zakĄtki gorlic

Ziemia Gorlicka- położona w górnym biegu Ropy część Beskidu Niskiego i Pogórza, wciąż mało odkryta. Przez wieki była to ziemia, która graniczyła z Węgrami.

Dziedzictwem powiatu gorlickiego jest rozległa sieć cmentarzy z pierwszej Wojny Światowej. Są tam pochowani uczestnicy Bitwy pod Gorlicami w 1915 roku.

Swoją różnorodnością zadziwia nas również architektura budynków sakralnych. Możemy tu spotkać zarówno kościoły wykonane z drewna jak i z kamienia, które charakteryzują się starannym, pełnym wdzięku wykończeniem, wzbudzającym zachwyt na przestrzeni wieków.

Wieś położona w województwie małopolskim, w odległości około 20 kilometrów od Gorlic i 15 kilometrów od granicy ze Słowacją. Jest to duża wieś położona w długiej dolinie spływającego potoku Bartnianka.

Wieś ma blisko 7 kilometrów długości i otoczona jest zarówno od południa jak i północy wysokimi górami ze stromymi zboczami opadającymi do doliny. Dolina na południowym-wschodzie zwieńczona jest wyniosłą Mareszką (801 m. n.p.m.), wylot doliny skierowany jest w kierunku północno-zachodnim i poprzez tą drogę Bartne graniczy z dzisiejszymi Bodakami.

Dzisiejsze Bartne jest bez wątpienia najciekawszą wsią okolicy, zamieszkałą w większości przez Łemków, z częściowo zachowaną zabudową drewnianą, dwoma cerkwiami, ciekawymi cmentarzami (parafialnym i wojennym), dużą ilością przydrożnych krzyży oraz pobliskimi kamieniołomami.

Beskid Niski jest największym pod względem zajmowanej powierzchni obszarem górskim w Polsce. Leży w południowo-wschodznej części naszego kraju, rozciągając się wzdłuż granicy ze Słowacją na odcinku Nowy Sącz - Sanok.

Beskid Niski to kamienne krzyże i kapliczki przydrożne porozrzucane w najmniej oczekiwanych miejscach. To drewniane cerkwie położone na skrajach wsi, z małymi cmentarzykami wokół. I wreszcie cmentarze wojenne - zarośnięte i pochylone nad krwawą przeszłością tych ziem.

Biecz to jedno z najstarszych miast w południowej Polsce. Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z XI wieku, a prawa miejskie Biecz otrzymał w 1257r. Było to miasto królewskie, warowne, otoczone murami obronnymi. Niegdyś były tu Zamki Królewskie, terenowe rezydencje monarsze, oraz siedziba starostów i kasztelanów.

Miasto leży nad rzeką Ropą, na jednym ze wzgórz Pogórza Karpackiego. Ze względu na swoją bogatą historię często nazywany perłą Podkarpacia lub małym Krakowem.

Współcześnie jest niewielkim, turystycznym miasteczkiem o malowniczym położeniu oraz z licznymi zabytkami. Oprócz tego, w miasteczku działają zakłady przemysłu metalowego i drzewnego.

Wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Gorlice.

Bielanka od najdawniejszych lat słynęła z wyrobu dziegciu, leku produkowanego z żywicy brzozy, używanego w medycynie i magii ludowej. Dziegciem, oraz produktem ubocznym - mazią, handlowali wędrowni dziegciarze. W pobliżu działała i działa huta szkła.

Bielanka jest jednym z wielu skupisk łemkowskich w Beskidzie Niskim, i pierwszą miejscowością na Łemkowszczyźnie, której mieszkańcy wystąpili o zgodę na stosowanie podwójnej, polsko-łemkowskiej nazwy miejscowości „Бiлянка”

Pusta dolina u źródeł Białej i północnego podnoża Lackowej. Jedno z najbardziej malowniczych miejsc w Beskidzie Niskim. Do II wojny św. istniała tu wieś łemkowska licząca 34 gospodarstwa.

Osada powstała na prawie wołoskim na terenie tzw. państwa muszyńskiego (klucza). Lokowana w 1595 r. zasadźcą na mocy przywileju kardynała Radziwiłła był Iwan Izbiański z sąsiednich Izb.

W dolinie zachowało się kilka krzyży i kapliczek przydrożnych. Nad potokiem ok. 3,5 km od centrum Izb, stoi zachowana, murowana z kamienia cerkiewka greckokatolicka p.w. św. Michała Archanioła z 1796 r. Po wojnie zrujnowana i opuszczona, w 1985 r. została zrekonstruowana. Korpus budowli jest prosty, klasycystyczny charakteryzowany na kościele rzymskokatolickim, zwieńczenie jest typowe dla cerkwi łemkowskiej. W sąsiedztwie stary cmentarz i bacówka.

Leży w dolinie rzeki Białej, pomiędzy Tarnowem a Nowym Sączem, w odległości 25 km, na północny zachód od Gorlic.

W latach 1339–1934 miejscowość posiadała prawa miejskie. Następnie do końca roku 2008 była wsią. 1 stycznia 2009 odzyskała status miasta.

Bobowa jest również jedną z dwóch miejscowości w Polsce gdzie wyrabia się koronki metodą klockową. Od 2000 roku w pierwszej dekadzie października odbywa tu w się Międzynarodowy Festiwal Koronki Klockowej, na którym można oglądać rękodzieło z różnych krajów Europy (również eksponaty muzealne), a także uczestniczyć w warsztatach koronkarskich, nabyć gotowe koronki.

Gorlice leżą na północnej granicy Beskidu Niskiego, przyległą zachodnią część Beskidu Niskiego powszechnie nazywa się Beskidem Gorlickim. Najwyższy szczyt Gorlic stanowi góra o nazwie Musiałówka. Nazwa miasta może wywodzi się od słów "gór lice", czyli twarz, oblicze gór.

Początki Gorlic wiążą się z osobą stolnika sandomierskiego Dersława I Karwacjana, pochodzącego z rodu krakowskich bankierów i kupców. To on, w uznaniu zasług w 1354 roku otrzymuje od króla Kazimierza Wielkiego przywilej utworzenia miasta u zbiegu Ropy i Sękówki

Gorlice są jednym z głównych punktów na trasie Karpacko-Galicyjskiego Szlaku Naftowego, powstałego dla upamiętnienia faktu, że ten region stał się kolebką światowego przemysłu naftowego.

Z wieży gorlickiego ratusza codziennie w południe odgrywany jest hejnał "Beskidzkie Echo".

Zbiornik zaporowy utworzony na rzece Ropie w 1994 roku w pobliżu miejscowości Łosie i Klimkówka w powiecie gorlickim. Woda zretencjonowana w zbiorniku jest wykorzystywana do celów energetycznych.

Poza funkcjami przyrodniczymi i krajobrazowymi zbiornik posiada również znaczenie przeciwpowodziowe i turystyczno-rekreacyjne.

Klimkówka została wykorzystana w filmie Ogniem i mieczem do kręcenia ujęć przedstawiających rzekę Dniepr.

Magura Małastowska – szczyt w Beskidzie Niskim, o wysokości 813 m n.p.m., leżący między miejscowościami Nowica a Małastów .

Na zboczach Magury Małastowskiej znajdują się pamiątki po przebiegającej jej zboczami podczas I wojny światowej linii frontu austriacko-rosyjskiego: okopy i cmentarze.

Szczyt jest zalesiony, u podnóży góry mają swe źródła trzy niewielkie rzeki, w tym Przysłup (dopływ Ropy). W miejscowości Przysłup u podnóża Magury Małastowskiej znajduje się najdalej w polskich Karpatach wysunięte na wschód stanowisko rzadkiego w Polsce gatunku rośliny – turzycy pchlej.

Na wschodnich zboczach Magury znajduje się ośrodek narciarski SkiPark Magura.

Magurski Park Narodowy utworzony został w 1995 roku. Obecnie zajmuje powierzchnię 19439 ha. Park leży w południowej części kraju, w Beskidzie Niskim, przy granicy z Republiką Słowacką. Położony jest na terenie województw podkarpackiego i małopolskiego. Obejmuje on znaczną część obszaru źródłowego Wisłoki jakim jest masyw Magury Wątkowskiej, który jest fragmentem głównego grzbietu karpackiego.

Szata roślinna parku ma charakter piętrowy oraz znamiona obszaru przejściowego między Karpatami Wschodnimi i Zachodnimi. W zespołach roślinnych zaznacza się stała obecność typowych gatunków podgórskich, ciepłolubnych. Park jest jedną z najbogatszych w Beskidzie Niskim ostoją fauny.

Położona nad rzeką Sękówką, dopływem Ropy. Wieś jest atrakcyjnym punktem pod względem turystycznym.

Wieś Sękowa założył aktem wydanym 22 lutego 1363 roku Kazimierz Wielki.

Drewniany kościół w Sękowej z racji dużego znaczenia dla kultury i dziedzictwa ludzkości, wpisano na prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.

Szymbark w czasach średnowiecza był rezydencją obronną polskiego rodu rycerskiego Gładyszów h. Gryf, wokół której zaczął rozwijać się gród.

Dwór obronny w Szymbarku postawiony w 1540 roku, stanowił centrum władzy rodu polskich rycerzy Gładyszów tzw. "dominium Ropa" z którego zarządzali pobliskimi terenami klucza Gorlickiego. Dwór przetrwał do dzisiejszych czasów.

W czasie I wojny światowej w l. 1914-1915 Szymbark znajdował się na przedpolu frontu, o czym świadczą do dziś zachowane trzy cmentarze żołnierskie.

W miejscowości znajduje się:• Skansen – Ośrodek Budownictwa Ludowego w

Szymbarku.• Stacja Naukowo-Badawcza Instytutu Geografii i

Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk.

Wieś położona w dolinie rzeki Ropy. Uście Gorlickie jest gminą turystyczno-

uzdrowiskową o wysokich walorach przyrodniczych położoną w paśmie Beskidu Niskiego.

Obszar gminy charakteryzuje się przewagą dzikich terenów leśnych, górzystym ukształtowaniem terenu, z rozległymi łąkami i pastwiskami, malowniczymi przełomami rzek i potoków. Pasma górskie to długie grzbiety pokryte lasami. Występuje tu czyste naturalne środowisko przyrodnicze, unikalne gatunki roślin i zwierząt.

Obszar gminy to idealne miejsce do wypoczynku i regeneracji sił.

Położona w dolinie rzeki Ropy, na wysokości ok. 550 m npm. Otaczają ją góry Beskidu Niskiego ze szczytami: Ostry Wierch, Cigielka, Jawor, Wysota, Jaworzynka Góry te pokrywają stare bukowo - jodłowe lasy, które wpływają na specyficzny mikroklimat uzdrowiska.

Skarbem Wysowej są naturalne źródła wód leczniczych Franciszek, Józef, Henryk, Aleksandra , których ogólnodostępne ujęcia znajdują się w Parku Zdrojowym w centrum miejscowości.

Większość wysowskich wód mineralnych to szczawy wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowe oraz węglowodanowo-sodowo-wapienne. Na bazie tych wód w Wysowej produkuje się znakomitą wodę mineralną "Wysowianka".

Pobyt w Wysowej to również doskonała okazja do poznania unikatowej roślinności i bogactwa świata zwierzęcego. W pobliskich lasach bytują: nadobnica alpejska, czarny bocian, bóbr, wydra, pojawia się także niedźwiedź, wilk i ryś. Można tu zbierać zioła i grzyby.