ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ -1-

Πιτυούντος17, 111 42 Ριζούπολη E-mail: politesrizoupolis@hotmail.gr

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Η εφημερίδα μας παρά τις δυσκολίες συνεχίζει την έκδοσή της.

Ο Σύλλογος διοργανώνει παζάρι στο πάρκο «Β. Αυλωνίτης» (πρώην ΘΕΡΜΙΣ) την Κυριακή, 16 Δεκεμβρίου 2012 – ώρα 11:00 π.μ. -16:00 μ.μ.

με ρούχα, εσώρουχα, κοσμήματα, δημιουργίες, βιβλία, μαρμελάδες, γλυκά, δώρα, κλπ είδη!

Ευχαριστούμε πολύ την εταιρεία «ΤRIUMPH» για την γενναιόδωρη προσφορά της για το παζάρι μας

Η εφημερίδα μας παρά της δυσκολίες, συνεχίζει την έκδοσή της. Ο χρόνος κυλάει . . . Πλησιάζουν πια τα Χριστούγεννα. Μέσα στον

παραλογισμό και τις δυσκολίες της εποχής μας έχουμε λόγους να χαιρόμαστε. Γιατί έχουμε πράγματα και αξίες που είναι πολύ πιο σημαντικά από τις οικονομικές δυσκολίες και αυτά πρέπει να τα κρατήσουμε πάση θυσία . . .

Τα παιδιά μας που μεγαλώνουν και μας δίνουν χαρά με τα νιάτα τους και την νεανική τους αισιοδοξία. Το σπίτι μας, την οικογένειά μας, που είναι ένα απάνεμο καταφύγιο στην κακοκαιρία της εποχής, οι φίλοι μας, οι γείτονές μας.

Η μεταξύ μας επαφή δεν πρέπει να σταματήσει. Ο τίτλος της εφημερίδας «ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΞΑΝΑ» δεν είναι τυχαίος. Ας ξανανακαλύψουμε την έννοια γειτονιά, δηλαδή την επαφή με δικούς μας ανθρώπους, που έχουμε κοινά σημεία, ακολουθώντας τους όρους των καινούριων καιρών.

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ είναι ένας λόγος για να βγούμε από τα σπίτια μας και να έρθουμε κοντά, να βελτιώσουμε την γειτονιά μας, να μάθουμε αλλά και να διασκεδάσουμε, αφού κλείσουμε την τηλεόραση. Για να δούμε πως . . .

Στις 11 Νοεμβρίου πήγαμε εκδρομή με μεγάλη συμμετοχή και με ομολογουμένως μεγάλη επιτυχία. Επισκεφθήκαμε ένα χωριό της Πελοποννήσου, την Κάψια, Μαντινείας. Εκεί πήγαμε σε ένα πολύ προσεγμένο οινοποιείο, οι άνθρωποί του μας πρόσφεραν την εγκάρδια φιλοξενία τους, ήπιαμε καφέ, το κρασί τους και γευτήκαμε τις ωραίες

πίτες της οικοδέσποινας. Πήγαμε μετά στο σπήλαιο σταλακτιτών όπου είχαμε μια όμορφη και πολύ κατατοπιστική ξενάγηση και συνεχίζοντας φτάσαμε στην όμορφη Βυτίνα, όπου και φάγαμε. Επιστρέψαμε με γέλια, τραγούδια και ανέκδοτα. Υποσχεθήκαμε ότι, αφού είχαμε τέτοια επιτυχία, θα συνεχίσουμε και με άλλες εκδρομές.

Στις 7 Δεκεμβρίου πάμε στην ποιοτική θεατρική παράσταση «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ». Πάντα σε αυτή τη λογική ο σύλλογος θα συνεχίσει με την παρακολούθηση καλών θεατρικών παραστάσεων όλο το χειμώνα.

Στις 16 Δεκεμβρίου μεγάλο Χριστουγεννιάτικο BAZAAR του Συλλόγου στο πάρκο μας. Όλοι θα περάσετε μια βόλτα να αγοράσετε όμορφα πραγματάκια για το σπίτι σας και για εσάς, σε τιμές που ταιριάζουν με την εποχή.

Εντωμεταξύ μας κάλεσε η Πρόεδρος της 5ης Δημοτικής Κοινότητας και αφού μας ενημέρωσε για το τι έκανε (η Κοινότητα) για την περιοχή μας, άκουσε προσεκτικά ότι της είπαμε και είπε ότι θα ασχοληθεί και η ίδια και με αυτά, αφού είναι και γειτόνισσα. Ακολουθεί αναλυτικό ρεπορτάζ.

Περιμένουμε πάντα και τις δικές σας απόψεις, υποδείξεις, και ιδέες. Στο μεταξύ να περάσουμε όλοι

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

ΒΙΒΗ ΑΣΠΡΟΥΛΑΚΗ

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Η γειτονιά μας, η Ριζούπολη, είναι μια συνοικία στις «εσχατιές» του Δήμου Αθηναίων που κατά κοινή ομολογία έχει υπάρξει σχετικά αδικημένη και παραμελημένη. Πολλά τα παράπονα που εισπράττουμε κατά καιρούς από τους συμπολίτες μας. Κάποια από αυτά αφορούν σε προβλήματα που δυσχεραίνουν σημαντικά την καθημερινότητά μας αλλά που η επίλυσή τους θεωρούμε πως δεν είναι ανέφικτη. Δεν απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο από τη βούληση για να επιλυθούν.

Με αυτό το σκεπτικό, συγκεντρώσαμε κάποια από αυτά τα ζητήματα, τα καταγράψαμε και τα καταθέσαμε – κατόπιν προγραμματισμένης συνάντησης – στην πρόεδρο της 5ης Δημοτικής Κοινότητας, κα Αθηνά Ζαφειροπούλου. Εκ μέρους του Συλλόγου ήταν η Πρόεδρος κα Βιβή Ασπρουλάκη και η Γεν. Γραμματέας κα Βιβή Πεταλά. (Η αίτησή μας έγινε δεκτή με ημερομηνία 30-11-2012 και αρ. πρωτ. 240043)

Ορισμένα από αυτά τα ζητήματα είναι: - Η παρατηρούμενη έλλειψη κάδων ανακύκλωσης σε πολλούς δρόμους της περιοχής μας. Το θέμα αυτό τελευταία έχει πάρει μεγαλύτερες

διαστάσεις (κάδοι που εξαφανίζονται με μυστηριώδη τρόπο!) με αποτέλεσμα οι οικολογικά ευαισθητοποιημένοι κάτοικοι να καταταλαιπωρούνται πηγαίνοντας τα ανακυκλώσιμα σκουπίδια τους βόλτα με το αυτοκίνητο προς αναζήτηση κάδου.

- Το πρόβλημα της παράνομης στάθμευσης αυτοκινήτων στην πλατεία «Βασίλης Αυλωνίτης». Τα αυτοκίνητα πολλές φορές συμβαίνει να κλείνουν τις διόδους πρόσβασης στην πλατεία με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η προσέγγιση των πεζών και ιδιαίτερα των συμπολιτών μας με κινητικά προβλήματα.

- Η ελλιπής καθαριότητα της πλατείας, η ανεπάρκεια κάδων σκουπιδιών στο χώρο της και η ρύπανσή της από τις ακαθαρσίες αδέσποτων και δεσποζόμενων σκυλιών.

- Ζητήσαμε την πιο επισταμένη επίβλεψη της πλατείας από τον αρμόδιο φύλακα κατά τις ώρες που αυτός βρίσκεται εκεί. - Επίσης ζητήσαμε τη συχνότερη παρουσία της Δημοτικής Αστυνομίας στη γειτονιά μας. Η κα Ζαφειροπούλου άκουσε με ενδιαφέρον τα αιτήματά μας και υποσχέθηκε να προωθήσει την επίλυσή τους. Επίσης μας ενημέρωσε για την

ομόφωνη απόφαση του συμβουλίου της 5ης Δ. Κ. που πάρθηκε – κατόπιν αιτήματός μας - στη 16η συνεδρίασή του (Απόφ. 54, 6/6/2012) και που, μεταξύ άλλων αφορούσε: την τοποθέτηση πινακίδας STOP στις διασταυρώσεις Ζήλων - Ερμωνάσσης και Κομανών - Γάγγρας καθώς και τη δημιουργία διάβασης πεζών στις διασταυρώσεις Ολβίας – Ερμωνάσσης και Ολβίας – Καρκησίας. Αφού ευχαριστήσαμε την κα Πρόεδρο, τις είπαμε πως ελπίζουμε στην σύντομη επίλυση των νέων αιτημάτων μας.

Επειδή, όπως γνωρίζουμε από την μέχρι τώρα πορεία του Συλλόγου μας από την εποχή ακόμη που ήταν Επιτροπή Κατοίκων, τίποτα δεν κερδίζεται αμαχητί, θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές προς κάθε κατεύθυνση για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης και της ποιότητας ζωής στη γειτονιά μας.

ΒΙΒΗ ΠΕΤΑΛΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ -2-

ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ ΣΑ ΝΑ ΛΕΜΕ . . . ;

Όλοι θυμόμαστε σκηνές από «Τα Φιλαράκια» («Friends») σε κάθε, σχεδόν, κύκλο με αναφορές στην ημέρα των ευχαριστιών. Το ίδιο και από

άλλες αμερικάνικες σειρές όπως «Simpsons», «South Park», «How I met your mother», οι οποίες έχουν προσπαθήσει να σατιρίσουν το έθιμο με ποικίλους τρόπους.

Ποιά είναι όμως η αφετηρία αυτού του εορτασμού πριν καταλήξει σε μια τεράστια αμερικάνικη καταναλωτική φούσκα που αποτελεί αφορμή ακόμα και για τα εστιατόρια της χώρας μας να τιμούν το αμερικάνικο έθιμο με ιδιαίτερα “thanksgiving menu”;

Όλα άρχισαν από τους πρώτους ευρωπαίους αποίκους της Γης της Επαγγελίας. Μόλις κατέκτησαν τη νέα τους ανακάλυψη ένιωθαν την ανάγκη να ευχαριστήσουν τον θεό για την ασφαλή άφιξή τους εξ’ ου και ημέρα των ευχαριστιών.

Ουσιαστικά, βέβαια, με τα χρόνια πήρε τον χαρακτήρα του εορτασμού της ημέρας της σοδειάς όπου οι άνθρωποι ευχαριστούν τον Δημιουργό για την αποκομιδή τους την χρονιά που παρήλθε. Ανάλογα φεστιβάλ διοργανώνονται από πολλούς αγροτικούς πολιτισμούς ανά τον κόσμο.(πχ. Γερμανία, Αυστραλία).

Πρώτη φορά εορτάστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα στον Καναδά. Στις Η.Π.Α. ο εορτασμός της απαντάται από τις αρχές του 17ου αιώνα. Έκτοτε, πραγματοποιείται κάθε χρόνο την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου (μεταξύ 22 και 28 του μηνός).

Παρόλο που σκοπός της εορτής παλαιόθεν ήταν η απόδοση τιμών και ευχαριστιών προς τον θεό, η εν λόγω γιορτή δεν συνδέεται με θρησκευτικές εκδηλώσεις, ούτε έχει συνδεθεί με συγκεκριμένη θρησκευτική ομάδα.

Στις απαρχές της, είχε το νόημα να βρεθούν οι οικογένειες μαζί και να ευχαριστήσουν το θεό για όσα αγαθά τους προσέφερε τη χρονιά που πέρασε. Μια αγροτική παράδοση που την συνόδευε ήταν να μοιράζονται οι εορτάζοντες τους καρπούς τους με όσους ήταν πιο άτυχοι τη συγκεκριμένη χρονιά. Επρόκειτο λοιπόν για μια εορτή με βαθιά θρησκευτικό χαρακτήρα και σημασία καθότι υποδήλωνε το ευχαριστήριο των ανθρώπων στη θεϊκή βοήθεια, χάρη στην οποία ανακάλυψαν και κατόρθωσαν να μετοικήσουν μια νέα ήπειρο και στη συνέχεια κατάφερναν να έχουν καλή σοδειά την εκάστοτε χρονιά.

Τι απ’ όλα αυτά όμως ισχύει σήμερα; Στις Η.Π.Α. γιορτάστηκε προ τριών ημερών. Περίπου 43 εκατομμύρια άνθρωποι κατέκλυσαν τα αεροδρόμια ή τα οδικά δίκτυα για να έρθουν

κοντά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Και σε τι συνίσταται αυτός ο εορτασμός; Αρχικά λαμβάνει χώρα μία μεγάλη παρέλαση του πολυκαταστήματος Macy’s στη Νέα Υόρκη, με αφορμή της οποίας 3 περίπου εκατομμύρια

άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους και γύρω στα 50 εκατομμύρια είθισται να την παρακολουθούν από την τηλεόραση. Τον βασικότερο ίσως ρόλο, για τον οποίο μπορεί να ακούσεις να αναφέρεται και ως ‘ημέρα της γαλοπούλας’, παίζει ένα λουκούλλειο γεύμα ψητής γαλοπούλας που συνοδεύεται από σούπα κολοκύθας, πουρέ γλυκοπατάτας, σάλτσα από cranberries και διάφορες πίτες γλυκού όπως pumpkin ή apple pie. Το μενού περιλαμβάνει ακόμα ψώνια στα μαγαζιά ως εναρκτήριο λάκτισμα του καταναλωτισμού των Χριστουγέννων και αγώνες αμερικανικού ποδοσφαίρου, που θεωρούνται μια ακόμα νεώτερη παράδοση του εθίμου.

Ουσιαστικά λοιπόν σήμερα οι αμερικάνοι αναζητούν μια αφορμή να επαναλάβουν την ημέρα των Χριστουγέννων ένα μήνα πριν. Εξ’ άλλου η γιορτή αυτή σηματοδοτεί την αρχή της εορταστικής περιόδου που λήγει με την Πρωτοχρονιά.

Εκτός των παραπάνω, σήμερα η γιορτή είναι και μία αφορμή για κοινωνικό-πολιτικό-οικολογική τοποθέτηση από ορισμένες οργανώσεις όπως η PETA, η οποία μάχεται για τα δικαιώματα των ζώων, και φέτος κάλεσε τον Ομπάμα να μην υποκύψει στο «ξεπερασμένο έθιμο» που προστάζει να απονέμεται χάρη σε μία ή δύο γαλοπούλες κάθε χρόνο την παραμονή των Ευχαριστιών, ενώ τόσες άλλες ‘τιμούν’ το παραδοσιακό τραπέζι. Σκοπός της οργάνωσης είναι να επιτύχει κάποια μέρα οι Αμερικάνοι να γιορτάσουν την ημέρα εκείνη με χορτοφαγία (!) και να σταματήσει η κτηνώδης σφαγή χιλιάδων αθώων πτηνών.

Κλείνοντας να πούμε ότι η Ημέρα των Ευχαριστιών αποτελεί σημαντικό κομμάτι της αμερικανικής ζωής. Φυσικά απέχει παρασάγγας από αυτό που ήταν κάποτε και έχει προσαρμοστεί στα ήθη και τα έθιμα των καιρών. Δεν μπορούμε όμως να παραξενευόμαστε καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά την κατάληξη κάποιων παραδοσιακών εορτών, εθίμων ή επετείων στην χώρα μας (…).

ΔΑΝΑΗ ΒΕΡΡΟΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ -3-

Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΑΣ

.

Δεν είναι που θα πηγαίναμε εκδρομή όλη η γειτονιά μαζί, είναι που η ημέρα ήταν ηλιόλουστη..

Κι όπως λέει ο ποιητής, δεν είναι ο προορισμός μόνο χαρά είναι και το ταξίδι.

Περάσαμε από μέρη που έχουμε ξαναπεράσει για να πάμε στην Πελοπόννησο.

Στην Μονή Δαφνίου απέναντι ήταν αρχαίος ναός που έχει σκαμμένες στον βράχο υποδοχές για τα τάματα των αρχαίων. Περάσαμε τη λίμνη που όσοι πήγαιναν στην Ελευσίνα για τα Μυστήρια έπρεπε εκεί να πλυθούν για να εξαγνιστούν και μετά το κανάλι που κάνει την Πελοπόννησο νησί.

Κι ύστερα η φύση σ΄όλη της την ομορφιά. Όλα καταπράσινα και τα ψηλά βουνά έκαναν τις πεδιάδες και τις κοιλάδες να μοιάζουν προφυλαγμένες.

Το πρώτο διάλειμμα της πορείας μας ήταν ευχάριστο. Πόσα κουλουράκια μας πρόσφεραν οι κυρίες και σάντουιτς μικρά και εύγεστα!

Στο οινοποιείο, στην πρώτη μεγάλη στάση μας, εκτός που μας άρεσε το παλιό συντηρημένο κτίριο, καθαρό και στολισμένο, ήταν και οι νόστιμες πίτες μια πολύ ωραία και φιλόξενη προσφορά από την κυρία Χριστίνα και τις κόρες της.

Και μετά πήγαμε στο σπήλαιο της Κάψιας. Ο ξεναγός, απαραίτητος, μας έδειξε πρώτα τις καταβόθρες. Ένα μεγάλο βάραθρο που μάζευε το νερό από τις βροχές στην κοιλάδα, και αυτό έβγαινε στις πηγές του Άργους. Τόσο μακριά!

Το σπήλαιο φωτισμένο και με διαδρόμους που διευκόλυναν την περιήγηση, χωρίς να καταστρέφουν ότι η φύση είχε δημιουργήσει σ΄αυτό το χώρο. Σταλαγμίτες, σταλακτίτες σε παράξενα σχήματα και χρώματα. Και μακάβρια ευρήματα, οστά ανθρώπινα από ανθρώπους που βρίσκονταν, οι άτυχοι, μέσα στο σπήλαιο, όταν αυτό πλημμύρισε τον 5ο μ.Χ. αιώνα.

Και μετά ώρα για ξεκούραση, φαγητό, κουβεντούλα στην Βυτίνα. Η Βυτίνα, μια όμορφη κωμόπολη, μέσα στο δάσος, με πολλά

αγάλματα κατοίκων της ευεργετών και αγωνιστών.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Στη χώρα μας τα αυτονόητα και πολύ πολύ δύσκολα, όταν τα βλέπουμε να πραγματοποιούνται μετά φυσικά από τις αλλεπάλληλες παρακλήσεις μας, θεωρούμε χρέος μας να προβούμε σε ευχαριστίες. Αυτό κάναμε όταν είδαμε το πεζοδρόμιο της Ηρακλείου που οδηγεί στο σταθμό του Περισσού να πραγματοποιείται, μόλις ανέλαβε η νέα δημοτική αρχή.

Το ίδιο θεωρούμε ότι πρέπει να κάνουμε και με το εγκαταλελειμμένο κομμάτι της Ζήλων πλάι στο Δημοτικό Σχολείο που πολύ εξυπηρετεί τα παιδιά και τους γονείς.

Ευχαριστούμε λοιπόν την 5η Δημοτική κοινότητα που μετά από πολλές αιτήσεις το θυμήθηκε. Δεν θυμήθηκε όμως το πιο επικίνδυνο πεζοδρόμιο της

οδού Ηρακλείου, απόστασης 10 μέτρων συνέχεια με αυτό έκανε η Ν. Ιωνία και μας είναι πολύ χρήσιμο για την πρόσβασή μας στον Ηλ. Σταθμό του Περισσού. Και λόγω της κακής κατάστασης μάλιστα πολύ επικίνδυνο γιατί αναγκαζόμαστε να περπατάμε στο οδόστρωμα, εκεί που διασταυρώνονται τρεις δρόμοι με μεγάλη κυκλοφορία.

Δεν είναι μεγαλύτερο έξοδο από της οδού Ζήλων. Αναμένουμε Πότε;

ΦΙΦΗ ΠΡΩΤΟΓΕΡΕΛΛΗ

Φάγαμε, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε, περπατήσαμε στους δρόμους της και μάθαμε κάτι παραπάνω για την πόλη από μια άγνωστη κυρία, που μας έδωσε κάποιες πληροφορίες για την πόλη, από μόνη της.

Το ότι πέτυχε η εκδρομή και περάσαμε πολύ καλά, φάνηκε και στην επιστροφή. Όλοι κάτι είχαν να πουν. Όλοι σιγοτραγουδούσαν τα τραγούδια που άκουγαν από το μαγνητόφωνο του πούλμαν και πολλοί θυμήθηκαν να μας πουν ανέκδοτα . . .

Το πούλμαν άνετο και ο οδηγός ήρεμα και με ασφάλεια μας έφερε στην γειτονιά μας. Να κάνουμε σκέψεις και σχέδια για άλλες εξορμήσεις.

ΔΩΡΑ ΥΦΑΝΤΗ-ΑΣΠΡΟΥΛΑΚΗ

Η παρέα του Συλλόγου μας στο Κτήμα Καλόγρη, Κάψια Μαντινείας, Αρκαδία

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ -4-

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ

ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΑ

ΒΙΒΛΙΑ

Έρχονται τα Χριστούγεννα. Χιλιάδες μικρά ματάκια θα περιμένουν τα δώρα τους κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, η μέσα στις κάλτσες κρεμασμένες από το γείσο του τζακιού. Και μείς γονείς, συγγενείς και φίλοι, τι καλύτερο από το να διαλέξουμε από μια μεγάλη γκάμα Χριστουγεννιάτικων βιβλίων, αυτό που πιστεύουμε ότι θα τους αρέσει πιο πολύ, αυτό που θα κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα και να αποκτήσουν τον πιο καλό τους φίλο για πάντα. Θα σας προτείνω κάποια λοιπόν, και η επιλογή είναι δική σας.

ΣΚΡΟΥΤΖ Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία: βασισμένη στα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα του Κάρολου Ντίκενς- εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

Ο ΑΙ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΜΕ ΤΟΥΣ 83 ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΡΟΥΡΑΙΟΥΣ – Ευγένιος Τριβιζάς – Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ – Μωραιτίδης, Παπαδιαμάντης, Νιρβάνας, Βιζυηνός, Καρκαβίτσας, Κρυστάλλης, Νάκου – Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ – Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ

Ο ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ – Μανδηλαράς Φίλιππος – Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ – Πετρή Δέσποινα – Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

ΦΟΝ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΜΗ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΗ – ΧΑΡΙΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ – Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Και για τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά, τους έφηβούς μας, όχι μόνο Χριστουγεννιάτικα βιβλία:

ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ – Μάνος Κοντολέων – Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ – Άλκη Ζέη

ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ – Μενέλαος Λουντέμης.

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΠΑΣΗΜΑΚΗ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Κατηφορίζοντας στους δρόμους της γειτονιάς μας… ή κι αν θέλετε ανηφορίζοντας… Ανάσες κοφτές στις ανηφόρες, ξελαχάνιασμα στις κατηφοριές….

Σκέψεις πάνε κι έρχονται και γεμίζουν το μυαλό μου. Αργά και σταθερά στα βήματά μου εναρμονίζονται, σε κάθε τικ και σε κάθε τακ του ρολογιού της ζωής, της απόστασης ανάμεσα σε μένα και στα γύρω μου.

Έρχονται Χριστούγεννα. Θα στολίσουμε φέτος; Θα βγάλουμε τα φωτάκια και τις γιρλάντες, τα δέντρα τα χριστουγεννιάτικα και τις λάμπες; Θα βγάλουμε κεριά και κηροπήγια, θα βάλουμε τραγούδια και θα ψήσουμε άλλοι την γαλοπούλα μας και άλλοι το χοιρινό μας; Θα γεμίσουμε τις αυλές και τις βεράντες μας με πολύχρωμα φωτάκια ή αν θέλουμε λιγάκι πιο φίνο αποτέλεσμα, θα ρίξουμε κουρτίνα με άσπρες ψυρίτσες στα φυτά μας; Θα δώσουμε το τελευταίο μας δώρο φέτος (όσοι θα πάρουν δώρο), γιατί το τελευταίο θα’ναι, το κόβουν κι αυτό, και θα αγοράσουμε όλα τα μπιχλιμπίδια που μας λείπουν από την γιορτινή μας διακόσμηση, θα το αναλώσουμε και πάλι σε δώρα ακριβά, ιλουστρασιόν χαρτιά περιτυλίγματος, και σε κανένα κέντρο βρε αδελφέ, να ξεδώσουμε λιγάκι μέρες πούνε;

Ερωτήματα με βάση την Χριστουγεννιάτικη προετοιμασία, καλώς να μας έρθει και ο νέος χρόνος, πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν, άγιοι Βασίληδες με ρεφρέν ολόιδια χρόνια τώρα, γκι και σαμπάνιες και γέλια.

Ερωτήματα που με πάνε παραπέρα, και συγχωρέστε με αν σας ρίξω και λίγο στα τάρταρα της καθημερινότητάς μας, σκέψεις είναι μόνο, σκέψεις που πάνε με το τικ και το τακ του ρολογιού, των βημάτων και των άθλιων καιρών που ζούμε.

Ερωτήματα που μπαίνουν ανελέητα, όταν οι επίσημοι φορείς του κράτους μιλάνε για 3.000 αυτοκτονίες συνανθρώπων μας, εδώ στην δικιά μας χώρα, στην δικιά μας ζωή. Αυτοκτονίες ανθρώπων απελπισμένων, που εντάξει θα έπρεπε να δουν πιο αισιόδοξα τα πράγματα, συγχωρέστε τους και αυτούς, τα αδιέξοδα πολλές φορές μπαίνουν φραγμός στο μυαλό και το θολώνουν, και δεν είμαστε και όλοι τόσο δυνατοί! Και 3.000 είναι αυτοί που βάλανε το πιστόλι στον κρόταφο, ή πήδηξαν από κάποιο μπαλκόνι, ή πέρασαν μια θηλιά στο λαιμό τους. Και εκείνοι οι άλλοι, που απλά έφυγαν από κοντά μας, γιατί δεν μπόρεσαν να πάρουν το φάρμακό τους, γιατί δεν μπόρεσαν να τραφούν σωστά ή γιατί απλά αφέθηκαν να πεθάνουν; Σε ποια στατιστικά νούμερα θα μπουν, σε ποιες απώλειες θα προσμετρηθούν;

Ερωτήματα που έρχονται ξανά και ξανά, και αναπηδούν σε κάθε βήμα μου, πάνω κάτω στην γειτονιά μας. Πάνω κάτω στην γειτονιά μας, πάνω κάτω στην πόλη μας, σε σπίτια που δεν έχουν ζεστασιά, που άνθρωποι χώνονται κάτω από τις κουβέρτες τους όλοι μαζί τα βράδια για να ζεσταθούν, που παιδιά πάνε στα σχολειά και λιποθυμούν από την πείνα. Και σεις τι νομίζετε, αυτά ειδικά τα παιδιά να πιστεύουν άραγε ακόμα στον άγιο Βασίλη; Και αν ναι, τι νομίζετε ότι θα του ζητήσουν για δώρο, παραμονή πρωτοχρονιάς να φέρει; Κανένα ποδήλατο, καμιά κούκλα να μιλάει, ή ίσως ένα μεγάλο κάστρο με στρατιωτάκια, πολλά βιβλία, ή ρούχα πλουμιστά και όμορφα;

Τικ και τακ οι σκέψεις μου, πάνω κάτω στην γειτονιά μας, αναπηδούν και αναρωτιούνται αν αυτά τα παιδιά έχουν πια το περιθώριο της ψυχής τους εκείνο, που θα τα κάνει να γράψουν γράμματα, «πόσο καλά ήμασταν όλη την χρονιά άγιε μου Βασίλη, φέρε μας τα δώρα σου με τον Ρούντολφ σου», η μήπως τελικά θα σηκώσουν την οργισμένη τους ματιά, την πεινασμένη, και θα πουν «όχι δεν υπάρχεις και μείς δεν είμαστε πια καλά παιδιά», χαμένη γενιά να ακολουθήσουν βήματα απανθρωπιάς, γιατί η πείνα είναι το μεγαλύτερο όπλο των ανθρώπων, είναι αυτή που οπλίζει χέρια, είναι αυτή που γκρεμίζει πόρτες, είναι αυτή που κραδαίνει το μαχαίρι και γεμίζει τα σκοτεινά μονοπάτια της αθλιότητας.

Και τικ και τακ…. με τον χρόνο να λιγοστεύει για όλους μας, να γυρνάμε χρόνια πίσω, σε εποχές που ανάθρεψαν φασισμούς και απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

«Όσοι δεν μπορούν να δουλέψουν να τους αφήσετε να πεθάνουν, τους υπόλοιπους βάλτε τους να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν κι αυτοί». Λόγια ενός επώνυμου ναζί, στα μουσεία των κρεματορίων που διαθέτει ο κόσμος μας!!!!! Σας θυμίζει κάτι;

Τι θα κάνετε λοιπόν; Θα στολίσετε φέτος; Και όσοι αντέχεται οικονομικά τι δώρα θα κάνετε στα παιδιά σας; Μήπως θα’πρεπε φέτος να τους κάνετε και κάποια άλλα δώρα, εκείνα της ανθρωπιάς και της συμπόνιας; Τα δώρα της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης; Τα πιο όμορφα και πλουμιστά δώρα της ανθρώπινης ύπαρξης, για να μπορέσουν να γράψουν γράμματα, όχι μόνο στον Άγιο Βασίλη αλλά και στα ημερολόγιά τους και γεμάτα καμάρι να λένε: « Πόσο καλοί άνθρωποι είμαστε».

Σκέψεις…. Να πάρουμε τα παιδιά μας και να πάμε στην διπλανή μας πόρτα, να αφήσουν το «γράμμα» τους εκεί, το γράμμα που η απαξίωση και ο ευτελισμός της αξιοπρέπειας το μετέτρεψε σε απανθρωπιά και αδιαφορία μπροστά στους αγιοβασίληδες της «the coca – cola company», μπροστά στους τραπεζίτες και στις διεθνείς οικονομικές πολιτικές των κρατούντων. Και ας είναι αυτό το γράμμα, αυτή τη χρονιά αλλιώτικο και διαφορετικό, γιατί το τικ – τακ του χρόνου μετράει πλέον ανάποδα και όπου να’ναι θα μας φυλακίσει όλους μας.

Ας είναι αυτό το γράμμα ανθρώπινο. Σκέψεις…. Και συγχωρέστε με, αν σας χαλάω λίγο τις προετοιμασίες των ημερών. Αλλά

πιστεύω, ότι αυτές τις μέρες, αυτό τον καιρό, σ’ αυτές τις εποχές που ζούμε, το «γράμμα» μας πρέπει να’ναι κι αλλιώς, το «στόλισμα» πρέπει να’ναι κι αλλιώς, τα «δώρα» μας πρέπει να’ναι κι αλλιώς.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΠΑΣΗΜΑΚΗ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ -5-

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ -6-

ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΡΙΝ από περισσότερα από 3000 χρόνια κάποιοι μακρινοί μας πρόγονοι που κατοικούσαν εδώ σ’ αυτό τον τόπο σπρωγμένοι από την κάθοδο

νέων φύλων αναζήτησαν καινούργιους τόπους να εγκατασταθούν και πέρασαν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, στις ακτές της Μακράς Ασίας. Εκεί έχρισαν πόλεις, οργάνωσαν τη ζωή τους, θέσπισαν νόμους και σιγά σιγά αναπτύχθηκαν σε πλούσιες και ευημερούσες κοινωνίες. Εκεί αναδείχτηκαν οι πρώτοι Έλληνες φιλόσοφοι όπως ο Θαλής από τη Μίλητο, ο Ηράκλειτος στην Έφεσο και πολλοί άλλοι. Όμως δεν σταμάτησαν να αναζητούν καινούργιες εμπειρίες. Έτσι μερικούς αιώνες αργότερα, όταν είχαν φτάσει σε μεγάλη ακμή, ξεκίνησαν να βρουν νέες αγορές για το εμπόριο που είχαν αναπτύξει,, να γνωρίσουν καινούργιους τόπους και λαούς, να εξερευνήσουν τις άγνωστες θάλασσες και στεριές που μάντευαν ότι υπήρχαν πέρα από τον ορίζοντα. Ήταν πολύ τολμηροί. Δεν φοβήθηκαν την άγρια θάλασσα του Πόντου και πλέοντας κοντά στην ακτή κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τις εκβολές του Δούναβη. Εκεί ίδρυσαν πόλεις, που πλούτισαν και έγιναν ονομαστές. Μια από αυτές, η πιο πλούσια, ήταν η Ολβία.

Οι αρχαιολόγοι βρήκαν ερείπια από τείχη, πύργους, δημόσια κτίρια κ.α. Να, λοιπόν, πόσο μακριά στην ιστορία πάνε τα ονόματα πολλών δρόμων της Ριζούπολης. Λίγο πιο κάτω, στις εκβολές του Ίστρου (έτσι λεγόταν ο Δούναβης) χτίστηκε η Ίστρος και πιο πάνω, στις όχθες του σημερινού ποταμού Δόν, βρισκόταν η Τάναις, σπουδαίο εμπορικό κέντρο, καθώς τα ποτάμια αυτά ήταν και είναι πλωτά. Χτίστηκαν κι άλλες πόλεις στα παράλια του Εύξεινου Πόντου από τους Έλληνες όχι μόνο της Μ. Ασίας και πολλών τα ονόματα έχουν δοθεί σε δρόμους της περιοχής μας, αλλά γι’αυτές θα μιλήσουμε σε άλλη ευκαιρία.

ΑΘΗΝΑ ΚΟΥΛΟΥΜΠΟΥ