26 september 2002 nr 2 * veertiende jaargang

Verschijnt 14-daags,uitgez. juli en aug.

AfgiftekantoorHasselt 1

België-BelqiqueP.B.

3500 Hasselt 112/39

GenietenZeven eeuwen - 800-1475 - westerse cul-tuur samenbrengen in een overzichtelijkgeheel en vier ruimtes is geen sinecure.

Toch slaagden de curatoren vanMeesterlijke Middeleeuwen erin om diegigantische brok visuele en theoretischeinformatie ‘publieksvriendelijk’ te

maken. De tentoonstelling is chronologisch-

geografisch opgedeeld in vier grote perio-des. Ondanks dit opzet word je als bezoe-ker niet ‘opgehouden’ door - vaak over-bodige - opschriften; uitgangspunt vande makers is dat je in de eerste plaatskomt om te genieten, niet om te leren. Dematerie leent zich daar trouwens uitste-kend toe: aangezien middeleeuwse kunstvanwege haar hermetisch karakter voorde hedendaagse toeschouwer niet altijdeven toegankelijk is, is het juist belangrijkte wijzen op de illustraties. Dat zijn nietzomaar plaatjes bij praatjes, maar eenvisualisering van het geschreven woord,die de tekst als het ware esthetisch optiltnaar een hoger niveau - een idee dat ookin de Middeleeuwen reeds naar waardewerd geschat. De duidelijke tijdsopdelingén de minimale aanwezigheid van zaal-teksten maakt trouwens dat de aandachti-ge kijker zelf verschuivingen en ontwik-kelingen gaat ontdekken binnen licht-,kleur- en lijngebruik, ruimtelijk inzichten weergave van de menselijke figuur.

Meesterlijke Middeleeuwen: tentoonstelling van wereldformaat

Miniaturen vanKarel de Grote totKarel de Stoute Anne-Mie Jaspers

vervolg op pagina 3

Tot 8 december loopt in het Stedelijk Museum Vander Kelen-Mertens de tentoonstelling ‘Meesterlijke Middeleeuwen’, die eenoverzicht brengt van de miniatuurkunst in het gebied tussenRijn en Noordzee, en dit binnen een tijdspanne van zeven eeu-wen. Professor Bert Cardon, voorzitter van het wetenschappe-lijk comité, professor Jan Van der Stock, voorzitter van hetorganisatiecomité en algemeen coördinator Kris Callens, allenverbonden aan het Studiecentrum Vlaamse Miniaturisten,lichtten toe en zorgden ervoor dat wij voor de eerste keer in onsleven uitkeken naar het begin van de herfst.

Opening academiejaar 2002-2003

De opening van het academiejaar op 23 september bracht heel wat volk op debeen. De Associatie K.U.Leuven, die op 11 juli beklonken was, was prominentaanwezig. Twee voorzitters van deelnemende hogescholen voerden het woordop de academische zitting. Naast de rector, een vertegenwoordiger van hetAAP/BAP en een van de studenten, sprak ook minister Vanderpoorten de coro-na toe. verslag op pagina 4

Dit zijn Evelien, Maarten, Caroline, Rik en Pieter, net in Leuven gearriveerd en de hoofdrolspelers inCampuskrants eerste studentensoap (zie pagina 6 en 7).

foto’s: Rob Stevens

5 Dialoog moslims-christenen blijftproblematisch 11 september bracht nieuweangsten en nieuwe kansen

8 Rector Oosterlinck over deassociatie“Iedereen moet er beter vanworden”

9 Professor Raoul Weiler terug vantop in Johannesburg“We eten onze planeet op”

10 AlumnikrantNieuwe mogelijkheden voorstamcelonderzoek doorleerstoel Steverlynck

16 Leven na Leuven

Carl Maes, ex-trainer KimClijsters

17 VertrouwenscentrumKindermishandeling op OpenBedrijvendagNooit te laat om een goedeouder te zijn

19 Cultuur

Tentoonstelling ‘Huib Hostein Zuid-West-Vlaanderen’

20 Gesprek met prins Leopold vanArenberg

24 De Denktank

Iedereen beroemd

I NHOUDcampuskrant

Nr.VerschijningsdatumTeksten indienen vóór

310 oktober (PK)2 oktober

431 oktober (AK)23 oktober

521 november (PK)13 november

612 december (AK)4 december

730 januari 2003 (AK)22 januari 2003

Verschijningsdata Campuskrant 2002-2003

26 september 2002

CampuskrantDriewekelijks tijdschrift van de K.U.Leuven

RedactieIne Van Houdenhove (hoofdredacteur), LudoMeyvis, Karla Venken, Wouter Verbeylen

Redactiesecretariaat Véronique Limbourg, (t) 016 32 41 84Veronique.Limbourg@dcom.kuleuven.ac.be

Adreswijzigingen Inge Verbruggen, (t) 016 32 40 15Inge.Verbruggen@dcom.kuleuven.ac.be

RedactieadresDienst CommunicatieOude Markt 133000 Leuven(t) 016 32 41 84(f) 016 32 40 14campuskrant@kuleuven.ac.be

Aan dit nummer werkten meeGert Gielen, Anne-Mie Jaspers, Geert Op DeBeeck, KLaartje Proesmans, KristienVermoesen

Stuurgroep CampuskrantRonny Vandenbroele (voorzitter), Jan Bauwens,Jan De Vuyst, Erik Gobin, Els Heylen, BernardHimpens, Bert Overlaet, Isabel Penne, PaulThurman, Myriam Van Acker, Jos Vaesen, JanVerhaeghe

VormgevingWouter Verbeylen, Rob Stevens

Foto’sRob Stevens, Michaël De Lausnay, PatrickHolderbeke

ReclameregieVéronique Limbourg, (t) 016 32 41 84

Oplage38.000

DrukwerkConcentra Uitgeversmaatschappij NV, Hasselt

Verantwoordelijke uitgeverRonny VandenbroeleOude Markt 133000 Leuven

Copyright artikelsArtikels uit deze editie - of delen ervan - kun-nen overgenomen worden mits toestemmingvan de redactie.

Het volgende nummer verschijnt op 10 oktober.Suggesties voor artikels en interviews zijn wel-kom op het redactieadres.

AK = met Alumnikrant

PK = met Personeelskrant

Campuskrant is het driewekelijkse tijdschrift vande K.U.Leuven, bestemd voor studenten, perso-neelsleden en oud-studenten. Om de zes wekenbevat Campuskrant een Personeelskrant, metnieuws dat speciaal voor personeelsleden inte-ressant is. De nummers zonder Personeelskrantbevatten een Alumnikrant. Deze nummers wor-den verstuurd naar alle oud-studenten die lidzijn van een alumnikring. Wie ook de anderenummers wil ontvangen, kan dat melden aanInge. Verbruggen@dcom.kuleuven.ac.be,(t) 016 32 40 15.

2 C A M P U S K R A N T

Campuskrant vindt u ook op internet:

www.kuleuven.ac.be/ck/

Dacht je dat het echt zo’n pretje is om altijd maar weerprins Filippen te gaan interviewen, Nobelprijswin-naars, ministers? Of elke dag weer baanbrekendonderzoek te gaan bekijken? Of op de hoogte te zijnvan de interne keuken van de K.U.Leuven? Komaan...Wij willen ook wel eens wat rust hoor, wij willenvoortaan anderen voor ons laten werken.Maar ja, daar zal jij wel geen zin in hebben zeker, omregelmatig een artikel voor Campuskrant te schrijven?Voor een niet onaardige vergoeding natuurlijk, maarook dat laat je koud. Je zit toch veel liever te blokken ofwat aan je doctoraat te knoeien, of gewoon zomaarwat leeg te lopen, niet? OK, dan is deze oproep niksvoor jou.Maar als je tot die rare groep mensen hoort die wel

eens een lekker stukje proza uit de tekstverwerker wil-len persen, dan moest je misschien toch maar eenseven contact met ons opnemen. Misschien wordt hetnog wel wat.

• Freelance journalisten van alle ras en stand, met eenbeetje degelijke pen, met interesse voor alle aspectenvan de universiteit, mogen hun gemotiveerde kandida-tuur en graag wat bewijzen van hun schrijftalentbezorgen aan:

Redactie CampuskrantOude Markt 13, 3000 Leuven

Campuskrant@kuleuven.ac.be

Campuskrant zoekt freelance journalisten

Wij zijn het beu!

I N B E E L D

Op 11 september bracht prinsLaurent een bezoek aan het kas-teel van Arenberg, waar eeninternationale conferentieplaatshad over de genetischemanipulatie van bananen. Deprins is een ambassadeur vanFuture Harvest, een verenigingdie zestien centra groepeert dieonderzoek doen naar het duur-zaam gebruik van landbouw-kundige ontwikkelingen.

Hoe futuristisch Alma 3 ook nogaltijd oogt, het gebouw is al 33 jaaroud, hoog tijd voor een ingrijpen-de verandering van look. Eenkwart miljoen euro werd besteedaan de hele operatie, en het resul-taat is dan ook duidelijk ànders.Meteen werd ook de menukaartaangepast aan de nieuwe eetpatro-nen.

Niet onbelangrijk nieuwtje:personeelsleden die willen genie-ten van de lage Alma-prijzen,moeten voortaan - in alle restau-rants - hun personeelskaart op dedaartoe voorziene lezer leggen,anders betalen ze 2,5 euro extra.

De Orientation Days voor bui-tenlandse studenten liepen ditjaar van 18 tot 23 september.Meer dan 800 studentennamen deel aan een massa acti-viteiten, alle gericht op integra-tie in de voor hen vaak zovreemde Leuvense gemeen-schap. Ze leerden de stad ken-nen, en de vele diensten die deuniversiteit hen ter beschikkingstelt.

foto

: M

icha

ël D

e La

usna

y

foto: Rob Stevens

foto

: Ro

b St

even

s

2 6 . 9 . 2 0 0 2

http://www.kuleuven.ac.be/ck/mailto:Campuskrant@kuleuven.ac.bemailto:Veronique.Limbourg@dcom.kuleuven.ac.bemailto:Inge.Verbruggen@dcom.kuleuven.ac.bemailto:campuskrant@kuleuven.ac.bemailto:Inge.Verbruggen@dcom.kuleuven.ac.be

Gec

itee

rd

ExclusiefElke periode is ondergebracht in eenmuseumzaal, waarvan de wanden voorde gelegenheid in een symbolische kleurgeschilderd zijn. Voor de periode van800 tot 1000 is dat keizerlijk purper,refererend aan keizer Karel de Grote, dieaan zijn hof in Aken, in navolging van degrote Romeinse keizers, voor een herop-bloei van het handschrift zorgde. Enkeleunieke manuscripten illustreren die eer-ste periode. Zo is er het Evangeliariumvan Xanten, waarbij de evangelist Mat-teüs op verbluffend realistische wijze isafgebeeld: één enkele bijna renaissancis-tische figuur op in een purperslakbadgedrenkt perkament - een onschatbaarexemplaar, dat in uitzonderlijk goedestaat verkeert doordat het in geslotentoestand bewaard werd. In de tweedeperiode, aangeduid door hemelsblauw, iseen eerste verschuiving merkbaar: tussenhet jaar 1000 en 1200 wordt het zwaarte-punt van de handschriftenproductie ver-legd van het ‘wereldse’ hof naar de abdij-en. Waar bij de vorsten de nadruk hoofd-zakelijk op status lag, staat nu het spiri-tuele aspect centraal, waarbij kleur enlijnvoering uitdrukking geven aan hethogere ideaal. In de Bijbel van de Parkab-dij, een luxe-exemplaar dat uit geldge-brek verkocht werd in het begin van denegentiende eeuw en nu uitzonderlijk tebekijken is in Leuven, wordt een paginaeen echte zoekprent: het driedimensio-nele zoals te zien was bij de evangelistvan Xanten is vervangen door een abstract vlechtwerk van lijnen waarin deletters bijna verstopt zitten.

MijlpaalWaren handschriften in die eerste tweeperiodes zo goed als exclusief het pro-duct van respectievelijk het hof en deabdijen, vanaf circa 1200 worden ze lang-

zaam maar zeker ‘gemeengoed’. De ver-stedelijking neemt toe, de gotische ratio-naliteit viert hoogtij. Ook het genre vande werken verandert; zo verschijnen nuook studieboeken en literatuur. De hand-schriften van de veertiende eeuw liggenin de derde - gotisch rode - zaal gegroe-peerd rond twee topstukken: de Apoca-lyps en de Bible Historial, uitgevoerddoor Jean Baudolf van Brugge voorkoning Karel V van Frankrijk. Op de ten-toongestelde miniatuur knielt opdracht-gever Jean de Vaudetar bij de koning,gekleed als een geleerde van de Sorbon-ne, en biedt hem het boek aan.

Driedimensionaliteit is hier opnieuwvolop aanwezig: in het schaduwspel vande figuren, de plooienval van hun kledij,de met architectonische motieven opge-vulde achtergrond. Licht wordt bijnamathematisch toegepast om diepte tesuggereren, en de hoofden van de perso-nages zijn dermate realistisch uitgewerktdat dit, ruim vijftig jaar vóór de VlaamsePrimitieven, als een mijlpaal in de schil-derkunst mag worden beschouwd.

LuxeDe vierde en laatste zaal is het orgelpuntvan de tentoonstelling. In een periodevan 75 jaar - van 1400 tot 1475 - worden

méér handschriften gemaakt dan in dedrie voorgaande periodes samen. Minia-tuurkunst wordt beschouwd als volwaar-dige schilderkunst; belangrijke produc-tiecentra in Brugge en Gent zorgen vooreen ware explosie. Na de dood van Karelde Stoute neemt het gedrukte boek gelei-delijk de centrale rol van het handschriftover; na 1475 komen handschriften voor-al nog als luxeprodukt voor. De hand-schriften in deze zaal verblinden dooreen verbluffende techniek en een luxu-euze overdaad; de margedecoratie dietussen 1200 en 1400 begon ‘uit te brei-den’, is nu volledig ontwikkeld en staatzelfstandig en volwaardig naast de tekst.Eén van de topwerken hier is een Franseversie van Boccaccio’s Decamerone, ver-lucht door de meester van Guillebert deMets. Een miniatuur beeldt het vierdeverhaal uit, waarbij verschillende facet-ten van de vertelling in één afbeeldinggetoond worden. Het allerlaatste stuk in de tentoonstellingis de Image du Monde, een handschriftuit 1489, waarbij op de getoonde minia-tuur twee mannen die, elk in een andererichting rond de aarde lopend, elkaartegenkomen. Het zet een mens aan hetdenken over de vermeende naïviteit vande middeleeuwers.

MeesterlijkeMiddeleeuwen

N I E U W S

vervolg van pagina 1

Praktisch Het ‘kijken’ komt voor de makers van dezetentoonstelling op de eerste plaats en datblijkt ook uit de hulpmiddelen die ze debezoekers aanbieden. Een audiogids, zodatu tijdens het rondkijken informatie kanopdoen zonder de andere bezoekers te sto-ren, een viertalige wandelgids - zodat uniet hoeft te staan turen naar de kleine let-tertjes onder een handschrift en een cata-logus - waarin alle getoonde miniaturenin kleur zijn opgenomen - met essays vantoonaangevende binnen- en buitenlandse

specialisten. Daarnaast is er ook aandachtbesteed aan ‘extra’s’: zo hoort u bijvoor-beeld via de audiogids gezangen uitgetoonde koorboeken; en kan u bij de mul-timedia-presentatie andere folio’s uit dehandschriften bekijken. Die laatste werdbewust in een andere ruimte onderge-bracht, om de ‘kopies’ gescheiden te hou-den van het origineel. Een alles behalveondoordachte aanpak dus, waarbij beoogdwordt dat de bezoeker tot op het einde ge-fascineerd blijft door het beeld, en nietoverdonderd door het woord.

foto: Rob Stevens

Professor Bert Cardon, professor Jan Van der Stock en Kris Callens

26.9.2002 C A M P U S K R A N T 3

Geciteerd

Maagd“Bijna één op drie - 32 procentom precies te zijn van de eer-stejaarsstudenten aan deK.U.Leuven heeft geen ervaringmet seksuele betrekkingen. Datis één van de opvallendsteresultaten van een enquête bij629 eerstejaarsstudenten van deLeuvense universiteit. ‘Opval-lend, want algemeen wordtaltijd aangenomen dat elke jon-gere van 18 al seks gehad heeft,’aldus de onderzoekers. ‘Datblijkt dus niet zo te zijn. Al isdie groep niet representatiefvoor àlle 18-jarigen.’”Belang van Limburg, 24.9.2002

Semesterexamensen slaagkans“De invoering van het semes-tersysteem aan de K.U.Leuvenhet afgelopen academiejaarzorgde voor een lichte stijgingvan de slaagpercentages in dekandidaturen. In de eerste kan-didatuur was vorig jaar 63,15procent van de studenten diedeelnamen aan de examensgeslaagd. Het jaar daarvoor wasdat 61,45 procent. In de Kort-rijkse afdeling van de K.U.Leu-ven, de Kulak, is de stijging hetspectaculairst: van 69,19 naar77,93 geslaagden in de eerstekandidatuur.”Tijd, 19.9.2002

Aanpassing semester-examens“De K.U.Leuven wijzigt hetkomende academiejaar het sys-teem van semesterexamens. Zowordt de examenperiode injanuari uitgebreid van 2 tot 3weken ten koste van de blokpe-riode, die van 2 tot 1 weekwordt herleid. Ook voor deproblemen die de januari-exa-mens opleveren tijdens hetschrijven van de thesis, wordteen oplossing gezocht. Dat steltKUL-onderwijscoördinatorFrans Lammertyn.”Het Nieuwsblad, 20.9.2002

Aan wat u als bezoeker ziet, is een tita-nenklus voorafgegaan. Het verhaal vandeze tentoonstelling startte drie jaar gele-den. Professor Jan Van der Stock: “Eenproject als dit vereist een enorm langevoorbereidingstijd. Op de eerste plaats ishet van het allergrootste belang om dewetenschappelijke wereld mee te hebben,aangezien een topwerk begrijpelijkerwijze

enkel wordt uitgeleend als de contextwaarin het wordt geplaatst iets bijleert. Entopwerken zijn het: met de hier samenge-brachte collectie handschriften uit o.a. hetGettymuseum in Los Angeles, de Pier-pont Morgan Library van New York, hetWalters Art Museum van Baltimore, deBibliothèque Nationale van Parijs, de Lon-dense British Library enzovoorts bieden

we de bezoeker een tentoonstelling vaneen niveau dat nooit eerder werd geëven-aard.”

“Vanaf het moment dat je een ‘ver-langlijst’ hebt, wordt het wikken enwegen - een samengaan van wetenschap-pelijke, esthetische, financiële en prakti-sche componenten - tot je tot het idealecompromis komt. Drie jaar geleden alwerd de architect voor de tentoonstellingaangezocht, en dan gaat de bal aan het rol-len: de selectie van de werken, het conceptvan de tentoonstelling uitwerken, auteursen een uitgever zoeken voor de catalogus,de begroting opmaken, installering, bewa-king, verzekering (de stukken zijn verze-kerd voor een totale waarde van meer danzeven miljard oude Belgische frank) enbewaking regelen - een taak die niet een-voudig is als je bedenkt dat vier partnersbij de organisatie betrokken zijn:Artes.Leuven vzw, de tentoonstellings-vereniging van de stad Leuven, de provin-cie Vlaams-Brabant, de K.U.Leuven en hetDavidsfonds. Op twee zaken mogen wealvast trots zijn: we zitten nog steeds bin-nen onze begroting, én de getoonde col-lectie is de meest opmerkelijke ooitsamengebracht, met meer dan honderd

topwerken, stuk voor stuk stokoud en allevan schitterende kwaliteit. En daarnaasten niet in het minst, al is dat voor het gro-te publiek minder zichtbaar, is deze ten-toonstelling ook voor ons Studiecentrumeen heel belangrijke realisatie. Het is eenrechtstreekse spin-off van meer dan twin-tig jaar wetenschappelijk onderzoek.”

Hoe maak ik een tentoonstelling?

Meesterlijke Middeleeuwen, nog tot 8december in het Stedelijk MuseumVander Kelen-Mertens, Vanderkelen-straat 30, Leuven. (t) 016 22 45 64,info@mm.leuven.be, mm.leuven.beOpen op ma van 13.30u-17.30u; di, wo,do van 9.30u-17.30u; vrij van 9.30u-21.30u; weekeinde van 13.30u-18.30u.Gelijktijdig lopen er twee projecten inde stad: Acaturen, waarbij een vijftig-tal handelaars hun etalages ‘uitlenen’aan leerlingen van kunstacademie DeLei; en Hic et nunc, waarbij dia’s vangrafische werken geïnspireerd op detentoonstelling ’s avonds vanop ver-schillende locaties geprojecteerd wor-den. Meer hierover in een volgendnummer.

mailto:info@mm.leuven.be

4 C A M P

foto

: Ro

b St

even

s

De stoet der togati begaf zich opmaandag 23 september naar de Sint-Pieterskerk, waar Marc Steen voor-ging in de H. Mis, het traditionelebegin van de openingsceremonie.

Associatie aan het woordNa afloop begon in de Pieter DeSomer-aula een weliswaar lange,maar gevarieerde en boeiende aca-demische zitting - eigenlijk zelfsmet een historisch karakter: deAssociatie K.U.Leuven trad op dezezitting voor het eerst naar buiten.Twee voorzitters van deelnemendehogescholen, ir. Norbert VanBroekhoven (K.H.Limburg) en dr.William De Groote (K.H.Brugge-Oostende) spraken over denieuwgevormde associatie. Ir. VanBroekhoven beklemtoonde dat deassociatie overleg mogelijk énnoodzakelijk maakt. Hij benadruk-te ook dat de studierichtingen vanéén cyclus zeker niet veronacht-

zaamd zullenworden. Ook deonderlingesamenwerkingzal binnen deassociatie vangroot belangzijn, tussen allepartners. Desynergie diedoor de associa-tie in het levengeroepen wordt,opent veel nieu-we perspectie-ven.

Dr. DeGroote sprak overhet strategischeaspect van de toe-treding tot deAssociatieK.U.Leuven. Hijging verder in opeen aantal voordelenvan de associatie,met name watbetreft de keuze- enovergangsmogelijk-heden van de stu-denten en het per-soneel. Om de asso-ciatie werkelijk te

doen slagen, zal veel aandacht moe-ten gaan naar de uitbouw van hetafstandsonderwijs. Op beleidsvlakis uiteraard coherentie nodig, en dekeuze voor heldere prioriteiten.Een degelijke financiële behande-ling door de overheid moet eengezonde toekomst veiligstellen.

Amerikaans voorbeeld?Rector Oosterlinck sprak vervol-

gens zijn thematoespraak uit,gewijd aan Europees en Amerikaanshoger onderwijs. De rector analy-seerde de vrees voor amerikanise-ring, die blijkbaar bij sommigenbestaat. Hij wees op een aantalaspecten van het Amerikaansehoger onderwijs, die niét of tochniet zonder reserve nagevolgd kun-nen worden. Het systeem vanpublish or perish leidt enerzijds weltot een stevige en innovatieve com-petitiviteit, maar anderzijds ook toteen indrukwekkende massa ongele-zen publicaties. Het elitarisme vanhet Amerikaanse hoger onderwijswerd door de rector genuanceerdbehandeld. Aan de ene kant zijn erde top-universiteiten, die overzoveel mogelijkheden beschikkendat zij zich inderdaad elitair kùnnenopstellen, hoge eisen aan toekom-stige studenten kunnen stellenenzovoort. Op financieel vlak zijnde verschillen tussen de Europeseen de Amerikaanse top natuurlijkfrappant (de jaarlijkse begroting vanHarvard is bijvoorbeeld vijf keergroter dan die van deK.U.Leuven...). Andere verschillenzijn volgens de rector“inspirerend”, bijvoor-beeld de veel grotere kri-tische massa op onder-zoeksgebied, de andereen betere relatie met debedrijfswereld, de com-binatie van verkozen enaangestelde beleidsver-antwoordelijken enzo-voort. De taakverdelingdie op ruimer vlakbestaat, waardoor de top-instellingen zich op graduate-onderwijs en onderzoek kunnenrichten, en de anderen op undergra-duate-onderwijs, verdient ook bijons de nodige aandacht. Hetzelfdegeldt voor de veel minder rigidefacultaire structuur. Derector pleitte voor hetzich kritisch laten inspi-reren door die factorendie van het Amerikaansehoger onderwijs zo’nsucces gemaakt hebben.

Beroep: leraarMinister MarleenVanderpoorten sprakzeer geanimeerd over deeisen gesteld door hetnieuwe onderwijs, maar ook denieuwe mogelijkheden. De BaMa-hervorming mag volgens de minis-ter niet leiden tot een verlengingvan de studieduur. Daarna sprak zijover het Vlaamse wetenschappelijkonderzoek in de context van deassociatie. Een autonoom onder-zoeksbeleid voor de hogescholen isniet mogelijk, participatie aan uni-versitair onderzoek uiteraard wel.

De minister besprak verder dedecretale noodzaak tot flexibilise-ring van het onderwijsaanbod en denood aan een nieuw concept voorde lerarenopleiding. Wat dat laatstebetreft, beklemtoonde de ministerhet belang dat zij aan de lerarenop-

leiding en aan het beroep van leraarhecht. Zij sprak zich uit voor eenacademische lerarenopleiding diezestig studiepunten telt, en leidt totde titel van leraar - dus niet tot eenbijkomend master-diploma.

Vertegenwoordigers AAP/BAP enstudentenLies Sercu, vertegenwoordiger vanhet AAP/BAP, wees op de implica-ties van de recente ‘gezinsuitbrei-ding’ van de K.U.Leuven, in degedaante van de Associatie en hetsamenwerkingsverband metEuropese onderzoeksuniversitei-ten. Zij drukte de wens uit dat hetAAP/BAP over ruimere en betergeïntegreerde manieren zoubeschikken om een buitenlandsstudieverblijf mogelijk te maken.Verder wees zij op het toenemendtakenpakket van het AAP/BAP, enging zij in op de implicaties van denota ‘Opdracht en taken van hetassisterend academisch personeel’.

De laatste toespraak van de dagwerd gegeven door studentenverte-genwoordiger Filip Charlier, diesprak namens LOKO. Hij wees op

de actieve inzet van zeer veel stu-denten in allerlei vormen van stu-dentenbeweging en studentenle-ven. Vervolgens wees hij op deeigenheid van de studentenverte-genwoordiging in een aantal acade-

mische overlegorganen. Hij pleitteervoor om als gelijkwaardige part-ners behandeld te worden en nietals ‘excuus-studenten’ opgevoerd(en genegeerd) te worden. Metname in de nog in te vullen studen-tenvertegenwoordiging in deAssociatie K.U.Leuven dient vol-gens de spreker gezorgd te wordenvoor reële inspraak.

• De uitgebreide versie van de toe-spraak van de rector kunt u lezen opwww.kuleuven.ac.be/nieuws/ope-ning/rector0203.htm

• Interview met de rector over deAssociatie op pagina 8.

Toespraken bij de vleet

Academiejaar 2002-2003 geopendLudo Meyvis

Rector André Oosterlinck

Minister van Onderwijs Marleen Vanderpoorten

William De Groote, K.H.

Brugge-Oostende

Lies Sercu, vertegenwoordiger van het AAP/BAP

Studentenvertegenwoordiger Filip Charlier

foto

’s: M

icha

ël D

e La

usna

y

Materialise helpt operatieSiamese tweelingenuitvoerenIn Dallas wordt een uiterst complexeoperatie voorbereid op Mohamed enAhmed Ibrahim, de Siamese twee-ling uit Egypte. Beide jongetjes zijnmet de hoofden aan elkaar gegroeid.Materialise, een spin-off van onzeuniversiteit, levert de software en demodellen die de artsen moeten hel-pen. Materialise zet gescande dataom in 3D-modellen in acryl, waarinelk detail van het betreffendelichaamsdeel levensecht en levens-groot herkenbaar is. Op deze model-len kan niet alleen gezién wordenhoe de operatie moet gebeuren, erkan ook op geoefend worden.Materialise levert deze complexemodellen overigens gratis.Inkomsten worden gehaald uitmodellen die medisch minder veel-eisend zijn.

Educatieve master

In het verslag over de opening vanhet academiejaar leest u hoe ministerVanderpoorten allerminst gewon-nen is voor de idee van een ‘educa-tieve master’, het diploma waarmeede universiteiten en de studentenhet voltooien van de academischelerarenopleiding graag bekroondwillen zien. In een open brief van deContactgroep UniversitaireLerarenopleiding en Vorming wordtnogmaals gepleit voor de invoeringvan een ‘educatieve master’, dus eenbijkomend master-diploma, en nietlouter een certificaat, zoals de minis-ter dat vooropstelt. Een belangrijkargument tegen de visie van deminister is dat een dergelijke master-titel in het buitenland wél bestaat,bijvoorbeeld in Nederland. IndienVlaanderen een uitzondering zouvormen, bestaat de vrees dat het‘certificaat’ in het buitenland nieterkend of herkend zou worden.

N I E U W S K O R T

U S K R A N T 2 6 . 9 . 2 0 0 2

http://www.kuleuven.ac.be/nieuws/opening/rector0203.htm

Nieuwe voordelen metstudentenbuspasVanaf dit academiejaar kan je voor een ritdie verdergaat dan de stadszone gewoonbijbetalen. Dat geldt ook in omgekeerderichting, voor de busritten naar Leuven:wie opstapt bij een halte buiten de stads-zone, kan de chauffeur vragen enkel dezones tot aan de stadszone aan te reke-nen. Opgepast: vanaf nu moet je de studen-tenbuspas zelf voorzien van naam enstamnummer. Een pas zonder naam enstamnummer is ongeldig. • Meer info: www.kuleuven.ac.be/dsv/

studvoor/depo/studentenpas.htm of bijdepo@dsv.kuleuven.ac.be.

Snelbussen Limburg en AntwerpenSnelbussen hebben maar een paar haltes,en brengen je via de snelweg naar Leuven. • Info: www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/snelbus.htm

Is jouw kot al online?DEPO voor wooncultuur, milieu enmobiliteit van Studentenvoorzieningenorganiseert een kotwebstrijd voor allehogeschool- en universiteitsstudenten:maak een website voor je eigen kot!

• De deelnemende kotwebsite dient tenlaatste op 30 november doorgegeven teworden via depo@dsv.kuleuven.ac.be. Wedstrijdreglement:www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/kotweb.htm

Studentenlijnen Vlaams-Brabant Kotstudenten uit een aantal slechtbediende regio’s in Vlaams-Brabant kun-nen op vrijdag en zondag gebruik makenvan een reeks semi-directe verbindingenmet Leuven.• Info: www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/lijnen.htm

Minder fietsdiefstallenHet hoorde zowat tot de traditie vanLeuven: een fiets, dat was iets om telaten ‘pikken’. Die pijnlijke traditieis gelukkig aan het verdwijnen. Voorhet tweede jaar op rij is het aantalgemelde fietsdiefstallen gedaald. In1999-2000 waren er 1.350, en in2000-2001 was er weer een forsedaling, tot 1.057. De opgevoerdecontroles, waarbij agenten metdraagbare computers op stap gaanom de nummers van gegraveerdefietsen te vergelijken met een data-base van gestolen fietsen, werpenblijkbaar vruchten af. Ook de sensi-biliseringscampagnes zijn niet zon-der succes gebleven.

N I E U W S K O R TStudentennieuws

N I E U W S

Beiden pleitten in hun bijdrage vooreen intensere dialoog tussen christe-nen en moslims, maar erkenden ookdat sociaal-politieke factoren - zoalsde economische ongelijkheid tussende islamitische en de christelijkewereld en de internationale aanpakvan het Palestijnse conflict enerzijdsen de kwestie-Irak anderzijds - daar-bij de grootste hinderpaal vormen.

Johan Leman: “Op momentenvan conflict gaat meer dan anders eensoort loyaliteit spelen, zodat mensenzich als groep gaan gedragen. Je krijgtdus aan beide zijden een soort emo-tionele mobilisatie, hoewel de grondvan het conflict niet in de godsdien-sten ligt. Amin Mahluf zegt daarover:‘Lees Khomeini zonder de referentiesnaar de islam en Mao zonder de ver-wijzingen naar Marx en Engels en jeleest hetzelfde.’ Daarmee bedoelt hijdat ze het via de ideologie of de gods-dienst ook over het sociaal-economi-sche hebben. Een bekende Tunesischeintegrist, Ganushi, is bijvoorbeeldbegonnen als marxistisch nationalisten pas toen dat mislukte is hij overge-stapt naar islamitisch extremisme.Het religieuze maakt dus altijd deeluit van een complexer verhaal.”

“Daarmee wil ik echter niet zeg-gen dat religie geen eigen dynamiekheeft die ontwikkeld kan worden.Universiteiten kunnen daaraan bij-dragen door gezamenlijke projectenop te zetten, bijvoorbeeld in verbandmet een gemeenschappelijkegeschiedschrijving. Ik pleit daarvoor,zeker op momenten dat de verhou-ding tussen de islamwereld en hetWesten slechter wordt. Veel mensenhier realiseren zich niet hoeveel haatzich bij grote groepen moslims gecu-muleerd heeft tegen het westen. Zijstellen bijvoorbeeld vast dat alle wes-

terse kranten er vol van staan als ervier joodse slachtoffers vallen, maardat de dood van veertig Palestijnen alseen fait divers wordt behandeld. Ofdat er tegen Irak een embargo komtvoor het niet respecteren van VN-resoluties, terwijl Israël hetzelfdedoet en hoogstens een vermaningkrijgt.”

“Van die verschillen in beeldvor-ming zijn we ons te weinig bewust,en misschien heeft 11 september onsdaarvoor de ogen geopend. Net zoalswij al te gemakkelijk ons beeld van déislam ontlenen aan bijvoorbeeld deislam uit Jemen of de islam uit Soe-dan, zijn moslims geneigd om hetbegrip ‘het westen’ ideologisch in tevullen. Het westen van de slag vanLepanto in de zestiende eeuw, datzeker een christelijk westen was, isniet het westen van de dekolonialisa-tie en dat is op zijn beurt niet hetwesten van vandaag. Wat we nu iden-tificeren met het westen wordt gro-tendeels bepaald door het transnatio-nale kapitalisme, dat evengoed uitislamitische landen als Saoedi-Arabiëkomt als uit Europa en Amerika. Weleven hier in België als moslims enchristenen samen, maar we lezenonze eigen kranten en kijken naaronze eigen zenders en groeien zonderhet te beseffen uit elkaar.”

HoopOp dat vlak bracht professor Siddiquieen meer hoopgevende boodschap.Doordat de moslimgemeenschappenin het Verenigd Koninkrijk traditio-neel beter geïntegreerd zijn, wordtook op recente ontwikkelingen doorplaatselijke gemeenschappen gere-ageerd met een intensivering van deinterreligieuze dialoog. Als we sugge-reren dat de identificatie met de Pale-

stijnse zaak wellicht ook minderspeelt voor de overwegend van Zuid-oost-Azië afkomstige Britse moslims,ontkent professor Siddiqui dat echtermet klem.

Ataullah Siddiqui: “De identifica-tie met het lot van de Palestijnen isook bij ons bijzonder groot, maarbelangrijk is dat ook het besef leeftdat samenwerking en dialoog nodigzijn. Dat je niet enkel kunt eisen,maar ook moet geven. Die attitudehebben we ook elders in Europanodig. We moeten beseffen dat degebeurtenissen van 11 september ookeen kans bieden voor een meer bete-kenisvolle dialoog. De wrede kant vande islam is pijnlijk naar voren geko-men, maar ook het verschil tussenextremisme en de grote islamge-meenschap.”

“Wij proberen duidelijk dat ver-schil te maken en zien de strijd tegenterrorisme als een gezamenlijkestrijd, waarbij we schouder aanschouder staan. Dat heeft presidentBush óók gezegd, we hoeven ons nietblind te staren op die ene uitspraakover een kruistocht. Wat we nodighebben is een andere soort van dia-loog en samenwerking. Het ís moge-lijk. In onze plaatselijke gemeenschapzijn we meteen samen gaan zittenmet joodse organisaties en proberenwe te bouwen aan een betere ver-standhouding.”

“Een concreet voorbeeld vansamenwerking tussen religies was eengemengde commissie van joden,christenen en moslims die moestonderzoeken in hoeverre er in hetVerenigd Koninkrijk sprake is vanislamofobie en religieuze discrimina-tie. Na 11 september zijn er namelijkheel wat beledigende zaken geschre-ven over de islam die je op basis vande bestaande wetgeving niet voor derechtbank kon brengen. Er bestaanwetten tegen racisme, maar het is bij-voorbeeld niet onwettelijk als eenwerkgever zegt dat hij iemand nietkan aannemen omdat zogenaamd dedagelijkse gebedstijd het werk zouverstoren.”

Dialoog moslims-christenen blijft problematisch

11 september bracht nieuwe angsten ennieuwe kansen Gert Gielen

De Faculteit Godgeleerdheid etaleerde onlangs een scherp gevoel voor symboliek door een colloquium over derelatieopbouw tussen christenen en moslims te organiseren van 12 tot 14 september. Maar ook zonder die symboliekis het duidelijk dat zo’n colloquium nu niet meer dezelfde invulling kan krijgen als vóór 11 september 2001. Wespraken daarover met twee van de gastsprekers op het colloquium, professor Johan Leman, onderzoeker aan deK.U.Leuven en directeur van het Centrum van Gelijke Kansen en Racismebestrijding, en professor AtaullahSiddiqui uit Leicester.

foto

: Ro

b St

even

sfo

to:

Rob

Stev

ens

Johan Leman: “We leven hier als moslims en

christenen samen, maar we lezen onze eigen

kranten en kijken naar onze eigen zenders en

groeien zonder het te beseffen uit elkaar.”

Ataullah Siddiqui

26.9.2002 C A M P U S K R A N T 5

http://www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/studentenpas.htmhttp://www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/studentenpas.htmmailto:depo@dsv.kuleuven.ac.behttp://www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/snelbus.htmhttp://www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/snelbus.htmhttp://www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/kotweb.htmhttp://www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/lijnen.htmmailto:depo@dsv.kuleuven.ac.be

De eerste week zal hij de lessen al missen,want hij gaat met zijn onderzoek Belgiëvertegenwoordigen op een Europese wed-strijd voor jonge wetenschappers in

Wenen. Maar daar zal het qua brossen bijblijven, want de rest van het jaar is hij vastvan plan plichtsgetrouw te studeren. Envoor deze ene week heeft hij een oplossinggevonden: een klasgenoot van hem gaatook biologie studeren en die heeft albeloofd hem zijn notities uit te lenen.

“Ik wilde niet per se in Leuven stude-ren, maar het werk hier in het labo is heelgoed meegevallen. Dat gaf veel vertrou-wen. Ik ben in het labo terecht gekomenvia een leraar biologie die hier zelf ooit alsstudent onderzoek gedaan had. Ik heb toenkennisgemaakt met een aantal mensen enheb me aangesloten bij het doctoraatson-derzoek van één van hen.”

“Ik krijg soms een beetje een rare reac-tie van kennissen als ik zeg dat ik biologiega studeren. ‘De bloemetjes en de bijtjesbestuderen, wat valt daar nu aan te bele-ven,’ vragen ze. Maar ik ben altijd al euhwel ja, gebiologeerd geweest door alles watmet dieren en natuur te maken heeft. Ikhield een aquarium, heb altijd veel huisdie-ren gehad en ik ben al lang lid van de Zooen van een paar natuurreservaten. Engaandeweg is die fascinatie in een weten-schappelijke interesse uitgegroeid. Voormij was biologie studeren vanzelfspre-kend.”

Omdat zijn eerste stappen in de weten-schap hem goed bevallen zijn, denkt hijeraan later verder te gaan in de richting vanhet wetenschappelijk onderzoek, eventu-

eel in de sector van natuurbehoud. Vertrekthij met een lengte voorsprong op zijnmedestudenten dankzij de ervaring die hijachter de rug heeft? “Ik denk niet dat ik dathet eerste jaar heel erg ga merken. Wat ikhier gedaan heb, staat los van wat wij deeerste jaren gaan krijgen. Misschien later,ja, als ik een thesis ga maken en dus eeneigen onderzoek moet opstarten. En ik kanme wel een beter beeld vormen van wat destudies inhouden natuurlijk. Maar het isniet dat ik op één been dit jaar zal door-huppelen, dat weet ik nu al.”

“Ik heb vrij veel uren les, maar daar zitnogal wat praktijk bij. Ik weet niet hoezwaar de studiebelasting zal zijn, met hoe-veel kennis ik uit die lessen zal komen. Ikheb de neiging om de dingen op mijngemak te doen. Het resultaat is er welaltijd, maar de manier om er te geraken ismeestal vrij chaotisch.”

Ontmoedigend“In juni, begin juli ben ik een kot gaan zoe-ken. Ik dacht dat dat vroeg genoeg was,maar gemakkelijk was het niet. Een heledag heb ik met mijn ouders rondgereden inLeuven. Om het uur keken we op Kotwijs.Heel ontmoedigend, want er was eigenlijkniets dat ook maar enigszins voldeed of vrijwas - vaak sta je met een aantal kandidatentegelijk voor de deur. Enfin, de tweede daghebben we toch iets goeds gevonden. Zelfkoken? Ik denk niet dat ik daar veel tijd

voor ga hebben, maar ik kijk er wel naar uitom op eigen benen te staan.”

“Ik ken Leuven al goed - als we vroegermet vrienden weggingen, was het altijdhier. Als toevallige passant zag ik dan aleens een doop, en ik heb toch een paar din-gen gezien waarvan ik dacht: ‘dat zoudenze met mij niet moeten proberen’. Ik zalnog wel zien of ik me laat dopen. Maar ikken een paar mensen in de studentenver-eniging van biologie, dat lijkt me wel tof.De meeste mensen die ik ken, gaan niet opkot - veel op café gaan in de week zal er danook niet bij zijn denk ik.”

Maarten gaat regelmatig naar een con-cert, en hij loopt graag eens binnen bijvrienden of familie. Maar echte hobby’svindt hij dat niet. Hij heeft het over “din-gen die de gaten opvullen tussen het stu-deren”. Onlangs heeft hij zich ook opgege-ven als vrijwilliger bij het Rode Kruis.Vorig jaar volgde hij daar een eerste cursusvoor, en nu mag hij in de weekends opVlaanderens evenementen rondlopen meteen rood kruis op de rug.

Het is acht uur ‘s avonds wanneer wehem interviewen, en Maarten is nog aanhet werk: posters maken voor zijn ‘stand’in Wenen. “Ik vraag me af wat de projectenvan de concurrentie zijn. De winnaars vanvorig jaar zagen er in elk geval indrukwek-kend uit. We zullen zien. Ik beschouw hetfeit dat ik naar Wenen mag gaan al als eenprijs op zich.”

“Geen tok tok tok”

Als we haar vragen of het al lang vaststaat wat ze gaat stu-deren, antwoordt ze: “Nee, nog niet zo lang.” En dat is?“Oh, een jaar.” Toch al een behoorlijk standvastige keuze,lijkt ons, maar Evelien Reynaerts is dan ook overtuigdvan haar beslissing. Ze is zelfs bereid om er haar lief voorachter te laten in West-Vlaanderen.

Doorslaggevend bij haar keuze was een kamp met kansar-me kinderen. Vanaf dan stond het voor Evelien vast: zezou pedagogie gaan studeren. “Het contact met die men-sen was echt fantastisch. Een van de begeleidsters hadpedagogie gestudeerd, en dat sprak me enorm aan. In deloop van het jaar heb ik mij dan op verschillende plaatsengeïnformeerd, en het lijkt me echt een interessante rich-ting.”

“Ik wil later absoluut geen nine-to-five job. Zo’n kan-

toorjob lijkt me gruwelijk: de hele dag aan een bureau zit-ten en dan maar ‘tok tok tok’. Geef mij maar een sociaalberoep waarbij ik veel in contact kom met mensen. Zodatik hen weer op het goede spoor kan zetten, of hen eeneind verder kan helpen in het leven. Kansarmen, of

gehandicapten.”Evelien heeft een heel gevolg bij, hier aan de inschrij-

vingen in de Universiteitshal. Papa en mama, en een jon-gen met zwart piekjeshaar. Broer of...? “Dat is mijnvriend, ja. We komen alletwee uit Menen, we hebbensamen op school gezeten. Ik ga in Leuven studeren, hij inKortrijk. Ik had misschien wel mijn kandidatuur inKortrijk willen doen, en dan later naar Leuven afzakken.De meeste mensen van mijn vroegere school doen het zo.Maar ja, aan de KULAK kan je geen pedagogie studeren. Ikheb nog eens geïnformeerd in Gent, maar de mensen vanhet PMS wisten mij te zeggen dat Leuven beter was. Tja,zo onoverkomelijk is het niet. We hopen alletwee dat hetblijft duren.”

DopenZe kan nog altijd andere mensen leren kennen, vindtEvelien. “Op kot zijn we al met twintig. Ik zal ‘s avondswel eens in de gemeenschappelijke ruimte gaan zitten. Of

als ik naar de lesga, zal ik probe-ren niet altijdnaast dezelfdemensen te gaanzitten. Ik keneigenlijk maaréén iemand inLeuven, eenklasgenoot vanvorig jaar, dieook bij mij op

kot zit. Erg vind ik dat niet, ik heb wel zin om nieuwemensen te leren kennen. Het is trouwens via die klasge-noot dat ik aan mijn kot geraakt ben. Hij had hier al eenkamer gevonden, en toen ik in Leuven was voor de info-dag, ergens in april of mei, ben ik er eens langsgelopen.

Het viel enorm mee, dus dat was snel geregeld.”Zich laten dopen ziet Evelien niet zitten. “Ik ben een beet-je bang dat ze mij allerlei dingen in de mond gaan stoppendie ik niet lust. Vuil zijn vind ik niet erg, het is vooral dateten.” Maar de Alma lijkt haar geen probleem. “Ik ga nietbeginnen koken hoor - de kotkeuken ziet er trouwens nietecht geweldig uit.” ‘s Middags zal ik wel gaan eten in deAlma - ik heb al gehoord dat het daar niet slecht is - en ‘savonds eet ik dan boterhammen op mijn kot.”

“Ik hoop echt dat ik er van de eerste keer door zal zijn.Ik heb er geen idee van hoe moeilijk het zal worden enwat mijn slaagkansen zijn. Soms vraag ik me wel eens afof ik het ga aankunnen. Maar ja, een beetje bang zijn isnormaal zeker.”

“Ik heb maar zestien uur les het eerste semester, datvind ik heel weinig - mijn vriend bijvoorbeeld heeft erachtentwintig. Als je met zestien uur les dan nog gaatbrossen... dat ben ik echt niet van plan. Naar de monito-raatsessies zal ik ook wel gaan. Het zal een beetje van vaktot vak afhangen hoeveel ik moet studeren. We hebbengeloof ik een derde van de vakken in het eerste semester.Als ik dan de eerste keer examens heb na Nieuwjaar, danweet ik toch al of ik het eerste pakket aankan of niet. Hetzal mij in elk geval al een idee geven van de studiedruk.”

“In de vakanties wil ik zeker nog op kamp gaan metgehandicapten, maar tijdens het academiejaar zal voorzulke dingen niet veel tijd overblijven. Af en toe eenssporten, dat zie ik nog wel zitten, alhoewel je mij nauwe-lijks het sportieve type kan noemen. Pfff, en politiek daarmoet je al helemaal niet mee afkomen bij mij.”

“In het begin zal ik wel niet zoveel uitgaan denk ik - ikken hier ook nog niemand. Maar als ik wat meer vriendenheb zal dat wel veranderen. Hoeveel tijd ik daaraan zalbesteden? Daar heb ik geen idee van. Ik ken Leuven nogniet zo goed, het is de derde keer dat ik hier ben. Maar hetziet er wel een toffe stad uit, hè.”

“Gebiologeerd door de bloemetjes ende bijtjes”

Maarten Vanhove kon nauwelijks wachten om zijn universitaire carrière als bioloog vanstart te laten gaan. Hij kent het labo van biologie ondertussen op zijn duimpje, want hij heefter als laatstejaarsstudent secundair onderwijs meegewerkt aan een nieuwe methode vanplanktononderzoek. Waarmee hij prompt de biologieprijs won van de Zoo van Antwerpen.

Naam: Maarten VanhoveStudie: BiologieVerwachtingen: “Ik wil latergraag wetenschappelijk onder-zoek doen”

Naam: Evelien ReynaertsStudie: PedagogieVerwachtingen: “Ik hoop datmijn relatie het overleeft”

Met enkele duizenden tegelijk zijn ze deze week in Leuven neer-gestreken: de eerstekanners. Wat beweegt hen, wat zijn hun dro-men en verwachtingen? U komt het allemaal te weten in dezeeerste aflevering van Campuskrants studentensoap.

foto

: Ro

b St

even

sfo

to:

Rob

Stev

ens

Aflevering 1 - De aankomstKristien Vermoesen

6 C A M P U S K R A N T 2 6 . 9 . 2 0 0 2

“Eén kans op twee”Een babbelkous kan je Rik Lemmensmoeilijk noemen. De jongeman komt danook uit een gezin met zeven kinderen. Jezou van minder stil worden. ToegepasteEconomische Wetenschappen gaat hij stu-deren en zijn eerste doel is uiteraard erdoorgeraken. Maar hij hoopt ook nog watanders te vinden dit jaar: een lief.

“Ik heb de richting economie-wiskundegevolgd in het middelbaar. Economiedeed ik het liefste, en ongeveer een halfjaar geleden stond het voor mij vast dat ikTEW zou gaan doen. Ik had natuurlijkook voor handelsingenieur kunnen kie-zen, maar daar ligt het accent meer opwetenschappen, en daar ben ik niet zogoed in.” Dat het Leuven zou worden wasook al vrij snel duidelijk. Hij kent de stadal een beetje van Marktrock. “De GroteMarkt enzo, dat weet ik zijn. Maar voor derest... Ik ben tijdens Marktrock wel op eenpaar plaatsen binnengeweest, maar ik zouze nu niet meer herkennen.”

Hij weet nog altijd niet waar hij op kotgaat zitten, maar zich daar druk overmaken is niet aan Rik besteed. “In juli wasik eens komen kijken, en toen heb ik een

gesubsidieerde kamer aangevraagd in éénvan de residenties van de universiteit. Ikheb wat formulieren ingevuld en nu sta ikop een soort wachtlijst. Straks ga ik weleens langs om te zien of er al nieuws is.”

“Ik zal nu wel meer voor mezelf moe-ten zorgen, het is niet meer als thuiswonen.” Betekent dat ook dat hij zelf gaatkoken? “Dat is het grootste probleem: ikkan niet zo goed koken. Ik was van plannaar de Alma te gaan - hoewel het etendaar niet zo denderend is, heb ik gehoord.Ik kan altijd nog iets uit de diepvrieskopen, of naar de frituur.”

Rik is de vierde van zeven kinderen,maar onder zijn oudere broers en zussenzit geen illustere voorganger die hem deknepen van het leven aan de universiteitkan leren. Eéntje begon aan de unief maaris gestopt, één is afgestudeerd aan dehogeschool en de andere heeft niet gestu-deerd. Zijn ouders willen wel graag dat hijerdoor geraakt. “Het is niet dat ze echtzullen komen controleren, maar ze drin-gen er wel op aan dat ik studeer.”

Later wil Rik in een bedrijf gaan wer-ken, maar waar of in welke sector, datweet hij allemaal nog niet. Dit jaar wil hijer vooral doorgeraken. Evident zal dat nietzijn: hij heeft niet zoveel karakter, vindt

hij zelf. Hij laat de dingen al eens hangen,vooral als het op studeren aankomt. “Inhet middelbaar heb ik eigenlijk nooit veelgeblokt, dat gaat aanpassen worden.Iedereen heeft me gewaarschuwd dat iknu in gang zal moeten schieten.”

“Liefst van al nog had ik drie keer perjaar examens gehad, maar twee is ook algoed. Hoe minder groot de pakken leer-stof, hoe beter. In het begin van het jaarzal het nog niet te zwaar zijn, ik denk datik vooral tijdens de examens hard ga wer-ken. Nu heb ik de gewoonte nog niet echt,maar eens ik begonnen ben, luktdat wel. Ik heb ergens gelezen datde slaagkans voor TEW 50% is. Ikheb dus één kans op twee omerdoor te geraken. Maar ik heb erecht geen idee van hoe moeilijk hetzal zijn. Bang ben ik niet echt, ikben gewoon nieuwsgierig.”

Nieuwsgierig niet alleen naarde lessen - “ik vraag me af in welkemate die echt nodig zijn, ik ga dattoch eens uitzoeken”, maar ooknaar de café’s, de fuifzalen, de cantussen.En voor de rest voetbalt hij wel eensgraag, maar de passie is niet zo groot dathij hier naar een ploeg gaat zoeken. Hijheeft het moeilijk om in te schatten hoe-

veel tijd hij aan studeren en aan ontspan-ning zal spenderen. En hoe laat het zalworden bij het uitgaan. “Hangt er vanafhoe laat de café’s en fuifzalen hier open-blijven. Het zal wel later worden dan nu.Tot zeven uur ‘s morgens, misschien.”

Voor de rest heeft hij geen speciale

verwachtingen van dit jaar. Of toch:“Misschien vind ik hier wel een vriendin.Dat biedt toch enige standvastigheid inhet leven. En dat heb ik wel nodig.”

Rustig noemt hij zichzelf, maar af en toewild. En sociaal, maar ook serieus koppig.En een heel klein beetje lui. Pieter Vrijensbegint deze maand aan politieke en socialewetenschappen en hij ziet het allemaalgoed zitten, al zal het niet gemakkelijk zijn,vreest hij. “Ik ga hier toch wat harder moe-ten werken dan in het middelbaar.”

“Ik wou eigenlijk voor lichamelijkeopvoeding gaan, maar dat leek me uitein-delijk iets te zwaar: al die sport, en daarnanog studeren. Ik denk dat ik te moe zouzijn. Vervolgens begon ik erover te den-ken om iets in de media te gaan doen:radio of televisie. Zo kwam ik bijna alsvanzelf uit bij politieke en sociale weten-schappen - het is een heel ruime richting.Het allerliefste zou ik later iets met sportgaan doen - sportverslaggever ofzo. Maarik sluit niets uit, het kan ook dat ikgewoon bij een krant ga werken.”

Geen lichamelijke opvoeding, maarsport blijft hij wel beoefenen. “Ik moethier in Leuven nog een voetbalploegjezoeken om mee te trainen, want dat kan ikniet meer gaan doen bij mij thuis. Ik komuit Kanne, bij Maastricht, en ik voetbal inRiemst. De training is op maandag enwoensdag, maar daarvoor kan ik nietheen- en weer reizen. Ik zal hier wat moe-ten gaan lopen om in conditie te blijven.”

Aan de sportactiviteiten zal hij ookmeedoen, denkt hij, en hij wilzich wel inschrijven bij de stu-

dentenvereniging van pol & soc.Zich laten dopen ziet hij ook bestzitten. Maar politiek engagementis niet aan hem besteed. “Dat isallemaal bedriegerij. Als ik in hettweede jaar een richting zal moe-ten kiezen, zal het toch eerdercommunicatie worden dan poli-

tiek.” En voorts staat er nog één ding opde planning: uitgaan. “Maar met màte hè.Een beetje feesten en toch voldoende stu-deren. Dat is de bedoeling. Ik schat dat iktwee of drie keer per week zal uitgaan, enevenveel keer sporten. Als ik een pauzewil tijdens het blokken, kan ik altijd eeneindje gaan lopen.”

“Het liefst ga ik op café, met wat relax-te muziek. Oh, maar fuiven zal ik ook weldoen. We zullen het overal wel eens gaanbekijken, en dan zal ik wel merken waarhet goed is. Hoe laat ik dan in mijn bed zalbelanden, dat zal wat afhangen van wan-neer ik de dag erna les heb. Gelukkig hebik niet veel slaap nodig. Ik heb mij voorge-nomen om niet te veel te brossen, tochzeker niet in het begin. Dan pik je al watmee van de leerstof. Als je het dan thuismoet blokken, dan weet je tenminste alwaarover het gaat.”

Zowel de broer als de zus van Pieterzitten al op kot in Leuven. Zondagavondkan de hele familie dus samen het huis uitnaar Leuven. Dankzij zijn broer is Pieterook aan een kot geraakt. Familieleden vanstudenten die een kamer huurden bij dekotbaas, kwamen bovenaan de wachtlijstvoor kamers die vrijkwamen. Uiteindelijkwaren dat er maar twee, en dus heeft Pie-ter maar een klein kamertje. Het is eenbeetje in de hoogte stouwen op zijn kot:het bed bevindt zich op een houten bouw-

sel, waarhij eenzetel eneen fri-gootje kanonderzet-ten. Hetmaakthem alle-maal nietveel uit.“Volgendjaar kan iknog altijdeen grote-re kamerzoeken”.

Hijhoopt ditjaar een

paar nieuwe vrienden te maken. Hoewelhij af en toe ook nog wel op stap zal gaanmet de vrienden van zijn vroegere school.Voor het eten rekent hij op Alma. En oppapa. “Aan mijn broer en zus gaf mijn paaltijd overschotjes mee in een potje endan moesten ze dat gewoon in de micro-golf zetten. Een spaghetti of spek meteieren, dat kan ik misschien nog zelfmaken, of pannenkoeken, dat lukt ooknog wel. En er bestaat nog altijd zoiets alspizza en kebab, hè.”

“Met mijn broer ben ik wel eens opstap geweest op de Oude Markt, maarvoor de rest ken ik Leuven nog niet. Ik hebeigenlijk vooral beslist op basis van deopendeurdag - het zag er allemaal erginteressant uit. Bij de hogeschool in Has-selt ben ik ook langsgeweest, maar datvond ik veel te praktijkgericht. Ik wilgraag proberen om een universitair diplo-

ma te behalen. Theorie kan natuurlijkbehoorlijk saai zijn, maar eenmaal je diebegint toe te passen, in het tweede of der-de jaar, kan het interessant worden. Dathoop ik toch.”

“Ik vind het wel spijtig dat je zo vervan de proffen staat aan de universiteit.Het zou toch handiger zijn als je hen af entoe eens wat kon vragen. Nu ben jegewoon een nummer. Het is wel goed dater twee keer per jaar examens zijn. Allesop het einde, daar kan je je flink op verkij-ken. Als je te laat begint, of iets niet goedbijgehouden hebt... Ik hoop dat ik hetinteressant ga vinden. Dan doe je er alsneller moeite voor. Het zal wel hard wer-ken zijn, denk ik. Maar ja, je kan alleenmaar proberen hè. Dat hebben mijnouders me ook gezegd: ‘Als je je best doet,is het voor ons al goed.’ Dus ga ik datdoen, hè.”

Naam: Pieter VrijensStudie: Pol & SocVerwachtingen: ”Uitgaan,maar met mate hè”

Naam: Rik LemmensStudie: TEWVerwachtingen: “Misschienvind ik hier wel een vriendin”

Caroline Landeloos heeft zich net inge-schreven voor farmaceutische wetenschap-pen, wanneer we haar interviewen in deUniversiteitshal. Ze heeft er zin in, zegt ze.Voorlopig gaat ze niet op kot - ze woont inBierbeek en dat is tenslotte maar een goeieacht kilometer van Leuven. Echt jammervindt ze dat niet: “Ik ben eigenlijk een huis-mus”.

Gretige ogen en een gezonde kleur op dewangen. Ze lacht graag, antwoordt ze alsik haar vraag hoe ze zichzelf zou beschrij-ven. Farmaceutische weten-schappen was haar tweedekeuze. “Ik wou eigenlijkgeneeskunde doen. Twee keerheb ik aan het ingansexamenmeegedaan, maar het isniet gelukt. De eerste keerhad ik me nauwelijks voor-bereid - de examens warennet achter de rug, dus veelzin om nog te studeren hadik niet. De tweede keer hadik wél hard geblokt, ik hadzelfs bijlessen gevolgd.Maar naar het schijnt washet tweede examen ookeen pak moeilijker.” Ze vieleen beetje in een put daar-

na, wist niet wat ze zou gaan doen. Eentijdje dacht ze eraan om biomedischewetenschappen te gaan studeren. Maar dekogel is nu door de kerk: het werd ‘farma-cie’. “Biomedische wetenschappen sluituiteindelijk minder goed aan bij wat iklater wil gaan doen: met mensen bezigzijn. Ik heb altijd tandarts voor ogengehad, maar met het diploma van far-maceutische wetenschappen kan ik apo-theker worden en dat zie ik heel goed zit-ten.”

“Hopelijk raak ik niet te erg afgeleidin de aula...”

Naam: Caroline LandeloosStudie: Farmaceutische wetenschappenVerwachtingen: “Ik ga het moeilijk heb-ben om zoveel van huis weg te zijn”

“Eens kijken wat het hier allemaal tebieden heeft”

vervolg op pagina 15

foto: Rob Stevensfoto: Rob Stevensfo

to:

Rob

Stev

ens

26.9.2002 C A M P U S K R A N T 7

foto

: M

icha

ël D

e La

usna

y

Tegen 2010 moet het een feit zijn, de har-monisering van het Europese hogeronderwijs zoals uitgetekend in deBologna-verklaring. Geen doolhof vanonderwijssystemen meer, maar één trans-parante en toegankelijke hoger-onder-wijsruimte met vergelijkbare opleidingen,graden en kwaliteitsnormen - denk aan deinvoering van een eenvormige bachelor-masterstructuur. Die Europese ambitievergt in ons land een ingrijpende herorga-nisatie van het hoger onderwijs. Om desamenwerking tussen Vlaamse hogeron-derwijsinstellingen concreter vorm tegeven, lanceerde de Vlaamse regeringonder meer de idee van de associatie.Geen van de universiteiten of hogescho-len heeft de goedkeuring van het decreetbetreffende de herstructurering van hethoger onderwijs afgewacht om een initia-tief in die zin te nemen. Ook voor deK.U.Leuven komt die netwerkvormingniet uit de lucht gevallen.

Rector André Oosterlinck:“Samenwerkingsverbanden met hoge-scholen heeft de K.U.Leuven al langer,maar die waren veeleer versnipperd enniet structureel. De voorbije jaren werdeneen aantal contacten intenser, en kwamener meer initiatieven voor nauwere samen-werking - ik denk bijvoorbeeld aan onzeFaculteit Toegepaste Wetenschappen ende departementen IndustriëleWetenschappen van een aantal hogescho-len. De vraag van de overheid heeft datproces in een stroomversnellinggebracht.”

Duurzaam“Bologna streeft naar één Europese hoger-onderwijsruimte. Voor onze vrij com-plexe onderwijsstructuur, met hogeronderwijs van één cyclus naast hoge-schoolopleidingen en universitair onder-wijs van twee cycli, betekent dat eeningrijpende reorganisatie. Eén van deimplicaties is dat hogeschoolopleidingenvan twee cycli geacademiseerd moetenworden. Dat betekent: onderzoeksgeba-seerd onderwijs worden. Door die hoge-schoolopleidingen te verbinden met eenuniversiteit, voorkom je versnipperingvan onderzoeksinspanningen.Hogeschoolstudenten krijgen zo ook dekans om mee te werken aan onderzoek, ofkunnen na hun studies een doctoraatsop-

leiding aan de universiteit volgen. Dehogeschoolopleidingen van twee cyclizullen immers leiden tot een masterdiplo-ma.”

“De academisering van hun opleidin-gen moeten die hogescholen samen meteen universiteit realiseren. Nadat deVlaamse regering de associatie-idee lan-ceerde, zochten een aantal van hen con-tact met ons, en zijn er besprekingengestart. We werken met alle geïnteresseer-de hogescholen samen aan de ontwikke-ling van een associatieconcept. Dat moetonderstreept worden: het concept is eenzaak van alle partners, en het kan ookmaar slagen als elke partner inspanningenlevert om met de associatie een duurzamemeerwaarde te realiseren.”

Eigenheid bewarenRode draad in de motieven van de asso-ciatiepartners om samen in zee te gaan, isde algemene kwaliteitsverbetering vanhun onderwijs en onderzoek, personeelen beheer.

“Het uitgangspunt is dat we elkaarkunnen helpen om te beantwoorden aanEuropese en internationale criteria. Wekunnen van elkaar leren door expertise encompetenties samen te brengen, én doorna te gaan wie in welk terrein de bestpractise heeft. De associatie beoogt zekergeen vervlakking of uniformisering vande opleidingen, wel integendeel. Net zoalsBologna wil ze een verruiming van dekeuzemogelijkheden, en de partners aan-sporen zich op basis van hun sterke pun-ten te positioneren op de markt van deopleidingsbehoeften. We willen dusvooral ook een gedifferentieerd studie-aanbod realiseren. Een nadrukkelijkereprofilering van de verschillende opleidin-

gen maakt dat studenten beter wetenwaarvoor ze kiezen. Een aantal hogescho-len van onze associatie organiseren enkelopleidingen van één cyclus, maar ookvoor hen biedt de samenwerking voorde-len. Zij hebben niet meteen behoefte aanacademisering, maar wel baat bij een dui-delijke profilering of voldoende kansenom hun eigenheid te bewaren. Zij berei-ken immers andere doelgroepen en heb-ken andere opleidingsdoelen. Studentenmoeten door deze samenwerking ookvlotter kunnen overstappen naar een stu-dieniveau dat nauwer aansluit bij huninteresses en mogelijkheden.”

Een aantal meerwaarden van de asso-ciatie kunnen op kortere termijn gereali-seerd worden, andere voordelen zullenpas volop spelen als de verschillende part-ners hun onderwijs en onderzoek beter opelkaar hebben afgestemd.

“Schaalvergroting leidt niet enkel toteen efficiënter gebruik van de beschikbareonderwijs- en onderzoeksinfrastructuur.Het klinkt aannemelijk dat verpleegoplei-dingen in Vlaanderen die onderling enmet een universiteit samenwerken rondcursusinhouden, didactische ondersteu-ning of studiebegeleiding, de kwaliteitvan hun onderwijs kunnen verbeteren enzo een meerwaarde creëren voor studen-ten en docenten. Kortom, breng de spe-cialisten op de juiste plaatsen samen, envermijd de versnippering. Potentiëlemeerwaarde voor studenten, docenten,onderzoekers en de andere medewerkersligt onder meer ook in de realisatie vangemeenschappelijke onderwijsondersteu-nende diensten, van een geïntegeerdbeleid inzake studieadvies en studenten-begeleiding, de bevordering van de stu-denten- en docentenmobiliteit binnen deassociatie, samenwerking in de lerarenop-leiding, rond onderwijsvernieuwing ofinformaticatechnische ondersteuning vande elektronische toets- en leerplatformen,gemeenschappelijke personeelsopleidin-gen...”

“Wat is de stand van zaken nu? Er zijnin het voorjaar intense besprekingengevoerd over de tekst van de overeen-komst en de statuten, en ook rond de mis-sie en doelstellingen wordt al een poosgewerkt. De Associatie K.U.Leuven is fei-telijk van start gegaan bij de onderteke-ning van de verklaring op 11 juli. Hetdecreet dat de modaliteiten en vereistenvan een associatie vastlegt, moet nog door

het parlement worden besproken en goed-gekeurd; de associatie zal zich uiteraardconfirmeren aan eventuele wijzigingen ofbijkomende eisen. Maar dat neemt nietweg dat we inhoudelijk al heel wat con-creet werk hebben verricht. Zo zijn er aldiverse werkgroepen opgericht, die demogelijkheden aftasten rond onder meerlerarenopleiding en permanente vorming,de economische opleidingen, de profile-ring van industrieel versus burgerlijkingenieur en bio-ingenieur versus licenti-aat wetenschappen, wetenschappelijkonderzoek, het christelijk-humaangedachtegoed. Er wordt ook nagedachtover een onderzoeksplatform kunsten,toch een lacune in het Vlaamse hogeronderwijs. Er kunnen uit de associatie dusook nieuwe initiatieven groeien, die allepartners verrijken.”

Expansiedrift?Met 15 partners is de associatie rond deK.U.Leuven de grootste, al is dat relatief(zie kader). De hogescholen, allemaalkatholieke instellingen, liggen verspreidover heel Vlaanderen. Al meteen na deintentieverklaring van 26 oktober vielenin veel reacties, ook van politici, de woor-den expansiedrift en zuilvorming.

“Wat de verzuiling betreft, dat is eengoedkoop verwijt. Netoverschrijdendesamenwerking was voor Leuven niet vantoepassing. Alle hogeronderwijsinstellin-gen van het gemeenschapsonderwijs lig-gen in of rond de universiteitsstedenBrussel, Antwerpen, Gent en Hasselt.Hadden we hen gevraagd om tot onzeassociatie toe te treden, dan had men onsongetwijfeld van nog grotere agressiviteitbeschuldigd... De beschuldiging vanexpansiedrift is al even ongegrond. Eenlokale associatie, in de lijn van de visie vande Vlaamse regering, had Leuven eensamenwerking met welgeteld twee hoge-scholen opgeleverd. Vlaanderen is inEuropese en internationale onderwijscon-text al een kleine regio, waarom die zonodig opdelen in subregio’s? De associa-tievorming en de herstructurering van hethoger onderwijs mogen er evenmin toeleiden dat het onderwijsaanbod in eenpaar grotere steden geconcentreerd wordt.Bij studierichtingen als verpleegkunde ofde lerarenopleiding is regionale spreidingessentieel voor een grotere participatievan studenten. Wij willen een zo grootmogelijke meerwaarde creëren voor stu-denten, docenten en medewerkers, énvoor de hogescholen en de universiteitzelf, die zich Europees moeten positione-ren. De sterkte van onze associatie is degrote verscheidenheid. We willen uit-groeien tot een kenniscentrum met eengevarieerd studieaanbod dat tot verschil-lende competenties opleidt. De associatiemoet het hele spectrum kunnen bestrij-ken, van parktijkgericht onderwijs totonderwijs met een hoog abstractieniveau,en van toegepast projectonderzoek totfundamenteel wetenschappelijk onder-zoek. De hogescholen die voor een asso-ciatie met Leuven hebben gekozen, delenbij de uitvoering van die maatschappelijkeopdracht eenzelfde christelijke inspiratieen beleidscultuur. En afstand hoeft van-daag de dag toch geen beletsel meer te zijnvoor structurele samenwerking... InBologna-perspectief: de associatie is eenstrategische alliantie die het hoger onder-wijs in Vlaanderen kan helpen verbeteren.Studenten heben recht op een keuze uitverschillende opleidingsprofielen, desamenleving heeft nood aan verschillendecompetenties en verschillende ‘soorten’afgestudeerden. Deze associatie is geenlos verband, maar een toekomstgerichtproject.”

Rector Oosterlinck: Associatie is schaalmodel van Bologna

Iedereen moet er beter van wordenKarla Venken

“Associatiedrift!” klonk het in de pers,toen het aantal hogescholen dat met deK.U.Leuven in zee wilde gaan, nogal snelen indrukwekkend groeide. Toch is dieterm erg overtrokken. Hoe groot eenassociatie mag zijn, staat nergens neerge-schreven, maar het gezond verstand dic-teert dat ze in verhouding moet staan totde associatie-capaciteit van de centraleinstelling. Indicatoren om die te meten,vinden we onder meer in het aantalbeschikbare lesgevers en onderzoekers,het aantal personeelsleden in onderwijs-ondersteunende diensten, het aantal ver-schillende onderzoeksterreinen waaropeen universiteit actief is, de werkingstoe-lagen, de beschikbare fysieke ruimteenzovoort. Als we op basis van objectievegegevens de associatie-capaciteit van deK.U.Leuven vergelijken met die van ande-re universiteiten, is er geen sprake vaneen wanverhouding of ‘associatiedrift’ -eerder integendeel...

Een voorbeeld: ongeveer 40 % van alleuniversiteitsstudenten in Vlaanderen gaat

naar de K.U.Leuven. Als de hogescholenuit de associatie op hun beurt ongeveer 46% van alle Vlaamse hogeschoolstudentenvertegenwoordigen, kan men bezwaarlijkvan een flagrante wanverhouding spre-ken... Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor detweedecyclus-studenten in Vlaanderen,waarvan de K.U.Leuven er bijna 46%heeft. Van alle Vlaamse doctoraten wor-den er ongeveer 47% in Leuven gemaakt.Leuven participeert voor bijna 45% in deBijzondere Onderzoeksfondsen. De lijstkan verdergezet worden, maar het wordtal gauw duidelijk dat alle cijfers schom-melen rond de 40 tot 45 %. Het feit datLeuven 46% van de hogeschoolstudenten‘overkoepelt’, is in die context géén uitingvan associatiedrift, maar een heel terechtaantal. Misschien zou de term ‘associatie-drift’ éérder van toepassing zijn op eenuniversiteit met 2000 studenten, die eenassociatie vormt met twee hogescholendie samen 7000 studenten hebben... Enmisschien geldt hetzelfde ook voor eeniets noordelijker gelegen instelling.

Op 11 juli gingen 13 Vlaamse hogescholen, de K.U.Brussel en K.U.Leuven scheepmet elkaar. Die associatie wordt deels op vraag van de Vlaamse overheidgevormd, en helemaal met het oog op de Bologna-hervormingen. De keuze voorelkaar hebben ze zelf gemaakt. Een gesprek met rector André Oosterlinck,over de motieven en meerwaarden van de associatie.

B E L E I D

Drift of draagkracht?

8 C A M P U S K R A N T 2 6 . 9 . 2 0 0 2

“Ik was daar niet alleen. Het ging om eenmega-conferentie, met ongeveer 50.000deelnemers, uiteraard verdeeld over ver-schillende deelvergaderingen. Ik heb mevooral beziggehouden met landbouwpro-blematiek.”

Duurzaamheid en armoede“Johannesburg was eigenlijk een opvol-gingsvergadering, na de top van Rio in1992 en die van New York in 1997, dusmet de bedoeling om na te gaan wat ergeworden is van de grote plannen die inRio ontworpen werden. Maar Johannes-burg was tegelijk ook anders, en vooralconcreter. De Secretaris-Generaal van deVerenigde Naties en zijn directe assistent,Jan Pronk, wilden duidelijk tot haalbareen tastbare afspraken komen.”

“Een belangrijke krachtlijn van Johan-nesburg was dat armoede een sleutelfac-tor is in het milieu- en meer in het alge-meen het duurzaamheidsprobleem. Hetduurzame gebruik van de globale resour-ces moet voorkomen dat onze planeetopgeraakt, en dat bereik je niet alleen metmilieuzorg. Er hoort ook zorg besteed teworden aan de economische, sociale enzelfs culturele dimensie van het pro-bleem. Zolang 2,8 miljard mensen hetmoeten stellen met minder dan twee dol-lar per dag, zal een duurzame samenle-ving wereldwijd niet haalbaar zijn. Wiehonger heeft, zal niet nalaten om eenboom om te hakken, als hij daardoor aaneten raakt.”

“Het gaat natuurlijk om gigantischcomplexe problemen, maar dat mag ons

niet bij voorbaat ontmoedigen: het doel iseenvoudigweg het al dan niet voortbe-staan van onze planeet... Op dit ogenblikgedragen we ons, vooral dan de westersewereld, alsof we op een planeet leven diegroter is dan ze in werkelijkheid is. Weleven niet langer van de opbrengst vanonze natuurlijke rijkdommen, maar vandie rijkdommen zelf. Anders gezegd: wezijn ons natuurlijk kapitaal aan het opge-bruiken. Een top als die van Johannesburgkan dat natuurlijk niet met een magischeformule oplossen. Het gaat om een procesvan bewustwording, en ook wel van een

verschuivend evenwicht. Daarmee bedoelik dat er een balans gezocht wordt tussende politieke retoriek aan de ene kant, ende realiteit, zoals die aangevoeld en ver-woord wordt door de samenleving en dewereld van de NGO’s. Zelfs in de meestdemocratische staatsordening dienen depolitieke verkozenen niet alleen desamenleving, maar ook hun eigen partij-politieke en electorale belangen. Dat ver-ander je slechts door bewustmaking, en ikheb de indruk dat Johannesburg op datvlak geen slecht werk geleverd heeft.Vooral de aanwezigheid van veel jongerenvond ik heel hoopgevend.”

Professor Weiler is terug van Wereldtop in Johannesburg

“We eten onze planeet op”Ludo Meyvis

Professor Raoul Weiler is deeltijds docent aan de Faculteit Landbouwkundigeen Toegepaste Biologische Wetenschappen. Na een lange loopbaan in de chemi-sche industrie concentreert hij zich nu op de agrarische bio- en milieu-ethiek,een domein waar hij zich onder meer in de Club van Rome al geruime tijd meebezighoudt. Het was ook in die hoedanigheid dat hij onlangs aanwezig was opde wereldtop in Johannesburg.

M A A T S C H A P P I J

foto: Rob Stevens

26.9.2002 C A M P U S K R A N T

Nieuwe wereldvisie“In Johannesburg werd over vijf thema’sgesproken, de WEHAB of water, energy,health, agriculture, biodiversity. Mij valtop dat opvoeding daar niet bijzit, hoeweljuist dààr volgens mij een belangrijkesleutel zit voor de uitbouw van een wer-kelijk duurzame samenleving. Via opvoe-ding werk je aan de waardigheid van demens, aan een meer bewuste, kritischeinstelling, en je helpt hem tegelijk bij hetzinvol en verantwoord lenigen van dedagelijkse noden. Het overgrote deel vande officiële ontwikkelingshulp die tot nutoe verstrekt is, vooral dan op macro-schaal, is eenvoudig weggegooid. Opvoe-ding is de enige uitweg voor de 2,8 mil-jard armen.”

“Op zo’n top word je heen en weergeslingerd tussen enerzijds de aartsmoei-lijke opgave om nù, concreet, iets te doen,en anderzijds de nood aan een werkelijknieuwe wereldvisie, gedragen door een zogroot mogelijk deel van de wereldbevol-king. Zo’n nieuwe visie is in Johannes-burg misschien te weinig besproken, hoebelangrijk heel concrete oplossingen ookmogen zijn. Het probleem is dat ‘oploss-ingen’ niet zullen blijven volstaan, als zeniet voortkomen uit zo’n nieuwe visie.Dat geldt zeker wanneer we nieuwe feno-menen mee in rekening brengen. Denkmaar aan de digital divide, die nu mis-schien nog niet zo’n rol speelt, maar overeen aantal decennia heel zeker wel. Denkaan de economische opmars van landenals China of India, met alle gevolgen van-dien. Of aan het harde feit van de bevol-kingsgroei. Tegen 2050 telt de wereldallicht 8 of meer miljard bewoners. Als jemet harde cijfers in een oogopslag kuntzien dat we nu, met 6 miljard, al over degrens van het haalbare zijn, dan zitten wemet een probleem dat alleen werkelijkradicaal aangepakt kan worden. Hópelijk,tenminste. Want ik blijf bij wat ik al zei:we leven op een planeet die niét zo grooten zo onuitputtelijk is als we wel denken.De tijd dringt...”

Roeselare, zaterdagavond 14 september,20u: Mgr. Guido Maertens geeft destrijd op tegen een onverbiddelijke ziek-te. De K.U.Leuven is in rouw. Zij ver-liest een gedreven beleidsman, eenboeiende prof, een ethicus van formaat,een spits causeur.

Het was al vroeg duidelijk dat GuidoMaertens (geboren te Brugge op 21februari 1929) een getalenteerd iemandwas. Tijdens en na zijn priesterstudieste Roeselare en te Brugge haalde hij vloteen kandidaatsdiploma in Geschiedenisen Oudheidkunde en een licentiediplo-ma in de Klassieke Filologie (1956) aande K.U.Leuven. Prof. Gerard Verbekespoorde hem aan om een doctoraalproefschrift te starten. Guido Maertenskoos als onderwerp: ‘Sint Augustinusen de mens’. Ondertussen werd hij totpriester gewijd in 1954, met enige ver-traging wegens een jaar gedwongenziekteverlof. In 1956-57 mocht hij, in hetkader van zijn doctoraat, aan de Sorbon-ne studeren. Bisschop De Smedtbenoemde hem daarop tot leraar aan denormaalschool te Torhout (1957-1961),

zodat de doctorandus vlijtig verder konwerken aan zijn dissertatie met DomEligius Dekkers van de Sint-Pietersabdijte Steenbrugge. Hij promoveerde totdoctor in de Wijsbegeerte en de Lette-ren in 1959. Hij bleef zich verder verdie-pen in de studie van Augustinus, wathem in 1961-62 in Toronto (Canada)bracht aan het Pontificaal Centrum voorMiddeleeuwse Studies, dankzij een stu-diebeurs van de Canadese staat.

Toen hij weer thuis was, stelde Mgr.Descamps, rector van de universiteitLeuven, de jonge doctor - 33 jaar! - aanals vice-rector voor de Vlamingen. Hier-mee was de carrière van de beleidsmanuitgestippeld. In deze functie zou hijbijvoorbeeld de woelige periode van desplitsing van de universiteit meemaken.In 1966 protesteerden de studententegen de bisschoppelijke brief diebepaalde dat Leuven “één en ondeel-baar” zou blijven. In 1968 volgde eentweede studentenrevolte waarbij deregering Van den Boeynants viel. Voorde Leuvense universiteit betekende datde splitsing in twee aparte entiteiten: deFranstalige UCL te Louvain-la-neuve ende Nederlandstalige K.U.Leuven.

Ondertussen had de K.U.Leuven, in1965, in Kortrijk een kandidatuurcam-pus mogen opstarten. In 1971 gaf PietDe Somer, de toenmalige rector, aanMgr. Guido Maertens de opdracht dezejonge campus uit te bouwen. Twintigjaar lang, tot eind juli 1991, zou hij zijnbeste krachten wijden aan deze taak.Samen met een handvol residerendepioniers, aangevuld met een brede scha-re ‘pendelaars’ uit Leuven, wist hij dezecampus een eigen plaats te geven in hetuniversitaire landschap. De vele afge-

studeerden vertellen steeds met pretoogjes over de unieke sfeer die ze ermochten beleven.

Naast zijn functie als rector, zete-lend in de Raad van Beheer, de Acade-mische Raad en het Bureau van dezeRaad, bleef hij nochtans ook fulltimeprof, en dat tot aan zijn emeritaat in1994. Hij doceerde ‘Geschiedenis van deantieke Wijsbegeerte’ en ‘Ethiek’ aanhet Hoger Instituut voor Wijsbegeertete Leuven. Aan de campus Kortrijk gafhij ‘Ethiek’ aan de studenten Rechtenen Letteren en ‘Medische ethiek’ aan destudenten Geneeskunde.

Daarnaast publiceerde hij tientallenartikels over hete hangijzers zoals ethi-sche problemen rond abortus en hetlevenseinde. Hij had wel degelijk oogvoor de vooruitgang van de medischewetenschap, maar stelde steeds hetbelang van de menselijke persoon cen-traal. Ook als causeur wist hij deze deli-cate onderwerpen te behandelen vooreen breed publiek: steeds gevat engekruid met een vleugje spitse humor.

Zijn vele getuigenissen in allerleitijdschriften over de studentenrevoltesin de jaren zestig geven blijk van zijnscherpe kijk op de maatschappij. Alsgeen ander begreep hij hoe ingrijpenddeze periode was voor de aloude AlmaMater: haar unitaire karakter bleekonhoudbaar, haar katholieke karakterwas aan herdefiniëring toe en haar auto-ritaire structuur moest wijken voor eenparticipatieve. Het is vooral voor zijnsubstantiële bijdrage - intellectueel enbeleidsmatig - aan deze drievoudigemetamorfose dat de K.U.Leuven Mgr.Guido Maertens in dankbaarheid zalblijven gedenken.

Ererector Campus Kortijk en gewezen vice-rector K.U.Leuven

Monseigneur Guido Maertens overledenVic Nachtergaele

9

alumnikrantzzeesswweekkeelliijjkkssee bbiijjllaaggee vvoooorr oouudd--ssttuuddeenntteenn

“Onze afdeling heeft al vele jarencontact met de familie Steverlynck,sinds het overlijden van Benoit, 15jaar geleden. Zijn weduwe Régine,haar echtgenoot Christian Dumolinen de familie Steverlynck zijnsindsdien erg begaan met stamcel-onderzoek, dat zéér veelbelovendis, maar dat nog onvoldoende verstond ten tijde van het overlijdenvan Benoit.”

Wondercel“Stamcellen zijn de graal van hethedendaagse geneeskundig onder-zoek. Het zijn cellen die pluripoten-tieel zijn. Dat betekent dat ze dooreen of ander mechanisme, waar wevolop onderzoek naar doen, kun-nen uitgroeien tot een hartcel, eenzenuwcel, wat dan ook. Dergelijkecellen, die natuurlijk essentieel zijnbij het ontstaan van een nieuwemens, kunnen ook ingezet wordenin de ‘correctie’ van degeneratieveof destructieve aandoeningen, vanParkinson en Alzheimer tot hartin-farcten, diabetes en kanker. Hetkomt er ‘alleen’ op aan voldoendeen de juiste soort compatibelestamcellen in te planten bij degene

die ze nodig heeft, en ervoor te zor-gen dat het ontwikkelingsmecha-nisme beheersbaar blijft. Hetonderzoek, dat momenteel natuur-lijk wereldwijd gevoerd wordt,schiet goed op en biedt erg hoop-volle perspectieven, maar er blijftnog een hele weg af te leggen.”

“Het gebruik van stamcellenbiedt een uitweg uit de schaarstedie er voortdurend heerst bij trans-plantaties, en uit de complexe afsto-tingsproblematiek die daar toch nogaltijd bij opduikt. In plaats van vol-ledige organen te transplanteren,moet het in principe mogelijk zijnop grond van enkele stamcellen eenvolledig nieuw orgaan te doen‘ingroeien’.”

Privé-financiering onmisbaar“Een groot probleem is dat wemomenteel een tekort aan bruikba-re stamcellen hebben. Die kunnengehaald worden uit bijna elk orgaan- een heel recent inzicht - maarvooral uit bloed van de navelstreng.In Leuven hebben we enkele jarengeleden de Navelstrengbloedbankopgericht, precies met de bedoelingde winning van stamcellen in een

stroomversnelling te brengen.Daartoe werken wij nauw samenmet de afdelingen verloskunde, nietalleen van het UZ Gasthuisberg,maar ook van een groot aantalandere ziekenhuizen in Vlaanderen.Dankzij de vrijgevigheid van onzeVlaamse moeders - die volstrektbelangeloos het navelstrengbloedvan hun baby afstaan - wordt op ditogenblik minstens eenmaal permaand iemand ergens ter wereldgered dankzij materiaal afkomstiguit de Leuvense navelstrengbloed-bank. De werking van die bank zal,door de middelen van de nieuweLeerstoel, geoptimaliseerd kunnenworden.”

“Stamcelonderzoek is zeer duur,en stamcel-collectie wordt op ditogenblik nog op geen enkele manierterugbetaald door de ziekteverzeke-ring. Daarom is het van evidentbelang dat de onderzoeksmogelijk-heden mee verruimd worden doorprivé-financiering, zoals in dit gevaldoor Régine en Christian Dumolinen de familie Steverlynck.”

“De meeste leerstoelen op naamworden financieel gedragen doorbedrijven, maar de Leerstoel BenoitSteverlynck toont aan dat ookprivé-personen op dit vlak onmis-baar zijn om het onderzoek levens-krachtig te houden. Het spreektvanzelf dat de onderzoekswereld,en vooral onze afdeling, hen zéérveel dank verschuldigd is.”

Aan de K.U.Leuven zijn in de loop der jaren meer dan 60 Leerstoelenop Naam tot stand gekomen. Onlangs werd in de FaculteitGeneeskunde de Leerstoel Benoit Steverlynck opgericht, waarmeeaan de Afdeling Hematologie stamcelonderzoek uitgevoerd zal wor-den. Professor Marc Boogaerts bekleedt deze leerstoel en licht hetontstaan en de bedoeling toe.

Leerstoel Benoit Steverlynck

Stamcelonderzoek krijgt nieuwe mogelijkhedenLudo Meyvis

foto: Rob Stevens

IdentificatieficheAlumni Lovanienses

alumninummer:....................................................................naam:.................................................................................(meisjesnaam voor gehuwde dames)voornaam:..........................................................................(officiële voornaam, geen roepnaam)geboortedatum:...................................................................

Adresgegevens Alumnusstraat + nr:..........................................................................postcode:...........gemeente:..................................................landcode:...........land:.........................................................

tel:.....................................................................................fax:....................................................................................e-mail:................................................................................(geeft toelating om dit e-mailadres op te nemen in het e-adres-senbestand op internet)

Studiegegevens Alumnuspromotiejaar:......................................................................diploma 1:..........................................................................diploma 2:..........................................................................specialisatie 1:....................................................................specialisatie 2:....................................................................

Huidige werkkring Alumnusfirma:.................................................................................straat + nr:..........................................................................postcode:...............gemeente:..............................................landcode:...............land:.....................................................telefoon:.............................................................................fax:....................................................................................e-mail:................................................................................functie:...............................................................................

Aoo

D

w

Anne Provoost

Jeugdschrijfster Anne Provoost is geen onbekende vanCampuskrant - ze werd uitvoerig geïnterviewd in nummer1 van september 2001 voor de reeks Leven na Leuven.Provoost kreeg al een hele reeks onderscheidingen. Daarkwam op 24 september de Fortis-prijs 2002 voor verdien-stelijke Kulak-alumnus bij. Haar werk mag dan wel overkinderen en jongeren gaan en voor hen bestemd zijn, hetheeft kwaliteiten die niet voor die van volwassenenlitera-tuur hoeven onder te doen.

Verdienstelijk KULAK Alumnus

foto

: M

icha

ël D

e La

usna

y

10 C A M P U S K R A N T 2 6 . 9 . 2 0 0 2

Bent u bereid om werkzoekende studenten en/of alumni teinformeren over uw werkterrein ? Ja 0 Neen 0

Terug te bezorgen aan Alumni Lovanienses vzw, Atrechtcollege,Naamsestraat 63, 3000 Leuven, (f) 016 32 41 90. U vindtdeze fiche ook op de internetpagina’s van Alumni Lovanienses,www.kuleuven.ac.be/alumni/

lumni Lovanienses beschikt dankzij de tientallen ingevulde fiches die na elk nummer van Campuskrant worden opgestuurd,ver een databank met de gegevens van 130.000 oudstudenten van de K.U.Leuven - dat betekent 85,79%. Campuskrant gaatnder meer in deze databank op zoek naar alumni om te interviewen voor de reeks Leven na Leuven.

e gegevens die u invult op deze identificatiefiche worden enkel in het bestand van Alumni Lovanienses opgenomen. Dit bestand

ordt beheerd conform de wet op de Privacy.

http://www.kuleuven.ac.be/alumni/

alumnikrantadvertenties

KringnieuwsPlantkunde en Dierkunde Op zondag 29 september orga-niseert de Vereniging vanAfgestudeerden in Plantkundeen Dierkunde een wandeling(ongeveer 20 km) in de HogeVenen. Vertrek om 10u op par-king ‘Baraque Michel’ (tussenEupen en Botrange), aankomstrond 18u. Op zaterdag 9 november heefthet Symposium ‘35 jaar PDL’plaats in het Auditorium Zoö-logisch Instituut, Naamsestraat59, Leuven. Op het program-ma: statutaire jaarvergadering(14u), voordracht ‘HIV- enAids-bestrijding’ door Prof. JanBalzarini (15u), UitreikingPDL-Wetenschappelijke Prij-zen voor licentiaatsthesissenen receptie (18u). • Info: frans.demeuter@bio.kuleuven.ac.be

Geneesheren-AlumniOp 5 oktober heeft de Thera-piedag plaats, met als thema‘Behandeling van de neurologi-sche patiënt anno 2002’.• www.med.kuleuven.ac.be/alumni/Geneesheren/therapie-dag20021005.html

FarmaLeuvenFarmaLeuven organiseert van 3oktober tot 26 november eenpostuniversitaire cursus ‘Actu-alisatie van de Infectieziekten’.

• www.alum.kuleuven.ac.be/farmaleuven/

Chemici LeuvenOp zaterdag 23 november heeftde Algemene Vergaderingplaats, om 15u in seminariezaal00.09 van het DepartementChemie, Celestijnenlaan 200F,3001 Heverlee. Op het pro-gramma: Jaarverslag en finan-cieel verslag; voorstel aanpas-sing statuten; lezing ‘DesignerDrugs’ door Dr. Gerd De Boeck(Nationaal Instituut voor Cri-minalistiek en Criminologie,Afdeling Drugs en Toxicologie)Aansluitend wordt een ‘Che-mici-diner’ georganiseerd.

BVLGOp 6 november brengt deBVLG een bezoek aan SID-MAR. Om 9u gaat in Auditori-um 01.04, Gebouw S, CampusArenberg III, Celestijnenlaan200, Heverlee een introductievan start. Na een lunch in DeMoete vertrekken we met debus naar SIDMAR. De terug-komst in Leuven is voorzienrond 18u.• Deelnameprijs (koffie, lunch,nota’s en vervoer) bedraagt 10euro (25 euro voor niet-leden).Inschrijven kan door stortingvan het verschuldigde bedrag oprekeningnummer 230-0190131-31 van de B.V.L.G., p/a Fysico-chemische Geologie, Celestij-nenlaan 200C, Heverlee, met

vermelding SIDMAR2002.Inschrijvingen worden ver-wacht voor 23 oktober.

LaureaatJos BouckaertmedailleIlse Kenis (Promotie 1998) ont-ving als eerste de Jos Boucka-ertmedaille, voor haar artikelThe use of a combined structur-al, stable isotope and fluidinclusion study to constrain thekinematic history at the nort-hern Variscan front zone (Bet-trechies, northern France)gepubliceerd in 2000 in hetJournal of Structural Geology.Ilse Kenis werkt momenteelaan haar doctoraat binnen deStructural Geology & TectonicsGroup aan de K.U.Leuven waarzij, onder leiding van ManuelSintubin, de invloed van fluïdaop de vervorming in leisteen-gordels bestudeert. Zij istevens laureaat van de Jonge-renprijs van Geologica Belgica(1998) en van de B.V.L.G. prijsVan Silex tot Chip (1999).•• In 2004 wordt de tweede JosBouckaertmedaille uitgereikt,voor een artikel, gepubliceerd ofin druk in 2002 of 2003, van dehand van een jonge, Belgischewetenschapper (geboren in 1977of jonger). Voor info, reglement en deelne-mingsformulier: www.kuleu-ven.ac.be/geologie/bvlg/bvlg-jbm.html

Caroline is de jongste van een familie mettwee broers en een zus, de eerste die de stapnaar de unief zet. Een vriendje heeft ze niet, ennee, dat zegt ze niet omdat haar mama naasthaar zit. “Die mag dat weten.” Caroline woontin Bierbeek, vlakbij Leuven. Op kot gaan wasdus niet echt nodig. “Ik ben er ook nog nietklaar voor - ik zou teveel van mijn vrijheid pro-fiteren. Ik heb een goede band met mijn oudersen ik ben gewoon graag thuis. En acht kilometeris niet ver, dus dat zal wel niet voor problemenzorgen. Ik denk dat ik het wel moeilijk ga heb-ben om veel van huis weg te zijn. In het buiten-land studeren zou bijvoorbeeld niets voor mijzijn. Mijn broer woont nu in het buitenland, enals ik zie hoe moeilijk hij het al heeft... Volgendjaar wil ik misschien wel op kot, ja, maar datmoet ik dan nog eens met mijn ouders bekij-ken,” zegt ze, terwijl ze een zijdelingse blik ophaar mama werpt. “Voorlopig is het nogafwachten hoe het dit jaar allemaal loopt.”

LookhaarEen zwaar uurrooster, dat is op dit moment deenige zekerheid die ze voor het komendeschooljaar heeft. “Ik heb eens rondgesurft opinternet. De meeste dagen heb ik les tot half zes.‘s Avonds zal ik wel moe zijn, dus dat wordtblokken in de weekends. Ik speel ook nog piano:ik zit in het zevende jaar en volg twee uur les perweek. Ik heb al laten weten dat ik minder stuk-ken wil, maar ik zou het toch willen volhouden.En jazzdans doe ik ook nog, al heel lang, dus datkan ik zeker niet opgeven. Ik wil blijven spor-ten, ik heb een sportkaart genomen: zo kan ikeens gaan zwemmen met vriendinnen, of ten-nissen. Tja, het wordt een heleboel om te com-

bineren, hè.”Ze kent Leuven goed, alleen de typische stu-

dentenplekken hebben hun geheimen nog nietprijsgegeven. In de Fakbar is ze nog nietgeweest, maar ze weet hem wel al liggen. “Almijn klasgenoten gaan in Leuven studeren,maar ik hoop dit jaar toch ook nieuwe mensente leren kennen. Ik vraag me soms af of dat vlotzal gaan. Ik ben wel van plan mee te doen meteen paar activiteiten, en af en toe eens naastmensen te gaan zitten die ik niet ken. Het isvoor iedereen nieuw, dus ik heb er wel een goedoog in.”

De wilde verhalen die de ronde doen overdopen hebben haar alvast afgeschrikt. “Ik hebhet verhaal gehoord van een meisje wiens haarze met look ingewreven hadden. Zes maandenheeft ze daar last van gehad. Daar heb ik echtgeen zin in. Zo’n doop, dat is niets voor mij.”

“Ik heb een paar vrienden die hier al stude-ren, dus ik heb al een klein beetje een beeld vanhoe de vork in de steel zit. De semesterexamensvind ik een goede zaak. Het zou anders tochteveel worden op het einde van het jaar. Nu kanje halverwege zeggen: hier ben ik al vanaf. Ikkan me voorstellen dat ik het wel eens moeilijkga hebben om mij te concentrere