alle hens februari 2013

Mariniers landen in Vlissingen

Marinemeiden bereiden zich voor op Kunduz

Alle Hens 02|1

3

33 Sport | 34 Logboek | 39 Mensen & Mutaties

Cdr Ben Bekkering blikt terug

En verder:

Vessel Protection Detachment in foto’s

Amfibische landing in Vlissingen

Marinemeiden op missie

30

18

24

ReorganisatieIk realiseer me dat deze twee gebeurtenissen veel onzeker-heid opleveren. Dat vind ik heel vervelend voor u en uw thuisfront. Ik hecht er dan ook veel belang aan om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen. En steun de minister en de secretaris-generaal bij het vinden van een doorbraak in de huidige impasse. Daarbij wordt hard gewerkt aan een structurele oplossing voor deze problematiek.

Terwijl de impasse dus voortduurt, wordt u ondertussen al geconfronteerd met voorlopers op het omklapmoment naar het nieuwe Commando Zeestrijdkrachten. De kwar-tiermakers zijn aan de slag, sleutelfuncties gepubliceerd en ingevuld, uw functiecode bekend. Daarnaast levert u ge-woon uw bijdrage aan het operationele product, zoals u dat altijd op uitstekende wijze gedaan heeft. Ik kan mij voorstellen dat u dan af en toe niet meer weet waar we naar toe werken.

Daarom wil ik waar mogelijk met u in gesprek blijven om duidelijkheid te verschaffen en uw zorgen aan te horen. Mijn chef der equipage houdt mij daarnaast op de hoogte van wat er bij u leeft. Ik realiseer me dat ik op dit moment de onrust niet kan wegnemen, want ik kan niet op elke vraag een antwoord geven. We proberen u echter zo goed mogelijk te informeren via de Alle Hens, de reorganisatie-pagina op het intranet en bijeenkomsten met uw lijnmana-gers.

VlissingenWaar wel duidelijkheid over is gekomen, is de verhuizing van het Korps Mariniers van Doorn naar Vlissingen. Na in-tensief overleg en uitgebreide berekeningen, heeft een meerderheid van de Tweede Kamer zich geschaard achter de vastgoedplannen van onze minister. In de Zeeuwse stad wordt de Michiel Adriaanszoon De Ruyter-kazerne ge-bouwd met voldoende ruimte om het volledige Mariniers Trainingscommando en de mariniersbataljons te huisves-ten, inclusief ondersteuning, opslag en stalling. Zo komen onze zeesoldaten weer naar zee. Als belangrijk onderdeel van de Koninklijke Marine is dat de plek waar ze horen te

ImpasseDe afgelopen maanden heeft er regelmatig een artikel in Alle Hens gestaan over de voortgang van de reorganisatie. Zoals u weet lag het Commando Zeestrijdkrachten goed op koers om in juni om te klappen naar de nieuwe organisatie. De bonden en het kabinet hebben echter een verschil van mening over de Wet Uniformering Loonbegrip (WUL). Het overleg is daarmee opgeschort en dat levert helaas vertraging op in de reorganisatie. 4zijn. In Vlissingen kan het Korps Mariniers hun specialiteit, het amfibisch optreden, in de nabijheid van de nieuwe kazerne beoefenen. Ook het rive-rine opereren, een van de speciale kennisgebieden van de mariniers, kan op de rivierdelta getraind worden. Met deze nieuwe kazerne is het Comman-do Zeestrijdkrachten straks vertegenwoordigd langs alle handelsroutes die van belang zijn voor Nederland. Van Amsterdam tot Rotterdam en straks ook de haven van Antwerpen.

Expeditionaire mijnenjachtcapaciteitOnlangs heeft de mijnendienst een nieuwe groepsoudste gekregen. Deze groep schepen levert een unieke capaciteit waar ik veel belang aan hecht. Immers, het verkeer op de Noordzee en in de aanloop van de eerder ge-noemde belangrijke zeehavens zouden zomaar stil gelegd kunnen worden door mijnendreiging. Dat hebben we ook gezien tijdens de operatie Unified Protector voor de kust van Libië. Een Frans fregat en haar boordhelikopter ontdekten daar mijnenlegactiviteit door Kadhaffi- aanhangers voor de kust van Misratah. Dat zorgde ervoor dat het humanitaire scheepvaartver-keer stil kwam te liggen. De bemanningen van Hr.Ms. Haarlem en Hr.Ms. Vlaardingen zijn daarop meteen adequaat in actie gekomen. Ik was dan ook erg trots om hen een medaille te mogen uitreiken. Het bewijst echter ook dat de mijnendreiging reëel is en dat er een hoop werk ligt op het bord van de zes mijnenjagers die we nog varende hebben. Ze worden namelijk dichter bij huis ook continu ingezet in de operatie Beneficial Cooperation, om de Nederlandse vaarwateren mijnenvrij te houden. Er is nog steeds be-hoefte aan een expeditionaire mijnenjachtcapaciteit. Daar moeten we ook in de toekomst in blijven investeren.

We bevinden ons in woelig water. U wordt geconfronteerd met veel on-zekerheid en onduidelijkheid. Weet dat er hard gewerkt wordt om dit weg te werken, zodat u zo snel mogelijk weet waar u aan toe bent. In de tussentijd zullen we via diverse middelen zo transparant mogelijk com-municeren over de ontwikkelingen zodat u in ieder geval op de hoogte bent van het proces. Zodra ik meer weet, zult u het van mij horen.

Vice-admiraal Matthieu BorsboomCommandant Zeestrijdkrachten, Admiraal BeneluxTwitter: @VADMBORSBOOM

Colofon:

Coverfoto: Met een amfibische landing hebben de ma-riniers hun eerste voetstappen gezet op het strand van Vlissingen. (Foto: Maurits van Hout, AVDD)

Uitgave:Alle Hens is een uitgave van de Konink-lijke Marine, geproduceerd door het Dienstencentrum Defensiemedia. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden verleend.

Hoofdredactie:KLTZSD Robin MiddelEindredactie:LTZ2OC Maartje van der Maas

Lay-out:Grafische Dienst, Audiovisuele Dienst Defensie, Den Haag

Druk:OBT B.V., Den Haag

Redactieadres:Alle Hens Postbus 10.000 | 1780 CA Den HelderTelnr.: 0223 657 660DSN 209 57660E-mail: [email protected]

Internet:www.defensie.nl

Kopijdatum:De deadline voor het volgende nummer van Alle Hens valt op 18 maart.

AbonnementenwetSinds 1 december 2011 is de nieuwe Abonnementenwet van kracht. Deze is van invloed voor abonnementen van betalende abonnees. Kijk voor meer informatie op de website www.aboland.nl en de specifieke pagina voor dit blad/deze krant.

Abonnementsprijs:€ 17,02(buitenland € 21,55 per jaar)

Aanhaling uit en overname van artikelen uit dit blad is toegestaan met bronvermelding.

ISSN 0024-0389

Voor adreswijzigingen0223 657386of [email protected]

Adreswijzigingen Veteranen:Stichting Veteraneninstituut Postbus 125 | 3940 AC DoornTelnr.: 0343 474 150

Adreswijzigingen betalende abonnees:AbonnementenlandPostbus 20 | 1910 AA UitgeestTelnr.: 0900 226 52 63 (10ct p/m)www.aboland.nl

3 A l l e H e n s | f e b r u a r i 2 0 1 32A l l e H e n s | f e b r u a r i 2 0 1 3

C O L U M N

Voorbereiding op Police Training Group 5 in volle gang

Marinemeiden op missieIn het besneeuwde Duitse Grafenwohr is het weinig comfor-tabele barakkenkamp - Kamp Aachen - gedurende drie we-ken het domein van PTG-5: de vijfde rotatie van de Police Trai-ning Group, onder leiding van kolonel der mariniers Marc Brinkman. Zo’n driehonderd militairen gehuld in – hoe con-trasterend – desertcamo, zijn voor het eerst als eenheid bij elkaar in het kader van integratietrainingen. In het idyllische sneeuwlandschap worden naast de basis skill’s en drill’s scena-riotrainingen uitgevoerd als voorbereiding op de uitzending naar Kunduz. De helft van de eenheid is marinier, de andere helft bestaat uit vlootpersoneel en militairen van de mare-chaussee, landen luchtmacht. Burgers van Buitenlandse Zaken maken de smeltkroes compleet. De uniformiteit van de eenheid verraadt nauwelijks de aanwezigheid van vrou-wen, alsof ze volledig opgaan in het geheel. Maar wie de deur van barak 1201 opent komt toch echt in een andere wereld. Bergen kleding, vrolijke muziek, zoete parfumlucht en zak-ken snoepen markeren de aanwezigheid van de ruim twintig vrouwen die PTG-5 rijk is.

Onlangs ontmoette onze minister van Defensie drie marine-

vrouwen van het eerste uur. In de jaren veertig was het

bijzonder dat deze dames, inmiddels van respectabele leeftijd,

‘onder de wapenen’ kwamen. Nu, zeventig jaar later, zijn

vrouwen niet meer weg te denken binnen het Commando

Zeestrijdkrachten. Maar in al die jaren is wel het een en

ander veranderd, een portret van stoere marinemeiden anno

2013. Tekst en foto’s Doenja Zwaan

Al sinds hun opkomst in 2010 zijn de korporaals logistieke dienst geneeskundige dienst Jamie Gomersbach (23) en Kar-lijn Paus (24) onafscheidelijk. Voor Jamie was de keus voor een baan bij Defensie heel logisch: “Ik kom uit een echte de-fensiefamilie, mijn moeder zat bij de vloot, mijn vader was marinier en mijn broer zit bij de luchtmacht’. Al op de mid-delbare school dacht Jamie aan een carrière bij ‘de baas’. Maar het was haar vader die uiteindelijk met de wijze woor-den kwam: ‘dat ik toch maar beter eerst een opleiding in de burgermaatschappij kon doen’, aldus Jamie.

Net als Jamie wilde Karlijn vooral een avontuurlijke baan, zo-doende solliciteerde ze met haar MBO-Verpleegkunde op zak bij de marine. In Hilversum werd ze opgeleid tot Algemeen Militair Verpleegkundige, waarna ze samen met buddy Jamie bij de mariniers in Doorn werd geplaatst. Karlijn voelt zich prima thuis in de mannenwereld: “Je moet wel echt je man-netje staan maar het gaat me tot nu goed af. De mariniers houden van duidelijkheid en discipline. Als ze iets willen dan gaan ze er ook volledig voor, die mentaliteit kan ik wel waar-deren”.

Patiënt behandelen Jamie en Karlijn zijn allebei als Algemeen Militair Verpleeg-kundigen (AMV) geplaatst in een Police Operational Mentoring & Liaison Team (POMLT). Iedere POMLT – er zijn er zes - bestaat uit negen mariniers, vijf marechaussees en een AMV’er. Deze teams zijn verantwoordelijk voor de praktijkopleiding van de Afghaanse politie. Tijdens het opwerktraject doorlopen de POMLT’s het complete scenario: van patrouilles tot wounded-man drill. Zowel Karlijn als Jamie wilden graag op uitzending maar voor PTG-5 stonden ze allebei op de reservelijst. Het pakte goed uit, vlak na elkaar kregen ze te horen dat ze mee mogen. Karlijn: “Dit werk is echt gigantisch uitdagend, het is natuurlijk heel anders als je een patiënt behandelt die je

goed kent.” “Ik hoop natuurlijk niet dat er iets gebeurt maar als dat wel het geval is weten onze teams dat ze op ons kun-nen rekenen”, vult Jamie aan. Ondanks dat beide meiden zich goed kunnen handhaven in het mannenwereldje is het wel fijn dat ze elkaar nog hebben. Karlijn: “Tot nu toe is de sfeer heel goed gebleken, we weten binnen ons team wat we aan elkaar hebben. Maar het is natuurlijk wel fijn dat ik Jamie heb om op terug te vallen”. De POMLT’s bestaat naast een vrouwelijke AMV’er vaak ook uit een vrouwelijke marechaus-see. “Ik kijk niet anders tegen de samenwerking met mannen maar het is wel prettig dat er ook nog vrouwen zijn waar je bepaalde dingen mee kunt delen”, besluit Jamie.

De meiden doorlopen alle senario’s: van patrouilles tot wounded man-drills.

Sergeant logistieke dienst Administratie Marka Ploeg (40) is tijdens PTG-5 toege-voegd-S1 (Personeel). Als matroos heeft Mar-ka zo’n zes jaar aan boord van Hr.Ms. sche-pen gevaren en diverse operationele reizen gemaakt. Na een uitzending naar Kabul in 2007 wordt PTG-5 haar tweede landuitzen-ding. Maar toch ervaart ze dit als weer een nieuwe dimensie in haar loopbaan bij de

Korp

oraa

ls Ja

mie

Gom

ersb

ach

en K

arlij

n Pa

us

Serg

eant

Mar

ka P

loeg

4 5A l l e H e n s | f e b r u a r i 2 0 1 3 A l l e H e n s | f e b r u a r i 2 0 1 3

T R A I N I N GT R A I N I N G

marine: “Het leuke van deze missie is dat je een betere kijk hebt op je militair zijn". Daar zorgt het gezamenlijke opwerktraject onder leiding van de mariniers wel voor. “Ook is het de eerste keer dat ik er erg in heb dat ik als vrouw anders ben”. Immers, werken met de mariniers vereist een andere aanpak: “zo-lang je maar duidelijk bent zijn er geen pro-blemen”. Welke verwachtingen heeft Marka? “Voor mezelf verwacht ik geen spannende tijd, sterker nog ik hoop op een saaie uitzen-ding, in de vorm van geen slachtoffers dan”. Marka is samen met de Stafofficier Personeel onder meer verantwoordelijk voor de be-manningslijsten, het salaris, tickets van en naar het gebied en de verlofindeling. On-danks het uitgebreide opwerktraject – waar-bij ook vlootpersoneel onderworpen wordt aan een vijf-weekse groene module - zal haar functie zich voornamelijk op het kamp in Kunduz afspelen. “Die opwerkperiode is wel wat lang, wij zijn er klaar voor, dus kom maar op met die uitzending!”

De stoere Yoni Klemann (27) is korporaal lo-gistieke dienst goederenbeheer, tijdens de uitzending naar Kunduz in mei is zij vooral te vinden bij de expeditie, onderdeel van het Support Detachement. “Ik heb een oplei-ding Track & Trace gehad, zodat ik straks de in- en uitkomende goederen kan inscannen, re-gistreren en naar de gebruikers kan doorsturen”. Yoni heeft absoluut geen moei-te om met mannen te werken, de samenwer-king met mariniers ervaart zij eigenlijk als iets wat heel gewoon is. De uitzending naar Afghanistan is wel de eerste, hoewel ze sinds haar opkomst in 2006 al ruim drie jaar aan boord van Hr.Ms. Van Amstel heeft gevaren. “Daarna ben ik voor drie jaar in Doorn ge-plaatst, dus werken met de mariniers is niets nieuws voor mij”, verduidelijkt Yoni. Ze gaat er met volle kracht tegenaan: “Ik heb er heel veel zin in en ik verwacht een leuke uitzen-ding zeker gezien de goede sfeer binnen de eenheid”.

"De uniformiteit van de eenheid ver-raadt nauwelijks de aanwezigheid van vrouwen, alsof ze volledig opgaan in het geheel"

Korp

oraa

l Yon

i Kle

man

n

Tijdens de training beoefenen de teams alle scenario's zoals bijvoorbeeld de wounded man-drill.

Vernieuwing op de achtergrond

Marinebedrijf:

motor voor innovatieDe Koninklijke Marine is al 525 jaar een innovatief krijgsmachtdeel. Handel en marine gingen al die

jaren hand in hand, waardoor in tijden van economische tegenwind ook altijd werd bezuinigd op de

vloot. Dat heeft ons gedwongen onze mensen en middelen altijd op vernieuwende wijze in te zetten:

om niet alleen zo efficiënt mogelijk te opereren maar ook om onze diensten zo effectief mogelijk in

te zetten. Vandaag de dag levert het Marinebedrijf, vaak op de achtergrond, een belangrijke

bijdrage aan deze innovaties. Alle Hens nam een kijkje bij de afdelingen Advies, Sensoren en Wapensy-

stemen en Ontwerp en Realisatie. Tekst en foto’s: Maartje van der Maas

Uiteraard zijn deze drie afdelingen niet de enige op het Marine-bedrijf waar innovatief gewerkt wordt. In volgende nummers van Alle Hens zal aandacht besteed worden aan ander vernieuwend werk.

Advies

“Wij denken na over en geven advies in wat een schip een oorlogsschip maakt.” Met dit korte statement vat Arnold Boomstra, hoofd van de afdeling Advies, de werkzaamheden van zijn 25 medewerkers samen. Dat deze afdeling over in-novaties nadenkt, wordt duidelijk als hij verder vertelt. “Wij worden in een heel vroeg stadium betrokken bij de bouw van een nieuw schip. Dat begint altijd met een pakket aan opera-tionele eisen: het moet in het lage geweldsspectrum ingezet worden, het moet met een gereduceerde bemanning varen, het moet regelmatig onder kust opereren. Wij kijken naar de technologische mogelijkheden, de sensoren, de wapenen de communicatiesystemen die passen bij deze eisen.” De denkers, ontwerpers en uitvoerders van de afdeling Advies ontwikkelen prototypes die ze testen op geschiktheid om la-ter in gebruik te nemen.

PraktijkvoorbeeldHet communicatiesysteem met de draadloze telefoons aan boord van de patrouilleschepen waarop slechts 50 beman-ningsleden zitten. Hierin komt de uitspraak ‘wat een schip een oorlogsschip maakt’ goed uit de verf. Boomstra: “Uiteraard zijn er ook koopvaardijschepen die met draadloze communicatiesy-stemen varen. Echter, die hoeven geen rekening te houden met wisselende rollen, zoals een officier van de wacht die ook 1e brandmeester is. Er is goed nagedacht over al die verschillende rollen die in het systeem moeten passen. Daarop moest het opnieuw ontwikkeld worden. Dat hebben wij gedaan.”

Arnold Boomstra bij een schaalmodel van het vernieuwde M-fregat.


M A T E R I E E LT R A I N I N G

Praktijkvoorbeeld “Het valt eigenlijk niet zo op maar op het patrouilleschip van de Holland-klasse vind je veel minder antennes terug”, aldus Boomstra. “Wij hebben het Inte-grated Communications Anten-ne System, het ICAS, ontwikkeld. De antennes zitten geïntegreerd in de piramidevormige mast en op de top zit een antenne voor satellietcommunicatie. Alleen de lage frequentie antennes zijn nog zichtbaar. Daarover wordt ook al nagedacht om die in een volgende fase in de mast te inte-greren.”

De afdeling Advies heeft een grote kennis op het gebied van elektromagne-tische velden. Essentieel voor een krijgsmachtdeel als de Koninklijke Ma-rine waar zowel aan boord als op de wal antennes tot het dagelijkse decor behoren. Eén scheepsklasse vormt daarbij een uitzondering.

Ontwerp en Realisatie

“Wij doen aan productontwikkeling op het gebied van elek-tronica en software”, verklaart Eric van der Velde, hoofd van de afdeling Ontwerp en Realisatie (O&R) waar ongeveer 60 mensen werken. De meesten met een afgeronde technische HBO- of WO-opleiding. “Dat de marine eigen ontwerp en ontwikkelcapaciteit heeft bespaart veel geld.” Die uitspraak wordt meteen waarheid als Van der Velde ver-der vertelt. “Wij varen met hoogtechnologische schepen die bijzondere taken hebben. Daarvoor is specialistische appara-tuur benodigd. Een gedeelte van die apparatuur is te koop bij andere bedrijven of kunnen we daar laten ontwikkelen. Ech-ter, sommige zaken zijn niet op de markt te verkrijgen, zijn heel duur omdat er slechts één verkoper is of kosten veel tijd en geld om te laten ontwikkelen. Wij hebben de kennis in huis om het dan zelf te doen.” Ook apparatuur van verschil-lende fabrikanten koppelen is een belangrijk deel van ons werk.

lingen is het niet altijd mogelijk om een nieuwe generatie component zomaar in te bouwen om iets te repareren. Dat heet met een mooi woord obsolescence. “Als wij niet zelf zouden kunnen ontwerpen, word je ge-dwongen een heel nieuw systeem te kopen. Op onze afdeling is de expertise om hiervoor oplossingen te ontwerpen en te bouwen, zo-dat de technologie van verschillende genera-ties met elkaar kan communiceren. Dat scheelt echt enorm veel geld. ” De kracht van O&R ligt volgens Van der Velde ook in het feit dat ze onderdeel van de organisatie zijn. “We hebben geen commercieel belang en we spreken dezelfde taal.” Daarom kunnen we met relatief weinig mensen veel werk verzet-ten.

Sensoren en Wapensystemen

“Wij zijn gespecialiseerd in de instandhou-ding van de sensoren- en de wapensyste-men”, vertelt hoofd van de afdeling Albert Stam terwijl hij door de Sensoren- en Wa-pensystemenhal –in de volksmond de B&O-hal- loopt. Bij deze materieelgroep werken 280 specialisten aan de verschillende syste-men van de schepen. “Daarvoor beschikken we niet alleen over de kennis en documenta-tie om ervoor te zorgen dat onze systemen lang mee gaan. We hebben ook alle reserve-delen, werkplaatsen en de testmiddelen om de ‘keten’ in stand te houden.” Met die ‘ke-ten’ doelt Stam op de mogelijkheid die al-leen een oorlogsschip heeft: namelijk een granaat of een missile op een doel te krijgen. “Van detectie naar signaalverwerking naar dreigingsevaluatie naar aanwijzing tot schie-ten en raken. Al de systemen die daarvoor zorgen worden hier in stand gehouden.” Het Marinebedrijf vernieuwt voornamelijk in de manier waar-op dat gebeurt.

Praktijkvoorbeeld“Als de goalkeeper, maar ook andere syste-men, groot onderhoud moet hebben, wor-den ze van het schip getakeld en komen ze in de B&O-hal op een pedestal, een onder-stel te staan. Een belangrijke vernieuwing is dat wij de systemen in de productiehal dy-namisch kunnen testen. Het levert grote winst op in de kwaliteit van de systemen als je de bewegingen en de sturing, of de pres-taties van de antennes en het schieten hier al kan testen. Zo kunnen wij onze klanten goede en betrouwbare producten leveren.”

Praktijkvoorbeeld“We onderhouden de SMART-L radar en de Active Phased Array Radar (APAR) samen met de Duitse marine. Hun schepen van de Sachsen-klasse, de F124-klasse, hebben deze systemen immers ook. Het is niet effi-ciënt voor beide landen om alles voor zich te doen dus daarom hebben we deze sa-menwerking op touw gezet.” Stam toont een verbrande component van de APAR. “Deze componenten worden uit het sy-steem gehaald en komen in een vrachtwa-gen naar Nederland. Wij zijn vernieuwend in de manier waarop we deze componenten repareren maar ook in de manier waarop we ze afregelen, zodat ze beter gaan presteren tot aan het trans-port en zodat ze in een betere conditie blij-ven. In het schip zitten ze in een ruimte met speciale luchtbehandeling.” Hij trekt een felgele koffer uit een kast. “Daarom hebben we samen met Thales deze koffer ontwik-keld. De componenten gaan in een droog-zak en daarna in de koffer op transport naar Nederland.” Zo gaan we efficiënt en effec-tief met onze middelen om.

Eric van der Velde bij het Local Control Panel

PraktijkvoorbeeldIn de mast van het patrouilleschip zit enorm veel sensor-, wapenen communicatieapparatuur, afkomstig van diver-se fabrikanten. “Als één van die apparaten een storing

heeft, wil je wel graag weten waar die zit om het probleem snel te kunnen oplossen”, aldus Van der Velde. Daarvoor heeft O&R het Local Control Panel ontwikkeld. Een heel slim kastje dat een hoop verschillende parameters contro-leert zoals bijvoorbeeld temperatuur of stroom de status van de apparatuur. “Meer dan 4000 gegevens worden min of meer continu gemeten, bewaakt en langere tijd opgesla-gen. Bij een fout kan de bemanning dus ook terugkijken" zegt Van der Velde. Dit kastje is overigens ook nergens an-ders te koop. Met groene of rode blokjes op een touchs-creen geeft het LCP de gesteldheid van alle apparatuur aan. Zo weet je dus waar je moet zoeken als er ergens iets mis is.

Maar niet alleen bij het ontwikkelen van nieuwe apparatuur komt de expertise van O&R tot zijn recht. Van der Velde toont een superkleine chip. Het lijkt 'een dropje', maar bevat door O&R ontwikkelde complexe software, die ook in telefoons en tablets zit. Die software bepaalt de werking van een ap-paraat. “Niet voor niets brengt Apple regelmatig een nieuwe telefoon op de markt. Als je iPhone 3 na verloop van tijd stuk gaat, is het vaak niet meer mogelijk om hem te laten repare-ren. Simpelweg omdat de technologie te sterk is veranderd. Je koopt waarschijnlijk een nieuwe.” De techniek aan boord is duur en complex, dus even vervan-gen is geen optie. Maar vanwege die supersnelle ontwikke-

In dit apparaat worden printplaten gemaakt.


M A T E R I E E LM A T E R I E E L

De enorme SMART-L radar in de B&O-hal.

Albert Stam bij een pedestal, een onderstel voor een wapensysteem.

Project doorlopende technische leerlijnen

Werkend leren, lerend werkenSamenwerking met de vloot De kern van het project ligt daarom dan ook in de samenwer-king tussen KMTO en vloot. “Schoolverlaters krijgen op Erf-prins een praktijkgerichte opleiding van een aantal weken in specifieke vaardigheden zoals bijvoorbeeld electrotechniek, meten, werktuigbouwkunde of solderen. Daarna gaan ze aan boord om verder te leren op de werkplek.” Daar zijn ze niet op zichzelf, de KMTO blijft de leerlingen ondersteuning en biedt begeleiding. Naast de ondersteuning vanuit de school wordt, net zoals vroeger, van het kader aan boord verwacht dat ze de nieuwe collega’s begeleiden in het doorlopen van het ‘praktijkleerboek’. Hierin staan praktische leertaken die oplopen in moeilijkheid en voorzien zijn van beoordelings-

criteria. Zo gaat de nieuwe collega zich ver-der bekwamen op de werkplek en zijn port-folio volgen. In de uitvoering verandert het een en ander. Wat echter blijft is het bewust-zijn dat je uiteindelijk in de praktijk pas echt het vak leert. Daarom is ondersteuning van-uit de vloot essentieel bij het opleiden van nieuwe collega’s. De school is echter steeds op de achtergrond aanwezig en zal op gezet-te momenten ondersteunende kennis bie-den, een veilige leeromgeving of specifieke faciliteiten.

De eerste pilot in het kader van de doorlopende leerlijn is gehouden aan boord van Hr. Ms. Johan de Witt. ‘Proefkonij-nen’ waren horizontaal instromende korporaals met een MBO- of Havodiploma op zak. De ervaringen zijn positief. “De vaktheorie sloeg beter aan omdat die werd gegeven met gebruik van de scheepsinstallaties. De bemanning was blij met de extra handjes die geboden werden. De toekomstige korporaals waren snel zelfstandig en zijn ook ingezet voor onderhoudswerkzaamheden. Onder het motto samen wer-ken, samen leven werden de nieuwe collega’s snel opgeno-men in de bemanning. Het leven en werken aan boord inspi-reerde hen en ze zijn dan ook gemotiveerd om zo snel mogelijk de vloot op te gaan.”

“De grootste verandering die plaatsvindt, is dus dat we nadrukkelijker gaan sturen op het opdoen van kennis en ervaring aan boord van de schepen”, weet Koerse. “Zo zal bijvoorbeeld een korporaalsopleiding ook voor een groot deel varend gevolgd worden. We hebben dan een gemotiveerde matroos, inzetbaar op een reguliere functie die lerend werkt en werkend leert op weg naar zijn eerste functie als korporaal.”

Ook de korporaalsopleiding zal voor een groot deel varend gevolgd worden

‘In 2016 is leren overal en altijd vanzelfsprekend, geregis-seerd en ondersteund door Opleidingen Koninklijke Marine (OKM).’ Met deze duidelijke toekomstvisie als leidraad, is Koninklijke Marine Technische Opleidingen (KMTO) aan de slag gegaan met het project doorlopende technische leerlij-nen. Zo koppelt de KMTO het schoolse deel van de opleidin-gen aan de kennis en ervaring die de leerlingen opdoen op de werkplek. De nieuwe collega krijgt in zijn initiële oplei-ding een startkwalificatie mee. Gedurende zijn plaatsingen doet hij kennis en ervaring op: hij leert al werkend. Waar no-dig volgt hij een opleiding in een realistische leeromgeving op school: lerend werken. Zo start de doorlopende leerlijn

bij het in dienst treden en eindigt pas op het verlaten van de Koninklijke Marine. Maar de toekomstvisie is niet het enige dat ten grondslag ligt aan de nieuwe wijze van opleiden. “Het is een innovatieve manier om de hedendaagse ontwik-kelingen nog beter het hoofd te bieden en tijdens de doorlo-pende leerlijn over een goedgeschoolde en gemotiveerde technische medewerker te beschikken.”

Tekort aan techniciWat zijn dan die hedendaagse ontwikkelingen? “In Neder-land is er een chronisch tekort aan technici”, vervolgt Koer-se. “Wij zijn niet de enigen die in de vijver van schoolverla-ters vissen. Om hen te kunnen boeien en aan onze organisatie te binden, moeten we wel wat te bieden hebben. Er gaat niets boven de praktijk, ook al is de beroepscontext

de laatste jaren met simulatoren en practica goed na te boot-sen in het klaslokaal. En deze jongens en meiden komen bij de marine om te varen, niet om in een klaslokaal te zitten. Daarom moeten we ze zo snel mogelijk aan boord krijgen en daar samen met collega’s aan de technische installaties laten werken.” Daarnaast zijn er nog een aantal andere ontwikke-lingen op het gebied van de technische opleidingen. “De nieuwe opzet van de voortgezette vakopleiding (VVO) van de horizontale instromers, de integratie van de TD en WD, het verkorten van initiële opleidingen en aanpassingen in het functieonderwijs zijn ook belangrijke gegevens als basis voor het project doorlopende technische leerlijnen.”

Rekenregels beklijven het best met praktijk-voorbeelden.

De commandant van Koninklijke Marine Technische Opleidingen, KLTZE Rob Koerse.

De leerlingen moeten zo snel mogelijk aan boord om daar samen met collega’s aan de technische installaties te werken.

“In de praktijk leer je meer dan in de schoolbanken. Het is ook leuker en inspirerender.

Daarnaast komen onze nieuwe collega’s om te varen en niet om in een leslokaal te

zitten”, concludeert de commandant van Koninklijke Marine Technische Opleidingen

kapitein-luitenant ter zee E Rob Koerse. “Daarom zullen we de toekomstige technici

nog veel meer in samenwerking met de vloot opleiden.” Die samenwerking wordt de

komende jaren gestroomlijnd door het project doorlopende technische leerlijnen.

Tekst: Maartje van der Maas | Foto’s: Archief


O P L E I D I N GO P L E I D I N G

Uiteindelijk leer je het vak pas echt in de praktijk

Om technici te boeien en aan onze organisatie te binden, moeten we wat bieden

1500 mede-werkers over op SAPIn de herfst van 2013 gaat een groot deel

van de walorganisatie van het Commando

Zeestrijdkrachten over op SAP. Maar nu al

worden 1500 medewerkers van de werk-

plaatsen en magazijnen van het Marinebe-

drijf en Matlog klaargestoomd om met het

nieuwe systeem te gaan werken. Daarnaast

komt er een steunpunt aan de wal dat

tijdelijk de SAP- werkzaamheden voor de

meeste schepen overneemt. Tekst: Anne

Catherine de Leeuw | Foto’s: Archief

Met SAP ligt de hele materieellogistieke en financiële be-drijfsvoering van Defensie vast in één systeem. Nu zitten de materieellogistieke en financiële gegevens nog in ongeveer 140 grote en kleinere Informatie Voorzieningssystemen die elkaar niet verstaan. Hierdoor is er geen eenduidig zicht op de beschikbaarheid en de staat van onderhoud van het mate-rieel.

Eén systeemDankzij SAP werkt straks iedereen met hetzelfde systeem, met dezelfde informatie en sluiten processen op elkaar aan. Zo kan periodiek onderhoud worden voorgeschreven en kunnen reserve onderdelen tijdig worden besteld en aange-vuld. Zijn er reparaties nodig, dan worden er werkorders in-gevoerd en wordt herstel in de werkplaatsen gepland en uit-gevoerd. Al met al inzicht in de kosten van het onderhoud.

TransparantDit maakt dat bedrijfsprocessen transparant en beter be-heersbaar zijn. De doorlooptijden van werkorders worden korten en de voorraadkosten gaan omlaag. Ook is inzichte-lijk waar Defensiematerieel zich bevindt zodat missies mak-kelijker en sneller kunnen worden voorbereid.

VoorbereidingAan de invoering van SAP zijn jaren van voorbereiding vooraf gegaan. De deelprojecten Orderbesturing, Logistiek en Vloot van Project Zeeketen werken samen met medewerkers van

CZSK aan de vele voorbereidingen. Zij bepalen welke materi-eellogistieke bedrijfsprocessen in SAP komen en maken SAP gereed voor gebruik. Ook bereiden zij de SAP-gebruikers, beheerders en organisatiedelen voor op de nieuwe bedrijfs-voering.

Nieuwe manier van werkenWant SAP vraagt om een nieuwe manier van werken en den-ken. Alle lege velden moeten ingevuld worden terwijl dit bij de oude systemen niet altijd nodig was. Ook moeten we na-denken over alle stappen die gezet worden in een bepaald proces, zoals bijvoorbeeld de melding van een defect tot aan de afronding van de reparatie. Alle gebruikers die daarmee te maken hebben, moeten voorbereid worden op het werken met SAP.

OpleidingenDe toekomstige SAP-gebruikers worden opgeleid door het opleidingsinstituut OTCLog in Soesterberg. Aanvullend hier-op krijgen zij in presentaties, workshops en trainingen de benodigde informatie om met SAP te leren werken. Mede-werkers worden ook gevraagd mee te denken over de nieuwe materieellogistieke processen, data te schonen of op een andere manier een bijdrage te leveren.

De komende maanden staan er verschillende verhalen in Alle Hens die ingaan op de mutatie naar SAP.


R E O R G A N I S A T I ER E O R G A N I S A T I E

Interview

Geluk bij een ongelukIntro: Bijna 35 jaar lang diende luitenant-ter-zee van vakdiensten 2OC b.d. Ko Kroes (92) bij de Koninklijke

Marine. Kroes maakte de Tweede Oorlog mee als stoker op Hr.Ms. Tromp en Hr.Ms. Van Galen. “Luiken dicht en

dan maar hopen”, zo omschrijft hij nuchter de momenten dat de strijd uitbarstte. Een ‘ouwe taaie’ vertelt over

de dagen dat hij meer dan eens geluk bij een ongeluk had en de lange carrière die nog volgde.Tekst: Joost Margés I Foto’s: archief Ko Kroes

Na een diensttijd van 35 jaar (1937-1972) geniet de oud-mari-neman inmiddels opgewekt en in behoorlijk goede gezond-heid van de oude dag in Vlissingen en kijkt hij met genoegen terug op zijn tijd in uniform. Op 1 november 1937 kwam Kroes als stoker derde klas in dienst. Na twee jaren aan boord van meerdere schepen gevaren te hebben, vertrok hij als ‘tweede klas’ eind 1939 met de Baloeran naar Nederlands-Indië. Al snel kwam Kroes als stoker eerste klas aan boord van de lichte kruiser Hr.Ms. Tromp terecht. En toen werd het oorlog.

“Met de Tromp raakten we slaags met een Japanse kruiser in de Straat Badoeng, in de nacht van 19 op 20 februari 1941, ruim een week voor de Slag in de Javazee. We kregen dertien treffers te verwerken. Zelf maakte ik het niet heel bewust mee. Ik zat in de machinekamer en hoorde wel schoten, maar wist niet of die van ons of van onze tegenstander wa-ren. Het was meer van: ‘Luiken van de machinekamer dicht en dan maar hopen dat het goed zou aflopen’. Onze scheeps-huid was niet gelast, maar zat met klinknagels aan el-kaar. Die staken er na de di-recte treffers een paar centi-meter uit, op bepaalde plaatsen, waardoor water naar binnen liep. Wij dus ge-lijk terug naar Soerabaya. Op de marinewerf gingen er een paar platen op de gaten, waarna we vertrokken naar Australië.” Geluk bij een on-geluk was dat de Tromp hier-door niet in de fatale Slag in de Javazee terechtkwam.

Tromp ongrijpbaarDe taak voor de opgelapte Tromp werd het escorteren van Australische troepentransportschepen richting het Midden-Oosten. Na deze periode werd het schip gestationeerd in Co-lombo op Sri Lanka, het toenmalige Ceylon. “Vanuit daar voerden we aanvallen uit op doelen op Sumatra. Tijdens één van die kustbombardementen zagen we Japanners in hun onderbroek uit hun slaapverblijven rennen richting hun ge-schut. Toen ze ons vuur beantwoordden, werden we getrof-fen boven het ketelruim en in de kombuis. Geluk bij een ongeluk was dat geen van beide granaten explodeerde. We hebben ze overboord kunnen werken.” De Tromp kon de trip vervolgen en deed mee aan een aanval op een eilandje ten noorden van Sumatra. “Hier stond een Japans munitiedepot dat even later de lucht in ging”, vertelt de oud-marineman met genoegen. Andersom zou de kruiser voor de Aziaten haast ongrijpbaar blijven; ondanks dat de Japanners tot vijf-maal toe rapporteerden dat het schip gezonken was, over-leefde de Tromp de oorlog.

Wel kwam het tijdstip dat Kroes afscheid zou nemen van het schip. In 1944 ging hij aan de slag op de torpedobootjager Hr.Ms. Van Galen en vertrok hij naar Engeland. Vanaf daar voerde het schip kort na de Invasie van Normandië escortes uit voor troepentransportschepen vol Amerikaanse GI’s, om ze te be-schermen tegen Duitse U-boten. Dit werk ging door tot het einde van de oor-log in West-Europa, in mei 1945. Het zou voor Kroes zelf nog een jaar duren voordat hij met zijn schip zou terugkeren in Nederland.

Spannende tijdenBij thuiskomst zag Kroes zijn vriendinnetje na vijf jaar weer terug. De liefde bleek niet geweken. Veel rust werd de latere vader en moeder van vijf zonen en één dochter niet gegund, want in 1951 vertrok de inmiddels sergeant-ma-chinist met de Van Galen naar Korea. Hier onderscheidde de jager zich in 1951 namens de Verenigde Naties met het uitvoeren van kustbombardementen, zoals bij Hungnam. Acht jaar later was het weer raak en was Kroes andermaal anderhalf jaar van huis, ditmaal met de jager Hr.Ms. Amsterdam naar Nieuw Guinea. De taak: patrouilleren en voorkomen dat Indonesische infiltranten er voet aan land kregen.

Bij thuiskomst in 1961 volgde nog een periode elf jaar van vooral varende plaatsingen aan boord van jagers en fregatten tot aan zijn leeftijdsontslag in 1972. De toen 52-jarige oud-marineman vertrok vervolgens spoorslags naar Engeland. Pas in 1995 keerde Kroes terug in Nederland. Door de lange afwe-zigheid ging het contact met de marine en oude kameraden grotendeels ver-loren. Terugkijkend op vooral de oorlogsjaren bij de marine, is Kroes be-scheiden over zijn eigen rol, ondanks een hele trits aan medailles, zoals het Oorlogsherinneringskruis met de gespen Krijg ter Zee 1940-1945, Javazee 1941-1942, Oost-Azië-Zuid-Pacific 1942-1945 en meer.

“Ik heb gewoon mijn dienst gedaan. Het waren vaak spannende tijden; meer dan me lief was. Toch ben ik relatief goed door de oorlog geko-men.” Al met al kijkt hij vooral met trots terug op zijn gehele loopbaan. “Ik heb al mijn pakken nog; ze hangen keurig naast elkaar in de kast.”Streamer: Ondanks dat de Japanners tot vijfmaal toe rapporteerden dat het schip gezonken was, overleefde de Tromp de oorlog.

LTZ

2OC

Kroe

s in

zijn

actie

ve d

iens

ttijd

.Kr

oes:

“Ik

heb

gew

oon

mijn

die

nst g

edaa

n”.

De lichte kruiser Hr.Ms. Tromp waarop Kroes hachelijke momenten beleefde.


P E R S O N E E LP E R S O N E E L

Het jaar 2013 staat in het teken van 525 jaar Nederlandse Zee-macht. “Daar willen we met alle collega’s bij stil staan”, aldus kapitein-luitenant-ter-zee Robin Middel. “Van oudgedien-den en veteranen tot de net ingestroomde collega’s, ieder-een is welkom. Zowel militairen als burgermedewerkers van alle rangen en standen.” Het Hoofd Communicatie van de marine vertrouwt erop dat het een onvergetelijke dag wordt. “Wat is er nu mooier dan samen met je collega’s anekdotes te delen. Tel daar een concert, de traditionele blauwe hap en spectaculair vuurwerk bij op en de dag is compleet. De ambi-ance van Sail maakt vervolgens het plaatje af.”

SaamhorigheidsdagDe aftrap van de Marinedagen wordt op bijzondere wijze ge-nomen. De gebruikelijke Veteranendag, voorafgaand aan de Marinedagen, is voor de gelegenheid omgezet in een saam-horigheidsdag. “We openen ’s ochtends onze deuren voor de ruim 8000 veteranen van de marine, maar daar komen ’s middags nog vele tienduizenden extra gasten bij”, legt Mid-del uit. “De Veteranendag loopt rond een uur of twee over in de zogenaamde saamhorigheidsdag voor al het oud- en ac-

tiefdienend marinepersoneel.” De marine verwacht moge-lijk zo’n 65.000 (oud-)collega’s en biedt hen een speciaal programma waar delen van marineverhalen centraal staat. De moeite waardHet is voor het eerst in de geschiedenis van de marine dat al het personeel, oud en nieuw, tegelijkertijd uitgenodigd wordt voor een reünie. “We zijn druk bezig met het uitwer-ken van de details van het programma, maar het is absoluut de moeite waard om donderdag 20 juni naar Den Helder af te reizen.” Middel wil nog niet te veel prijsgeven over de pre-cieze invulling van de dag. “Maar 1 ding is zeker, over de of-ficiële opening van de dag praat men nog eeuwen na”, ver-klapt de overste glimlachend. “Zonder gekheid, het is een unieke gelegenheid waar hopelijk veel collega’s op af ko-men. Het is niet alleen de aftrap van de Marinedagen, maar ook Sail Den Helder start dezelfde dag. Onze gasten hebben vanaf de marinehaven goed zicht op de historische schepen van Sail, en kunnen natuurlijk ook de Sail-in vanaf de dijk bewonderen. Tot zeker 23.00 uur ’s avonds is er genoeg te zien en te doen op en rond de marinehaven.”

Hoe schrijf ik me in?

Vanaf 1 maart kan iedereen die bij de marine heeft gewerkt zich gratis online inschrijven. Zowel burger als militair. Op de startpagina van www.marine525.nl staat dan een duidelijke inschrijfknop. Via deze knop komt u op de inschrijfpagina terecht, waar u in enkele stappen uw gegevens kan doorgeven. Na het inschrijven ontvangt u een bevestiging en een uitnodiging voor deze bijzondere dag. Surf dus vanaf 1 maart naar www.marine525.nl en schrijf u direct in voor de grootste marinereünie ooit!

Let op: actief dienend personeel en veteranen hoeven zich niet in te schrijven. Zij ontvangen apart een uitnodi-ging via de gebruikelijke kanalen.

De dag belooft een mooie mix tussen huidig en voormalig marinepersoneel te worden. Saamhorigheidsdag Een weerzien met oude marinematen voor iedereen.

Marinedagen & Sail Den Helder

Het jaar 2013 staat voor het maritieme krijgsmachtdeel in het teken van 525 jaar georganiseerde Zeemacht in Nederland. De Marinedagen in Den Helder, gecombi-neerd met Sail, zijn het hoogtepunt van het jubileumjaar.

Donderdag 20 juni opent de marine haar deuren voor oudgedienden, actief dienend marinepersoneel en andere gasten. Een deel van de marinehaven is dan ook open voor bezoekers van Sail Den Helder.

Vrijdag 21 juni en zaterdag 22 juni is de marinehaven te bezoeken van 10.00 tot 23.00. Op zondag 23 juni is het terrein toegankelijk tot 18.00.

Het is donderdag 20 juni 2013. De marinehaven in Den Helder staat vol met mensen. Ze lachen, halen

herinneringen op en vertellen sterke marineverhalen onder het genot van een hapje, drankje en live

muziek. Huidig en voormalig marinepersoneel vormen samen één mengelmoes die marine uitademt.

Het is de aftrap van de Marinedagen en Sail Den Helder. Foto’s: Archief


P E R S O N E E LP E R S O N E E L

“Dit wordt de grootste marinereünie ooit”


o e f e n i n go e f e n i n g

Mariniers nu ook letterlijk geland in Zeeland

Ontvangst met open armenLangzaam komt de zon achter de Vlissingse boulevard vandaan als de landingsvaartuigen uit de mist opdoemen

bij het Badstrand. De sprong vanaf de klep in de branding is voor de marinier maar een kleine stap, maar voor

Zeeland een grote sprong voorwaarts. Dat het Tweede Mariniersbataljon zo kort na het akkoord van de Tweede

Kamer om de parate troepen van het Korps Mariniers naar Vlissingen te verkassen hier oefent, blijkt toeval. Tekst:

Joost Margés I Foto’s: Maurits van Hout (AVDD)

niers Rob Verkerk, heeft eveneens een eigentijdse kijk op de inzet van mariniers. Waar Roep een maatschappelijk inzet bepleit, ziet Verkerk – naast taken op zee en ter ondersteu-ning van civiele autoriteiten –mogelijkheden voor het proac-tief voorkomen van conflicten binnen of tussen fragiele sta-ten. “Door vroegtijdige inzet van militairen, samen met andere departementen, kun je dergelijke landen helpen bij het opzetten van een veiligheidsstructuur, om te voorkomen dat ze verder afglijden. Dat schept perspectief en vertrouwen, waardoor misschien wordt voorkomen dat je later met veel geweld een conflict moet proberen in te dammen.” Volgens Verkerk hebben amfibische eenheden daarbij het voordeel dat ze vanaf zee, over water en door de lucht, snel ter plaatse kunnen zijn, niet afhankelijk zijn van Host Nation Support in de regio en initieel geen uitvalsbasis op land nodig hebben en zich dus snel weer kunnen terugtrekken indien vereist. “Met andere woorden: een getrapte 3D-aanpak aan de vóórkant, in plaats van de achterkant van een conflict. Dat is veel doel-matiger, maar vergt een vooruitziende blik. De Britten noe-men dit upstream prevention.”

De eerste verrichtingen van mariniers in Zeeland, na de toewijzing van een kazerne voor de mariniers aan deze provincie, smaken ook voor Verkerk naar meer. “Zeeland leent zich uitstekend voor ons soort operaties, vanwege de kust, de maritieme omstandigheden en het achter-land met Rotterdam en Antwerpen. We hebben altijd goed gezeten in Doorn, maar voor het beoefenen van het maritieme werk – de essentie voor zeesoldaten – is Vlis-singen gunstiger. Bijkomend voordeel is ten slotte dat het halverwege Den Helder en Zeebrugge ligt, de marine-havens van Nederland en België, waarvan beide zee-strijdkrachten in belangrijke mate zijn geïntegreerd.”

De landing vindt plaats onder toeziend oog van de Commis-saris van de Koningin in Zeeland, Karla Peijs, burgemeester René Roep van Vlissingen en vertegenwoordigers van Politie, Brandweer en de Veiligheidsregio. In feite is het een amfibi-sche raid, waarbij mariniers verrassend, snel en precies een doel op land aanvatten. In het scenario is dat een kerncen-trale in aanbouw van een fictieve tegenstander. Ter voorbe-reiding op deze actie hebben de mannen de dagen ervoor verkenningen op Zeeuwse stranden uitgevoerd. De oefening bereidt hen voor op de grote NAVO-oefening Joint Warrior die in april bij Schotland plaatsvindt.

Show of ForceDe landingsvaartuigen komen deze ochtend uit het Landing Platform Dock Hr.Ms. Rotterdam schuiven. Het grote schip ligt verderop op de rede, buiten het zicht en bereik van de tegen-stander. Maar ook op afstand mist het tijdens operaties zijn uitwerking niet, vertelt majoor der mariniers Alain Roedoe, logistiek officier van 2 MARNSBAT. “Dat heet Show of Force; er gaat veel vanuit, zeker als je weet dat er een grote eenheid mariniers aan boord is, die met landingsvaartuigen en heli-kopters overal aan land kan komen.” De majoor is nog niet uitgesproken of de landingsvaartuigen maken een scherpe bocht richting het strand. Dat gebeurt bij daglicht, maar in het ‘echt’ kiezen de zeesoldaten vanuit het oogpunt van ver-rassing vooral voor de nacht of het krieken van de dag. Wan-neer de snelle Landing Crafts Vehicle Personnel met hun buik op de Zeeuwse kust liggen, bereiken de mannen via het lage

water het strand. Hier zetten zij de rondombeveiliging uit, de lopen van lichte en zware mitrailleurs wijzend naar het achterland. Zij vormen samen met ondersteunende collega’s met mortieren en antitankwapens de dekking voor de aan-valsploeg die kort daarop de kust bereikt en doordringt tot het duingebied, waar het doel wordt gesaboteerd.

Meer zonurenHoewel niet zo gepland, vormt de landing wel een markant moment in het licht van de recente politieke keuze voor de verhuizing van 1.800 mariniers van Doorn naar Vlissingen. Bataljonscommandant luitenant-kolonel der mariniers Jeff MacMootry blijkt te spreken over de nieuwe oefenlocatie. “Hier hebben we te maken met een andere stroming, zand-banken en een afwijkende gradiënt. Dat is leerzaam. Daar-naast liggen de oefengebieden aan zee relatief beschut, waardoor geen tijd verloren hoeft te gaan door ruwe zee-gang.” De oefenwaarde van deze landing zit hem volgens de overste in het doornemen van tactieken, technieken en pro-cedures die komen kijken bij een amfibische landing. De kleinschaligheid van het scenario blijkt daarbij van onderge-schikt belang. Wat MacMootry desgevraagd van ‘De Verhui-zing’ vindt? “Hier hebben we in ieder geval meer zonuren dan in Doorn.”Over zon gesproken: Marinedetachement Zeeland – onder-deel van de amfibische taakgroep tijdens de oefening – komt dicht onder de kust door varen. Tijdens de draai schittert het zonlicht op stuurboordzijde; vlagvertoon in optima forma.

“Ik heb de Zeeland nog gedoopt”, vertrouwt Peijs trots toe aan burgemeester Roep. De Commissaris van de Koningin kan het deze morgen – ondanks de lage temperatuur – niet meer koud krijgen. Dat de keuze voor de huisvesting van de mariniers goed uitpakt voor haar provincie, vindt zij gewel-dig. “We hebben er hard ons best voor gedaan. Ook Doorn voerde een gerechtvaardigde strijd, maar Zeeland is ontzet-tend blij. Zeg nou zelf: mariniers horen toch thuis in deze maritieme omgeving?”

Fragiele landenRoep geniet eveneens van het plaatje op zijn Badstrand. “We grapten nog dat we een bord zouden neerzetten met ‘Wel-kom thuis, mariniers!’. De Zeeuw Michiel de Ruyter was ten-slotte toch de geestelijk vader van het Korps? Ik vind het mooi dat we meteen kunnen laten zien aan onze inwoners hoe mariniers trainen en hoe noodzakelijk deze eenheid is. We hebben volop oefenterrein en de mariniers worden met open armen ontvangen. Belangrijk om hier ook goedge-trainde mensen te hebben; we kunnen altijd een beroep op ze doen voor bijstand. Het is toch absurd dat Defensie hier zo weinig wordt ingeschakeld voor de veiligheidsregio? We hebben te maken met goedgetrainde beroepsmensen, voor-zien van communicatieapparatuur en andere voorzienin-gen. Zij zouden een belangrijkere rol moeten krijgen in het veiligheidsdenken binnen Nederland.” De plaatsvervangend Commandant Zeestrijdkrachten, generaal-majoor der mari-

Foto links: Tegen de achtergrond van de Vlissingse boulevard zetten mariniers van 23 en 24 Infanteriecompagnie voet aan wal. foto middenboven: Marinedetachement Zeeland vormde onderdeel van de amfibische taakgroep bij Vlissingen. foto middenonder: De aanvalsploeg spoedt zich terug nadat de klap is uitgedeeld. foto rechts: P-CZSK GENMAJMARNS Verkerk geeft uitleg aan Commissaris van de Koningin Peijs en burgemeester Roep.

“Zeg nou zelf: mariniers horen toch thuis in deze maritieme omgeving?”


o e f e n i n go e f e n i n g

Aankomend vorstin Máxima op bezoek in Den Helder

Tijdens een bezoek aan het Commando Zeestrijd-krachten kreeg onze aankomende vorstin Máxima een rondleiding aan boord van Hr.Ms. Evertsen en sprak met de bemanningsleden over werken en wonen bij de marine en gevolgen voor het privéleven. Daarop maakte zij een korte toch met een landings-vaartuig door de marinehaven om aan boord te

stappen van Hr.Ms. Johan de Witt. Daar keek aankomend vorstin Máxima hoe militairen zich gereed maken voor een uitzending in de wateren rond Somalië. Het amfibisch transportschip gaat daar medio dit jaar heen voor deelname aan de anti-pira-terijmissie van de Europese Unie. Foto: Ruud Mol

(AVDD)

22 23A l l e H e n s | f e b r u a r i 2 0 1 3

O P L E I D I N GO P L E I D I N G

Nieuwe opleiding voor special forces

"Ik wil bij de besten horen!"“Wij zijn op zoek naar de initiatiefnemende, fitte marinier die graag uitgedaagd wordt. Niet naar de volgers.” Dat

zegt kapitein der mariniers Dennis over de Maritime Special Operations Forces (MSOF)-opleiding. De selectie om

eraan te mogen beginnen vergt veel van de deelnemers, alleen de besten blijven over. Maar blijk je geschikt, dan

kun je rekenen op adrenalinestoten. Tekst: Joost Ploegmakers | Foto’s: MSOF-opleiding

In de loods van de MSOF-opleiding, zijn de special forces in wording bezig met een planningsopdracht, een onderdeel van de eindoefening. Hun opdracht is om vannacht inlich-tingen te verzamelen in de Marnewaard, in het noorden van Groningen. “Ze hebben te horen gekregen dat ze vanuit Den Helder met rubberboten moeten verplaatsen naar Vlieland waar ze contact kunnen maken met partizanen. Van daaruit varen ze naar de Marnewaard om inlichtingen te verzame-len.” De mariniers plannen de opdrachten zelf. Kapitein Dennis: “Het is als team special forces-groep niet vanzelfspre-kend dat er een compagnie achter je staat als je in het veld bezig bent. Dan ben je op jezelf aangewezen. Daarom moet je het plannen kennen, zodat de kans dat de missie slaagt groot is.”

De skills die de MSOF-opleiding de deelnemers bijbrengt, be-reidt hen voor op bijvoorbeeld antipiraterijmissies. NL-MARSOF-eenheden fungeren daar als onderdeel van een boarding team, en kunnen een schip enteren via de lucht, maar ook via het water. De special forces operator in spé kan reke-ning houden met de nodige adrenalinestoten tijdens de op-leiding. Dennis: “Eerst gooi je een rubberboot uit de heli, daarna spring je er zelf achteraan. Dat alles doe je in het don-ker, zonder gezien te worden.”

NL MARSOFIn de aanloop naar de formele oprichting van NLMARSOF (een samenvoeging van MSO en de Unit Interventie Marin-eirs, UIM) is de MSOF-opleiding in het leven geroepen. De opleiding dient als ‘ticket’ om binnen NLMARSOF geplaatst te kunnen worden. Iedere special forces operator moet de die volgen, ook al was hij bijvoorbeeld al jaren actief bij de UIM. “Op die manier zorgen we dat iedereen binnen NLMARSOF dezelfde basis heeft”, legt Dennis uit. Na de basisopleiding kan de SF’er zich verder specialiseren met een vervolgoplei-ding. Op die manier is hij breder inzetbaar en heeft hij grotere baanzekerheid. Dan kan hij als kikvorsman, mountain leader en interventiespecialist aan de slag te gaan. Marinier1 Remy weet al wat hij gaat doen als de basisopleiding erop zit. “Ik wil kikker worden. Maar eerst ga ik de NIO-opleiding doen,

MSOF-opleiding 2013

- Selectieweek: Week 33- Duur: 3 weken

- MSOF-opleiding: Week 36- Duur: 20 weken

MSOF OPLEIDING 2013 NLMARSOF

Selectieweken

Start: week 33

Duur: 3 weken

MSOF opleiding

Start: week 36

Duur: 20 weken

Bekendmaking OKM-MARNS volgt 1e kwartaal 2013

Na de basisopleiding kan de SF’er zich verder specialiseren met een vervolgopleiding. Bijvoorbeeld als mountain leader.

De special forces operator in spé kan rekening houden met de nodige adrenalinestoten tijdens de opleiding

om interventiespecialist te worden. Ik ben dus nog wel even bezig met opleidingen, maar ik wil graag breed inzetbaar zijn.”

Conditieproef+Er vindt een strenge drieweekse selectie plaats, voordat de opleiding daadwerkelijk begint. Dennis: “Opmerkelijk is dat we er veel op de eerste dag al naar huis moeten sturen, de dag van de conditieproef. Dat is een Defensie conditieproef+. Alle deelne-mers krijgen van tevoren informatie op over de opleiding, waaronder de fysieke eisen die we stellen. Die zijn heel duidelijk: 40 push ups, 60 sit ups en 2800 meter bij de cooper-test. Daar moet je je goed op voorbereiden.” Degenen die de conditieproef halen worden daarop onderwerpen aan allerlei tests, zon-der te weten wat hen te wachten staat. “We laten ze dingen doen, waardoor wij kunnen zien of ze de juiste competenties hebben”, vertelt de kapitein der mariniers. “Een foutje maken mag. Als iemand de eerste keer moei-te heeft met een bepaalde handeling, hoeft dat nog geen probleem te zijn. Als hij de tweede keer maar laat zien dat hij onze tips heeft opgepakt. Wij hebben 20 weken om van de deelnemers maritime special forces ope-rators te maken. Er is geen tijd om de mensen van nul af aan op te leiden op bepaalde ge-bieden. We verwachten een bepaald basisni-veau van de deelnemers waarop wij verder bouwen. Dat geldt met name voor fitheid en kaarten kompasvaardigheden.”“Als ze eenmaal door de selectie heen zijn,

doen wij er alles aan om ze ook over de fi-nishlijn te trekken. Want dat zijn de mensen die wij willen hebben. In hen willen we in-vesteren”, zegt de kapitein.

Nogal wat kilometersHet tempo van de MSOF-opleiding ligt hoog. De leercurve is steil. Voor sommigen blijkt het te veel gevraagd. Van de 29 gestarte deel-nemers, beginnen er 22 aan de eindoefe-ning. Maar voor marinier Remy was dat nu net de reden om zich ervoor aan te melden.

“Omdat ik bij de besten wil horen”, zegt hij zelfverzekerd. “En ik denk dat de special forces de besten zijn. Soms is de opleiding wel zwaar, zoals tijdens de SOP-fase. Een scena-rio was neergestorte piloot, die wij moesten zoeken. Dan moet je nogal wat kilometers afleggen.” Terugkijkend tijdens de eindoefe-ning kijkt hij positief terug. “Het is een mooie opleiding, die goed in elkaar zit”, zegt Remy. Adjudant Roger, toegevoegd hoofd MSOF opleiding, kijkt af en toe met enige ja-loezie naar de huidige opleiding voor de spe-cial forces. “Ik had deze opleiding graag ge-volgd, in plaats van die ik vroeger heb gehad. Hier word je volwassen behandeld. De instructeurs proberen je echt iets bij te brengen. Hier is ruimte voor creatieve oplos-singen. En een special forces operator moet creatief zijn.”

A l l e H e n s | f e b r u a r i 2 0 1 3

Vessel Protection Detachments

‘Team Twee’ terug van missie

De Vessel Protection Detachments hebben tot nu toe één keer een piratenaanval afgeslagen. Toch is de

dreiging daar. “De bemanning van schepen zijn elke keer heel dankbaar voor onze aanwezigheid.

Vaak zeggen ze zelfs dat ze zonder ons niet zouden beginnen aan de reis.” Eerste luitenant der

mariniers Christiaan de Roo is commandant van ‘Team Twee’. Na zes maanden in de wateren rondom

Somalië zijn zij weer thuis. Met dank aan Christiaan de Roo

Vanaf augustus 2012 verzorgt het Eerste Mariniersbataljon de Vessel Protection Detachments (VPD). De 13e infanteriecompag-nie is hoofdleverancier voor personeel. Zij leveren elf teams

van tien tot veertien personen. ‘Team Twee’ beveiligde vijf verschillende schepen op de routes Suez-Singapore en Du-bai-Singapore.

De mariniers houden tijdens de transits schietoefeningen om de skills & drills op pijl te houden. Omdat de teams voor elke opdracht een ander wapenpakket krijgen, moeten de wapens telkens opnieuw gejusteerd worden.

Voordat het schip de High Risk Area in vaart, zetten de mariniers in samenwerking met de bemanning de BMP 4 maatregelen op. Deze bestaan uit het opbouwen van MAG-posten, plaatsen van razor-wire, blinding the ship, het opzetten van een afsluitbare citadel en het afsluiten van verschillenden ruimtes.

1


O P E R A T I O N E E LO P E R A T I O N E E L

Tijdens elke opdracht wordt er een concept of operation opgesteld. Hierdoor weet elke marinier of bemanningslid wat hij moet doen bij een mogelijke piratendreiging. De mariniers beoefenen de procedures bij een piratenaanval bij elke nieuwe opdracht.

Piratenskiffs zijn moeilijk op afstand te onderscheiden van vissers of andere schepen. Soms gebeurde het dat een skiff met grote snelheid op het schip afkwam maar uiteindelijk een andere koers ging varen en het schip passeerde. Dit waren altijd even spannende momenten voor de mariniers en de bemanning.

Een foto van ‘Team Twee’ met de bemanning. Aan het einde van elke opdracht werd steeds een groepsfoto gemaakt ter herinnering.

Voor elke opdracht kwam er een nieuwe Algemeen Militair Verpleegkundige. Samen beoefenden zij ook een medisch scenario.

2

3

4

65

In de vergaderzaal van het conferentiecentrum van

het Marine Etablissement Amsterdam zit een keur aan

internationale uniformen. De Nederlandse, Engelse,

Italiaanse, Franse en Spaanse vlag staat op tafel voor

de Force Commanders van de amfibische taakgroepen. Zij

wisselen van gedachten over toekomstige samenwer-

king en uitbreiding van het Europees Amfibisch Initia-

tief. Dit partnerschap maakt dat de vijf Europese

landen samen kunnen optreden in amfibisch verband

en van elkaar kunnen leren. Tekst: Melissa Westdijk |Foto’s:

AVDD

Omdat Nederland dit jaar voorzitter is van het Europees Amfibisch Initiatief (EAI) vond de jaarlijkse Force Commanders-conferenties plaats in Amsterdam. Naast de aansluiting van eventueel nieuwe leden, be-spraken de commanders de grote gezamenlijke amfibische oefening die in 2015 in het vooruitzicht ligt. De Karel Doorman werd gepre-senteerd. Dit logistieke ondersteuningsschip zal in de toekomst een belangrijke ondersteunende rol spelen bij amfibische oefeningen. En juist daar is tijdens dergelijke grootschalige oefeningen een enor-me behoefte aan.

Europese samenwerkingIn december 2000 gaven de Defensieministers van Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Frankrijk en Spanje met een intentiever-klaring het startsein tot de samenwerking op amfibisch expeditio-nair gebied. Dit gaf het EAI het officiële karakter dat nodig was voor de afstemming van amfibische procedures en afspraken te maken over amfibische scenario’s. Dit betekent overigens niet dat alle deel-nemers precies dezelfde handelingen uitvoeren. Dat is praktisch on-mogelijk vanwege de verschillende soorten schepen en de capacitei-ten waarover de landen beschikken. Maar juist de afstemming op elkaar en de duidelijke afspraken maken het mogelijk dat er toch gezamenlijk opgetreden kan worden. De gebundelde krachten van de vijf Europese amfibische taakgroepen genereert een eenheid van drie brigades, wel 9000 militairen groot. Die taakgroepen kunnen door samenwerking en door met elkaar te oefenen veel van elkaar leren. Dat maakt het initiatief ook zo bijzonder.

Emerald MoveIn 2010 hebben de deelnemende landen voor de kust van Senegal de eerste grootschalige samenwerking beoefend. Tijdens de amfibische oefening Emerald Move 2010 werkten zo’n 3000 militairen met vijf ver-schillende nationaliteiten samen. Nederland leverde naast de Hr.Ms. Johan de Witt en een compagnie mariniers ook de commandant van de amfibische taakgroep, commandeur Peter Lenselink, comman-dant van de Netherlands Maritime Forces. De Italianen hadden de leiding over de Landing Forces. De geleerde les-sen van deze oefening worden meegenomen in de planning en be-spreking van de volgende grootschalige amfibische oefening, Eme-rald Move 2015. Die zal dit keer in Europese wateren gehouden worden. Elke vijf jaar vindt er een nieuwe oefening plaats waardoor de landen nog beter op elkaar leren inspelen en nog beter op elkaar kunnen afstemmen.

UitbreidingEr zijn meer landen die graag mee willen doen aan dit initiatief. Duitsland is al een zogenaamd associate member. De Duitsers voldoen nog niet volledig aan alle capaciteitseisen opgenomen in de inten-tieverklaring van de Defensieministers, maar is hard op weg om een volwaardig lid te worden. Ook Finland, Denemarken en Turkije staan te trappelen om toe te treden en hebben ondertussen hun amfibi-sche mogelijkheden gepresenteerd aan de leden. Omdat de EAI een Europees concept is en geen onderdeel van de Europese Unie, is het mogelijk voor niet-EU lidstaten ook mee te doen.

Dankzij de rijke maritieme praktijkervaring die alle leden van het EAI inbrengen, is dit concept goed toepasbaar op de hedendaag-se inzet van moderne marines in Europa. Het EAI is een lerende organisatie van amfibische taakgroepen die het mogelijk maakt om verschillende Europese eenheden onderling uit te wisselen, van elkaar te leren en gezamenlijke operaties uit te voeren.


A C H T E R G R O N DA C H T E R G R O N D

Het Europees Amfibisch Initiatief

Amfibische krachten bundelen op Europees niveau


A C H T E R G R O N DA C H T E R G R O N D

Van aanhouding tot vonnis

Piraterij bestraft

Enkele tientallen piraten werden de afgelopen jaren voor de kust van Somalië uit zee geplukt en

voor berechting overgebracht naar Nederland. Officier van justitie bij het Landelijk Parket Henny

Baan vertelt hoe het proces van aanhouding tot veroordeling verloopt en welke straf de piraten

kregen opgelegd. Tekst: Jopke Rozenberg – Van Lisdonck

“Zodra de marine op zee een verdacht schip of bootje ziet, belt de commandant mij op”, begint de officier van justitie. De twee overleggen of er sprake is van een strafbaar feit. “Dat de bemanning wapens aan boord heeft, hoeft niet te beteke-nen dat je daadwerkelijk met piraten te maken hebt. Het kun-nen ook vissers zijn, die uit zelfbescherming wapens dragen.” En al lijkt het overduidelijk dat de marine met ‘foute lui’ te maken heeft, zonder harde bewijzen kan het Openbaar Mi-nisterie de rechtbank niet tot een veroordeling brengen. Als de verdenking groot is, bijvoorbeeld doordat er onlangs een schip is aangevallen, houdt de marine de bemanning meestal aan voor nader onderzoek. Heeft het aangevallen schip bij-voorbeeld beeldmateriaal van de piraten en komt dit overeen met de verdachte bemanning? Is er aan boord van het ver-dachte bootje gps aanwezig, zodat de gevaren route achter-haald kan worden? “Alles gebeurt in overleg met mij, ik bege-leid het hele onderzoek via de telefoon.”

OpwerktrajectTer voorbereiding op een anti-piraterijmissie geeft Baan de militairen tijdens hun opwerktraject enkele handvatten hoe om te gaan met het aanhouden van verdachten op zee. Waar let je op bij het verzamelen van bewijslast en hoe rapporteer je die? “Bij het doorzoeken van de broekzakken van de be-manning is het bijvoorbeeld niet handig als je alles op één hoop gooit. Registreer wat van wie is. Maak er foto’s van of laat ze een eigendomsverklaring afleggen”, tipt de officier van justitie. “We proberen het marinepersoneel een bepaal-de basis mee te geven, geen hele opleiding. Het zijn tenslotte militairen, geen politieagenten.”

UitleverenAls de officier van justitie denkt voldoende bewijsmateriaal te hebben, bekijkt ze welk land het meest logisch is om de piraten te berechten. Aangezien onvoldoende vertrouwen bestaat dat mensenrechten voldoende gewaarborgd worden in het Somalische rechtssysteem, moet er altijd een andere natie gevonden worden. Hierover zijn allerlei verdragen en regels opgesteld. Zo zijn er landen, zoals Nederland, die een universele rechtsmacht hebben. Die naties hebben geen di-recte betrokkenheid nodig om de verdachten te kunnen be-rechten. Wel dient de zaak een bepaalde internationale ernst hebben, zoals piraterij of genocide. Maar voordat Nederland zelf de aangehouden piraten berecht, benadert het Ministe-rie van Buitenlandse Zaken via haar ambassades eerst de be-trokken landen om de criminelen over te nemen voor be-rechting. Er zijn drie logische opties: het land waar het aangevallen of gekaapte schip gevlagd is, het land waarvan de bemanning afkomstig is (deze hoeft niet hetzelfde te zijn

Een proces van een piraat kan van aan-houding tot veroordeling wel anderhalf jaar duren

Zodra de marine op zee een verdacht schip of bootje ziet, belt de commandant mij op

Offi

cier v

an ju

stiti

e van

het

land

elijk

pa

rket

Hen

ny B

aan.

als het gevlagde schip) of de staat waar de re-derij gevestigd is (het schip kan gehuurd zijn). Nederland kan verdachten niet uitleve-ren aan een land waar de doodstraf geldt, zoals Saoedi-Arabië of Pakistan. Dat staat de Nederlandse wetgeving in de weg.

VertragingEen kleine veertig piraten, opgepakt door de Nederlandse marine, werden de afgelopen jaren overgebracht naar Duitsland, Spanje, de Seychellen en Oman. Negentien anderen werden in Nederland berecht en vier wach-ten op hun vonnis. Een dergelijk proces kan van aanhouding tot veroordeling wel ander-half jaar duren, afhankelijk van hoe snel het onderzoek verloopt.

Baan: “Soms wil de rechter verklaringen ho-ren van de slachtoffers. Die zeelieden zijn vaak moeilijk op te sporen en te bereiken. Bovendien moet het land van afkomst toe-stemming geven voor het onderzoek. Tel daarbij op dat tussen elke zitting steeds drie maanden zit. We kunnen nou eenmaal niet dagelijks met elke zaak bezig zijn. Daardoor loopt een proces soms redelijk wat vertra-ging op.” De vonnissen in Nederland varië-ren van 4,5 tot vijf jaar gevangenisstraf. De piraten zitten de straf uit in het land van be-rechting. Tot op heden zijn de in Nederland vrijgekomen piraten allemaal vrijwillig te-ruggegaan naar hun land van herkomst. In ruil daarvoor hoefden zij maar tweederde van hun straf uit te zitten. “Een fijne oplos-sing, want vrijgekomen illegalen mogen wij niet terugsturen naar hun eigen land als hetdaar onveilig is. Maar tegelijkertijd kunnen zij ook geen asiel aanvragen in Nederland als ze langer dan twee jaar hebben vastgezeten. Deze mensen zouden dan de illegaliteit in-gaan. Gelukkig kwam dat tot op heden nog niet voor.”


O P E R A T I O N E E L O P E R A T I O N E E L

Commandeur Ben Bekkering blikt terug op zijn commando

“Maritieme veiligheid gaat van kuststrook tot kuststrook”“Maritieme veiligheid gaat van kuststrook tot kuststrook. Het gaat niet alleen om de vrije doorvaart op open

we dat de piraten zich niet zoals vroeger ophouden in grote kampen op het strand. Zij vermommen zich en mengen zich onder de bevolking van kustdorpjes. We zagen ook dat ze een voorkeur hebben om vanaf bepaalde moederschepen te ope-reren. Wij zijn daarop gestart met local leader engagements waarbij we in gesprek gingen met de lokale autoriteiten. Ini-tieel bestond er veel achterdocht. Ze zagen de ‘grote grijze schepen’ als de vijand. De piraten hadden namelijk jaren-lang verteld dat die schepen er waren om Somalië aan te val-len en eigen vissersschepen te beschermen. In hun ogen le-ken wij slechter dan de piraten, die nota bene hun vissersschepen kapen voor zeeroverij. Het duurde dus even voordat het wederzijdse vertrouwen kon groeien. Dat kregen we door met hen in gesprek te blijven. Daarnaast boden we medische hulp. Dat bleek een uitstekend middel om het ver-trouwen te krijgen en dat is nodig om de piraterij nog verder aan te pakken.”

VertrouwenDit vertrouwen wierp zijn vruchten af want na verloop van tijd kwam langzaam nuttige informatie los. Dat ging heel voorzichtig. Niet gek als een groep piraten zich schuilhoudt in het dorp en het ontbreekt aan middelen om daar wat te-gen te doen. “Door steeds terug te komen toonden we onze wil om gezamenlijk de wateren veilig te maken.” Een mooi resultaat in het gevecht tegen de piraten, maar volgens Bek-kering gaat het verder. “Uiteindelijk moeten die landen zelf hun maritieme veiligheid, de vrije doorvaart voor hun kus-

ten en de veilige toegang tot hun havens kunnen waarbor-gen. De gesprekken en uitwisseling van informatie met de lokale autoriteiten is een eerste stap. Daarna volgt capaci-teitsopbouw, bijvoorbeeld door trainingen en onderwijs. Dat gebeurde nog niet in Somalië, maar wel in de omringen-de landen, zoals Tanzania, Oman, Djibouti en de Seychel-len.”

Maritieme missieDe commandeur acht een maritieme missie daarvoor uiter-mate geschikt. “Maritiem is wel meer dan marine alleen. Naast de – onmisbare – zee-component omvat het ook een landen lucht-component. En ook is het zeer wel mogelijk dat andere departementen en organisaties van toegevoegde waarde zijn. De kracht ligt dan op het ‘vanuit zee’, zonder al te grote footprint op land, zonder dat je tegen grenzen aan-loopt maar wel gebruik maken van alle beschikbare militaire en andere kennis, kunde en middelen. Die kracht blijkt ook als we collega’s van andere krijgsmachten tegenkomen. In veel landen rondom de Indische Oceaan hebben militairen vaak de nodige invloed. Door in dialoog te gaan kunnen we die invloed ten goede gebruiken. In gesprekken zie je dan dat we elkaar al snel eerst zien als collega-zeevarende, daarna collega-militairen en daarna partners in een missie. Dat maakt dat wij deuren kunnen openen die anders gesloten blijven. Tijdens havenbezoeken zie je dat ook. Door stevig op te trekken met de ambassades kunnen we de diplomatie op toch unieke wijze ondersteunen.

VoortzettingBegin februari is BNS Godetia vertrokken voor een missie voor de Westkust van Afrika. Aan boord Belgische en Neder-landse trainers die lokale maritieme autoriteiten gaan oplei-den en ondersteunen. Want ook in de Golf van Guinea steekt

zee, maar ook het ongehinderd benutten van kustwateren en de onbelemmerde toegang tot havens”, concludeert

commandeur Ben Bekkering. Samen met zijn grotendeels Nederlandse staf voerde hij een jaar lang het commando

over het multinationale verband schepen en helikopters van de Standing NATO Maritime Group 1. Aan boord van

Hr.Ms. Rotterdam droeg Bekkering zijn commando op 24 januari over aan zijn Duitse collega Georg van Maltzan. Tekst: Maartje van der Maas | Foto’s: AVDD

“Het afgelopen jaar was grofweg gevuld was met gereed stel-len en gereed blijven voor de taken van de snelle reactie-macht van de NAVO, met de NAVO-operatie Active Endeavour in de Middellandse Zee en met de NAVO anti-piraterijmissie Ocean Shield in de wateren rondom Somalië”, opent Bekke-ring zijn verhaal. Tijdens Active Endeavour dragen de sche-pen en helikopters van de NAVO bij aan het beeld van wat er allemaal gebeurd op zee. Dat doen zij door informatie te ver-zamelen en te analyseren. Dat beeld is een belangrijke rand-voorwaarde om een brede maritieme veiligheid in de Mid-dellandse Zee te garanderen. “We brachten scheepvaart in kaart, waar mogelijk ook lokaal verkeer, en identificeerden risicoroutes voor smokkel van drugs, wapens of mensen. Dat bleef vooral beperkt tot observeren. Tijdens Ocean Shield, de anti-piraterijmissie rondom de Hoorn van Afrika, staat het mandaat meer toe. Daar dwingen we maritieme veiligheid af door de piraterij terug te dringen. En waar we in de Middel-landse Zee buiten de territoriale wateren moeten opereren,

kunnen we rondom Somalië ook de kustwateren opzoeken. De ervaring van het afgelopen jaar is dat juist daar winst is te behalen. De zee kent geen grenzen en dat maakt maritieme veiligheid ondeelbaar in plaats en niveau, van kuststrook tot kuststrook.” Bekkering heeft een duidelijke visie op de ma-nier waarop meer resultaat kan verkregen worden. Een visie die hij na afloop van zijn commando breed binnen de NAVO deelt. “Er liggen kansen in de contacten met de lokale auto-riteiten en de bewoners en vissers in de kustdorpen.”

Local leader engagementsDeze kansen maakt hij duidelijk door een voorbeeld dat hij schetst van het optreden voor de kust van Somalië. “Wij kre-gen van het NAVO-hoofdkwartier in Northwood de vrijheid om binnen het mandaat initiatieven te ontplooien”, vervolgt de commandeur. “Het handelen en de tactieken van de pira-ten veranderen continu. De eerste periode in het gebied heb-ben we dan ook gebruikt om te onderzoeken. Zo ontdekten

“Ik ben blij met de ruimte die wij gekre-gen hebben van NAVO om onze plan-nen in de kuststroken uit te voeren”

Commandeur Ben Bekkering in gesprek met zijn buitenlandse collega’s. | Het is belangrijk de lokale autoriteiten te trainen om zo te helpen met de opbouw van de maritieme veiligheid in hun regio.

31 | 01

Allround zwembad medewerkers

SGTMARNALG Dirk de Bruin, SGTMARNALG Jacinto de Bruin en SGTMARNALG Erik Mooij zijn vanuit Mariniers Opleidingscen-trum, de Staf Fysieke Training en Sport te Rotterdam opgeleid tot zwemspecialist. Alle drie zijn zij zeer hoog geëindigd met een vermelding bij de Zwembond (NPZ/NRZ).

09 | 01

Nieuwjaarsloop

143 deelnemers verschenen aan de start van de Nieuwjaarsloop. Velen van hen gehuld in het eind 2012 verstrekte defensie sport-tenue. Ze legden een parcours af van 5 kilo-

meter over de Nieuwe Haven. Een heuse haas ging de groep voor en wees de weg. Aan de finish werd de deelnemers een bon verstrekt waarmee zij in de Witte Raaf een heerlijk bakje “poeroet” en een gevulde koek. Ook op de Van Braam Houckgeestka-zerne en op het Marine Etablissement werd een dergelijke nieuwjaarsloop gehouden. Een prima initiatief om het jaar goed te be-ginnen en hiermee de aanzet te geven naar een sportief en gezond 2013.

17 | 01

Marinekampioenschap Zaalvoetbal

!8 teams van diverse eenheden en inrichtin-gen deden mee aan dit kampioenschap. Zij voetbalden tegen elkaar in drie poules van zes teams. Enkele wedstrijden zijn met strafschoppen beslist.

Einduitslag:1: Joost Dourlein Kazerne2: Maritiem Vliegkamp de Kooy3: Marinekazerne Erfprins

08 | 03

Ronde van Aruba

Het Bureau Sport van Savaneta organiseert de Ronde van Aruba, een hardloopwed-strijd van 75 kilometer over geaccidenteerd terrein waarbij men de keus heeft om in verschillende categorieën te lopen.

1. Individuele loper2. Duo team3. Relay team van 4 personen


S P O R TO P E R A T I O N E E L

piraterij de kop op. Steeds vaker worden drugs, illegale goe-deren en ook mensen via de West-Afrikaanse landen naar Europa gesmokkeld. Daarnaast heeft het conflict in Mali aangetoond dat fundamentalistische en terroristische orga-nisaties in die regio actief zijn. De Godetia zal contacten leg-gen en ervaring opdoen waarop Hr.Ms Rotterdam in het na-jaar kan verder bouwen tijdens haar deployment African Winds. Ook zij zullen al trainend de lokale autoriteiten ver-der helpen met de opbouw van maritieme veiligheid in hun regio. Die voortzetting in optreden is belangrijk, beaamt ook Bekkering. “Het succes hangt af van het blijvende karakter van contacten en een breed partnerschap. Daarom hebben we tijdens Ocean Shield ook een Deens fregat een gesprek met de lokale autoriteiten laten uitvoeren. En het grootste deel van mijn eigen overdracht aan mijn Italiaanse aflosser als CTF 508 ging over onze manier van optreden. Hij wil daar-mee doorgaan en heeft de eerste gesprekken dan ook al ach-ter de rug. Binnen NAVO draag ik ook uit dat we zo resultaten kunnen boeken, niet alleen om rondom Somalië de piraterij te beteugelen, maar elders een passende maritieme aanpak voor maritieme veiligheidsproblemen te ontwikkelen.”

TrotsTijdens zijn afgelopen commando zijn maar liefst 26 piraten opgepakt en was er een duidelijke afname van piraterij voor de kust van Somalië. In zijn zes maanden is geen enkel koop-vaardijschip gekaapt en kwamen ruim 50 zeevarenden vrij. Bekkering kijkt dan ook met een goed gevoel terug. Maar er is meer. “Ik ben blij met de ruimte die wij gekregen hebben van NAVO om onze plannen in de kuststroken uit te voeren. Dat kon ook omdat andere marines, zoals die van China, Ja-pan en India in de Golf van Aden de scheepvaart middels konvooien beschermden. Dat alles is mogelijk door een dui-delijke coördinatie tussen alle landen en schepen die rond-om de Hoorn van Afrika optreden. De interactie tussen al die verschillende mensen ervoer de commandeur als zeer inspi-rerend. “Van een Chinese admiraal van een eskader tot een dorpsoudste in Somalië. We zoeken samen naar de beste ma-nier om maritieme veiligheid te brengen.” Toch was het grootste voorrecht te varen met zoveel professionals. “Of het nu mijn eigen club was, 23 mannen en vrouwen uit 8 landen, of de bemanningen van de vlaggenschepen of de schepen in het verband, telkens weer trof ik een team aan en dat gaf tel-kens weer extra motivatie en inspiratie. Het maakt niet uit welke opdracht er ligt. Iedereen gaat er toch steeds weer voor om het onderste uit de kan te halen. Dat was – opnieuw - prachtig om mee te maken!”

Na een jaar operationeel gevaren te hebben, staat com-mandeur Ben Bekkering nu voor een heel andere klus. Hij wordt coördinerend projectleider reorganisaties bij de bestuursstaf. “Ongetwijfeld weer met veel mensen om tafel. Nu niet met een Chinese admiraal of een Somali-sche dorpsoudste, maar wel weer om te zien hoe we za-ken nog beter kunnen maken. Ook daarin zit weer een hoop uitdaging.”

We boden medische hulp en daarmee wonnen we het vertrouwen van de lokale bevolking.

Tijdens Active Endeavour dragen de schepen en helikopters van de NAVO bij aan het beeld van wat er allemaal gebeurd op zee.

Wandelsportvereniging KM loopt verderNa enkele moeizame jaren gaat het weer bergop met de Wandelsport Vereniging Ko-ninklijke Marine (WsVKM). De vereniging heeft huisvesting gevonden in gebouw Zee-koet en generaal-majoor der mariniers Rob Verkerk is de nieuwe beschermheer. De ver-eniging biedt ondersteuning bij de voorbe-reiding van de Nijmeegse Vierdaagse voor alle militairen en burgers werkzaam bij de Marine. Zij bieden wandelreizen aan naar (hoofdzakelijk) meerdaagse buitenlandse tochten met een militaire achtergrond. Dit jaar zijn dat de Footsteps in de Ardennen, de Graensemarchen in Denemarken in mei, de Klettgauer Marschtage op de Duits-Zwitserse grens in juni en de 2-Daagse van Brno in sep-tember. Daarnaast organiseert de WsVKM de

Narcissentocht in april, de Kennedymars Noord-Holland Noord (80 km) in combina-tie met de Dag- en de Nacht van Den Helder in juni en de Napoleon Bonapartetocht in oktober. Ook werken zij aan een tocht van Den Helder naar Nijmegen voorafgaand aan

de Vierdaagse. Voor informatie en advies: www.wsvkm.nl. Als lid krijgt u korting op alle wandeltochten die de wandelbonden KNBLO-NL en NWB. U kunt lid worden voor € 15,- per jaar, vraag dan het inschrijfformu-lier bij [email protected] .

ADRESWIJZIGINGEN ALLE HENS

Het blijkt dat de link tussen Peoplesoft en het adressenbestand van Alle Hens niet altijd werkt. Indien u na verhuizing uw nieuwe adres in Peoplesoft heeft gezet, mail het dan ook door naar [email protected] of bel het door op 0223-657386.

11 | 02

Het nieuwe patrouilleschip Hr. Ms. Friesland is naar het Caribisch Gebied vertrokken. Het is de eerste keer dat een van de nieuwe patrouil-leschepen operationeel wordt uitgezonden. De Friesland fungeert 4 maanden in de Cari-ben als stationsschip. Voor counterdrugsza-ken buiten de territoriale wateren krijgt de Friesland een daartoe gemachtigd Law Enforce-ment Detachement (LEDET) van de Amerikaanse kustwacht aan boord. Voor operaties binnen de territoriale wateren wordt een kustwacht boardingteam ingescheept. Een ‘vast’ mari-niersteam beveiligt tijdens de boardings het schip en personeel. Tot slot is de Friesland uit-gerust met een Belgische Alouette helikopter en beschikt het over een 2 snelle vaartuigen van het type FRISC. Onder het afvuren van ka-nonschoten voer het patrouillevaartuig statig de haven binnen, terwijl vele mensen het schouwspel met hun camera’s vastlegden. De Commandant Zeemacht Caribisch gebied, de gewapende wacht van de Curaçaose Militie en

HR.MS. FRIESLAND IN DE WEST

11 | 02

INTERNATIONALE HELiCOPTEr CONTrOLLEr COurSEOp de Nederlands Belgische Operationele School in Den Helder is een klas met een bijzondere samenstelling gestart.

Tijdens het havenbezoek in Stavanger keek de commandant KLTZ Boudewijn Boots raar op toen hem de scheepsbel van de Evertsen werd aangeboden die 38 jaar geleden verdween uit een wachthokje in Den Helder.

Puur toevalIn Stavanger sprak de chef verbindingsdienst, SMJRODVB Phil Hermans een willekeurige passant aan om de weg te vragen naar een leuke kroeg. De passant bleek een Nederlan-der te zijn en deze vroeg zich af wat Hermans in Stavanger kwam doen. Toen hij antwoord-

09 | 02

NEDERLANDER MAAKT SCHOON SCHIP OP HR. MS. EVERTSEN

Twee Zweedse officieren, een Belgische on-derofficier en een Nederlandse onderoffi-cier nemen de komende acht weken deel aan de Helicopter Controller Course.

het aanwezige Defensiepersoneel gaven de eregroet terwijl de Pijper van het Korps Mari-niers het geheel muzikaal ondersteunde. “Een indrukwekkend gebeuren. Ik ben blij dat ik het een keer heb gezien”, was de spontane re-actie van één van de toeschouwers.

de een bemanningslid te zijn van Hr. Ms. Evertsen en tezamen met Hr. Ms. Holland en Hr. Ms. Van Speijk in Stavanger afgemeerd te zijn, was de heer Andries Muis blij verrast. Hij bleek namelijk zelf oud marineman te zijn en is in 1975 na zeven jaar dienen afgezwaaid als matroos geschutmaker. Ooit had hij, als kern-bemanning nog eens op de oude Hr. Ms. Evertsen gepast, zo verklaarde de heer Muis. Hierop nodigde Hermans hem uit voor een rondleiding aan boord waarop de heer Muis aankondigde een zeer speciaal cadeau mee te zullen brengen. Wat Hermans niet wist, is dat de heer Muis in 1975 in zijn onbezonnenheid de scheepsbel uit het wachthokje had meegenomen en dat deze sindsdien in zijn bezit was. Toen hij niet lang daarna verhuisde naar Noorwegen om voor de offshore te werken, heeft de scheeps-bel een plekje in de hal van zijn huis gekre-gen. Nu was het dan zover: de heer Muis bracht de oude scheepsbel terug aan boord en overhandigde deze aan de commandant! De heer Muis had al lang spijt van zijn stunt van 38 jaar geleden en hij was er trots op om de scheepsbel na 38 jaar weer terug te kunnen geven aan de rechtmatige eigenaar. De com-mandant bedankte de heer Muis door hem een wapenschild van Hr. Ms. Evertsen te over-handigen en verzekerde hem dat zijn toen-malige ‘vergissing’ inmiddels verjaard is.

Een kleurrijk bezoekOok een delegatie van de Nederlandse ge-meenschap bezocht Hr.Ms. Evertsen.

Allerkleinsten in Stavanger

Een geslaagd bezoek aan Stavanger voor de drie schepen die na een week van intensieve seatraining en succesvolle torpedolancerin-gen zich voorbereidden op deelname aan de Commanding Officers Qualifying Course Exercise, het praktijkexamen voor aanstaande onderzee-bootcommandanten of, in geval van Hr. Ms. Holland, haar volgende stap in het opwerktra-ject, de SARC 4.

Sinds jaren worden de Nederlandse en Bel-gische Aircontrollers opgeleid in Den Helder, maar de deelname van Zweden aan deze opleiding is nieuw.

CDT EVTN en de heer Muis met de oude scheepsbel.

04 | 02

Minister Jeanine Hennis-Plasschaert heeft de geïntegreerde mast (I-mast) voor het in aan-bouw zijnde patrouillevaartuig Groningen ‘gedoopt’. Ze deed dit bij Thales Nederland in Hengelo en stelde daarmee de mast in bedrijf. “De we-reld wordt er niet rustiger op en gevaar is dichterbij dan we vaak denken. Vanuit geo-grafisch, maar ook vanuit een economisch oogpunt.

Onze belangen liggen immers voor een groot deel in het buitenland. De krijgsmacht be-schermt die belangen met deskundig perso-neel, maar ook flexibele en technologische oplossingen. Daar heeft Defensie het be-

DERDE MAST GEDOOPT

drijfsleven en de kennisinstituten bij nodig. De geïntegreerde mast is hier een prachtig voorbeeld van”, aldus de minister.

Met de inbedrijfstelling krijgt het derde schip uit de nieuwe klasse van Ocean-going Patrol Ves-sels (OPV) ‘oren en ogen’. Gerben Edelijn, top-man bij Thales: “Door de innovaties uit het OPV-programma lopen we wereldwijd voor-op op radargebied.

Dit is mede te danken aan de vruchtbare sa-menwerking met het ministerie en kennisin-stituten als TNO. Het ministerie is in dit geval de klant die de raderen in beweging zet.”


L O G B O E K L O G B O E K

L O G B O E KL O G B O E K

14 | 12

HERINNERINGSBOEK WERELDREIS HR. MS. DOLFIJN

Vijftig jaar geleden (in 1962) maakte Hr. Ms. onderzeeboot Dolfijn een reis rond de we-reld, waarin zij spannende oorlogspatrouil-les uitvoerde vanuit Nederlands Nieuw-Gui-nea. Ter herinnering daaraan wordt binnenkort een boek uitgegeven waarvoor belangstellenden zich kunnen inschrijven. De publicatie bevat het vaarschema met be-zochte havens, de reisrapporten, patrouille-verslagen en bemanningslijsten, verhalen van bemanningsleden, krantenartikelen, en technische aspecten van de drie-cylinder 'Dolfijn-klasse' onderzeeboten, waarvan er vier zijn gebouwd.

Het boek (170 blz A-4) is voorzien van 40 blz Illustraties, kaarten en foto's, waarvan 20 blz in kleur. Het voorwoord is geschreven door de toenmalige commandant, Just Roele. Het boek wordt in eigen beheer uitgegeven on-der hoofdredacteurschap van de toenmalige oudste officier, Hans van den Bos. De ge-schatte prijs bedraagt € 30,00 (incl. verzend-kosten) binnen Nederland.

Belangstellenden kunnen zich voor 10 maart en bij voorkeur via e-mail, opgeven bij:J. Jan Willem van Waning, Neuhuyskade 55, 2596 XJ Den Haag: 070-324 63 70, [email protected]

29|01Tijdens de Pre Deployment Training onder lei-ding van Sea Training Command van Hr.Ms. De Ruyter vierde Matr 1 ODVB Riccoardo Du-bach zijn 21e verjaardag. Zijn vader, SMJRT-DW Chris Dubach zat in de staf van STC en kon daardoor aanwezig zijn tijdens de tradi-tionele uitreiking van de taart door de com-mandant.

25|01Voor zijn toewijding en voorbeeldig gedrag als Chef Staf voor de Standing NATO Maritime Group 2, ontving KLTZ Han van Loon een NATO Meritorious Service Medal. Van november 2011 tot en met juni 2012 was Van Loon ge-plaatst aan boord van TCG Giresun, het toen-malige vlaggeschip van SNMG2 en de antipi-raterijoperatie Ocean Shield. Onder zijn leiderschap werd de staf optimaal ingezet om de operatie tot een succes te brengen. Met zijn zeer professionele houding en ken-nis van zaken droeg hij bij aan NATO-doel-stellingen in het algemeen en de Ocean Shield-doelstellingen in het bijzonder.

RectificatieTen onrechte werd in het voorgaande num-mer van Alle Hens vermeld dat SBN Hank Ort het jeneverkruis voor 30 jaar trouwe dienst kreeg. Hij was degene die de jenever-kruizen uitreikte aan de jubilarissen.

08 |03Sinte Barbara Viering. Traditiegetrouw vieren de actief dienen-de zee-officieren met aantekening ARTO of OVART, KMR-officieren afkomstig uit de dienstvakken, Geschutsmaker, Vuur-leidingskonstabel, Geschutskonstabel en andere marinelieden met artilleristi-sche betrokkenheid begin december de naamdag ( 4 december) van de patrones van de artilleristen: Sinte Barbara.

Wegens annulering afgelopen decem-ber vindt de viering plaats op vrijdag 8 maart op het Koninklijk Instituut voor de Marine. Naast het hoge reüniegehal-te worden het artilleristisch verleden, heden en toekomst belicht. Op deze avond zal, naast het afleggen van de proeve van bekwaamheid door artille-rieofficieren in opleiding, de Sinte Bar-bara-trofee worden uitgereikt aan artillerist(en) die van zich hebben doen spreken. Meer informatie volgt in de uitnodigingsbrief en op de website: www.sintebarbara.com. Voor meer in-formatie: LTZ1 Harald van Rijn (secreta-ris) / LTZ2OC Matthijs Ooms (penning-meester).

20 | 04Marinestad Open Darttoernooi

Aankondigingen


Wie wat waar04|02

MET KORPSWAARDEN KOU TE LIJF

165 mariniers van het 1e Mariniersbataljon zijn samen met 168 Britse mariniers en 28 Belgische paracommando’s aan de jaarlijkse wintertraining in Noorwegen begonnen. De waarden van het Korps Mariniers helpen hen de komende 6 weken bij het verplaatsen, overleven en tactische opereren onder arcti-sche omstandigheden: verbondenheid, kracht en toewijding.

Deze waarden zijn al ruim 350 jaar kenmer-kend, maar zijn nu voor het eerst formeel omschreven. Ze staan niet op zichzelf, maar ontstaan tijdens opleiding, training en in-zet. Verbondenheid heeft betrekking op groepseigenschappen, zoals onderling ver-trouwen en saamhorigheid. Daarom ook

geldt: eens marinier, altijd marinier. Kracht staat voor zowel fysieke als mentale weer-baarheid. Toewijding is de werkhouding van mariniers om direct overal ter wereld inzet-baar te zijn. Het grootste deel van de Neder-landse eenheid bestaat uit zogenoemde no-vices, militairen die voor het eerst een wintertraining meemaken. Zij worden getest op doorzettingsvermogen, volharding, dis-cipline en vakmanschap.

De aanwezigheid van Britse mariniers onder-streept de decennialange samenwerking. Sinds 1972 vormen de Nederlandse en Britse mariniers samen de amfibische strijdmacht, de united Kingdom-Netherlands Amphibious Force (UKNLAF).

01|02

SG ERIK AKERBOOM OPENT EERSTE MASTER-OPLEIDING DEFENSIENaast de drie erkende wetenschappelijke ba-cheloropleidingen start de Faculteit Militai-re Wetenschappen (FMW) met een tweejari-ge Engelstalige masteropleiding.

Secretaris-generaal van Defensie Erik Aker-boom opent de opleiding Military Strategic Studies op de Koninklijke Militaire Academie in Breda. De studie, die op verzoek van de voormalige Commandant der Strijdkrachten Van Uhm ontwikkeld is, heeft een specifieke militaire invalshoek. Studenten verdiepen zich in de relatie tussen politiek en de vele soorten militaire macht. Van het gebruik van terreur door kleine niet statelijke groepen tot cyber- en nucleaire dreigingen. Eind november 2012 werd de masteropleiding getoetst door een interna-tionaal visitatiepanel van de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie en positief beoordeeld.

Hierdoor kan het stichtingsbestuur van de FMW erkende wetenschappelijke master de-grees verlenen aan alle officieren, defensie-medewerkers en overige studenten die deze master succesvol afronden.

30|01

LAATSTE KONINGINNECONCERT

De Marinierskapel van de Koninklijke Marine heeft op de verjaardag van Hare Majesteit in Den Haag het laatste traditionele Koninginneconcert uitgevoerd. Dit gebeurde zoals gebrui-kelijk in de aula van het Provinciehuis van Zuid-Holland. Er waren ongeveer 80 genodigden. De Marinierskapel speelde naast het Wilhelmus en de Defileermars van de Koninklijke Mari-ne onder meer een mars en andere werken van John Philip Sousa, een militair getinte Suite van Gustav Holst en delen van het concert voor hoorn en orkest van Wolfgang Amadeus Mo-zart. Bij dit laatste werk bracht sergeant Irene Schippers-Kruik een indrukwekkende hoorn-solo ten gehore. Tegen het einde van het concert vormde de Destino Tango van Willem van Merwijk “een knipoog naar de nabije toekomst” – zoals de spreekstalmeester het noemde –, verwijzend naar de aanstaande Argentijns-Nederlandse koningin.

06|05Tweedaagse Militaire Prestatie Tocht 2013

Vanaf 1 maart 2013 wordt de inschrijving voor de TMPT 2013 geopend. De 65ste editie van deze prestatietocht vindt plaats op 7 en 8 mei vanuit het ISK Harskamp. De datum van opkomst is maandag 6 mei vanaf 15.00 uur. De TMPT is een veelzijdige, niet te onder-schatten tocht voor beroeps- en reservemili-tairen van alle krijgsmachtdelen.

De twaalf onderdelen die in twee dagen, bin-nen twee maal tien uren moeten worden af-gelegd zijn:- Verplaatsing per fiets- Kaartlezen per kajak- Afleggen van survivalbaan- Afleggen van de nationale hindernisbaan- Tweemaal een snelmars van 3 km in 19 minuten- Afleggen van een oriëntatieparcours van 9 km- Kaartleesopdracht per fiets van 60 km- Juistheidsworpen met werpgewichten in standaardringen- Afstandschatten- Mars van 25 km- Schietproef (Diemaco of Glock)

Voor dames en deelnemers van 45 jaar en ouder gelden lichtere eisen. Alle eisen staan met ingang van 1 maart gepubliceerd op www.tmpt.nlHet behalen van deze prestatie geeft recht op het dragen van het TMPT-kruis. Deelname is per team van twee militairen. Er zijn twee leeftijdscategorieën.

Inschrijving start 1 maart 2013. De uiterste inschrijfdatum is 22 april 2013. Er kunnen circa 275 teams deel nemen. Voor verdere in-formatie en inschrijving: www.tmpt.nl

Muzikaal talent gezocht

Het zeemanskoort ‘Overal’ is op zoek naar enthousiaste (ex-)marinemensen die in de kust-duin- en bollenstreek wonen en het koor met instrument of stem willen verster-ken. De vestigings- en repetitieplaats van het koort is Sassenheim in de gemeente Teylin-

gen. ‘Overal’ is op 23 april 2003 opgericht door een aantal gepensioneerde en ex perso-neelsleden van de Koninklijke Marine uit de diverse dienstvakken van de Koninklijke Ma-rine en het Korps Mariniers, aangevuld met een aantal burgers die de Koninklijke Marine een warm hart toedragen en graag meespe-len of zingen met het koor. Het koor bestaat momenteel uit 34 leden. Dit is inclusief een geweldig combo dat bestaat uit een 3-tal ac-cordeonisten, een gitarist, een basgitarist, een pedal/steel gitarist en een drummer, aangevuld met percussie. Het koor en het combo staan onder de inspirerende leiding van basgitarist Henk Brinks. Voor meer in-formatie: Wim van Anen, 0620392572 of [email protected]. Zie ook onze website: www.zeemanskooroveral.com


o e f e n i n gL O G B O E K

officieren

onderofficieren

manschappen

M E N S E N & M U T A T I E S

burgers

12|03Sluiting Prinses JulianakazerneBegin 2013 zal de Prinses Julianakazerne (PJK) worden gesloten. Het messbestuur wil deze sluiting niet ongemerkt voorbij laten gaan en organiseert een reünie voor alle leden en voormalig leden van de Haagse Officiersmesses. Voor belangstel-lenden is er een lezing over de geschiede-nis van de PJK. Ook zijn er korte rondlei-dingen rondom en in het (dan grotendeels lege) gebouw.De reünie is bedoeld voor iedereen die lid is of ooit lid is geweest van een Haagse of-ficiersmess. Voor actieve leden van de Haagse Officiers Mess zijn er geen kosten aan dit evenement verbonden. Alle oud-leden van de diverse messes betalen een bedrag van €20,- per persoon, te voldoen bij inschrijving. Voor dit bedrag krijgt men het Indische rijstbuffet en de drankjes voor de avond. Aanmelden graag voor 5 maart bij dhr. Frits Verschuur, [email protected]. Voor de rondleidingen zijn slechts een be-perkt aantal plaatsen beschikbaar. Indien u een rondleiding wenst dient u dit aan te geven bij uw aanmelding: vol is vol!! Uw

bijdrage van €20,- kunt u overmaken op rekeningnummer 12.27.55.278 tnv Offi-ciersmess Den Haag ovv: Reünie PJK.

15|06Oud PG- bemanningen 1987/1988Reünie voor alle oud opvarenden van Hr. Ms. Maassluis, Hr. Ms. Hellevoetsluis en Hr. Ms. Urk die in de Perzische Golf in de periode 1987/1988 hebben gediend.De re-unie wordt gehouden in de Dukdalf op de oude Rijkswerf te Den Helder.Kosten be-dragen € 25,00 per persoon. Dit is inclu-sief rijstmaaltijd en een drankje. Opgeven via [email protected] Kosten voor deze reünie graag overmaken op rek nr: 677933096 t.n.v. K. IJzendoorn te Den Helder ondervermelding van PG87/88. Na ontvangst van de inschrijf-kosten ontvangt u het dagprogramma.

Reünies

Oproep

BevorderingenDs. K.H. UbelsKTZ S.P. HofkampVLOP KLTZ G.J. van der EndeMAJMARNS A.J. RoosjenLTZE 1 P. de VriesLTZT 1 B.T.W. van OostenLTZ 2 OC D. ErnensKAPTMARNS J.C. SchmitzLTZE 2 OC M.N. ScherpenzeelLTZ 2 OC J.E.J. RepkoLTZ 2 OC M.J. van der LindenLTZ 2 OC J.J. NeelemanLTZA 2 OC M.M.C. van der WoldtLTZA 2 OC S. RogLTZ 2 OC S. HartsteenLTZ 2 OC H. de GrootLTZ 2 OC M.J.C. JereskesLTZ 2 OC N.W.B. VonkLTZ 2 OC E.W. de JongeLTZ 2 OC F.J. KalisLTZE 2 OC P.J.L. KokLTZ 2 OC S.C. BlokLTZSD 2 OC J.K. KanLTZ 2 J. PoortemaLTZT 2 R.A. VerschuurLTZ 2 B.A. den OudenLTZE 2 J.T. TimmermansLTZA 2 C.J.M. Kos

DienstverlatersKTZAR C.A.J.J. JaspersLTZ 1 F.A. HermansLTZAR 1 E.I. HofstraMAJMARNS N.K. JaarsmaLTZE 1 B. KieslingLTZ 1 J. StapelLTZW 2 OC V. BosschaartLTZE 2 OC H.H. MijnalsLTZA 2 OC J.P.F.A. Nolting

BevorderingenAOOTDE H. HofsinkAOOLDV R. VerveldeAOOMARNALG R.W. ArentsenAOOMARNALG E.D. BovenAOOLDV E. van HerwaardenAOOMARNVB J. van RijnAOOTDW T. ButerAOOTDW T. WillemsenSMJRTDW R.H.G. de VriesSMJRTDE D. DoornbosSMJRWDS A.M. van ViersenSMJRWDS F. MulderSMJRTDE J. KamstSMJRODVB H.T. SmitSMJRTDW P. LeeuwenburghSMJRTDE R.C.A.M. BarkeySMJRODOP S.R. KlingensSMJRTDE R. SchreuderSMJRODND C.L. UijlSMJRMARNALG E. OomsSGTLDA A. HolwerdaSGTWDS B.A. LantangSGTODND C.E.F.J. HagemeijerSGTODND A.F. PrinsSGTTDW J.G. PijfersSGTTDV R. BosmaSGTODOPS D.A.H. AaltinkKPLMARNALG S. KeijzersKPLTDW F.E. HaiméKPLTDW J.L.M. van MeerKPLTDE J.E.J. DieterenKPLTDW A. de VriesKPLTDW R.J.C. Harsveld

DienstverlatersAOOODOPS L. BronAOOODOPS J. HadderinghAOOMARNALG H.R. KinkelaarAOOODVB R.J. LetherAOOODND F. VorkSMJRODOPS.R. AdemaSMJRODOPS R. BijsterSMJRMARNALG R. HuismanSMJRMARNALG P.J.H. van LithSMJRLDGD S.P. NaumannSMJRLDGB F.M.A. van VeenSGTLDGD F. van den HeuvelKPLODOPS R.C. BoomKPLTDE R. GroenenboomKPLTDW S.O. JanssenKPLWDS P. LiefferingKPLTDE A.B. NiemantsverdrietKPLLDGB D.W.H.J. RijswijkKPLODOPS M. SchurinkKPLTDW M. van SlochterenKPLWDS J.M. VeenKPLMARNALG P.C. de Wit

SGTMARNALG H. RietveldSGTTDW C.N. StaalSGTTDW R.P.M. VermeulenKPLWDS B.C.L. CeelenKPLTDW E. de GrootKPLTDW J.S. JansenKPLWDS J. LeijenaarKPLMARNALG S. VerdamKPLTDW R. VerweijKPLWDS H.J. VreeburgKPLTDW M. van WilligenKPLLDGD P.J. de JongeKPLLDGD S.W. KoenenKPLADBA S.P. WisseKPLTDW H.J. van der Woude

BevorderingenMATR 1OD C.A. Verbeek

DienstverlatersMARN 1 ALG R.J. AkkermanMARN 1 ALG F. BoonmanMATR 1 TDE F. CoppensMATR 1 LDA J. HazeveldMATR 1 ODND F. HoubenMATR 1 BDWSR L.J. de JongMATR 1 LDV R.M.J. JongMATR 1 LDV M. van KeerenMATR 1 TD A. LakhsimMARN 1 ALG A. LammensMATR 1 LDV M.J. PragtADBM F. SikkemaMATR 1 BDTAA M. WierdaMATR 1 BDTAA N.H.J. van Zurk

BevorderingenI.E.M. van Rooijen, 11E. Brücher, 10A.T. van Stralen, 10J.A. van Veen, 9R.J.P. de Bakker, 9H.J. Burgmeijer, 7J.B. van der Woude, 7A. Smit, 7M.A. Slort, 7P.J. Drogt, 7E.D. van der Linden, 7P.W. Jansen, 7P.S. Blaasse, 7W.J. van Lit, 7H. Bosboom, 6

DienstverlatersR.W.C. DoolaardK. KoningE.S.S. VisserH.L. ArendsR.T.C.J. BlomN. BruinsmaC.M. VeldhuisN.C. WayB. KlootwijkJ.N. VerhoogtA. BoekholtY. GeelhoedJ.A. LastdragerH.W.G. OomenT. de PuitG. BierstekerM.H. van DijkM. YpmaD. BarneveldF.H.L. van EgtenD.A. BijmaB.M.H. Driessen

in memoriam:SMJRTDW D.J. van DoornDhr. P.A. Nagel

Saamhorigheidsdag Koninklijke Marine

Voor al het huidig en voormalig marinepersoneelDe marine bestaat dit jaar 525 jaar en daar staan we in 2013 bij stil. Op 20 juni, tijdens de aftrap van de Marinedagen en Sail Den Helder, komen we bij elkaar met al ons huidige en voormalige personeel op de Nieuwe Haven in Den Helder voor een Saamhorigheidsdag. Het belooft een weerzien met oude marinematen te worden onder het genot van een hapje, drankje, vuurwerk en live muziek.

Lees in deze Alle Hens meer over deze bijzondere dag en hoe u zich gratis kunt aanmelden. U komt toch ook?

20 ju

ni

alle hens februari 2013

Documents