„Lokalne Partnerstwa Społeczne i ich znaczenie”
Czym są partnerstwa?
Partnerstwo międzysektorowe to strategiczne przymierze...
• organizacji reprezentujących różne sektory życia społecznego;
• zawarte w celu współpracy;
• do którego wszyscy partnerzy wnoszą swoje kompetencje i zasoby;
• w którym wspólnie ponoszą ryzyko i koszty;
• oraz dzielą się korzyściami wynikającymi z osiągnięcia wspólnych celów partnerstwa i celów poszczególnych partnerów.
Podstawowe, krajowe regulacje prawne związane z zasadą
partnerstwa • Konstytucja RP (Dz. U. Nr 78, poz. 483)
• Ustawa o samorządzie wojewódzkim z dnia 5 czerwca 1998 r.
• Ustawa o samorządzie gminnym z 8 marca 1990 r.
• Ustawa o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r.
• Ustawa o finansach publicznych z dnia 26 listopada 1998 r.
• Ustawa o pomocy społecznej z dnia 2 marca 2004 r.
• Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z 24 kwietnia 2003 r.
Podstawowe, unijne regulacje
prawne związane z zasadą partnerstwa
• Rozporządzenia Rady (WE) z dnia 11 lipca 2006 r. nr 1083/2006, ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999
Art. 11. Zgodnie z zasadą subsydiarności w skład partnerstw należy włączać przede wszystkim:
• władze regionalne i lokalne oraz inne właściwe władze publiczne,
• parterów gospodarczych i społecznych,
• inne kompetentne ciała w tych ramach.
W rozporządzeniu 1083/2006 mówi się, iż „partnerstwo realizowane jest z pełnym poszanowaniem odpowiednich kompetencji instytucjonalnych, prawnych i finansowych każdej kategorii partnerów (...)”. Oznacza to, że partnerzy powinni być dobrani do realizacji przedsięwzięcia zgodnie z właściwym dla siebie obszarem działania.
Wskazuje się także, iż partnerstwo powinno obejmować przygotowanie, finansowanie, monitorowanie i ocenę pomocy, czyli całość realizacji przedsięwzięcia włącznie z jego rozliczeniem i oceną efektywności.
„Żaden człowiek nie jest samotną wyspą, każdy stanowi ułamek kontynentu.”
John Donne
Rodzaje partnerstwa) partnerstwa publiczno – prywatne (PPP) – to umowa instytucji publicznej i organizacji prywatnej, zawarta w celu zrealizowania określonego przedsięwzięcia ze sfery zadań publicznych.
b) partnerstwa projektowe – cele partnerstwa są ściśle określone w projekcie, a powołanie takiego partnerstwa jest często związane z wymogami konkursowymi, stawianymi przez podmiot, który finansuje realizację zadania.
c) partnerstwa branżowe/sektorowe – to platforma porozumienia organizacji/instytucji prowadzących zbliżoną działalność.
d) partnerstwa lokalne/trójsektorowe – to porozumienie instytucji publicznych, przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, które chcą wspólnie działać na rzecz swojego regionu, osiedla, gminy, powiatu.
Partnerstwa trójsektorowe
Sektorpubliczny
Sektorbiznesu
Sektorpozarządowy
Partnerstwo trójsektorowe
(międzysektorowe)
Rodzaje partnerstw
Najbardziej ogólnym z możliwych wyszczególnień form funkcjonowania partnerstw lokalnych jest podział partnerstw na:
a) partnerstwa o strukturze formalnej, posiadające osobowość prawną oraz
b) partnerstwa o strukturze nieformalnej, które tej osobowości nie posiadają.
Rodzaje partnerstwMając na względzie sposób realizacji działań przez partnerstwo, możemy wyróżnić dwa zasadnicze rodzaje partnerstw lokalnych:
a) partnerstwo koordynujące - w jego ramach może być wdrażanych wiele różnych działań prowadzonych w rozmaitych obszarach i dziedzinach; nie angażuje każdorazowo w poszczególne działania całego swojego zasobu sił i środków. Za realizację konkretnych działań odpowiadają grupy zadaniowe (robocze), złożone z poszczególnych partnerów;
b) partnerstwo wykonawcze - tutaj cały zasób sił i środków partnerów jest zaangażowany w realizację jednego działania lub wdrażanie jednej inicjatywy. Partnerstwa tego typu mają na ogół charakter krótko- bądź średnioterminowy, realizują jeden konkretny projekt i działają w jednym, ściśle określonym obszarze. Partnerstwa tego typu na ogół kończą swoją działalność w momencie zakończenia realizacji projektu, do wykonania którego zostały utworzone.
Rodzaje partnerstw Można również dzielić partnerstwa w zależności od tego kto był ich inicjatorem:
• partnerstwo tworzone z inicjatywy osób fizycznych, często lokalnych partnerów, którzy chcą aktywnie wpływać na swoje otoczenie;
• lokalne partnerstwa budowane z inicjatywy przedsiębiorców, organizacji gospodarczych lub zawodowych;
• partnerstwa tworzone z inicjatywy ciał publicznych.
Identyfikacja partnerów wg. klucza geograficznego – udział organizacji
instytucji reprezentujących pełny obszar partnerstwa,
kompetencyjnego – uczestnictwo organizacji zajmujących się szeroko pojętym tematem partnerstwa np. poprawą sytuacji na rynku pracy.
Zasada zrównoważonego rozwoju
Wg Tennyson i Warner’a partnerstwa są:
• odpowiedzią na instytucjonalną i organizacyjną słabość w osiąganiu rezultatów zrównoważonego rozwoju,
• środkiem na łączenie biznesowych i społecznych celów i kompetencji z poprawą programowania i realizacji celów sektora publicznego.
Zasada zrównoważonego rozwoju
Rozwój zrównoważony – rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli, zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń (Art. 3 Ustawy z dn. 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska).
Rozwójgospodarczy
Sprawyspołeczne
Ochronaśrodowiska
Rozwójzrównoważony
Potencjalni partnerzy
Partnerstwo lokalne
Partnerstwo ujmuje się jako:platformę współpracy pomiędzy różnorodnymi partnerami, którzy wspólnie w sposób systematyczny, trwały i z wykorzystaniem innowacyjnych metod oraz środków planują, projektują, wdrażają i realizują określone działania i inicjatywy, których celem jest rozwój lokalnego środowiska społeczno-gospodarczego i budowa tożsamości lokalnej wśród członków danej społeczności.
Partnerstwo lokalne• Niezmiernie ważną cechą partnerstw lokalnych jest
współpraca partnerów na każdym etapie realizacji określonych działań prorozwojowych.
• Istotnym czynnikiem, jakim wyróżnia się partnerstwo lokalne jest zaangażowanie w prace partnerów reprezentujących różne sektory, takie jak gospodarka, rynek pracy, kultura, edukacja i opieka społ.
• Ważne jest, aby byli to partnerzy zainteresowani rzeczywistą i efektywną – a nie tylko deklaratywną i efektowną współpracą.
Model lokalnego partnerstwa Głównym celem wdrażania Modelu Partnerstwa Lokalnego jest budowanie trwałego partnerstwa pomiędzy instytucjami rządowymi, lokalnymi przedsiębiorstwami, samorządem i organizacjami pozarządowymi, instytucjami infrastruktury oraz mieszkańcami społeczności lokalnej na rzecz ożywienia gospodarczego oraz poprawy sytuacji na rynku pracy.
Program Partnerstwa Lokalnego (PPL) polega na zaangażowaniu lokalnych społeczności we wspólne definiowanie i rozwiązywanie lokalnych problemów.
Program Wdrażania Modelu Partnerstwa Lokalnego na terenie Polski pod honorowym patronatem Prezydenta RP
Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego
• bazowanie na inicjatywach oddolnych;
• udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu;
• budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie;
• proces, a nie jednorazowa aktywność;
• metody wielokrotnego użytku;
• uzupełnia, a nie zastępuje;
Władzelokalne
Ośrodkiszkoleniowe
BiuraPośrednictwa
Pracy
Związkizawodowe
IzbyHandlowe, Rzemiosło
2. Szybkie Reagowanie
3. Konkurencyjnośćprzedsiębiorstw
1. Lokalne Ożywienie
Gospodarcze
4. KomponentŚrodkówFinansowych
Model Partnerstwa Lokalnego
Agencje Rozwoju
Radni gmin, powiatu,
województwa
Organizacjepozarządowe
Ośrodki Pomocy
Społecznej
Firmy
Lokalne media
PUP, WUP
Model lokalnego partnerstwa
Komponenty składowe modelu:
• Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG) • Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie • Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących
Przedsiębiorstw (Szybki start)• Pozyskiwanie środków finansowych.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG) – pomaga społecznościom lokalnym w systematycznej aktywizacji lokalnego rozwoju gospodarczego i tworzeniu nowych miejsc pracy na terenach dotkniętych bezrobociem. Liderzy lokalnych władz z kręgów biznesu, bankowcy, przedsiębiorcy, związki zawodowe, organizacje środowiskowe, instytucje samorządowe, izby handlowe, agencje rozwoju zostają zaproszone do wzięcia udziału w cyklu czterech warsztatów Lokalnego Ożywienia Gospodarczego (każdy warsztat w odstępie jednego miesiąca).
Lokalne Ożywienie Gospodarcze
Proces Lokalnego Ożywienia Gospodarczego
I. Zaproszenie do udziału w warsztatach roboczych:
1. liderów gospodarczych;
2. władz samorządowych;
3. mieszkańców;
II. Zapoznanie uczestników z zasadami rozwoju
gospodarczego;
III. Ocena lokalnych zasobów i potrzeb;
IV. Wypracowanie i ocena nowych propozycji projektów;
V. Wybór i wdrożenie projektów gospodarczych.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze
Celem warsztatów jest:
• zdiagnozowanie przez jego uczestników warunków gospodarczych lokalnego środowiska,
• poznanie i zastosowanie zasad ożywienia gospodarczego,
• wypracowanie konkretnych projektów gospodarczych,
• wdrożenie najlepszego projektu (czasem kilku projektów) na rzecz lokalnego rozwoju gospodarczego.
Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie
Działania podejmowane są w odpowiedzi na potrzeby zagrożonych zwolnieniami i zwalnianych pracowników.
Podstawowym celem jest ułatwienie procesu powtórnego zatrudnienia pracownikom, których dotknęły zmiany związane z restrukturyzacją gospodarki. Na ich potrzeby inicjuje się powstanie:
• Zespołów Przystosowania Zawodowego, • Zespołów Wsparcia Koleżeńskiego.
Głównym celem Zespołów jest koordynowanie szeregu usług na rzecz zwalnianych i zagrożonych zwolnieniami pracowników z zakresu pomocy prawnej, edukacyjnej, organizacyjnej i psychologicznej. Świadczone usługi powinny skrócić czas potrzebny pracownikom restrukturyzowanych przedsiębiorstw na znalezienie nowej pracy.
Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie
Założenia idei Wsparcia Koleżeńskiego:
• Pokazanie ludziom, że nie są pozostawieni sami sobie;
• Utwierdzanie poczucia godności i własnej wartości pracowników;
• Okazanie zrozumienia dla ludzkich przeżyć;
• Przekonywanie ludzi, ze ich uczucia są naturalne;
• Pomaganie ludziom w tworzeniu strategii działania.
Celem Szybkiego Reagowania jest wczesna interwencja.Według badań pozwala ona skrócić czas potrzebny pracownikom na
znalezienie nowej pracy o około 50%.
Wsparcie Koleżeńskie
Realizowane w zakładzie pracy
Realizowane w społeczności lokalnej
dora
źne
stał
e
Program Wsparcia Koleżeńskiego realizuje zwykle przeszkolona grupa
Kolegów - Doradców
N I E S Ą P R O F E S I O N A L I S T A M I w zakresie doradzania ale wiedzą, gdzie można uzyskać potrzebne usługi. N I E S Ą T E R A P E U T A M I ale wiedzą gdzie ich znaleźć i potrafią udzielać wsparcia. N I E S Ą O D P O W I E D Z I A L N I za wybory, których ludzie dokonują, ale troszczą się o ich losy.
Lokalny Zespół Przystosowania Zawodowego
(powiatowy lub gminny)
• Stanowi alternatywę dla zespołu zakładowego.• Zakładany jest w przypadku gdy firma nie chce
współpracować lub istnieje konieczność obsługi kilku zwolnień.
• Gromadzi osoby decyzyjne.• Działa na rzecz tworzenia miejsc pracy i kreowania
polityki lokalnej. Zespół może być inicjowany przez Specjalistę Partnerstwa
Lokalnego
Zespół Przystosowania Zawodowego
Władze lokalne
Agencja RozwojuLokalnego
Przewodniczący
Pracownicy
Kierownictwo
IzbyHandlowe
UrządPracy
MOPS
Stowarzyszenia
Promuje dobre stosunki pomiędzypracownikami i pracodawcami
Pomaga utrzymać produktywność
Zmniejsza negatywne skutkirestrukturyzacji zatrudnienia
Przyczynia się do
personalizacji usług
Koordynuje świadczenia usług
dla zwalnianych pracownikówSłuży jako forum komunikacyjne
Ułatwia podstawoweusługi przystosowawcze
Zapewniawsparcie społeczne
Jest oddzielonyod procesunegocjacji
OrganizacjePozarządowe
AgencjaPracy
Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących Przedsiębiorstw
„Szybki Start”
Jest to podejmowanie działań dla wzmocnienia konkurencyjności firm, które utrzymały się na rynku oraz utrzymania istniejących miejsc pracy poprzez różnorodne szkolenia i działania wspierające.
Szybki Starty - zalety metodologii
Uczestnicy szkoleń pozyskują umiejętności zawodowe w szybki i efektywny sposób;
Uczestnicy szkoleń mają zapewnione zatrudnienie po ukończeniu kursu;
Pracodawcy pozyskują wykwalifikowanych pracowników na konkretne stanowiska w ramach swojego przedsiębiorstwa;
Pracodawcy pozyskują pracownika przeszkolonego pod potrzeby w krótkim okresie czasu.
Pozyskiwanie środków finansowych
Komponent ten wiąże się z pozyskiwanie źródeł finansowania na realizację zadań wynikających z poprzednich trzech komponentów.
Model Partnerstwa Lokalnego
Model Partnerstwa Lokalnego pomaga:
• społecznościom poprzez Warsztaty Lokalnego Ożywienia Gospodarczego,
• pracownikom poprzez zastosowanie metod Szybkiego Reagowania,
• firmom poprzez wzmacnianie konkurencyjności przedsiębiorstw.
Model Partnerstwa Lokalnego Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego:
bazowanie na inicjatywach oddolnych,
• udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu,
• budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie,
• proces, a nie jednorazowa aktywność,
• metody wielokrotnego użytku,
• uzupełnia, a nie zastępuje.
Model Partnerstwa LokalnegoCzynniki inicjujące zawiązanie partnerstwa lokalnego: 1. kwestia inspiracji, w tym – środowisk lokalnych, które
przyczyniły się do powstania danego partnerstwa lokalnego2. zasada oddolności i „spontaniczności”,3. czynnik założycielski” - trzy zasadnicze rodzaje sił
sprawczych przyczyniających się do powstania partnerstwa lokalnego:
• lokalni liderzy• lokalny biznes• lokalne instytucje publiczne
Lokalne pakty na rzecz rozwoju
Różnice pomiędzy partnerstwem a paktem:
• pakty na rzecz rozwoju stanowią strukturę większą i tematycznie bardziej rozległą;
• często skupiają w swoich ramach kilka partnerstw lokalnych działających na mniejszym obszarze i w węższym zakresie;
• ich głównym zadaniem jest koordynowanie działań prorozwojowych prowadzonych przez różne podmioty w ramach określonego środowiska społeczno-gospodarczego.
Partnerstwo projektowe a partnerstwo lokalne
Partnerstwo projektowe Partnerstwo lokalne
•powołane jest odrębną umową partnerską, zawartą na potrzeby realizacji konkretnego projektu,
•relacja partnerska jest krótkotrwała i ściśle zadaniowa
•partnerstwo projektowe ulega rozwiązaniu po zakończeniu działań
•partnerzy współpracują ze sobą w sposób systematyczny i trwały, a ich współpraca nie ogranicza się tylko do realizacji konkretnych projektów
•partnerzy mogą tworzyć partnerstwa projektowe przeznaczone dla potrzeb realizacji konkretnych projektów, które jednak funkcjonują w ramach większej całości zwanej partnerstwem lokalnym.
•nie jest możliwe, aby wszyscy partnerzy współpracowali równocześnie w realizacji konkretnego działania
•partnerstwo lokalne trwa po zakończeniu projektu, realizując kolejne zadania
Sukces partnerstwa Sukces partnerstwa związany jest z przestrzeganiem następujących zasad:
• równość praw sygnatariuszy,• dobrowolność uczestnictwa,• wspólne rozwiązywanie problemów = zaangażowanie
partnerów,oraz• otwartość na rozszerzenie partnerstwa,• konsekwencja w realizacji działań,• uczciwość i wzajemne zaufanie,
Sukces partnerstwa
• Partnerstwo nie zastępuje władzy lokalnej, ale z nią współpracuje!
• Partnerstwo umożliwia w większym niż dotychczas stopniu zaabsorbowanie środków z funduszy strukturalnych, szczególnie EFS!
• Partnerstwo uaktywnia obywateli w procesie zmian – wpływ na środowisko działania biznesu, rozwój przedsiębiorczości obywateli, integracji
środowiska dla podejmowania działań lokalnych!
Trwałość partnerstwa
Ćwiczenie 4
Co przemawia za trwałością partnerstwa? Wskaż min. 5 elementów, mając na uwadze, że podstawowe z nich to:
• zdolność do dalszego działania,
• stabilność finansowa (str. 17).
Etapy budowania partnerstwa
• Etap 1. Analiza środowiska problemu
• Etap 2. Analiza potencjalnych partnerów
• Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników
• Etap 4. Spotkanie potencjalnych partnerów
Etapy budowania partnerstwaEtap 1. Analiza środowiska problemu – obejmuje ona wszystkie instytucje i zjawiska związane z danym problemem. Społeczność lokalna zawiera wiele podmiotów i tylko niektóre z nich mogą być związane z danym problemem. Analizy dokonuje się poprzez:
• określenie instytucji lub organizacji oraz zjawisk sprzyjających naszym działaniom,
• określenie instytucji lub organizacji oraz zjawisk hamujących nasze działania.
Etapy budowania partnerstwaEtap 2. Analiza potencjalnych partnerów – dokonując analizy odpowiadamy na następujące pytania:
Jaki jest status prawny potencjalnego sojusznika? Jakie są jego główne cele i klienci, którym pomaga? Dlaczego jest istotny dla rozwiązania problemu? Co może wnieść do partnerstwa? Co może zyskać na współpracy z innymi?
Analiza ta jest podstawą do określenia ludzi bądź instytucji, które warto pozyskać do współpracy.
Etapy budowania partnerstwa
Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników – uświadomienie sobie ich obecności przyczynia się do poszerzenia naszego widzenia rzeczywistości.
Etapy budowania partnerstwa
Etap 4. Spotkanie potencjalnych partnerów – w trakcie spotkania/spotkań powinno się doprowadzić do:
Wzajemnego poznania się partnerów, Ustalenia obowiązujących reguł i wartości, Ustalenia przez wszystkich partnerów wspólnego kierunku działań.
Wspólne spotkania to okazja do znalezienia odpowiedzi na następujące pytania:Jakie mamy podejście do problemu, w sprawie którego się spotkaliśmy?
• Co nas łączy?• Co chcemy wspólnie zrobić?• Co jest nam potrzebne, aby zrealizować nasze cele?
Fazy budowania partnerstwa
1. Tworzenie wzajemnego zaufania i wyznaczanie celów
2. Tworzenie wspólnych projektów i budowanie struktury działania
3. Realizacja projektów4. Monitoring realizacji i korekta działań 5. Kreowanie nowych inicjatyw
Jak i dlaczego znaleźć partnerów?
Mamy!Komu możemy pomóc? Potrzebujemy!
Kto nam może pomóc?
Niektóre wyznaczniki partnerstwa
związek osób lub podmiotów, wspólna wizja i misja, zdefiniowany cel, określone zadania, zaangażowanie poprzedzone wspólnym
przygotowaniem planu działania, opracowanie procedur zorientowanych
na rezultaty.
Cechy dobrego partnerstwa
• partnerstwo jest czymś więcej niż tylko sumą swoich części,
• uwzględnia uczenie się i adaptację do zmian,• posiada jawny system komunikacji i
przywództwa,• oparte jest na wspólnie uzgodnionych celach,• partnerzy dzielą ryzyko i korzyści,• jest dobrowolne i sprawiedliwe.
Zasady partnerskiej współpracy
1. Zasada inwestycji o charakterze społecznym – rozwój zrównoważony.
2. Zasada autonomii.
3. Zasada etycznych funduszy i równoprawnego dostępu do środków.
4. Zasada stałego doskonalenia.
5. Zasada otwartości.
6. Zasada długotrwałego zaangażowania.
7. Zasada uzgadniania kontaktów zewnętrznych.
8. Zasada rozwiązywania układu partnerskiego bez wskazywania winnych.
Potencjalne ograniczenia i niebezpieczeństwa dla
partnerstwa
• brak wiedzy, umiejętności, zaangażowania, • słomiany zapał, • brak długotrwałej motywacji.
Partnerstwo to przede wszystkim ludzie!
Potencjalne ograniczenia i niebezpieczeństwa dla
partnerstwa
Przeczytajcie materiał i wskażcie 3 najważniejsze dla Was bariery i sposoby ich rozwiązania (str. 22-23 materiałów).
Zasady zarządzania partnerstwem
Do najważniejszych kompetencji zespołu zarządzającego partnerstwa należą:
• planowanie i wyznaczanie kierunków działań;• akceptowanie sprawozdań merytorycznych;• akceptowanie decyzji finansowych;• kontrolowanie zgodności podejmowanych działań
z wyznaczonymi celami partnerstwa.
Zasady zarządzania partnerstwem
Rola lidera w partnerstwie:
Lider jest siłą napędową partnerstwa i pozwala na jego funkcjonowanie. Bycie liderem może wynikać z faktu:
• bycia inicjatorem partnerstwa;• posiadania największego potencjału z wszystkich
członków;• posiadania autorytetu i doświadczenia
dostrzeganego przez wszystkich partnerów.
Zasady zarządzania partnerstwem
Kryteria wyłonienia lidera partnerstwa:
• znajomość obszarów realizacji celów partnerstwa,
• zarządzanie biurem partnerstwa,
• zarządzanie finansami.
Zasady zarządzania partnerstwem Partnerstwo jako instytucja:
• działa w oparciu o dokument programowy (deklarację współpracy), który jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju,
• ma uchwalony regulamin określający zasady współpracy oraz reprezentacji,
• ma demokratycznie wyłonione władze,
• ma aktualny plan operacyjny i strategię finansowania działań,
• regularnie dokonuje oceny swoich dokonań merytorycznych i finansowych,
• ma osobowość prawną lub wybrana instytucję, która prowadzi sekretariat partnerstwa,
• udziela osobowości prawnej wspólnym działaniom.
Struktura partnerstwa
1. Walne Zgromadzenie
2. Sekretariat Partnerstwa
3. Rada Partnerstwa
4. Zespoły Tematyczne
Struktura partnerstwa
Walne Zgromadzenie:• grupa stałych reprezentantów oddelegowanych
pisemnie przez instytucje członkowskie,• tworzy i czuwa nad realizacją polityki partnerstwa,• podejmuje decyzje w drodze konsensusu,• spotyka się min. raz do roku (odpowiada
Przewodniczący Zgromadzenia i Sekretariat),• wybiera spośród siebie Przewodniczącego oraz
członków Rady Partnerstwa.
Struktura partnerstwaSekretariat Partnerstwa:• składa się min. z 1 pracownika (może być
wolontariusz, stażysta, absolwent),• finansowany jest przez partnerstwo, jedną instytucję
członkowską lub w części przez wszystkich,• podejmuje działania organizacyjne na rzecz
wszystkich ciał Partnerstwa (pomoc w przygotowaniu materiałów, spotkań, pisaniu sprawozdań i projektów),
• odpowiada za promocję partnerstwa.
Struktura partnerstwaRada Partnerstwa• wybierana jest przez Walne Zgromadzenie spośród
jego członków i składa się z min. 6 osób reprezentowanych przez administrację publiczną, sektor prywatny, organizacje pozarządowe,
• podejmuje główne decyzje dotyczące Partnerstwa,• spotyka się min. 4 razy w roku,• może wybierać spośród siebie prezydium – 3 do 5
osób będące ciałem odpowiedzialnym za bieżącą pracę Partnerstwa.
Struktura partnerstwa
Zespoły Tematyczne: • powoływane są przez Radę Partnerstwa
zgodnie z Regulaminem,• łączą przynajmniej 2 członków Partnerstwa,• możliwy jest udział instytucji spoza
Partnerstwa do akceptacji,• są podstawowym forum współpracy
partnerów.
Zewnętrzne źródła finansowania partnerstwa
Lista możliwości znajduje się na str. 26-27 materiałów. Proszę podzielić się wiedzą na temat innych znanych Państwu źródeł finansowania z pozostałymi uczestnikami warsztatów.
Partnerstwo lokalne EFS jako
sposób na trwałe rozwiązywanie problemów społecznych i
gospodarczych
• Znaczenie partnerstwa dla nowych programów EFS
PO KL 2007-2013 szansą na rozwój partnerstw lokalnych
Priorytet I Zatrudnienie i integracja społeczna
Priorytet II Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących
Priorytet III Wysoka jakość systemu oświaty
Priorytet IV Szkolnictwo wyższe i nauka
Priorytet VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich
Priorytet VIII Regionalne kadry gospodarki
Priorytet IX Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach
kom
pon
en
tcen
traln
ykom
pon
en
tre
gio
naln
y
Priorytet VII Promocja integracji społecznej
Priorytet V Dobre rządzenie
MPiPS
MPiPS
MNiSW
IP=IŻ->DESF
SW
SW
SW
IP
Struktura PO Kapitał Ludzki
Priorytet X Pomoc Techniczna
SW
MEN
Priorytet VI: Rynek pracy otwarty dla wszystkich
Działanie 6.1 Poprawa dostępu do zatrudnienia oraz wspieranie aktywności zawodowej w regionieDziałanie 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnieniaDziałanie 6.3 Inicjatywy lokalne na rzecz podnoszenia poziomu aktywności zawodowej na obszarach
wiejskich
Zakres wsparcia:
• realizacja programów na rzecz aktywizacji zawodowej osób nie pozostających w zatrudnieniu (bezrobotnych lub poszukujących pracy),
• promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia,
• wzmocnienie potencjału instytucji rynku pracy działających na poziomie regionalnym.
Priorytet VII:Promocja integracji społecznej
Działanie 7.1 Rozwój i upowszechnianie aktywnej integracji Działanie 7.2 Przeciwdziałanie wykluczeniu i wzmocnienie sektora ekonomii społecznej Działanie 7.3 Inicjatywy lokalne na rzecz aktywnej integracji
Zakres wsparcia:
• realizacja programów na rzecz aktywizacji zawodowej zagrożonych wykluczaniem społecznym,
• wzmocnienie potencjału instytucji sektora ekonomii społecznej działających na poziomie regionalnym.
Priorytet VIII: Regionalne kadry gospodarki
Działanie 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionieDziałanie 8.2 Transfer wiedzy
Zakres wsparcia:
• wsparcie rozwoju kadr przedsiębiorstw w regionie (ogólne i specjalistyczne szkolenia, doradztwo, podwyższanie kwalifikacji),
• zarządzanie zmianą gospodarczą (pomoc szkoleniowa dla pracowników restrukturyzowanych przedsiębiorstw oraz wsparcie pracodawców przechodzących restrukturyzację),
• transfer wiedzy (budowa sieci współpracy między światem nauki i światem przedsiębiorstw, stypendia dla doktorantów, RSI).
Priorytet IX: Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach
Działanie 9.1 Wyrównywanie szans edukacyjnych i zapewnienie wysokiej jakości usług edukacyjnych świadczonych w systemie oświaty
Działanie 9.2 Podniesienie atrakcyjności i jakości szkolnictwa zawodowego Działanie 9.3 Upowszechnianie kształcenia ustawicznegoDziałanie 9.4 Wysoko wykwalifikowane kadry oświatyDziałanie 9.5 Oddolne inicjatywy edukacyjne na obszarach wiejskich
Zakres wsparcia:
• wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów,
• dostosowanie oferty edukacyjnej instytucji oświatowych do potrzeb regionalnego rynku pracy,
• podnoszenie kwalifikacji kadr systemu oświaty,
• wprowadzanie alternatywnych form nauczania przedszkolnego,
• upowszechnianie kształcenia ustawicznego.
Budowa projektu partnerskiego
Projekt to interdyscyplinarne przedsięwzięcie prowadzące do osiągnięcia zaplanowanego celu, przy użyciu określonych zasobów tj.: Czasu, Zespołu, Budżetu. Rezultatem projektu jest przewidywalna zmiana.
Cykl projektu ma charakter kołowy
*„Manual Project Cycle Management” European Commission – EuropeAid Co-operation Office, 2004.
Programowanie
Wdrażanie
Ewaluacja i Audyt
Identyfikacja
Formułowanie
Etap analiz: Analiza interesariuszy projektu, czyli kogo projekt będzie dotyczył Analiza problemów – ‘drzewo problemów’ Analiza celów – ‘drzewo celów’ Analiza i wybór strategii
Etap planowania: Tworzenie struktury logicznej – ‘matryca logiczna’ Harmonogram działań – wykres Gantt’a Budżet projektu
Etapy przygotowania projektu
Analiza interesariuszy• Interesariusze to osoby fizyczne lub instytucje, które mogą pośrednio lub
bezpośrednio wpływać lub podlegać wpływowi projektu lub programu. Mogą oddziaływać na projekt pozytywnie, jak również negatywnie utrudniając lub uniemożliwiając realizację jego celów.
1. Wskazanie różniących się od siebie grup instytucji lub osób:- na które projekt może mieć wpływ,- Które mogą wpłynąć na projekt,- Które mogą stać się partnerami w projekcie (formalnymi lub nie),- Które mogą stać się stroną konfliktową w projekcie,- Które i tak zostaną zaangażowane w projekt- Rozróżnienie interesariuszy głównych i pozostałych.2. Pogrupowanie interesariuszy zgodnie z ich rolami i rodzajem wpływu na
projekt3. Dokonanie analizy interesariuszy z punktu widzenia ich oczekiwań4. Ocena potencjału, zasobów i umiejętności interesariuszy
Przykład analizy interesariuszyInteresariusze Charakterysty
ka z punktu widzenia elementów istotnych w projekcie
Interesy i oczekiwania
Słabe i silne strony
Wnioski dla projektu
1. Głowni Interesariusze
2. Pozostali Interesariusze
Jak utworzyć drzewo problemów?
1. Identyfikacja głównych problemów charakteryzujących istniejącą sytuację 2. Wybór pojedynczego problemu startowego/głównego3. Identyfikacja problemów związanych z problemem startowym 4. Ustanowienie hierarchii przyczynowo skutkowej
Problemy, które bezpośrednio powodują problem startowy umieszczone są na poniżej
Problemy , które są bezpośrednimi efektami problemów startowych są umieszczone powyżej
5. Postąpić analogicznie z wszystkimi innymi problemami 6. Połączyć problemy strzałkami ilustrującymi związki przyczynowo skutkowe;
7. Przejrzeć diagram i weryfikować jego poprawność i kompletność
Drzewo problemów
Uwagi: 1. Problemy muszą być sformułowane jako negatywne sytuacje 2. Problemy muszą być rzeczywiste a nie przyszłe czy wyimaginowane 3. Pozycja problemu w hierarchii nie odnosi się do jego ważności4. Problem nie jest wynikiem braku rozwiązania ale istniejącą
negatywną sytuacją
Problem startowy
PRZYCZYNY
SKUTKI
DRZEWO PROBLEMÓW
Analiza celówTechnika służąca: opisowi przyszłego stanu rzeczy, który zaistnieje po
rozwiązaniu problemów; identyfikacji potencjalnych rozwiązań przekształceniu aspektów negatywnych w pozytywne
Jaki powinien być CEL?
Specific (konkretny i prosty)
Measurable (mierzalny ilościowo )
Achievable/available (dostępny)
Realistic (realistyczny)
Timed (określony w czasie
Jak zbudować drzewo celów?
1. Przeformułuj wszystkie negatywne sytuacje w analizie problemów w sytuacje pozytywne, które są:pożądane,osiągalne.
2. Zamień relacje przyczynowo-skutkowe w relacje środki-cele
3. Jeśli konieczne: przeformułuj stwierdzenia; dodaj nowe cele jeśli wydają się one właściwe i
konieczne do osiągnięcia celu na wyższym poziomie; usuń cele, które nie są odpowiednie lub konieczne.
CEL
ŚRODKI
CELE
DRZEWO CELÓW
Przekształcenie problemów w cele
Brak miejsc pracy poza rolnictwem
Stworzenie nowych miejsc pracy
poza rolnictwem
Niski poziom inwestycji zewnętrznych
Brak dostępudo kapitału
Zwiększenie poziomuinwestycji zewnętrznych
Poprawa dostępudo kapitału
PROBLEM CEL
Analiza strategiiJaką sekwencję działań przyjmiemy?
Celem jest:
identyfikacja możliwych alternatywnych opcji lub sposobów przyczynienia się do celu szerszego
osiągnięcie porozumienia co do priorytetowych strategii opartych na ocenie odpowiedniości (relevance), wykonalności (feasibility) i trwałości (sustainability) każdej z nich;
koncentracja środków na tym co ważne, efektywne i realizowalne
Metoda matrycy logicznej (LogFrame)
Jest to narzędzie służące: sformułowaniu konsekwentnego i realistycznego
programu/projektu; jako pomoc w sprawnym zarządzaniu
programem/realizacji projektu; sformułowaniu punktów odniesienia do
monitorowania i oceny osiągnięć/wyników programu/projektu;
Logikaaktywności
Celedługofalowe/
długoterminowe
Cel projektu(bezpośredni)
Oczekiwanerezultaty
Działania KosztŚrodki
Obiektywnie sprawdzalne
wskaźniki
Źródła weryfikacji
Założenia
Warunkiwstępne
Logika pionowa
Logika pozioma
Plan pracy projektu (harmonogram)
• Obejmuje wszystkie szczegółowe informacje, ilustrujące sposób funkcjonowania projektu w planowanym okresie jego realizacji
• Harmonogram musi obejmować wszystkie kluczowe zadania
• Harmonogram zawiera główne „kamienie milowe” będące miarą postępu projektu
• Terminy realizacji kluczowych wyników również są określone z góry.
• Wskazuje na nasze umiejętności organizacyjne i zarządcze
Harmonogram GanttaPrzedstawia działania, ich zależności i czasy trwania (oraz ewentualnie wykonawców i inne zasoby) na osi czasu lub w określonym kalendarzu projektu.
Narzędzie planowania Narzędzie kontroli/monitorowania Narzędzie zarządzania
Kamienie milowe:• Kamienie milowe wyznaczają zasadnicze etapy (fazy) projektu.• Kamienie milowe określają momenty oceny postępów realizacji projektu
Luzy czasowe:Luz jest to ilość czasu, o jaką może nastąpić poślizg zadania bez opóźniania całego projektu.Występują 2 typy luzu:• Wolny luz – ilość czasu, o jaką może nastąpić poślizg bez opóźnienia następnego zadania• Luz całkowity – ilość czasu, o jaką może nastąpić poślizg bez opóźniania całego projektu
Jak zrobić harmonogram ?Podzielić projekt na zasadnicze działania/ zadania.
11
Ustalić czas trwania poszczególnych działań.
Ustalić kolejność działań.
22
33
Budżet – praktyczne wskazówki• Warto budować budżet samodzielnie we współpracy z "osobą od finansów"
(łatwiejsze zarządzanie finansami projektu, nie należy "zlecać" np. księgowej opracowania budżetu, która może nie znać realiów rynku)
• Zawsze należy tworzyć rezerwy np. projektowanie nieco wyższych stawek kosztów jednostkowych (na wypadek zmiany kursów, inflacji, konieczności zatrudnienia innej "droższej" osoby, etc.)
• Prowadzić własną ewidencję rachunków związanych z realizacją projektu (szybki dostęp do informacji, a tym samym do bieżącej analizy poniesionych wydatków np. przy pomocy arkusza kalkulacyjnego. Nie warto liczyć ręcznie!!!)
• Nie kumulować niewydatkowanych środków - okresowo należy dokonywać oceny wydatkowanych środków i zmieniać przeznaczenie w trakcie, lepiej niż na koniec realizacji projektu (gdy czasem brakuje czasu!!!)
• Budżet jest "krwioobiegiem" projektu i tak jest traktowany przez przełożonego lub sponsora - jakiekolwiek niedoszacowanie lub brak płynności finansowej skutkować może utratą kontroli nad procesem wdrażania projektu.
Budżet
• spisz wszystkie planowane wydatki
• określ koszt każdego z wydatków możliwie najdokładniej
• określ koszty własne
• podsumuj koszty
• skontroluj podsumowanie i wnieś poprawki w projekcie budżetu - jeśli to konieczne
Dziękuję za uwagę!