oraz dokonać weryfikacji proponowanych
rozwiązań
K_K04
OM1_K02; OM1_K03; OM1_K01;
OM1_K04; OM1_K05; OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium F5 – udział w dyskusji
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk4, Wk5 L4, L5, L8
F1, F3
02 Wk3 L2, L3, L4, L5, L7, L8
F1, F3
03 Wk1, Wk4, Wk5 L6, L7, L8
F1, F3, F5
04 Wk1, Wk5 L7, L8,
F3, F4
05 Wk1, Wk2, Wk4, Wk5 L1, L4, L5, L6, L7, L8,
F1, F3, F4, F5
06 Wk1, Wk5 L8
F1, F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ...............10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ............................................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 26 h
2. Samodzielna praca studenta:
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ......... 19 h
− przygotowanie do odpowiedzi ustnej .......................................................................................... ...... 10 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ........................................................................... ........ 20 h
RAZEM: 49 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................................. 15 h
- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... ... 20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Dariusz Czaprowski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Terapia manualna
KOD ECTS: 126-26-10-B22
PUNKTY ECTS: 2,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/6 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10
Ćwiczenia – liczba godzin
20
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Znajomość anatomii
prawidłowej i biomechaniki
człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z teorią i praktyką oceny ogólnej postawy ciała i manualnego
badania głównych stawów człowieka
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Podstawy medycyny manualnej i jej miejsce w procesie fizjoterapii. Rys historyczny.
Systemy i szkoły terapii manualnej (McKenzie, Mulligan, Lewit, Cyriax, Maigne,
Kalternborn, Rakowski). Rola i cele terapii manualnej. Związki terapii manualnej z innymi
dyscyplinami naukowymi – psychoterapią, psychologią. Wk2 Podstawowe metody terapii manualnej – podobieństwa i różnice. Rodzaje technik
manualnych, oddziaływanie na poszczególne tkanki i układy. Proces leczniczy w terapii
manualnej. Ogólne zasady obowiązujące przy wykonywaniu technik manualnych. Zasada
bezbolesności i ruchu przeciwnego wg Maigne´a. Wk3 Zagrożenia terapii manualnej. Wskazania i przeciwwskazania do terapii manualnej. Reakcje
zabiegowe i pozabiegowe poszczególnych technik manualnych. Anatomia palpacyjna. Wk4 Anatomia i biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych.
Zespoły bólowe L-S. Choroba krążka międzykręgowego. Zespoły korzeniowe i
rzekomokorzeniowe. Diagnostyka. Leczenie manualne odcinka L-S. Wk5 Anatomia i biomechanika piersiowego i szyjnego odcinka kręgosłupa. Zespoły bólowe Th i
C. Diagnostyka i zasady leczenia manualnego.
Nr Temat ćwiczenia P1 Zapoznanie się z teorią terapii manualnej oraz manualnego badania pacjenta. P2 Ogólny schemat oceny postawy ciała pacjenta. Ocena postawy ciała pacjenta na podstawie
protokołu. P3 Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu kolanowego. P4 Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu biodrowego i okolic
miednicy.
P5 Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu barkowego. P6 Schemat manualnego i translatorycznego badania stawu łokciowego. P7 Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu kolanowego i biodrowego. P8 Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu barkowego i łokciowego. P9 Podsumowanie i powtórzenie wiadomości. P10 Zaliczenie praktyczne z zakresu manualnej diagnostyki pacjenta i oceny jego postawy.
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Kaltenborn F.T.,: Manualne mobilizacje stawów kończyn, wyd. Corner, Toruń 1996 − Krechowiecki A., Czerwieński F.: Zarys anatomii człowieka, PZWL, Warszawa 2006, wydanie VII
− McRae R.: Kliniczne badania ortopedyczne, PZWL, Wrocław 2006, wydanie I Literatura uzupełniająca:
− Buckup K. Testy diagnostyczne w badaniu kości, stawów i mięśni, PZWL, Warszawa, 1998 − Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika, Natura Medica, Poznań, 2000
− Arkuszewski A. Podręcznik medycyny manualnej, Elipsa, Kraków, 2001 − VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych 01 Opisuje budowę anatomiczną i
biomechanikę narządu ruchu. Wskazuje
metody oceny zaburzeń strukturalnych i
funkcjonalnych wywołanych chorobą oraz
opisuje zmiany patologiczne.
K_W08
K_W12
K_W13
K_W14
OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02
02 Zna teoretyczne podstawy oceny postawy
ciała i manualnego badania stawów
człowieka.
K_W10
OM1_W02,
OM1_W03,
OM1_W06,
OM1_W07
03 Potrafi ocenić postawę ciała człowieka z
pomocą protokołu oraz interpretować wyniki
badania.
K_U04
K_U15
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U05
OM1_U08
OM1_U09 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10
04 Zna schemat manualnego oraz
translatorycznego badania głównych stawów
człowieka i potrafi wykonać to badanie w
praktyce.
K_U14 OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08
05 Potrafi samodzielnie wykonać techniki
tkanek miękkich dla mięśni okalających
główne stawy człowieka.
K_U01
OM1_U01 OM1_U02
OM1_U04
OM1_U05
OM1_U07
OM1_U08
OM1_U09
OM1_U10
K_U16
K_U17
OM1_U05
OM1_U01
OM1_U02
OM1_U07 OM1_U09
OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U07 OM1_U09
06 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz
przestrzega właściwych relacji z pacjentem.
Stosuje zasady etyczne obowiązujące w
Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K17
K_K13
K_K14
OM1_K07
OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K03
OM1_K06
OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03
OM1_K04
OM1_K07
OM1_K09
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F7 - uzupełnienie protokołu oceny postawy ciała P2 – zaliczenie ustne całości materiału
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk4, Wk5 F1, P2 02 Wk1,Wk2, Wk3, P2 F1, P2 03 P2 F7, P2 04 P1, P3-P10 F1, F3 05 P1, P3-P10 F3 06 P1-P10 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ........10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................20 h
− konsultacje ................................................................................................................. ................2 h
RAZEM: 32 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..20 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ............................................................................10 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 62 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2
− udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .............................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Dariusz Czaprowski mgr Mateusz Worobel XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne – praca z pacjentem ”trudnym”
KOD ECTS: 144-26-10-C10
PUNKTY ECTS: 1,5 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru RODZAJ STUDIÓW: studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: III/5 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
10
Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające: Podstawy psychologii,
Warsztaty psychologiczne
umiejętności
interpersonalnych
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
XIV. Wypracowanie umiejętności ułatwiających profesjonalne podejście do pacjentów: Pogłębienie rozumienia swojej roli zawodowej w relacji do pacjentów, Zwiększenie swojej efektywności w relacji z tzw. „trudnym pacjentem”, Radzenie sobie z trudnymi emocjami w sytuacjach problemowych, stresowych.
XV. Zdobycie wiedzy z zakresu radzenia sobie z trudnym sytuacjami.
Dostosowanie do stylów komunikowania się pacjenta oraz jego możliwości rozumienia
zagadnienia,
Nabycie zdolności w określaniu pacjentów tzw. „trudnych” i doboru odpowiedniej strategii
radzenia sobie,
Stosowanie technik asertywnych oraz skutecznego rozwiązywania konfliktowych sytuacji
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia W1 Trudny pacjent - pojęcie, identyfikacja i charakterystyka. Typy pacjentów i zastosowanie
odpowiedniej techniki prowadzenia rozmów. Dobór strategii prowadzenia rozmowy
zależnie od typu pacjenta, przypadki pacjenta: agresywnego, ciężko chorego,
zamkniętego, gadatliwego, nie współpracującego itd.. W2 Efektywna komunikacja i sztuka prowadzenia rozmów. Aktywne słuchanie i
rozpoznawanie potrzeb pacjentów. Budowanie precyzyjnych komunikatów i parafraza
jako jedna z technik unikania konfliktów. W3 Style komunikowania się. Rozpoznanie swojego własnego wzorca komunikacyjnego:
uległość, agresja, asertywność. Asertywny komunikat jako sposób na unikanie
nieporozumień. Techniki asertywności. Umiejętność proszenia, przepraszania i
dziękowania. Umiejętność odmawiania, mówienia „nie”, umiejętność krytykowania
innych, umiejętność przekazywania informacji zwrotnej, umiejętność odpowiadania na
krytykę. W4 Dobór strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta: przypadki klienta:
agresywnego, ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego- odgrywanie scenek. Źródła
powstawania konfliktów w kontakcie z pacjentem. Zdefiniowanie przyczyn konfliktów –
analiza przykładowych skarg pacjentów oraz wykorzystanie doświadczeń uczestników.
Praktyczne wypracowanie schematów postępowania. Zasada spirali nakręcającego się
konfliktu. Rozpoznanie własnego preferowanego stylu rozwiązywania konfliktów (test). W5 Stres i wypalenie zawodowe jako pochodna stylu życia związanego z presją czasu,
odpowiedzialnością i ilością informacji. Zbadanie własnego poziomu stresu wg skali
Holmesa. Przećwiczenie technik radzenia sobie ze stresem. Podsumowanie. Autorefleksja
na temat zdobytej wiedzy i umiejętności.
V. Literatura Literatura podstawowa:
1. Aronson E. , Człowiek istota społeczna, Warszawa 2000 2. Gut. J., Haman W., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 2008 3. Hratley P. Komunikacja w grupie, Poznań 2002 4. Król Fijewska M., Trening asertywności. Scenariusz i wykłady, Warszawa 1991
5. Oatley K., Jenkins J.M., Zrozumieć emocje, Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca:
1. Goldstein A.P., E. McGinnis – Skillstreaming, Kształtowanie młodego człowieka. Nowe strategie i
perspektywy nauczania umiejętności prospołecznych, 2001 2. Thomson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998
VI. Efekty kształcenia:
Nr
efektu Efekt kształcenia Student, który zaliczył przedmiot potrafi:
Odniesienie do efektów
kierunkowych Odniesienie do
efektów obszarowych 01 Wyjaśnia pojęcie „pacjent trudny”,
opisuje problemy jakie mogą pojawić się
w opiece nad pacjentem.
K_W15
K_W19
OM1_W04
OM1_W03
OM1_W05
OM1_W08
OM1_W10
OM1_W05
OM1_W04
OM1_W08
OM1_W03 02 Określa, czym jest profesjonalizm w
pracy z pacjentem, umie dostosować
sposób podejścia do typu pacjenta,
asertywnie reagować na sytuacje
problemowe i poradzić sobie z tzw. „
trudnym pacjentem”.
K_U11 OM1_U04
OM1_U03
OM1_U05
03 Okazuje zrozumienie dla problemów
pacjenta wynikających z choroby czy
niepełnosprawności, identyfikuje i
rozwiązuje sytuacje problemowe.
K_K07
K_K16
OM1_K03
OM1_K05
OM1_K06
OM1_K06
OM1_K02 OM1_K03
OM1_K05
OM1_K07
04 Uświadamia sobie znaczenie stresu w życiu
człowieka i jego wpływu na efektywność
podejmowanych działań.
K_K03
OM1_K02
OM1_K03
OM1_K01
OM1_K04
OM1_K05
OM1_K06
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji F6 – prezentacja F7 - inny tj. informacja zwrotna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 W1 – W5 F5,F6,F7 02 W1 – W5 F5,F6,F7 03 W1 – W5 F5,F6,F7 04 W1 – W5 F5,F6,F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w warsztatach ........................................................................................................ ............. 10 h
− konsultacje ............................................................................................................................. ....... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................................15 h
− przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........12 h
RAZEM: 27 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: .38 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1,5 pkt. ECTS
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne .- 0,4
− udział w warsztatach ........................................................................................ ............................. 10 h X. Autor programu (dane kontaktowe): Mgr Bożena Dzwonkowska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)