week 7 eveline henskens, zambia livinstone
Post on 19-Feb-2018
223 Views
Preview:
TRANSCRIPT
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 1/7
Maandag 9 Nov,
day 44
Slaap:
Eieren: 4
Redbull: 1
Wifi: Soort van
Weer: Heet, rond 38 graden en
benauwd
Vandaag ben ik van Richard Bay naar
Johannesburg gevlogen, samen met
het stel uit Zwitserland. Wel fijn om
samen met bekende te vliegen. Ze
hebben ook gewacht tot de
chauffeur van het hotel er was om
mij op te halen.
Na hete dagen en zandstormen keek
ik echt uit na een mini spa momentjein het hotel, echter ik kwam pas vrij
laat aan.
en was de airco helaas kapot.Daarnaast was het water dan weer
s t e e n k o u d . D u s e c h t h e e l
ontspannend was het alsnog niet.
De WIFI werkte goed, ik kon zelfs
Facetimen met Luuk, dus dat maakte
veel goed!
De volgende dag ben ik om 8 uur
vertrokken naar het vliegveld.
Johannesburg is een vrij groot
vliegveld met winkeltjes en het was
leuk om weer even onder de
mensen te zijn.
Ik ben benieuwd naar mijn laatste
avontuur. De eerste zes weken zijn
voorbij gevlogen.
SCHOOL BLOG
Week 7 , Zambia Livingstone
Even bijtanken in de hostel
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 2/7
Dinsdag 10 Nov,
day 45 Slaap: 7uur
Eieren: 0
Redbull: 0
Wifi: Nee, Afrikaanse tel
Weer: Heet
Wat een chaos. Het begon op het
vliegveld, er was niemand om me op
te halen. De nummers die waren
gegeven door de organisatie
werden niet opgenomen en ik werd
doorverwezen naar nummers dieniet bestonden of naar mensen die
nergens vanaf wisten. Gelukkig een
z e e r a a r d i g e v r o uw b i j d e
servicedesk die bleef bellen en naar
1,5 uur kwam ik dan toch in contact.
Duizend excuses en zelfs een
belletje vanuit het hoofdkantoor. Ik
stond voor een maand later
ingeschreven. Kan gebeuren.
Na wat eerste indrukken, ziet er
super leuk uit! Krijgen Danielle (31,
Amerikaans) en ik onze introductie.
Zij heeft wat grotere problemen
gehad om hier te komen. Ze komt
vanuit een project in Nepal, en daar
heerst nog steeds een groot benzine
tekort. Het vliegtuig heeft twee keer
moeten bijtanken waardoor ze haar
aansluiting had gemist en heeft
moeten overnachten. Ze is een ex
officier zonder blad voor de mond
en het klikt meteen.
De introductie is erg kort en simpel,
ik had het een stuk strenger
verwacht. Met ook meer achtergrond
informatie over wat we nu preciesgaan doen; doelen, missie, ambitie,
waar wordt het geld aan besteed etc.
Ik ga er gemakshalve even vanuit dat
dit nog wel verder duidelijk wordt
gemaakt.
Er wordt ons verteld dat 1 op de 4
mensen hier helaas lijd aan HIV of
AIDS, zo ook de kinderen, een
schokkend aantal! Er wordt kort
verteld dat we extra moeten opletten
met eventuele scheerwondjes blaren
en andere wondjes op handen,
armen en benen.
Om de hoek is er een supermarkt.
Danielle en ik gaan samen, en ook zij
verbaast zich over het aanbod. Het is
minder goed dan in Zuid-Afrika maar
nog steeds veel beter dan Kenya of
Tanzania.
Rond 16.30 zijn ook de andere
v r i j w i l l i g e r s t e r u g v a n h u n
middagprojecten. Iedereen stelt zich
v o o r e n e r z i j n w e e r v e e l
versch i l lende nat iona l i te i ten
aanwezig. Met dit keer ook twee
Hollandse meiden (22 en 23). Degroep is over het algemeen rond de
23/24 dus Danielle en ik zijn extra
blij met elkaars aanwezigheid.
Niemand op het vliegveld…
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 3/7
Meehelpen op de Linda Community school…
Woensdag 11 Nov,
day 46 Slaap: Zoveel als lukt (ondanks
hitte)
Eieren: 0
Redbull: 0
Wifi: Nee, Afrikaanse tel
Weer: Rond de 40 en heel
benauwd
Vandaag wordt het een oriëntatie
dag. Ik ga meekijken in de
verschillenden klassen hoe het gaat,
en waar ik eventueel het beste kan
helpen. Het ritme van de komende weken:
6 . 3 0 / 4 5 u u r O p s t a a n e n
voorbereiden project
7:45 uur Vertrekken
8:00uur School
11.30uur
Terug naar hostel, opfrissen
12:00uur Lunch
12.30uur
Voorbereiden middagproject
13.00uur Pauze
14.00uur Vertrekken
14.15-16.00uur Middagproject
16.15/30uur Terug in hostel
18.00uur Avondeten
In de pauze heb je maar tijd voor
een ding. Ook hier is het tempo in
de winkels en vooral aan de kassa’s
fascinerend. Zo kan je de Sim kaarthalen tijdens de pauze maar als je
hem ook wil upgraden, dan kan je in
tijdproblemen komen.
We gaan voor de teaching projecten
in de ochtend, momenteel, alleen
naar de Linda Community school,
het is de meest betrouwbare school
qua afspraken; “westerse regels
zoals de kinderen worden niet
geslagen” etc. Er zitten gemiddeld
40 kinderen in een klas.
De slimme kinderen zitten vaak
vooraan. Het is rommelig in de klas
en de kinderen kijken veel bij elkaar
af . Er si weinig toetsing of
daadwerkelijk iedereen alles heeft
begrepen. Veel wordt klassikaal
gedaan.
Er is een groot verschil in niveau
tussen de kinderen in de klas. Dusze zijn blij met alle hulp die ze van
ons krijgen. De kinderen komen uit
de armste wijken uit de buurt. Vaak
komen ze naar school zonder te
hebben gegeten. De lunch bestaat
uit broodkruimels (letterlijk, een
zakje met kruimels) en rijstwater.
Omdat het allemaal op basis van
vrijwilligerswerk is komen leraren
soms alsnog niet opdagen. Het is
een community school dus de
overheid betaald er niet aan mee.
Het is moeilijk om te zien. Ze zijn
onderling zeer agressief. Vaak
vanwege de honger, zo wordt mij
uitgelegd door een van de leraren.
Een keer in de week wordt er Shima
gemaakt (een soort maispap) en
daar kunnen alle kinderen een hapjevan meeeten. Wel is er water
aanwezig op school (wij mogen er
n i e t v a n d r i n k e n v a n w e g e
gezondheid redenen). Ook maken
wij geen gebruik van de toiletten.
Veel van de kleine kinderen overigs
ook niet (wat misschien ook maar
beter is). Die plassen achter de muur
van de binnentuin of soms in de
binnentuin, waar ze ook op de
grond spelen. Kortom in combinatie
met de geur van ongewassen
kleding en heel veel zweet is het
even wennen. Ook handen wassen
is niet aangeleerd en ik heb me
voorgenomen om daar extra
aandacht aan te gaan besteden.
De kinderen zijn bijzonder lief en
aanhankelijk voor ons vrijwilligers.
Als ze de kans krijgen hangen ze
constant aan je. Kortom als we thuiskomen zou je verwachten dat
iedereen uitvoerig zijn handen wast
(of op zijn minst voor het eten).
Vanwege het ontbreken van zeep
(op de wc’s en keuken) heeft
Danielle zelf een aantal flessen
gekocht en verspreid. Zeer vreemd
voorbeeld vanuit de organisatie als
je het mij vraagt.
Het zwembad op onze locatie wordt
door de overige vrijwilligers meer
als een soort bad gebruikt, iedereen
rent direct uit de projecten het
zwembad in, oftewel zwaar bezweet,
stoffig (understatement) en eigelijk
gewoon ronduit smerig van Clinic
en schoolwerk. De bodem is ook
hier amper te zien en vol algen.
Kortom ook dit zwembad sla ik
helaas over met twee anderemensen die dezelfde conclusie
hebben gemaakt.
Wellicht dat sommige in dit
programma nog niet genoeg inzicht
hebben in de risico’s die we lopen.
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 4/7
Donderdag 12 Nov,
day 47
Slaap: Zoveel je wiltEieren: 0
Redbull:0
Wifi: Nee, Afrikaanse tel
Weer: 42 graden
Weet niet zo goed wat ik er van
moet denken. Er zijn veel vrijwilligers
en het is non stop chaotisch. Ik had
wel verwacht even te moetenwennen vanuit de rust in het wild
maar dit is wel een erg groot
contrast. Het is overal druk (op de
projecten maar ook in de hostel) met
(over) enthousiaste mensen.
Ik lig met Hilde (23 Nederland) en
Camille, (23 USA) op een kamer. Is
mazzel want Danielle slaapt op een
kamer met vijf andere meiden. Wel
heb ik helaas het bovenste bed van
een van de twee stapelbedden. Dit
betekent nog warmer en de waaier
(die op de grond staat) bereikt
helaas mijn bed niet.
M i j n z e l f v e r z o n n e n k o f f e r
constructie waardoor de waaier
want hoger kwam te staan, is
vannacht he laas twee keer
omgedonderd. Maar ik geef nogniet op! Het is maar goed dat ik
geen touwtjes punaises en/of
elastiekjes op voorraad heb want
dan had ik vannacht al een hele
nieuwe constructie vanuit de
houten kast geprobeerd.
Aankomende nacht hebben we
geen stroom en het is vandaag 42
graden dus dat wordt even
doorbijten. Ik drink 3 liter op een
dag en dan nog heb ik af en toe
dorst.
Ik ging ervan uit dat ik zou
ondersteunen bij de leraren maar ze
willen dat ik zelf les ga geven.
Hoeveel wil je er hebben? “Euhm
laten we met 2 beginnen?”
“”Noohhh!” “Euhm four?” “Yes”.
Zie ,ik kan wel onderhandelen :-). Ikheb Ruth 12, Melody 12, Zebron 9 en
John 9 in mijn klasje morgen.
De rest van de ochtend zit ik bij de
klas waar “mijn” kinderen vandaan
komen om in te kunnen schatten op
welk niveau ze zijn. Volgens de
lerares lopen ze wat achter ten
opzichte van de rest van de klas.
Over 3 weken hebben ze allemaal
een toets om te kijken wie er over
mogen.
S’middags doe ik wat extra
onderzoek om te kijken wat ze
eventueel kunnen leren op een leuke
manier.
42 graden, geen stroom …
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 5/7
Vrijdag 13 Nov, day
48 Slaap: Zoveel je wilt
Eieren: 0
Redbull:0
Wifi: Nee, Afrikaanse tel
Weer: 42 graden
In de ochtend ga ik naar “mijn” 4
leerlingen. Ze luisteren hartstikke
goed en zijn zeer enthousiast maar
snel afgeleid. Het niveau is nog lager
dan ik had verwacht. Ze kunnenblijkbaar zeer weinig volgen van de
lessen die ze krijgen in hun eigen
klas.
Het alphabet is een grote uitdaging
terwijl de klas al is begonnen met
zinnen lezen. Daarnaast zijn ze
masters in afkijken. Als ik de jongens
en meiden uit elkaar halen en de
jongens vraag om naast de meisjeste gaan zitten wordt er diep gezucht.
Ook de meiden zijn niet blij, ze
willen duidelijk niet naast een jongen
zitten. Buiten gaat het geschreeuw
verder en af en toe staat er een
nieuwsgierig kind bij het raampje
maar over het algemeen is het een
heerlijke rust.
Het i s hard werken om zegeïnteresseerd te houden. Ze
blijken ook voor veel letters niet het
verschil et kennen tussen de naam
en het geluid van de letter, de kleine
en grote letter. Alles wordt ze
doorleer aangeleerd zo lijkt en meteen dik accent.
Ik neem me voor om in het weekend
wat extra te lezen en wat leuke
activiteiten te verzinnen. Daarnaast
zijn de muren van het lokaaltje nog
helemaal leeg. Daar kunnen e vast
iets slims en leuks mee doen!
S’middags komen we bij het
afternoon project ( World kindnessDay) waar we een presentatie geven
over geod gedrag, per toeval een
klein meisje tegen met een grote
brandwond op haar arm. Ze komt
tijdens de presentatie de klas binnen
gewandeld en gaat achterin zitten
kleuren met de spullen die we
hadden meegenomen.
Het grootste deel is al dichtgegroeid
en komt onder haar shirt vandaan.
Omdat ze niet op haar arm leunt,
tijdens het kleuren geef ik aan de
mensen die normaal op health zitten
aan dat ze er even serieus naar
moeten kijken. Ze geeft geen kik
totdat we haar shirt verder omhoog
doen. De elleboog ligt nog
helemaal open en is duidelijk
geïnfecteerd.
Tot op het irritante toe ben ik blijven
vragen aan Phoebe (een van de
begeleiders van onze projecten) of
zij kan bellen, zodat onze chauffeur
spullen mee kan nemen van devoorraad als hij ons komt halen.
Uiteindelijk hadden ze alleen brand
creme en gaas bij zich? Niks om
schoon te maken, te ontsmetten etc?
Met wat extra creme en gaas en een
vel stickers wordt het meisje van
amper 4 met haar zus naar huis
gestuurd. Als we allemaal in de bus
zitten heeft Phoebe het over haar
favorieten drankjes die ze vanavondgaat bestellen: It’s weekend, this was
a great afternoon guys, I had fun”.
“You had fun? Are you freaking
kidding me wright know?”. En het is
stil in de bus, oeps. Danielle heeft
echter een giga grijns op haar
gezicht en knijpt me in mijn arm;“ My
words exactly”.
S’avonds gaat de muziek bij de bar
nog wat harder en komen er ook
mensen van buitenaf, het is best
gezellig en ze hebben Gin Tonic!!
Weliswaar nog steeds geen Red Bull
gevonden maar he, gin is ook lekker.
Om 22:00uur verdwijnen de meiden
een voor een voor make-up en
kledingkeuzes en rond 23.00uur
gaat de groep (compleet dronken)
op stap, incl Phoebe die weekenddienst heeft.
Mijn eigen klasje van vier!
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 6/7
Zaterdag 14 Nov,
day 49 Slaap: Zoveel je wilt
Eieren: 0
Redbull: 0Wifi: Nee, Afrikaanse tel
Weer: 40 graden
Echt uitslapen zat er niet, in met de
power cut die om 6:00uur s’ochtends
begon. Om 10.00uur staan Danielle
en ik klaar om te gaan. De rest heeft
het bijzonder zwaar, katers met hitte
gaan slecht samen.
Als we bij de Victoria Falls aankomenis het heel erg rustig. Er zijn vrijwel
geen toeristen behalve een (hoe kan
het ook anders) verdwaalde Chinees.
We hadden al wel gehoord dat er,
aan de Zambia kant zeer weinig
water is, maar dit was een slecht
teken.
Het is $20,-dollar voor ons en
7Kwacha voor de lokale mensen
(minder dan $1) maar dat maakt het
er juist gezelliger op. Er lopen wat
families rond en ze zijn zeer blij als
Danielle aanbiedt de familiefoto’s te
maken. Ze vragen direct of ik ook bij
hen op de foto wil; “let’s first make a
couple with just the family”.
De foto’s worden gemaakt met vrij
slechte telefooncamera’s en er is
veel schaduw. Vrij zeker dus dat ik(Casper het witte spookje) als enige
te zien ben dus.
Als we bij het eerste punt aankomen,
gaan we er vanuit dat we nog verder
moeten lopen tot we het bord zien
(zie boven). Er is nul water, een van
de zeven wereld wonderen is leeg.
Een zeer mistroostig gezicht en een
voorbode van heel veel problemen
de komende maanden/jaren.
We lopen alle routes. Er waren veel
Bavianen onderweg, waardoor we
ieder met stok hebben gelopen. Ze
blijken vaak voor je rugzak te gaan
op een niet zo vriendelijke wijze
maar ze laten ons gelukkig met rust.
Als laatste route doen we de
“boiling pot” en inderdaad wekwamen paars van de hitte en
inspanning terug bij de taxi’s. Je
loopt helemaal naar bendeden door
een soort Jungle Book achtige
omgeving, prachtig!
De Victoria Falls zijn leeg…
7/23/2019 Week 7 Eveline Henskens, Zambia Livinstone
http://slidepdf.com/reader/full/week-7-eveline-henskens-zambia-livinstone 7/7
Zondag 15 Nov, day
50 Slaap: Zoveel je wilt
Eieren: 0Redbull: 1
Wifi: Nee, Afrikaanse tel
Weer: 38 graden met regen
Voor de oplettende onder ons,
een hele week geen Red Bull op. Het
was de afgelopen week nergens te
krijgen. Tijdens de boodschappen
stond er echter ineens deze berg in
de supermarkt :-). Dus tja, daar gaat
mijn goede week.
Gelukkig hebben ze hier ook een
soort Spa rood dus al mijn favorieten
zijn bij deze aanwezig. Zelfs Nutella,
Danielle begreep mijn “Enthusiasm
for Chocolate spread” niet maar
maakte zelf een klein gilletje toen ze
Cream Cheese tegenkwam.
Het meisje met de brandwonden enwat we (niet) voor haar hebben
betekend zit me nog steeds erg
d w a r s . I k b e s l u i t na d a t d e
weekroosters bekend zijn gemaakt
een notitie te maken op het bord.
Het lijkt er namelijk niet op dat
iemand actie gaat ondernemen.
S’middags zijn we bij een hotel in debuurt gaan zitten. Even rust van de
chaos en lekker geluncht. Als we
t e r ug k o m e n i s m i j n no t i t i e
uitgeveegd. Dus ga ik bij elke
begeleider langs. “Mijn notitie is
uitgeveegd dus jullie hebben een
plan/oplossing?”. “Ik weet niet wat je
bedoelt?” “Ik denk dat je bij Phoebe
moet zijn?”. Ik wordt telkens terug
verwezen naar Phoebe maar die
doet niks en ze schijnen geen van
allen te weten dat ik überhaupt een
vraag op het bord had gezet. Dus ik
ga gedurende de namiddag
opnieuw bij iedereen langs om
zijdelings te vertellen dat ik wat
moeite heb met de situatie van
vrijdag “what situation?” ik geef ze
kort wat details maar besluit verder
even te wachten tot het avondeten.
Bij het avondeten, doe ik alsof ik gek
ben en begin er weer over, waar
iedereen inclusief begeleiders, bij is;
“So who is taking care of the
problem of the little girl with the
heavy burnwounds?”
Wissam vrijwilliger in opleiding voor
arts, is direct vol vragen; “What girl,where, when how, we need to do
something.”. Phoebe probeert mijn
beschrijving wat af te zwakken met;
“We hebben creme gegeven”. “ Yes,
but we did not clean it, so what good
do you think the creme is going to
do, it was infected” Danielle
inmiddels voorbij boos valt me bij;
“Phoebe it was green, smelling and if
we don’t do something it needs to
be amputated or even worse she will
get septic and maybe even die!
Sending her home with creme and
stickers is not what I came her for.
Nor would I describe it as a fun day!”.
En het is stil aan tafel, oeps daar
gaan we weer. Vragende gezichten
van de begeleiders en een dikke
grijns van mij, I found a friend!
En de bal gaat eindelijk rollen…
Vervolg Nov, day 50We besluiten dat we wel wat luxe
hebben verdient en gaan naar een
hotel om te lunchen aan het water.
W e h e b b e n u i t z i c h t o p
ruziemakende Hippo’s en blijven 3
uur zitten. We hebben heerlijk
gegeten, ook voor Danielle was hetweer even wat anders dan de
afgelopen weken. We nemen ons
voor om hier nog een keer terg te
komen met onze laptops want de
WIFI lijkt hier goed te werken :-).
Is Home Based Care going
to check on the little girl
with burns, or someone?
Oh ooooohhhh daar gaat mijn goede week ;-)
top related