agostiño de hipona (354-430 a.c.)
TRANSCRIPT
Agostiño de Hipona (354-430)
A división do Imperio Romano de Teodosio
Expansión do cristianismo no imperio romano
Agostiño de Hipona (354-430)
2. As novas achegas
fronte ao mundo grego
Achegas do cristianismo á Filosofía
a) Sobre o concepto de Deus:
– Monoteísmo
– Creacionismo: creatio ex nihilo
– Omnipotencia divina
SerNecesario: Deus
Seres continxentes
Achegas do cristianismo á Filosofía
• Sobre o concepto de Historia:
– Encarnación
• Sobre a antropoloxía:
– Creado a imaxe e semellanza de Deus
– Inmortalidade– Resurrección
• Sobre o coñecemento: a Verdade
Agostiño de Hipona (354-430)
3. A patrística
A patrística
• Pensamento cristiá dos ss.II-VII.
• Establecen os dogmas fundamentais do cristianismo, loitan contra as herexías
Patrística Latina: Occidente
• Dous ámbitos Patrística Grega: Oriente
A patrística
• 1º período: Os pais apoloxetas– En Oriente Xustino, Ireneo (s.II); Hipólito (s.III)– En Occidente: Tertuliano (ss. II-III): credo quia
absurdum• 2º período: Apoxeo
– En Oriente os Pais Capadocios e a Escola de Alexandría
– En Occidente: Agostiño de Hipona• 3º período: Decadencia
– Oriente: o último é Xoán Damasceno (s. VIII)– Occidente: Boecio (ss.V-VI) e pecha este periodo
Beda o Venerable (ss. VI-VII)
Agostiño de Hipona (354-430)
4. Vida e obra
Agostiño de Hipona (354-430)
• Lectura do Hortensius de Cicerón: interese pola sabiduría / filosofía.
• Ingresa na secta maniquea• Fase escéptica
• Conversión ao Cristianismo ós 33 anos
• Bispo de Hipona
Agostiño de Hipona (354-430)
• Confesións
• Da Cidade de Deus
Agostiño de Hipona (354-430)
5. Influenzas
Influenzas
• Hortensius de Cicerón
• Maniqueísmo
• Neoplatonismo de Plotino
Agostiño de Hipona (354-430)
• 6. Pensamento: • O problema
fe-razón
O problema fe-razón
• Problema fe-razón na filosofía medieval
• Precedente: Tertuliano (creo porque é absurdo)
• Agostiño: fe e razón colaboran: “Intellige ut credas, crede ut intelligas”
– Razón Fe
• Filosofía Relixión
• Deus=Verdade
Agostiño de Hipona (354-430)
• 7. Pensamento: • Teoría da
verdade: interiorismo e iluminación
Teoría da verdade: interiorismo e iluminismo
• Epistemoloxía• Obxectivo Felicidade (=Sabedoría=Verdade)• Datos biográficos:
– Maniqueísmo: Fausto é un enredante. Non conduce á Verdade.
– Escepticismo: non se pode coñecer a Verdade. O correcto é manter a dúbida. Nunha situación de decisión urxente hai que seguir o máis probable ou verosímil.
– Agostiño: hai verdades eternas e indubidables.
Teoría da verdade: interiorismo e iluminismo
• Desbota o escepticismo: “si enim fallor, sum” Influenza en Descartes.
• Finalidade da investigación: coñecer Deus e a alma (co coñecemento da alma pódese chegar a Deus).
Teoría da verdade: interiorismo e iluminismo
• Interiorismo:
– O punto de partida para procurara verdade está no noso interior.
• transcendemento
– Interior da alma Verdade=Deus
Teoría da verdade: interiorismo e iluminismo
• Iluminismo: – Metáfora platónica: a idea de Ben no mundo intelixible é como o
Sol no mundo sensible porque ao iluminar as cousas fainas visibles.
– O proceso de ascensión comeza descubrindo en nós mesmos as verdades eternas que son verdades inmutables e necesarias (=ideas platónicas)
– A reminiscencia platónica– Rexeita Transmigración da alma– Defende a teoría da iluminación divina: as ideas están na
mente de Deus como arquetipos ou modelos das cousas (=neoplatónicos) e o ser humano chega a coñecelas grazas a unha iluminación divina na alma.
– Deus coa iluminación permite descubrir as verdades eternas. Salva a contradicción entre a interioridade e a transcendencia da verdade.
Teoría da verdade: interiorismo e iluminismo
• 3 tipos de coñecemento:– Coñecemento sensible
– Coñecemento racional inferior: ciencia
– Coñecemento superior: Sabedoría
Agostiño de Hipona (354-430)
• 8. Pensamento: – A realidade
como creación: creación do mundo e antropoloxía
A Creación do Mundo
• Creacionismo
• Explicacións previas da creación do mundo:– Platonismo– Neoplatonismo
• Explicación de Agostiño:– Creacionismo– Problema: Conciliar o Eclesiastés (“O que vive por sempre
creou todo dunha vez”) e o Xénese (“Deus creou o mundo en seis días”).
• Eternidade-temporalidade– Solución Razóns seminais: ideas eternas existentes na
• mente divina
A antropoloxía: o ser humano, a liberdade e o mal
• Dualismo antropolóxico: non hai unión alma-corpo– Alma: reside a razón (razón inferior e razón
superior)
– A alma é inmortal e inmaterial– Orixe da alma: traducianismo
• Liberdade: vs. Pelaxianismo• Orixe e natureza do mal: vs. maniqueísmo