reading exercise: boy who cried wolf

Post on 23-Dec-2014

949 Views

Category:

Education

2 Downloads

Preview:

Click to see full reader

DESCRIPTION

A reading exercise in English, Cebuano and Maranao (for Elementary Teachers)

TRANSCRIPT

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

There once was a boy who kept sheep not far from the village.

He would often become bored and to amuse

himself he would call out,

"Wolf! Wolf," although there was no wolf.

The villagers would stop what they were doing and run to save the sheep from the wolf's jaw.

Once they arrived at the pasture, the boy just laughed. The naughty boy played this joke over and over until the villagers tired of him.

One day while the boy was watching the sheep, a wolf did come into the fold.

The boy cried and

cried, "Wolf! Wolf!"

No one came. The wolf had a feast of sheep

that day.

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

End

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

CEBUANO VERSION…

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

Naa’y usa ka batang lalaki nga ga bantay sa karnero dili layo sa

baryo.

Usahay, kung wala siya’y

lingaw, manawag siya ug mga tawu

gikan sa baryo ug mu-ingon nga “lobo!”

“lobo!” bisag wala!

Mu undang sa ilang mga trabaho ang mga tawo aron luwason ang bata ug mga karnero laban sa lobo.

Apan pag abot nila sa karnerohan, nagkatawa ra ang bata.Gibalik-balik sa sipat na bata ang iyang sini-aw hangtod gi kapoy na ang mga tawo ka niya.

Usa ka adlaw, samtang gi bantayan sa bata ang karnerohan, natinud-an nga naay niabot nga lobo..

Ni-syagit ang bata.

“Lobo!”

“Lobo!”

Pirting panawag sa bata pero

wala’y miabot.

Nabusog ug ayo ang Lobo.

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

Katapusan

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

MARANAO VERSION…

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

Miyaka isa a alongan, adn a wata a tumatagikor sa mga kambing marani busa ingud oto.

Igira a pembukln na di

mlalis para matumbang.

“Lako! “Lako!” Bapiya daa

Lako.

So mga tao sa ingud oto na pengunukan iran so mga galebek iran ka phalalagoy niran so wata a di mlalis.

Amay ko makaoma siranko ptagikoran sa kambing, na ipsinga siran badn o wata. Oman oman yan dn oto psowaan taman sa byokelon so mga tao ko dinyan di kaplalis.

Miyakaisa a alongan na myakaoma so lako ko ptagikoren o wata a mga kambing.

Kuriyak dun o wata lalis iyan dun “Lako!”“Lako!”

Dadn a miyangimbnar rkeyan,

bapiya di ska niyan di taro

sa bnar.

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

End

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

FILIPINO VERSION…

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

Noong unang panahon, may isang batang lalaki na nagbabantay ng tupa hindi malayo sa bayan.

Madalas ay nababato siya, at upang malibang ang sarili ay sisigaw siya ng “lobo! Lobo!” bagama’t walang lobo.

Ang mga tao sa bayan ay hihinto sa kung ano ang kanilang ginagawa at tatakbo para mailigtas ang mga tupa sa pangil ng lobo.

Ngunit ng sila ay dumating sa pastulan, tatawa lamang ang batang lalaki.

Ang pilyong bata ay paulit-ulit na ginawa ang kalokohang ito hanggang napagod ang mga tao sa bayan sa kanya.

 Isang araw, habang binabantayan ng batang lalaki ang mga tupa, may lobo na dumating sa pastulan.

Sigaw ng sigaw ang

bata ng “lobo! Lobo ! „

Walang sinuman ang dumating. Nagpista ng

tupa ang lobo noong araw na

iyon.

Presented by Imari Leen L. Roble & Julianne Maresse RoseCo

Wakas

top related