หมู่บ้านผีดิบ

99
หหหหหหหหหหหหหหหหหหห หห หหหห หหหหหหห หหห หหหหหห หหห หหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห ห หหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหห ห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหห ห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหห ห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหห หห. หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหห ห หหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห หหห หหห. หหหหหหหหหหหหหหหห หหห

Upload: tommy

Post on 28-May-2015

930 views

Category:

Education


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: หมู่บ้านผีดิบ

ห้�องสมุ�ดห้นังส�อเก่�าพล นั�ก่ร ก่�มุห้งวนั ก่บ ล�ก่ชาย

ตอนั ห้มุ��บ�านัผี�ด�บ

ก่รมุอนัามุยแห้�งก่ระทรวงสาธารณส�ขและสภาก่าชาดไทยได�ส�งห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ไปในัส�วนัภ�มุ�ภาคตามุจังห้วดต�าง ๆ ห้ลายต�อห้ลายคร+ง อนัเป,นัถิ่�&นัฐานัท�&ท�รก่นัดารอย��ในัป/าดงพงท0บ ห้�างไก่ลจัาก่เส�นัทางคมุนัาคมุถิ่0งแมุ�จัะมุ�ทางเก่ว�ยนัตดผี�านัไปถิ่0งห้มุ��บ�านัเห้ล�านั+นั พวก่ชาวบ�านัป/าห้ร�อชาวไร�ในัท�องถิ่�&นัท�&ห้�างไก่ลจัาก่ความุเจัร�ญก่2มุก่จัะเป,นัคนัโง�เขลาเบาป4ญญา มุ�ช�ว�ตและความุเป,นัอย��อย�างง�าย ๆ เมุ�&อใครป/วยไข�ก่2รก่ษาก่นัตามุมุ�ตามุเก่�ด ใช�ยาก่ลางบ�านัจั6าพวก่สมุ�นัไพรต�มุก่�นัห้ร�อทา ไมุ�เคยพบเห้2นันัายแพทย7แผีนัป4จัจั�บนัห้ร�อพยาบาล ก่ารคลอดบ�ตรก่2อาศัยห้มุอต6าแย คนัเห้ล�านั�+ล�วนัแต�สก่ปรก่ จัะก่6าจัดอย�างไรก่2ไมุ�ห้ายส�&งสก่ปรก่เพราะปราศัจัาก่อนัามุยนั&นัเอง

ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่ระทรวงสาธารณส�ขและของสภาก่าชาดไทย ได�ท6าค�ณประโยชนั7ให้�แก่�พ�&นั�องร�วมุชาต�ของเรามุาก่มุาย นัายแพทย7พร�อมุด�วยพยาบาลและบ�ร�ษพยาบาลได�ยก่โรงพยาบาลเคล�&อนัท�& ค�อก่องรถิ่ยนัต7 บ�ก่บ&นัไปยงชนับทเห้ล�านั+นั ให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลประชาชนัท�&อย��ห้�างไก่ลจัาก่ความุเจัร�ญ มุ�ก่ารตรวจัโรคตามุร�างก่ายและจั�ายยาให้� ท�&ป/วยห้นัก่ห้นั�วยพฒนัาก่ารก่2ร�บส�งตวไปรก่ษาในัจังห้วด มุ�ก่ารฉายภาพยนัตร7ให้�ชมุถิ่0งเร�&องเช�+อโรคและโรคภยไข�เจั2บต�าง ๆ อบรมุประชาชนัให้�มุ�อนัามุย สอนัให้�สร�างส�วมุท�&ถิ่�ก่ส�ขลก่ษณะ แต�ไมุ�ถิ่0งชก่โครก่แท�นัค��ตามุบ�านัผี��ด�มุ�เง�นัในัก่ร�งเทพ ฯ

ก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ได�มุ�ค6าส&งให้�คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย ซึ่0&งมุ�ศัาสตราจัารย7 ดร. ด�เรก่เป,นัห้วห้นั�านั6าห้นั�วยพฒนัาก่ารเด�นัทางไปยงภาคอ�สานัตามุรายละเอ�ยดในัค6าส&งนั+นั ท�ก่คนัมุ�เวลาเตร�ยมุตวเพ�ยง ๓ วนั

ล�ก่ชายของส�&สห้ายต�างค0ก่คะนัองไปตามุก่นัในัก่ารบ�ก่ป/าฝ่/าดงคร+งนั�+ แต� จัสอ. แห้�วบ�นัพ0มุพ6าว�า ก่ารล�องป/าในัฤด�ฝ่นัถิ่0งจัะเด�นัทางโดยขบวนัรถิ่ยนัต7ก่2ไมุ�สนั�ก่นัก่ เพราะรถิ่จัะต�องตก่ห้ล�มุและสตว7แมุลงในัป/านับต+งแต�ทาก่ เห้ล�อบ แมุลงวนัก่2ช�ก่ช�มุมุาก่

วนันั+นัตรงก่บวนัท�& ๑๐ มุ�ถิ่�นัายนั ๒๕๑๑ก่�อนัเวลา ๘.๐๐ นั. เล2ก่นั�อย ขบวนัรถิ่พฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ซึ่0&งรถิ่จั�Dปให้ญ�แต�ละคนัมุ�ผี�าใบคล�มุประท�นัอย�างมุ�ดช�ดและมุ�ก่าก่บาทแดงท+งสองข�าง

Page 2: หมู่บ้านผีดิบ

รวมุท+งห้มุด ๖ คนั รถิ่จั�Dปก่ลางอ�ก่ ๒ คนัและรถิ่ย�เอ2มุซึ่�ส�บล�ออ�ก่คนัห้นั0&งรวมุท+งห้มุด

๙ คนั จัอดเป,นัแถิ่วเร�ยงรายจัาก่ประต�ร +วบ�านั พชราภรณ7“ ” จันัถิ่0งทางเล�+ยวห้นั�าต0ก่ให้ญ� ซึ่0&งคนัส�ดท�ายต�ดตามุขบวนัอย��ทางมุ�มุต0ก่ด�านัขวาค�อรถิ่ย�เอ2มุซึ่� ๑๐ ล�อ บรรท�ก่ทห้าร ๒๔ คนั แต�งเคร�&องสนัามุสวมุห้มุวก่เห้ล2ก่มุ�อาว�ธทนัสมุยค�อปHนัก่ลเบา ปHนัย�งเร2ว ปHนัเล2ก่ยาวและปHนั ค. มุ�นัายทห้ารห้นั��มุยศัร�อยโทคนัห้นั0&งเป,นัผี��บงคบห้มุวด

ทห้ารห้มุวดนั�+จัะท6าห้นั�าท�&ค��มุก่นัอารก่ขาห้นั�วยพฒนัาก่ารของท�านันัายพลด�เรก่

ตามุเวลาท�&ก่ล�าวนั�+คณะพรรคส�&สห้ายก่บล�ก่ชายของเขาพร�อมุด�วยเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ

และเจั�าแห้�ว ได�ช�มุนั�มุก่นัอย��ในัห้�องโถิ่งช+นัล�าง ท�ก่คนัแต�งเคร�&องแบบฝ่Iก่สวมุห้มุวก่แก่Jปทรงอ�อนั มุ�อาว�ธประจั6าตวเห้มุ�อนั ๆ ก่นัค�อปHนัพก่ซึ่�ปเปอร7คอลท7 ๑๑ มุมุ. นัายพลด�เรก่จัะท6าห้นั�าท�&เป,นัแพทย7ตรวจัรก่ษาพ�&นั�องชาวไทยท�&เป,นัชาวไร�ห้ร�อชาวบ�านัป/า

ในัด�นัแดนัอนัแสนัก่นัดารทางภาคอ�สานั นับต+งแต�จังห้วดนัครราชส�มุาเป,นัต�นัไป

นัอก่นั+นัจัะท6าห้นั�าท�&เป,นัผี��ช�วยแพทย7 ส�วนัพยาบาลประจั6าขบวนัพฒนัาก่ารก่2ค�อ

นันัทา นัวลลออ ประภาและประไพนั&นัเอง

ตามุห้มุายก่6าห้นัดก่าร พล.อ. ว�ช�ต ชยสมุรภ�มุ� รองผี��บญชาก่ารทห้ารส�งส�ดฝ่/ายย�ทธก่ารจัะมุาถิ่0งบ�านั พชราภรณ7“ ” ในัเวลา ๘.๐๐ นั. ตรง ซึ่0&งขณะนั�+ทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดและพลขบประจั6าขบวนัรถิ่ได�ต +งแถิ่วเตร�ยมุพร�อมุอย��แล�ว

ท�ามุก่ลางเส�ยงจั�อก่แจั�ก่จัอแจัของคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย ค�ณห้ญ�งวาดได�เด�นันั6าห้นั�าพาส�&นัางลงบนัไดมุาจัาก่ช+นับนั นันัทา

นัวลลออ ประภาและประไพแต�งเคร�&องแบบพยาบาลส�ขาวสะอาดตา โดยเฉพาะประภามุ�เคร�&องห้มุายก่าก่บาทแดงอย��บนัแขนัซึ่�าย แสดงว�าห้ล�อนัส6าเร2จัว�ชาก่ารพยาบาลและผีด�งครรภ7มุาจัาก่โรงพยาบาลจั�ฬาลงก่รณ7 จั0งท6าให้�ประภาเด�นัก่ว�าสามุนัางด�วยเคร�&องห้มุายก่าก่บาทอนัเป,นัท�&สะด�ดตานั�+ ส�วนันันัทา นัวลลออและประไพนั+นัถิ่0งแมุ�ไมุ�ได�เร�ยนัว�ชาพยาบาลมุาแต�ก่�อนั แต�ก่2ได�รบก่ารฝ่Iก่ห้ดอบรมุจัาก่ศัาสตราจัารย7ด�เรก่และประภาอย��เสมุอ จั0งสามุารถิ่ท6าห้นั�าท�&เป,นัผี��ช�วยพยาบาลได�เป,นัอย�างด�อาเส�&ยก่�มุห้งวนัร�องข0+นัดง ๆ“ท6าความุเคารพพยาบาลท+งส�&คนั ท+งห้มุด วนัทยห้ตถิ่7…… ”

ปราก่ฎว�าเส�&ยห้งวนัคนัเด�ยวเท�านั+นัท�&ก่ระท6าวนัทยห้ตถิ่7และว�&งเข�าไปรายงานัตวต�อค�ณห้ญ�งวาด“พวก่ก่ระผีมุ ๑๐ คนั พร�อมุท�&จัะออก่เด�นัทางแล�วครบ แห้มุ วนันั�+เมุ�ยผีมุสวยเห้ล�อ…

เก่�นั ร�ปร�างห้นั�าตาคล�าย ๆ ฟลอเร�นัซึ่7 ไนัต�งเก่ล ท6าไมุค�ณอาไมุ�แต�งเคร�&องแบบพยาบาลล�ะครบ”

Page 3: หมู่บ้านผีดิบ

ค�ณห้ญ�งวาดท6าตาโต“ใครบอก่เธอล�ะจัJะว�าฉนัจัะไปด�วย แก่�ขนัาดนั�+แล�วข�นัไปรถิ่มุนัก่2ฟ4ดตาย แล�วถิ่�าเก่�ดรบก่บพวก่คอมุมุ�วนั�สต7อาก่2คงช2อคตายแนั� ๆ แล�วก่2….ถิ่�าอาไปใครจัะเฝ่Nาบ�านั” พ�ดจับค�ณห้ญ�งวาดก่2สะด��งโห้ยง อ�Jยตาย“ ….อก่อ�แปNนัแตก่ ถิ่�าอก่อ�แปNนัไมุ�แตก่อก่อาก่2แตก่ พ�อห้งวนัท6าไมุถิ่0งเล�นัพ�เรนัอย�างนั�+”“ค�ณอาห้มุายความุว�าก่ระไรครบ”“ก่2เธอนั0ก่ขลงอย�างไรข0+นัมุาถิ่0งได�เอาเคร�&องห้มุายยศันัายพลตร�มุาต�ดบ�าท+งสองข�าง”ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ใจัห้ายวาบ เขาเด�นัเข�ามุาห้าเส�&ยห้งวนัทนัท� พอแลเห้2นัเคร�&องห้มุายยศั พล.ต. บนัอ�นัธนั�ผี�า นัายพลด�เรก่ก่2ก่ล�นันั6+าลายเอ�Dอก่“วJอท ด� ไอเด�ย ย�ร� �ไห้มุว�าท�&ย�ท6าอย�างนั�+นั�ะต�ดค�ก่นัะโว�ย”เส�&ยห้งวนัขมุวดค�+วย�นั ขอให้�ก่นัแต�งนัายพลไปพฒนัาก่ารคราวนั�+เถิ่อะวะ“ อย�างนั�อยก่นัจัะได�เค�ยงบ�าเค�ยงไห้ล�ก่บอ�ายพล”“โนั” นัายพลด�เรก่เอ2ดตะโรล&นั ร�บข0+นัไปข�างบนัเปล�&ยนัเคร�&องห้มุายยศัเส�ยให้�ถิ่�ก่“

ต�อง ถิ่0งแมุ�แก่เป,นัพนัเอก่ต�ดดาวสามุดวงมุ�มุงก่�ฎครอบ แต�ท�&คอเส�+อท+งสองข�างมุ�เคร�&องห้มุายคฑาไขว�ก่2แสดงอย��แล�วว�าแก่เป,นัพนัเอก่พ�เศัษห้ร�อนัายพลจัตวาท�&เล�ก่ล�มุไปแล�ว เร2ว….มุ�เวลาอ�ก่ห้�านัาท�เท�านั+นัท�านัรองก่2จัะมุาถิ่0งท�&นั�&”พ.อ. ก่�มุห้งวนับ�นัพ0มุพ6าแล�วพาตวข0+นับนัไดไปช+นับนัเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวชมุส�&นัางด�วยส�ห้นั�าย�+มุแย�มุ“คร+งนั�+แห้ละ พวก่เจั�าจัะได�ร�วมุงานัก่บเราอย�างใก่ล�ช�ด ประภาท�าทางทะมุดทะแมุงด� ยายไพเห้มุ�อนัพยาบาลเว�ยตนัามุ”ประไพค�อนัขวบ“ค�ณพ�อนั�ะซึ่�คะเว�ยตนัามุ แล�วก่2เว�ยตนัามุเห้นั�อเส�ยด�วย”“อ�าว ก่�ก่2เป,นัคอมุมุ�วนั�สต7นั�ะซึ่�โว�ย”“ฮี้�+” นั�ก่รร�องเส�ยงเห้มุ�อนัมุ�า มุนัจัะมุาก่ไปนัะครบ“ พ�ดก่�มุ0งก่บเมุ�ยผีมุ อย�างไรก่2ตามุเมุ�ยผีมุก่2เป,นัค�ณนัายแล�ว”ท�านัเจั�าค�ณห้นัมุามุองด� พ.อ. นั�ก่รอย�างขบขนั

“เมุ�ยแก่นั�ะล�ก่ฉนันัะโว�ย”“อ�าว….แล�วก่2ไมุ�บอก่ให้�ร� �”อ�ก่ในัราวสองนัาท�ต�อมุา พ.อ. ก่�มุห้งวนัได�เด�นัลงบนัไดมุาจัาก่ช+นับนัอย�างร�บร�อนั

เขาต�ดเคร�&องห้มุายยศัพนัเอก่เห้มุ�อนัเช�นัเด�มุ ร.อ. สมุนั0ก่ก่ล�าวก่บเพ�&อนั ๆ ด�วยเส�ยงอนัดง

Page 4: หมู่บ้านผีดิบ

“เต�&ยก่นัเพ�อฝ่4นัมุานัานัแล�วท�&จัะเป,นันัายพล แต�ก่2ไมุ�มุ�ทางท�&จัะได�เป,นั”ร.อ. นัพก่ล�าวข0+นับ�าง“ส��พ�อก่นัไมุ�ได� ตอนัท�&ล�งพลได�เป,นันัายพลพ�ออยาก่เป,นันัายพลบ�าง เด�Qยวนั�+ห้ายอยาก่แล�ว พ�อบอก่ว�าอยาก่เป,นันัายส�บห้ร�อพลทห้ารมุาก่ก่ว�า เพราะนั&งก่�นัก่Rวยเต�Qยวห้ร�อเย2นัตาโฟ เนั�+อสะเตJะ เต�าห้��ทอดร�มุถิ่นันัไมุ�มุ�ใครสนัใจัห้ร�อว�าก่ล�าว”นั�ก่รย�+มุให้�ล�ก่ชายของเขา“ก่2ห้ร�อไมุ�จัร�ง ก่2ลองให้�ล�งพลของแก่ห้ร�อด�เรก่แต�งนัายพลนั&งก่�นัอาห้ารร�มุถิ่นันัจัะมุ�อะไรเก่�ดข0+นั ผี��คนันับพนัจัะห้�อมุล�อมุมุองด�ด�วยความุสนัใจั”นัายพลด�เรก่ยก่นัาฬิ�ก่าข0+นัด�แล�วพ�ดตดบท“ลงไปข�างล�างเถิ่อะพวก่เรา ท�านัรองคงจัะมุาถิ่0งตามุก่6าห้นัดเวลา แต�เราลาค�ณอาท�านัเส�ยก่�อนั”คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและส�&นัางต�างก่ระท6าความุเคารพและอ6าลาค�ณห้ญ�งวาด

ซึ่0&งค�ณห้ญ�งก่2ได�ให้�ศั�ลให้�พรในัฐานัะท�&ท�านัเป,นัผี��ให้ญ�“ขอให้�ท�ก่คนัโชคด�และแคล�วคลาดอนัตรายเถิ่�ด อ�า….ท�านัเจั�าค�ณช�วยด�แลเด2ก่ ๆ

ด�วยนัะคะ อย�างนั�อยก่2ช�วยพ�ดเต�อนัสต�อย�าให้�เขาก่ล�าห้าญอย�างบ�าบ�&นัมุ�ทะล� ถิ่�าเก่�ดส��รบก่บอ�ายพวก่ก่�อก่ารร�ายห้ร�อพวก่คอมุมุ�วนั�สต7คอมุมุ�วห้นั�อยนั&นัแห้ละค�ะ อาฮี้+นัเป,นัห้�วงพ�อห้ลานัชายท+งส�&คนันั�&อย�างย�&ง”ท�านัเจั�าค�ณอมุย�+มุ“แนั�ะ วนันั�+พ�ดอาฮี้+นัเช�ยวห้ร�อ”“ค�ะ วนัด�ค�นัด�ก่2ลองพ�ดเล�นับ�าง อาฮี้+นัจัะได�ทนัสมุยข0+นั เห้มุ�อนัก่บพวก่ค�ณห้ญ�งค�ณนัายในัวงสงคมุยงไงล�ะฮี้ะ”ท�ก่คนัพาก่นัออก่จัาก่ห้�องโถิ่งลงบนัไดห้นั�าต0ก่ต+งแถิ่วห้นั�าก่ระดานัเร�ยงเด�&ยวทางซึ่�ายของแถิ่วทห้ารราบ ส�วนัค�ณห้ญ�งวาดเด�นัไปย�นัรวมุก่ล��มุคนัใช�ชายห้ญ�ง ตลอดจันัแมุ�ครวและคนัสวนัท�&มุาคอยส�งห้นั�วยพฒนัาก่ารในับงคบบญชาของศัาสตราจัารย7ด�เรก่นัายส�บสารวตรทห้ารบก่คนัห้นั0&งซึ่0&งย�นัรก่ษาก่ารณ7อย��ท�&ประต�ร +วห้นั�าบ�านั พชราภ“

รณ7” ได�ร�องข0+นัด�วยเส�ยงอนัดง“ท�านัรองผี��บญชาก่ารทห้ารส�งส�ดมุาแล�ว”ฟอร7ดฟ4ลคอนัเก่Rงส�คร�มุเล�+ยวผี�านัประต�ร +วบ�านั พชราภรณ7“ ” เข�ามุาอย�างแช�มุช�า

ต�ดตามุด�วยรถิ่ตรวจัก่ารบรรท�ก่สารวตรทห้ารบก่ ๖ คนั ท6าห้นั�าท�&พ�ทก่ษ7รก่ษาท�านันัายพลอาว�โส รถิ่ท+งสองห้ย�ดนั�&งห้นั�าโรงเก่2บรถิ่ เมุ�&อท�านัรองผี��บญชาก่ารทห้าร

Page 5: หมู่บ้านผีดิบ

ส�งส�ดในัเคร�&องแบบปรก่ต�ก่าก่�แก่มุเข�ยวเช�Dตแขนัยาวและผี�ก่เนั2คไท สวมุห้มุวก่แก่Jปทรงห้มุ�อตาลก่�าวลงมุาจัาก่รถิ่ นัายพลด�เรก่ก่2ร�องตะโก่นัข0+นัทนัท�“ท6าความุเคารพรองผี��บญชาก่ารทห้ารส�งส�ดฝ่/ายย�ทธก่าร……….แลขวา”นัายพลด�เรก่ว�&งเห้ยาะ ๆ ตรงเข�าไปห้าท�านันัายพลอาว�โส ห้ย�ดย�นัช�ดเท�าตรงและรายงานัตนัตามุระเบ�ยบพร�อมุท+งจั6านัวนัยานัพาห้นัะ จั6านัวนันัายทห้ารนัายส�บพลทห้ารและพยาบาลประจั6าห้นั�วยพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดท�านันัายพลอาว�โสวนัทยห้ตถิ่7ตอบและย�&นัมุ�อให้�ศัาสตราจัารย7ด�เรก่สมุผีส“เข�มุแข2งด�ครบอาจัารย7 ผีมุห้วงว�าห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของเราคงจัะปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ช�วยเห้ล�อพ�&นั�องร�วมุชาต�ของเราท�&ป/วยไข�ได�ด�ท�&ส�ด แต�อดสงสยไมุ�ได�ว�าผี��ช�วยแพทย7ของอาจัารย7จัะท6าห้นั�าท�&ของเขาได�เร�ยบร�อยห้ร�อเปล�า”

“ผีมุรบรองครบท�านัรอง เพ�&อนั ๆ และล�ก่ห้ลานัของผีมุตลอดจันัพ�อตาของผีมุก่บจั�าส�บเอก่แห้�วมุ�ความุสามุารถิ่ท6าห้นั�าท�&เป,นัผี��ช�วยแพทย7ได�”“แล�วค�ณผี��ห้ญ�งท+งส�&คนันั&นัล�ะ”นัายพลด�เรก่ย�+มุละไมุ“ไมุ�มุ�ป4ญห้าอะไรครบ ภรรยาของผีมุส6าเร2จัพยาบาลมุาจัาก่จั�ฬาลงก่รณ7และได�ท6าห้นั�าท�&ช�วยเห้ล�อผีมุอย��เสมุอ ส�วนัอ�ก่สามุคนัก่2เคยช�วยเห้ล�อผีมุเห้มุ�อนัก่นัและผีมุได�สอนัว�ชาพยาบาลให้�จันัก่ระท&งมุ�ความุร� �พอตว”พล.อ. ว�ช�ตพยก่ห้นั�ารบทราบ ต�อจัาก่นั+นัศัาสตราจัารย7ด�เรก่ก่2พาท�านัตรวจัแถิ่วห้นั�วยพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ท�านันัายพลอาว�โสได�สมุผีสมุ�อก่บท�านัเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ด�วยใบห้นั�าย�+มุแย�มุแจั�มุใส มุ�ก่ารทก่ทายก่นัอย�างสนั�ทสนัมุ“ใต�เท�าแก่�แล�วแต�ก่2ยงแข2งแรงด� ขอให้�โชคด�และปลอดภยนัะครบ”“ขอบค�ณครบท�านัรอง ผีมุจัะปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ของผีมุให้�ด�ท�&ส�ด”ท�านันัายพลอาว�โสเล�&อนัตวมุาห้ย�ดย�นัเบ�+องห้นั�าสามุสห้าย“ว�ายงไงค�ณพล ร� �ส0ก่ห้นัก่ใจัอะไรบ�างไห้มุ”พล.ต. พลตอบท�านัอย�างแข2งแรง“ไมุ�มุ�อะไรห้นัก่ใจัครบ”“ถิ่�าถิ่�ก่พวก่ก่�อก่ารร�ายโจัมุต�ล�ะ….”

“ก่2ต�องส��ก่บมุนัจันัย�บตาแห้ละครบ บนัรถิ่จั�Dปให้ญ�คนันั+นัเราได�ต�ดต+งปHนัก่ลห้นัก่และปHนั ค. ไว�พร�อมุ นัอก่จัาก่นั�+ยงมุ�อาว�ธอ�ก่ห้ลายอย�าง เช�นั ปHนัย�งเร2วและระเบ�ดมุ�อ

ก่ระส�นัปHนัอ�ก่มุาก่มุาย แต�เราได�ปUดบงอย�างมุ�ดช�ดไมุ�ให้�ใครร� � เมุ�&อเราถิ่�ก่โจัมุต�ล�ก่ห้ลานัของผีมุก่2จัะประจั6าห้นั�าท�&บนัรถิ่จั�Dปให้ญ�คนันั+นัตามุท�&ได�มุอบห้มุายไว�”ท�านัรองนั�&งฟ4งด�วยความุสนัใจัและเปล�&ยนัสายตามุาท�& พ.อ. นั�ก่ร

Page 6: หมู่บ้านผีดิบ

“อย�าให้�เส�ยช�&อก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดนัะผี��ก่าร”พ.อ. นั�ก่รย�นันั�&งเฉย นัยนั7ตาล�มุโพลงเห้มุ�อนัถิ่�ก่สะก่ด ท�านัรองนั0ก่แปลก่ใจั ก่2ยก่มุ�อขวาข0+นัโบก่วนัเว�ยนัเบ�+องห้นั�านั�ก่รในัระยะใก่ล�ช�ด แล�วท�านัก่2ร�องข0+นัดง ๆ“ห้ลบห้ร�อค�ณนั�ก่ร”พ.อ. นั�ก่รสะด��งเฮี้�อก่แล�วเค�+ยวปาก่จัDบ ๆ เห้มุ�อนัก่บคนัท�&เพ�&งต�&นันัอนั“แฮี้�ะ แฮี้�ะ ได�ครบ ผีมุจัะพยายามุห้ามุาให้�ท�านัรอง”พล.อ. ว�ช�ตขมุวดค�+วย�นั“ค�ณห้มุายความุถิ่0งอะไร”“ก่2อ�ห้นั�ทางอ�สานัยงไงล�ะครบ”“บ�าแล�ว ผีมุมุ�แต�จัะปลดออก่ไปเท�าท�&มุ�อย��ต +ง ๕ คนั ก่2เด�อดร�อนัพอด�แล�ว ปVห้นั�าผีมุก่2จัะปลดเก่ษ�ยณแล�ว ปVนั�+ร� �ส0ก่ว�าแก่�ตวลงมุาก่ ก่6าลงวงชาก่2ลดนั�อยถิ่อยลง”นั�ก่รว�า ก่�นัโสมุเส�ยบ�างซึ่�ครบท�านัรอง“ ห้ร�อไมุ�ก่2เอ2นัก่วางต�Rนั ค�ณพ�อผีมุท�านัยงแข2งแรงอย��ก่2เพราะท�านัได�ก่�นัโสมุและยาจั�นัท�&มุ�ราคาแพง ๆ”ท�านัรองห้นัไปทางเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ“เอ….ผีมุเห้2นัจัะต�องเอาอย�างใต�เท�าบ�าง ใต�เท�าก่�นัยาอะไรครบ”เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ย�+มุอาย ๆ

“ก่2ท+งยาท+งอาห้ารนั&นัแห้ละครบ อาห้ารก่2ค�อเนั�+อนัมุไข� ซึ่0&งไข�ในัท�&นั�+ผีมุห้มุายถิ่0งไข�จัะละเมุ2ด วนัห้นั0&งต�องก่�นัให้�ได�อย�างนั�อย ๕ ฟอง ยาจั�นัก่2ค�อโสมุขาวชงนั6+าชาก่�นัตลอดวนั นัอก่นั+นัก่2เป,นัยาบ6าร�งก่6าลง ก่�นัวนัละเท�ยบ เท�ยบห้นั0&งราคา ๑๕๐ บาท ก่�นัได�มุ�+อเด�ยวค�อมุ�+อเย2นั แต�ท�านัรองจัะก่�นัได�ห้ร�อ เพราะยาบ6าร�งก่6าลงท�&ผีมุก่6าลงพ�ดถิ่0ง ใส�ต�Jก่แก่แห้�ง ๆ ห้นั0&งตว มุ�านั6+าแห้�งห้นั0&งตว มุ�านั6+าก่2ค�อสตว7จั6าพวก่ปล�งทะเลตวยาวราวสามุนั�+ว ห้นั�าตาเห้มุ�อนัมุ�า”

“นั�าค�ดครบใต�เท�า เอาไว�ให้�ห้นั�วยพฒนัาก่ารก่ลบมุาเส�ยก่�อนั ผีมุจัะมุาเย�&ยมุใต�เท�าเป,นัก่ารส�วนัตว เพ�&อปร0ก่ษาห้าร�อในัเร�&องนั�+ จัร�งครบ….ใต�เท�ายงแข2งแรงมุาก่ เนั�+อห้นังก่2ยงไมุ�เห้�&ยวย�นัเห้มุ�อนัก่บผี��มุ�วย ๕๐ เศัษเท�านั+นั”

นั�ก่รพ�ดเสร�มุข0+นั

“ค�ณพ�อเพ�&งแตก่เนั�+อห้นั��มุครบ ค�อแก่�ถิ่0งท�&ส�ดแล�วก่2ก่ลบเป,นัห้นั��มุ เมุ�&อเช�านั�+ผีมุได�ย�นัเส�ยงค�ณพ�อแตก่เนั�+อห้นั��มุห้ลายท�”

ท�านัรองห้ย�ดย�+มุแล�วเล�&อนัตวมุาย�นัเบ�+องห้นั�า พ.อ. ก่�มุห้งวนั

Page 7: หมู่บ้านผีดิบ

“อ�าว-เป,นัอะไรไปล�ะผี��ก่าร ท6าแก่�มุพองลมุโป/งไปโป/งมุามุองด�เห้มุ�อนัก่บห้ร�อคางคก่”

อาเส�&ยจัามุเส�ยงสนั&นัห้ว &นัไห้ว

“ฮี้�าด….ชะเอJย ขออนั�ญาตครบผีมุแพ�ก่ล�&นัโอด�โคโลญท�&ท�านัรองใส�ไมุ�ทราบว�าย�&ห้�ออะไร ผีมุได�ก่ล�&นัท�ไรผีมุจัามุท�ก่ท�”

ท�านันัายพลอาว�โสห้วเราะเบา ๆ

“แต�เมุ�ยผีมุเขาชอบ เขาซึ่�+อให้�ใช�เป,นัประจั6า คนัเรานั�&ก่2แปลก่นัะ บางคนัก่2แพ�ฝ่�/นัละอองห้ร�อเก่สรดอก่ไมุ� แพ�ขนัแมุวท6าให้�จัามุห้ร�อเป,นัโรคห้�ด” แล�วท�านัก่2ถิ่ามุ พ.อ. นั�ก่ร

ค�ณล�ะแพ�อะไร“ ”

นั�ก่รย�+มุแปNนั

“ผีมุไมุ�เคยแพ�อะไรห้รอก่ครบนัอก่จัาก่แพ�เมุ�ย ตอนันั�+ล�ก่มุนัโตข0+นัผีมุอาจัจัะแพ�ล�ก่อ�ก่คนัห้นั0&ง เพราะถิ่�าเก่�ดต�อยปาก่ก่นัข0+นั อ�ายนัพมุนัคงถิ่ล�งผีมุยบ”

ส�&นัางห้วเราะข0+นัดง ๆ พล.อ. ว�ช�ตเล�&อนัตวเข�ามุาย�นัเบ�+องห้นั�าส�&สห้ายห้นั��มุและเจั�าแห้�ว ท�านัยก่มุ�อขวาตบบ�าซึ่�าย ร.อ. พนัสเบา ๆ

“เข�มุแข2งด�นัะห้ลานัชาย”

“ครบผีมุ”

ท�านันัายพลอาว�โสเปล�&ยนัสายตามุาท�& ร.อ. นัพและก่ล�าวว�า

“อย�าล�มุว�าก่ารไปปฏิ�บต�ห้นั�าท�&คราวนั�+ท�ก่คนัต�องเส�&ยงภยเส�&ยงช�ว�ตเห้มุ�อนัก่นั ถิ่�าเก่�ดปะทะก่บพวก่ก่�อก่ารร�าย เธอคงจัะส��ก่บมุนัแบบยอมุตายถิ่วายช�ว�ต”

“แนั�นัอนัครบ ก่ระผีมุและพวก่เราท�ก่คนัจัะส��ก่บศัตร�ให้�สมุศัก่ด�Xศัร�”

ร.อ. สมุนั0ก่พ�ดเสร�มุข0+นั

“ผีมุจัะเอาไมุ�ไผี�เห้ลาเล2ก่ ๆ เห้มุ�อนัไมุ�ท�&เขาท6าว�าวเส�ยบพวก่มุนัแล�วตาก่แห้�งเอามุาฝ่าก่ท�านัรองสก่ย�&ส�บ สามุส�บไมุ�ครบ”

พล.อ. ว�ช�ตท6าห้นั�าชอบก่ล

Page 8: หมู่บ้านผีดิบ

“เอ-อ�ายท�&เธอว�าจัะเส�ยบไมุ�นั�ะ คงจัะเป,นัเข�ยดห้ร�อแย�มุาก่ก่ว�าก่ระมุ+ง” แล�วท�านัก่2ห้นัมุาทาง ร.อ. ศัาสตราจัารย7ด6ารงล�ก่ชายของท�านันัายพลด�เรก่

“ห้ลานัชาย อย�าล�มุต�ดต�อก่บก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดโดยทางว�ทย�ตามุท�&เราได�ตก่ลงก่นัไว� ถิ่�าเก่�ดปะทะก่บข�าศั0ก่เราจัะร�บส�งก่6าลงห้นั�นัและเคร�&องบ�นัไปช�วย แต�ฉนัเช�&อว�า ทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดท�&ต�ดตามุไปก่2พอท�&จัะต�อส��ก่บผี��ก่�อก่ารร�ายประมุาณห้นั0&งก่องร�อยได�แนั� ๆ เพราะทห้ารของเราได�รบก่ารฝ่Iก่มุาแล�วเป,นัอย�างด�และก่ารส��รบเพ�&อประเทศัชาต�ของเรา ฝ่/ายเราย�อมุมุ�ขวญและก่6าลงใจัด�ก่ว�า”

ท�านัรองได�ทก่ทายก่บ จัสอ. แห้�วตามุสมุควร แล�วเด�นัมุาห้ย�ดย�นัเบ�+องห้นั�าส�&นัาง

“ในัฐานัะท�&พวก่ค�ณเป,นันัายทห้ารห้ญ�งสงก่ดก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ผีมุขอแสดงความุย�นัด�ก่บพวก่ค�ณท�&เด�นัทางไปพฒนัาก่ารช�วยเห้ล�อประชาชนัตามุป/าดงในัคร+งนั�+ ขอให้�ท�ก่คนัปลอดภยนัะครบ”

เมุ�&อไมุ�มุ�ใครพ�ดก่บท�านัรอง ประไพจั0งก่ล�าวข0+นั

“เด�+ยนัขอบค�ณค�ะ ท�&ท�านัรองก่ร�ณามุาส�งเรา”

ท�านัรองท6าห้นั�าเห้ยเก่

“เด�+ยนันั�ะค�อตวค�ณใช�ไห้มุ”

“ฮี้ะ เด�Qยวนั�+ผี��ห้ญ�งสมุยให้มุ�ห้ร�อส�ภาพสตร�ช+นัส�งเขาพ�ดค6าว�าเด�+ยนัแทนัค6าว�าด�ฉนั”

“อ�อ-ผีมุเพ�&งทราบ”

ท�านัรองเด�นัเค�ยงค��ก่บนัายพลด�เรก่ตรวจัแถิ่วพลขบและตก่เต�อนัให้�ท�ก่คนัปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ของตนัอย�างด�ท�&ส�ด ต�อจัาก่นั+นัท�านัก่2ตรวจัแถิ่วทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดซึ่0&งย�นัเป,นัแถิ่วห้นั�าก่ระดานัเร�ยงเด�&ยวอย��ในัท�าก่ระท6าความุเคารพ ผี��ท�&ถิ่�อปHนัเล2ก่ยาวสวมุดาบได�ก่ระท6าวนัทยาว�ธ ส�วนัผี��ท�&สะพายปHนัก่ลเบาและปHนัย�งเร2วได�ยก่มุ�อขวาข0+นัแตะไห้ล�ซึ่�ายตามุระเบ�ยบของก่ารแสดงความุเคารพ ร.ท. สามุารถิ่ผี��บงคบห้มุวดร�ปห้ล�อย�นัวนัทยห้ตถิ่7อย��ห้นั�าแถิ่ว เขาแต�งเคร�&องสนัามุเร�ยบร�อยอาว�ธประจั6าตวค�อปHนัพก่ ๑๑

มุมุ. และระเบ�ดมุ�อใช�ด�นัระเบ�ดแรงส�งแขวนัอย��ท�&ห้นั�าอก่เส�+อด�านัซึ่�ายอ�ก่สองล�ก่

ท�านัรองได�ทก่ทายก่บผี��บงคบห้มุวดเป,นัคนัส�ดท�าย

Page 9: หมู่บ้านผีดิบ

“เธอก่บทห้ารในับงคบบญชาของเธอจัะต�องค��มุก่นัช�ว�ตของคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย อย�าล�มุว�าแต�ละคนัมุ�ค�าและมุ�ความุห้มุายแก่�ประเทศัชาต�มุาก่ ถิ่�าเราถิ่�ก่ศัตร�โจัมุต� เธอก่บทห้ารของเธอจัะต�องส��ตาย”

“ครบผีมุ ก่ระผีมุได�ส&งทห้ารในับงคบบญชาไว�เร�ยบร�อยแล�วครบ”

ท�านัรองก่บศัาสตราจัารย7ด�เรก่ต�างเด�นัตรวจัแถิ่วทห้ารราบไปจันัส�ดแถิ่ว แล�วท�านัก่2ออก่ค6าส&งก่บนัายพลด�เรก่

“ออก่เด�นัทางได�แล�วอาจัารย7 ผีมุจัะไปค�ยก่บค�ณห้ญ�งวาดและถิ่�อโอก่าสส�งห้นั�วยพฒนัาก่ารท�&นั�&”

นัายพลด�เรก่ยก่มุ�อวนัทยห้ตถิ่7รบค6าส&งและร�องตะโก่นัข0+นัดง ๆ

“ท+งห้มุด ข0+นัรถิ่ประจั6าท�&”

ทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดและ ร.ท. สามุารถิ่ต�างข0+นัไปนั&งบนัรถิ่ย�เอ2มุซึ่� ซึ่0&งมุ�ผี�าใบคล�มุประท�นัแดดฝ่นั ในัเวลาเด�ยวก่นัส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่2ข0+นัไปนั&งบนัรถิ่จั�Dปก่ลางคนัห้นั�าขบวนัโดยมุ� จัสอ. แห้�วเป,นัพลขบ รถิ่จั�Dปก่ลางคนัต�อมุาเป,นัรถิ่ของพยาบาลท+งส�&คนั มุ�นัายส�บของก่รมุก่ารขนัส�งเป,นัพลขบ ถิ่ดไปค�อจั�Dปคนัให้ญ�ต�ดอาว�ธซึ่� �มุซึ่�อนัไว�ในัรถิ่ มุ�เจั�าห้นั�าท�&ประจั6ารถิ่ ๕ คนั ค�อพลขบและล�ก่ชายของส�&สห้าย

โดยเฉพาะรถิ่คนันั�+ไมุ�ได�ต�ดเคร�&องห้มุายก่าชาดแต�มุ�ความุห้มุายและส6าคญท�&ส�ด เพราะมุ�อาว�ธร�ายพอท�&จัะค��มุก่นัขบวนัพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดได�เป,นัอย�างด� ต�อมุาค�อรถิ่จั�Dปให้ญ�อ�ก่ ๕ คนั เป,นัรถิ่ท6าฟ4นัเคล�&อนัท�&คนัห้นั0&ง รถิ่เอ2ก่ซึ่เรย7คนัห้นั0&ง นัอก่นั+นัเป,นัรถิ่บรรท�ก่ยาและเวชภณฑ7ต�าง ๆ คนัท�&ห้ก่เป,นัรถิ่ผี�าตด มุ�เคร�&องมุ�อเคร�&องใช�ในัทางศัลยก่รรมุพอท�&จัะผี�าตดห้วก่ะโห้ลก่ ตบไตไส�พ�ง ขอบก่ระด�ง ผี�าข�+ร �+วตบปอดและมุ�ามุได� ซึ่0&งศัาสตราจัารย7 ดร. ด�เรก่จัะต�องท6างานัห้นัก่ท�&ส�ด ท�ายขบวนัค�อทห้ารราบซึ่0&งนั&งอย��ในัรถิ่ย�เอ2มุซึ่� ถิ่�าห้าก่ว�าห้นั�วยพฒนัาก่ารถิ่�ก่พวก่ก่�อก่ารร�ายโจัมุต�ระห้ว�างทางห้ร�อขณะท�&ปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ตามุห้มุ��บ�านั ทห้ารราบห้มุวดนั�+ก่2จัะต�อส��อย�างทรห้ด

ท�ามุก่ลางเส�ยงไชโยของพวก่คนัใช�ชายห้ญ�ง ขบวนัรถิ่ของห้นั�วยพฒนัาก่ารได�เคล�&อนัออก่จัาก่ท�&อย�างแช�มุช�า เจั�าแห้�วห้ร�อ จัสอ. แห้�วนั&งค�� ก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ

ส�วนัส�&สห้ายนั&งอย��ด�านัในั มุ�ห้�บห้�อก่องอย��ห้ลายช�+นันับต+งแต�เคร�&องรบส�งว�ทย�ท�&ใช�

Page 10: หมู่บ้านผีดิบ

ต�ดต�อในัระห้ว�าง ทางไก่ลค�อว�ทย�โทรศัพท7อนัเป,นัประด�ษฐก่รรมุของศัาสตราจัารย7ด�เรก่ มุ�เคร�&องฉายภาพยนัตร7ขนัาด ๑๖ มุมุ. ภาพยนัตร7ส�ขศั0ก่ษาอ�ก่ห้ลายมุ�วนั

ภาพยนัตร7ก่าร7ต�นัและคาวบอย ภาพยนัตร7ข�าวต6ารวจัชายแดนัและทห้ารส��รบก่บฝ่/ายก่�อก่ารร�ายและท6าก่ารก่วาดล�างได�ราบคาบจัาก่ท�องถิ่�&นัต�าง ๆ

เมุ�&อออก่มุาพ�นัเขตบ�านั พชราภรณ7“ ” รถิ่ฉลามุบก่ของก่องปราบปรามุคนัห้นั0&งซึ่0&งจัอดอย��ร�มุร+วด�านันัอก่ของบ�านั พชราภรณ7“ ” ได�แล�นันั6าขบวนัทนัท� เปUดไฟห้มุ�นัส�แดงบนัห้ลงคาเก่Rงวาบวบ นัายต6ารวจัผี��บงคบรถิ่ได�รบค6าส&งนั6าขบวนัไปส�งจันัถิ่0งทางแยก่ไปนัครราชส�มุาและอ�สานัท�&จังห้วดสระบ�ร� อย�างไรก่2ตามุรถิ่จั�Dปก่ลางท�&บรรท�ก่ส�&สห้ายก่2มุ�ไฟแดงอย��บนัห้ลงคารถิ่และมุ�แตรไซึ่เลนัท7ด�วย เพราะไฟรถิ่ท�&เตร�ยมุไว�ใช�ในัราชก่ารสงครามุห้ร�อปราบจัลาจัล

ค�นัวนันั+นัขบวนัพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดได�ห้ย�ดพก่แรมุท�&ค�ายทห้ารแห้�งห้นั0&งในัจังห้วดนัครราชส�มุา บรรดานัายทห้ารช+นัผี��ให้ญ�ได�ให้�ก่ารต�อนัรบเป,นัอย�างด� ส�วนัมุาก่เคยเป,นัล�ก่ศั�ษย7ของนัายพลด�เรก่มุาก่�อนั ห้ร�อมุ�ฉะนั+นัก่2เคยร� �จัก่ก่บส�&สห้ายและเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ มุาแต�ก่�อนัแล�ว ก่ารเด�นัทางโดยขบวนัพฒนัาก่ารเช�นันั�+ท6าให้�ส�&นัางสนั�ก่สนัานัมุาก่

ตอนั เช�าวนัต�อมุาขบวนัพฒนัาก่ารได�ออก่จัาก่จังห้วดนัครราชส�มุามุ��งตรงไปยงห้นัองบวโคก่ และบ�ก่เข�าไปตามุทางเก่ว�ยนัในัป/าล0ก่ถิ่0งห้มุ��บ�านัแห้�งห้นั0&งจั0งห้ย�ดพก่

บรรดาทห้ารราบได�ลงจัาก่รถิ่ย�เอ2มุซึ่�คนันั+นัก่ระจัายก่6าลงก่นัออก่ไปท6าห้นั�าท�&ค��มุก่นั

คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธ ตอนัแรก่ชาวบ�านัเห้2นัทห้ารก่2ร� �ส0ก่ห้วาด ๆ เห้มุ�อนัก่นั

เพราะไมุ�ทราบว�าจัะมุ�อะไรเก่�ดข0+นั แต�เมุ�&อ พ.อ. นั�ก่รได�เจัรจัาก่บพวก่ชาวบ�านัโดยทางเคร�&องขยายเส�ยงแล�ว ก่2ปราก่ฏิว�าพวก่ชาวบ�านัห้ร�อพวก่ชาวไร�เห้ล�านั+นัได�ย�อย ๆ ก่นัมุาท�&เต�นัท7พยาบาล ซึ่0&งเป,นัเต�นัท7ขนัาดก่ลางสองห้ลงและทห้ารได�ช�วยก่นัก่างข0+นั ขนัโตJะเก่�าอ�+ลงจัาก่รถิ่ไปไว�ในัเต�นัท7

“พ�&นั�องท+งห้ลาย” เส�ยงนั�ก่รก่งวานัล&นั ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่อง“

บญชาก่ารทห้ารส�งส�ดได�มุาเย�&ยมุท�านัแล�ว พร�อมุด�วยนัายแพทย7และพยาบาลช+นัด�ท�&จัะมุาช�วยรก่ษาโรคภยไข�เจั2บให้�ท�านัห้ร�อให้�ค6าแนัะนั6าท�&เป,นัประโยชนั7แก่�ท�านั เราจัะตรวจัรก่ษาท�านัโดยไมุ�มุ�ก่ารค�ดเง�นั เราจัะฉ�ดยาและจั�ายยาให้�ท�านัฟร� ซึ่0&งค�นัวนันั�+เราจัะฉายห้นังให้�ชมุด�วย ข�าพเจั�าพนัเอก่นั�ก่รขอเช�ญพ�&นั�องท+งห้ลายมุารบก่ารตรวจัรก่ษาท�&เราได�แล�ว ร�บมุาเถิ่อะครบไมุ�ต�องเก่รงใจัและไมุ�ต�องเก่รงก่ลวพวก่เรา ซึ่0&งพวก่เรานั+นัเห้2นัคนัเป,นัคนั ไมุ�ได�เห้2นัคนัเป,นัสตว7เห้มุ�อนัข�าราชก่ารบางคนัท�&วาง

Page 11: หมู่บ้านผีดิบ

อ6านัาจัข�มุข��ท�านั พ�ดจัาก่บท�านัก่2ไมุ�เพราะห้� ใช�ภาษาพ�ดต6&า ๆ เช�นัแก่ฉนัตามุสนัดานัเด�มุของเขาห้ร�อตามุนั�สยท�&ส�บมุาจัาก่บรรพบ�ร�ษ เช�ญครบ ค�ณป�/ค�ณย�าค�ณตาค�ณ…

ยายค�ณล�งค�ณปNาค�ณนั�าค�ณอาค�ณพ�อค�ณแมุ�และพ�&นั�องท+งห้ลาย ท�านัจัะได�รบความุสะดวก่สบายท�ก่ประก่ารในัก่ารตรวจัรก่ษาโรค นัอก่จัาก่นั�+เรายงรก่ษาโรคฟ4นัให้�ท�านัด�วย ฟ4นัด6าท6าให้�ฟ4นัขาว ฟ4นัยาวท6าให้�ฟ4นัส+นั ฟ4นัโยก่ห้�ามุเล�+ยงแมุวตวผี�� แต�ถิ่�าท�านัมุาให้�ห้มุอถิ่อนัออก่เส�ย ท�านัก่2สามุารถิ่เล�+ยงแมุวตวผี��ได� ฟ4นัด�ห้�ามุเล�+ยงแมุวตวเมุ�ย ให้�ทนัตแพทย7ของเราถิ่อนัออก่เส�ยห้นั0&งซึ่�& ท�านัก่2เล�+ยงแมุวตวเมุ�ยได� เช�ญครบพ�อแมุ�พ�&นั�องพระเดชพระค�ณท+งห้ลาย ห้นั�วยพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดมุารบใช�ท�านัถิ่0งท�&อย��แล�ว ท�านัควรงดเว�นัก่�นัอาห้ารด�บ เป,นัต�นัว�าห้มุ�ห้ร�อเนั�+อววซึ่0&งมุ�เช�+อโรคห้ลายชนั�ดอย��ในัตวของมุนั ขณะนั�+อาก่าศัก่6าลงร�อนัจัด ถิ่0งเป,นัฤด�ฝ่นัพ�+นัแผี�นัด�นัทางอ�สานัของเราก่2ยงแห้�งแล�ง จังระวงอห้�วาตก่โรคให้�มุาก่ ด�&มุนั6+าโสโครก่ บร�โภคผีก่สด ใช�อ�จัจัาระรดต�นัเห้ต�อห้�วาต7 ผีก่ด�บผีก่สดงดเส�ยด�ก่ว�า ด�&มุนั6+าประปาจั0งจัะพ�นัภย”

มุ�เส�ยงใครคนัห้นั0&งร�องตะโก่นัข0+นั

“นั6+าประปาท�&ไห้นัก่นัวะ มุ�แต�นั6+าตามุห้�วย บอก่ให้�รฐบาลมุาสร�างถิ่งประปาให้�พวก่เราบ�างซึ่�”

คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทยก่บพยาบาลท+งส�&คนัได�ให้�ก่ารต�อนัรบพวก่ชาวบ�านัเป,นัอย�างด� ใครอยาก่จัะทดลองรก่ษาห้มุอป4จัจั�บนัก่2มุาพบก่บนัายพลด�เรก่ ผี��ท�&พ0งพอใจัห้มุอโบราณก่2มุาพบก่บ พ.อ. นั�ก่ร ก่ารตรวจัรก่ษาได�ก่ระท6าก่นัตลอดเวลาโดยไมุ�มุ�ห้ย�ดพก่ ดร. ด�เรก่ได�ฉ�ดยาให้�คนัไข�ของเขาห้ลายรายและให้�ยาไปก่�นั ถิ่อนัฟ4นัและอ�ดฟ4นัท�&เป,นัร�เป,นัโพรง บางคนัท�&สงสยว�าเป,นัโรคปอดก่2ฉายเอ2ก่ซึ่เรย7ให้� ส�&นัางได�ท6าห้นั�าท�&พยาบาลโดยไมุ�เห้2นัแก่�ความุเห้นั�&อยยาก่ห้ร�อแสดงความุรงเก่�ยจัในัความุสก่ปรก่โสมุมุ เป,นัต�นัว�าข�+ฟ4นัเขลอะไมุ�เคยใช�แปรงส�ฟ4นัมุาตลอดช�ว�ตห้ร�อข�+ตาก่�อนัเท�าห้วเร�อ ข�+ไคลก่บบ�องห้� เส�+อผี�าเห้มุ�อนัผี�าข�+ร �+วของพ�&นั�องร�วมุชาต�เห้ล�านั�+ พล ก่�มุห้งวนัและส�&สห้ายห้นั��มุได�ท6าห้นั�าท�&ผี��ช�วยแพทย7อย�างแข2งแรง

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ รบห้นั�าท�&เป,นัทนัตแพทย7 ส�วนัเจั�าแห้�วท6าห้นั�าท�&เป,นัคนัฉายเอ2ก่ซึ่เรย7คนัไข�ตามุค6าส&งของนัายพลด�เรก่ ท�ก่คนัเห้นั2ดเห้นั�&อยว� �นัวายไปตามุก่นั ยาแผีนัป4จัจั�บนัท�&นั6ามุาได�ถิ่�ก่แจัก่จั�ายให้�พวก่ชาวบ�านัไปไมุ�นั�อย นัอก่จัาก่นั�+นั�ก่รยงจั�ายยาห้มุ�อแบบยาไทยโบราณให้�ไปอ�ก่ห้ลายราย ความุส�ภาพและความุเป,นัก่นัเองท�&พวก่ชาวบ�านัได�รบจัาก่ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ท6าให้�ชาวไร�ประมุาณ ๔๐๐ คนั มุ�ความุเคารพนับถิ่�อห้นั�วยพฒนัาก่ารห้นั�วยนั�+ ผี��ท�&ก่6าลงจัะร�วมุงานัก่บฝ่/ายศัตร�ต�างก่2เล�ก่ล�มุความุค�ดเห้ล�านั�+เพราะได�ร� �ความุจัร�งว�า รฐบาลมุ�ได�ทอดท�+งให้�มุ�ช�ว�ตอย��อย�างเด�ยวดาย ได�

Page 12: หมู่บ้านผีดิบ

ส�งห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&มุาช�วยเห้ล�อชาวบ�านัท�&ป/วยไข�และเจั�าห้นั�าท�&ท�ก่คนัก่2พ�ดจัานัอบนั�อมุนั�าฟ4ง ไมุ�ได�ก่ระท6าตนัเป,นันัายเห้นั�อห้ว

ค�นัวนันั+นัมุ�ก่ารฉายภาพยนัตร7ส�ขศั0ก่ษา ภาพยนัตร7เคาบอยและก่าร7ต�นั บางท�ก่2เป,นัเร�&องปราบปรามุผี��ก่�อก่ารร�ายท�&จังห้วดนั�านั จังห้วดประจัวบค�ร�ขนัธ7 ท�&จังห้วดเช�ยงราย พ.อ. นั�ก่รก่บประไพภรรยาของเขาเป,นัคนัพาก่ย7 ปราก่ฏิว�าประไพพาก่ย7บทผี��ห้ญ�งได�ด�มุาก่เร�ยก่เส�ยงตบมุ�อเส�ยงห้วเราะได�คร�+นัเครง เจั�าแห้�วเป,นัพนัก่งานัฉายห้นัง

ขบวนัพฒนัาก่ารได�ออก่เด�นัทางต�อไป ลดตดป/าไปบ�านัลาด ไปมุญจัาค�ร� ถิ่นันัห้นัทางยงขร�ขระเป,นัห้ล�มุเป,นับ�อเพราะเพ�&งก่ร�ยทางไว� ในัท�&ส�ดคณะพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดก่2ได�มุาถิ่0งห้มุ��บ�านัภ�งามุทางท�ศัตะวนัออก่เฉ�ยงเห้นั�อของจังห้วดขอนัแก่�นั ซึ่0&งห้มุ��บ�านันั�+อย��ในัห้�บเขาอนัท�รก่นัดารย�&ง แทบจัะก่ล�าวได�ว�าไมุ�มุ�ก่ารต�ดต�อก่บโลก่ภายนัอก่เลย

ชาวบ�านัภ�งามุมุ�อย��ประมุาณ ๕๐ ห้ลงคาเร�อนัเท�านั+นั ห้าเล�+ยงช�ว�ตโดยไมุ�ต�องใช�เง�นัห้ร�อพ0&งพาอาศัยใคร มุ�ก่ารท6านัาข�าวเห้นั�ยว ทอผี�าไว�ใช�เอง มุ�เนั�+อสตว7ป/าตาก่แห้�งท6าเค2มุไว� มุ�ความุเป,นัอย��อย�างง�าย ๆ ความุต�องก่ารของช�ว�ตมุ�เพ�ยง ๓ อย�าง ค�อบ�านัท�&อย��อาศัย ยารก่ษาโรคค�อสมุ�นัไพรและอาห้าร

เมุ�&อขบวนัรถิ่ผี�านัเข�าไปในัห้�บเขา ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ก่2ยก่ว�ทย�สนัามุข0+นัพ�ดก่บพลขบท+งห้ลาย

“พลขบท�ก่คนัฟ4งค6าส&งข�าพเจั�า เมุ�&อรถิ่ข�าพเจั�าห้ย�ดให้�รถิ่ท�ก่คนัต+งขบวนัเป,นัร�ปวงก่ลมุเห้มุ�อนัก่บก่องเก่ว�ยนั ท�ก่คนัจัะลงจัาก่รถิ่ได�ก่2เมุ�&อได�รบค6าส&งจัาก่ข�าพเจั�า ผี��ห้มุวดสามุารถิ่ได�ย�นัไห้มุท�&ผีมุพ�ด”

“ได�ย�นัครบอาจัารย7 อาจัารย7สงสยว�าจัะมุ�พวก่ก่�อก่ารร�ายแอบซึ่�อนัอย��ท�&ห้มุ��บ�านัในัห้�บเขานั�+ห้ร�อครบ”

“โนั ไมุ�ใช�อย�างนั+นั แต�ก่6านันัคนัห้นั0&งได�เล�าให้�ฉนัฟ4งว�าผี��คนัท�&ห้มุ��บ�านันั�+ไมุ�ชอบคนัแปลก่ห้นั�า ท�านัก่6านันัเต�อนัว�าผี��คนัท�&ห้มุ��บ�านัภ�งามุนั�+ด�เห้มุ�อนัจัะเป,นัคนับ�าห้ร�อคนัไข�โรคจั�ต ระวงตวห้นั�อยนัะผี��ห้มุวด”

“ครบผีมุ”

Page 13: หมู่บ้านผีดิบ

“ร�อยเอก่พนัสฟ4งฉนัพ�ด พวก่เธอท+งส�&คนัประจั6าอาว�ธเตร�ยมุต�อส�� ถิ่�าห้าก่ว�าฝ่/ายเราถิ่�ก่ระดมุย�งก่�อนั ถิ่0งแมุ�จัะเป,นัคนับ�าถิ่�าใช�อาว�ธเล�นังานัเราเราก่2ต�องย�งต�อส��”

“ครบ ทราบแล�วครบ” เส�ยงล�ก่ชายพลตอบมุาทางว�ทย�สนัามุซึ่0&งศัาสตราจัารย7ด�เรก่ได�ย�นัถิ่นัด

ขบวนัรถิ่ยนัต7ของห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&แล�นัใก่ล�ห้มุ��บ�านัเข�าไปตามุล6าดบ ชายห้นั��มุคนัห้นั0&งเปล�อยก่ายล�อนัจั�อนัย�นัตก่ปลาอย��ร�มุห้นัองนั6+าแห้�งห้นั0&ง เขามุ�อาย�ในัวย

๓๐ ปV ห้นั�าตาบอก่ให้�ร� �ว�าเป,นัคนับ�า ท�ก่คนัท�&อย��ในัขบวนัต�างพาก่นัมุองด�เขาเป,นัตาเด�ยว อาเส�&ยก่�มุห้งวนันั0ก่สนั�ก่ข0+นัมุาก่2ร�องตะโก่นัทก่

“ล�มุนั��งผี�าห้ร�อยงไงนั�องชาย”

นัก่ตก่ปลาช+นัยอดห้วเราะห้0 ๆ แล�วตะโก่นัตอบ

“อาก่าศัมุนัร�อนัโว�ย ข�นันั��งผี�าก่2ร�อนัตายแนั� ท�&นั�&เขาไมุ�ถิ่�อ ใครอยาก่จัะแก่�ผี�าห้ร�อนั��งผี�าก่2ท6าได�โดยเสร�”

คณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วต�างห้วเราะค�ก่คก่ไปตามุก่นั ห้ลงจัาก่นั+นัสก่คร� �รถิ่จั�Dปก่ลางคนัห้นั�าก่2แล�นัมุาห้ย�ดห้นั�าบร�เวณลานัด�นัอนัก่ว�างขวางเบ�+องห้นั�าห้มุ��บ�านันั+นั รถิ่ท�ก่คนัต�อขบวนัเป,นัร�ปวงก่ลมุก่ว�างให้ญ�

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวข0+นัเบา ๆ ว�า

“ห้มุ��บ�านัภ�งามุไห้งสงบเง�ยบอย�างนั�+ เห้มุ�อนัก่บว�าไมุ�มุ�คนัอย��อาศัยเลยแมุ�แต�คนัเด�ยว จัะว�าคนัท�&นั�&เป,นัคนับ�าท+งห้มุดก่2ไมุ�นั�าเป,นัไปได�”

พล.ต. พลยก่มุ�อขวาตบห้ลงนั�ก่รค�อนัข�างแรง

“แก่เข�าไปสงเก่ตก่ารณ7ท�&ห้มุ��บ�านัซึ่�ก่ร”

“ฮี้�&โธ�” นั�ก่รเอ2ดตะโรล&นั แก่ค�ดว�าก่นัก่ล�าห้าญก่ว�าพวก่เรายงง+นัห้ร�อ“ ถิ่�าห้าก่ว�าคนัท�&ห้มุ��บ�านันั�+ท�ก่คนัว�ก่ลจัร�ตและแอบซึ่�อนัตวอย��ในับ�านัเร�อนัของเขา มุนัก่2คงฟ4ดก่นัตายเท�านั+นั”

นัายพลด�เรก่พ�ดเสร�มุข0+นั

Page 14: หมู่บ้านผีดิบ

“แก่ไปด�ก่ว�าอ�ายแห้�ว”

“เอาเข�าให้�นั&นั” เจั�าแห้�วพ�ดสวนัค6าทนัท� รบประทานัขอให้�ผีมุเป,นัผี��ช�วยแพทย7และ“

พลขบเท�านั+นัเถิ่อะครบ”

ห้ญ�งชราคนัห้นั0&งเด�นัออก่มุาจัาก่ห้มุ��บ�านันั+นั ร�างก่ายเปล�อยเปล�า ค�ณยายอาย�ประมุาณ ๖๐ เศัษ แต�ก่2ยงแข2งแรงตามุธรรมุดาของชาวชนับทท�&ตราก่ตร6าท6างานัห้นัก่อย��เสมุอ ห้ล�อนัแก่�ผี�าเปล�อยก่ายเห้มุ�อนัเด2ก่ทารก่เด�นัตรงเข�ามุาท�&ขบวนัรถิ่พฒนัาก่ารและห้ย�ดย�นัข�างรถิ่จั�Dปก่ลางซึ่0&งคณะพรรคส�&สห้ายและเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ

ก่บเจั�าแห้�วนั&งอย�� มุองด�ห้ญ�งชราด�วยความุแปลก่ใจั

“สวสด�ครบค�ณปNา” นัายพลด�เรก่ทก่ย�+มุ ๆ พวก่เราค�อห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&มุา“

ช�วยเห้ล�อชาวบ�านัภ�งามุครบ”

ห้ญ�งชราย�+มุเล2ก่นั�อย

“ช�วยยงไงพ�อห้นั��มุ อาจัารย7ท�านับอก่ว�า ห้ก่สามุห้ก่ก่ระดก่ก่ลบผีลลพธ7มุองเห้2นั ข�าแทงใต�ด�นั ๙๙๙ ถิ่0ง ๒๐ บาท มุนัไมุ�ยก่ออก่ตามุท�&อาจัารย7ใบ�ให้� เส�อก่ออก่ ๙๖๖ แล�วใครจัะมุาช�วยข�าได� ย�&งเล�นัก่2ย�&งเข�าล0ก่ขายก่ระท&งผี�านั��ง”

นัายพลด�เรก่ก่�าวลงมุาจัาก่รถิ่จั�Dปก่ลาง

“ก่ารเล�นัก่�นัรวบเป,นัก่ารผี�ดก่ฎห้มุายและถิ่0งแทงถิ่�ก่เจั�ามุ�อก่2มุก่จัะห้ลบห้นั�าไมุ�ยอมุจั�ายเง�นัให้�”

ห้ญ�งชราก่วาดสายตามุองไปรอบ ๆ บร�เวณ แล�วก่ล�าวถิ่ามุนัายพลด�เรก่ตามุความุร� �ส0ก่นั0ก่ค�ดของแก่

“นั�&จัะมุาเปUดก่ารแสดงเซึ่อร7คสห้ร�ออย�างไร”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่สะด��งเฮี้�อก่แล�วห้วเราะก่�าก่

“เปล�าครบค�ณปNา พวก่เราเป,นัห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องทพไทย”

“อ�าว อย�ามุาห้ลอก่ฉนัห้นั�อยเลยนั�า นั0ก่ว�าฉนัเป,นัคนับ�านันัอก่คอก่นัายงง+นัห้ร�อ

อย�างนั�อยฉนัก่2ส6าเร2จัปร�ญญา บ�เอ. มุาจัาก่องก่ฤษ นัายโก่ห้ก่ฉนัว�าเป,นัห้นั�วยพฒนัาก่ารก่2แล�วท6าไมุเอาตวย�รJาฟมุาด�วย” แล�วห้ญ�งชราก่2ช�+ไปท�&อาเส�&ยก่�มุห้งวนั นั&“

Page 15: หมู่บ้านผีดิบ

นั….นั&นั มุนันั&งอย��ในัรถิ่นั&นัเห้2นัไห้มุ ถิ่�าไมุ�ใช�ย�รJาฟก่2ต�องเป,นัอ�ฐ พวก่นัายเป,นันัก่ละครสตว7แบบละครเร�ก่2บอก่เส�ยตามุตรง ฉนัจัะได�ช�วยประชาสมุพนัธ7ให้�พวก่พ�องของฉนัมุาด�ฟร� โอ�โฮี้ นัก่ตะก่ร�มุท�&นั &งอย��ตอนัห้นั�ารถิ่คนันั+นัห้วแดงแจัRเป,นัล�ก่มุะอ0ก่เลย”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ท6าปาก่จั�R ห้นัมุาก่ระซึ่�บบอก่เจั�าแห้�วเบา ๆ

“อ�ายแห้�ว มุ0งย�งยายแก่�แร�งท0+งคนันั�+ท�เถิ่อะวะก่�ให้� ๑,๐๐๐ บาท สงสยว�ายายนั�&บ�าแนั� ๆ พ�ดจัาเลอะเล�อนัเห้มุ�อนัคนับ�า เอาซึ่�”

เจั�าแห้�วย�+มุแห้�ง ๆ

“รบประทานัไมุ�ไห้วห้รอก่ครบ โทษฆ่�าคนัตายอย�างรบสารภาพก่2 ๒๐ ปV นัะครบ”

“ในัป/าอย�างนั�+เอาพยานัห้ลก่ฐานัท�&ไห้นัล�ะวะ พวก่เราท+งนั+นั”

จัสอ. แห้�วส&นัศั�รษะ

“ท�านัเจั�าค�ณย�งเอาเองเถิ่อะครบ”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ส�ายห้นั�า

“ก่�ก่ลวต�ดค�ก่”

พ.อ. นั�ก่รก่ระโดดผีล�งลงไปจัาก่รถิ่จั�Dปก่ลางคนันั+นัและตรงเข�าไปห้านัายพลด�เรก่ก่บห้ญ�งชรา พอแลเห้2นัห้นั�านั�ก่ร ห้ญ�งชราก่2แสดงท�าท�ต�&นัเต�นัด�ใจั

“โอ…..ท�ลก่ระห้มุ�อมุแก่�ว พระองค7เสด2จัมุาได�อย�างไรเพคะ ห้มุ�อมุฉนัและพสก่นั�ก่รท+งห้ลายรอคอยฝ่/าพระบาทมุานัานัแล�ว ต+งแต�พระองค7ถิ่�ก่ท�าวมุห้าราชจับก่�มุเอาตวไป”

นั�ก่รร� �ด�ว�าก่ารท�&จัะท6าตวให้�เข�าก่บคนับ�าได�นั+นัก่2ต�องแก่ล�งท6าเป,นับ�าด�วย เขายก่มุ�อท+งสองร6าปNอและก่ล�าวก่บห้ญ�งชราเห้มุ�อนัย�&เก่ตอนัเจัรจัาค�อท6าเส�ยงอ�อนัเส�ยงห้วานั มุ�ก่ารบ�บเส�ยงเป,นับางค6าให้�แห้ลมุเล2ก่ผี�ดปรก่ต�

“เจั�าเป,นัใคร พระราช�นั�ผี�ป/าห้ร�อนัางพญาก่าเผี�อก่ใช�ไห้มุ”

Page 16: หมู่บ้านผีดิบ

“มุ�ใช�เพคะ เก่ล�าก่ระห้มุ�อมุฉนัค�อมุารยาส�ดาวด�ศัร�ก่าญจันัานัางสนัองพระโอษฐ7ของพระองค7ยงไงล�ะเพคะ”

นั�ก่รร�องย�&เก่ทนัท� ด�วยล�ลาอนัคล�องแคล�วเห้มุ�อนัย�&เก่อาช�พจัอมุก่ษตร�ย7ขตต�ยาพลดพราก่จัาก่พาราไปห้ลายปVอ�ายมุห้าราชจับเราเอาไปขงก่ว�าจัะก่ลบมุาเว�ยงวงก่2ห้ลายปV

จั6าจัะต�องรวบรวมุโยธาห้าญ

ยก่ทพไปร�ก่รานัให้�สว�ว�&ว�

ฟาดฟ4นัมุนัให้�ยบเห้มุ�อนัก่บสบห้วปล�…

ท�ามุก่ลางเส�ยงห้วเราะอย�างคร�+นัเครง ห้ญ�งชรายก่มุ�อไห้ว�นั�ก่ร ซึ่0&งแก่เช�&อว�าเป,นัมุห้าก่ษตร�ย7แห้�งนัครนั�+ห้ร�อห้มุ��บ�านัภ�งามุ แล�วแก่ก่2ท�ลนั�ก่รอย�างละล6&าละลก่

“ท�ลห้มุ�อมุแก่�ว ข�าแต�ท�ลห้มุ�อมุแก่�วเจั�ยระไนั ห้มุ�อมุฉนัจัะป/าวร�องให้�เสนัาข�าราชก่ารและประชาชนัท+งห้ลายได�ทราบว�าพระองค7เสด2จัก่ลบมุายงพระนัครของเราแล�ว” พ�ดจับห้ญ�งชราก่2ห้มุ�นัตวก่ลบ แล�วว�&งต�Qอเข�าไปในัห้มุ��บ�านันั+นั

“สนั�ก่แนั�อ�ายก่ร” นัายพลด�เรก่พ�ดเส�ยงห้วเราะ ก่นัแนั�ใจัเห้ล�อเก่�นัว�าห้มุ��บ�านันั�+คงจัะ“

เต2มุไปด�วยคนัไข�โรคจั�ตตามุท�&ก่6านันัเพ2งเล�าให้�ก่นัฟ4ง ขอให้�แก่ร�วมุมุ�อก่บก่นัให้�เต2มุท�&ห้นั�อยเถิ่อะวะอ�ายก่ร แก่คนัเด�ยวเท�านั+นัท�&เข�าก่บคนับ�าได�”

พ.อ. นั�ก่รก่ล�นันั6+าลายเอ�Dอก่

“เอาก่2เอา ห้นั�วยพฒนัาก่ารของเราจัะได�ช�&อว�า ได�ให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลชาวบ�านัภ�งามุท�&เป,นัคนัไข�โรคจั�ตได�ท+งห้มุ��บ�านั แต�ทว�า…..แก่ช�วยบอก่ก่นัสก่ห้นั�อยเถิ่อะวะ โรคบ�าห้ร�อโรคจั�ตนั�&นั�ะมุนัต�ดต�อก่นัห้ร�อเปล�า”

นัายพลด�เรก่เผีลอตวห้วเราะออก่มุาดง ๆ

“โนั โรคจั�ตไมุ�มุ�ก่ารต�ดต�อเพราะเป,นัโรคท�&เก่�ดจัาก่ประสาทและสมุอง โรคมุะเร2งก่2ไมุ�มุ�ก่ารต�ดต�อก่นัได� ใครซึ่วยก่2เป,นัมุะเร2ง ใครค�ดฟ� Nงซึ่�านัห้ร�อก่ระทบก่ระเท�อนัใจัมุาก่เก่�นัไปก่2เป,นัโรคประสาทห้ร�อโรคจั�ต แก่เด�นัเข�าไปในัห้มุ��บ�านัเถิ่อะวะอ�ายก่ร ใช�ความุ

Page 17: หมู่บ้านผีดิบ

สามุารถิ่ของแก่เร�ยก่คนัในัห้มุ��บ�านัให้�ออก่มุาห้าเรา เพ�&อจัะได�ตรวจัรก่ษาพยาบาลเขาตามุห้นั�าท�&ท�&เราได�รบมุอบห้มุายมุา”

นั�ก่รท6าตาปร�บ ๆ

“จัะด�ห้ร�อห้มุอ ถิ่�าคนัท�&นั�&เป,นับ�าจัร�ง ๆ มุนัอาจัจัะฟ4ดก่นัตายก่2ได�”

นัายพลด�เรก่ย�+มุเล2ก่นั�อย

“ถิ่�ายงง+นัให้�อ�ายห้งวนัไปเป,นัเพ�&อนัก่บแก่ ร� �ส0ก่ว�าอ�ายห้งวนัอาจัจัะท6าตนัให้�เห้มุ�อนัก่บคนัไข�โรคจั�ตได�เห้มุ�อนัก่นั”

“เอ�อ-ถิ่�ายงง+นัค�อยยงช&วห้นั�อย”

ดร. ด�เรก่ห้นัไปทางรถิ่จั�Dปก่ลางคนัห้นั�าและร�องตะโก่นัเร�ยก่ พ.อ. ก่�มุห้งวนัให้�มุาพบก่บเขา อาเส�&ยก่�าวลงมุาจัาก่ตอนัห้ลงรถิ่และเด�นัตรงเข�ามุาห้าสองสห้าย

“ว�ายงไงอ�ายห้มุอ”

นัายพลด�เรก่ย�+มุให้�

“แก่ก่บอ�ายก่รเข�าไปในัห้มุ��บ�านัห้นั�อยเถิ่อะวะ ห้าว�ธ�เก่ล�+ยก่ล�อมุให้�ผี��คนัท�&อย��ในัห้มุ��บ�านัออก่มุาห้าเรา ช�+แจังให้�เขาทราบว�าพวก่เราค�อโรงพยาบาลเคล�&อนัท�&มุาช�วยบ6าบดท�ก่ข7ให้�แก่�ผี��ท�&ป/วยไข�ไมุ�สบาย”

เส�&ยห้งวนัไมุ�ทนัค�ดอะไรก่2พยก่ห้นั�ารบทราบแล�วห้นัมุาทางนั�ก่ร

“ไป-อ�ายก่ร แก่นั6าห้นั�า สงสยว�าท�&นั�&เส�+อผี�าคงจัะแพงมุาก่ เราพบคนัแก่�ผี�าสองคนัแล�ว คนัแรก่ท�&ย�นัตก่ปลาอย��ร�มุทางเก่ว�ยนั อ�ก่คนัค�อยายแก่�ท�&เข�าใจัว�าแก่เป,นัก่ษตร�ย7ของเมุ�องนั�+”

นั�ก่รก่บก่�มุห้งวนัต�างเด�นัตรงเข�าไปในัห้มุ��บ�านันั+นัท�ามุก่ลางความุสงบเง�ยบ ลก่ษณะของห้มุ��บ�านันั�+ค�อนัข�างแห้วก่แนัวสก่ห้นั�อย บางบ�านัไมุ�มุ�ห้ลงคา บางบ�านัไมุ�มุ�ฝ่าเร�อนั ส�วนัมุาก่สร�างเป,นัก่ระท�อมุให้ญ� ๆ มุ�สตว7เล�+ยงห้ลายชนั�ดเป,นัต�นัว�า เป,ดไก่�และส�ก่ร

คงจัะเล�+ยงไว�ก่�นัมุาก่ก่ว�าขายเป,นัส�นัค�า

Page 18: หมู่บ้านผีดิบ

อย�างไรก่2ตามุ มุนัเห้มุ�อนัก่บว�าห้มุ��บ�านัภ�งามุเป,นัห้มุ��บ�านัร�าง เพราะผี��คนัแอบซึ่�อนัตวเส�ยห้มุด เมุ�&อสองสห้ายบ�ก่เข�ามุาก่ลางห้มุ��บ�านั ชาวบ�านัห้ญ�งชายประมุาณ ๑๐๐ คนั

ก่2เฮี้โลออก่มุาจัาก่ท�&ซึ่�อนัตรงเข�ามุาห้�อมุล�อมุสองสห้าย ท�ก่คนัมุ�อาว�ธครบมุ�อ ห้อก่ดาบ ห้ลาวและไมุ�พลองตะบองส+นั พวก่ชาวบ�านัต�างเข�ามุาร�มุล�อมุและชายฉก่รรจั7สองคนัได�ย0ดปHนัพก่ในัซึ่องปHนัของก่�มุห้งวนัและนั�ก่ร พวก่ชาวบ�านัภ�งามุเห้ล�านั�+แต�ละคนับอก่ให้�ร� �ว�าเป,นัคนัไข�โรคจั�ต ซึ่0&งสงเก่ตได�จัาก่แววตาและก่�ร�ยาท�าทาง ชายก่ลางคนัห้นัวดเคราร�งรงคนัห้นั0&งนั��งผี�าขาวมุ�าเก่�า ๆ เพ�ยงผี�นัเด�ยว ถิ่�อดาบเป,นัอาว�ธค��มุ�อได�ก่ล�าวถิ่ามุเส�&ยห้งวนัว�า

“ส�เจั�าเป,นัใคร”

เส�&ยห้งวนัท6าใจัด�ส��เส�อ เขาร� �แล�วว�าเขาก่บนั�ก่รได�เข�ามุาอย��ในัก่ล��มุของคนับ�าห้ร�อคนัไข�โรคจั�ต อาเส�&ยพยายามุวางท�าทางให้�ผี0&งผีายแล�วก่ล�าวก่บชายผี��ห้นั0&งซึ่0&งเป,นัโรคจั�ตอย�างร�ายแรง

“เจั�าจั6าข�าไมุ�ได�ห้ร�อ เพ�ยงแต�ข�านั6าก่องทพไปร�ก่รานัเพ�&อนับ�านัไมุ�ถิ่0งสองปV เจั�าก่2จั6าข�าไมุ�ได�แล�ว เจั�าจัะค�ดก่บฏิต�อข�าห้ร�ออย�างไร”

นั�ก่รก่ระซึ่�บบอก่เส�&ยห้งวนัเบา ๆ

“เข�าเร�&องแล�วโว�ย ประเด�Qยวเถิ่อะมุ0งสนั�ก่ก่นัให้ญ� แก่จัะสมุมุ�ต�ตวว�าแก่เป,นัใครก่2เตร�ยมุตวไว�”

ชายก่ลางคนัเจั�าของห้นัวดเคราอนัร�งรงมุองด�อาเส�&ยตลอดเวลา แววตาท�&วาวโรจันั7ค�อย ๆ เปล�&ยนัเป,นัอ�อนัโยนัลง

“ข�าแต�ท�านัจัอมุจัก่รพรรด� พระองค7ค�อเจังก่�สข�านัเช�นันั+นัห้ร�อ”

อาเส�&ยท6าห้นั�าเห้ยเก่ ห้นัมุาก่ระซึ่�บถิ่ามุนั�ก่ร

“ว�ายงไงด�ล�ะอ�ายก่ร”

“ก่2ตามุใจัแก่ซึ่�” นั�ก่รด�

เส�&ยห้งวนัห้นัมุาย�+มุให้�ชายผี��นั +นั

Page 19: หมู่บ้านผีดิบ

“ใช�แล�ว เราค�อเจังก่�สข�านัข�นัพลผี��ย�&งให้ญ� พวก่เจั�าท+งห้ลายแก่ล�งท6าเป,นัจั6าเราไมุ�ได� เพราะมุ�แผีนัค�ดก่บฏิต�อเราก่ระมุง”

บรรดาพวก่ชาวบ�านัซึ่0&งเป,นัคนัไข�โรคจั�ตต�างปร0ก่ษาห้าร�อก่นั ว�พาก่ษ7ว�จัารณ7ก่นัด�วยเส�ยงจั�อก่แจั�ก่จัอแจั

ชายชราคนัห้นั0&งก่ล�าวข0+นัดง ๆ ว�า

“เจังก่�สข�านัเจั�านัายของเราร�ปร�างท�านัขนัาดนั�+ก่2จัร�ง แต�ท�านัโก่นัห้วตลอดเวลา

ห้นั�าตาก่2คล�าย ๆ ก่บย�ล บร�นัเนัอร7 ดาราห้วเห้นั�ง พวก่นัก่ขายยาเร�มุนัเคยเอาห้นังมุาฉายให้�เราด�”

ห้ญ�งชราคนัห้นั0&งพ�ดเสร�มุข0+นั

“เราจัะร� �ได�อย�างไรว�าชายผี��นั�+เป,นัเจั�านัายของเราห้ร�อปลอมุแปลงตวมุาห้ลอก่เรา ถิ่0งแมุ�พวก่เราเป,นัคนับ�า เราก่2มุ�สต�สมุปชญญะเห้มุ�อนัก่นั”

เจั�าห้นั��มุร�างให้ญ�คนัห้นั0&งร�องตะโก่นัข0+นั

“ช�วยก่นัจับโก่นัห้วโว�ย โก่นัผีมุออก่เราก่2จัะร� �ว�าเจั�าห้นั��มุร�างส�งชะล�ดคนันั�+ค�อจัอมุจัก่รพรรด�ของเราใช�ห้ร�อไมุ�”

เส�&ยห้งวนัถิ่อยห้ลงก่ร�ด

“อย�านัะโว�ย”

ซึ่�ปเปอร7คอลท7 ๑๑ มุมุ. ท�&ตก่อย��ในัมุ�อของชาวบ�านัคนัห้นั0&งถิ่�ก่ยก่ข0+นัจั�+ห้นั�าอก่ทนัท�

“ถิ่�าท�านัไมุ�ยอมุให้�เราโก่นัห้วท�านั เราจัะย�งท�านัท�+งเส�ย เมุ�&อเราโก่นัห้วท�านัแล�วปราก่ฏิว�าท�านัเป,นัเจังก่�สข�านั พวก่เราก่2จัะก่ราบไห้ว�แสดงความุจังรก่ภก่ด�ต�อไป แต�ถิ่�าปราก่ฏิว�าท�านัได�ปลอมุแปลงเป,นัเจังก่�สข�านั เราก่2จัะช�วยก่นัสบตวท�านัออก่เป,นัท�อนั

ๆ และเอาไปโยนัให้�เส�อก่�นั”

โดยไมุ�มุ�ทางต�อส��ขดข�นั อาเส�&ยถิ่�ก่ฉ�ดก่ระชาก่ลาก่ตวไปนั&งบนัแคร�ไมุ�ไผี�แห้�งห้นั0&ง

ส�วนันั�ก่รถิ่�ก่ควบค�มุตวไว�อย�างแข2งแรงมุ�ห้อก่ห้ลายเล�มุจั�+อย��ข�างห้ลงเขา พวก่ชาวบ�านัซึ่0&งล�วนัแต�เป,นัคนัไข�โรคจั�ตห้ร�อเป,นัคนับ�าก่6าลงค�ดว�าเขาเป,นัประชาชนัพลเมุ�อง

Page 20: หมู่บ้านผีดิบ

ห้ร�อเป,นัข�นันัางของจัอมุทพของเจังก่�สข�านัได�ช�วยก่นัท�บต�เส�&ยห้งวนัเมุ�&อเขาด�+นัรนัไมุ�ยอมุนั&งนั�&งเฉย อาเส�&ยร�องตะโก่นัเร�ยก่นั�ก่รเส�ยงล&นั

“ช�วยก่นัด�วยอ�ายก่ร”

พ.อ. นั�ก่รย�+มุแค�นั ๆ

“ข�นัช�วยแก่ฉนัก่2เนั�านั�ะซึ่� ห้อก่มุนัจั�+อย��ข�างห้ลงก่นัต+งห้ลายเล�มุ แก่อย�าไปขดข�นัมุนัซึ่�โว�ย นั&งเฉย ๆ มุนัจัะท6าไมุแก่ก่2ตามุใจัมุนั เล�นัก่บคนับ�าล6าบาก่นัะเพ�&อนั คนับ�าท6าอะไรไมุ�ผี�ดก่ฎห้มุาย”

เจั�าห้นั��มุร�างให้ญ�คนัห้นั0&งห้วเราะใส�ห้นั�านั�ก่ร

“จัร�งครบค�ณ ก่ฎห้มุายย�อมุยก่เว�นัให้�ไมุ�เอาผี�ดแก่�ผี��ท�&ว�ก่ลจัร�ตท+งห้ลาย”

นั�ก่รท6าห้นั�าคร0&งย�+มุคร0&งแห้ย

“แก่และผี��คนัท�&ห้มุ��บ�านันั�+เป,นับ�าจัร�ง ๆ ห้ร�อนั�&”

“ก่2จัร�งซึ่�ครบ แล�วก่นั..ค�ณด�พวก่ผีมุซึ่�ผีดห้นั�าขาววอก่แต�งตวเป,นัย�&เก่ก่2มุ� แต�งเป,นัง�+วก่2มุ� แก่�ผี�าโทง ๆ ก่2มุ� เรานั0ก่จัะแต�งตวอย�างไรห้ร�อท6ายงไงก่2ได�”

ชายฉก่รรจั7คนัห้นั0&งร�ปร�างล6&าสนัเห้มุ�อนันัก่มุวยและตดผีมุเก่ร�ยนัได�บ�ก่เข�าไปห้า พ.อ.

ก่�มุห้งวนั มุ�อขวาของเขาถิ่�อก่รรไก่รป4ตตาเล�&ยนั เขาข��ค6ารามุอาเส�&ยด�วยเส�ยงเก่ร�+ยวก่ราด

“ทางเด�ยวเท�านั+นัท�&จัะพ�ส�จันั7ว�าท�านัค�อเจังก่�สข�านั จัอมุจัก่รพรรด�แห้�งนัครนั�+ ถิ่�าท�านัขดข�นัเราจัะช�วยก่นัฆ่�าท�านัและต�มุซึ่�ปก่�นัเส�ย”

อาเส�&ยพยก่ห้นั�ารบทราบ

“เอา…..มุ0งจัะเอายงไงก่2ตามุใจัมุ0งเถิ่อะ”

เส�&ยห้งวนัถิ่�ก่ก่ร�อนัผีมุด�วยก่รรไก่รป4ตตาเล�&ยนัเล�มุนั+นั นั�ก่รมุองด�อย�างขบขนั แล�วพ�ดพลางห้วเราะ

Page 21: หมู่บ้านผีดิบ

“ด�โว�ยอ�ายห้งวนั มุนัก่ร�อนัผีมุแก่ออก่มุองด�ห้นั�าตาแก่คมุคายข0+นัอ�ก่มุาก่ แล�วก่2….ร� �ส0ก่ว�าแก่เป,นัห้นั��มุข0+นัด�วย”

เส�&ยห้งวนัร�องไห้�โฮี้

“ก่ลบไปเมุ�ยคงจั6าก่นัไมุ�ได� อ�ายห้มุอไมุ�ควรพาพวก่เรามุาท�&ห้มุ��บ�านันั�+เลย”

ไมุ�ถิ่0งห้�านัาท�ศั�รษะของอาเส�&ยก่2โล�นัเล�&ยนัไมุ�มุ�เส�นัผีมุเห้ล�ออย��แมุ�แต�เส�นัเด�ยว ชายร�างให้ญ�มุองด�อาเส�&ยด�วยความุต�&นัเต�นัด�ใจัเห้ล�อท�&จัะก่ล�าว เขาถิ่อยออก่ห้�างแล�วร�องข0+นัดง ๆ

“ข�าแต�จัอมุจัก่รพรรด�ผี��ย�&งให้ญ� พระองค7เสด2จัก่ลบมุาอย�างเง�ยบ ๆ พวก่เราท+งห้ลายยงจังรก่ภก่ด�ต�อพระองค7เสมุอ”

ท�ก่คนัต�างก่�มุศั�รษะถิ่วายค6านับอย�างพร�อมุเพร�ยงก่นั อาเส�&ยก่�มุห้งวนัแก่ล�งแสดงบทบาทเป,นัเจังก่�สข�านั เขาก่ล�าวก่บชายร�างให้ญ�ว�า

“ข�าขอบใจัพวก่ท�านัท+งห้ลายท�&มุ�ความุจังรก่ภก่ด�ต�อข�า ข�าก่6าลงวางแผีนัครองโลก่ในัไมุ�ช�านั�+ ท�&ก่ลบมุาก่2เพ�&อจัะมุาเก่ณฑ7พลรบอ�ก่ห้�าห้ก่ล�านัคนั ซึ่0&งคราวนั�+ข�าจัะบ�ก่ย�โรปเป,นัห้นั�าก่ลอง แล�วข�าจัะย�อนัก่ลบมุาโจัมุต�เอเซึ่�ยให้�พ�นัาศั เมุ�&อเจั�าเช�&อแล�วว�าต�ข�าค�อเจังก่�สข�านัก่2จังส�งปHนัพก่มุาให้�ข�าโดยเร2ว”

ปHนัพก่ท�&ย0ดไปถิ่�ก่นั6ามุาค�นัให้�เส�&ยห้งวนัโดยด� อาเส�&ยมุองด�นั�ก่รแล�วยก่ค�+วให้� แล�วเขาก่2ออก่ค6าส&งก่บเจั�าห้นั��มุให้ญ�ท�&ก่ร�อนัผีมุเขา

“เจั�าก่ลบก่ผี��มุ�ฝ่Vมุ�อ ขอให้�เจั�าก่ร�อนัผีมุทห้ารค��ใจัของข�าด�วย”

นัก่ก่ร�อนัผีมุโค�งค6านับก่�มุห้งวนั

“ขอเดชะ ข�าจัะปฏิ�บต�ตามุรบส&งของพระองค7เด�Qยวนั�+”

พวก่ชาวบ�านัว�ก่ลจัร�ตห้ลายคนัเฮี้โลเข�าไปห้านั�ก่ร พ.อ. นั�ก่รท6าใจัด�ส��เส�อ เขาก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงห้นัก่แนั�นัว�า

“ฟ4งเราก่�อนัท�านัข�นันัางผี��ให้ญ�และเสนัาข�าราชก่ารท+งห้ลาย พวก่ท�านัย�อมุร� �ด�ว�าเจังก่�สข�านัเจั�านัายของเราองค7เด�ยวเท�านั+นัท�&จัะโก่นัผีมุเก่ล�+ยงจันัห้วโล�นัแบบนั�+ พวก่

Page 22: หมู่บ้านผีดิบ

ท�านัจัะโก่นัห้วข�าเพ�&อให้�ข�ายก่ตวเท�าเท�ยมุก่บท�านัเจังก่�สข�านัเช�นันั+นัห้ร�อ จังอย�าท6าอะไรท�&จัะให้�ข�าห้ร�อพวก่ท�านัเท�าเท�ยมุก่บพระองค7เลย”

บรรดาพวก่คนับ�าต�างห้นัห้นั�ามุาปร0ก่ษาห้าร�อก่นั แล�วใครคนัห้นั0&งก่2ก่ล�าวข0+นัว�า

“ท�านัข�นัพลผี��นั�+พ�ดถิ่�ก่แล�ว องค7เจังก่�สข�านัของเราเท�านั+นัท�&จัะโก่นัห้วเป,นัสญญลก่ษณ7แห้�งความุก่ล�าห้าญเด2ดเด�&ยว ถิ่�าห้าก่ว�าผี��ใดโก่นัห้วเก่ล�+ยงเราก่2จัะถิ่�อว�าผี��นั +นัพยายามุจัะสร�างบารมุ�ให้�คล�ายพระองค7”

เส�&ยห้งวนัร�องข0+นัด�วยเส�ยงอนัดง

“จังท6าตามุค6าส&งข�าค�อโก่นัห้วทห้ารค��ใจัของข�าคนันั�+”

นั�ก่รร�องห้�ามุเส�ยงห้ลง

“อJะ อJะ อย�านัะเจั�าก่ลบก่ ตะไก่รป4ตตาเล�&ยนัอนันั�+ได�โก่นัห้วท�านัเจังก่�สข�านัแล�ว ถิ่�อว�าเป,นัของศัก่ด�Xส�ทธ�Xจัะเอามุาแตะต�องห้วข�าห้ร�อห้วผี��ใดห้าได�ไมุ�”

ช�างก่ร�อนัผีมุเจั�าของร�ปร�างส�งให้ญ� ห้นัมุาย�+มุให้�เส�&ยห้งวนั

“เป,นัความุจัร�งพะยะค�ะ ตะไก่รป4ตตาเล�&ยนัอนันั�+จัะใช�ก่ร�อนัผีมุใครไมุ�ได�อ�ก่เป,นัอนัขาด”

เส�&ยห้งวนันั0ก่ฉ�วนั�ก่รท�&เฉล�ยวฉลาดร� �ร ก่ษาตวรอด เขาก่ล�าวก่บก่ลบก่ว�ก่ลจัร�ตว�า

“เจั�าไปเอาตะไก่รป4ตตาเล�&ยนัมุาอ�ก่เล�มุห้นั0&ง ข�าต�องก่ารให้�เจั�าก่ร�อนัผีมุทห้ารของข�า”

ก่ลบก่ก่�มุศั�รษะถิ่วายความุค6านับอย�างงดงามุ

“ขอเดชะ มุ�เล�มุเด�ยวพะย�ะค�ะ ข�าพระองค7ได�ฆ่�าเจั�าห้นั��มุนัก่ขายยาคนัห้นั0&งและย0ดตะไก่รป4ตตาเล�&ยนัเล�มุนั�+ไว�เมุ�&อปVก่�อนันั�+ ทางห้มุ��บ�านัของเรามุ�ป4ตตาเล�&ยนัเล�มุนั�+เพ�ยงเล�มุเด�ยวพะย�ะค�ะ”

อาเส�&ยผี�ดล�ก่ข0+นัย�นัจัาก่แคร�ไมุ�ไผี� พวก่คนับ�าล�าถิ่อยไปตามุก่นั นั�ก่รสะบดมุ�อพวก่คนับ�าท�&ย�+อย�ดฉ�ดตวเขาออก่ แล�วเด�นัเข�ามุาห้าอาเส�&ย

Page 23: หมู่บ้านผีดิบ

“เฮี้�ย….ห้ลอก่ลวงอ�ายพวก่นั�+ให้�ออก่ไปท�&ขบวนัรถิ่พฒนัาก่ารของเราซึ่�วะ เราจัะได�เร�&มุให้�ก่ารตรวจัรก่ษาผี��คนัท�&ห้มุ��บ�านันั�+”

เส�&ยห้งวนัร�องตะโก่นัข0+นัมุาดง ๆ

“ในันัามุแห้�งจัอมุจัก่รพรรด�เจังก่�สข�านั ข�าขอออก่ค6าส&งให้�ประชาชนัพลเมุ�องของข�าจังออก่ไปท�&ขบวนัยานัยนัต7ท�&ห้นั�าห้มุ��บ�านัเด�Qยวนั�+”

เจั�าห้นั��มุฉก่รรจั7คนัห้นั0&งมุองด�ห้นั�าเส�&ยห้งวนัก่บนั�ก่รอย�างสนัใจั แล�วเขาก่2ห้นัมุาถิ่ามุพรรคพวก่ของเขา

“เล�นัเร�&องเจังก่�สข�านัไมุ�สนั�ก่โว�ย ก่�ว�าเล�นัเร�&องข�นัช�างข�นัแผีนัด�ก่ว�า”

เส�ยงเฮี้ฮี้าโห้�ร�องดงข0+นัทนัท� บรรดาคนัว�ก่ลจัร�ตท+งห้ลายต�างเห้2นัชอบด�วย แล�วใครคนัห้นั0&งก่2เด�นัเข�ามุายก่มุ�อไห้ว�อาเส�&ยก่บนั�ก่รอย�างนัอบนั�อมุ เขาก่ล�าวก่บเส�&ยห้งวนัว�า

“เพ�&อความุคร0ก่คร�+นัในัห้มุ��คณะของเรา เล�นัเร�&องข�นัช�างข�นัแผีนัเถิ่อะนัะครบ ผีมุค�ดว�าค�ณเป,นัพระพนัวษาเป,นัเห้มุาะท�&ส�ด”

เส�&ยห้งวนัเค�นัห้วเราะ

“พวก่แก่จับฉนัก่ร�อนัผีมุจันัห้มุดก่บาล แล�วจัะให้�ฉนัเป,นัพระพนัวษามุนัจัะเห้มุาะห้ร�อพรรคพวก่”

“ก่2เล�นัไปตามุมุ�ตามุเก่�ดเถิ่อะครบ” แล�วเขาก่2ผีายมุ�อไปทางนั�ก่ร ค�ณคนันั�+เป,นั“

ข�นัแผีนัเห้มุาะแนั� ห้นั�าตาเข�าท�ด�มุาก่ อ�า….ช�วยก่นัห้นั�อยนัะครบ”

นั�ก่รพยก่ห้นั�ารบทราบ

“ก่2ได� แต�ถิ่�าจัะเล�นัเสภาร6าต�องออก่ไปเล�นัท�&ขบวนัยานัยนัต7ของเราท�&ห้นั�าห้มุ��บ�านั

พวก่นั+นัจัะได�ด�เราเล�นั”

เส�ยงโห้�ร�องของพวก่คนับ�าดงข0+นัอ�ก่ ต�อจัาก่นั+นัสองสห้ายก่2พาชาวบ�านัภ�งามุท+งห้ญ�งชราเด2ก่ผี��ให้ญ�เด�นัรวมุก่ล��มุก่นัออก่ไปจัาก่ห้มุ��บ�านันั+นั ห้ลายคนัเปล�อยก่ายล�อนัจั�อนัด�วยจั�ตไร�ส6านั0ก่ บ�างก่2แต�งก่ายตามุท�&ตนัชอบ ส�วนัมุาก่มุ�เส�+อผี�าปUดร�างก่ายเฉพาะท�อนัล�างเท�านั+นั เท�าท�&ชาวบ�านัภ�งามุก่ลายเป,นัคนัไข�โรคจั�ตท+งต6าบล มุ�เร�&องเล�าต�อก่นัมุาอนัเป,นัข�าวท�&มุ�ก่ารย�นัยนัว�า เมุ�&อต�นัปV ๒๕๑๐ พวก่ก่�อก่ารร�ายได�เข�าย0ด

Page 24: หมู่บ้านผีดิบ

ห้มุ��บ�านันั�+ พยายามุเก่ล�+ยก่ล�อมุชก่จั�งให้�ชาวบ�านัภ�งามุเป,นัศัตร�ต�อรฐบาลและร�วมุงานัก่บมุนั แต�คนัไทยเห้ล�านั�+มุ�ความุจังรก่ภก่ด�ในัประเทศัชาต� ศัาสนัา พระมุห้าก่ษตร�ย7ของเขาจั0งไมุ�ยอมุทรยศัต�อชาต�ไทย ต�างพาก่นัเก่ล�ยดชงพวก่ก่�อก่ารร�ายห้ร�อพวก่คอมุมุ�วนั�สต7นั&นัเอง อด�ตคร�ประชาบาลซึ่0&งเป,นัห้วห้นั�าผี��ก่�อก่ารร�าย ถิ่�ก่ชาวบ�านัภ�งามุคนัห้นั0&งแทงตายด�วยมุ�ดพก่ ด�วยเห้ต�นั�+เองท6าให้�พวก่ก่�อก่ารร�ายโก่รธแค�นัมุาก่ มุนัใช�สมุ�นัไพรชนั�ดห้นั0&งใส�ลงไปในัอาห้ารแล�วบงคบให้�พวก่ชาวบ�านัก่�นั ผีลท�&เก่�ดข0+นัก่2ค�อ

พวก่ชาวบ�านัภ�งามุท�ก่คนัก่ลายเป,นัคนับ�าห้ร�อคนัไข�โรคจั�ต ถิ่�ก่ท�+งขว�างโดยไมุ�มุ�ใครเห้ล�ยวแล นั�าสมุเพชเวทนัาอย�างย�&ง

เมุ�&อออก่มุาท�&บร�เวณลานัก่ว�างห้นั�าห้มุ��บ�านั พวก่ชาวบ�านัภ�งามุก่2ร� �ส0ก่ต�&นัเต�นัเล2ก่นั�อย

เท�าท�&ได�เห้2นัขบวนัพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด รถิ่ยนัต7ท+ง ๙

คนั จัอดเป,นัร�ปวงก่ลมุคล�าย ๆ ก่องเก่ว�ยนั บรรดาพลขบและคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ได�ลงมุาเด�นัเตร�ก่นัข�างล�าง

เส�ยงห้วเราะอย�างคร�+นัเครงของห้นั�วยพฒนัาก่ารดงข0+นัทนัท�เมุ�&อท�ก่คนัแลเห้2นั พ.อ.

ก่�มุห้งวนัถิ่�ก่ก่ร�อนัศั�รษะห้วโล�นัเล�&ยนั โดยเฉพาะเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ว�าเส�ยงอห้าย

“แก่จัะบวชห้ร�อยงไงวะอ�ายห้งวนั”

คนับ�าคนัห้นั0&งช�+มุ�อมุาท�&เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ

“เฮี้�ย-ข�นัช�างอย�� บ�ก่เลยพวก่เราเอ�า-เฮี้”

เส�&ยห้งวนัร�องห้�ามุพวก่ชาวบ�านัเส�ยงห้ลง

“อย�า-อย�าโว�ย พระพนัวษาห้�ามุแล�วท�ก่คนัต�องเช�&อ”

นั�ก่รเก่รงว�าพ�อตาของเขาจัะได�รบอนัตรายจัาก่พวก่คนับ�า เขาก่2ร�องข0+นัเป,นัท6านัองเสภาทนัท� ซึ่0&งเขาค�ดก่ลอนัสดข0+นัเองครานั+นัพระองค7ผี��ทรงเดชมุงก่�ฎเก่ศัอย�ธยาเว�ยงสวรรค7พระก่ร�+วโก่รธพ�โรธดงเพล�งก่ลปZ

แล�วย�งฟ4นัพระสรวลร�านั�าเก่รงก่ลว……..

Page 25: หมู่บ้านผีดิบ

เส�&ยห้งวนัร�ายร6าส�งเดชท�าทางเก่�งก่�างไมุ�เอาไห้นั พวก่ชาวบ�านัภ�งามุต�างไชโยโห้�ร�องล&นัเพราะสนั�ก่อย�างถิ่0งใจั ห้ลายคนัเด�นัเข�ามุาห้านั�ก่รและยก่มุ�อไห้ว�เขา

“ร�องต�อไปเถิ่อะครบเจั�านัาย นัานั ๆ ได�ด�เสภาก่นัท� ท6าให้�พวก่เราสนั�ก่มุาก่ แสดงให้�เราด�สก่สามุส�&ช &วโมุงได�ไห้มุครบ”

นั�ก่รย�+มุให้�

“ได�ซึ่�นั�องชาย เรามุ�ตวละครส6าห้รบเสภาร6ามุาเยอะแยะ อย�างข�นัช�างอย�างนั�+ห้วล�านัอก่ขนัอ�วนัเต�+ยพ�งพล��ยเห้มุ�อนัก่บข�นัช�างจัร�ง ๆ นั&นัยงไงล�ะ….พระไวยยงง�+ห้นั��มุร�ปห้ล�อผี��ห้ญ�งเห้2นัตะล0งไปเลย” แล�วนั�ก่รก่2มุองไปทางส�&สห้ายห้นั��มุ ยก่มุ�อห้นั�อยโว�ย“

อ�ายนัส”

ร.อ. พนัสยก่มุ�อขวาข0+นัโบก่ ท6าให้�พวก่ชาวบ�านัภ�งามุตบมุ�อก่นัเก่ร�ยวก่ราวแสดงความุด�อก่ด�ใจั นั�ก่รก่ล�าวต�อไปว�า

“ห้ร�อพวก่แก่อยาก่จัะด�ย�&เก่ ด�ห้นัง พวก่เราก่2มุ�มุาพร�อมุ แต�มุ�เง�&อนัไขว�าท�ก่คนัจัะต�องให้�เจั�าห้นั�าท�&ของเราตรวจัร�างก่ายเส�ยก่�อนั ห้ร�อใครเจั2บไข�ได�ป/วย ปวดฟ4นัปวดท�องลงท�อง ท�องเส�ยเป,นับ�ด ข�+เป,นัก่�อนัเย�&ยวเป,นันั6+า นัายแพทย7ของเราแห้�งขบวนัก่ารพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&และพยาบาลท+งส�&คนัโนั�นัก่2จัะให้�ความุช�วยเห้ล�อเป,นัอย�างด�”

เส�ยงจั�อก่แจั�ก่จัอแจัดงข0+นัในัห้มุ��พวก่คนับ�า พวก่ชาวบ�านัภ�งามุนับร�อยต�างจั�องมุองด�พยาบาลสมุครเล�นัท+งส�&คนั และแล�วใครคนัห้นั0&งก่2ร�องตะโก่นัข0+นัดง ๆ

“พยาบาลแก่�อย�างนั�+ไมุ�เอาโว�ย สาวก่ว�านั�+ไมุ�มุ�ห้ร�อเจั�านัาย”

นั�ก่รย�+มุให้�เจั�าห้มุอนั&นั

“มุ�นั�ะมุ�แต�เขาไมุ�มุา ท+งส�&คนันั�&ถิ่0งแก่�ไปห้นั�อยแต�ก่2เป,นัห้วห้นั�าพยาบาลมุ�ล�ก่ศั�ษย7ล�ก่ห้าเยอะแยะ”

ด�วยวาทศั�ลปZของนั�ก่รท6าให้�พวก่ชาวบ�านัภ�งามุยอมุตรวจัรก่ษาตว ซึ่0&งคราวนั�+นัายพลด�เรก่ก่บคณะของเขาต�องท6างานัห้นัก่ท�&ส�ด ก่ารซึ่ก่ถิ่ามุคนัไข�นั+นัไมุ�ก่�อให้�เก่�ดผีลอะไร

เพราะคนัไข�ท�ก่คนัเป,นัโรคจั�ตอย��แล�ว ถิ่ามุอย�างห้นั0&งก่2ตอบอ�ก่อย�างห้นั0&งจับต�นัชนัปลายไมุ�ถิ่�ก่ บางคนัพอเอาเคร�&องฟ4งห้วใจัทาบลงท�&ห้นั�าอก่เขาก่2ด�+นัก่ระแด�ว ๆ และ

Page 26: หมู่บ้านผีดิบ

ห้วเราะงอไปงอมุา บางคนัก่6าลงเป,นัไข�ความุร�อนัส�ง เมุ�&อประภาให้�เขาอมุปรอท เขาก่2เค�+ยวปรอทก่�นัอย�างห้นั�าตาเฉย

อย�างไรก่2ตามุคณะพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ได�พยายามุให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลพวก่ชาวบ�านัภ�งามุอย�างด�ท�&ส�ด ท+งเด2ก่ผี��ให้ญ�ผี��ห้ญ�งผี��ชายและคนัชรา

“ล�งป/วยเป,นัอะไรบ�างห้ร�อเปล�าครบ” นัายพลด�เรก่ก่ล�าวถิ่ามุชายชราในัวย ๗๐ ปV คนัห้นั0&ง ซึ่0&งมุ�ร�ปร�างบอบบางแต�ยงแข2งแรงด�

“ผีมุเป,นัอย��อย�างเด�ยวครบห้มุอ ผีมุจั6าได�ว�าต +งแต�ผีมุร� �นัห้นั��มุจัมุ�ก่ผีมุมุนัผี�ดปรก่ต�ไป”

“มุนัเป,นัอย�างไรครบล�ง”

ชายชราถิ่อนัห้ายใจัห้นัก่ ๆ

“ท�แรก่มุนัมุ�ร�เด�ยวครบค�ณห้มุอ แล�วมุนัก่2เพ�&มุข0+นัอ�ก่ร�ห้นั0&งก่ลายเป,นัสองร�จันัท�ก่วนันั�+”

นัายพลด�เรก่ก่ล�นันั6+าลายเอ�Dอก่และยก่มุ�อตบบ�าชายชราผี��นั�าสงสาร

“จัมุ�ก่สองร�ไมุ�เป,นัไรครบล�ง ถิ่�าเพ�&มุข0+นัเป,นัสามุร�ล�ะก่2คงจัะท6าให้�ล�งล6าบาก่ยาก่เย2นัไมุ�นั�อย เพราะเก่�&ยวก่บระบบห้ายใจั ท�&ก่ร�งเทพ ฯ เคยปราก่ฏิว�ามุ�คนัไข�บางรายมุ�จัมุ�ก่ถิ่0ง

๕๐ ร�”

ชายชราท6าห้นั�าฉงนั

“ฝ่4ก่บวรดนั6+าห้ร�อครบค�ณห้มุอ”

นัายพลด�เรก่ก่บคณะของเขาได�ให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลชาวบ�านัภ�งามุอย�างด�ท�&ส�ด บางรายก่2แจัก่ยาไปให้�ก่�นั มุ�คนัไข�ห้ลายรายมุาตรวจัรก่ษาฟ4นัเนั�&องจัาก่เห้ง�อก่เป,นัห้นัองบ�าง ฟ4นัโยก่บ�าง บางรายก่2ฟ4นัเป,นัร�เพราะถิ่�ก่แมุงก่�นั เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ทนัตแพทย7จั6าเป,นัและ จัสอ. แห้�วผี��ช�วยแพทย7ได�ช�วยก่นัถิ่อนัฟ4นัคนัไข�ห้ลายราย บางรายก่2ถิ่อนัผี�ดซึ่�& บางรายก่2ถิ่อนัเก่�นัจั6านัวนัห้นั0&งซึ่�& ส�&นัางค�อนันัทา นัวลลออ ประภาและประไพรบอาสาท6าแผีลให้�พวก่ชาวบ�านั ซึ่0&งเป,นัแผีลเร�+อรงต�องชะล�างท6าความุสะอาดและใส�ยาให้�

Page 27: หมู่บ้านผีดิบ

อย�างไรก่2ตามุ นัายพลด�เรก่ไมุ�สามุารถิ่จัะรก่ษาคนัไข�โรคจั�ตของห้มุ��บ�านัให้�ห้ายได� เพราะมุ�เวลานั�อยเก่�นัไปและยารก่ษาคนัไข�โรคจั�ตโดยเฉพาะก่2ไมุ�ได�เตร�ยมุมุา

ขบวนัพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดได�อ6าลาห้มุ��บ�านัภ�งามุออก่เด�นัทางต�อไปตามุเส�นัทางท�&ก่6าห้นัดไว� ผี�านัจังห้วดต�าง ๆ ห้ลายจังห้วด แวะตามุห้มุ��บ�านัท�&ห้�างไก่ลความุเจัร�ญ ให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลชาวบ�านัเห้ล�านั+นั ให้�ค6าแนัะนั6าท�&เป,นัประโยชนั7เป,นัต�นัว�า เล�ก่ก่�นัเนั�+อสตว7ด�บ ๆ เช�นั เนั�+อววด�บ ปลาด�บ ให้�ร� �จัก่ความุสะอาดมุ�อนัามุยด� ให้�ท6าส�วมุท�&ถิ่�ก่ส�ขลก่ษณะ ไมุ�ใช�ว�านั0ก่จัะปล�อยก่นัท�&ไห้นัก่2ปล�อยตามุใจัแบบไทยแท�

ส�&นัางแทนัท�&จัะร� �ส0ก่เห้นั2ดเห้นั�&อยและเบ�&อห้นั�ายในัก่ารตราก่ตร6าท6างานั ต�างเพล�ดเพล�นัสนั�ก่สนัานัไมุ�นั�อยเท�าท�&ได�ช�วยเห้ล�อเพ�&อนัมุนั�ษย7ผี��อย��ห้�างไก่ลจัาก่ความุเจัร�ญ

บรรดาพลขบและทห้ารห้นั0&งห้มุวดท�&ท6าห้นั�าท�&ค��มุครองอารก่ขาคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย ต�างท6าห้นั�าท�&เป,นัผี��ช�วยแพทย7และบ�ร�ษพยาบาลได�เป,นัอย�างด�

จัาก่แผีนัท�&ท�&ต�ดตวมุาปราก่ฏิว�าจั�ดท�& ๒๒ ซึ่0&งห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&จัะเด�นัทางไปถิ่0งตอนับ�ายวนันั�+นั +นัเป,นัห้มุ��บ�านัท�&ค�อนัข�างจัะนั�าก่ลวสก่ห้นั�อย เพราะปลดอ6าเภอคนัห้นั0&งได�ก่ล�าวก่บ ดร. ด�เรก่ว�า

“อาจัารย7เข�าใจัว�าเร�&องผี�ปVศัาจัเป,นัเร�&องเห้ลวไห้ลไร�สาระใช�ไห้มุครบ”

“โนั ๆ ๆ ๆ” นัายพลด�เรก่พ�ดเส�ยงดง เมุ�&อก่�อนันั�+ผีมุเช�&อผี�ปVศัาจัเป,นัเร�&องเห้ลวไห้ล“

แต�คร+นัผีมุแก่�ตวเข�าเคยถิ่�ก่ผี�ห้ลอก่มุาห้ลายต�อห้ลายคร+งผีมุก่2เช�&อว�าผี�มุ�จัร�ง ล�ก่ชายของผีมุก่2เช�นัเด�ยวก่นั เราถิ่�ก่ผี�ห้ลอก่มุาห้ลายห้นัแล�ว ค�ณปลดมุ�อะไรจัะเล�าให้�เราฟ4งยงง+นัห้ร�อ”

“ครบ ผีมุอยาก่จัะเร�ยนัให้�อาจัารย7ทราบว�า ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงห้มุายเลข ๒๒ ในัแผีนัท�&นั�+ ผี��คนัในัเมุ�องนั�+ตลอดจันัจังห้วดใก่ล�เค�ยงต�างเช�&อมุ&นัก่นัว�าเป,นัห้มุ��บ�านัผี�ด�บ”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่มุองด�ห้นั�าคณะพรรคของเขาซึ่0&งย�นัห้�อมุล�อมุอย��รอบ ๆ พ.อ. นั�ก่รก่ล�าวถิ่ามุปลดอ6าเภอห้นั��มุ

“ห้มุายความุว�าเป,นัผี�ท�&ยงไมุ�ส�ก่ใช�ไห้มุครบท�านัปลด”

Page 28: หมู่บ้านผีดิบ

ปลดอ6าเภอท6าห้นั�าชอบก่ล

“ผีมุไมุ�สามุารถิ่จัะเร�ยนัให้�ท�านัผี��ก่ารทราบอย�างถิ่�ก่ต�องได�ห้รอก่ครบ เพราะผีมุมุ�ความุร� �นั�อยเก่�นัไปในัเร�&องผี�ปVศัาจั ผีมุร� �แต�เพ�ยงว�า ผี�ด�บเป,นัผี�ท�&ด�ร�ายจั6าพวก่ห้นั0&ง”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ พ�ดโพล�งข0+นั

“ผี�ด�บก่2ค�อ ผี�ท�&ตายไปแล�วแต�ยงไมุ�ได�เผีานั&นัเอง ร�างนั+นัไมุ�เนั�าไมุ�เปH& อยอย��ได�ด�วยแรงปVศัาจั”

นั�ก่รถิ่ามุข0+นัว�า

“ถิ่�าเช�นันั+นัผี�ท�&เผีาแล�ว แต�ยงไห้มุ�ไมุ�ห้มุดก่2เร�ยก่ว�า ผี�ด�บ ๆ ส�ก่ ๆ ใช�ไห้มุครบค�ณพ�อ”

ท�านัเจั�าค�ณมุองด�นั�ก่รอย�างโมุโห้

“แก่ถิ่ามุเพราะแก่ไมุ�ร� �ห้ร�อว�าแก่ล�งถิ่ามุวะ”

“แก่ล�งครบ” นั�ก่รตอบเบา ๆ

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ค�อนัขวบ

“เด�Qยวฉนัก่2จัะเตะโครมุเข�าให้�เท�านั+นั”

พล.ต. พลยก่มุ�อขวาโอบห้ลงนัายส�วรรณปลดอ6าเภอโทและก่ล�าวว�า

“มุ�รายละเอ�ยดอะไรอ�ก่บ�างครบ เก่�&ยวก่บห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงท�&ค�ณปลดบอก่ว�าพวก่ชาวบ�านัล�วนัแต�เป,นัผี�ด�บ”

“รายละเอ�ยดห้ร�อครบท�านั เท�าท�&ผีมุทราบและท�&เขาโจัษขานัก่นัก่2ปราก่ฏิว�า ห้มุ��บ�านัผี�ด�บนั�+ไมุ�ต�องก่ารต�ดต�อห้ร�อต�อนัรบคนัแปลก่ห้นั�า ฉะนั+นัถิ่�าใครห้ลงเข�าไปในัแดนัของมุนัก่2มุก่จัะต�องเส�ยช�ว�ต ห้ร�อถิ่�ารอดก่ลบมุาได�ก่2จับไข�ห้วโก่รRนัเป,นับ�าเป,นัห้ลงเส�ยผี��เส�ยคนัไป ผีมุอยาก่ขอร�องให้�อาจัารย7เว�นัก่ารเย�&ยมุห้มุ��บ�านัห้มุายเลข ๒๒ นั�+เถิ่อะครบ”

พ.อ. นั�ก่รก่ล�าวข0+นัทนัท�

Page 29: หมู่บ้านผีดิบ

“ตก่ลงครบค�ณปลด ร� �อย�างนั�+แล�วเราจัะไปให้�โง�ท6าไมุ เร�&องผี�ก่บผีมุไมุ�ถิ่�ก่ก่นัมุาแต�ไห้นัแต�ไรแล�ว ล�ก่ชายของผีมุก่2เห้มุ�อนัก่นั ความุจัร�งผีมุไมุ�อยาก่จัะก่ลวมุนัห้รอก่ครบ แต�แล�วก่2อดก่ลวมุนัไมุ�ได� ไมุ�ว�าจัะเป,นัผี�ด�บผี�ส�ก่ ผี�ก่ระส�อ ผี�ก่ระห้ง ผี�ตายโห้ง ผี�ตายท+งก่ลมุ ผี�เด2ก่ ผี�ผี��ให้ญ� ผี�ผี��ห้ญ�ง ผี�ผี��ชาย ผีมุก่ลวท+งนั+นั”

เจั�าแห้�วพ�ดเสร�มุข0+นัเบา ๆ

“เห้มุ�อนัใจัครบ รบประทานัผีมุก่2เห้มุ�อนัก่บค�ณตอนัก่ลวผี�นั�&แห้ละ”

นัายพลด�เรก่ก่ล�าวข0+นัอย�างเป,นังานัเป,นัก่าร

“ถิ่0งแมุ�ว�าผี�จัะมุ�จัร�งและมุนัห้ลอก่ห้ลอนัเราได� ผีมุก่2ต�องนั6าห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ไปท�&ห้มุาก่มุ�วงห้ร�อต6าบลท�& ๒๒ ตามุท�&ปราก่ฏิในัแผีนัท�&นั�+ให้�จังได� เพ�&อปฏิ�บต�ตามุค6าส&งของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ค�ณปลดจัะให้�ผีมุข�ามุต6าบลนั�+ไปส��จั�ดท�& ๒๓ นั+นั แล�วผีมุจัะเข�ยนัรายงานัว�ายงไง”

ร.อ. นัพก่ล�าวข0+นัอย�างห้วาด ๆ

“ก่2เข�ยนัว�าผี�ด�พวก่เราไมุ�ก่ล�าแวะนั�ะซึ่�ครบ”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ห้วเราะเบา ๆ

“แล�วพวก่เราจัะเอาห้นั�าไปไว�ท�&ไห้นั นัายทห้ารข+นันัายพลต+งสามุคนั พนัเอก่พ�เศัษ ๒

คนั นัายร�อยเอก่อ�ก่ ๔ คนัและจั�าส�บเอก่ ๑ คนั ค�อคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย นัอก่จัาก่นั�+มุ�ร�อยโทห้ญ�งอ�ก่ ๔ คนั ทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดพร�อมุด�วยผี��บงคบห้มุวดซึ่0&งมุ�ยศัเป,นัร�อยโท นัายส�บพลขบอ�ก่ห้ลายคนั”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวข0+นับ�าง

“พวก่เรามุาก่นัห้ลายคนัอย�างนั�+ ถิ่0งแมุ�ชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงเป,นัผี�ด�บก่2คงไมุ�นั�าก่ลวอะไรนัก่ เรามุ�อาว�ธพอท�&จัะเล�นังานัมุนั ฉะนั+นัเราควรจัะไปท�&บ�านัห้มุาก่มุ�วงด�วยก่ารเส�&ยงอนัตรายเพ�&อให้�ห้นั�วยพฒนัาก่ารของเราได�ปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ตามุค6าส&งของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด”

“ออไรR ออไรR ควรจัะเป,นัอย�างนั�+ครบค�ณพ�อ พวก่เราเตร�ยมุเด�นัทางได�แล�ว”

พล.ต. พลยก่มุ�อขวาก่อดคอ ร.ท. สามุารถิ่ผี��บงคบห้มุวดทห้ารราบและถิ่ามุว�า

Page 30: หมู่บ้านผีดิบ

“ถิ่ามุจัร�ง ๆ เถิ่อะห้มุวด ค�ณนั�ะก่ลวผี�ห้ร�อเปล�า”

ผี��บงคบห้มุวดย�นัตรงและตอบย�+มุ ๆ

“ผี�เร�&องเล2ก่ครบผีมุ”

พลอดห้วเราะไมุ�ได�

“ร� �แล�วว�าเร�&องเล2ก่ แต�ค�ณก่ลวมุนัห้ร�อเปล�าล�ะ”

“ก่ลวครบ ผีมุถิ่�อเส�ยว�าคนัเคราะห้7ร�ายถิ่0งจัะถิ่�ก่ผี�ห้ลอก่ ผีมุจั0งเร�ยนัท�านัว�าผี�เป,นัเร�&องเล2ก่”

เส�&ยห้งวนัพ�ดเสร�มุข0+นัทนัท�

“ผี�ด�บไมุ�ใช�เร�&องเล2ก่นัะผี��ห้มุวด เพราะมุนัมุ�ร�างก่ายเห้มุ�อนัอย�างเรานั�+ มุนัเคล�&อนัไห้วได� เด�นัได� ก่�นัและนัอนัได� ผี��ห้มุวดเคยด�ห้นังเร�&องผี�ด�บสมุยโนั�นับ�างห้ร�อเปล�า โบร�สคาลอฟแสดงนั6าเป,นัตวผี�ด�บด�แล�วก่ลวผี�ไปห้ลายวนั”

ร.อ. นัพก่ล�าวข0+นัดง ๆ ว�า

“อย�าแวะห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงเลยครบล�งห้มุอ ผีมุชก่ใจัไมุ�ด�แล�วล�ะซึ่�”

พล.ต. พลเด�นัเข�าไปห้าส�&นัางซึ่0&งย�นัรวมุก่ล��มุอย��ก่บส�&สห้ายห้นั��มุ

“ว�ายงไงนันัทา นันัก่บเพ�&อนั ๆ ร� �ส0ก่ก่ลวผี�บ�างไห้มุ ฉนัห้มุายถิ่0งผี�ด�บท�&ต6าบลห้มุาก่มุ�วง ตามุท�&ค�ณปลดเล�าให้�พวก่เราฟ4งและขอร�องไมุ�ให้�พวก่เราไปแวะท�&นั &นั”

นันัทาย�+มุให้�สามุ�ของห้ล�อนั

“นันัและเพ�&อนั ๆ ยอมุรบว�าพวก่เราท+งส�&คนัก่ลวผี�เห้มุ�อนัก่นัแห้ละค�ะ แต�เมุ�&อนั0ก่ถิ่0งห้นั�าท�&ของเรา เก่�ยรต�และศัก่ด�Xศัร�ของนัายทห้ารห้ญ�งซึ่0&งเรามุ�ยศัเป,นัร�อยโท เป,นันัายทห้ารพ�เศัษประจั6าก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด เราก่2ได�ขจัดความุก่ลวออก่ไป”

นัวลลออก่ล�าวข0+นับ�าง

“เราส�&คนัพร�อมุแล�วค�ะท�&จัะปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ของเราอย�างด�ท�&ส�ด”

Page 31: หมู่บ้านผีดิบ

พล.ต. พลพยก่ห้นั�ารบทราบและเปล�&ยนัสายตาไปท�&ประไพ

“ค�ณนั�ะก่ลวผี�ขนัาดห้นัก่ไมุ�ใช�ห้ร�อ”

“ใช�ค�ะ” ห้ล�อนัตอบยานัคาง แล�วอย�าบอก่ใครนัะคะ“ ฮี้� ฮี้� เร�&องผี�แล�ว อะฮี้+นัก่ลวจัร�ง

ๆ”

พลย�+มุแห้�ง ๆ

“ท�&ค�ณพ�ดออก่มุานั�&นั�ะ ใคร ๆ เขาก่2ได�ย�นัก่นัท&วแล�ว เป,นัอนัว�าห้นั�วยพฒนัาก่ารของเราจัะเด�นัทางไปห้มุ��บ�านัผี�ด�บในัคร0&งช&วโมุงนั�+”

ประภาก่ล�าวข0+นัอย�างเป,นังานัเป,นัก่าร

“ก่2ไปซึ่�คะ พวก่เรารบประทานัอาห้ารเช�าเร�ยบร�อยแล�ว ถิ่�าคนัท�&ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงเป,นัผี�ด�บ ด�ฉนัจัะให้�ด6ารงใช�ไฟฟNาเล�นังานัมุนั ผี�ด�บไมุ�นั�าก่ลวอะไรห้รอก่ค�ะ เพราะมุนัมุ�ตวมุ�ตนัเห้มุ�อนัมุนั�ษย7เรา แต�ว�ามุนัเป,นัผี�เท�านั+นั”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ย�&นัมุ�อให้�ปลดอ6าเภอโทสมุผีสและก่ล�าวว�า

“ขอบค�ณมุาก่ครบค�ณปลด เท�าท�&ได�ก่ร�ณามุาเย�&ยมุห้นั�วยพฒนัาก่ารของเราและได�เต�อนัเราด�วยความุห้วงด�เก่�&ยวก่บห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง ผีมุจัะส&งให้�ขบวนัของเราออก่เด�นัทางจัาก่ห้นัองเต�าเด�Qยวนั�+”

ปลดส�วรรณก่�มุศั�รษะค6านับ ดร. ด�เรก่ด�วยความุเคารพ

“ขอให้�ท�ก่ท�านัโชคด�และปลอดภยนัะครบ เมุ�&อเด�อนัก่�อนันั�+เองนัก่ขายยาพร�อมุด�วยคนัขบรถิ่และเด2ก่ประจั6ารถิ่รวมุส�&คนัได�เด�นัทางไปโฆ่ษณาขายยาท�&ห้มุาก่มุ�วง ปราก่ฏิว�าท+งส�&คนัต�องเส�ยช�ว�ตด�วยอ6านัาจัของพวก่ผี�ด�บในัห้มุ��บ�านันั+นั”

“ฮี้�+…” นั�ก่รร�องเห้มุ�อนัมุ�า แล�วเส�อก่มุาเล�าให้�พวก่เราฟ4งท6าไมุ“ ”

“อ�าว” ท�านัปลดอ�ทานัแล�วห้นัมุาท6าตาเข�ยวก่บนั�ก่ร ท6าไมุผี��ก่ารต�องว�าผีมุเส�อก่ด�วย“

ล�ะ ผีมุเต�อนัด�วยความุห้วงด�นัะครบไมุ�ใช�ว�าผีมุเส�อก่”

พ.อ. นั�ก่รย�+มุออก่มุาได� แล�วยก่มุ�อวนัทยห้ตถิ่7ปลดอ6าเภอโท

Page 32: หมู่บ้านผีดิบ

“อ�ายผีมุมุนัคนัก่ลวผี�ได�ย�นัค�ณเล�าอย�างนั+นัก่2ชก่ยวะ ขอโทษเถิ่อะครบ ห้ร�อถิ่�ายงไมุ�ห้ายโก่รธค�ณปลดว�าผีมุเส�อก่สก่ร�อยค6าก่2ยงได�”

ตอนัสายวนันั+นัเอง ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดก่2เด�นัทางออก่จัาก่ห้นัองเต�า มุ��งตรงไปยงห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง ซึ่0&งอย��ห้�างจัาก่ห้นัองเต�าประมุาณ ๓๐ ก่�โลเมุตร ก่ารเด�นัทางต�องบ�ก่ป/าฝ่/าดง บางแห้�งก่2เป,นัทางธรรมุชาต� บางแห้�งก่2เป,นัทางเก่ว�ยนั รถิ่ยนัต7แต�ละคนัแล�นัช�ามุาก่ บางท�รถิ่บางคนัตก่ห้ล�มุล0ก่ก่2ต�องห้ย�ดขบวนัเส�ยเวลาช�วยก่นั ใช�รถิ่และคนัฉ�ดรถิ่คนันั+นั ภ�มุ�ประเทศัส�วนัมุาก่เป,นัป/าและเขา ซึ่0&งในัพ�+นัท�&เห้ล�านั�+พวก่ก่�อก่ารร�ายปราก่ฏิอย��เสมุอ เคยปะทะก่บต6ารวจัภ�ธรชายแดนัห้ร�อห้นั�วยอาสารก่ษาด�นัแดนัมุาแล�ว ก่ารแทรก่ซึ่0มุของคอมุมุ�วนั�สต7นั+นัได�พยายามุก่ระท6าท&วภาคอ�สานั แต�ในัระยะห้ลง ๆ นั�+ ทห้ารก่บต6ารวจัได�ร�วมุมุ�อก่นัอย�างจัร�งจังก่วาดล�างพวก่ก่�อก่ารร�ายล�มุตายแตก่พ�ายไป ท6าให้�ประชาชนัท�&เป,นัพลเมุ�องด�ค�อยสบายใจัข0+นั

ถิ่�าห้าก่ว�าขบวนัก่ารพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ไปบนัทางห้ลวงก่2จัะใช�เวลาเด�นัทางอย�างมุาก่ไมุ�เก่�นัคร0&งช&วโมุง แต�ก่ารเด�นัทางในัป/าส�ง ค�ดเฉล�&ยแล�วเด�นัทางได�เพ�ยง ๕ ก่�โลเมุตร ภ�มุ�ประเทศับางแห้�งทห้ารราบต�องลงเด�นัก่ระจัายก่6าลงก่นัออก่ไป เพ�&อท6าห้นั�าท�&ค��มุก่นัคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย

ในัราว ๑๕.๓๐ นั. เข2มุท�ศัและแผีนัท�&ก่2ช�วยนั6าทางพาห้นั�วยพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดมุาถิ่0งจั�ดพฒนัาก่ารท�& ๒๒ ค�อห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง ซึ่0&งต+งอย��ท�&เช�งเขาให้ญ�ล�ก่ห้นั0&ง แต�ก่2มุ�ห้มุ��บ�านัห้นัาแนั�นัมุาก่ไมุ�ต6&าก่ว�า ๑๒๐ ห้ลงคาเร�อนั

มุ�ทางเก่ว�ยนัลดตดตรงเข�ายงห้มุ��บ�านันั�+ ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงมุ�ต�นัไมุ�ให้ญ�ข0+นัคร0+มุปก่คล�มุท&ว ส�วนัมุาก่เป,นัมุะพร�าวและมุะมุ�วง ซึ่0&งชาวบ�านัเร�ยก่ว�าห้มุาก่มุ�วงนั&นัเอง

ทางเก่ว�ยนัส�+นัส�ดลงท�&บร�เวณลานัด�นัเบ�+องห้นั�าห้มุ��บ�านั ขณะนั�+แดดอ�อนัลงบ�างแล�ว

ขบวนัยานัยนัต7ห้ย�ดนั�&งตามุค6าส&งของนัายพลด�เรก่ท�&พ�ดต�ดต�อก่บพลขบท�ก่คนัโดยทางว�ทย�สนัามุ รถิ่ยนัต7ท+ง ๙ คนั ได�ต +งแถิ่วห้นั�าก่ระดานัเร�ยงเด�&ยวและจัอดนั�&ง นัายพลด�เรก่ส&งให้�ท�ก่คนัลงจัาก่รถิ่และออก่ค6าส&งก่บ ร.ท. สามุารถิ่

“ผี��ห้มุวดทห้ารราบฟ4งค6าส&งข�าพเจั�า ให้�ทห้ารในับงคบบญชาของท�านัก่ระจัายก่6าลงห้�อมุล�อมุขบวนัรถิ่ยนัต7ของเราท+งห้มุดและเตร�ยมุพร�อมุท�&จัะใช�อาว�ธถิ่�าจั6าเป,นั พลขบท�ก่คนัฟ4งข�าพเจั�า ให้�นั6าปHนัย�งเร2วประจั6าตวพร�อมุก่ระส�นัลงจัาก่รถิ่ เตร�ยมุช�วยเห้ล�อทห้ารราบ นัายทห้ารประจั6ารถิ่ต�ดอาว�ธให้�ผีลดเปล�&ยนัก่นัอย��รถิ่ประจั6าปHนัคนัห้นั0&ง

Page 33: หมู่บ้านผีดิบ

นัอก่นั+นัลงมุาสงเก่ตก่ารณ7ได� แต�อย�าล�มุนั6าปHนัย�งเร2วต�ดตวมุา พยาบาลท+งส�&คนัอย�าเพ�&งลงจัาก่รถิ่จันัก่ว�าจัะได�รบค6าส&งจัาก่ข�าพเจั�า”

ท�ก่คนัใจัเต�นัระท0ก่ไปตามุก่นั ห้มุ��บ�านัผี�ด�บสงบเง�ยบวงเวง แมุ�แต�ลมุพดใบไมุ�ไห้วก่2ไมุ�ปราก่ฏิ เมุ�&อมุองเข�าไปในัห้มุ��บ�านัก่2ไมุ�เห้2นัผี��คนัแมุ�แต�คนัเด�ยว แต�ในับร�เวณลานัก่ว�างนั+นัมุ�ของตาก่ไว�ห้ลายอย�าง ตาก่บนัแคร�ไมุ�ไผี�ห้ร�อบนัเส�&อก่ก่ ห้นังสตว7ตาก่แห้�งก่2มุ� สมุ�นัไพรและของป/าก่2มุ� เป,นัต�นัว�าข�+ไต�ท�&ท6าจัาก่นั6+ามุนัยางและเศัษไมุ� คณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วเด�นัเข�าไปห้ย�ดย�นัเบ�+องห้นั�าแคร�ไมุ�ไผี�อนัห้นั0&ง

ต�างคนัต�างจั�องตาเขมุ2งมุองด�ซึ่าก่ศัพแห้�ง ๆ ของเด2ก่ชายอาย�ไมุ�เก่�นั ๘ ขวบ คนัห้นั0&ง ศัพนั�+แห้�งจันัก่ลายเป,นัส�ด6าคล6+านัอนัล�มุตาและอ�าปาก่เล2ก่นั�อย

เจั�าแห้�วก่อดเอวนั�ก่รแนั�นัก่ระซึ่�บถิ่ามุเบา ๆ

“รบประทานัผี�ใช�ไห้มุครบ”

พ.อ. นั�ก่รก่ล�นันั6+าลายเอ�Dอก่

“ก่2ผี�นั�ะซึ่� คนัท�&ตายแล�วก่2เร�ยก่ว�าผี�ท+งนั+นั อย�างนั�+เขาเร�ยก่ผี�ตายซึ่าก่”

เจั�าแห้�วนั�&งฟ4งด�วยความุสนัใจั

“รบประทานัมุนัห้ลอก่เราไห้มุครบ”

“ไมุ�ร� �โว�ย” นั�ก่รตวาดแว2ด ตอนัก่ลางวนัอย�างนั�+มุนัอาจัจัะไมุ�ห้ลอก่เรา“ แต�ตอนัก่ลางค�นัไมุ�แนั� อยาก่จัะร� �ด�ช &ว ต�องรอให้�พระอาท�ตย7ตก่ด�นัเส�ยก่�อนั”

เจั�าแห้�วถิ่อนัใจัห้นัก่ ๆ และบ�นัพ0มุพ6าเบา ๆ

“รบประทานับรรยาก่าศัท�&นั�&ไมุ�มุ�อะไรนั�าด�เลย” พ�ดจับเจั�าแห้�วก่2สะด��งเล2ก่นั�อย เมุ�&อได�ย�นัเส�ยงนัายพลด�เรก่ร�องเร�ยก่ เจั�าแห้�วเงยห้นั�าข0+นัมุองด�แล�วเด�นัเข�าไปห้า รบ“

ประทานัค�ณห้มุอจัะใช�อะไรผีมุห้ร�อครบ”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ย�+มุเล2ก่นั�อย

“วานัห้นั�อยเถิ่อะวะอ�ายแห้�ว แก่เด�นัเข�าไปในัห้มุ��บ�านั ไปส6ารวจัด�ซึ่�ว�ามุ�ผี��คนัมุาก่นั�อยเท�าไรและเขาอย��ก่นัอย�างไร”

Page 34: หมู่บ้านผีดิบ

เจั�าแห้�วเย2นัวาบไปท+งตว ใบห้นั�าซึ่�ดเผี�อดเห้มุ�อนัแผี�นัก่ระดาษ

“รบประทานัค�ณห้มุอใช�ให้�ผีมุเข�าไปในัห้มุ��บ�านั….”

“ออไรR นั�&เป,นัค6าส&ง”

เจั�าแห้�วเค�นัห้วเราะ

“รบประทานัยอมุต�ดค�ก่เพราะขดค6าส&งครบ ท�านัปลดส�วรรณท�านัก่2บอก่แล�วว�าท�&นั�&เป,นัห้มุ��บ�านัผี�ด�บ ตอนัก่ลางวนัผี��คนัห้ายไปห้มุด แต�ตอนัก่ลางค�นัจั0งจัะเห้2นัพวก่ผี�ด�บในัห้มุ��บ�านันั�+ รบประทานัค�ณห้มุอก่2ทราบด�แล�วว�าผีมุก่ลวผี�ขนัาดไห้นั”

นัายพลด�เรก่ห้นัขวบมุามุาทาง พล.ต. พล

“แก่จัดก่ารห้นั�อยเถิ่อะอ�ายพล อ�ายแห้�วขดค6าส&งก่นั”

พลอดห้วเราะไมุ�ได�

“เป,นัเร�&องท�&เราควรจัะเห้2นัใจัมุนัโว�ย อ�ายแห้�วก่บอ�ายก่รและอ�ายนัพก่ลวผี�พอฟ4ดพอเห้ว�&ยงก่นั ส6าห้รบอ�ายแห้�ว….ถิ่0งแมุ�ว�าก่นัจัะบงคบมุนั มุนัก่2คงไมุ�ยอมุเข�าไปในัห้มุ��บ�านั”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ชก่ฉ�ว

“ถิ่�ายงง+นัแก่เข�าไปเอง”

พล.ต. พลรบค6าทนัท�

“ได� ก่นัจัะเข�าไปสงเก่ตก่ารณ7เอง ก่นัไมุ�อยาก่จัะเช�&อห้รอก่ว�าผี��คนัในัห้มุ��บ�านันั�+เป,นัผี�ด�บ เขาอาจัเป,นัมุนั�ษย7พวก่ห้นั0&งท�&ไมุ�ชอบอารยธรรมุแผีนัให้มุ�และอย��โดดเด�&ยวตามุล6าพง เช�นัพวก่ผี�ตองเห้ล�องห้ร�อพวก่โซึ่�ท&งบ+ง”

พล.ต. พลพาตวเด�นัไปยงห้มุ��บ�านัเบ�+องห้นั�า เส�ยงนันัทาร�องตะโก่นัตามุมุา

“ระวงตวห้นั�อยนัะคะพล เอาปHนัออก่มุาเถิ่อะค�ะ”

Page 35: หมู่บ้านผีดิบ

พล.ต. พลด0งปHนัพก่ ๑๑ มุมุ. ออก่มุาจัาก่ซึ่องปHนัข�างขวาและเล�&อนัล�ก่ข0+นัล6า พร�อมุท�&จัะใช�ปHนัย�งได�ท�ก่ขณะ จัสอ. แห้�วนั0ก่เป,นัห้�วงเจั�านัายของเขาก่2ว�&งเห้ยาะ ๆ ตามุพลไป

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ แก่ล�งร�องตะโก่นัข0+นัดง ๆ

“ระวงผี�ด�บนัะอ�ายแห้�ว”

เจั�าแห้�วห้�ามุล�อพร0ดและห้มุ�นัตวก่ลบ

“รบประทานัผีมุห้ายก่ลวผี�แล�วครบ ถิ่�ามุนัเล�นังานัเจั�านัายของผีมุ รบประทานัผีมุส��แค�ตาย”

พล.ต. พลห้นัมุามุองด�เจั�าแห้�วแล�วพ�ดย�+มุ ๆ

“แก่เป,นัห้�วงฉนัห้ร�ออ�ายแห้�ว”

“ครบ ระวงตวให้�มุาก่นัะครบค�ณพล ผีมุค�ดว�าผี�ด�บมุนัคงจัะร�ายก่าจัก่ว�าผี�ส�ก่ห้ลายเท�า แต�คนัอย�างผีมุรบประทานัฮี้0ดส��ข0+นัมุาละก่2จัะเป,นัผี�อะไรผีมุไมุ�แคร7ห้รอก่ครบ”

พล.ต. พลห้ย�ดชะงก่

“ด�แล�ว ถิ่�าง+นัแก่เข�าไปท�&ห้มุ��บ�านัเถิ่อะ ก่นัย�นัรอแก่อย��ท�&ตรงนั�&แห้ละ”

“แล�วก่นั” เจั�าแห้�วอ�ทานั ข�นัเข�าไปคนัเด�ยว“ รบประทานัผีมุก่2เสร2จัมุนัเท�านั+นัแห้ละครบ แต�ถิ่�าค�ณเข�าไปด�วยเป,นัอะไรก่2เป,นัก่นัผีมุไมุ�ก่ลว”

พล.ต. พลถิ่�อปHนัพก่ค��มุ�อของเขาเด�นันั6าห้นั�าพาเจั�าแห้�วบ�ก่เข�าไปในัห้มุ��บ�านั ซึ่0&งเต2มุไปด�วยต�นัไมุ�ขนัาดให้ญ�ปก่คล�มุไปท&ว ท+งพลและเจั�าแห้�วได�แลเห้2นัห้มุ��บ�านัผี�ด�บปล�ก่อย��ใก่ล�เค�ยงก่นั ส�วนัมุาก่ลก่ษณะเป,นัก่ระท�อมุและเพ�งห้มุาแห้งนั ท�&เป,นัเร�อนัช+นัเด�ยวก่2เป,นัเร�อนัใต�ถิ่�นัส�งแบบบ�านัไทยโบราณ ฝ่าขดแตะ ห้ลงคามุ�งแฝ่ก่ ห้มุ��บ�านัท�&ก่ล�าวนั�+ส�วนัมุาก่ช6าร�ดทร�ดโทรมุแสดงว�าปล�ก่มุานัานัแล�ว ตามุใต�ถิ่�นับ�านัเห้ล�านั+นัมุ�สตว7เล�+ยงอย��บ�าง เป,นัต�นัว�าห้มุ�และไก่� ส�วนัสตว7พาห้นัะค�อมุ�าและววควายไมุ�ปราก่ฏิ

ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงห้ร�อห้มุ��บ�านัผี�ด�บนั�+ไมุ�มุ�มุนั�ษย7แมุ�แต�คนัเด�ยว แมุ�ก่ระท&งเส�+อผี�าท�&ตาก่ไว�ก่2ไมุ�มุ� ส�นัขสองสามุตวแลเห้2นั พล.ต. พลก่บเจั�าแห้�วมุนัก่2เห้�าและห้อนัล&นั เส�ยงห้มุาห้อนัท6าให้�เจั�าแห้�วไมุ�สบายใจั แต�พลไมุ�ได�สนัใจัอะไร คงใช�สายตาของเขาค�นัห้าชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วง ซึ่0&งเขาเช�&อว�าเขาคงจัะพบเห้2นับ�างอย�างนั�อยก่2คนัห้นั0&งห้ร�อสองคนั

Page 36: หมู่บ้านผีดิบ

“มุ�ใครอย��บ�าง” พลร�องตะโก่นัดง ๆ เราค�อห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&มุาเย�&ยมุท�านั“

เราเป,นัมุ�ตรท�&ด�ของท�านั โปรดอย�าห้ลบซึ่�อนัเราเลย”

เส�ยงของพลดงก่�องก่งวานัไปท&ว เด2ก่ชายเล2ก่ ๆ อาย�ในัวย ๑๐ ขวบ คนัห้นั0&งมุ�ดออก่มุาจัาก่ใต�เก่ว�ยนัเล�มุห้นั0&ง เจั�าห้นั�นั�อยร�ปร�างผีอมุโซึ่แลเห้2นัซึ่�&โครงเป,นัซึ่�& ๆ เปล�อยก่ายล�อนัจั�อนั ท�องป/องก่�นัปอด ศั�รษะให้ญ�โตผี�ดปรก่ต� ห้นั�าตาเห้มุ�อนัคนัแก่�อาย�ในัวย

๖๐ ปV มุนัห้ย�ดย�นัด�พลก่บเจั�าแห้�วอย�างต�&นั ๆ พลพาเจั�าแห้�วเด�นัเข�าไปห้า

“เฮี้�-อ�ายห้นั� พวก่ผี��ให้ญ�ไปไห้นัก่นัห้มุดวะ เอ2งไปตามุผี��ให้ญ�มุาได�ไห้มุ”

เจั�าห้นั�นั�อยส&นัศั�รษะและเด�นัด��มุ ๆ ไปจัาก่ท�&นั &นั เจั�าแห้�วก่ล�าวก่บพลด�วยเส�ยงส&นัเคร�อ

“รบประทานัผี�ด�บนัะครบค�ณพล ถิ่0งเป,นัเด2ก่ห้นั�าตาและก่�ร�ยาท�าทางของมุนัก่2บอก่ให้�ผีมุร� �ว�ามุนัเป,นัผี�ไมุ�ใช�มุนั�ษย7ธรรมุดา”

พล.ต. พลพ�ดตดบท

“ตามุมุนัไปอ�ายแห้�ว อย�าเพ�&งเช�&อนัก่ว�าผี��คนัท�&นั�&เป,นัผี�ด�บ มุนัอาจัจัะเป,นัเร�&องท�&ใส�ร�ายห้ร�อห้ลอก่ลวงก่นัก่2ได�”

พล.ต. พลพาเจั�าแห้�วต�ดตามุเจั�าห้นั�นั�อยคนันั+นัไปโดยเร2ว เด2ก่ชายท�&มุ�ร�ปร�างผีอมุโซึ่และศั�รษะให้ญ�ผี�ดมุนั�ษย7ได�บ�ก่เข�าไปในับร�เวณป/าโปร�งแห้�งห้นั0&ง เมุ�&อพลก่บเจั�าแห้�วต�ดตามุไปสก่คร� � ท+งสองก่2แลเห้2นัเจั�าห้นั�นั�อยคนันั+นัก่บชายฉก่รรจั7สองคนันั&งรวมุก่ล��มุก่นัอย��ใต�ซึ่� �มุไมุ�ไผี�แห้�งห้นั0&งและก่6าลงก่�นัเนั�+อสตว7ด�บ ๆ ค�อส�นัขส�ด6าตวห้นั0&งซึ่0&งถิ่�ก่ฆ่�าตายและถิ่�ก่ฉ�ก่เนั�+อออก่เป,นัช�+นั ๆ พลก่บเจั�าแห้�วตะล0งจั�องมุองด�ชายฉก่รรจั7ท+งสองคนัและเจั�าห้นั�นั�อย ซึ่0&งเจั�าห้นั�นั�อยก่6าลงก่ดก่�นัขาส�นัขข�างห้นั0&งในัลก่ษณะห้�วโห้ยตะก่ละตะก่ลามุ เล�อดของส�นัขต�ดอย��ท�&ร �มุฝ่Vปาก่แดงเถิ่�อก่

เจั�าแห้�วตวส&นังนังก่เพราะความุก่ลว เขาก่ระซึ่�บก่ระซึ่าบบอก่เจั�านัายของเขาว�า

“รบประทานัไมุ�มุ�ป4ญห้าอะไรอ�ก่แล�วครบ พวก่ชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงเป,นัผี�ด�บแนั�นัอนั ถิ่0งแมุ�คนัอ�สานัเขาก่�นัของด�บก่2ก่�นัแค�เนั�+อววห้ร�อปลาด�บเท�านั+นั รบประทานัไมุ�เคยปราก่ฏิว�ามุ�ใครเคยก่�นัเนั�+อห้มุาด�บ ๆ”

Page 37: หมู่บ้านผีดิบ

พล.ต. พลไมุ�ยอมุพ�ดอะไรเลย เขาพาเจั�าแห้�วออก่ไปจัาก่ห้มุ��บ�านัอย�างห้วาด ๆ และเมุ�&อออก่มุาพ�นัเขตของห้มุ��บ�านั พลก่2ร� �ส0ก่ว�า เขาห้ายใจัสะดวก่ข0+นั

คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ก่บส�&นัางได�เด�นัเข�ามุาห้าพลและเจั�าแห้�ว

เพราะอยาก่ทราบว�า พลได�พบเห้2นัอะไรมุาบ�าง

“ว�ายงไงโว�ยพล” ท�านัเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวถิ่ามุเป,นัคนัแรก่ มุ�ใครอย��ในัห้มุ��บ�านั“

ห้ร�อเปล�า”

“มุ�ครบ ผีมุพบชายฉก่รรจั7สองคนัและเด2ก่ชายอาย�ในัวย ๑๐ ขวบ คนัห้นั0&ง”

“ผี�ด�บใช�ไห้มุ” นั�ก่รถิ่ามุอย�างร�อนัรนั

“ใช�-ใช�แนั� ๆ ก่นัก่บอ�ายแห้�วพบมุนัก่6าลงก่�นัห้มุาด�บ ๆ ตวห้นั0&ง มุนัเค�+ยวก่�นัอย�างเอร2ดอร�อย เล�อดห้มุาต�ดปาก่เป,นัเท�อก่”

พ.อ. นั�ก่รอมุย�+มุแลบล�+นัเล�ยร�มุฝ่Vปาก่เส�ยก่�อนัจั0งก่ล�าวว�า

“ชก่อยาก่ก่�นัแล�วล�ะซึ่� ความุจัร�งเนั�+อห้มุาคงจัะอร�อยก่ว�าเนั�+อห้มุ�”

“บ�า” ประไพเอ2ดตะโรและค�อนัสามุ�ของห้ล�อนั ก่�นัห้มุามุ�อย�างท�&ไห้นั“ ”

นั�ก่รห้นัมุามุองด�ห้ล�อนั

“ก่2ท�เป,ดไก่�ห้มุ�ววควายเราก่�นัได� แล�วห้มุาท6าไมุเราก่�นัไมุ�ได� ห้มุาก่บอ�เก่�งก่2คล�าย ๆ

ก่นั”

นัายพลด�เรก่โบก่มุ�อห้�ามุนั�ก่รให้�สงบเง�ยบ แล�วเขาก่2ซึ่ก่ถิ่ามุรายละเอ�ยดจัาก่ พล.ต.

พลเพ�&อนัเก่ลอของเขา เมุ�&อได�รบรายงานัจัาก่พลแล�ว ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ก่2ร�องตะโก่นัเร�ยก่ ร.ท. สามุารถิ่ให้�มุาพบก่บเขา

นัายทห้ารห้นั��มุผี��บงคบห้มุวดทห้ารราบร�บว�&งเข�ามุาห้านัายพลด�เรก่และห้ย�ดย�นัช�ดเท�าตรงคอยฟ4งค6าส&ง ท�&ไมุ�ได�ก่ระท6าวนัทยห้ตถิ่7ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ก่2เพราะเขาสะพายปHนัย�งเร2วอย��บนับ�าซึ่�าย

“ฟ4งค6าส&งผีมุผี��ห้มุวด” นัายพลด�เรก่พ�ดเส�ยงห้นัก่ ๆ ให้�ค�ณนั6าทห้าร“ ๑๐ คนั พร�อมุด�วยอาว�ธครบมุ�อ ถิ่�าพบชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงก่2ให้�ข��บงคบจับเอาตวออก่มุาให้�ห้มุด

Page 38: หมู่บ้านผีดิบ

บางท�ชาวบ�านัท�&นั�&อาจัจัะเป,นัพวก่ก่�อก่ารร�าย แก่ล�งท6าตวเป,นัผี�สางก่2ได� เข�าใจัค6าส&งผีมุไห้มุ”

“เข�าใจัครบผีมุ”

นัายทห้ารห้นั��มุว�&งก่ลบไปยงรถิ่บรรท�ก่ย�เอ2มุซึ่� ซึ่0&งจัอดอย��ท�ายขบวนั ต�อจัาก่นั+นัเขาก่2พาทห้ารในับงคบบญชาของเขารวมุ ๑๐ คนั เด�นัตรงเข�าไปในัห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง

ท�ามุก่ลางความุต�&นัเต�นัของใครต�อใคร นัวลลออก่ระซึ่�บก่ระซึ่าบก่บประไพว�า

“ถิ่�าคนัท�&ห้มุ��บ�านันั�+เป,นัผี�ด�บ เราจัะท6าอย�างไรด�ล�ะคะค�ณไพ”

ประไพฝ่Hนัย�+มุ

“ก่2เปUดนั�ะซึ่�คะ”

“อ�าว” นัวลลอออ�ทานั ก่2ค�ณนั�ก่รเป,นัห้มุอผี�ยงไงล�ะคะ“ ”

“ใช�ค�ะ แต�ว�าเป,นัห้มุอผี�ช+นัเลว ซึ่0&งเอาแนั�ไมุ�ได� บางท�ก่2ก่ล�าผี� บางท�ก่2ก่ลวผี�ขนัาดห้นัก่

แต�ส�วนัมุาก่มุก่จัะก่ลวมุาก่ก่ว�าก่ล�า ผีวเฮี้งซึ่วยอย�างนั�+เอานั�ยายอะไรไมุ�ได�”

ร.ท. สามุารถิ่ พาทห้ารในับงคบบญชาของเขาบ�ก่เข�าไปในัห้มุ��บ�านัผี�ด�บเก่�อบ ๑๕ นัาท� ก่2ก่ลบออก่มุา ร� �ส0ก่ว�าทห้ารท+ง ๑๐ คนั มุ�ท�าทางต�&นัเต�นัห้วาดก่ลวผี�ปVศัาจั ส�วนั ร.ท.

สามุารถิ่เป,นันัายทห้ารห้นั��มุท�&มุ�จั�ตใจัเข�มุแข2งมุาก่ เมุ�&อเขาอย��ในัห้นั�าท�&ราชก่ารอย�างนั�+ เขาได�พยายามุปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ของเขาอย�างด�ท�&ส�ด

ทห้ารท+ง ๑๐ คนั ย�นัเข�าแถิ่วห้นั�าก่ระดานัเร�ยงสองเบ�+องห้นั�าคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย ซึ่0&งพยาบาลสมุครเล�นัท+งส�&คนัได�ย�นัรวมุก่ล��มุอย��ด�วย

“ได�ความุว�ายงไงผี��ห้มุวด ไมุ�พบชาวบ�านัแมุ�แต�คนัเด�ยวห้ร�อ”

“ครบผีมุ” ร.ท. สามุารถิ่ตอบเข�มุแข2งแบบทห้าร ก่ระผีมุก่บทห้ารได�บ�ก่เข�าไปในั“

ห้มุ��บ�านัและค�นับ�านัเร�อนัเก่�อบท�ก่ห้ลง ไมุ�ปราก่ฏิว�ามุ�ชาวบ�านัแมุ�แต�คนัเด�ยว เส�+อผี�าและข�าวของเคร�&องใช�ก่2ไมุ�มุ�ครบ แต�บ�านัเร�อนัยงสะอาดเร�ยบร�อยเห้มุ�อนัก่บว�าพวก่ชาวบ�านัไปท6างานันัอก่บ�านั ตอนัเย2นัห้ร�อใก่ล�ค6&าจั0งจัะก่ลบมุา”

เจังก่�สข�านัห้ร�ออาเส�&ยก่�มุห้งวนัพ�ดเสร�มุข0+นั

Page 39: หมู่บ้านผีดิบ

“ก่2แล�วท6าไมุไมุ�มุ�ข�าวของเคร�&องใช�ห้ร�อเส�+อผี�าท�+งไว�ท�&บ�านั”

ร.ท. สามุารถิ่เปล�&ยนัสายตามุาท�&เส�&ยห้งวนัและพ�ดนัอบนั�อมุ

“เป,นัความุจัร�งครบผี��ก่าร เส�+อผี�าสก่ช�+นัก่2ไมุ�มุ� เตาห้�งต�มุก่2ไมุ�มุ�”

เส�&ยห้งวนัขมุวดค�+วย�นั

“ต��เย2นัห้ร�อโทรทศันั7ก่2ไมุ�มุ�….”

นัายพลด�เรก่ยก่ก่6าป4+ นัท�บห้ลงอาเส�&ยค�อนัข�างแรง

“นั�&มุนับ�านัป/าโว�ย อย��ไก่ลจัาก่ทางห้ลวงต+ง ๕๐ ก่�โลเมุตร แก่จัะให้�มุ�ต��เย2นัห้ร�อโทรทศันั7เห้มุ�อนัอย�างก่ร�งเทพ ฯ ยงง+นัห้ร�อ”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวถิ่ามุศัาสตราจัารย7ด�เรก่ทนัท�

“แก่จัะเอายงไงด�เรก่ เมุ�&อห้มุ��บ�านันั�+เป,นัห้มุ��บ�านัร�าง เราก่2ควรจัะเคล�&อนัย�ายไปท�&อ�&นัไมุ�ใช�ห้ร�อ ขณะนั�+เพ�&งบ�ายสามุโมุงเท�านั+นั ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงไมุ�ควรจัะอย��ในัความุสนัใจัของเราอ�ก่”

“ไมุ�สนัใจัไมุ�ได�ครบค�ณพ�อ อ�ายพลก่บอ�ายแห้�วแลเห้2นัคนัในัห้มุ��บ�านัสองสามุคนัก่2แสดงว�าห้มุ��บ�านันั�+มุ�คนัอาศัยอย�� อาจัจัะเป,นัก่6าลงส�วนัห้นั0&งของพวก่ก่�อก่ารร�ายก่2ได� ปลดส�วรรณเล�าให้�เราฟ4งว�า พวก่ผี�ด�บท�&ห้มุ��บ�านันั�+ ตอนัก่ลางวนัจัะห้ลบซึ่�อนัตวห้มุด

แต�ตอนัก่ลางค�นัจั0งจัะปราก่ฏิตวให้�เห้2นั มุนัอาจัจัะข�ดอ�โมุงค7ให้ญ�อย��ใต�ด�นัก่2ได� เพราะภ�มุ�ประเทศัในัห้มุ��บ�านัต�ดต�อก่บป/าโปร�งและป/าท0บ ก่ารข�ดอ�โมุงค7ตามุแบบเว�ยตก่งเห้มุาะท�&จัะนั6ามุาใช�ในัภ�มุ�ประเทศัเช�นันั�+”

คราวนั�+ พล.ต. พลเห้2นัพ�องด�วย

“แก่พ�ดด�วยเห้ต�ผีลนั�าฟ4งโว�ยห้มุอ อาจัจัะเป,นัได�จัร�ง ๆ คนัท�&ห้มุ��บ�านันั�+ค�อพวก่ก่�อก่ารร�ายแนั� ๆ และแก่ล�งก่ระพ�อข�าวว�าเป,นัมุนั�ษย7ผี�ด�บ มุนัอาจัจัะข�ดอ�โมุงค7ห้ลบซึ่�อนัตวอย��ใต�ด�นัก่2ได�”

“ออไรR เราต�องพ�ส�จันั7ความุจัร�งในัเร�&องนั�+ให้�ได� เป,นัอนัว�าเราจัะพก่แรมุอย��ท�&นั�&เพ�&อสงเก่ตก่ารณ7ในัตอนัก่ลางค�นั ถิ่�าพวก่ผี�ด�บปราก่ฏิตวข0+นัในัห้มุ��บ�านั เราก่2จัะจับก่�มุมุนั

Page 40: หมู่บ้านผีดิบ

มุาสอบสวนั ห้ร�อถิ่�าห้าก่ว�ามุนัเป,นัพวก่คอมุมุ�วนั�สต7มุนัก่2จัะต�องรวบรวมุพลเข�าโจัมุต�ขบวนัพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของเรา เราจัะได�ก่วาดล�างมุนัให้�ห้มุดส�+นั เพราะเรามุ�ก่6าลงพอท�&จัะส��รบก่บมุนั”

พ.อ. นั�ก่รพ�ดเสร�มุข0+นั

“ถิ่�ามุนัเป,นัคนัและมุนัส��รบก่บเรา ก่นัไมุ�ก่ลวมุนัเลยให้�ด�+นัตายเถิ่อะวะ ถิ่0งแมุ�พวก่มุนัจัะมุ�ก่6าลงมุาก่ก่ว�าเราสก่ก่�&เท�าก่นัก่2ไมุ�ห้นั� รบก่บข�าศั0ก่สนั�ก่ด� แต�ถิ่�ามุนัเป,นัผี�ก่นัยอมุยก่ธงขาว”

ร.อ. นัพเห้2นัพ�องด�วย

“นั&นันั�ะซึ่�พ�อ”

ท�ามุก่ลางเส�ยงจั�อก่แจั�ก่จัอแจั นัายพลด�เรก่ส&งให้� ร.ท. สามุารถิ่จัดวางยามุให้�เข�มุแข2งและให้�ทห้ารท�ก่คนัเตร�ยมุพร�อมุ เขาส&งให้�ส�&สห้ายห้นั��มุข0+นัประจั6าบนัรถิ่ปHนัและให้�ต +งปHนั ค. เล2งศั�นัย7ไปท�&ห้มุ��บ�านัผี�ด�บเตร�ยมุพร�อมุท�&จัะท6าลายห้มุ��บ�านันั+นัด�วยระเบ�ดของปHนั ค.

พยาบาลสมุครเล�นัท+งส�&คนัได�รบค6าส&งให้�แต�งเคร�&องแบบ ร.ท. ห้ญ�งและสวมุห้มุวก่เห้ล2ก่ นัายพลด�เรก่ได�จั�ายอาว�ธปHนัย�งเร2วให้�ส�&นัางคนัละก่ระบอก่เตร�ยมุปะทะก่บพวก่ผี�ด�บ ถิ่�าห้าก่ว�ามุนัเป,นัพวก่ก่�อก่ารร�าย

พอส�+นัแสงอาท�ตย7 ดวงจันัทร7ค�นัข0+นั ๑๓ ค6&าก่2ส�องสว�างไปท&วท�ก่ห้นัท�ก่แห้�ง ขบวนัพฒนัาก่ารคงจัอดเป,นัแถิ่วห้นั�าก่ระดานัเร�ยงเด�&ยว เว�นัแต�รถิ่บรรท�ก่ซึ่0&งจัอดล6+าห้นั�าออก่ไปราว ๑๐ เมุตร ท+งนั�+เพ�&อให้�สะดวก่ในัก่ารระดมุย�งศัตร�ของส�&สห้ายห้นั��มุ ขณะนั�+เป,นัเวลา ๑๙.๐๐ นั. เศัษ ทห้ารราบท�&ท6าห้นั�าท�&เป,นัยามุจั�ดต�าง ๆ ได�ระมุดระวงห้นั�าท�&ของตนัอย�างเต2มุท�& ภายในัห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงห้ร�อห้มุ��บ�านัผี�ด�บยงคงสงบเง�ยบ

แต�แล�วก่2มุ�แสงตะเก่�ยงปราก่ฏิข0+นัดวงห้นั0&ง ขณะนั�+คณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วพร�อมุด�วยส�&สห้ายห้นั��มุต�างย�นัอย��ข�างห้นั�ารถิ่บรรท�ก่อาว�ธ ท�ก่คนัมุองเข�าไปในัห้มุ��บ�านันั+นัโดยไมุ�มุ�ใครปร�ปาก่พ�ดอะไรเลย พอแลเห้2นัแสงตะเก่�ยงวาบวบ พ.อ. นั�ก่รก่2ก่ระซึ่�บบอก่ จัสอ. แห้�วด�วยเส�ยงส&นัเคร�อ

“ผีอก่ห้ล� อ�ายแห้�ว… ”

Page 41: หมู่บ้านผีดิบ

เจั�าแห้�วย�+มุแห้�ง ๆ

“ผี�บด�Qใช�ไห้มุครบ”

“ก่�ก่2ว�าอย�างนั+นัแห้ละ เปUดเรอะ….”

เจั�าแห้�วฝ่Hนัห้วเราะ

“รบประทานัเปUดไปไห้นัล�ะครบ เราสองคนัข�นัว�&งไปจัาก่ท�&นั�&เราก่2เท�งท0ง อย�างท�วมุ ๆ ก่2คงถิ่�ก่ผี�ด�บห้ก่คอตาย”

ไฟตะเก่�ยงตามุห้มุ��บ�านัเห้ล�านั+นัถิ่�ก่จั�ดข0+นัท�ละดวงสองดวง บางบ�านัก่2จั�ดไต�ขนัาดให้ญ�ป4ก่ไว�ตามุเสาเร�อนั แล�วก่2มุ�เส�ยงตะโก่นัก่��เร�ยก่ช�&อก่นั

เส�ยงแคนัดงแว�วมุาตามุลมุในัท6านัองเพลงพ�+นัเมุ�อง แล�วก่2มุ�เส�ยงห้มุอล6าร�องคลอก่บเส�ยงแคนัดงได�ย�นัถิ่นัด

โอ โอ�ละห้นัอนัวลเอย… พวก่เฮี้าผี�สางมุนัช�างล6าบาก่ ต�องทนัท�ก่ข7ยาก่ เนั�&องด�วยเวรก่รรมุ อดอยาก่ยาก่แค�นัมุนัแสนัระก่6า โห้ยห้วนัครวญคร6&า ร6&าแต�ท�ก่ข7เอย….

เส�ยงแคนั เส�ยงตบมุ�อและเส�ยงร�องล�ก่ก่ระท��งดงอย��ตลอดเวลา อาเส�&ยก่�มุห้งวนัก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงห้นัก่แนั�นั

“คนัโว�ยไมุ�ใช�ผี� ถิ่�าห้าก่ว�าพวก่ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงเป,นัผี�ด�บก่2ห้มุายความุว�าอ�ายพวก่นั�+แก่ล�งปลอมุแปลงตวเป,นัผี�นั&นัเอง ขณะนั�+มุนัแก่ล�งห้ลอก่ห้ลอนัให้�เราเส�ยขวญเราจัะได�ร�บเคล�&อนัย�ายไปจัาก่ท�&นั�&”

พล.ต. พลเห้2นัพ�องด�วย

“ก่นัก่2เข�าใจัอย�างนั�+แห้ละอ�ายห้งวนั”

ร.อ. นัพพ�ดข0+นัด�วยเส�ยงส&นั ๆ

“ล�งท+งสองอย�าเพ�&งค�ดในัด�านัด�เลยครบ คนัท�&ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงอาจัจัะเป,นัผี�ด�บ ตามุท�&ท�านัปลดส�วรรณเล�าให้�เราฟ4งและเร�&องนั�+ก่2เป,นัข�าวแพร�สะพดไปท&วภาคอ�สานั ผีมุว�าอ�ายพวก่นั�+ต�องเป,นัผี�ด�บแนั� ๆ” แล�วเขาก่2ห้นัมุาทางบ�ดาของเขา ห้ร�อยงไงพ�อ“ ”

Page 42: หมู่บ้านผีดิบ

นั�ก่รย�+มุแห้�ง ๆ

“พ�อก่2ค�ดอย�างท�&แก่ค�ด เล�นัก่บผี�ล6าบาก่นัะโว�ย”

นัายพลด�เรก่เด�นัเข�ามุาห้านั�ก่รและก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงห้นัก่ ๆ

“ผี�� ก่ารนั�ก่ร ในัฐานัะท�&ข�าพเจั�าเป,นัห้วห้นั�าห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&และเป,นัผี��บงคบบญชา โดยตรงของท�านั ข�าพเจั�าขอส&งให้�ท�านัพาร�อยเอก่นัพและจั�าส�บเอก่แห้�วบ�ก่เข�าไปสงเก่ตก่ารณ7ในั ห้มุ��บ�านัเด�Qยวนั�+และให้�จับก่�มุตวห้ร�อเช�ญตวชาวบ�านัคนัห้นั0&งออก่มุาพบข�าพเจั�า”

พ.อ. นั�ก่รก่ล�นันั6+าลายเอ�Dอก่ เขามุองเข�าไปในัห้มุ��บ�านัผี�ด�บแล�วห้นัมุาพ�ดก่บนัายพลด�เรก่ในัฐานัะท�&เป,นัเพ�&อนัก่นั

“แฮี้�ะ แฮี้�ะ ขอขดค6าส&งโว�ย ถิ่0งแมุ�ว�าแก่จัะเอาตวก่นัข0+นัศัาลทห้ารก่นัก่2ยอมุ”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ตวาดล&นั

“อย�าพ�ดก่บก่นัในัฐานัเพ�&อนั ก่นัได�ออก่ค6าส&งไปแล�วด�วยวาจัาและแก่นั�าจัะร� �ด�ว�าผี�นัแผี�นัด�นัในัจังห้วดนั�+มุ�ผี��ก่�อก่ารร�ายห้ร�อข�าศั0ก่ของเราเข�ามุาปฏิ�บต�ก่ารอย�� ก่ารขดค6าส&งต�อห้นั�าข�าศั0ก่โทษถิ่0งย�งเปNาเข�าใจัไห้มุ”

นั�ก่รชก่ฉ�ว

“ก่2ก่นัก่ลวผี�นั�&โว�ย ให้�อ�ายนัพก่บอ�ายแห้�วไปด�วยก่นัสองคนัไมุ�ได�ห้ร�อ”

ร.อ. นัพก่ล�าวข0+นัทนัท�

“เล�อนัยศัผีมุเป,นัพนัตร�ผีมุก่2ไมุ�เอา”

“รบประทานัให้�ผีมุเป,นันัายพลผีมุก่2ไมุ�ส�� เล�นัก่บผี�ไมุ�ไห้วครบค�ณห้มุอ โดยเฉพาะผี�ด�บเป,นัผี�ท�&ด�ร�ายนั�าก่ลวมุาก่ รบประทานัผี�ด�บ….”

“แก่เคยก่�นัห้ร�อ” นัายพลด�เรก่พ�ดข0+นัด�วยเส�ยงห้วเราะ

“ไมุ�ครบ”

Page 43: หมู่บ้านผีดิบ

“ก่2แก่พ�ดเมุ�&อก่�+นั�+เองว�ารบประทานัผี�ด�บ” พ�ดจับเขาก่2ห้นัมุาทางนั�ก่รและแก่ล�งข��ว�า

แก่ขดค6าส&งก่นัใช�ไห้มุ“ ”

“เออ-ขดก่2ขดวะ เล�นัก่บผี�มุนัสนั�ก่อย��ห้ร�อ”

นัายพลด�เรก่ห้นัมุาทางเส�&ยห้งวนัและถิ่ามุว�า

“ก่นัจัะส&งให้�ทห้ารจับอ�ายก่รย�งเปNาเส�ยด�ไห้มุ”

อาเส�&ยห้วเราะเบา ๆ

“อย�าเลยวะ นั0ก่ว�าเล�+ยงล�ก่ห้มุาไว�ด�เล�นั”

พ.อ. นั�ก่รท6าตาเข�ยวก่บเส�&ยห้งวนั

“มุ0งนั�ะซึ่�ล�ก่ห้มุา”

ก่ารสนัทนัาส�+นัส�ดลงช&วขณะ คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธต�างมุองเข�าไปในัห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง แสงไฟตามุบ�านัเร�อนัต�าง ๆแลเห้2นัวามุวบ เส�ยงแคนัเส�ยงร�องเพลงและเส�ยงตบมุ�อให้�จังห้วะยงดงอย��ตลอดเวลา ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ห้นัมุาพ�ดก่บพ�อตาของเขา

“เอายงไงด�ครบค�ณพ�อ ผีมุขอความุเห้2นัในัฐานัะท�&ค�ณพ�อเป,นัท�&ปร0ก่ษาของห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&”

ท�านัเจั�าค�ณพยก่ห้นั�ารบทราบ

“ส�งล�ก่ ๆ ของพวก่แก่เข�าไปสงเก่ตก่ารณ7ในัห้มุ��บ�านัเด�Qยวนั�+ เราควรจัะพ�ส�จันั7โดยเร2วท�&ส�ดเพ�&อให้�เห้2นัเท2จัจัร�งว�าผี��คนัในับ�านันั�+เป,นัผี�ด�บ เป,นัมุนั�ษย7ธรรมุดาห้ร�อเป,นัพวก่ก่�อก่ารร�าย”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่เล�&อนัตวเข�าไปห้าล�ก่ชายของพลและออก่ค6าส&ง

“เจั�านัส แก่พาเพ�&อนั ๆ แก่และอ�ายแห้�วบ�ก่เข�าไปในัห้มุ��บ�านัเด�Qยวนั�+ จับชาวบ�านัมุาให้�ได�อย�างนั�อยคนัห้นั0&งเพ�&อเราจัะได�สอบสวนัเอาความุจัร�ง”

ร.อ. นัพร�องเอ2ดตะโร

Page 44: หมู่บ้านผีดิบ

“ผีมุไมุ�ไปนัะครบล�งห้มุอ”

นัายพลด�เรก่ก่ระชาก่ปHนัพก่ในัซึ่องปHนัออก่มุา จั�องไปท�&ร �างของล�ก่ชายนั�ก่ร

“ก่2ลองด�อ�ายนัพ ถิ่�าแก่ขดค6าส&งฉนั ฉนัย�งแก่เด2ดขาด”

ร.อ. นัพท6าห้นั�าเห้มุ�อนัก่บจัะร�องไห้�

“ก่2ท�พ�อผีมุขดค6าส&งล�งห้มุอเมุ�&อก่�+นั�+ท6าไมุล�งห้มุอไมุ�ย�งล�ะครบ”

พล.ต. พลมุองด�ห้นั�าล�ก่ชายของเขาและพ�ดตดบท

“พาเพ�&อนัแก่และอ�ายแห้�วเข�าไปในัห้มุ��บ�านัเด�Qยวนั�+ ลาก่คออ�ายนัพไปให้�ได� ถิ่�ามุนัด�+นัรนัขดข�นัแก่จัะย�งท�+งเส�ยก่2ตามุใจั

”ร.อ. พนัสห้นัมุาย�+มุให้� ร.อ. นัพเพ�&อนัเก่ลอของเขา

“ว�าไงอ�ายนัพ จัะต�องถิ่0งก่บลงมุ�อลงต�นัก่นัไห้มุ”

ล�ก่ชายของนั�ก่รค�อนัปะห้ลบปะเห้ล�อก่

“ไมุ�ต�องโว�ย ไปก่2ไป”

เส�ยงเจั�าแห้�วร�องไห้�โฮี้

“รบประทานัผีมุไมุ�ไปได�ไห้มุครบ”

พล.ต. พลพ�ดโพล�งข0+นั

“ไมุ�ไปโดนัเตะ ให้�มุนัร� �ไปว�าแก่ก่ลวผี�มุาก่ก่ว�าฉนั”

เจั�าแห้�วสะอ�+นั

“แล�วท6าไมุค�ณไมุ�เข�าไปเองล�ะครบ”

พลห้วเราะห้0 ๆ

“ก่2ก่�ก่ลวผี�เห้มุ�อนัก่นันั�&ห้ว�า เร2วท6าตามุค6าส&งเด�Qยวนั�+ เราก่6าลงปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ราชก่าร

ไมุ�ใช�เวลาท�&เราจัะมุาสพยอก่ห้ยอก่ล�อก่นั”

Page 45: หมู่บ้านผีดิบ

นัายทห้ารห้นั��มุท+งส�&คนัต�างปลดปHนัย�งเร2วลงมุาจัาก่บ�าซึ่�ายของตนั ต�อจัาก่นั+นั ร.อ.

พนัสก่2เด�นันั6าห้นั�าพาเพ�&อนั ๆ ก่บเจั�าแห้�วตรงเข�าไปยงห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง

เจั�าแห้�วห้มุ�นัตวก่ลบว�&งเห้ยาะ ๆ เข�ามุาห้าคณะพรรคส�&สห้ายและเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ เขาเร�ยนัถิ่ามุท�านัเจั�าค�ณอย�างก่ระห้�ดก่ระห้อบว�า

“รบประทานัคาถิ่าก่นัผี�ว�ายงไงครบ”

“ไมุ�ร� �โว�ย” เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ตวาดล&นั

เจั�าแห้�วท6าห้นั�าละห้�อย ว�&งก่ลบไปห้าส�&สห้ายห้นั��มุท�ามุก่ลางเส�ยงห้วเราะค�ก่คก่ของพวก่ทห้ารราบและพลขบ

พระจันัทร7ค�นัข0+นั ๑๓ ค6&าส�องแสงสว�างจั�าช�วยให้�เห้2นัส�&งต�าง ๆ ตลอดจันัข�นัเขาและป/าดงพงไพร เมุฆ่ฝ่นัท�&ปราก่ฏิอย��ทางท�ศัตะวนัตก่เคล�&อนัผี�านัไปห้มุดแล�ว

เมุ�&อส�&สห้ายห้นั��มุก่บเจั�าแห้�วเข�ามุาในัเขตห้มุ��บ�านั เส�ยงแคนัและเส�ยงเพลงก่2สงบเง�ยบลงทนัท� ไฟตะเก่�ยงห้ร�อไต�ตามุห้มุ��บ�านัถิ่�ก่ดบท�ละดวงคงเห้ล�อแต�ก่องไฟก่องห้นั0&งท�&จั�ดไว�บนัลานัห้นั�าบ�านั

ส�&สห้ายห้นั��มุก่บเจั�าแห้�วห้ย�ดย�นัรวมุก่ล��มุก่นัห้�างจัาก่ก่องไฟราว ๑๐ เมุตร เจั�าแห้�วก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงส&นั ๆ

“รบประทานัโบราณว�า ผี�ด�เส�อด�อย�าไว�ใจันัะครบ”

“ใครบอก่มุ0งล�ะ” พนัสพ�ดพลางห้วเราะ มุ�แต�เขาว�า“ เส�อด�ห้มุ�ด�อย�าไว�ใจั ซึ่0&งเขาห้มุายถิ่0งสตว7ท�&มุ�เข�+ยวเล2บ เราควรจัะห้ล�ก่เล�&ยงมุนั”

ทนัใดนั+นัเองล�ก่ชายของนั�ก่รได�ตะโก่นัข0+นัส�ดเส�ยง

“อ�ายนัส”

ร.อ. พนัสห้นัขวบมุาทาง ร.อ.นัพ

“อะไรวะอ�ายนัพ”

“เปล�า”

Page 46: หมู่บ้านผีดิบ

“เปล�าแล�วแก่แห้ก่ปาก่เร�ยก่ก่นัท6าไมุ”

ล�ก่ชายของนั�ก่รย�+มุแห้�ง ๆ

“ซึ่�อมุเอาไว�เวลาเห้2นัผี�” พ�ดจับ ร.อ. นัพก่2สะด��งเฮี้�อก่และร�องเร�ยก่ล�ก่ชายของพลอ�ก่

อ�ายนัส โนั�นั“ … มุ�ใครคนัห้นั0&งเด�นัออก่มุาจัาก่ก่ระท�อมุห้ลงนั+นั ถิ่�อดาบเล�มุเบ�อเร�&มุตรงเข�ามุาห้าเรา”

เจั�าแห้�วพ�ดด�วยความุรก่ตวก่ลวผี�

“รบประทานัขอให้�ผีมุออก่ไปท�&ขบวนัรถิ่ของเราเถิ่อะนัะครบ รบประทานัอ�จัจัาระผีมุแตก่แล�ว”

ร.อ. สมุนั0ก่จับแขนัเจั�าแห้�วไว�

“มุาด�วยก่นัก่2ต�องร�วมุเป,นัร�วมุตายก่นั จัะเป,นัผี�ห้ร�อคนัก่2ตามุถิ่�ามุนัเล�นังานัเรา เราก่2ต�องใส�มุนัด�วยปHนัย�งเร2ว อย�าล�มุว�าเราอย��ในัเคร�&องแบบของนัก่รบ ซึ่0&งตวแก่เองก่2เป,นัจั�าส�บเอก่ อย�างช�าอ�ก่ ๒๐๐ ปV แก่ก่2ได�เป,นันัายพลแล�ว”

ท�ก่คนัจั�องมุองด�ชายร�างให้ญ�คนัห้นั0&ง ซึ่0&งมุ�ร�ปร�างให้ญ�โตผี�ดมุนั�ษย7ส�งประมุาณ ๖

ฟUตคร0&ง นั��งผี�าเต�&ยวผี�นัเด�ยวปUดบงอวยวะท�อนัล�าง ส�วนัท�อนับนัเปล�อยเปล�า ชายผี��นั +นัจัะเป,นัผี�ห้ร�อคนัก่2ตามุเขาเด�นัเข�ามุาห้ย�ดย�นัข�างก่องไฟคล�ายมุ�เจัตนัาท�&จัะให้�ส�&สห้ายห้นั��มุและเจั�าแห้�วแลเห้2นัเร�อนัร�างของเขา แสงไฟก่องนั+นัช�วยให้�ท�ก่คนัแลเห้2นัชายผี��นั�+อย�างถิ่นัด ห้นั�าอก่ของเขามุ�แต�ก่ล�ามุเนั�+อ แขนัท+งสองให้ญ�มุาก่เห้มุ�อนัก่บว�าเขาเป,นันัก่เพาะก่าย ใบห้นั�านั+นัอปลก่ษณ7เห้มุ�อนัก่บใบห้นั�าของปVศัาจั

“เฮี้�…” พนัสร�องข0+นัดง ๆ และเด�นัเข�าไปห้า โยนัดาบในัมุ�อแก่ท�+งเส�ย“ มุ�ายร�างของแก่จัะทะล�ปร�พร�นัด�วยปHนัย�งเร2วก่ระบอก่นั�+”

แทนัท�&เจั�าห้มุอนั&นัจัะท6าตามุค6าส&งของ ร.อ. พนัส มุนัก่ลบแสยะย�+มุและถิ่�อดาบเด�นัร�&เข�ามุาในัท�าท�ด�ร�าย

“ย�ง อ�ายนัส… ” ศัาสตราจัารย7ด6ารงร�องล&นั

Page 47: หมู่บ้านผีดิบ

ร.อ. พนัสประทบปHนัย�งเร2วเตร�ยมุพร�อมุอย��แล�ว ก่�อนัท�&ชายผี��นั +นัจัะเข�าถิ่0งตวเขา พนัสก่2ก่ระด�ก่นั�+วเห้นั�&ยวไก่ปล�อยก่ระส�นัออก่ไปช�ดห้นั0&งในัระยะห้�างเพ�ยง ๓ เมุตร เท�านั+นั

ซึ่0&งไมุ�มุ�วนัท�&จัะผี�ดพลาดเปNาห้มุายได�

แต�ชายผี��นั +นัย�นัจังก่�านั�&งเฉยไมุ�ได�แสดงความุเจั2บปวดห้ร�อสะด��งสะเท�อนัอย�างไรเลย

ร.อ. นัพร�องข0+นัส�ดเส�ยง

“ปHนัก่ลมุ�อย�งไมุ�เข�า มุนัต�องเป,นัผี�ด�บแนั� ๆ เปUดโว�ยพวก่เรา ตวใครตวมุนัโว�ย”

ถิ่0งแมุ�ว�า ร.อ. พนัสจัะมุ�ขวญและก่6าลงใจัเข�มุแข2งเพ�ยงใด เขาก่2อดเส�ยขวญไมุ�ได� เมุ�&อแลเห้2นัเพ�&อนัเก่ลอท+งสามุและเจั�าแห้�วว�&งห้นั�ออก่ไปจัาก่ห้มุ��บ�านั ล�ก่ชายของพลก่2ว�&งตามุไปทนัท� พนัสได�ย�นัเส�ยงห้วเราะดงก่งวานัส&นัสะเท�อนัขวญเขา

คณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ตลอดจันัพวก่ทห้ารราบและพลขบต�างร� �ส0ก่แปลก่ใจัไมุ�นั�อย เมุ�&อแลเห้2นันัายทห้ารห้นั��มุท+งส�&คนัว�&งออก่มุาจัาก่ห้มุ��บ�านัและตรงเข�ามุาคณะพรรคส�&สห้าย

“มุ�อะไรเก่�ดข0+นัวะ” นัายพลด�เรก่ก่ล�าวถิ่ามุข0+นัด�วยเส�ยงห้นัก่แนั�นั ทห้ารท6าไมุถิ่0งว�&ง“

ห้นั�ข�าศั0ก่อย�างไร�ศัก่ด�Xศัร�”

ร.อ. ด6ารงก่ล�าวก่บบ�ดาของเขาด�วยเส�ยงส&นัเคร�อผี�ดปรก่ต�

“ถิ่�าห้าก่มุนัเป,นัข�าศั0ก่ ก่�าวเด�ยวเราก่2จัะไมุ�ยอมุว�&งห้นั�มุนั แต�นั�&มุนัเป,นัผี�ด�บนัะครบพ�อ

เราไมุ�มุ�ทางจัะท6าอะไรมุนัได�เลย อ�ายนัสก่ล�าท�&ส�ดยงเผี�นันั�&ครบ”

พล.ต. พลก่ล�าวถิ่ามุล�ก่ชายของเขาทนัท�

“แก่ร� �ได�อย�างไรว�าแก่ได�เผีช�ญก่บผี�ด�บ เส�ยงปHนัท�&ดงข0+นันั+นัใครเป,นัคนัย�งและย�งอะไร”

พนัสว�า “ ผีมุย�งเองครบพ�อ เมุ�&อเราเข�าไปในัห้มุ��บ�านั พวก่มุนัก่2ดบตะเก่�ยงและไต�ห้มุดท+งห้มุ��บ�านั คงเห้ล�อแต�ก่องไฟก่องห้นั0&งซึ่0&งจั�ดไว�ท�&ลานัก่ว�าง”

“แล�วยงไง” เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ซึ่ก่

Page 48: หมู่บ้านผีดิบ

“พวก่เราเห้2นัชายร�างให้ญ�คนัห้นั0&งร�ปร�างให้ญ�โตส�งเก่�อบ ๗ ฟUต ถิ่�อดาบให้ญ�ตรงเข�ามุาห้าเรา ผีมุร�องบอก่ให้�มุนัท�+งดาบและข��ว�าถิ่�ามุนัไมุ�ท6าตามุค6าส&งผีมุ ผีมุจัะย�งมุนัทนัท� แต�มุนัไมุ�ก่ลวค6าข�� มุนัเด�นัร�&เข�ามุาจัะฟ4นัผีมุ”

พ.อ. นั�ก่รพ�ดโพล�งข0+นั

“เล�าเร2ว ๆ โว�ยก่6าลงต�&นัเต�นั”

ร.อ. พนัสเปล�&ยนัสายตามุาท�&นั�ก่ร

“ผีมุก่2ย�งมุนัซึ่�ครบอาก่ร ปล�อยก่ระส�นัออก่ไปสามุส�&นัด”

นั�ก่รพยก่ห้นั�ารบทราบ

“นั&นันั�ะซึ่� อาอย��ท�&นั�&ได�ย�นัเส�ยงปHนัก่ลมุ�อดงแพร�ด ๆ ๆ และตอนัห้ลงด�เห้มุ�อนัก่ระส�นัด�านัห้นั0&งนัดเส�ยงดงป�Nดก่ล�&นัด�นัปHนัคล��งไปห้มุด”

พ.อ. ก่�มุห้งวนัก่ล�าวข0+นัอย�างเป,นังานัเป,นัก่าร

“อย�าเพ�&งพ�ดเล�นัโว�ยอ�ายก่ร ก่นัยงมุ&นัใจัว�ามุนั�ษย7ในัห้มุ��บ�านันั�+เป,นัมุนั�ษย7ธรรมุดาอย�างเรา ไมุ�ใช�ผี�ด�บห้ร�อผี�ส�ก่ ท�&อ�ายนัสย�งมุนัไมุ�เข�าอาจัจัะเป,นัเพราะมุนัสวมุเก่ราะก่2ได� ห้มุายความุว�าเก่ราะนั+นัมุ�ส�วนัสดเห้มุ�อนัมุนั�ษย7 แมุ�แต�ใบห้นั�าของมุนัก่2คงจัะมุ�เก่ราะเห้ล2ก่สวมุแบบห้นั�าก่าก่”

นัายพลด�เรก่ขมุวดค�+วย�นั เขาจั�องมุองห้นั�าเส�&ยห้งวนัอย�างช�&นัชมุและยก่มุ�อขวาและตบแขนัซึ่�ายอาเส�&ยค�อนัข�างแรง

“เห้ต�ผีลของแก่นั�าฟ4งมุาก่อ�ายห้งวนั เป,นัเวลาห้ลายเด�อนัมุาแล�วท�&แก่เป,นัผี��ให้ญ�ข0+นั

ห้ายเป,นัล�งเป,นัค�างและต+งอก่ต+งใจัปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ราชก่าร ท�านัรองได�ย�นัยนัว�าแก่จัะได�เป,นันัายพลในัเร2ว ๆ นั�+”

เส�&ยห้งวนัห้วเราะและส&นัศั�รษะปฏิ�เสธ

“ก่นัเป,นัคนัมุก่นั�อย เด�Qยวนั�+ก่นัปลงตก่แล�ว ถิ่�าจัะให้�ก่นัเป,นันัายพลก่2ขอให้�ก่นัเป,นัจัอมุพลด�ก่ว�า เพราะคนัเรานั+นัถิ่�าได�เป,นัพลตร�ก่2ใฝ่/ฝ่4นัอยาก่จัะเป,นัพลโท เป,นัพลโทก่2อยาก่จัะเป,นัพลเอก่ พอเป,นัพลเอก่ก่2อยาก่จัะเป,นัจัอมุพล”

Page 49: หมู่บ้านผีดิบ

“พอแล�ว” ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ตวาดแว2ด

ทนัใดนั+นัเอง ท�ก่คนัก่2แลเห้2นัมุนั�ษย7ผี�ด�บห้ร�อชายร�างให้ญ�เด�นัออก่มุาจัาก่ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วง ท�าทางท�&มุนัเคล�&อนัไห้วนั+นัช�ามุาก่ ค�อเด�นัช�าและแก่ว�งแขนัช�า ๆ พล.ต. พลร�องตะโก่นับอก่พลขบท�ก่คนัให้�เปUดไฟห้นั�ารถิ่ เมุ�&อโคมุไฟห้นั�ารถิ่ถิ่�ก่เปUดสว�างฉายไปข�างห้นั�า ท�ก่คนัก่2แลเห้2นัมุนั�ษย7ผี�ด�บอย�างถิ่นัดชดเจันั พ.อ. ก่�มุห้งวนัท6าห้นั�าเห้ยเก่

ห้นัมุาบอก่ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ว�า

“ไมุ�ได�ใส�เก่ราะเส�ยแล�วโว�ย มุนันั��งผี�าเต�&ยวผี�นัเด�&ยวเท�านั+นั ลก่ษณะท�าทางของมุนัก่2ค�อมุนั�ษย7ผี�ด�บ”

พ.อ. นั�ก่รเก่�ดก่ล�าข0+นัมุาอย�างบ�าบ�&นั เขาด0งปHนัพก่ ๑๑ มุมุ. ออก่มุาจัาก่ซึ่องปHนัและก่ล�าวก่บท�ก่ ๆ คนัว�า

“ก่นัแสดงเอง ขอเป,นัพระเอก่เร�&องนั�+ห้นั�อยเถิ่อะวะ ก่นัจัะบ�ก่เข�าไปย�งมุนัด�วยปHนัพก่ระบอก่นั�+ ถิ่�าย�งมุนัไมุ�เข�าก่นัก่2เผี�นั”

ร.อ. นัพร�องข0+นัดง ๆ

“ตายนัะพ�อ”

นั�ก่รห้นัไปท6าตาเข�ยวก่บล�ก่ชายของเขา

“อ�ายห้�า….ดนัพ�ดออก่มุาได� ร� �ห้ร�อเปล�าก่�แก่ล�งท6าเป,นัก่ล�าไปยงง+นัเอง”

นั�ก่รปลอบใจัตนัเองให้�เข�มุแข2ง เด�นัผี�านัแสงไฟห้นั�ารถิ่ยนัต7ตรงเข�าไปห้ย�ดย�นัเผีช�ญห้นั�าก่บมุนั�ษย7ผี�ด�บ ท�&มุ�ร�ปร�างส�งให้ญ�ก่ว�าเขามุาก่ เมุ�&อผี�ด�บย�+มุแสยะนั�ก่รก่2เย2นัวาบไปห้มุดท+งตว

“โยนัดาบท�+งอ�ายนั�องชาย แล�วก่2ยก่มุ�อข0+นัมุ�ายยงง+นัตาย”

มุนั�ษย7ผี�ด�บข��ค6ารามุในัล6าคอ แต�ไมุ�มุ�เส�ยงพ�ดแมุ�แต�ค6าเด�ยว ก่�ร�ยาท�าทางของมุนัด�ร�ายตามุแบบฉบบผี�ด�บท+งห้ลาย ท�&เราเคยเห้2นัจัาก่ภาพยนัตร7เร�&องผี�ด�บ มุนัเด�นัร�&เข�ามุาห้านั�ก่รและพร�อมุท�&จัะใช�ดาบให้ญ�ในัมุ�อของมุนัฟ4นัคอนั�ก่รให้�ขาดก่ระเด2นั พ.อ.

นั�ก่รไมุ�ยอมุถิ่อยห้ลงแมุ�แต�ก่�าวเด�ยว เขายก่ซึ่�ปเปอร7คอลท7ข0+นัจั�องห้มุายระดบ

Page 50: หมู่บ้านผีดิบ

ห้นั�าอก่มุนั�ษย7ผี�ด�บ แล�วนั�ก่รก่2ก่ระด�ก่นั�+วเห้นั�&ยวไก่ย�ง ปล�อยก่ระส�นัออก่ไปเป,นันัดแรก่

ถิ่0งแมุ�ว�าผี�ด�บไมุ�ได�รบอนัตรายจัาก่ก่ระส�นั ๑๑ มุมุ. แต�นั�ก่รก่2สงเก่ตเห้2นัว�ามุนัสะด��งเล2ก่นั�อย นั�ก่รถิ่อยห้ลงออก่ไป ความุร� �ส0ก่บอก่ตวเองว�าเจั�าห้มุอนั�&เป,นัมุนั�ษย7ไมุ�ใช�ผี�ด�บ ท�&ย�งไมุ�เข�าก่2เพราะมุนัสวมุเส�+อเก่ราะและห้นั�าก่าก่เห้ล2ก่ปUดห้นั�า ซึ่0&งเก่ราะก่นัก่ระส�นัปHนันั�+มุ�ค�ณภาพด�เย�&ยมุและท6าเป,นัร�ปร�างของมุนั�ษย7สวมุสนั�ทแนับเนั�+อ เมุ�&อมุนั�ษย7ผี�ด�บเด�นัร�&เข�ามุา พ.อ. นั�ก่รก่2ลดปาก่ก่ระบอก่ปHนัให้�ต6&าลง แล�วย�งไปท�&เท�าข�างขวาของมุนั�ษย7ผี�ด�บ ด�วยก่ารย�งรวไมุ�ต6&าก่ว�า ๕ นัด

เส�ยงปHนัพก่ซึ่�ปเปอร7คอลท7ดงก่0ก่ก่�องแล�วก่2มุ�เส�ยงมุนั�ษย7ผี�ด�บร�องล&นั

“โอJยยย”

มุนัถิ่�ก่ย�งห้นั�าแข�งข�างขวาก่ระด�ก่แห้ลก่เล�อดไห้ลโชก่ มุนัปล�อยดาบให้ญ�ในัมุ�อและทร�ดตวนั&งยก่มุ�อก่�มุห้นั�าแข�งร�องโอดโอย แล�วห้นัไปร�องตะโก่นับอก่พรรคพวก่ของมุนัท�&อย��ในับ�านั

“ข�าถิ่�ก่ย�งห้นั�าแข�งโว�ย ข�าเส�ยท�เขาแล�ว”

นั�ก่รก่ล�าห้าญข0+นัเป,นัคนัละคนั เมุ�&อร� �แนั�ว�ามุนั�ษย7ผี�ด�บเป,นัมุนั�ษย7ธรรมุดา นั�ก่รเด�นัเข�าไปห้าอย�างเด�อดดาล เอ�+อมุมุ�อล�บคล6าใบห้นั�าของผี�ด�บและก่ระชาก่ห้นั�าก่าก่เห้ล2ก่ก่นัก่ระส�นัปHนัออก่เผียให้�เห้2นัใบห้นั�าอนัแท�จัร�งของชายห้นั��มุร�างให้ญ�ผี��นั�+ แล�วนั�ก่รยก่ด�ามุปHนัพก่ฟาดก่บาลเต2มุเห้นั�&ยวเส�ยงดงโพลJะ เล�อดทะลก่ไห้ลออก่มุาทนัท�”

”อ�ายมุนั�ษย7ขายชาต� มุ0งค�อพวก่ก่�อก่ารร�ายท�&ร �วมุงานัก่บคอมุมุ�วนั�สต7นัอก่ประเทศัใช�ไห้มุ”

“โอย….อย�าท6าผีมุเลยครบ พ�อคร�เขาจั�างผีมุให้�ปลอมุตวเป,นัผี�ด�บ ผีมุไมุ�ใช�พวก่ก่�อก่ารร�ายห้ร�อพวก่เข�ยวพวก่แดงอะไรห้รอก่ครบ ผีมุเป,นัชาวไร�และเก่2บของป/าขาย”

พ.อ. นั�ก่รยก่เท�าขวาเตะห้ลงมุนั�ษย7ผี�ด�บเต2มุเห้นั�&ยว

“ล�ก่ข0+นัแล�วเด�นัเข�าไปห้าพวก่เราโนั�นั”

Page 51: หมู่บ้านผีดิบ

มุนั�ษย7ผี�ด�บปฏิ�บต�ตามุค6าส&งโดยด�ค�อล�ก่ข0+นัแล�วเด�นันั6าห้นั�านั�ก่รตรงเข�าไปห้าคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทย ซึ่0&งขณะนั�+ส�&นัางได�ลงจัาก่รถิ่คนัท�&สองเข�ามุารวมุก่ล��มุด�วย นันัทา นัวลลออ ประภาและประไพแต�งเคร�&องแบบนัายทห้ารห้ญ�งซึ่0&งเป,นัเคร�&องแบบฝ่Iก่สะพายปHนัย�งเร2วคนัละก่ระบอก่เตร�ยมุปะทะก่บข�าศั0ก่ตลอดเวลา

ท�ก่คนัจั�องตาเขมุ2งมุองด�มุนั�ษย7ผี�ด�บซึ่0&งเส�ยท�นั�ก่ร พ.อ. นั�ก่รส�งห้นั�าก่าก่เห้ล2ก่ท�&เป,นัเก่ราะก่นัก่ระส�นัปHนัให้�นัายพลด�เรก่ แล�วก่ล�าวข0+นัอย�างเป,นังานัเป,นัก่าร

“อ�ายห้มุอนั�&เป,นัมุนั�ษย7ธรรมุดาเรานั�&แห้ละ แต�สวมุเส�+อเก่ราะแนับเนั�+อและสวมุห้นั�าก่าก่เห้ล2ก่ปNองก่นัก่ระส�นั เมุ�&อก่นัย�งห้นั�าอก่มุนัไมุ�เข�า ก่นัก่2ย�งต�นัและห้นั�าแข�งมุนั ผี�ด�บก่2เลยร�องล&นั”

จัาก่แสงสะท�อนัของโคมุไฟห้นั�ารถิ่ท6าให้�นัายพลด�เรก่แลเห้2นัห้นั�าผีาก่ข�างขวาของชายผี��นั +นัแตก่เป,นัแผีล โลห้�ตไห้ลร�นัลงมุาเป,นัทาง เขาห้นัมุามุองด�นั�ก่รแล�วก่ล�าวว�า

“แก่ใจัร�ายมุาก่อ�ายก่ร แก่ท6าร�ายคนัท�&ไมุ�มุ�ทางต�อส��”

“อ�าว” นั�ก่รร�องล&นั ท6าร�ายคนัท�&มุ�ทางต�อส��มุนัก่2ก่ระท�บก่นัแบนัเท�านั+นั“ ”

เส�&ยห้งวนัเด�นัเข�ามุายก่มุ�อตบห้ลงมุนั�ษย7ผี�ด�บเบา ๆ และก่ล�าวถิ่ามุอย�างก่นัเองว�า

“ได�รบบาดเจั2บมุาก่ไห้มุนั�องชาย”

“แย�ครบ” มุนั�ษย7ผี�ด�บตอบเส�ยงอ�อย ก่ระด�ก่ห้นั�าแข�งข�างขวาของผีมุแห้ลก่“

ละเอ�ยด แต�ท�&ห้วบาดเจั2บนั�ดห้นั�อยเท�านั+นัแห้ละครบ เจั�านัายท�านัเอาด�ามุปHนัเคาะก่บาลผีมุยงด�ก่ว�าท�านัย�งผีมุท�+ง”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ เล�&อนัตวเข�ามุาเผีช�ญห้นั�ามุนั�ษย7ผี�ด�บ

“แก่เป,นัใคร อย�าโก่ห้ก่นัะ”

“ผีมุช�&อโฮี้มุครบ”

นั�ก่รพ�ดเสร�มุข0+นั

“แก่นั�ะห้ร�อเชอร7ล2อคโฮี้มุ”

Page 52: หมู่บ้านผีดิบ

มุนั�ษย7ผี�ด�บห้ร�อนัายโฮี้มุห้นัมุาย�+มุให้�นั�ก่ร

“นั&นัมุนัเร�&องนัก่ส�บท�&ท�านัเซึ่อร7 อาเธอร7 โคนันัดอยเขาแต�งข0+นั เป,นัเร�&องนัก่ส�บ

พระเอก่แก่�แล�วช�&อเชอร7ล2อคโฮี้มุ ถิ่�าค�ณจัะอ�านัเล�นับ�างก่2ไปเอาท�&ก่ระท�อมุของผีมุ แต�เป,นัฉบบภาษาองก่ฤษนัะครบ”

เส�ยงห้วเราะดงข0+นัอย�างคร�+นัเครง พล.ต. พลมุองด�เจั�าห้นั��มุผี�ด�บอย�างขบขนั ในัเวลาเด�ยวก่นันัายพลด�เรก่ก่2ร�องบอก่พลขบให้�ดบไฟห้นั�ารถิ่เพราะก่ลวว�าแบตเตอร�&จัะไมุ�พอสตาร7ทเนั�&องจัาก่ใช�ไฟโดยไมุ�ได�ต�ดเคร�&องยนัต7

พล.ต. พลถิ่ามุย�+มุ ๆ ว�า

“รบสารภาพเส�ยตามุตรงว�าแก่และชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงนั�+เป,นัพลพรรคผี��ก่�อก่ารร�ายใช�ไห้มุ”

“โธ�-ผีมุไมุ�ร� �เร�&องเลยครบเจั�านัาย”

พลห้ย�ดย�+มุเปล�&ยนัส�ห้นั�าเป,นัเคร�งเคร�ยดทนัท�

“แล�วตอนัก่ลางวนัพวก่แก่ห้ายไปไห้นัห้มุด เราเข�าไปส6ารวจัห้มุ��บ�านัแล�วไมุ�พบใครเลย บางท�พบคนัเพ�ยงสองสามุคนัก่2แก่ล�งปลอมุแปลงตวเป,นัผี�ด�บ ท�&ท6าเช�นันั�+มุ�ประสงค7อะไร ต�องก่ารให้�พวก่เราห้ร�อคนัภายนัอก่เก่รงก่ลวพวก่แก่โดยเช�&อมุ&นัว�าพวก่แก่เป,นัผี�ปVศัาจัยงง+นัห้ร�อ”

เจั�าห้มุอนั&นัมุ�ท�าทางก่ระสบก่ระส�าย

“นัายอยาก่ร� �ก่2ไปถิ่ามุพ�อคร�ห้ร�อห้วห้นั�าชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงด�เถิ่อะครบ ผีมุไมุ�ร� �อะไรท+งนั+นั”

พล.ต. พลท6าท�าเห้มุ�อนัก่บจัะเตะมุนั�ษย7ผี�ด�บ แต�แล�วเขาก่2ห้นัมุามุองส�&สห้ายห้นั��มุ

“อ�ายนัพมุานั�&ซึ่�”

ร.อ. นัพเด�นัเข�ามุาห้าและบ�นัพ0มุพ6า

“แห้มุ-เป,นัร�อยเอก่แล�วยงเร�ยก่อ�าย”

Page 53: หมู่บ้านผีดิบ

พล.ต. พลห้วเราะห้0 ๆ

“ก่2แก่เป,นัห้ลานัไมุ�ใช�ห้ร�อ คนัอย�างฉนัไมุ�มุ�วนัเส�ยล�ะท�&จัะเร�ยก่ล�ก่ห้ลานัว�าค�ณนั&นัค�ณนั�&ให้�คล�&นัไส�ตวเอง ใครเก่�ดมุาเป,นัล�ก่ห้ลานั ฉนัจัะต�องเร�ยก่ว�าอ�ายเสมุอ พ�อแก่ฉนัยงเร�ยก่อ�ายก่รนั�&ห้ว�า แก่นั�ะมุนัทะล0&งมุาก่นัะ ร� �ห้ร�อเปล�าว�าอ�ก่ไมุ�ก่�&วนัด6ารงมุนัก่2จัะได�เป,นันัายพนัแล�ว บางท�อ�ายนัสก่2อาจัจัะพ�วงท�ายไปด�วย แต�แก่ก่บอ�ายต�Qไมุ�มุ�ทาง”

ร.อ.สมุนั0ก่พ�ดข0+นัด�วยเส�ยงห้วเราะ

“ไมุ�เป,นัไรครบล�ง ผีมุก่ระโดดข�ามุข+นัจัาก่พนัตร�เป,นัพนัโทก่2คงทนัอ�ายรงก่บอ�ายนัส”

พล.ต. พลก่ล�าวก่บห้ลานัชายของเขาค�อ ร.อ. นัพซึ่0&งย�นัอย��ข�าง ๆ มุนั�ษย7ผี�ด�บ

“แก่จัดก่ารห้นั�อยซึ่�อ�ายนัพ ห้าว�ธ�ท6าให้�อ�ายยก่ษ7นั�&สารภาพความุจัร�งได�ไห้มุ แต�อย�าไปซึ่�อมุห้ร�อทรมุานัมุนั เพราะว�ธ�ก่ารเช�นันั+นัมุนัป/าเถิ่�&อนัไมุ�เห้มุาะท�&ทห้ารไทยจัะปฏิ�บต�ต�อเชลยศั0ก่ อย�างไรก่2ตามุแก่มุ�ส�ทธ�Xท�&จัะย�งท�+งได�ถิ่�ามุนัไมุ�ปร�ปาก่พ�ดห้ร�อพ�ดโก่ห้ก่จันัแก่จับได� แก่ก่บเพ�&อนั ๆ ลงมุ�อซึ่ก่ถิ่ามุเชลยได�แล�ว”

ร.อ. นัพร�องเร�ยก่เพ�&อนัเก่ลอของเขาเข�ามุารวมุก่6าลงก่นัและใช�ปHนัพก่พาตวอ�ายผี�ด�บไปท�&ต�นัไมุ�ให้ญ�ต�นัห้นั0&ง ล�ก่ชายของพลตะโก่นัเร�ยก่เจั�าแห้�ว

“แห้�วโว�ย เอาเช�อก่ในัรถิ่มุาสก่ขดห้นั0&งเถิ่อะวะ”

ในันัาท�นั+นัเอง มุนั�ษย7ผี�ด�บก่2ถิ่�ก่บงคบให้�นั&งเห้ย�ยดเท�าท�&โค�นัต�นัไมุ� ร.อ. พนัสก่บ ร.อ.

ด6ารงช�วยก่นัผี�ก่มุดเจั�าห้นั��มุร�างยก่ษ7ต�ดก่บต�นัไมุ�ด�วยเช�อก่ไนัลอนั

ร.อ. นัพยก่มุ�อตบศั�รษะมุนั�ษย7ผี�ด�บและถิ่ามุว�า

“แก่ร� �จัก่ง�จังอางไห้มุ”

“ร� �จัก่ด�ครบ ผีมุเป,นัชาวบ�านัป/าท6าไมุผีมุจัะไมุ�ร� �จัก่ง�จังอางห้ร�อพญาง�เห้�า”

ล�ก่ชายของนั�ก่รห้วเราะ

“ด�แล�ว ฉนัจัะใช�เวทมุนัตร7ของฉนัเร�ยก่ง�จังอางมุาท�&นั�&สก่สามุส�&ตวและจัะส&งให้�มุนัก่ดแก่ ถิ่�าห้าก่ว�าแก่ไมุ�สารภาพความุจัร�งเก่�&ยวก่ยสภาพความุเป,นัอย��และเบ�+องห้ลงของพวก่แก่”

Page 54: หมู่บ้านผีดิบ

เจั�าแห้�วร�องข0+นัดง ๆ

“เล�นัก่บง�อ�ก่แล�วค�ณนัพ รบประทานัไมุ�เอาละครบผีมุไปอย��ก่บพวก่เจั�านัายด�ก่ว�า”

พ�ดจับเจั�าแห้�วก่2ร�บเด�นัไปจัาก่ท�&นั +นั

ร.อ. นัพเร�&มุต�นัร�ายเวทมุนัตร7ตามุท�&เขาเร�ยนัร� �มุาจัาก่ชาวอ�นัเด�ยนัแดงคนัห้นั0&ง เมุ�&อตอนัท�&เขาอย��มุห้าว�ทยาลยเท2ก่ซึ่ส ร.อ. พนัสก่บเส�&ยต�Qและศัาสตราจัารย7ด6ารงถิ่อยไปย�นัรวมุก่ล��มุอย��ห้�าง ๆ ในัเวลาเด�ยวก่นันั�+เอง เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่2เด�นันั6าห้นั�าพาส�&สห้ายตรงมุาท�&ต�นัไมุ�ให้ญ� แต�ส�&นัางไมุ�ได�ตามุมุาด�วย

ด�วยเวทมุนัตร7อนัศัก่ด�Xส�ทธ�Xของชาวอ�นัเด�ยนัแดงท�&สอนัให้�นัพ จังอางยก่ษ7ห้ร�อพญาง�เห้�าตวห้นั0&งก่2ปราก่ฏิตวข0+นั ไมุ�มุ�ใครร� �ว�ามุนัมุาจัาก่ไห้นั แต�เวทมุนัตร7ของ ร.อ. นัพบงคบให้�มุนัมุาห้าและบงเอ�ญบร�เวณป/าแถิ่บนั�+ค�อในัรศัมุ�ของเวทมุนัตร7มุ�จังอางอย��เพ�ยงตวเด�ยว มุนัเป,นัง�ท�&ให้ญ�โตขนัาดง�ห้ลามุ ตวยาวเก่�อบ ๓ เมุตร แสงจันัทร7ส�องต�องล6าตวและเก่ล2ดส�นั6+าตาลของมุนัเป,นัประก่ายเล�&อมุ มุนัค�อย ๆ เล�+อยเข�ามุาห้าล�ก่ชายของนั�ก่รและช�ล6าตวของมุนัข0+นัแผี�แมุ�เบ�+ยเห้�าฟ/อ

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ระซึ่�บก่บเส�&ยห้งวนัด�วยเส�ยงส&นัเคร�อ

“อย�างนั�+ก่ดป4D บเด�ยวไมุ�มุ�ทางรอด”

อาเส�&ยเห้2นัพ�องด�วย

“นั&นันั�ะซึ่�ครบ อ�ายก่รของเราเป,นัมุนั�ษย7พ�เศัษรอบร� �สารพด มุ�ปฏิ�ภาณด�ก่ว�าพวก่เรา

แต�แพ�อ�ายนัพเร�&องง�”

นั�ก่รท6าท�าขนัล�ก่ขนัพอง

“ฮี้0&ย….นั�าเก่ล�ยดนั�าขยะแขยง อย�างนั�+จับพนัคออ�ายแห้�วเป,นัยงไง”

“รบประทานัผีมุก่2ชก่ด�+นัชก่งอตายเท�านั+นั”

ท�ก่คนัต�างมุองด�ล�ก่ชายนั�ก่ร ซึ่0&งก่6าลงยก่มุ�อขวาล�บศั�รษะง�จังอางแล�วเขาก่2ก่�มุลงจั�บห้วมุนั คล�ายก่บว�ามุนัเป,นัล�ก่แมุวไมุ�ใช�พญาง�เห้�า

Page 55: หมู่บ้านผีดิบ

“ขอบใจัมุาก่อ�ายนั�องชายท�&แก่มุาห้าข�าตามุท�&ข�าร�ายมุนัตร7เร�ยก่ ต�อไปนั�+คอยฟ4งค6าส&งข�านัะ ถิ่�าข�าให้�ก่ดใคร แก่จัะต�องก่ดเขาทนัท� เอาเถิ่อะ….ถิ่�าแก่ต�องคด�ในัข�อห้าฆ่�าคนั

ฉนัจัะช�วยแก่แบบเทก่ระเป\าส��ความุเลย”

“ถิ่�ย” นัายพลด�เรก่ร�องข0+นัดง ๆ และห้วเราะก่�าก่ ต6ารวจัท�&ไห้นัวะจัะจับง�ส�งศัาล“ เห้2นัง�เห้�าห้ร�อง�จังอางเข�าก่2ข�+คร�านัจัะว�&งป/าราบ”

ล�ก่ ชายของนั�ก่รเด�นัเข�าไปห้ย�ดย�นัเบ�+องห้นั�าเจั�าห้นั��มุร�างยก่ษ7และห้นัมุาก่วก่มุ�อ

เร�ยก่ง�จังอางให้�เข�ามุาช�คอแผี�แมุ�เบ�+ยในัท�าทางค�ก่คามุมุนั�ษย7ผี�ด�บ ต�อจัาก่นั+นันัพก่2เร�&มุต�นัสอบถิ่ามุเชลย

“นัายโฮี้มุ….ห้มุ��บ�านันั�+มุ�ชายฉก่รรจั7เท�าไห้ร�และใครเป,นัห้วห้นั�า”

“ผีมุไมุ�ทราบครบว�ามุ�คนัอย��เท�าไห้ร�”

ร.อ. นัพจั�ปาก่

“เร�&มุเว�ยตนัามุอ�ก่แล�ว เอาละเมุ�&อแก่ไมุ�ร� �จั6านัวนัชายฉก่รรจั7 แก่บอก่ฉนัซึ่�ว�า ห้วห้นั�าของห้มุ��บ�านันั�+ช�&ออะไร อาย�ประมุาณเท�าไร”

เจั�าห้นั��มุผี�ด�บส&นัศั�รษะปฏิ�เสธ

“เขาเร�ยก่ว�าพ�อคร�ครบ ช�&ออะไรผีมุไมุ�ทราบ”

ร.อ. นัพเค�นัห้วเราะ

“ถิ่�าฉนันับห้นั0&งถิ่0งสามุ แก่ไมุ�ยอมุบอก่ว�าห้วห้นั�าของแก่ช�&ออะไร ฉนัจัะส&งให้�ง�จังอางก่ดแก่ เร2ว ตอบค6าถิ่ามุของฉนัว�าห้วห้นั�าของแก่เป,นัใคร ห้นั0&ง สอง สามุ… … …” แล�วนัพก่2ออก่ค6าส&งก่บง�จังอางตวนั+นั ก่ดมุนัอ�ายนั�องชาย“ ”

พญาง�เห้�าช�คอแผี�แมุ�เบ�+ยอย��แล�ว เมุ�&อได�ฟ4งค6าส&งจัาก่ล�ก่ชายของนั�ก่ร มุนัก่2ปฏิ�บต�ตามุค6าส&งทนัท� ค�อพ� �งตวเข�าไปฉก่และก่ดไห้ล�ซึ่�ายของนัายโฮี้มุห้นั0&งท�

“เห้2นัห้ร�อยงนัายโฮี้มุ แห้มุ ช�&อมุ0งเร�ยก่ยาก่เห้ล�อเก่�นั… จัะเป,นัไทยก่2ไมุ�ใช�จัะเป,นัฝ่ร&งก่2ไมุ�เช�ง ช�&อคนัท�&ตายไปแล�วต+งโก่ฏิ�ไมุ�เอามุาต+ง อา แก่ถิ่�ก่จังอางก่ดห้นั0&งท�แล�วแต�ถิ่�า…

แก่ยอมุพ�ดความุจัร�งแก่ก่2จัะรอดตาย ซึ่0&งฉนัจัะให้�จังอางตวนั�+ด�ดพ�ษของมุนัก่ลบค�นัออก่มุาจัาก่รอยเข�+ยวแก่�วบนับ�าของแก่”

Page 56: หมู่บ้านผีดิบ

มุนั�ษย7ผี�ด�บเค�นัห้วเราะ

“ผีมุยอมุตายด�ก่ว�าท�&ผีมุจัะยอมุทรยศัต�อพรรคพวก่ของผีมุ”

“แต�แก่ก่บพรรคพวก่ของแก่เป,นัมุนั�ษย7ขายชาต� ทรยศัต�อประเทศัชาต� เก่�ดมุาเส�ยชาต�เก่�ด”

“ด�าเถิ่อะครบ ด�าผีมุและพวก่เราเส�ยก่�อนัท�&พวก่เจั�านัายจัะถิ่�ก่เราฆ่�าตายโดยไมุ�เห้ล�อรอดก่ลบไปแมุ�แต�คนัเด�ยว”

ร.อ. สมุนั0ก่ร�องบอก่ ร.อ. นัพอย�างเด�อดดาล

“บอก่ให้�ง�ก่ดมุนัอ�ก่โว�ยอ�ายนัพ ห้ร�อมุ�ายแก่ก่2ก่ดมุนัเอง อ�ายนั�&ก่6าแห้งนัก่ ส�งมุนัไปนัรก่ได�แล�ว”

ร.อ. นัพก่�มุลงมุองด�จังอางยก่ษ7และออก่ค6าส&ง

“เอา-ก่ดมุนัเลย”

พญาง�เล�+อยปราดเข�าไปห้าเส�&ยต�Qด�วยความุเข�าใจัผี�ด แล�วช�ล6าตวข0+นัแผี�แมุ�เบ�+ย ร.อ.

สมุนั0ก่นัยนั7ตาเห้ล�อก่ก่ระโจันัถิ่อยห้ลงและเอ2ดตะโรล&นั

“ก่ดคนัโนั�นัโว�ยไมุ�ใช�ก่ดก่�”

ร.อ. นัพพ�ดพลางห้วเราะพลาง

“มุานั�&มุาก่ดคนันั�+ มุ0งนั�&ถิ่�าจัะต�&นันัอนัเมุาข�+ตา เซึ่�อฉ�บห้ายเลย”

จังอางยก่ษ7เล�+อยก่ลบมุาท�&ต�นัไมุ�ให้ญ� คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธต�างจั�องตาเขมุ2งมุองด�มุนัฉก่ก่ดมุนั�ษย7ผี�ด�บห้ลายต�อห้ลายท� ทนัใดนั+นัเองเส�ยงปHนัพก่ก่2ดงข0+นันัดห้นั0&งทางด�านัขวาของห้มุ��บ�านั และแล�วห้ลงจัาก่นั+นัเส�ยงปHนัย�งเร2วและปHนัเล2ก่ยาวก่2ดงข0+นัสนั&นัห้ว &นัไห้ว ไมุ�มุ�ป4ญห้าอะไรอ�ก่ พวก่มุนั�ษย7ผี�ด�บชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงเห้ล�านั�+ค�อพวก่ก่�อก่ารร�ายนั&นัเอง

ด�วย สญชาตญาณและความุเคยช�นัจัาก่ประสบก่ารณ7ท�&แล�วมุาท6าให้�คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธ ท�ก่คนัล�มุตวลงนัอนัราบก่บพ�+นัด�นัและใช�อาว�ธปHนัค�อปHนัพก่ห้ร�อปHนัย�งเร2ว

Page 57: หมู่บ้านผีดิบ

ย�งโต� ตอบ สาดก่ระส�นัไปทางประก่ายไฟอนัว�บวาบท�&แลบออก่มุาจัาก่ปาก่ก่ระบอก่ปHนัของพวก่เห้ล�าร�าย ร.ท. สามุารถิ่ก่บทห้ารในับงคบบญชาของเขา ตลอดจันัก่ระท&งพลขบได�ท6าก่ารส��รบก่บพวก่ก่�อก่ารร�ายอย�างทะนังองอาจั ส�วนัส�&นัางแทนัท�&จัะตก่ใจัเส�ยขวญ นันัทา นัวลลออ ประภาและประไพได�ห้มุอบอย��ใต�รถิ่จั�Dปก่ลางช�วยก่นัระดมุย�งข�าศั0ก่ เส�ยงปHนัดงก่0ก่ก่�องก่งวานัไปไก่ล

ถิ่0งแมุ�ว�า นัายโฮี้มุมุนั�ษย7ผี�ด�บถิ่�ก่ง�จังอางก่ดห้ลายท�&และพ�ษร�ายของมุนัก่6าลงซึ่0มุซึ่าบไปยงห้วใจัของเขา มุนั�ษย7ผี�ด�บก่2ยงมุ�ก่6าลงใจัเข�มุแข2งส�งเส�ยงห้วเราะล&นั

“ถิ่0งผีมุตาย พวก่ค�ณก่2จัะตก่เป,นัเห้ย�&อก่ระส�นัของพวก่เราไมุ�มุ�ใครรอดไปได�แมุ�แต�คนัเด�ยว”

ร.อ. นัพยก่ปHนัพก่ ๑๑ มุมุ. ข0+นัจั�องศั�รษะนัายโฮี้มุ แล�วก่ระด�ก่นั�+วเห้นั�&ยวไก่ปล�อยก่ระส�นัออก่ไปห้นั0&งนัด

“ป4ง”

ก่ระส�นัปHนัพก่ ๑๑ มุมุ. ถิ่�ก่ห้นั�าผีาก่นัายโฮี้มุทะล�ออก่เบ�+องห้ลงมุนัสมุองแตก่ก่ระจัาย

ท6าให้�มุนั�ษย7ผี�ด�บตายคาท�& โดยไมุ�มุ�เส�ยงร�องแมุ�แต�ค6าเด�ยว

แล�วล�ก่ชายของนั�ก่รก่2ร�องบอก่ง�จังอางยก่ษ7ตวนั+นั

“อ�ายนั�องชาย ขอบใจัโว�ยเพ�&อนั… แก่ก่ลบไปท�&อย��ของแก่ได�แล�ว”

นัายพลด�เรก่ร�องตะโก่นัส&งให้�ส�&สห้ายห้นั��มุข0+นัประจั6ารถิ่อาว�ธเพ�&อใช�ปHนัก่ลห้นัก่-เบาและปHนั ค. ท6าลายล�างพวก่ผี��ก่�อก่ารร�าย ซึ่0&งบดนั�+ชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงห้ร�อขบวนัก่ารคอมุมุ�วนั�สต7ได�โอบล�อมุห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ไว�รอบแล�ว พวก่มุนัซึ่� �มุซึ่�อนัตวอย��ตามุส�มุท�มุพ� �มุไมุ� รอบ ๆ บร�เวณลานัก่ว�างไมุ�ก่ล�าเคล�&อนัท�&เข�ามุา เพราะแสงจันัทร7จัะท6าให้�ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&แลเห้2นัเปNาห้มุายและเมุ�&อมุนัเห้2นัทห้ารราบห้นั0&งห้มุวด

แต�งเคร�&องรบครบครนัห้มุอบเร�ยงรายระดมุย�งพวก่มุนั ฝ่/ายก่�อก่ารร�ายก่2ไมุ�ก่ล�าบ�ก่

ทห้ารราบห้มุวดนั+นัซึ่0&งอย��ในับงคบบญชาของ ร.ท. สามุารถิ่ได�ท6าก่ารส��รบอย�างก่ล�าห้าญ ซึ่0&งในัเวลาเด�ยวก่นันั�+เองส�&สห้ายห้นั��มุก่2เร�&มุปฏิ�บต�ห้นั�าท�&อย��บนัรถิ่บรรท�ก่ ผี�าคล�มุประท�นัห้ลงคาถิ่�ก่ร�+อออก่อย�างรวดเร2ว ร.อ. พนัสเข�าประจั6าปHนัก่ลห้นัก่โดยมุ�ศัาสตราจัารย7ด6ารงเป,นัพลก่ระส�นัห้ร�อผี��ช�วย ร.อ. สมุนั0ก่เข�าประจั6าปHนัก่ลเบาแบบให้มุ� ซึ่0&งเป,นัอาว�ธส6าห้รบใช�ประจั6ารถิ่จั�Dปสนัามุ ส�วนั ร.อ. นัพย�นัอย��ข�างปาก่ก่ระบอก่ปHนั ค.

Page 58: หมู่บ้านผีดิบ

แต�ขณะนั�+ปHนั ค. ยงใช�ก่ารไมุ�ได� เพราะข�าศั0ก่อย��ใก่ล�เก่�นัไปและทห้ารราบท�&ท6าห้นั�าท�&ค��มุก่นัห้นั�วยพฒนัาก่าร เคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดได�ร�ก่ค�บห้นั�าเข�าไปจันัเก่�อบจัะถิ่0งตวข�า ศั0ก่อย��แล�ว

เส�ยงปHนัก่ลห้นัก่-เบาประจั6ารถิ่บรรท�ก่อาว�ธแผีดค6ารามุก่0ก่ก่�อง ก่ระส�นัเห้ล2ก่สาดไปยงพวก่ก่�อก่ารร�ายบาดเจั2บล�มุตายไปห้ลายคนั นัอก่นั+นัต�างเส�ยขวญและเร�&มุล�าถิ่อยเข�าห้มุ��บ�านัตามุค6าส&งห้วห้นั�าห้ร�อพ�อคร� ซึ่0&งค6าว�าพ�อคร�นั+นัห้มุายความุถิ่0งคร�บาอาจัารย7ช+นัเย�&ยมุท�&มุ�ผี��คนัเคารพนับถิ่�อ พ�อคร�อาจัจัะเล�&อนัฐานัะเป,นัผี�บ�ญห้ร�ออาจัารย7ผี��ว�เศัษก่2ได�

ร.ท. สามุารถิ่พาทห้ารในับงคบบญชาของเขาบ�ก่ร�ก่ไล�พวก่ก่�อก่ารร�ายทางด�านัตะวนัตก่ของห้มุ��บ�านัและเมุ�&อเข�าระยะประจัญบานั เขาก่2ออก่ค6าส&งให้�ทห้ารท+งห้มุวดบ�ก่เข�าตะล�มุบอนัข�าศั0ก่ทนัท� ก่ารต�อส��ในัระยะประช�ดตวเป,นัเห้ต�ให้�พวก่ก่�อก่ารร�ายต�องตก่เป,นัเห้ย�&อดาบปลายปHนัของทห้ารห้ลายคนั พวก่ผี�ด�บแตก่พ�ายล�าถิ่อยก่ลบเข�าห้มุ��บ�านั ร.ท. สามุารถิ่ส&งทห้ารในับงคบบญชาของเขาให้�ก่ระจัายก่6าลงก่นัออก่ไปโอบล�อมุห้มุ��บ�านัไว�ในัระยะห้�าง ๆ แล�วผี��บงคบห้มุวดห้นั��มุก่2ได�ต�ดต�อก่บนัายพลด�เรก่ทางว�ทย�สนัามุ

“ฮี้ลโห้ล ก่ระผีมุขอพ�ดก่บท�านัอาจัารย7ครบ… ”

“ได�ย�นัแล�วผี��ห้มุวด ฉนัก่6าลงฟ4งรายงานัจัาก่เธอ บอก่ฉนัเด�Qยวนั�+ ว�าทห้ารในับงคบบญชาของเธอบาดเจั2บล�มุตายเท�าไรในัก่ารส��รบก่บข�าศั0ก่”

“บาดเจั2บเล2ก่นั�อยสองคนัครบ ผีมุให้�ผี��บงคบห้มุ��นั6าตวมุาท�&ขบวนัยานัยนัต7แล�ว เส�ยช�ว�ตไปห้นั0&งคนัจัาก่ก่ารตะล�มุบอนัก่บข�าศั0ก่เมุ�&อคร� �นั�+ ขณะนั�+พวก่ก่�อก่ารร�ายได�ล�าถิ่อยเข�าห้มุ��บ�านัและผีมุได�ส&งทห้ารให้�โอบล�อมุห้มุ��บ�านัแล�ว”

“ออไรR ออไรR ให้�ทห้ารถิ่อยให้�ห้�างจัาก่ห้มุ��บ�านัอ�ก่ เราจัะใช�ปHนั ค. ท6าลายห้มุ��บ�านัของมุนัในัสองสามุนัาท�นั�+”

“ทราบแล�วครบ ก่ระผีมุจัะส&งทห้ารถิ่อยห้�างจัาก่ห้มุ��บ�านัอ�ก่ ๑๐๐ เมุตรและเราจัะซึ่� �มุย�งมุนั”

“ด�มุาก่ เล�ก่ก่นันัะผี��ห้มุวด”

Page 59: หมู่บ้านผีดิบ

เส�ยงปHนัสงบเง�ยบลงแล�ว ภายในัห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงมุ�ดสนั�ทปราศัจัาก่แสงไฟห้ร�อแสงไต� ก่องไฟท�&จั�ดไว�ในัลานับ�านัก่2ถิ่�ก่ดบ ไมุ�มุ�ใครร� �ว�าพวก่ก่�อก่ารร�ายมุ�แผีนัอย�างไรท�&จัะโจัมุต�ห้ร�อต+งรบ นัายพลด�เรก่ออก่ค6าส&งก่บ พ.อ. ก่�มุห้งวนั

“แก่ไปท�&รถิ่อาว�ธ ควบค�มุด�แลล�ก่ของเราให้�เตร�ยมุย�งข�าศั0ก่ ส6าห้รบแก่ใช�ปHนั ค. ย�งเข�าไปในัห้มุ��บ�านัได� ล�ก่ระเบ�ดปHนั ค. คงจัะเผีาห้มุ��บ�านัของมุนัให้�ราบคาบไป”

เส�&ยห้งวนัขมุวดค�+วย�นั

“แก่จัะให้�ก่นัเผีาห้มุ��บ�านัมุนั�ษย7ผี�ด�บ…”

“ออไรR”

“จัะด�ห้ร�อ” เส�&ยห้งวนัพ�ดเส�ยงห้นัก่ ๆ โทษฐานัวางเพล�งถิ่�ามุ�คนัตายก่2จัะถิ่�ก่ประห้าร“

ช�ว�ต ใช�อ�ายพลห้ร�ออ�ายก่รไปท6าเถิ่อะวะ”

นัายพลด�เรก่อดห้วเราะไมุ�ได�

“อย�าพ�ดเล�นันั�าอ�ายห้งวนั เร2ว จัดก่ารตามุค6าส&งของก่นั”

“โอ.เค.” อาเส�&ยพ�ดย�+มุ ๆ ก่นัจัะจัดก่ารเผีาห้มุ��บ�านัมุนั�ษย7ผี�ด�บด�วยปHนั“ ค. เด�Qยวนั�+”

พ�ดจับเส�&ยห้งวนัก่2พาตวเด�นัตรงไปท�&รถิ่ต�ดอาว�ธ ซึ่0&งจัอดเด�นัอย��ข�างห้นั�า

เมุ�&อเส�&ยห้งวนัปVนัห้ลงรถิ่ข0+นัมุา แสงจันัทร7ได�ช�วยให้�เขาแลเห้2นัส�&สห้ายห้นั��มุท�&ก่6าลงประจั6าห้นั�าท�&และพร�อมุท�&จัะส�งก่ระส�นัปHนัก่ลห้นัก่-เบาไปยงข�าศั0ก่ ร.อ. สมุนั0ก่ห้นัปาก่ก่ระบอก่ปHนัก่ลมุาทางอาเส�&ยและร�องตวาดล&นั

“เฮี้�ย-ใคร”

“ก่�เอง” อาเส�&ยตอบย�+มุ ๆ

“ก่�นั�ะห้นั�าตาเป,นัยงไง ไมุ�บอก่ย�งนัะ”

“ก่2เต�&ยมุ0งยงไงล�ะ แล�วก่2เป,นัอาเป,นัล�งของพวก่แก่ ห้นัปHนัไปทางอ�&นัโว�ยอ�ายต�Q ถิ่�าห้าก่ว�ามุนัล&นัโปNงปNางออก่มุาฉนัก่2เท�งท0งเท�านั+นั”

ร.อ. พนัสย�+มุให้�เส�&ยห้งวนัแล�วถิ่ามุว�า

Page 60: หมู่บ้านผีดิบ

“อามุาท6าไมุครบ”

“ด�เรก่มุนัใช�ให้�มุาระดมุย�งห้มุ��บ�านัด�วยปHนั ค. ช�วยก่นัห้นั�อยซึ่�โว�ย อาจัะเป,นัคนัต+งมุ�มุย�ง พวก่แก่ส�&คนัผีลดก่นับรรจั�ล�ก่ระเบ�ด”

ในันัาท�นั+นัเอง ปHนัครก่สนัามุห้ร�อปHนั ค. ซึ่0&งต�ดต+งอย��บนัรถิ่จั�Dปก่ลางคนันั+นัก่2พร�อมุท�&จัะท6าก่ารระดมุย�งห้มุ��บ�านัได�และ พ.อ. ก่�มุห้งวนัเป,นัผี��ต +งมุ�มุย�งด�วยตวเอง

ร.อ. สมุนั0ก่อ��มุก่ระส�นัปHนั ค. นัดห้นั0&งย�นัอย��ข�างห้นั�าเส�&ยห้งวนัในัท�าทางทะมุดทะแมุง

“เอาห้ร�อยงเต�&ย”

พ.อ. ก่�มุห้งวนัทอดสายตามุองไปยงห้มุ��บ�านั และแล�วเขาก่2ออก่ค6าส&งก่บล�ก่ชายของเขา

“ย�ง”

ก่ระส�นัห้ร�อระเบ�ดปHนั ค. ถิ่�ก่ยดเข�าไปในัล6าก่ล�องของมุนัทนัท� มุนัพ� �งออก่จัาก่ปาก่ก่ระบอก่ด�วยความุเร2วส�ง เป,นัก่ารย�งแบบก่ระส�นัว�ถิ่�โค�ง ระเบ�ดล�ก่นั+นัตก่ระเบ�ดก่ลางห้มุ��บ�านัพอด� เส�ยงระเบ�ดดงสนั&นัห้ว &นัไห้ว บ�านัห้ร�อก่ระท�อมุสองห้ลงตก่เป,นัเห้ย�&อพระเพล�งทนัท� แต�ร� �ส0ก่ว�าพวก่ก่�อก่ารร�ายได�ช�วยก่นัดบเพล�งอย�างรวดเร2วฉบพลนั

ร.อ. นัพเป,นัคนับรรจั�ก่ระส�นัปHนั ค. คนัท�&สอง เขาย�นัอ�าปาก่ห้าวอย��ข�างห้นั�าอาเส�&ยและบ�นัพ0มุพ6า

“ระเบ�ดแบบนั�+ห้นัก่เห้มุ�อนัก่นั”

อาเส�&ยมุองด�ห้นั�าล�ก่ชายนั�ก่รและออก่ค6าส&ง

“ย�ง”

ร.อ. นัพห้ย�อนัระเบ�ดลงไปในัก่ระบอก่ปHนั ค. อย�างแคล�วคล�องว�องไว แต�นั�าประห้ลาดใจัอย�างย�&งท�&ระเบ�ดล�ก่นั+นัไมุ�ยอมุออก่จัาก่ล6าก่ล�อง ซึ่0&งมุนัอาจัจัะด�านัก่2ได�

“แล�วก่นั” อาเส�&ยอ�ทานั ไห้งย�งไมุ�ออก่“ ”

ร.อ. ด6ารงเล�&อนัตวเข�ามุาห้าเส�&ยห้งวนั

Page 61: หมู่บ้านผีดิบ

“ขอให้�ผีมุตรวจัด�ห้นั�อยเถิ่อะครบค�ณล�ง คงมุ�อะไรขดข�องนั�ดห้นั�อย”

อาเส�&ยร�องข0+นัดง ๆ

“เฮี้�ย ๆ ๆ มุนัค�อย ๆ เล�+อยออก่มุาจัาก่ล6าก่ล�องแล�ว ท6ายงไงด�ล�ะ”

ระเบ�ดปHนั ค.นัดนั+นัโผีล�ออก่มุาจัาก่ล6าก่ล�องท�ละนั�อยและห้ล�นัลงบนัพ�+นัรถิ่ดงโครมุ

อาเส�&ยก่บล�ก่ชายของเขาและพนัสก่บนัพย�นัตะล0งไปตามุก่นั แต�ศัาสตราจัารย7ด6ารงนัก่ว�ทยาศัาสตร7คนัส6าคญพอ ๆ ก่บบ�ดาของเขาคงใจัเย2นัเสมุอ เขาเด�นัเข�าไปอ��มุระเบ�ดปHนั ค. นัดนั+นัข0+นัมุาและถิ่อดชนัวนัระเบ�ดออก่โดยอาศัยแสงพระจันัทร7 ต�อจัาก่นั+นั ร.อ. ด6ารงก่2เก่2บมุนัไว�ในัลงไมุ�ฉ6าฉาลงห้นั0&ง ซึ่0&งเป,นัลงบรรจั�เคร�&องมุ�อเคร�&องใช�ประจั6ารถิ่คนันั�+

ก่ารระดมุย�งห้มุ��บ�านัผี�ด�บได�ด6าเนั�นัต�อไป ล�ก่ระเบ�ดปHนั ค. ไมุ�ต6&าก่ว�า ๑๐ ล�ก่ ตก่ระเบ�ดท�ามุก่ลางห้มุ��บ�านัของมุนั�ษย7ผี�ด�บ ซึ่0&งคราวนั�+บ�านัเล2ก่เร�อนันั�อยและก่ระท�อมุห้ลายห้ลงถิ่�ก่ไฟไห้มุ�ล�ก่ลามุอย�างรวดเร2ว พวก่มุนั�ษย7ผี�ด�บห้ร�อพวก่ก่�อก่ารร�ายได�ระดมุก่6าลงก่นัต�อส��คณะพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดอ�ก่คร+งห้นั0&ง

เมุ�&อเส�ยงปHนัของฝ่/ายข�าศั0ก่ดงข0+นั คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและก่6าลงท�&มุ�อย��ท +งห้มุดก่2สาดก่ระส�นัเข�าใส�พวก่ก่�อก่ารร�ายทนัควนั

รถิ่บรรท�ก่อาว�ธถิ่�ก่สตาร7ทเคร�&องโดย ร.อ. พนัส เขาขบรถิ่จั�Dปให้ญ�คนันั+นัเคล�&อนัท�&ไปข�างห้นั�าอ�ก่ ๕๐ เมุตร แล�วดบเคร�&องเปUดโอก่าสให้� พ.อ. ก่�มุห้งวนัและเพ�&อนัเก่ลอของเขาท+งสามุคนัใช�ปHนัก่ลห้นัก่-เบาระดมุย�งพวก่ก่�อก่ารร�ายและเล�อก่ย�งไปทางประก่ายไฟท�&ว�บวาบออก่จัาก่ปาก่ก่ระบอก่ปHนั

ก่ารส��รบผี�านัพ�นัไปไมุ�ถิ่0ง ๓๐ นัาท� เส�ยงปHนัทางฝ่/ายมุนั�ษย7ผี�ด�บก่2ส�+นัส�ดลงอ�ก่คร+งห้นั0&ง ฝ่/ายศัตร�ล�าถิ่อยเข�าไปในัห้มุ��บ�านัแทนัท�&จัะล�าถิ่อยเข�าป/าทางด�านัห้ลงห้มุ��บ�านั

นัายพลด�เรก่ได�พ�ดว�ทย�ต�ดต�อก่บห้นั�วยทห้ารราบตลอดเวลา ปราก่ฏิว�าทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดไมุ�ได�ปะทะก่บข�าศั0ก่เลยในัตอนันั�+ แต�คงต+งล�อมุไว�

คณะห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ได�เฝ่Nาค�มุเช�งพวก่ก่�อก่ารร�ายห้ร�อมุนั�ษย7ผี�ด�บจันัก่ระท&งร� �งสว�างโดยไมุ�มุ�ใครได�ห้ลบนัอนัเลย ก่6าลงรบของนัายพลด�เรก่มุ�มุาก่มุายพอท�&จัะต�านัทานัพวก่ก่�อก่ารร�าย ค�อชาวบ�านัห้มุาก่มุ�วงได� ประก่อบท+งมุ�อาว�ธเห้นั�อก่ว�า ทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดและพลขบก่2มุ�จั�ตใจัเข�มุแข2ง

Page 62: หมู่บ้านผีดิบ

ความุเส�ยห้ายทางฝ่/ายข�าศั0ก่นั+นัไมุ�อาจัจัะทราบได� แต�ทางฝ่/ายคณะพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ปราก่ฏิว�าท�ก่คนัปลอดภย ท�านัเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ถิ่�ก่ย�งท�&ห้นั�าอก่ห้นั0&งนัด แต�ก่ระส�นัปHนัของข�าศั0ก่ก่2ห้าท6าอนัตรายท�านัได�ไมุ� ท+งนั�+คงจัะเป,นัด�วยพ�ทธานั�ภาพจัาก่พระเคร�&องลางอนัศัก่ด�Xส�ทธ�Xมุ�ห้ลวงพ�อทวดและสมุเด2จัวดระฆ่งเป,นัต�นั อย�างไรก่2ตามุก่ารส��รบในัตอนัแรก่ทห้ารได�เส�ยช�ว�ตไปคนัห้นั0&งและบาดเจั2บสองคนั

ในัราว ๗.๐๐ นั. ทห้ารราบห้มุ��ห้นั0&งได�มุาท�&ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&เพ�&อนั6าอาห้ารเช�า

ซึ่0&งเป,นัเคร�&องก่ระป\องและขนัมุป4งไปเล�+ยงด�ก่นั ส�วนัคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทยก่บส�&นัางและพลขบก่2ได�รบค6าส&งให้�ร�บก่�นัอาห้ารเช�าโดยด�วนั

ห้ลงจัาก่อาห้ารเช�าผี�านัพ�นัไปแล�ว คณะพรรคส�&สห้ายก่2ปร0ก่ษาห้าร�อก่นัโดยมุ�เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ เป,นัเสนัาธ�ก่าร

“ไมุ�มุ�ป4ญห้าอะไรอ�ก่” ท�านัเจั�าค�ณก่ล�าวก่บคณะพรรคส�&สห้ายอย�างเป,นังานัเป,นัก่าร ขณะนั�+ห้มุ��บ�านัผี�ด�บถิ่�ก่ระเบ�ดปHนั“ ค. ไห้มุ�ไปห้มุดแล�ว ถิ่�าห้าก่ว�าข�าศั0ก่ห้ลบห้นั�ออก่

จัาก่ห้มุ��บ�านัก่2ต�องปะทะก่บทห้ารของเราอย�างแนั�นัอนั เท�าท�&ข�าศั0ก่ยงคงห้ลบซึ่�อนัตวอย��ในัห้มุ��บ�านัก่2แสดงว�ามุนัข�ดอ�โมุงค7อย�� อนัเป,นัว�ธ�ก่ารรบแบบพวก่เว�ยตก่งนั&นัเอง

อ�โมุงค7ของมุนัจัะต�องก่ว�างขวางและมุ�ห้ลายช�องทางเห้มุ�อนัไยแมุลงมุ�มุ มุ�ทางเข�าออก่ห้ลายแห้�งซึ่0&งอย��ในัท�&มุ�ดช�ดและบางท�อ�โมุงค7ใต�ด�นัของมุนัอาจัจัะมุ�ความุยาวนับไมุล7ก่2ได� อ�ายพวก่นั�+มุ�ความุช6านัาญในัก่ารสร�างอ�โมุงค7มุาก่ แมุ�ก่ระท&งทห้ารอเมุร�ก่นัก่2ยอมุรบนับถิ่�อ ในัความุสามุารถิ่ของพวก่เว�ยตก่งห้ร�อเว�ยตนัามุเห้นั�อเก่�&ยวก่บสงครามุนัอก่แบบค�อก่ารรบในัป/า”

นัายพลด�เรก่ย�+มุให้�พ�อตาของเขา

“ผีมุไมุ�ใช�นัก่ก่ารทห้ารเห้มุ�อนัอย�างค�ณพ�อ ผีมุมุ�ความุร� �เก่�&ยวก่บอาว�ธและในัด�านัว�ทยาศัาสตร7เท�านั+นั ขอให้�ค�ณพ�อเป,นัคนัวางแผีนัเถิ่อะครบว�าเราควรจัะท6าอย�างไร”

ท�านัเจั�าค�ณวางท�าอย�างภาคภ�มุ�

“ก่2ไมุ�ยาก่อะไร ส&งให้�พวก่เราท+งห้มุดนั�&เคล�&อนัท�&เข�าไปในัห้มุ��บ�านั นั6าเคร�&องพ�นัไฟเข�าไปด�วย ช�วยก่นัค�นัห้าช�องทางเข�าออก่อ�โมุงค7เห้ล�านั+นั แล�วเราก่2ใช�ระเบ�ดห้ร�อเคร�&องพ�นัไฟท6าลายข�าศั0ก่เส�ย”

Page 63: หมู่บ้านผีดิบ

“ว�เศัษเลยครบ” พ.อ. นั�ก่รแห้ก่ปาก่ร�องล&นั ความุค�ดของค�ณพ�อเข�าท�มุาก่“ ถิ่0งห้วล�านัก่2เฉล�ยวฉลาดสมุเป,นัเส”

ท�านัเจั�าค�ณจั�ปาก่ มุองด� พ.อ. นั�ก่รอย�างเค�อง ๆ

“ก่ระเซึ่�าแต�เช�าเด�Qยวก่2โดนัเตะเท�านั+นั” พ�ดจับก่2ห้นัไปทางเจั�าแห้�ว เฮี้�ย ไปบอก่นัาย“ …

ผี��ห้ญ�งของแก่ให้�ร� �ว�า เราจัะบ�ก่เข�าค�นัห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงเด�Qยวนั�+ ถิ่�าจัะต�ดตามุพวก่เราเข�าไปด�วยก่2ให้�ร�บมุารวมุก่6าลงก่นัท�&นั�& ห้ร�อจัะอย��เฝ่Nาขบวนัยานัยนัต7ของเราก่2ตามุใจั”

เจั�าแห้�วรบค6าส&งแล�วร�บเด�นัไปท�&รถิ่จั�Dปก่ลางซึ่0&งเป,นัรถิ่ของพยาบาลสมุครเล�นัท+งส�&คนั ในั ๕ นัาท�นั+นัเอง คณะพรรคส�&สห้ายพร�อมุด�วยล�ก่ชายของเขาพร�อมุด�วยเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วก่2เคล�&อนัท�&ตรงไปยงห้มุ��บ�านัมุนั�ษย7ผี�ด�บ นั�ก่รก่บเส�&ยห้งวนัมุ�เคร�&องพ�นัไฟต�ดอย��ข�างห้ลง นัอก่นั+นัมุ�ปHนัย�งเร2วและระเบ�ดมุ�อ

ส�&นัางสมุครใจัอย��เฝ่Nาก่ระบวนัยานัยนัต7ก่บพวก่พลขบท+งห้ลาย ตามุเวลาท�&ก่ล�าวนั�+ทห้ารราบห้นั0&งห้มุวดในับงคบบญชาของ ร.ท. สามุารถิ่ยงคงโอบล�อมุรอบห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงเห้มุ�อนัเช�นัเด�มุ

พอเข�ามุาในัห้มุ��บ�านัคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ต�างก่2เตร�ยมุพร�อมุท�&จัะใช�ปHนัย�งเร2วสงห้ารข�าศั0ก่ เมุ�&อเห้2นัข�าศั0ก่ห้ร�อถิ่�ก่โจัมุต�ก่�อนั ภายในัห้มุ��บ�านัสงบเง�ยบ บ�านัเร�อนัเก่�อบท+งห้มุดถิ่�ก่ไฟเผีาผีลาญก่ลายเป,นัเถิ่�าถิ่�านัไป ต�นัไมุ�ให้ญ�นั�อยถิ่�ก่ไฟไห้มุ�เก่ร�ยมุไปบ�าง ไมุ�ปราก่ฏิว�ามุ�ศัพของพวก่ก่�อก่ารร�าย ก่ล��มุควนัไฟคล�มุไปท&วห้มุ��บ�านั

ท�ก่คนัช�วยก่นัค�นัห้าทางข0+นัลงห้ร�อปาก่ช�องอ�โมุงค7ตามุส�มุท�มุพ� �มุไมุ� ส�&สห้ายห้นั��มุปฏิ�บต�ห้นั�าท�&อย�างเข�มุแข2ง

ขณะนั+นัเองล�ก่ดอก่จัาก่ห้นั�าไมุ�ล�ก่ห้นั0&ง ซึ่0&งเป,นัล�ก่ดอก่อาบยาพ�ษได�ถิ่�ก่ย�งมุาถิ่าก่ซึ่อก่คอนัายพลด�เรก่ไปนั�ดเด�ยวเท�านั+นั

“เฮี้�-มุ�คนัลอบย�งเราด�วยห้นั�าไมุ�” ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ร�องล&นั

คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธต�างก่ระจัายก่6าลงก่นัออก่และสอดส�ายสายตามุองห้าข�าศั0ก่ ในัท�&ส�ดเจั�าแห้�วก่2ตาไวแลเห้2นัชายฉก่รรจั7คนัห้นั0&งนั��งก่างเก่งในัเพ�ยงตวเด�ยว

ปราก่ฏิตวอย��บนัต�นัไมุ�ให้ญ�ต�นันั+นัและนั&งอย��บนัแผี�นัไมุ�ก่ระดานัสองสามุแผี�นัอย�างท�&เร�ยก่ว�านั&งห้�าง

Page 64: หมู่บ้านผีดิบ

“รบประทานัมุนัอย��นั &นั” เจั�าแห้�วร�องบอก่เจั�านัายของเขาและยก่ปHนัย�งเร2วข0+นัประทบเพ�&อจัะสงห้ารพลพรรคพวก่ก่�อก่ารร�าย

เจังก่�สข�านัห้ร�อก่�มุห้งวนัร�องห้�ามุเจั�าแห้�ว

“อย�าย�ง-อ�ายแห้�ว ให้�ก่นัจัดก่ารก่บมุนัด�ก่ว�า”

เจั�าแห้�วลดปHนัลง

“รบประทานัอาเส�&ยจัะจับเป,นัห้ร�อครบ”

เส�&ยห้งวนัห้วเราะเบา ๆ

“ใครบอก่แก่ล�ะ”

อาเส�&ยย�องเข�าไปยงต�นัไมุ�ต�นันั+นัและด0งสายเคร�&องพ�นัไฟออก่มุาเพ�&อจัะสงห้ารศัตร�แบบย�างสดด�วยเคร�&องพ�นัไฟประจั6าตวเขา

“โนั โนั” นัายพลด�เรก่ร�องห้�ามุ อย�าท6าอย�างนั+นัอ�ายห้งวนั“ ผี�ดมุนั�ษยธรรมุโว�ย ป/าเถิ่�&อนัมุาก่เก่�นัไป”

พ.อ. ก่�มุห้งวนัห้นัมุาย�+มุให้�ศัาสตราจัารย7ด�เรก่

“ก่2มุนัลอบก่ดเรานั�&ห้ว�า แล�วก่2มุนั�ษย7ขายชาต�พวก่นั�+ไมุ�ควรจัะให้�ความุเมุตตาปรานั�มุนั”

เมุ�&อเส�&ยห้งวนัเงยห้นั�าข0+นัเขาก่2แลเห้2นัมุนั�ษย7ผี�ด�บท�&อย��บนัต�นัไมุ�โยนัห้นั�าไมุ�ลงมุาพร�อมุด�วยล�ก่ธนั�ห้ลายล�ก่ แล�วมุนัก่2ช�มุ�อยอมุจั6านันั แต�เส�&ยห้งวนัไมุ�ยอมุไว�ช�ว�ตมุนั

เขาปล�อยธารเพล�งออก่ไปจัาก่ท�อเพ�ยงสามุถิ่0งห้�าว�นัาท� เท�านั�+เองมุนั�ษย7ผี�ด�บห้ร�อมุนั�ษย7ขายชาต�ก่2ถิ่�ก่ย�างสดตวด6าเป,นัตอตะโก่ ร�างของมุนัห้ล�นัลงมุาจัาก่ห้�างลอยละล�&วลงส��พ�+นัด�นัเส�ยงดงต�Jบ

“อ�ายห้งวนั” พลร�องข0+นัดง ๆ แก่นั�&ป/าเถิ่�&อนัจัร�งโว�ย“ มุนัยก่มุ�อยอมุแพ�ไมุ�มุ�ทางต�อส��แล�วแก่ยงฆ่�ามุนั”

เส�&ยห้งวนัแสยะย�+มุ

Page 65: หมู่บ้านผีดิบ

“ฆ่�าซึ่�วะ ต�อให้�พ�อมุนัห้ร�อป�/มุนัก่2ไมุ�ไว�ช�ว�ต ค�ดด�ซึ่�วะมุนัเป,นัคนัไทยเก่�ดในัผี�นัแผี�นัด�นัไทย พ�&นั�องของมุนัก่2ล�วนัเป,นัคนัไทย แต�มุนัยอมุขายชาต�ทรยศัต�อประเทศัชาต� เป,นัก่6าลงให้�ฝ่/ายศัตร�เพ�&อย0ดครองประเทศัไทย มุนั�ษย7สารเลวเช�นันั�+ไมุ�ควรมุ�ช�ว�ตให้�ห้นัก่โลก่” พ�ดจับเส�&ยห้งวนัก่2ห้นัไปมุองด�ศัพของเจั�าห้นั��มุผี��ก่�อก่ารร�ายซึ่0&งนัอนัตายอย��โคนัต�นัไมุ�ให้ญ� ถิ่�ย“ ….ไปนัรก่เถิ่อะมุ0ง”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ บ�นัพ0มุพ6าเบา ๆ

“ทาร�ณมุาก่ไปห้นั�อย ท�&ถิ่�ก่ควรจัะเอาปHนัย�งเร2วย�งมุนั”

คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ของก่องทพไทยได�เคล�&อนัท�&ต�อไปเพ�&อค�นัห้าช�องอ�โมุงค7ตามุบร�เวณห้มุ��บ�านัของพวก่มุนั�ษย7ผี�ด�บ ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ได�พ�ดว�ทย�สนัามุต�ดต�อก่บส�&นัางและพลขบตลอดจันัห้นั�วยทห้ารราบห้นั0&งห้มุวด เต�อนัให้�ระวงข�าศั0ก่จั��โจัมุโดยไมุ�ร� �ตว ถิ่0งแมุ�ฝ่/ายศัตร�แพ�เปร�ยบในัเร�&องอาว�ธ แต�ก่2ได�เปร�ยบในัทางภ�มุ�ประเทศั

ในัช&วโมุงเด�ยวก่นันั+นัเอง เส�ยงปHนัย�งเร2วก่2ดงข0+นัห้นั0&งช�ดในัระยะห้�างจัาก่คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธไมุ�เก่�นั ๑๐ เมุตร ท�ก่คนัร�บห้มุอบราบลงก่บพ�+นัด�นัและก่ล�+งตวเข�าห้าท�&ก่6าบงเท�าท�&จัะห้าได� ร.อ.นัพร�ก่ค�บห้นั�าเข�าไปยงเส�ยงปHนันั+นัอย�างก่ล�าห้าญเด2ดเด�&ยว เมุ�&อเขาส��รบก่บข�าศั0ก่ซึ่0&งไมุ�ใช�ผี�ปVศัาจั ล�ก่ชายของนั�ก่รก่2มุ�ได�ห้วาดก่ลวข�าศั0ก่เลย

ร�างของใครคนัห้นั0&งว�&งผี�านัพ� �มุไมุ�ไป แต�แล�วเมุ�&อถิ่�ก่ย�งก่ราดด�วยปHนัย�งเร2ว ชายผี��นั +นัก่2ห้ย�ดก่ารเคล�&อนัท�&ร �บห้มุอบลง ตอนันั�+เอง ร.อ. นัพก่2ล�ก่ข0+นัถิ่�อปHนัย�งเร2วอนัเป,นัอาว�ธค��มุ�อของเขาว�&งเข�าไปห้าผี��ก่�อก่ารร�ายผี��นั +นั ชายร�างเล2ก่ผีอมุโซึ่ยก่ปHนัย�งเร2วข0+นัย�ง

ร.อ. นัพ แต�บงเอ�ญก่ระส�นัขดล6า ล�ก่ชายนั�ก่รจั0งเข�าถิ่0งตวแล�วยก่พานัท�ายปHนัย�งเร2วฟาดศั�รษะเจั�าห้มุอนั&นัเต2มุแรงเก่�ด

“โพละ”

เจั�าห้มุอนั&นัมุองด�ห้นั�า ร.อ. นัพและย�+มุให้� ล�ก่ชายของนั�ก่รจั0งยก่พานัท�ายปHนัฟาดก่บาลอ�ก่คร+งห้นั0&ง

“นั�&แนั�ะ คราวนั�+อย��ละมุ0ง”

พลพรรคก่�อก่ารร�ายฟ�บห้นั�าลงก่บพ�+นัด�นัและด�เห้มุ�อนัว�าเขาส�+นัใจัตายแล�ว เพราะถิ่�ก่ต�ศั�รษะด�วยพานัท�ายปHนัย�งเร2วจันัห้วสมุองเละ

Page 66: หมู่บ้านผีดิบ

คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7ต�างเคล�&อนัท�&เข�ามุาห้า ร.อ. นัพซึ่0&งก่6าลงย�นัมุองด�ศัพชายผี��นั +นั พล.ต. พลก่อดห้ลานัชายของเขาและก่ล�าวชมุด�วยความุจัร�งใจั

“เก่�งมุาก่อ�ายห้ลานัชาย แก่ก่ล�าห้าญย�&งก่ว�าพ�อแก่มุาก่มุายนัก่ แก่ว�&งเข�าห้าข�าศั0ก่ด�วยก่ารเส�&ยงภยเส�&ยงช�ว�ต เพราะข�าศั0ก่มุ�ปHนัย�งเร2วแล�วแก่ก่2ฆ่�าอ�ายห้นั��มุผี�ด�บคนันั�+ได�”

ล�ก่ชายของนั�ก่รย�+มุอย�างภาคภ�มุ�

“เร�&องเล2ก่ครบล�ง แต�ถิ่�าให้�ผีมุส��ก่บผี�แล�วผีมุไมุ�เอาไมุ�ว�าจัะเป,นัผี�ก่ระส�อ ผี�ก่ระห้ง ห้ร�อผี�ด�บก่2ตามุ”

เจั�าแห้�วพ�ดเสร�มุข0+นัเบา ๆ

“รบประทานัค�ณนัพแนั�จัร�ง ๆ ว�&งซึ่�ก่แซึ่ก่ก่�มุศั�รษะห้ลบก่ระส�นัปHนันั�าด� รบประทานัอย�างนั�+นั�าจัะส�งไปรบท�&เว�ยตนัามุ”

ท�ก่คนัว�พาก่ษ7ว�จัารณ7ก่นัสก่คร� �ก่2เคล�&อนัท�&ต�อไป ก่ารค�นัห้าปาก่อ�โมุงค7ของพวก่ก่�อก่ารร�ายได�ก่ระท6าก่นัอย�างละเอ�ยดถิ่�&ถิ่�วนั ตอนัไห้นัมุ�ส�มุท�มุพ� �มุไมุ�ห้นัาท0บก่2ถิ่�ก่ค�นัมุาก่ก่ว�าตอนัอ�&นั ในัท�&ส�ดอาเส�&ยก่�มุห้งวนัก่2พบช�องอ�โมุงค7แห้�งห้นั0&งซึ่0&งอย��ใต�ก่อไผี�อนัห้นัาแนั�นัและพรางตาไว�เป,นัอย�างด�

“นั&นัยงไง” เส�&ยห้งวนัร�องข0+นัดง ๆ ห้นั0&งแห้�งละ“ ให้�อ�ายก่รเฝ่Nาอย��ตรงนั�+ แล�วเราห้าปาก่อ�โมุงค7ทางอ�&นัต�อไป ถิ่�าข�าศั0ก่โผีล�ข0+นัมุาก่2ให้�อ�ายก่รเผีามุนัด�วยเคร�&องพ�นัไฟ มุนัห้นั�ไปทางอ�&นัเราก่2ช�วยก่นัฆ่�ามุนัเส�ย”

นั�ก่รมุองด�เส�&ยห้งวนัอย�างเค�อง ๆ

“จัะให้�ก่นัย�นัเฝ่Nาอย��ท�&นั�&คนัเด�ยวนั�ะห้ร�อ”

“เออ” อาเส�&ยตอบเส�ยงห้นัก่ ๆ

พ.อ. นั�ก่รขมุวดค�+วย�นั

“อย��คนัเด�ยวไมุ�เอาโว�ย ก่ลวผี�”

Page 67: หมู่บ้านผีดิบ

นัายพลด�เรก่จั�ปาก่แล�วพ�ดเสร�มุข0+นั

“ผี�สางบ�าบออะไรก่นัวะ นั�&มุนัสองโมุงเช�าไมุ�ใช�สองท��มุ พระอาท�ตย7แดงโร�นั&นัเห้2นัไห้มุ”

พ.อ. นั�ก่รจั�องมุองด�ศั�รษะอนัล�านัเล�&ยนัของพ�อตาของเขา แล�วห้นัมุาย�+มุก่บนัายแพทย7ห้นั��มุ

“พระอาท�ตย7แดงแจัRโว�ยไมุ�ใช�แดงโร� แล�วก่2มุ�ก่ล�&นัต� ๆ ด�วย”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ยก่เท�าขวาเตะล�ก่เขยจัอมุทะเล�นัของท�านัเต2มุเห้นั�&ยว ท6าให้�นั�ก่รส�ดปาก่ล&นั แล�วห้นัมุาพ�ดก่บเจั�าแห้�วอย�างนัอบนั�อมุ ค�ณจั�าอย��เป,นัเพ�&อนัผีมุนัะครบ“ ”

เจั�าแห้�วท6าคอย�นัก่ล�นันั6+าลายเอ�Dอก่

“รบประทานัอย�าพ�ดก่บผีมุอย�างนั�+เลยครบ เร�ยก่ผีมุว�าอ�ายแห้�วตามุเด�มุด�ก่ว�า”

นัายพลด�เรก่พ�ดตดบท

”ไปโว�ยพวก่เรา แยก่ย�ายก่นัไปด�ก่ว�าและต�ดต�อก่นัทางว�ทย� อย�าตะโก่นัเร�ยก่ก่นัเป,นัอนัขาด อ�ายแห้�วอย��ก่บอ�ายก่รท�&นั�& ถิ่�าข�าศั0ก่ข0+นัมุาทางช�องอ�โมุงค7นั�+ก่2สงห้ารมุนัเส�ย”

เจั�าแห้�วท6าตาปร�บ ๆ ห้นัมุาถิ่ามุเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ พ�ดเส�ยงเบา ๆ

“รบประทานัวนันั�+วนัพระใช�ไห้มุครบ”

“วนัโก่นัโว�ย วนันั�+ข0+นั ๑๔ ค6&า พร� �งนั�+ถิ่0งจัะวนัพระ”

เจั�าแห้�วย�+มุออก่มุาได�

“รบประทานัค�อยยงช&วห้นั�อย ถิ่�าเป,นัวนัโก่นั ผีมุจัะได�ไมุ�ต�องนั0ก่ถิ่0งเร�&องบาปก่รรมุ

รบประทานัผีมุย�งไมุ�ให้�เห้ล�อแมุ�แต�คนัเด�ยว”

นั�ก่รก่บเจั�าแห้�วถิ่�ก่ท�+งไว� ณ ท�&นั +นั พล.ต. พลเด�นันั6าห้นั�าเพ�&อนัเก่ลอท+งสองก่บส�&สห้ายห้นั��มุและเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ค�นัห้าช�องอ�โมุงค7ต�อไป ต�างคนัต�างก่ระจัายก่6าลงก่นัต�อไป เพ�ยงคร� �เด�ยวก่2มุ�ก่ารต�ดต�อก่นัทางว�ทย�สนัามุ ปราก่ฏิว�า ร.อ. ด6ารงได�ค�นัพบช�องอ�โมุงค7แห้�งท�&สอง อย��ในัพ� �มุไมุ�อนัห้นัาท0บด�านัห้ลงห้มุ��บ�านั เมุ�&อเขารายงานัทางว�ทย�

Page 68: หมู่บ้านผีดิบ

สนัามุให้�นัายพลด�เรก่ทราบ ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ก่2พาพรรคพวก่ของเขามุาท�&อ�โมุงค7แห้�งนั+นัและออก่ค6าส&งด�วยวาจัา

“ด�แล�วด6ารง แก่ก่บพนัสเฝ่Nาอ�โมุงค7นั�+ไว� พวก่เราจัะช�วยก่นัห้าอ�โมุงค7อ�&นั ๆ อ�ก่ต�อไป

มุนัควรมุ�อย�างนั�อยอ�ก่สองสามุแห้�งเพ�&อสะดวก่ในัก่ารเคล�&อนัย�ายห้ร�ออพยพห้ลบห้นั�ภย”

จันัก่ระท&ง ๙.๐๐ นั. เศัษ คณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธก่2ค�นัพบปาก่ช�องอ�โมุงค7รวมุส�&แห้�งด�วยก่นั แต�ละแห้�งอย��ห้�างก่นัเก่�อบ ๕๐ เมุตรและถิ่�ก่พรางตาอย�างมุ�ดช�ด เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ วางแผีนัท6าลายข�าศั0ก่ท�&อย��ในัอ�โมุงค7ทนัท� เป,นัอนัว�านั�ก่รก่บเจั�าแห้�วคอยสงห้ารข�าศั0ก่อย��ท�&ช�องแรก่ ร.อ. พนัสก่บ ร.อ. ด6ารงอย��ช�องท�&สอง ร.อ. นัพและ ร.อ. สมุนั0ก่อย��ช�องท�&สามุ พลก่บเส�&ยห้งวนัอย��ช�องท�&ส�& เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ได�ต�ดต�อก่บคณะพรรคของท�านัโดยทางว�ทย�สนัามุ แล�วท�านัก่2ออก่ค6าส&งให้�พลก่บเส�&ยห้งวนัเร�&มุต�นัท6าลายอ�โมุงค7ของข�าศั0ก่ได�

ระเบ�ดมุ�อล�ก่ห้นั0&งถิ่�ก่ขว�างเข�าไปในัอ�โมุงค7นั+นัแล�วก่2มุ�เส�ยงระเบ�ดดงสนั&นัห้ว &นัไห้ว

ทนัใดนั+นัเองเส�&ยห้งวนัก่2ก่ราดปHนัย�งเร2วเข�าไปในัอ�โมุงค7นั+นั เมุ�&อพวก่ก่�อก่ารร�ายถิ่�ก่โจัมุต�โดยไมุ�ร� �ตวเช�นันั�+มุนัก่2เส�ยขวญว�&งพล�านั ห้วห้นั�าของมุนัตะโก่นัส&งพลพรรคห้นั�ไปข0+นัทางปาก่อ�โมุงค7ท�&นั�ก่รก่บเจั�าแห้�วเฝ่Nาอย��

พ.อ. นั�ก่รถิ่�อห้มุ�อเคร�&องพ�นัไฟเตร�ยมุพร�อมุ พอแลเห้2นัตวข�าศั0ก่ท�&ก่6าลงแก่�งแย�งก่นัออก่มุานัอก่อ�โมุงค7 นั�ก่รก่2ฉ�ดเคร�&องพ�นัไฟเข�าใส�ทนัท�

“ฟ� /ด…….”

ธารเพล�งอนัร�อนัแรงพ� �งลงไปในัอ�โมุงค7เป,นัสาย พวก่ก่�อก่ารร�ายห้ลายคนัถิ่�ก่ไฟเผีาก่2ร�องโอดครวญและล�มุลงส�+นัใจัตาย บางคนัตก่ตะล0งย�นันั�&งเฉยก่2เลยตก่เป,นัเห้ย�&อพระเพล�งด�วย เจั�าแห้�วยก่ปHนัย�งเร2วข0+นัประทบก่ราดก่ระส�นัเข�าใส�ข�าศั0ก่อย�างไมุ�ปรานั� ศัพของสมุาช�ก่ผี��ก่�อก่ารร�ายล�มุตายเก่ล�&อนัก่ลาดและทบถิ่มุก่นั ท�&เห้ล�อตายร�บห้นั�ไปห้าทางข0+นัจัาก่อ�โมุงค7ทางอ�&นั

โดยค6าส&งของนัายพลด�เรก่ ระเบ�ดควนัพ�ษห้ลายล�ก่ถิ่�ก่ท�+งลงไปในัอ�โมุงค7ท+งส�&ช�อง

ท6าให้�ข�าศั0ก่แตก่พ�ายระส6&าระสาย โผีล�ข0+นัมุาทางไห้นัก่2ถิ่�ก่ก่ราดด�วยปHนัย�งเร2วห้ร�อถิ่�ก่ฉ�ดด�วยเคร�&องพ�นัไฟ ช�องอ�โมุงค7สองแห้�งพงทลายราบด�วยอ6านัาจัระเบ�ดมุ�อ เห้ล�ออ�ก่สองแห้�งคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธคอยย�งก่ราดไว�

Page 69: หมู่บ้านผีดิบ

เส�ยงปHนัสงบเง�ยบลงแล�ว คณะพรรคส�&สห้ายก่บล�ก่ ๆ ของเขาพร�อมุด�วยเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วต�างมุารวมุก่6าลงก่นั ณ จั�ดจั�ดห้นั0&งตามุค6าส&งของนัายพลด�เรก่

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่วาดสายตามุองไปรอบ ๆ บร�เวณนั+นัและก่ล�าวถิ่ามุศัาสตราจัารย7ด�เรก่อย�างเป,นังานัเป,นัก่ารว�า

“แก่แนั�ใจัห้ร�อว�าอ�ายพวก่ก่�อก่ารร�ายท�&อย��ในัอ�โมุงค7ใต�ด�นัจัะตายห้มุด”

“ออไรR ออไรR ระเบ�ดไอพ�ษของผีมุนั+นัมุ�อ6านัาจัท6าลายช�ว�ตอย�างร�นัแรง ควนัเคมุ�จัะระเห้ยไปท&วใต�ด�นัอย�างรวดเร2ว พวก่ก่�อก่ารร�ายส�ดเข�าไปเพ�ยงนั�ดเด�ยวระบบห้วใจัของมุนัก่2จัะห้ย�ดท6างานั ผีมุมุ&นัใจัว�าพวก่ก่�อก่ารร�ายท�&อย��ใต�ด�นัคงตายห้มุด”

พ.อ. นั�ก่รก่ล�าวถิ่ามุข0+นัเบา ๆ

“แล�วพวก่แมุงก่ระชอนัล�ะมุนัจัะตายไห้มุห้มุอ”

นัายพลด�เรก่ห้วเราะห้0 ๆ

“อาจัจัะตายห้ร�อไมุ�ตายก่2ได�” พ�ดจับเขาก่2ห้นัมุาทางล�ก่ชายของเขา ด6ารง“ แก่เอาระเบ�ดเวลาต�ดตวมุาด�วยห้ร�อเปล�า”

“เอามุาครบ เป,นัระเบ�ดขนัาดเล2ก่แต�ใช�ด�นัระเบ�ดแรงส�งแบบ ด6ารง“ ๑๑“ ผีมุเอาต�ดก่ระเป\ามุาห้นั0&งล�ก่” แล�วศัาสตราจัารย7ด6ารงก่2ล�วงก่ระเป\าก่างเก่งข�างขวาห้ย�บวตถิ่�ขนัาดซึ่องบ�ห้ร�&ช�+นัห้นั0&งออก่มุา ร�ปลก่ษณะของมุนัคล�าย ๆ ก่บเคร�&องรบว�ทย�ทรานัซึ่�สเตอร7 นั�&ไงครบพ�อ“ ”

“ออไรR จัดก่ารข�ดห้ล�มุเล2ก่ ๆ ให้�ล0ก่ประมุาณสองฟ�ตและเอาระเบ�ดเวลายดลงไปในัห้ล�มุต+งชนัวนัระเบ�ดภายในั ๕ นัาท� แก่ก่บเพ�&อนั ๆ ช�วยก่นัซึ่� พ�อต�องก่ารบงส�วนับนัของอ�โมุงค7เพ�&อจัะได�ฝ่4งพวก่ข�าศั0ก่และอ�โมุงค7เห้ล�านั�+จัะได�ใช�ก่ารไมุ�ได�อ�ก่”

นัายพลด�เรก่ปล�อยให้�ส�&สห้ายห้นั��มุท6าห้นั�าท�&ระเบ�ดรงใต�ด�นัของมุนั�ษย7ผี�ด�บ เขาพาเพ�&อนัเก่ลอท+งสามุและเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่บเจั�าแห้�วเด�นัส6ารวจัพ�+นัท�&และค�นัห้าข�าศั0ก่ต�อไป ท�ามุก่ลางความุสงบเง�ยบ ได�ย�นัแต�เส�ยงลมุพดและเส�ยงนัก่ร�อง คณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วเด�นัห้�างจัาก่ก่นัพอสมุควร อาเส�&ยก่�มุห้งวนัเด�นัล�าห้ลงพยายามุใช�สายตาของเขาให้�เป,นัประโยชนั7ซึ่0&งเขาเช�&อว�าอาจัจัะมุ�ข�าศั0ก่แอบซึ่�อนัอย��ตามุบร�เวณนั�+

Page 70: หมู่บ้านผีดิบ

ความุคาดคะเนัของเส�&ยห้งวนัถิ่�ก่ต�องแล�ว พลพรรคของพวก่ก่�อก่ารร�ายคนัห้นั0&งห้ลบซึ่�อนัตวอย��ในัส�มุท�มุพ� �มุไมุ�อนัห้นัาท0บ เจั�าห้มุอนั�&รอดตายและห้ลบห้นั�ข0+นัมุาจัาก่อ�โมุงค7เห้มุ�อนัก่บมุ�ปาฏิ�ห้ารย7 มุนัมุ�อาว�ธค��มุ�อค�อมุ�ดพก่คล�ายก่บมุ�ดพลร�มุ มุนัร� �ด�ว�าพรรคพวก่ของมุนัได�เส�ยช�ว�ตไปห้มุดแล�ว เจั�าห้นั��มุผี��ทรยศัต�อประเทศัชาต�และมุ�ร�ปร�างผีอมุบาง เพราะขาดอาห้าร ซึ่� �มุซึ่�อนัตวอย��ในัพ� �มุไมุ�และตดส�นัใจัเด2ดขาดท�&จัะสงห้าร พ.อ. ก่�มุห้งวนัซึ่0&งเด�นัอย��ล�าห้ลง เมุ�&ออาเส�&ยเด�นัคล�อยไป มุนั�ษย7ผี�ด�บก่2ย�องออก่มุาจัาก่พ� �มุไมุ�ใบบง และว�&งเข�าไปตวดรดคอเส�&ยห้งวนัด�วยท�อนัแขนัซึ่�าย เส�&ยห้งวนัห้ย�ดชะงก่และแข2งตวไว� ยก่ศัอก่ขวาก่ระแทก่ไปข�างห้ลงเต2มุเห้นั�&ยว ถิ่�ก่ซึ่�&โครงเจั�าห้มุอนั&นัดงอDก่ พลพรรคของพวก่ก่�อก่ารร�ายมุ�ความุร� �ส0ก่เห้มุ�อนัก่บว�าซึ่�&โครงของมุนัห้ก่ไปห้ลายซึ่�& ความุเจั2บปวดท6าให้�มุนัห้มุดเร�&ยวแรงปล�อยมุ�ดห้ล�ดจัาก่มุ�อและขมุวดค�+วนั�&วห้นั�า เส�&ยห้งวนัย�นันั�&งเฉย ความุร� �ส0ก่บอก่ตวเองว�า ผี��ท�&บงอาจัลJอคคอเขานั+นัห้มุดก่6าลงวงชาไปแล�ว เพราะถิ่�ก่ศัอก่ก่ลบของเขานั&นัเอง

“เฮี้�ย อ�ายห้นั�… มุ0งนั�ะนัก่ย�โดข+นัไห้นัวะ ร� �ไห้มุว�าก่�นั�&นั�ะห้วดเข2มุขดด6ามุาห้นั0&งโห้ลแล�ว”

พ�ดจับอาเส�&ยก่2แสดงว�ชาย�โดท��มุเจั�าห้นั��มุผี��นั +นัข�ามุศั�รษะเขาลงไปนัอนัแอ�งแมุ�งอย��บนัพ�+นัด�นั พอศัตร�ล�ก่ข0+นันั&ง อาเส�&ยก่2ปราดเข�าเตะด�วยเท�าขวาถิ่�ก่คางอย�างเห้มุาะเจัาะเส�ยงดงพล2อค เท�านั�+เองสมุาช�ก่ผี��ก่�อก่ารร�ายก่2ผีงะห้งายล�มุลงเห้ย�ยดยาว

พล นั�ก่ร นัายพลด�เรก่และเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่บเจั�าแห้�วต�างว�&งเห้ยาะ ๆ เข�ามุาห้าด�วยความุเป,นัห้�วงก่�มุห้งวนั ขณะนั�+เจั�าแห้�วสะพายเคร�&องพ�นัไฟของอาเส�&ยไว�ข�างห้ลง

นัายพลด�เรก่ร�องห้�ามุเส�ยงห้ลง เมุ�&อแลเห้2นัเส�&ยห้งวนัยก่ปHนัพก่ ๑๑ มุมุ. ข0+นัจั�องเจั�าห้นั��มุผี��นั +นั

“อย�า อย�าย�งโว�ย… ” พอส�+นัเส�ยงนัายพลด�เรก่ เส�ยงก่ระส�นั ๑๑ มุมุ. ก่2ระเบ�ดล&นั

ก่ระส�นันัดนั+นัทะล�อก่ผี��ก่�อก่ารร�ายออก่ทางเบ�+องห้ลง

“ท6าไมุแก่ทาร�ณอย�างนั�+อ�ายห้งวนั”

อาเส�&ยห้วเราะเส�ยงก่งวานั

“ทาร�ณห้ร�อเพ�&อนั พวก่เราควรจัะห้ย�บย�&นัความุก่ร�ณาของเราให้�อ�ายพวก่มุนั�ษย7ขายชาต�อ�ก่ยงง+นัห้ร�อ แก่ก่2ร� �ด�แล�วว�าก่ารส��รบก่บพวก่ก่�อก่ารร�ายไมุ�ผี�ดอะไรก่บเราส��ก่บสตว7ป/า ถิ่�าเราพลาดพล+งมุนัก่2ฆ่�าเราแบบสงห้ารโห้ด”

Page 71: หมู่บ้านผีดิบ

พล.ต. พลเห้2นัพ�องด�วย

“จัร�งของมุนัห้มุอ อ�ายห้งวนัท6าถิ่�ก่แล�วท�&ใช�ว�ธ�ย�งท�+งเช�นันั�+ พวก่ก่�อก่ารร�ายเคยลาก่ตวคร�ประชาบาลออก่มุาจัาก่ห้�องเร�ยนัขณะท�&เขาก่6าลงสอนันัก่เร�ยนั แล�วก่2ย�งท�+งต�อห้นั�าล�ก่ศั�ษย7ค�อเด2ก่ตวเล2ก่ ๆ โดยไมุ�ยอมุฟ4งค6าอ�อนัวอนัของเด2ก่ ๆ เห้ล�านั+นั ชาวห้มุ��บ�านัไห้นัไมุ�ร�วมุมุ�อก่บมุนั มุนัก่2ใช�ว�ธ�ย�งท�+งห้ร�ออย�างนั�อยก่2เผีาห้มุ��บ�านัให้�พ�นัาศัไป

ห้ลงจัาก่ได�ย0ดทรพย7ส�นัเง�นัทองและเสบ�ยงอาห้ารไปจันัห้มุดส�+นั”

นั�ก่รมุองด�ศัพผี��ก่�อก่ารร�ายแล�วยก่มุ�อขวาตบบ�าเส�&ยห้งวนัค�อนัข�างแรง

“แก่เก่�งจัร�ง ๆ” นั�ก่รพ�ดย�+มุ ๆ แก่ยงก่ล�าห้าญชาญชยอย��เห้มุ�อนัก่บว�าแก่ยงห้นั��มุ“

แนั�นั ท+งส�ข�มุเย�อก่เย2นัและทรนัง อย�างนั�+เขาเร�ยก่ว�าชาต�อาชาไนัย”

ก่�มุห้งวนัย�+มุแก่�มุแทบแตก่

“ถิ่0งอย�างนั+นัเช�ยวห้ร�อ”

นั�ก่รพยก่ห้นั�า

“อ�อ ก่นัค�ดว�าก่นัยก่ย�องให้�แก่เป,นัชายชาต�อาชาไนัยนั+นัเห้มุาะสมุแล�ว… ” แล�วเขาก่2ห้นัมุาทางพลและศัาสตราจัารย7ด�เรก่ ด�ห้นั�าอ�ายห้งวนัซึ่�วะ“ ห้นั�ามุนัเห้มุ�อนัมุ�าไมุ�มุ�ผี�ด จัมุ�ก่ก่2เห้มุ�อนัมุ�า ห้�ย�&งเห้มุ�อนัให้ญ� โดยเฉพาะปาก่อ�ายห้งวนัไมุ�ผี�ดอะไรก่บปาก่มุ�าเลย

นั�&แห้ละก่นัถิ่0งว�าอ�ายห้งวนัค�อชายชาต�อาชาไนัย”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ห้วเราะก่�าก่และพ�ดเสร�มุข0+นั

“อาชาไนัยแปลว�าก่6าเนั�ดด� ตระก่�ลด� ร� �รวดเร2ว ฝ่Iก่ห้ดมุาด�แล�ว เช�นับ�ร�ษอาชาไนัยห้ร�อมุ�าอาชาไนัย ฉนัมุองไมุ�เห้2นัเลยว�าห้นั�าอ�ายห้งวนัจัะเห้มุ�อนัมุ�า”

เส�&ยห้งวนัย�+มุนั�อยย�+มุให้ญ� ก่�อนัท�&ใครจัะพ�ดอะไร เส�ยงระเบ�ดเวลาก่2ดงข0+นัในัระยะห้�างจัาก่เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วประมุาณ ๑๕๐ เมุตร

“ต�มุมุมุ”

ระเบ�ดเวลาล�ก่เล2ก่ท6าให้�พ�+นัด�นัเห้นั�ออ�โมุงค7พงทลายราบลงไปทบถิ่มุศัพพวก่ก่�อก่ารร�ายนับจั6านัวนัไมุ�ต6&าก่ว�า ๑๐๐ คนั แต�มุนั�ษย7ขายชาต�เห้ล�านั+นัได�ตายเส�ยก่�อนัแล�วเพราะถิ่�ก่ระเบ�ดไอพ�ษ ถิ่�ก่ย�งด�วยปHนัย�งเร2วและถิ่�ก่ฉ�ดด�วยเคร�&องพ�นัไฟ

Page 72: หมู่บ้านผีดิบ

คณะพรรคส�&สห้ายต�างแลเห้2นันัายทห้ารห้นั��มุท+งส�&คนัพาก่นัเด�นัรวมุก่ล��มุตรงเข�ามุา

“เร�ยบร�อยแล�วครบพ�อ” ศัาสตราจัารย7ด6ารงก่ล�าวก่บบ�ดาของเขา ผีมุก่บเพ�&อนั“ ๆ

ได�ช�วยก่นัระเบ�ดรงใต�ด�นัของมุนัแล�ว”

ร.อ. สมุนั0ก่ช�+มุ�อไปท�&ศัพของพวก่ก่�อก่ารร�ายแล�วถิ่ามุเส�&ยห้งวนัเบา ๆ ในัท�าทางท�&สนัใจัไมุ�นั�อย

“ใครฆ่�ามุนัครบเต�&ย”

อาเส�&ยวางท�าอย�างภาคภ�มุ�

“ใครล�ะ ก่2เต�&ยนั�ะซึ่�… มุนัแอบอย��ในัพ� �มุไมุ�และย�องเข�ามุาล2อคคอเต�&ย เต�&ยก่2เลยแสดงท�าย�โดแล�วเตะซึ่6+า ล�อด�วยปHนัพก่ไปอ�ก่นัดห้นั0&งเท�งท0งไปเลย”

ร.อ. สมุนั0ก่ล�มุตาโพลง ห้นัไปมุองด�เพ�&อนัเก่ลอท+งสามุแล�วก่ล�าวข0+นัดง ๆ

“เต�&ยก่นัยอดคนัโว�ย อาจัจัะได�เห้ร�ยญก่ล�าห้าญก่2ได� ช�วยตบมุ�อให้�เก่�ยรต�เต�&ยก่นัห้นั�อยเถิ่อะวะ”

ส�&สห้ายห้นั��มุต�างตบมุ�อข0+นัพร�อมุ ๆ ก่นั ท6าให้�เจั�าแห้�วพลอยผีสมุโรงตบมุ�อก่บเขาด�วย เส�&ยห้งวนัท6าห้นั�าคร0&งย�+มุคร0&งแห้ยแล�วตวาดแว2ด

“พอแล�วโว�ย”

เส�ยงห้วเราะดงข0+นัอย�างพร�อมุเพร�ยงก่นั พล.ต.พลถิ่ามุศัาสตราจัารย7ด�เรก่ว�า

“เอายงไงต�อไปห้มุอ”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ห้นัมุาขอความุเห้2นัจัาก่พ�อตาของเขา

“ว�ายงไงครบค�ณพ�อ”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ นั�&งค�ดสก่คร� �

“ก่ลบไปท�&ห้นั�วยยานัยนัต7ของเราเถิ่อะ แล�วก่2รายงานัทางว�ทย�ให้�ก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดทราบ เท�าท�&เราปะทะก่บผี��ก่�อก่ารร�ายและเราได�สงห้ารมุนัเก่ล�+ยง”

Page 73: หมู่บ้านผีดิบ

พ.อ. นั�ก่รซึ่�อนัย�+มุไว�ในัห้นั�า

“สงห้ารมุนัเก่ล�+ยงห้ร�อครบ ค�ณพ�อแนั�ใจัห้ร�อว�าพวก่มุนัตายเก่ล�+ยง”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ จั�ปาก่

“อย�านั�าอ�ายก่ร ไมุ�ใช�เวลาท�&เราจัะสพยอก่ห้ยอก่ล�อก่นัโว�ย เด�Qยวจัะเก่�ดย�งก่นัข0+นัในัห้มุ��พวก่เราก่นัเอง ไปท�&ห้นั�วยยานัยนัต7ของเราเถิ่อะ เราควรจัะเคล�&อนัย�ายต�อไปเพ�&อช�วยเห้ล�อชาวบ�านัในัท�องถิ่�&นัก่นัดารตามุแผีนัของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด”

นัายพลด�เรก่ห้นัมุารบเคร�&องรบส�งว�ทย�สนัามุจัาก่เจั�าแห้�วและพ�ดต�ดต�อก่บ

ร.ท.สามุารถิ่

“ฮี้ลโห้ล ห้วห้นั�าห้นั�วยต�องก่ารพ�ดก่บผี��ห้มุวด ได�ย�นัไห้มุสามุารถิ่ ได�ย�นัแล�วตอบด�วย”

“ได�ย�นัแล�วครบอาจัารย7 ผีมุและทห้ารในับงคบบญชาได�รวมุก่6าลงอย��ทางห้ลงห้มุ��บ�านัครบ”

“ออไรR ด�มุาก่ผี��ห้มุวด ถิ่อนัก่6าลงไปท�&ห้นั�วยยานัยนัต7เด�Qยวนั�+ เพ�&อเตร�ยมุเคล�&อนัท�&ต�อไป ก่ารส��รบระห้ว�างเราก่บพวก่ผี�ด�บส�+นัส�ดลงแล�ว พวก่มุนัถิ่�ก่เราฆ่�าตายห้มุด เล�ก่ก่นันัะผี��ห้มุวด”

ในัเวลา ๑๑.๐๐ นั. วนันั+นัเอง ห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ซึ่0&งมุ�พล.ท. ด�เรก่ ณรงค7ฤทธ�Xเป,นัห้วห้นั�าห้นั�วยก่2ได�เด�นัทางออก่จัาก่ห้มุ��บ�านัห้มุาก่มุ�วงบ�ก่ป/าฝ่/าดงต�อไป บางแห้�งขบวนัรถิ่ก่2ต�องแล�นัข�ามุล6าธารต�+นั ๆ ก่ารเด�นัทางทอดนั�+มุ��งตรงไปยงจั�ดท�& ๒๓ ค�อบ�านัห้นัองบวและคงจัะถิ่0งจั�ดห้มุายนั�+ประมุาณ

๑๖.๐๐ นั. แต�รถิ่บรรท�ก่คนัห้นั0&งซึ่0&งเป,นัรถิ่เอ2ก่ซึ่เรย7เคล�&อนัท�&เก่�ดอ�บต�เห้ต�เพลาห้ก่

ขบวนัเด�นัทางจั0งต�องห้ย�ดในับร�เวณป/าโปร�งท�&เช�งเขาล�ก่ห้นั0&ง ท�ามุก่ลางความุร�อนัอบอ�าวของอาก่าศัในัตอนับ�าย ๑๔.๐๐ นั.

“เจั�านัสและเจั�ารง…” นัายพลด�เรก่ก่ล�าวก่บนัายทห้ารห้นั��มุท+งสอง แก่สองคนัช�วย“

ก่นัซึ่�อมุเพลารถิ่คนันั+นัและเร�ยก่พลขบมุาช�วย อย�าปฏิ�เสธเป,นัอนัขาดว�าซึ่�อมุไมุ�ได� ก่ารซึ่�อมุเพลารถิ่เป,นัเร�&องเล2ก่ไมุ�ยาก่ล6าบาก่อะไร”

Page 74: หมู่บ้านผีดิบ

ศัาสตราจัารย7ด6ารงนัก่ว�ทยาศัาสตร7ผี��ย�&งให้ญ�ย�+มุให้�บ�ดาของเขา

“ซึ่�อมุนั�ะซึ่�อมุได�ครบพ�อ เพราะเรามุ�เคร�&องมุ�อซึ่�อมุมุาพร�อมุ ช�+นัส�วนัอะไห้ล�ก่2เตร�ยมุมุามุาก่มุาย แต�ว�า ผีมุก่บอ�ายนัสจัะต�องใช�เวลาซึ่�อมุไมุ�ต6&าก่ว�า… ๓ ช&วโมุง”

“ออไรR ซึ่�อมุให้�ได�ก่2แล�วก่นั เราจัะพก่ผี�อนัก่นัอย��ท�&นั�&แห้ละ”

พล.ต. พลส&งให้�ขบวนัรถิ่ท+งห้มุดจัอดเป,นัแถิ่วห้นั�าก่ระดานัเร�ยงเด�&ยว เว�นัระยะห้�างจัาก่ก่นัพอสมุควรและส&งให้� ร.ท. สามุารถิ่ส�งทห้ารไปลาดตระเวณรอบ ๆ จัดยามุรก่ษาก่ารณ7ให้�เข�มุแข2งปNองก่นัพวก่ก่�อก่ารร�ายจั��โจัมุโดยไมุ�ร� �ตว

ระห้ว�างท�&พก่ซึ่�อมุเพลารถิ่บรรท�ก่คนันั+นั ส�&นัางห้ร�อพยาบาลพ�เศัษได�ถิ่�อโอก่าสลงจัาก่รถิ่มุาร�วมุสนัทนัาก่บคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและว�ทยาศัาสตร7อย�างสนั�ก่สนัานั

ประไพค�ยจั�อว�าก่ารปฏิ�บต�ห้นั�าท�&เช�นันั�+ต�&นัเต�นัด�มุาก่ ห้ล�อนัก่บเพ�&อนั ๆ ได�ช�วยก่นัระดมุย�งพวก่มุนั�ษย7ผี�ด�บจัาก่ก่ารปะทะก่นัเมุ�&อค�นันั�+

จันัก่ระท&ง ๑๕.๐๐ นั.

ร.ท. สามุารถิ่ผี��บงคบห้มุวดทห้ารราบได�เด�นัเข�ามุาห้าคณะผี��เช�&ยวชาญก่ารอาว�ธและส�&นัาง ซึ่0&งนั&งพก่ผี�อนัอย��บนัเนั�นัด�นัใต�ต�นัไมุ�ให้ญ�ต�นัห้นั0&ง นัายทห้ารห้นั��มุห้ย�ดย�นัช�ดเท�าตรงยก่มุ�อวนัทยห้ตถิ่7นัายพลด�เรก่แล�วรายงานัให้�เขาทราบ

“อาจัารย7ครบ ผีมุพาทห้ารไปลาดตระเวนัทางท�ศัตะวนัออก่ห้�างจัาก่ขบวนัรถิ่ของเราประมุาณ ๖๐๐ เมุตร ผีมุได�พบห้มุ��บ�านัของชาวบ�านัป/ารวมุ ๑๐ ห้ลงครบ เป,นัห้มุ��บ�านัเล2ก่ ๆ และสร�างแบบก่ระท�อมุ”

นัายพลด�เรก่พยก่ห้นั�ารบทราบ

“ง+นัเรอะ มุ�พวก่ชาวบ�านัป/าอย��ประมุาณก่�&คนั”

“เท�าท�&ผีมุเห้2นั ไมุ�เก่�นั ๑๕ คนั ครบ นัอก่นั+นัคงจัะเข�าป/าล0ก่เพ�&อล�าสตว7ห้ร�อเก่2บของป/าขายอนัเป,นัอาช�พของเขา”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่นั�&งอ0+งไปสก่คร� �

“เขาแสดงความุร� �ส0ก่ต�อเธออย�างไรบ�าง สามุารถิ่”

Page 75: หมู่บ้านผีดิบ

“ให้�ก่ารต�อนัรบเป,นัอย�างด�ครบอาจัารย7 เขาบอก่ว�าได�เห้2นัทห้ารไทยแล�วอบอ��นัใจัเห้ล�อเก่�นั แต�ว�าพวก่ชาวบ�านัป/าเห้ล�านั�+แปลก่มุาก่ครบอาจัารย7”

“แปลก่ยงไงห้ลานัชาย” เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ถิ่ามุอย�างสนัใจั

ผี��บงคบห้มุวดเปล�&ยนัสายตามุาท�&ท�านัเจั�าค�ณและพ�ดนัอบนั�อมุ

“ท�&ก่ระผีมุว�าแปลก่ก่2ค�อ แต�ละคนัเห้มุ�อนัคนัพ�ก่ารห้ร�อท�พพลภาพขอรบ บางคนัเท�าท+งสองข�างให้ญ�โตไมุ�ผี�ดก่บเท�าช�าง บางคนัตามุเนั�+อตามุตวเป,นัเก่ล2ดคล�ายก่บง�ห้ลามุห้ร�อง�เห้ล�อมุ บางคนัห้นั�ายาวเห้มุ�อนัจัระเข�”

พ.อ. นั�ก่รเผี�นัพรวดล�ก่ข0+นัย�นั

“รวยแนั�แล�วก่� เราได�มุาพบแห้ล�งของมุนั�ษย7ประห้ลาดแล�ว พาไปก่ร�งเทพ ฯ ออก่งานัภ�เขาทองปVนั�+ได�เง�นัจัมุไปเลย เราเพ�ยงแต�โฆ่ษณาว�าช�างก่ลบชาต�มุาเป,นัมุนั�ษย7 ง�เห้ล�อมุก่ลบชาต�เป,นัคนัและชาละวนัจัอมุตะเข�ก่ลบชาต�มุาเก่�ดเป,นัมุนั�ษย7”

เส�ยงจั�อก่แจั�ก่จัอแจัดงข0+นัทนัท� ท�ก่คนัต�างล�ก่ข0+นัย�นัและซึ่ก่ถิ่ามุรายละเอ�ยดจัาก่

ร.ท.สามุารถิ่ พล.ต. พลก่ล�าวก่บนันัทาว�า

“นันัก่บเพ�&อนั ๆ เด�นัไปท�&ห้มุ��บ�านันั+นัไห้มุล�ะ ไปด�มุนั�ษย7ประห้ลาดพวก่นั+นัตามุท�&ผี��ห้มุวดเขาเล�าให้�ฟ4ง”

นันัทาห้นัมุาถิ่ามุคณะพรรคของห้ล�อนั

“ไปไห้มุคะ”

นัวลลออส&นัศั�รษะปฏิ�เสธ

“ไมุ�ล�ะค�ะค�ณนันั ไมุ�ใช�เร�&องประห้ลาดมุห้ศัจัรรย7อะไร คนัเห้ล�านั�+มุ�ร�างก่ายพ�ก่ลพ�ก่ารผี�ดก่ว�ามุนั�ษย7ธรรมุดาก่2เนั�&องจัาก่ก่รรมุเก่�าของเขา เห้2นัแล�วก่2อดเวทนัาไมุ�ได�”

ประไพพ�ดเสร�มุข0+นั

“ใครก่2ไมุ�อยาก่พบเห้2นัค�ะ”

เส�&ยห้งวนัพ�ดโพล�งข0+นั

Page 76: หมู่บ้านผีดิบ

“พวก่ค�ณไมุ�สนัใจัก่2อย��ท�&นั�& ผีมุก่บเพ�&อนั ๆ และค�ณอาจัะไปด�ให้�เห้2นัเท2จัจัร�ง อย�างนั�อยก่2คงจัะได�ความุร� �ในัเร�&องเก่�&ยวก่บชาต�นั�+ชาต�ห้นั�าห้ร�อชาต�ก่�อนัก่บชาต�นั�+”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวข0+นัว�า

“จัร�งของแก่อ�ายห้งวนั ความุร� �ท�&เก่�ดจัาก่ประสบก่ารณ7นั+นัมุ�ประโยชนั7มุาก่ มุนั�ษย7ท�&มุ�เท�าเป,นัเท�าช�างก่2เนั�&องจัาก่ก่รรมุนั&นัเอง”

คณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�ว ต�างพาก่นัเด�นัรวมุก่ล��มุไปจัาก่ท�&นั +นั โดยมุ� ร.ท.สามุารถิ่เป,นัผี��นั6าทางและทห้ารราบอ�ก่ ๓ คนั แต�งเคร�&องสนัามุสวมุห้มุวก่เห้ล2ก่ สองคนัถิ่�อปHนัเล2ก่ยาวสวมุดาบ คนัห้นั0&งสะพายปHนัย�งเร2ว ส�วนัผี��บงคบห้มุวดห้นั��มุมุ�อาว�ธประจั6าตวค�อปHนัพก่ ๑๑ มุมุ. บรรจั�ไว�ในัซึ่องปHนั

ท�ก่คนัเด�นัผี�านัภ�มุ�ประเทศัซึ่0&งเป,นัป/าละเมุาะ บางแห้�งก่2มุ�ต�นัไมุ�ข0+นัห้นัาท0บ บางแห้�งก่2เป,นัป/าไผี�ห้นัาแนั�นั เมุ�&อผี�านัห้นัองนั6+าเล2ก่ ๆ แห้�งห้นั0&งไปประมุาณ ๑๐๐ เมุตร เศัษ

ร.ท.สามุารถิ่ก่2พาคณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วบ�ก่เข�าไปในัห้มุ��ไมุ�เบญจัพรรณแห้�งห้นั0&ง แต�แล�ว ร.ท. สามุารถิ่ก่2ห้ย�ดชะงก่ ท6าให้�ท�ก่คนัห้ย�ดเคล�&อนัท�&เช�นัเด�ยวก่นั

นัยนั7ตาของนัายทห้ารห้นั��มุล�มุโพลง ก่�ร�ยาท�าทางของเขาเต2มุไปด�วยความุต�&นัเต�นัมุห้ศัจัรรย7ใจั ผี��บงคบห้มุวดร�องอ�ทานัออก่มุาด�วยเส�ยงห้นัก่แนั�นั

“แดนัสนัธยา….”

ท�ก่คนัต�างพาก่นัมุองด� ร.ท. สามุารถิ่เป,นัคร+งแรก่ท�&นัายพลด�เรก่มุ�อารมุณ7ยวะเก่�ดข0+นัอย�างผี�ดปรก่ต� เมุ�&อ ร.ท. สามุารถิ่ห้มุ�นัตวก่ลบมุาทางเขา ศัาสตราจัารย7ด�เรก่ก่2ยก่มุ�อช�+ห้นั�านัายทห้ารห้นั��มุและก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงก่งวานั

“เธอโก่ห้ก่ฉนั โก่ห้ก่แบบห้นั�าตาย ห้ลอก่ให้�ฉนัก่บพรรคพวก่เด�นัมุาเก่�อบคร0&งก่�โลเมุตร เพ�&อให้�มุาด�มุนั�ษย7ประห้ลาด เป,นัต�นัว�าคนัท�&มุ�ขาเป,นัช�างและมุนั�ษย7ท�&มุ�ห้นั�าเป,นัจัระเข� ขณะนั�+ฉนัเป,นัผี��บงคบบญชาของเธอ เป,นัห้วห้นั�าห้นั�วยพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&ของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ด ก่ารท�&เธอโก่ห้ก่ฉนัอย�างห้นั�าตาเฉยเช�นันั�+เป,นัก่ารด�ถิ่�ก่ด�ห้มุ�&นัผี��บงคบบญชา ฉะนั+นัก่ลบไปก่ร�งเทพ ฯ ฉนัจัะเอาตวเธอข0+นัศัาลทห้าร”

Page 77: หมู่บ้านผีดิบ

ใบห้นั�าของนัายทห้ารห้นั��มุซึ่�ดเผี�อด ผี��บงคบห้มุวดยก่มุ�อวนัทยห้ตถิ่7และพ�ดเส�ยงส&นัเคร�อว�า

“ได�โปรดเถิ่อะครบอาจัารย7 ผีมุก่ล�าสาบานัได�ว�าผีมุก่บทห้าร ๓ คนันั�+ได�พบเห้2นัห้มุ��บ�านั

๑๐ ห้ลง อย��ใต�ก่ล��มุต�นัไมุ�ให้ญ�ตรงนั�+โดยมุ�ต�นัตะเค�ยนัสามุต�นัเป,นัท�&สงเก่ตและภ�มุ�ประเทศัแถิ่บนั�+ผีมุก่2จั6าได�ด�”

“โก่ห้ก่” นัายพลด�เรก่ตวาดล&นั เธอร� �ห้ร�อเปล�าว�าฉนัเก่ล�ยดคนัโก่ห้ก่“ ”

เส�&ยห้งวนัโบก่มุ�อห้�ามุศัาสตราจัารย7ด�เรก่

“ค�อย ๆ พ�ดเถิ่อะวะห้มุอ ลก่ษณะท�าทางค�ณสามุารถิ่ไมุ�ใช�คนัท�&โก่ห้ก่เก่�ง เพราะห้นั�าตาของเขาก่2ไมุ�ได�มุ�ส�วนัคล�ายก่บอ�ายก่รเลย”

นั�ก่รสะด��งเล2ก่นั�อย

“อ�อ-นั�&ห้มุายความุว�าฉนันั�ะเป,นัคนัโก่ห้ก่เก่�งง+นัห้ร�อ แก่ลองถิ่ามุพ�อตาฉนัด�ซึ่�ว�าฉนัเคยโก่ห้ก่บ�างห้ร�อเปล�า”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงห้วเราะ

“อย�างนั�อยวนัละพนัคร+ง ซึ่0&งบางท�ตวแก่เองก่2ไมุ�ร� �ว�าแก่พ�ดความุจัร�งห้ร�อพ�ดโก่ห้ก่”

นั�ก่รห้นัขวบมุาทางเจั�าแห้�ว

“แก่ตอบฉนัซึ่�อ�ายแห้�ว ฉนัเคยโก่ห้ก่ห้ร�อเปล�า”

เจั�าแห้�วอมุย�+มุ

“รบประทานัไมุ�เคยครบ”

นั�ก่รล�วงก่ระเป\าก่างเก่งห้ย�บเห้ร�ยญ ๕๐ สตางค7 ส�งให้�เจั�าแห้�ว

“เอ�า-ฉนัให้�รางวลแก่ท�&แก่ย�นัยนัว�าฉนัไมุ�เคยโก่ห้ก่”

เจั�าแห้�วห้วเราะห้0 ๆ

“แห้มุ-รบประทานัให้�เส�ยแยะ ก่ลบไปก่ร�งเทพ ฯ ผีมุจัะซึ่�+อมุอเตอร7ไซึ่ค7ข�&สก่คนัห้นั0&ง”

Page 78: หมู่บ้านผีดิบ

พล.ต. พลมุองด�ห้นั�านัายทห้ารห้นั��มุและก่ล�าวข0+นัอย�างเป,นังานัเป,นัก่าร

“ค�ณแนั�ใจัห้ร�อว�าค�ณไมุ�ได�โก่ห้ก่เรา”

“เป,นัความุจัร�งครบท�านั ก่ระผีมุจัะก่ล�าโปNปดมุดเท2จัผี��บงคบบญชาเช�ยวห้ร�อครบ และท�านัก่2เคยเป,นัอาจัารย7สอนัผีมุมุาตอนัท�&ผีมุเป,นันัก่เร�ยนันัายร�อยห้�อง ๕ ซึ่0&งอาจัารย7ได�ก่ร�ณาสอนัว�ชาปล�อยอาว�ธให้�พวก่เรา ผีมุงงไปห้มุดแล�วครบ เท�าท�&บ�านัเร�อนัและผี��คนัห้ายไป คงเห้ล�อแต�ต�นัไมุ�และก่�อนัห้�นั”

พล.ต. พลห้นัมุาทางนัายพลด�เรก่

“อาจัจัะเป,นัภาพลวงตาท�&เก่�ดข0+นัโดยประสาทนัยนั7ตาท6าให้�เห้2นัไปเช�นันั+นัได�ไห้มุห้มุอ”

ร.ท. สามุารถิ่ร�บพ�ดข0+นัทนัท�

“ไมุ�ใช�ภาพลวงตาครบ ผี��คนัในัห้มุ��บ�านันั�+ได�พ�ดค�ยก่บผีมุและทห้ารท+ง ๓ คนั ท�&ต�ดตามุมุาค��มุครองผีมุ แต�ผีมุเร�ยนัให้�ทราบไมุ�ได�ว�าท6าไมุห้มุ��บ�านัและผี��คนัจั0งห้ายไป”

นั�ก่รก่ล�าวข0+นัอย�างห้วาด ๆ

“ห้ร�อเป,นัห้มุ��บ�านัปVศัาจั”

“ไมุ�ครบผี��ก่าร” ร.ท. สามุารถิ่พ�ดก่บนั�ก่ร ผี��คนัในัห้มุ��บ�านันั�+เป,นัมุนั�ษย7ครบไมุ�ใช�ผี�“ แต�เขามุ�ร�างก่ายพ�ก่ลพ�ก่ารผี�ดมุนั�ษย7”

พ.อ. นั�ก่รพยก่ห้นั�ารบทราบ

“ค�ณลองบอก่ให้�ละเอ�ยดซึ่�ว�า มุนั�ษย7ประห้ลาดท�&ห้มุ��บ�านันั�+มุ�ร�ปร�างห้นั�าตาเป,นัยงไงบ�าง”

ร.ท. สามุารถิ่ตอบโดยไมุ�ต�องค�ด

“เท�าท�&ผีมุจั6าได� คนัห้นั0&งห้นั�าเป,นัจัระเข�ตวเป,นัคนัครบ คนัท�&สองขาท+งสองข�างเป,นัเท�าช�าง คนัท�&สามุมุ�เก่ล2ดตามุตวและมุ�ส�เป,นัมุนัละเล�&อมุท&วตวคล�ายก่บง�เห้ล�อมุห้ร�อง�ห้ลามุ คนัท�&ส�&ห้นั�าเป,นัเส�อตวเป,นัคนัครบ คนัท�&ห้�าห้นั�าเป,นัคนัตวเป,นัเส�อ”

“เละแล�ว” เส�&ยห้งวนัคราง

Page 79: หมู่บ้านผีดิบ

“ไมุ�เละครบท�านั ผีมุจั6าได�จัร�ง ๆ คนัท�&ห้ก่ห้นั�าเป,นัล�งตวเป,นัคนัครบ คนัท�&เจั2ด….”

“ห้นั�าเป,นัคนัตวเป,นัล�ง” นั�ก่รพ�ดข0+นัแบบดก่คอ

ผี��บงคบห้มุวดย�+มุแห้�ง ๆ

“พ�ดไปก่2เห้มุ�อนัโก่ห้ก่ครบ เท�าท�&ผีมุจั6าได�มุ�คนัห้นั0&งห้นั�าเป,นัคนัตวเป,นัมุงก่ร”

“เอาเข�าให้�นั&นั” นั�ก่รพ�ดเส�ยงห้วเราะแล�วเล�&อนัตวเข�ามุายก่มุ�อขวาแตะห้นั�าผีาก่นัายทห้ารห้นั��มุ โอ�โฮี้“ ตวค�ณร�อนัเป,นัไฟ เมุ�&อเช�าข�+ห้ร�อเปล�า”

“เปล�าครบ”

“แล�วเมุ�&อวานันั�+ล�ะ”

“ไมุ�ครบ”

พ.อ. นั�ก่รห้นัมุาทางศัาสตราจัารย7ด�เรก่

“อย�าไปถิ่�อสาห้าความุเลยวะห้มุอ ห้มุวดแก่เป,นัไข�และเป,นัไข�จับส&นัแนั� ๆ พ�ษไข�ท6าให้�แก่เพ�อเจั�อแลเห้2นัภาพลวงตาท�&ปราก่ฏิข0+นั ร�บพาแก่ก่ลบไปท�&ขบวนัยานัยนัต7ของเราเถิ่อะ จัะได�ให้�ก่ารรก่ษานัายทห้ารผี��นั�+ ห้ร�อจัะให้�ก่นัรก่ษาแบบแผีนัโบราณก่2ได�”

นัายพลด�เรก่มุองด�ห้นั�านัายทห้ารห้นั��มุท+ง ๓ คนัแล�วถิ่ามุว�า

“พวก่แก่ต�ดตามุผี��ห้มุวดมุา แก่ได�พบห้มุ��บ�านัและชาวบ�านัป/าท�&นั�&ห้ร�อเปล�า”

พลทห้ารร�างส�งให้ญ� ตอบค6าถิ่ามุของห้วห้นั�าห้นั�วยพฒนัาก่ารด�วยเส�ยงอ�อมุแอ�มุ

“ไมุ�เห้2นัมุ�อะไรนั�&ครบ บ�านัเร�อนัสก่ห้ลงห้ร�อผี��คนัสก่คนัก่2ไมุ�มุ� ผี��ห้มุวดคงเห้2นัเป,นัภาพลวงตาแนั� ๆ”

ศัาสตราจัารย7ด�เรก่เด�นัเข�ามุาห้า ร.ท. สามุารถิ่แล�วยก่มุ�อขวาจับข�อมุ�อข�างซึ่�ายของนัายทห้ารห้นั��มุ ตรวจัด�ก่ารเต�นัของช�พจัร ต�อจัาก่นั+นัเขาก่2มุองด�ห้นั�านัายทห้ารห้นั��มุ

Page 80: หมู่บ้านผีดิบ

“เธอเป,นัมุาเลเร�ยแนั� ๆ สามุารถิ่ ประก่อบท+งเมุ�&อค�นันั�+ค�ณไมุ�ได�นัอนัตลอดค�นัและวนันั�+ก่2ไมุ�ได�พก่ผี�อนั เธอจั0งเห้2นัภาพลวงตา เห้2นัเป,นัห้มุ��บ�านัและชาวบ�านัป/า ความุจัร�งไมุ�มุ�อะไร คนัท�&ป/วยไข�ไมุ�สบายก่2มุก่จัะเห้2นัอะไรต�ออะไร ไห้นัแลบล�+นัด�ซึ่�”

ผี��บงคบห้มุวดสะด��งเล2ก่นั�อย

“จัะให้�ผีมุแลบล�+นัห้ลอก่อาจัารย7ผีมุท6าไมุ�ได�ห้รอก่ครบ”

คราวนั�+นัายพลด�เรก่ห้วเราะล&นั

“ฉนัอยาก่จัะด�ล�+นัเธอในัฐานัะท�&ฉนัเป,นันัายแพทย7เท�านั+นั ไห้นัลองแลบล�+นัด�ซึ่�”

ร.ท. สามุารถิ่ท6าท�าลงเลใจัสก่คร� �ก่2แลบล�+นัออก่มุายาวเฟH+ อย ท�ามุก่ลางเส�ยงห้วเราะอย�างคร�+นัเครงของส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�ว พ.อ. นั�ก่รพ�ดพลางห้วเราะพลาง

“ห้ดล�+นัเข�าไปได�แล�ว ปล�อยให้�ตาก่ลมุนัานั ๆ ประเด�Qยวล�+นัแห้�งค�ณจัะแย� ล�+นัค�ณเป,นัฝ่Nาขาวเห้2นัจัะต�องก่วาดด�วยยามุห้านั�ลแท�งทองใช�นั6+าผี0+งเป,นัก่ระสาย แล�วก่2 ผีมุจัะ…

ช�วยถิ่อนัพ�ษไข�ให้�ค�ณตามุแบบห้มุอโบราณ ใช�เปราะก่บห้วห้อมุต6าให้�ละเอ�ยด ผีสมุเห้ล�าโรงลงไปแล�วเอาพอก่ศั�รษะ รบรองว�าพร� �งนั�+ค�ณก่2จัะสบายด�”

ร.ท. สามุารถิ่ท6าห้นั�าเห้ยเก่ชอบก่ล

“เปราะก่บห้วห้อมุนั�ะ ยายผีมุเคยท6าส�มุศั�รษะผีมุ ตอนัท�&ผีมุยงเป,นัเด2ก่ทารก่มุนัแก่�ห้วดเท�านั+นันั�&ครบผี��ก่าร”

นั�ก่รห้วเราะห้นั�าเป,นัตามุเคย

“ผีมุก่2ว�าอย�างนั+นัแห้ละ”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ พ�ดตดบท

“ร�บก่ลบไปท�&ห้นั�วยยานัยนัต7ของเราเถิ่อะ ด�เรก่ต�องให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลผี��ห้มุวดสามุารถิ่โดยเร2วท�&ส�ด เพราะถิ่�ามุาเลเร�ยข0+นัสมุองเขาอาจัจัะเป,นัอนัตราย”

ดร. ด�เรก่จัอมุนัก่ว�ทยาศัาสตร7และนัายแพทย7ผี��ย�&งให้ญ�ห้นัมุาย�+มุให้�พ�อตาของเขา

Page 81: หมู่บ้านผีดิบ

“เร�&องเล2ก่ครบค�ณพ�อ ยาฉ�ดแก่�มุาเลเร�ยของผีมุ ผีมุค�ดข0+นัเองและมุ�ค�ณภาพด�เย�&ยมุ ฉ�ดป�]บห้ายป4D บห้ร�อฉ�ดบ�ายห้ายเย2นั เช�+อมุาเลเร�ยท�&อย��ในัร�างก่ายจัะถิ่�ก่ท6าลายห้มุด ด�ก่ว�าอาเทบล�นั คว�นั�นัห้ร�อยาแก่�มุาเลเร�ยชนั�ดอ�&นัไมุ�ว�าจัะเป,นัยาก่�นัห้ร�อยาฉ�ด”

คร+นัแล�วคณะพรรคส�&สห้ายก่บเจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ และเจั�าแห้�วก่2พาผี��บงคบห้มุวดและทห้ารราบ ๓ คนัก่ลบไปยงขบวนัยานัยนัต7 ร.ท.สามุารถิ่มุ�อาก่ารก่ะปลก่ก่ะเปล�+ยและอ�อนัเพล�ยจันัสงเก่ตเห้2นัได�ถิ่นัด ใบห้นั�าของเขาซึ่�บซึ่�ดร�วงโรย เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ส&งให้�ทห้ารสองคนัช�วยประคองปVก่ แต�ถิ่0งก่ระนั+นัผี��บงคบห้มุวดก่2เด�นัขาลาก่คล�ายก่บไมุ�มุ�ก่6าลงขา

พ.อ. ก่�มุห้งวนัปราดเข�ามุาห้านัายทห้ารห้นั��มุและก่ล�าวว�า

“ค�ณข�&ห้ลงผีมุไปด�ก่ว�า อาก่ารของค�ณไมุ�ใช�นั�อยนัะค�ณสามุารถิ่”

ผี��บงคบห้มุวดฝ่Hนัย�+มุอย�างแห้�งแล�ง

“ไมุ�ได�ห้รอก่ขอรบ ผีมุเป,นัเพ�ยงร�อยโทเท�านั+นั ผีมุจัะข�&ห้ลงผี��ก่ารได�อย�างไร”

เส�&ยห้งวนัจั�ปาก่แล�วพ�ดเส�ยงดง

“เอาเถิ่อะนั�า ผีมุอนั�ญาต� ตวค�ณก่2ไมุ�ให้ญ�โตอะไรนัก่ผีมุย�นัด�บร�ก่ารค�ณเป,นัพ�เศัษ”

“ขอบค�ณครบผี��ก่าร ผีมุไมุ�ก่ล�าละลาบละล�วงท�านัห้รอก่ครบ ผีมุเป,นันัายทห้ารผี��นั�อยเป,นัเด2ก่คราวล�ก่คราวห้ลานั แล�วก่2ผี��ก่ารส�งยงก่ะเปรต ถิ่�าผีมุข�&ห้ลงผี��ก่ารและพลดตก่ลงมุาผีมุก่2คงแย�”

เจั�าค�ณป4จัจันั0ก่ ฯ ก่ล�าวข0+นัด�วยเส�ยงห้วเราะ

“ถิ่�ายงง+นัข�&ห้ลงฉนัเป,นัไงห้ลานัชาย”

“โอJย” ร.ท. สามุารถิ่ร�องข0+นัดง ๆ ไมุ�ได�ห้รอก่ขอรบ“ ใต�เท�าเป,นัถิ่0งพลเอก่และเป,นัเจั�าค�ณ”

พล.ต. พลเล�&อนัตวเข�ามุาย�นัเบ�+องห้นั�านัายทห้ารห้นั��มุและพยก่ห้นั�าเร�ยก่ จัสอ. แห้�วเข�ามุาห้า เขาก่ล�าวก่บ ร.ท. สามุารถิ่

Page 82: หมู่บ้านผีดิบ

“อย�าร6&าไรผี��ห้มุวด ค�ณจัะต�องได�รบก่ารรก่ษาพยาบาลโดยเร2วท�&ส�ด ข�&ห้ลงเจั�าแห้�วไปก่2แล�วก่นั ค�ณจัะได�ไมุ�ต�องเก่รงใจั เพราะเจั�าแห้�วเป,นัจั�าส�บเอก่ เป,นันัายทห้ารช+นัประทวนั” พ�ดจับเขาก่2ห้นัมุาทาง จัสอ. แห้�ว เฮี้�“ -ก่�มุห้ลงลงให้�ผี��ห้มุวดข�&ห้ลงแก่ไป นั�&เป,นัค6าส&ง”

เจั�าแห้�วถิ่อนัห้ายใจัเฮี้�อก่ให้ญ�และบ�นัอ�บอ�บในัล6าคอ

“เนั�+อไมุ�ได�ก่�นั ห้นังไมุ�ได�ป�นั&ง แต�เอาก่ระด�ก่แขวนัคอ”

เป,นัอนัว�าเจั�าแห้�วต�องยอมุให้� ร.ท. สามุารถิ่ข�&ห้ลงเขา แต�เมุ�&อเจั�าแห้�วค�ดว�าเป,นัก่ารเอ�+อเฟH+ อช�วยเห้ล�อนัายทห้ารห้นั��มุ ซึ่0&งได�ร�วมุเป,นัร�วมุตายด�วยก่นั เจั�าแห้�วก่2เต2มุใจัให้� ร.ท. สามุารถิ่นั&งอย��บนัห้ลงเขา

เมุ�&อมุาถิ่0งขบวนัยานัยนัต7 นัายพลด�เรก่ก่บส�&นัางได�ให้�ก่ารรก่ษาพยาบาลผี��บงคบห้มุวดห้นั��มุอย�างเต2มุท�& มุ�ก่ารตรวจัร�างก่ายอ�ก่คร+งห้นั0&งและเจัาะเล�อดค�นัห้าเช�+อมุาเลเร�ย เมุ�&อร� �แนั�ว�า ร.ท. สามุารถิ่เป,นัไข�จับส&นัห้ร�อไข�ป/า ดร. ด�เรก่ก่2ฉ�ดยาให้� ส�วนัส�&นัางช�วยก่นัเช2ดตวให้� ร.ท. สามุารถิ่เพ�&อลดความุร�อนัในัร�างก่าย

๑๑.๐๐ นั. เศัษ

ส�&สห้ายห้นั��มุได�ช�วยก่นัซึ่�อมุเพลารถิ่บรรท�ก่คนันั+นัเสร2จัเร�ยบร�อยแล�ว ใช�ก่ารได�ด�เห้มุ�อนัเช�นัเด�มุ นัายพลด�เรก่ส&งให้�ท�ก่คนัข0+นัประจั6ารถิ่และให้� ร.ท. สามุารถิ่นัอนัพก่ผี�อนัอย��ในัรถิ่เอ2ก่ซึ่เรย7เคล�&อนัท�& ขบวนัพฒนัาก่ารของก่องบญชาก่ารทห้ารส�งส�ดได�เด�นัทางต�อไป มุ��งตรงไปยงจั�ดท�& ๒๓ ค�อห้มุ��บ�านัห้นัองบวเพ�&อช�วยเห้ล�อพ�&นั�องชาวไทยท�&เจั2บไข�ได�ป/วย

คณะพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&จัะต�องปฏิ�บต�ห้นั�าท�&ของตนัรวมุท+งห้มุดเป,นัเวลา ๒๐ วนั จั0งจัะเด�นัทางก่ลบพระนัคร ข�าวแพร�สะพดไปท&วห้มุ��พวก่ก่�อก่ารร�ายว�า ห้นั�วยพฒนัาก่ารห้นั�วยนั�+มุ�อาว�ธและมุ�ทห้ารราบรวมุมุาด�วยห้นั0&งห้มุวด ดงนั+นัพวก่ก่�อก่ารร�ายต�างก่2ห้ลบห้นั�เข�าป/า เมุ�&อขบวนัพฒนัาก่ารเคล�&อนัท�&เด�นัทางมุา และไมุ�ปราก่ฏิว�ามุ�ก่ารปะทะก่นัอ�ก่เลย มุ�เห้ต�ร�ายเก่�ดข0+นัก่2แต�เพ�ยงว�านัายส�บทห้ารราบคนัห้นั0&งถิ่�ก่ง�เห้�าก่ด ขณะท�&ห้นั�วยพฒนัาก่ารพก่อย��ท�&ห้มุ��บ�านัแห้�งห้นั0&งในัเขตภ�ก่ระด0ง ร.อ.นัพแสดงความุสามุารถิ่ใช�เวทมุนัตร7เร�ยก่ง�เห้�าตวนั+นัมุาด�ดพ�ษออก่ ท�ามุก่ลางความุต�&นัเต�นัมุห้ศัจัรรย7ใจัของใครต�อใคร.

Page 83: หมู่บ้านผีดิบ

จับบร�บ�รณ7