ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ...

Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση Ταμείο Συνοχής

ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας

ΣΤΑΔΙΟ Ι

3η ΦΑΣΗ – ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ 6 ΧΑΡΤΕΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ –

ΜΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Ιούλιος 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΚΑΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΕΙΔΙΚΗΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΥΔΑΤΩΝ

ΕΡΓΟ: ΣΧΕΔΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ ΤΩΝΥΔΑΤΙΚΩΝΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝΑΤΤΙΚΗΣ,ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣΚΑΙΝΗΣΩΝΑΙΓΑΙΟΥ(ΒορείουκαιΝοτίουΑιγαίου)

Κ/Ξ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣΚΑΙΝΗΣΩΝΑΙΓΑΙΟΥ:

ΝΑΜΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ ΑΕ ‐ ΕΡΑΣΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΠΕ ‐ΘΕΟΔΩΡΑΣΚΩΚΟΥ‐ΝΙΚΟΛΑΟΣΣΙΔΕΡΗΣ‐ΟΜΙΚΡΟΝΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣΚΑΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣΜΕΛΕΤΕΣΑΕ‐ΟΡΙΖΩΝΟΕ‐ΟΡΙΖΩΝΟΕ‐ΓΕΩΡΓΙΟΣΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ‐ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣΠΟΤΑΜΩΝΤΟΥΥΔΑΤΙΚΟΥΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣ

ΣΤΑΔΙΟΙ–3ηΦΑΣΗ

ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ6:ΧΑΡΤΕΣΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣΠΛΗΜΜΥΡΑΣ–ΜΗΤΕΧΝΙΚΗΈΚΘΕΣΗ

Αναθεωρήσεις:

Έκδοση Ημερομηνία Παρατηρήσεις

Εκδ.1 20/10/2016 ΑρχικήΈκδοση

Εκδ.2 31/07/2017 ΤελικόΠαραδοτέο1ουΣταδίου

ΕΛΛΗΝΙΚΗΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΥΠΕΝ/ΕΓΥ

ΣχέδιοΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύραςτωνΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας(GR07)

ΣΤΑΔΙΟΙ–3ηΦΑΣΗ ΧάρτεςΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας–ΜηΤεχνικήΈκθεση

I‐3Π06.Τ1‐5

ΤεύχηκαιΧάρτεςπουσυνοδεύουντοπαρόνΠαραδοτέο

Α/Α Τίτλος ΚλίμακαΑριθμός

Τεύχους/Χάρτη

ΤΕΥΧΗ

1 ΤεχνικήΈκθεση Ι‐3Π06‐Τ.1




I‐3Π06.Τ1‐7

Περιεχόμενα1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ 9

2 ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΔΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ 11

2.1 ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 11

2.2 ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ 12

2.3 ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ 16

3 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 19

3.1 ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ 19

3.2 ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΖΩΝΩΝ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ (ΖΔΥΚΠ) (AREAS OF POTENTIAL

SIGNIFICANT FLOOD RISK, APSFR) 19

4 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΖΩΝΩΝ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 23

4.1 ΚΑΤΩ ΡΟΥΣ Π. ΑΣΩΠΟΥ, ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΚΑΛΑΣ ΩΡΩΠΟΥ, ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (GR07RAK0001) 23

4.2 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΥΛΩΝΑΣ ΛΕΚΑΝΗΣ Π. ΑΣΩΠΟΥ (GR07RAK0002) 24

4.3 ΠΕΔΙΝΑ Ρ. ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΤΑΜΟΥ, ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0003) 25

4.4 ΜΕΣΟΣ ΡΟΥΣ Ρ. ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΤΑΜΟΣ, ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΥΜΝΟΝ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0004) 26

4.5 ΚΑΤΩ ΡΟΥΣ Π. ΛΗΔΑ, ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ, ΧΑΛΚΙΔΑ, Ν. ΑΡΤΑΚΗ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ

(GR07RAK0005) 27

4.6 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ Ρ. ΧΟΝΔΡΟΣ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0006) 28

4.7 ΜΕΣΟΣ ΡΟΥΣ Π. ΛΗΔΑ, ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΜΦΙΘΕΑΣ ‐ ΠΙΣΣΩΝΑ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0007) 29

4.8 ΠΑΡΑΛΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΟΜΙΟ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (ΚΑΤΑΝΤΗ ΡΟΥΣ Ρ. ΧΟΝΔΡΟΣ) (GR07RAK0008) 30

4.9 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΛΕΚΑΝΗΣ Ρ. ΜΑΝΙΚΙΑΤΗ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0009) 30

4.10 ΆΝΩ ΡΟΥΣ Ρ. ΨΑΧΝΩΝ (GR07RAK0010) 31

4.11 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΛΕΚΑΝΗΣ Ρ. ΨΑΧΝΩΝ, ΠΑΡΑΛΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0011) 32

4.12 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΜΕΣΟΥ‐ΚΑΤΩ ΡΟΥ ΛΕΚΑΝΗΣ ΒΟΙΩΤΙΚΟΥ ΚΗΦΙΣΟΥ‐ΛΙΜΝΩΝ ΥΛΙΚΗΣ‐ΠΑΡΑΛΙΜΝΗΣ‐

ΧΑΜΗΛΗΣ ΖΩΝΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΧΗΜΑΤΑΡΙΟΥ ‐ ΔΗΛΕΣΙ (GR07RAK0012) 33

4.13 ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ Ρ. ΑΛΑΡΓΙΝΟ (GR07RAK0013) 36

4.14 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΑΝΩ ΡΟΥ ΒΟΙΩΤΙΚΟΥ ΚΗΦΙΣΟΥ (GR07RAK0014) 37

4.15 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΛΕΚΑΝΗΣ Ρ. ΚΗΡΕΥΣ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0015) 38

4.16 ΠΑΡΟΧΘΙΕΣ ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ Π. ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ‐ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΡΕΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

ΣΤΥΛΙΔΑΣ ‐ ΚΑΜΕΝΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ (GR07RAK0016) 39

4.17 ΩΡΑΙΟΙ, ΙΣΤΙΑΙΑ, ΚΑΝΑΤΑΔΙΚΑ ΝΗΣΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ (GR07RAK0017) 41

4.18 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΑΝΩ ΡΟΥ Π. ΑΣΩΠΟΥ (GR07RAK0018) 42

4.19 ΆΝΩ ΡΟΥΣ Ρ. ΑΛΑΡΓΙΝΟ (GR07RAK0019) 44

4.20 ΣΧΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ 44

5 ΧΑΡΤΕΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 47

5.1 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ 47




I‐3Π06.Τ1‐8

5.2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΧΑΡΤΩΝ 51

5.3 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΥΔΡΑΥΛΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ 54

ΣχήματαΣχήμα 3.1: Οι Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας ΖΔΥΚΠ του ΥΔ Ανατολικής Στερεάς

Ελλάδας...............................................................................................................................................................21

Σχήμα4.1:ΚόμβοικαιτμήματαεπίλυσηςυδραυλικούμοντέλουΕύβοιας........................................................45

Σχήμα4.2:ΚόμβοικαιτμήματαεπίλυσηςυδραυλικούμοντέλουΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας.............46

Σχήμα5.1:Επεξήγησηκωδικοποίησηςπινακίδων.......................................................................................................52

ΠίνακεςΠίνακας2.1:ΛεκάνεςαπορροήςΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας.......................................................................11

Πίνακας2.2:ΧρήσειςγηςΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας.....................................................................................12

Πίνακας 3.1:Κατανομήπλημμυρικών γεγονότωνστοΥΔΑνατολικής Στερεάς Ελλάδαςανά χρονικήπερίοδο(15‐20έτη).......................................................................................................................................19




I‐3Π06.Τ1‐9

1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΜεβάσητηνΕυρωπαϊκήΟδηγία2007/60/ΕΚ,κάθεκράτος–μέλοςυποχρεούταισεόλεςτιςλεκάνεςαπορροής εντός της επικράτειας του, να εντοπίσει τις περιοχές εκείνες που είναι πιθανόν νασημειωθεί πλημμύρα και να αξιολογήσει τις πιθανές αρνητικές συνέπειες μελλοντικώνπλημμυρών,λαμβάνονταςυπόψημιασειράδεδομένωνόπωςιστορικέςκαταγραφέςπλημμυρών,δεδομέναπεδίου,υδρολογικό καθεστώς, τεχνικά έργα και υποδομές ιδιαίτερης σημασίας κτλ. Η προκαταρκτικήαξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας οδήγησε στον καθορισμό των Ζωνών Δυνητικά ΥψηλούΚινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΥΚΠ), εντός των οποίων καταρτίζονται στην συνέχεια οι ΧάρτεςΕπικινδυνότηταςκαιΚινδύνωνΠλημμύρας,καθώςκαιταΣχέδιαΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύρας.

Για την κατάρτιση των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, η Ειδική Γραμματεία Υδάτωνανέθεσεμετηναπό27.05.2015σύμβαση,τηνμελέτη«ΣχέδιοΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύραςτωνΛεκανώνΑπορροήςτωνΥδατικώνΔιαμερισμάτωνΑττικής(GR06),ΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας(GR07)&ΝήσωνΑιγαίου(GR14)(ΒορείουκαιΝοτίουΑιγαίου)»,στηνΚ/Ξτωνκάτωθιγραφείων μελετών: ΝΑΜΑ ΑΕ – ΕΡΑΣΜΟΣ ΕΠΕ ‐ Ν. ΣΙΔΕΡΗΣ, Γεωλόγος ‐ Ν. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ‐ΤΟΡΤΟΠΙΔΗ,Οικονομολόγος–ΟΡΙΖΩΝΟΕ–Θ.ΣΚΩΚΟΥ,Δασολόγος‐Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,Γεωπόνος‐Β. ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, Αγρ.‐Τοπογράφος Μηχανικός. Με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 102098/18‐12‐2015έγγραφοτηςΕιδικήςΓραμματείαςΥδάτων,εγκρίθηκεηαντικατάστασητηςκαςΝίκηςΠαπαγεωργίου–ΤορτοπίδημετηνεταιρείαΟΜΙΚΡΟΝΟικονομικές&ΑναπτυξιακέςΜελέτεςΑΕ.

ΗπαρούσαμελέτηαφοράτοΣχέδιοΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύραςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑνατολικής Στερεάς Ελλάδας (GR07) και διαρθρώνεται σε δύο στάδια και επιμέρουςφάσεις, ωςακολούθως:

1ο Στάδιο: Κατάρτιση Χαρτών Επικινδυνότητας Πλημμύρας και Χαρτών ΚινδύνωνΠλημμύρας,μετιςεξήςΦάσεις:

‐ 1η Φάση: Ανάλυση Χαρακτηριστικών Περιοχής και Μηχανισμών Πλημμύρας – Σύνθεσηγεωγραφικώνυπόβαθρων,μεεπίγειεςτοπογραφικέςεργασίεςκαιπαραγωγήόμβριωνκαμπυλών.

‐ 2ηΦάση:Παραγωγήπλημμυρικώνυδρογραφημάτων.

‐ 3ηΦάση:Διόδευσηπλημμυρών,κατάρτισηΧαρτώνΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας,προετοιμασίαδεδομένωνκαιανάρτησήτουςσειστοσελίδατηςΕΓΥκαιστιςβάσειςτηςΕΕ.

‐ 4η Φάση: Κατάρτιση Χαρτών Κινδύνων Πλημμύρας, προετοιμασία δεδομένων και ανάρτησήτουςσειστοσελίδατηςΕΓΥκαιστιςβάσειςτηςΕΕ.

2ο Στάδιο: Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας (ΣΔΚΠ), ΕκπόνησηΣτρατηγικώνΜελετώνΠεριβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και Διαβούλευση, με τις εξήςΦάσεις:

‐ 1ηΦάση:ΚατάρτισηΣχεδίωνΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύρας(ΣΔΚΠ).

‐ 2ηΦάση:ΕκπόνησηΣτρατηγικώνΜελετώνΠεριβαλλοντικώνΕπιπτώσεων(ΣΜΠΕ).

‐ 3ηΦάση:ΔιαβούλευσηΣΔΚΠκαιΣΜΠΕ.

‐ 4ηΦάση:ΣύνταξηΈκθεσηςΑποτελεσμάτωνΔιαβούλευσης.

‐ 5ηΦάση:ΕπικαιροποίησηΣΔΚΠ.

‐ 6ηΦάση:ΠροετοιμασίαδεδομένωνΣΔΚΠγιαανάρτηση.




I‐3Π06.Τ1‐10

Στην1ηΦάσητου1ουΣταδίουτηςμελέτης,έγινεοριοθέτησητωνεπιμέρουςλεκανώναπορροήςπουαπορρέουν εντός των Ζωνών Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου, λαμβάνοντας υπόψη μια σειράγεωμορφολογικώνχαρακτηριστικώνπουπεριλαμβάνουντηνπαρουσίατεχνικώνέργων(φραγμάτωνκαι ταμιευτήρων), τα χαρακτηριστικά κάθε υπολεκάνης, τις συμβολές του κύριου υδατορεύματος/ποταμού με σημαντικούς παραποτάμους, αλλά και τις θέσεις εμφάνισης ιστορικών γεγονότωνπλημμύρας. Η κατάρτιση των όμβριων καμπυλών πραγματοποιήθηκε σε επίπεδο ΥΔ. Για κάθευπολεκάνηυπολογίστηκαντααπαραίτηταγεωμετρικάμεγέθηκαιέγινεηκατάρτισητωνσημειακώνκαι επιφανειακών όμβριων καμπυλών για διάφορες περιόδους επαναφοράς. Οι όμβριες καμπύλες,αποτελούντιςμαθηματικέςεκείνεςεκφράσειςμέσωτωνοποίωνγίνεταιηεκτίμησητηςβροχόπτωσηςπουδέχεταικάθεπεριοχήμεσυγκεκριμένηδιάρκειακαιμεσυγκεκριμένηπιθανότηταναεμφανιστείηβροχόπτωσηαυτή.

Ακολούθως(2ηΦάσητου1ουΣταδίου),πραγματοποιήθηκεομετασχηματισμόςτηςβροχόπτωσηςσεπλημμυρικόυδρογράφημασεσυγκεκριμένεςθέσειςτουυδρογραφικούδικτύουεντόςτωνΖΔΥΚΠ.Ομετασχηματισμόςαυτόςεπιτυγχάνεταιμεμαθηματικάμοντέλαπουπροσομοιώνουντιςδιαδικασίεςμετασχηματισμού της βροχής σε απορροή με βάση τα χαρακτηριστικά της λεκάνης απορροής(εκτίμησηαπωλειώνβροχόπτωσης,χρόνοςσυγκέντρωσης,κτλ).

Στην 3ηΦάση του 1ου Σταδίου της μελέτης, έγινε η διόδευση των πλημμυρών, καταρτίστηκαν οιΧάρτες Επικινδυνότητας Πλημμύρας και προετοιμάστηκαν τα σχετικά δεδομένα για την ανάρτησήτουςστηνιστοσελίδατηςΕΓΥκαιστιςβάσειςτηςΕΕ.

Το παρόν τεύχος αποτελεί παραδοτέο της 3ηςΦάσης του 1ου Σταδίου και περιλαμβάνει συνοπτικήεπισκόπηση των προηγούμενων δραστηριοτήτων της μελέτης, με αναφορά στα γενικάχαρακτηριστικάτηςπεριοχήςμελέτης(φυσικάκαιανθρωπογενή,χρήσειςγηςκαιπροστατευόμενεςπεριοχές), στα αποτελέσματα της προκαταρκτικής αξιολόγησης κινδύνων πλημμύρας, σταχαρακτηριστικάτωνΖΔΥΚΠ,στηνδιαδικασίακατάρτισης τωνχαρτώνεπικινδυνότηταςπλημμύραςκαιστασυμπεράσματάτηςστοΥδατικόΔιαμέρισματηςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας(GR07)1.

ΗΟμάδαΜελέτηςαποτελείταιαπότους:

1. ΓιώργοςΚάζος,ΠολιτικόςΜηχανικός

2. ΙωάννηςΒαζίμας,Γεωλόγος,MSc,DIC

3. ΑθηνάΔρόσου,ΠολιτικόςΜηχανικός

4. ΑνδρέαςΓραμματικογιάννης,ΠολιτικόςΜηχανικόςMSc

5. ΜαγδαληνήΚοσσίδα,Γεωλόγος,MSc

1Διευκρινίζεταιότιοκωδικόςτηςχώρας"GR"αντικαθίσταταιπλέονμετονκωδικό"EL"




I‐3Π06.Τ1‐11

2 ΓΕΝΙΚΗΠΕΡΙΓΡΑΦΗΥΔΑΤΙΚΟΥΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ

2.1 ΦυσικάκαιΑνθρωπογενήΧαρακτηριστικά

Το Υδατικό Διαμέρισμα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας έχει έκταση 12.291 km2 και περιλαμβάνειολόκληρους τους Νομούς Ευβοίας (και τη Σκύρο) και Βοιωτίας, μεγάλα τμήματα των ΝομώνΦθιώτιδας(83,1%)καιΦωκίδας(41,9%),καιμικράτμήματατωνΝομώνΑττικής(7,2%),Μαγνησίας(Σποράδες)(14,9%).ΟμόνιμοςπληθυσμόςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςμε βάση τα πληθυσμιακά μεγέθη της Απογραφής του 2011 είναι 558.275 κάτοικοι σημειώνονταςμικρήμείωση1,0%σεσχέσημετηναπογραφήτου2001.

Στο ΥΔ περιλαμβάνονται τέσσερα ορεινά συγκροτήματα με υψόμετρο πάνω από 2.000m (Γκιώνα2.510m,Παρνασσός2.457m,Βαρδούσια2.437mκαιΟίτη2.152m)καιάλλαεννέαακόμημευψόμετρααπό1.000έως2.000m.ΟικυριότερεςπεδινέςπεριοχέςτουΥΔείναιοικοιλάδεςτουΣπερχειούκαιτουΒοιωτικούΚηφισού–Κωπαΐδας,ενώμικρότερεςείναιοιπεδιάδεςτηςΙστιαίαςκαιτηςΑρτάκηςστηνΕύβοια.Τομέσουψόμετροτουηπειρωτικούτμήματοςείναι271mκαιτηςΕύβοιας146m.

Με την απόφαση 706/16‐7‐2010 (ΦΕΚ 1383Β/2‐9‐2010 & ΦΕΚ 1572Β/28‐9‐2010), της ΕθνικήςΕπιτροπήςΥδάτων«περίκαθορισμούτωνΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντηςχώραςκαιορισμούτωναρμόδιωνΠεριφερειώνγιατηδιαχείρισηκαιπροστασίατους»,επικυρώθηκανοισαράντα‐πέντε(45)ΛεκάνεςΑπορροήςΠοταμών,οιοποίεςυπάγονταισεδεκατέσσερις(14)ΠεριοχέςΛεκανώνΑπορροήςΠοταμών(πουαντιστοιχούνστονόροΥδατικάΔιαμερίσματατουΆρθρου3τουΠΔ51/2007).ΤοΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςπεριλαμβάνειεπτά(7)λεκάνεςαπορροής.

Οκωδικοίτωνλεκανώνκαιηέκτασήτουςπαρουσιάζεταιστονπαρακάτωπίνακα:

Πίνακας2.1:ΛεκάνεςαπορροήςΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας

ΚωδικόςΛεκάνης ΟνομασίαλεκάνηςΈκταση(km²)

GR18 Σπερχειού 2.318GR19 Εύβοιας 3.687GR22 ΒΑΠαραλίαςΚαλλίδρομου 920GR23 ΒοιωτικούΚηφισού 2.720GR24 Άμφισσας 785GR25 Ασωπού 1.362GR35 Σποράδων 499

ΥΔΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣ 12.291

Η γεωλογική δομή του Υδατικού Διαμερίσματος της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας περιλαμβάνειμεταλπικούς σχηματισμούς του Τεταρτογενούς και Νεογενούς στις πεδινές περιοχές, ενώ στιςλοφώδεις εξάρσεις και τους ορεινούς όγκους εμφανίζονται σχηματισμοί του υποβάθρου, (κυρίωςαμεταμόρφωτοι)που γεωτεκτονικάανήκουνστις ζώνεςΠίνδου,Παρνασσού – Γκιώνας, Βοιωτικής,Υποπελαγονικής. Στην Εύβοια απαντώνται επιπλέον, σχηματισμοί του νεοελληνικού τεκτονικούκαλύμματοςκαισχηματισμοίτηςενότηταςΑλμυροποτάμου(μεταμορφωμένοισχηματισμοί).

Η γεωγραφική θέση και το ανάγλυφο του ΥΔ συμβάλλουν στη μεγάλη κλιματική ποικιλία, πουπεριλαμβάνειαπόθαλάσσιομεσογειακόμέχριορεινόκλίμα.Τομέσοετήσιούψοςβροχήςκυμαίνεται




I‐3Π06.Τ1‐12

από 500 mm στη λεκάνη του Ασωπού μέχρι 1.200 mm στα ορεινά τμήματα της λεκάνης τουΣπερχειού και της Εύβοιας, ενώ οι ημέρες βροχής κυμαίνονται από 50 μέχρι 100 ετησίως. ΟιβροχοπτώσειςστιςλεκάνεςαπορροήςτουΣπερχειούκαιτουΒοιωτικούΚηφισούεκτιμώνταισε905mmκαι765mmαντίστοιχα.Ημέσηετήσιαθερμοκρασίακυμαίνεταιαπό11°Cμέχρι18°C,ανάλογαμετουψόμετροκαιτηναπόστασηαπότηθάλασσα.

2.2 ΧρήσειςΓης

Για την αποτύπωση των χρήσεων γης του ΥΔ Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, χρησιμοποιήθηκαν ταδεδομένα (ilot) του ΟΠΕΚΕΠΕ (2008), τα οποία παρουσιάζουν πολύ καλή και αναλυτική χωρικήακρίβεια.ΓιαπιοαντιπροσωπευτικήαποτύπωσητηςκάλυψηςγηςέλαβεχώραεπαναχαρακτηρισμόςτηςκάλυψηςτωνilotμεβάσητουςορθοφωτοχάρτεςτηςΕΚΧΑΑ.Ε.(περίοδος2007–2009)καινέακατηγοριοποίησησεσυνολικάδώδεκακατηγορίες,λαμβάνονταςυπόψηκατάτοδυνατότηνπρότασητηςΕΓΥ.

Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η κατανομή των χρήσεων γης για το ΥΔ ΑνατολικήςΣτερεάς Ελλάδας, στο σύνολο του οποίου επικρατούν τα δάση με συγκόμωση >75% (36,44%) καιακολουθούνοιδενδρόκηποικαιδενδροκαλλιέργειες(14,22%),οιχορτολιβαδικέςεκτάσεις(10,70%),ταδάσημεσυγκόμωση50‐75%(10,27%),οικαλλιέργειεςσιτηρών(7,43%),ταδάσημεσυγκόμωση25‐50%(7,06%),οιευρείεςγραμμικέςκαλλιέργειες(4,59%),οιπυκνέςκαλλιέργειες(4,14%)τογυμνόέδαφος (3,05%), οι αδιαπέρατες επιφάνειες και επιφάνειες νερού (1,00%), οι αστικές περιοχές μεπυκνήδόμηση(0,97%)καιταχωριάκαιοικισμοίμεαραιήδόμηση(0,13%).

Πίνακας2.2:ΧρήσειςγηςΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας

ΧΡΗΣΕΙΣΓΗΣΥΔΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣ

Κωδ. Περιγραφή Έκταση(km2) Ποσοστό(%)

770Αστικέςπεριοχέςμεπυκνήδόμηση(αδιαπέρατεςεπιφάνειες>40%) 118,63 0,97%

720Χωριάκαιοικισμοίμεαραιήδόμηση(αδιαπέρατεςεπιφάνειες<40%) 15,75 0,13%

690 Δάσημεσυγκόμωση>75% 4479,42 36,44%

665 Δάσημεσυγκόμωση50–75% 1261,84 10,27%

630 Δάσημεσυγκόμωση25–50% 868,22 7,06%

600 Δενδρόκηποιήδενδροκαλλιέργειες 1748,38 14,22%

400 Χορτολιβαδικέςεκτάσεις 1315,05 10,70%

330 Πυκνέςκαλλιέργειες 508,71 4,14%

320 Καλλιέργειεςσιτηρών 913,31 7,43%

310 Ευρείεςγραμμικέςκαλλιέργειες 563,65 4,59%

200 Γυμνόέδαφος 374,53 3,05%

100 Αδιαπέρατεςεπιφάνειεςκαιεπιφάνειεςνερού 123,51 1,00%

Σύνολο 12291,00 100

‐ Έργαδιαχείρισηςυγρώναποβλήτων

Εντός των ορίων του Υδατικού Διαμερίσματος Αν. Στερεάς Ελλάδας, εντοπίζονται οι εξήςεγκαταστάσειςεπεξεργασίαςλυμάτων(ΕΓΥ/ΥΠΑΠΕΝ,2015):




I‐3Π06.Τ1‐13

Είκοσιτρεις(23)ενενεργείαΕγκαταστάσειςΕπεξεργασίαςΛυμάτων:ΕΕΛΘήβας,ΕΕΛΛιβαδειάς,ΕΕΛ Λαμίας, ΕΕΛ Χαλκίδας, ΕΕΛ Οινοφύτων – Σχηματαρίου, ΕΕΛ Κύμης, ΕΕΛ Καρύστου, ΕΕΛΑλιβερίου,ΕΕΛΝέαςΑρτάκης,ΕΕΛΛίμνης,ΕΕΛΛουτρώνΑιδηψού,ΕΕΛΚαμένωνΒούρλων,ΕΕΛΜαλεσίνας,ΕΕΛΑλιάρτου,ΕΕΛΑράχοβας,ΕΕΛΆμφισσας,ΕΕΛΙτέας,ΕΕΛΔελφών,ΕΕΛΔεσφίνας,ΕΕΛΓαλαξιδίου,ΕΕΛΣκιάθου,ΕΕΛΣκοπέλουκαιΕΕΛΕρυθρών.

Πέντε (5) αδρανείς ΕΕΛ: ΕΕΛ Στυλίδας, ΕΕΛ Σπερχειάδας, ΕΕΛΑταλάντης, ΕΕΛΟρχομενού καιΕΕΛΒαγιών.

Τέσσερις(4)υπόκατασκευήΕΕΛ:ΕΕΛΜαρμαρίου,ΕΕΛΙστιαίας,ΕΕΛΤιθορέαςκαιΕΕΛΣκύρου.

‐ Έργαδιαχείρισηςστερεώναποβλήτων

ΕντόςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑν.ΣτερεάςΕλλάδαςκαισεότιαφοράσταέργαδιαχείρισηςτωνστερεώναποβλήτων,υφίστανται:

Εννέα (9) ΧΥΤΑ σε λειτουργία: ο ΧΥΤΑ Λαμίας, ο ΧΥΤΑ Λιβαδειάς, ο ΧΥΤΑ Θήβας, ο ΧΥΤΑΧαλκιδέων, ο ΧΥΤΑ Ιστιαίας, ο ΧΥΤΑ Σκύρου, ο ΧΥΤΑ Σκιάθου, ο ΧΥΤΑ Σκοπέλου και ο ΧΥΤΑΑλοννήσου.

Είκοσιέξι(26)ΧΑΔΑ(ΕΓΥ,2016),εκτωνοποίων:

‐ ένας(1)ενεργός,

‐ είκοσιδύο(22)αποκατεστημένοικαι

‐ τρεις(3)ανενεργοί.

‐ Σταβλικέςεγκαταστάσεις

Εντός του Υδατικού Διαμερίσματος Αν. Στερεάς Ελλάδας εντοπίζονται 7.033 σταβλικέςεγκαταστάσεις, από τις οποίες: 6.694 αφορούν αιγοπρόβατα, 375 αφορούν βοοειδή, 149 αφορούνιπποειδή,20αφορούνχοίρους,6αφορούνπτηνοτροφείακαι1αφοράκουνέλια.

Αρκετές σταβλικές εγκαταστάσεις αφορούν περισσότερα του ενός είδη. Συνολικά, οι 7.033εγκαταστάσεις αφορούν: 726.267 αιγοπρόβατα, 24.252 βοοειδή, 505 ιπποειδή, 1.010 χοίρους,273.795πτηνάκαι300κουνέλια.

‐ Υδατοκαλλιέργειες

Σεότιαφοράστιςεγκαταστάσειςυδατοκαλλιέργειας,εντόςτωνορίωντουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑν.ΣτερεάςΕλλάδας,εντοπίζονταιπενήνταοχτώ(58)υδατοκαλλιέργειεςοιοποίεςστοσύνολότουςαφορούνθαλάσσιουςμεσογειακούςιχθύες.

‐ ΒΙΠΕ–ΒΙΟΠΑ

ΕντόςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςυφίστανταιοιεξήςθεσμοθετημένεςΒΙΠΕ/ΒΙΟΠΑ:

Δύο(2)ΒιομηχανικέςΠεριοχές,ηΒΙΠΕΘίσβηςκαιηΒΙΠΕΛαμίας,

Δύο(2)ΒιομηχανικάΠάρκα,τοΒΙΟΠΑΆμφισσαςκαιτοΒΙΟΠΑΧαλκίδαςκαι

Επίσης,στοΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςαπαντώνταιδύο(2)βιομηχανικέςζώνεςσταΟινόφυτακαιτηνΤανάγρακαιένα(1)ΕπιχειρηματικόΠάρκο,τοΕΠΠΑΜαντουδίουστηνΕύβοια.

‐ Βιομηχανίες

Σεότιαφοράστιςβιομηχανικέςμονάδες,εντόςτουΥδατικούΔιαμερίσματος,εντοπίζονταισυνολικά540βιομηχανικέςμονάδες.Απόαυτές,δώδεκα(12)εμπίπτουνστιςπρόνοιεςτηςΟδηγίαςSEVESO.




I‐3Π06.Τ1‐14

‐ Λατομεία–ΛατομικέςΠεριοχές

Εντός των ορίων του Υδατικού Διαμερίσματος απαντώνται 124 λατομεία (Σχέδιο Διαχείρισης τωνΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντουΥΔΑν.ΣτερεάςΕλλάδαςGR07,2013).Απόαυτά:

Ταεκατόντέσσερα(104)είναιμεταλλείαβωξίτη.

Ταδώδεκα(12)είναιμεταλλείασιδηρονικέλιου.

Τατέσσερα(4)είναιμεταλλείαλευκόλιθουκαι

Τατέσσερα(4)είναιλατομείααδρανώνυλικών.

Επίσης,απαντώνταιδεκατέσσερις(14)ενεργέςΛατομικέςπεριοχέςΑδρανώνΥλικών:οιΛ.Π.«ΤσιόκαΒραχάκια», Δ. Λεβαδέων, «Μεσοβούνι», «Κότσικα Τούμπι» και «Μαυροβούνι», Δ. Θηβαίων,«Τανάγρας», Δ. Τανάγρας, Π.Ε. Βοιωτίας, οι Λ.Π. «Σφακομηλιάς», Δ. Σκύρου, «Μεγάλο Βουνό» καιεπέκταση αυτού Δ. Καρύστου, «Τσαρούλα», Δ. Κύμης – Αλιβερίου, «Μεσοβούνι», Δ. Ιστιαίας –Αιδηψού, «Δρακόσπηλο», Δ. Χαλκιδέων, Π.Ε. Ευβοίας, οι Λ.Π. «Μεσόλοφος» Δ. Λοκρών,«Σκουπιδότοπος», Δ. Λαμιέων, Π.Ε. Φθιώτιδος και η Λ.Π. «Ρέματα», Δ. Αλοννήσου, Π.Ε. Μαγνησίας(LATOMET–ΥΠΑΠΕΝ,2015).

Οδικόδίκτυο

ΕντόςτουΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςεντοπίζονταιοιεξήςκύριοιοδικοίάξονες:

Αυτοκινητόδρομος Α1 (ή 1) Εύζωνοι – Θεσσαλονίκη – Λάρισα – Λαμία – Αθήνα –Πειραιάς, τοτμήμααπότηνΜαλακάσαέωςτουςΆγιουςΘεόδωρουςΑλμυρού,βόρειατωνοποίωνεισέρχεταιστοΥΔ08(Θεσσαλίας)καιοικάθετοιάξονες:Α11Σχηματάρι–Χαλκίδα,Α13Θήβα–Ελευσίνα(υπόμελέτη)καιΑ14Αγγελόκαστρο–Λαμία(υπόμελέτη).

ΑυτοκινητόδρομοςΑ3ΠαναγιάΤρικάλων–Καλαμπάκα–Τρίκαλα–Καρδίτσα–Λαμία,τοτμήμααπότηνΞυνιάδα(νότιατουΔομοκού)έωςτηνΛαμία.

ΟδόςΤαχείαςΚυκλοφορίας3Ελασσόνα–Τύρναβος–Λάρισα–Φάρσαλα–Δομοκός–Λαμία,τοτμήμααπόΔομοκόέωςΛαμία.

ΕθνικήΟδός1Αθήνα–Δεκέλεια–Αταλάντη–ΚαμέναΒούρλα–Θερμοπύλες–Λαμία–Στυλίδα–Αλμυρός –Βελεστίνο –Λάρισα–Τέμπη–Κατερίνη –Αλεξάνδρεια –Ν. Χαλκηδόνα– Γέφυρα–Πολύκαστρο–Εύζωνοι,τοτμήμααπότηνΜαλακάσαέωςτουςΆγιουςΘεόδωρουςΑλμυρού.

ΕθνικήΟδός1aΑγίαΜαρίνα–Στυλίδα–Καραβόμυλος.

ΕθνικήΟδός3Ελευσίνα–Θήβα–Λιβαδειά–Μπράλλος–Λαμία–Φάρσαλα–Λάρισα–Τύρναβος–Ελασσόνα–Σέρβια–Κοζάνη–Πτολεμαΐδα–Βεύη–Φλώρινα–Νίκη(σύνορα),τοτμήμααπότιςΕρυθρέςέωςτονΠτελεόόπουεισέρχεταιστοΥΔ08.

ΕθνικήΟδός27Άμφισσα–Μπράλλος.

ΕθνικήΟδός29Στενή–ΌσιοςΛουκάς.

Εθνική Οδός 38 Λαμία – Καρπενήσι – Αγρίνιο – Θέρμο, το τμήμα από τη Λαμία έως τον ΆγιοΝικόλαοΤυμφρηστού,όπουεισέρχεταιστοΥΔ04(ΔυτικήΣτερεάΕλλάδα).

ΕθνικήΟδός44Θήβα–Χαλκίδα–Αλιβέρι.

ΕθνικήΟδός44aΣχηματάρι–Αυλίδα–Χαλκίδα.

ΕθνικήΟδός46ΟδόςΑεροδρομίουΤανάγρας.

ΕθνικήΟδός48Λιβαδειά–Αράχοβα–Δελφοί–Άμφισσα–Λιδωρίκι–Ναύπακτος–Αντίρριο,τοτμήμααπόΛιβαδειάέωςΓαλαξίδι.




I‐3Π06.Τ1‐15

ΕθνικήΟδός77Χαλκίδα–Ιστιαία–Αιδηψός.

‐ Σιδηροδρομικόδίκτυο

Εντός των ορίων του Υδατικού Διαμερίσματος διέρχεται το τμήμα της σιδηροδρομικής Γραμμής(Κλάδος 1) Πειραιάς – Αθήνα – Λάρισα – Ελληνοτουρκικά Σύνορα, από την Μαλακάσα έως τηνΜοσχοκαρυά,βόρειατηςοποίαςεισέρχεταιστοΥΔ08(Θεσσαλία).

‐ Λιμενικέςυποδομές

Εντός τωνορίων τουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας, απαντώνταισυνολικάεξήνταεννέα(69)λιμενικέςεγκαταστάσεις,ωςεξής:

Δεκαεπτά(17)κύριαεπιβατικάκαιεμπορικάλιμάνια:

‐ Λιμένας Αγίου Κωνσταντίνου. Διαθέτει παροχή καυσίμων, σύνδεση με δίκτυο ύδρευσης,παροχήμηχανικώντεχνικώνεργασιών.ΣύνδεσημεΣκιάθο,ΛουτράΑιδηψούκαιΛίμνη.

‐ Λιμένας Αρκίτσας. Διαθέτει περιφερειακό ιατρείο,φαρμακείο, σύνδεση με δίκτυο ύδρευσης.ΣύνδεσημεΛουτράΑιδηψού.

‐ ΛιμέναςΧαλκίδας.Διαθέτει νοσοκομείο, τελωνείο, τουριστικήαστυνομία,παροχή καυσίμων,παροχήμηχανικώντεχνικώνεργασιών,παροχήηλεκτρολογικώνεργασιών.ΣύνδεσημεΛίμνη.

‐ Λιμένας Ερέτριας. Επιβατικό λιμάνι. Διαθέτει περιφερειακό ιατρείο, παροχή καυσίμων.ΣύνδεσημεΣκάλαΩρωπού.

‐ ΛιμέναςΝέαςΣτύρας.ΣύνδεσημεΑγίαΜαρίνα,Δ.Μαραθώνος.

‐ Λιμένας Μαρμαρίου. Σύνδεση με Πειραιά. Λιμένας Μαρμαρίου Επιβατικό λιμάνι. Διαθέτεισύνδεσημεδίκτυούδρευσηςκαιπαροχήκαυσίμων.ΣύνδεσημεΡαφήνα.

‐ ΛιμέναςΚαρύστου.Διαθέτεινοσοκομείο,τελωνείο,σύνδεσημεδίκτυούδρευσηςκαιπαρέχειμηχανικέςκαιτεχνικέςεργασίες.ΣύνδεσημεΡαφήνα.

‐ Λιμένας Κύμης. Διαθέτει νοσοκομείο, τελωνείο, σύνδεση με δίκτυο ύδρευσης και παρέχειμηχανικέςκαιτεχνικέςεργασίες.ΣύνδεσημεΑλόννησο.

‐ Νέος λιμένας Μαντουδίου (Όρμος Κυμασίου). Επιβατικός λιμένας, ο οποίος εξυπηρετεί τηγραμμήΜαντούδι(Κυμάσι)–Σκόπελος–Αλόννησος.

‐ ΛιμέναςΠευκί.ΣύνδεσημετανησιάτωνΣποράδωνκαιτηνΑΓ.ΚυριακήΔ.ΝοτίουΠηλίου.

‐ ΛιμέναςΩρεών.Διαθέτεινοσοκομείο,κέντρουγείας,τελωνείο.Παροχήελλιμενισμού,δικτύουύδρευσης και ηλεκτροδότησης, δυνατότητα συντήρησης και επισκευής σκαφών καικινητήρων,παρκινγκαυτοκινήτωνκαιπαροχήκαυσίμωναπόιδιώτες.ΣύνδεσημετονλιμέναΑγ.Κυριακής,Δ.ΝοτίουΠηλίου.

‐ ΛιμέναςΛουτρώνΑιδηψού.Διαθέτεικέντρουγείας,τουριστικήαστυνομία,δίκτυούδρευσης,παροχήμηχανικώντεχνικώνεργασιών.ΣύνδεσημεΑρκίτσακαιΆγιοΚωνσταντίνο.

‐ ΛιμέναςΛίμνης.ΣύνδεσημεΆγιοΚωνσταντίνοκαιΧαλκίδα.

‐ Κεντρικός Λιμένας Σκιάθου. Διαθέτει νοσοκομείο, φαρμακείο, τελωνείο, παροχή καυσίμων,παροχή ηλεκτρολογικών εργασιών. Σύνδεση με Θεσσαλονίκη, Βόλο, Άγιο Κωνσταντίνο,Σκόπελο,ΛουτράκιΣκοπέλου,ΝέαΜουδανιά.

‐ ΚεντρικόςΛιμέναςΣκοπέλου.Διαθέτεικέντρουγείας,φαρμακείο,παροχήκαυσίμων,σύνδεσημεδίκτυούδρευσης,παροχήρεύματοςστασκάφη.ΣύνδεσημεΘεσσαλονίκη,Βόλο,ΛουτράκιΣκοπέλου,Αλόννησο.




I‐3Π06.Τ1‐16

‐ ΚεντρικόςΛιμέναςΠατητήριΑλοννήσου.Διαθέτειπεριφερειακόιατρείο,φαρμακείο,σύνδεσημεδίκτυούδρευσης.ΣύνδεσηΒόλο,Κύμη,Σκόπελο,Σκάντζουρα,Περιστερά.

‐ Κεντρικός Λιμένας Λιναριά Σκύρου. Διαθέτει σύνδεση με δίκτυο ύδρευσης και παροχήρεύματοςστασκάφη.ΣύνδεσημεΆγιοΕυστράτιο,ΑλόννησοκαιΚύμη.

Πενήντα δύο (52) δευτερεύοντα λιμάνια/καταφύγια/αγκυροβόλια/μαρίνες: Αγίων Αποστόλων(Εύβοια), Αγιόκαμπου (Εύβοια), Αγίας Αικατερίνης, Αγίου Γεωργίου, Αγίας Μαρίνας, Αγνώντα(Σκόπελος),Αλιβερίου,Αλυκής,Αμάρυνθου,Αντικύρων,Αχιλλείου,Αχλαδίου,Βότση(Αλόννησος),Βουρκαρίου (Χαλκίδα), Γαλαξιδίου, Γέρακα (Αλόννησος), Γλύφας, Δήλεσι, Θεολόγου, Ιτέας,Λάρυμνας, Λιβανάτων, Λουτρακίου (Σκόπελος), Καλαμακίων (Αλόννησος), Καμένων Βούρλων,Καραβόμυλου, Κίρρας, Νέου Κλήματος (Εληός) (Σκόπελος), Νέου Πύργου Ευβοίας (αλιευτικόκαταφύγιο), Νέας Αρτάκης, Όρμου Αγίου Ιωάννου, Όρμου Αγίου Νικολάου, ΌρμουΑλμυροποτάμου,ΌρμουΗλία(Εύβοια),ΌρμουΚουκουναριών(Σκιάθος),ΌρμουΠηλίου,ΌρμουΧαλκουτσίου, Παραλίας Αγ. Σεραφείμ, Παραλίας Αυλίδος, Παραλίας Βασιλικών (ΌρμοςΜεγάλοΒαθύ),ΠαραλίαςΜώλου,ΠαραλίαςΠελασγίας,ΠαραλίαςΠολιτικών(Εύβοια),ΠαραλίαςΡαχών,ΠαραλίαςΨαχνών,Πηγαδιού,ΠαραλίαςΣαράντη,ΣκάλαςΑταλάντης,ΣτενήςΒάλας(Αλόννησος),Στυλίδας,Σωρού,Ψαροπουλίου.

2.3 ΠροστατευόμενεςΠεριοχές

Στα πλαίσια του έργου «Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης των ΥΔ Αττικής και Ανατολικής ΣτερεάςΕλλάδαςσύμφωναμετιςπροδιαγραφέςτηςΟδηγίας2000/60/ΕΚ,κατ’εφαρμογήτουΝ.3199/2003καιτουΠΔ51/2007»καταρτίστηκετοΜητρώοΠροστατευόμενωνΠεριοχών(ΜΠΠ)σύμφωναμετοάρθρο6καιτοΠαράρτημαVτουΠΔ51/2007,τοοποίοπεριλαμβάνειταακόλουθα:

2.3.1 Περιοχέςπουπροορίζονταιγιαάντλησηύδατοςγιαανθρώπινηκατανάλωση

ΣτοΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςαπαντώνταισυνολικάδεκαέξι(16)περιοχέςπουπροορίζονταιγιαάντλησηύδατοςανθρώπινηςκατανάλωσης,εκτωνοποίων:

ένα(1)ΛιμναίοΥδατικόΣύστημα(ΛΥΣ),η«ΛίμνηΥλίκη»,

ένα(1)ΠοτάμιοΥδατικόΣύστημα(ΠΥΣ),ο«Γοργοπόταμος1»και

δεκατέσσερα(14)ΥπόγειαΥδατικάΣυστήματα(ΥΥΣ).

2.3.2 Υδατικάσυστήματαπουέχουνχαρακτηριστείωςύδατααναψυχής

Σύμφωνα με την Οδηγία, στο Μητρώο περιλαμβάνονται τα υδατικά συστήματα που έχουνχαρακτηριστείως ύδατα αναψυχής, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που έχουν χαρακτηριστείωςύδατα κολύμβησης. Στο ΥΔ Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας παρακολουθούνται 205 σημεία τα οποίαέχουνομαδοποιηθείσε170ταυτότητεςυδάτωνκολύμβησης.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης για την ποιότητα των υδάτων κολύμβησης στηνΕλλάδα(έτοςαναφοράς2015)μεβάσητιςαπαιτήσειςτηςΟδηγίας2006/7/ΕΚ,στοΥΔΑν.ΣτερεάςΕλλάδαςπαρακολουθούνται 167σημεία, τα οποία έχουν ομαδοποιηθεί σε 167 ταυτότητες υδάτωνκολύμβησης.




I‐3Π06.Τ1‐17

2.3.3 Περιοχέςπουπροορίζονταιγιατηνπροστασίαοικοτόπωνήειδών

ΣτοΜΠΠπεριλαμβάνονται και οι περιοχέςπουπροορίζονται για τηνπροστασία οικοτόπωνή/ καιειδών,ότανηπροστασίακαιηβελτίωσητηςκατάστασηςτουνερούείναισημαντικόςπαράγονταςγιατηνπροστασίατους.ΣτιςπεριοχέςαυτέςπεριλαμβάνονταικαιοιπεριοχέςτουΔικτύουNatura2000που έχουν σχεδιαστεί βάσει της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (Οδηγία των Οικοτόπων) και της Οδηγίας79/409/ΕΟΚ(ΟδηγίατωνΠτηνών).

ΣτοΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςεντοπίζονται:

Τριάντα(30)περιοχέςενταγμένεςστοδίκτυοNatura2000,εκτωνοποίων:

‐ δεκαπέντε(15)ΕιδικέςΖώνεςΔιατήρησης(ΕΖΔ),

‐ δεκατέσσερις(14)ΖώνεςΕιδικήςΠροστασίας(ΖΕΠ)και

‐ μία(1)περιοχήΕΖΔ–ΖΕΠ.

2.3.4 Περιοχέςευαίσθητεςστηνπαρουσίαθρεπτικώνουσιών

Στο ΥΔ Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας οι περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ευαίσθητες και έχουνενταχθείστοΜΠΠείναιοιακόλουθες:

Δύο(2)ευάλωτεςπεριοχέςσενιτρορύπανση,τοΚωπαϊδικόΠεδίομεκωδικόGR0723NI01καιηΛεκάνη Ασωπού με κωδικό GR0725NI02, οι οποίες περιλαμβάνουν συνολικά δέκα εφτά (17)ποτάμια υδατικά συστήματα, δύο (2) λιμναία υδατικά συστήματα και είκοσι τέσσερα (24)υπόγειαυδατικάσυστήματαωςεξής:

‐ Κωπαϊδικό Πεδίο: δεκατρία (13) ποτάμια υδατικά συστήματα, δύο (2) λιμναία υδατικάσυστήματακαιδεκαοκτώ(18)υπόγειαυδατικάσυστήματα,

‐ Λεκάνη Ασωπού: τέσσερα (4) ποτάμια υδατικά συστήματα και έξι (6) υπόγεια υδατικάσυστήματα,

Τέσσερις (4) ευαίσθητεςπεριοχές (αποδέκτες),οπ.ΒοιωτικόςΚηφισός (αποτελείταιαπόεπτάποτάμιασυστήματα),οπ.Έρκυνας,οπ.Μέλας(αποτελείταιαπόδύοποτάμιασυστήματα)καιοΚαλαμίτης.

Επιπροσθέτως εντάχθηκαν στις ευάλωτες περιοχές από νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης, οιπεριοχέςΣπερχειούΦθιώτιδας,ΜεγάρωνΑλεποχωρίουΑττικής,ΑταλάντηςΦθιώτιδαςκαιΑρτάκηςΕύβοιαςμετηνυπ’αριθμοικ.147070(ΦΕΚ3224Β/2‐12‐2014).

2.3.5 Περιοχές που προορίζονται για την προστασία υδρόβιων ειδών με οικονομικήσημασία

Στο Υδατικό Διαμέρισμα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, δεν έχουν καθοριστεί περιοχές προστασίαςυδρόβιωνειδώνμεοικονομικήσημασία.

2.3.6 Άλλεςπροστατευόμενεςπεριοχές

Επιπλέον των ανωτέρω προστατευόμενων περιοχών, στο ΥΔ Ανατολικής Στερεάς Ελλάδαςεντοπίζονται, τρεις (3) Εθνικοί Δρυμοί (Πάρνηθας, Οίτης και Παρνασσού), ένα (1) Εθνικό Πάρκο(ΕθνικόΘαλάσσιοΠάρκοΑλοννήσουΒορείωνΣποράδων–Ε.Θ.Π.Α.Β.Σ.),πενήνταδύο(52)ΚαταφύγιαΆγριαςΖωής(ΚΑΖ),απόταοποίαδενέχειπροταθείκάποιογιαένταξηστοΜΠΠ,έξι(6)ΔιατηρητέαΜνημεία της Φύσης, οι Πλάτανοι των Κομποτάδων, ο Πλάτανος της Αγ. Μαρίνας Φθιώτιδας, οι




I‐3Π06.Τ1‐18

ΠλάτανοιτηςΛαμίας,τονησίΠιπέριστιςΒόρειεςΣποράδες,οιΕλιέςτουΑλμυροπόταμουΕυβοίαςκαιτουπόλειμμαυδροχαρούςδάσουςστην ΙστιαίαΕυβοίας,τρία(3)Αισθητικάδάση,τα«ΔάσηΝήσουΣκιάθου»,το«ΔάσοςΣτενήςΕυβοίας»καιτο«ΠεριαστικόΔάσοςΤιθορέαςΦθιώτιδας»,δύο(2)ΕιδικάΠροστατευόμενες Περιοχές σύμφωνα με τη Σύμβαση της Βαρκελώνης (Πρωτόκολλο 4 «περί τωνειδικάπροστατευόμενωνπεριοχών τηςΜεσογείου»), το «ΘαλάσσιοΠάρκοΑλοννήσουκαιΒορείωνΣποράδων»και το«ΑισθητικόΔάσοςΝήσουΣκιάθου», τρεις (3)ΕλεγχόμενεςΚυνηγετικέςΠεριοχές(Παρνασσίδα,ΝήσοςΓιούρα,Αταλαντονήσι),εικοσιτέσσερα(24)ΤοπίαΙδιαίτερουΦυσικούΚάλλους(ΤΙΦΚ),σαράνταένας(41)ΜικροίΝησιωτικοίΥγρότοποιτουΠΔ(ΦΕΚ229/ΤΑΑΠΘ/19.06.2012).




I‐3Π06.Τ1‐19

3 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΚΙΝΔΥΝΩΝΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

3.1 ΙστορικέςκαιΣημαντικέςΠλημμύρες

Σύμφωναμε τηνΠροκαταρκτικήΑξιολόγησηΚινδύνωνΠλημμύρας (ΥΠΕΝ‐ΕΓΥ,2012)στοΥδατικόΔιαμέρισματηςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας,έχουνλάβειχώραεκατόνογδόνταένα(181)ιστορικάπλημμυρικάγεγονόταεκτωνοποίωντασαράντα(40)χαρακτηρίστηκανωςσημαντικάπλημμυρικάγεγονόταδηλαδήποσοστό22%.Στονπίνακαπουακολουθείπαρατίθενταιτοσύνολοτωνιστορικώνκαι σημαντικών γεγονότωνανά χρονικήπερίοδο 15‐20 έτη. Το μεγαλύτεροπλήθος των ιστορικώνπλημμυρών σημειώθηκαν κατά την περίοδο 2001 έως σήμερα με εκατόν εφτά (107) ιστορικάγεγονότα (59,12% επί του συνόλου) εκ των οποίων τα είκοσι οχτώ (28) χαρακτηρίστηκαν ωςσημαντικά.Απότο1981έωςτο2000έχουνκαταγραφείεξήνταέξι(66)ιστορικάγεγονότα(36,46%επί του συνόλου) και οχτώ (8) από αυτά χαρακτηρίστηκαν σημαντικά. Επίσης, κατά την περίοδο1960‐1980σημειώθηκανεπτά(7)πλημμυρικάγεγονότα(3,87%επίτουσυνόλου)μετατέσσερα(4)νααποτελούνσημαντικάπλημμυρικάγεγονότακαιτέλοςτο1939καταγράφηκεένα(0,55%επίτουσυνόλου)πλημμυρικόγεγονόςτοοποίοδενχαρακτηρίζεταιωςσημαντικό.

Πίνακας3.1: Κατανομήπλημμυρικών γεγονότωνστοΥΔΑνατολικής Στερεάς Ελλάδας ανάχρονικήπερίοδο(15‐20έτη)

ΧΡΟΝΙΚΗΠΕΡΙΟΔΟΣ

ΠΛΗΘΟΣΙΣΤΟΡΙΚΩΝΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

ΠΛΗΘΟΣΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

ΠΟΣΟΣΤΟΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

1939 1 0 0%

1960‐1980 7 4 57,1%

1981‐2000 66 8 12,1%

2001‐έωςσήμερα 107 28 29,1%

ΣΥΝΟΛΟ 181 40 22%

Για την καταγραφή των ιστορικών πλημμυρικών γεγονότων (Άρθρο 4 της Οδηγίας για τιςΠλημμύρες) και των ιδιοχαρακτηριστικών τους (αίτια, μηχανισμοί, χαρακτηριστικά, επιπτώσεις,βαθμόςτωνσυνολικώνζημιών)χρησιμοποιήθηκανταστοιχείατηςΠροκαταρκτικήςΑξιολόγησης,ταοποία ελέγχθηκαν και εμπλουτίστηκαν (όπουήταν εφικτό)μετάαπό επικοινωνία καισυζήτησημετουςαρμόδιουςκαιεμπλεκόμενουςφορείς.

3.2 Καταγραφή Ζωνών Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας(ΖΔΥΚΠ) (Areas of Potential Significant Flood Risk, APSFR)

Οι Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας (APSFR) ορίστηκαν στην ΠροκαταρκτικήΑξιολόγηση Κινδύνων Πλημμύρας (ΥΠΕΝ‐ΕΓΥ, 2012), συνδυάζοντας τα αποτελέσματα από τονπροσδιορισμό των περιοχών όπου είναι πιθανόν να σημειωθεί πλημμύρα και των περιοχών μεδυνητικά σημαντικές συνέπειες από μελλοντικές πλημμύρες, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις




I‐3Π06.Τ1‐20

αναφορέςτωνπεριφερειακώνφορέωνκαιτιςσημαντικέςιστορικέςπλημμύρες.ΟιΖώνεςαυτέςόπωςοριστικοποιήθηκανστηνσυνέχεια,παρουσιάζονταιπαρακάτω:

1. Κάτωρουςπ.Ασωπού,περιοχήΣκάλαςΩρωπού,Αγ.Κωνσταντίνου(GR07RAK0001)

2. ΧαμηλήζώνηπεριοχήςΑυλώναςλεκάνηςπ.Ασωπού(GR07RAK0002)

3. Πεδινάρ.Σαρανταπόταμου,παραλίαΑμάρυνθουνήσουΕυβοίας(GR07RAK0003)

4. Μέσοςρουςρ.Σαρανταπόταμος,περιοχήΓυμνόννήσουΕυβοίας(GR07RAK0004)

5. Κάτω ρους π. Λήδα, παράκτια περιοχή Βασιλικό, Χαλκίδα, Ν. Αρτάκη νήσου Ευβοίας(GR07RAK0005)

6. Χαμηλήζώνηρ.ΧονδρόςνήσουΕυβοίας(GR07RAK0006)

7. Μέσοςρουςπ.Λήδα,περιοχήΑμφιθέας‐ΠισσώνανήσουΕυβοίας(GR07RAK0007)

8. ΠαραλίαπεριοχήςΣτόμιονήσουΕυβοίας(κατάντηρουςρ.Χονδρός)(GR07RAK0008)

9. Χαμηλήζώνηλεκάνηςρ.ΜανικιάτηνήσουΕυβοίας(GR07RAK0009)

10. Άνωρουςρ.Ψαχνών(GR07RAK0010)

11. Χαμηλήζώνηλεκάνηςρ.Ψαχνών,ΠαραλίαΠολιτικώννήσουΕυβοίας(GR07RAK0011).

12. Χαμηλή ζώνη μέσου‐κάτω ρου λεκάνης Βοιωτικού Κηφισού‐Λιμνών Υλίκης‐Παραλίμνης‐χαμηλήςζώνηςπεριοχήςΣχηματαρίου‐Δήλεσι(GR07RAK0012)

13. ΠεριοχήΑταλάντηςρ.Αλαργινό(GR07RAK0013)

14. ΧαμηλήζώνηάνωρουΒοιωτικούΚηφισού(GR07RAK0014)

15. Χαμηλήζώνηλεκάνηςρ.ΚηρεύςνήσουΕυβοίας(GR07RAK0015)

16. Παρόχθιες χαμηλές περιοχές π. Σπερχειού‐χαμηλή ζώνη ρεμάτων παράκτιας περιοχήςΣτυλίδας‐ΚαμένωνΒούρλων(GR07RAK0016)

17. Ωραιοί,Ιστιαία,ΚανατάδικανήσουΕυβοίας(GR07RAK0017)

18. Χαμηλήζώνηάνωρουπ.Ασωπού(GR07RAK0018)

19. Άνωρουςρ.Αλαργινό(GR07RAK0019)


ΥΠΕΝ/ΕΓΥ


ΣΤΑΔΙΟI–3ηΦΑΣΗ ΧάρτεςΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας–ΜηΤεχνικήΈκθεση

I‐3Π06.Τ1‐21

Σχήμα3.1:ΟιΖώνεςΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύραςΖΔΥΚΠτουΥΔΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας




I‐3Π06.Τ1‐23

4 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑΖΩΝΩΝΔΥΝΗΤΙΚΑΥΨΗΛΟΥΚΙΝΔΥΝΟΥΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

4.1 Κάτω ρους π . Ασωπού , περιοχή Σκάλας Ωρωπού , Αγ . Κωνσταντίνου(GR07RAK0001)

4.1.1 Γενικά

Η ζώνη κάτω ρους π. Ασωπού, περιοχή ΣκάλαςΩρωπού, Αγ. Κωνσταντίνου έχει έκταση 29,56km2,περιλαμβάνει κατά κύριο λόγω την πεδιάδα του Ωρωπού και οριοθετείται στα νότια από τηνκορυφογραμμήτηςορεινήςζώνηςπουορίζεταιαπόταυψώματαΣπηλιάςΓκουρήκαιΜαυροβουνίου,σταδυτικάεκτείνεταιέωςταόριατουνομούΑττικής,σταανατολικάφτάνεισταόριατουοικισμούΝέα Πολιτεία και Μήλεσι, ενώ στα βόρεια η λεκάνη είναι ανοιχτή στον Ευβοϊκό Κόλπο (ΌρμοιΧαλκούτσι και Ωρωπού). Η ζώνη ανήκει διοικητικά στην Περιφέρεια Αττικής και περιλαμβάνειοικισμούς του Δήμου Ωρωπού (Ωρωπός, Σκάλα Ωρωπού, Χαλκούτσι), καθώς και την ΚοινότηταΣυκάμινου. Το ανάγλυφο της ζώνης είναι πεδινό στο σύνολό του. Το γενικώς ήπιο και ομαλόανάγλυφοέχειμικρέςμορφολογικέςκλίσεις(0‐5%)οιοποίεςαυξάνονταιστανότιατηςζώνης.

Το υδρογραφικό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής, χαρακτηρίζεται από την κυρίαρχη παρουσία τουποταμούΑσωπού,οοποίοςπηγάζειαπότονΕλικώνακαι τονΚιθαιρώνακαι εκβάλειστονΕυβοϊκόκόλπο, στην περιοχή μεταξύ Σκάλας Ωρωπού και Χαλκουτσίου. Στο κατάντη τμήμα του Ασωπούπαρατηρείταισταδιακήμείωσητηςπαροχήςτουπουοφείλεταιστουψηλόποσοστόκατείσδυσηςενώστιςεκβολέςηροήείναιελάχιστηκαιδημιουργούνταισυνθήκεςστασιμότητας.

Αρκετοίχείμαρροικαιρέματα,με εντελώςπεριστασιακήροή,συμβάλλουνσεδιάφορασημείαστονΑσωπόποταμό,σημαντικότεροαυτώνείναιτορέμαΚουκίστρα,πουσυμβάλλειστονΑσωπό,έξωαπότονοτιοδυτικόόριοτηςπεριοχήςμελέτης.Κλάδοιμικρότερωνρεμάτων,μεμίαγενικήδιεύθυνσηΒ‐Ν,αναπτύσσονταιστοδυτικόκαιανατολικότμήματηςευρύτερηςπεριοχήςμελέτης,εκατέρωθεντουΑσωπού. Στα χαμηλότερα μορφολογικά σημεία της περιοχής μελέτης, είναι χαρακτηριστικό ότιγραμμέςρεμάτωνοιοποίεςείναιεμφανείςστηνεκτόςζώνηευρύτερηλοφώδηπεριοχή,χάνονταιστιςαποθέσειςτους.Ηεπιφανειακήαπορροήτωνόμβριωνστοτμήμααυτότηςπεριοχήςενδιαφέροντος,γίνεται διάσπαρτα, χωρίς την δημιουργία συγκεκριμένων και συγκροτημένων αξόνων ροής. Γιααρκετούςαπότουςχείμαρρουςτηςπεριοχήςμελέτης,έχουνεκπονηθείμελέτεςοριοθέτησης,ενώγιατονΑσωπόέχειγίνεικαιδιευθέτησητηςκοίτηςτουσεμεγάλοτμήμα.

Παραχείμαρρος του Ασωπού είναι το ρέμα που ξεκινά από το Μήλεσι, δενδριτικού τύπου,αποστραγγίζειτιςβόρειεςπαρυφέςτουλόφουΣπηλιάΓκουρήκαισυμβάλλειστονΑσωπόβόρειατουοικισμούτουΩρωπούστηνπεριοχήΑλώνια.ΕντόςτηςζώνηςηδιεύθυνσητουΑσωπούακολουθείτηνγενικότερη διεύθυνση του ποταμού που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι Α‐Δ αλλά βόρεια τουΩρωπούστρέφεταισεΒΔ‐ΝΑόπωςηδιεύθυνσητουχειμάρρουπουρέειαπότοΜήλεσι.

ΒορειοανατολικάστηνζώνηεντοπίζεταιουγρότοποςτουΩρωπού(~650στρέμματα)πουαποτελείμιασχεδόν επίπεδηπαράκτια έκταση.Περιλαμβάνει μια ρηχή λιμνοθάλασσαπου χωρίζεταιαπό τηθάλασσαμεμιαστενήκαιχαμηλήεπιμήκηςνησίδα‐λουρονησίδα.




I‐3Π06.Τ1‐24

4.1.2 Ιστορικόπλημμυρών

Εντός της Ζώνης που ορίζεται από τον κάτω ρους π. Ασωπού, περιοχή Σκάλας Ωρωπού, Αγ.Κωνσταντίνου(GR07RAK0001),έχουνκαταγραφείσυνολικά4ιστορικάπλημμυρικάγεγονότακατάταέτη2001,2003και2012.Ωστόσο,κανένααπόαυτάδενέχειχαρακτηριστείωςσημαντικό.

4.1.3 Αίτιακαιμηχανισμοίπλημμύρας

Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0001 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οεπικρατώνμηχανισμόςείναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.2 Χαμηλή ζώνη περιοχής Αυλώνας λεκάνης π . Ασωπού(GR07RAK0002)

4.2.1 Γενικά

ΗχαμηλήζώνηπεριοχήςΑυλώναςλεκάνηςπ.Ασωπούέκτασης72,89km2είναιμιαεπιμήκηςπεριοχήπου εκτείνεται από την ευρύτερη περιοχή της Αυλώνας στα νότια, μέχρι την περιοχή μεταξύ τηςΤανάγραςκαιτουΣχηματαρίου.ΗζώνηαποτελείτηνενδιάμεσηπεριοχήροήςτουΑσωπούποταμούενώ βορειοανατολικά της υπάρχει η ζώνη «κάτω ρους π. Ασωπού, περιοχή Σκάλας Ωρωπού, Αγ.Κωνσταντίνου» και δυτικά της περί τα 10km η «Χαμηλή ζώνη άνω ρου π. Ασωπού». Η Ζώνηπαρουσιάζειομαλήμορφολογίαμεήπιεςκλίσεις(γενικήκλίσηπροςνότο)καιτοανάγλυφότηςείναιπεδινόγιατομεγαλύτεροποσοστότηςέκτασήςτης.

ΗπεριοχήαποστραγγίζεταικυρίωςαπότουδρογραφικόσύστηματουΑσωπού,πουέχειμήκοςεντόςζώνης περί τα 12km. Το υδρογραφικό σύστημα του Ασωπού χαρακτηρίζεται από ασυμμετρία. ΟινότιοικλάδοιπουαποστραγγίζουντηνΠάρνηθαέχουνμεγαλύτερηανάπτυξηαπότουςβόρειους.ΗζώνηκατάκύριολόγοπεριλαμβάνειτουςνότιουςκλάδουςενώπροςΒορράορίζεταιαπότηνκύριακοίτητουΑσωπούποταμού.

Από βορειοδυτικά συμβάλλει στον Ασωπό, αποστραγγίζοντας την περιοχή μεταξύ Τανάγρας‐Σχηματαρίου,τορέμαΛάριήΘερμόδωναςήΘερμιδώνας.ΤορέμαΓάταςβόρειατουοικισμούΚλειδίΒοιωτίας,νότιατουοικισμούτηςΤανάγραςαποστραγγίζειτονλόφοΧορεύτρακαιΚοκκινόβραχοκαισυμβάλει με ΒΔ‐ΝΑ διεύθυνση στα όρια, εντός ζώνης στον Ασωπό. Νοτιοδυτικά του, το ρέμαΧαρουπιάςτηςίδιαςδιεύθυνσηςσυμβάλλειστονΑσωπόσταόριαεκτόςζώνης.ΑπόΝότο,στηνδυτικήπεριοχήτηςζώνης,εντοπίζεταιοΣκάμανδροςήΜπιθισιάκουλιήΜπιθοσακούλι,οχείμαρροςανάμεσαστονΆγιοΘωμάκαιτοΚλειδί,οοποίοςοδηγείστονΑσωπότανεράπουαποστραγγίζουντιςβόρειεςαπολήξειςτηςΠάρνηθας.ΤουδρογραφικότουδίκτυοείναιτυπικόορθογώνιουτύπουμεδιεύθυνσηκλάδωνΒ‐ΝκαιΑ‐Δ.ΝότιατουΑγίουΘωμά,τορέμαΣπηλιάαποστραγγίζειπεριοχήτηςΠάρνηθας,προςΒορρά,διέρχεταιαπότονΆγιοΓεώργιοκαιμετάστρέφεταιανατολικάεισέρχεταιστηζώνηκαισυμβάλλειστονΑσωπόποταμόδυτικάτωνΟινοφύτων.

ΤορέμαΚουκίστραόπωςκαιοιπαραχείμαρροίτουΝίκακαιΒυρούπαρουσιάζειέντονηκατάβάθοςδιάβρωσησχεδόνσεόλοτομήκοςτουκαιεμφανίζειτυπικόορθογώνιουτύπουυδρογραφικόδίκτυομε διεύθυνση κλάδων Β‐Ν και Α‐Δ. Το ρέμα Βυρού πηγάζει δυτικά από το Δήμο ΔάσοςΜαυροσουβάλας (Μαρκοπούλου ‐ Ωρωπού ‐ Καλάμου), αρχικά ρέει δυτικά, εισέρχεται εντός τηςζώνηςκαιστρέφεταιβορειοδυτικάπρινσυμβάλειστονΑσωπόενώ,απότοΝότοδέχεταιτανεράτουχειμάρρου Σύρμα. Αμέσως βορειότερα του Βυρού, παράλληλης διεύθυνσης (Δ‐Α) ρέει ο




I‐3Π06.Τ1‐25

παραχείμαρρόςτουΧωνή,αποστραγγίζονταςτηνπεριοχήτουΑσπροχωρίου,κινείταισταβόρειαόριατηςζώνηςκαισυμβάλειστονΒυρόβόρειατηςΕθνικήςΟδούΑθηνών‐Λαμίας.

Η περιοχή της Αυλώνας αποστραγγίζεται από Νότο από μικρούς παραχειμάρρους του Ασωπού οιοποίοιπηγάζουναπότοΜεγάλοΑρμένιΠάρνηθας,όπωςείναιτορέμαΛεμούσι.Στηνοτιοανατολικήπεριοχήτης ζώνης εντοπίζονται4μικρούμήκουςχείμαρροι, οι οποίοιαποστραγγίζουνπεριοχή τηςβόρειαςΠάρνηθα.

ΗδιεύθυνσηαπορροήςεντόςτηςΖώνηςείναιαπότανότια‐νοτιοδυτικάαυτήςπροςταβορειοδυτικά.


Στην ΖΔΥΚΠ GR07RAK0002 έχει καταγραφεί μόλις ένα ιστορικό πλημμυρικό γεγονός, το 2001, τοοποίοδεναποτελείσημαντικόπλημμυρικόγεγονός.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0002 είναι η Τοπική Καταιγίδα (Α12) και οεπικρατέστεροςμηχανισμόςηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.3 Πεδινά ρ . Σαρανταπόταμου , παραλία Αμάρυνθου νήσουΕυβοίας(GR07RAK0003)

4.3.1 Γενικά

Η ζώνη πεδινά ρ. Σαρανταπόταμου, παραλία Αμάρυνθου νήσου Ευβοίας, έκτασης 5,70km2περιλαμβάνει την ευρύτερη παράκτια περιοχή της Αμάρυνθου, γνωστή και ως Βάθεια, τηςπαραλιακής κωμόπολης της Εύβοιας. Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της νήσου, περίπου 30km.νοτιοανατολικά της Χαλκίδας, βρέχεται από Νότο από τον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, εκτείνεταιπαραλιακά4kmδυτικάτηςΑμαρύνθουμέχρι2,5kmανατολικάτης,ενώσταενδότεραακολουθείτονρουτουρέματοςΣαρανταπόταμουμέχριτηνπεριοχήδυτικάτηςΆνωΒάθειαςπερίπου3kmαπότηνακτή.ΠεριφερειακάτηςζώνηςεντοπίζονταιοιορεινοίόγκοιΌλυμπος(1175m)σταβορειοδυτικάκαιβορειοανατολικά το Σερβούνι ή Κοτύλαιον ή Βουνό Βάθειας (785m). Το ανάγλυφο της ζώνηςχαρακτηρίζεταιστοσύνολότηςπεδινόμεήπιεςκαιμικρέςμορφολογικέςκλίσειςοιοποίεςαυξάνονταιστιςδυτικέςπαρυφέςτουόρουςΣερβούνι,στηνπεριοχήτηςΆνωΒάθειας.

ΗπεριοχήχαρακτηρίζεταιανατολικάαπότηνχαμηλήπεριοχήτηςλεκάνηςαπορροήςτουχειμάρρουΣαρανταπόταμου, η οποία καλύπτει στο σύνολό της περιοχή 55km2. Ο ΣαρανταπόταμοςαποστραγγίζειτιςανατολικέςπλαγιέςτουΌλυμπουΕυβοίαςκαιτιςδυτικέςτουόρουςΣερβούνικαιεκβάλλει στα ανατολικά της κωμόπολης της Αμαρύνθου η οποία είναι χτισμένη στα δυτικά τουδελταϊκού ριπιδίου του χειμάρρου. Εμφανίζει έντονες πλημμύρες που σχετίζονται με τηντροφοδότησηαπότοπλήθοςτωνπαραχειμάρρωνπουσυμβάλλουνστηνκύριακοίτητουκατάτηνπερίοδοΦθινόπωρομεΆνοιξηενώτοκαλοκαίριδενεμφανίζειμόνιμηροή.

Δυτικάστηζώνη,έχουμετηνείσοδοχειμάρρωνμικρούσυνολικούμήκουςοιοποίοιαποστραγγίζουντιςνότιεςπαρυφέςτουΟλύμπουΕυβοίας.Πηγάζονταςέχουνδενδριτικούτύπουυδρογραφικάδίκτυα,ενώέχουνσχεδόνπαράλληληδιάταξηστοπεδινότμήμα,ρέουναπόΒορράπροςΝότοκαιεκβάλουνστονΝότιοΕυβοϊκό.Εντόςζώνηςβρίσκονταιτατελευταία500περίπουμέτραπριντηνεκβολήτους.




I‐3Π06.Τ1‐26


ΣτηΖΔΥΚΠGR07RAK0003,έχεικαταγραφείμόλις1 ιστορικόσυμβάν,όπουχαρακτηρίστηκεκαιωςσημαντικό. Το πλημμυρικό επεισόδιο έγινε το έτος 2009 και οφείλεται στην υπερχείλιση τουΣαρανταπόταμου.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0003 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οιεπικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας είναι η Φυσική υπερχείλιση (Α21) και η Παρεμπόδιση ροής(Α24).

4.4 Μέσος ρους ρ . Σαρανταπόταμος , περιοχή Γυμνόν νήσουΕυβοίας(GR07RAK0004)

4.4.1 Γενικά

Ηζώνη,έκτασης6,49km2περιλαμβάνειτηνπεδινήπεριοχήπουβρίσκεταιενδιάμεσαστουορεινούςόγκους Όλυμπος, στα βορειοδυτικά και Σερβούνι ή Κοτύλαιον ή Βουνό Βάθειας ανατολικά. ΤοανάγλυφοτηςζώνηςχαρακτηρίζεταιωςεπίτοπλείστοπεδινόμεκλίσειςοιοποίεςαυξάνονταιστιςανατολικέςπαρυφέςτουόρουςΌλυμπο,στηνπεριοχήδυτικάτουΓυμνού.

Η περιοχή χαρακτηρίζεται ανατολικά από τον μέσο ρου της λεκάνης απορροής του χειμάρρουΣαρανταπόταμου, ο οποίος έχει συνολικό μήκος περί τα 8,5km (τα 3,5km εντός ζώνης), η οποίακαλύπτειστοσύνολότηςπεριοχή55km2.

Ο Σαρανταπόταμος εμφανίζει έντονες πλημμύρες που σχετίζονται με την τροφοδότηση από τοπλήθοςτωνπαραχειμάρρωνπουσυμβάλλουνστηνκύριακοίτητουκατάτηνπερίοδοΦθινόπωρομεΆνοιξη ενώ το καλοκαίρι δεν εμφανίζει μόνιμη ροή. Αποστραγγίζει τις ανατολικές πλαγιές τουΌλυμπου Ευβοίας και τις δυτικές του όρους Σερβούνι. Από δυτικά από τον Όλυμπο εντός ζώνηςδιέρχονται 4 χείμαρροι παράλληλης διεύθυνσης ΒΔ‐ΝΑ, συμβάλλοντας στον Σαρανταπόταμο.ΕκβάλλεισταανατολικάτηςκωμόποληςτηςΑμαρύνθου.

ΗδιεύθυνσηαπορροήςεντόςτηςΖώνηςείναιαπόταβόρειαπροςτανότια.


Κατόπιν επικαιροποίησης των στοιχείων της Προκαταρκτικής Αξιολόγησης, δεν έχουν καταγραφείπλημμυρικάεπεισόδιαεντόςτηςΖΔΥΚΠGR07RAK0004.


Παρότι δεν έχουν σημειωθεί ιστορικά πλημμυρικά γεγονότα, ως αίτιο πλημμυρών στο χ.Σαρανταπόταμος θεωρείται η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και κύριοι μηχανισμοί η Φυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).




I‐3Π06.Τ1‐27

4.5 Κάτωρουςπ . Λήδα , παράκτιαπεριοχήΒασιλικό, Χαλκίδα , Ν. ΑρτάκηνήσουΕυβοίας(GR07RAK0005)

4.5.1 Γενικά

Η ζώνη έκτασης 41,52km2, εντοπίζεται στην Κεντρική Εύβοια στην περιοχή με κέντρο τη Χαλκίδαμέχρι την Νέα Αρτάκη στη βόρειο Εύβοια και μέχρι το Λευκαντί στη Νότια. Περιλαμβάνει τιςπαράκτιεςπεριοχέςτους,ενώνοτιοανατολικόόριοείναιοιοικισμοίΒασιλικό,ΦύλλακαιΑφράτι.Τοανάγλυφο της ζώνης είναι πεδινό στο σύνολο της επιφάνειάς της και χαρακτηρίζεται από μικρέςμορφολογικέςκλίσειςοιοποίεςαυξάνονταιστιςπαρυφέςτωνπεριβάλλοντωνλόφωντηςζώνης.

Αξιόλογουδρογραφικόδίκτυο εντοπίζεταιστη ζώνημόνοστονοτιοανατολικό τμήματης ενώστηνπεριοχήτηςΧαλκίδαςκαιτηςΝέαςΑρτάκηςέχουμεμόνοελάχιστουςμικρούςχειμάρρους.

ΣτανότιατηςζώνηςδιέρχεταιοΛήλαςήΛήλαντας,είναιομεγαλύτεροςκαιμακρύτεροςποταμόςτηςΕύβοιας, η κοίτη του έχει μικρή σχετικά κλίση, παρουσιάζει ιδιαίτερα ανεπτυγμένο υδρογραφικόδίκτυο και η λεκάνη απορροής του είναι 300km2. Εντός ζώνης, η ροή του έχει διεύθυνση ΒΑ‐ΝΔ.Πηγάζει από τα βουνά Δίρφη ‐ Ξηροβούνι – Όλυμπο και χύνεται στον Ευβοϊκό κόλπο. Εμφανίζειμεταβολήστηνπαροχήτου,μετονχειμώνακαιτηνάνοιξηναέχειάφθονανερά,αλλάτοκαλοκαίριμηδενίζεται.ΗκύριακοίτητουΛήλανταδέχεται τορέμαΑυγαρίτσαςσταΒΑόριατης ζώνης.Μετάτην είσοδο του ποταμού στην ανατολική πλευρά της ζώνης από Βορρά, διαχωρίζεται στονασβεστολιθικόόγκοτων«ΔύοΠύργων»(μικρόςλοφίσκοςεκτόςζώνης).Ονότιοςκλάδοςείναιαυτόςπουσυνεχίζειωςκύριακοίτητου,ενώπαλαιότεραέρρεεδυτικότερα.Οιεκβολέςτουαποτελούνταιαπόδύοκοίτες.

Στηνκεντρικήπεριοχήτηςζώνηςέχουμεαπουσίαυδρογραφικούδικτύου,ενώεντοπίζεταιβόρειατηςπόληςτηςΧαλκίδαςμόνοέναςμικρόςχείμαρροςμήκους1.3kmπουρέειαπόδυτικάσταανατολικάεκβάλλονταςστηνπεριοχήΛιανήΆμμος.

Βόρεια στη ζώνη εντοπίζονται μόνο δύο μικροί χείμαρροι διεύθυνσης Δ‐Α ένας από τα λατομείαΣκολίδηεισέρχεταιμέσαστηζώνηστηνπεριοχήΣυκιάΒατώντακαιοάλλοςαπότονλόφοΒράχοςΚαλογήρουσταβόρειατηςζώνηςσταόριατουοικισμούτηςΝέαςΑρτάκης.


Στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0005 καταγράφηκαν 2 ιστορικά συμβάντα, τα οποία χαρακτηρίστηκαν ωςσημαντικά. Τα δύο πλημμυρικά επεισόδια έλαβαν χώρα το έτος 2009 και οφείλονται κυρίως στομεγάλούψοςβροχήςπουπαρατηρήθηκε.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0005 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οιεπικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας είναι η Φυσική υπερχείλιση (Α21) και η Παρεμπόδιση ροής(Α24).




I‐3Π06.Τ1‐28

4.6 Χαμηλήζώνηρ . ΧονδρόςνήσουΕυβοίας(GR07RAK0006)

4.6.1 Γενικά

Η χαμηλή ζώνη ρ. Χόνδρος νήσου Ευβοίας, έκτασης 17,63km2, βρίσκεται στο κεντρικό ανατολικότμήματηςΕύβοιας.ΑνατολικόόριοέχειτονορεινόόγκομεκέντροτηνΟκτωνιά.Ηγεωμορφολογίατηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιήπια,μεχαμηλέςκλίσεις,πουρυθμίζονταικυρίαρχααπότηνδράσηενόςπυκνούυδρογραφικούδικτύουτοοποίοσυμβάλλειαρχικάσεδύοκαι έπειτασεμίακοίτη,μετουςχειμάρρους Χονδρό καιΝηλέα να ενώνονται στα δυτικά του οικισμούΑυλωνάρι. Το ανάγλυφο τηςζώνης είναι πεδινό στο σύνολό του και χαρακτηρίζεται από ήπιες και μικρές κλίσεις οι οποίεςαυξάνονταιστιςπαρυφέςτωνπεριφερειακώνορεινώνόγκων.

Το υδρογραφικό τμήμα της περιοχής χαρακτηρίζεται από ακανόνιστη διακλάδωση τωνπαραχειμάρρωνπροςδιάφορεςδιευθύνσεις,πρόκειται γιαδενδριτικούτύπουδίκτυο,μεδιεύθυνσηροήςτηςκύριαςκοίτηςΒ‐ΝκαιΑ‐Δ.ΤουδρογραφικόδίκτυοδιασχίζειτηνπεδιάδααπότοΝεοχώριπρος τοΟριό εξέρχεται της ζώνης και τελικά εκβάλλει στα νότια του όρμου της Κύμης στο ΑιγαίοΠέλαγος.

Δύοείναιοικύριοιχείμαρροιμεγάλουμήκουςπουδιέρχονταιαπότηνζώνη,οΧόνδροςκαιοΝηλέας.ΟΝηλέας,πηγάζειαπότηνπεριοχήΛέπουρακαιΚριεζάνότιατηςζώνης,διασχίζειτοΔ.Δ.Αυλώνοςστη μέση και αφού συναντήσει τον χείμαρρο Χόνδρο, καταλήγει στην παραλία της Μουρτερής.ΠαραχείμαρροίτουείναιτορέμαΡάπτη,συμβάλλεινότιααπόταόριατηςζώνηςμεδιεύθυνσηαπόΑΝΑ‐ΔΒΔ, το ρέμα που διέρχεται ΝΔ από τα Περιβόλια και συμβάλλει βόρεια του Νεοχωρίου, δύορέματαΝΔαπότιςΣυκιές(στοβόρειοσυμβάλλειπαραχείμαρροςαπόταβόρειατηςΑχλαδερής)καιτέλοςνότιααπότοΑυλωνάριδιέρχεταιρέμαπουαποστραγγίζειτηνορεινή‐ημιορεινήπεριοχήαπότηΜονήΑγίουΧαραλάμπουΛευκών.ΟΧόνδρος,πηγάζειδυτικάτηςζώνης,απόταΤούρλα,τοΔίκορφο,ταΓιασέλα,τηΒούλα,ρέειπροςταανατολικάκαιδιέρχεταιεντόςζώνηςνότιατουΑγίουΓεωργίου.ΣεαυτήτηνπεριοχήσυμβάλειαπόΒΔοπαραχείμαρροςΑρτεμίσιοςκαιαπόΝότοομικρότεροςΛακκούςκαι λίγο ανατολικότερα το Δαφνόρεμμα. Μεταξύ των οικισμών Χάνια και Αυλωνάρι συναντά τονΝηλέαστρέφονταςτηνκοίτητουαπόΔ‐ΑσεΝ‐Β.ΈπειτασυμβάλουνσεαυτόνρέματααπότηνΑγίαΘέκλααπόταδυτικά,καιαπότηνΈλαιααπόταανατολικάκαιεξέρχεταιεκτόςζώνης.

Το νερό ρέει στον Χόνδρο και στον Νηλέα από τα μέσα του Φθινοπώρου μέχρι τις αρχές τουκαλοκαιριού,ενώδιατηρείταιόλοτοχρόνοστιςσουβάλες(φυσικέςδεξαμενές–ομβροδέκτες)καιστοτελευταίοτουτμήματουπροςτηθάλασσα,στακατάντητηςζώνης,απότοΟριόμέχριτηΜουρτερή.ΗδιεύθυνσηαπορροήςεντόςτηςΖώνηςείναιαπότανότιακαινοτιοδυτικάπροςταβόρεια.


Στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0006 καταγράφηκε 1 ιστορικό συμβάν το οποίο χαρακτηρίστηκε και ωςσημαντικό.Τοπλημμυρικόεπεισόδιοέγινετοέτος2009.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0006 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οεπικρατώνμηχανισμόςπλημμύραςείναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).




I‐3Π06.Τ1‐29

4.7 Μέσος ρους π . Λήδα , περιοχή Αμφιθέας ‐ Πισσώνα νήσουΕυβοίας(GR07RAK0007)

4.7.1 Γενικά

Η ζώνη «Μέσος ρους π. Λήδα, περιοχή Αμφιθέας – Πισσώνα νήσου Ευβοίας», έκτασης 15,37km2,εντοπίζεται στην κεντρική Εύβοια 18km ΒΑ της Χαλκίδας. Περιλαμβάνει το νότιο τμήμα ενόςυψιπέδουκαιδύοεπιμήκειςεκτάσειςσταΒΑκαιΝΔπουακολουθούντηνκύριακοίτητουχειμάρρουΛήλα.ΒορειοανατολικάτουείναιοορεινόςόγκοςτηςΔίρφυς.Τοανάγλυφοτηςζώνηςείναιπεδινόγιατο μεγαλύτερο ποσοστό της επιφάνειας της και χαρακτηρίζεται κυρίως από ήπιες μικρέςμορφολογικέςκλίσεις,οιοποίεςαυξάνονταιπεριφερειακάτηςζώνης.

Τουδρογραφικόδίκτυοτηςζώνηςπεριορίζεταισταανατολικάκαινότιάτης.Σταανατολικάδιέρχεταιμέσα από τη ζώνη ο ποταμός Λήλας στον οποίο συμβάλει στα νοτιοδυτικά της ζώνης οπαραχείμαρρόςτουΠουργιώτικος.

ΟΛήλαςήΛήλαντας,είναιομεγαλύτεροςκαιμακρύτεροςποταμόςτηςΕύβοιας,ηκοίτητουέχειμικρήσχετικάκλίση,παρουσιάζειιδιαίτεραανεπτυγμένουδρογραφικόδίκτυοκαιηλεκάνηαπορροήςτουείναι300km2.ΗλεκάνητουχειμάρρουΛήλα,παρουσιάζειόχικαλάανεπτυγμένηδενδριτικήμορφήκαι συνεπώς έχει τυχαία ανάπτυξη. Οι παραχείμαρροί τουπου τον τροφοδοτούνπηγάζουν από ταβουνάΔίρφη‐Ξηροβούνι‐Όλυμπο,φτάνουνστοΛηλάντιοπεδίο,καιεκβάλλουνστονΕυβοϊκόκόλπο.Εμφανίζειμεταβολήστηνπαροχήτουμετονχειμώνακαιτηνάνοιξηναέχειάφθονανερά,αλλάτοκαλοκαίριμηδενίζεταιηπαροχήτου.

ΠαραχείμαρροιμικρότερουμεγέθουςπουτροφοδοτούντελικάτηνκύριακοίτητουΛήλαπηγάζουνστουςπρόποδεςτουόρουςΔίρφυς.Παραχείμαρροι,όλοιεκτόςζώνης,σταανάντητουΜίστρουείναιτο Καλαμαντάρι και η Κούμαρη (σε αυτό συμβάλλει το ρέμα Γεωργονίκου στοΜαυρόπουλο). ΣτοΚαλαμαντάρι συμβάλλουν το Βαθύ ρέμα και Ανάσταση. Το Στενιώτικο από τη Στενή μαζί με τοΚαμπιώτικορέμα(σεαυτόσυμβάλειοΠαλιόμυλος)απότηνΚαμπιά,συμβάλλουνστοΠουρνιώτικοήΠουργιώτικο ρέμαστονΠούρνο που είναι η συνέχεια του ρέματοςΚαλαμαντάρι. Αμέσως μετά τονΠούρνο συμβάλλουν από νότο το Βαθύ ρέμα, αποστραγγίζει την περιοχή του Θεολόγου καιδυτικότερα το ρέμα Κοπρισία. Το Πουρνιώτικο έχοντας συγκεντρώσει όλους τους παραπάνωχειμάρρουςεισέρχεταιαπόταανατολικάστηζώνηκαιδιακλαδίζεταισεβόρειακαινότιακοίτη.ΣτηνβόρειακοίτησυμβάλλειαπόΒορράηκύριακοίτητουΛήδαήΞεριάμαιανδρικήςμορφής, τοοποίομέχριαυτότοσημείοαποστραγγίζειτιςνότιεςπαρυφέςτηςΔίρφεωςτιςπεριοχέςΛούτσα,Καθενοί,Αμφιθέα. Νότια των Καθενών συμβάλει εντός ζώνης στον Λήδα από ΒΔ το ρέμα Φακές. ΤαδιακλαδιζόμενοΠουρνιώτικομετονΛήδαεπανενώνονταιεντόςζώνηςσεμίακοίτηηοποίααμέσωςμετά(νότιατουΠισσώνα)στρέφεταιαπόΑ‐ΔσεΒΑ‐ΝΔ.


Εντός της Ζώνης που ορίζεται από το μέσο ρου του π. Λήδα, περιοχή Αμφιθέας ‐ Πισσώνα νήσουΕυβοίας (GR07RAK0007) καταγράφηκαν 4 ιστορικά συμβάντα, εκ’ των οποίων και τα 4 έχουνχαρακτηριστείωςσημαντικά.




I‐3Π06.Τ1‐30


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0007 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) ενώ οιεπικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας είναι η Φυσική υπερχείλιση (Α21) και η Παρεμπόδιση ροής(Α24).

4.8 Παραλία περιοχής Στόμιο νήσου Ευβοίας (κατάντη ρους ρ . Χονδρός) (GR07RAK0008)

4.8.1 Γενικά

Ηζώνηέχειμικρήέκταση2,15km2καιπεριλαμβάνει τηνπεριοχήεκατέρωθεντηςκοίτηςτουκάτωρου του χειμάρρου Χόνδρου με τις εκβολές του και μια παραθαλάσσια ζώνη που ξεπερνά τα 4kmμήκος.Η ζώνη οριοθετεί τις βόρειες απολήξεις του ορεινού όγκου τηςΟκτωνιάς. Το ανάγλυφο τηςζώνης είναι πεδινό στο σύνολό του και έχει ήπιες και μικρές μορφολογικές κλίσεις οι οποίεςαυξάνονταιστιςπαρυφέςτηςΟκτωνιάς.

ΗζώνηχαρακτηρίζεταιτόσοαπότονκάτωρουτουχείμαρρουΧόνδρουμετιςεκβολέςτου,όσοκαιαπό πλήθος μικρών χειμάρρων οι οποίοι έχουν διεύθυνση ΝΔ‐ΒΑ. Ο Χόνδρος, πηγάζει δυτικά τηςζώνης,απόταΤούρλα,τοΔίκορφο,ταΓιασέλα,τηΒούλα,ρέειπροςταανατολικά,συναντάτονΝηλέαστρέφονταςτηνκοίτητουαπόΔ‐ΑσεΝ‐Βκαιδιέρχεται εντός ζώνης.Έπειτασυμβάλουνσεαυτόνρέματα που αποστραγγίζουν τις βόρειες παρυφές της Οκτωνιάς όπως είναι το Ξηρόρρεμα πουαποστραγγίζει την περιοχή Σταυρός Οκτωνιάς. Στη συνέχεια η κοίτη του εντός ζώνης αποκτάμαιανδρικήμορφήγενικήςδιεύθυνσηςΝΔ‐ΒΑ.ΤονερόρέειστονΧόνδροσεόλοτομήκοςτουρουτουαπόταμέσατουΦθινοπώρουμέχριτιςαρχέςτουκαλοκαιριούκαιστοτελευταίοτουτμήματουπροςτηθάλασσα,στακατάντητηςζώνης.

Πλήθος μικρού μήκους χειμάρρων (13) γενικής διεύθυνσης ΝΔ‐ΒΑ αποστραγγίζουν τηνβορειοανατολική πλευρά της Οκτωνιάς. Το σύνολο των χειμάρρων της ζώνης έχουν ως τελικόαποδέκτητανότιατουόρμουτηςΚύμης,τοΑιγαίοΠέλαγος.


Κατόπιν επικαιροποίησηςτωνστοιχείωντηςΠροκαταρκτικήςΑξιολόγησης,ΥΠΕΚΑ,ΕΓΥ,2012)δενέχουνκαταγραφείπλημμυρικάεπεισόδιαεντόςτηςΖΔΥΚΠGR07RAK0008.


Παρότιδεν έχουνσημειωθεί ιστορικάπλημμυρικάγεγονότα, τοκύριοαίτιοπλημμύραςστηΖΔΥΚΠGR07RAK0008θεωρείταιηΥπερχείλισηποταμού(Α11)καιοιεπικρατούντεςμηχανισμοίπλημμύραςείναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.9 Χαμηλή ζώνη λεκάνης ρ . Μανικιάτη νήσου Ευβοίας(GR07RAK0009)

4.9.1 Γενικά

ΗζώνηεντοπίζεταιστηνκεντρικήΕύβοια,νότιατηςΚύμηςστοανατολικότμήματουόρουςΔίρφυςκαικαταλαμβάνειέκταση7,52km2.Τοανάγλυφοτηςζώνηςείναιπεδινόγιατομεγαλύτεροποσοστό




I‐3Π06.Τ1‐31

της επιφάνειας και χαρακτηρίζεται γενικώς από ήπιες και μικρές μορφολογικές κλίσεις οι οποίεςαυξάνονταιστιςπαρυφέςόρεωνβόρειαστηζώνη.

Το φυσικό δίκτυο αποστράγγισης της περιοχής αποτελείται από χειμάρρους σε ακανόνιστηδιακλάδωση των παραποτάμων προς διάφορες διευθύνσεις, δενδριτικού τύπου, οι οποίοισυμβάλλουν στην κύρια κοίτη του ποταμού Μανικιάτη με διεύθυνση ροής από δυτικά προςανατολικά.

ΟΜανικιάτηςήΝέδωνείναιέναςμεγάλοςσεμήκοςποταμόςτηςΕύβοιαςπουστοδιάβατουαπόταδυτικάπροςταανατολικά,σχηματίζειπολλάδιαφορετικάοικοσυστήματα.Πηγάζειαπότουςνότιουςπρόποδες του Ξηροβουνίου, από τοΜαγάρεμα και εμπλουτίζεται με νερά που αποστραγγίζουν τοΜαυροβούνι. Το μήκος εντός ζώνης είναι περί τα 11km και εκβάλλει στο Αιγαίο στη μέση τηςπαραλίας του Στομίου. Κύριο χαρακτηριστικό της υδρολογικής του λεκάνης είναι οι μεγάλεςυψομετρικέςδιαφορές,οιπολλέςδολίνεςκαικαταβόθρεςσταανθρακικάυπόβαθραδυτικάτηςζώνηςκαι οι κλειστές κοιλάδες.ΟΜανικιάτηςπαρουσιάζει σημαντικές ετήσιες διακυμάνσεις εξαιτίας τωνβροχοπτώσεων, ενώ κατά τη διάρκεια μεγάλων βροχοπτώσεων μετατρέπεται σε ένα ορμητικόποτάμι. Απαρτίζεται από αβαθή ρέματα διαφόρων διευθύνσεων. Το συνολικό μήκος του είναι381,1km.

ΜεγάλοςπαραχείμαρροςτουΜανικιάτηείναιοΩρολογιάτης,οοποίοςπηγάζειδυτικάτηςζώνης.ΣεαυτόνσυμβάλλουνπλήθοςχειμάρρωναποστραγγίζονταςτηνημιορεινήπεριοχήνότιατουΜανικιάτη,πριντηνσυμβολήτουμετονΜανικιάτη.


Στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0009, καταγράφηκαν 4 ιστορικά συμβάντα, εκ’ των οποίων τα 3χαρακτηρίστηκανως σημαντικά. Τα ιστορικά πλημμυρικά γεγονότα έλαβαν χώρα τα έτη 2003 και2009.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0009 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) οεπικρατώνμηχανισμόςπλημμύραςείναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.10 Άνωρουςρ . Ψαχνών(GR07RAK0010)

4.10.1 Γενικά

Η ζώνη καταλαμβάνει έκταση 3,96km2 και εντοπίζεται 20km ΒΑ της Χαλκίδας. Το ανάγλυφο τηςζώνηςείναιπεδινόγιαμεγάλοποσοστότηςεπιφάνειαςτηςκαιχαρακτηρίζεταιαπόγενικώςήπιεςκαιμικρέςμορφολογικέςκλίσειςοιοποίεςαυξάνονταισταβορειοδυτικάπουείναιτοόριατουυψιπέδου.

Το υδρογραφικό δίκτυοπεριλαμβάνει τουςπαραπόταμους, τον άνω ρου τουΜεσάπιου ποταμού ήΒαϊλέλεκα,πουεκβάλλειστονβόρειοΕυβοϊκόκόλποκαιστηνζώνηονομάζεταιΚουμπές.Πρόκειταιγια δενδριτικού τύπου δίκτυο, με διεύθυνση ροής της κύριας κοίτης Β‐Ν. Η αποστράγγιση τηςπεριοχήςγίνεταιμέσωτριώνχειμάρρων,τουΜακρυκαπιώτικου,τηςΝύφηςκαιτηςΜεγάληςΣούδαςπουαποστραγγίζουναντίστοιχατουςορεινούςόγκουςπουπεριβάλλουντηζώνηαπόβορειοδυτικά,βόρειακαιβορειοανατολικά.




I‐3Π06.Τ1‐32

Το Μακρυκαπιώτικο αποστραγγίζει τα βορειοδυτικά υψώματα (εκτός ζώνης) Σκάλα, Ζυγός,ΣτρογγυλήΚουτούπα,διέρχεταιαπότονοικισμόΆτταληκαιΜακρυκάπακαιεισέρχεταισταδυτικάτηςζώνης.ΤορέμαΝύφης,αποστραγγίζειτηνπεριοχήμεταξύτωνοικισμώνΜακρυκάπακαιΑγίουΑθανασίου.ΠαραχείμαρροίτουπηγάζουναπότούψωμαΚορομηλιά‐πηγήΚρήνηΤριάδας,τορέμαΜαμηλιώσαςαπότούψωμαΜεσούλιακαιΖυγός,οΆγιοςΓεώργιοςαπότούψωμαΤσαγκαράκι,ΤρίαΈλατα.ΤορέμαΜεγάληΣούδακαιοιπαραχείμαρροίτου(ρ.Καστανιάς)αποστραγγίζειτηνπεριοχήμεταξύΑγίουΑθανασίου,ΠάλιουρακαιΛούτσας.Ηκύρια κοίτη του διέρχεται από τοφαράγγι τηςΑγάληςστοόροςΔίρφυςκαιεντόςαυτού,τροφοδοτείταιμενεράαπότιςπηγέςΑρκουδόβρυσηκαιΚρυόβρυσηκαισεψηλότερουψόμετροαπότηνΚράτια.ΤορέμαΜεγάληΣούδασυμβάλλειστορέμαΝύφηςσταόριατηςζώνηςκαιρέειπροςΝότοκαισυμβάλειμετορέμαΜακρυκαπιώτικο.


ΣτηΖΔΥΚΠGR07RAK0010,καταγράφηκεμόλις1ιστορικόσυμβάντοοποίοχαρακτηρίστηκεκαιωςσημαντικό.Τοπλημμυρικόεπεισόδιοσημειώθηκετοέτος2006.



4.11 Χαμηλή ζώνη λεκάνης ρ . Ψαχνών , Παραλία ΠολιτικώννήσουΕυβοίας(GR07RAK0011)

4.11.1 Γενικά

ΗζώνηαποτελείτμήματηςπροσχωματικήςλεκάνηςΨαχνών,έχειέκταση45,52km2,βρίσκεταιστονοτιοδυτικότμήματηςΚεντρικήςΕύβοιας.Ηευρύτερηυδρολογικήλεκάνη,έκτασης670km2,ορίζεταιβόρειααπότηνορεογραμμήτωνορεινώνόγκωνΚανδήλικαιΔίρφυς,ανατολικάαπότηνορεογραμμήτουόρουςΔίρφυςκαιμερικώςαπότηνορεογραμμήτουόρουςΌλυμπος,νότιααπότοΝότιοΕυβοϊκόΚόλπο και δυτικά από τμήμα του βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου. Η ζώνη χαρακτηρίζεται από πεδινόανάγλυφομεήπιεςκλίσεις.

Το υδρογραφικό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής είναι αρκετά ανεπτυγμένο, μικτής, δενδριτικήςμορφής. Η κύρια υδρολογική λεκάνη στη ζώνη είναι του χειμάρρου Βαïλελέκα ήΜεσάπιου ή ρέμαΨαχνώνποταμού.ΟΜεσάπιοςπουσταανάντητουονομάζεταιρέμαΚουμπές εισέρχεταιστη ζώνηαπόταανατολικάκαιεκβάλλειστονΒόρειοΕυβοϊκόκόλπο.

Εντός ζώνης πλήθος παραχειμάρρων τουΜεσάπιου αποστραγγίζουν την περιοχή της ζώνης με τουδρογραφικό δίκτυο να χαρακτηρίζεται ως ασύμμετρο με όλους του κλάδους του Μεσάπιου ναεντοπίζονταιβόρειάτου.

Η ανατολική περιοχή της ζώνης, αποστραγγίζεται μέσω ρεμάτων προς νότο συμβάλλοντας στηνκύριακοίτητουΜεσάπιου.ΤέτοιαρέματαείναιοΚαλαμιάς,τορέμαπουδιέρχεταιαπότηνπεριοχήΠετράλωνακαιτορέμαπουπηγάζειαπότονΠροφήτηΗλίακαισυμβάλειστονΜεσάπιο.ΗπεριοχήαπότηνΤριάδαμέχριταΨαχνάαποστραγγίζεταιβασικάαπόταρέματαΒαθύρρεμαπουρέειαπότούψωμαΙσώματακαιΜακρυμάλληπουαποστραγγίζειτηνπεριοχήαπότονομώνυμοοικισμόμέχριταανατολικάόριατουοικισμούΨαχνά.




I‐3Π06.Τ1‐33

ΤορέμαΜαντινέααποστραγγίζειταδυτικάτουόρουςΔίρφυςμέχρικαιταΨαχνάμεταρέματαπουσυμβάλλουνσεαυτόόπωςείναιηΔάφνη,οΑσκαλός,τοΡεματάκι.ΌλοιοιπαραπάνωπαραχείμαρροιτουΜεσάπιου λίγο πριν συμβάλλουν στην κοίτη του διέρχονται εγκάρσια από την επαρχιακή οδόΨαχνά‐Καθενοί.ΤομικρόρέμαΚακαβάκιπηγάζειαπότηνπεριοχήΜυρτιάκαιεισέρχεταιστηζώνηαπόΒορρά.ΤαρέματαΓλιανός,Κρυόρεμα,Κοτσικιά,Βρασόρεμααποστραγγίζουντηνπεριοχήμεταξύτων οικισμών Καμαρίτσας, Κυπαρίσσι, Σταυρός, Κοντοδεσπότι, Δροσιάς ενώ στα κατάντη τηςΔροσιάςσυμβάλλουνσεέναχείμαρρο,στουΠεθαμένουτοοποίοεισέρχεταιστηζώνηστηνπαράκτιαπεριοχήτωνΠολιτικών1kmπριντιςεκβολέςτουστονΒόρειοΕυβοϊκόκόλπο.Δυτικότεραστηζώνη,τα ρέματα, Πόρος και ο παραχείμαρρός του Μορτερή, αποστραγγίζουν την περιοχή δυτικά τηςΚαμαρίτσαςκαιβόρειακαιανατολικάτωνΠολιτικών,εκβάλλονταςστηνΠαραλίαΠολιτικών.Τέλος,τμήμα του ρέματος Χελωνόρεμα και άλλοι μικροί χείμαρροι παράλληλης διεύθυνσης ΒΑ‐ΝΔαποστραγγίζουντηνΝότιαπεριοχήΑετόςκαιΕλάτη.

Τονότιο τμήματης ζώνηςσυνιστάτονυγρότοποΛιβάδι, μια χαμηλήπαράκτια έκταση1,2km2πουεμφανίζειόλαταχαρακτηριστικάμιαςλιμνοθάλασσαςπουπεριοδικάκατακλύζεταιαπόγλυκόνερό.


Στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0011, καταγράφηκαν 3 ιστορικά συμβάντα, εκ’ των οποίων τα 2χαρακτηρίστηκανωςσημαντικά.Ταγεγονότααυτάέλαβανχώραταέτη2005και2006.



4.12 Χαμηλήζώνημέσου‐κάτωρουλεκάνηςΒοιωτικούΚηφισού‐Λιμνών Υλίκης‐Παραλίμνης‐χαμηλής ζώνης περιοχήςΣχηματαρίου‐Δήλεσι(GR07RAK0012)

4.12.1 Γενικά

ΗζώνηπεριλαμβάνειτοπεδινόκαιμικρότμήματουημιορεινούαναγλύφουτηςλεκάνηςαπορροήςτουΒοιωτικούΚηφισού,συγκεκριμένατουμέσουκαικάτωρου,αποτελώνταςτηνμεγαλύτερηαπότιςΖΔΥΚΠ,καιφτάνεισεέκτασητα535,39km2.ΩςκατάντηόριοτουάνωρουθεωρείταιτοφράγμαΑμφίκλειας,ενώωςκατάντηόριοτουμέσουρουθεωρείταιηγέφυραΑνθοχωρίου.ΗζώνηστοτμήματουμέσουρουεκτείνεταιαπόβορειοδυτικάαπότηνΤιθορέακαιτοΜόδιμέχριτονΟρχομενόενώοκάτω ρους περιλαμβάνει όλο το Κωπαϊδικό πεδίο. Ο μέσος ρους περιφερειακά ορίζεται από τοανατολικό τμήμα του Βόρειου Παρνασσού, τη Νότια πλευρά των όρεων Καλλίδρομο, Χλωμό, τηδυτική πλευρά του Ακόντιου και τέλος τη λεκάνη της Τιθορέας. Αντίστοιχα, ο κάτω ρους ‐στοΚωπαϊδικό πεδίο‐ οριοθετείται δυτικά από τις βόρειες απολήξεις του Ελικώνα και τους ορεινούςόγκους Θούριο, Ακόντιο και Υφάντειο, στα βόρεια από τις απολήξεις του Χλωμού όρους, σταανατολικάαπό τα δυτικάπεριθώρια τουΠτώουόρους και από τους ορεινούς όγκουςΦοινίκιο καιΣφίγγιοκαιτέλοςαπόνότιαοριοθετείταιαπότονΕλικώνα.ΣυνορεύεινοτιοανατολικάμετηλεκάνητηςΥλίκηςκαινότιαμετιςλεκάνεςτωνΒαγίωνκαιτουΑσωπού.Τοανάγλυφοχαρακτηρίζεταιπεδινόμεμικρέςκλίσεις.




I‐3Π06.Τ1‐34

Ηζώνη,πουαποτελείτμήματηςυδρολογικήςλεκάνηςτουΒοιωτικούΚηφισού.Ηαποστράγγισηστηνπεριοχή, γίνεται από πυκνό υδρογραφικό δίκτυο, πολυσχιδές, δεδομένης και της ύπαρξης μεγάλουαριθμούαρδευτικώνκαναλιών,πουμεταφέρουνσημαντικόμέροςτηςαπορροής.Τανεράτηςλεκάνηςσυγκεντρώνονται σε ένα κεντρικό κανάλι (Συγκεντρωτική Διώρυγα) και στη συνέχεια, μέσω τηςΣήραγγας Καρδίτσας καταλήγουν στον επιφανειακό ταμιευτήρα της Υλίκης (ανατολικά τηςΚωπαΐδας)καιμέσωυπερχείλισηςσεαυτόντηςΠαραλίμνης.

Πιο συγκεκριμένα, η απαγωγή των πλημμυρικών παροχών του Βοιωτικού Κηφισού γίνεται μετεχνητή κοίτη μήκους 37 km περίπου που αρχίζει από το βορειοανατολικό όριο του Κωπαϊδικούπεδίου,ακολουθείταδυτικάκαινότιαόριατουκαικαταλήγουνστηλίμνηΥλίκημέσωτηςΣήραγγαςΚαρδίτσας. Στα πρώτα 10,5Km η τεχνητή κοίτη του Βοιωτικού Κηφισού είναι γνωστήωςΜεγάληΤάφρος,ενώσταεπόμενα10,4kmσανΤάφροςΤέλματος.ΗαποχέτευσητωνπλημμυρικώνπαροχώντωνλεκανώνπροςβορράγίνεταιμετηντεχνητήκοίτητουποταμούΜέλανα,πουσυμβάλλειμετηνκοίτητουΒοιωτικούΚηφισούπερίπου3KmανάντητηςσήραγγαςτηςΚαρδίτσας.ΣτοεσωτερικότηςΚωπαΐδαςέχουνκατασκευασθείδύοκύριεςτάφροι,ηΚεντρικήκαιηΕσωτερικήπουτηνδιασχίζουναπόταδυτικάπροςταανατολικάκαιενώνονταιστοανατολικόάκροτηςμετηνκοίτητουΜέλανακαι τον Βοιωτικό Κηφισό (Τάφρος Τέλματος) σχηματίζοντας τη Συγκεντρωτική Τάφρο. Η τάφροςαυτήέχειμήκος2,76kmκαιαποτελείτοναποδέκτηόλωντωνπλημμυρικώνπαροχώνκαιτωννερώναποστράγγισηςκαιεκβάλλειστηνΥλίκημέσωτηςσήραγγαςΚαρδίτσαςμήκους670m.ΟΒοιωτικόςΚηφισόςπηγάζειαπότονΠαρνασσόσευψόμετρο900mενώηεκβολήτου,μέσωτηςσήραγγας,στηνλίμνηΥλίκηγίνεταισευψόμετρο80m.

Η συνεισφορά της βασικής απορροής στο συνολικό επιφανειακό υδατικό δυναμικό της λεκάνηςξεπερνά το 50%, ενώ σημαντικό μέρος του υπόγειου δυναμικού εκφορτίζεται εκτός λεκάνης, είτεεπιφανειακά (μέσω πηγών) είτε υποθαλάσσια. Τα μέτωπα των υποθαλάσσιων διαφυγών είναιιδιαίτεραεκτενή,μεκατεύθυνσηπροςτονΜαλιακόκαιτονΒόρειοΕυβοϊκόΚόλπο,ενώεπιφανειακέςεκφορτίσεις εμφανίζονται στις περιοχές Τραγάνας και Λάρυμνας. Επιπλέον, είναι αρκετά πιθανόμέρος των υπόγειων εκροών να τροφοδοτεί την Υλίκη, ιδιαίτερα όταν η στάθμη της βρίσκεταιχαμηλά. Για το λόγο αυτό, η λεκάνη του Βοιωτικού Κηφισού θεωρείται ενιαίο υδρογεωλογικόσύστημαμετιςλεκάνεςτωνλιμνώνΥλίκηςκαιΠαραλίμνης.

ΤοκύριουδατόρευματηςζώνηςείναιοΒοιωτικόςΚηφισόςοοποίοςαποτελείτοντελικόαποδέκτητων υδάτων του συνολικού φυσικού και τεχνητού υδρογραφικού δικτύου και ο οποίος όπωςαναφέρθηκε καταλήγει στην Υλίκη. Αναλυτικότερα, τροφοδοτείται με παραχειμάρρους από τοΚαλλίδρομοόρος,τονΠαρνασσόκαιτονΕλικώνα.Οκύριοςκλάδοςτουέχεισυνολικόμήκος102km,συμπεριλαμβανομένουκαιτουάνωρουπουείναιεκτόςζώνης.Κατάμήκοςτουμέσουρου,ιδιαίτεραστα βορειοδυτικά της ζώνης, πραγματοποιούνται σημαντικές διηθήσεις, με συνέπεια τη σημαντικήμείωση(έωςκαιμηδενισμό)τηςπαροχήςτουποταμού.Στησυνέχεια,οΒοιωτικόςΚηφισόςδιέρχεταιαπό τα στενάΜαυρονερίου‐χαράδρα τωνΠαραποτάμιων (ανατολικά της Δαύλειας) και εισέρχεταιστοΚωπαϊδικόΠεδίο,όπουενισχύεταισημαντικάαπότανεράκαρστικώνπηγώνκαιαπόπηγές.Τανερά των πηγών τροφοδοτούν ένα μικρό τέλμα και στη συνέχεια διοχετεύονται στον ΒοιωτικόΚηφισόμέσωτηςαποστραγγιστικήςτάφρου,στηνοποίασυμβάλλουνκαιοιχείμαρροιΑγίουΒλασίουκαιΠλατανιάς.ΗτεχνητήτάφροςτουΜαυρονερίουεντάσσεταιστουςπαραποτάμουςτουΒοιωτικούΚηφισού, μέσω της οποίας αποστραγγίζονται τα νερά των ομώνυμων πηγών. Μετά τη θέση τουφράγματος αναρρύθμισης ΒΟΟΤ, ο ποταμός ακολουθεί την τεχνητή κοίτη του (Μεγάλη Τάφρος ‐Τάφρος Τέλματος ‐Συγκεντρωτική Τάφρος), η οποία διανοίχτηκε στο πλαίσιο των έργωναποξήρανσηςτηςΚωπαΐδας.




I‐3Π06.Τ1‐35

Τοδεύτεροσημαντικότερουδατόρευματης λεκάνης είναιοΜέλαναςήΜαυροπόταμος.ΟΜέλαναςπηγάζει από τις ομώνυμες πηγές που αναπτύσσονται στους πρόποδες του Ακοντίου όρους καιενισχύεται από τις πηγέςΠολύγυρας.Έχουν καταγραφεί 69 πηγέςΜέλαναπου εκτείνονται σε μιαζώνη άνω των 2km και αναβλύζουν, με συνεχή ροή μικρής ετήσιας διακύμανσης. Ίδιο μηχανισμόλειτουργίας έχουν και οι πηγέςΠολύγυραςπουβρίσκονται 4kmβορειότερα και αποτελούνται απότέσσερις καρστικές εκφορτίσεις. Στη μέση του βόρειου άκρου της Κωπαΐδας η ροή του Μέλαναδιχάζεται, καθώς τμήμα του κατευθύνεται μέσω διευθετημένης κοίτης (Τάφρος Μέλανα) προς τηΣυγκεντρωτικήΤάφροκαι τηΔιώρυγαΚαρδίτσας, ενώτουπόλοιποτμήμαυδάτων,ακολουθώνταςτην παλιά κοίτη του ποταμού, κατευθύνεται προς το Κάστρο και καταλήγει στις καταβόθρες τουΑγίου Ιωάννη, στα ανατολικά της ζώνης. Με τον τρόπο αυτό, το μεγαλύτερο μέρος του υδατικούδυναμικούτουΜέλαναεκτρέπεταιπροςτονΒοιωτικόΚηφισό,ενώτουπόλοιποδιοχετεύεταιεκτόςλεκάνης,προςτονΕυβοϊκόΚόλπο.

Άλλος ποταμός με μόνιμη ροή είναι ο Έρκυνας, ο οποίος πηγάζει από τις πηγές Κρύας και τελικάκαταλήγειστηΣυγκεντρωτικήΤάφροστονΒοιωτικόΚηφισό.

Ταυπόλοιπαυδατορεύματατηςλεκάνης,ηδίαιτατωνοποίωνείναιχειμαρρική,ρέουνπεριφερειακάμεκατεύθυνσησυγκεντρωτικήπροςτη ζώνη.Αναλυτικότερα,οινότιεςαπολήξεις τουΚαλλίδρομουσταβόρειατης ζώνηςαποστραγγίζονταιμέσωτωνρεμάτωνΠαναγιτσόρεμα,Θολόρρεμα,ΚουναψάκαιΠαπαντώνη,όλασυμβάλλουναπευθείαςστονΒοιωτικόΚηφισόαπόΒορρά.

Το ρέμα που διέρχεται από την Ελάτεια, το Φελόρεμα ή Φιλόρεμα που στα ανάντη ονομάζεταιΚαρυόρεμα ή Καρνόρεμα, ο Λευκιανός, το Τουρκόρεμα αποστραγγίζουν ομοίως τα νότια τουΚαλλίδρομου,συμβάλουνστορέμαΚινέτατοοποίο είναιπαραχείμαρροςτουρ.Μπογδανόρεμα.ΤοΜπογδανόρεμααποστραγγίζειπεριοχήτηςζώνηςστονμέσωρουτουΒοιωτικούκαισυμβάλλειστηνχαράδρατηςΔαύλειας.

Από τα ανατολικά του όρους Παρνασσού πηγάζουν και αποστραγγίζουν τις πλαγιές του πλήθοςρεμάτωνταοποίαδιέρχονταιεντόςζώνηςκαισυμβάλλουνστονμέσωρουτουΒοιωτικούΚηφισού.ΑυτάείναιτορέμαΤούρκοςβορειοδυτικάτηςΤιθορέας,Ξεριές,νοτιότερατοΑγιαννόρεμα,τορέμαπου διέρχεται από την Αγία Μαρίνα και νοτιότερα το Κουσβόρεμα που αποστραγγίζει τμήμα τουΦιλοβοιωτούόρους,διέρχεταιαπότοΠαρόριοκαισυμβάλεισταστενάΠαραποταμίων.

Από τη Δαύλεια μέχρι τον Ορχομενό παραχείμαρροι του Βοιωτικού Κηφισού που αποστραγγίζουντμήματουΠαρνασσούείναιοΠλατανιάς,τοΒαθύρεμα(σεαυτόνσυμβάλουνταρέματαΦτερόλακκα–απότουςΤσουκαλάδες‐καιΑϊΔημήτρη),τοΦιλιππόρεμαστηνΧαιρώνεια.

Στο Κωπαϊδικό πεδίο αποστραγγίζεται με τελικό αποδέκτη τον Μέλανα η ευρύτερη περιοχή τηςΚυρτώνης (βόρεια) μέσω των ρεμάτων Ζάστενα και Ξηρόρεμα τα οποία συμβάλλουν στο ρέμαΑγιάννη.ΟμοίωςοΚαψουρούτηςπουεντοπίζεταιανατολικότερα.

ΑπόΝότορέειτοΞηρόρεμακαιδυτικότερατοΠόντζια(δέχεταιτηναπορροήαπόταρέματαΜπρίνια,Κακόρεμα,Πουρί)αποστραγγίζονταςμιαμεγάληέκτασησταβορειοανατολικάτουόρουςΕλικώναμετελικόαποδέκτητονΒοιωτικόΚηφισό.

Εκτόςαυτών,στουςπαραποτάμους τουΒοιωτικούΚηφισού εντάσσεται και η τεχνητή τάφρος τουΜαυρονερίου,μέσωτηςοποίαςαποστραγγίζονταιτανεράτωνομώνυμωνπηγών.

ΗαποξηραμένηλίμνητηςΚωπαΐδαςκαιοιλίμνεςΥλίκηκαιΠαραλίμνηαναπτύσσουνένακαρστικόσύστημα με κλιμακωτή διάταξη, συνδέονται μέσω ενός υπόγειου συστήματος αγωγών.Τροφοδοτείται κυρίως από τον Βοιωτικό Κηφισό και δευτερευόντως από τον Μέλανα, Καλαμίτη,Καναβάρι και πιθανάαπό μεταγγίσεις γειτονικών υδροφορέων.Οι διαφυγές του συστήματος είναι




I‐3Π06.Τ1‐36

περίπου οι μισές των εισροών και τροφοδοτούν το καρστικό σύστημα τουΎπατου από την νότιαπλευρά του και το κοκκώδες σύστημα τωνΘηβών –Υλίκη, συστήματα πουανήκουν στην «Χαμηλήζώνη άνω ρου π. Ασωπού». Επίσης στο ΥΔ βρίσκεται και το καρστικό σύστημα του Ασωπού πουτροφοδοτείται από τον ορεινό όγκο της Πάρνηθας (αναφέρεται στη «Χαμηλή ζώνη άνω ρου π.Ασωπού») και φαίνεται ότι επικοινωνεί υπογείως με το σύστημα του Ύπατου και πιθανά τοτροφοδοτεί.


Στη Ζώνη που ορίζεται από το μέσο ‐ κάτω ρου λεκάνης Βοιωτικού Κηφισού ‐ Λιμνών Υλίκης –Παραλίμνης ‐ χαμηλής ζώνης περιοχής Σχηματαρίου ‐ Δήλεσι (GR07RAK0012), έχουν καταγραφείσυνολικά 15 ιστορικά συμβάντα χωρίς ωστόσο κανένα από αυτά να έχει αποτελέσει σημαντικόπλημμυρικόγεγονός.


Τα κύρια αίτια πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0012 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ητοπικήςκαταιγίδα(Α12).ΟιεπικρατούντεςμηχανισμοίπλημμύραςείναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΑστοχίααναχωμάτωνήυποδομώνπροστασίας(Α23).

4.13 ΠεριοχήΑταλάντηςρ . Αλαργινό(GR07RAK0013)

4.13.1 Γενικά

Η ζώνη, έκτασης 43.10km2, αποτελεί κατά κύριο λόγο την Καλλίαρο πεδιάδα, η οποία είναι μιαανοικτή προς τα ανατολικά κοιλάδα, στον Κόλπο της Αταλάντης στον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο.ΟριοθετείταιΒΔαπότιςΛιβανάτεςμέχριτηνΑταλάντηστιςπαρυφέςτουόρουςΚνημήςκαιΝΔαπότην Αταλάντη μέχρι τον οικισμό Κυπαρίσσι στις παρυφές του όρους Χλωμό. Το ανάγλυφοχαρακτηρίζεται στο σύνολό του πεδινό με ήπιες και μικρές κλίσεις για το μεγαλύτερο τμήμα τηςεπιφάνειας.

Η ευρύτερη περιοχή καταλαμβάνεται από τις υδρογραφικές λεκάνες κυρίως των δικτύων πουκαταλήγουν στο Αλαργινό ρέμα καθώς και το ρέμα του Καραγκιόζη, το οποίο παρουσιάζει σαφήσυγγένειαμεκλάδουςτουΑλαργινούπαράλληλουςμεαυτό.

ΗλεκάνητουΑλαργινούμπορείναυποδιαιρεθείσεεπίμέρουςδίκτυα:ταδίκτυαμετορέμαΒερίκι,τοδίκτυο του ρέματος Γουλεμίου, τα δύο παρακλάδια του Αλαργινού το Δαφνόρεμα και το ρ.Κορακόλιθου. Το ρ. Βερίκι ρέει από το Ξεροβούνι 600m και αποστραγγίζει τις ημιορεινές περιοχέςβόρειατηςζώνης.Τορ.ΓουλεμίουαποστραγγίζειτηνΒΔπεριοχήτηςζώνηςαπότονομώνυμοοικισμόμέχρι την συμβολή του στα βορειοδυτικά όρια της ζώνης. Το Δαφνόρεμα αποστραγγίζει τηνμεγαλύτερηπεριοχήτουόρουςΧελμού.ΤορέμαΚαρακόλιθουακολουθείπαράλληληπροςταδυτικάπορεία με το Δαφνόρεμα αποστραγγίζοντας και αυτό περιοχή του όρους Χελμού. Η κοίτη του ρ.Αλαργινού μετά την συμβολή των παραχειμάρρων του εκβάλει στα βόρεια του παραθαλάσσιουοικισμούΣκάλαΑταλάντης.

Το δίκτυο του Καραγκιόζη καταλαμβάνει αρκετά μεγάλη έκταση στα Ρόδα και το Β∆ Χλωμό, έχειμορφή επιμηκυσμένη δενδριτική και συνίσταται σε δύο κύριους κλάδους. Ο πρώτος διαρρέει ταυψίπεδατουΧλωμούμεΒ∆κατεύθυνση.Έπειτα,στρέφεταιπροςΒ,ακολουθώνταςμιααξιοπρόσεκταευθύγραμμη πορεία. Ο δεύτερος κλάδος έχει γενική κατεύθυνση προς Β∆ και είναι επίσης αρκετά




I‐3Π06.Τ1‐37

ευθύγραμμος. Αξιόλογος παραχείμαρρος του ρ. Καραγκιόζη είναι το Ασπρόρεμα, το οποίοαποστραγγίζειτηνπεριοχήπουεκτείνεταιβόρειατηςΚυρτώνηςμέχρικαιτηζώνη.

Βορειοανατολικά στη ζώνη διέρχεται με διεύθυνση Α‐Δ ρέμα διαλείπουσας ροής το οποίοαποστραγγίζειτηνπεριοχήδυτικάτουοικισμούΛιβανάτες,μεταξύαπότηνΚορυφούλακαιΑετοράχη–Κουτσούρικαιεκβάλει120mβόρειατηςπαραλίαςΚυανήΑκτήΛιβανάτων.ΜεταξύτουΑλαργινούκαι του ρέματος των Λιβανάτων απορρέει μικρός χείμαρρος μήκους 2.6km, το ρέμα Στάμου.Νοτιοανατολικάστη ζώνη εντοπίζεται το ρέμαΜεσοφόρου, αποστραγγίζοντας τηνπεριοχήμεταξύτηςΡάχηςΛούτσας–ΒελέχηκαιΛούτσας.ΤελικόςαποδέκτηςόλωντωνυδατορευμάτωντηςζώνηςείναιοβόρειοςΕυβοϊκόςκόλπος.


ΣτηΖΔΥΚΠGR07RAK0013,έχουνκαταγραφεί4ιστορικάσυμβάνταχωρίςωστόσοκανέναεξαυτώνναχαρακτηριστείωςσημαντικό.Ταπλημμυρικάγεγονόταέλαβανχώραταέτη2002και2007.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0013 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) καιαντίστοιχαοεπικρατώνμηχανισμόςπλημμύραςείναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.14 ΧαμηλήζώνηάνωρουΒοιωτικούΚηφισού(GR07RAK0014)

4.14.1 Γενικά

ΗζώνηαποτελείτηνβορειοδυτικότερηαπότιςτρειςπεδινέςπεριοχέςπουεντοπίζονταιστηνλεκάνηαπορροήςτουΒοιωτικούΚηφισσούκαισυγκεκριμέναηπεριοχήμεταξύΜπράλλουκαιΑμφίκλειας.Το ανάγλυφο της Ζώνης χαρακτηρίζεται κυρίως ημιορεινό για το μεγαλύτερο ποσοστό τηςεπιφάνειάςτης,μεμικρέςκλίσεις.

Ανήκει στην υδρογεωλογική λεκάνη Παρνασσού η οποία περιλαμβάνει τις υπολεκάνες της ΑγίαςΕλεούσας,ΛιλαίαςκαιΓραβιάς.Οισημαντικότερεςπηγέςτροφοδοσίαςτουάνωρουείναιγνωστέςμετην ονομασία πηγές Λιλαίας ή Σουβάλας. Πρόκειται για ανερχόμενες καρστικές πηγές πουαναβλύζουνστιςυπώρειεςτουΠαρνασσού,κατάμήκοςτουάξοναΜαριολάτα‐Λιλαία‐Πολύδροσο.Από τις καρστικές πηγές τροφοδοτείται ο κλάδος του Βοιωτικού Κηφισσού μεταξύ Γραβιάς καιΑμφίκλειας.

Η διαμόρφωση του αναγλύφου της ζώνης ευνοεί τη συγκέντρωση και ροή μεγάλης ποσότηταςεπιφανειακών υδάτων, σχηματίζοντας ένα υδρογραφικό δίκτυο με κύριο ποταμό τον ΒοιωτικόΚηφισό και αρκετούς παραποτάμους και χειμάρρους. Πηγάζει από τα όρη Γκιώνα, Καλλίδρομο καιΠαρνασσό, διέρχεται από την εν λόγω ζώνη και εκβάλλει τελικά στην λίμνη Υλίκη. Στη λεκάνηΜπράλλου–Γραβιάς ‐Αμφίκλειαςρέουνταυδατορεύματατουάνωρουτουποταμού.Ταρεύματααυτά συνενώνονται στην περιοχή του Σ.Σ Λιλαίας και συνεχίζουν σαν ένας κλάδος, ο οποίος αφούδέχεται και τα νερά ορισμένων παραποτάμων καταλήγει μετά από μικρή διαδρομή στη μεγάληχαράδραβόρειατηςΑμφίκλειας,τοκάτωμέροςτηςοποίαςσηματοδοτείκαιτακάτωόριατουάνωρουτουποταμού.

Ο άνω ρους του Βοιωτικού Κηφισσού τροφοδοτείται από τα νερά των υδατορευμάτων: Το ρ.Αποστολιά (τροφοδοτείταιαπό τοΚακόρεμα)και το ρ.Κανανίτης (τροφοδοτείται από τοΧλεβίνα,




I‐3Π06.Τ1‐38

ΜέγαΡέμα).ΑπότονΠαρνασσό τορέμαΣτενό εισέρχεταιστη ζώνηκαισυμβάλειστορ.Κανανίτη.Επίσης πηγάζει από τον Παρνασσό το ρ. Χαλαρέματα, εισέρχεται από νοτιοδυτικά στη ζώνη καιτροφοδοτεί επίσης τον Κανανίτη. Το Κακόρεμα διέρχεται δυτικά και βόρεια της Λιλαίας, τα ρ.ΑγοριανίτηκαιΜηλόρεμασταανατολικάτης.ΑπότοΚαλλίδρομοσυμβάλλουναπόΒορράστορέμαΑποστολιά τα ρέματα Αχλαδόρεμα, Κουρνόρεμα, Κρυόρεμα, Κυδωνόρεμα,Μουλικόρεμα, Ξηρόρεμα.ΠαραχείμαρροιτουΑποστολιάείναιεπίσηςταΛιβαδόραχηκαιΚαλαμάκι.


ΕντόςτηςΖΔΥΚΠGR07RAK0014,καταγράφηκανσυνολικά6 ιστορικάσυμβάντα.Τα ιστορικάαυτάπλημμυρικάγεγονότασυνέβησανταέτη1994,1998,2006και2015.Ωστόσοκανένααπόαυτάδενχαρακτηρίστηκεωςσημαντικόπλημμυρικόγεγονός.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0014 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ομηχανισμόςπλημμύραςείναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21).

4.15 Χαμηλή ζώνη λεκάνης ρ . Κηρεύς νήσου Ευβοίας(GR07RAK0015)

4.15.1 Γενικά

Ηχαμηλήζώνηλεκάνηςρ.ΚηρεύςνήσουΕυβοίαςβρίσκεταιστοβόρειο‐κεντρικότμήματηςΕύβοιας,έχειέκταση28.45km2καισυνίσταταιαπότιςπεδινέςεκτάσειςπουδιαμορφώνονταικατάμήκοςτωνποταμώνΚηρέα,Νηλέα και των παραποτάμων τους. Περιφερειακά της ζώνης συναντώνται βαθιέςαπότομες ρεματιές και χαραδρώσεις που συνδέονται με το πολυσχιδές υδρογραφικό δίκτυο. Τοανάγλυφοτηςζώνηςχαρακτηρίζεταιστοσύνολότουπεδινόμεήπιεςκαιμικρέςκλίσεις.

Ηαποστράγγισητηςζώνηςγίνεταιμέσωτουυδρογραφικούδικτύουδύοκύριωνρεμάτωνεποχιακήςροής με τους παραχειμάρρους τους οι οποίοι τελικά συμβάλλουν σε έναν, με τελικό αποδέκτη τηςαποστράγγισηςτοΑιγαίοΠέλαγος.

ΟποταμόςΝηλέας,μήκους25km,πηγάζειαπότοΞηρόόρος,εισέρχεταιεντόςζώνης(νοτιοδυτικάτουοικισμούΦαράκλα)καικατευθύνεταιπροςταανατολικάδιαμέσωτηςπεδιάδαςΜαντουδίου.Λίγοπριν την εκβολή του στη θάλασσα ενώνεται με τον ποταμό Κηρέα σχηματίζοντας τον ποταμόΒουδωρό.

ΠαραχείμαρροιπουαποστραγγίζουνταβορειοδυτικάτηςζώνηςείναιαπόταανάντητουταρέματαΚερασόρεμα,Φτεριά,δύοστηνπεριοχήΣτράφοι,μέχριτοφαράγγιτηςΜπουλοβίναιναςενώμετάαπόαυτόσυμβάλουντορ.Παστρικούκαιτορ.Δοκίμι.ΑπόΒορράοΝηλέαςενισχύεταιμεένασημαντικόχείμαρρο,τονΚατουρλάπουαρχίζειτηνδιαδρομήτουσταβορειοανατολικάτηςΑγ.ΆνναςκαιεντόςζώνηςεισέρχεταισταβόρειατηςΣτροφυλιάς.ΑπόΝότο,πηγάζονταςαπότιςβορειοδυτικέςπαρυφέςτου όρους Καντήλι συμβάλλουν στον Νηλέα το ρέμα Βαθεία Χαράδρα, ανατολικότερα τοΑρχαγγελόρρεμα(συμβάλεισεαυτότοΞυδόνερο),οΞυνεμιάς,τορέμαπουδιέρχεταιαπόταΚαλύβια,Σπαθάρι(σταανατολικάτουτοΜακρύρεμα)καιΜετόχι,ανατολικότερατοΠαλιουρόρεμα.

Ηκυριότερηόμωςαποστράγγισητουνότιουτμήματοςτηςζώνης,νότιααπότοΜαντούδι,γίνεταιαπότουδρογραφικόδίκτυοτουΚηρέαοοποίοςπηγάζειστιςνοτιανατολικέςκλιτύεςτουόρουςΚανδήλι,




I‐3Π06.Τ1‐39

έχει μήκος περίπου 15Kmκαι συναντά τον ποταμόΝηλέα ανατολικά τηςΚηρίνθου. Γύρωαπό τηνκοίτητουέχειαναπτυχθείπλούσιοπαραποτάμιοοικοσύστημακαι ταμικρότεραρέματαεποχιακήςροήςπουσυμβάλουνστονΚηρέαείναιαπόανάντημέχριτοΠροκόπιτοΛιβαδόρεμα,ηΑλεπότρυπα,τοΓερόρεμα(Σπαρτόρεμα,Πλακόρεμα,Χαλοχλατάνα).ΜετάτοΠροκόπιοΆβουροςκαιπλέονεντόςζώνηςτοΚακαβόρεμα.

Από τη συμβολή του Κηρέα από δυτικά και του Νηλέα από νότια ο Βούδωρος ρέοντας με γενικήκατεύθυνσηπροςταβορειοανατολικάεκβάλλειστηνπαραλίατηςΚρύαςΒρύσης.Έχειμήκοςπερίπου3.5kmκαιπλάτος,πουσεκάποιεςπεριπτώσειςξεπερνάειτα150μέτρα,έκταση30με35στρέμματα,ενώπρόκειταιγιαπαράκτιουγρότοπομεγλυκόνερόκαιμόνιμηπαρουσίατουνερού.

Στα ανατολικά της ζώνης, στο βορειοδυτικό άκρο της ακτής Κυμάσι εκβάλλει το ομώνυμο ρέμα ήΚυμασιώτης.


ΣτηΖΔΥΚΠGR07RAK0015,έχουνκαταγραφείσυνολικά4ιστορικάσυμβάντακατάταέτη1990,2003και2009.Κανένααπόταιστορικάπλημμυρικάγεγονόταδενχαρακτηρίστηκεωςσημαντικό.


Τα κύρια αίτια πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0015 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ομηχανισμόςπλημμύραςείναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.16 Παρόχθιες χαμηλές περιοχές π . Σπερχειού‐χαμηλή ζώνηρεμάτων παράκτιας περιοχής Στυλίδας ‐ Καμένων Βούρλων(GR07RAK0016)

4.16.1 Γενικά

Ο ποταμός Σπερχειός διασχίζει μια κοιλάδα η οποία έχει ασύμμετρη μορφολογία, αποτελεί έναβύθισμα‐τεκτονικήτάφρο,τοεμβαδόντηςείναιπερίπου1800km2έχονταςμήκοςπερίτα50kmκαιπλάτοςαπό3έως12km.ΟρίζεταιδυτικάαπότονΤυμφρηστό,βόρειααπότηνΌθρυκαινότιααπόταΒαρδούσια,τηνΟίτηκαιτοΚαλλίδρομο.Ηνότιακαιδυτικήπλευράτηςλεκάνηςχαρακτηρίζεταιαπόμεγάλαυψόμετρακαιαπότομεςκλίσεις, ενώηβόρειαπλευράτηςπαρουσιάζειηπιότεροανάγλυφοκαιμικρότερεςκλίσεις.ΑνατολικάηζώνηείναιανοικτήπροςτονΜαλιακόκόλποκαιοιανατολικέςπεριοχές της εμφανίζουν τα χαμηλότερα υψόμετρα και κλίσεις. Εν γένει το ανάγλυφο της ζώνηςχαρακτηρίζεταιπεδινόμεήπιεςκλίσεις.

ΈνααπότασημαντικότεραφυσιογραφικάχαρακτηριστικάτόσοτουποτάμιουσυστήματοςόσοκαιτουΜαλιακούΚόλπουείναιτοΔέλτατουΣπερχειούποταμού.Καταλαμβάνειέκτασηπερίπου196km2και αποτελεί το τέταρτο σε μέγεθος δέλτα στης ακτές του Αιγαίου και το έκτο σε μέγεθος στονΕλλαδικό χώρο. Η δελταϊκή πεδιάδα του αποτελείται από τα αναχώματα των διακλαδιζομένωνκοιτών,τωνμεταξύαυτώνδελταϊκώνελώνκαιβάλτων,τωνπαλιρροιακώνεπιφανειών,τομέτωποτουδέλτακαιτοπροδέλτα.

ΟποταμόςΣπερχειόςπηγάζειαπότονΤυμφρηστόσταδυτικάτηςζώνης,ρέειπροςταανατολικάενώεκρέουνσεαυτόνπερισσότεροιαπόεξήντα(60)ποταμοίκαιχείμαρροι,παροδικήςήμόνιμηςροής,μετουςπερισσότερους,ναεκβάλουνστονΣπερχειό.Τοσυνολικόυδρογραφικόδίκτυοείναιδενδριτικού




I‐3Π06.Τ1‐40

τύπου,αλλάαναπτύσσεταιπερισσότεροκατάτονεπιμήκηάξονάτου.Κυριότεροιπαραπόταμοιείναιο Ρουστιανίτης, ο Ίναχος (Βίστριτσα), ο Γοργοπόταμος, ο Ασωπός που αποστραγγίζουν τις νότιεςπεριοχές της ζώνης και ο Βιτολιώτης, το Αρχανόρεμα, το Δριμαρόρεμα και ο Ξηριάς Λαμίας πουαποστραγγίζουντιςβόρειες.

Το ρέμα Βιτολιώτη, βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της ζώνης, πηγάζει από τις κορυφέςΜπιρμπιλιώ και Προφήτη Ηλία και ρέει με διεύθυνση ΒΑ‐ΝΔ. Το ρ. Ρουστιανίτη, βρίσκεται στονοτιοδυτικότμήματηςζώνης,πηγάζειαπότηνπεριοχήβόρειατουΠαλαιοχωρίου,καισυμβάλειστονΣπερχειόνοτιανατολικάτουοικισμούΠτελέα.Τορ.Αρχανόρεμα,βρίσκεταιστοβόρειοκαικεντρικότμήμα της ζώνης, πηγάζει από της κορυφές Κούτρα, Μαυρότοπο και Κοκάλια και συμβάλλει στονΣπερχειό. Το ρ. Δριμαρόρεμα, πηγάζει από τις κορυφές Ψηλορράχη και Σκοπιά, και εκβάλει στονΣπερχειό.Τορ.ΞεριάςΛαμίας,βρίσκεταιβορειοανατολικά της ζώνηςπηγάζειαπό τοδυτικό τμήματης Όθρυς και εκβάλει μέσα στην τάφρο Λαμίας. Δημιουργείται από την συνένωση των ρεμάτωνΦτέρης,ΣιπετόρεμακαιΚουραδάςπουξεκινάνεαπότιςκορυφέςΑνινίτσης,ΠυργάκικαιΞεροβούνι.Τορ.ΊναχουήΒίστριτσα,έχειτιςπηγέςτουστοδυτικότμήματουόρουςΟίτηκαιστοβόρειοτμήματων Βαρδουσίων. Κατά τη ροή του, συνενώνεται με άλλα μεγάλα ρέματα που ρέουν από τανοτιοανατολικά και πριν την συμβολή του με τον Σπερχειό διακλαδίζεται στους Κλαδευτήρες,ΚαρατσάμηκαιΞεροπόταμο.ΟΔύραςποταμόςήΓοργοπόταμος,βρίσκεταιστανοτιοανατολικάτηςλεκάνηςτουΣπερχειού,πηγάζειαπότιςανατολικέςπλαγιέςτηςΟίτηςκαικαταλήγειστονΣπερχειό.Οπ. Ασωπός, πηγάζει από το νοτιοανατολικό άκρο του όρους Οίτη, από τις κορυφές Ξεροβούνι,Μακρυράχη και Πυργάκι και συμβάλλει στον Σπερχειό. Ο Ασωπός μετά τα έργα διευθέτησης τουΣπερχειούαποτελείτομοναδικόποτάμιπουδίνειτηνβασικήπαροχήτουΣπερχειούαπότοσημείοσυμβολήςτουςκαικάτω.

Κατάταδύοτρίτατουμήκουςτηςδιαδρομήςτου,οΣπερχειόςέχειχαρακτήραορεινό‐χειμαρρικόμεοξείες αιχμές πλημμυρών και πολύ έντονη στερεοπαροχή. Αντίθετα κατά το τελευταίο τρίτο τηςδιαδρομήτου,μετατρέπεταισταδιακάσεπεδινόποταμόκαιεμφανίζειέντονομαιανδρισμό.Κατάντητου χωριού Κόμμα υπάρχει μεριστής ο οποίος διαχωρίζει την ροή του σε δύο κοίτες, του ΑγωγούΕκτροπής ή Υπερχειλιστή ο οποίος ευθύγραμμα σχεδόν οδηγεί τα πλημμυρικά νερά του ΣπερχειούαπότονσυντομότεροδρόμοστηνθάλασσακαιτηνφυσικήκοίτητηςΑλαμάναςήΝέαςΚοίτης.

ΗζώνηπεριλαμβάνειεκτόςτηςλεκάνηςτουΣπερχειούτιςπαράκτιεςπεριοχέςτουΜαλιακούκόλπου.Η νότια περιοχή του Μαλιακού Κόλπου από τις Θερμοπύλες μέχρι τα Καμένα Βούρλααποστραγγίζονταιμέσωδενδριτικούτύπουυδρογραφικόδίκτυοπουαποτελείταιαπόχειμάρρους.Ηβόρεια περιοχή του όρους Καλλίδρομο αποστραγγίζεται μέσω χειμάρρων που καταλήγουν σεαρδευτικάκανάλια.Ανατολικότερα,ομοίωςαπότοΚαλλίδρομοπηγάζειτορέμαΛατζόρεμα,τοοποίοδέχεται τα νεράαπόπλήθοςπαραχειμάρρων και εκβάλει στονΜαλιακόΚόλπο. Το ρέμαΠοταμιάς,αποστραγγίζει την περιοχή από τηνΜενδενίτσα και εντός ζώνης εκβάλλει στην παραλία του στονΜαλιακό Κόλπο. Το ρ. Τρανή Σούδα (Λιαπατόρεμα στα ανάντη) και το ρ. Πλατανιάς ή Βοάγριοςαποστραγγίζουν της ανατολικές παρυφές του Καλλίδρομου και κινούνται προς τα ΒΑ. Τέλος τονοτιοανατολικότερο τμήμα της ζώνης αποστραγγίζεται από μικρούς χειμάρρους που ρέουν σταβορειοανατολικάτουόρουςΚνημίδαμεμεγαλύτεροαυτόπουδιέρχεταιεντόςζώνηςαπόταΚαμέναΒούρλα.

Τοβορειοανατολικότμήματηςζώνης,αποστραγγίζεταιαπόχειμάρρουςοιοποίοιπηγάζουναπότιςνότιεςπαρειέςτουόρουςΌθρυςκαιεκβάλλουνστονΜαλιακόΚόλπο.ΜεγαλύτεροιαπόαυτούςείναιτοΔριστελόρεμμαπου εκβάλλειδυτικάτηςΑγίαςΜαρίνας, τοΒαενόρεμαπου εκβάλλειμεταξύτης




I‐3Π06.Τ1‐41

ΑγίαςΜαρίναςκαιΒασιλικής,τοΣαπουνόρεμαπουεκβάλεισταδυτικάτωνΠεταράδωνκαιτέλοςτορ.ΒελλιάςπουεκβάλλειανατολικάτουΑχινού.


ΕντόςτηςΖΔΥΚΠGR07RAK0016,έχουνκαταγραφείσυνολικά87ιστορικάσυμβάνταεκ’τωνοποίωντα16χαρακτηρίστηκανωςσημαντικά.Οικαταγραφέςτωνπλημμυρικώνεπεισοδίωνξεκινούναπότο1939.Ταπερισσότεραπλημμυρικάγεγονόταοφείλονταιστηνυπερχείλισηποταμών,χειμάρρωνκαιρεμάτωντηςπεριοχής,απότιςέντονεςβροχοπτώσεις.


Τα κύρια αίτια πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0016 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ηΘραύση ‐ αστοχία τεχνικού έργου (Α15). Οι επικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας είναι η Φυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.17 Ωραιοί , Ιστιαία , Κανατάδικα νήσου Ευβοίας(GR07RAK0017)

4.17.1 Γενικά

Ηζώνη,έκτασης55,63km2,βρίσκεταιστοβόρειοάκροτηςΝήσουΕύβοιαςκαιεκτείνεταιβόρειαμέχριτηθαλάσσιαπεριοχήτουΔίαυλουΩρεών, νοτιοδυτικά έωςτιςβορειοανατολικέςπαρυφέςτουΤελέθριουΌρους και ανατολικά έως τον οικισμό Γούβες. Αποτελεί ως επί το πλείστο το κατώτερο τμήμα τηςυδρολογικής λεκάνης του χειμάρρου Ξηροποτάμου. Η έκταση της υδρολογικής λεκάνης τουΞηροπόταμουείναι225km2περίπουκαιορίζεταινότιακαιανατολικάαπότηνκορυφήΞηρόΌροςκαινοτιοδυτικά από το Τελέθριο όρος. Το ανάγλυφο χαρακτηρίζεται πεδινό σε όλη του την έκταση τηςζώνηςκαιτηχαρακτηρίζουνμικρέςκαιήπιεςκλίσεις.

Η ζώνη αποτελείται από τις πεδινές περιοχές κυρίως τριών συστημάτων υδρογραφικού δικτύου.ΔυτικάτουδρογραφικόδίκτυοπουδιέρχεταιαπότηνπεδιάδατωνΩρεών,κεντρικάτηςΙστιαίαςμεκυρίαρχορέματονΞηροπόταμοκαιανατολικάτουΑρτεμισίουμεκύριοχείμαρροτονΒρύσα.

Την κοιλάδα των Ωρεών την διαρρέουν κυρίως δύο χείμαρροι, που αποστραγγίζουν τις βόρειεςπαρειέςτουΤελέθριουόρουςκαιπουεντόςζώνηςέχουνδιεύθυνσηΝΑ‐ΒΔ.ΟΤζίρης,τοβορειότεροαπόαυτά,διανύειστοσύνολότουμιααπόσταση7kmδαιδαλώδουςπορείας,όπουσυναντάταικαιμεάλλαμικρότεραρέματα(ρ.Κρέμας)καικαταλήγειστηθάλασσα,μόλις30mδυτικάτουλιμανιούτωνΩρεών. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του κινείται ανάμεσα σε καλλιέργειες και ήπιουςλόφους.

ΤουδρογραφικόδίκτυοτηςευρύτερηςπεριοχήςτηςπροσχωματικήςπεδιάδαςΙστιαίαςείναιαρκετάανεπτυγμένοκαιορίζεταιαπότοχείμαρροΞηροπόταμο,οοποίοςπαρουσιάζειροήσχεδόνσεόλητηδιάρκειατουέτους.ΗέκτασητηςυδρολογικήςλεκάνηςτουΞηροπόταμουείναι225km2περίπουκαιορίζεται νότια και ανατολικά από την κορυφή ΞηρόΌρος, και νοτιοδυτικά από το Τελέθριο όρος..Εντόςζώνηςσυμβάλλουνσεαυτόν,απόΝότοτοΓαϊδουρόρεμα,τοΨαρόρεμακαιτορ.Ντινιόρεμα.Εκβάλειμετάαπόπερίπου2.5kmστηθάλασσα.

ΗπαράκτιαπεδινήπεριοχήαπότιςΚεφαλές,τοΑσμήνι,τοΠευκίμέχριτοΑρτεμίσιοκαιτονοικισμόΓούβες αποστραγγίζεται από πλήθος χειμάρρων που πηγάζουν από τις λοφώδεις εξάρσεις που




I‐3Π06.Τ1‐42

περιβάλλουν την περιοχή, όπως το ρ.Μαρμάκια από το λόφο Σταβοκέφαλο που διέρχεται από τοΑσμήνι.ΤομεγαλύτερουδρογραφικόδίκτυοτηςπεριοχήςείναιοχείμαρροςμετηνονομασίαΒρύσαςτοοποίοτροφοδοτείταισταανάντηαπόταρέματαΡέμακαιΤσόπα.


Στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0017 που ορίζεται από τις περιοχές Ωρεοί, Ιστιαία και Κανατάδικα νήσουΕυβοίας,έχουνκαταγραφείσυνολικά9ιστορικάσυμβάντα.Ταπλημμυρικάγεγονόταέλαβανχώραταέτη1990,2003,2006και2015καικανένααπόαυτάδενχαρακτηρίστηκεωςσημαντικό.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0017 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οεπικρατώνμηχανισμόςπλημμύραςείναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21).

4.18 Χαμηλήζώνηάνωρουπ . Ασωπού(GR07RAK0018)

4.18.1 Γενικά

Η ζώνη περιλαμβάνει τμήμα της Στερεάς Ελλάδας, ανατολικά από την παράκτια περιοχή τηςΠαραλίας Αυλίδας στον νότιο Ευβοϊκό κόλπο μέχρι την περιοχή της Ξηρονομής, 5km πριν τονΚορινθιακό Κόλπο, συνολικής έκτασης 432.88km2. Η περιοχή για την ευκολία της περιγραφής,χωρίζεταισε έξι υποπεριοχέςοι οποίεςσχετίζονταιμευδρογραφικάδίκτυαποταμών.Οι επιμέρουςπεριοχέςαυτέςείναιαπόανατολικάηπαράκτιαπεριοχήαπότοΒαθύμέχριτοΔήλεσικαιφτάνονταςστα ενδότεραπάνωαπό10km,μέχρι τηπεριοχή τηςΡιτσώναςμε κύριο υδρογραφικόδίκτυοστηνπεριοχήτορέμαΡιτσώνας.ΈπειταείναιηπεριοχήτηςπροσχωματικήςλεκάνηςτηςΘήβας,απότηνπόλημέχριτιςλίμνεςΥλίκηκαιΠαραλίμνημεκύριαυδρογραφικάδίκτυάαυτάτουποταμούΚαλαμίτηαπόταανατολικάκαιαπόδυτικάρέμαΚαναβάρι.Δυτικότερααυτήςείναιηπαρα‐θηβαϊκήπεδιάδαμετον οικισμό Βάγια. Δυτικότερα είναι η περιοχή που εντοπίζονται οι οικισμοί Άσκρη, Ελλοπία καιΞηρονομή που διαρρέονται από το ρ. Άσκρης. Από τα Λεύκτρα, Μελισσοχώρι, Λουτούφι μέχρι τηΔαφνούλα η επιμήκης περιοχή του άνω ρου του ποταμού Ασωπού και τέλος στα νοτιοδυτικά τηςζώνηςαπόταδυτικάτωνΕρυθρών,Πλαταιές,νότιαστοΚαπαρέλλικύριουδατικόδίκτυοταανάντητουρέματοςΛιβαδόστρα(Στραβοπόταμου).Τοανάγλυφοτηςζώνηςχαρακτηρίζεταικατάτοήμισυπεδινόκαικατάτοήμισυημιορεινόμεμικρέςκλίσειςγιατομεγαλύτεροποσοστότηςεπιφάνειάςτης.

Ηανατολικήπεριοχήτης ζώνηςαπότηνΡιτσώναμέχρι τονΝότιοΕυβοϊκόκόλποαποστραγγίζεταιαπότοανεπτυγμένουδρογραφικόδίκτυοτουΡιτσώνα.ΠηγάζειαπότοΜεσσάπιοόροςήΚτυπάςκαιαφούδεχτείτανεράαπόπλήθοςχειμάρρωνεκβάλλειστοΝ.Ευβοϊκόκόλπο.ΟιβασικοίκλάδοιτουποταμούαπότιςπηγέςτουέχουνγενικήδιεύθυνσηΔΒΔ‐ΑΝΑμέχριπουηροήτουαλλάζειδιεύθυνσηκλίνονταςαρχικάΑκαικατόπινΒΑ.ΗπαράκτιαπεριοχήαπότηνΠαραλίαΑυλίδαςμέχριτοΔήλεσιδιαρρέεται από μικρού μήκους χειμάρρους οι οποίοι αποστραγγίζουν την περιοχή ανατολικά τουΣχηματαρίουκαιτηςΟινόης,ανατολικάτηςΕθνικήΟδούΑθηνώνΘεσσαλονίκης.Σημαντικότεροι εξαυτώνείναιτορέμαΒαθύσια,πουδιέρχεταισταόριατηςζώνης.

Τα σημαντικότερα υδατορεύματα που διασχίζουν την λεκάνη των Θηβών, με τελικό δέκτηεπιφανειακών υδάτων την Υλίκη, είναι: το ρέμα Καναβάρι (ή Θεσπιεύς), το οποίο ρέει από τιςΘεσπιές,αρχικάέχειδιεύθυνσηΔ‐Ακαιστησυνέχειααφούδεχτείτανεράαπότορ.ΚολώναςκινείταιμεδιεύθυνσηΝ‐Β.ΛίγοπριντηνεκβολήτουστηνΥλίκη,συμβάλειμετορ.Καλαμίτη(ήΙσμηνός)το




I‐3Π06.Τ1‐43

οποίοδιασχίζειτοβόρειοτμήματηςπεδιάδαςτωνΘηβώνμεδιεύθυνσηαρχικάΑ‐ΔκαιστησυνέχειακινείταιμεδιεύθυνσηΝ‐Β.ΔέχεταιαπόνότοτανεράαπόμικρούςχειμάρρουςπουσυμβάλουνστονΘύμαροπουείναιονότιοςκλάδοςτουΚαλαμίτηστανότιατηςπεδιάδαςτηςΘήβας.Αυτοίείναι,προςταανάντητου,τοΑραπόρεμα,τοΒλαχόρεμα,τοΒίροκαιτοΚαλιμπάκι.

Τοδυτικότεροτμήματηςζώνης,χαρακτηρίζεταιαπότηδιέλευσητουρέματοςΆσκρηςήΠερμησσού.ΤροφοδοτείταιαπότονΖαγάρακιαφούπεράσειμέσααπότηνκοιλάδατηςΞηρονομήςεξέρχεταιτηςζώνης και καταλήγει στο οροπέδιο Λικέρι. Έχει μόνιμη ροή σχεδόν καθ΄ όλο το έτος. Αν εξαιρέσεικανείς τις πηγές Αγαννίπη στη κοιλάδα των Μουσών (Άσκρη) και την πηγή Ιπποκρήνης ή ΚρύοΠηγάδι, που βρίσκεται στις βορειοδυτικές πλαγιές Μοτσάρας, το υπόλοιπο της συγκεκριμένηςέκτασηςστερείταιάλλωνπηγών.

Στην περιοχή βορειοανατολικά του οικισμού Βάγια εντοπίζεται μια παρα‐θηβαϊκή πεδιάδα στηνοποίααπορρέουνμικροίχείμαρροιπουπηγάζουναπότουςμικρούςλόφουςστανότιατηςπεριοχήςκαιρέουνπροςταβόρεια,όπωςείναιταρέματαΔρίτσαςκαιΓκαγκάδι

ΟΑσωπός,πηγάζειαπότονΚιθαιρώνα,έχεισυνολικόμήκος75km,ηλεκάνητουορίζεταινότιααπότοόροςΠάστρακαιΠάρνηθα,βόρειααπόμικρούςλόφουςπουτηχωρίζουναπότηνκλειστήλεκάνητωνΘηβών,δυτικάαπότονυδροκρίτητηςλεκάνηςτουυδρορέματοςτηςΆσκρηςκαιτουΛιβαδόστραενώ το ανατολικό τμήμα οριοθετείται από τα υψώματα της Ασωπίας τα οποία λόγω τεκτονισμούδιακόπτουντηνσυνέχειατηςλεκάνηςτουΑσωπούκαιοριοθετούντονάνωρου.

Στην ζώνη στην λεκάνη του άνω ρου του Ασωπού αναπτύσσεται ένας μεγάλος αριθμός απόυδρολογικέςυπολεκάνεςμερέματαταοποίασυμβάλλουνστηνκύριακοίτητουαπόΒορράκαιαπόΝότο. Από Βορρά και από τα ανατολικά προς τα δυτικά εντοπίζονται τα ρέματα Σκληρόρεμα,ΠοτισιώναςκαιτοΒαθύκαιταμικρότεραρέματαΚολοκύθικαιΜελισσοχωρίουπουαποστραγγίζουντοδυτικότμήματηςβόρειαςπλευράς.ΌλοιοιχείμαρροιτουβόρειουτμήματοςέχουντιςπηγέςτουςεντόςτωνημιορεινώνόγκωνΚοκκινοράχη,Ψήλωμα,ΜεγάληΨηλοράχη.ΑπόΝότοσυμβάλλουνστονάνω ρου τα ρέματα Ξεριάς, Μπρέσικο, Καλαμάτας, Λυκκόρεμα και του Αγ. Δημητρίου τα οποίαπηγάζουν και αποστραγγίζουν καρστικές λεκάνες που σχηματίζονται στα βόρεια πρανή του όροςΠάστρα και τα ανατολικά πρανή του Κιθαιρώνα. Όλοι οι παραχείμαρροι παρουσιάζουν εποχιακάκυμαινόμενηροή.

ΝοτιοδυτικάτηςζώνηςαπόταδυτικάτωνΕρυθρών,Πλαταιές,νότιαστοΚαπαρέλλιτοκύριουδατικόδίκτυοαφοράταανάντητουρέματοςΛιβαδόστραήΣτραβοπόταμουήΩερόη.ΠηγάζειαπότηνπηγήΒεργούτιανη,τροφοδοτείταιαπόταρέματαΜπίστη,Βέργου,Μούλκιαπόνοτιοανατολικάκαιαπότορ.Γελαδοπήγαδοαπόβορειοανατολικά.ΡέειμεγενικήδιεύθυνσηΔ‐Α,εξέρχεταιτηςζώνηςνότιατουΚαπαρελλίου και διερχόμενο μέσα από χαράδρα τελικά εκβάλλει στον Κορινθιακό κόλπο στηνπαραλίαΛιβαδόστρα,στονομώνυμοόρμο.

Από το όρος Κτύπας ως το Βαθύ Αυλίδας στα ανατολικά της ζώνης διαμορφώνεται το καρστικόσύστημαΎπατου.Ητροφοδοσίαγίνεταιαπότονότιοτμήματουσυστήματοςμέσωτωνδιαφυγώντου συστήματος Υλίκης‐Παραλίμνης, από τα νεογενή, από το σύστημα του Ασωπού και από τακατεισδύοντακατακρημνίσματα.ΗροήτωνυδάτωνείναιπροςταΒ‐ΒΑκαιοιδιαφυγέςείναικυρίωςπροςτονΒ.Ευβοϊκόκόλπο.ΑποτελείτηνκατώτερηκαικυριότερηζώνηαποστράγγισηςτηςπεριοχήςπεδιάδαΘηβών‐ΥλίκηκαιΝΑΕλικώνα.




I‐3Π06.Τ1‐44


Στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0018 καταγράφηκαν 5 ιστορικά συμβάντα, εκ’ των οποίων το 1χαρακτηρίστηκεωςσημαντικό.Ταπλημμυρικάγεγονόταέλαβανχώραταέτη1993,1994,2004,2005και2015.


Τα κύρια αίτια πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR07RAK0018 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ομηχανισμόςείναιηΠαρεμπόδισηΡοής(Α24).

4.19 Άνωρουςρ . Αλαργινό(GR07RAK0019)

4.19.1 Γενικά

Η ζώνη καταλαμβάνει μικρή έκταση, 7.10km2, σε απόσταση 18km νοτιοδυτικά της Αταλάντης.Αποτελεί τμήμα ενός οροπεδίου σε υψόμετρο περί τα 250m και περιβάλλεται από το όρος Χλωμόπρος Βορρά και από τις κορυφές Προφήτη Ηλία δυτικά, Κάστρο και Μακρυορράχη νότια καιΜισοβούνιανατολικά.Τοανάγλυφοχαρακτηρίζεταιστοσύνολότουημιορεινό,μεμικρέςκλίσειςγιατομεγαλύτερομέροςτου.

Ηζώνηπεριλαμβάνειτηνπεριοχήεκατέρωθεντηςκοίτηςδύοχειμάρρων,οέναςδιεύθυνσηςΒ‐Νπουαποτελεί τον άνω ρου του ρέματος Αλαργινού και ο άλλος διεύθυνσης Α‐Δ το ρέμα Παπά πουαποτελείπαραχείμαρρότου.ΤορέμαΠαπάδενδριτικούτύπου,αποστραγγίζεικυρίωςτηνανατολικήπεριοχή της ζώνης, τις νότιες παρυφές του όρους Χλωμό και την περιοχή μεταξύ των λόφωνΜακρυοράχηκαιΜισοβούνιεισέρχεταιεντόςζώνηςκαισυμβάλλειστονάνωρουτουρ.Αλαργινού.ΣεαυτότοτμήμαοΑλαργινόςδέχεταιτηναποστράγγισηαπόταανατολικάτουΠροφήτηΗλίακαιαπότιςδυτικέςαπολήξειςτουΧλωμού,κινείταιπροςΒορρά.


Κατόπιν επικαιροποίησης των στοιχείων της Προκαταρκτικής Αξιολόγησης, ΥΠΕΚΑ, ΕΓΥ, 2012 δενέχουνκαταγραφείπλημμυρικάεπεισόδιαεντόςτηςΖΔΥΚΠGR07RAK0019.


Κατόπιν επικαιροποίησης των στοιχείων της Προκαταρκτικής Αξιολόγησης, ΥΠΕΚΑ, ΕΓΥ, 2012 δενέχουνκαταγραφείπλημμυρικάεπεισόδιαεντόςτηςΖΔΥΚΠGR07RAK0019.

4.20 Σχηματοποίησηυδραυλικούμοντέλου

ΣταΣχηματικάπουακολουθούναπεικονίζονταιοικόμβοικαιτατμήματαεπίλυσηςτουυδραυλικούμοντέλουπροσομοίωσης:


ΥΠΕΝ/ΕΓΥ



I‐3Π06.Τ1‐45

Σχήμα4.1:ΚόμβοικαιτμήματαεπίλυσηςυδραυλικούμοντέλουΕύβοιας


ΥΠΕΝ/ΕΓΥ



I‐3Π06.Τ1‐46

Σχήμα4.2:ΚόμβοικαιτμήματαεπίλυσηςυδραυλικούμοντέλουΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας




I‐3Π06.Τ1‐47

5 ΧΑΡΤΕΣΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

5.1 Διαδικασίακατάρτισης

5.1.1 Υδρολογικάσενάριακαιπερίοδοιεπαναφοράςτηςανάλυσης

ΟιΧάρτεςΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας(hazard)καιΚινδύνουΠλημμύρας(risk)αφορούνστιςΖώνεςΔυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΥΚΠ) για τις Λεκάνες Απορροής Σπερχειού (GR18),Εύβοιας (GR19),ΒΑΠαραλίαςΚαλλίδρομου (GR22),ΒοιωτικούΚηφισού (GR23),Άμφισσας (GR24),Ασωπού (GR25) και Σποράδων (GR35) που ανήκουν στο Υδατικό Διαμέρισμα Ανατολικής ΣτερεάςΕλλάδας.

ΟιΖΔΥΚΠόπωςαυτέςέχουνδημοσιοποιηθείστοEIONET,είναιοιεξής:

Κάτωρουςπ.Ασωπού,περιοχήΣκάλαςΩρωπού,Αγ.Κωνσταντίνου(GR07RAK0001)

ΧαμηλήζώνηπεριοχήςΑυλώναςλεκάνηςπ.Ασωπού(GR07RAK0002)

Πεδινάρ.Σαρανταπόταμου,παραλίαΑμάρυνθουνήσουΕυβοίας(GR07RAK0003)

Μέσοςρουςρ.Σαρανταπόταμος,περιοχήΓυμνόννήσουΕυβοίας(GR07RAK0004)

Κάτω ρους π. Λήδα, παράκτια περιοχή Βασιλικό, Χαλκίδα, Ν. Αρτάκη νήσου Ευβοίας(GR07RAK0005)

Χαμηλήζώνηρ.ΧονδρόςνήσουΕυβοίας(GR07RAK0006)

Μέσοςρουςπ.Λήδα,περιοχήΑμφιθέας‐ΠισσώνανήσουΕυβοίας(GR07RAK0007)

ΠαραλίαπεριοχήςΣτόμιονήσουΕυβοίας(κατάντηρουςρ.Χονδρός)(GR07RAK0008)

Χαμηλήζώνηλεκάνηςρ.ΜανικιάτηνήσουΕυβοίας(GR07RAK0009)

Άνωρουςρ.Ψαχνών(GR07RAK0010)

Χαμηλήζώνηλεκάνηςρ.Ψαχνών,ΠαραλίαΠολιτικώννήσουΕυβοίας(GR07RAK0011)

Χαμηλήζώνημέσου‐κάτωρουλεκάνηςΒοιωτικούΚηφισού‐ΛιμνώνΥλίκης‐Παραλίμνης‐χαμηλήςζώνηςπεριοχήςΣχηματαρίου‐Δήλεσι(GR07RAK0012)

ΠεριοχήΑταλάντηςρ.Αλαργινό(GR07RAK0013))

ΧαμηλήζώνηάνωρουΒοιωτικούΚηφισού(GR07RAK0014)

Χαμηλήζώνηλεκάνηςρ.ΚηρεύςνήσουΕυβοίας(GR07RAK0015)

Παρόχθιεςχαμηλέςπεριοχέςπ.Σπερχειού‐χαμηλήζώνηρεμάτωνπαράκτιαςπεριοχήςΣτυλίδας‐ΚαμένωνΒούρλων(GR07RAK0016)

Ωραιοί,Ιστιαία,ΚανατάδικανήσουΕυβοίας(GR07RAK0017)

Χαμηλήζώνηάνωρουπ.Ασωπού(GR07RAK0018)

Άνωρουςρ.Αλαργινό(GR07RAK0019)

Οι Χάρτες Επικινδυνότητας και Κινδύνου Πλημμύρας από ποτάμιες ροές καταρτίστηκαν για ταακόλουθασενάρια:

πλημμύρεςυψηλήςπιθανότηταςυπέρβασηςπεριόδουεπαναφοράς50ετών,

πλημμύρεςμέσηςπιθανότηταςυπέρβασηςπεριόδουεπαναφοράς100ετών,




I‐3Π06.Τ1‐48

πλημμύρεςχαμηλήςπιθανότηταςυπέρβασηςπεριόδουεπαναφοράς1000ετών.

ΟΧάρτηςΕπικινδυνότηταςκαιΚινδύνουΠλημμύραςγιατηνλίμνηΥλίκηκαταρτίζεταιγιαπλημμύρεςχαμηλήςπιθανότηταςυπέρβασηςπεριόδουεπαναφοράς1000ετών.

Στο παρόν στάδιο (1ος κύκλος εφαρμογής της Οδηγίας 2007/60/ΕΚ) δεν εξετάζονται σενάριακλιματικήςαλλαγής.

Οι συγκεκριμένες περίοδοι επαναφοράς επιλέχθηκαν μετά από ανασκόπηση των περιόδωνεπαναφοράςπουχρησιμοποιούνταιδιεθνώςκαικαλύπτουντιςτυπικέςπεριόδουςεπαναφοράςπουχρησιμοποιούνται για τον σχεδιασμό αντιπλημμυρικών έργων (50, 100 έτη) αλλά και ακραίαφαινόμενα(1000έτη).

Στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας σημειώνονται τα κύρια αναχώματα αντιπλημμυρικήςπροστασίας του π. Σπερχειού. Στο πλαίσιο της υδραυλικής ανάλυσης γίνεται η παραδοχή ότι αυτάδιατηρούνταικαιτοπλημμυρικόκύμαδύναταιναταυπερπηδήσει.

5.1.2 ΚαθορισμόςΥδάτινωνΣωμάτωνκαιΛεκανώνΑπορροήςεντόςΖΔΥΚΠ

Έγινε προσδιορισμός των υδατορευμάτων (ποταμών, ρεμάτων, χειμάρρων) και λιμνών καθώς καιτων υδρολογικών λεκανών που αντιστοιχούν στις ΖΔΥΚΠ. Η διαδικασία υλοποιήθηκε με χρήσηΣυστημάτωνΓεωγραφικήςΠληροφορίας(λογισμικόArcGIS)μεβάσηψηφιακόμοντέλοεδάφουςτηςΚτηματολόγιοΑ.Ε.,ανάλυσης5mx5m(υψομετρικήακρίβεια1.0m).

Για το σύνολο των λεκανών απορροής υπολογίστηκαν: τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά, ταγεωλογικά χαρακτηριστικά και οι υδρογεωλογικές συνθήκες, οι εδαφικοί τύποι με έμφαση στηνκατάταξήτουςανάλογαμετηδιηθητικότητάτους,ηκάλυψηγης‐βλάστησημεβάσητηναποτύπωσητωνχρήσεωνγηςκατάΟΠΕΚΕΠΕκαιεπεξεργασίαεπίορθοφωτοχαρτώντηςΕΚΧΑΑΕ(2007‐2009).

Επιπλέοναποτυπώθηκανμεβάσηταστοιχείαμελετώνταυφιστάμενακαιπρογραμματιζόμεναέργασυγκράτησης φερτών, αντιπλημμυρικής προστασίας, ταμίευσης, αποχέτευσης και αποστράγγισηςστιςπεριοχέςεντόςτωνΖΔΥΚΠ.

5.1.3 Υπολογισμόςπλημμυρικώνπαροχών

Παρήχθησανπλημμυρικάυδρογραφήματαμε επίλυσημαθηματικώνομοιωμάτωνβροχήςαπορροήςμεβάσητηνακόλουθημεθοδολογία:

Κατάρτιση Όμβριων Καμπυλών: πραγματοποιήθηκε συλλογή, επεξεργασία και στατιστικήανάλυσηδεδομένωνισχυρώνβροχοπτώσεωναπότιςδιαθέσιμεςκαταγραφέςβροχογράφωνκαιβροχομέτρων. Μετά την επιλογή του τελικού δείγματος σταθμών και των αντίστοιχωνχρονοσειρώνμέγιστωνβροχοπτώσεων,ακολούθησανοιεπεξεργασίες,στατιστικέςκαιχωρικές,για την εκτίμηση τωνπέντεπαραμέτρων της γενικευμένης έκφρασης τωνόμβριωνκαμπυλών.ΓιατηνέκφρασητωνόμβριωνκαμπυλώνχρησιμοποιήθηκεηκατανομήΓενικήΑκραίωνΤιμών(ΓΑΤ) και η κατανομή Pareto. Οι τελικές τιμές των τριών από τις πέντε παραμέτρουςδιαφοροποιούνται ανά σταθμό ή γεωγραφική ζώνη, ενώ για δύο παραμέτρους εφαρμόζονταικοινές τιμές στο σύνολο των ΥΔ Αττικής και Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας. Επιπλέον,υπολογίστηκανοιμέγιστεςκαιελάχιστεςκαμπύλεςεμπιστοσύνης,γιαβαθμόεμπιστοσύνης80%ώστεναεξαιρείταιτοανώτεροκαικατώτερο10%τωνπιθανώντιμών.Γιαόλεςτιςπαραμέτρουςδίνονταιοι τελικέςσημειακές εκτιμήσεις,στιςθέσεις τωνσταθμών,καθώςκαι χάρτες χωρικήςκατανομήςτους.




I‐3Π06.Τ1‐49

Παραγωγήπλημμυρικώνυδρογραφημάτων:Καταστρώθηκεκαιεπιλύθηκεμαθηματικόομοίωμαβροχήςαπορροής.ΗυδρολογικήπροσομοίωσηέγινεμετολογισμικόHEC–HMS.Ταεπιμέρουςβήματαήταν:

‐ Γενίκευση των παραμέτρων της όμβριας καμπύλης σε κάθε υπολεκάνη μέσω επιφανειακήςολοκλήρωσης. Επιπλέον, υπολογίστηκαν τα άνω και κάτω όρια εμπιστοσύνης της όμβριαςκαμπύληςγιαπεριόδουςεπαναφοράς50,100και1000ετών,έγινεεπιλογήτηςδιάρκειατηςκαταιγίδας(12ώρες,24ώρες,48ώρες)ανάλογαμετομέγεθοςκαιτοχρόνοσυγκέντρωσηςτηςκάθευπολεκάνης.

‐ Υπολογισμόςτουσυνολικούύψουςβροχήςγιακάθευπολεκάνηκαιαναγωγήτηςσημειακήςτιμήςσεεπιφανειακήτιμήχρησιμοποιώνταςτοσυντελεστήεπιφανειακήςαναγωγής.

‐ Χρονική κατανομή του συνολικού ύψους βροχής χρησιμοποιώντας τη μέθοδο τωνεναλλασσόμενωνμπλοκκαιτημέθοδοτηςδυσμενέστερηςδιάταξηςτουυετογραφήματος.

‐ Υπολογισμός της ενεργού βροχόπτωσης σύμφωναμε τη μεθοδολογία της Soil ConservationService(SCS).ΗμέθοδοςSCS,έχειμετονομαστείσεμέθοδοNCRSκαιβασίζεταιστηνεκτίμησητουαριθμούCN.Χρησιμοποιώντας ταδεδομένα της κάλυψηςγηςκαι των εδαφικών τύπωνσχηματίζονται χάρτες γεωγραφικής κατανομής του CN και στη συνέχεια υπολογίζεται έναςσταθμισμένοςμέσοςαριθμόςκαμπύληςγιακάθευπολεκάνη.

‐ ΕκτίμησητουσυνθετικούμοναδιαίουυδρογραφήματοςσύμφωναμετημεθοδολογίατηςSCS.

‐ Υπολογισμός του χρόνου συγκέντρωσης της κάθε υπολεκάνης με την εμπειρική σχέσηGiandottiηοποίαθεωρείταιηκαταλληλότερηγιατιςανάγκεςτηςπαρούσαςμελέτηςαπότιςδιαθέσιμες εμπειρικές σχέσεις. Επιπλέον υπολογίστηκε διαφοροποίηση του χρόνουσυγκέντρωσηςανάλογαμετηνπερίοδοεπαναφοράς.

Όσον αφορά στις λεκάνες του συγκεκριμένου υδατικού διαμερίσματος, κατά τη διάρκεια τωνπλημμυρικώνεπεισοδίων,ηβασικήροήαποτελείμικρόμόνοποσοστότηςσυνολικήςπαροχής,πουγίνεται πιο αμελητέο όσο αυξάνει η περίοδος επαναφοράς. Γι’ αυτό δεν συνεκτιμάται σε κανένασενάριο.

5.1.4 Διόδευσηπλημμυρών

ΓιατηνδιόδευσητωνπλημμυρώνχρησιμοποιήθηκετοδισδιάστατομοντέλοδιόδευσηςπλημμυρώνFLO‐2D Pro, με θεώρηση μη μόνιμης ανομοιόμορφης ροής. Το μοντέλο λειτουργεί στην βάση τωνπεπερασμένων στοιχείων, όπου η κίνηση του πλημμυρικού όγκου πραγματοποιείται εντόςορθογωνικούκαννάβουστηνπερίπτωσητηςκατάκλυσηςπεδιάδας(2D)καιεντόςδιατομώνκατάτηνδιόδευση εντός υδατορεύματος (1D). Η εξέλιξη του πλημμυρικού κύματος σε δύο διαστάσειςπραγματοποιείταιμέσωαριθμητικήςολοκλήρωσηςτωνεξισώσεωνποσότηταςκίνησης.

Η γεωμετρία του εδάφους αποδόθηκε με βάση το ψηφιακό μοντέλο εδάφους (DEM) τηςΚτηματολόγιο Α.Ε., ανάλυσης 5mx5m (υψομετρική ακρίβεια 1.0m), ενώ στην περιοχή τηςακτογραμμής των ΖΔΥΚΠ και στον ποταμό Σπερχειό, με βάση το DEM της Κτηματολόγιο Α.Ε.ανάλυσης1mx1m(υψομετρικήακρίβεια0.30m).Τατοπογραφικάυπόβαθρασυμπληρώθηκανκαιμεεπιτόπιες τοπογραφικές αποτυπώσεις διατομών και τεχνικών έργων καθώς και με τα σχεδιαστικάδεδομένα των τεχνικών έργων, με σκοπό: την αποτύπωση των διατομών των ρεμάτων, τηναποτύπωση της βαθιάς κοίτης των ποταμών, την αποτύπωση της στάθμης και του μήκους των




I‐3Π06.Τ1‐50

αντιπλημμυρικώναναχωμάτων,τηναποτύπωσητωνεγκάρσιωντεχνικώνέργωνπουεπηρεάζουντηροή,εφόσονδενβρέθηκανστοιχείατουςστιςαρμόδιεςυπηρεσίες.

ΓιατηνεκτίμησητωνσυντελεστώνManning,έγινεβιβλιογραφικήδιερεύνηση(εγχώριακαιδιεθνής)τηςδιακύμανσηςτωνσυντελεστώνManningσεσυνάρτησημετιςκαλύψειςγης,πουπροήλθαναπόταδεδομένα (ilot) του ΟΠΕΚΕΠΕ (2008), τα οποία παρουσιάζουν πολύ καλή και αναλυτική χωρικήακρίβεια.ΓιαπιοαντιπροσωπευτικήαποτύπωσητηςκάλυψηςγηςέλαβεχώραεπαναχαρακτηρισμόςτηςκάλυψηςτωνilotμεβάσητουςορθοφωτοχάρτεςτηςΕΚΧΑΑ.Ε.(περίοδος2007–2009).

5.1.5 ΕκτίμησηανύψωσηςτηςΜέσηςΣτάθμηςΘάλασσας(ΜΣΘ)

Η προβλεπόμενη ανύψωση της Μέσης Στάθμης της Θάλασσας εκτιμήθηκε στα πλαίσια τηςΠροκαταρκτικήςΑξιολόγησηςτωνΚινδύνωνΠλημμύραςαπόθάλασσαγιατοσύνολοτηςελληνικήςεπικράτειαςαπότηνΕιδικήΓραμματείαΥδάτων,ωςτοάθροισμαανυψώσεωναπόαστρονομικήκαιμετεωρολογικήπαλίρροιακαιαπότηνανύψωσητηςμέσηςστάθμηςθάλασσαςαπόκυματισμούςωςεξής:

‐ Ανύψωση ΜΣΘ από αστρονομική παλίρροια: Η ανύψωση της ΜΣΘ από αστρονομικήπαλίρροιαθεωρήθηκεσταθερήκαιίσημε10cmγιαόλοτομήκοςτηςακτογραμμής.

‐ ΑνύψωσηΜΣΘαπόμετεωρολογικήπαλίρροια:Τομέγεθοςτηςανύψωσηςαπόμετεωρολογικήπλημμύραεκτιμήθηκεμεβάσημαθηματικάμοντέλα.

‐ Ανύψωση ΜΣΘ από κυματισμούς: Για την εκτίμηση της ανύψωσης της Μ.Σ.Θ. λόγωκυματισμών υπολογίστηκαν οι μέγιστοι αναμενόμενοι ανεμογενείς κυματισμοί στηνακτογραμμήτηςχώρας.

Λαμβάνονταςυπόψηότι:

‐ οιπαράκτιεςαστικέςπεριοχέςέχουνκατάκανόνακάποιαςμορφήςκρηπίδωμαήπροστασίααπότουςκυματισμούςύψους1.0mπερίπουαπότηνΜΣΘ.

‐ οιαρδευτικέςχρήσειςβρίσκονταικατάκανόνα1.0mπερίπουπάνωαπότηνΜ.Σ.Θ.

‐ οιβιότοποιβρίσκονταιπερίτηνΜ.Σ.Θ.αλλάυφίστανταιπεριοδικάπλημμύρες.

εκτιμήθηκεότιοιπαράκτιεςπεριοχέςπουεμφανίζουνεπικινδυνότηταείναιαυτέςόπουυπολογίζεταιαύξηση στάθμης κατά τουλάχιστον 1.0m. Στο ΥΔ Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, δεν εντοπίστηκαντέτοιεςπεριοχές.

5.1.6 Αβεβαιότητες

Κατά τη διαδικασία εκτίμησης εμφανίζονται διάφορες πηγές αβεβαιοτήτων οι οποίες μπορούν ναεπηρεάσουννααποτελέσματα.Οικυριότερεςείναι:

οπιθανοτικόςχαρακτήραςτωνμέγιστωνβροχοπτώσεων,

η απουσία δεδομένων καταγεγραμμένων παροχών σε μεγάλα πλημμυρικά επεισόδια και η μηδυνατότηταβαθμονόμησηςτωνυδρολογικώνμοντέλωνστιςπερισσότερεςπεριπτώσεις,

ηεκτίμησητουαριθμούκαμπύληςCNπουσχετίζεταιμετονόγκοκαιτηναιχμήτηςπλημμύρας,

ηακρίβειατουψηφιακούμοντέλουεδάφους(φυτοκάλυψη,δέντρα,κτίρια)και

ηεκτίμησητουσυντελεστήManning.




I‐3Π06.Τ1‐51

5.1.7 ΚλιματικήΑλλαγή

Στοπαρόνστάδιο(1οςκύκλοςεφαρμογήςτηςΟδηγίας)δεναπαιτείταιημελέτησεναρίωνκλιματικήςαλλαγής.

Παρ’ όλα αυτά, για την εκτίμηση της επίδρασης της κλιματικής αλλαγής εφαρμόστηκε έλεγχοςτάσεων στις χρονοσειρές βροχομετρικών παρατηρήσεων. Συγκεκριμένα για κάθε βροχόμετρουπολογίστηκε ο υπερετήσιος μέσος όρος των μεγίστων ημερήσιων βροχοπτώσεων (Long TermAverageRmax,RmaxLTA),πουπροτείνεταιαπότονΠαγκόσμιοΜετεωρολογικόΟργανισμόWMOκαιο λόγος της μέγιστης ημερήσιας βροχόπτωσης κάθε έτους προς τον RmaxLTA. Στην συνέχειαεξετάστηκε εάν προκύπτει στατιστικά σημαντική κλίση της γραμμής τάσης στο μήκος τηςχρονοσειράς του δείγματος. Αν ναι, τότε υπάρχει ισχυρή ένδειξη ότι η τιμή της υπόψημεταβλητήςαυξάνειδιαχρονικά,εφόσονηκλίσηείναιθετική,ήαντίθεταμειώνεταιδιαχρονικά,εφόσονηκλίσηπροκύψειαρνητική.

Επειδή οι θετικές και αρνητικές τιμές τάσεων στα σημειακά δείγματα είναι ισομοιρασμένες, δενπροκύπτει συμπέρασμα συστηματικής διαφοροποίησης της εξεταζόμενης διεργασίας στηνπεριοχή,καισυνεπώςηυπόθεσητηςκλιματικήςαλλαγήςδενμπορείνατεκμηριωθεί.

5.2 ΧαρακτηριστικάΧαρτών

Οι χάρτες Επικινδυνότητας Πλημμύρας στις ΖΔΥΚΠ, σύμφωνα με το άρθρο 6 της Οδηγίας2007/60/ΕΚκαι τοάρθρο5τηςΚ.Υ.Α.H.Π.31822/1542/Ε103/21.7.2010,όπωςτροποποιήθηκεκαιισχύει με την ΚΥΑ 177772/924 (ΦΕΚ Β΄2140/22.06.2017), απεικονίζουν την περιβάλλουσα τηςέκτασης των πλημμυρικών επεισοδίων και των υδραυλικών χαρακτηριστικών τους (βάθη καιταχύτητες ροής υδάτων), για τις περιοχές που θα μπορούσαν να πλημμυρίσουν σύμφωνα με ταεξεταζόμενασενάρια.

Οιχάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύραςπαρουσιάζονταισεκλίμακα1:25.000,γιαόλεςτιςπεριόδουςεπαναφοράς που εξετάζονται. Η επιλογή της κλίμακας αυτής έγινε διότι οι εκτάσεις πουκατακλύζονται σε όλα τα σενάρια που εξετάστηκαν είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφίααγροτικές καιφυσικές περιοχές, όχι αστικές περιοχές.Η κλίμακααυτή δίνει επαρκήακρίβεια στηναναγνώριση τέτοιωνπεριοχών και προσφέρει εποπτική εικόνα της συνολικής περιοχής μελέτης σελιγότερα φύλλα χάρτη. Συνολικά οι Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας του ΥδατικούΔιαμερίσματοςτηςΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδαςκαλύπτονταιαπότριάντα(35)πινακίδεςοιοποίεςακολουθούντιςπροδιαγραφέςδιανομήςπινακίδωνστοσύστημααναφοράςΕΓΣΑ87.

Ηκωδικοποίηση των πινακίδων έγινε βάσει των προδιαγραφών της διανομής ΕΓΣΑ 87 και κάθεπινακίδα έχει ένα μοναδικό αριθμό. Η κωδικοποίηση των πινακίδων φαίνεται στην κλείδα πουυπάρχειστομέσοντουκάθεχάρτη(βλ.παρακάτωσχήμα).




I‐3Π06.Τ1‐52

Σχήμα5.1:Επεξήγησηκωδικοποίησηςπινακίδων

Ημορφήτηςκωδικοποίησηςείναιοιεξής:

ΧΧΧΧΧ‐ΥΥΥΥΥ/Κ

Όπου:

ΧΧΧΧΧ:τοακέραιομέροςτουπηλίκουτηςτετμημένεςΧτουκάτωαριστεράάκρουτηςπινακίδαςδιατου100

ΥΥΥΥΥ:τοακέραιομέροςτουπηλίκουτηςτεταγμένηςΥτουκάτωαριστεράάκρουτηςπινακίδαςδιατου100

Κ: το ακέραιο μέρος του πηλίκου του παρονομαστή της κλίμακας του σχεδίου δια του 1000 (στηνπροκειμένηπερίπτωσηΚ=25)

Βάσειτωνπαραπάνωπροκύπτειηκωδικοποίησητηςμορφής:

03000‐43050/25

Ηδιαστάσειςτουθέματοςείναι81x61cmμεεπικάλυψη1cmστοάνωκαιδεξιόάκροτουθέματοςτωνπινακίδωνγιατηνευχερήσύνδεσητους.

Ο τίτλος κάθε χάρτη συνθέτεται από μια κωδική ονομασία η οποία είναι στα πρότυπα τουσημειώματος του Τεχνικού Συμβούλου της ΕΓΥ («Σημείωμα για την οργάνωση των ψηφιακώναρχείωντωνΣΔΚΠκαιταμεταδεδομέναχωρικήςπληροφορίας)καιτηνεκάστοτεκωδικοποίησητηςκάθεπινακίδας.Έτσιοτίτλοςτουτελικούχάρτηείναιτηςμορφής:

Ι-3 Π05-Χ1 _ 03000-43050/25

ΓιακάθεΖΔΥΚΠ,δημιουργήθηκανέξι(6)σειρέςχαρτώνπουαφορούνΧάρτεςΕπικινδυνότηταςΠλημμύραςαπόποτάμιεςροέςγιακάθεπερίοδοεπαναφοράς(Τ=50,100,1000έτη)καιγιατα2θέματα (Χωρική κατανομή μεγίστης ταχύτητας πλημμύρας και Χωρική κατανομή μέγιστου βάθουςπλημμύρας) και Χάρτες Επικινδυνότητας Πλημμύρας από υπερχείλιση λιμνών για περίοδοεπαναφοράςΤ=50,100και1000έτηγιατοθέμαΧωρικήκατανομήμέγιστουβάθουςπλημμύρας

Συνολικά καταρτίστηκαν διακόσιοι δέκα (210) χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας απόποτάμιεςροές/λίμνες.

Κωδικήονομασία ΚωδικοποίησηΕΓΣΑ




I‐3Π06.Τ1‐53

Για υπόβαθρο των χαρτών, έχει επιλεγεί το διαθέσιμο από το διαδίκτυοWMS Service απεικόνισηςορθοφωτοχαρτών της Ε.Κ.Χ.Α. Α.Ε κλίμακας 1:5000(http://gis.ktimanet.gr/wms/wmsopen/wmsserver.aspx). Η χωρική ανάλυση των Ο/Φ είναι 20 cmγιατιςαστικέςπεριοχέςκαι50cmγιατιςυπόλοιπεςπεριοχές.Οιορθοφωτοχάρτεςέχουνπροκύψειαπό φωτοληψίες της περιόδου 2007‐2009 και αποτελούν το πλέον πρόσφατα ενημερωμένοχαρτογραφικόυλικό,μετημεγαλύτερηδυνατήανάλυση.

Στουπόβαθροαπεικονίζονταιεπίσης:

τοόριοτηςΖώνηςΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύραςόπωςκαθορίστηκεστοστάδιοτηςπροκαταρκτικήςαξιολόγησης,

ηΧ.Θ.(ανά500μέτρααπότακατάντηπροςταανάντη)

οιονομασίεςτωνοικισμών(κατοικημένεςπεριοχές),

όριατωνγειτονικώνΥδατικώνΔιαμερισμάτων

θέσεις σημείων ενδιαφέροντος (Υγειονομικές Μονάδες, Χώροι Αθλητισμού, ΧώροιΠολιτιστικής κληρονομιάς, Βιομηχανίες, ΧΥΤΑ, ΧΑΔΑ, ΒΙΟΠΑ, ΒΙΠΕ, Αεροδρόμια), για τιςοποίεςέχουνεκτιμηθείχρόνοιάφιξηςκαιπαραμονήςτηςπλημμύρας.

τεχνικάέργα(γέφυρες,αναχώματα,οχετοί,φράγματα,διατομές,αναβαθμοί)

Επιπροσθέτως στους χάρτες περιλαμβάνεται πίνακας με τους χρόνους άφιξης και παραμονής τουπλημμυρικούκύματοςσεσημείαενδιαφέροντος.

Το μέγιστο βάθος νερού για πλημμύρες από ποτάμιες ροές έχει παρασταθεί με κλίμακα μπλεχρώματος,σεπέντε(5)επίπεδαωςακολούθως:

1. <0,2m,

2. 0,2–0,5m

3. 0,5–1,0m

4. 1,0–2,0m

5. >2,0m

Ημέγιστηταχύτηταροήςγιαπλημμύρεςαπόποτάμιεςροέςέχειπαρασταθείμεκλίμακαπορτοκαλίχρώματος,σετέσσερα(4)επίπεδαωςακολούθως:

1. <1m/s

2. 1,0–2,0m/s

3. 2,0–5,0m/s

4. >5,0m/s

ΗεπιφάνειακατάκλυσηςπουαντιστοιχείστιςευμενείςκαιδυσμενείςσυνθήκεςγιατονκυρίωςρουτουποταμούΣπερχειούαπότοσημείοεισόδουτουστηνGR07RAK0016μέχριτηνεκβολήτουκαιγιατον κυρίως ρου του ποταμού Βοιωτικού Κηφισού από το σημείο εισόδου του στην GR07RAK0014μέχριτηνεκβολήτουστηνΥλική,απεικονίζεταιμεσκιαγραφημένοπλαίσιο,πράσινουχρώματοςγιαταευμενήσενάρια(Τ=50,100,1000έτη)καικόκκινουχρώματοςγιαταδυσμενήσενάρια(Τ=50,100,1000έτη).

Το μέγιστο βάθος νερού στην παρόχθια περιοχή της λίμνης Υλίκης έχει παρασταθεί μεσκιαγραφημένοπλαίσιο,καιαφοράγιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,βάθοςπλημμύραςμέχριτουψομετρικόεπίπεδο80,2m.




I‐3Π06.Τ1‐54

5.3 ΑποτελέσματαΥδραυλικήςΠροσομοίωσης

5.3.1 Ποτάμιεςροές

Ασωπόςποταμός

ΑπότηνμοντελοποίησηπροκύπτειπωςστατμήματατουΑσωπούποταμούπουδιασχίζουνορεινέςπεριοχές δεν προκύπτουν πλημμυρικά φαινόμενα. Παρόμοια εικόνα παρατηρείται και στουςπαραποτάμους του Ασωπού. Έντονα φαινόμενα πλημμύρας παρατηρούνται στις εκβολές τουποταμούμεαποτέλεσμαναεπηρεάζονταιοιοικισμοίΧαλκούτσι,ΠλατανιάκαιΚάμποςΩρωπού,Αγ.Κωνσταντίνος.ΕπίσηςφαινόμεναπλημμύραςεμφανίζονταιστηβιομηχανικήπεριοχήμέσηςόχλησηςΟινοφύτωνκαθώςλόγωτηςμορφολογίαςτουεδάφουςηπλημμύραδιαχέεταιστιςπεδινέςεκτάσειςκαι επηρεάζει πλήθος βιομηχανιών. Σχετικά με το ρέμα Άσκρης, λόγω των έντονων κλίσεων δεπαρατηρούνταιεκτεταμέναφαινόμενα, ενώστορέμαΡιτσώναςστιςπεριόδουςεπαναφοράςΤ=100και Τ=1000 χρόνια επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό ο οικισμός Φάρος και το Βαθύ καθώς καιαθλητικέςκαισχολικέςεγκαταστάσεις.ΑντίθεταηπλημμύραπουοφείλεταισταρέματαΚουκίστρακαιΒυρόςδεδημιουργείπροβλήματασεσημείαενδιαφέροντοςήκοντινούςοικισμούς.

ΣαρανταπόταμοςνήσουΕυβοίας

Στο μέσο ρου του ποταμού φαινόμενα πλημμυρικής κατάκλυσης εμφανίζονται μόνο στην περίοδοεπαναφοράςΤ=1000χρόνιαμεαποτέλεσμαναεπηρεάζεταιέναμικρότμήματουοικισμούΚαλλιθέα.ΤηνίδιαπερίοδοεμφανίζονταιπλημμυρικάφαινόμενακαισταπεδινάτμήματατουρέματοςμέχριτηνπαραλιακήπεριοχήμεαποτέλεσμαναεπηρεάζονταιοικαλλιεργούμενεςεκτάσειςκαιηΕΟΧαλκίδας–Αλιβερίου.

ΠαραλιακάρέματαΚεντρικήςΕύβοιας

Στον ποταμό Λήδα γενικά παρατηρείται στο μέσο ρου σε όλες τις περιόδους η πλημμύρα ναπεριορίζεται εντός της κοίτης λόγω έντονου αναγλύφου, ενώ στις εκβολές του και ιδιαίτερα στηνπερίοδοΤ=1000χρόνιαηπλημμύραδιαχέεταιεντόςτωνοικισμώνΦύλλακαιΑφράτι.

ΣτοΜεσάπιορέμαμέχριτηνΕΟΧαλκίδας–Αιδηψούταπλημμυρικάφαινόμεναείναιπεριορισμένα,ενώοιπαραλιακέςεκτάσειςπλημμυρίζουνσεμεγάλοβαθμόμεαποτέλεσμαναεπηρεάζονταισεμικρόποσοστό οι οικισμοί Ψαχνά και Καστέλλα, καθώς και αθλητικές εγκαταστάσεις, σχολεία καιβιομηχανίες.ΣτορέμαΜανικιάτηςπλημμύραεμφανίζεταικυρίωςστηνπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000χρόνιαόπουεπηρεάζεταιοοικισμόςΜονόδρυοσεμικρόβαθμό.

ΣχετικάμετορέμαΧόνδροςμεβάσητααποτελέσματατηςμοντελοποίησης,πλημμυρικάφαινόμεναεμφανίζονται μόνο στο σημείο συμβολής των δύο κλάδων χωρίς όμως να επηρεάζεται κάποιοςοικισμόςήσημείοενδιαφέροντος,ενώστουπόλοιποκομμάτιτουρέματοςηπλημμύραπεριορίζεταιεντόςτηςκοίτηςσεόλεςτιςπεριόδουςεπαναφοράς.

ΒοιωτικόςΚηφισός

ΣτονάνωρουτουΒοιωτικούΚηφισούπροκύπτειαπότημοντελοποίησηότιλόγωτουαναγλύφουηπλημμύραδιαχέεταιδυτικάτουποταμούστούψοςτωνρεμάτωνΜυλόρρεμακαιΑγοριανίτη,ενώστούψος του ρέματος Αποστολίας η πλημμύρα διαχέεται εκατέρωθεν του ποταμού. Στα ρέματα πουσυμβάλλουν με τον Βοιωτικό Κηφισό εμφανίζονται πλημμυρικά φαινόμενα στην περίοδο χιλιετίαςχωρίςναεπηρεάζεταικάποιοςοικισμός.Αντίθετα,στομέσοκαικάτωρουτουποταμούπροκύπτουνπιοέντοναφαινόμενασεόλεςτιςπεριόδουςεπαναφοράςμεαποτέλεσμαναεπηρεάζονταιοιοικισμοίΠροφήτηςΗλίας, Ανθοχώρι, ΚάτωΤιθορέα, Ακόντιο, Προσήλιο, Ρωμαίικο, Θούριο, Άγιος Σπυρίδων,




I‐3Π06.Τ1‐55

ΆγιοςΔημήτριος,Καρυά.ΤαρέματαπουσυμβάλλουνστοσυγκεκριμένοτμήματουΚηφισούείναιείτεσεμεγάλομέροςτουςδιευθετημέναείτεέχουνέντονημισγάγγειαμεαποτέλεσμαναεπαρκείηκοίτητους στις μικρές περιόδους επαναφοράς και να εμφανίζονται εντονότεραφαινόμενα στην περίοδοτηςχιλιετίας.ΤοτελευταίοτμήματουποταμούπριντηνεκβολήτουστηλίμνηΥλίκηείναισεμεγάλοποσοστόδιευθετημένο.Παρ’όλααυτάσεαρκετάσημείαλόγωτουπεδινούχαρακτήρατουεδάφουςηπλημμύραφαίνεταιότιδιαχέεταιεντόςτωνκαλλιεργούμενωνεκτάσεωνχωρίςόμωςναεπηρεάζεταικάποιοσημείοενδιαφέροντοςήοικισμός.

Αλαργινόρέμα

Με βάση τα αποτελέσματα της μοντελοποίησης στον άνω ρου του ρέματος δεν προκύπτουνπλημμυρικάφαινόμεναλόγωτωνέντονωνκλίσεωνμεσυνέπειαηκοίτητουρέματοςναεπαρκεί.Στο ύψος όμως του οικισμού Αταλάντη η εικόνα επιδεινώνεται με την πλημμύρα να διαχέεταιεντόςτωνκαλλιεργούμενωνεκτάσεωνστιςπεριόδουςεπαναφοράςΤ=100καιΤ=1000χρόνιακαιεντόςτουπαραλιακούοικισμούΣκάλα.

ΡέματαΚηρέας,Νηλέας

ΣτοΝηλέακαιστασυμβαλλόμενασεαυτόνμικράρέματαπροκύπτουνπλημμυρικάφαινόμεναστιςπεριόδους Τ=100καιΤ=1000χρόνια χωρίςόμωςνα επηρεάζεται κάποιοςοικισμός. ΣτοσημείοσυμβολήςόμωςμετονΚηρέαηεικόνατηςπλημμύραςεπιδεινώνεταιμεσυνέπειαναεπηρεάζεταιοοικισμόςΜαντούδι,εγκαταστάσειςεκπαίδευσηςκαικαλλιεργούμενεςεκτάσεις.Αντίστοιχαστορέμα Κυμάσι δυσμενής πλημμυρική εικόνα εμφανίζεται στην περίοδο Τ=1000 χρόνια όπουπλημμυρίζειοομώνυμοςοικισμόςκαιτοκέντρουγείαςΜαντουδίου.

Σπερχειόςποταμός,ρέματαπαράκτιαςπεριοχήςΣτυλίδας

Στον ποταμό Σπερχειό από τις πηγές του μέχρι τη συμβολή του με το Καβουρόρεμα δενπαρατηρούνται γενικά φαινόμενα πλημμύρας λόγω των απότομων κλίσεων και του έντονουαναγλύφου. Στα τμήματα όμως που το ανάγλυφο είναι επίπεδο, η πλημμύρα διαχέεται εντός τωνκαλλιεργούμενων εκτάσεων. Πλημμυρικά φαινόμενα εμφανίζονται κυρίως στη συμβολή τουΣπερχειούμετορέμαΦυσίναςκαιτονΊναχοποταμόαπόταοποίαεπηρεάζονταιοιοικισμοίΚαστρί,Παλιούρι,ΆγιοςΣώστης,Μεσοποταμίαστηνανώτερηπερίοδοεπαναφοράς.Επίσηςέντοναφαινόμεναεμφανίζονται και στο τμήμα του Σπερχειού κοντά στο Γοργοπόταμο, καθώς συμβάλλουν αρκετάρέματα και το ανάγλυφο είναι επίπεδο με αποτέλεσμα η πλημμύρα να διαχέεται εντός τωνκαλλιεργειώνκαιναεπηρεάζειτονοικισμόΓοργοπόταμο.ΣτούψοςτηςτάφρουΛαμίαςηεικόναείναιπιο δυσμενής με την πλημμύρα να διαχέεται εντός των οικισμών Κόμμα, Μοσχοχώρι, Ανθήλη.Αντίστοιχα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα εμφανίζονται και στις εκβολές του Σπερχειού. Από τηνπλημμύραγενικάκατάμήκοςτουΣπερχειούεπηρεάζονταιαθλητικέςεγκαταστάσεις,εγκαταστάσειςεκπαίδευσης,καλλιεργούμενεςεκτάσεις,βιομηχανίες,περιφερειακάιατρείακαιηΕΕΛΣπερχειού.

ΣχετικάμεταρέματατηςπαράκτιαςπεριοχήςΣτυλίδας,πολλάείναιδιευθετημέναμεαποτέλεσμαναμηδημιουργούνταιπλημμυρικάφαινόμενα. Δυσμενή εικόνα εμφανίζεται μόνοστη χιλιετία καιστιςεκβολέςτωνρεμάτωνχωρίςόμωςναεπηρεάζεταικάποιοςοικισμός.ΕξαίρεσηαποτελείτοΛατζόρεμαόπουηπλημμυρικήέκτασηείναιμεγαλύτερη.

ΡέματαπεριοχήςΙστιαίας,Ωρεών,Κανατάδικα

ΜεβάσητααποτελέσματατηςμοντελοποίησηςστιςπεριόδουςεπαναφοράςΤ=50καιΤ=100χρόνιαδεν προκύπτουν πλημμυρικά φαινόμενα στα ρέματα Ξηροπόταμος, Ξεριάς και Βρύσας. ΦαινόμεναπλημμύραςεμφανίζονταιμόνοστηνπερίοδοΤ=1000χρόνιαμεσυνέπειαναεμφανίζονταιμεγαλύτερα




I‐3Π06.Τ1‐56

βάθηροήςκαιναεπηρεάζονταιτοπαραλιακότμήμα,οοικισμόςΓούβεςσεμικρόβαθμόκαιοιπεδινέςεκτάσεις χωρίς όμως να πλημμυρίζει κάποιο σημείο ενδιαφέροντος παρά μόνο η ΕΕΛ Ιστιαίας πουείναιυπόκατασκευή.

5.3.2 ΛιμναίαΣυστήματα

Υλίκη

Οιβασικέςεισροέςστηνλίμνηπροέρχονταιαπό:

‐ Τουςδυοκύριουςποταμούςπουκαταλήγουνσεαυτή(ΒοιωτικόςΚηφισόςκαιρ.Καλαμίτης)

‐ Ατμοσφαιρικάκατακρημνίσματαστηνεπιφάνειατηςλίμνης

Κατάτηνδιάρκειατουεπεισοδίουπουμελετάταιηστάθμητηςλίμνηςθεωρείταιπωςβρίσκεταιστο+75,50περίπου,πουαποτελείκαιέναμέσουψόμετρογιατηστάθμητωνυδάτων.

Σεότιαφοράτοισοζύγιοδεδομένουότικατάτηνπαρούσαφάσηεξετάζεταιηέκτασητηςπλημμύραςπουπροκύπτειαπόμεμονωμένοπλημμυρικόεπεισόδιοσεμικρόχρονικόδιάστημα,είναι εύλογοναθεωρηθείπωςκατά τηνδιάρκεια τουπλημμυρικού επεισοδίου, η εξάτμισηαπό τη λίμνηθεωρείταιαμελητέα.Αμελητέεςθεωρούνταιεπίσηςοι(κατάταάλλααυξημένες)υπόγειεςδιαφυγέςτηςλίμνηςεξαιτίαςτουκαρστικούτηςυποβάθρουδεδομένουότιαυτέςκατανέμονταιστοσύνολοτουέτουςκαιδιαφοροποιούνταιανάλογαμετηδιακύμανσητηςστάθμηςτηςλίμνης.

ΗΥλίκηείναιενταγμένηστουδροδοτικόσύστηματηςΑθήνας.ΕπομένωςυπάρχειηδυνατότητασεπερίπτωσηκινδύνουπλημμύραςναυπάρχουνεκφορτίσειςτηςλίμνηςπροςτηλίμνητουΜαραθώνα.ΕπειδήηχρήσητουυδραγωγείουτηςΥλίκηςπροϋποθέτειυψηλόκόστοςλειτουργίας,επιτρέπεταιηυπερχείλιση της λίμνης, ακόμη και αν μπορεί να αποφευχθεί με επιπλέον αντλήσεις. Ακόμη, ηυπερχείλιση της Υλίκης προς την Παραλίμνη γίνεται μέσω της διώρυγας Μουρικίου. Κανονικά ηστάθμηυπερχείλισηςείναιστα+77,70m,όμωςσυνήθωςηδιώρυγαφράσσεταιμεπασσαλοσανίδες,και έτσι η στάθμη μπορεί να ανέρχεται και στο +79,80 m. Θεωρείται ότι η υπερχείλισηπραγματοποιείταιαπότηστάθμη+80mκαιάνωστοπλαίσιοτηςπαρούσηςεργασίας.

Τελικώςπροκύπτειπωςγιαπερίοδοεπαναφοράς50και100ετών,αναμένεταιναανυψωθείηστάθμητηςλίμνηςμέχριτουψόμετρο77.80περίπουενώγια1000έτη,ηστάθμητηςπλημμύραςαναμένεταιναφτάσειτα80.20μέτραόπουκαιπραγματοποιείταιυπερχείλισηπροςτηΠαραλίμνη.

5.3.3 ΠαράκτιεςΖώνες

Γιατιςπαράκτιεςπεριοχές,εξετάζεταιανηεκτιμώμενηανύψωσητηςΜέσηςΣτάθμηςτηςΘάλασσαςείναι μεγαλύτερη από 1 m. Σε αυτές τις περιοχές δεν υπάρχει κάποια εντός του ΥΔ ΑνατολικήςΣτερεάς Ελλάδας με αυτά τα χαρακτηριστικά και ως εκ τούτου δεν απαιτείται καμία περαιτέρωανάλυση.

ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ...

Documents