clicSALMO DA MIÑA SERENIDADESALMO DA MIÑA SERENIDADE

A que deu a luz a tantos ollos cegos, cando a súa noite escura i luminaba.A que deu seiva nova aos tolleitos e agarimou a area da praia.

A que volveu a nós A que volveu a nós da morte, da morte,

para cambiar a angustia para cambiar a angustia en esperanza, en esperanza,

e a Tomé enraizou e a Tomé enraizou a súa fe dubidosa, a súa fe dubidosa,

cando "tocou" a palma cando "tocou" a palma tradeada...tradeada...

A que sinto nos meus A que sinto nos meus ombreiros cada día:ombreiros cada día:o doce peso da túa man o doce peso da túa man “humana”!“humana”!

I IºIIº

Cada día, Señor, xa é un regalo:Cada día, Señor, xa é un regalo:un regalo a miña vida e a miña alma. un regalo a miña vida e a miña alma.

O que vivín foi fermoso... Faime

sentir que será moito máis

o que me agarda.Hai que deixar...

Deixar? Quero esquecereme de que existe

sequera esa palabra.Deixar a vida? Non! Encontrar a Vida!:

cambiar a noite escura pola alba!

Polo río, cara ao mar, Polo río, cara ao mar, vou na miña barca.vou na miña barca.Non teño remos, Non teño remos,

nin temón, nin vela: nin temón, nin vela: tan só a corrente tan só a corrente

é a que manda.é a que manda.

Ninguén detén o río, Ninguén detén o río, ninguén pode ninguén pode

parar o seu ritmo, parar o seu ritmo, nin durmir as súas nin durmir as súas

augas.augas.

É imposible É imposible pretender facelo;pretender facelo;

como aire entre as como aire entre as mans, que se me mans, que se me

escapa!escapa!

Afastada xa a fonte, cerca o mar:Afastada xa a fonte, cerca o mar:cada vez máis onte, menos mañá. cada vez máis onte, menos mañá. e tranquilo, sabendo que Ti guías,e tranquilo, sabendo que Ti guías,

polo río –cara ao mar- vou na túa barca.polo río –cara ao mar- vou na túa barca.

O mar bravo de onte, case durmido;O sangue roxo e novo... case branco.

A furia das miñas arelas e ambicións,se algunha vez ruxiu, xa está domada!

Estou en paz... contigo? Non o sei.

Comigo, si. Con fe e con esperanza

de que o amor inmenso que te teño

encontrará o Amor con que me amas.

Que importa nada se, ao f inal, a morteé a vida de novo recobrada.

Se, ao cerrarse, os meus ollos ven a túa luz enchéndome de soles a mirada.

e se o f in é principio, qué alegría

saber que aquilo empeza se isto acaba!

Vº

Cada día, Señor, Ti me renaces. Cada hora, Señor, Ti ma regalas...

Canto aceite, Señor, queda na

aceiteira?

Canta area na beira da miña

praia?

Canto bri l lo nos meus ollos? Canta luz?

Canto sol roxo, canta lúa branca …?

Pregunto e... non me importa a resposta …É por falar contigo.

As palabras quedan no aire... Ti

óelas. É por falar contigo:

alma con alma!

Presíntote máis cerca, máis amigo;estreméceme unha

doce confianza.

Síntome desterrado do

desterro,mais dentro do teu amor, e iso para min

basta!

Cada minuto máis, xa é un

regalo...Ti es a miña

luz, o meu fin e a miña

esperanza.

E por iso, feliz, cara ao

encontro, polo río

-cara ao mar- vou na túa barca …

Texto: J. M. Guervós, o. p. Texto: J. M. Guervós, o. p.

Música: Marana Tha (L. Música: Marana Tha (L. Deiss)Deiss)

Montax: P. L. Pascua, o. p.Montax: P. L. Pascua, o. p.