ƒ⁄†⁄…‡‹› (–ƒ⁄†⁄…›‹› ƒ•†‡…) fileqh et beperken tot een m...
TRANSCRIPT
Romanzo Criminale
(Criminele roman)
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 1 8/25/2011 5:09:55 PM
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 2 8/25/2011 5:09:55 PM
G iancarlo D e C ataldo
R om anzo C rim inale
(C rim inele rom an)
O pkom st en ondergang van een m isdaadsyndicaat
Vertaald door K aroline Sabbatino-H eybroek en Patrizia Z anin
Lebow ski Publishers, A m sterdam 2011
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 3 8/25/2011 5:09:56 PM
Eerste druk, augustus 2005
Tw eede druk, april 2010
D erde druk, septem ber 2011
O orspronkelijke titel: Romanzo Criminale
O orspronkelijk uitgegeven door: Einaudi, 2002
© G iancarlo D e C ataldo, 2002
© Vertaald uit het Italiaans: K aroline Sabbatino-H eybroek en Patrizia Z anin, 2002
© N ederlandse uitgave: Lebow ski Publishers, A m sterdam 2011
O m slagontw erp: D og and Pony, A m sterdam
O m slagbeeld © C attleya
Foto auteur: U lf A ndersen / G etty
Typogra&e: M ichiel N iesen, ZetProducties, H aarlem
isbn 978 90 488 1127 4
nur 302
w w w.lebow skipublishers.nl
w w w.rom anzocrim inale.it
Lebow ski Publishers is een im print van D utch M edia U itgevers bv
978 90 488 0482 5
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 4 8/25/2011 5:09:56 PM
D e personages
d e straat
D e Libanees – de oprichter
D e K ille, D endy – de bosses
BuJel – een bijzonder opgefokt type
N em bo K id – iem and m et de juiste contacten
D e D unne – iem and die goed m et geld kan schuiven
D ertig Zilverlingen – een N apolitaan in R om e
D e R at – de voorproever
Luik, Bonenstaak, R icotta, A rendsoog, de BuJoni-tw eeling,
N ercio – de overige jongens
M ario de Sardijn – een boss zonder charism a
G oudlokje – zijn adjudant
D e Poem a – een schurk van de oude stem pel
D e Zw arte – een nazi
’t Joch, Bolle – nog m eer nazi’s
Zio C arlo – de m aX abaas
D e M eester – een m an van eer
Turi Funciazza – nog een m aX oos
R aJaele C utolo – de Professor
F. Santini – een corrupte politiem an
Sandra Belli – een journaliste m et een revolutionair verleden
K uif, Ziccone, Brugli, de Sultan, Bonalana – het voetvolk
G raaf U golino – een Toscaanse killer
D ottor M ainardi – een hebzuchtige arts
W aslucifer – een zw ijgzam e vriend
K ikker – een gevoelige hom o
A lonzo – een poem aw elpje
D e Verschrikkelijke, de K oekenpan, baron R osellini, A nsjovis,
het G eluk kige Zw ijn, Engeltje, de W itte, de gebroeders Bordini,
de Bloedzuiger, Saverio Solfatara, de gebroeders G em ito, de Luis,
de Larinees, Z araJa, Satan, G igio – de slachtoJers
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 5 8/25/2011 5:09:56 PM
d e v rou w en
C inzia Vallesi, pseudoniem Patrizia – de vrouw van D endy
(en niet alleen van hem )
R oberta – de vrouw van de K ille
D onatella – de vrouw van N em bo K id
Vanessa – het verpleegstertje
R ossana – een losgeslagen rijkeluism eisje
Ines – een gevangene
Palm a – een terroriste
h et apparaat
N icola Scialoja – politiecom m issaris
D ottor Borgia – oX cier van justitie
D e O uw e – een m an die niet bestaat
Zet, Pee, de H arige – de m ollen
Vasta, M iglianico – de advocaten
h et k o or
Psychiaters, criminologen, w apendeskundigen en toxicologen, o! cieren
van justitie, rechters, neofascisten, gokkers, acteurs, zangers, gri! ers,
koeriers, dealers, carabinieri, politieagenten, lijfw achten, drugshandelaars,
ma! osi, journalisten, leden van de Rode Brigades, Turken, "lmproducen-
ten, meisjes uit het leven, pastoors, echtgenotes
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 6 8/25/2011 5:09:56 PM
Voor Tiziana
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 7 8/25/2011 5:09:56 PM
‘H et beperken tot een m inim um , het rationaliseren van het bloed-
vergieten is een com m ercieel principe’
Bertolt Brech t, opm erkingen bij de D reigroschenoper
‘Ik vraag je om altijd kalm en eerlijk, correct en consequent te zijn.
Trek lering uit opgedane ervaringen, laat je niet kleinerend uit over
alles w at ze je zeggen, probeer altijd de w aarheid te achterhalen
voordat je spreekt, en bedenk dat het nooit voldoende is om één
bew ijs te hebben als je een betoog gaat houden. O m zeker te zijn in
een betoog zijn er drie bew ijzen nodig, evenals correctheid en
consequentie. G od zegene en behoede jullie’
Bernardo Provenzano, juli 1994
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 8 8/25/2011 5:09:56 PM
Inhoud
Proloog, R om e, nu 11
D eel een
1977 – ’78. G enesis 17
1978, februari. D eals 37
1978, m aart – april. Z aken, politiek 57
1978, april – juli. In de bak, uit de bak 87
1978, augustus – septem ber. A frekenen 113
1979, januari – juni. D e Idee 143
1979, juli – decem ber. Bij de tijd 169
1980. D e straat in handen hebben 195
1980. D e dood van een boss 219
D eel tw ee
1980 – ’81. H ybris, dikè, oikos 237
1981, w inter – lente. Strom en bloed 269
1981. R ien ne va plus 291
1982, januari – april. D e geur van bloed 317
1981 – ’83. Si vis pacem para bellum 345
1983. Verklikkers 365
1983. M eer verklikkers 381
D eel drie
1984. A llem aal in de bak 403
1984. Eenzaam heid. V ijandschap 423
1984 – ’85. H et verleden en de toekom st 441
1985 – 86. Epidem ieën 461
1986. O ndergang, vluchten 483
1987. Individuen en m aatschappij 507
1988. R echtszekerheid 529
1989. D e vrijheid 551
1990. D endy’s blues 577
Epiloog. R om e, 1992 599
A �iteling 605
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 9 8/25/2011 5:09:56 PM
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 10 8/25/2011 5:09:56 PM
11
Proloog
R om e, nu
H ij zat gehurkt tussen tw ee geparkeerde auto’s en probeerde zijn ge-
zicht te bedekken terw ijl hij op de volgende klap w achtte. Z e w aren
m et zijn vieren. D e kleine, m et het litteken van een m essteek op zijn
w ang, w as het gem eenst. Tussen de aanvallen door w isselde hij via
zijn m obiel lollige opm erkingen uit m et zijn lie�e: een verslag van de
afranseling. G elukkig sloegen ze m aar w at in het w ilde w eg. V oor hen
w as het voornam elijk vreselijk lol trappen. H ij bedacht dat het zijn
zoons konden zijn. B ehalve die neger dan, dat spreekt. R otjochies. H ij
bedacht dat die jongens een paar jaar geleden alleen al bij het horen
van zijn naam liever zichzelf m eteen een kogel door het hoofd had-
den gejaagd dan zijn w raak te m oeten ondergaan. Een paar jaar ge-
leden. Toen de tijden nog niet veranderd w aren. Eén fataal m om ent
van onoplettendheid. D e spijkerschoen trof zijn slaap. H ij gleed het
duister in.
‘W egw ezen,’ beval de kleine, ‘die staat niet m eer op!’
M aar hij stond w el op. H ij stond op toen het al donker w as. Zijn borst
stond in brand en zijn hoofd duizelde. Een eindje verderop stond een
fon teintje. H ij w aste het opgedroogde bloed af en dronk m et gulzige slok-
ken van het ijzerhoudende w ater. H ij stond overeind. H ij kon lopen. O p
straat auto’s m et de stereo voluit en groepjes jongeren die m et hun m o-
bieltjes speelden en zijn scheve gang bespotten. U it de ram en het blauw e
licht van ontelbare tv’s. N og een eindje verderop een verlichte etalage. H ij
bekeek zichzelf in de ruit: een gebogen m an, zijn jas gescheurd en on-
der de bloed vlekken, een paar vettige haarslierten, verrotte tanden. Een
oude m an. D at w as hij gew orden. Een voorbijkom ende sirene. Instinctief
drukte hij zich plat tegen de m uur. M aar ze m oesten hem niet hebben.
N iem and m oest hem nog.
‘Ik w as m et de Libanees!’ m om pelde hij, ongelovig bijna, alsof hij zich
net het geheugen van iem and anders had toegeëigend.
H et geld w as w eg, m aar de jochies hadden zijn paspoort en ticket niet
opgem erkt. En ook zijn R olex niet, die in een binnenzak w as genaaid.
Ze hadden het veel te druk gehad m et lol trappen om hem behoorlijk te
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 11 8/25/2011 5:09:56 PM
12
fouil leren! H ij kon een glim lach niet onderdrukken. Ze zouden nog aar-
dig w at voor hun kiezen krijgen!
O ver drie uur vertrok hij. H ij had alle tijd. H et w oonw agenkam p lag op
nog geen kilom eter afstand.
D e eerste die hem in de gaten kreeg, w as de neger. H ij ging naar de klei-
ne toe, die m et zijn m eisje lag te rotzooien, om hem te vertellen dat opa
w eer terug w as.
‘W as die niet koud?’
‘W eet ik veel! H ij loopt hier rond!’
Zonder haast stak hij het plein over en keek idioot glim lachend om
zich heen, bijna alsof hij zich w ilde verontschuldigen voor zijn opdringe-
righeid. D e andere jongens gingen, na hem een afw ezige blik te hebben
toegew or pen, w eer verder m et hun eigen bezigheden.
D e kleine zei tegen zijn m eisje dat ze een om m etje m oest m aken en
w achtte hem m et zijn arm en over elkaar geslagen op. D e neger en de
tw ee anderen, een lange slungel m et een pokdalig gezicht en een dikke
vent m et tatoeages, kw am en naast hem staan.
‘G oedenavond,’ zei hij, ‘jullie hebben iets w at van m ij is en dat w il ik
terug!’
D e kleine w endde zich tot de anderen. ‘H ij hee� zeker nog niet genoeg
gehad!’
Ze lachten. H ij schudde zijn hoofd en haalde zijn blaJer tevoorschijn.
‘Iedereen op de grond!’ zei hij kortaf.
D e neger w erd onrustig. D e kleine spuw de op de grond, totaal niet on-
der de indruk.
‘Ja zeg, geloof je het zelf? W ie w il je nou eigenlijk bang m aken m et dat
speeltje?’
Spijtig bekeek hij het kleine halfautom atische pistool, kaliber .22, dat
hij van de zigeuner had gekregen in ruil voor zijn R olex.
‘Je hebt gelijk, het is een kleintje, m aar als je hem w eet te gebruiken...’
H ij schoot zonder te m ikken en zonder zijn blik van de kleine af te
w en den. D e neger greep naar zijn knie en viel krijsend op de grond. Plot-
seling viel er een diepe stilte.
‘W egw ezen allem aal!’ beval hij, zonder zich om te draaien. ‘A llem aal,
behalve deze vier!’
D e kleine bew oog zijn handen op en neer, alsof hij hem w ilde kalm e-
ren. ‘O ké, oké, alles kom t goed, m aar hou je w el eJe gedeisd, ja?’
‘A llem aal op de grond, zei ik,’ herhaalde hij rustig.
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 12 8/25/2011 5:09:56 PM
13
D e kleine en de anderen knielden. D e neger rolde onafgebroken kreu-
nend over de grond.
‘Ik heb het geld aan m ijn vriendin gegeven,’ zei de kleine hal�ankend,
‘ik bel haar w el eJe m obiel en vraag of ze ’t hierheen brengt, oké?’
‘Stil. Ik ben aan ’t denken...’
H oeveel tijd had hij nog, voordat hij vertrok? Een uur? Iets m eer m is-
schien? H et m eisje kon over een paar m inuten hier zijn. D an zou hij zijn
geld terughebben. Venezuela w achtte op hem . H ij zou w el w at m oeite
heb ben om te integreren, m aar daar kon dat toch niet zo m oeilijk zijn...
H et zou verstandiger zijn om eieren voor zijn geld te kiezen. M aar w an-
neer w as hij ooit verstandig gew eest? W anneer w aren zij ooit verstandig
gew eest? En verder: de angst van de kleine, de geur van de straat... Voor
dat soort m om enten deden ze het toch?
H ij boog zich naar de kleine en �uisterde zijn naam in zijn oor. D e klei-
ne begon te trillen.
‘H ad je al ’s van m e gehoord?’ vroeg hij zachtjes.
D e kleine knikte. H ij glim lachte. Z achtjes plaatste hij de loop op zijn
voorhoofd en schoot recht tussen zijn ogen. O nverschillig voor het ge-
huil, voor het geluid van voetstappen, voor de naderende sirenes, keerde
hij hem de rug toe. En terw ijl hij het w apen op dat bleke kreng daarboven
richtte, schreeuw de hij zo hard hij kon: ‘Ik w as m et de Libanees!’
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 13 8/25/2011 5:09:56 PM
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 14 8/25/2011 5:09:56 PM
D eel een
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 15 8/25/2011 5:09:56 PM
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 16 8/25/2011 5:09:56 PM
1977 – ’78
G enesis
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 17 8/25/2011 5:09:56 PM
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 18 8/25/2011 5:09:56 PM
19
i
D endy w as geboren w aar R om e nog van de R om einen is: in een van de
hui zen van Tor di N ona.
Toen hij tw aalf w as brachten ze hem naar Infernetto. O p de verorde-
ning van de burgem eester stond: ‘R enovatie onroerend goed oude
binnen stad.’ D eze kw estie sleepte al eeuw en voort, m aar D endy bleef
erop ham e ren dat hij op een dag zou terugkeren naar het centrum . A ls
boss. En iedereen m oest op de knieën als hij langskw am .
N u had hij m et zijn vrouw een tw eekam erappartem ent dat uitkeek op
de oude gasfabriek.
D e Libanees ging er lopend naartoe vanaf Testaccio. H et w as vlakbij,
m aar door het augustuszw eet plakte zijn zw arte hem d aan zijn behaarde
borst. O nderw eg w erd hij steeds pissiger op dat joch.
D endy deed m et een slaperige kop open. H ij droeg een roodgestippel-
de ochtendjas. Een keer had hij, puur toevallig, een paar bladzijden ge-
lezen in een boek over lord Brum m el. Sindsdien hechtte hij veel w aarde
aan elegan tie. D aarom w erd hij D endy genoem d.
‘Ik heb de m otor nodig.’
‘Z achtjes. G ina slaapt. W at is er aan de hand?’
‘Ze hebben de M ini gejat.’
‘N ou en?’
‘D e tas lag erin.’
‘O ké, w e gaan.’
O p de K aw asaki voelde de scirocco-w ind bijna aangenaam . Ze scheur-
den over de w eg tot aan de V ia Idrovore della M agliana, parkeerden voor
een roestig rolluik en liepen het veld in. D e barak lag tussen een bouw val
en een ijzerloods. G ebarricadeerde deur, geen licht.
‘H ij is nog niet terug,’ concludeerde de Libanees.
‘W ie is hij?’
‘Een jochie. H et nee�e van Franco, de barm an.’
D endy knikte. Ze gingen bij een oude, kale boom stronk zitten. D endy
haalde een joint tevoorschijn. D e Libanees nam tw ee trekjes en gaf hem
w eer terug. H et w as niet het juiste m om ent om stoned te w orden. Ze za-
ten een poosje zonder iets te zeggen. M et zijn ogen dicht genoot D endy
van de aangenam e ontspanning die de hasj hem bezorgde.
‘W e zijn tijd aan het verspillen,’ zei de Libanees.
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 19 8/25/2011 5:09:56 PM
20
‘Vroeg of laat m oet die klootzak toch terugkom en.’
‘D at is niet het probleem . Ik bedoel in het algem een: w e zijn tijd aan
het verspillen.’
D endy deed zijn ogen w eer open. Zijn m aat w as onrustig.
D e Libanees w as klein, donker, vierkant. H ij w as geboren in San C osi-
m ato in het hart van Trastevere, m aar zijn ouders kw am en uit C alabrië.
Ze kenden elkaar al eindeloos lang. A ls jochies hadden ze sam en al een
bende gevorm d en nu w aren ze helem aal op elkaar ingespeeld.
‘Ik denk aan de baron, D endy.’
‘D aar hebben w e het al honderd keer over gehad, Libanon. D it is niet
het m om ent. W e zijn m et te w einig. Bovendien gaat de Verschrikkelijke
daarover. En die gee� ons nooit toestem m ing.’
‘D at is nou precies het punt, D en. Ik ben het spuugzat dat w e altijd
m aar toestem m ing m oeten vragen. W e doen het gew oon.’
‘M isschien. M aar w e zijn nog steeds m et te w einig.’
‘N u nog w el, nu nog w el,’ onderbrak de Libanees hem peinzend...’
Een volle gele m aan had bezit genom en van de horizon.
D e Libanees had geen ongelijk. H et w erd tijd dat ze groot gingen den-
ken. M aar een bende van vier jongens had geen grote toekom st. O rganisa-
tie. H oe vaak hadden ze het er niet over gehad? M aar hoe te w erk te gaan?
En m et w ie? Er begon een hond te blaJen.
‘H oorde je dat?’
Voetstappen op het grind. W ie het ook w as, hij deed niet erg zijn best
om zich te verbergen. O p hun buik schoven ze langzaam naar een sta-
pel vrachtw agenbanden toe. D e jongen w aggelde dichterbij, m ager en
scheef gezakt. Toen hij binnen schootsafstand w as, kw am en ze na een
blik van ver standhouding tevoorschijn.
D e Libanees greep hem bij zijn schouders zodat hij geen kant op kon.
D endy trapte hem in zijn onderbuik. K reunend zakte de jongen ineen.
D e Libanees w reef zijn gezicht door de droge aarde, pakte zijn revolver
en plaatste de loop op zijn nek. ‘W eet je w ie ik ben, beest?’
D e jongen knikte he�ig.
D e Libanees verzette zijn w apen. ‘Sta op.’
D e jongen ging op zijn knieën zitten.
‘H ij stinkt als een geile bok,’ zei D endy vol w alging.
‘D at kom t van de dope. H ij is totaal lam . Sta op, zei ik.’
M et veel m oeite probeerde de jongen op zijn benen te gaan staan. D e
Libanees glim lachte. ‘Ik heb je oom beloofd dat ik niet zou overdrijven,
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 20 8/25/2011 5:09:56 PM
21
m aar o w ee als ik m ’n geduld verlies. A ntw oord alleen ja of nee.’
D e jongen keek hem lodderig aan. Zijn gezicht zat vol kleine putjes.
D endy gaf hem een trap tegen zijn kaak.
‘Ja of nee?’
‘Ja.’
‘G oed,’ vervolgde de Libanees. ‘Je hebt de M ini in Testaccio gepikt.
Toch?’
‘Ja.’
‘H eb je in de koJerbak gekeken?’
‘N ee.’
‘Echt niet?’
‘N ee.’
‘D es te beter voor je. W aar is de w agen nu?’
‘Ik heb hem niet m eer.’
D endy beperkte zich tot een tikje in zijn nek. D e jongen begon te grie-
nen. D e Libanees zuchtte.
‘H eb je hem verkocht?’
‘Ja.’
‘A an w ie?’
D e jongen viel op zijn knieën. H ij kon het niet zeggen. H et w aren ge-
vaarlijke lui. Ze zouden hem verm oorden.
‘R otsituatie, hè jongen?’ zei de Libanees. ‘A ls je praat, schieten zij je
neer. En als je niet praat, schieten w ij je neer.’
‘Libanon, ik heb eens een cow boy&lm gezien...’
‘W at hee� dat erm ee te m aken?’
‘D ie &lm hee� er alles m ee te m aken, echt. H ij ging over een gew ond
paard... D e arm e stakker stond op het punt de pijp uit te gaan... en zijn
baas w ist niet w at hij m oest doen... A rm beessie, hij keek hem aan m et
van die vragende ogen... W aarom m oet ik zo lijden, zei die...’
‘A h! Ik snap ’t! En dan gee� hij hem het genadeschot... paf!’
‘Precies!’
‘M aar D endy, sorry hoor, ik m oet je w el w at zeggen.’
‘Zeg ’t m aar, Libanon!’
‘D at paard, dat w as gew ond terw ijl deze jongen m e zo gezond lijkt als
een vis.’
D endy schoot hem in z’n been. D e jongen greep zijn knie beet en be-
gon te krijsen.
‘K ijk nou nog ’s, Libanon!’
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 21 8/25/2011 5:09:56 PM
22
‘Je hebt helem aal gelijk, D endy. H ij is er verschrikkelijk aan toe! En w at
lijdt hij! W at zeg je ervan, geven w e hem dat genadeschot?’
D e jongen praatte.
D e C ataldo - R om anzo C rim inale.indd 22 8/25/2011 5:09:56 PM