http://www.tangali.net

Publicatie 171

Alhaaj Mohamed Juzoef Tangali Qadri

Maulana Muhammad AftabCassim Rizvi Noori

South Africa

Copyright © M.J. TangaliAmsterdam, 6 juni 2009

1e drukUitgever: Stichting Noorani Islamic Research Institute

E-mail: info@tangali.netWebsite: www.tangali.net

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaargemaakt door druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijzedan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uit-gever.

No part of this book may be reproduced in any form, by print, photoprint, microfilm or any other means without written permissionfrom the publisher.

Voorwoord

Dit verhaal gaat over Shaykh Abdoel Qadir Jilani radiAllaho anho en zijn roem onder de jinnaat (meervoudvan Jinn) en mensen. Wilt u meer over de Jinn wetenleest dan Jinn van mij nederig auteur en Tālieb‑e‑Dien.

1. Inleiding

Bushair bin Mahfoez vertelde, toen mijn dochter Fati-ma ineens verdween van het dak van mijn huis, werdik ongerust en vertoefde mij in de gezegende aanwe-zigheid van Sayyedina Ghaus-e-Pak om hulp te vra-gen. Hij zei mij om naar Karg te gaan en gedurende denacht te gaan zitten te midden van een hisar (rondeplek, cirkel) om mijzelf. Daar aangekomen moet u aanmij denken en het volgende opzeggen: "Bismillah". Inde duisternis van de nacht gaan groepen Jinn voorbijkomen, hun gezicht zal heel vreemd zijn, u moet nietschrikken door naar hen te kijken, op het moment vansehari (ochtendglorie) zal de Koning van de jinnaatlangs komen, naar u toekomen en u vragen over uwvereiste. Vertel hem: "Shaykh Abdul Qadir Jilani radiAllaho anho heeft me uit Bagdad gestuurd en mijn eis is,dat u mijn dochter zoekt."

Van daaruit ging ik naar de ruïnes van Karg en volgdede instructies van Huzoor Ghaus-e-Azam op. In destilte van de nacht kwamen gruwelijke jinnaat voorbij,maar bleven buiten mijn hisar. De gezichten van deJinn waren zo verschrikkelijk dat ik ze niet kon aankij-ken. Op het moment van sehari kwam de koning derJinn op een paard langs en er waren jinnaat rondomhem. Hij vroeg naar mijn vraag van buiten de hisar. Ikvertelde hem, dat Huzoor Ghaus-e-Azam mij naarhem had gestuurd. Zodra hij dit hoorde steeg hij vanzijn paard af en ging op de grond zitten. De anderejinnaat gingen ook rondom de hisar zitten. Vervolgensvertelde ik het incident van de verdwijning van mijndochter. De koning vroeg aan alle jinnaat, "Wie heefthet meisje meegenomen?" Binnen enkele tellen namende jinnaat een Chinese Jinn gevangen en presenteerdenhem als de dader. De koning vroeg aan de Chinese Jinnwaarom hij het meisje uit de stad van de HoogsteLeider in Spirituele Spil (Qoetoeb) van de tijd hadmeegenomen? Hij zei, terwijl hij uit angst rilde, UweHoogheid! Nadat ik haar had gezien werd ik verliefdop haar. De koning gaf opdracht om de Chinese Jinn teonthoofden en stuurde mijn prachtige dochter naar mijterug. Ik bedankte de koning van de jinnaat en zei: “Ubent een fervent liefhebber van Sayyedina Ghaus-e-Pak”. Hij antwoordde: “Ik zweer bij Allah, zodra Hu-zoor Ghaus-e-Pak naar ons kijkt, beginnen wij (allejinnaat) te trillen”. Bahjaat-ul-Asraar

Alle jinnaat beginnen te beven (uit angst) bij horen vanuw naam. Heb je dat majestueuze ontzag 'O, Ghaus-e-Azam Dastegier.

2. De kruik draaide met de spruit naar de richting van de Qibla

Toen een groep grote heiligen uit Jilan Sharief de geze-gende Huzoor Sayyedina Ghaus-e-Azam radi Allahoanho bezochten, vonden ze de heilige pot van hem nietmet de spruit in de richting van de Qibla (dus vestig-den zij zijn aandacht ernaar). Hij keek zijn dienaarwoedend aan. Hij kon de woedde niet verdragen enviel dood neer. Vervolgens keek hij naar de pot diezichzelf met de spruit gedraaid had naar de richtingvan de Qibla. Bahjaat-ul-Asraar

3. Houd de spruit naar de Qibla gericht

'O, liefhebbers van de koning van de Bagdad! Het iseen feit, dat de hoogste graad van liefde is dat wij metonze hart elke beweging van onze geliefden accepte-ren. Daarom, zoveel mogelijk de potspruit naar deQibla richten, Huzoor Muhaddith-e-Azam Hazrat-e-Maulana Sardar Ahmed radi Allaho anho (de grootstegeleerde van de traditie van de Heilige Profeet sallal-laaho alaihi wa sallam van Pakistan) hield afgezien vande pot ook zijn schoenen in de richting van de Qibla.

Dank aan Allah, Sagh-e-Medina volgt zoveel mogelijkde goede vorm van deze twee heiligen door de pot enschoenen in de richting van de Qibla te houden. In feiteis de wens van Sagh-e-Medina dat elk ding naar derichting van de Qibla wijst. Bahjaat-ul-Asraaq

4. Bevrijd van de straf in het graf

Een trieste jongeman kwam naar het hof van Ghau-siyat en vertelde zijn wens, "Huzoor! Ik zag vannachtmijn vader in mijn droom, hij zei: “Zoon! Ik ben be-trokken bij de straf in het graf, ga naar SayyedinaShaykh Abdul Qadir Jilani radi Allaho anho en vraaghem om voor mij te bidden”. Na het horen hiervanvroeg de koning van Bagdad: “Is je vader ooit langsmijn madrassa (school) gedweest?” De jongen ant-woordde ‘ja’ en werd daarna stil. De jongeman gingweg. De volgende dag kwam hij zeer tevreden terug enzei: “O, Moershid! Gisteravond kwam mijn vader weerin mijn droom en droeg een groene jurk (kledingstukvan het paradijs), hij was zeer tevreden en zei, "zoon,met de zegen van Sayyedina Shaykh Abdul QadirJilani radi Allaho anho is de straf weggenomen en heb ikdit groene jurk gekregen. Mijn lieve zoon, je moetblijven in zijn aanwezigheid.” Na het beluisteren zei deShaykh: “Mijn Allah heeft me beloofd dat moesliemsbij onze madrassa passeren hun straf zal worden ver-minderd. Bahjaat-ul-Asraar

5. Het geschreeuw en gekrijs van een dood lichaam

Nadat een aantal mensen naar Ghaus waren gekomenzeiden zij: “Uwe Hoogheid! Er zijn geluiden van dekreten van een dode persoon te horen in zijn graf in de‘Bab-ul-Azj’ kerkhof. Huzoor! Gelieve enkele genadete schenken aan de ongelukkige zodat zijn straf wordtafgeschaft.” Hij vroeg: “Heeft hij de heilige kledingvan kalifaat van me?” De mensen antwoordden: “Wijweten het niet.” Hij vroeg: “Heeft hij ooit mijn congre-gatie bijgewoond?” De mensen toonden onwetend-heid. Hij vroeg: “Heeft hij ooit mijn maaltijd gegeten(Ghiejaarwie* Sharief maaltijd)”? De mensen gavenweer blijk van onwetendheid. Hij vroeg: “Heeft hij ooitachter me gebeden (namāz)? De mensen gaven hetzelf-de antwoord. Hij boog een beetje zijn gezegendehoofd, tekenen van boosheid en prestige werden opzijn gezicht gezien. Na enige poos zei hij dat de enge-len zojuist hem verteld hadden: “Die man had u ooitbezocht en hij had ook een vast geloof in u, daaromheeft Allah met Barmhartigheid met hem gehandeld."Dank aan Allah, de geluiden die afkomstig zijn uit zijngraf stopten. Bahjaat-ul-Asraar

* De elfde dag van de islamitische maand ter gedachtenis aan desoennitische heilige Shaykh Abdul Qadir Jilani radi Allaho anho.

6. Een wonderlijke grootsheid van Ghaus-e- Azam

Iemand vertelde een incident dat plaats had gevon-den in Kutiyana (India), de voorouderlijke dorp Sagh-e-Medina, waar een woonde en een fervent liefhebbervan Ghaus-e-Pak was. Hij vierde de GhiejaarwieSharief altijd zeer enthousiast. Een andere kwaliteitdie in hem aanwezig was, was veel respect hebbenvoor de Seyeds (de generatie van de Heilige Profeetsallallaaho alaihi wa sallam, hij was zo vriendelijk ennam de zorgtaken van jonge Seyeds op zich, bewoogen leefde om ze heen en kocht snoep voor ze). Bij zijndood werd een kleed geplaatst op zijn lichaam, demensen die daar gekomen waren om hun verdriet tebetuigen werden getuige toen plotseling de liefhebbervan Ghaus het kleed verwijderde en rechtop ging zit-ten. De mensen werden bang en begonnen te vluchtentoen hij riep: “Wees niet bang, maar luister alleen naarmij!” Toen de mensen dichterbij kwamen begon hij tezeggen: “Het moment is nu, dat mijn mentor van deelfde, de hulpvaardige mentor, de ene zuivere vanhart, de Qoetoeb (de hoogste gradatie in spirituelespil van Allah), de dierbare van Allah, de verhevenGhaus, het licht der lichten, de mentor der mentoren,de leider der leiders, al-Shaykh Abdul Qadir Jilani ra-di Allaho anho was gekomen. Hij gaf mij een stootje enzei:

“Mijn moeried zijn en dan dood gaan zonder vergiffe-nis te vragen aan Allah. Stap op en vraag vergeving.”Daarom werd de ziel opnieuw ingevoerd mijn li-chaam, zodat ik vergiffenis kon vragen. Hierna begonde moeried vergeving van zijn zonden te vragen enbegon hij de Kalima-e-Pak te reciteren. Opeens ging hijopzij liggen en stierf.

Proficiat aan de liefhebbers en moerieds van HuzoorGhaus-e-Pak dat de koning van Bagdad heeft gezegd:"Mijn moeried, hoe zondig hij ook is, zal niet stervenzolang hij geen berouw heeft getoond". Al Akhbaar-ul-Akhyaar

7. De harten zijn in de vuist

Hazrat-e-Sayyedina Umar bin Bezaz radi Allaho anhovertelde dat hij op een vrijdag samen met HuzoorGhaus-e-Pak naar Jam'i moskee ging, toen een gedach-te in zijn hart opkwam hoe vreemd het was dat wan-neer ik met mijn mentor op de vrijdag naar de moskeega mensen zich verzamelen om salām te doen of han-den te schudden dat het moeilijk werd om doorheen telopen, maar vandaag kijkt zelfs niemand.

Zodra deze gedachte in mijn hart kwam keek HuzoorGhaus-e-Pak mij aan, glimlachte en vroeg wat er ge-beurd is! Mensen begonnen snel te lopen om handen teschudden met de Heer van Bagdad.

Er waren zoveel mensen dat er sprake was van eenenorme menigte tussen mij en mijn barmhartige men-tor. Ik dacht in mijn hart dat het veel beter daarvoorwas. Zodra deze gedachte in mijn hart kwam zei Hij:"O, Umar! Jij bent degene die de menigte wilde, weetje niet dat de harten van de mensen in mijn vuist zijn,wanneer ik wil kan ik hun hart naar mij toetrekken enwanneer ik wil terugduwen van mij". Zubda-tul-Aasar

8. O Ghaus helpt

Hazrat-e-Bishr Qarazi vertelde dat hij op reis was meteen groep handelaren, samen met veertien kamelendie suiker vervoerden. We stopten voor de nachtrustbij een gevaarlijke jungle. In de vroege uren van denacht verdwenen mijn vier beladen kamelen, die nietwerden gevonden, zelfs niet na veel zoeken. De han-delaren waren ook vertrokken. De kameelberijderbleef bij mij achter. In die ochtend dacht ik opeens aanmijn mentor, de koning van Bagdad Huzoor Ghaus-e-Pak had mij gezegd, wanneer je vastzit in een pro-bleem roep dan mijn naam, als Allah het wil dan zaluw probleem worden opgelost, dus riep ik op de ver-telde manier: “Ya Shaykh Abdul Qadir! Mijn kamelenzijn kwijtgeraakt”. Plotseling zag ik een heilige mangekleed in witte kleding op een duin in het oosten diemij wenkte naar hem te komen.

Toen ik samen met mijn kameelberijder bij de duinaankwam verdween heilige man uit zicht. We kekenvreemd her en der toen wij plots de vier verlorenkamelen zagen. Vervolgens haalden wij de kamelen open vervoegden ons opnieuw bij de groep. Toen Sayye-dina Shaykh Ab-ul-Hasan Ali Khabbaz radi Allaho anhoover het incident van de verloren kamelen vertelde zeihij dat Hazrat-e-Shaykh Ab-ul-Qassim had gezegdgehoord te hebben van Sayyedina Shaykh Muhi-ud-Din Abdoel Qadir Jilani radi Allaho anho:

"Degene die roept om mijn hulp tijdens een probleem,het probleem zal opgelost worden, degene die mijnnaam roept tijdens welke ontbering dan ook, die ont-beringen zullen verworpen worden, degene die mijgebruikt als een middel om Allah iets te vragen, zijnwens zal vervuld worden. De persoon die twee rakātnahfil verricht en in elke rakāt na Soera Fatiha SoeraIglaas elf keer reciteert en na de salām (einde namāz)Duroed-o-Salaam stuurt voor de KONING VANMEDINA en vervolgens elf stappen voorwaarts looptrichting Bagdad en mijn naam roept tezamen met zijnwens, zijn wens zal vervuld worden”.

Waarom zou ik van deur tot deur gaan als ikeen mentor heb als jij. Ik kreeg alles wat van

u 'O, Ghaus-e-Azam Dastegier?

9. Afsluiting

Beste soennie broeders en zusters! Het is best mogelijkdat in de geest en gedachte van iemand de vraag kanontstaan dat we alleen Allah moeten vragen voor hulpen niemand anders, want Allah is de Ene die helpt;waarom zouden wij vervolgens iemand anders vragenom hulp?

Het antwoord hierop is, dat dit de manier is waaropeen onbekend aantal mensen gaan dwalen. Als Allahniet heeft afgezien van een verzoek om hulp van ie-mand anders, hoe kan dan iemand het recht krijgen omte zeggen dat niemand gevraagd moet worden omhulp, maar alleen Allah. Kijk in de Heilige Qur’aan,waarin Allah in verschillende verzen hulp vragen inelk opzicht aan iemand anders heeft toegestaan.