CFR ve YENİ DÜNYA DÜZENİ

WilliamBlase

Türkçesi: Musa Ceylan

CFR ve YENİ DÜNYA DÜZENİ

WilliamBlase

İçindekiler

Sunu

Paranoyak olmak

“Yeni Dünya Düzeni”nin promosyonu

Amerikan yönetimini gerçekte kim kontrol ediyor ?

ABD Merkez Bankası aslında kimin ?

Uluslararası bankerler ve sanayicilerin kontrolünde bir Süper Devlet

Vakıfların İçyüzü

Edward M.House : Bir Albayın muhteşem gücü !

Büyük bir ulusal borcun yaptıkları

Gemiyi Almanlara batırtmak !!?

Toplumu tekelciler için çalıştırmak; CFR

1

Tek Dünya Yönetim Sistemi

Hedefleri gerçekleştirmek için ABD’yi politik ve ekonomik olarak göçürtmek !

CIA kuruluşundan beri CFR kontrolü altında

CFR, ABD Devlet yönetimini ele geçiriyor !

Bir “Dünya Çetesi”

CFR’ninünlü üyeleri ve üye şirketleri !!

COUNCIL ON FOREIGN RELATIONS (CFR) ve YENİ DÜNYA DÜZENİ

“Yeni Dünya Düzeni” (tek dünya yönetimi) ve BirleşmişMilletler’e daha fazla yetki verilmesi konusuna Amerika’nın ilgisi etrafında dönen tartışmalardan kafası karışanlara; meselelerin içyüzünü bilmeyenlere; ve daha fazlaarkaplan bilgisi isteyenlere aşağıdaki yazıyı sunuyorum.

İlk biçimiyle “Savaş ve Barışın Açmazları” adıyla NewMexicoStateUniversity’de iftihar derecesi için sunulan bu çalışmayla dalgageçildi . Tanınmış, yerel düzeyde atıfta bulunulan bir terörizm ve Orta Doğu “uzmanı” olan Dr.YosefLapid tarafından da “paranoya... belki de zihin hastalığının bir göstergesi” şeklinde tarif edildi. Gerisini siz düşünün...

Kaynağa atıfta bulunmak, “bilimsel yöntemdir” ama bu kural “Komplo Teorileri” için pek geçerli görünmüyor. Bin tane kaynak gösterilebilir, yine de “şüphecileri” (“realistleri”) ikna etmeyecektir. Bana öyle geliyor ki, kanıtlara bakmayı reddederlerse, “zihin hastalığının göstergeleri” onlar için geçerli. Belki de SİZİN bilmenizi istemeyen daha meşum bir şey (gerçeği bilmek gibi)sözkonusu burada.

Paranoyak olmak

İlk biçimiyle “Savaş ve Barışın Açmazları” adıyla NewMexicoStateUniversity’de iftihar derecesi için sunulan bu çalışmayla dalgageçildi .

Paranoyak olmak demek, tehlike ve acı çektirme yanılsamalarına inanmak demektir. Tehlike gerçek ve kanıt da inandırıcı ise, bu durumda yanılsama olamaz. Kanıtları görmezden gelmek ve gerçek OLAMAYACAĞINI ümit etmek, zihin hastalığının daha bir göstergesidir.

Mesele, felsefe veya siyasal görüş farklılığından çok daha ötebirşey . “Soğuk Savaş”ın ortasında büyüyen bizim kuşağa, ulusal egemenliğimiziyoketmeye ve anayasal hükümetimizi devirmeye teşebbüs edenlerin vatana ihanet suçu işlediği öğretildi. Tartışılan grubun bu suçu işleyip

2

işlemediğine lütfen siz karar verin.

Eğer bir grup, ulusal hükümetlerin ve çokuluslu şirketleri fiilen kontrol ediyorsa; medyanın kontrolü, vakıf bursları ve eğitim yoluyla dünya yönetimi (hükümeti) propagandası yapıyorsa; ve günün sorunlarını kontrol edip yönlendiriyorsa, bu durumda varolan seçeneklerin çoğunu kontrol ediyorlar demektir.Council onForeignRelations (CFR = Dış İlişkiler Konseyi) ve gerisindeki finans gücü, yetmiş yıldır yaptığı gibi tüm bunları yapmış ve “Yeni Dünya Düzeni”nin promosyonunu yapmıştır.

“Yeni Dünya Düzeni”nin promosyonu

CFR, Amerika Birleşik Devletleri’nin YöneticiEliti’nin promosyon koludur.

CFR, Amerika Birleşik Devletleri’nin YöneticiEliti’nin promosyon koludur. En etkili politikacılar, akademisyenler ve medya şahsiyetleri buraya üyedirler. CFR, etkisini kullanarak Yeni Dünya Düzeni’ni Amerikan hayatına nüfuz ettirmekte kullanıyor. “Uzmanları” karar alam sürecince kullanılmak üzere bilimsel yazılar yazıyor; akademisyenler birleşik bir dünyanın hikmetini açıklıyor; medya da mesajı yayıyor.

Amerika’daki en etkili insanların nasıl Anayasa’yı ve Amerikan egemenliğini yıkmak için bilinçlice çalışan bir teşkilatın üyesi olduklarını anlamak için, en azından 1900’lerin başına dönmemiz gerekir –her ne kadar, bakış açınıza ve inançlarınıza bağlı olarak, hikaye daha eskilere giderse de.

Bir yönetici iktidarelitinin sahne gerisinde Amerikan yönetimini gerçekten kontrol ettiği görüşü, makam mevki sahibi pek çok Amerikalı tarafından ileri sürülmüştür. 1939-1962 yılları arasında Yüksek Mahkeme yargıcı olarak görev yapmışFelixFrankfurter , “Washington’daki gerçek yöneticiler görünmezler, sahne gerisinden iktidar kullanırlar” demişti. Bir arkadaşına gönderdiği 21 Kasım 1933 tarihli bir mektupta Başkan Franklin Roosevelt, “işin gerçeği şu ki (bunu sen de ben de biliyoruz), büyük merkezlerdeki bir finans unsuru ta AndrewJackson’ın günlerinden bu yana yönetime sahip olmuştur”. 23 Şubat 1954’te Senatör WilliamJenner bir konuşmasında şu uyarıda bulunmuştu: “Görünüşte anayasal bir hükümetimiz var. Hükümetimiz ve siyasi sistemimiz içinde, bir başka yönetim biçimini temsil eden bir organ, Anayasamızın modasıgeçtiğine inanan bir bürokratik elit var”.

Amerikan yönetimini gerçekte kim kontrol ediyor?

Bir yönetici iktidarelitinin sahne gerisinde Amerikan yönetimini gerçekten kontrol ettiği görüşü, makam mevki sahibi pek çok Amerikalı tarafından ileri sürülmüştür.

Baron M. A.Rotschild’da şöyle yazmıştı: “Bana bir ülkenin parasının kontrolünü verin, kanunlarını kimin yaptığı umurumda değil”. Bir hükümeti kontrol etkin biçimde kontrol etmek için tek gerekli olan, parası üzerindeki kontrole, yani para ve kredi arz ve talebi üzerinde tekeli bulunan bir merkez bankasına sahip olmaktır. Bu, İngiltere Merkez Bankası gibi özel mülkiyet altındaki merkez bankalarının kurulmasıyla Batı Avrupa’da yapılmıştı.Georgetown’lı profesörCarrolQuigley (Georgetown’dayken Bill Clinton’un akıl hocasıydı) merkez bankalarını kontrol eden yatırım bankerlerinin hedeflerine dair şunları yazmıştı: “her ülkenin siyasi sistemine

3

ve bir bütün olarak dünya ekonomisine egemen olabilecek çapta ve özel ellerde bir dünya finans kontrol sisteminin yaratılmasından başkabirşey değil...dünyanın uyum içinde hareket eden merkez bankaları ve sıkça yapılan özel toplantı ve konferanslarda ulaşılan gizli anlaşmalar tarafındanfeodalist bir tarzda kontrol edilen bir sistem..”

ABD Merkez Bankası aslında kimin?

Baron M. A.Rotschild’da şöyle yazmıştı: “Bana bir ülkenin parasının kontrolünü verin, kanunlarını kimin yaptığı umurumda değil”.

Bir Amerikan merkez bankası kurma yönündeki ilk çabalardan olanThe Bank oftheUnitedStates (1816-36), ulusu tehdit ettiğine inanan Başkan AndrewJackson tarafından lağvedilmiştir. Şöyle diyordu: “Şimdiki bankanın Amerikan yönetimini kontrol etmek içinsarfettiği cesur girişim ve ortaya çıkardığı büyük rahatsızlık, bu kurumun kalıcılaştırılmasıya da benzer birinin kurulması hatasına düşmesi durumunda Amerikan halkını bekleyen kaderin müjdecisidir”.

ThomasJefferson da şunları yazmıştı: “Merkez Bankası, Anayasamızın ilkelerinin ve biçiminin mevcut kurumlar arasındaki en büyük düşmanıdır... Eğer Amerikan halkı, özel bankaların önce enflasyon sonra da deflasyon yoluyla paralarının basımına izin verirlerse, etraflarında çoğalacak bankalar ve şirketler, halkı tüm mülkünden mahrum bırakacaklardır. Hatta, babalarının fethettikleri kıtada çocukları evsiz barksız kalıncaya kadar.”

Bu, Amerika’daki mevcut durumu tarif etmiyor mu?

ABD, 20. yüzyıl başına kadar merkez bankası olmadan yapabildi. Kongre üyesi CharlesLindberg ,Sr .’a göre yüzyıl başında, “Para Tröstü 1907 paniğine sebep oldu. Böylece Kongre’yi bir Ulusal Para Komisyonu kurmaya zorladı”. John D.Rockefeller ,Jr .’in kayınpederi Senatör NelsonAldrich’in başkanlığındaki Komisyon, bir merkez bankası kurulması yönünde tavsiyede bulundu.

Yasal olmamasına rağmen (zira yalnızca “Kongre para basma ve değerini düzenleme yetkisine sahiptir”, ABD Anayasası Madde 1, Fıkra 8), FederalReserveAct (Merkez Bankası Yasası) görünürde ekonomiyi istikrara kavuşturmak ve başka krizleri önlemek amacıyla, 1913 Aralık’ında yasalaştı. FakatLindberg’in Kongre’yi uyardığı gibi, “bu yasa, yeryüzündeki en büyük tröstü kurmaktadır .. Para Tröstü soruşturmasıyla da varlığı kanıtlanmış olan para gücünün sahip olduğu görünmez hükümet yasallaştırılacaktır”. Büyük Bunalım ve daha sonraki sayısızresesyonun gösterdiği gibi, FederalReserve , canı istediği zaman enflasyon ve federal borç yaratmakta ama istikrar yaratmamaktadır.

1920-1931 tarihleri arasında Temsilciler Meclisi Bankacılık ve Para Komitesi başkanı olan LouisMcFadden , şunları ifade ediyordu: “FederalReserveAct yasalaştığında, Birleşik Devletler halkı, burada bir dünya bankacılık sisteminin kurulmakta olduğunu düşünmüyordu. Dünyayı köleleştirmek için birlikte hareket eden uluslararası bankerler ve sanayicilerin kontrolünde bir süper devlet...Fed , gücünü gizlemek için her yolu denemiştir, ama gerçek şu kiFed , yönetimin (hükümetin) yerine geçmiştir”.

“Federal” olarak adlandırılmasına rağmen FederalReserve sistemi üye bankaların özel mülküdür.

4

Kendi politikalarını kendisi yapar; Kongre’nin veya Başkan’ın denetimine de tabi değildir. Rezervlerin denetçisi ve tedarikçisi olarakFed , bankalara kamu mallarına erişim sunmuş, bu da onların kredi verme kapasitelerini artırmıştır.

Uluslararası bankerler ve sanayicilerin kontrolünde bir Süper Devlet

“FederalReserveAct yasalaştığında, Birleşik Devletler halkı, burada bir dünya bankacılık sisteminin kurulmakta olduğunu düşünmüyordu. Dünyayı köleleştirmek için birlikte hareket eden uluslararası bankerler ve sanayicilerin kontrolünde bir süper devlet...

“EkonomikÇözümler”dePeterKershaw , FederalReserve Banka Sistemi’nin en büyük on hissedarlarını şöyle sıralamıştır:Rothschild : Londra ve Berlin;LazardBros : Paris;IsraelSeiff :Italy ;Kuhn -LoebCompany: Almanya;Warburg ; Hamburg veAmsterdam ;LehmanBros : New York;GoldmanandSachs : New York;Rockefeller : New York (Bu ailelerin tümünün değilse bile çoğunluğunun Yahudi olmasının önemini siz düşünün). Hisse senetlerinin sahipleri, üye olan büyük ticari bankalardır.

DavvyKidd’egöre, FederalReserve , basılan her 1000 banknot için Gravür ve Basım Bürosu’na yaklaşık 23 $ ödemektedir. Yani 10.000 adet 100 $’lıkbanknot (bir milyon dolar) FederalReserve’e 230 $’amalolmaktadır . Daha sonra da ABD hükümetinden nominal değerine eşit bir teminat alınıyor. Teminat da taşeronları IRS tarafından toplanan bizim toprağımız, emeğimiz ve mal varlığımızdır.

Fed’eparayı düzenleme ve basma (sonuçta enflasyon yaratma) yetkisi vermekle Kongre, özel bankalara diledikleri gibi kar elde etme yetkisini vermiştir.Lindberg’in dediği gibi, “yeni yasa, tröstler ne zaman enflasyon isterse o zaman enflasyon yaratacaktır... Heyecanlı dönemlerde hisse senetlerini yüksek fiyatlardan halka kakalayıp, sonra da bir panik havası yaratarak düşük fiyatlardan geri alabilirler... Hesap gününe yalnızca birkaç yıl kaldı”. O gün, 1929’da hisse senedi borsasının çöküşü ve Büyük Bunalım ile geldi.

Fed’everilen en önemli yetkilerden biri de devlet tahvili alıp satma ve bunları alabilmeleri için üye bankalara kredi verme yetkisiydi. Bu, devlet borçları artırıldığında bankalar için bir başka kazanç mekanizması sağladı. Tüm gerekli olan da borcu kapatacak bir yol bulunmasıydı. Bu da 1913’te gelir vergisinin yasalaşmasıyla gerçekleştirildi.

Ulusal düzeyde bir gelir vergisi, Yüksek Mahkeme tarafından 1895’te anayasaya aykırı bulundu. Sonuçta Kongre’ye bir anayasa değişikliği teklifi verildi. Teklifi veren de Senatör NelsonAldrich’ten başkası değildi. Amerikan halkına sunulduğu biçimiyle yeterince makul görünüyordu: 20.000 $’ınaltındaki gelirler için sadece yüzde 1’lik bir gelir vergisi. Bu oranın artırılmayacağı da garanti ediliyordu. Kademeli bir vergi olduğu için vergi “zenginleri kazıklayacaktı”, fakat zenginlerin başka planları vardı, servetlerini korumanın bir yöntemini geliştiriyorlardı bile.

1976’da yayınlanan “RockefellerDosyası” adlı kitabındaGaryAllen’ın tarif ettiği gibi, “16. anayasa değişikliği eyaletler tarafından onaylanıncaya kadarRockefeller Vakfı hizmete girmişti...Yaklaşık olarak YargıçKenesawLandis’in StandartOil tekelinin parçalanmasına hükmettiği zamanlardı bu. John D..., vergiden muaf dört büyük vakıf kurarak vergiden kaçmakla

5

kalmadı, vakıfları “kurtarılmış malları” için bir depo olarak kullandı; kuşaklar boyu gayri menkul ve intikal vergisi vermeden aktarılabilsin diye varlıklarını vergiden muaf yaptı.Rockefeller’lar her yıl gelirlerinin yarısını kukla vakıflarına aktarıp “bağışları gelir vergilerinden düşebilirler”.

Vakıfların İçyüzü

Servetin kontrolünde sahipliği değiştiren vakıflar aynı zamanda zenginlerin çıkarlarının promosyonunu yapan bir araçtır. Milyonlarca vakıf paraları, koruyucu tıbbı kötüleyip ilaç kullanımını özendirmek gibi hedefler için “bağışlandı”.

Servetin kontrolünde sahipliği değiştiren vakıflar aynı zamanda zenginlerin çıkarlarının promosyonunu yapan bir araçtır. Milyonlarca vakıf paraları, koruyucu tıbbı kötüleyip ilaç kullanımını özendirmek gibi hedefler için “bağışlandı”. Pek çok ilaç kömür katranı türevlerinden yapıldığından, hem petrol şirketleri hem ilaç üreticileri (ki çoğunun sahibiRockefeller’dir veya onun kontrolündedir) bu işten en karlı çıkandır.

Hükümete (FederalReserve’e ) çok büyük miktarlarda kredi verme yoluyla (borcu –gelir vergisini- geri ödememin bir yöntemi ve zenginleri (vakıfları) vergilendirmeden bir kaçış), geriye kalan tek şey, para borçlanmak için bir bahane bulmaktı. Ne güzel bir “tesadüf” ki 1914’te I. Dünya Savaşı çıktı ve Amerika’nın savaşa katılımıyla ulusal borç 1 milyar $’dan 25 milyar $’a yükseldi.

WoodrowWilson 1913’te görevdeki WilliamHowardTaft’ı yenerek Başkan seçildi.Taft , bir merkez bankası kurulmasını öngören yasayı veto edeceğini açıkça söylemişti. Cumhuriyetçi oyları bölmek ve görece tanınmayanWilson’ı seçtirebilmek için J. P. MorganandCo .,Teddy Roosevelt’in adaylığına ve onun İlerici Partisi’ne büyük paralar akıttı. Bir görgü tanığına göre Wilson, Demokratik Parti merkezine 1912 yılında zengin bir banker olanBernardBaruch tarafından getirildi. Burada tanıştıklarından bir “beyin yıkama dersi” aldı; karşılığında da seçilmesi durumunda FederalReserve ve gelir vergisi tekliflerini destekleyeceği ve Avrupa’da savaş olması durumuyla ve kabinesinin oluşumuyla ilgili tavsiyeleri “dinleyeceği” sözünü verdi.

Edward M.House : Bir Albayın muhteşem gücü!

Wilson’ıseçtirebilmek için J. P. MorganandCo .,Teddy Roosevelt’in adaylığına ve onun İlerici Partisi’ne büyük paralar akıttı. ... Wilson, Demokratik Parti merkezine 1912 yılında zengin bir banker olanBernardBaruch tarafından getirildi. Burada tanıştıklarından bir “beyin yıkama dersi” aldı; ... seçilmesi durumunda FederalReserve ve gelir vergisi tekliflerini destekleyeceği ve Avrupa’da savaş olması durumuyla ve kabinesinin oluşumuyla ilgili tavsiyeleri “dinleyeceği” sözünü verdi.

İki dönemlik görev süresi içindeWilson’ın başdanışmanı Albay Edward M.House adında bir adamdı.House’ın biyografi yazarı CharlesSeymour , Kongre’dengeçmesine rehberlik edenHouse’ı FederalReserveAct’in “görünmez koruyucu meleği” olarak tanımlıyor. Bir başka biyografi yazarı da,House’ın “on sekizinci yüzyıl aklının ürünü olan Anayasa’nın tümüyle güncelliğini yitirdiğini, çöpe atılıp yenisinin yazılmasının ülke için daha hayırlı olacağına” inandığını söylüyor.House “PhilipDru: Yönetici” adlı bir kitap yazdı ve 1912 yılında isimsiz olarak yayınladı. Kitabın kahramanıPhilipDru , Amerika’yı yönetmekte ve kademeli bir gelir

6

vergisi, bir merkez bankası ve bir “milletler cemiyeti” gibi radikal değişiklikler getirmektedir.

Büyük bir ulusal borcun yaptıkları

I. Dünya Savaşı hem büyük bir ulusal borç hem deWilson’ı destekleyenler için muazzam kazançlar doğurdu.Baruch , Savaş Sanayileri Kurulu’nun başı olarak atandı.

I. Dünya Savaşı hem büyük bir ulusal borç hem deWilson’ı destekleyenler için muazzam kazançlar doğurdu.Baruch , Savaş Sanayileri Kurulu’nun başı olarak atandı. Buradan da ulusal ekonomi üzerindediktatoryal yetkiler kullandı.Baruch veRockefeller’ların savaş sırasında 200 milyon doların üzerinde para kazandıkları bildirildi. Wilson destekçisiClevelandDodge müttefiklere cephane sattı. ABD’nin savaşa girmesinin verdiği korumayla J. P. Morgan da onlarayüzmilyonlarca dolar kredi verdi. Kar elde etmenin bir motif olduğu kesin ama savaş, dünya yönetimi nosyonunu haklı göstermek için de yararlıydı. WilliamHoar , “Komplo Mimarları”nda, 1950’lerde CarnegieEndowmentforInternationalPeace’in (ezelden beriglobalizmi savunuyordu) kayıtlarını inceleyen hükümet müfettişlerinin, I. Dünya Savaşı’nın çıkmasından birkaç yıl önce Carnegie mütevelli heyetinin dünya yönetimi için sahneyi hazırlamak amacıyla ABD’yi büyük bir savaşamüdahil etmeyi planladıklarını gördüklerini anlatmaktadır.

Temel engel, Amerikalıların Avrupa savaşlarına bulaşmak istememesiydi.Provokatif bir olay çıkarılmak zorundaydı (İspanya-ABD savaşınıprovoke eden savaş gemisi Maine’deki patlama türünden). Bu, 128 Amerikalı yolcu taşıyanLusitania’nın bir Almandenizaltısı tarafından batırılması ve sonuçta Almanya karşıtı bir havanın yaratılmasıyla gerçekleşti. Savaş ilan edilince, ABD propagandası, tüm Almanları “Hunlar” ve lanetliler olarak tasvir ediyor, savaşa karşı çıkan tüm Amerikalılara da vatan haini damgası yapıştırıyordu. Ancak o zaman için açıklanmayan şey,Lusitania’nın İngiltere’ye savaş malzemesi taşıdığı, bu yüzden de Almanlar için meşru bir hedef olduğuydu. Yine de onlar, New YorkTimes’a büyük ilanlar vererek Amerikalıları gemiye yolcu olarak binmemeleri uyarısında bulunmuşlardı.

Gemiyi Almanlara batırtmak!!?

Temel engel, Amerikalıların Avrupa savaşlarına bulaşmak istememesiydi.Provokatif bir olay çıkarılmak zorundaydı ... Bu, 128 Amerikalı yolcu taşıyanLusitania’nın bir Almandenizaltısı tarafından batırılması ve sonuçta Almanya karşıtı bir havanın yaratılmasıyla gerçekleşti. ... Kanıtlar, gemiyi Almanlara batırtmak için bilinçli bir planın varlığına işaret ediyor gibi.

Kanıtlar, gemiyi Almanlara batırtmak için bilinçli bir planın varlığına işaret ediyor gibi. “Lusitania”nınyazarıColinSimpson , savaş sırasında İngiliz Deniz Kuvvetleri’nin başı olan Winston Churchill, Amerikalıları taşıyan bir yolcu geminin batırılması durumunda doğacak siyasi etkiyi kestiren bir rapor hazırlanması emrini verdiğini yazıyor. Alman donanma şifreleri, Britanya adaları yakınlarındaki tüm U-botların nerede bulunduklarını yaklaşık olarak bilen İngilizler tarafından çözülmüştü.Simpson’a göre, İngiliz Deniz İstihbaratı’ndan Binbaşı JosephKenworthy’nin “Lusitaniabilinçli olarak hayli azaltılmış bir hızda, U-Botların beklediğinin bilindiği bir bölgeye veeskortları geri çekilerek gönderildiğini” ifade etti. Sonuçta, her ne kadar “bizi savaş dışında tuttu” sloganıyla Wilson 1916’da yeniden seçildiyse de Amerika çokgeçmeden kendini bir Avrupa savaşında çarpışır buldu. Aslında AlbayHouse , İngiltere’yle zaten gizli bir anlaşma müzakere etmiş, ABD’yi çatışmaya bağlamıştı. Öyle görünüyor ki

7

Amerikan halkının bu meselede hiçbirdahli olmadı.

Savaşın sonu ve Almanya’ya ağır savaş tazminatları yükleyenVersay Anlaşması’yla Almanya’da Hitler gibi bir liderin yolu açılmış oldu. Wilson Paris Barış Konferansı’na meşhur “ondörtnoktasını” da götürdü.Ondördüncü nokta, bir “milletler genel teşkilatı” önerisi getiriyordu. Böylece doğan Milletler Cemiyeti, tek dünya yönetimine doğru ilk adımdı.

Wilson’un resmi biyografi yazarı RayStannardBaker , Cemiyet’inWilson’ın fikri olmadığını ortaya koyuyor. “Cemiyet Anayasası’ndaki hiçbir fikir Başkan’dan çıkmadı”. AlbayHouse , Anayasa’nın yazarıydı.Wilson’ın tüm yaptığı kendi ifadelerine uyacak şekilde yeniden yazmak oldu.

Milletler Cemiyeti kuruldu ama gerek teşkilat gerekse dünya yönetimi planı başarısızlığa uğradı, zira ABD SenatosuVersay Anlaşması’na onay vermeyi reddetti. “Yeni Dünya Düzeni”nde PatRobertson , AlbayHouse’un ve diğerenternasyonalistlerin halkın görüşünde bir değişiklik olmadan ABD’nin hiçbir dünya yönetimi projesine katılmayacağının farkında olduklarını belirtiyor. Bir dizi toplantıdan sonra, iki şubesi olan (ABD ve İngiltere) bir “Uluslararası İlişkiler Enstitüsü” kurulmasına karar verildi. İngiltere’deki şube, Kraliyet Uluslararası İlişkiler Enstitüsü (RoyalInstituteofInternationalAffairs ) şeklinde oluştu, öncülüğünü deRoundTable’ın üyeleri sağladı. 1800’lerdeCecilRhodes tarafından başlatılanRoundTable , dünyadaki İngilizce konuşan halkları birleştirme ve kendi yönetimleri altına sokma amacını taşıyordu.

Toplumu tekelciler için çalıştırmak; CFR

Bir dizi toplantıdan sonra, iki şubesi olan (ABD ve İngiltere) bir “Uluslararası İlişkiler Enstitüsü” kurulmasına karar verildi.... İngiltere’deki şube, Kraliyet Uluslararası İlişkiler Enstitüsü (RoyalInstituteofInternationalAffairs ) şeklinde oluştu, ...TheCouncil onForeignRelations (Dış İlişkiler Konseyi), Amerikan şubesi olarak New York’ta 29 Temmuz 1921’de kuruldu.

TheCouncilonForeignRelations (Dış İlişkiler Konseyi), Amerikan şubesi olarak New York’ta 29 Temmuz 1921’de kuruldu. Kurucu üyeler arasında AlbayHouse ve “AmericanOpinion”ınEkim 1972 sayısındaGaryAllen’in ifadesiyle “J. P. Morgan, John D.Rockefeller , PaulWarburg ,OttoKahn veJacobSchiff gibi uluslararası bankacılık kodamanları vardı –ki, FederalReserve Sistem’in kurulmasını sağlayan da aynı klikti”.

CFR’ninkurucu başkanı, J. P. Morgan’ın şahsi avukatı John W.Davis ; yardımcısı da yine Morgan çıkarlarını temsil eden PaulCravath idi. ProfesörCarrollQuigley ,CFR’yi “J. P. MorganandCompany’nin çok küçük birAmericanRoundTable Grubu’yla ortaklık içindeki bir cephe grubu” olarak tanımlıyordu. Morgan etkisi, zamanla, tek dünya yönetiminin kendi iş felsefelerine de uyduğunu görenRockefeller’lara kaybedildi. John D.Rockefeller ,Sr .’ınsöylemiş olduğu gibi “rekabet bir günahtır” ve küresel tekel, onlar uluslararası alanda büyüdükçe ihtiyaçlarına uymaktadır.

Stanford Üniversitesi Savaş, Devrim ve Barış Enstitüsü’nde araştırmacı olanAntonySutton , bu felsefeyi şöyle tanımlıyor: “Sanayi dallarının tekelci kontrolü, J. P. Morgan ve J. D.Rockefeller için bir hedef idiyken 19. yüzyıl sonuna gelindiğinde derinWallStreet , rakipsiz tekelleşmenin en

8

etkili yolunun “siyasileşmek” ve toplumu tekelciler için çalıştırmak (kamu yararı ve çıkarı adına) olduğunu anladılar”.Frederick C.Howe , 1906’da yayınlanan “Bir Tekelcinin İtirafları” adlı kitapta hükümeti kullanma stratejisini açıkladı: “Büyük işlerin kuralları şunlardır... Tekel elde et; toplum sana çalışsın; ve tüm işlerin en iyisinin siyaset olduğunu unutma...”

Tek Dünya Yönetim Sistemi

Şirketleruluslararasılaştıkça ulusal tekeller artık çıkarlarını koruyamaz oldular. Gereken şey, sahne gerisinden kontrol edilen bir tek dünya yönetim sistemiydi.

Şirketleruluslararasılaştıkça ulusal tekeller artık çıkarlarını koruyamaz oldular. Gereken şey, sahne gerisinden kontrol edilen bir tek dünya yönetim sistemiydi. Plan, AlbayHouse zamanından beri buydu. Uygulamak için de ABD’yi politik ve ekonomik açıdan zayıflatmak gerekiyordu. 1920’lerde ABD, kolay kredi bulunmasının da ateşlemesiyle on yıllık bir refah dönemi yaşadı. 1923 ve 1929 arasında FederalReserve para arzını % 62 genişletti. Borsa çöktüğünde çok sayıda küçük yatırımcı yıkıldı, ama “içeridekiler” değil.Allen ve Abraham’a göre, 1929 Mart’ında PaulWarburg çöküşün yaklaşmakta olduğuna dair bir sinyal gönderdi ve en büyük yatırımcılar piyasayıterketti . Servetleri yerli yerinde duran bu yatırımcılar, şirketleri değerlerinin çok altında bir paraya satın alabildiler. Bir dolara satılan hisseler, artık beş kuruşa gidebiliyor, zenginlerinsatınalma gücü ve serveti muazzam bir artış gösteriyordu.

Temsilciler Meclisi Bankacılık Komitesi Başkanı LouisMcFadden’e göre: “Tesadüf değildi. Ustaca tasarlanmış bir olaydı... Uluslararası bankerler, hepimizi yönetenler olarak ortaya çıkmak için burada bir umutsuzluk ortamı yaratmaya çalıştılar”.CurtisDall (Roosevelt’in damadı yatırım şirketiLehmanBrothers’ın yöneticilerinden) çöküş günü New York Borsası’nın işlem salonundaydı. “Roosevelt: İstismar Edilen Kayınpederim” kitabında “çöküş, New York Borsası’nda gündelik paradaki planlanmış ani bir sıkıntının tetiklemesiyle halkın dünya para babaları tarafından planlı bir şekilde “soyulmasıydı”.

Çöküş,WallStreet’in başkanlığa hazırladığı FranklinDelano Roosevelt’in (FDR) yolunu açtı. “Küçük insanların adamı” olarak lanse edilse de gerçekte Roosevelt’in ailesi New York bankacılığının 17. yüzyıldan beri içindeydi. Roosevelt’in amcasıFredericDelano , ilk FederalReserve yönetim kurulunda görev yaptı. Roosevelt,Groton ve Harvard’da okudu; 1920’lerde deonbir farklı şirketin yönetim kurulunda görev yaptığıWallStreet’te çalıştı.Dall , kayınpederinden şöyle bahsediyor: “... Düşüncelerinin, siyasi “cephanesinin” çoğu... kendisi için önceden CFR-Tek Dünya Parası grubu tarafından dikkatlice hazırlanıyordu... Akıllı bir şekilde o, hazırlanan o “cephaneyi” şüphe etmeyen bir hedefin (Amerikan halkının) ortasında patlattı ve böylece başarılı olarakenternasyonalist siyasi desteğini korudu”.

Hedefleri gerçekleştirmek için ABD’yi politik ve ekonomik olarak göçürtmek!

Uygulamak için de ABD’yi politik ve ekonomik açıdan zayıflatmak gerekiyordu. 1920’lerde ABD, kolay kredi bulunmasının da ateşlemesiyle on yıllık bir refah dönemi yaşadı. ... Borsa çöktüğünde çok sayıda küçük yatırımcı yıkıldı, ama “içeridekiler” değil.

Amerika’yı 1934’te altın standardından çıkaran Roosevelt, sınırsız para arzı genişlemesinin, enflasyon doluonyılların ve bankaların kredi kazançlarının yolunu açtı. Altın fiyatlarını onsu 20

9

$’dan 35 $’a çıkaran Roosevelt ve Hazine Bakanı HenryMorgenthau ,Jr . (CFR’ninkurucu üyelerinden birinin oğlu), uluslararası bankerlere büyük kazançlar sağladı.

Roosevelt’in en fazla hatırlanan programı NewDeal , ancak yüksek miktarda borçlanmayla finanse edilebilirdi. Gerçekte, Bunalıma sebep olanlar kurtulması için Amerika’ya borç para verenlerdi. Daha sonra da Ulusal Yara Sarma İdaresi (NRA,BernardBaruch tarafından 1930’da teklif edilmişti) kanalıyla ekonomiyi düzenleme görevi kendilerine verildi. Roosevelt,Baruch’un müridiHughJohnson’ıNRA’ya yönetici olarak atadı. Yardımcısı da CFR üyesiGerardSwope idi. Ücretleri, fiyatları ve çalışma koşullarını düzenlemedeki geniş yetkileriyle NRA,HerbertHoover’ın anılarında belirttiği gibi, “tam faşizm;Mussolini’nin “korporatifdevlet”inin yeniden canlandırılması” idi. Yüksek Mahkeme sonundaNRA’nın Anayasa’ya aykırılığına karar verdi.

CIA kuruluşundan beri CFR kontrolü altında

Roosevelt’in en fazla hatırlanan programı NewDeal , ancak yüksek miktarda borçlanmayla finanse edilebilirdi. Gerçekte, Bunalıma sebep olanlar kurtulması için Amerika’ya borç para verenlerdi.

Roosevelt yıllarındaCouncil onForeignRelations , Amerikan siyasi hayatını ele geçirdi. Hazine BakanıMorgenthau’dan başka, CFR üyeleri arasında Dışişleri Bakanı EdwardStettinus , Savaş Bakanı HenryStimson , ve Dışişleri Bakan YardımcısıSumnerWelles de vardı. 1934’ten bu yana hemenhemen tüm Amerikan Dışişleri Bakanları ve Henry L.Stimson’dan RichardChenney’e kadar TÜM Savaş veya Savunma Bakanları CFR üyesi olmuşlardır.

CIA kuruluşundan beri neredeyse hep CFR kontrolü altında olmuştur –CFR’ninkurucu üyesi ve BaşkanEisenhower’in Dışişleri Bakanı JohnFosterDulles’ın kardeşiAllenDulles ile başlayarak.AllenDulles , Paris Barış Konferansı’na katılmıştı.CFR’ye 1926’da katıldı, daha sonra da başkanı oldu.

JohnFosterDulles ,WoodrowWilson’ın Paris Barış Konferansı’ndaki genç gözdelerinden biriydi.CFR’nin kurucu üyesi;Rockefeller’ların hısımı;Rockefeller Vakfı Başkanı; ve Carnegie Uluslararası Barış Vakfı Başkanı idi.

Roosevelt 1940’taenternasyonalistWndellWilkie’yi (“Bir Dünya” adlı bir kitap yazmış, daha sonra da CFR üyesi olmuştu) yenilgiye uğrattı. Kongre üyesiUsherBurdick o zaman Temsilciler Meclisi salonundaWilkie’nin J. P. Morgan ve New York bankerleri tarafından finanse edildiği uyarısında bulundu. Kamuoyu yoklamaları çok az Cumhuriyetçinin onu desteklediğini gösterirken medya onu Cumhuriyetçi aday olarak lanse etti. O zamandan bu yana tüm başkan adayları CFR üyesi olmuştur.GaryAllen’a göre, üye olmayan BaşkanTruman’a , hepsi CFR üyesi olan altı “akil adam” tarafından danışmanlık yapıldı. 1952 ve 1956’daCFR’liAdlaiStevenson ,CFR’li Eisenhower’la yarıştı. 1960’taCFR’li Kennedy (ki, muhtemelen onların tüm planlarına katılmama cesareti gösterdiği için öldürüldü)CFR’liNixon’la yarıştı. Cumhuriyetçi Parti 1964’te NelsonRockefeller’a karşı kendi adayını göstererekEstablishment’i şaşkına çevirdi.Rockefeller ve CFR kanadı,BarryGoldwater’ı tehlikeli bir radikal olarak resmetme yoluna gittiler. 1968’deCFR’liNixon ,CFR’liHumphrey’e karşı yarıştı. 1972 “yarışması”CFR’liNixon’laCFR’liMcGovern’a tanık oldu.

10

CFR’liBaşkan adayları arasında GeorgeMcGovern ,WalterMondale ,EdmundMuskie , JohnAnderson ve John Bentsen de var. 1976’da da Jimmy Carter vardı. O da,DavidRockefeller ve CFR üyesiZbigniewBrzezinski tarafından Japonya, Avrupa ve ABD arasında ekonomik bağlantı ve “dünya ekonomisini yönetme, küresel sistemin yumuşak ve barışçıl evrimini sağlama” amacıyla kurulan Üçlü Komisyon’un üyesiydi. Adı tuhaf bir şekilde üye listesinden 1979’dayokolduysa da CFR direktörü (1977-1979) GeorgeBush ve de CFR üyesi BillClinton’ımız var.

Hepsi, Birleşmiş Milletler kontrolünde “Yeni Dünya Düzeni”nin savunusunu yapmışlardır. Ancak problem şu ki, PatRobertson’ın dediği gibi, “... mevcut Birleşmiş Milletler teşkilatı gerçekteCFR’nin bir yaratığıdır ve binası Manhattan’da halenCFR’nin başkanlığını yapanDavidRockefeller’in bağışladığı bir arsa üzerinde bulunmaktadır”. İlk BMkonsepti , 1943’te Dışişleri BakanıCordellHull tarafından kurulanGayriresmi Gündem Grubu’nun sonucuydu. GrubunHull dışındaki tüm üyeleri CFR üyesiydiCFR’nin kurucu üyesi olanIsaiah Brown da bukonseptin fikir babasıydı. 1945’te Birleşmiş Milletler Şartı’nı hazırlayan San Francisco Konferansı’ndaki Amerikan heyetinde şu isimler de vardı: CFR üyeleri NelsonRockefeller , JohnFosterDulles , JohnMcCloy ; komünist ajanlar olan CFR üyeleriHerryDexterWhite ,OwenLattimore ve Konferansın Genel SekreteriAlgerHiss . Amerikan heyetine CFR toplam olarak kırk yedi üyesini gönderdi ve sonucu fiilen kontrol etti.

O zamandan bu güne CFR ve onun medyadaki (büyük ölçüde “WashingtonPost”danKatherineGraham ve “Time,Life”dan HenryLuce tarafından kontrol edilmektedir), vakıflardaki ve siyasi partilerdeki dostları sürekli olarak BirleşmişMilletler’e daha fazla yetki ve güç verilmesi için lobicilik yapmışlardır.Bush ve Körfez Savaşı, bir “Yeni Dünya Düzeni” yönündeki çağrılardan yalnızca biridir.

On yıldan fazla bir süre CFR üyesi kalan AmiralChesterWard , Konseyi en sert eleştirenlerden oldu ve 1975’te “SedirdekiKissinger ” başlıklı bir kitap yazdı. Ona göre, “Buelitist gruplar içindeki en güçlü kliklerin ortak bir hedefi var: BirleşikDevletler’in egemenlik ve bağımsızlığını teslim almak”. Üyelerin çoğunluğu tek dünya yönetimi ideologlarıdır. Onların uzun dönemli hedefleri,Nixon Yönetimi tarafından benimsenen Eylül 1961 tarihli ve 7277 numaralı bir Dışişleri Bakanlığı belgesinde “eyaletlerdeki iç düzeni korumaya yeterli olanların dışındaki tüm silahlı kuvvet ve silahların elimine edilmesi ve BirleşmişMilletler’i barış kuvvetleriyle donatmak... Ta ki (BM küresel hükümeti) hiçbir ulusun meydan okuyamayacağı güce erişinceye kadar” şeklinde tarif ediliyor.Ward’a göre, CFR içerisinde “WallStreetuluslararası bankerleriyle onların anahtar temsilcilerinden oluşan küçük ama daha güçlü bir grup var. Temel olarak, küresel yönetimin eline hangi yetkiler geçerse geçsin dünya bankacılık tekelini ellerine geçirmek istiyorlar... Bu CFR fraksiyonunun başındaRockefeller kardeşler var”. Unutulmaması gereken şey,sözkonusu olanın çılgın bir marjinal grup olmadığıdır. Bunlar, dünyadaki en güçlü özel kuruluşların üyeleridir. Amerikan ekonomik, sosyal, politik ve askeri politikasını belirleyen insanlardır.CFR’nin 1993 yılı raporuna göre üyelerinin nüfuz ve kontrolü “akademi dünyasının, kamu bürokrasisinin, iş dünyası ve medyanın önde gelenlerine” kadar uzamaktadır. Kuruluşlarını şöyle tanımlıyorlar: “Paris Barış Konferansı’nın Amerikan katılımcıları, daha fazla sayıda özel Amerikalının ABD’nin artan sorumluluk ve ödevlerine aşina olmasının zamanı geldiğine karar verdiler... Üyelerinin ve daha fazla sayıdaki ilgili Amerikalıların yararına, Amerikan dış politikasını sürekli olarak inceleyebilecek bir kuruluşa ihtiyaç vardı”.

11

CFR, ABD Devlet yönetimini ele geçiriyor!

On yıldan fazla bir süre CFR üyesi kalan AmiralChesterWard , Konseyi en sert eleştirenlerden oldu ve 1975’te “SedirdekiKissinger ” başlıklı bir kitap yazdı. Ona göre, “Buelitist gruplar içindeki en güçlü kliklerin ortak bir hedefi var: BirleşikDevletler’in egemenlik ve bağımsızlığını teslim almak”.

CFR, yüzlerce programın sponsorluğunu yapmaktadır. Buralarda üyeler, “Amerikalı ve yabancı yetkililerle ve politika uzmanlarıyla görüş alışverişinde bulunur, iş dünyasını ilgilendiren dış politika sorunlarını ele alır; ve ABD çapındaki ilişkili toplum önderleri, karar vericilerlebiraraya gelir”. CFR, “pekçokfikre ev sahipliği yaptığını, hiçbirini savunmadığını” ve “Amerikan hükümetiyle hiçbir bağlarının olmadığını” söylüyor. Evet şunları saymazsak hiç bağları yok: “Konsey’in bir üyesi Birleşik Amerika’nın Başkanı seçildi... Onlarca başka Konsey’li meslektaş, kabinede ve kabine altı görevlere atandı (“ForeignAffairs”detarif ettikleri gibi). Bunun yanında Kongre’nin, Yüksek Mahkeme’nin, Genelkurmay’ın, FederalReservepekçok üyesi ve pek çok başka federal bürokrat CFR üyesidir. Hükümetle BAĞLANTILI değiller; hükümetin KENDİSİDİRLER.

Bir başka görüş deCFR’nin resmi yayını “ForeignAffairs” dergisinin 50. yıl sayısında ifade edildi. “Ulusal Amacımıza Dair Düşünceler” başlıklı veKingmanBrewster ,Jr . imzalı bir makaleye göre amacımız kendi milliyetimizden kurtulmak ve “egemenliklerini bizimle paylaşmaları için başkalarını davet ederken biraz risk almak” olmalıdır. “Riskler” arasında, küresel bir BM hükümetinin güçlerine karşı çaresiz kalıncaya kadar silahsızlanmak da var. Egemenliğimizi, “dünya toplumu” yararına güle oynaya dünya hükümetine devretmeliyiz.

Bugün önümüzde, Almanya’daki bir Amerikan askeri olan ve BM üniforması giymeyi reddeden, bu yüzden de idari bir kararla terhis edilmeyle karşı karşıya bulunanMichael New örneği çarpıcı bir şekilde duruyor. New, haklı olarak Amerikan Anayasasını (BM’ideğil) savunmak üzere yemin ettiğini söylüyor. Başkapekçok Amerikalı da, be dahil, o yemini etti ve Anayasa’yı savunmanın hala bizim namus görevimiz olduğuna inanıyor, zira Tanrı huzurunda edilen yemine sadık kalınmalıdır (mahkemelerde gerçeği söylemek yahut da memuriyete başlarken bu yemini başka ne için edelim ki?). Bugünlerde Tanrı’ya ve adına edilen yemine İNANMAK yoksa suç mu?

Bu arada, Anayasamızı ve egemenliğimiziyoketmek isteyen başkaları onurlandırılmakta, makam mevki verilmekte. Onlar hiç değilse ikiyüzlü değiller; sadece aşırı kibirliler. Eski Dışişleri Müsteşar yardımcılarından Richard N.Gardner’in görüşüne göre (ForeignAffairs, Nisan 1974), “kısacası ‘dünya düzeni evi’ aşağıdan yukarıya doğru inşa edilmeli; yukarıdan aşağıya değil. Ulusal egemenliğe yönelik son hamle (onu parçaparça eriterek), eski tarz saldırılardan daha başarılı olacaktır.

CFR kurucu üyesi PaulWarburg’un oğlu ve Roosevelt’in “beyin tröstünün” üyesi, 17 Şubat 1950’de Senato Dış İlişkiler Komitesi’ndeki ifadesinde “sevseniz de sevmeseniz de dünya hükümetimiz olacak –fetihleya da rızayla”. Bu konuşan bir AMERİKALI mı yoksa tehlikeli bir çılgın mı? “Bizi FETHETMEKLE tehdit eden bu “Biz” kim? Onlar aslında bunu yapacak gücü olan bir grup ve bunuhergün zara azar yapıyorlar.

12

Medyadaki, eğitim ve eğlence alanındaki CFR üyeleri, “hümanizm” ve dünya kardeşliği propagandalarını yayıyorlar. Bir dünya hükümeti altında hepimiz barış içinde yaşamalıyız ve milliyetler ve vatanperverlik gibi bencil şeyleri de unutmalıyız. Kendi sorunlarımızı çözebiliriz. Tanrıya veya moral değerlere ihtiyacımız yok. Bunların hepsi görece zaten, öyle değil mi?.. Çünkü gerçekte biraz manevi karakter ve değerlerimiz olsaydı, bu insanların aslında KÖTÜ oldukları sonucuna varabilirdik. Kitabı Mukaddes, para sevgisinin tüm kötülüklerin anası olduğunu söylüyor. Bu insanlar kötüdür, zira parayı ve gücü severken aç gözlülük onları amaçları içinherşeyi yapmaya sürüklüyor. Tüm maneviyat ve bilinçlerini kaybettiler; bu tür kavramların ve de Anayasamızın “modası geçmiş” olduğuna inanıyorlar.

Bir “Dünya Çetesi”

Medyadaki, eğitim ve eğlence alanındaki CFR üyeleri, “hümanizm” ve dünya kardeşliği propagandalarını yayıyorlar. Bir dünya hükümeti altında hepimiz barış içinde yaşamalıyız ve milliyetler ve vatanperverlik gibi bencil şeyleri de unutmalıyız.

Harcayamayacağı kadar servete sahip olmak deliliktir. Ve hala asla yeterli değildir. Hükümetleri kontrol etmek, savaş çıkarmak, dünyayı yönetmek için komplo kurmak zorundadırlar. “Sıradan insanlar”, onların servetlerini nasıl kazandıklarının farkına varıp, onu geri almak ve suçlarının bedelini ödetmek istemesinler diye. Bu nedenledir ki bizi birbirimize düşürüyorlar... Siyahı beyaza, erkeği kadına, taşrayı kente, çiftçileri çevrecilere karşı karşıya getirerek...

Biz İnsanlar bir başka standarda tabi tutuluyoruz. Biz Başkanı veya bir kamu görevlisini tehdit edersek, suç işlediğimiz sonucuna varılır... Oysa Bir-Dünya-Çetesi, Anayasayı ve bu ulusun egemen yöneticileri olan Biz İnsanların özgürlüklerini tehdit edebilir, ama hiç bir şey söylenmez, yapılmaz.

Belki de İnsanoğlunun onlara yapabileceğinden korkmuyorlar...Herşeyiayarladıklarına, güç ve servetlerinin bu dünyada galip geleceğine inanıyorlar. Ancak Anayasayı savunacaklarına Tanrı huzurunda yemin edenler (Başkan, Kongre üyeleri ve ordu), gerçekten korkacakbirşeylerin olduğunu bir gün görebilirler.CFR’nin toplam üye sayısı yaklaşık 3000’i bulmaktadır. Aşağıdaki kısmi liste, 1993’teki Yıllık Rapordan alınmıştır:

CFR’ninünlü üyeleri ve üye şirketleri!!

CFR’nintoplam üye sayısı yaklaşık 3000’i bulmaktadır. Aşağıdaki kısmi liste, 1993’teki Yıllık Rapordan alınmıştır:

ElliottAbrams, ROGER ALTMAN, JohnAnderson ,RooneArledge , LES ASPIN, BRUCE BABBITT,HowardBaker , WilliamBennett , LLOYD BENTSEN,ShirleyBlack ,TomBradley , TOM BROKAW,Harold Brown, RONALD BROWN, Z.Brzezinski , WILLIAM BUCKLEY, FrankCarlucci , JIMMY CARTER, JohnChancellor , RichardCheney , HenryCisneros , BILL CLINTON, WilliamColby , WARREN CHRISTOPHER,MarioCuomo , JamesDalton , RichardDarman , JOHN DEUTCH, CharlesDodd ,MichaelDukakis , L.Eagleburger ,DanielEllsberg ,GeraldineFerraro , ThomasFoley , GERALD FORD, Robert Gates, DAVID GERGEN, NEWT GINGRICH, RUTH GINSBERG,KatherineGraham , ALAN GREENSPAN,AlexanderHaig , RichardHelms ,BenjaminHooks , C.Hunter -Gault, JESSE

13

JACKSON,BernardKalb , N.Katzenbach , GeorgeKennan , JohnKerry , JeanKirkpatrick , HenryKissinger , ANTHONY LAKE, JIM LEHRER, I. R.Levine , JohnLindsay , RichardMcFarlane , GeorgeMcGovern , RobertMcNamara , RobertMcNeill , GeorgeMitchell ,WalterMondale ,DanielMoynihan ,EdmundMuskie ,Jack Nelson, PaulNitze , SANDRA O'CONNOR,ClaibornePell , RichardPerle , COLIN POWELL, DAN RATHER, ALIVE RIVLIN, CharlesRobb ,DavidRockefeller , JohnRockefeller , WilliamRogers ,WaltRostow , W.Ruckelshaus ,WarrenRudman ,DeanRusk , Carl Sagan,HarrisonSalisbury ,JonasSalk , DIANE SAWYER, JohnScali , JamesSchlesinger ,DanielSchorr , PAT SCHROEDER,BrentScowcroft , WilliamScranton , DONNA SHALALA, WilliamShirer , S.Shriver , GeorgeShultz ,GarySick , L.Silberman , WilliamSimon ,StevenSolarz , G.Stephanopoulos ,DavidStockman , RobertStrauss ,PeterTarnoff , D. THORNBURGH,StansfieldTurner <BR> LAURA D'ANDREA TYSON,CyrusVance , JohnVessey , PaulVolcker , BARBARA WALTERS, PaulWarnke , BenWattenberg , WilliamWebster ,CasparWeinberger ,TimothyWirth , FrankWisner , JAMES WOOLSEY,ElmoZumwalt ,

CFR’ningeçmişteki ve şimdiki başkanları arasında da su isimleryeralıyor .: GeorgeBush , ThomasFoley ,AverellHarriman ,DavidRockefeller ,DonnaShalala ,ZbigniewBrzezinski , JohnMcCloy ,DouglasDillon ,AdlaiStevenson , BillMoyers ,CyrusVance , HenryKissinger , GeorgeShultz , AlanGreenspan , WilliamRogers ,LaneKirkland , ve daha birçok ünlü isim.

Üye şirketler:

AmericanAirlines,American Express,ArcherDanielsMidland , ASARCO, AT&TInternational ,AtlanticRichfield ,AvonProducts , BMW of NorthAmerica , Bank ofAmericaBankers ,TrustBarclays Bank,Bristol -MyersSquibb,CapitalCities /ABC,Chase Manhattan Bank,ChevronCitibank /Citicorp,Coca -Cola,Deere &Company , DowChemical , DowJones &Company, Dun &Bradstreet, E. I.duPont ,EsteeLauder ,Exxon ,Forbes Magazine, Ford MotorCompany , GeneralElectric , GeneralMotors , Georgia-Pacific, H. J.Heinz ,HiltonHotels , IBMCorporation , ITTCorporation , JohnWiley &Sons,Johnson &Johnson, J. P. Morgan &Co.,PeatMarwick ,MerillLynch ,Mitsubishi , MobilCorporation , New YorkTimes ,NipponSteel , USAOccidentalPetroleum ,OlinCorportation ,ParamountPublishing ,PepsiCo ,Pfizer ,PhillipsPetroleum ,PriceWaterhouse ,Procter &Gamble,PrudentialInsurance , RJRNabisco ,RockefellerGroup ,SchlumbergerLimited , S. G.Warburg &Co.,SiemensCorporation ,SmithBarneyShearson ,SonyCorporation ,Texaco ,TimesMirror ,Toyota MotorCorp ., TRW,XeroxCorporation .

Günahkar melek AlbayHouse’un halaCFR’yi kontrol eden akrabaları var. KarenElliotHouse , üyelik komitesinin başkanı veJeaneKirkpatrick’le beraber aday gösterme komitesinin de üyesidir.DavidRockefeller , 1970-1985 arasında Başkan olarak görev yaptıktan sonra şimdi “Mütevelli Heyeti Onursal Başkanı”dır.Peter G.Pterson Başkan; Amiral B. R.Inman Başkan Yardımcısı; ThomasFoley veJeaneKirkpatrick de Yürütme Komitesinde direktör olarak görev yapmaktadır.

Bu “özel yurttaşların” hükümet görevlilerine ve politika yapıcılara diledikleri zaman ulaşma imkanı var. Ancak toplantılarının sonuçları sadece başka hükümet görevlilerine, şirket görevlilerine veya hukuki partnerlere verilebilir. Katılımcıların özellikli hiçbir açıklamayı, “hemen dağıtılma ve yayılma riski taşıyan” gazete ve televizyon gibi kamu araçlarına vermeleri

14

yasaktır. BİZİM kamu görevlilerimizin özel gruplarla gizlice görüşmelerini yasaklamak gerekmez mi? Kamu görevlileri kamu işlerini ve politikasını kamu forumlarında açıklamalıdır.

Bu grup ve onların Amerika için planları hakkında daha söylenecek çok şey var. “RockefellerDosyası”ndaGaryAllen’ın belirttiğine göre şehir, vilayet ve eyalet sınırlarını kaldırarak bizi federal bürokratların insafınaterkedecek pek çok bölgesel yönetim planının ve “toprak kullanımı” kontrolleri propagandasının arkasındalar. “Herşeyinfederal düzeyde kontrolünü istiyorlar. Çünkü federal yönetimi kontrol etmek istiyorlar..”

Silah ve uyuşturucu kaçakçılığı, fuhuş ve seks köleliği işlerine; ve görgü tanıkları ve gerçeğe yaklaşanlara yönelik çok sayıdaki esrarengizsüikastlere karıştıklarına dair de pek çok suçlama var... Ama o ayrı bir hikaye..

Bitti

REFERANSLAR:

BoAdelmann, 1986. "TheFederalReserveSystem ."The NewAmerican ,October 17.

GaryAllen, 1976. "TheRockefellerFile".SealBeach , CA: '76Press .

GaryAllenwithLarryAbraham, 1972. "NoneDareCallitConspiracy ."Rossmoor , CA:ConcordPress .

"CongressionalRecord,"December 22, 1913,Vol . 51.

PhoebeandKentCourtney , 1962. "America'sUnelectedRulers,TheCouncil onForeignRelations ." NewOrleans :ConservativeSociety ofAmerica .

CurtisB.Dall , 1970. "FDRMyExploitedFather -In-Law." Washington D.C.:ActionAssociates .

A.RalphEpperson , 1985. "TheUnseenHand."Tucson , AZ:PubliusPress .

"F.D.R.: HisPersonalLetters ," 1950. New York:Duell ,SloanandPearce .

William P.Hoar , 1984. "ArchitectsofConspiracy ."Belmont MA:WesternIslands .

HerbertHoover, 1952. "TheMemoirsofHerbertHoover ,TheGreatDepression 1929-1941." New York:Macmillan .

FrederickC.Howe , 1906. "Confessionsof aMonopolist ." Chicago:PublicPublishingCo .

Robert C.Johansen , 1980. "ModelsofWorldOrder ," in "DilemmasofWarandPeace ."

PeterKershaw, 1994. "EconomicSolutions."

DevvyKidd, 1995. "WhyABankruptAmerica ?" Colorado: ProjectLiberty .

15

FerdinandLundberg, 1938. "America's60Families ." New York:Vanguard .

Louis T.McFadden , 1934. "TheFederalReserveCorporation ,remarks inCongress ." Boston: ForumPublicationCo .

JamesPerloff , 1988. "TheShadowsofPower ."Appleton , WI:WesternIslands .

CarrollQuigley, 1966. "TragedyandHope." New York:Macmillan .

PatRobertson , 1991. "TheNewWorldOrder ." Dallas: WordPublishing .

CharlesSeymour ,ed ., 1926. "TheIntimatePaperofColonelHouse ." Boston:HoughtonMifflin .

ColinSimpson, 1972. "TheLusitania." Boston:Little , Brown.

ArthurD.HowdeSmith , 1940. "MrHouseob5Texas ." New York:FunkandWagnalls .

AntonyC.Sutton , 1975. "WallStreetandFDR." NewRochelle , New York:ArlingtonHouse .

-------------------

16