DEBUXO TÉCNICO 2º BACHARELATO
Concreción de cada estándar de aprendizaxe avaliable:
1ª Avaliación
Tema 1. Trazados fundamentais no plano. Tema 2. Triángulos e cuadriláteros. Tema 3. Proporcionalidade Unidade didáctica 1: Repaso xeometría plana 1º bacharelato. 1ª parte
TI : Traballo individual. PE: Proba escrita. Proc: procedementos e instrumentos Pon: ponderación; Comp: competencias; Ob: Obxectivos.
CONTIDOS ESTÁNDARES
Com
Indicadores de Logro Proc pon
- Repaso tema 1º bac.( Trazados xeométricos
fundamentais: lugares xeométricos básicos, ángulos:
Copia, suma e resta, dividir un arco en partes iguais,
debuxar ángulos con compás. Operacións con
segmentos.…)
. Aplicacións.
Ángulo baixo o que se ve unha circunferencia.
- Arco capaz.
- Rectificacións da circunferencia
- Lugar xeométrico. (profundización con mais
complexidade do concepto de lugar xeométrico)
B1.4. Relación entre os ángulos e a circunferencia.
Arco capaz.
DT2.B1.1.4. Selecciona
estratexias para a resolución de
problemas xeométricos
complexos, analizando as
posibles solucións e
transformándoos por analoxía
noutros problemas máis
sinxelos.
CMCCT
-Coñece os trazados xeométricos fundamentais e sabe utilizalos ( Trazados
xeométricos fundamentais: lugares xeométricos básicos, ángulos: Copia, suma e
resta, dividir un arco en partes iguais, debuxar ángulos con compá,. Operacións
con segmentos, ángulo baixo o que se ve unha circunferencia, Rectificacións da
circunferencia .…)
- Coñece e sabe aplicar en exercicios propostos os ángulos da circunferencia
- Coñece e sabe aplicar en exercicios propostos o arco capaz.
- Coñece e sabe aplicar en exercicios propostos o concepto de lugar
xeométrico.
PE
(80%)
TP
(20%)
25%
Repaso tema 2 : Triángulos e cuadriláteros – contrución
de polígonos.
Trazado de polígonos regulares. Polígonos regulares
estrelados
Resolución gráfica de cuadriláteros .
Resolución gráfica de problemas de triángulos
triángulos.
Determinación, propiedades e aplicacións dos seus
puntos notables.
B1.5. Aplicacións.
- Coñece e domina os métodos de construcción dos polígonos regulares a
partires do lado e da circunferencia circunscrita.
- Coñece e domina os métodos xerais de construcción de polígonos
- regulares a partires do lado e da circunferencia circunscrita.
- Coñece e domina os métodos de construcción dospolígonos estrelados.
Resolve problemas de construcción de triángulos e cuadriláteros baseandose
nas propiedades dos mesmos e na aplicación de trazados xeométricos básicos
do tema anterior.
- Proporción e razón DT2.B1.1.1. Identifica a estrutura - Comprende o concepto de proporcionalidade
Unidade didáctica 2: Repaso xeometría plana 1º bacharelato. 2ª parte
Tema 4. Transformacións xeométricas no plano I (traslación, semellanza, homotecia, xiro e equivalencia). Tema 5. Tanxencias. Tema 7. Curvas técnicas.
CONTIDOS ESTÁNDARES
Com
Indicadores de Logro Proc PON
-Media proporcional. Teoremas do cateto e a da altura.
- Teorema de Thales ( aplicacións)
- Razón simple, razón dobre. Cuaterna harmónica.
-Figuras semellantes e a súa diferencia coas
homotéticas.
-Razón de semellanza.
- Operacións con segmentos
- Escalas. Escalas gráficas . Triángulo universal de las
escalas. Escalas gráficas.
Análise de trazado de formas poligonais por
triangulación, radiación e itinerario.
Trazado de figuras planas complexas utilizando escalas
e construcións auxiliares axeitadas.
xeométrica de obxectos industriais ou
arquitectónicos a partir da análise de
plantas, alzados, perspectivas ou
fotografías, sinalando os seus elementos
básicos e determinando as principais
relacións de proporcionalidade.
DT2.B1.3.3. Deseña a partir dun
bosquexo previo ou reproduce á escala
conveniente figuras planas complexas, e
indica graficamente a construción auxiliar
utilizada.
- Coñece a proporción aúrea e domina as construcións que de ela derivan .
- Utiliza a homotecia e a semellanza
Comprende o concepto de escala e sabe construir e usar as escalas gráficas.
- Traza con soltura e aplica correctamente o Teorema de Thales e as
construcción que derivan de él ( terceira proporcional, carta proporcional…)
- Domina os trazados e as aplicacións da media proporcional.
- Domina as Aplicacións das construcción anterioes
Unidade IV. Transformacións xeométricas. 1ª parte
- Clasificación das transformacións
- Isométricas: Igualdade, Translación, xiro e simetría
- Isomórficas: Semellanza, Homotecia
- Anamórficas: Equivalencia
B1.3. Construción de figuras planas equivalentes.
B1.8. Transformacións xeométricas. Aplicacións.
DT2.B1.1.4. Selecciona estratexias para a
resolución de problemas xeométricos complexos,
analizando as posibles solucións e
transformándoos por analoxía noutros problemas
máis sinxelos.
CMC
CT
Utiliza os principios da semellanza e da homotecia para
reproducir figuras planas a escala.
Utiliza as transformacións xeométricas isomórficas e
isométricas para resolver problemas xeométricos
propostos.
Debuxa figuras equivalentes a outras dadas.
Utiliza a homotecia e a semellanza para transformar
problemas propostos en outros máis sinxelos e chegar así
a posibles solucións.
PE
(80%)
TP
(20%)
25%
Tanxencias e enlaces
Resolución de problemas básicos de tanxencias e enlaces.
Aplicacións.
Exercicios de aplicación de trazado de tanxencias e enlaces.
-Introdución (recordo de distancias e dos principios
fundamentais das tanxencias).
-Exercicios fundamentais das tanxencias
-Casos de tanxencias cuxa resolución está baseada nas
“distancias entre elementos xeométricos”
- Casos de tanxencias cuxa resolución está baseada nos
“principios fundamentais das tanxencias”.
-Casos de tanxencias cuxa resolución está baseada nas
distancias e mais nos principios fundamentais de tanxencias.
-Casos de tanxencias que resólvense utilizando “dilatacións e
contraccións”
Resolve problemas básicos de tanxencias entre rectas e
entre rectas e circunferencias utilizando as propiedades
fundamentais das tanxencias e as dilatacións e
contraccións como métodos de resolución.
Utiliza os coñecementos que domina do tema de
tanxencias para reproducir pezas que leven no seu
trazado casos de enlaces derivados dos casos de
tanxencias que domina.
Óvalo: Definición. Características xeométricas. Construción a
partires do seu eixo menor do maior de ámbolos dous e dun
rombo de ángulos 60º e 120º.
- Ovoide: Definición. Características xeométricas. Construción
a partires do seu eixo menor, do maior e de ámbolos dous
eixos.
- Espirais ( A partires dun segmento ou dunha forma poligonal
regular básica)
- Curvas cíclicas: Envolvente do círculo. Cicloide (normal,
alargada e acoutada) / Epicicloide (normal, alargada e
acoutada) / Hipocicloide (normal, alargada e acoutada)-
cardioide
B1.9. Trazado de curvas cónicas e técnicas.
B1.11. Curvas técnicas. Orixe, determinación e trazado das
curvas cíclicas e envolventes.
DT2.B.1.2.1. Comprende a orixe das curvas
cónicase cíclicas e as relacións métricas entre
elementos, describe as súas propiedades e
identifica as súas aplicacións.
Traza correctamente as curvas técnicas básicas ( Óvalo,
ovoide e espirais)
Traza correctamente as curvas cíclicas: cicloide ,
epicicloide e hipocicloide (alongadas e acurtadas)
Unidade didáctica 3. Tema 6. Potencia. Aplicación a Tanxencias.
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
COM
Indicadores de Logro Proc Pon
Unidade VI. Potencia.
-Definición.
-Eixo radical. Propiedades das
B1.1. Resolver problemas de tanxencias
mediante a aplicación das propiedades do
arco capaz, dos eixes e centros radicais e/ou
da transformación de circunferencias e rectas
DT2.B1.1.2.Determina lugares xeométricos
de aplicación ao debuxo aplicando os
conceptos de potencia ou inversión.
CMCCT Determina lugares xeométricos de aplicación ao
debuxo aplicando os conceptos de potencia ou
inversión.
circunferencias coaxiais.
-Centro radical.
- Ejercicios de aplicación: Aplicación de
potencia cara a resolución de casos de
tanxencias.
B1.6. Potencia dun punto respecto a unha
circunferencia. Determinación e
propiedades do eixe radical e do centro
radical. Aplicación á resolución de
tanxencias.
B1.7. Inversión. Determinación de figuras
inversas. Aplicación á resolución de
tanxencias.
B1.15. Trazado de figuras planas
complexas utilizando escalas e
construcións auxiliares axeitadas.
por inversión, indicando graficamente a
construción auxiliar utilizada, os puntos de
enlace e a relación entre os seus elementos.
DT2.B1.1.5.Resolve problemas de
tanxencias aplicando as propiedades dos
eixes e centros radicais, e indicando
graficamente a construción auxiliar utilizada,
os puntos de enlace e a relación entre os
seus elementos.
CMCCT Resolve problemas de tanxencias aplicando as
propiedades dos eixes e centros radicais, e
indicando graficamente a construción auxiliar
utilizada, os puntos de enlace e a relación entre os
seus elementos.
PE
(80%)
TP
(20%)
25%
DT2.B1.1.3. Transforma por inversión
figuras planas compostas por puntos, rectas
e circunferencias describindo as súas
posibles aplicacións á resolución de
problemas xeométricos.
CAA Resolve problemas propostos utilizando os
coñecementos sobre inversón.
DT2.B1.1.4. Selecciona estratexias para a
resolución de problemas xeométricos
complexos, analizando as posibles
solucións e transformándoos por analoxía
noutros problemas máis sinxelos.
CSIEE Simplifica problemas propostos utilizando os
coñecementos adquiridos no tema sobre potencia e
inversión.
Unidade didáctica 4. Tema 8. Curvas Cónicas.
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES Com Indicadores de Logro Proc Pon
Unidade VII. Curvas cónicas :
Construción de curvas cónicas. Elipse, Parábola e
Hipérbola. Fundam.
- Orixe das curvas cónicas.
- Elipse: Definición. Características xeométricas.
Construción da elipse por puntos a partir dos eixes / por
feixes proxectivos / por dobre afinidade / obtención dos
eixes a partires dos diámetros conxugados.
-Hipérbola: definición. Características xeométricas.
Construción por puntos a partir dos eixes e a partires das
asíntotas.
-Parábola: definición. Características xeométricas.
Construción a partires da directriz e o foco ou vértice.
- Trazado das tanxentes ás curvas: nun punto da curva
dado, dende un punto exterior e paralelas a unha dirección
dada.
- Intersección das curvas cunha recta.
- Trazado das tanxentes ás curvas: nun punto da curva
dado, dende un punto exterior e paralelas a unha dirección
dada.
B1.2. Debuxar curvas
cíclicas e cónicas e
identificar os seus principais
elementos, utilizando as
súas propiedades
fundamentais para resolver
problemas de pertenza,
tanxencia ou incidencia.
DT2.B.1.2.1. Comprende a orixe das
curvas cónicase cíclicas e as relacións
métricas entre elementos, describe as
súas propiedades e identifica as súas
aplicacións.
▪ CCL
-Comprende a orixe das curvas cónicas e as relacións
métricas entre elementos, describe as súas
propiedades e identifica as súas aplicacións.
- Debuxa a elipse a parábola e a hipérbola utilizando
os métodos explicados no tema.
PE
(80%)
TP
(20%)
25%
DT2.B1.2.2. Resolve problemas de
pertenza, intersección e tanxencias entre
liñas rectas e curvas cónicas, aplicando
as súas propiedades, e xustifica o
procedemento utilizado.
▪ CAA Resolve problemas aplicando os fundamentos,
principios e propiedades das curvas cónicas.
DT2.B1.2.3. Traza curvas cónicas logo de
determinar os elementos que as definen,
tales como eixes, focos, directrices,
tanxentes ou asíntotas, resolvendo o seu
trazado por puntos ou por homoloxía
respecto á circunferencia.
CSIEE -Resolve problemas aplicando os fundamentos,
principios e propiedades das curvas cónicas.
- Traza tanxentes ás curvas ( partindo de : a dirección
da recta tanxente, un punto polo que pasa recta
tanxente ou por un punto da curva).
2ª Avaliación
Unidade didáctica 5: Tema 9. Transformacións xeométricas no plano, 2ª parte.
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
COM
Indicadores de Logro Proc. Pon
Unidade IX. Transformacións xeométricas.2ª parte
-Homoloxía: definición, centro, eixe e recta límite.
-Afinidade: definición, eixe e dirección.
-Inversión: definición, centro e razón. Utilidade da
inversión na resolución de casos de tanxencias.
B1.13. Homoloxía. Determinación dos seus
elementos. Trazado de figuras homólogas.
Aplicacións.
B1.8.Transformacións xeométricas. Aplicacións.
B1.13. Homoloxía. Determinación dos seus
elementos. Trazado de figuras homólogas.
Aplicacións.
B1.8.Transformacións xeométricas. Aplicacións.
B1.13. Homoloxía. Determinación dos seus
elementos. Trazado de figuras homólogas.
Aplicacións.
B1.14. Afinidade. Determinación dos seus
elementos. Trazado de figuras afíns. Construción
da elipse afín a unha circunferencia.
B1.3. Relacionar as
transformacións homolóxicas coas
súas aplicacións á xeometría plana
e aos sistemas de representación,
valorando a rapidez e a exactitude
nos trazados que proporciona a
súa utilización.
DT2.B1.1.2. Determina lugares
xeométricos de aplicación ao debuxo
aplicando os conceptos de potencia ou
inversión.
▪ CCL -. Determina lugares xeométricos de aplicación ao
debuxo aplicando os conceptos de potencia ou
inversión.
PE
(80%)
TP
(20%)
20%
DT2.B1.1.3. Transforma por inversión
figuras planas compostas por puntos,
rectas e circunferencias describindo as
súas posibles aplicacións á resolución
de problemas xeométricos.
▪ CAA -Resolve por inversión problemas de tanxencias
propostos.
- Resolve problemas xeométricos propostos utilizando
inversión.
DT2.B1.3.1. Comprende as
características das transformacións
homolóxicas, identifica os seus
invariantes xeométricos e describe as
súas aplicacións.
▪ CSIEE - Domina os principios básicos cos que operan
tanto a homoloxía como a afinidade, recoñece a
súas aplicación e os invariantes xeométricos.
DT2.B1.3.2. Aplica a homoloxía e a
afinidade á resolución de problemas
xeométricos e á representación de
formas planas.
CMCCT - Resolve problemas xeométricos propostos
utilizando a homoloxía e a afinidade.
Unidade didáctica 6: Tema 10. Sistemas de representación
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
Com
Indicadores de Logro Proc. Pon
35%
Normalización:
-Análise e exposición das normas referentes ao debuxo
técnico.
Vistas diédricas:
-Elección das vistas e vistas particulares.
-Principios e normas xerais de acotación no debuxo
industrial e no debuxo de arquitectura e construción.
Sistema Axonométrico
B2.18. Sistemas axonométricos ortogonais.
B2.19. Posición do triedro fundamental.
B2.20. Relación entre o triángulo de trazas e os eixes
do sistema.
B2.21. Determinación de coeficientes de redución.
B2.22. Tipoloxía das axonometrías ortogonais.
Vantaxes e inconvenientes.
B2.23. Representación de figuras planas.
B2.24. Representación simplificada da circunferencia.
B2.25. Representación de corpos xeométricos e
espazos arquitectónicos. Seccións planas.
Interseccións.B3.1. Elaboración de bosquexos, esbozos
e planos.
B3.2. Proceso de deseño ou fabricación: perspectiva
B2.3. Debuxar axonometrías de
poliedros regulares, pirámides,
prismas, cilindros e conos, dispondo
a súa posición en función da
importancia relativa das caras que se
desexen amosar e/ou da
conveniencia dos trazados
necesarios, utilizando a axuda do
abatemento de figuras planas
situadas nos planos coordenados,
calculando os coeficientes de
redución e determinando as seccións
planas principais.
DT2.B2.3.1. Comprende os fundamentos da
axonometría ortogonal, clasificando a súa
tipoloxía en función da orientación do triedro
fundamental, determinando o triángulo de
trazas e calculando os coeficientes de
redución.
CMCCT Determina correctamente o triángulo
fundamental estableciando así as os
coeficientes de reducción.
PE
(60%)
TP
(40%)
DT2.B2.3.2. Debuxa axonometrías de corpos
ou espazos definidos polas súas vistas
principais, dispondo a súa posición en
función da importancia relativa das caras que
se desexen amosar e/ou da conveniencia
dos trazados necesarios.
CCEC Debuxa , en perspectiva axonométrica, corpos
volumétricos a partires das súas vistas
diédricas, elixindo a orientación da peza en
función das caras que se queren amosar.
DT2.B2.3.3. Determina a sección plana de
corpos ou espazos tridimensionais formados
por superficies poliédricas, debuxando
isometrías ou perspectivas cabaleiras.
CMCCT Determina a sección plana de corpos ou
espazos tridimensionais.
B3.1. Elaborar bosquexos, esbozos e
planos necesarios para a definición
dun proxecto sinxelo relacionado co
deseño industrial ou arquitectónico,
valorar a exactitude, a rapidez e a
limpeza que proporciona a utilización
de aplicacións informáticas, planificar
de maneira conxunta o seu
desenvolvemento, revisar o avance
dos traballos e asumir as tarefas
DT2.B3.1.1. Elabora e participa activamente
en proxectos cooperativos de construción
xeométrica, aplicando estratexias propias
adecuadas á linguaxe do debuxo técnico.
▪ CSC Elabora en grupo proxectos propostos
utilizando a as normas básicas de
representación do debuxo técnico (notación,
normas …)
DT2.B3.1.2. Identifica formas e medidas de
obxectos industriais ou arquitectónicos, a
partir dos planos técnicos que os definen.
▪ CMCCT Utliza as vistas diédricas correctamente
deliñadas e acoutadas segundo a norma
pertinente para definir un obxecto.
Utiliza os coñecementos adquiridos para
histórica e situación actual.
B3.3. Proxecto: tipos e elementos.
B3.4. Planificación de proxectos.
B3.5. Identificación das fases dun proxecto.
Programación de tarefas.
B3.6. Elaboración das primeiras ideas.
B3.7. Tipos de planos: de situación, de conxunto, de
montaxe, de instalación, de detalle, de fabricación ou de
construción.
B3.8. Presentación de proxectos.
B3.9. Elaboración da documentación gráfica dun
proxecto gráfico, industrial ou arquitectónico sinxelo.
B3.10. Debuxo de bosquexos a man alzada e
esquemas.B3.11. Elaboración de debuxos
cotados.B3.12. Elaboración de esbozos de pezas e
conxuntos.
encomendadas con
responsabilidade.
visualizar a peza en perspectiva (axonométrica
ou cabaleira).
DT2.B3.1.3. Debuxa bosquexos a man
alzada e esbozos cotados para posibilitar a
comunicación técnica con outras persoas.
▪ CCEC Debuxa bosquexos a man alzada e esbozos
cotados para posibilitar a comunicación técnica
con outras persoas.
Unidade didáctica 7. TEMA 12. Sistema Diédrico I .
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
COM
Indicadores de Logro Proc Pon
Fundamentos. Representación do punto.
Da recta e do plano.
Pertenzas.Paralelismo e
perpendicularidade. Interseccións.
Intersección entre figuras planas.
B2.1. Punto, recta e plano no sistema
diédrico.
B2.2. Resolución de problemas de
pertenza, incidencia, paralelismo e
perpendicularidade.
B2.16. Interseccións.
B2.1. Valorar a importancia da elaboración
de debuxos a man alzada para desenvolver
a visión espacial, analizando a posición
relativa entre rectas, planos e superficies,
identificando as súas relacións métricas
para determinar o sistema de
representación axeitado e a estratexia
idónea que solucione os problemas de
representación de corpos ou espazos
tridimensionais.
DT2.B2.1.1. Comprende os fundamentos ou
principios xeométricos que condicionan o
paralelismo e a perpendicularidade entre
rectas e planos, utilizando o sistema
diédrico ou, de ser o caso, o sistema de
planos cotados como ferramenta base para
resolver problemas de pertenza, posición,
mínimas distancias e verdadeira magnitude.
CAA Representa todas as posición do punto no sistema
diédrico e comprende a súa situación no espazo cando
ve as proxeccións diédricas, resolvendo os exercicios
propostos sobre a representación do punto en sistema
diédrico.
Coñece e representa correctamente todas as posibles
posición da recta no sistema diédrico e comprende a
súa situación no espazo cando ve as proxeccións
diédricas, resolvendo os exercicios propostos sobre a
representación do pto en sistema diédrico.
Resolve os problemas de paralelismo,
perpendicularidade e pertenzas en sistema diédrico que
propón o profesor.
PE
(80%)
TP
(20%)
45%
DT2.B2.1.2. Representa figuras planas
contidas en planos paralelos,
perpendiculares ou oblicuos aos planos de
proxección, trazando as súas proxeccións
diédricas.
CSIEE Coñece as posición do plano no sistema diédrico e
representa correctamente as proxeccións de corpos
planos contidos en eles.
DT2.B2.2.3.Acha a intersección entre liñas
rectas e corpos xeométricos coa axuda das
súas proxeccións diédricas ou a súa
perspectiva, indicando o trazado auxiliar
utilizado para a determinación dos puntos
de entrada e saída.
CMCCT Realiza a intersección entre dous planos , entre plano e
recta e entra dúas figuras planas en sistema diédrico.
3ª Avaliación
Unidade didáctica 8. TEMA 13. Sistema Diédrico II .
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
COM
Indicadores de Logro Proc. Pon
Métodos: Distancias y ángulos.
Verdadeiras magnitudes: Abatemento,
xiro e cambio de plano.
B2.3. Determinación da verdadeira
magnitude de segmentos e formas
planas.
B2.4. Construción de figuras planas no
sistema diédrico.
B2.5. Abatemento de planos.
Determinación dos seus elementos.
Aplicacións.
B2.6. Xiro dun corpo xeométrico.
Aplicacións.
B2.7. Cambios de plano. Determinación
das novas proxeccións. Aplicacións.
B2.8. Afinidade entre proxeccións.
B2.9. Problema inverso ao abatemento.
B2.17. Xiros, abatementos ou cambios de
plano para determinar a verdadeira
magnitude de elementos de pezas
tridimensionais.
B2.1. Valorar a importancia da elaboración de
debuxos a man alzada para desenvolver a
visión espacial, analizando a posición relativa
entre rectas, planos e superficies,
identificando as súas relacións métricas para
determinar o sistema de representación
axeitado e a estratexia idónea que solucione
os problemas de representación de corpos ou
espazos tridimensionais.
DT2.B2.1.3. Determina a verdadeira
magnitude de segmentos, ángulos e figuras
planas utilizando xiros, abatementos ou
cambios de plano en sistema diédrico e, de
ser o caso, no sistema de planos cotados.
CAA Sabe utilizar xiros, abatementos e cambios de plano
para calcular verdadeiras magnitudes en sistema
diédrico.
Utiliza abatementos para calcular ángulos entre
elementos xeométricos.
Abate correctamente planos de todas as posicións e
representa as proxeccións de corpos continos en eles.
Realiza xiros, cambios de planos e abatementos e
desabatementos de elementos xeométricos propostos (
puntos, rectas, planos…).
PE
(80%)
TP
(20%)
45%
DT2.B2.1.1. Comprende os fundamentos ou
principios xeométricos que condicionan o
paralelismo e a perpendicularidade entre
rectas e planos, utilizando o sistema diédrico
como ferramenta base para resolver
problemas de pertenza, posición, mínimas
distancias e verdadeira magnitude.
CAA Sabe como calcular a mínima distancia de dous
elementos xeométricos
Unidade didáctica 9. TEMA 14. Sistema Diédrico III .
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
Indicadores de Logro Proc Pon
Representación de superficies poliédricas
e de revolución. Intersección de figuras ou
superficies con rectas e planos. Seccións
e desenvolvementos.
Representación dos poliedros regulares.
B2.10. Corpos xeométricos no sistema
diédrico.
B2.11. Representación de poliedros
regulares. Posicións singulares.
B2.12. Determinación das súas seccións
principais.
B2.13. Representación de prismas e
pirámides.
B2.14. Representación de cilindros, conos
e esferas. Seccións planas.
B2.15. Determinación de seccións planas
e elaboración de desenvolvementos.
B2.17. Xiros, abatementos ou cambios de
plano para determinar a verdadeira
magnitude de elementos de pezas
tridimensionais.
B2.2. Representar poliedros regulares,
pirámides, prismas, cilindros e conos
mediante as súas proxeccións
ortográficas, analizando as posicións
singulares respecto aos planos de
proxección, determinando as relacións
métricas entre os seus elementos, as
seccións planas principais e a
verdadeira magnitude ou
desenvolvemento das superficies que
os conforman.
DT2.B2.1.4. Representa o hexaedro ou cubo en
calquera posición respecto aos planos
coordenados, o resto dos poliedros regulares,
prismas e pirámides en posicións favorables,
coa axuda das súas proxeccións diédricas,
determinando partes vistas e ocultas.
CSIE Representa correctamente e en varias posición os poliedros regulares ( tetraedro, hexaedro,octaedro, dodecaedro e icosaedro).
Representa correctamente al proxeccións diédricas de prismas e pirámide determinando as partes vistas e ocultas das proxeccións.
PE
(80%)
TP
(20%)
45%
DT2.B2.2.1. Representa cilindros e conos de
revolución aplicando xiros ou cambios de plano
para dispor as súas proxeccións diédricas en
posición favorable para resolver problemas de
medida.
CMCCT
CAA Representa correctamente al proxeccións diédricas de
cilindros conos e esferas, determinando as partes
vistas e ocultas das proxeccións.
Realiza xiros ou cambios de plano ás proxeccións das
figuras co fin de colocalas nunha posición favorable
para resolver outro tipo de problemas propostos
DT2.B2.2.2. Determina a sección plana de corpos
ou espazos tridimensionais formados por
superficies poliédricas, cilíndricas, cónicas e/ou
esféricas, debuxando as súas proxeccións
diédricas e obtendo a súa verdadeira magnitude.
CMCCT Determina a sección plana de corpos no espazo,
debuxando as proxecciós diédricas da mesma e
utilizando abatementos para ver a verdadeira
magnitude da mesma.
DT2.B2.2.4.Desenvolve superficies poliédricas,
cilíndricas e cónicas, coa axuda das súas
proxeccións diédricas, utilizando xiros,
abatementos ou cambios de plano para obter a
verdadeira magnitude das arestas e caras que
as conforman.
CAA Desenvolve superficies poliédricas, cilíndricas e
cónicas, coa axuda das súas proxeccións diédricas,
utilizando xiros, abatementos ou cambios de plano
para obter a verdadeira magnitude das arestas e
caras que as conforman.
Unidade didáctica 10. TEMA 15. Aplicación de recursos informáticos .
CONTIDOS CRITERIOS ESTÁNDARES
Indicadores de Logro Proc. Pon.
B3.13. Posibilidades das tecnoloxías da
información e da comunicación
aplicadas ao deseño, á edición, ao
arquivamento e á presentación de
proxectos.
B3.14. Debuxo vectorial 2D. Debuxo e
edición de entidades. Creación de
bloques. Visibilidade de capas.
B3.15. Debuxo vectorial 3D. Inserción e
edición de sólidos. Galerías e
bibliotecas de modelos. Incorporación
de texturas.
B3.16. Selección do encadramento, a
B3.2. Presentar de xeito individual e colectivo
os bosquexos, os esbozos e os planos
necesarios para a definición dun proxecto
sinxelo relacionado co deseño industrial ou
arquitectónico, valorar a exactitude, a rapidez
e a limpeza que proporciona a utilización de
aplicacións informáticas, planificar de maneira
conxunta o seu desenvolvemento, revisar o
avance dos traballos e asumir as tarefas
encomendadas con responsabilidade.
DT2.B3.2.1. Comprende as
posibilidades das aplicacións
informáticas relacionadas co debuxo
técnico, e valora a exactitude, a
rapidez e a limpeza que proporciona
a súa utilización.
▪ CD Comprende as posibilidades das aplicacións informáticas
relacionadas co debuxo técnico, e valora a exactitude, a
rapidez e a limpeza que proporciona a súa utilización.
TP
(100%)
10%
DT2.B3.2.2. Representa obxectos
industriais ou arquitectónicos coa
axuda de programas de debuxo
vectorial 2D, creando entidades,
importando bloques de bibliotecas,
editando obxectos e dispondo a
información relacionada en capas
diferenciadas pola súa utilidade.
▪ CD Representa obxectos industriais ou arquitectónicos coa
axuda de programas de debuxo vectorial 2D, creando
entidades, importando bloques de bibliotecas, editando
obxectos e dispondo a información relacionada en capas
diferenciadas pola súa utilidade.
iluminación e o punto de vista.
B3.17. Resolución de exercicios de
debuxo técnico utilizando recursos
informáticos.
DT2.B3.2.3. Representa obxectos
industriais ou arquitectónicos
utilizando programas de creación de
modelos en 3D, inserindo sólidos
elementais, manipulándoos ata obter
a forma buscada, importando
modelos ou obxectos de galerías ou
bibliotecas, incorporando texturas,
seleccionando o encadramento, a
iluminación e o punto de vista
adecuado ao propósito buscado.
▪ CD Representa obxectos industriais ou arquitectónicos
utilizando programas de creación de modelos en 3D,
inserindo sólidos elementais, manipulándoos ata obter a
forma buscada, importando modelos ou obxectos de
galerías ou bibliotecas, incorporando texturas,
seleccionando o encadramento, a iluminación e o punto
de vista adecuado ao propósito buscado.
DT2.B3.2.4. Presenta os traballos de
debuxo técnico utilizando recursos
gráficos e informáticos, de xeito que
estes sexan claros e limpos, e que
respondan ao obxectivo para os que
se realizaron.
CD
Criterios de cualificación:
APLICACIÓN DOS ESTÁNDARES E CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN DO ALUMNO
Cualificación de cada estándar segundo o
procedemento de avaliación : Se o procedemento é unha proba obtemos a cualificación do estándar directamente esta. Si se fixese máis dunha proba faríamos a media.
Se o procedemento de avaliación é o traballo persoal, a cualificación obtida será a media das cualificacións obtidas no estándar en cada traballo proposto no que se traballe dito estándar.
Se o estándar valórase a través de os dous procedementos ao tempo: Obtemos unha cualificación do estándar procedente da proba (ou probas) e outra procedente do traballo persoal . A proba será un 80% da cualificación final do estándar e a cualificación obtida do traballo persoal será un 20% da nota final.
Probas
80%
Entregar a proba en branco supón perder a posibilidade de facer a recuperación do mesmo (salvo causa xustificada)
As preguntas do exame estarán deseñadas tendo como referencia os estándares sinalados como PE nas unidades a cualificar.
Cando nunha mesma proba se traballen varios estándares o profesor indicará que parte da nota corresponde a cada estándar
É necesario ter aprobados o estándar ou estándares básicos para ter aprobada a proba.
Da corrección da proba obtemos o nivel de adquisición de cada estándar traballado aplicando os criterios recollidos na táboa ESCALA DE VALORACIÓN DOS ESTÁNDARES-
A cualificación da proba ou probas realizas polo alumno supoñen un 80% da nota total obtida no estándar.
Traballos prácticos
20% Da nota total
obtida polo alumno
As láminas e exercicios propostos valorarán o estándar ou estándares sinalados na unidade como TP ( traballo persoal)
Para a cualificación de cada estándar teranse en conta os aspectos recollidos na táboa anterior “ESCALA DE VALORACIÓN DOS ESTÁNDARES
A cualificación final do estándar a obtemos facendo a media en todas as notas obtidas nos traballos nos que se introduce o mesmo.
A parte de traballo persoal supón un 20 % da totalidade da cualificación final do estándar.
Cando nun mesmo exercicio traballamos varios estándares, a nota do exercicio será a suma das cualificacións obtidas nos estándares utilizados.
Necesario ter cualificados positivamente os estándares básicos dos traballos que realicen para obter unha cualificación positiva neles.
Neste apartado valoramos tamén a actitude e o grao de implicación do alumno. A valoración da actitude do alumno farase en base á información recompilada polo profesor durante as explicacións e a realización de os exercicios e traballos prácticos propostos. A forma de reflictir a actitude na cualificación obtida polo alumno responde á aplicación da seguinte táboa:
NIVELES DE ADQUISICIÓN DOS ESTÁNDARES DA UNIDADE- Estándares indicativos da actitude do alumno
Aceptable
(Desconto opcional de ata o 15% da nota obtida)
Inaceptable
( Desconto dun 15% au 50% do valor asignado ao traballo)
Excelente
(90% o 100% do valor asignado ao estandar)
Os rexistros recompilados da ficha do profesor
amosan que o seu comportamento é aceptable
aínda que o alumno non está implicado no traballo
nin aproveita ao 100% o tempo de traballo en clase.
O desconto na nota terá como referencia os rexistros do profesor
sobre a actitude mostrada polo alumno durante a realización do
traballo. Só descontaremos máis do 15% da cualificación obtida se os
rexistros indican que a actitude do alumno é un problema para o
desenrolo do seu proceso de aprendizaxe e o de os deus
compañeiros.
O alumno móstrase participativo e implicado en todo momento co seu traballo. Mostra unha actitude
autónoma e responsable, respectando o traballo propio e alleo e Mantén o seu espazo de traballo e
o seu material en perfecto estado, e achégao á aula cando é necesario para a elaboración das
actividades
Se o alumno desexa mellorar a cualificación poderá repetir a actividade pola súa conta. Considerarase como válida a nota máis alta das obtidas.
Modo de cualificación para aplicar os estándares: O profesor utilizará unha rúbrica para a corrección de traballos e probas . En dita rúbrica anotará os estándares traballados e a puntuación que
corresponde a cada un de eles.