CULTIVOS TRANSXÉNICOS

CARLOS NEGRO

NA BIBLIOTECA

EN ENFESTA, VILAZA, FREANDE

Rústico estiloToda a aldea está en venda,aínda que ninguén a compre.Vai caendo a pedazos,morta a cámara lenta,de inverno en inverno,sen rastro de esperanza,Despoboada e gris.E o antigo muíño,emblema da familia,non o han recuperara doenza do verso,a memoria ferida,o estigma da perda.Só a cultura do turismo, o mercado inmobiliario,a moda do rústico estilo

XANELAS VERDES

Ollos rotos das casas,

ningún rostro xamais.

PIRÁMIDE DE POBOACIÓN

Aquí non fan falta xardíns de infancia.Desapareceron os netos do vocabulario.E vémonos cada pouco no tanatorio.

ILUMINACIÓNS I

A crónica de todas as perdas arde na casa.No mudo almanaque: mil novecentos e nada.Nas baldosas cubertas de silencio inmaculado.Nas doas dos rosarios, nas artesas baleiras.Nos ecos dos rezos a vibrar polos faiados.Na madeira podrecida de seca desmemoria.

NOTA NECROLÓXICA

Esta ha ser a vindeira casa en ficar baleira.Óese o alento do alén polos eirados.O sudario do inverno co seu manto de esquelas.

POLÍTICA URBANÍSTICA

Aquí, estimados señores,iso que chaman memoriaé unha leira abandonadacen por cen urbanizable:corten, pois, os carballos.

TESTAMENTOO poema levanta actada redución do rural

a produto de mercado,da reciclaxe da aldeaen paraíso perdido,

da conversión da terraen idílico escenario,da moda publicitaria

que converte o labregoen gardián das esencias,unha casa abandonadanun hotel con encanto,os apeiros da memoria

en ornamentos de pazo,a cultura campesiña

en estampa de museo