nastaunik 15(1044)

Выдаецца з кастрычніка 1972 г. Чацвер, 9 кастрычніка 2008 года № 15 (1044)

Стар. 2 Стар. 3 Стар. 4

З

У

ШАНОЎНЫЯ КАЛЕГІ!Прыміце мае самыя шчырыя віншаванні

з ДНЁМ НАСТАЎНІКА !У гэтыя кастрычніцкія дні мы гаворым шчырыя

словы падзякі ўсім тым, хто самааддана і натхнё!на працуе на ніве педагогікі. Без перабольшванняможна сказаць: Настаўнік — прафесія прафесій, ішчаслівы той, для каго гэта покліч душы і адзінымагчымы выбар. Цяжка не пагадзіцца з тым, штонастаўніцтва — гэта спалучэнне мудрых трады!цый і нястомнага пошуку. Сучасны педагог — нетолькі глыбокі знаўца чалавечых душ, але і ства!ральнік самых разнастайных адукацыйных інава!цый, сацыяльная значнасць якіх адрасавана буду!чым пакаленням.

Шаноўныя калегі! У гэты святочны дзень жадаювам моцнага здароўя, нязгаснага аптымізму і ся!мейнага дабрабыту! Няхай нязменны прафесійныпоспех і працоўны энтузіязм заўсёды спадарожніча!юць вам на жыццёвым шляху!

Рэктар, прафесар П. Дз. КухарчыкВІНШУЕМ Максіма МІХАЛЕВІЧА, студэнта 2 курса факультэта народнай культу�

ры, майстра спорту міжнароднага класа (трэнер — Ю. М. Павукоў), які на чэмпіяна�це свету ў Харватыі заняў І месца ў складзе зборнай Беларусі па вольнай барацьбе.

•Ведай нашых!

ВІНШУЕМ зборную БДПУ па гандболе (трэнер — С. А. Траско), якая заваявалаІ месца на Рэспубліканскай Універсіядзе. Лепшымі ігракамі турніру таксамапрызнаны нашы хлопцы — абаронца Дзмітрый Чыстабаеў і бамбардзір БарысПухоўскі (ФНК). Гэта першае ў гісторыі Універсіяды выступленне гандбалістаў зпедагагічнага — і тым больш сенсацыйнай выглядае іх перамога! Калі вярстаўсянумар, стала вядома, што на базе нашай каманды плануецца сфарміраваць сту�дэнцкую зборную Рэспублікі Беларусь для ўдзелу ў Сусветнай Універсіядзе�2009у Белградзе.

•Навіны БДПУ

У АДПАВЕДНАСЦІ з зага�дам рэктара БДПУ, пра�

фесара П. Дз. Кухарчыка і ў су�вязі з прафесійным святам Дзеньнастаўніка ўсім асноўным работ�нікам універсітэта выплочваец�ца прэмія ў памеры 0,5 акладапа пасадзе.

З МЭТАЙ павышэння са�цыяльнай абароненасці

выкладчыкаў і вучэбна�дапа�можнага персаналу нашагауніверсітэта на чацвёрты квар�тал бягучага года значна павя�лічаны стымулюючыя над�баўкі за высокія творчыя па�казчыкі.

Па�першае, ужо прымаюцца за�яўкі на конкурс студэнцкіх пра�ектаў. Свае распрацоўкі можнападаваць да 22 кастрычніка ў 129кабінет вучэбнага корпуса № 3.Пераможцы (у мінулым годзе іхбыло васьмёра) стануць удзельні�

Цёплае лета развіталася з намі ажно да будучага года –але не сумуйце! БДПУ прапануе альтэрнатыву пахмур/наму надвор’ю: восем супермерапрыемстваў, аб’яднаныхагульнай назвай «Супервосень». Як, вы яшчэ не чулі прасамую грандыёзную падзею сезона? Нікому не прызна/вайцеся і ўважліва чытайце гэты артыкул!

камі прэстыжнага ХІІ выязно�га семінара студактыву, а уні�версітэт акажа ім падтрымку ўрэалізацыі праекта.

Другі яркі момант – канцэрт,прымеркаваны да Дня настаўні�ка. Калі хочаце ўбачыць выс�

тупленні самых таленавітых ар�тыстаў нашага універсітэта, атаксама папрысутнічаць насольным канцэрце Ані Шаркуно/вай – 3 кастрычніка ў 14.00 акта/вая зала чакае вас!

Эстафету падхопіць злёт педа/гагічных атрадаў (9 кастрычні/ка). Дваццаты і дваццаць першыдні гэтага месяца – спрыяльнычас для ўсіх, хто прагне прадэ�манстраваць свае таленты. Іхвыступленні ўпрыгожаць самынестандартны канцэрт гэтай во/сені – «IQ!200» (30 кастрычніка).

Семінар/практыкум «Школажурналістыкі БДПУ» 20—24кастрычніка чакае тых, камуцікава даведацца, як ствара�юцца газеты. Аматараў інтэ�лектуальных спаборніцтваўз а п р а ш а е « М у д р ы Г у д в і н »(28 кастрычніка). Прыемнымдадаткам да ўсяго пералічана�га стане дыскатэка, прысвеча/ная Дню студэнта (17 лістапа/да, фае галоўнага корпуса).

Супервосень!2008 прапа!ноўвае табе 8 суперідэй –выбірай на свой густ!

Вераніка МАНДЗІК

ПЕДАГАГІЧНЫФАРПОСТ

ЯК Я БЫЎНАСТАЎНІКАМ

З ДНЁМНАСТАЎНІКА!

Х в і л і н у н а з а д с к о н ч ы л а с я г у л ь н я –а п о ш н і б о й з а ч э м п і ё н с к і т ы т у л

2 9 кастрычніка 2008 г.

З ДНЁМ НАСТАЎНІКА!

Установа адукацыі «Беларускі дзяржаўны педагагічны універсітэт імя Максіма Танка»

загадчыкаў кафедраўновай і найноўшай гісторыі,дапаможных гістарычныхдысцыплін і методыкі вы�кладання гісторыі (д. н., 23разр. АТС); эстэтычнайадукацыі, педагагічнайпсіхалогіі (д. н., к. н., 23разр. АТС);

дацэнтаў кафедраў (к. н.,20 разр. АТС) беларускагамовазнаўства, агульнай ідашкольнай педагогікі, бе�ларускай мовы і методыкі

АБ’ЯЎЛЯЕ КОНКУРСна замяшчэнне пасад прафесарска/выкладчыцкага складу

з заключэннем кантракта на тэрмін, вызначаны Наймальнікам:яе выкладання, гісторыіБеларусі;

старшых выкладчыкаўкафедраў (19 разр. АТС) за�межных моў № 2 (2),фізічнага выхавання іспорту (2), сацыяльнай ра�боты, узроставай і педагагі�чнай псіхалогіі, тэорыі і ме�тодыкі фізічнай культуры іаздараўленча�прафілак�тычнай работы;

выкладчыкаў кафедраў(18 разр. АТС) педагогікі

вышэйшай школы і сучас�ных выхаваўчых тэхна�логій, псіхалогіі, замеж�ных моў, гісторыі стара�жытных цывілізацый і ся�рэднявечча, педагогікі іпсіхалогіі пачатковай аду�кацыі (0,75), этналогіі іфалькларыстыкі, педагагі�чнай псіхалогіі, сацыяль�най педагогікі, тэорыі і ме�тодыкі фізічнай культуры іаздараўленча�прафілак�тычнай работы.

Падрыхтоўка дактароў ікандыдатаў навук у формепрэтэндэнцтва ажыццяў�ляецца на ўмовах поўнайаплаты.

На падрыхтоўку для ат�рымання вучонай ступенідоктара навук могуць быцьзалічаны асобы, якія маюцьвучоную ступень кандыдатанавук, навуковыя працы(артыкулы, манаграфіі, вы�находніцтвы, патэнты іінш.), што складаюць базудля доктарскай дысертацыіз магчымасцю яе завяршэн�ня на працягу пяці гадоў.

Тэрмін падачы дакументаў — 1 месяц з дня апублікавання аб'явы.Дакументы прымаюцца ў аддзеле кадраў па адрасе: г. Мінск, вул. Савецкая, 18. Тэл. 226�46�59.

АБ'ЯЎЛЯЕ НАБОРна падрыхтоўку дактароў і кандыдатаў навук у форме прэтэндэнцтва

На падрыхтоўку для атры�мання вучонай ступені канды�дата навук могуць быць залі�чаны асобы, якія маюць дып�лом аб вышэйшай адукацыі (завыключэннем дыплома бака�лаўра) і (або) дыплом магіст�ра, навуковыя публікацыі,прымалі ўдзел у навукова�дас�ледчых праектах, навукова�практычных канферэнцыях,семінарах. Абавязковай умо�вай з’яўляецца наяўнасць неменш чым двухгадовага вопы�ту практычнай работы папрофілі, адпаведным той галі�не навукі (групе спецыяльнас�

цей), па якой ажыццяўляец�ца іх залічэнне для падрых�тоўкі ў форме прэтэндэнцтва.

Дакументы для падрых�тоўкі ў форме прэтэндэнцтвана атрыманне вучонай ступенідоктара навук прымаюцца напрацягу ўсяго навучальнагагода. Дакументы для падрых�тоўкі ў форме прэтэндэнцтвана атрыманне вучонай сту/пені кандыдата навук пры/маюцца з 1 кастрычніка па 30кастрычніка 2008 года.

Падрабязную інфармацыюможна знайсці на сайце БДПУhttp//new.bspu.unibel.by/.

З ДНЁМ НАСТАЎНІКА!За шматгадовую

плённую працу па пад/рыхтоўцы кваліфікава/ных педагагічных кад/раў і ў сувязі з Днём на/стаўніка

ЎЗНАГАРОДЖАНЫ:Ганаровай граматай

БДПУІрына Міхайлаўна

ЕЛІСЕЕВА, загадчыккафедры методыкі вы�кладання фізікі, доктартэхнічных навук, да�цэнт;

Аляксандр Мікала�евіч БАСКО, дацэнт ка�федры фізічнай геаг�рафіі, кандыдат геагра�фічных навук;

Ірына ВосіпаўнаЧАПЛЯЕЎСКАЯ, стар�шы выкладчык кафед�ры сучасных еўра�пейскіх моў;

Граматай БДПУНаталія Мікалаеўна

БАЛЬ, загадчык кафед�ры лагапедыі, кандыдатпедагагічных навук, да�цэнт;

Алег ВіктаравічВЯРБІЦКІ, намеснік дэ�кана факультэта народ�най культуры;

Галіна ЯўгенаўнаХУРСЕВІЧ, дацэнт ка�федры матэматычнагааналізу, кандыдатфізіка�матэматычныхнавук;

Алена УладленаўнаГАРБАТАВА, дацэнткафедры методык да�школьнай адукацыі,кандыдат педагагіч�ных навук.

У адрас рэктара БДПУ П. Дз. Кухарчыка паступілі віншаванні ад: рэктара Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь А. М. Маразевіча, начальнікаАкадэміі МУС Рэспублікі Беларусь І. С. Сяргея, рэктара Міжнароднага інстытута працоўных і сацыяльных адносін В. І. Талкачова, рэктара Мазырскага дзяржаў�нага педагагічнага універсітэта імя І. П. Шамякіна В. В. Валетава, рэктара Мінскага абласнога інстытута развіцця адукацыі С. В. Сітнікавай, дырэктара Рэспублікан�скага цэнтра фізічнай адукацыі і спорту навучэнцаў і студэнтаў С. І. Шаблыкі.

Шаноўныя калегі!Упраўленне адукацыі Мінскага аблвыканкама

віншуе Вас з Днём настаўніка!Дзень настаўніка – адно з самых яркіх прафесій�

ных святаў! Ва ўсе часы Педагог быў і застаеццаносьбітам ведаў, культуры і гуманітарных каштоў�насцей, прапагандыстам добрага, вечнага, перада�вога, старшым сябрам і настаўнікам вучняў і баць�коў. Ваша актыўная грамадзянская пазіцыя, пра�фесіяналізм, чулыя, уважлівыя адносіны да сістэ�мы адукацыі фарміруюць будучае нашай Радзімы.

У гэты дзень прыміце шчырыя пажаданні моцна�га здароўя, шчасця, творчых поспехаў, дабрабыту,упэўненасці і аптымізму.

З найлепшымі пажаданняміначальнік упраўлення адукацыі Мінскага абл/

выканкама Т. І. ДАНІЛЕВІЧ

Паважаны Пётр Дзмітрыевіч!Рэктарат, калектыў Акадэміі паслядыпломнай адукацыі

віншуе Вас з Днём настаўніка!Жадаем здзяйснення планаў, паспяховага завяршэння распа�

чатых спраў, новых перспектыўных рашэнняў, аптымізму, не�вычэрпнай энергіі, стабільнасці і ўпэўненасці ў заўтрашнім дні.

Моцнага здароўя, дабрабыту, сямейнай утульнасці і цяпла Вам,Вашым родным і блізкім.

Рэктар А. І. ТАЎГЕНЬ

Паважаны Пётр Дзмітрыевіч!Прыміце шчырыя і сардэчныя

віншаванні з Днём настаўніка і сло�вы глыбокай падзякі за Вашу працу,цярпенне, мудрасць, уважлівасць,клопат, за дабрыню Вашага сэрца.

Жадаю Вам добрага здароўя і даб�рабыту, невычэрпнай душэўнайцеплыні і падтрымкі ў сям’і!

Намеснік Міністра адукацыіРэспублікі Беларусь К. С. ФАРЫНО

Глыбокапаважаны Пётр Дзмітрыевіч!Ад імя калектыву Дзяржаўнай навуковай

установы «Інстытут гісторыі НАН Беларусі»прыміце шчырыя віншаванні з прафесійнымсвятам – Днём настаўніка!

Нашы сардэчныя пажаданні плённай педага�гічнай і навуковай дзейнасці, моцнага здароўя,дабрабыту, далейшых творчых поспехаў іздзяйсненняў на карысць нашай Бацькаўшчы�ны!

Дырэктар Інстытута гісторыі НАН БеларусіА. А. КАВАЛЕНЯ

Паважаны Пётр Дзмітрыевіч!Ад усёй душы прыміце шчырыя віншаванні са святам, якое яднае ўсіх

работнікаў сферы адукацыі, – Днём настаўніка!Ваша актыўная грамадзянская пазіцыя, прафесіяналізм, чулае,

уважлівае стаўленне да людзей сапраўды бясцэнныя. У гэты святочныдзень дазвольце выказаць Вам словы ўдзячнасці за падзвіжніцкую пра�цу, аптымізм, энтузіязм і сапраўдную любоў да прафесіі.

Моцнага Вам здароўя, шчасця, дабрабыту, творчых поспехаў.З павагайстаршыня Беларускага прафсаюза работнікаў адукацыі і навукі

А. А. БОЙКА

Паважаны Пётр Дзмітрыевіч,калегі, сябры!

Ад імя калектыву РІВШ сардэчна віншую Вас і ўвесьпедагагічны калектыў Вашага універсітэта з прафе�сійным святам – Днём настаўніка. Жадаем Вам моц�нага здароўя, дабрабыту, шчасця, творчых поспехаўу высакароднай працы ў імя росквіту Беларусі.

З павагайрэктар РІВШ М. І. ДЗЯМЧУК

•Віншаванні•Віншаванні•Віншаванні•Віншаванні•Віншаванні

Паважаны Пётр Дзмітрыевіч!Напярэдадні прафесійнага свята – Дня настаўніка

прыміце самыя шчырыя віншаванні, словы павагі іўдзячнасці за Ваш унёсак у развіццё сістэмы адукацыірэспублікі.Жадаю Вам і Вашаму калектыву здароўя, плённай працы і поспехаў у стваральнай дзейнасці на карысць навукі і адукацыі Беларусі! З павагай старшыня камітэта па адукацыі Мінгарвыканкама

В. К. ШЧЭРБА

9 кастрычніка 2008 г. 3

Віктар ЯНУЦЬ, дэканфізічнага факультэта:

— У маладосці я праца�ваў старшым лабарантамнашай ВНУ і паралельнападпрацоўваў настаўнікамфізікі ў 7—8�х класах аднойз мінскіх школ. Прынцы�повы быў, лічыў фізікусамым важным прадме�там, але не ўсе дзеці па�дзялялі маё захапленне...Нарэшце, мая бескампра�міснасць прывяла да тра�гікамічнай сітуацыі. Ат�рымаўшы двойку, адзінхлопчык, далёка не вы�датнік, заявіў, што ягобрат мне адпомсціць; зра�зумела, я не звярнуў наяго словы асаблівай увагі.

Прайшло колькі часу...Аднойчы выходжу са шко�лы, а «Явы» маёй няма! Яда вахцёршы, а тая кажа:«Міліцыя забрала. Нехтапатэлефанаваў і сказаў,што матацыкл стаіць даў�но, і, мабыць, ён крадзе�ны, бо ніхто да яго не па�дыходзіць». Прыйшлосяехаць у міліцыю выручацьсвайго «стальнога каня».

Мікалай ЗАБАЎСКІ, дэкангістарычнага факультэта:

— Я быў яшчэ студэн�там, калі мяне папрасілі нанекаторы тэрмін замяніцьнастаўніка англійскаймовы ў маёй роднай школ�цы. Па�першае, сумяш�чаць працу і вучобу на ста�цыянары ўвогуле няпрос�та. Па�другое, на вёсцыадзін аднаму калі не брат,дык сват. Вучні, вядома,былі розныя: хто вучыўся,а хто толькі лынды біў.Аднак як паставіць двой�ку ўласнаму суседу? Так ідаводзілася ўвесь час ба�лансаваць паміж дзвюмакрайнасцямі. Падрабязна�сці лёгка дадумаеце самі!

Франц ШУМЧЫК, дэканфакультэта беларускайфілалогіі і культуры:

— Цікавых выпадкаў загады маёй працы ў школездаралася шмат. Героемаднаго з іх стаў наш вы�кладчык матэматыкі. Чала�век ён быў строгі, сур’ёзны,і вучні яго баяліся якагню. Зразумела, больш заўсіх нерваваліся адзінац�

•Як я быў настаўнікам

Які салдат не марыць стаць генералам, які генерал не ганарыцца сваёй салдацкай маладосцю! Нават цяпер, праз дзесяцігоддзі,героі гэтага артыкула, прыгадваючы настаўніцкія гады, сцвярджаюць: яны вучылі дзяцей, але і дзеці навучылі іх шмат чаму звялікай навукі чалавечых адносін. Па просьбе «Н» кіраўнікі факультэтаў БДПУ падзяліліся непрыдуманымі гісторыямі з тых часоў,калі ўсё было ўпершыню, у навіну, па/сапраўднаму і нібыта ў гульні, а наперадзе чакалі неверагодныя перспектывы...

ВЯЛА МЯНЕ ДАРОГА АД ШКОЛЬНАГА ПАРОГА...цацікласнікі... Але мо�ладзь — народ, як вядома,кемлівы. Дасталі яныдзесьці павестку з чырво�най паласой і «выкліка�лі» настаўніка на зборыакурат у дзень экзамену.Аднак прыкладна гадзін у11 на парозе кабінета, дзепраходзіў іспыт, з'явіўсязлы матэматык. Наведаў�шы ваенкамат, дзе на ягопаглядзелі, як на дзівака,ён прыйшоў разбірацца зжартаўнікамі. Што казаць,шуму было шмат!

Другая гісторыя здары�лася са мной падчас педага�гічнай практыкі. Неяккажу вучням: «Дзеці, у на�ступную нядзелю мы ванд�руем па музеях». Малыятак узрадваліся! Пасля вы�хадных прыходзяць маедзеткі ў школу не падрых�таваныя да заняткаў, на�ват без партфеляў. Я вельміздзівіўся, а яны спакойнаадказваюць: «Вы ж самісказалі, што ўсю наступ�ную нядзелю мы наведва�ем музеі!» Што тут зробіш,цяжкасці перакладу!

Міхаіл ПАЗДНІКАЎ,дэкан музычна/педага/гічнага факультэта:

— У 1991 годзе я працаваўпрактычным псіхолагам ушколе. Нягледзячы на маюмаладосць, дырэктар дару�чыў мне разабрацца ў кан�фліктнай сітуацыі, якаясклалася не ў дзіцячым ка�лектыве, а паміж дарослымі.Маці не пагаджалася з адз�накамі, якія настаўніца вы�стаўляла яе дачцэ, а педа�гог, у сваю чаргу, катэгарыч�на адмаўляўся дадатковазаймацца з вучаніцай, па�колькі тая з дазволу маціпрапускала заняткі.

Хоць да той пары ў мянеўжо быў вопыт працы ўсферы адукацыі, наладж�ваць стасункі паміж вара�гуючымі бакамі прыйшло�ся амаль месяц. Галоўныўрок, які я вынес з гэтайсітуацыі, наступны: пера�адолець канфлікт магчы�ма толькі праз дыялог.

Людміла ФІНЬКЕВІЧ, дэ/кан факультэта псіхалогіі:

— Маладосць — той час,калі побытавыя недарэчнасці

адступаюць на другі план пе�рад Ідэяй, калі пераадоль�ванне цяжкасцей толькіраспальвае. Напрыклад, напершы раённы конкурс, уякім прымаў удзел мойклас, мы прыехалі на трак�тары. Уявіце сабе карціну:на вадзіцельскім месцы ды�рэктар школы, у прыцэпе яз дзецьмі — і ўсе шчаслі�выя! Дарэчы, у конкурсе мыперамаглі; я і па сённяшнідзень захоўваю стужку пе�раможцы. А дырэктар і да�гэтуль дырэктарствуе: ня�даўна сустракаліся падчасЗорнага паходу.

Аляксандр КАСОВІЧ,д э к а н Ф С П Т :

— Працаваць у школе япачаў яшчэ студэнтам. Дасённяшняга дня памятаюсваё хваляванне перад ўро�камі, першую сустрэчу збацькамі сваіх вучняў, за�баўныя гісторыі са школь�нага жыцця… Вось адна з іх.

Пяты клас. На пятнацца�тай хвіліне ўрока заходзіцьхлопчык. Я, зразумела,пытаюся, у чым прычынаспазнення. Вучань з дзіця�чай непасрэднасцю адказ�вае, што ён не мог прыйсціў школу своечасова, па�колькі бабуля гатавала насняданак пельмені, і не па�каштаваць іх было папрос�ту немагчыма.

Наталля НАВУМЕНКА,дэкан факультэта прыро/дазнаўства:

— Гадоў з дзесяць тамумне выпала выкладаць геа�графію ў прыватнай гімназіі.Вучняў з забяспечаных сем'�яў прывозілі на заняткі нашыкоўных машынах. Ма�більнік, на той час рэдкасць,быў у кожнага з малодшыхшкольнікаў, а старша�класнікі важна дэманстра�валі адзін аднаму суперна�варочаныя МР3�плэйеры.

У астатнім жа дзеці якдзеці.

Нягледзячы на ўжо нема�лы вопыт выкладчыцкайработы, мне прыйшлосяцяжка нават не таму, штоя працавала ва ўсіх класах.Тут была нязвыклая длямяне аўдыторыя, іншы рас�парадак… На перапынках явыходзіла ў садок, садзіла�

Педагогі добра падрыхтаваліся, каб не расчараваць сваіх вучняў. Яшчэ ў жніўні ўПалацы Рэспублікі адбыўся форум работнікаў устаноў адукацыі Мінска. Яго дэві�зам сталі словы: «Адукацыя – устойліваму развіццю сталіцы». Падчас форуму быліпадведзены вынікі прайшоўшага навучальнага года, выяўлены «болевыя кропкі» інамечаны прыярытэтныя напрамкі работы. Акрамя таго, працавала выстава, надзесяці секцыях якой былі прадстаўлены варыянты адукацыйных і тэхналагічныхрашэнняў некаторых актуальных педагагічных праблем.

У рамках секцыі «Школа. ВНУ. Вытворчасць. Новы ракурс. ХХІ стагоддзе» нашуніверсітэт правёў прэзентацыю комплексу адукацыйных Інтэрнет�праектаў па гра�мадскіх дысцыплінах, створаных у БДПУ і апрабіраваных на базе ўстаноў адукацыісталіцы на працягу апошняга года. Гэтыя праекты з'явіліся вынікам практычнайрэалізацыі асноўных палажэнняў да�гавораў аб супрацоўніцтве паміж уні�версітэтам і мінскімі гімназіямі. Рас�працоўкі былі прыняты ўдзельнікаміфоруму з вялікай цікавасцю; Камітэтпа адукацыі Мінгарвыканкама плануеўжо сёлета ўкараніць іх у адукацый�ны працэс.

Д. НАВУМАЎ,дацэнт кафедры філасофіі

НАВУЧАЛЬНЫ ГОДПАЧЫНАЕЦЦА Ў ЖНІЎНІ!

Здаецца, зусім нядаўна для соцень тысяч школьнікаў празвінеў пер/шы званок. Узрадаваныя сустрэчай з сябрамі і ўсхваляваныя прадчу/ваннем новага, яны – зусім маленькія і амаль дарослыя – пасля доўгіхлетніх вакацый ізноў паселі за парты, чакаючы цікавых і незвычай/ных адкрыццяў...

ся на лаўку, добра што во�сень была сонечная, яркая,цёплая, — і адключалася,час ад часу вяртаючыся даадной і той жа думкі: «На�што мне гэта патрэбна!?»Неяк да мяне падышладзяўчынка�шасцікласні�ца, маленькая, акурат�ненькая. На ўроках янасядзела спакойна, ціхе�нечка; гэтаксама жмоўчкі села побач. По�тым, не ўзнімаючы вачэй,запыталася: «А Вы дзежывяце?», «А ў нас ка�тэдж, і сцежкі рознака�ляровыя», «А мне татапрывёз…» Адрывачныяфразы, позірк уверх, уз�мах веек, і долу…

Назаўтра яна прыйшлазноў. «А ў Вас дзеці ёсць?»,«А я летам у Італію ездзі�ла. Вы былі ў Італіі?»...

Паступова яна асмялела.Мы размаўлялі штодзень.Я гаварыла пра тое, штобыло вакол нас, пра неба,аблокі, надвор'е; пра тое,што ўвечары быў дождж, ішто ў лесе шмат грыбоў; прасваіх дзяцей, пра тое, якяны не слухаюцца… А Ліля

расказвала пра сваё. Янаніколі не збірала грыбоў улесе!!! Затое адпачывала ўТурцыі і Італіі, у Італіі ёйспадабалася, а ў Турцыі —не. У сям'і ёй адзінока,бацькі пастаянна занятыя,часта сварацца паміж са�бою. Усё зусім не так, як ёйхочацца.

Потым надышоў ліста�пад, у палісадніку стала хо�ладна. Навалілася кучаспраў, і ў гэтай мітусні янеяк не заўважыла, штонашы гутаркі спыніліся.

Дзесьці напачатку зімы,калі я прыйшла на працу,ля ўваходу мяне чакалаЛіля. Нічога не гаворачы,яна сунула мне ў рукі па�кет і пабегла. У пакецебыла каробка цукерак іальбом «Італія».

Прыйшоўшы на ўрок у 6�ыклас, я прапанавала ўсімчаставацца. Дзеці адмаўляц�ца не сталі, стаяй падляцеліда мяне. І тут увайшла Ліля.

Вы б толькі бачылі яевочы, калі яна зразумелапрычыну радасці адна�класнікаў! Нарэшце я зра�зумела, што нашы восень�

скія размовы былі для дзяў�чынкі асабістай тайнай. Амой учынак у яе вачах вы�глядаў як здрадніцтва.

Больш яна да мяне не па�дыходзіла. На ўроках адказ�вала, але толькі на пы�танні, якія тычыліся прад�мета. Надышла вясна, і наперапынках я зноў частаадпачывала ў палісадніку,грэючыся пад цёплымі пра�мянямі веснавога сонца.Мне не хапіла мужнасці са�мой падыйсці да Лілі: не вы�давалася зручнай хвіліны,быў не той настрой… Ды йшто б я ёй сказала?..

Напярэдадні прафесійна/га свята нашы героі зычацьусім калегам рашучасці,аптымізму, невычэрпнайэнергіі, творчых поспехаў,дабрабыту і спадзяюцца,што цудоўная місія Нас/таўніка натхніць студэн/таў, будучых педагогаў, навыдатную вучобу, актыў/ную грамадзянскую пазі/цыю і прагу паўнацэннайсамарэалізацыі.

Успаміны збіралаНаталія ПЯТРОЎСКАЯ

Ля стэнда БДПУ

Заснавальнік — Установа адукацыі«Беларускі дзяржаўны педагагічны

універсітэт імя Максіма Танка».Пасв. аб рэгістр. № 579.

220809, г. Мінск/50,вул. Савецкая, 18,

п. 127.

226/40/19

www.bspu.unibel.by/newspaper

РэдактарТ. А. БАШМАКОВА

Думка рэдакцыі можа не супадаць з пазіцыяй аўтараў артыкулаў.

Выходзіць раз у два тыдніна беларускай мове.

Аб’ём 4 паласы фармату А3.Распаўсюджваецца

ў вучэбных карпусах і інтэрнатахБДПУ бясплатна.

Газета надрукавана з дыяпазітываў заказчыкаў РУП «Выдавецкі цэнтр БДУ».

ЛП № 02330/0056850 ад 30.04.2004.220030, г. Мінск, вул. Чырвонаармейская, 6.

Тыраж 1000 экз. Зак. № 1012.Падпісана ў друк 09.10.2008 г. у 9.00.

ПЕДАГАГІЧНЫ ФАРПОСТ

У адной камандзе з намі працавалі да�вераны ўрач фонду, кардыёлаг і медыцын�ская сястра; на два тыдні нам былі дару�чаны лёсы надзвычай мужных дзяцей,многія з якіх перанеслі вельмі складаныяаперацыі. Усяго ў малодшым атрадзе, штоатрымаў сімвалічную назву «Вясёлыя сэр�цайкі», адпачывала больш за трыццацьхлопчыкаў і дзяўчынак з розных куткоўнашай краіны. Дзеля ўмацавання іх зда�роўя і годнага адпачынку былі створаныцудоўныя ўмовы: шасціразовае харчаван�не, разлічанае на казачных асілкаў, шы�рокі комплекс медыцынскіх паслуг (фіта�

Падчас летніх вакацый мне давялося спалучаць, здавалася б, несумяшчальнае – ту�рызм і педагагічную дзейнасць. Іначай кажучы, я ці то працавала, ці то адпачывала ўтурысцка�краязнаўчым лагеры «Green Bridge» недалёка ад дарагога кожнаму гісторыкумесца – Крэўскага замка. Асаблівы антураж стваралі экстрымальныя для гарадскіх дзя�цей умовы жыцця: палаткі, страваванне з агульнага катла, абавязковы ранішні інструк�таж па тэхніцы бяспекі, дэфіцыт вады і арыгінальныя мерапрыемствы. Трэнінгі і тэстыправодзіліся на фоне прыродных, амаль што сюррэалістычных дэкарацый – яблыневагасаду закінутага хутара. У выніку, нягледзячы на першапачатковы шок, праз пяць дзённіхто не хацеў ад’язджаць (хіба толькі каб памыцца).

Пра тое, чым гэты лагер стаў для нашых падапечных, можна даведацца з мясцовай газе�ты. А вось што ён даў мне і маім калегам Дзмітрыю Сцяпанавічу, Аляксею і Яўгенію Аляксан�дравічам – пра гэта больш падрабязна. Мы зрабілі некалькі адкрыццяў – напрыклад, штокепскіх дзяцей не існуе, яны бываюць незацікаўленымі; што лепшым выхаваўчым метадамз’яўляецца асабісты прыклад; што, капаючы кампостную яму, гісторыкі могуць знайсці археа�лагічную каштоўнасць, а калі заблудзяць – абавязкова натрапяць на дот часоў Першай сус�ветнай; што пасля дажджу з палаткі можна вычарпаць вядро вады, а сябрам не забараняец�ца есці з адной міскі, асабліва калі іншага посуду няма. А галоўнае, мы ўсвядомілі, штоаўтарытэт – не фармальны статус, а павага да тых, хто ўмее знайсці рашэнне ў нестандарт�най сітуацыі (зрабіць вясельны вэлюм з туалетнай паперы або з дапамогай фламастэранавучыцца «зарабляць грошы» на біржы). Не абышлося і без рамантыкі: дзякуючы начнымдзяжурствам упершыню пасля выпускнога балю я ўбачыла світанак – ад бледна�ружоваганамёку да спякотнага сонца няпэўнага колеру.

Увогуле, такі вопыт – выдатная трэніроўка перад першай практыкай у школе. Паслявыпрабавання агнём (дзесяць разоў прыгаданае сонца), вадой (яе адсутнасцю ў калодзе!жы і наяўнасцю ў палатцы) і меднымі трубамі (вельмі асабістае) зусім не страшнаўваходзіць у клас, бо загадзя ведаеш: іх папросту трэба зацікавіць.

Вольга ПРЫЁМКА

Ульяна БАКАЕВА

САМЫ ЛЕПШЫ НА СВЕЦЕ ЛЕТНІК Лета — цудоўны час, калі бяздомныя сабакі п'юць з фантанаў, у якіхнядаўна купаліся дэсантнікі... а можа, наадварот. Чым студэнт можазаняцца летам? Каб адказаць на гэтае, здавалася б, простае пытанне,трэба мець надзвычайную фантазію: наш брат увогуле непрадказаль/ны, а ў спёку нават небяспечны... сваімі выдумкамі.

Ш Л Я Х Д А С Я Б Е

Калі ў мяне запытаюцца, якое месца найбольш прыдатнае для летнягаадпачынку дзяцей і дарослых, я не задумваючыся адкажу: «Канешне ж,“Спадарожнік”!». І прычына зусім не ў тым, што ў гэтым летніку пашчас/ціла працаваць мне і яшчэ некалькім дзесяткам самых актыўных і тале/навітых прадстаўнікоў БДПУ: ён насамрэч незвычайны…

У Д З Я Ч Н А Е С Э Р Ц АСябрам пакінь утрая больш, чым сабе.

Для сябе захавай галоўнае: хоць бы крупінку чыстага сэрца.Хун Цзычэн

Дзейнасць сапраўднага педагога рэдка абмяжоўваецца школьнай прак/тыкай: творчаму чалавеку ёсць дзе разгарнуцца нават падчас летніх ва/кацый. Для нас, аспіранта Германа АРТАМОНАВА і магістра Лі Ціань/хуа, нечакана па/сяброўску звязаных родным БДПУ, яскравым пацвяр/джэннем гэтага факта стаў удзел у праекце «Дзіцячае сэрца», які аргані/завала Рэспубліканскае грамадскае аб'яднанне «Беларускі дзіцячы фонд»на базе Міжнароднага рэабілітацыйнага цэнтра «Надзея. ХХI стагоддзе».

лячэнне, ароматэрапія, велашпацыр іінш.), разнастайныя экскурсіі (напрык�лад, у маёнтак Агінскіх, дзе малых чакаўсапраўдны рыцарскі турнір) і спартыўныямерапрыемствы. Валанцёры прыклалі ўсенамаганні, каб стварыць для дзяцей ат�масферу душэўнай цеплыні, ветлівасці іўпэўненасці ў тым, што іх любяць.

Так, спадарыня Лі на працягу ўсёй зме�ны распавядала дзецям пра культурныянабыткі і традыцыі свайго народа (трэбазазначыць, што яна выдатна валодае рус�кай мовай, нават выкладае яе ў Кітайскімакіяналагічным універсітэце горада Цынь�

дао). Апрача таго, мая каляжанка аргані�завала для самых дапытлівых заняткі павывучэнні кітайскай каліграфіі; дзеці за�чаравана глядзелі, як іх педагогхутка выпісвае іерогліфы ў стро�гай паслядоўнасці, рыска за рыс�кай. Самай папулярнай фразайу атрадзе стала «во�ай�ні», што ўперакладзе значыць: «Я цябе ка�хаю!» — вось такім чынам хлоп�цы заахвочвалі і інтрыгавалідзяўчат! Быццам клапатліваямаці, спадарыня Лі ўвесь час за�баўляла�песціла малых: разам зімі запускала ў неба паветрана�га змея, глядзела кітайскія кіна�стужкі на дысплэі ноутбука...Па заканчэнні лячэбна�аздараў�ленчай змены кожнае дзіця ат�рымала на памяць па некалькі соцень пры�гожых фотаздымкаў.

Малыя, у сваю чаргу, таксама адор�валі нас найдаражэйшымі каштоўнас�цямі — сваёй шчырасцю і непасрэднас�цю. На справаздачным канцэрце дзеці

пад кіраўніцтвам спрактыкаваных пе�дагогаў Цэнтра прадэманстравалі сваеталенты, кожны па�свойму. Не засталі�

ся ў баку і мы са спадарыняй Лі, пад�рыхтаваўшы пастаноўку танца «Удзяч�нае сэрца». Сэнс гэтай пластычнаймініяцюры быў такі: сэрцайка дзіцяцібудзе моцным, калі побач стукае сяб!роўскае сэрца дарослага.

Важатымі ў «Спадарожні�ку» працуюць выключнастудэнты, і тут ёсць сваеплюсы. Маладыя людзі саміне так далёка адышлі адшкольнага парога, яны доб�ра разумеюць праблемы,якія востра турбуюць стар�шакласнікаў – і стараюццазрабіць жыццё сваіх выха�ванцаў насычаным і ціка�вым. А яшчэ студэнты якніхто іншы арыентуюцца ўсучаснай музыцы, навінкахкіно, камп’ютэрных гуль�нях, танцах і тэатральныммайстэрстве, таму тут ніколіне бывае банальных конкур�саў, а на апошняй ліней�цы — «трагічных» вершы�каў накшталт: «Як сумна,што мы развітваемся...».

З лютага па май для буду�чых важатых «Спадарожні�ка» – удзельнікаў педатрада«Ветразь» праводзяццаШкола важацкага майстэр�

Людзей, што жывуць сваёй прафесіяй, лёгка пазнаць па іскрыстых вачах і шчаслівай усмешцы. Адчуваецца: абраўшы працу па сэрцы, янызнайшлі ў ёй новы сэнс свайго жыцця. Нават сама ідэя адпачынку падаецца ім недарэчнай: навошта марнаваць час?.. Нам падаецца, аўтарыартыкулаў «летняй» падборкі — якраз з тых энтузіястаў, намаганнямі якіх дасягаецца прагрэс.

ства, трэнінгі, семінары,творчыя лабараторыі. У«Ветразя» свая педагагічнаяканцэпцыя: вялікая коль�касць конкурсных прагрампрызначана дапамагчы кож�наму падлетку знайсці сфе�ру прымянення сваіх магчы�масцей. Прага да поспехустымулюецца з дапамогайвымпелаў і кубкаў, якія ўру�чаюцца кожныя 3�4 дні пад�час урачыстай лінейкі (дарэ�чы, лінейкі ў «Спадарожні�ку» своеасаблівыя: навоштатраціць час на паўтарэнне

назваў і дэвізаў атрадаў, каліможна кожны раз называц�ца па�рознаму і прыдумвацьрозныя цікавыя штукі?).

На першы погляд усёгэта можа падацца драбя!зою. Аднак за нашым не!вялічкім вопытам стаіцьвялікая справа: мы вучымдзяцей самастойна арыен!тавацца ў гэтым цікавымі зменлівым свеце, а не ста!яць па стойцы «смірна».Гэта ўжо істотна...