an.etvol.ci 2octobris2009 n.10 acta apostolicae sedis 2009.pdf10.borgia a iesu, in saeculo zenonia...
TRANSCRIPT
![Page 1: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/1.jpg)
ACTA BENEDICTI PP. XVI
LITTERAE DECRETALES
quibus Beatae Mariae Bernardae Butler Sanctorum honores decernuntur.
BENEDICTUS EPISCOPUS
servus servorum dei
ad perpetuam rei memoriam
« Nihil aliud equidem desidero nisi ut iuvante Dei gratia minima sim
meque sacrificium ad fidem diffundendam tradam ».
Beata Maria Bernarda Butler, saeculari nomine Verena vocata, verbis his
suum summum desiderium patefaciebat, scilicet se totam Deo consecrandi ut
evangelicus nuntius diffunderetur animaeque servarentur.
Strenua Evangelii haec testis in oppido Auw Helveticae regionis Argoviae
die XXVIII mensis Maii anno MDCCCXLVIII, quarta ex octo liberis, orta est. XIV
annos nata Dominum vocantem percepit, cui gratia data est Dei praesentia
sensibiliter fruendi. Mense Novembri anno MDCCCLXVII Franciscale Monaste-
rium Mariae Auxiliatricis oppidi Altstat S. Galli dioecesis est ingressa atque
die IV mensis Maii anno MDCCCLXVIII Franciscalem vestem induit, Sororem
Mariam Bernardam S. Cordis Mariae sibi sumens nomen. Die IV mensis Octo-
bris anno MDCCCLXIX vota religiosa nuncupavit, sibi hoc proponens ut usque
ad finem Domino in contemplativa vita inserviret. Mox ob humanas religio-
sasque dotes ad communitatem moderandam est destinata, quae ad veram
renovationem duxit. In claustro perpetuam eucharisticam adorationem
induxit, quae novis strenuisque vocationibus est locupletata. In Dei regnum
An. et vol. CI 2 Octobris 2009 N. 10
ACTA APOSTOLICAE SEDIS
C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E
Directio: Palazzo Apostolico – Citta del Vaticano – Administratio: Libreria Editrice Vaticana
![Page 2: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/2.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale834
studium amorque eam ad aliam vocationem perduxerunt, quae eminuit, cum
Episcopus Portus Veteris, in Aequatoria, eam ad suum populum arcessivit,
ut Evangelium enuntiaret Christumque testaretur, pauperibus desertisque
inserviendo. Pontificio indulto obtento, die XIX mensis Iunii anno
MDCCCLXXXVIII, Helvetiam reliquit, longinquam illam terram una cum sex
sociis petitura. Homines regionis Chone curare coepit, quae propter sacerdo-
tum paucitatem, religionis neglegentiam et immoralitatem pessima erat in
condicione. Beata Maria Bernarda et sorores primo consilium inierunt sedem
minorem illius claustri Helvetici in America mediana condendi, sed Dominus
effecerat ut operosus Beatae apostolatus per novam Congregationem, scilicet
Sororum Franciscalium Missionariarum Mariae Auxiliatricis locupletaretur.
Studiosum apostolicum opus complures vocationum fructus genuit atque
institutum mox in oppidis Santana et Canoa duas domus condidit. Crucis
mysterium cito Beatam eiusque operam attigit: calor ingens, extrema
paupertas, valetudinis pericula necnon publicarum potestatum adversitas,
ipsius soli difficultates dolores ei procuraverunt, sed eius virtutum firmitas
in his rerum adiunctis emersit, cum humiliter et patienter omnes aerumnas
toleravit, quae eius operam affecerunt. Anni MDCCCXCV motus et adversus
catholicos persecutio effecerunt ut sorores in Columbiam fugere cogerentur,
ubi Archiepiscopus Carthaginensis in Columbia easdem suscepit atque anno
MCMXII eiusdem accepit statuta, institutum canonice condens. Dominum
gloriae die XIX mensis Maii anno MCMXXIV Carthaginensi in urbe convenit,
XXXVIII annis missionariae vitae alacriter transactis, quae vera sancta non
modo a suis spiritalibus filiabus sed ab universo populo habita est, qui
spectabile in Dominum studium atque in pauperes amorem aestimaverat,
in quorum doloribus semper Christum honoraverat.
Annorum decursu propter increbrescentem sanctitatis famam Archiepisco-
pus Carthaginensis in Columbia beatificationis Causam per Processum informa-
tivum anno MCMXLIX celebratum incohavit. His iure statutis peractis rebus,
veneratus Decessor Noster Ioannes Paulus II, die XXI mensis Decembris anno
MCMXCI, eam virtutes heroum in modum exercuisse declaravit atque die XXVI
mensis Martii anno MCMXCIV Decretum super miraculo evulgavit, quod anno
MCMLXVII in urbe Barranquilla, in Columbia, evenit quod Dei Servae interces-
sioni est adscriptum, ei Beatae titulum tribuens in sollemni ritu, qui Romae die
XXIX mensis Octobris anno MCMXCV actus est. Quod interea die VI mensis Iulii
anno MMII domina Myrna Jazime Correa a mortali morbo sanata est, id Dei
Servae intercessioni est adscriptum. Ita enim censuerunt in peculiari die I men-
sis Decembris anni MMVII Consultores Theologi, quod Cardinales Patres Episco-
![Page 3: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/3.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 835
pique in Congregatione Ordinaria die XVII mensis Martii anno MMVIII confirma-
runt. His igitur cunctis iure statutis perfectis rebus, facultatem fecimus ut
Congregatio de Causis Sanctorum die VI mensis Iulii anno MMVII Decretum super
miro ederet. Denique in Consistorio publico die I mensis Martii anno MMVIII
statuimus ut canonizationis ritum Romae in papali Basilica Sancti Petri die
XII mensis Octobris anno MMVIII celebraremus.
Hodie igitur inter sacra hanc sollemniter pronuntiavimus formulam:
Ad honorem Sanctae et individuae Trinitatis, ad exaltationem fidei ca-
tholicae et vitae christianae incrementum, auctoritate Domini Nostri Iesu
Christi, beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, matura deliberatio-
ne praehabita et divina ope saepius implorata, ac de plurimorum Fratrum
Nostrorum consilio, Beatos Caietanum Errico, Mariam Bernardam Butler,
Alfonsam ab Immaculata Conceptione et Narcissam a Iesu Martillo Moran
Sanctos esse decernimus et definimus, ac Sanctorum Catalogo adscribimus,
statuentes eos in universa Ecclesia inter Sanctos pia devotione recoli debere.
In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.
Deinde Ipsi Nos ferventer laudavimus novam Sanctam extollentes virtu-
tes et merita eius, praesertim eius peculiarem devotiomem in Sanctissimam
Eucharistiam, quae est fons et fundamentum spiritualitatis huius singularis
Evangelii praeconis.
Quae autem his Litteris decrevimus, nunc et in posterum rata et firma
esse volumus, contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus.
Datum Romae apud S. Petrum, die duodecimo mensis Octobris, anno
Domini bis millesimo octavo, Pontificatus Nostri quarto.
EGO BENEDICTUS
Catholicae Ecclesiae Episcopus
Marcellus Rosetti, Protonot. Apost.
Loco e Plumbi
In Secret. Status tab., n. 97.660
![Page 4: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/4.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale836
LITTERAE APOSTOLICAE
I
Venerabili Dei Servo Iosepho Olallo Valdes caelitum Beatorum tribuitur dignitas.
BENEDICTUS PP. XVI
Ad perpetuam rei memoriam. — « Et in quamcumque civitatem intrave-
ritis et susceperint vos, manducate quae apponuntur vobis et curate infirmos,
qui in illa sunt, et dicite illis: Appropinquavit in vos regnum Dei » (Lc 10, 8-9).
Venerabilis Dei Servus Iosephus Olallo Valdes sua in vita mandatum hoc
Domini penitus in se recepit, cum se aegrotis dicaret eorumque corpus spiri-
tumque curaret in claustro-valetudinario S. Ioannis de Deo apud Portum
Principis, Camagueyensem nunc urbem, Cubana in insula.
Venerabilis hic Dei Servus die XII mensis Februarii anno MDCCCXX in prin-
cipe Cubae urbe ex ignotis parentibus ortus est, qui in orphanotrophio Sancti
Ioseph est relictus. Tredecim annos natus Domino se vocanti obtemperavit,
ut pauperibus aegrotisque inserviret atque Ordinem Hospitalarium S. Ioan-
nis de Deo ingressus est. Anno MDCCCXXXV ad religiosam familiam S. Ioannis
de Deo est missus, quae in valetudinario Dominae Nostrae Assumptionis
Portus Principis, Camagueyensi in urbe, erat, ubi suam reliquam vitam
exegit. Cum religiosi ordines compluribus in Americae Latinae partibus de-
lerentur, Venerabilis Dei Servus in valetudinario mansit neque ab aegrotis
gratuito curandis cessavit, magis magisque divinae dilectionis diffundens
fragrantiam, cum Dei misericordiae in homines languentes verus esset testis.
Die XXVII mensis Iulii anno MDCCCLI spiritalibus exercitationibus interfuit,
quas futurus sanctus excellentissimus Antonius Maria Claret, tunc Archiepis-
copus Sancti Iacobi in Cuba, sustinuit atque ex iis interiorem vigorem ad
progrediendum in via precationis ultra vim recepit. Infirmarius Maior factus,
scilicet valetudinarii moderator, ex amanti continuatoque colloquio cum Deo
robur hausit, non modo ut aegrotos curaret, verum etiam ut dirigeret et
hospitalitatem meliorem continenter redderet. Eius sic operositas a laicorum
militumque potestatibus comprobabatur et aestimabatur. Servi Dei amabi-
litas, peritia ac sollicitudo in tota media insula cognoscebantur. Cum humil-
limus esset, libere valetudinarii administrandi officium pro laicorum loci po-
testatibus Societatis Provincialis Caritatis deposuit. Deo Eiusque arcanis
![Page 5: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/5.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 837
consiliis fisus, suam operam studiosius produxit, ab administrandi officio
expeditus, cum se infirmis curandis tantum dicaret atque suae operositatis
provinciam, difficilibus exstantibus condicionibus in illius temporis societate,
amplificaret, cum complures pupilli, servi et captivi aegroti adessent. Die VII
mensis Martii anno MDCCCLXXXIX e vita cessit, cum magnam vitae partem in
humili claustri valetudinarii cella tereret. Annorum decursu eius sanctitatis
fama increbrescebat, sic, anno MCMXC centenaria adveniente eius ad caelum
transitum memoria, dioecesana Inquisitio eius virtutum heroum in modum
exercitarum effecta est. Peculiari Congressu Theologorum die XXII mensis
Novembris anno MMV nec non Patribus Cardinalibus Episcopisque in Sessione
Ordinaria die XX mensis Iunii anno MMVI suffragantibus, Nos Ipsi, cunctis iure
statutis perfectis rebus, facultatem fecimus ut Cogregatio de Causis Sancto-
rum de virtutibus heroum in modum exercitis Decretum die XVI mensis
Decembris anno MMVI et die XV mensis Martii anno MMVIII Decretum super
miro evulgaret. Statuimus igitur ut beatificationis ritus Camagueyensi in
urbe die XXIX mensis Novembris anno MMVIII, celebraretur.
Hodie igitur de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Iosephus
S.R.E. Cardinalis Saraiva Martins, Congregationis de Causis Sanctorum emeri-
tus Praefectus, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos in Beato-
rum numerum Venerabilem Servum Dei Iosephum Olallo Valdes adscribimus:
Nos, vota Fratris Nostri Ioannis Garcıa Rodrıguez, Archiepiscopi Cama-
gueyensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque
christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto,
auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Servus Dei
Iosephus Olallo Valdes, religiosus Ordinis Hospitalarii S. Ioannis de Deo, qui
totam vitam aegrotis egentibusque curandis dicavit, morem induens evange-
licum boni Samaritani, Beati nomine in posterum appelletur, eiusque festum
die duodecima Februarii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari
possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.
Decet prorsus insignem hunc caelitem magnificare, qui eximias dedit re-
ligiosae pietatis operositatisque testificationes, quique totam suam vitam
Deo omnino addixit atque pro Christi Ecclesiaeque amore suam Dei plebi
industriam dicavit. Exoptamus igitur ut salutifera eius exempla magno sint
hominibus qui nunc sunt emolumento, quo ipsi spiritales fructus uberius
consequantur.
![Page 6: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/6.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale838
Quod autem decrevimus, volumus et nunc et in posterum tempus vim
habere, contrariis rebus minime quibuslibet officientibus.
Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XXIX
mensis Novembris, anno MMVIII, Pontificatus Nostri quarto.
De mandato Summi Pontificis
e Tharsicius card. Bertone
Secretarius Status
Loco e Plumbi
In Secret. Status tab., n. 94.817
II
Venerabilibus Servis Dei Emmanuelae a Corde Iesu Arriola Uranga, professae
ex Congregatione Ancillarum Adoratricum Sanctissimi Sacramenti et Caritatis,
et XXII Sociis Beatorum martyrum honores decernuntur.
BENEDICTUS PP. XVI
Ad perpetuam rei memoriam. — « Vivat Christus Rex! ». His expressis
verbis Venerabilis Serva Dei Emmanuela a Corde Iesu Arriola Uranga defi-
nitive animam suam Christo consecravit, propriam ipsi Domino ac Regi ad-
haesionem fidelitatemque animose contestans. Dum contra religionem perse-
cutio in Hispania grassabatur annis MCMXXXVI-MCMXXXIX, moderatrix
communitatis, XVI sorores et VI cooperatrices laicae, quae una cum sororibus
vixerunt in conventu, ex odio fidei catholicae sunt occisae. Intrepido animo
et invincibili amore occurrerunt morti, nolentes Christum negare neque pro-
priam Ecclesiae fidelitatem. Illae XVI sorores sunt professae ex Congregatione
Ancillarum Adoratricum Sanctissimi Sacramenti et Caritatis. Cunctae com-
prehensae sunt eodem die X mensis Novembris anno MCMXXXVI atque marty-
rium perpessae sunt eodem loco ac temporis momento, videlicet in medio
itinere inter coemeterium pagi Vicalvaro itemque Matritense. Hae religiosae
martyres sunt:
1. Emmanuela a Corde Iesu, in saeculo Emmanuela Arriola Uranga. Nata
est die XXIX mensis Decembris anno MDCCCXCI in loco Ondarroa. Ingressa
Congregationem Ancillarum Adoratricum Sanctissimi Sacramenti et Carita-
tis, die XVIII mensis Maii anno MCMXIX temporariam professionem nuncupavit
![Page 7: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/7.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 839
in domo novitiatus Matriti ibique, quattuor post annis transactis in collegio
loci Logrono, die XIX mensis Maii anno MCMXXIV vota perpetua emisit. Deinde
in Capitulo Generali die XII mensis Aprilis anno MCMXXIX nominata est secre-
taria generalis. Die X mensis Novembris anno MCMXXXVI martyrium passa est.
2. Blasia a Maria, in saeculo Ioanna Francisca Perez de Labeaga Garcıa.
Nata est die XXVII mensis Ianuarii anno MDCCCLXIV in loco Desojo.
3. Lucilia Maria a Iesu, in saeculo Lucia Gonzalez Garcıa. Nata est die
II mensis Martii anno MCMVIII in loco San Esteban del Valle.
4. Casta a Iesu, in saeculo Teresia Vives Misse. Nata est die XX mensis
Aprilis anno MDCCCLXVI in loco Arenys de Mar.
5. Rosaura a Maria, in saeculo Rosa Lopez Brochier. Nata est Matriti die
XXIX mensis Maii anno MDCCCLXXVI.
6. Aloisia de Eucharistia, in saeculo Aloisia Perez Adria. Nata est die VII
mensis Martii anno MDCCCXCVII in oppido Castellon de la Plana.
7. Maria a Praesentatione, in saeculo Maria a Praesentatione Garcıa
Ferreiro. Nata est die IX mensis Novembris anno MDCCCXCVI in loco Villalba.
8. Maria Dolorosa a Iesu Crucifixo, in saeculo Maria Dolorosa Monzon
Rosales. Nata est Oveti die VIII mensis Ianuarii anno MCMVII.
9. Maria Dolorosa a Sanctissima Trinitate, in saeculo Maria Dolorosa
Hernandez Santorcuato. Nata est Flaviobrigae die VII mensis Aprilis anno
MCMXI.
10. Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranzabal Barrutıa. Nata est die
IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta.
11. Maxima a Sancto Ioseph, in saeculo Aemilia Echevarrıa Fernandez.
Nata est die V mensis Aprilis anno MDCCCLXXXI in loco Dicastillo.
12. Sulpicia a Bono Pastore, in saeculo Dionysia Rodrıguez Anta. Nata
est die XIV mensis Novembris anno MDCCCXC in loco Cerecinos de Campos.
13. Maria Prima a Iesu, in saeculo Maria Prima Ipina Malzarraga. Nata
die IX mensis Iunii anno MDCCCLXXXVIII in loco Valle de Orozco.
14. Bellarmina a Iesu, in saeculo Bellarmina Perez Martınez. Nata est die
XXVI mensis Septembris anno MDCCCXCIX in loco Villarejo de Obrigo.
15. Symphorosa a Sacra Familia, in saeculo Symphorosa Dıaz Fernandez.
Nata est die XXIII mensis Martii anno MDCCCXCII in loco Novales.
16. Purificatio a Maria, in saeculo Maria a Purificatione Martınez Vera.
Nata est die XV mensis Iunii anno MCMX in loco Anavieja.
17. Iosepha a Iesu, in saeculo Iosepha Boix Riera. Nata est die XXII
mensis Februarii anno MDCCCXCIII in loco Angles.
![Page 8: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/8.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale840
Praeter illas septemdecim religiosas, martyrium passae sunt etiam sex
cooperatrices laicae, nominatim:
18. Caecilia Iglesias del Campo.
19. Ruperta Maria Concepta Vazquez Areas.
20. Philippa Gutierrez Garay.
21. Maria a Mercede Tuni Ustech.
22. Herlinda Aurea Gonzalez Fernandez.
23. Magdalena Perez.
Populus Dei eas onmes, religiosas et laicas, pro fidei martyribus habuit.
Huiusmodi per annos usque latius diffusa fama martyrii permovit Archiepis-
copum Matritensem ut Causam beatificationis seu declarationis martyrii in-
coharet, per Processuum Ordinariorum celebrationem annis MCML-MCMLII, qui
deinde Decreto Congregationis de Causis Sanctorum in unum coniuncti sunt.
Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum die XV mensis Iunii anno
MMIV, et Patres Cardinales et Episcopi, in Sessione Ordinaria congregati die
XVI mensis Ianuarii anno MMVII, agnoverunt mortem harum Venerabilium
Servarum Dei verum fuisse martyrium. Deinde, peractis rite omnibus iure
statutis, Nos Ipsi die I mensis Iunii anno MMVII iussimus Congregationi de
Causis Sanctorum ut promulgaret Decretum de martyrio, ac deinde statui-
mus ut sollemnis ritus earum beatificationis Romae eodem anno die XXVIII
mensis Octobris celebraretur.
Hodie igitur Romae, in Foro ante Basilicam Sancti Petri, ingenti adstante
catholicorum Pastorum et Christifidelium multitudine ex Hispania aliisve
nationibus, de mandato Nostro Iosephus S.R.E. Cardinalis Saraiva Martins,
Congregationis de Causis Sanctorum Praefectus, textum Litterarum Aposto-
licarum legit, quibus Nos in Beatorum numerum adscribimus Venerabiles
Servas Dei Emmanuelam a Corde Iesu Arriola Uranga, ex Congregatione
Ancillarum Adoratricum Sanctissimi Sacramenti et Caritatis, eiusque XXII
Socias.
Nos vota Fratrum Nostrorum Aloisii Martınez Sistach, Archiepiscopi
Barcinonensis, Francisci Gil Hellın, Archiepiscopi Burgensis, Antonii
S.R.E. Cardinalis Canizares Llovera, Archiepiscopi Toletani, Iosephi Mariae
Yanguas Sanz, Episcopi Conchensis, Antonii Angeli Algora Hernando, Epis-
copi Civitatis Regalensis, Iacobi Garcıa Aracil, Archiepiscopi Emeritensis
Augustani-Pacensis, Antonii Mariae S.R.E. Cardinalis Rouco Varela,
Archiepiscopi Matritensis, Caroli Osoro Sierra, Archiepiscopi Ovetensis,
![Page 9: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/9.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 841
Caroli S.R.E. Cardinalis Amigo Vallejo, O.F.M., Archiepiscopi Hispalensis,
Raimundi del Hoyo Lopez, Episcopi Giennensis, Vincentii Jimenez Zamora,
Episcopi Santanderiensis, Ioannis Antonii Reig Pla, Episcopi Carthaginensis
in Hispania, Caroli Soler Perdigo, Episcopi Gerundensis, Antonii Dorado
Soto, Episcopi Malacitani, atque Cyriaci Benavente Mateos, Episcopi Alba-
sitensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque
christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto,
auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabiles Servi Dei:
Lucas a Sancto Ioseph Tristany Pujol, presbyter professus Ordinis
Fratrum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo;
Leonardus Iosephus Aragones Mateu, religiosus professus Instituti
Fratrum Scholarum Christianarum, Apollonia Lizarraga a Sanctissimo
Sacramento, religiosa professa et moderatrix generalis Congregationis
Carmelitanarum a Caritate, necnon LXI Socii et Sociae;
Bernardus Fabrega Julia, religiosus professus Instituti Fratrum Marista-
rum a Scholis;
Victor Chumillas Fernandez, presbyter professus Ordinis Fratrum
Minorum, et XXI Socii eiusdem Ordinis;
Antherus Mateo Garcıa, paterfamilias, ex Tertio Ordine Sancti Dominici,
et XI Socii ex Secundo et Tertio Ordine Sancti Dominici;
Crux Laplana y Laguna, Episcopus Conchensis, et Ferdinandus Espanol
Berdie, presbyter;
Narcissus de Estenaga Echevarrıa, Episcopus Cluniensis, et X Socii;
Liberius Gonzalez Nombela, presbyter, et XII Socii ex clero Archidioecesis
Toletanae;
Eusebius a Iesu Infante Fernandez Arenillas, presbyter professus Ordinis
Fratrum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo, et XV
Socii eiusdem Ordinis;
Felix Echevarrıa Gorostiaga, presbyter professus Ordinis Fratrum
Minorum, et VI Socii eiusdem Ordinis;
Theodosius Raphael, religiosus professus Instituti Fratrum Scholarum
Christianarum, et III Socii ex eodem Instituto;
Bonaventura Garcıa Paredes, presbyter professus Ordinis Fratrum
Praedicatorum, Michael Leibar Garay, presbyter professus Societatis Mariae,
et XL Socii;
![Page 10: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/10.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale842
Simon Reynes Solivellas et V Socii, professi ex Congregatione Missionario-
rum a Ss. Cordibus Iesu et Mariae necnon ex Congregatione Sororum Francis-
calium Filiarum Misericordiae, et Prudentia Canyelles i Ginesta, laica;
Caelestinus Iosephus Alonso Villar et IX Socii, ex Ordine Fratrum
Praedicatorum;
Angelus Maria Prat Hostench et XVI Socii, ex Ordine Fratrum Beatae
Mariae Virginis de Monte Carmelo;
Henricus Saiz Aparicio et LXII Socii, ex Societate Sancti Francisci Salesii;
Marianus a Sancto Ioseph Altolaguirre y Altolaguirre et IX Socii, ex
Ordine Sanctissimae Trinitatis;
Euphrasius a Iesu Infante Barredo Fernandez, presbyter professus Ordi-
nis Fratrum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo;
Laurentinus Alonso Fuente, Vergilius Lacunza Unzu et XLIV Socii ex
Instituto Fratrum Maristarum a Scholis;
Henricus Izquierdo Palacios, presbyter, et XIII Socii, ex Ordine Fratrum
Praedicatorum;
Ovidius Bertrandus Anuncibay Letona, Hermenegildus Laurentius Saez
Manzanares, Lucianus Paulus Garcıa Garcıa, Stanislaus Victor Cordero Fer-
nandez et Laurentius Iacobus Martınez de la Pera y Alava, religiosi professi
Instituti Fratrum Scholarum Christianarum, atque Iosephus Maria Canovas
Martınez, presbyter dioecesanus;
Maria a Monte Carmelo, Rosa et Magdalena Fradera Ferragutcasas,
sorores professae Congregationis Filiarum Sanctissimi et Immaculati Cordis
Mariae;
Avellinus Rodrıguez Alonso, presbyter professus ex Ordine Fratrum
Sancti Augustini, et XCVII Socii eiusdem Ordinis, necnon VI Socii ex clero
dioecesano;
Emmanuela a Corde Iesu Arriola Uranga et XXII Sociae, ex Congregatione
Ancillarum Adoratricum Sanctissimi Sacramenti et Caritatis;
qui in Hispania vicesimo saeculo sanguinem suum effuderunt testimo-
nium perhibentes de Evangelio Iesu Christi, Beati nomine in posterum appel-
lentur, eorumque festum die sexta Novembris in locis et modis iure statutis
quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.
Persuasum habemus fulgens beatarum Ancillarum Adoratricum Sanctis-
simi Sacramenti et Caritatis testimonium nostris potissimum temporibus
![Page 11: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/11.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 843
christifideles inducere valere ad assiduam piamque Iesu Christi in Caritatis
Sacramento adorationem, qui usque ad finem nos dilexit et vitam suam pro
nobis Patri obtulit in cruce.
Quod autem his Litteris Nostris decrevimus, volumus et nunc et in
posterum tempus vim habere, contrariis rebus quibuslibet non obstantibus.
Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XXVIII
mensis Octobris, anno MMVII, Pontificatus Nostri tertio.
De mandato Summi Pontificis
Tharsicius card. Bertone
Secretarius Status
Loco e Plumbi
In Secret. Status tab., n. 95.268
III
Venerabili Dei Servo Francisco Ioanni Bonifacio caelitum Beatorum tribuitur
dignitas.
BENEDICTUS PP. XVI
Ad perpetuam rei memoriam. — « Vos testes mei, dicit Dominus, et servus
meus, quem elegi, ut sciatis et credatis mihi et intellegatis quia ego ipse sum »
(Is 43, 10).
Venerabilis Dei Servus Franciscus Ioannes Bonifacio, sacerdos, verus fuit
Domini eiusque praesentiae inter homines testis, cum martyrium pro fide
susciperet suum amans apostolatum.
In oppido Pirano d’Istria dioecesis Tergestinae die VII mensis Septembris
anno MCMXII natus est. Cum primum apud Iustinopolitanum et post Goritien-
se seminarium studiis dedisset operam, die XXVII mensis Decembris anno
MCMXXXVI sacro ordine est auctus et statim ad Civitatem Novam est missus,
ut inter iuvenes apostolatum explicaret. Cum superiorum aestimationem sibi
propter opus bene actum conciliaret, nominatus fuit « cappellanus expositus »
Villae Gardossi, qui locus ad paroeciam pertinet Buie d’Istria, ubi quieta
communitas, domibus magno rure dispertitis, vario sermone loquebatur,
![Page 12: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/12.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale844
quae requirebat prudentem pastorem, qui varia diversaque componere vale-
ret. In pago illo sine viis, sed solummodo parvis semitis instructo pedibus
decurrendis, Venerabilis Dei Servus aegrotos invisere atque Catechismum in
ipsa villari area tradere solebat. Annis illis effecit ut in illa parva aede, quasi
paroeciali, novam vitam exigeret atque iuvenes tranquillitatis serenitatisque
haberent locum.
Sacerdos Dei praesentia imbutus, spiritali suo in diario sollicitudinem
significabat de fidelibus proxime curandis, de necessitate conciones curiose
parandi, de Missa congruenter pieque celebranda, de iuvenibus colendis. Hac
de re Actionem Catholicam condiderat. Alterius mundani belli calamitosi
eventus etiam loca illa Istriae remota affecerunt. Athei et christiani nominis
osores amatum a populo pastorem aegre tolerabant. Primis anni MCMXLVI
mensibus campanarum sunt recisi funes, ut fideles impedirentur quominus
sacram aedem adirent. Odii aura adversus catholicos eorumque pastores die
XI mensis Septembris anno MCMXLVI ad manifestam persecutionem perduxit.
Vespere illius diei Venerabilis Dei Servus clam captus est et interemptus.
Eius cadaver numquam est inventum.
Annorum decursu martyrii fama sic increbruit ut Episcopus Tergestinus
beatificationis declarationisque martyrii Causam per Processus ordinarii
celebrationem incohaverit, qui anno MCMLVI inceptus ad finem tandem
anno MCMXCVIII varias propter difficultates, persecutione adversus Ecclesiam
procuratas, est perductus. His peractis iure statutis rebus, post Congressum
peculiarem Consultorum Theologorum diei VIII mensis Ianuarii anno MMVIII et
Sessionem ordinariam Patrum Cardinalium Episcoporumque diei IV mensis
Martii anno MMVIII, suffragiis faventibus, Nos Ipsi facultatem fecimus ut
Congregatio de Causis Sanctorum Decretum super martyrio die III mensis
Iulii anno MMVIII ederet atque statuimus ut beatificationis ritus die IV mensis
Octobris anno MMVIII Tergestina in urbe celebraretur.
Hodie igitur de mandato Nostro Venerabilis Frater Angelus Amato,
Congregationis de Causis Sanctorum Praefectus, textum Litterarum Apos-
tolicarum legit, quibus Nos in Beatorum numerum Venerabilem Servum
Dei Franciscum Ioannem Bonifacio adscribimus:
Nos, vota Fratris Nostri Eugenii Ravignani, Episcopi Tergestini, necnon
plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium
explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate
Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Servus Dei Franciscus
Ioannes Bonifacio, presbyter et martyr, qui, leni studiosoque animo ministe-
![Page 13: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/13.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 845
rio pastorali se dicavit et pro Christo vitam suam impendit in fide profitenda,
Beati nomine in posterum appelletur, eiusque festum die undecima mensis
Septembris, qua in caelum ortus est, in locis et modis iure statutis quotannis
celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.
Quod autem decrevimus, volumus et nunc et in posterum tempus vim
habere, contrariis rebus minime quibuslibet officientibus.
Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die VI mensis
Octobris, anno MMVII, Pontificatus Nostri quarto.
De mandato Summi Pontificis
Tharsicius card. Bertone
Secretarius Status
Loco e Plumbi
In Secret. Status tab., n. 96.445
HOMILIAE
I
In Vesperarum celebratione apud Cathedrale Templum Sancti Viti.*
Cari fratelli e sorelle,
Rivolgo a tutti voi il saluto di san Paolo che abbiamo ascoltato nella
lettura breve: Grazia a voi e pace da Dio, Padre nostro! Lo rivolgo in primo
luogo al Cardinale Arcivescovo, che ringrazio per le sue cordiali parole. Esten-
do il mio saluto agli altri Cardinali e Presuli presenti, ai sacerdoti e ai diaconi,
ai seminaristi, ai religiosi e alle religiose, ai catechisti e agli operatori pasto-
rali, ai giovani e alle famiglie, alle associazioni e ai movimenti ecclesiali.
Ci troviamo raccolti questa sera in un luogo a voi caro, che e segno visibile
di quanto sia potente la grazia divina che agisce nel cuore dei credenti. La
bellezza di questo tempio millenario e infatti testimonianza vivente della
ricca storia di fede e di tradizione cristiana del vostro popolo; una storia
illuminata, in particolare, dalla fedelta di coloro che hanno sigillato la loro
adesione a Cristo e alla Chiesa con il martirio. Penso alle figure dei santi
* Die 26 Septembris 2009.
![Page 14: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/14.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale846
Venceslao, Adalberto e Giovanni Nepomuceno, pietre miliari del cammino
della vostra Chiesa, a cui si aggiungono gli esempi del giovane san Vito, che
preferı il martirio piuttosto che tradire Cristo, del monaco san Procopio e di
santa Ludmilla. Penso alle vicende di due Arcivescovi, nel secolo scorso, di
questa Chiesa locale, i Cardinali Josef Beran e Frantisek Tomasek, e di tanti
Vescovi, sacerdoti, religiosi, religiose e fedeli, che hanno resistito con eroica
fermezza alla persecuzione comunista, giungendo persino al sacrificio della
vita. Da dove hanno tratto forza questi coraggiosi amici di Cristo se non
dal Vangelo? Sı! Essi si sono lasciati affascinare da Gesu che ha detto:
« Se qualcuno vuole venire dietro a me, rinneghi se stesso, prenda la sua croce
e mi segua ».1 Nell’ora della difficolta hanno sentito risuonare nel cuore que-
st’altra sua considerazione: « Se hanno perseguitato me, perseguiteranno an-
che voi ».2
L’eroismo dei testimoni della fede ricorda che solo dalla conoscenza per-
sonale e dal legame profondo con Cristo e possibile trarre l’energia spirituale
per realizzare appieno la vocazione cristiana. Solo l’amore di Cristo rende
efficace l’azione apostolica, soprattutto nei momenti della difficolta e della
prova. Amare Cristo e i fratelli deve essere la caratteristica di ogni battezzato
e di ogni comunita. Negli Atti degli Apostoli leggiamo che « la moltitudine di
coloro che erano diventati credenti aveva un cuore solo e un’anima sola ».3 E
Tertulliano, un autore dei primi secoli, scriveva che i pagani rimanevano
colpiti dall’amore che legava i cristiani tra di loro.4 Cari fratelli e sorelle,
imitate il divino Maestro che « non e venuto per farsi servire, ma per servire
e dare la propria vita in riscatto per molti ».5 L’amore risplenda in ogni vostra
parrocchia e comunita, nelle varie associazioni e movimenti. La vostra Chie-
sa, secondo l’immagine di san Paolo, sia un corpo ben strutturato che ha
Cristo come Capo, e nel quale ogni membro agisce in armonia con il tutto.
Alimentate l’amore di Cristo con la preghiera e l’ascolto della sua parola;
nutritevi di Lui nell’Eucaristia, e siate, con la sua grazia, artefici di unita e
di pace in ogni ambiente.
Le vostre comunita cristiane, dopo il lungo inverno della dittatura comu-
nista, 20 anni fa hanno ripreso ad esprimersi liberamente quando il vostro
1 Mt 16, 24.2 Gv 15, 20.3 At 4, 32.4 Cfr. Apologeticum XXXIX.5 Mc 10, 45.
![Page 15: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/15.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 847
popolo, con gli eventi avviati dalla manifestazione studentesca del 17 novem-
bre del 1989, ha riacquistato la propria liberta. Voi avvertite pero che anche
oggi non e facile vivere e testimoniare il Vangelo. La societa reca ancora le
ferite causate dall’ideologia atea ed e spesso affascinata dalla moderna men-
talita del consumismo edonista, con una pericolosa crisi di valori umani e
religiosi e la deriva di un dilagante relativismo etico e culturale. In questo
contesto si rende urgente un rinnovato impegno da parte di tutte le compo-
nenti ecclesiali per rafforzare i valori spirituali e morali nella vita della societa
odierna. So che le vostre comunita sono gia impegnate su molti fronti, in
particolare nell’ambito caritativo con la Caritas. La vostra attivita pastorale
abbracci con particolare zelo il campo dell’educazione delle nuove generazio-
ni. Le scuole cattoliche promuovano il rispetto dell’uomo; si dedichi atten-
zione alla pastorale giovanile anche fuori dell’ambito scolastico, senza tra-
scurare le altre categorie di fedeli. Cristo e per tutti! Auspico di cuore una
sempre crescente intesa con le altre istituzioni sia pubbliche che private. La
Chiesa — e sempre utile ripeterlo — non domanda privilegi, ma solo di poter
operare liberamente al servizio di tutti e con spirito evangelico.
Cari fratelli e sorelle, vi doni il Signore di essere come il sale di cui parla il
Vangelo, quello che dona sapore alla vita, per essere fedeli operai nella vigna
del Signore. Tocca, in primo luogo, a voi, cari Vescovi e sacerdoti, lavorare
instancabilmente per il bene di quanti sono affidati alle vostre cure. Ispira-
tevi sempre all’immagine evangelica del Buon Pastore, che conosce le sue
pecore, le chiama per nome, le conduce in luoghi sicuri, ed e disposto a dare
se stesso per loro.6 Care persone consacrate, con la professione dei consigli
evangelici voi richiamate il primato che Dio deve avere nella vita di ogni
essere umano, e, vivendo in fraternita, testimoniate quanto arricchente sia la
pratica del comandamento dell’amore.7 Fedeli a questa vocazione, aiuterete
gli uomini e le donne del nostro tempo a lasciarsi affascinare da Dio e dal
Vangelo del suo Figlio.8 E voi, cari giovani, che siete nei Seminari o nelle Case
di formazione, preoccupatevi di acquisire una solida preparazione culturale,
spirituale e pastorale. In questo Anno Sacerdotale, che ho indetto per com-
memorare il 150o anniversario della morte del Santo Curato d’Ars, vi sia di
esempio la figura di questo Pastore totalmente dedito a Dio e alle anime,
6 Cfr. Gv 10, 1-19.7 Cfr. Gv 13, 34.8 Cfr. Vita consecrata, 104.
![Page 16: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/16.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale848
pienamente consapevole che proprio il suo ministero, animato dalla preghie-
ra, era il suo cammino di santificazione.
Cari fratelli e sorelle, varie ricorrenze ricordiamo quest’anno con animo
grato al Signore: i 280 anni della canonizzazione di san Giovanni Nepomu-
ceno, l’80o della dedicazione di questa Cattedrale intitolata a san Vito e il
20o anniversario della canonizzazione di sant’Agnese di Praga, evento che ha
annunciato la liberazione del vostro Paese dall’oppressione atea. Tanti motivi
per proseguire il cammino ecclesiale con gioia ed entusiasmo contando sulla
materna intercessione di Maria, Madre di Dio, e di tutti i vostri Santi
Protettori. Amen!
II
In Eucharistica celebratione apud aereoportus aream Brunae celebrata.*
Milı bratri a sestry!
« Pojd’te ke mne, vsichni, kdo se lopotıte a jste obtızeni, a ja vas obcerstvım »
(Mt 11, 28). Jezis zve kazdeho sveho ucednıka, aby s nım zustal, aby v nem nasel
posilu, oporu a utechu.
L’invito lo rivolge in particolare alla nostra Assemblea liturgica, che vede
raccolta idealmente, con il Successore di Pietro, l’intera vostra Comunita
ecclesiale. A tutti e a ciascuno va il mio saluto: in primo luogo al Vescovo
di Brno — al quale sono grato anche per le cordiali parole che mi ha rivolto
all’inizio della Messa — ai Signori Cardinali e agli altri Vescovi presenti.
Saluto i sacerdoti, i diaconi, i seminaristi, i religiosi e le religiose, i catechisti
e gli operatori pastorali, i giovani e le numerose famiglie. Rivolgo un defe-
rente pensiero alle Autorita civili e militari, in modo speciale al Presidente
della Repubblica con la gentile consorte, al Sindaco della Citta di Brno e al
Presidente della Regione della Moravia del Sud, terra ricca di storia, di atti-
vita culturali, di industrie e di commercio. Vorrei inoltre salutare con affetto i
pellegrini provenienti da tutta la regione della Moravia e dalle diocesi della
Slovacchia, della Polonia, dell’Austria e della Germania.
Cari amici, per il carattere che riveste l’odierna Assemblea liturgica, ho
condiviso volentieri la scelta, a cui ha accennato il vostro Vescovo, di into-
nare le letture bibliche della Santa Messa al tema della speranza: l’ho condi-
* 27 September 2009.
![Page 17: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/17.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 849
visa pensando sia al popolo di questo caro Paese, sia all’Europa e all’umanita
intera, che e assetata di qualcosa su cui poggiare saldamente il proprio avve-
nire. Nella mia seconda Enciclica — la Spe salvi —, ho sottolineato che
l’unica speranza « certa » e « affidabile » 1 si fonda su Dio. L’esperienza della
storia mostra a quali assurdita giunge l’uomo quando esclude Dio dall’oriz-
zonte delle sue scelte e delle sue azioni, e come non e facile costruire una
societa ispirata ai valori del bene, della giustizia e della fraternita, perche
l’essere umano e libero e la sua liberta permane fragile. La liberta va allora
costantemente riconquistata per il bene e la non facile ricerca dei « retti
ordinamenti per le cose umane » e un compito che appartiene a tutte le
generazioni.2 Ecco perche, cari amici, noi siamo qui prima di tutto in ascolto,
in ascolto di una parola che ci indichi la strada che conduce alla speranza;
anzi, siamo in ascolto della Parola che sola puo darci speranza solida, perche e
Parola di Dio.
Nella prima Lettura,3 il Profeta si presenta investito della missione di
annunciare a tutti gli afflitti e i poveri la liberazione, la consolazione, la gioia.
Questo testo Gesu l’ha ripreso e l’ha fatto proprio nella sua predicazione.
Anzi, ha detto esplicitamente che la promessa del profeta si e compiuta in
Lui.4 Si e completamente realizzata quando, morendo in croce e risorgendo da
morte, ci ha liberati dalla schiavitu dell’egoismo e del male, del peccato e
della morte. E questo e l’annuncio di salvezza, antico e sempre nuovo, che la
Chiesa proclama di generazione in generazione: Cristo crocifisso e risorto,
Speranza dell’umanita!
Questa parola di salvezza risuona con forza anche oggi, nella nostra As-
semblea liturgica. Gesu si rivolge con amore a voi, figli e figlie di questa terra
benedetta, nella quale e stato sparso da oltre un millennio il seme del Vange-
lo. Il vostro Paese, come altre nazioni, sta vivendo una condizione culturale
che rappresenta spesso una sfida radicale per la fede e, quindi, anche per la
speranza. In effetti, sia la fede che la speranza, nell’epoca moderna, hanno
subito come uno « spostamento », perche sono state relegate sul piano privato
e ultraterreno, mentre nella vita concreta e pubblica si e affermata la fiducia
nel progresso scientifico ed economico.5 Conosciamo tutti che questo progres-
1 Cfr. n. 1.2 Cfr. ibid., 24-25.3 Is 61, 1-3a.4 Cfr. Lc 4, 16-21.5 Cfr. Spe salvi, 17.
![Page 18: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/18.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale850
so e ambiguo: apre possibilita di bene insieme a prospettive negative. Gli
sviluppi tecnici ed il miglioramento delle strutture sociali sono importanti e
certamente necessari, ma non bastano a garantire il benessere morale della
societa.6 L’uomo ha bisogno di essere liberato dalle oppressioni materiali, ma
deve essere salvato, e piu profondamente, dai mali che affliggono lo spirito. E
chi puo salvarlo se non Dio, che e Amore e ha rivelato il suo volto di Padre
onnipotente e misericordioso in Gesu Cristo? La nostra salda speranza e
dunque Cristo: in Lui, Dio ci ha amato fino all’estremo e ci ha dato la vita
in abbondanza,7 quella vita che ogni persona, talora persino inconsapevol-
mente, anela a possedere.
« Venite a me, voi tutti che siete stanchi e oppressi, e io vi daro ristoro ».
Queste parole di Gesu, scritte a grandi lettere sopra la porta della vostra
Cattedrale di Brno, Egli le indirizza ora a ciascuno di noi ed aggiunge: « Im-
parate da me, che sono mite e umile di cuore, e troverete ristoro per la vostra
vita ».8 Possiamo restare indifferenti dinanzi al suo amore? Qui, come altrove,
nei secoli passati tanti hanno sofferto per mantenersi fedeli al Vangelo e non
hanno perso la speranza; tanti si sono sacrificati per ridare dignita all’uomo e
liberta ai popoli, trovando nell’adesione generosa a Cristo la forza per costrui-
re una nuova umanita. E pure nell’attuale societa, dove tante forme di po-
verta nascono dall’isolamento, dal non essere amati, dal rifiuto di Dio e da
un’originaria tragica chiusura dell’uomo che pensa di poter bastare a se stes-
so, oppure di essere solo un fatto insignificante e passeggero; in questo nostro
mondo che e alienato « quando si affida a progetti solo umani »,9 solo Cristo
puo essere la nostra certa speranza. Questo e l’annuncio che noi cristiani
siamo chiamati a diffondere ogni giorno, con la nostra testimonianza.
Annunciatelo voi, cari sacerdoti, restando intimamente uniti a Gesu ed
esercitando con entusiasmo il vostro ministero, certi che nulla puo mancare a
chi si fida di Lui. Testimoniate Cristo voi, cari religiosi e religiose, con la
gioiosa e coerente pratica dei consigli evangelici, indicando quale e la nostra
vera patria: il Cielo. E voi, cari fedeli laici giovani ed adulti, voi, care fami-
glie, poggiate sulla fede in Cristo i vostri progetti familiari, di lavoro, della
scuola, e le attivita di ogni ambito della societa. Gesu mai abbandona i suoi
amici. Egli assicura il suo aiuto, perche nulla e possibile fare senza di Lui, ma,
6 Cfr. ibid., 24.7 Cfr. Gv 10, 10.8 Mt 11, 29-30.9 Cfr. Caritas in Veritate, 53.
![Page 19: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/19.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 851
al tempo stesso, chiede ad ognuno di impegnarsi personalmente per diffonde-
re il suo universale messaggio di amore e di pace. Vi sia di incoraggiamento
l’esempio dei santi Cirillo e Metodio, Patroni principali della Moravia, che
hanno evangelizzato i popoli slavi, e dei santi Pietro e Paolo, ai quali e
dedicata la vostra Cattedrale. Guardate alla testimonianza luminosa di santa
Zdislava, madre di famiglia, ricca di opere di religione e di misericordia;
di san Giovanni Sarkander, sacerdote e martire; di san Clemente Maria
Hofbauer, sacerdote e religioso, nato in questa Diocesi, e canonizzato 100
anni fa e della beata Restituta Kafkova, religiosa nata a Brno e uccisa dai
nazisti a Vienna. Vi accompagni e protegga la Madonna, Madre di Cristo,
nostra Speranza. Amen!
III
In Eucharistica celebratione ad memoriam sancti Venceslai in loco Stara Boleslav
recolendam.*
Pani kardinalove,
ctihodnı bratri v biskupske a knezske sluzbe,
drazı bratri a sestry,
milı mladı pratele,
s velikou radostı se s vami setkavam dnes rano, kdy se chylı ke konci ma
apostolska cesta v milovane Ceske republice.
A tutti rivolgo il mio cordiale saluto, in modo particolare al Cardinale
Arcivescovo, al quale sono grato per le parole che mi ha indirizzato a nome
vostro, all’inizio della celebrazione eucaristica. Il mio saluto si estende agli
altri Cardinali, ai Vescovi, ai sacerdoti e alle persone consacrate, ai rappre-
sentanti dei movimenti e delle associazioni laicali e specialmente ai giovani.
Saluto con deferenza il Signor Presidente della Repubblica, al quale presento
un cordiale augurio in occasione della sua festa onomastica; augurio che mi
piace indirizzare a coloro che portano il nome di Venceslao, e all’intero popolo
ceco nel giorno della sua festa nazionale.
Questa mattina ci riunisce attorno all’altare il ricordo glorioso del martire
san Venceslao, del quale ho potuto venerare la reliquia, prima della Santa
Messa, nella Basilica a lui dedicata. Egli ha versato il sangue sulla vostra
* Die 28 September 2009.
![Page 20: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/20.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale852
Terra e la sua aquila da voi scelta come stemma dell’odierna visita — lo ha
ricordato poco fa il vostro Cardinale Arcivescovo — costituisce l’emblema
storico della nobile Nazione ceca. Questo grande Santo, che voi amate chia-
mare « eterno » Principe dei Cechi, ci invita a seguire sempre e fedelmente
Cristo, ci invita ad essere santi. Egli stesso e modello di santita per tutti,
specialmente per quanti guidano le sorti delle comunita e dei popoli. Ma ci
chiediamo: ai nostri giorni la santita e ancora attuale? O non e piuttosto un
tema poco attraente ed importante? Non si ricercano oggi piu il successo e la
gloria degli uomini? Quanto dura, pero, e quanto vale il successo terreno?
Il secolo passato — e questa vostra Terra ne e stata testimone — ha visto
cadere non pochi potenti, che parevano giunti ad altezze quasi irraggiungibili.
All’improvviso si sono ritrovati privi del loro potere. Chi ha negato e continua
a negare Dio e, di conseguenza, non rispetta l’uomo, sembra avere vita facile
e conseguire un successo materiale. Ma basta scrostare la superficie per
costatare che, in queste persone, c’e tristezza e insoddisfazione. Solo chi
conserva nel cuore il santo « timore di Dio » ha fiducia anche nell’uomo e
spende la sua esistenza per costruire un mondo piu giusto e fraterno. C’e oggi
bisogno di persone che siano « credenti » e « credibili », pronte a diffondere in
ogni ambito della societa quei principi e ideali cristiani ai quali si ispira la loro
azione. Questa e la santita, vocazione universale di tutti i battezzati, che
spinge a compiere il proprio dovere con fedelta e coraggio, guardando non
al proprio interesse egoistico, bensı al bene comune, e ricercando in ogni
momento la volonta divina.
Nella pagina evangelica abbiamo ascoltato, al riguardo, parole assai chia-
re: « Quale vantaggio — afferma Gesu — avra un uomo se guadagnera il
mondo intero, ma perdera la propria vita? ».1 Ci stimola cosı a considerare
che il valore autentico dell’esistenza umana non e commisurato solo su beni
terreni e interessi passeggeri, perche non sono le realta materiali ad appagare
la sete profonda di senso e di felicita che c’e nel cuore di ogni persona. Per
questo Gesu non esita a proporre ai suoi discepoli la via « stretta » della
santita: « Chi perdera la propria vita per causa mia, la trovera ».2 E con
decisione ci ripete questa mattina: « Se qualcuno vuole venire dietro a me,
rinneghi se stesso, prenda la sua croce e mi segua ».3 Certamente e un linguag-
gio duro, difficile da accettare e mettere in pratica, ma la testimonianza dei
1 Mt 16, 26.2 v. 25.3 v. 24.
![Page 21: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/21.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 853
Santi e delle Sante assicura che e possibile a tutti, se ci si fida e ci si affida
a Cristo. Il loro esempio incoraggia chi si dice cristiano ad essere credibile,
cioe coerente con i principi e la fede che professa. Non basta infatti apparire
buoni ed onesti; occorre esserlo realmente. E buono ed onesto e colui che non
copre con il suo io la luce di Dio, non mette davanti se stesso, ma lascia
trasparire Dio.
Questa e la lezione di vita di san Venceslao, che ebbe il coraggio di ante-
porre il regno dei cieli al fascino del potere terreno. Il suo sguardo non si
stacco mai da Gesu Cristo, il quale patı per noi, lasciandoci un esempio,
perche ne seguiamo le orme, come scrive san Pietro nella seconda lettura
poc’anzi proclamata. Quale docile discepolo del Signore, il giovane sovrano
Venceslao si mantenne fedele agli insegnamenti evangelici che gli aveva im-
partito la santa nonna, la martire Ludmilla. Seguendoli, ancor prima di
impegnarsi nel costruire una convivenza pacifica all’interno della Patria e
con i Paesi confinanti, si adopero per propagare la fede cristiana, chiamando
sacerdoti e costruendo chiese. Nella prima « narrazione » paleoslava si legge
che « soccorreva i ministri di Dio e abbellı anche molte chiese » e che « bene-
ficava i poveri, vestiva gli ignudi, dava da mangiare agli affamati, accoglieva
i pellegrini, proprio come vuole il Vangelo. Non tollerava che si facesse ingiu-
stizia alle vedove, amava tutti gli uomini, poveri o ricchi che fossero ».
Imparo dal Signore ad essere « misericordioso e pietoso » 4 ed animato da
spirito evangelico giunse a perdonare persino il fratello, che aveva attentato
alla sua vita. Giustamente, pertanto, lo invocate come « Erede » della vostra
Nazione, e, in un canto a voi ben noto, gli domandate di non permettere che
essa perisca.
Venceslao e morto martire per Cristo. E interessante notare che il fratello
Boleslao riuscı, uccidendolo, ad impadronirsi del trono di Praga, ma la corona
che in seguito si imponevano sulla testa i suoi successori non portava il suo
nome. Porta invece il nome di Venceslao, a testimonianza che « il trono del re
che giudica i poveri nella verita restera saldo in eterno ».5 Questo fatto viene
giudicato come un meraviglioso intervento di Dio, che non abbandona i suoi
fedeli: « l’innocente vinto vinse il crudele vincitore similmente a Cristo sulla
croce »,6 ed il sangue del martire non ha chiamato odio e vendetta, bensı
perdono e pace.
4 Salmo respon.5 Cfr. l’odierno Ufficio delle Letture.6 Cfr. La leggenda di San Venceslao.
![Page 22: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/22.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale854
Cari fratelli e sorelle, ringraziamo insieme, in questa Eucaristia, il Signore
per aver donato alla vostra Patria e alla Chiesa questo Santo sovrano. Pre-
ghiamo al tempo stesso perche, come lui, anche noi camminiamo con passo
spedito verso la santita. E certamente difficile, poiche la fede e sempre espo-
sta a molteplici sfide, ma quando ci si lascia attrarre da Dio che e Verita, il
cammino si fa deciso, perche si sperimenta la forza del suo amore. Ci ottenga
questa grazia l’intercessione di san Venceslao e degli altri Santi protettori
delle Terre Ceche. Ci protegga e ci assista sempre Maria, Regina della pace e
Madre dell’Amore. Amen!
ALLOCUTIONES
I
Dum Balneoregii Summus Pontifex pastoralem peragit visitationem.*
Cari fratelli e sorelle!
La solenne celebrazione eucaristica di questa mattina a Viterbo ha aperto
la mia visita pastorale alla vostra Comunita diocesana, e questo nostro in-
contro qui a Bagnoregio, praticamente la chiude. Vi saluto tutti con affetto:
Autorita religiose, civili e militari, sacerdoti, religiosi e religiose, operatori
pastorali, giovani e famiglie, e vi ringrazio per la cordialita con cui mi avete
accolto. Rinnovo il mio ringraziamento in primo luogo al vostro Vescovo per
le sue affettuose parole che hanno richiamato il mio legame con san Bona-
ventura. E saluto con deferenza il Sindaco di Bagnoregio, grato per il cortese
benvenuto che mi ha indirizzato a nome di tutta la Citta.
Giovanni Fidanza, che divenne poi fra’ Bonaventura, unisce il suo nome a
quello di Bagnoregio nella nota presentazione che di se stesso fa nella Divina
Commedia. Dicendo: « Io son la vita di Bonaventura da Bagnoregio, che ne’
grandi offici sempre pospuosi la sinistra cura »,1 sottolinea come negli impor-
tanti compiti che ebbe a svolgere nella Chiesa, pospose sempre la cura delle
realta temporali (« la sinistra cura ») al bene spirituale delle anime. Qui, a
Bagnoregio, egli trascorse la sua infanzia e l’adolescenza; seguı poi san Fran-
* Die 6 Septembris 2009.1Dante, Pardiso XII, 127-129.
![Page 23: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/23.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 855
cesco, verso il quale nutriva speciale gratitudine perche, come ebbe a scrivere,
quando era bambino lo aveva « strappato dalle fauci della morte » 2 e gli aveva
predetto « Buona ventura », come ha ricordato poc’anzi il vostro Sindaco. Con
il Poverello di Assisi seppe stabilire un legame profondo e duraturo, traendo
da lui ispirazione ascetica e genio ecclesiale. Di questo vostro illustre concit-
tadino voi custodite gelosamente l’insigne reliquia del « Santo Braccio », man-
tenete viva la memoria e approfondite la dottrina, specialmente mediante il
Centro di Studi Bonaventuriani fondato da Bonaventura Tecchi, che con
cadenza annuale promuove qualificati convegni di studio a lui dedicati.
Non e facile sintetizzare l’ampia dottrina filosofica, teologica e mistica
lasciataci da san Bonaventura. In questo Anno Sacerdotale vorrei invitare
specialmente i sacerdoti a mettersi alla scuola di questo grande Dottore della
Chiesa per approfondirne l’insegnamento di sapienza radicata in Cristo. Alla
sapienza, che fiorisce in santita, egli orienta ogni passo della sua speculazione
e tensione mistica, passando per i gradi che vanno da quella che chiama
« sapienza uniforme » concernente i principi fondamentali della conoscenza,
alla « sapienza multiforme », che consiste nel misterioso linguaggio della Bib-
bia, e poi alla « sapienza onniforme », che riconosce in ogni realta creata il
riflesso del Creatore, sino alla « sapienza informe », l’esperienza cioe dell’intimo
contatto mistico con Dio, allorche l’intelletto dell’uomo sfiora in silenzio il
Mistero infinito.3 Nel ricordo di questo profondo ricercatore ed amante della
sapienza, vorrei inoltre esprimere incoraggiamento e stima per il servizio che,
nella Comunita ecclesiale, i teologi sono chiamati a rendere a quella fede che
cerca l’intelletto, quella fede che e « amica dell’intelligenza » e che diventa vita
nuova secondo il progetto di Dio.
Dal ricco patrimonio dottrinale e mistico di san Bonaventura mi limito
questa sera a trarre qualche « pista » di riflessione, che potrebbe risultare utile
per il cammino pastorale della vostra Comunita diocesana. Egli fu, in primo
luogo, un instancabile cercatore di Dio sin da quando frequentava gli studi a
Parigi, e continuo ad esserlo sino alla morte. Nei suoi scritti indica l’itinerario
da percorrere. « Poiche Dio e in alto — egli scrive — e necessario che la mente
si innalzi a Lui con tutte le forze ».4 Traccia cosı un percorso di fede impe-
gnativo, nel quale non basta « la lettura senza l’unzione, la speculazione senza
2 Legenda Maior, Prologus, 3, 3.3 Cfr. J. Ratzinger, San Bonaventura e la teologia della storia, Ed. Porziuncola, 2006,
pp. 92ss.4 De Reductione artium ad theologiam, n. 25.
![Page 24: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/24.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale856
la devozione, la ricerca senza l’ammirazione, la considerazione senza l’esul-
tanza, l’industria senza la pieta, la scienza senza la carita, l’intelligenza senza
l’umilta, lo studio senza la grazia divina, lo specchio senza la sapienza divi-
namente ispirata ».5 Questo cammino di purificazione coinvolge tutta la per-
sona per arrivare, attraverso Cristo, all’amore trasformante della Trinita. E
dato che Cristo, da sempre Dio e per sempre uomo, opera nei fedeli una
creazione nuova con la sua grazia, l’esplorazione della presenza divina diven-
ta contemplazione di Lui nell’anima « dove Egli abita con i doni del suo
incontenibile amore »,6 per essere alla fine trasportati in Lui. La fede e per-
tanto perfezionamento delle nostre capacita conoscitive e partecipazione alla
conoscenza che Dio ha di se stesso e del mondo; la speranza l’avvertiamo
come preparazione all’incontro con il Signore, che segnera il pieno compimen-
to di quell’amicizia che fin d’ora ci lega a Lui. E la carita ci introduce nella
vita divina, facendoci considerare fratelli tutti gli uomini, secondo la volonta
del comune Padre celeste.
Oltre che cercatore di Dio, san Bonaventura fu serafico cantore del creato,
che, alla sequela di san Francesco, apprese a « lodare Dio in tutte e per mezzo
di tutte le creature », nelle quali « risplendono l’onnipotenza, la sapienza e la
bonta del Creatore ».7 San Bonaventura presenta del mondo, dono d’amore di
Dio agli uomini, una visione positiva: riconosce nel mondo il riflesso della
somma Bonta e Bellezza che, sulla scia di sant’Agostino e san Francesco,
afferma essere Dio stesso. Tutto ci e stato dato da Dio. Da Lui, come da
fonte originaria, scaturisce il vero, il bene e il bello. Verso Dio, come attra-
verso i gradini di una scala, si sale sino a raggiungere e quasi afferrare il
Sommo Bene e in Lui trovare la nostra felicita e la nostra pace. Quanto
sarebbe utile che anche oggi si riscoprisse la bellezza e il valore del creato
alla luce della bonta e della bellezza divine! In Cristo, l’universo stesso, nota
san Bonaventura, puo tornare ad essere voce che parla di Dio e ci spinge ad
esplorarne la presenza; ci esorta ad onorarlo e glorificarlo in tutte le cose.8 Si
avverte qui l’animo di san Francesco, di cui il nostro Santo condivise l’amore
per tutte le creature.
San Bonaventura fu messaggero di speranza. Una bella immagine della
speranza la troviamo in una delle sue prediche di Avvento, dove paragona
5 Itinerarium mentis in Deum, prol. 4.6 Ibid. IV, 4.7 Ibid. I, 10.8 Cfr. ibid. I, 15.
![Page 25: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/25.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 857
il movimento della speranza al volo dell’uccello, che dispiega le ali nel modo
piu ampio possibile, e per muoverle impiega tutte le sue forze. Rende, in un
certo senso, tutto se stesso movimento per andare in alto e volare. Sperare e
volare, dice san Bonaventura. Ma la speranza esige che tutte le nostre mem-
bra si facciano movimento e si proiettino verso la vera altezza del nostro
essere, verso le promesse di Dio. Chi spera — egli afferma — « deve alzare
il capo, rivolgendo verso l’alto i suoi pensieri, verso l’altezza della nostra
esistenza, cioe verso Dio ».9
Il Signor Sindaco nel suo discorso ha posto la domanda: « Che cosa sara
Bagnoregio domani? ». In verita tutti ci interroghiamo circa l’avvenire nostro
e del mondo e quest’interrogativo ha molto a vedere con la speranza, di cui
ogni cuore umano ha sete. Nell’Enciclica Spe salvi ho notato che non basta
pero una qualsiasi speranza per affrontare e superare le difficolta del presen-
te; e indispensabile una « speranza affidabile », che, dandoci la certezza di
giungere ad una meta « grande », giustifichi « la fatica del cammino ».10 Solo
questa « grande speranza-certezza » ci assicura che nonostante i fallimenti
della vita personale e le contraddizioni della storia nel suo insieme, ci custo-
disce sempre il « potere indistruttibile dell’Amore ». Quando allora a sorreg-
gerci e tale speranza non rischiamo mai di perdere il coraggio di contribuire,
come hanno fatto i santi, alla salvezza dell’umanita, aprendo noi stessi e il
mondo all’ingresso di Dio: della verita, dell’amore, della luce.11 Ci aiuti san
Bonaventura a « dispiegare le ali » della speranza che ci spinge ad essere, come
lui, incessanti cercatori di Dio, cantori delle bellezze del creato e testimoni di
quell’Amore e di quella Bellezza che « tutto muove ».
Grazie, cari amici, ancora una volta per la vostra accoglienza. Mentre vi
assicuro un ricordo nella preghiera imparto, per intercessione di san Bona-
ventura e specialmente di Maria, Vergine fedele e Stella della speranza, una
speciale Benedizione Apostolica, che volentieri estendo a tutti gli abitanti di
questa Terra bella e ricca di santi.
Grazie per la vostra attenzione!
9 Sermo XVI, Dominica I Adv., Opera omnia, IX, 40a.10 Cfr. n. 1.11 Cfr. n. 35.
![Page 26: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/26.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale858
II
Ad Patriarchas et Archiepiscopos Maiores Orientales.*
Signori Cardinali,
Beatitudini,
Venerati Patriarchi ed Arcivescovi Maggiori!
Vi saluto tutti cordialmente e vi ringrazio per avere accolto l’invito a
partecipare a questo incontro: a ciascuno do il mio fraterno abbraccio di pace.
Saluto il Cardinale Tarcisio Bertone, mio Segretario di Stato, e il Cardinale
Leonardo Sandri, Prefetto della Congregazione per le Chiese Orientali, insie-
me al Segretario e agli altri collaboratori del Dicastero.
Rendiamo grazie a Dio per questa riunione di carattere informale, che ci
permette di ascoltare la voce delle Chiese che voi servite con ammirevole
abnegazione, e di rafforzare i vincoli di comunione che le legano alla Sede
Apostolica. L’odierno incontro mi richiama alla mente quello del 24 aprile
2005 presso la tomba di san Pietro. Allora, all’inizio del mio pontificato, volli
intraprendere un ideale pellegrinaggio nel cuore dell’Oriente cristiano: pelle-
grinaggio che oggi conosce un’altra significativa tappa e che e mia intenzione
proseguire. In diverse circostanze e stato da voi sollecitato un contatto piu
frequente con il Vescovo di Roma per rendere sempre piu salda la comunione
delle vostre Chiese col Successore di Pietro ed esaminare insieme, all’occasio-
ne, eventuali tematiche di particolare importanza. Proposta questa rinnovata
anche nell’ultima Plenaria del Dicastero per le Chiese Orientali e nelle Assem-
blee Generali del Sinodo dei Vescovi.
Quanto a me, avverto come precipuo dovere promuovere quella sinodalita
tanto cara all’ecclesiologia orientale e salutata con apprezzamento dal Con-
cilio Ecumenico Vaticano II. La stima che l’Assise conciliare ha riservato alle
vostre Chiese nel Decreto Orientalium Ecclesiarum, e che il mio venerato
Predecessore Giovanni Paolo II ha ribadito soprattutto nell’Esortazione apo-
stolica Orientale Lumen, e da me pienamente condivisa, insieme all’auspicio
che le Chiese Orientali Cattoliche « fioriscano » per assolvere « con rinnovato
vigore apostolico la missione loro affidata... di promuovere l’unita di tutti
i cristiani, specialmente orientali, secondo il decreto sull’ecumenismo... ».1
* 19 Septembris 2009.1 Orientalium Ecclesiarum, 1.
![Page 27: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/27.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 859
L’orizzonte ecumenico e spesso connesso a quello interreligioso. In questi due
ambiti e tutta la Chiesa ad avere bisogno dell’esperienza di convivenza che le
vostre Chiese hanno maturato fin dal primo millennio cristiano.
Venerati Fratelli, in questo fraterno incontro, dai vostri interventi emer-
geranno certamente quelle problematiche che vi assillano e che potranno
trovare orientamenti adeguati nelle sedi competenti. Io vorrei assicurarvi
che siete costantemente nel mio pensiero e nella mia preghiera. Non dimen-
tico, in particolare, l’appello di pace che avete posto nelle mie mani alla fine
dell’Assemblea del Sinodo dei Vescovi dello scorso ottobre. E, parlando di
pace, il pensiero va, in primo luogo, alle regioni del Medio Oriente. Colgo
pertanto l’occasione per dare l’annuncio dell’Assemblea Speciale del Sinodo
dei Vescovi per il Medio Oriente, da me convocata e che si terra dal 10 al 24
ottobre 2010, sul tema «La Chiesa cattolica in Medio Oriente: comunione e
testimonianza: “La moltitudine di coloro che erano diventati credenti aveva un
cuore solo e un’anima sola” 2 ».
Mentre auguro che l’odierna riunione apporti i frutti sperati, invocando la
materna intercessione di Maria Santissima, di cuore benedico voi e tutte le
Chiese Orientali Cattoliche.
Grazie per la vostra attenzione!
III
Ad Episcopos recenter electos.*
Cari fratelli nell’Episcopato!
Grazie di cuore per la vostra visita, in occasione del convegno promosso
per i Vescovi che da poco hanno intrapreso il loro ministero pastorale. Queste
giornate di riflessione, di preghiera e di aggiornamento, sono davvero propizie
per aiutarvi, cari Fratelli, a meglio familiarizzare con i compiti che siete
chiamati ad assolvere come Pastori di comunita diocesane; sono anche
giornate di amichevole convivenza che costituiscono una singolare esperienza
di quella « collegialitas affectiva » che unisce tutti i Vescovi nell’unico corpo
apostolico, insieme al Successore di Pietro, « perpetuo e visibile fondamento
2 At 4, 32.
————————
* Die 21 Septembris 2009.
![Page 28: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/28.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale860
dell’unita ».1 Ringrazio il Cardinale Giovanni Battista Re, Prefetto della Con-
gregazione per i Vescovi, per le cortesi espressioni che mi ha rivolto a nome
vostro; saluto il Cardinale Leonardo Sandri, Prefetto della Congregazione per
le Chiese Orientali, ed esprimo la mia riconoscenza a quanti in vari modi
collaborano all’organizzazione di questo annuale incontro.
Quest’anno, il vostro convegno si inserisce nel contesto dell’Anno Sacer-
dotale, indetto per il 150o anniversario della morte di san Giovanni Maria
Vianney. Come ho scritto nella Lettera inviata per l’occasione a tutti i sacer-
doti, questo anno speciale « vuole contribuire a promuovere l’impegno d’inte-
riore rinnovamento di tutti i sacerdoti per una loro piu forte ed incisiva
testimonianza evangelica nel mondo di oggi ». L’imitazione di Gesu Buon
Pastore e, per ogni sacerdote, la strada obbligata della propria santificazione
e la condizione essenziale per esercitare responsabilmente il ministero pasto-
rale. Se questo vale per i presbiteri, vale ancor piu per noi, cari Fratelli
Vescovi. Ed anzi, e importante non dimenticare che uno dei compiti essenziali
del Vescovo e proprio quello di aiutare, con l’esempio e con il fraterno soste-
gno, i sacerdoti a seguire fedelmente la loro vocazione, e a lavorare con
entusiasmo e amore nella vigna del Signore.
A questo proposito, nell’Esortazione postsinodale Pastores gregis, il mio
venerato predecessore Giovanni Paolo II ebbe ad osservare che il gesto del
sacerdote, quando pone le proprie mani nelle mani del Vescovo nel giorno
dell’ordinazione presbiterale, impegna entrambi: il sacerdote e il Vescovo. Il
novello presbitero sceglie di affidarsi al Vescovo e, da parte sua, il Vescovo si
impegna a custodire queste mani.2 A ben vedere questo e un compito solenne
che si configura per il Vescovo come paterna responsabilita nel custodire e
promuovere l’identita sacerdotale dei presbiteri affidati alle proprie cure pa-
storali, un’identita che vediamo oggi purtroppo messa a dura prova dalla
crescente secolarizzazione. Il Vescovo dunque – prosegue la Pastores gregis
« cerchera sempre di agire coi suoi sacerdoti come padre e fratello che li ama, li
accoglie, li corregge, li conforta, ne ricerca la collaborazione e, per quanto
possibile, si adopera per il loro benessere umano, spirituale, ministeriale
ed economico ».3
In modo speciale, il Vescovo e chiamato ad alimentare nei sacerdoti la
vita spirituale, per favorire in essi l’armonia tra la preghiera e l’apostolato,
1 Lumen Gentium, 23.2 Cfr. n. 47.3 Ibidem, 47.
![Page 29: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/29.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 861
guardando all’esempio di Gesu e degli Apostoli, che Egli chiamo innanzitutto
perche « stessero con Lui ».4 Condizione indispensabile perche produca frutti di
bene e infatti che il sacerdote resti unito al Signore; sta qui il segreto della
fecondita del suo ministero: soltanto se incorporato a Cristo, vera Vite, porta
frutto. La missione di un presbitero e, a maggior ragione, quella di un Ve-
scovo, comporta oggi una mole di lavoro che tende ad assorbirlo continua-
mente e totalmente. Le difficolta aumentano e le incombenze vanno molti-
plicandosi, anche perche si e posti di fronte a realta nuove e ad accresciute
esigenze pastorali. Tuttavia, l’attenzione ai problemi di ogni giorno e le ini-
ziative tese a condurre gli uomini sulla via di Dio non devono mai distrarci
dall’unione intima e personale con Cristo. L’essere a disposizione della gente
non deve diminuire o offuscare la nostra disponibilita verso il Signore. Il
tempo che il sacerdote e il Vescovo consacrano a Dio nella preghiera e sempre
quello meglio impiegato, perche la preghiera e l’anima dell’attivita pastorale,
la « linfa » che ad essa infonde forza, e il sostegno nei momenti di incertezza e
di scoraggiamento e la sorgente inesauribile di fervore missionario e di amore
fraterno verso tutti.
Al centro della vita sacerdotale c’e l’Eucaristia. Nell’Esortazione Aposto-
lica Sacramentum caritatis ho sottolineato come « la Santa Messa e formativa
nel senso piu profondo del termine, in quanto promuove la conformazione a
Cristo e rinsalda il sacerdote nella sua vocazione ».5 La celebrazione eucari-
stica illumini dunque tutta la vostra giornata e quella dei vostri sacerdoti,
imprimendo la sua grazia e il suo influsso spirituale sui momenti tristi o
gioiosi, agitati o riposanti, di azione o di contemplazione. Un modo privile-
giato di prolungare nella giornata la misteriosa azione santificante dell’Eu-
caristia e la devota recita della Liturgia delle Ore, come pure l’adorazione
eucaristica, la lectio divina e la preghiera contemplativa del Rosario. Il Santo
Curato d’Ars ci insegna quanto siano preziose l’immedesimazione del sacer-
dote al Sacrificio eucaristico e l’educazione dei fedeli alla presenza eucaristica
e alla comunione. Con la Parola e i Sacramenti — ho ricordato nella Lettera ai
Sacerdoti — san Giovanni Maria Vianney ha edificato il suo popolo. Il Vicario
Generale della diocesi di Belley, al momento della nomina a parroco di Ars,
gli aveva detto: « Non c’e molto amore di Dio in quella parrocchia, ma voi ce
lo metterete! ». E quella parrocchia fu trasformata.
4 Mc 3, 14.5 N. 80.
![Page 30: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/30.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale862
Cari Vescovi novelli, grazie per il servizio che rendete alla Chiesa con
dedizione e amore. Vi saluto con affetto e vi assicuro il mio costante sostegno
unito alla preghiera perche « andiate e portiate frutto, e il vostro frutto ri-
manga ».6 Per questo invoco l’intercessione di Maria Regina Apostolorum, ed
imparto di cuore su voi, sui vostri sacerdoti e sulle vostre comunita diocesane
una speciale Benedizione Apostolica.
IV
In Castro Pragensi, ad Publicas Auctoritates et ad Corpus Legatorum.*
Your Excellencies,
Ladies and Gentlemen,
I am grateful for the opportunity to meet, in such a remarkable setting,
the political and civil authorities of the Czech Republic and the members of
the diplomatic community. I warmly thank President Klaus for his kind
words of greeting in your name. I also express my appreciation to the Czech
Philharmonic Orchestra for the musical performance which opened our gath-
ering, and which eloquently expressed both the roots of Czech culture and the
outstanding contribution which this nation has made to European culture.
My pastoral visit to the Czech Republic coincides with the twentieth
anniversary of the fall of the totalitarian regimes in Central and Eastern
Europe, and the “Velvet Revolution” which restored democracy to this na-
tion. The euphoria that ensued was expressed in terms of freedom. Two
decades after the profound political changes which swept this continent,
the process of healing and rebuilding continues, now within the wider context
of European unification and an increasingly globalized world. The aspirations
of citizens and the expectations placed on governments called for new models
of civic life and solidarity between nations and peoples without which the
long desired future of justice, peace and prosperity would remain elusive.
Such desires continue to evolve. Today, especially among the young, the
question again emerges as to the nature of the freedom gained. To what
end is freedom exercised? What are its true hallmarks?
6 Gv 15, 16.
————————
* Die 26 Septembris 2009.
![Page 31: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/31.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 863
Every generation has the task of engaging anew in the arduous search for
the right way to order human affairs, seeking to understand the proper use of
human freedom.1 And while the duty to strengthen “structures of freedom” is
vital, it is never enough: human aspirations soar beyond the self, beyond
what any political or economic authority can provide, towards a radiant
hope 2 that has its origin beyond ourselves yet is encountered within, as truth
and beauty and goodness. Freedom seeks purpose: it requires conviction.
True freedom presupposes the search for truth — for the true good — and
hence finds its fulfilment precisely in knowing and doing what is right and
just. Truth, in other words, is the guiding norm for freedom, and goodness is
freedom’s perfection. Aristotle defined the good as “that at which all things
aim”, and went on to suggest that “though it is worthwhile to attain the end
merely for one man, it is finer and more godlike to attain it for a nation or for
city-states”.3 Indeed, the lofty responsibility to awaken receptivity to truth
and goodness falls to all leaders — religious, political and cultural, each in his
or her own way. Jointly we must engage in the struggle for freedom and the
search for truth, which either go together hand in hand or together they
perish in misery.4
For Christians, truth has a name: God. And goodness has a face: Jesus
Christ. The faith of Christians, from the time of Saints Cyril and Methodius
and the early missionaries, has in fact played a decisive role in shaping the
spiritual and cultural heritage of this country. It must do likewise in the
present and into the future. The rich patrimony of spiritual and cultural
values, each finding expression in the other, has not only given shape to
the nation’s identity but has also furnished it with the vision necessary to
exercise a role of cohesion at the heart of Europe. For centuries this territory
has been a meeting point between various peoples, traditions, and cultures.
As we are all aware, it has known painful chapters and carries the scars of
tragic events born of misunderstanding, war and persecution. Yet it is also
true, that its Christian roots have nourished a remarkable spirit of forgive-
ness, reconciliation and cooperation which has enabled the people of these
lands to find freedom and to usher in a new beginning, a new synthesis, a
1 Cfr. Spe Salvi, 25.2 Cfr. ibid., 35.3 Nicomachean Ethics, 1; cfr. Caritas in Veritate, 2.4 Cfr. Fides et Ratio, 90.
![Page 32: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/32.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale864
renewal of hope. Is it not precisely this spirit that contemporary Europe
requires?
Europe is more than a continent. It is a home! And freedom finds its
deepest meaning in a spiritual homeland. With full respect for the distinction
between the political realm and that of religion — which indeed preserves the
freedom of citizens to express religious belief and live accordingly — I wish
to underline the irreplaceable role of Christianity for the formation of the
conscience of each generation and the promotion of a basic ethical consensus
that serves every person who calls this continent, “home”! In this spirit, I
acknowledge the voice of those who today, across this country and continent,
seek to apply their faith respectfully yet decisively in the public arena, in the
expectation that social norms and policies be informed by the desire to live
by the truth that sets every man and woman free.5
Fidelity to the peoples whom you serve and represent requires fidelity to
the truth which alone is the guarantee of freedom and integral human devel-
opment.6 Courage to articulate the truth in fact serves all members of society
by shedding light on the path of human progress, indicating its ethical and
moral foundations, and ensuring that public policy draws upon the treasury
of human wisdom. Sensibility to universal truth should never be eclipsed by
particular interests, important though they may be, for such would lead only
to new examples of the social fragmentation or discrimination which those
very interest or lobby groups purport to overcome. Indeed, far from threa-
tening the tolerance of differences or cultural plurality, the pursuit of truth
makes consensus possible, keeps public debate logical, honest and accounta-
ble, and ensures the unity which vague notions of integration simply cannot
achieve. In the light of the Church’s tradition of temporal, intellectual, and
spiritual charity, I am confident that members of the Catholic community —
together with members of other Churches, ecclesial communities, and reli-
gions — will continue to pursue development goals that possess a more
humane and humanizing value both in this nation and beyond.7
Dear friends, our presence in this magnificent capital, which is often
spoken of as the heart of Europe, prompts us to ask in what that “heart”
consists. While there is no simple answer to that question, surely a clue is
found in the architectural jewels that adorn this city. The arresting beauty of
5 Cfr. Caritas in Veritate, 9.6 Cfr. ibid., 9.7 Cfr. ibid., 9.
![Page 33: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/33.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 865
its churches, castle, squares and bridges cannot but draw our minds to God.
Their beauty expresses faith; they are epiphanies of God that rightly leave us
pondering the glorious marvels to which we creatures can aspire when we give
expression to the aesthetic and the noetic aspects of our innermost being.
How tragic it would be if someone were to behold such examples of beauty,
yet ignore the transcendent mystery to which they point. The creative en-
counter of the classical tradition and the Gospel gave birth to a vision of man
and society attentive to God’s presence among us. In shaping the cultural
patrimony of this continent it insisted that reason does not end with what the
eye sees but rather is drawn to what lies beyond, that for which we deeply
yearn: the Spirit, we might say, of Creation.
At the present crossroads of civilization, so often marked by a disturbing
sundering of the unity of goodness, truth and beauty and the consequent
difficulty in finding an acceptance of common values, every effort for human
progress must draw inspiration from that living heritage. Europe, in fidelity
to her Christian roots, has a particular vocation to uphold this transcendent
vision in her initiatives to serve the common good of individuals, commu-
nities, and nations. Of particular importance is the urgent task to encourage
young Europeans with a formation that respects and nurtures their God-
given capacity to transcend the very limits which are sometimes presumed
to entrap them. In sports, the creative arts and academic pursuit, young
people welcome the opportunity to excel. Is it not equally true that when
presented with high ideals they will also aspire to moral virtue and a life of
compassion and goodness? I warmly encourage parents and community
leaders who expect authorities to promote the values which integrate the
intellectual, human and spiritual dimensions of a sound education worthy
of the aspirations of our young.
“Veritas vincit”. This is the motto that the flag of the President of the
Czech Republic bears: In the end, truth does conquer, not by force, but by
persuasion, by the heroic witness of men and women of firm principle, by
sincere dialogue which looks beyond self-interest to the demands of the com-
mon good. The thirst for truth, beauty and goodness, implanted in all men
and women by the Creator, is meant to draw people together in the quest for
justice, freedom and peace. History has amply shown that truth can be
betrayed and manipulated in the service of false ideologies, oppression and
injustice. But do not the challenges facing the human family call us to look
beyond those dangers? For in the end, what is more inhuman, and destruc-
![Page 34: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/34.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale866
tive, than the cynicism which would deny the grandeur of our quest for truth,
and the relativism that corrodes the very values which inspire the building of
a united and fraternal world? Instead, we must reappropriate a confidence in
the nobility and breadth of the human spirit in its capacity to grasp the
truth, and let that confidence guide us in the patient work of politics and
diplomacy.
Ladies and Gentlemen, with these sentiments I offer prayerful good
wishes that your service be inspired and sustained by the light of that truth
which is a reflection of the eternal Wisdom of God the Creator. Upon you and
your families I cordially invoke an abundance of divine blessings.
V
Pragae ad conventum oecumenicum in sede archidioecesis habitum.*
Dear Cardinals,
Your Excellencies,
I am grateful to Almighty God for the opportunity to meet with you who
are here representing the various Christian communities of this land. I thank
Doctor Cerny, President of the Ecumenical Council of Churches in the Czech
Republic, for the kind words of welcome which he has addressed to me on
your behalf.
My dear friends, Europe continues to undergo many changes. It is hard to
believe that only two decades have passed since the collapse of former re-
gimes gave way to a difficult but productive transition towards more parti-
cipatory political structures. During this period, Christians joined together
with others of good will in helping to rebuild a just political order, and they
continue to engage in dialogue today in order to pave new ways towards
mutual understanding, cooperation for peace and the advancement of the
common good.
Nevertheless, attempts to marginalize the influence of Christianity upon
public life — sometimes under the pretext that its teachings are detrimental
to the well-being of society — are emerging in new forms. This phenomenon
gives us pause to reflect. As I suggested in my Encyclical on Christian hope,
* Die 27 Septembris 2009.
![Page 35: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/35.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 867
the artificial separation of the Gospel from intellectual and public life should
prompt us to engage in a mutual “self-critique of modernity” and “self-cri-
tique of modern Christianity,” specifically with regard to the hope each of
them can offer mankind.1 We may ask ourselves, what does the Gospel have
to say to the Czech Republic and indeed all of Europe today in a period
marked by proliferating world views?
Christianity has much to offer on the practical and ethical level, for the
Gospel never ceases to inspire men and women to place themselves at the
service of their brothers and sisters. Few would dispute this. Yet those who
fix their gaze upon Jesus of Nazareth with eyes of faith know that God offers
a deeper reality which is nonetheless inseparable from the “economy” of
charity at work in this world: 2 He offers salvation.
The term is replete with connotations, yet it expresses something funda-
mental and universal about the human yearning for well-being and whole-
ness. It alludes to the ardent desire for reconciliation and communion that
wells up spontaneously in the depths of the human spirit. It is the central
truth of the Gospel and the goal to which every effort of evangelization and
pastoral care is directed. And it is the criterion to which Christians constantly
redirect their focus as they endeavour to heal the wounds of past divisions.
To this end — as Doctor Cerny has noted — the Holy See was pleased to host
an International Symposium in 1999 on Jan Hus to facilitate a discussion of
the complex and turbulent religious history in this country and in Europe
more generally.3 I pray that such ecumenical initiatives will yield fruit not
only in the pursuit of Christian unity, but for the good of all European
society.
We take confidence in knowing that the Church’s proclamation of salva-
tion in Christ Jesus is ever ancient and ever new, steeped in the wisdom of the
past and brimming with hope for the future. As Europe listens to the story of
Christianity, she hears her own. Her notions of justice, freedom and social
responsibility, together with the cultural and legal institutions established to
preserve these ideas and hand them on to future generations, are shaped
by her Christian inheritance. Indeed, her memory of the past animates her
aspirations for the future.
1 Cfr. Spe Salvi, 22.2 Cfr. Caritas in Veritate, 2.3 Cfr. Pope John Paul II, Address to the International Symposium on John Hus, 1999.
![Page 36: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/36.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale868
This is why, in fact, Christians draw upon the example of figures such as
Saint Adalbert and Saint Agnes of Bohemia. Their commitment to spreading
the Gospel was motivated by the conviction that Christians should not cower
in fear of the world but rather confidently share the treasury of truths
entrusted to them. Likewise Christians today, opening themselves to present
realities and affirming all that is good in society, must have the courage to
invite men and women to the radical conversion that ensues upon an en-
counter with Christ and ushers in a new life of grace.
From this perspective, we understand more clearly why Christians are
obliged to join others in reminding Europe of her roots. It is not because
these roots have long since withered. On the contrary! It is because they
continue — in subtle but nonetheless fruitful ways — to supply the continent
with the spiritual and moral sustenance that allows her to enter into mean-
ingful dialogue with people from other cultures and religions. Precisely
because the Gospel is not an ideology, it does not presume to lock evolving
socio-political realities into rigid schemas. Rather, it transcends the vicissi-
tudes of this world and casts new light on the dignity of the human person in
every age. Dear friends, let us ask the Lord to implant within us a spirit of
courage to share the timeless saving truths which have shaped, and will
continue to shape, the social and cultural progress of this continent.
The salvation wrought by Jesus’s suffering, death, resurrection and
ascension into heaven not only transforms us who believe in him, but urges
us to share this Good News with others. Enlightened by the Spirit’s gifts
of knowledge, wisdom and understanding,4 may our capacity to grasp the
truth taught by Jesus Christ impel us to work tirelessly for the unity he
desires for all his children reborn through Baptism, and indeed for the
whole human race.
With these sentiments, and with fraternal affection for you and the
members of your respective communities, I express my deep thanks to you
and commend you to Almighty God, who is our fortress, our stronghold and
our deliverer.5 Amen.
4 Cfr. Is 11:1-2; Ex 35:31.5 Cfr. Ps 144:2.
![Page 37: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/37.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 869
VI
Apud Castrum Pragense cum mundo academico Summus Pontifex se congregat.*
Dear Cardinals,
Your Excellencies,
Our meeting this evening gives me a welcome opportunity to express my
esteem for the indispensable role in society of universities and institutions of
higher learning. I thank the student who has kindly greeted me in your name,
the members of the university choir for their fine performance, and the distin-
guished Rector of Charles University, Professor Vaclav Hampl, for his thought-
ful presentation. The service of academia, upholding and contributing to the
cultural and spiritual values of society, enriches the nation’s intellectual patri-
mony and strengthens the foundations of its future development. The great
changes which swept Czech society twenty years ago were precipitated not least
by movements of reform which originated in university and student circles.
That quest for freedom has continued to guide the work of scholars whose
diakonia of truth is indispensable to any nation’s well-being.
I address you as one who has been a professor, solicitous of the right to
academic freedom and the responsibility for the authentic use of reason, and is
now the Pope who, in his role as Shepherd, is recognized as a voice for the
ethical reasoning of humanity. While some argue that the questions raised by
religion, faith and ethics have no place within the purview of collective reason,
that view is by no means axiomatic. The freedom that underlies the exercise of
reason — be it in a university or in the Church — has a purpose: it is directed to
the pursuit of truth, and as such gives expression to a tenet of Christianity
which in fact gave rise to the university. Indeed, man’s thirst for knowledge
prompts every generation to broaden the concept of reason and to drink at the
wellsprings of faith. It was precisely the rich heritage of classical wisdom,
assimilated and placed at the service of the Gospel, which the first Christian
missionaries brought to these lands and established as the basis of a spiritual
and cultural unity which endures to this day. The same spirit led my prede-
cessor Pope Clement VI to establish the famed Charles University in 1347,
which continues to make an important contribution to wider European aca-
demic, religious and cultural circles.
* Die 27 Septembris 2009.
![Page 38: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/38.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale870
The proper autonomy of a university, or indeed any educational institution,
finds meaning in its accountability to the authority of truth. Nevertheless, that
autonomy can be thwarted in a variety of ways. The great formative tradition,
open to the transcendent, which stands at the base of universities across Eur-
ope, was in this land, and others, systematically subverted by the reductive
ideology of materialism, the repression of religion and the suppression of the
human spirit. In 1989, however, the world witnessed in dramatic ways the
overthrow of a failed totalitarian ideology and the triumph of the human spirit.
The yearning for freedom and truth is inalienably part of our common human-
ity. It can never be eliminated; and, as history has shown, it is denied at
humanity’s own peril. It is to this yearning that religious faith, the various
arts, philosophy, theology and other scientific disciplines, each with its own
method, seek to respond, both on the level of disciplined reflection and on the
level of a sound praxis.
Distinguished Rectors and Professors, together with your research there is a
further essential aspect of the mission of the university in which you are en-
gaged, namely the responsibility for enlightening the minds and hearts of the
young men and women of today. This grave duty is of course not new. From
the time of Plato, education has been not merely the accumulation of knowl-
edge or skills, but paideia, human formation in the treasures of an intellectual
tradition directed to a virtuous life. While the great universities springing up
throughout Europe during the middle ages aimed with confidence at the ideal
of a synthesis of all knowledge, it was always in the service of an authentic
humanitas, the perfection of the individual within the unity of a well-ordered
society. And likewise today: once young people’s understanding of the fullness
and unity of truth has been awakened, they relish the discovery that the
question of what they can know opens up the vast adventure of how they
ought to be and what they ought to do. The idea of an integrated education,
based on the unity of knowledge grounded in truth, must be regained. It serves
to counteract the tendency, so evident in contemporary society, towards a
fragmentation of knowledge. With the massive growth in information and
technology there comes the temptation to detach reason from the pursuit of
truth. Sundered from the fundamental human orientation towards truth,
however, reason begins to lose direction: it withers, either under the guise of
modesty, resting content with the merely partial or provisional, or under the
guise of certainty, insisting on capitulation to the demands of those who indis-
criminately give equal value to practically everything. The relativism that
![Page 39: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/39.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 871
ensues provides a dense camouflage behind which new threats to the autonomy
of academic institutions can lurk. While the period of interference from political
totalitarianism has passed, is it not the case that frequently, across the globe,
the exercise of reason and academic research are — subtly and not so subtly —
constrained to bow to the pressures of ideological interest groups and the lure of
short-term utilitarian or pragmatic goals? What will happen if our culture
builds itself only on fashionable arguments, with little reference to a genuine
historical intellectual tradition, or on the viewpoints that are most vociferously
promoted and most heavily funded? What will happen if in its anxiety to
preserve a radical secularism, it detaches itself from its life-giving roots? Our
societies will not become more reasonable or tolerant or adaptable but rather
more brittle and less inclusive, and they will increasingly struggle to recognize
what is true, noble and good.
Dear friends, I wish to encourage you in all that you do to meet the
idealism and generosity of young people today not only with programmes
of study which assist them to excel, but also by an experience of shared ideals
and mutual support in the great enterprise of learning. The skills of analysis
and those required to generate a hypothesis, combined with the prudent art
of discernment, offer an effective antidote to the attitudes of self-absorption,
disengagement and even alienation which are sometimes found in our pros-
perous societies, and which can particularly affect the young. In this context
of an eminently humanistic vision of the mission of the university, I would
like briefly to mention the mending of the breach between science and reli-
gion which was a central concern of my predecessor, Pope John Paul II. He,
as you know, promoted a fuller understanding of the relationship between
faith and reason as the two wings by which the human spirit is lifted to the
contemplation of truth.1 Each supports the other and each has its own scope
of action,2 yet still there are those who would detach one from the other. Not
only do the proponents of this positivistic exclusion of the divine from the
universality of reason negate what is one of the most profound convictions of
religious believers, they also thwart the very dialogue of cultures which they
themselves propose. An understanding of reason that is deaf to the divine
and which relegates religions into the realm of subcultures, is incapable of
entering into the dialogue of cultures that our world so urgently needs. In
the end, “fidelity to man requires fidelity to the truth, which alone is the
1 Cfr. Fides et Ratio, Prooemium.2 Cfr. ibid., 17.
![Page 40: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/40.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale872
guarantee of freedom”.3 This confidence in the human ability to seek truth,
to find truth and to live by the truth led to the foundation of the great
European universities. Surely we must reaffirm this today in order to bring
courage to the intellectual forces necessary for the development of a future of
authentic human flourishing, a future truly worthy of man.
With these reflections, dear friends, I offer you my prayerful good wishes
for your demanding work. I pray that it will always be inspired and directed
by a human wisdom which genuinely seeks the truth which sets us free.4
Upon you and your families I invoke God’s blessings of joy and peace.
3 Caritas in Veritate, 9.4 Cfr. Jn 8:28.
![Page 41: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/41.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 873
NUNTIUS
Internationali recurrente Die anno 2009 Missionibus dicato.*
In questa domenica, dedicata alle missioni, mi rivolgo innanzitutto a voi,
Fratelli nel ministero episcopale e sacerdotale, e poi anche a voi, fratelli e
sorelle dell’intero Popolo di Dio, per esortare ciascuno a ravvivare in se la
consapevolezza del mandato missionario di Cristo di fare « discepoli tutti i
popoli »,1 sulle orme di san Paolo, l’Apostolo delle Genti.
«Le nazioni cammineranno alla sua luce ».2 Scopo della missione della Chie-
sa infatti e di illuminare con la luce del Vangelo tutti i popoli nel loro cam-
mino storico verso Dio, perche in Lui abbiano la loro piena realizzazione ed il
loro compimento. Dobbiamo sentire l’ansia e la passione di illuminare tutti i
popoli, con la luce di Cristo, che risplende sul volto della Chiesa, perche tutti
si raccolgano nell’unica famiglia umana, sotto la paternita amorevole di Dio.
E in questa prospettiva che i discepoli di Cristo sparsi in tutto il mondo
operano, si affaticano, gemono sotto il peso delle sofferenze e donano la vita.
Riaffermo con forza quanto piu volte e stato detto dai miei venerati Prede-
cessori: la Chiesa non agisce per estendere il suo potere o affermare il suo
dominio, ma per portare a tutti Cristo, salvezza del mondo. Noi non chiedia-
mo altro che di metterci al servizio dell’umanita, specialmente di quella piu
sofferente ed emarginata, perche crediamo che « l’impegno di annunziare il
Vangelo agli uomini del nostro tempo... e senza alcun dubbio un servizio reso
non solo alla comunita cristiana, ma anche a tutta l’umanita »,3 che « conosce
stupende conquiste, ma sembra avere smarrito il senso delle realta ultime e
della stessa esistenza ».4
1. Tutti i Popoli chiamati alla salvezza
L’umanita intera, in verita, ha la vocazione radicale di ritornare alla sua
sorgente, che e Dio, nel Quale solo trovera il suo compimento finale mediante
la restaurazione di tutte le cose in Cristo. La dispersione, la molteplicita, il
conflitto, l’inimicizia saranno rappacificate e riconciliate mediante il sangue
della Croce, e ricondotte all’unita.
1 Mt 28, 19.2 Ap 21, 24.3 Evangelii nuntiandi, 1.4 Redemptoris missio, 2.
![Page 42: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/42.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale874
L’inizio nuovo e gia cominciato con la risurrezione e l’esaltazione di Cri-
sto, che attrae tutte le cose a se, le rinnova, le rende partecipi dell’eterna gioia
di Dio. Il futuro della nuova creazione brilla gia nel nostro mondo ed accende,
anche se tra contraddizioni e sofferenze, la speranza di vita nuova. La mis-
sione della Chiesa e quella di « contagiare » di speranza tutti i popoli. Per
questo Cristo chiama, giustifica, santifica e invia i suoi discepoli ad annun-
ciare il Regno di Dio, perche tutte le nazioni diventino Popolo di Dio. E solo
in tale missione che si comprende ed autentica il vero cammino storico del-
l’umanita. La missione universale deve divenire una costante fondamentale
della vita della Chiesa. Annunciare il Vangelo deve essere per noi, come gia per
l’apostolo Paolo, impegno impreteribile e primario.
2. Chiesa pellegrina
La Chiesa universale, senza confini e senza frontiere, si sente responsabile
dell’annuncio del Vangelo di fronte a popoli interi.5 Essa, germe di speranza
per vocazione, deve continuare il servizio di Cristo al mondo. La sua missione
e il suo servizio non sono a misura dei bisogni materiali o anche spirituali che
si esauriscono nel quadro dell’esistenza temporale, ma di una salvezza tra-
scendente, che si attua nel Regno di Dio.6 Questo Regno, pur essendo nella
sua completezza escatologico e non di questo mondo,7 e anche in questo
mondo e nella sua storia forza di giustizia, di pace, di vera liberta e di rispetto
della dignita di ogni uomo. La Chiesa mira a trasformare il mondo con la
proclamazione del Vangelo dell’amore, « che rischiara sempre di nuovo un
mondo buio e ci da il coraggio di vivere e di agire e... in questo modo di
far entrare la luce di Dio nel mondo ».8 E a questa missione e servizio che,
anche con questo Messaggio, chiamo a partecipare tutti i membri e le istitu-
zioni della Chiesa.
3. Missio ad gentes
La missione della Chiesa, percio, e quella di chiamare tutti i popoli alla
salvezza operata da Dio tramite il Figlio suo incarnato. E necessario pertanto
rinnovare l’impegno di annunciare il Vangelo, che e fermento di liberta e di
progresso, di fraternita, di unita e di pace.9 Voglio « nuovamente confermare
5 Cfr. Evangelii nuntiandi, 53.6 Cfr. ibid., 27.7 Cfr. Gv 18, 36.8 Deus caritas est, 39.9 Cfr. Ad gentes, 8.
![Page 43: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/43.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 875
che il mandato d’evangelizzare tutti gli uomini costituisce la missione essen-
ziale della Chiesa »,10 compito e missione che i vasti e profondi mutamenti
della societa attuale rendono ancor piu urgenti. E in questione la salvezza
eterna delle persone, il fine e compimento stesso della storia umana e dell’u-
niverso. Animati e ispirati dall’Apostolo delle genti, dobbiamo essere coscien-
ti che Dio ha un popolo numeroso in tutte le citta percorse anche dagli
apostoli di oggi.11 Infatti « la promessa e per tutti quelli che sono lontani,
quanti ne chiamera il Signore Dio nostro ».12
La Chiesa intera deve impegnarsi nella missio ad gentes, fino a che la
sovranita salvifica di Cristo non sia pienamente realizzata: « Al presente
non vediamo ancora che ogni cosa sia a Lui sottomessa ».13
4. Chiamati ad evangelizzare anche mediante il martirio
In questa Giornata dedicata alle missioni, ricordo nella preghiera coloro
che della loro vita hanno fatto un’esclusiva consacrazione al lavoro di evan-
gelizzazione. Una menzione particolare e per quelle Chiese locali, e per quei
missionari e missionarie che si trovano a testimoniare e diffondere il Regno di
Dio in situazioni di persecuzione, con forme di oppressione che vanno dalla
discriminazione sociale fino al carcere, alla tortura e alla morte. Non sono
pochi quelli che attualmente sono messi a morte a causa del suo « Nome ». E
ancora di tremenda attualita quanto scriveva il mio venerato Predecessore,
Papa Giovanni Paolo II: « La memoria giubilare ci ha aperto uno scenario
sorprendente, mostrandoci il nostro tempo particolarmente ricco di testimoni
che, in un modo o nell’altro, hanno saputo vivere il Vangelo in situazioni di
ostilita e persecuzione, spesso fino a dare la prova suprema del sangue ».14
La partecipazione alla missione di Cristo, infatti, contrassegna anche il
vivere degli annunciatori del Vangelo, cui e riservato lo stesso destino del loro
Maestro. « Ricordatevi della parola che vi ho detto: Un servo non e piu grande
del suo padrone. Se hanno perseguitato me, perseguiteranno anche voi ».15 La
Chiesa si pone sulla stessa via e subisce la stessa sorte di Cristo, perche non
agisce in base ad una logica umana o contando sulle ragioni della forza, ma
10 Cfr. Evangelii nuntiandi, 14.11 Cfr. At 18, 10.12 At 2, 39.13 Eb 2, 8.14 Novo millennio ineunte, 41.15 Gv 15, 20.
![Page 44: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/44.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale876
seguendo la via della Croce e facendosi, in obbedienza filiale al Padre, testi-
mone e compagna di viaggio di questa umanita.
Alle Chiese antiche come a quelle di recente fondazione ricordo che sono
poste dal Signore come sale della terra e luce del mondo, chiamate a diffon-
dere Cristo, Luce delle genti, fino agli estremi confini della terra. La missio ad
gentes deve costituire la priorita dei loro piani pastorali.
Alle Pontificie Opere Missionarie va il mio ringraziamento e incoraggia-
mento per l’indispensabile lavoro che assicurano di animazione, formazione
missionaria e aiuto economico alle giovani Chiese. Attraverso queste Istitu-
zioni pontificie si realizza in maniera mirabile la comunione tra le Chiese, con
lo scambio di doni, nella sollecitudine vicendevole e nella comune progettua-
lita missionaria.
5. Conclusione
La spinta missionaria e sempre stata segno di vitalita delle nostre Chiese.16
E necessario, tuttavia, riaffermare che l’evangelizzazione e opera dello Spirito
e che prima ancora di essere azione e testimonianza e irradiazione della luce di
Cristo 17 da parte della Chiesa locale, la quale invia i suoi missionari e missio-
narie per spingersi oltre le sue frontiere. Chiedo percio a tutti i cattolici di
pregare lo Spirito Santo perche accresca nella Chiesa la passione per la mis-
sione di diffondere il Regno di Dio e di sostenere i missionari, le missionarie e
le comunita cristiane impegnate in prima linea in questa missione, talvolta in
ambienti ostili di persecuzione.
Invito, allo stesso tempo, tutti a dare un segno credibile di comunione tra
le Chiese, con un aiuto economico, specialmente nella fase di crisi che sta
attraversando l’umanita, per mettere le giovani Chiese locali in condizione
di illuminare le genti con il Vangelo della carita.
Ci guidi nella nostra azione missionaria la Vergine Maria, stella della
Nuova Evangelizzazione, che ha dato al mondo il Cristo, posto come luce
delle genti, perche porti la salvezza « sino all’estremita della terra ».18
A tutti la mia Benedizione.
Dal Vaticano, 29 giugno 2009.
BENEDICTUS PP. XVI
16 Cfr. Redemptoris missio, 2.17 Cfr. ibid., 26.18 At 13, 47.
![Page 45: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/45.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 877
NUNTIUS TELEVISIFICUS
Ad participes Recessus Sacerdotalis Internationalis in urbe Ars congregatos.*
Chers freres dans le sacerdoce,
Vous l’imaginez aisement, j’aurais ete extremement heureux de pouvoir
etre des votres pour cette retraite sacerdotale internationale autour du the-
me: « La joie du pretre consacre pour le salut du monde ». Vous y participez
nombreux et vous beneficiez des enseignements du Cardinal Christophe
Schonborn. Je le salue cordialement ainsi que les autres predicateurs et l’E-
veque de Belley-Ars, Mgr Guy-Marie Bagnard. Je dois me contenter de vous
adresser ce message enregistre, mais veuillez croire qu’a travers ces quelques
mots, c’est a chacun d’entre vous que je parle de la maniere la plus person-
nelle qui soit, car, comme le dit saint Paul : « Je vous porte dans mon cœur,
vous qui ... vous associez tous a ma grace ».1
Saint Jean-Marie Vianney soulignait le role indispensable du pretre lors-
qu’il disait: « Un bon pasteur, un pasteur selon le cœur de Dieu, c’est la le
plus grand tresor que le bon Dieu puisse accorder a une paroisse, et un des
plus precieux dons de la misericorde divine ».2 En cette Annee sacerdotale,
nous sommes tous appeles a explorer et redecouvrir la grandeur du Sacrement
qui nous a configures a jamais au Christ Souverain Pretre et qui nous a tous
« sanctifies dans la verite ».3
Choisi d’entre les hommes, le pretre reste l’un d’eux et il est appele a les
servir en leur donnant la vie de Dieu. C’est lui qui « continue l’œuvre de
redemption, sur la terre ».4 Notre vocation sacerdotale est un tresor que nous
portons dans des vases d’argile.5 Saint Paul a exprime avec bonheur l’infinie
distance qui existe entre notre vocation et la pauvrete des reponses que nous
pouvons donner a Dieu. Il y a, de ce point de vue, un lien secret qui unit
l’annee paulinienne a l’annee du pretre. Nous gardons presente a nos oreilles
et a l’intime de notre cœur l’exclamation emouvante et confiante de l’Apotre
* 29 Septembris 2009.1 Ph 1, 7.2 Le cure d’Ars, Pensees, presentes par l’abbe Bernard Nodet, Desclee de Brouwer, Foi
Vivante, 2000, p. 101.3 Jn 17, 19.4 Nodet, p. 98.5 Cfr. 2 Co 4, 7.
![Page 46: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/46.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale878
qui a dit: « Lorsque je suis faible, c’est alors que je suis fort ».6 La conscience
de cette faiblesse ouvre a l’intimite de Dieu qui, donne force et joie. Plus le
pretre persevere dans l’amitie de Dieu, plus il continuera l’œuvre du Redemp-
teur sur la terre.7 Le pretre n’est pas pour lui, il est pour tous.8
C’est bien la que reside l’un des defis majeurs de notre temps. Le pretre,
homme de la Parole divine et du sacre certes, doit aujourd’hui plus que
jamais etre un homme de la joie et de l’esperance. A des hommes qui ne
peuvent plus concevoir que Dieu soit pur Amour, il affirmera toujours que
la vie vaut la peine d’etre vecue et que le Christ lui donne tout son sens parce
qu’Il aime les hommes, tous les hommes. La religion du Cure d’Ars est une
religion du bonheur, non une recherche morbide de la mortification, comme
on l’a cru parfois: « Notre bonheur est trop grand ; non, non, jamais nous ne
le comprendrons » 9 disait-il, ou encore : « Lorsque nous sommes en route et
que nous apercevons un clocher, cette vue doit faire battre notre cœur comme
la vue du toit ou demeure son bien-aime fait battre le cœur de l’epouse ».10 Ici,
je veux saluer avec une affection toute particuliere ceux d’entre vous qui ont
la charge pastorale de plusieurs clochers et qui se depensent sans compter
pour maintenir une vie sacramentelle dans leurs differentes communautes. La
reconnaissance de l’Eglise est immense pour vous tous ! Ne perdez pas cou-
rage, mais continuez a prier et a faire prier pour que de nombreux jeunes
acceptent de repondre a l’appel du Christ qui ne cesse de vouloir faire grandir
le nombre de ses apotres pour moissonner ses champs.
Chers pretres, pensez aussi a l’extreme diversite des ministeres que vous
exercez au service de l’Eglise. Pensez au grand nombre de messes que vous
avez celebrees ou celebrerez, en rendant chaque fois le Christ reellement present
sur l’autel. Pensez aux innombrables absolutions que vous avez donnees et
donnerez, en permettant a un pecheur de se laisser relever. Vous percevez alors
la fecondite infinie du sacrement de l’Ordre. Vos mains, vos levres, sont deve-
nues, l’espace d’un instant, les mains et les levres de Dieu. Vous portez le Christ
en vous; vous etes, par grace, entres dans la sainte Trinite. Comme le disait le
saint Cure: « Si on avait la foi, on verrait Dieu cache dans le pretre comme une
lumiere derriere un verre, comme un vin mele avec de l’eau ».11 Cette conside-
6 2 Co 12, 10.7 Cfr. Nodet, p. 98.8 Cfr. Nodet, p. 100.9 Nodet, p. 110.
10 Ibid.11 Nodet, p. 97.
![Page 47: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/47.jpg)
Acta Benedicti Pp. XVI 879
ration doit amener a harmoniser les relations entre pretres afin de realiser cette
communaute sacerdotale a laquelle exhortait saint Pierre 12 pour batir le corps
du Christ et vous construire dans l’amour.13
Le pretre est l’homme de l’avenir: il est celui qui a pris au serieux les
paroles de Paul: « Vous etes ressuscites avec le Christ: recherchez les choses
d’en-haut ! ».14 Ce qu’il fait sur terre est de l’ordre des moyens ordonnes a la
Fin ultime. La messe est ce point unique de jonction entre les moyens et la
Fin, puisqu’elle nous donne deja de contempler, sous l’humble apparence du
pain et du vin, le Corps et le Sang de Celui que nous adorerons dans l’eternite.
Les phrases simples et denses du saint Cure sur l’Eucharistie nous aident a
mieux percevoir la richesse de ce moment unique de la journee ou nous vivons
un face a face vivifiant pour nous-memes et pour chacun des fideles. « On ne
comprendra, ecrivait-il, le bonheur qu’il y a de dire la messe que dans le
ciel ! ».15 C’est pourquoi je vous encourage a fortifier votre foi et celles des
fideles dans le Sacrement que vous celebrez et qui est la source de la vraie
joie. Le saint d’Ars s’ecriait: « Le pretre doit avoir la meme joie (que les
apotres) en voyant Notre Seigneur qu’il tient entre ses mains ».16
En rendant grace pour ce que vous etes et ce que vous faites, je vous
redis : « Rien ne remplacera jamais le ministere des pretres au cœur de
l’Eglise ! ».17 Vivants temoins de la puissance de Dieu a l’œuvre dans la fai-
blesse des hommes, consacres pour le salut du monde, vous demeurez, mes
chers freres, choisis par le Christ lui-meme afin d’etre, grace a Lui, sel de la
terre et lumiere du monde. Puissiez-vous durant cette retraite spirituelle,
experimenter de maniere profonde l’Intime indicible 18 pour etre parfaitement
unis au Christ afin d’annoncer son Amour autour de vous et d’etre entiere-
ment engages au service de la sanctification de tous les membres du Peuple de
Dieu. En vous confiant a la Vierge Marie, Mere du Christ et des pretres, je
vous donne a tous ma Benediction apostolique.
BENEDICTUS PP. XVI
12 Cfr. 1 P 2, 9.13 Cfr. Ep 4, 11-16.14 Col 3, 1.15 Nodet, p. 104.16 Ibid.17 Homelie a la messe du 13 Septembre 2008 sur l’esplanade des Invalides, Paris.18Saint Augustin, Les Confessions, III, 6, 11, BA 13, p. 383.
![Page 48: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/48.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale880
ACTA CONGREGATIONUM
CONGREGATIO DE CAUSIS SANCTORUM
OXOMEN.
Beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Ioannis de Palafox et Mendoza
Episcopi prius Angelopolitani, postea Oxomensis (1600-1659)
DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS
« Omnibus omnia factus sum, ut aliquos utique facerem salvos.
Omnia autem facio propter evangelium, ut comparticeps eius efficiar »
(1 Cor 9, 22-23).
Haec Divi Pauli verba illustrem virum illum describunt, qui vitae sancti-
monia heroica, qui altitudine doctrinae, qui splendore eloquentiae, qui zelo
salutis animarum ferventissimo, qui prudentia eximia, qui humilitate maxi-
ma, qui paupertate et interiore et externa propemodum admirabili, qui pro
tuendis Ecclesiae iuribus ac pro domo Israel cor quasi aereum in vase fictili
continenter et ad mortem usque gessit; qui denique igne divinae caritatis
perpetuo incensus omnium virtutum formam unico fine placendi Deo, post-
habita etiam abrenuntiataque ex formula quavis creaturarum satisfactione,
in se ad miraculum expressit, et qui huic saeculo, a labore ad voluptates
proclivi, Apostolicorum temporum sanctitatem ac primaevae Ecclesiae ima-
ginem exhibet imitandam.
Fiteri in regno Navarrae in Hispania die 24 Iunii, Divo Ioanni Baptistae
sacro, Ven. Ioannes ortus est anno 1600. Patrem habuit Iacobum de Palafox,
Arizae in Aragonia Marchionem, virum ingenuis moribus praeditum, catho-
licum, divitem et avito sanguine illustrem; matrem vero Annam de Casanate,
ex aequo ac Iacobum nobilem et catholicam, quae, cum Ven. Ioannem enixa
est, rerum humanarum exilitatem atque instabilitatem animo considerans,
bona sua omnia posthabens, genitoribus utenda ac fruenda reliquit, et
![Page 49: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/49.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 881
Carmelitarum Excalceatarum asceterium ingressa, triginta annorum spatium
in austerissima vita, quam secuta est mors propemodum sancta, transegit.
Natus puer in parochiali ecclesia Fiteri, quae est penes Monachos
Cistercienses, baptismatis lavacro regeneratus fuit die 29 Iunii, ac deinde,
cum oportune adolevit, a Reverendissimo D. Didaco de Yepes Episcopo
Turiasonensi sacro Chrismate confirmatus.
Decennis in Seminario Tyrasonensi S. Gaudiosi, Patribus Societatis Iesu
praeceptoribus, receptus, ad annum usque 1615 collegialem egit, et gramma-
ticae ac reliquis litteris, quibus ea aetas informari ad humanitatem solebat,
applicuit animum. Postea ab anno circiter 1616 ad 1621, maioribus Discipli-
nis ac Facultatibus in Academiis Oscensi, Complutensi et Salmantina incum-
bens, eam docilitatis ingenii et excellentiae morum uno ore laudem est adep-
tus, ut praeconceptam de se opinionem nedum fecerit certam, sed etiam
superaverit.
Annum aetatis agebat vicesimum primum per id tempus Dei Servus;
quare a genitore, qui praeclaras ingenii animique dotes in Ven. Ioanne admi-
rabatur, Arizam redux germanis eius fratribus regendis reique familiari ac
feudorum gerendae praeficitur, qui rectissime omnia exsecutus est, Deo
etiam, qui ab illo pericula, in quae id propterea inciderat, avertit, adprobante
Ven. Ioannis rationem agendi.
Non vulgarem prudentiae famam Ven. Ioannes conciliaverat, quae postea
in multo maiorem evasit. Nam, cum generalia Regni comitia in Aragonia
haberentur, eisque Rex ipse Philippus IV interfuisset, adeo ingenio ac
sollertia Servi Dei fuit illectus, ut eum ad aulam Matritensem vocaverit,
ac paulo post, quod anno 1626 contigit, eundem Fiscalis Consilii bellici,
aliorumque Tribunalium Matritensium munere insigniverit.
Postmodum contemnens res humanas omnes Dei Servus, quoniam arun-
dinibus vibratis vento levi fragiliores esse probe intellexerat, praemissis
generali peccatorum exhomologesi ac piis exercitationibus, servatisque ex
instituto Ecclesiae interstitiis, anno 1629 Sacerdotio initiatus est. Atque
per id sane tempus vitae illius austerissimae et ad virtutes omnes institutae
ratio initium fecit, ut iam inde maturum quiddam, et quod ceteris exemplar
esset, praeluceret.
Interea vero, cum Serenissima infans Maria Austriaca Ferdinandi Regis
Romanorum sponsa Germaniam contenderet, eidem a Philippo Rege comes
adiunctus Ven. Ioannes, et Sacellanorum primus atque Eleemosynarius con-
stitutus est. Mira sunt ac praeclara, quae eo in itinere etiam circa religionem,
![Page 50: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/50.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale882
gessit Dei Servus: cum in Ecclesia, ad quam rem sacram facturus accesserat,
D.N. Crucifixi imaginem deiectam atque ab haereticis deformatam invenisset
(quae insuper sibi splendoribus circumfusa visa est), restaurandam curavit,
secumque una deferens, magno semper in honore habuit, ac moriens Cardinali
Moscoso Archiepiscopo Toletano legavit. Quocirca Matritum reducem variis
honorum ac munerum titulis eumdem Rex Catholicus honestavit, in quibus
Servus Dei sese sanctissime gessit.
Sed quo tempore nitidius virtutum omnium habitus, quas sibi iam com-
paraverat Ven. Ioannes, illuxerint, facili negotio ex insequentibus ad mortem
usque annis demonstratur. Nam a providentissimo Rege Philippo IV, qui
fessis iam inclinatisque Mexicanis rebus opem ferre animo statuerat, pro
Sacerdotio Angelopolitano praesentatus, licet Servi Dei humilitas reluctaret,
vicit tandem Regis ipsius hortatio, consiliumque Confessarii sui, qui D. Tho-
mae a Villanova nepos erat, et anno 1639 rite quoad omnia consecratus
in Episcopum Angelopolitanum, XI Kal. Augusti insequentis anni 1640
Angelopolim ingressus est.
Referenda hic esset cura pastoralis vigilantissima, qua in fide, in doctrina
sana, in caritate non ficta, verbo, scripto, exemplo, visitatione dioecesium,
laboribus, aliisque zeli ferventissimi argumentis, magnisque factis, America-
nas et Hispanas oves a Domino sibi creditas aluit, rexitque; referenda eximia
prudentia, qua Ducem de Escalona a Pro-Regis munere amovit, qua Iudicem
Residentiae trium Pro-Regum, qua Visitatorem Generalem, ac Generalem
Ducem egit.
Postquam dioecesim Angelopolitanam per novem annos praesens rexerat,
Matritum a Rege vocatus, eam per vicarios et pastorales litteras diligenter
gubernare curavit, usque dum, mense Martio 1654, ad Sedem Oxomensem
translatus est. Tandem, postquam novam dioecesim sibi commissam, per
quinquennium sanctissime rexerat, die prima octobris anni 1659, fidelis
servus et prudens, in gaudium Domini Sui vocatus est.
Fama sanctitatis, qua Servus Dei in vita per plures annos gavisus fuerat,
adeo post eius mortem crevit, ut Episcopus Oxomensis anno iam 1666
Processum Informativum pro eius Canonizatione inchoare decreverit. Post
longum iter, tandem ex norma disceptatum est an Servus Dei heroum in
modum virtutes observavisset. Felici cum eventu, die 4 Aprilis anno 2008
actus est Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum, et die 2 subse-
quentis mensis Decembris, Sessio Ordinaria est habita Patrum Cardinalium
et Episcoporum, Causae Ponente Em.mo D.no Card. Iuliano Herranz.
![Page 51: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/51.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 883
Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Benedicto XVI
per subscriptum Archiepiscopum Praefectum accurata relatione, Sanctitas
Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens,
hodierno die declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Cari-
tate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,
Temperantia et Fortitudine, iisque adnexis, in gradu heroico, Venerabilis Servi
Dei Ioannis de Palafox et Mendoza, Episcopi prius Angelopolitani, postea
Oxomensis, in casu et ad effectum de quo agitur.
Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Causis
Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit.
Datum Romae, die 17 mensis Ianuarii A. D. 2009.
e Angelus Amato, S.D.B.
Archiep. tit. Silensis
Praefectus
L. e S.
e Michael Di Ruberto
Archiep. tit. Biccarensis
a Secretis
VRATISLAVIEN.
Beatificationis et canonizationis Servi Dei Roberti Spiske sacerdotis dioecesani
fundatoris Congregationis Sororum Sanctae Hedvigis (1821-1888)
DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS
« Iudica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum et in
Domino sperans non infirmabor. Proba me, Domine, et tenta me; ure renes
meos et cor meum. Quoniam misericordia tua ante oculos meos est, et ambu-
lavi in veritate tua » (Ps 25, 1-3).
Fulgida prisci Israelis psalmistae verba sponte et clare respondent vitae,
eventibus et praecipuis religiositatis signis Servi Dei Roberti Spiske, eminen-
tis viri Germaniae Catholicismi socialis XIX saeculi.
![Page 52: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/52.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale884
Servus Dei Lesnicae, olim in finibus Borussicae Silesiae die 29 Ianuarii
anno 1821 enatus est ex familia tenui loco sed solida Christiana fide. Kalendis
Februariis sacra Baptismatis unda mersus est in illius loci Sanctae Hedvigis
paroecia.
Serenam pueritiam degit, cuius propria fuit condicio institutoria in qua
magna simplicitate, una cum primis disciplinae rudimentis, spiritualia linea-
menta et psychologica determinabantur et brevi tempore in eo singularis ad
sacerdotium inclinatio patuit.
Quamvis Servi Dei familiares inopia ulterius aggravati essent, quibusdam
sacerdotibus faventibus scholas frequentare potuit, usque ad altiorum
studiorum conclusionem.
Anno 1843 operam dedit suo proposito vocationis a quo iam ab infantia
attractus erat et postquam cursus theologicos apud Universitatem Vratisla-
viensem frequentaverat, in dioecesis Seminarium admissus est.
Illis annis iuvenis Robertus in oratione, in virtutum confirmationem nec
non in studium incubuit: discrimina et difficultates non defuerunt, quae
tamen magnanimitate ac fervore vicit et denique, expleto institutionis
progressu, ad sacrum ordinem presbyteratus accessit.
Post primum officium apud Seminarium dioecesanum iuvenis sacerdos
vicarius in oppidana paroecia Sanctae Mariae Virginis in Sabulis nomina-
tus est.
Hic una cum parocho et nitens contra instantias modernae societatis,
quae saepe contrariae doctrinae Catholicae erant, plurima consilia ad
Christianae doctrinae institutionem ad beneficentiam faciendam incepit
institutumque in pauperum auxilium fundavit.
Etiam in sequentibus officiis Dei Servus sedulitate, vi sentiendi civilem
societatem, animarum prudenti ac perseveranti cura in locis tam agricolarum
quam possidentium et divitum eminuit. Per renovatam, certam et fructuo-
sam praedicationem fideles animare potuit, eos et in adversis sustinens
populumque ad Christi et Ecclesiae fidem impellens.
Summi momenti eius in ministerio semper fuit Sacramenti Reconcilia-
tionis celebratio, ad quam ille, eximius confessor, navitate et alacritate se
conferebat.
Eius spiritualis aptitudo ratione vitae penitus Christianae eminebat, quae
in eo ad exemplum maximae moderationis infra adflatum ad novissima et
mundanam occupationem assurgebat. Servi Dei dictis actionibusque gratus
animus in Dominum patuit; sensus simplicis et humilis laetitiae etiam in
![Page 53: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/53.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 885
tempore ariditatis et acutum ingenium cum fervida et cohaerenti fide, deli-
catus et alacer amor erga proximos, spes versata in relictione serena Dei
providentiae fervensque devotio Virgini Mariae semper eluxerunt.
Interea tota in Europa doctrinae et politicae contentiones augebantur
quae conferentes cum instabili condicione progressus industriae denique ad
illius anni, scilicet anni 1848, rerum publicarum conversionem pervenerunt.
Illo in angusto statu, in quo difficultates incendebantur et necessitates
extra modum augebantur, publicae institutiones solutiones efficaces et aptas
proponere nequibant, Servus Dei consociationem mulierum dedicatarum
ministerio pauperum et infirmorum fovit.
Ex illa prima consociatione, quam Summus Pontifex Pius IX postea
confirmaverat anno 1859, Congregatio Sororum Sanctae Hedvigis orta est.
Sequentibus annis praecipua fuit cura in augentem iuvenem Congregatio-
nem, quae, praesertim illo tempore quod dicitur « bellum doctrinale » germa-
nice «Kulturkampf », per suppressionem domuum religiosarum, punitionibus
minisque cruciabatur.
Quae cum ita essent Ecclesiae molesta, tam societatis quam quaestionum
theologicarum intestinarum causa, Servus Dei semper gravitate, prudentia et
utilitatis suae derelictione eminuit. Eius amor erga Ecclesiam constanter
versatus et renuntiatus in absoluta fide Romano Pontifici prodidit, qui illo
tempore vehementibus contentionibus infirmabatur.
Anno 1875 decanus Vratislaviensis nominatus est; hoc in munere cum
civitas propinquum commercium Polonica cum gente haberet, Servus Dei
in familiaritatem venit plurimis cum filiis illius populi, qui, tunc evictus, a
maiorum regnorum dicionibus occupantibus libertate politica indigebat: sae-
pe enim Poloni segregabantur, vexabantur, trucidabanturque a potestatibus
Imperatoris Russiae. Servus Dei summa ope nixus est pro multis profugis e
regionibus, quarum Russia potita est, tenaciter subveniens eorum necessita-
tibus tam materialibus quam spiritualibus et ad doctrinam pertinentibus, ad
dolores solandos et ad identitatem illius populi servandam. Hac in opera
ratione civili ille Polonicam Ecclesiam valde adiuvavit.
In extremis annis vitae, dum assidue munus pastorale exercebat, semel
atque iterum paralysi correptus est.
Die 5 Martii anno 1888, debilis et graviter imminutus, Servus Dei
extremam crisim passus est, quae vitales luminis auras abstulit. Exsequias
funeris eius magna multitudo hominum cuiuslibet ordinis participavit, uti
testimonium famae sanctitatis quae eum totam per vitam comitata est.
![Page 54: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/54.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale886
Fama sanctitatis attenta, qua in vita claruit, Vratislaviae celebrata est
Inquisitio dioecesana a die 14 Iunii anni 1995 ad diem 30 Decembris anni
2000, cuius iuridica validitas ab hac Congregatione de Causis Sanctorum per
Decretum die 22 Iunii 2001 est approbata.
Exarata Positione, die 19 mensis Aprilis anni 2005 sessio cum positivo
exitu habita est Consultorum in historia peritorum. Deinde disceptatum est
ex norma an Servus Dei heroicum in modum virtutes coluisset. Die 5 Octo-
bris anni 2007, Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum feliciter ha-
bitus est. Patres Cardinales et Episcopi in Sessione Ordinaria die 16 Decem-
bris anni 2008 congregati, Ponente Causae Eminentissimo Domino Card.
Angelo Comastri, agnoverunt Servum Dei Robertum Spiske virtutes theolo-
gales, cardinales eisque adnexas heroum in modum excoluisse.
Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Benedicto XVI
per subscriptum Praefectum accurata relatione, Sanctitas Sua, vota Congre-
gationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens, hodierno die decla-
ravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum
tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia
et Fortitudine, iisque adnexis, in gradu heroico, Servi Dei Roberti Spiske,
Sacerdotis dioecesani Fundatoris Congregationis Sororum Sanctae Hedvigis, in
casu et ad effectum de quo agitur.
Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Causis
Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit.
Datum Romae, die 17 mensis Ianuarii A. D. 2009.
e Angelus Amato, S.D.B.
Archiep. tit. Silensis
Praefectus
L. e S.
e Michael Di Ruberto
Archiep. tit. Biccarensis
a Secretis
![Page 55: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/55.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 887
ALEXANDRINA STATIELLORUM
Beatificationis et canonizationis Servae Dei Carolinae Beltrami fundatricis Soro-
rum v. d. « Immacolatine di Alessandria » (1869-1932)
DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS
« Et sponsabo te mihi in sempiternum; et sponsabo te mihi in iustitia et
iudicio et in misericordia et miserationibus » (Os 2, 21).
Serva Dei Carolina Beltrami die 4 mensis Augusti anno 1869 Alexandriae
Statiellorum nata est et insequenti die 7 ad baptismalem fontem ecclesiae
collegiatae in honorem Beatae Mariae Virginis a Nivibus in vico Curte Sancti
Laurentii ducta. Familia eius, firmae innisa christianae traditioni, necnon
bonis opibus ac ordinis adiunctis, perplurimis filiis in annos laetata est,
quorum multi vero primos vitae dies haud superaverunt.
Cum omnes per aliquos annos Mediolanum se contulerunt, Carolina pri-
mariam scholasticam institutionem apud Sorores Canossianas recepit, iam
inde a prima aetate magnum suum religiosorum praeceptorum obsequium
ostendens, quod sponte in ea callido cum ingenio et actuosa mente coalesce-
bat. In Langobarda metropoli initiationem christianam perfecit et, Paeniten-
tiae, Eucharistiae et Confirmationis sacramentis munita, semper se in do-
mestica officia exhibens proclivem, gradatim in apostolatus navitates magis
magisque incubuit. Cum in civitatem natalem rediisset, Serva Dei, iam
duodennis, operam suam catechistae atque oratorii cathedralis ecclesiae
adhortatricis benigne dedit. Speciali modo ingens peculiaris curae puellarum
ac mulierum institutionis animadvertebat momentum, quae illo tempore
omni abusus oppressionisque generi asperrime subiciebantur. Quam ad rem
opus oratorii penitus sublimavit, quod tamquam locum gaudii, educationis
ac laboris fovendi reformavit.
Desiderium, interdum, Deo omnino se consecrandi in ea proficiebat. In-
gressa est, igitur, Institutum religiosum, quod bimestre post vero reliquit,
domum se reddens clarius sibi conscia quod se novam religiosae conversatio-
nis rationem experiri oportebat. Una cum sociis quibusdam, ergo, post actum
Beatissimae Virgini suipsius consecrationis, officinam artis sutilis et textilis
incepit, quae iuvenes mulieres proveheret ad serios fructuososque labores.
Iamiam Serva Dei facta est etiam erani suscitatrix inter operarias atque
« Societatem Sanctae Zitae » instituit, quae domestica in earum munera in-
![Page 56: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/56.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale888
formaret, easdem curaret, ut apud bonas familias collocarentur, moribusque
et spiritu assideret ac in egestate laboris prosequeretur ac sustentaret.
His inceptis Serva Dei in operibus socialis actuositatis sese efficaciter
intexuit, « signa temporis » illa necnon «Rerum Novarum » fomenta excipiens,
quae omnes adhortabatur christifideles, ut « operariorum quaestioni » atque
aerumnis, quae ad ipsam pertinebant, consulerent. Statuit, ergo, apostola-
tum suum inter operarias exercere, evangelico spiritu primi industriarum
incrementi provocationes accipiens.
Etiam in tam felicibus initiis, difficultates non defuerunt, immo ex ipsis
proximis exstiterunt, qui praecipua lineamenta, quibus Serva Dei opera sua
extuderat, quandoque neglexerunt. Ad inquietudines litesque vitandas fami-
liam, igitur, suam repetiit, semper autem uti religiosa vivens et anno 1910
Tertii Ordinis Servorum Mariae induens habitum, cuius aliquos annos novi-
tiarum Magistra quoque facta est.
Anno 1919, vero, Episcopus Alexandrinus Statiellorum eam rogavit, ut ad
Communitatem regrederetur, et Superiorissam Generalem nominavit et
« Piam Operam ab Immaculata » sub legum ratione recognovit uti Congrega-
tionem iuris dioecesani. Aliquos post annos, novo in dioecesi creato Episcopo
atque dissensionibus sive intra sive extra Institutum ingravescentibus, Ser-
vae Dei Capitulum Generale convocare visum est, ut totius communitatis
exploraret consensum, sed exitus eo tristis fuit, ut se intra communitatem
prostratam sensit. Haec nempe intimam profundamque ei molita sunt poe-
nam, cui autem humilitate, mansuetudine et aequa ad voluntatem Dei doci-
litate respondit, in his sicut et aliis in aerumnis actionem Dei, qui « opera sua
purificat ac praegustat », conspiciens. Pro amore Domini et animarum bono,
immo, omnia perpatienter passa est et renovata cum sollicitudine pauperum
aegrotorumque curae necnon catechesi uti simplex Soror vacavit.
Spiritualitatem suam Serva Dei cotidie ad fontem Eucharistiae aluit:
non modo ipsa in oratione commorata est, sed stationes nocturnas coram
Sanctissimo Sacramento instituens, alios quoque ad eas suscitavit.
Diversis in locis ubi vixit vel apostolatum exercuit semper in gestu
suavem se ostendit, fortem in decisionibus.
Anno 1932 ineunte, Servae Dei valetudo ingravescere coepit. Saevo, enim,
sanguinis ictu in cerebro correpta et lecto iacere coacta, hoc quoque tempore
eximium testimonium fidei atque humanitatis praebuit. Die 8 mensis Aprilis
anno 1932, Hortis apud Alexandriam Statiellorum morti occubuit. Una cum
sive civilibus sive ecclesiasticis auctoritatibus turba ingens ad exsequias
![Page 57: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/57.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 889
concurrit, signum famae eius sanctitatis iam tum in populo diffusae et adhuc
increscentis.
Hanc ob sanctitatis famam, a die 8 mensis Martii anno 1981 ad diem 30
mensis Augusti anno 1983 apud Curiam Alexandrinam Statiellorum Proces-
sus Cognitionalis et a die 20 mensis Ianuarii anno 1983 usque ad diem 20
mensis Maii anno 1983 apud Curiam Pisanam Processus Rogatorialis cele-
brati sunt, quorum auctoritas et vis iuridica a Congregatione de Causis Sanc-
torum Decreto diei 27 mensis Septembris anno 1985 probatae sunt. Positione
confecta, iuxta suetum morem, die 23 mensis Novembris anno 2007, in Con-
gressu Peculiari Consultorum Theologorum prospero cum exitu disceptatum
est an Serva Dei more heroum virtutes christianas exercuisset. Patres Cardi-
nales et Episcopi in Sessione Ordinaria diei 13 mensis Ianuarii anno 2009,
audita relatione Excellentissimi ac Reverendissimi Domini Hieronymi Grillo,
Episcopi emeriti Centumcellarum-Tarquiniensis, Causae Ponentis, professi
sunt Servam Dei virtutes theologales, cardinales iisque adnexas in modum
heroum coluisse.
Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Benedicto XVI
per subscriptum Archiepiscopum Praefectum accurata relatione, Sanctitas
Sua vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens,
hodierno die declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Cari-
tate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,
Temperantia et Fortitudine iisque adnexis in gradu heroico Servae Dei Carolinae
Beltrami, fundatricis Sororum vulgo dictarum « Immacolatine di Alessandria »,
in casu et ad effectum de quo agitur.
Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Causis
Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit.
Datum Romae, die 17 mensis Ianuarii A. D. 2009.
e Angelus Amato, S.D.B.
Archiep. tit. Silensis
Praefectus
L. e S.
e Michael Di Ruberto
Archiep. tit. Biccarensis
a Secretis
![Page 58: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/58.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale890
HISPALEN.
Beatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae ab Immaculata Conceptione
(in saec.: Mariae Isabellae Salvat y Romero) Antistitae Generalis Sororum Socie-
tatis a Cruce (1926-1998)
DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS
« Fili mi, ne obliviscaris legis meae, et praecepta mea cor tuum custodiat;
longitudinem enim dierum et annos vitae et pacem apponent tibi. Miseri-
cordia et veritas te non deserant » (Prv 3, 1-3).
Vetus sapiens Israel discipulum suum hortatur ad traditam doctrinam
servandam uti praeoptabilem thesaurum, quoniam in eo propositum vitae
fecundum, abundans et ditans pro se ipso aliisque reperiet. Vigor huius pro-
positi, ex humana experientia profluens et divina inspiratione illuminatus,
prorsus efficaciter congruit vitae, spiritualitati et operibus Servae Dei Mariae
ab Immaculata Conceptione Salvat y Romero.
Serva Dei die 20 mensis Februarii anno 1926 Matriti e familia bene con-
stituta orta est. Sequenti die ad fontem baptismalem paroeciae Dominae
Nostrae a Conceptione ducta est, ubi Mariae Isabellae nomen assumpsit. In
domestico ambitu sensu religioso firmiter solidato, praeter litterarum rudi-
menta christianos quoque valores didicit, quos penitus auxit per maiorem in
dies conscientiam, frequentans ab infantia Matritense Beatae Virginis Mariae
Collegium, Sororum Hibernarum curationi commissum. Quod ad formationis
iter attinet, ad primum Sacrum Convivium accessit ac deinde ordinarium
studiorum curriculum perfecit. Anno 1936, civili bello exardescente, familia
eius in Lusitaniam se transtulit; attamen, duobus post annis, in patriam
rediit, ubi prius Sebastianopoli, Vasconica in regione, ac deinde iterum
Matriti est commorata.
Horum annorum decursu Maria Isabella magis magisque dotes personales
perficiebat et culturales, ut vitam socialem plene sibi indulgentem, deinde
alto ordine burgensium firmatam provehere posset. Ipsa tamen congrua per-
spicuitate vocationem ad vitam religiosam ita percipere coepit, ut, post ad-
motam petitionem, Hispali anno 1944 uti postulans in Institutum Sororum
Societatis a Cruce sit admissa. Sequenti anno religiosum induit habitum,
nomen assumens Sororis Mariae ab Immaculata Conceptione a Cruce, et in
Novitiatum excepta est.
![Page 59: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/59.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 891
Hac quidem formationis periodo, Serva Dei sollertia eminuit, spiritu sa-
crificii et virtutum exemplo. Peculiarem in modum in ea ostendebantur, mira
cum simplicitate, affectus erga paupertatem, humilis se gerendi modus nec
non spiritus consciae oboedientiae ulla absque propria utilitate. Anno 1947
temporaria vota nuncupavit.
Perspecta eius humana et spirituali experientia, huic iuveni sorori mode-
ramen Collegii oppidi Lopera, prope Giennum, concreditum est, cui muneri
alia summi momenti accesserunt in urbibus Vallisoleto et Estepa. Anno 1966
Hispalim arcessita est in Primariam Domum, prius uti auxiliaris apud Novi-
tiatum, deinde tamquam Novitiarum Magistra. Duos post annos constituta
est Moderatrix Provincialis, postea Consiliaria Generalis, deinde Praeposita
communitatis Hispalensis oppidi vulgo Villanueva del Rıo y Minas, et anno
1977 electa est Suprema Instituti Antistita. Immo, de Sanctae Sedis licentia,
per alias tres periodos reelecta est ad hoc onerosum munus, quod trepidum
efficiebatur difficilioribus annis illis protinus post Concilium Oecumenicum
Vaticanum II, quo tempore Serva Dei magnopere incubuit in novandas
Instituti Constitutiones, intuitu pristinum eius charisma tuendi ac roborandi,
per restauratam fidelitatem erga Evangelium Ecclesiaeque Magisterium, per
intensiorem Eucharisticam et Marianam dimensionem, per sapientem tradi-
tionis aptationem ad nova Ecclesiae et societatis postulata.
Praecipuus sese gerendi modus actuosa aequabilitate ditatus est: Soror
Maria fidelitatem exercuit non veluti taediosam formularum approbatarum
iterationem, sed uti desiderium creativitatis ut obviam iret exigentiis a
Domino sibi significatis. In omnibus rerum adiunctis, oculos convertere
consueverat ad Sanctam Angelam a Cruce, Conditricem Congregationis,
tamquam ad fontem perennem congruentis continuationis versus debitam
renovationem.
Sollicitam maxime se praebuit de permanenti consororum formatione, ac
potissimum earum quae in discrimine animique defectione versabantur, ita
ut illis annis, in quibus omnia temptabantur et immo saepe incerta videban-
tur, eius testimonium vitae plurimis ex illis appareret uti securum vitae
signaculum. Sedulo curavit vocationum promotionem, cuius fructus tali mo-
do visibiliter maturuerunt, ut Serva Dei inducta sit ad fundationem novarum
domuum religiosarum provehendam in aliis Hispanicis urbibus, quales sunt:
Puertollano, Huelvia, Gades, Lugus, Linaria, Castrum Sancti Ioannis. In
Italia quoque anno 1984 in urbe Regio Iulii domum erexit.
![Page 60: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/60.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale892
Eius serena et iucunda indoles conferebat ad fiduciae et communionis
auram creandam, immo proposita et opera peculiariter valida eius spiritua-
litate provehebantur. Etenim in ea profunda advertitur religiosa experientia,
quam vivida conscientia praesentiae Dei gessit nec non constanti inquisitione
eius voluntatis, et apud fontes orationis et contemplationis sustentata; sin-
cero et prompto animo ad exigentias proximi, maxime indigentiorum; vivida
apertura ad quaestiones nostrae aetatis; tandem propensione ad perfectio-
nem, eo ut assiduum et fervens humanarum christianarumque virtutum exer-
citium assequeretur.
Anno 1994 certior facta est tumore affici, quapropter chirurgiam subire
debuit. Dei voluntati obtemperans, et animi fortitudine suffulta morbum
patienter oppetivit; et sic quattuor per annos omni deditione operari perrexit.
Extremis tamen diebus vitae, cum dolores increbruissent, in Dei bonitatem
fiduciam renovavit, ad occursum Sponsi se praeparans.
Die 31 mensis Octobris anno 1998 Hispali in Primaria Instituti Domo
placide animam exhalavit. Eius exsequiis innumeri interfuerunt sacerdotes
et religiosae, adstante simul magna fidelium multitudine: quod testimonium
exstitit famae sanctitatis qua Serva Dei vivens circumdabatur.
Hac perpensa sanctitatis fama, Inquisitio dioecesana Hispali instructa est
a die 20 mensis Februarii ad diem 15 mensis Novembris anno 2004, cuius
iuridicam auctoritatem Congregatio de Causis Sanctorum agnovit per Decre-
tum die 2 mensis Iulii anno 2005 editum. Apparata Positione, uti de more
disceptatum est num Serva Dei heroicum in gradum virtutes excoluisset.
Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum, die 6 mensis Iunii anno
2008 habitus, faventem tulit sententiam. Patres Cardinales et Episcopi in
Sessione Ordinaria die 2 mensis Decembris anno 2008 congregati, audita
relatione Ponentis Causae, Exc.mi D.ni Hieronymi Grillo, Episcopi emeriti
Centumcellarum-Tarquiniensis, edixerunt Servam Dei theologales, cardinales
eisque adnexas virtutes heroum in modum esse exsecutam.
Facta demum de hisce omnibus rebus Summo Pontifici Benedicto XVI
per subscriptum Archiepiscopum Praefectum accurata relatione, Sanctitas
Sua, vota Congregationis de Causis Sanctorum excipiens rataque habens,
hodierno die declaravit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Cari-
tate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,
Temperantia et Fortitudine iisque adnexis, in gradu heroico, Servae Dei Mariae
![Page 61: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/61.jpg)
Congregatio de Causis Sanctorum 893
ab Immaculata Conceptione (in saec.: Mariae Isabellae Salvat y Romero),
Antistitae Generalis Sororum Societatis a Cruce, in casu et ad effectum de quo
agitur.
Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Congregationis de Causis
Sanctorum Summus Pontifex referri mandavit.
Datum Romae, die 17 mensis Ianuarii A. D. 2009.
e Angelus Amato, S.D.B.
Archiep. tit. Silensis
Praefectus
L. e S.
e Michael Di Ruberto
Archiep. tit. Biccarensis
a Secretis
![Page 62: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/62.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale894
CONGREGATIO PRO EPISCOPIS
PROVISIO ECCLESIARUM
Latis decretis a Congregatione pro Episcopis, Sanctissimus Dominus
Benedictus Pp. XVI, per Apostolicas sub plumbo Litteras, iis quae sequuntur
Ecclesiis sacros praefecit praesules:
die 8 Septembris 2009. — Metropolitanae Ecclesiae Lingayensi-Dagu-
panensi, Exc.mum P.D. Socraten B. Villegas, hactenus Episcopum Balan-
gensem.
die 16 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Brigantiensi in Brasilia,
Exc.mum P.D. Sergium Aparecidum Colombo, hactenus Episcopum Para-
navaiensem.
— Cathedrali Ecclesiae Criciumensi, Exc.mum P.D. Hyacinthum Igna-
tium Flach, hactenus Episcopum titularem Gummitanum in Proconsulari et
Auxiliarem archidioecesis Portalegrensis in Brasilia.
die 17 Septembris. — Ecclesiae Cathedrali Cephaludensi, Exc.mum,
P.D. Vincentium Manzella, hactenus Episcopum Calatayeronensem.
die 29 Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Chihuahuensi, Exc.mum
P.D. Constantium Miranda Weckmann, hactenus Episcopum Atlacomulca-
num.
die 1 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Civitatis Obregonensis, Exc.mum
P.D. Philippum Padilla Carmona, hactenus Episcopum Tehuantepecensem.
— Cathedrali Ecclesiae Legazpiensi, Exc.mum P.D. Joelem Zamudio
Baylon, hactenus Episcopum Masbatensem.
— Metropolitanae Ecclesiae Birminghamiensi, Exc.mum P.D. Ber-
nardum Longley, hactenus Episcopum titularem Zarnensem et Auxiliarem
archidioecesis Vestmonasteriensis.
![Page 63: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/63.jpg)
Diarium Romanae Curiae 895
DIARIUM ROMANAE CURIAE
Il Sommo Pontefice Benedetto XVI ha ricevuto in UdienzaUfficiale per la presentazione delle Lettere Credenziali:
Venerdı, 2 ottobre, S.E. la Signora Mercedes Arrastia
Tuason, nuovo Ambasciatore delle Filippine; S.E. la Baro-nessa Henriette Johanna Cornelia Maria van Lynden-Leijten,nuovo Ambasciatore dei Paesi Bassi; S.E. il Signor Miguel Hum-berto Dıaz, nuovo Ambasciatore degli Stati Uniti d’America.
Ha altresı ricevuto in Udienza:
Mercoledı, 9 settembre, la Signora Asha-Rose Migiro, Vice-Segretario Generale dell’Organizzazione delle Nazioni Unite;
Venerdı, 11 settembre, S.E. il Signor Ricardo Martinelli
Berrocal, Presidente di Panama;
Mercoledı, 16 settembre, S.E. il Signor Emil Boc, Primo Mi-nistro di Romania;
Giovedı, 17 settembre, Sua Altezza Reale il Granduca Henridi Lussemburgo;
Giovedı, 1 ottobre, S.E. il Signor Asif Ali Zardari, Presi-dente del Pakistan.
Sua Santita ha compiuto una visita pastorale a Viterbo e Bagnoregio
domenica, 6 settembre.
Il Papa Benedetto XVI si e recato in viaggio apostolico nella Repubblica
Ceca nei giorni 26 – 28 settembre.
![Page 64: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/64.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale896
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Benedetto XVI ha nominato:
22 settembre 2009 S.E.R. Mons. Luigi Ventura, Arcivescovo titolare di Equilio,
finora Nunzio Apostolico in Canada, Nunzio Aposto-
lico in Francia.
24 » » S.E.R. Mons. Luciano Suriani, Arcivescovo tit. di Amiterno,
Nunzio Apostolico, Delegato per le Rappresentanze
Pontificie.
Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Benedetto XVI ha nominato:
8 settembre 2009 Gli Em.mi Signori Cardinali: Antonio Canizares Llovera, Pre-
fetto della Congregazione per il Culto Divino e la
Disciplina dei Sacramenti; William Joseph Levada,
Prefetto della Congregazione per la Dottrina delIa
Fede; e l’Ecc.mo Mons. Jean-Louis Brugues, Arcive-
scovo-Vescovo emerito di Angers, Segretario della
Congregazione per l’Educazione Cattolica, Consiglie-
ri della Pontificia Commissione per l’America Latina.
» » » Gli Em.mi Signori Cardinali: Nicolas de Jesus Lopez Rodrı-
guez, Arcivescovo di Santo Domingo (Repubblica
Dominicana); Juan Sandoval Iniguez, Arcivescovo
di Guadalajara (Messico); Marc Ouellet, Arcivescovo
di Quebec (Canada); Odilo Pedro Scherer, Arcivesco-
vo di Sao Paulo (Brasile); e gli Ecc.mi Mons.: Mario
Antonio Cargnello, Arcivescovo di Salta (Argenti-
na); Hector Ruben Aguer, Arcivescovo di La Plata
(Argentina); Nicolas Cotugno Fanizzi, Arcivescovo
di Montevideo (Uruguay); Geraldo Lyrio Rocha, Ar-
civescovo di Mariana (Brasile); Raymundo Dama-
sceno Assis, Arcivescovo di Aparecida (Brasile);
Leopoldo Jose Brenes Solorzano, Arcivescovo di Ma-
nagua (Nicaragua); Orlando Antonio Corrales Gar-
cıa, Arcivescovo di Santa Fe de Antioquia (Colom-
bia); Juan Jose Asenjo Pelegrina, Arcivescovo
Coadiutore di Sevilla (Spagna); ed ha confermato
gli Ecc.mi Mons.: Hector Miguel Cabrejos Vidarte
e Jose Guadalupe Martın Rabago, Membri della me-
desima Pontificia Commissione per l’America Latina.
10 » » L’Em.mo Signor Cardinale Dionigi Tettamanzi, Arcivescovo
di Milano (Italia), ‘‘usque ad octogesimum annum’’;
gli Em.mi Signori Cardinali: Keith Michael Patrick
O’Brien, Arcivescovo di Saint Andrews and Edin-
burgh (Gran Bretagna); Sean Patrick O’Malley, Ar-
![Page 65: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/65.jpg)
Diarium Romanae Curiae 897
civescovo di Boston (U.S.A.); Odilo Pedro Scherer,Arcivescovo di Sao Paulo (Brasile); S. B. FouadTwal, Patriarca di Gerusalemme dei Latini (Gerusa-lemme); gli Ecc.mi Mons.: Socrates B. Villegas, Ar-civescovo di Lingayen-Dagupan (Filippine); Franci-sco Gil Hellın, Arcivescovo di Burgos (Spagna) ‘‘adquinquennium’’; gli Em.mi Signori Cardinali: GeorgePell, Norberto Rivera Carrera, Angelo Scola; gliEcc.mi Mons.: Stanisław Stefanek, Josef Clemens,‘‘in aliud quinquennium’’; e l’Ecc.mo Mons. GregoryEbo Kpiebaya ‘‘usque ad octogesimum annum’’,Membri del Comitato di Presidenza del Pontificio Con-siglio per la Famiglia.
10 settembre 2009 Gli Ill.mi Signori Coniugi: Attila e Julia Gergely (Ungheria),Jaime Armando Miguel e Ligia Maria Moniz DaFonseca (India), David E. e Mary-Joan Osatohanm-wen Osunde (Nigeria), John S. e Claire Grabowski(U.S.A.), Umberto Dıaz Victoria e Isabel BotıaAponte (Colombia), Leon Botolo Magoza e MarieValentine Kisanga Sosawe (Rep. Dem. del Congo),Naser e Amira (Simaan) Shakkour (Israele), TomasMelendo Granados e Lourdes Millan Alba (Spagna),Jose Luis e Veronica Villasenor (Messico) ‘‘ad quin-quennium’’; e gli Ill.mi Signori Coniugi: Francisco eGeraldine Padilla, Andre e Guylaine Morin Belzile,Avv. Simao Cirineu e Ana Maria Duarte Dos Santos,Dott. Alberto e Anna Friso, Norbert e Renate Mar-tin, Jean Marie e Anouk Meyer, Giovanni e Anna-maria Stirati ‘‘in aliud quinquennium’’, Membri delPontificio Consiglio per la Famiglia.
» » » I Rev.di: Mons. Livio Melina, Preside del Pontificio Istituto“Giovanni Paolo II” per Studi su Matrimonio e Fa-miglia (Italia); Augusto Sarmiento, Docente pressola Facolta di Teologia dell’Universita di Navarra(Spagna); Brice De Malherbe, Docente dell’EcoleCathedrale e della Facolta Notre-Dame di Parigi(Francia); P. Edoardo Scognamiglio, O.F.M. Conv.,Ministro Provinciale dei Frati Minori Conventuali diNapoli (Italia); gli Ill.mi Signori: Prof. PierpaoloDonati, Docente presso il dipartimento di Sociologiadell’Universita di Bologna (Italia); Dott. FrancescoBelletti, Membro della Consulta Nazionale di Pasto-rale Familiare dell’Ufficio per la Pastorale della Fa-miglia della Conferenza Episcopale Italiana (Italia);Prof. Stefano Zamagni, Docente presso la Facolta diEconomia dell’Universita di Bologna (Italia); Prof.Rafael Navarro-Valls, Docente di Diritto della“Universidad Complutense” di Madrid (Spagna);Prof. Nicolas Jouve De La Barreda, Docente di Ge-
![Page 66: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/66.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale898
netica alla “Universidad de Alcala” (Spagna); Dott.Salvatore Martinez, Presidente dell’Istituto di Pro-mozione Umana “Mons. Francesco di Vincenzo”(Italia); Jose de Jesus Hernandez Ramos, Consiglie-re del “Doha International Institute for Family Stu-dies an Development” (Messico); i Coniugi Frank eJulie Laboda, (U.S.A.); le Gentili Signore: Prof.ssaGermina Namatovu Ssemogerere, Consultore del“Capacity Building Programme for Ministry of Lo-cal Government Civil Service Personnel” (Uganda);Prof.ssa Eugenia Scabini, Preside della Facolta diPsicologia dell’Universita Cattolica del Sacro Cuoredi Milano (Italia); Prof.ssa Teresa Stanton Collet,Docente della “University of St. Thomas School ofLaw” di Minneapolis (U.S.A.); Prof.ssa Susanne Tie-mann, Docente di Diritto Sociale presso la “Katho-lische Fachhochschule Nordrhein-Westfalen” di Co-lonia (Germania); Michaela Freifrau Heereman VonZuydtwyck, Volontaria nell’Associazione “Elternve-rein Nordrhein-Westfalen” (Germania), ‘‘ad quin-quennium’’; e gli Ecc.mi Mons.: Juan Ignacio ArrietaOchoa de Chinchetru, Klaus Kung; i Rev.di Mons.Ignacio Carrasco De Paula, Mons. MichelSchooyans; Santiago Martın Rodrıguez; gli Ill.mi Si-gnori: Prof. Pedro Morande Court, Dott. TimothyT. O’Donnell, Prof. Francesco D’Agostino, John Mi-chael Klink, Jose Luis Mendoza Perez; le GentiliSignore: Angela De Malherbe, Prof.ssa Dina NerozziFrajese, Dott.ssa Janet Smith, Maria Teresa Da Co-sta Macedo, Prof.ssa Alicja Grzeskowiak, Dott.ssaJanne Haaland Matlary; la Gentile SignorinaDott.ssa Lydia Jimenez Gonzalez ‘‘in aliud quin-quennium’’, Consultori del medesimo Pontificio Con-siglio per la Famiglia.
21 settembre 2009 S.E.R. Mons. Manuel Monteiro de Castro, Arcivescovo titola-re di Benevento, Segretario della Congregazione peri Vescovi, Segretario del Collegio Cardinalizio.
» » » II Rev.do Mons. Giovanni Maria Rossi, Sotto-Segretario dellaCongregazione per i Vescovi, fino al compimento del70º anno di eta.
24 » » Gli Em.mi Signori Cardinali: Angelo Sodano, Decano del Col-legio Cardinalizio (Citta del Vaticano); Peter Erdo,Arcivescovo di Esztergom-Budapest (Ungheria),Presidente del Consilium Conferentiarum Episcopo-rum Europae (C.C.E.E.); Andre Vingt-Trois, Arcive-scovo di Paris, Presidente della Conference des Eve-ques de France (Francia); gli Ecc.mi. Mons. RobertSarah, Arcivescovo em. di Conakry, Segretario dellaCongregazione per l’Evangelizzazione dei Popoli
![Page 67: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/67.jpg)
Diarium Romanae Curiae 899
(Citta del Vaticano); Mons. Henri Teissier, Arcive-scovo em. di Alger (Algeria); Mons. Jaime PedroGoncalves, Arcivescovo di Beira (Mozambico);Mons. Orlando B. Quevedo, O.M.I., Arcivescovo diCotabato (Filippine), Segretario Generale della Fe-deration of Asian Bishops’ Conferences (F.A.B.C);Mons. Luigi Bressan, Arcivescovo di Trento (Italia),Presidente della Commissione Episcopale per l’Evan-gelizzazione dei Popoli e la Cooperazione tra le Chiesedella Conferenza Episcopale Italiana; Mons. JorgeFerreira da Costa Ortiga, Arcivescovo di Braga, Pre-sidente della Conferencia Episcopal Portuguesa (Por-togallo); Mons. Ludwig Schick, Arcivescovo di Bam-berg, Presidente delIa Commissione Weltkirche dellaDeutsche Bischofskonferenz (Germania); Mons. Ray-mundo Damasceno Assis, Arcivescovo di Aparecida(Brasile), Presidente del Consejo Episcopal Latinoa-mericano (C.E.L.AM.); Mons. Jorge Enrique Jime-nez Carvajal, C.I.M., Arcivescovo di Cartagena enColombia (Colombia); Mons. Telesphore GeorgeMpundu, Arcivescovo di Lusaka (Zambia); Mons.Cornelius Fontem Esua, Arcivescovo di Bamenda(Camerun); Mons. Wilton Daniel Gregory, Arcive-scovo di Atlanta (Stati Uniti d’America); Mons.Henryk Hoser, S.A.C., Arcivescovo-Vescovo di War-szawa-Praga (Polonia); Mons. Gabriel Charles Pal-mer-Buckle, Arcivescovo di Accra (Ghana); Mons.Odon Marie Arsene Razanakolona, Arcivescovo diAntananarivo (Madagascar); Mons. Michel ChristianCartateguy, S.M.A., Arcivescovo di Niamey (Niger);Mons. Edward Tamba Charles, Arcivescovo di Free-town and Bo (Sierra Leone); Mons. John AnthonyRawsthorne, Vescovo di Hallam (Inghilterra), Pre-sidente della Catholic Agency for Overseas Develop-ment (C.A.F.O.D.) della Bishops’ Conference of En-gland and Wales; Mons. Maurice Piat, C.S.Sp.,Vescovo di Port-Louis (Maurizio); Mons. EdmondDjitangar, Vescovo di Sarh (Ciad); Mons. Peter Wil-liam Ingham, Vescovo di Wollongong (Australia),Presidente della Federation of Catholic Bishops’ Con-ferences of Oceania (F.C.B.C.O.); Mons. Louis NzalaKianza, Vescovo di Popokabaka (Repubblica De-mocratica del Congo); Mons. Jean-Pierre Basseme,Vescovo di Kolda (Senegal), Presidente della Fonda-zione Giovanni Paolo II per il Sahel; Mons. GiorgioBertin, O.F.M., Vescovo di Djibouti (Gibuti), Am-ministratore Apostolico ad nutum Sanctae Sedis diMogadiscio; Mons. Menghisteab Tesfamarian,M.C.C.J., Eparca di Asmara (Eritrea); Mons. Bene-
![Page 68: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/68.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale900
dito Beni dos Santos, Vescovo di Lorena (Brasile);
Mons. Maroun Elias Lahham, Vescovo di Tunis (Tu-
nisia); i Rev.di: Mons. Obiora Francis Ike, Direttore
del Catholic Institute for Development, Justice and
Peace (C.I.D.J.A.P.), Enugu (Nigeria); Raymond
Bernard Goudjo, Segretario della Commission Justi-
tia et Pax della Conference Episcopale Regionale de
l’Afrique de l’Ouest Francophone (C.E.A.O), Cotonou
(Benin); Juvenalis Baitu Rwelamira, Direttore del
Centre for Social Justice and Ethics, Prof. Associato
e Direttore del Centre for the Social Teaching of the
Church presso la Catholic University of Eastern Africa
(C.U.E.A.), Nairobi (Kenya); Guillermo Luis Ba-
saiies, S.D.B., Consigliere Generate per la Regione
Africa- Madagascar della Societa Salesiana (Stati
Uniti d’America); P. Emmanuel Typamm, C.M., Se-
gretario Generale della Confederazione delle Confe-
renze dei Superiori Maggiori d’Africa e Madagascar
(Madagascar); P. Zeferino Zeca, S.V.D., Provinciale
dell’Angola della Societa del Divin Verbo (Angola),
Membri della Seconda Assemblea Speciale per l’Africa
a servizio della riconciliazione, della giustizia e della
pace. ‘‘Voi siete il sale della terra ... voi siete la luce del
mondo’’
(Mt 5, 13.14).
30 settembre 2009 L’Em.mo Signor Cardinale Antonio Canizares Llovera,
Prefetto della Congregazione per il Culto Divino
e la Disciplina dei Sacramenti, e l’Ecc.mo Mons.
Raymond Leo Burke, Arcivescovo em. di Saint
Louis, Prefetto del Supremo Tribunale della Segna-
tura Apostolica, Membri della Congregazione per i
Vescovi.
» » » I Rev.di: Mons. Piero Coda, Presidente dell’ Associazione
Teologica Italiana; Sac. Philippe Curbelie, Decano
della Facolta di Teologia dell’Institut Catholique di
Toulouse; P. Friedrich Bechina, F.S.O., Officiale
della Congregazione per l’Educazione Cattolica; e
gli Ill.mi Signori: Prof. Sjur Bergan, Direttore del
Dipartimento di Istruzione Superiore e Ricerca pres-
so il Consiglio d ’Europa; Prof. Paolo Blasi, gia Ma-
gnifico Rettore dell’Universita degli Studi di Firen-
ze; Prof Jan Sadlak, Direttore dell’European Centre
for Higher Education (UNESCO-CEPES) a Bucarest;
Membri del Consiglio direttivo dell’‘‘Agenzia delIa
Santa Sede per la Valutazione e la Promozione della
Qualita delle Universita e Facolta Ecclesiastiche’’
(AVEPRO).
![Page 69: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/69.jpg)
Diarium Romanae Curiae 901
30 settembre 2009 La Gentile Dott.ssa Annick Johnson, Membro e Direttrice dellamedesima Agenzia.
2 ottobre » Gli Ill.mi: Professore Russel Hittinger, Docente di Filosofia eReligione presso l’Universita di Tulsa (U.S.A.), e laProfessoressa Janne Haaland Matlary, Docente diPolitica Internazionale presso il Dipartimento diScienze Politiche dell’Universita di Oslo (Norvegia),Membri Ordinari della Pontificia Accademia delleScienze Sociali.
» » » Il Rev.do P. Felice Ruffini, M.I., Membro del Pont. Consiglioper gli Operatori Sanitari ‘‘ad quinquennium’’.
SEGRETERIA GENERALE DEL SINODO DEI VESCOVI
In vista della Seconda Assemblea Speciale per l’Africa del Sinodo dei Vescovi, cheavra luogo dal 4 al 25 ottobre 2009 sul tema « La Chiesa in Africa a servizio dellariconciliazione, della giustizia e della pace. “Voi siete il sale della terra ... voi siete laluce del mondo” (Mt 5, 13.14) », a norma di quanto previsto nell’Ordo Synodi Episco-porum, il Segretario Generale del Sinodo dei Vescovi, con l’approvazione del SommoPontefice, ha nominato il 24 settembre 2009 i seguenti Adiutores Secretarii Specialis(o Esperti):
Rev.do Barthelemy Adoukonou, Segretario Generale della Conference EpiscopaleRegionale de l’Afrique de l’Ouest Francophone (C.E.A.O), Costa d’Avorio (Benin);Rev.do P. Paul Bere, S.I., Professore di Antico Testamento e Lingue bibliche, pressol’Institut de Theologie de la Compagnie de Jesus, Universite Catholique de l’Afrique del’Ouest, Abidjan, Costa d’Avorio, e presso Hekima College Jesuit School of Theology,Nairobi, Kenya (Burkina Faso); Rev.do Benezet Bujo, Professore Ordinario di Teo-logia Morale ed Etica sociale, Universite de Fribourg in Svizzera (Repubblica Demo-cratica del Congo); Rev.do P. Belmiro Chissengueti, C.S.Sp., Segretario della Com-missao Episcopal Justica e Paz, Luanda (Angola); Rev.do Gianfrancesco Colzani,Ordinario di Teologia Missionaria della Facolta di Missiologia presso la PontificiaUniversita Urbaniana (Roma); Rev.do P. Michael F. Czerny, S.I., Direttore dellaAfrican Jesuit AIDS Network (A.J.A.N.), Nairobi, Kenya (Repubblica Ceca); Sig.raFilomena Jose Elias, Membro del Consiglio Pastorale e della Liturgia della Cattedraledi Maputo (Mozambico); Prof. Martin Esso Essis, Professore emerito di Scienze Eco-nomiche presso l’Universita di Abidjan (Costa d’Avorio); Rev.da Suor Anne BeatriceFaye, C.I.C., Consigliere Generale Suore di Nostra Signora dell’Immacolata Concezio-ne (Senegal); Dott. Deogratias Kasujja, Consigliere del Centro dell’Opera di Maria(Movimento dei Focolari), Incaricato della formazione spirituale dei membri (Ugan-da); Sig.ra Mariam Paul Kessy, Coordinatore Nazionale di Christian Professionals ofTanzania (C.P.T.), Assistant Secretary della Commissione Justice and Peace della Con-ferenza Episcopale della Tanzania; Rev.da Suor Elisa Kidane, S.M.C., ConsiglieraGenerale Missionarie Comboniane (Eritrea); Rev.do Mons. Matthew Hassan Kukah,Vicario Generale di Kaduna (Nigeria); Fra Jose Sebastiao Manuel, O.P., Direttore eCofondatore del Centro Culturale Mosaiko, Luanda (Angola); Rev.do Aimable Musoni,S.D.B., Professore di Ecclesiologia, Universita Pontificia Salesiana, Roma (Rwanda);Rev.da Suor Immaculate Nakato, S.M.R., Consigliera Generale Societa di Maria Ri-paratrice (Uganda); Sig.ra Yvonne Ndayikeza, Coordinatrice Nazionale dei Movimen-
![Page 70: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/70.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale902
ti di Azione Cattolica del Burundi e Segretaria Esecutiva permanente della Commis-sione per l’Apostolato dei Laici, Bujumbura (Burundi); Rev.do Joseph-Marie Ndi-Okalla, Professore di Teologia presso la Facolta di Teologia dell’Universita Cattolicadell’Africa Centrale (U.C.A.C.) di Yaounde (Camerun), Presidente dell’AssociationInternationale de Missionologie Catholiques (A.I.M.C. / I.A.C.M.) per l’Africa; Rev.doP. Paulinus Ikechukwu Odozor, C.S.Sp., Associate Professor of Christian Ethics and theTheology of World Church, University of Notre Dame, Notre Dame — Indiana, U.S.A.(Nigeria); Rev.da Suor Teresa Okure, S.H.C.J., Decano Accademico della Facolta diTeologia, Catholic Institut of West Africa (C.I.W.A.), Port Harcourt (Nigeria); Sig.raFlorence Oloo, Deputy Vice-Chancellor for Academic Affairs of Strathmore University,Nairobi (Kenya); Rev.do Godfrey Igwebuike Onah, Vice Rettore della PontificiaUniversita Urbaniana, Roma (Nigeria); Sig.ra Felicia Onyeabo, Presidente Nazionaledella Catholic Women Organization (Nigeria); Rev.do P. Angelo Paleri, O.F.M. Conv.,Postulatore Generale dell’Ordine Francescano Frati Minori Conventuali, Responsabi-le della diffusione di Ecclesia in Africa in missione (Zambia); Rev.do P. Samir KhalilSamir, S.I., Professore di Storia della Cultura Araba e d’Islamologia presso l’Univer-sita St. Joseph, Beirut, Libano (Egitto); Dott. Maurice Sandouno, Responsabile delProgramma DREAM per la prevenzione del virus HIV dalla madre al bambino,Conakry (Guinea); Rev.do Kinkupu Leonard Santedi, Segretario Generale della Con-ferenza Episcopale della Repubblica Democratica del Congo (C.E.N.C.O.), Kinshasa(Repubblica Democratica del Congo); Rev.da Suor Liliane Sweko Mankiela, S.N.D. deN., Consigliera Generale Suore di Nostra Signora di Namur, Kinshasa (RepubblicaDemocratica del Congo); Rev.do P. Anselm Umoren, M.S.P., Superiore Generale dellaMissionary Society of St. Paul, Abuja (Nigeria).
Inoltre, il medesimo Segretario Generale del Sinodo dei Vescovi, con l’approvazionedel Santo Padre, ha nominato per la Seconda Assemblea Speciale per l’Africa del Sinododei Vescovi i seguenti Auditores (o Uditori):
Rev.da Suor Marie-Bernard Alima Mbalula, Segretaria della Commissione Giusti-zia e Pace della Conference Episcopale Nationale du Congo (C.E.N.C.O.) e dell’Associa-tion des Conferences Episcopales de l’Afrique Centrale (A.C.E.A.C.), Kinshasa (Repub-blica Democratica del Congo); Rev.do P. Joaquın Alliende, Presidente Internazionaledell’Associazione Aiuto alla Chiesa che soffre (Kirche in Not); Dott. Elard Alumando,Country Director of DREAM Program (Malawi); Sig.ra Marguerite Barankitse, Fonda-trice della Maison Shalom, Ruyigi (Burundi); Dott. Paolo Beccegato, Responsabilearea internazionale Caritas Italiana (Roma); Sig. Emmanuel Habuka Bombande,Direttore Esecutivo del West Africa Network for Peacebulding [WANEP] (Ghana);Sig.ra Rose Busingye, Fondatrice e Presidente Meeting Point International, Kampala(Uganda); Dott. Munshya Chibilo, Responsabile dei Progetti di Adozione a distanzadell’Associazione Comunita Papa Giovanni XXIII (Zambia); Sig. Thomas Diarra,Istruttore al Centro di Formazione Catechistica, Kati (Mali); Sig. Assande MartialEba, Membro della Fondation Internationale Notre Dame de la Paix, Yamoussoukro(Costa d’Avorio); Sig. Kpakile Felemou, Direttore del Centro DREAM, Conakry (Gui-nea); Sig.ra Axelle Fischer, Segretario Generale Commissione Giustizia e Pace delBelgio francofono, Bruxelles (Belgio); Sig.ra Inmaculada Myriam Garcıa Abrisqueta,Presidente di Manos Unidas (Spagna); Fra Armand Garin, Piccolo Fratello di Gesu(Francia), Responsabile Regionale dei Piccoli Fratelli di Gesu per l’Africa del Nord(Algeria e Marocco), Annaba (Algeria); Dott.ssa Elena Giacchi, Ginecologa del CentroStudi e Ricerche per la Regolazione Naturale della Fertilita, Universita CattolicaSacro Cuore (Roma); Presidente di WOOMB-ltalia (Coordinamento nazionale delMetodo dell’Ovulazione Billings-ltalia); Rev.da Suor Bernadette Guissou, S.I.C.O.,
![Page 71: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/71.jpg)
Diarium Romanae Curiae 903
Superiora Generale Suore dell’Immacolata Concezione, Ouagadougou (Burkina Faso);Dott. Christophe Habiyambere, Presidente di Fidesco, Kigali (Rwanda); Rev.da SuorFelicia Harry, N.S.A. (O.L.A.), Superiora Generale Missionarie di Nostra Signoradegli Apostoli (Ghana); Sig. Jules Adachede Hounkponou, Segretario Generale delCoordinamento Internazionale della Gioventu Operaia Cristiana (C.I.Gi.O.C); Sig.raMarie-Madeleine Kalala Ngoy Mongi, Ministro Onorario dei Diritti Umani (Repub-blica Democratica del Congo); Rev.do P. Speratus Kamanzi, A.J., Superiore Generaledella Congregazione degli Apostoli di Gesu, Nairobi (Kenya); Prof. Josaphat LaureanKanywanyi, Professore Associato dı Diritto presso l’Universita di Dar-es-Salaam(Tanzania); Rev.da Suor Mary Anne Felicitas Katiti, L.M.S.I., Madre ProvincialeCongregazione Little Servants of Mary Immaculate (Zambia); Prof. Edem Kodjo, Se-gretario Generale emerito dell’Organizzazione dell’Unione Africana (O.U.A.), PrimoMinistro emerito, Professore di Patrologia presso l’Institut St. Paul di Lome (Togo);Prof. Gustave Linjiwire-Ntako-Nnanvume, Segretario Internazionale del Mouvementd’Action Catholique Xaveri (M.A.C. Xaveri) (Repubblica Democratica del Congo); Sig.Ngon-Ka-Ningueyo Francois Madjadoum, Direttore del Secours Catholique et Deve-loppement (SE.CA.DEV.) (Ciad); Rev.da Suor Jacqueline Manyi Atabong, Assistentedella Superiora Generale Suore di Santa Teresa del Bambin Gesu della Diocesi diBuea, Coordinatrice per l’Africa dell’International Catholic Commission for PrisonPastoral Care (ICCPPC), Douala (Camerun); Rev.da Suor Bernadette Masekamela,C.S., Superiora Generale Suore del Calvario (Botswana); Rev.do Richard Menatsi,Acting Director, Coordinator of Justice and Peace Desk Interregional Meeting of Bishops’of Southern Africa (I.M.B.I.S.A.), Harare (Zimbabwe); Rev.da Suor Cecilia Mkhonto,S.S.B., Superiora Generale Suore di Santa Brigida (Sud Africa); Sig. Ermelindo Ro-sario Monteiro, Segretario Generale della Commissione Episcopale Giustizia e Pace,Maputo (Mozambico); Sig. Maged Moussa Yanny, Direttore Esecutivo dell’Associa-zione dell’Alto Egitto per l’Educazione e lo Sviluppo (Egitto); Prof. Aloyse RaymondNdiaye, Presidente del Comite National des Chevaliers de l’Ordre de Malte au Senegal,Dakar (Senegal); Sig. Laurien Ntezimana, Licenziato in Teologia, Diocesi di Butare(Rwanda); Rev.do P. Sean O’Leary, M.Afr., Direttore del Denis Hurley Peace Institute(Sud Africa); Rev.da Suor Pauline Odia Bukasa, F.M.S., Superiora Generale SuoreBa-Maria, Buta Uele (Repubblica Democratica del Congo); Sig. Augustine Okafor,Esperto in Amministrazione governativa (Nigeria); Dott. Orochi Samuel Orach, Assi-stente del Segretario Esecutivo dell’Uganda Catholic Medical Bureau, Kampala (Ugan-da); Sig.ra Barbara Pandolfi, Presidente generale dell’Istituto Secolare Missionariedella Regalita di Cristo (Italia); Dott. Alberto Piatti, Segretario Generale FondazioneAVSI, Milano (Italia); Prof. Raymond Ranjeva, gia Vice-Presidente della Corte In-ternazionale di Giustizia (Paesi Bassi), Membro del Pontificio Consiglio Giustizia ePace (Madagascar); Sig.ra Genevieve Amalia Mathilde Sanze, Responsabile dell’Ope-ra di Maria (Movimento dei Focolari), Abidjan (Costa d’Avorio); Dott. Victor M.Scheffers, Segretario Generale di Justitia et Pax Netherlands, The Hague (Paesi Bassi);Fra Andre Sene, O.H., Responsabile della Pastorale della Salute nella diocesi di Thies(Senegal); Rev.da Suor Bedour Antoun Irini Shenouda, N.D.A., Madre ProvincialeMissionaires de Notre Dame des Apotres, Le Caire (Egitto); Dott. Pierre Titi Nwel,Mediatore Sociale Generale, ex-Coordinatore del Servizio Nazionale di Giustizia e Pacedella Conferenza Episcopale Nazionale del Camerun (C.E.N.C.), Yaounde (Camerun);Sig.ra Elisabeth Twissa, Vice Presidente dell’Unione Mondiale delle OrganizzazioniFemminili Cattoliche (U.M.O.F.C.) (Tanzania); Rev.da Suor Maria Ifechukwu Udo-rah, D.D.L., Superiora Generale Daughters of Divine Love, Enugu (Nigeria); Rev.daSuor Genevieve Uwamariya, Istituto Santa Maria di Namur (Rwanda).
![Page 72: An.etvol.CI 2Octobris2009 N.10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS 2009.pdf10.Borgia a Iesu, in saeculo Zenonia Aranza´bal Barrutı´a.Nata est die IX mensis Iulii anno MDCCCLXXVIII in loco Elgueta](https://reader034.vdocuments.site/reader034/viewer/2022051914/60056237c0148543673cb161/html5/thumbnails/72.jpg)
Acta Apostolicae Sedis – Commentarium Officiale904
NECROLOGIO
9 settembre 2009 Mons. Andrzej Jozef Sliwinski, Vescovo em. di Elblag(Polonia).
19 » » Mons. Joseph-Marie Sardou, T.D., Arcivescovo em. di Monaco(Francia).
24 » » Mons. Joseph Satoshi Fukahori, Vescovo em. di Takamatsu(Giappone).
» » » Mons. Pudhota C. Balaswamy, Vescovo em. di Nellore(India).
28 » » Mons. Louis Sanchez Moreno-Lira, Arcivescovo emerito diArequipa (Peru).