streetwork – metoda pracy środowiskowej z młodzieżą

Post on 26-May-2015

129 Views

Category:

Documents

0 Downloads

Preview:

Click to see full reader

TRANSCRIPT

Andrzej SkorupskiGdańskie Centrum Profilaktyki Uzależnień

Ełk 09.11.2011

Praca ulicznaSięganie pozaExtra muros

Jest to forma pracy socjalnej, gdzie pracownik szuka bezpośredniego kontaktu ze swymi potencjalnymi podopiecznymi w miejscach najczęściej przez nich odwiedzanych.

Osiągnąć to, co nieosiągalne Motywowanie i towarzyszenie Edukacja społeczna Działanie u podstaw Świadomość polityczna i społeczna

Podmiotowy stosunek do człowieka◦ Poznać swoją niepowtarzalną wartość◦ Poczuć wpływ na swoje życie◦ Sprawić by inni uznali ich podmiotowość◦ Przeciwdziałać naciskom redukującym jednostki i

zbiorowości do statusu przedmiotu (objawy, piętna, statystyki itp.)

Relacja wymagająca obecności, zaangażowania i uczestniczenia w przeżyciach

Pomoc polega na uważnym słuchaniu.

Pomaga się, dowodząc swego szacunku dla walki, którą dana osoba

toczy z trudnościami, i doceniając sukcesy, które odnosi.

Pomaga się, okazując swą akceptację i zrozumienie dla uczuć innej

osoby, niezależnie od tego, że mogą nam się wydawać dziwne i że

mogą być bardzo silne.

Pomaga się, oferując ciepłą relację, wolną od zaborczości.

Pomaga się też, doceniając i broniąc zdolności drugiej osoby i jej

prawa do rozwiązywania własnych problemów zgodnie z jej systemem

wartości, jej pragnieniami i jej własnymi tradycjami kulturowymi.

Platforma streetworkerska z Senegalu

Długofalowe działanie socjoedukacyjne Realacja zapewniająca wsparcie Dobrowolny kontakt ze

streetworkerem

Humor

Stworzenie relacji między ludźmi a mechanizmami

Ukierunkowywanie i uruchamianie nowych mechanizmów

Uprzywilejowywanie uczestnictwa ludzi najbardziej bezbronnych

Zwiększanie perspektyw

Zajmowanie się ludźmi ważnymi dla społeczności i wspieranie

ich

Stanie się częścią życia społeczności

Występowanie w roli mediatora w danej społeczności

„Dzieci Ulicy spędzają praktycznie cały czas na ulicy. W domu właściwie tylko nocują. Na ulicy znajdują („załatwiają”) wszystko – od pieniędzy począwszy, a na żywności, zabawkach i ubraniach skończywszy. Nie znają wartości pieniądza i rzeczy. Znajdują przyjemność w niszczeniu mienia. Często są członkami nieformalnych grup dziecięcych, gdzie obowiązuje "kult siły", wdają się w bójki lub napady na przypadkowych ludzi. „Zarabiają” głownie żebrząc i kradnąc. Zdobytymi towarami handlują między sobą lub na bazarach. Część dzieci eksperymentuje z alkoholem, klejami i używkami, gdyż brak zajęć i opieki, sprawia, że staje się to atrakcyjną formą spędzania czasu. Prawie wszystkie dzieci ulicy mają poważne kłopoty w szkole z powodu wagarów, agresji i niskich możliwości intelektualnych spowodowanych zaniedbaniem wychowawczym. Powielają styl życia swoich rodziców, stając się marginesem społecznym. Brak prawidłowych wzorców w rodzinie powoduje, że dzieci nie potrafią nawiązywać bliskich i konstruktywnych relacji z rówieśnikami.

Definicja stworzona przez zespół ekspercki (w tym pracowników terenowych) w ramach Programu "Dzieci Ulicy„ www.dzieciulicy.ngo.pl

Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, bez poczucia bezpieczeństwa, miłości

Dzieci odrzucone przez rodzinę, nie spełniające oczekiwań rodziców

Dzieci wykluczone ze środowiska szkolnego i rówieśniczego na skutek m.in. trudności szkolnych, mniejszej sprawności intelektualnej

Gałaś, 2001; Olszewska-Baka, Pytka 2000

Dzieci doświadczające biedy i ubóstwa

Dzieci lubiące przestrzeń i niezależność, ze skłonnościami do włóczęgostwa

Socjalizacja i nabywanie umiejętności społecznych

odbywa się poza rodziną i szkołą

Funkcjonowanie nabiera cechy destrukcyjne

Grupa niechętna wpływom i ingerencji osób z

zewnątrz

Przyszłość jest abstrakcją i liczy się teraźniejszość

Nie przebywają w miejscach pożądanych z

wychowawczego punktu widzenia

Komunikacja interpersonalna Doświadczenie edukacyjne i poradniane Umiejętność sporządzania raportów i ewaluacji Zarządzanie czasem Znajomość technik pracy indywidualnej i grupowej Doświadczenie w pracy z grupami marginalizowanymi Znajomość instytucji pomocowych Wiedza z zakresu psychologii, socjologii, prawa oraz

zdrowia i edukacji seksualnej. Świadomość własnych postaw i opinii wobec odmienności Opanowanie słownika danej grupy

Schiffer2002 s.11

Postawa nieoceniająca Cierpliwość Empatia Wrażliwość na potrzeby innych Poczucie humoru Entuzjazm i zapał do pracy Umiejętność radzenia sobie ze stresem Umiejętność odnalezienia się w sytuacjach trudnych Jasne zrozumienie i określenie granic osobistych i

zawodowych Wszechstronność Asertywność

Schiffer2002 s.11

Ulica Rodzina Szkoła Instytucje i organizacje

Właściwe zdefiniowane struktury problemu

Dobra znajomość dostępnych zasobów ludzkich i instytucjonalnych

Dobra orientacja na temat wcześniejszych i aktualnie realizowanych działań i programów

Skuteczny lobbing, którego celem jest zaangażowanie władz lokalnych w proces tworzenia programu

Rzeczywista obecność reprezentantów wielu lokalnych instytucji już na etapie planowania lokalnej strategii profilaktyki

Osoby odpowiedzialne za przygotowywanie konkursów grantowych na reazlizację programów streetworkerskich oraz ich nadzorowanie i rozliczanie posiadały merytoryczną wiedzę dotyczącą specyfiki pracy tą metodą.

Programy streetowrkerskie powinny być w trybie minimum dwuletnich umów dotacyjnych, dając możliwość długofalowej, efektywnej pracy, nieprzerywanej na skutek problemów finansowych.

Programy streetworkerskie nie mogą być wykorzystywane do realizacji celów politycznych i promocyjnych instytucji, organizacji lub jednostek zlecających ich realizację.

Wspieranie programów streetworkerskich opartych na podejściu jakościowym, szanującym podmiotowość jednostek potrzebujących pomocy.

Rekomendujemy współpracę instytucji drugiego i trzeciego sektora, działających w obszarze pomocy społecznej, w celu tworzenia skutecznych koalicji i lokalnych sieci pomocy.

Płeć nie może być czynnikiem wpływającym na wybór osoby zatrudnianej przez urzędy i instytucje publiczne na stanowisko streetworkerów.

Rekomendujemy, aby miasto Warszawa dążyło do formalnego uznania streetworkingu jako profesji.

Środki finansowe przeznaczone na działania zwalczające wykluczenie społeczne były zwiększane w obszarze streetworkingu.

Sformułowanie jasnych, realistycznych celów i oczekiwanych rezultatów działań

Ustalenie precyzyjnego harmonogramu realizacji zaplanowanych działań z jednoznacznym określeniem osób i instytucji odpowiedzialnych za ich realizację

Regularne spotkania realizatorów

Zadbanie o społeczną widoczność i akceptację działań

„(…)To nie my będziemy zbierać owoce baobabu, który posadzimy.”

Moussa Sow - Platforma streetworkerska w Senegalu

Uśmiechnięte dziewczyny w firmowych strojach programu „Ulica”.

Staramy się pokolorować świat tam,

gdzie zazwyczaj bywa szaro.

No cóż…Czasami firmowe stroje trzeba zamienić na bardziej przyziemne.

Nawiązaliśmy współpracęz organizacjami i instytucjami lokalnymi,

czego efektem są m.in. festyny i koncerty dla mieszkańców.

Przyszedł czas na opalanie … Wspieramy nasze drużyny na Turnieju Plażowej Piłki Nożnej.

Chętnie uczestniczymyw imprezach organizowanych przez GCPU

oraz inne organizacje miejskie i pozarządowe.

Pomagamy i wspieramy

inicjatywy młodzieżowe wolne od uzależnień.

Mamy zaprzyjaźnione kapele młodzieżowe,które chętnie występują na naszych koncertach.

Bardzo ważne dla nas jest to, że grają i

tworzą bez żadnych dopalaczy i starają się przekonać do tego innych.

top related