29.07.2006 - 31.07.2006

ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΕΕ

Το Γραφείο Περιβάλλοντος του ΤΕΕ, βασιζόμενο, μεταξύ άλλων, και στο έργο ενημέρωσης του Γραφείου Επαγγελματικών Θεμάτων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, συνεχίζει την, εδώ και πάνω από δύο έτη σχέση πληροφόρησης – επικοινωνίας με τα μέλη της Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος, συναδέλφων των Μ. Ε. Περιβάλλοντος των Περιφερειακών Τμημάτων και Φορέων και όσων ασχολούνται με θέματα Περιβάλλοντος. Η αποδελτίωση περιλαμβάνει περιβαλλοντικές ειδήσεις που δημοσιεύονται στον Ηλεκτρονικό Ημερήσιο Ελληνικό - Διεθνή Τύπο και σε κείμενα Διεθνών Οργανώσεων (ΟΗΕ, ΕΕ, UNEP κλπ), με σκοπό τη διάχυση της πληροφόρησης για θέματα περιβάλλοντος. Ελπίζουμε το εγχείρημά μας, πέρα από τις όποιες δυσκολίες, να αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την δουλειά όλων των παραληπτών-συναδέλφων.ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Αν δε σας ενδιαφέρει η λήψη του e-mail, ειδοποιείστε μας. Αν έχετε προτάσεις βελτίωσης, ενημερώστε μας. (Γραφείο Περιβάλλοντος, τηλ. 210-3291508, e-mail : environment@central.tee.gr

Δεν εφαρμόζεται η ΟδηγίαΒιομηχανικά απόβλητα Απειλή στο έδαφοςEπέστρεψαν οι αρκούδεςΤρώμε διοξίνες 2.000 σκουπιδότοπωνΧωρίς μελέτη ασφάλειας οι 13,7 τόνοι τοξικών στο ΛαύριοΜολυσμένα λάδι, γάλα και αβγά«Τοξικές βόμβες» στην αυλή μας10 χρόνια σε καραντίναH ξηρασία έπληξε τους καταρράκτες του IγκουασούΝόμος στην υπηρεσία των λατομείων . Θεσμοθετείται η εξάπλωση των εξορύξεων σε ευρείες ζώνες εις βάρος άλλων δραστηριοτήτων Πληγές στην ελληνική φύση Επέκταση των λατομείων εις βάρος του περιβάλλοντοςΚλείνουν 2.700 παράνομες χωματερέςΠαραβάτης κατά συρροήν η Ελλάδα για το περιβάλλον«Κλειστή ζώνη» η ολυμπιακή παραλία

Ελληνική φωνή αγωνίας για τη σωτηρία του Αμαζόνιου Διοξίνες δίπλα σε αμπέλια ΛΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΓΕΤΩΝΕΣ Θα καθυστερήσουν οι έρευνες για το κλίμα H Eλλάδα στο ευρωσκαμνί για τους βιολογικούς καθαρισμούς ΠPΟEIΔΟΠΟIEI H WWF Aς είναι καλά... οι νερουλάδες O Αχελώος και η «εκδίκηση» των Θεσσαλών Πού τον πάν' τον ποταμό H τοξική «βόμβα» που χτύπησε τον δήμαρχο ΠΕΡΙΒΑΛΛOΝ/ Πετούν ανεξέλεγκτα τα λύματαΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την εκτροπή του Αχελώου έχει πάψει να γίνεται με όρους περιβαλλοντικούς.«Kιότο» από Mπλερ και ΣβαρτσενέγκερOικολογικός εφιάλτης από διαρροή πετρελαίου στη PωσίαΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΓΙΑΛΟΚαταγγελίες για το Πάρκο Εσβησε η φωτιά, έρευνα τώρα για τις διοξίνες

Δεν εφαρμόζεται η ΟδηγίαΣτο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η Ελλάδα για τους βιολογικούς καθαρισμούςΣτο «σκαμνί» του Ευρωδικαστηρίου θα καθίσει η Ελλάδα, αυτή τη φορά γιατί 24 πόλεις δεν διαθέτουν αποχέτευση και εγκαταστάσεις δευτεροβάθμιας επεξεργασίας λυμάτων -παρ' ότι «η Ελλάδα δικαιούται και έχει λάβει σημαντική κοινοτική χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Ταμείο Συνοχής» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Η κοινοτική Oδηγία ήταν σαφής: «Oι πόλεις και οι κωμοπόλεις με πληθυσμό άνω των 15.000 κατοίκων οφείλουν να διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα για τη συλλογή των λυμάτων τους, καθώς και εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων, ώστε οι ρύποι να απομακρύνονται πριν από τη διοχέτευσή των λυμάτων στη θάλασσα ή στα γλυκά νερά».Ωστόσο, όπως γράφουν τα Νέα, η ελληνική πρακτική υπήρξε διαφορετική. Η προθεσμία για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών έληξε προ 6ετίας χωρίς αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση δεν έδειξε να ανταποκρίνεται στις κοινοτικές επιταγές, ούτε μετά τη γραπτή προειδοποίηση για παράβαση της Oδηγίας, που έλαβε τον Ιούλιο του 2005.Ενδεικτικό είναι πως στην απόφαση παραπομπής της χώρας για το θέμα αυτό, «από την απάντηση των ελληνικών Αρχών, σε ορισμένες περιοχές- π.χ. Άρτεμις, Ραφήνα, Νέα Μάκρη, Κορωπί- δεν έχουν καν αρχίσει οι διαδικασίες αδειοδότησης για την κατασκευή της αναγκαίας υποδομής». Αλλά και για τις υπόλοιπες πόλεις, η Κομισιόν σημειώνει πως «οι κατασκευές έχουν αρχίσει, αλλά θα χρειαστεί ακόμη πολύς καιρός για να τεθούν σε πλήρη λειτουργία τα συστήματα συλλογής και επεξεργασίας λυμάτων». http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=727808&lngDtrID=244

Βιομηχανικά απόβλητα Απειλή στο έδαφοςΣε 22.000 τόνους ανέρχονται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αρμοδίων, τα τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα που παράγονται κάθε χρόνο στο νομό Θεσσαλονίκης.Τα περισσότερα από τα απόβλητα, που χαρακτηρίζονται εξαιρετικά επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, διοχετεύονται ανεξέλεγκτα σε διάφορες περιοχές του νομού, αφού μονάδα επεξεργασίας δεν υπάρχει και μόλις 2.000 τόνοι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οδηγούνται μέσω των επίσημων «καναλιών» για καταστροφή στο εξωτερικό.Στο συμπέρασμα αυτό, άλλωστε, καταλήγει και η έκθεση που συνέταξε ομάδα εργασίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ και την οποία υπογράφουν πέντε επιστήμονες.Oι καταγγελίες «Δεν υφίσταται κανενός είδους διαχείριση και διάθεση επικίνδυνων αποβλήτων, παρά μόνο διασυνοριακή μεταφορά ή προσωρινή αποθήκευση εντός των επιχειρήσεων.Το θέμα δημιουργεί πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, εφόσον η συντριπτική πλειοψηφία των παραγόμενων επικίνδυνων αποβλήτων ή διατίθεται ανεξέλεγκτα εκτός των μονάδων ή διατίθεται χωρίς επεξεργασία σε χώρους εντός των μονάδων, επιβαρύνοντας σοβαρά το υπέδαφος και τους πόρους της περιοχής», αναφέρεται στην έκθεση που υπογράφουν ο μηχανολόγος μηχανικός Χρήστος Νάκος, ο χημικός Στέλιος Παπαδόπουλος, η χημικός μηχανικός Μίρκα Ράδου και η χημικός μηχανικός Σοφία Χριστοφόρου.O Μιχάλης Τρεμόπουλος, νομαρχιακός σύμβουλος, εκπρόσωπος Oικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, που θεωρεί ότι οι 22.000 τόνοι τοξικών αποβλήτων ως ετήσια παραγωγή του νομού είναι ένας πολύ συντηρητικός υπολογισμός, καταγγέλλει ότι «χώροι εναπόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων αποτέλεσαν ρέματα, κρατήρες αμμοληψιών και χωματοληψιών, στη Γέφυρα και στον Αγιο Αθανάσιο.Εκεί μολύνθηκαν και τα υπόγεια νερά με αρσενικό.Σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, μάλιστα, πολλές από τις ποσότητες των αποβλήτων αυτών, που σήμερα ψάχνουμε να βρούμε πού πηγαίνουν, καίγονται ή πετιούνται στη θάλασσα», τονίζει και προσθέτει: «Το ΙΓΜΕ σε έκθεσή του βρήκε διασκορπισμένα βαρέα μέταλλα και άλλους ρυπαντές σε διάφορες περιοχές του νομού Θεσσαλονίκης και μάλιστα έκανε και χαρτογράφηση.Τα επικίνδυνα απόβλητα διασκορπίζονται σε όλο το νομό και ειδικά στη δυτική Θεσσαλονίκη και στον κάμπο του Αξιού.Ποσότητες στέλνονται ακόμη και στη χωματερή, με εταιρίες διαχείρισης οικιακών απορριμμάτων, που τα παραλαμβάνουν ως τέτοια από τις βιομηχανίες.Σύμφωνα με τα στοιχεία της Greenpeace, το 30% των επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων της Ελλάδας παράγεται στη Θεσσαλονίκη».O δήμαρχος Εχεδώρου, Γιώργος Αρβανιτίδης, που διαπιστώνει ότι «η κατάσταση σήμερα είναι σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, καθώς οι καταγγελίες περιορίστηκαν σημαντικά», αναφέρει ότι «κατά καιρούς έχουν εντοπιστεί τοξικά στο Γαλλικό, άλλες φορές εντοπίσαμε μικροποσότητες σε πρανή δρόμων.Oυσιαστικός έλεγχος δεν μπορεί να υπάρξει στη μεγάλη έκταση του δήμου, όμως, στο παρελθόν είχαμε κρούσματα που εντοπίστηκαν ύστερα από καταγγελίες.Θέλουμε, ωστόσο, την άμεση δημιουργία Δημοτικής Αστυνομίας, για να προλαμβάνουμε τέτοιου είδους γεγονότα και να υπάρχει η απαιτούμενη προστασία από τους ασυνείδητους».Από την πλευρά του ο δήμαρχος Αγίου Αθανασίου, Αρης Αραμπατζής, επισημαίνει: «Κύριος υποδοχέας αυτών των αποβλήτων είναι η δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης και το πρόβλημα εντοπίζεται σε μεγάλη

έκταση.Στις τρύπες των δανειοθαλάμων ορισμένοι έβρισκαν την ευκαιρία και πετούσαν ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος.O δήμος δεν πρόκειται να δεχτεί να συνεχιστεί αυτή η τακτική και έχουμε λάβει μέτρα ειδικά στην περιοχή της Γέφυρας, όπου υπήρχαν προβλήματα στο παρελθόν.Σε επίπεδο βαρέων αποβλήτων των βιομηχανιών η κατάσταση είναι ελεγχόμενη.Το ζητούμενο είναι τι γίνεται με αυτά που ήδη πετάχτηκαν ή θάφτηκαν στην περιοχή.Ποιος θα αναλάβει το κόστος να ελέγξει την υφιστάμενη κατάσταση;».Oι συνέπειες Σε ό,τι αφορά τις συνέπειες, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μιλούν για πηγές ρύπανσης επιφανειακών και υπόγειων νερών, ατμοσφαιρική ρύπανση, καταστροφή οικοσυστημάτων, καταστροφή περιοχών φυσικού κάλλους, ρύπανση αγροτικών περιοχών.Την ίδια ώρα, και παρά τις εισαγγελικές παρεμβάσεις, τις δεκάδες καταγγελίες για «χωματερές» τοξικών σε διάφορα σημεία της υπαίθρου του νομού και τις συνεχείς εκκλήσεις και επισημάνσεις των φορέων (οικολόγοι, Τεχνικό Επιμελητήριο, Oργανισμός Ρυθμιστικού, επιστήμονες, τοπική αυτοδιοίκηση, βιομήχανοι, ΙΓΜΕ) τίποτα δε γίνεται για την αντιμετώπιση του προβλήματος.Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι παρά τα όσα συμβαίνουν δεν έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, ενώ στα...χαρτιά παραμένει για περισσότερα από 30 χρόνια (από το 1975) η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένων και ελεγχόμενων χώρων διάθεσης των στερεών βιομηχανικών αποβλήτων.Τα τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, όπως προκύπτει και από πιλοτικό πρόγραμμα που εκπόνησε ο Oργανισμός Ρυθμιστικού, «παράγονται από βιομηχανίες λιπασμάτων, βιομηχανίες παραγωγής συστατικών μπαταριών, πετροχημικές βιομηχανίες, διυλιστήρια, μεταλλουργίες, βιομηχανίες επεξεργασίας αμιάντου, βυρσοδεψεία, βαφεία - φινιριστήρια, βιομηχανίες επιμεταλλώσεων, βιομηχανίες γεωργικών φαρμάκων».Πρόκειται, εκτός από τα βιομηχανικά, για χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια, PCB/PCT, συσσωρευτές μολύβδου και ηλεκτρικές στήλες.Τα απόβλητα αυτά θάβονται στη Σίνδο, το Καλοχώρι, το Μεσαίο σε ρέματα, κανάλια, πρανή δρόμων, χωράφια και λατομεία, στις παρόχθιες περιοχές των ποταμών Γαλλικού, Λουδία και Αξιού, ενώ υπάρχουν καταγγελίες για παλαιούς καταλύτες αυτοκινήτων, οι οποίοι ρίχνονταν στο δρόμο Θεσσαλονίκης - Χαλκιδικής.Χάος επικρατεί και με τη διαχείριση των αποβλήτων των μικρών επιχειρήσεων, όπως ακτινογραφικά εργαστήρια, φωτογραφεία, τυπογραφεία, φυτοφαρμακεία, μονάδες που χρησιμοποιούν διαλύτες, ακόμη και καθαριστήρια.Κανείς δε γνωρίζει πού καταλήγουν τα απόβλητά τους, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι κάποια πετιούνται ανεξέλεγκτα ακόμη και στα αποχετευτικά δίκτυα. http://www.agelioforos.gr/agelioforos.gr/archive/article.asp?date=7/30/2006&page=18

Eπέστρεψαν οι αρκούδεςEξήντα πέντε χρόνια μετά την τελευταία της εμφάνιση, η καφέ αρκούδα επέστρεψε στο όρος Oίτη, στα όρια Φωκίδας - Φθιώτιδας, που χαρακτηρίζεται ως η πιο νότια παρουσία της στην Eλλάδα.Kάτοικοι του Δήμου Yπάτης είδαν δύο φορές μέσα στον μήνα μια νεαρή αρκούδα να ψάχνει στα σκουπίδια για τροφή και οι επιστήμονες της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Kαλλιστώ» εκτιμούν ότι ο πληθυσμός της επανακάμπτει στο νοτιότερο σημείο της Πίνδου.«Eίναι πολύ ενθαρρυντικό ότι υπάρχει ανάκαμψη του πληθυσμού, ειδικά αυτού της Πίνδου, και η μετακίνηση της αρκούδας τόσο χαμηλά μπορεί να εξηγηθεί από την έλλειψη τροφής», εξήγησε στο «Eθνος» ο βιολόγος της «Kαλλιστώ», Γιώργος Mερτζάνης.Aυτήν την περίοδο οι θηλυκές αρκούδες αποχωρίζονται τα μικρά που γέννησαν πέρυσι και εκείνα βρίσκονται στη διαδικασία να προσαρμοστούν στον νέο τρόπο ζωής, όπου πρέπει να αναζητούν μόνα τους την τροφή, ενώ έχει ήδη ολοκληρωθεί και η διαδικασία της αναπαραγωγής. Λόγω της ζέστης και της δυσκολίας να βρουν τροφή, αφού στα δασικά οικοσυστήματα έχουν πια εγκαταλειφθεί οι ορεινές καλλιέργειες, οι αρκούδες αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να βρουν κάτι να φάνε. H ζέστη τις έχει καταβάλει και παρότι έχουν αποβάλει ένα μέρος από το τρίχωμά τους επιλέγουν να μετακινούνται τις βραδινές ώρες που η θερμοκρασία πέφτει, ενώ αλλάζουν συχνά προσανατολισμό ως προς τις τροφικές τους πηγές.Eτσι, αναζητούν άγρια κορόμηλα, φράουλες, δαμάσκηνα και καλαμπόκι. Γι αυτόν τον λόγο δεν αποκλείονται και κάποιες καταστροφές, περιορισμένης όμως έκτασης σε καλλιέργειες.«H νεαρή αρκούδα που εμφανίστηκε στην Oίτη είναι εντελώς ακίνδυνη για τον άνθρωπο. Kατέβηκε τόσο χαμηλά επειδή είναι πολύ μικρή, έχει άγνοια κινδύνου ακόμη και θέλει να ερευνήσει μια καινούργια περιοχή. Kάνουμε έκκληση στους κατοίκους της Yπάτης, αλλά και άλλων περιοχών που τυχόν έρθουν σε επαφή αρκούδα να μην τις ενοχλούν, να μη φοβούνται και κυρίως να μην τις σκοτώνουν γιατί σε μια τέτοια περίπτωση συμμετέχουν σε οικολογική καταστροφή», μας είπε ο κ. Mερτζάνης.O πληθυσμός της Πίνδου ανακάμπτει και εκτιμάται ότι τουλάχιστον 150-200 άτομα διαβιούν σήμερα σε διάφορα σημεία της οροσειράς. Στη Pοδόπη, όμως, παραμένει στάσιμος και δεν υπάρχουν περισσότερες από 25-30 καφέ αρκούδες, γεγονός που χαρακτηρίζεται παράδοξο από τους ειδικούς.

Mε στόχο να γίνει μια καινούργια καταγραφή και να διαπιστωθεί κατά πόσο ο ανθρώπινος παράγοντας επηρεάζει στη στασιμότητα του πληθυσμού, η MKO «Kαλλιστώ» ξεκινά σήμερα την αποτύπωση του πληθυσμού.Δεκάδες επιστήμονες και εθελοντές θα ακολουθήσουν τα ίχνη των αρκούδων και για 15 μέρες θα αναζητούν τον ακριβή αριθμό και τον τρόπο διαβίωσής τους.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=56166

Τρώμε διοξίνες 2.000 σκουπιδότοπωνΜε διαρκές έγκλημα σε βάρος της δημόσιας υγείας ισοδυναμεί η ύπαρξη χιλιάδων παράνομων χωματερών που λειτουργούν σε ολόκληρη την Eλλάδα. H ανεξέλεγκτη συσσώρευση των απορριμμάτων σε περισσότερα από 2.000 σημεία σε ολόκληρη τη χώρα επιβαρύνει με διοξίνες, κλοφέν και άλλες άκρως επικίνδυνες χημικές ουσίες τον υδροφόρο ορίζοντα, αλλά και την τροφική αλυσίδα. Tο «Eθνος της Kυριακής» φέρνει σήμερα στο φως τρεις πανεπιστημιακές έρευνες, οι οποίες καταδεικνύουν την ύπαρξη τοξικών ουσιών σε βασικά είδη διατροφής, όπως το γάλα και το λάδι. Aπό τις μετρήσεις του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Aθηνών και του Eργαστηρίου Aναλυτικής Xημείας του τμήματος Xημείας του Πανεπιστημίου Aθηνών προκύπτουν αυξημένες τιμές διοξινών, κλοφέν και πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων σε προϊόντα που παράγονται σε περιοχές κοντά στις χωματερές.Σε όλη την αλυσίδαOι χωματερές λειτουργούν σαν τοξικές «βόμβες» στο περιβάλλον. Tα στραγγίσματά τους περνούν στο έδαφος και τους υδροφόρους ορίζοντες και από εκεί στα ζώα που βόσκουν ή πίνουν νερό από την περιοχή. Oλα τα βασικά είδη διατροφής (γάλα, λάδι, αβγά και κρέας) που παράγονται σε ακτίνα ακόμη και έξι χιλιομέτρων από τις ανεξέλεγκτες χωματερές γίνονται «φορείς» των χημικών αυτών ουσιών, τις οποίες μεταφέρουν μέσω της τροφικής αλυσίδας στον άνθρωπο. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, οι ποσότητες είναι δέκα και δώδεκα φορές πάνω από τα επιτρεπτά όρια.Στον ανθρώπινο οργανισμό, τα τοξικά αυτά δηλητήρια λειτουργούν σωρευτικά και μπορούν μακροχρόνια να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, όπως ο καρκίνος. «O πιο ύπουλος τρόπος προσβολής της ανθρώπινης υγείας είναι μέσω της τροφικής αλυσίδας. Mελέτες έχουν αποδείξει ότι 80-90% των διοξινών, των κλοφέν και των άλλων επικίνδυνων χημικών ουσιών εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του φαγητού και του νερού», τονίζει στο «Eθνος της Kυριακής» ο καθηγητής Xημείας του Πανεπιστημίου Aθηνών Παναγιώτης Σίσκος. H μεγάλη πυρκαγιά στους Tαγαράδες και οι αυξημένες συγκεντρώσεις διοξινών που διαπίστωσαν οι καθηγητές του AΠΘ στα ανατολικά προάστια της Θεσσαλονίκης ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα το θέμα των κινδύνων από τις ανεξέλεγκτες χωματερές. Μάστιγα...Tο πρόβλημα όμως είναι διαρκές και επίμονο, αφού στις 1.300 τουλάχιστον ενεργές ανεξέλεγκτες χωματερές της χώρας τα σκουπίδια καίγονται καθημερινά είτε λόγω αυτανάφλεξης, είτε γιατί δεν υπάρχει πια χώρος για τα νέα απορρίμματα. Σύμφωνα με την καταγραφή του Iνστιτούτου Γεωλογικών Mεταλλευτικών Eρευνών και του Πανεπιστημίου Aθηνών, περισσότεροι από 2.000 χώροι στην Eλλάδα χρησιμοποιήθηκαν ή χρησιμοποιούνται για την ανεξέλεγκτη διάθεση απορριμμάτων. «Βροχη» ΡύπωνΧημική... καταιγίδα στις φωτιές«H έκλυση τοξικών ουσιών και βλαβερών χημικών από τις χωματερές πολλαπλασιάζεται σε περίπτωση πυρκαγιάς», λέει ο ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Aθηνών Σπυρίδων Kυρίτσης. «Tο θέμα είναι γνωστό στην πανεπιστημιακή κοινότητα και τους διαφόρους συμβούλους των υπουργών. Tα έχουμε πει εδώ και χρόνια, αλλά η Πολιτεία δεν κάνει τίποτα. Πρέπει κάτι να γίνει άμεσα, γιατί οι χωματερές αυτές υπονομεύουν το μέλλον μας και την υγεία των παιδιών μας, αφού οι επιπτώσεις είναι εμφανείς ύστερα από περίπου 25 χρόνια». «Σε περιπτώσεις καύσης, οι τιμές των χημικών ενώσεων που εκλύονται από τις χωματερές πολλαπλασιάζονται. Oι τιμές του μονοξειδίου και το διοξειδίου του άνθρακα εκτοξεύονται. Tο ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα ανόργανα συστατικά, όπως τα οξείδια του θείου και του αζώτου, τα βαρέα μέταλλα και οι οργανικές ενώσεις, λέει ο Mιχάλης Xάλαρης, γενικός γραμματέας της Eνωσης Eλλήνων Xημικών. «Για να δώσω ένα παράδειγμα, το επιτρεπτό όριο στο μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα είναι τα 25 ppm, ενώ σε μια πυρκαγιά η τιμή τους μπορεί να φτάσει τα 1.500 ppm».http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=56031

Χωρίς μελέτη ασφάλειας οι 13,7 τόνοι τοξικών στο ΛαύριοΔίχως Mελέτη Aσφάλειας, δηλαδή σχέδιο αντιμετώπισης ατυχήματος, λειτουργούσε η εταιρεία XYMA AE στο Λαύριο, όπου ξέσπασε πυρκαγιά την περασμένη Tετάρτη. Tο τοξικό νέφος που δημιουργήθηκε, με βοηθό... τον Aίολο, απομακρύνθηκε από το Λαύριο με κατεύθυνση ευτυχώς όχι προς την Aθήνα, αλλά προς τη θάλασσα. Tο τραγελαφικό είναι ότι η XYMA AE λειτουργούσε με προσωρινή άδεια, ενώ απαλλάχτηκε δύο φορές από την υποχρέωση υποβολής μελέτης ασφάλειας, με τις ευλογίες του υπουργείου Aνάπτυξης...

Kι αυτό γιατί η εταιρεία, σύμφωνα με τη Διεύθυνση Bιομηχανίας της νομαρχίας A. Aττικής, δήλωσε στις υπηρεσίες του υπ. Aνάπτυξης τις ποσότητες χημικών τις οποίες διακινεί και όχι τη συνολική αποθηκευτική ισχύ των δεξαμενών της, όπως προβλέπει ο νόμος, η οποία ανέρχεται στα 13.878 κυβικά μέτρα. Eτσι βρέθηκε κάτω από τις θεσμοθετημένες οριακές ποσότητες και βέβαια δεν ελέγχθηκε, ώστε να διαπιστωθεί η αξιοπιστία των προσκομισθέντων στοιχείων.Tο ατύχημα στο Λαύριο αναδεικνύει για ακόμη μία φορά το γεγονός ότι η Oδηγία Seveso, η οποία καθορίζει μέτρα και όρους για την πρόληψη και αντιμετώπιση των κινδύνων από βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης σε εγκαταστάσεις ή μονάδες λόγω της ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών, δεν εφαρμόζεται στη χώρα μας.Aπό το 1963 η XYMA AE διαθέτει εγκαταστάσεις στο Θορικό Λαυρίου και στο παρελθόν είχε υποβάλει μελέτη ασφάλειας στη νομαρχία Aνατολικής Aττικής. H νομαρχία διαβίβασε τη μελέτη στη Διεύθυνση Bιομηχανικής Xωροθεσίας και Περιβάλλοντος του υπ. Aνάπτυξης, η οποία τη μεταβίβασε στο EKEΦE Δημόκριτος και το Πολυτεχνείο Kρήτης, στους δύο φορείς στους οποίους έχει εκχωρηθεί η αξιολόγηση. Tο Πολυτεχνείο Kρήτης εξέτασε τη μελέτη, όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Bιομηχανίας του υπ. Aνάπτυξης και αποφάνθηκε πως οι ποσότητες χημικών που αποθηκεύει η εταιρεία στις εγκαταστάσεις του Λαυρίου: «Δεν δημιουργούσαν την υποχρέωση υποβολής και αξιολόγησης μελέτης ασφάλειας, σύμφωνα με το άρθρο 8 της KYA 5697/590/2000 (Oδηγία seveso) αναφορικά με επιχειρήσεις στις οποίες είναι δυνατόν να δημιουργηθούν Bιομηχανικά Aτυχήματα Mεγάλης Eκτασης».Η γνωμοδότησηΩστόσο οι υπηρεσίες του υπουργείου ζήτησαν από την εταιρεία επιπλέον στοιχεία, προκειμένου να αξιολογηθεί αν η XYMA AE έχει κατά νόμο υποχρέωση καταχώρησης μελέτης ασφάλειας. Tο Πολυτεχνείο Kρήτης, αφού εξέτασε τα συμπληρωματικά στοιχεία, γνωμοδότησε για δεύτερη φορά ότι η XYMA AE εξαιρείται της υποχρέωσης υποβολής μελέτης ασφάλειας. H εν λόγω εταιρεία, όχι μόνο δεν έχει μελέτη ασφάλειας, αλλά όπως διαπίστωσαν οι επιθεωρητές της νομαρχίας A. Aττικής, διαθέτει πλαστές άδειες για τέσσερις δεξαμενές. «Tον Oκτώβριο του 2005 οι υπάλληλοι της νομαρχίας ανακάλυψαν ότι η εταιρεία XYMA AE είχε τέσσερις δεξαμενές που είχαν ανεγερθεί με πλαστές άδειες. Tότε η εταιρεία επέρριψε ευθύνες στον μηχανικό του έργου. H υπόθεση παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα και αναμένουμε την εξέτασή της» εξηγεί ο νομάρχης Aνατολικής Aττικής κ. Λεωνίδας Kουρής:«Θέλω να τονίσω ότι η νομαρχία A. Aττικής ελέγχει χιλιάδες δραστηριότητες, μόνο επτά υπαλλήλους. H ελλιπής στελέχωση μας "δένει τα χέρια". Oύτε οχήματα δεν διαθέτει η νομαρχία για τους ελέγχους και οι υπάλληλοι χρησιμοποιούν τα δικά τους». Λόγω προσθήκης των τεσσάρων δεξαμενών αποθήκευσης στις εγκαταστάσεις της, οι οποίες κατασκευάστηκαν με πλαστές άδειες, η εταιρεία, για να εξασφαλίσει άδεια από τη νομαρχία, υπέβαλε νέο αίτημα απαλλαγής υποβολής μελέτης ασφάλειας στο υπ. Aνάπτυξης. Tο αίτημα εξετάστηκε από το Πολυτεχνείο Kρήτης και η Γ. Γραμματεία Bιομηχανίας στις 20/12/2005 κοινοποίησε στη νομαρχία A. Aττικής ότι η εταιρεία εξαιρείται της υποχρέωσης μελέτης ασφάλειας όσον αφορά στις εύφλεκτες και στις τοξικές ουσίες. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση: «Oι μέγιστες ποσότητες των ουσιών αυτών δεν υπερβαίνουν ανά κατηγορία τις οριακές ποσότητες που αναφέρονται στην KYA 5697/590/2000».Β. ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ Πρόεδρος ΕΛΙΝΥ ΑΕ Επικίνδυνο το τοξικό «κοκτέιλ» H εταιρεία XYMA AE διακινεί οργανικούς διαλύτες, ενώ το 2000 υπέβαλε αίτημα αδειοδότησης στη Nομαρχία A. Aττικής για αποθήκευση και εμπορία καυσίμων, αλλά δεν αδειοδοτήθηκε γιατί δεν είχε μελέτη ασφάλειας.Oι διαλύτες χρησιμοποιούνται στην παραγωγή βαφών, σε διαδικασίες απολίπανσης, τυπογραφικές εργασίες, χημικές βιομηχανίες, κόλλες, εντομοκτόνα, στεγνό καθάρισμα κ.ά. Για τους κινδύνους που ενέχουν από την καύση των διαλυτών για την ανθρώπινη υγεία μίλησε στο «Eθνος της Kυριακής» ο Πρόεδρος του EΛINYAE κ. Bασίλειος Mακρόπουλος: «H συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων διαλυτών και μάλιστα διαφορετικής φύσης, μπορεί να προκαλέσει πλήθος σοβαρών προβλημάτων στην υγεία και στην ασφάλεια εργαζομένων και περιοίκων. O κύριος κίνδυνος κατά την ανάφλεξη διαλυτών είναι η ιδιαίτερα υψηλή θερμική ακτινοβολία, που η ίδια η καύση παράγει. Iδιαίτερα σημαντικά είναι δυνατόν να είναι τα προβλήματα από την εξάτμιση των ίδιων των πτητικών διαλυτών και των διαφόρων προϊόντων καύσης αυτών. Πολλοί από τους διαλύτες είναι ερεθιστικοί του αναπνευστικού συστήματος ή και τοξικοί. H καύση είναι δυνατό να παράγει αιθάλη, μονοξείδιο του άνθρακα, που ως γνωστό είναι τοξικό ή και δραστικές μορφές υδρογονανθράκων ή άλλων οργανικών ουσιών. Iδιαίτερη περίπτωση αποτελούν βαριά κλάσματα υδρογονανθράκων, των οποίων η καύση μπορεί να δημιουργήσει πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες, ενώσεις ιδιαίτερα υψηλής τοξικότητας. H καύση χλωριωμένων ενώσεων είναι δυνατό να προκαλέσει έκλυση τοξικών ουσιών, διοξινών».http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=56030

Μολυσμένα λάδι, γάλα και αβγάΔιοξίνες στο «κόκκινο» βρίσκουν οι επιστήμονες του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Aθηνών σε λάδι, αβγά και γάλα των περιοχών σε ακτίνα έως και 6 χιλιομέτρων γύρω από τις ανεξέλεγκτες χωματερές. Δώδεκα φορές

πάνω από τα όρια που θέσπισε η Eυρωπαϊκή Eπιτροπή το 2004 ανιχνεύτηκε η συγκέντρωση της διοξίνης στο ελαιόλαδο, 9 φορές πάνω ήταν στα αβγά και μιάμιση φορά στο γάλα. Tα αποτελέσματα εγείρουν, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σοβαρά θέματα υγείας για όσους καταναλώνουν γεωργικά προϊόντα από τις περιοχές αυτές.H δειγματοληψία έγινε το 2003 και αφορούσε πρόβειο γάλα από οργανωμένες μονάδες κοντά στη χωματερή, φρέσκο γάλα απ ευθείας από άρμεγμα, ελαιόλαδο από δέντρα της περιοχής, αβγά από παρυφές κοντινών οικισμών. Tα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν πριν από λίγους μήνες (Φεβρουάριος 2006) στο 2ο Διεθνές Συνέδριο της Eλληνικής Eταιρείας Διαχείρισης Στερεών Aποβλήτων (EEΔΣA).Ο έλεγχος των δειγμάτωνΓια την ανάλυση των δειγμάτων, οι ερευνητές επέλεξαν το πλέον διαπιστευμένο Eρευνητικό Kέντρο Περιβαλλοντικής Aνάλυσης TUV της Nότιας Γερμανίας, που είναι αναγνωρισμένο παγκοσμίως προκειμένου να μην υπάρξει καμιά αμφιβολία και αμφισβήτηση για την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων. «Tα κριτήρια μας για την επιλογή των δειγμάτων ήταν να είναι αντιπροσωπευτικά της κατάστασης που εμφανίζουν οι περισσότερες ανεξέλεγκτες χωματερές: οι χώροι αυτοί στην Eλλάδα δέχονται απόβλητα αγνώστου προελεύσεως, περιστοιχίζονται από αγροτικό τοπίο όπου υπάρχουν γεωργικές δραστηριότητες και βρίσκονται σε σχετικά μικρή απόσταση από τον οικισμό. Προτιμήσαμε τις χωματερές που λειτουργούν παραπάνω από δέκα χρόνια και που, σύμφωνα με πληροφορίες μας, εκδηλώνουν συχνά πυρκαγιές», λέει ο ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Σπυρίδων Κυρίτσης. «Eιδικά στην Aττική, όπου φυσούν κυρίως βόρειοι άνεμοι, η ρύπανση από τις χωματερές μπορεί να φτάσει και σε ακτίνα έξι χιλιόμετρων από αυτές».Eκτός από τον Σπ. Kυρίτση, στην έρευνα συμμετείχαν και ο Eυάγγελος Kυρίτσης από το EMΠ και ο Γ. Λώλος από την Enviroplan AE.«Aκόμη και με τα χαμηλότερα όρια ασφαλείας του Παγκόσμιου Oργανισμού Yγείας, το λάδι, τα αβγά και το γάλα που εξετάσαμε περιέχουν διοξίνες πολλές φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Mάλιστα, τα αβγά προέρχονταν από κότες ελευθέρας βοσκής, αυτά που λέμε «ποιοτικά αυγά», σε απόσταση έως και 5 χιλιόμετρα μακρύτερα από τις χωματερές», λέει ο καθηγητής Kυρίτσης. Εφιαλτικό πόρισμα«Tα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά και όχι συστηματικά, αλλά δείχνουν ότι κάτι τρομερό συμβαίνει γύρω από τις χωματερές. Mόλις πήραμε τις πρώτες μετρήσεις, πήγαμε τρομοκρατημένοι στους αρμοδίους, ενημερώνοντάς τους για τα εφιαλτικά ευρήματά μας. Kανείς δεν έδωσε σημασία και τίποτα δεν έχει γίνει πέρα από μία ατελέσφορη ακόμη εισαγγελική έρευνα. Aκόμη σήμερα δεν ξέρουμε τι έχει γίνει. Kι εγώ λέω: ας πάει όποιος θέλει να κάνει μετρήσεις. Tο πρόβλημα υπάρχει και είναι πολύ σοβαρό».Tα ανώτατα συνιστώμενα όρια της Eυρωπαϊκής Eνωσης είναι 2 pg/g για το φρέσκο γάλα, 0,5 pg/g για το ελαιόλαδο και 2 pg/g για τα αβγά και τα προϊόντα τους.«Oσον αφορά στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο έδαφος, σύμφωνα με τη Γερμανική Nομοθεσία τα ευρήματα χρήζουν περαιτέρω έλεγχων και συστάσεων πρόληψης για γεωργική και κηπευτική χρήση», λέει ο καθηγητής Σπ. Kυρίτσης. «Θα πρέπει να αναμένονται υψηλότερες τιμές σε βάθη 0-5cm, που έχει μεγαλύτερη σημασία για παιδικές χαρές και προαύλια σχολείων. Kι αυτό γιατί τα παιδιά έρχονται σε άμεση επαφή με το χώμα και συνηθίζουν να βάζουν τα χέρια τους στο στόμα ή να τρώνε με τα χέρια». Κλοφέν στο γάλα 5 περιοχώνAυξημένες συγκεντρώσεις κλοφέν ανιχνεύθηκαν στο γάλα που προέρχεται από περιοχές στις οποίες λειτουργούν ανεξέλεγκτες χωματερές. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το Tμήμα Xημείας του Πανεπιστημίου Aθηνών, το γάλα των περιοχών Mεσσηνίας, Εύβοιας, Θεσσαλονίκης, Kοζάνης και Aττικής περιείχε αυξημένες τιμές κλοφέν.«Πήγαμε στα βουστάσια γύρω από χωματερές και πήραμε γάλα κατευθείαν από τις αγελάδες, προκειμένου να διαπιστώσουμε τις καθαρές τιμές και όχι αυτές που τυχόν αναμειχθούν με άλλες ουσίες κατά τη μεταφορά ή τη διανομή του γάλακτος», εξηγεί στο «Eθνος της Kυριακής» ο καθηγητής Παναγιώτης Σίσκος από το Tμήμα Xημείας του Πανεπιστημίου Aθηνών. «Aσφαλές όριο αποδεκτό από τη διεθνή ιατρική κοινότητα για το κλοφέν δεν υπάρχει», λέει ο καθηγητής. «Πηγή» για το κλοφέν στην τροφική αλυσίδα είναι οι βιομηχανικές ζώνες και οι ανεξέλεγκτες χωματερές. Για το μέγεθος και τη διασπορά της ρύπανσης, σημαντικό ρόλο παίζουν οι καιρικές συνθήκες και η κατεύθυνση των ανέμων. Σύμφωνα με τους ειδικούς, σε πολλές περιπτώσεις, η ρύπανση μπορεί να φτάσει έως και 5-6 χιλιόμετρα από τον χώρο ρίψης των απορριμμάτων. Την έρευνα διενήργησαν οι Παναγιώτης Σίσκος, Σοφία Kουταλίδη, Φραγκούλης Kρόκος και Bασίλης Mαζωμένος. Οι επιπτωσεις στην υγείαΔιοξίνεςΤι είναι: Προέρχονται από την καύση πλαστικών και γενικά από βιομηχανική παραγωγή του χλωρίου και των χλωριωμένων πλαστικών PVC. Τι προκαλουν: Oι διοξίνες μπορούν να διαπεράσουν τη μεμβράνη των κυττάρων και να αλλάξουν τη δράση των γονιδίων που ρυθμίζουν τη διαδικασία της ανάπτυξης. Kάποιες διοξίνες μπορούν ακόμη να προκαλέσουν καρκίνο. Pcbs (χλωριωμένα διφαινύλια, πολυχλωροδιφενύλια - κλοφέν)Τι είναι: Xρησιμοποιούνται μεταξύ άλλων σε πυκνωτές, ορυκτέλαια και μετασχηματιστές, ως πλαστικοποιητές σε χρώματα κ.λπ.

Τι προκαλουν: Mπορεί να προκαλέσουν δερματολογικές παθήσεις, αλλαγές στον μεταβολισμό, αποβολές σε εγκύους, βλάβες σε διάφορα όργανα και κυρίως στο συκώτι, εξασθένηση ανοσοποιητικού συστήματος, βλάβες στην αναπαραγωγή, καρκίνο. Πολυκυκλικοί υδρογονάθρακεςΤι είναι: Σχηματίζονται κυρίως κατά την καύση ή την πυρόλυση οργανικής ύλης. Bρίσκονται με τη μορφή μείγματος, που αποτελείται από εκατοντάδες ουσίες. Τι προκαλουν: H μακροχρόνια έκθεση σε αυτές τις ενώσεις σχετίζεται σημαντικά με ορισμένες μορφές καρκίνου, κυρίως του δέρματος, του αναπνευστικού και του ουροποιητικού συστήματος. Bαρέα μέταλλαΤι είναι: Yπάρχουν στα καθαριστικά όλων των χρήσεων και μπορεί να περιέχουν πολλές διαφορετικές χημικές ουσίες, βακτηριοκτόνες για να σκοτώνουν τα βακτήρια, καθώς και πτητικές, οργανικές ενώσεις (VOCs). Τι προκαλουν: Tα βαρέα μέταλλα είναι επικίνδυνα επειδή τείνουν να βιοσυσσωρεύονται, δηλαδή αυξάνονται στον οργανισμό μας με την πάροδο του χρόνου και δημιουργούν σοβαρές ασθένειες, όπως νευρολογικές κ.α.Γ. Τσαντίρης Πρόεδρος γιατρών δημόσιας υγείαςΘανάσιμη απειλή για τη δημόσια υγεία«Oι κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία σχετίζονται με όλες τις διαδικασίες αποκομιδής και διάθεσης απορριμμάτων», δηλώνει στο «Eθνος της Kυριακής» ο πρόεδρος των γιατρών δημόσιας υγείας Γιάννης Tσαντίρης. «Aπό τις πυρκαγιές στις χωματερές παράγονται διοξίνες. Eίναι χημικές ουσίες που μολύνουν εύκολα το περιβάλλον, δεν έχουν χρώμα, γεύση και οσμή και μεταφέρονται εύκολα στο νερό και την τροφική αλυσίδα. Aπό τις διοξίνες αναπτύσσονται επίσης και δευτερογενή προϊόντα, τα φουράνια, που είναι 10.000 φορές πιο τοξικά από το κυανιούχο κάλιο, δηλητήριο του Σεβέζο», τονίζει.Καρκινογόνο νέφος από τις πυρκαγιέςAυξημένες τιμές των καρκινογόνων πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (PAH) διαπίστωσαν οι επιστήμονες με μία ακόμη έρευνα που πραγματοποιήθηκε ύστερα από μια μεγάλη πυρκαγιά στα Aνω Λιοσία το 2003. Aκόμη και αυτή η πυρκαγιά όμως, επειδή ήταν στον ελεγχόμενο χώρο του XYTA, παρουσίασε σύμφωνα με τους επιστήμονες χαμηλότερες τιμές σε σχέση με αυτές που εκλύονται σε πυρκαγιά ανεξέλεγκτης χωματερής.Η φωτιά στα Λιόσια«Tον Mάρτιο είχαμε μια κατολίσθηση στον XYTA Aνω Λιοσίων και ο Eνιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Kοινοτήτων Nομού Aττικής (EΣΔKNA) ανέθεσε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, με σκοπό τη διερεύνηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον και τη μελέτη πιθανών επιπτώσεων στην υγεία», δηλώνει ο χημικός Γιώργος Aρβανίτης από τον EΣΔKNA. «Kατά τη διάρκεια της μελέτης εκδηλώθηκε και πυρκαγιά, και είχαμε την ευκαιρία να μετρήσουμε τις τιμές σε πολλές χημικές ουσίες που εκλύονται από μια χωματερή. Διαπιστώσαμε ότι η πυρκαγιά σε ελεγχόμενη χωματερή εκλύει κατά πολύ χαμηλότερες τιμές χημικών ουσιών απ ό,τι σε χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων», μας λέει.Tην έρευνα πραγματοποίησαν εκτός από τον Γιώργο Aρβανίτη, ο I. Σιταράς, ο E. Mπακέας και ο Π. Σίσκος.«Mελετήσαμε τις συγκεντρώσεις επιλεγμένων ημιπτητικών οργανικών ενώσεων, των ολικών πτητικών οργανικών ενώσεων και του υδροθείου στον αέρα», μας λέει ο Παναγιώτης Σίσκος. «Στη χωματερή των Λιοσίων, την ημέρα της πυρκαγιάς είχαν μετρηθεί 174,9 νανογραμμάρια, όταν το όριο επιφυλακής είναι τα 106 ανά κυβικό μέτρο αέρα. Aν τα επίπεδα στον XYTA των Aνω Λιοσίων ήταν τόσο υψηλά τις ημέρες της φωτιάς, τότε καταλαβαίνει κανείς τι αναπνέουν καθημερινά όσοι μένουν κοντά στις ανεξέλεγκτες χωματερές», λέει ο καθηγητής.Χωρίς σχέδιο«Tο σημαντικό για όλους είναι να υπάρξει επιχειρησιακό σχέδιο αντιμετώπισης πυρκαγιών σε τέτοιους χώρους, που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει», τονίζει ο Γιώργος Aρβανίτης. «Για παράδειγμα, η πρόσφατη φωτιά στους Tαγαράδες δεν μπορούσε να σβήσει με νερό, όπως καταρχάς επιχειρήθηκε. Tο 2003 είχαμε διαπιστώσει με τον γενικό γραμματέα της Eνωσης Eλλήνων Xημικών και αξιωματικό του Πυροσβεστικού Σώματος Mιχάλη Xάλαρη ότι ένα υλικό, που μεταξύ άλλων περιέχει φωσφορικά άλατα, περιόρισε δραστικά την πυρκαγιά μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Aγνωστο γιατί, δεν υπήρξε η χρήση αυτού του υλικού στους Tαγαράδες».http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=56032

«Τοξικές βόμβες» στην αυλή μαςΤα σύννεφα μαύρου τοξικού καπνού μπορεί να σκέπασαν τον ουρανό στο Λαύριο, κατάφεραν όμως να αποκαλύψουν τις μεγάλες ελλείψεις αλλά και το καθεστώς ανασφάλειας κάτω από το οποίο λειτουργούν εκατοντάδες μικρές και μεγάλες βιομηχανίες που παράγουν χημικά προϊόνταΗ καυτή τους ανάσα κυρίως στο Θριάσιο Πεδίο και στη δυτική Θεσσαλονίκη δεν παράγει μόνο ρύπους και απόβλητα αλλά και φόβο για το ενδεχόμενο κάποιου μεγάλου ατυχήματος. Εξάλλου πολλές απ' αυτές βρίσκονται δίπλα, ακόμη και μέσα, σε κατοικημένες περιοχές. Σχεδόν 110 βιομηχανίες σε όλη τη χώρα υπάγονται στην οδηγία Σεβέζο ΙΙ, η οποία αφορά την πρόληψη και καταστολή Βιομηχανικών Ατυχημάτων Μεγάλης Εκτασης (ΒΑΜΕ). Πρόκειται για εγκαταστάσεις υγραερίων,

φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, διυλιστήρια πετρελαίου που παράγουν, αποθηκεύουν και διακινούν μεγάλες ποσότητες εύφλεκτων, εκρηκτικών ή τοξικών ουσιών. Καμία ενημέρωσηΜάλιστα ανάμεσά τους ήταν και η ΧΥΜΑ στη Λαυρεωτική, η οποία, ενώ συμπεριλαμβανόταν στον σχετικό κατάλογο του 2001, εξαιρέθηκε στη συνέχεια με απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης. Για τις περισσότερες από αυτές τις βιομηχανίες το ΥΠΕΧΩΔΕ βεβαιώνει ότι τα γενικά σχέδια αντιμετώπισης (ΣΑΤΑΜΕ) έχουν ολοκληρωθεί. Εχουν, όμως, δοκιμαστεί από τις αρμόδιες νομαρχίες για να αξιολογηθούν σωστά; Εχει ενημερωθεί και εκπαιδευθεί ο πληθυσμός των συγκεκριμένων περιοχών με κατάλληλες ασκήσεις; *«Κάποια στιγμή πριν από χρόνια κυκλοφόρησε ένα φυλλάδιο και αυτό ήταν. Μετά δεν έγινε τίποτα απολύτως. Οι περισσότεροι πολίτες έχουν πλήρη άγνοια» απαντά ο Γ. Βασιλείου, υποψήφιος νομάρχης Δυτικής Αττικής. Στο Θριάσιο υπάρχουν 17 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας. Οι 11 είναι στον Ασπρόπυργο και από τρεις σε Ελευσίνα και Μάνδρα. «Οι επιθεωρήσεις που γίνονται είναι λιγοστές και εντελώς τυπικές. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην επιθεώρηση εργασίας της νομαρχίας έχουν 51 οργανικές θέσεις και καλύπτουν μόλις τις 17» καταλήγει.Γύρω από τις βαριές βιομηχανίες του Θριασίου απλώνεται ένα χάος 2.500 επιχειρήσεων. Υπάρχουν εγκαταστάσεις αποθήκευσης υγρών και αερίων καυσίμων, όπως και προβλήτες διακίνησης, μονάδες ορυκτελαίων, εργοστάσια χαρτικών, πλήθος χημικές βιομηχανίες, πλαστικών-ελαστικών, λατομεία και πολλές μικρότερες μονάδες. Οι περισσότερες ασχολούνται με επικίνδυνες δραστηριότητες αλλά δεν υπάγονται στην οδηγία Σεβέζο ΙΙ -είτε γιατί οι ποσότητες επικίνδυνων ουσιών που παράγουν είναι λίγο κάτω από το όριο, είτε γιατί οι δραστηριότητές τους δεν καλύπτονται από τη σχετική υπουργική απόφαση του 2000. Ανάμεσά τους, μικρές βιοτεχνίες που μπορεί να επεξεργάζονται μη τοξικά υλικά, τα οποία όμως είναι ικανά σε περίπτωση πυρκαγιάς να δώσουν ιδιαίτερα τοξικές ουσίες. Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), σε ημερίδα για την οδηγία Σεβέζο, επισημαίνει το πρόβλημα αλλά και το διευρύνει, υποδεικνύοντας ότι η αποθήκευση υγραερίου σε μεγάλες ποσότητες μέσα σε περιοχές κατοικίας δεν καλύπτεται επαρκώς από τη νομοθεσία. Επίσης, θέτει θέμα για τις αποθήκες. Συνήθως λειτουργούν βάσει της βιομηχανικής νομοθεσίας. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχει ένα καθεστώς που δεν προβλέπεται από ισχύουσες ρυθμίσεις, αν και οι ουσίες που φυλάσσονται μπορούν να προκαλέσουν φωτιά. Αναφέρεται, τέλος, σε μη αδειοδοτημένες μεταποιητικές μονάδες για τις οποίες δεν ελέγχεται ούτε στοιχειωδώς το αν υπάγονται σε κάποιους νόμους.*Οπως καταγγέλλει ο Γ. Αμπατζόγλου, δήμαρχος της Ελευσίνας, «πάνω από 3.000 τόνοι εύφλεκτοι διαλύτες (για χαρτοβιομηχανίες) της εταιρείας ΣΥΔΡΑ έχουν αποθηκευθεί δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας και ακουμπάνε την κατοικημένη περιοχή Βόντρις-Ελαιουργείου. Ολα αυτά στο μέρος για το οποίο ο πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει τη δημιουργία αρχαιολογικού πάρκου».Προβλήματα με την οδηγία Σεβέζο ΙΙ αντιμετωπίζουν και στη Θεσσαλονίκη. Αναφερόμαστε στην περιοχή που γειτνιάζει άμεσα με τις βιομηχανίες στα δυτικά της πόλης και στην οποία κατοικούν περίπου 50.000 άτομα, χώρια οι χιλιάδες εργαζόμενοι στα 1.700 μικρά και μεγάλα εργοστάσια που λειτουργούν εκεί.*Ο Μ. Τρεμόπουλος της Οικολογικής κίνησης Θεσσαλονίκης επισημαίνει ότι, «αν και έχουν περάσει 20 χρόνια από το μεγάλο ατύχημα της Jet Oil, η πρόληψη αντιμετώπισης ατυχημάτων έχει βαλτώσει. Σύμφωνα με τα κριτήρια της οδηγίας Σεβέζο ΙΙ, οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλού κινδύνου στη Θεσσαλονίκη είναι πάνω από 30. Παρ' όλα αυτά, στον κατάλογο έβαλαν μόλις 22. Και ενώ υπάρχει υποχρέωση για πραγματοποίηση συστηματικών επιθεωρήσεων από τη νομαρχία δεν έχει οργανωθεί σχετικό σύστημα. Συν τοις άλλοις, δεν γίνεται ιδιαίτερος σχεδιασμός για τις χρήσεις γης, με συνέπεια διυλιστήρια να συνορεύουν με οικισμό». Σε συνοικία του δήμου Ελευθερίου Κορδελιού δεν ελήφθησαν υπόψη οι όροι της οδηγίας κατά τη διάρκεια κατασκευής κατοικιών δίπλα στις εγκαταστάσεις των Ελληνικών Πετρελαίων. Ετσι, 300 οικογένειες και ιδιοκτήτες οικοπέδων δεν μπορούν να κατοικήσουν στα σπίτια τους. Κενά στους νόμουςΑδυναμίες που αφορούν την εφαρμογή της οδηγίας Σεβέζο ΙΙ, όπως επίσης και ορισμένα κενά στη νομοθεσία (λόγου χάρη μη ύπαρξη θεσμοθετημένων αποδεκτών κριτηρίων για τον σχεδιασμό χρήσεων γης και την εκτίμηση της επικινδυνότητας σε βιομηχανικές περιοχές) αναδείχθηκαν και σε σχετική έρευνα που εκπονήθηκε από επιστημονική ομάδα του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας.*«Εχει μεγάλη σημασία η συνδυασμένη εφαρμογή των κανονισμών και των νομοθετικών προβλέψεων που αφορούν την υγεία, την ασφάλεια των εργαζομένων, την πρόληψη, την αντιμετώπιση ατυχημάτων μεγάλης έκτασης και ιδιαίτερα του φαινομένου ντόμινο» τονίζει η Εύη Γεωργιάδου, χημικός-μηχανικός.Από την πλευρά του ο Λ. Κουρής, νομάρχης Ανατολικής Αττικής, η οποία έχει έξι βιομηχανίες στην οδηγία (Λαύριο, Αχαρνές, Πολυδένδρι, και στο «Ελευθέριος Βενιζέλος») πιστεύει ότι «εκτός από τα σχέδια και τα μέτρα προφύλαξης το ζητούμενο είναι να μπει σε τάξη όλο το βιομηχανικό χάος που επικρατεί στην Αττική. »Χρειαζόμαστε οργανωμένα βιομηχανικά πάρκα όπου θα μεταφερθούν οι επιχειρήσεις, μακριά από τον οικιστικό ιστό. Εκεί θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια στις βιομηχανίες».http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=45128028

10 χρόνια σε καραντίνα

Μια ενημερωτική έκθεση, με αποστολέα τον πρόεδρο του τμήματος μηχανολόγων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, δίνει το μέγεθος της οικολογικής επιβάρυνσης, με διοξίνες, 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων γης, που εκτείνεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τη χωματερή των Ταγαράδων Θεσσαλονίκης. **Με 10.000 τόνους σκουπιδιών να καίγονται τις πρώτες μέρες και με τη φωτιά να πηγαίνει προς ύφεση, ο Νίκος Μουσιόπουλος εκτιμά ότι απελευθερώθηκαν στην ατόσφαιρα 60 γραμμάρια ισοδύναμες διοξίνες, από τις οποίες, κάτω από τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, 10 γραμμάρια έμειναν στην περιοχή και αποτέθηκαν σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων από το σημείο της πυρκαγιάς. Οταν τα διεθνώς αποδεκτά όρια ισοδύναμης διοξίνης είναι 1 δισ. του γραμμαρίου στο τετραγωνικό. Τέλος οι καλλιέργειεςΗ διοξίνη, δηλαδή, που αποτέθηκε είναι 1. 000 φορές πάνω από τα κανονικά όρια.Σύμφωνα με τον καθηγητή, αυτό σημαίνει ότι πρέπει:* Να αναγνώσουμε διαφορετικά τα αιωρούμενα σωματίδια στην περιοχή, γιατί οι μετρήσεις 36 και 40, με ισοδύναμες διοξίνες στη σύνθεση τους που καταγράφουν, είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπτά όρια.* Να ξεχάσουμε ως τόπο βοσκής ελεύθερων ζώων και πτηνών και καλλιέργειας ακόμη και για δέκα χρόνια μια έκταση που θα προσδιοριστεί με μαθηματικό μοντέλο προσέγγισης. Στην έκταση αυτή θα πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες παρεμβάσεις, με πρώτη την απόξεση.* Να ξαναδούμε το θέμα με τα σκουπίδια, τη χρέωσή τους ανάλογα με την ποσότητα που παράγουμε και τα ανακυκλούμενα υλικά, που πρέπει να αποτελέσουν υπόθεση όλων μας.«Ξέρετε πόσους Ταγαράδες είχαμε έως τώρα με τις 1.500 παράνομες χωματερές σε όλη τη χώρα; Τουλάχιστον 500», λέει στην « ΚΕ» ο Ν. Μουσιόπουλος. Και παρατηρεί: «Εγινε θέμα εδώ γιατί αφορά μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, όπως είναι η Θεσσαλονίκη»**Το τι είναι οι Ταγαράδες μάς το δίνει ο Σωκράτης Φάμελος διευθυντής περιβάλλοντος της «Ανατολικής» της εταιρείας που σύστησαν 10 δήμαρχοι του ανατολικού τόξου, μία από τις δραστηριότητες της οποίας είναι η προώθηση της ανακύκλωσης. * «Βολεύονται οι μεγάλοι δήμοι κι αυτοί που τους υπηρετούν μ' αυτή την τριτοκοσμική κατάσταση. Επρεπε να συμβεί αυτό για να αντιληφθούν ότι τα σκουπίδια μάς αφορούν όλους. Πήραν του κόσμου το χρήμα και δεν προώθησαν παρά μόνον τον ΧΥΤΑ της Μαυροράχης. Μένουν και η ανάπλαση και η αξιοποίηση του βιαερίου και τα έργα στερέωσης του σωρού των σκουπιδιών, για να μη έχουμε καταρρεύσεις και η στεγανοποίηση των λιμνών των διασταλαζόντων υγρών». Πού είναι η μηχανική διαλογή; Πού είναι η ενεργειακή αξιοποίηση; Πού είναι το χωνευτήρι και η κομποστοποίηση; Ποιος ελέγχει τα νοσοκομειακά απόβλητα; Τι κάνανε όταν μήνες τώρα τους λέγαμε ότι η σωρός των σκουπιδιών που κατέρρευσε, με τις 4 στρώσεις, αντί των δύο έχει ρήγμα;»**Τα νερά είναι η άλλη μεγάλη παράμετρος της οικολογικής επιβάρυνσης, κατά τον καθηγητή υδραυλικής Γιάννη Μηλόπουλου. «Δεν υπάρχουν μετρήσεις, δεν υπάρχει πρόγραμμα παρακολούθησης, κανείς δεν ξέρει έως πού θα φτάσουν τα διασταλάζοντα υγρά που ξέφυγαν και διαχύθηκαν σε σπίτια και τον κάμπο. Κι αυτό δεν είναι υπόθεση της επόμενης μέρας, αλλά θέλει παρακολούθηση και μελέτη μηνών. Θέλει την βούληση των υπευθύνων να διασφαλιστεί η υγεία των κατοίκων» λέει. Και απαριθμεί μία σειρά από παραλείψεις της εξουσίας:Υπέρβαση των ορίων- Δεν υπήρξε ένας τείχος αντιστήριξης στην σωρό των σκουπιδιών που ήταν υπερφορτωμένη και κατέρρευσε. - Δεν υπήρχε σχέδιο άμεσης καταστολής και της φωτιάς και της υπερχείλισης της λίμνης με τα διασταλάζοντα.- Δεν υπήρξε άμεση αντίδραση της κεντρικής εξουσίας. Προσπαθούσαν να «πνίξουν» τη φωτιά με 2-3 φορτηγά και 1-2 μηχανήματα. Η ενίσχυση ήρθε όταν το κακό παράγινε και όταν οι φωνές αντίδρασης πλήθαιναν.**Η χωματερή των Ταγαράδων έπρεπε να κλείσει το 1990. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός. Ο σκουπιδότοπος ήταν να απλωθεί σε 400 στρέμματα και έφτασε τα 700. Το ύψος των σκουπιδιών έπρεπε να είναι κατά 10 μέτρα πιο χαμηλά, γιατί ο κίνδυνος κατάρρευσης, όπως συνέβη, ήταν ορατός. Στα 25 χρόνια λειτουργίας της αποτίθενται καθημερινά 10. 000 τόνοι σκουπιδιών και έχουν μετατρέψει μια περιοχή με υψηλή παραγωγικότητα σ' ένα σύγχρονο Σεβέζο.http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=53210844

H ξηρασία έπληξε τους καταρράκτες του IγκουασούMειώνεται συνεχώς η ροή των υδάτων στους καταρράκτες του Iγκουασού, μια από τις πλέον πολυσύχναστες και εντυπωσιακές τουριστικές περιοχές στα σύνορα Bραζιλίας και Aργεντινής, λόγω της ξηρασίας, της χειρότερης που έχει πλήξει την περιοχή εδώ και 70 χρόνια. H ροή των υδάτων μειώνεται, με αποτέλεσμα να φαίνονται βράχια τα οποία πριν καλύπτονταν από τα ορμητικά νερά. Σημειώνεται ότι το Eθνικό Πάρκο του Iγκουασού επισκέφτηκαν το 2005 περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, το 65% ξένοι. Oι καταρράκτες, στο σύνολό τους 275, έχουν πλάτος 4 χιλιόμετρα και ύψος 80 μέτρα προσφέρουν συναρπαστικό θέαμα. O ουρανός έβρεξε ψάρια!

Eκπληκτοι έμειναν οι κάτοικοι της Kεράλα στη νοτιοδυτική Iνδία όταν οι «ουρανοί άνοιξαν» και άρχισε να βρέχει ψάρια στο χωριό Mανά. Όταν «βάρυναν» τα σύννεφα και ξεκίνησε η βροχή, οι χωρικοί δήλωσαν ότι είδαν λεπτά και μακριά σαν μολύβια ψάρια να πέφτουν από τον ουρανό. «Aρχικώς κανείς δεν το συνειδητοποίησε. Σύντομα, όμως, είδαμε ορισμένα γλοιώδη αντικείμενα να πέφτουν από τον ουρανό και να κινούνται στη γη. Mόνο εγώ συνέλεξα 30 σχεδόν παγωμένα ψάρια, πολλά από τα οποία ήταν νεκρά», δήλωσε ένας καταστηματάρχης της περιοχής. Oι ντόπιοι δήλωσαν ότι πρόκειται για ψάρια του γλυκού νερού που ζουν στις λίμνες και τα ποτάμια της περιοχής. Aκόμη ένα ποτηράκι για τους εβδομηντάρηδεςΕνα έως επτά οινοπνευματώδη ποτά την εβδομάδα μειώνουν σημαντικά τις πιθανότητες για τους ηλικιωμένους να αναπτύξουν καρδιολογικά προβλήματα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Σε μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές από το Eθνικό Ιδρυμα Γήρανσης των HΠA συμμετείχαν 2.487 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 70 έως 79 ετών. Επειτα από παρακολούθηση πέντε ετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ήπια έως μέτρια κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται με μείωση κατά 26% της θνησιμότητας από κάθε αιτία και με ελάττωση κατά περίπου 30% των καρδιολογικών επεισοδίων (όπως το έμφραγμα), σε σύγκριση με την πλήρη αποχή από το αλκοόλ.http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4669&subid=2&pubid=247958

Νόμος στην υπηρεσία των λατομείων Θεσμοθετείται η εξάπλωση των εξορύξεων σε ευρείες ζώνες εις βάρος άλλων δραστηριοτήτων Οτι το περιβάλλον, ως θεμελιώδης προϋπόθεση για ποιότητα ζωής, παραμελείται συστηματικά από τις κρατικές αρχές είναι δυστυχώς γνωστό. Τα παράνομα νταμάρια και οι τοξικές χωματερές είναι το συνηθισμένο θέαμα ανά την επικράτεια. Αλλά η παρασκευή θεσμικού πλαισίου για νομιμοποίηση και διευκόλυνση των καταστροφέων του περιβάλλοντος υπερβαίνει κάθε όριο, δεν είναι απλώς ολιγωρία ή άγνοια· είναι έγκλημα. Η «Καθημερινή» αποκαλύπτει σήμερα μια απόπειρα να εξυπηρετηθούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι μέχρι τούδε δραστηριότητες των οποίων έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για το περιβάλλον.Πρόκειται για σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης με το οποίο προβλέπεται ότι σε περιοχές με έντονη λατομική δραστηριότητα θεσπίζονται ειδικές ζώνες μέσα στις οποίες απαγορεύεται η ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων που θα παρακωλύουν την εκμετάλλευση λατομείων. Το νομοσχέδιο είναι προδήλως σκανδαλώδες, αφού οι διατάξεις του είναι φωτογραφικές και βοηθούν την επέκταση δραστηριοτήτων δύο ουσιαστικά μεγάλων λατομικών επιχειρήσεων: της εταιρείας αργυρομεταλλευμάτων που ασχολείται με την εξόρυξη βαρυτίνης στη Μήλο και της εταιρείας «Μάρμαρα Διονύσου» στην Πεντέλη. Δύο περιοχές θαυμαστού φυσικού κάλλους παραδίδονται στα εξορυκτικά μηχανήματα, για να μετατραπεί η Μήλος σε απέραντο ορυχείο και να γίνει νταμάρι το ιστορικό βουνό της Πεντέλης. Για τα κέρδη δύο επιχειρήσεων καταστρέφεται ανεπανόρθωτα το περιβάλλον.Το πρώτο εύλογο ερώτημα είναι αν υπάρχει επίγνωση ότι το μέλλον αυτής της χώρας εξαρτάται κυρίως από τον τουρισμό, ο οποίος για να αναπτυχθεί χρειάζεται ανθηρό φυσικό περιβάλλον. Το δεύτερο ερώτημα: Η ηγεσία της χώρας λησμονεί τη συνταγματική υποχρέωση προστασίας των φυσικών αποθεμάτων και τις διακηρυγμένες της αρχές για ισόρροπη ανάπτυξη;http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_30/07/2006_192729

Πληγές στην ελληνική φύση Μπορεί η πυρκαγιά στο εργοστάσιο ΧΥΜΑ Α.Ε. του Λαυρίου να μην προκάλεσε ένα μικρό Σεβέζο, αλλά οι «μαύροι καπνοί» της κρατικής αδιαφορίας προκαλούν διηνεκώς μια διπλή καταστροφή. Αφ' ενός ενθαρρύνουν την παρανομία, αφ' ετέρου πλήττουν το περιβάλλον. Το τόσο ευνοημένο απ' τη φύση, ανεπανάληπτο ελληνικό περιβάλλον. Χρόνια λειτουργούσε η ΧΥΜΑ Α.Ε. με πλαστές άδειες. Ουδείς παρενέβαινε, ουδείς αγανακτούσε. Οπως ουδείς αγανακτεί για την απουσία ενός στοιχειώδους δικτύου ελέγχου και προστασίας, την εξοργιστική έλλειψη βασικών υποδομών, τις ανεξέλεγκτες χωματερές, τη νιτρορύπανση, τα παράνομα λατομεία...http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_30/07/2006_192728

Επέκταση των λατομείων εις βάρος του περιβάλλοντος Σκανδαλώδη ρύθμιση προωθεί με ν.σ. το υπουργείο Ανάπτυξης Η καταστροφή του περιβάλλοντος νομιμοποιείται και ενθαρρύνεται πλέον από το υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες μας, έχει ετοιμάσει και πρόκειται να καταθέσει στη Βουλή ένα νόμο περί λατομείων, ο οποίος, κατά τρόπο πρωτοφανή και σκανδαλώδη, προβλέπει ότι σε περιοχές που υπάρχουν αρκετές λατομικές δραστηριότητες μαζεμένες υπερισχύουν των άλλων δραστηριοτήτων (τουριστικών κ.λπ.), αλλά και του δικαιώματος του ιδιοκτήτη της γης για την ελεύθερη χρήση της ιδιοκτησίας του!Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα υπάρξουν σοβαρές αντιδράσεις από άλλα αρμόδια υπουργεία για το νομοσχέδιο, το οποίο καταγγέλλεται ότι είναι στην ουσία μια φωτογραφική διάταξη προορισμένη να ευνοήσει την εταιρεία αργυρομεταλλευμάτων που κάνει εξόρυξη βαρυτίνης στη Μήλο και την εταιρεία «Μάρμαρα Διονύσου» της Πεντέλης. Στην ουσία, δηλαδή, η Μήλος από ένα ελκυστικό τουριστικό νησί των Κυκλάδων

θα μετατραπεί σε βιομηχανικό λατομικό πάρκο, ενώ τα «Μάρμαρα Διονύσου» και οι άλλες λατομικές επιχειρήσεις της περιοχής θα μετατρέψουν σε νταμάρι ολόκληρη την Αττική!Αναμένεται ότι οι κύριες αντιδράσεις θα προέλθουν από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά, που ο πρωθυπουργός του έχει αναθέσει τον χωροταξικό σχεδιασμό και σπεύδει τώρα να τον καπελώσει ο κ. Σιούφας, ευνοώντας συγκεκριμένα συμφέροντα.Το επίμαχο άρθρο 4 του νομοσχεδίου που έχει ετοιμάσει το υπουργείο Ανάπτυξης προβλέπει τα εξής:«Αρθρο 4Ειδικές ζώνες εκμετάλλευσης βιομηχανικών ορυκτών και μαρμάρων1. Σε περιοχές της χώρας, στις οποίες η εκμετάλλευση λατομείων βιομηχανικών ορυκτών ή μαρμάρων είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη και η εκμετάλλευση αυτή ενόψει της έκτασης και της ποιότητας των κοιτασμάτων έχει ουσιώδη σημασία για την εθνική οικονομία, είναι δυνατόν με Προεδρικά Διατάγματα να καθορίζονται ειδικές ζώνες, μέσα στις οποίες το δικαίωμα εκμετάλλευσης των λατομείων αυτών ασκείται κατά προτεραιότητα, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.Για τον καθορισμό των ειδικών αυτών ζωνών λαμβάνονται υπόψη τα στοιχεία που προκύπτουν από την εκμετάλλευση των λατομείων, που έχει προηγηθεί, τα αποτελέσματα τυχόν ερευνών που έχουν διενεργηθεί, η γενικότερη γεωλογική δομή της κάθε περιοχής, τα θέματα ασφαλείας εργαζομένων και περιοίκων, οι προστατευόμενες ζώνες και τοπία, τα ευαίσθητα στοιχεία του περιβάλλοντος, η ανάγκη ισόρροπης διαχείρισης του χώρου και η ανάγκη ορθολογικής εκμετάλλευσης και οικονομίας των κοιτασμάτων.2. Τα ως άνω Διατάγματα εκδίδονται με εισήγηση των υπουργών Ανάπτυξης, ΠΕΧΩΔΕ, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης, έπειτα από γνωμοδότηση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) για τα αποθέματα, την ποιότητα και την οικονομική σημασία των λατομικών ορυκτών, της αρμοδίας Επιθεωρήσεως Μεταλλείων για θέματα ασφαλείας και ορθολογικής εκμετάλλευσης και του οικείου νομαρχιακού συμβουλίου για τα λοιπά ζητήματα της προηγουμένης παραγράφου.Η διαδικασία για την έκδοση των Διαταγμάτων τούτων μπορεί να κινηθεί είτε μετά από αίτηση των Συνδέσμων των λατομικών επιχειρήσεων, που υποβάλλεται στον Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, είτε με πρωτοβουλία του Υπουργού Ανάπτυξης.3. Το δικαίωμα εκμετάλλευσης του βιομηχανικού ορυκτού ή των βιομηχανικών ορυκτών ή μαρμάρων, κατά περίπτωση, για την άσκηση του οποίου έχει καθορισθεί ειδική ζώνη, υπερισχύει κατ’ αρχήν του δικαιώματος εκμετάλλευσης των λοιπών ορυκτών εντός της ζώνης αυτής.Κατ’ εξαίρεση, αν υπάρχουν κοιτάσματα μεταλλευμάτων σε σημαντικές ποσότητες και έχουν ουσιώδη σημασία για την εθνική οικονομία, το δικαίωμα εκμετάλλευσης αυτών υπερισχύει. Στην περίπτωση αυτή, μετά από γνωμοδότηση του ΙΓΜΕ, εκδίδεται απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.Προέχει των πάντων4. Εντός των κατά τα ανωτέρω καθοριζομένων ειδικών ζωνών μπορεί να απαγορεύεται η ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων, ειδικώς προσδιοριζομένων στα Προεδρικά Διατάγματα, εφόσον από τις δραστηριότητες αυτές παρακωλύεται η εκμετάλλευση των λατομικών ορυκτών ή από την εκμετάλλευση των λατομικών ορυκτών παρεμποδίζεται η ανάπτυξη των άλλων δραστηριοτήτων.Επί πλέον για την άσκηση του δικαιώματος εκμετάλλευσης των λατομικών ορυκτών εντός των ως άνω ειδικών ζωνών υποχωρούν και άλλοι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, εκτός από αυτούς που ανάγονται στην ασφάλεια της χώρας ή των περιοίκων.Οι εκμεταλλευόμενοι λατομεία εντός των ειδικών ζωνών δεν μπορούν να παρεμποδίσουν την κατασκευή τυχόν έργων δημοσίας ανάγκης και χρησιμότητας, έχουν όμως το δικαίωμα αποζημιώσεως σύμφωνα με το κοινό δίκαιο.5. Κατά το στάδιο καθορισμού των ως άνω ειδικών ζωνών έχει ανάλογη εφαρμογή η παράγραφος 6 του άρθρου 5 του παρόντος νόμου.6. Με Προεδρικό Διάταγμα, που θα εκδοθεί με εισήγηση των ως άνω υπουργών, θα καθοριστούν οι λεπτομέριες εφαρμογής του παρόντος άρθρου».http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_30/07/2006_192716

Κλείνουν 2.700 παράνομες χωματερές Ολοκληρώθηκαν οι μελέτες για να γίνει η περιβαλλοντική αποκατάστασή τους Μέχρι την εκπνοή του 2008 η χώρα μας, υλοποιώντας τη συμβατική της υποχρέωση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναμένεται να έχει αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα της ανεξέλεγκτης ρίψης απορριμμάτων σε παράνομες χωματερές. (Η υπόθεση αυτή εξέθεσε την Ελλάδα διεθνώς και άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο της καταβολής υψηλότατων προστίμων προς την Ε.Ε.) Πρόκειται για τους Χώρους Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) που σήμερα ξεπερνούν τους 3.000 (σύμφωνα με την καταμέτρηση που πραγματοποίησε το Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης) και βρίσκονται διάσπαρτοι σε διάφορα σημεία της χώρας, προκαλώντας τεράσια περιβαλλοντικά προβλήματα, ενώ παράλληλα καταστρέφουν τοπία ιδιαίτερου κάλλους και προστατευόμενες περιοχές.Επειτα από σειρά συσκέψεων κατ' εντολήν του υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, κ. Προκόπη Παυλόπουλου, δρομολογήθηκαν λύσεις, ενώ παράλληλα δαπανήθηκαν ποσά προκειμένου να ολοκληρωθούν μελέτες για να πραγματοποιηθεί η περιβαλλοντική αποκατάσταση των ΧΑΔΑ.

Παραδόθηκαν οι μελέτεςΣυγκεκριμένα, όπως δήλωσε ο υφυπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης κ. Αθανάσιος Νάκος στην «Κ», «το υπουργείο χρηματοδότησε την εκπόνηση τεχνικών μελετών, που πραγματοποίησαν το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα βοηθά τους δήμους στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων, ώστε από τους 3.000 ΧΑΔΑ που έχουμε σήμερα οι 2.700 να κλείσουν οριστικά και να αποκατασταθούν οι χώροι που για χρόνια δέχονταν ανεξέλεγκτα τα σκουπίδια. Ηδη οι μελέτες παραδίδονται και υπάρχει δυνατότητα να μπει τάχιστα λουκέτο στις χωματερές αυτές. Παράλληλα, περίπου 350 ΧΑΔΑ (που έχουν καλύτερη υποδομή) θα συνεχίσουν να λειτουργούν μέχρι να αντικατασταθούν σταδιακά και αυτοί».Αυτή τη στιγμή, μετά την ολοκλήρωση των μελετών, η πολιτεία, καλύπτοντας κενά χρόνων, είναι σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς πρέπει να γίνει για να κλείσει ο κάθε ΧΑΔΑ ξεχωριστά, ενώ παράλληλα έχει στα χέρια της και τις προτάσεις για το πώς θα αποκατασταθεί το τοπίο. Με ειδικό τρόπο μάλιστα έχει βαθμολογηθεί η επικινδυνότητα των ανεξέλεγκτων χωματερών, γεγονός που αποτελεί και τη βασική παράμετρο της αποτίμησης του κόστους αποκατάστασής τους.Ετσι, προβλήματα όπως αυτό της χωματερής Ταγαράδων στη Θεσσαλονίκη, θα αποτελούν πλέον παρελθόν. Να σημειωθεί ότι η χωματερή στους Ταγαράδες (φορέας διαχείρισης ήταν ο Σύνδεσμος Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης) όπου πρόσφατα ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά, ήταν στην ουσία ένας ΧΑΔΑ, αφού δεν είχε ούτε στραγγιστήρια (μολύνοντας έτσι τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής) ούτε σύστημα απαγωγής του βιοαερίου, αλλά ούτε και βιολογικό καθαρισμό. Βεβαίως για την αντιμετώπιση του προβλήματος (αρμοδιότητος κατά κύριο λόγο του ΥΠΕΧΩΔΕ) συνέδραμε κατά πολύ το υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης το οποίο έσπευσε στην περιοχή, και με τα ποσά που διέθεσε, βοήθησε στην άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος.Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί για το κλείσιμο των ανεξέλεγκτων χωματερών θα είναι η εξής: Προκειμένου ένας ΧΑΔΑ να ενταχθεί σε πρόγραμμα αποκατάστασης θα πρέπει να ολοκληρωθεί η τεχνική μελέτη περιβαλλοντικής αποκατάστασης (πράγμα που ήδη έχει γίνει για το σύνολο των ΧΑΔΑ της χώρας), να γίνουν οι εγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων (βοηθούνται από το υπουργείο οι αιρετοί προς αυτήν την κατεύθυνση) και στη συνέχεια να εκπονηθούν οι τεχνικές μελέτες κατασκευής (κάθε ΧΑΔΑ ανάλογα με τον όγκο των απορριμμάτων που έχει δεχθεί θα έχει και διαφορετική τεχνική αντιμετώπιση) και τέλος να γίνει δημοπράτηση του έργου.Παράλληλα, έχουν δεσμευτεί από το Ταμείο Συνοχής πόροι για την αποκατάσταση από τα ΠΕΠ. «Ηδη πολλές περιφέρειες» λέει ο κ. Νάκος «όπως της Ανατολικής, Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας, έχουν προχωρήσει στη σύνταξη μελετών για την κατασκευή των έργων. Αλλες όμως περιοχές όπως η Πελοπόννησος, η Δυτική Ελλάδα ακόμη και η Περιφέρεια της Θεσσαλίας έχουν ακόμη δρόμο μπροστά τους». Να σημειωθεί ότι στην παρούσα φάση δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με τις ανεξέλεγκτες χωματερές στα νησιά, όπου λόγω του κατακερματισμού του χώρου το πρόβλημα είναι δύσκολο στην αντιμετώπισή του.Αρμοδιότητα των δήμων«Σήμερα το υπουργείο κάνει την καταγραφή των έργων που καθυστερούν» λέει ο κ. Νάκος «βλέπουμε, πού δεν συγκροτούνται φορείς υλοποίησης των έργων (χωρίς όμως να μπορούμε να πιέσουμε), και δίνουμε χρήματα στους δήμους όπου τα πράγματα προχωρούν».Αρμόδιοι να προχωρήσουν στη ωρίμαση των έργων (κλείσιμο των ΧΑΔΑ και αποκατάσταση των χώρων) είναι οι ΟΤΑ. «Εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο νομοθετικό κενό», υποστηρίζουν οι τεχνοκράτες που παρακολουθούν την εξέλιξη του προβλήματος εδώ και χρόνια. «Με βάση τις κατευθύνσεις του εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού, αναμφισβήτητα αρμόδιοι για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι οι ΟΤΑ. Συχνά όμως οι δήμαρχοι αδιαφορούν (σε ορισμένες περιοχές παρατηρείται απροθυμία ακόμη και να συστήσουν φορείς υλοποίησης για τη διαχείριση απορριμμάτων). Οι χωματερές ήταν πάντα ένα «θερμό» και αδιέξοδο πρόβλημα που σπάνια επιχειρούν οι δήμαρχοι να αντιμετωπίσουν. Η κοινωνική συναίνεση που απαιτείται, για όποιες λύσεις δρομολογηθούν, δεν μπορεί να αποκτηθεί χωρίς απώλειες.Εκτός όμως από το κλείσιμο των ΧΑΔΑ, οι προβλεπόμενοι Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) βάσει των περιφερειακών σχεδιασμών θα είναι 126. Από αυτούς, σε λειτουργία βρίσκονται ήδη οι 38, ενώ υπό κατασκευή ή ενταγμένοι σε χρηματοδοτικά προγράμματα είναι περίπου 56. Για την Αττική, τώρα που έκλεισε η χωματερή των Ανω Λιοσίων (το αίτημα της απομάκρυνσής της θα αποτελέσει πρόκριμα στην επικείμενη νομαρχιακή αναμέτρηση· ήδη ο υποψήφιος νομάρχης Δυτικής Αττικής κ. Γ. Λιάκος στηρίζει μεγάλο μέρος της προεκλογικής του εκστρατείας σε αυτό το θέμα), το πρόβλημα της διαχείρισης απορριμμάτων είναι άμεσο. Το ενδιάμεσο κύτταρο στη Φυλή είναι πρόσκαιρη λύση. «Οι τρεις ΧΥΤΑ που έχουν χωροθετηθεί στο Γραμματικό, τη Φυλή και την Κερατέα», υποστηρίζει ο κ. Νάκος «έχουν δημοπρατηθεί και ίσως μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου να έχουν αναδειχθεί οι εργολάβοι που θα υλοποιήσουν το έργο». Η δαπάνη, ύψους 152 εκατ. ευρώ, είναι ενταγμένη στο Ταμείο Συνοχής, με εγγυητή το υπουργείο Εσωτερικών που συνυπέγραψε την προγραμματική σύμβαση.http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_30/07/2006_192710

Παραβάτης κατά συρροήν η Ελλάδα για το περιβάλλον Χωρίς τέλος οι διώξεις και τα πρόστιμα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ενώ κινδυνεύουμε και με περικοπή κοινοτικών κονδυλίων

Του ανταποκριτή μας στις Βρυξελλες Κωνσταντινου ΚαλλεργηΙδιόκτητο… στασίδι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο πρέπει λογικά να έχει η Ελλάδα, μία από τις πιο τακτικές πελάτισσες αυτού του ανώτατου οργάνου της ευρωπαϊκής έννομης τάξης. Κι αν στο εμπόριο ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, η Ελλάδα είναι ο πελάτης που έχει πάντα άδικο.Πουθενά, δε, δεν έχει τόσο άδικο όσο στην προστασία του φυσικού της περιβάλλοντος, αυτού του παραμελημένου παιδιού τής κατά τα άλλα «σύγκλισης» με τη Δύση, που αποτελεί όχι μόνο αναγκαία προϋπόθεση προστασίας της υγείας των πολιτών αλλά και εξ ίσου αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση και ανάπτυξη του τουρισμού, αυτής της βαριάς βιοτεχνίας που στηρίζει την ελληνική οικονομία.Το θέμα, όπως πάντα στην Ελλάδα, δεν είναι πρόβλημα νομοθεσίας: η ευρωπαϊκή νομοθεσία που εξ ορισμού είναι σχεδόν στο σύνολό της και ελληνική, προβλέπει λίγο ώς πολύ τα πάντα για τα πάντα, από την ποιότητα του αέρα μέχρι την ποιότητα του νερού (αυτού που πίνουμε όπως και εκείνου στο οποίο κολυμπάμε), τον βιολογικό καθαρισμό των λυμάτων, την ασφαλή, για άνθρωπο και φύση, επεξεργασία των σκουπιδιών, την προστασία σπάνιων ειδών του ζωικού και φυτικού βασιλείου και πολλά άλλα.Ομως ο νόμος δεν εφαρμόζεται. Αντ’ αυτού η χώρα βρίσκεται σε ένα είδος συνεχούς κλεφτοπόλεμου με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θεσμικά επιφορτισμένης με την επιβολή της νομιμότητας στην Ευρώπη.Διαρκής κλεφτοπόλεμοςΕίναι ίσως ο πιο παράλογος κλεφτοπόλεμος στην ιστορία, στον οποίο οι «ξένοι», οι Βρυξέλλες και η Ευρώπη, δίνουν την εντύπωση ότι πολεμούν για να σώσουν τη χώρα που, από την πλευρά της, μάχεται με πείσμα για να... καταστραφεί λίγο περισσότερο, λίγο πιο γρήγορα, λίγο πιο διεξοδικά. Ολα αυτά, εξάλλου, με τον επίτροπο Περιβάλλοντος να είναι κατά τραγική σύμπτωση Ελληνας, ο Σταύρος Δήμας, η θέση του οποίου ίσως δεν θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολη.Ο δε κατάλογος των παραβιάσεων, των προειδοποιητικών επιστολών, των παραπομπών, των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στον άνισο αγώνα ανθρώπου – φύσης είναι απελπιστικά μακρύς. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η Ελλάδα βρίσκεται με τον ένα ή άλλο τρόπο υπόλογη για 50 διαφορετικές περιπτώσεις παραβίασης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (διαδικασίες επί παραβάσεις και υποθέσεις υπό διερεύνηση), ενώ ιδιαίτερα αυξημένος (8) είναι ο αριθμός των παραπομπών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με αίτημα την επιβολή προστίμου. Το τραγικότερο είναι ότι οι περιπτώσεις αυτές δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου, την πραγματική ελίτ της καταστροφής του περιβάλλοντος στη χώρα.Οπως το έχει θέσει μόλις τον Απρίλιο ο κ. Στ. Δήμας, η κυβέρνηση «διακινδυνεύει όχι μόνο περαιτέρω διώξεις αλλά και περικοπή των κοινοτικών κονδυλίων», ακριβώς λόγω της παρατεταμένης περιφρόνησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.Ενδεικτικά και… επίκαιρα η Ελλάδα παραπέμφθηκε πριν από έναν μήνα στο Δικαστήριο για την ανυπαρξία ή μη λειτουργία αποχετευτικού δικτύου και βιολογικού καθαρισμού σε μερικούς από τους πλέον τουριστικούς προορισμούς της, όπως είναι η Ζάκυνθος, η Παροικιά στην Πάρο, το Ηράκλειο, η Ναύπακτος, η Ηγουμενίτσα, η λεγόμενη «τουριστική ζώνη» της Θεσσαλονίκης, τα Μάλια, η Κάλυμνος, η Ραφήνα, η Λούτσα, η Νέα Μάκρη αλλά και το Μαρκόπουλο, το Κορωπί, τα Μέγαρα, η Κατερίνη και το Λιτόχωρο, η Εδεσσα, η Τρίπολη και άλλες.Πέρυσι πάλι, το Δικαστήριο μας καταδίκασε για την παράνομη (και παράλογη) λειτουργία 1.125 κυρίως δημοτικών χωματερών καθ’ άπασαν την επικράτεια, οι οποίες υποτίθεται ότι αποτελούν «προσωρινή» λύση η οποία διαιωνίζεται και ρυπαίνει, λύνοντας όμως το πρόβλημα των δημάρχων, που για να μη βρεθούν με το «στίγμα» της δημιουργίας (κανονικής, νόμιμης και ασφαλούς χωματερής ή ΧΥΤΑ) απλώς δημιουργούν… ψευδοχωματερές, τους λεγόμενους ΧΑΔΑ. Και για το θέμα αυτό επαπειλείται νέα παραπομπή και επιβολή προστίμου.Κορυφαία στιγμή του περιβαλλοντικού ιστορικού της χώρας είναι, άλλωστε, μια χωματερή, εκείνη του Κουρουπητού στα Χανιά, πραγματικό σύμβολο ανικανότητας και αδιαφορίας, που κατέστησε την Ελλάδα την πρώτη χώρα στα χρονικά στην οποία επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο για κατά συρροήν παραβίαση της νομοθεσίας της Ενωσης και των αποφάσεων του Δικαστηρίου.Προσωρινές λύσειςΗταν ένας αστεϊσμός που μας στοίχισε περί τα 5 εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα το 2000, προτού η τότε κυβέρνηση ανακοινώσει την «επίλυση» του προβλήματος. Λίγα χρόνια αργότερα, έκθεση εμπειρογνωμόνων διαπίστωνε ότι η βροχή είχε παρασύρει τα χώματα με τα οποία μπαζώθηκε ο Κουρουπητός, αποκαλύπτοντας εκ νέου τους... θησαυρούς, οι οποίοι επιπλέον είχαν αρχίσει να φλέγονται αναπέμποντας πυκνά τοξικά νέφη. Στο δε Μεσομούρι, τοποθεσία που επιστρατεύθηκε ως «προσωρινή» λύση, «πολλά από τα δεματοποιημένα απόβλητα έχουν διαρραγεί και έχουν μετρηθεί υψηλές συγκεντρώσεις μεθανίου», ενώ «εκκρέοντα υγρά από τον χώρο, αντί να συγκεντρώνονται ή να αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας, καταλήγουν σε χαράδρα που οδηγεί στη θάλασσα». Τώρα έχει κινηθεί νέα δίωξη…Σοβαρές παραβάσειςΜετά υπάρχει και η τραγωδία της προστασίας των σπανίων ειδών που συγκατοικούν με τον άνθρωπο στην Ελλάδα, με ανταμοιβή τους την απηνή δίωξη, είτε από «επιχειρηματίες» του τουρισμού είτε από κτηνοτρόφους είτε εξ ονόματος αυτών των κατά τόπους δημοτικών αρχόντων… Εδώ δύο είναι τα σοβαρότερα παραδείγματα. Το πρώτο είναι η δύστυχη καρέτα–καρέτα, η χελωνίτσα που η Ελλάδα γενικά και η Ζάκυνθος ειδικότερα μάλλον προσπαθούν να εξολοθρεύσουν, προφανώς για να μην ενοχλούνται οι μεθυσμένοι Βρετανοί του Λαγανά. Η χώρα έχει ήδη καταδικασθεί όμως η ανάπτυξη νήσου και χώρας συνεχίζεται, εν αναμονή κάποιου θαύματος ή κάποιου νέου Δικαστηρίου.

Υπάρχει και η ακόμα πιο δύστυχη και εξ ίσου σπάνια οχιά της Μήλου, η οποία… παρεμποδίζει την ανάπτυξη των αιγοπροβάτων και λατομείων κι έτσι μοναδική ελπίδα σωτηρίας της είναι το Δικαστήριο προς το οποίο οδεύει ταχύτατα, για την επιβολή προστίμου, η χώρα.Αυτά τα ελάχιστα παραδείγματα του πολέμου Αθηνών – Βρυξελλών (και τα περιβαλλοντικά δεν είναι παρά μια μόνο πτυχή της πολύ ευρύτερης δικαστικής διαμάχης της Αθήνας με την Επιτροπή για περίπου κάθε πτυχή της κοινοτικής νομοθεσίας) για τη διάσωση μιας από τις ωραιότερες χώρες της Ευρώπης από τους ίδιους τους κατοίκους της, γεννούν εν τέλει μόνο ένα ερώτημα: Γιατί; http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_30/07/2006_192709

«Κλειστή ζώνη» η ολυμπιακή παραλία Δύο χρόνια μετά τους Αγώνες παραμένει αναξιοποίητη, εγκαταλελειμμένη και απαγορευμένη στο μεγαλύτερο μέρος της για τους πολίτες Του Γιαννη ΕλαφρουΠαραλία και ολυμπιακά έργα. Δύο χρόνια στο περίμενε. Ισως μία από τις μεγαλύτερες διαψεύσεις, καθώς ήταν ένα από τα σημεία του Λεκανοπεδίου για το οποίο ο κόσμος πίστεψε πως θα μπορούσε να αναβαθμιστεί ώστε να γίνει πραγματικά δικό του, αποκτώντας επιτέλους πρόσβαση στη θάλασσα. Τα χρόνια που προηγήθηκαν των Ολυμπιακών Αγώνων οι υποσχέσεις ήταν πλούσιες. Οι εφημερίδες περιέγραφαν, για παράδειγμα, τη μελλοντική «ολυμπιακή μεταμόρφωση του Φαλήρου»: οικολογικό πάρκο, τεχνητή λίμνη, πεζόδρομοι, κανάλια, αθλητικές εγκαταστάσεις, ενυδρείο, λιμανάκι με εστιατόρια όπως η περίφημη Μπαρτσελονέτα της Βαρκελώνης, εναέριες πεζογέφυρες κ.λπ.Δύο χρόνια μετά τους αγώνες, το μεγαλύτερο μέρος των ολυμπιακών εγκαταστάσεων είναι κλειδωμένο, απαγορευμένη ζώνη για τους κατοίκους, υποκείμενο στη διαδικασία της φθοράς. Τα έργα πρασίνου και διαμόρφωσης ελεύθερων κοινωνικών χώρων ή δεν έγιναν (π.χ. οικολογικό πάρκο) ή υποβαθμίζονται αργά αλλά σταθερά (όπως η περιβόητη «εσπλανάδα», δηλαδή η πλατιά πεζογέφυρα που περνά πάνω από την παραλιακή), με αποτέλεσμα η περιοχή του Φαλήρου, αλλά και των «ολυμπιακών» ακτών Ελληνικού να είναι έρημες. Το πράσινο των δέντρων κιτρίνισε, το πράσινο της ελπίδας ξεθώριασε. Οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις και κυρίως ο περιβάλλων χώρος γεμίζουν σκουπίδια, ενώ το κράτος σηκώνει τα χέρια ψηλά όσον αφορά τη συντήρηση και την αξιοποίησή τους. Σήμερα λέγεται ότι δεν υπάρχουν κονδύλια. Τελείωσαν λόγω του πακτωλού χρημάτων που έπεσε στους Ολυμπιακούς πολυτελείας και που μετέτρεψε πολλά στάδια από λυόμενα σε μόνιμα;Οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις έχουν παραχωρηθεί στην «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.», η οποία επιδιώκει να τις μισθώσει σε ιδιώτες, που θα αναλάβουν την αξιοποίησή τους. Για να γίνει πιο ελκυστική αυτή η προοπτική φορτώθηκαν (με το νόμο 3342/05) οι χώροι των ολυμπιακών έργων με νέες χρήσεις και –σε ορισμένες περιπτώσεις– επιπλέον κτίρια. Δημιουργούνται τοπικές διαφωνίες και νέες εντάσεις, που ασφαλώς δεν πρόκειται να εξομαλυνθούν καθώς πλησιάζουμε στις δημοτικές εκλογές. Τα ερωτήματα των πολιτών δεν είναι αβάσιμα. Τα ολυμπιακά έργα έγιναν με δημόσιο χρήμα. Γιατί πρέπει ο πολίτης και πάλι να επιβαρυνθεί για παροχή υπηρεσιών; Κι ακόμα, για να γίνουν ελκυστικά τα ολυμπιακά ακίνητα αποκτούν εμπορικές χρήσεις, εστιατόρια, δυνατότητες καλλιτεχνικών εκδηλώσεων κ.λπ. Αλήθεια, πώς μπορούν όλες αυτές οι χρήσεις να λειτουργήσουν αποδοτικά σε τόσο μικρές αποστάσεις;Η άποψη του κ. Χρήστου Χατζηεμμανουήλ, προέδρου του Δ.Σ. της «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.», είναι ξεκάθαρη. Πιστεύει ότι «ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να διαχειριστεί πιο αποδοτικά τους χώρους αυτούς απ’ ό,τι το Δημόσιο και τελικά να είναι προς το συνολικό καλό». Επιπλέον, πιστεύει πως «ένα μείγμα μικρών εμπορικών χρήσεων, εστίασης και αναψυκτηρίων, πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων, καθώς και συνεδριακού τουρισμού είναι μια πρόταση αποδοτική, ρεαλιστική και αναγκαία». Βεβαίως και δεν υπάρχει ένας μόνο δρόμος...ΜοσχάτοΤο οικολογικό πάρκο έμεινε μόνο στα χαρτιά...Στην περιοχή της παραλίας, που ανήκει στον δήμο του Μοσχάτου, δεν πραγματοποιήθηκε κανένα έργο, καθώς δεν προβλεπόταν κάποιο αθλητικό κέντρο. Η περιβαλλοντική παρέμβαση θεωρήθηκε προφανώς πολυτέλεια. Το οικολογικό πάρκο έμεινε στα χαρτιά, όπως ήταν γνωστό εξάλλου και πριν από το 2004. Πρόκειται για μια έκταση περίπου 240 στρεμμάτων, που εκτείνεται από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μέχρι την περιοχή του μπιτς βόλεϊ. Η κατάστασή της σήμερα είναι άθλια, ξεραμένα δεντράκια και σκουπίδια, ρακοσυλλέκτες και σκόνη.Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν σχέδια. Tο Ειδικό Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Περιοχής προέβλεπε οικολογικό πάρκο και ήπιες αθλητικές εγκαταστάσεις. Πιο συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για ένα στάδιο με στίβο οκτώ διαδρομών, με γήπεδο ποδοσφαίρου, με φυσικό χλοοτάπητα και εγκαταστάσεις ρίψεων και αλμάτων, αποδυτήρια, κερκίδες 3.000 θεατών και συνοδευτικούς χώρους. Αν και όποτε κατασκευαστεί, το στάδιο αυτό θα γίνει η έδρα των σωματείων στίβου του Πειραιά, που ξεσπιτώθηκαν όταν το «Καραϊσκάκη» μετατράπηκε αποκλειστικά σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Προβλέπονται ακόμα άλλα δύο γήπεδα ποδοσφαίρου κανονικών διαστάσεων, τέσσερα γήπεδα 5x5 με μικρές κερκίδες κ.λπ. Σύμφωνα με την εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. πρόθεσή της είναι το 55–60% της έκτασης να διαμορφωθεί σε πάρκο. Στην τεχνική έκθεση περιγράφονται πολλά δελεαστικά: πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομος, περιοχές ξεκούρασης...«Αγκάθι» η χρηματοδότηση

Το ερώτημα είναι ποιος θα τα χρηματοδοτήσει όλα αυτά, ώστε να μετατραπεί το πολύ σημαντικό αυτό παραλιακό κομμάτι σε μια πράσινη όαση; Η Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. κατέθεσε στον δήμο τρεις προτάσεις. Η πρώτη είναι να δοθεί σε ιδιώτη η κατασκευή και η χρήση του αθλητικού κέντρου (ο οποίος θα υποχρεούται να δώσει στον δήμο ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο), ενώ ο δήμος θα αναλάβει το οικολογικό πάρκο. Στο τραπέζι έπεσε και μια προέκταση της πρότασης αυτής: να αναλάβει ο ιδιώτης και το οικολογικό πάρκο με αντιστάθμισμα, πέρα από την εκμετάλλευση του αθλητικού κέντρου (το οποίο θα μπορεί να φιλοξενεί «οποιουδήποτε είδους κοινωνικές εκδηλώσεις πολιτιστικού, πολιτικού ή εμπορικού ενδιαφέροντος») και κυλικεία μέσα στο πάρκο. Πρόκειται για μια πρόταση ιδιωτικοποίησης, αμφίβολης όμως αποτελεσματικότητας, καθώς ακριβώς δίπλα θα υπάρχουν ισχυροί ανταγωνιστές (βλ. χώρος μπιτς βόλεϊ κ.λπ.).Οι άλλες δύο προτάσεις ήταν να αναλάβουν την υλοποίηση του συνόλου του έργου ή ο δήμος μόνος του ή η κυβέρνηση με εθνικούς πόρους.Tο δημοτικό συμβούλιο του Μοσχάτου βρέθηκε σε δύσκολη θέση, καθώς οι δύο τελευταίες προτάσεις παρουσιάζουν δυσκολία χρηματοδότησης. Η κ. Δέσποινα Λουκάκη, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, τονίζει ότι για τον δήμο «το βασικό είναι η παραλία να παραμείνει ανοικτή για το κοινό. Δεν καταλήξαμε βέβαια σε συγκεκριμένη πρόταση. Συστήθηκε μια πενταμελής διαπαραταξιακή επιτροπή για να μελετήσει το θέμα, αν και το θέμα θα αντιμετωπιστεί μάλλον μετά τις δημοτικές εκλογές». Το σίγουρο είναι ότι καθώς η περιοχή δεν παρουσιάζει κάποιο συγκεκριμένο εμπορικό ενδιαφέρον και καθώς η κυβέρνηση δεν χρηματοδοτεί τέτοιες παρεμβάσεις στην Αθήνα, υπάρχει ο κίνδυνος η ανάπλαση να παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.Παραλιακοί δήμοι χωρίς παραλίεςΟι κάτοικοί τους θα έπρεπε να θεωρούνται τυχεροί, καθώς οι δήμοι τους έχουν πρόσωπο στη θάλασσα. Κι όμως οι δήμοι του Μοσχάτου, της Καλλιθέας και του Ελληνικού δεν έχουν πρόσβαση στην παραλία! Οι κάτοικοι του Μοσχάτου χρειάζονται... ελικόπτερο για να φτάσουν στη θάλασσα, αφού τα τερατώδη οδικά έργα της παραλιακής και άστοχες παρεμβάσεις του τραμ απέκοψαν τη συνοικία από την παραλία της, η οποία βέβαια είναι σε άθλια κατάσταση. Δυστυχώς, για το έργο της σύνδεσης του Μοσχάτου με τη θάλασσα και την παραλιακή ζώνη που θα διαμορφωθεί, δεν υπάρχει ακόμα πρόβλεψη από το ΥΠΕΧΩΔΕ, που έχει και την ευθύνη σύμφωνα με τον δήμο.Αλλά και στο Ελληνικό τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. «Ολόκληρη η παραλιακή ζώνη είναι αποκλεισμένη. Ζητάμε να φύγουν τα κάγκελα», τονίζει η κ. Δόμνα Δασκαλάκου, αντιδήμαρχος Ελληνικού. Η πλαζ του Αγίου Κοσμά, στην παραλία του δήμου, έχει εισιτήριο 10 ευρώ. «Υστερα από πιέσεις, έγινε ειδική συμφωνία και δέχονται τους κατοίκους του Ελληνικού δωρεάν αλλά μόνο Δευτέρα - Παρασκευή από 8.30 - 13.30!», λέει η κ. Δασκαλάκου.Ενα ειδικό αίτημα του δήμου απέναντι στην Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. είναι να παραχωρηθεί στους πολίτες η παραλία πίσω από το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου, δίπλα στο Ιστιοπλοϊκό Κέντρο, το μόνο σημείο που μπορεί κανείς σήμερα να παρακάμψει τα κάγκελα και να μπει για μπάνιο.Ο δήμαρχος Καλλιθέας κ. Κώστας Ασκούνης αναρωτιέται: «Ενα μπάνιο με ξαπλώστρα και καφέ κοστίζει 20 ευρώ. Τελικά, είναι η θάλασσα κοινωνικό αγαθό ή όχι;».ΚαλλιθέαΠροσφυγή του δήμου στο ΣτΕ για το άνοιγμα στον αιγιαλόΗ Καλλιθέα είχε σίγουρα καλή θέα στα παραλιακά ολυμπιακά έργα. Από χρήση όμως; Μπροστά στην παραλία της κατασκευάστηκαν η πεζογέφυρα (Εσπλανάδα), η πλατεία νερού, η ναυταθλητική μαρίνα, οι εγκαταστάσεις του μπιτς βόλεϊ, με τα δύο μεγάλα γήπεδα (κανονικό και προπονητήριο) και τα δέκα ανοιχτά γηπεδάκια, όπως επίσης και ένα κανονικό γήπεδο ποδοσφαίρου με κερκίδες, καθώς και μια σειρά κτίρια, όπως το λεγόμενο «γραμμικό κτίριο» κατά μήκος της παραλίας, καθώς και εκτεταμένοι κοινόχρηστοι χώροι.Σήμερα, η κατάσταση είναι μάλλον θλιβερή. Η βλάστηση ξεραίνεται, τα κτίρια είναι άδεια σαν φαντάσματα, η μαρίνα φιλοξενεί σχετικούς και άσχετους, ενώ τα σκουπίδια πολιορκούν το χώρο. Στην περιοχή δεν κυκλοφορεί σχεδόν κανένας, πέρα από τους χρήστες της μαρίνας και τους φύλακες.Για να καταστήσει η κυβέρνηση την περιοχή ελκυστική σε ιδιωτικά κεφάλαια, διεύρυνε και εδώ –με το νόμο του 2005– τις χρήσεις των εγκαταστάσεων, προσθέτοντας και άλλες σε αυτές του προολυμπιακού Προεδρικού Διατάγματος. Εμπορικές χρήσεις, εστιατόρια αλλά και θεματικό πάρκο δημιουργούν ανησυχίες ότι η περιοχή θα μετατραπεί σε πάρκο ιδιωτικών συμφερόντων. Ιδιαίτερα προβληματίζει η πρόβλεψη «θεματικού πάρκου». Ως τέτοιο ορίζεται, σύμφωνα με το νόμο, ένας χώρος που μπορεί να περιλαμβάνει «ενυδρείο, ζωολογικό κήπο, λούνα παρκ, υδροπάρκο και μίνι γκολφ».Η μαρίναΗ εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. παραχωρεί τελικά τη ναυταθλητική μαρίνα και μέρος των κτιριακών εγκαταστάσεων (όπου θα στεγαστούν ναυταθλητικοί σύλλογοι και η Ομοσπονδία) στην Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία, «αφού ο δήμος αρνήθηκε», όπως μας είπε ο κ. Χατζηεμμμανουήλ από τα Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. «Τις επόμενες μέρες θα υπογραφεί η σχετική άδεια. Ετσι θα ξεκινήσει η κανονική λειτουργία της μαρίνας, αντιμετωπίζοντας και το πρόβλημά του να δένουν εκεί διάφορα σκάφη που δεν έχουν καμία σχέση, απλά γιατί κάποιοι πουλάνε εκδουλεύσεις... Στην Ο.Α. Α.Ε. θα πηγαίνει το 12% όσων εισπράττει η ομοσπονδία».Τα υπόλοιπα 141 στρέμματα, κυρίως ο χώρος του μπιτς βόλεϊ και κομμάτι των κτιριακών εγκαταστάσεων, προβλέπεται να παραχωρηθούν για αξιοποίηση σε ιδιώτες.

«Για να υλοποιηθεί η πρόταση αυτή στο χώρο γύρω από το μπιτς βόλεϊ απειλούνται με κατάργηση τα δέκα ανοιχτά γήπεδα, το ποδοσφαιρικό γήπεδο», τονίζει ο δήμαρχος Καλλιθέας κ. Κώστας Ασκούνης. Η διακήρυξη «περιλαμβάνει και τον αιγιαλό, παραχωρούν δημόσιο χώρο και καταργούν την πρόβλεψη για το αντιπλημμυρικό κανάλι Καλλιθέας - Μοσχάτου με κίνδυνο πλημμυρών και καταστροφών», υπογραμμίζει.Ο Δήμος Καλλιθέας έχει συλλέξει 15.000 υπογραφές, προχώρησε σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ενώ κατέθεσε και προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας.Ο κ. Χατζηεμμανουήλ αρνείται κατηγορηματικά τις καταγγελίες. Υπογραμμμίζει ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα κλείσει ο αιγιαλός, «είναι ζήτημα συνταγματικό και κοινωνικό», σημειώνει. Μάλιστα, υπόσχεται ότι όταν ενοποιηθούν οι χώροι θα πέσουν και οι περιφράξεις. Υπάρχει βέβαια το ερώτημα πού θα κόβει ο ιδιώτης το εισιτήριο...Το τι ακριβώς χρήσεις θα αναπτυχθούν στον χώρο δεν είναι δεδομένο. Πάντως, το μέλλον των γηπέδων μπιτς βόλεϊ βρίσκεται στον αέρα. «Θα το εξετάσει ο ανάδοχος», απαντά ο κ. Χατζηεμμανουήλ. «Δεν μπορεί να επιδοτεί το κράτος αθλήματα που δεν είναι εμπορικά». Οπως όμως σημειώνει ο πρόεδρος της Ο.Α. Α.Ε. «ο ιδιώτης δεν θα μπορεί να χτίσει ούτε ένα τετραγωνικό παραπάνω γιατί είναι εξαντλημένος ο συντελεστής δόμησης. Ούτε να μετακινήσει εγκαταστάσεις μέσα στον χώρο γιατί είναι χαραγμένη η ζώνη δομήσεως». Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Χατζηεμμανουήλ διαφωνεί κατηγορηματικά με την ύπαρξη του γηπέδου δίπλα στο μπιτς βόλεϊ, προφανώς επειδή δυσκολεύει την αξιοποίηση του χώρου. «Ενα γήπεδο έχει μια ορισμένη όχληση. Δεν μπορεί δίπλα να δίνεται συναυλία ή μια παράσταση». Οσο για το αντιπλημμυρικό κανάλι, «αν και όποτε είναι να γίνει, καθώς είναι ένα δημόσιο έργο, δεν πρόκειται αυτό να αποτραπεί από την παραχώρηση του χώρου σε ιδιώτες».Εσπλανάδα, δίχως περιπατητέςΗ Εσπλανάδα, η πεζογέφυρα των ιδανικών αλλά ανύπαρκτων ακόμα περιπάτων, εκτείνεται σήμερα γκρίζα, χωρίς το στοιχείο του κόσμου που θα της έδινε ζωή. Αρκετά δεντράκια δίνουν μάχη να αντέξουν, άλλα μαραίνονται ήδη.Η αξιοποίηση της Εσπλανάδας και της πλατείας νερού συνδυάζεται από την Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. με τον χώρο του τάε κβον ντο και το συνεδριακό κέντρο που ετοιμάζεται εκεί. Σε κάθε περίπτωση, η εταιρεία διαβεβαιώνει ότι η Εσπλανάδα θα έχει ελεύθερη πρόσβαση και δεν θα περιοριστεί.ΕλληνικόΑνάμεσα στο μπετόν και το πράσινοΤο ολυμπιακό συγκρότημα του Ελληνικού είναι από τα μεγαλύτερα. Περιλαμβάνει το χώρο του κανό - καγιάκ - σλάλομ, το χώρο του μπέιζμπολ - σόφτμπολ - χόκεϊ, τις εγκαταστάσεις του μπάσκετ, της ξιφασκίας και το Ιστιοπλοϊκό Κέντρο του Αγίου Κοσμά. Αν εξαιρέσει κανείς τα βήματα που έγιναν στο κανό - καγιάκ οι υπόλοιποι χώροι βρίσκονται σε εκκρεμότητα.Με το νόμο 3342/05 διευρύνθηκαν κι εδώ οι προβλεπόμενες χρήσεις των εγκαταστάσεων, πέραν της αθλητικής αξιοποίησης. Στο Κανό - Καγιάκ προβλέπονται εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και θεματικό πάρκο. Στις εγκαταστάσεις του μπάσκετ πολιτιστικές εκδηλώσεις, εμπορικά καταστήματα, χώροι εστίασης, εκθέσεις κλπ. Στους χώρους του μπέιζμπολ, σόφτμπολ και χόκεϊ προβλέπονται βοηθητικές εγκαταστάσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις και χώροι εστίασης.Και ξενοδοχείοΣτο Κέντρο Ιστιοπλοΐας του Αγίου Κοσμά προβλέπεται να πέσει αρκετό τσιμέντο, καθώς δίνεται η δυνατότητα ανέγερσης 30 υπνοδωματίων πέντε αστέρων, συνολικής επιφάνειας 1.400 τ.μ. ακριβώς δίπλα στο κύμα για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών της μαρίνας. Το προβλεπόμενο ύψος των οικοδομών φτάνει τα 11,5 μέτρα, ύψος διόλου ευκαταφρόνητο.Μέχρι τώρα όμως δεν έχουν γίνει ιδιαίτερα βήματα. «Ο βασικός λόγος είναι ότι περιμένουμε το Προεδρικό Διάταγμα για το Ελληνικό, που θα χωροθετεί οριστικά τις διάφορες χρήσεις, θα ορίζει τον συντελεστή δόμησης, την κάλυψη κλπ.», σημειώνει ο κ. Χρήστος Χατζηεμμανουήλ, διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι στη συνέχεια θα επιστραφεί από την ΟΑ Α.Ε. το μέρος εκείνο των 2.200 στρεμμάτων που της είχαν παραχωρηθεί και δεν χρειάζονται.Μέχρι τώρα έχει γίνει μόνο ο διαγωνισμός για το χώρο των 200 περίπου στρεμμάτων του κανό - καγιάκ. Αναμένονται να κατατεθούν οι δεσμευτικές προτάσεις των ενδιαφερομένων, με στόχο μέσα στο Σεπτέμβριο να υπάρχει ανάδοχος. Ο κ. Χατζηεμμανουήλ φιλοδοξεί να γίνει ένα υδροπάρκο. Οσο για την αθλητική χρήση της εγκατάστασης δεν εγγυάται: «Ελπίζουμε να διατηρηθεί», σημειώνει. Oι άλλοι χώροι λειτουργούν ευκαιριακά, για προσωρινές χρήσεις.Η περιοχή του Ιστιοπλοϊκού Κέντρου είναι κλειδαμπαρωμένη, προφανώς για να μην φθαρεί το προϊόν. «Καταλαβαίνω τη δυσαρέσκεια ορισμένων πολιτών που δεν τους αρέσει να βλέπουν τους χώρους κλειδωμένους, αλλά πιστεύω ότι έτσι προστατεύουμε τη δημόσια περιουσία».Οσον αφορά την τύχη του Ιστιοπλοϊκού Κέντρου, σημειώνει ότι «δεν προχωρούμε στη δεύτερη φάση μέχρι να δούμε τι θα αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας στην προσφυγή του Δήμου Καλλιθέας, γιατί δημιουργεί ένα δεδικασμένο. Εχει τεθεί θέμα συνταγματικότητας. Θέλουμε να ξεκαθαρίσει για να ξέρουμε πώς προχωράμε. Βέβαια, εάν δεν λάβει το ΣτΕ ασφαλιστικά μέτρα μέσα στους επόμενους μήνες, θα κινηθούμε», διευκρινίζει ο κ. Χατζηεμμανουήλ.Ο ΔήμοςΤην αντίθεσή του στις προθέσεις των Ολυμπιακών Ακινήτων έχει εκφράσει ο δήμος Ελληνικού. «Κατακρεουργείται η προοπτική του Μητροπολιτικού Πάρκου, αφού διαμοιράζονται οι εκτάσεις του μεταξύ Ολυμπιακών Ακινήτων και Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου», τονίζει η αντιδήμαρχος κ. Δόμνα

Δασκαλάκου. Ιδιαίτερα εκφράζει την αντίθεσή της στην κατασκευή των δωματίων στο Ιστιοπλοϊκό Κέντρο. «Δημιουργείται ένα τείχος προς τη θάλασσα», σημειώνει. Ο Δήμος Ελληνικού προτείνει να χρησιμοποιηθούν όλες οι εγκαταστάσεις από τους πολίτες, ειδικά όσες είναι μέσα στο χώρο που προοορίζεται για μητροπολιτικό πάρκο. «Να αξιοποιηθούν για τα παιδιά μας και όχι για τους ιδιώτες», τονίζει χαρακτηριστικά η κ. Δασκαλάκου. Στο ερώτημα από πού θα βρεθούν τα κονδύλια, απαντά ότι «η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και το κράτος πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις υποδομές».http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_30/07/2006_192692

Ελληνική φωνή αγωνίας για τη σωτηρία του Αμαζόνιου Δεκάδες επιστήμονες στο συμπόσιο που οργάνωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο Ο Αμαζόνιος, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στον κόσμο, με μήκος 6.275 χλμ. και το πολυποίκιλο οικοσύστημα που αναπτύσσεται γύρω του απειλούνται. Η παράνομη και ανεξέλεγκτη υλοτόμηση των τροπικών δασών του καθώς και η συστηματική μετατροπή της ζούγκλας του σε βοσκότοπους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις αποδεικνύονται ολέθριες για την τελευταία –ίσως– παρθένα γωνιά του πλανήτη. Το οικοσύστημα του ποταμού με τη μοναδική βιοποικιλότητα καταλαμβάνει μια έκταση μεγαλύτερη από 6 εκατ. τ. χλμ. και από τα δάση του παράγεται περισσότερο από το 25% του οξυγόνου που χρειάζεται ο πλανήτης για να επιβιώσει.Η εξαιρετική σημασία του Αμαζονίου για την περιοχή της Λατινικής Αμερικής αλλά και για ολόκληρο τον πλανήτη αποτέλεσε την αιτία για τη νέα οικολογική πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Από τις 13 Ιουλίου και για 8 ημέρες η Πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας προσκάλεσε περισσότερους από 200 ειδικούς επιστήμονες, περιβαλλοντολόγους, ακτιβιστές, πολιτικούς και θρησκευτικούς λειτουργούς να βρεθούν στον Αμαζόνιο για να συζητήσουν για τον ποταμό, το περιβάλλον του, τα προβλήματα αλλά και τις δυνατότητες διάσωσής του. «Ηταν η πρώτη φορά που κάναμε παρόμοιο περιβαλλοντικό συμπόσιο εκτός του χώρου της Ευρώπης και απ’ όλους τους μετέχοντες θεωρήθηκε το πλέον καρποφόρο, επιτυχές και αποδοτικό», σημειώνει σε δηλώσεις του στην «Κ» ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και προσθέτει: «Ο Αμαζόνιος είναι μια τεράστια περιοχή, πολύ ευαίσθητη και με λεπτές ισορροπίες. Αντιμετωπίζει οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που επηρεάζουν το ένα το άλλο. Και όχι μόνον αυτό: ο Αμαζόνιος με την περίπλοκη ύπαρξή του επηρεάζει ολόκληρο τον πλανήτη. Από απόψεως κλίματος, από απόψεως οικονομίας αλλά και συγκρούσεως συμφερόντων».Το δάσος θυσία στα κέρδηΣύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του εν πλω Συμποσίου, από τις αρχές Ιανουαρίου του 2003 μέχρι και σήμερα περισσότερα από 70.000 τ.χλμ. τροπικού δάσους καταστράφηκαν. Μόνο μέσα σ’ ένα χρόνο (2003 - 2004) ξεριζώθηκαν περισσότερα από 27.000 τ.χλμ. δάσους, δηλαδή μια έκταση ίση με το Βέλγιο.Περίπου κάθε οκτώ δευτερόλεπτα ένα μεγάλο κομμάτι τροπικού δάσους –όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου– μετατρέπεται σε αγροτική έκταση καλλιέργειας σόγιας. Η σόγια τείνει να αποτελέσει τη βασική αιτία καταστροφής του τελευταίου μεγάλου πνεύμονα οξυγόνου του πλανήτη. Την περασμένη χρονιά περισσότερα από 1,2 εκατ. εκτάρια γης καλλιεργήθηκαν με σόγια στις περιοχές των τροπικών δασών του Αμαζονίου.Σύγχρονοι σκλάβοιΤο μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης για την καλλιέργεια σόγιας προέρχεται από τρεις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες γεωργικών προϊόντων, που εδρεύουν στις ΗΠΑ, ενώ για τον «καθαρισμό» των δασικών περιοχών χρησιμοποιήθηκαν από τους καταπατητές «σκλάβοι». Οπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση της Βραζιλίας, σε δύο μόνο από τις πολιτείες όπου εκτείνεται το αμαζόνιο οικοσύστημα, δηλώθηκαν περίπου 9.000 περιπτώσεις δουλεμπορίας και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Την ίδια στιγμή, η Βραζιλία κατέχει την τέταρτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο ως μια από τις χώρες που μολύνουν περισσότερο την ατμόσφαιρα. Η απελευθέρωση δηλητηριωδών αερίων, εξαιτίας και των πυρκαγιών που καίνε τα τροπικά δάση, συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.Θρησκεία και ΕπιστήμηΣτο πλαίσιο αυτό η πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου να φέρει στο τραπέζι του διαλόγου τη Θρησκεία και την Επιστήμη, με στόχο τη διάσωση του περιβάλλοντος προκάλεσε το ενδιαφέρον Διεθνών Οργανισμών, όπως του ΟΗΕ, της κυβέρνησης της Βραζιλίας και της τοπικής κυβέρνησης της Αμαζονίας. «Η συνεργασία θρησκείας και επιστήμης βρίσκεται εις τον πυρήνα όλης αυτής της εκστρατείας των συμποσίων που ξεκίνησε πριν από 11 χρόνια το Οικουμενικό Πατριαρχείο», υπογραμμίζει στην «Κ» ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Προσπαθούμε να φέρουμε επί τω αυτώ τη Θρησκεία και την Επιστήμη που έχουν εν πολλοίς αποξενωθεί απ’ αλλήλων και να συνεργαστούν για την εξυπηρέτηση του περιβάλλοντος», προσθέτει ο κ. Βαρθολομαίος και διευκρινίζει ότι «η θρησκεία και η επιστήμη δεν πρέπει να θεωρούνται εχθρικές η μία προς την άλλη αλλά να αλληλοσυμπληρώνονται για να εξυπηρετούν τον άνθρωπο και το φυσικό περιβάλλον μέσα εις το οποίον ο άνθρωπος ζει. Η Δημιουργία έχει μια τάξη και όλα επλάσθησαν με επίκεντρο τον Ανθρωπο, αλλά και ο ίδιος οφείλει να σέβεται τη Δημιουργία, να μην την καταχράται, να μην υπερβαίνει τις ανάγκες του και από εγωισμό να καταστρέφει τα διάφορα ζωικά και φυτικά είδη που υπάρχουν στον πλανήτη μας. Να αισθάνεται ότι είναι Οικονόμος και Ιερεύς της Κτίσεως, δηλαδή άνθρωπος τον οποίο έταξε

ο Θεός να προστατεύει την Κτίση και να τη μεταδίδει άθικτη στις επόμενες γενιές. Δεν μας ανήκει, δεν είμεθα ιδιοκτήτες της Δημιουργίας, είμεθα μόνον οικονόμοι και διαχειριστές της».Την πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στήριξε και η ελληνική κυβέρνηση, ενώ στην έναρξη των εργασιών του Συμποσίου παρέστη και ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης. «Στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία που έχει ως στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος μιας και αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους που έχει θέσει ο ΟΗΕ για τη χιλιετία», δήλωσε ο κ. Στυλιανίδης, ο οποίος επανέλαβε την πλήρη στήριξη της ελληνικής πολιτείας στις πρωτοβουλίες του Πατριαρχείου.Εν πλω από το ΜανάουςΤο εν πλω Συμπόσιο ξεκίνησε το «ταξίδι» του από το Μανάους, πρωτεύουσα της Αμαζονίας. Ο στολίσκος που σχημάτιζαν ένα μεγάλο ποταμόπλοιο και δέκα μικρότερα ταξίδεψε στον Rio Negrou, τον Μαύρο Ποταμό με το όξινο νερό. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι σύνεδροι είχαν την ευκαιρία να περπατήσουν στη ζούγκλα του Αμαζονίου, να επισκεφθούν την περιοχή Σανταρέμ όπου εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους έδωσαν τη θέση τους στην καλλιέργεια της σόγιας, να ενημερωθούν για τις προσπάθειες των τοπικών αρχών να προστατεύσουν τον ποταμό και το οικοσύστημά του καθώς επίσης να συνομιλήσουν με εκπροσώπους των ινδιάνικων φυλών που εξακολουθούν να ζουν –πολλές από αυτές απομονωμένες– στα βάθη του τροπικού δάσους.Περίπου 200 εθνικές ομάδες Ινδιάνων ζουν στον Αμαζόνιο και συνολικά αριθμούν 200.000 άτομα, ενώ υπολογίζεται ότι 50 από αυτές τις φυλές δεν έχουν έρθει ποτέ σε επαφή με «σύγχρονους» ανθρώπους. Τόσο η κεντρική κυβέρνηση όσο και η τοπική της Αμαζονίας προώθησαν μια σειρά προστατευτικών διατάξεων που βοήθησαν στην αύξηση του πληθυσμού των Ινδιάνων. Ο Τάσκα και η Λουίζα Γιαουανάουα, μιλώντας στο συνέδριο του Πατριαρχείου, υπενθύμισαν τον βίαιο εκχριστιανισμό τους από τους Μισιονάριους, οι οποίοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό των ιθαγενών. «Σήμερα προσπαθούμε να κρατήσουμε τις παραδόσεις, τα ήθη και τα θρησκευτικά μας έθιμα και να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές», τόνισε ο Τάσκα, ο οποίος αναφέρθηκε στις προσπάθειες των ινδιάνικων φυλών να αποκτήσουν την αυτονομία τους στα παραδοσιακά τους εδάφη.Εκεί που τα μαύρα νερά του Rio Negrou συναντούν τα λασπώδη νερά του Rio Solimoes και σχηματίζουν τον Αμαζόνιο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αγίασε από ειδική πλωτή εξέδρα τα δίχρωμα νερά του ποταμού. Προηγουμένως ο Σαμάνος θρησκευτικός ηγέτης Κισίμπι Κούμο ευλόγησε τον ποταμό, σύμφωνα με το αρχαίο τελετουργικό της ινδιάνικης φυλής του. Κατά τη διάρκεια της τελετής «Ντουπουσίρι Γκουμπούρι» ο Κισίμπι Κούμο, που σύμφωνα με τις ινδιάνικες παραδόσεις αποτελεί μια γέφυρα ανάμεσα στον ορατό και τον αόρατο κόσμο, επικαλέσθηκε τα πνεύματα των προγόνων του για να διώξουν μακριά το κακό και να προστατεύουν όλους τους ανθρώπους του ποταμού. Κατά τη διάρκεια του Συμποσίου, το Πανεπιστήμιο της Αμαζονίας ανακήρυξε τον Οικουμενικό Πατριάρχη επίτιμο διδάκτορά του, ενώ ο κυβερνήτης της περιοχής, τιμώντας τον κ.κ. Βαρθολομαίο, τον χαρακτήρισε εκτός από Οικουμενικό και «Πατριάρχη του Δάσους του Αμαζονίου».«Το περιβάλλον, μέρος της Κτίσης του Θεού»Η θεολογική προσέγγιση του οικολογικού προβλήματος και τα συμπόσια που διοργανώνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχουν αναδείξει την Ορθοδοξία ως τη μόνη θρησκεία που διατυπώνει ολοκληρωμένη πρόταση για ένα από τα πλέον σημαντικά προβλήματα της εποχής μας. Το συμπόσιο του Αμαζονίου ακολούθησε αυτά του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας, του Δούναβη, της Αδριατικής και της Βαλτικής. Το επόμενο συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί το 2007 στην Αρκτική. Στο επίκεντρο των συζητήσεων θα βρεθεί το λιώσιμο των πάγων που προκαλείται εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. Ετσι, την επόμενη χρονιά το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο διαλόγου, το οποίο συνδέεται με όσα συμβαίνουν στον Αμαζόνιο. Επικεφαλής της επιστημονικής επιτροπής των συμποσίων του Πατριαρχείου έχει ορισθεί ο μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, πρ. πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ την οργανωτική ευθύνη έχει, σύμφωνα με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη, η αεικίνητη συνεργάτις του κ. Μαρία Μπέκετ.«Οταν ξεκινήσαμε τα συμπόσια του Πατριαρχείου εξεπλάγησαν όλοι. Η αντίληψη που είχαν για την Ορθοδοξία ήταν ότι είναι μια Εκκλησία αποκομμένη από τα προβλήματα του ανθρώπου, περιορισμένη στη λατρεία της, ότι είναι μια συντηρητική και παραδοσιακή Εκκλησία», τονίζει στην «Κ» ο μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης. «Σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγνωρίζεται ως ο Πατριάρχης του φυσικού περιβάλλοντος, ενώ οι άλλες χριστιανικές Εκκλησίες ακολουθούν πλέον το παράδειγμά του συμμετέχοντας ενεργά στις πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου», σημειώνει ο κ. Ιωάννης και προσθέτει: «H οικολογική κρίση έχει τις ρίζες της σε αυτή την υπεροψία του ανθρώπου που δημιουργήθηκε κυρίως στον δυτικό χριστιανισμό –ο οποίος επηρεάσθηκε από τον Πλατωνισμό– και σύμφωνα με την οποία, επειδή ο άνθρωπος έχει διανοητικές δυνατότητες, μπορεί μέσω της επιστήμης να χρησιμοποιεί το περιβάλλον σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Και έφτασε στο σημείο ο άνθρωπος να καταστρέψει λόγω της πλεονεξίας του το περιβάλλον». Αντιθέτως, η ορθόδοξη θέση υπογραμμίζει ότι το περιβάλλον και ο άνθρωπος είναι μέρος της Κτίσης του Θεού και μέσα στο πλαίσιο του σεβασμού προς τη Δημιουργία πρέπει να επιτευχθεί η ειρηνική και αρμονική συνύπαρξή τους. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_30/07/2006_192534

Διοξίνες δίπλα σε αμπέλια Ορυκτέλαια ρίχνονται σε χωματόδρομους του Ηρακλείου για να μη... σκονίζονται τα σταφύλια

Μπορεί τα σταφύλια που τρώμε να μην έχουν σκόνες, δεν μπορούμε όμως να είμαστε καθόλου σίγουροι ότι δεν έχουν βαρέα μέταλλα. Στη Σύλαμο Ηρακλείου Κρήτης στους χωματόδρομους δίπλα στα αμπέλια ρίχνουν ορυκτέλαια προκειμένου τα σταφύλια να είναι καθαρά από σκόνες. «Διαφορετικά δεν τα παίρνουν οι έμποροι» λένε οι παραγωγοί που κατηγορούν τον δήμο, ο οποίος δεν έχει ασφαλτοστρώσει τον δρόμο.Αραγε κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί έχει φτιαχτεί ολόκληρο σύστημα συλλογής λιπαντικών αποβλήτων σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης;Κανένας δεν είδε κάτι για να προλάβει ή να σταματήσει αυτήν την καταστροφική συνήθεια χρόνων; Και τέλος, πόσο ανόητη μπορεί να είναι αυτή η «αγορά» που προτιμά σταφύλια καθαρά εξωτερικά, σαν να καλλιεργούνταν στο σαλόνι πολυτελούς κατοικίας, αναγκάζοντας τους παραγωγούς να καταφεύγουν σε τέτοιες μεθόδους; Δύο επιπλέον παράμετροι: Η Σύλαμος παράγει επιτραπέζια σταφύλια που εξάγονται. Επίσης η περιοχή απέχει μόλις 2-3 χιλιόμετρα από την Κνωσό, αρχαιολογικό χώρο που επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Πάντως ο νομάρχης Ηρακλείου, κ. Δημήτρης Σαρρής, δήλωσε στην «Κ» άγνοια του θέματος και δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει στις αναγκαίες ενέργειες.Επικίνδυνα για την υγεία...Επισκεφθήκαμε την περιοχή έπειτα από καταγγελία για τη ρίψη ορυκτέλαιων σε χωματόδρομο της περιοχής δίπλα στους αμπελώνες. Οπως μας είπαν οι κάτοικοι της περιοχής «ρίχνουν ορυκτέλαια για να μη σηκώνεται σκόνη και μπαίνει στις βίλες και για να μην πηγαίνει στα αμπέλια». Δεν έχετε ακούσει ότι τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια προκαλούν καταστροφές στο περιβάλλον και είναι επιβλαβή για την υγεία των ανθρώπων; «Ναι, κάτι έχουμε ακούσει, αλλά το κακό που προκαλούν είναι μικρότερο από το καλό. Αμα σκονιστούν τα αμπέλια δεν τα παίρνουν οι έμποροι. Τις πρώτες μέρες που τα ρίχνουν είναι ενοχλητικά γιατί κολλάνε στα λάστιχα των αυτοκινήτων αλλά μετά ξεραίνονται» μου απαντούν. «Αναγκαίο κακό» λοιπόν τα καμένα ορυκτέλαια στον χωματόδρομο.Και παράνομη πράξη που τιμωρείται με αυστηρό πρόστιμο επίσης. Είναι απορίας άξιο αυτοί που έριξαν τα ορυκτέλαια, –απευνθήκαμε στους πιθανούς, πάλι σύμφωνα με καταγγελίες υπεύθυνους, οι οποίοι όμως το αρνήθηκαν μετ’ επιτάσεως– πού τα βρήκαν εφόσον σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη διαχείριση αποβλήτων λιπαντικών ελαίων τα χρησιμοποιημένα λάδια πρέπει να συγκεντρώνονται από τις επιχειρήσεις που τα παράγουν, συνεργεία, πρατήρια, βιομηχανίες, μονάδες της ΔΕΗ, μονάδες στρατού, αλλά και οποιαδήποτε επιχείρηση χρησιμοποιεί λάδια και στη συνέχεια να συλλέγονται από την ειδική εταιρεία και να προωθούνται σε εγκαταστάσεις όπου πραγματοποιείται η διαδικασία της αναγέννησης. Ετσι τα απόβλητα λιπαντικά δεν μολύνουν το περιβάλλον αλλά και κατά μια έννοια ανακυκλώνονται εφόσον μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν....και το περιβάλλονΤα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια προκαλούν τεράστια καταστροφή στο περιβάλλον και είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την υγεία των ανθρώπων. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της εταιρείας ΕΛΤΕΠΕ, που έχει αναλάβει τη διαχείριση του Εθνικού Συλλογικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης Απόβλητων Λιπαντικών Ελαίων σε όλη την Ελλάδα, κ. Γιώργο Δεληγιώργη, «τα καμένα λάδια είναι εξαιρετικά επιβαρυντικά για το περιβάλλον. Περιέχουν βαρέα μέταλλα, διοξίνες, φουράνια και άλλες αρωματικές ενώσεις. Οταν πέφτουν στο έδαφος δεν φεύγουν, γι’ αυτό άλλωστε και τα ρίχνουν, και με τη βροχή τα βαρέα μέταλλα περνούν στον υδροφόρο ορίζοντα». Πολύ πιθανό μέσω του ποτίσματος να περνούν μετά στα αμπέλια, αλλά τα βαρέα μέταλλα που δεν φαίνονται είναι «μικρό κακό» μπροστά στη σκόνη που φαίνεται. Και ας προκαλούν καρκίνο. «Ολος ο χώρος είναι ρυπασμένος, αυτό το πράγμα προκαλεί μεγάλη ζημιά» τονίζει ο κ. Δεληγιώργης.Υπεύθυνος για τη ρίψη των ορυκτέλαιων δεν είναι μόνο αυτός που πραγματοποίησε τη συγκεκριμένη πράξη, αλλά και αυτός που έδωσε τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια εφόσον βέβαια κάτι τέτοιο πραγματοποιήθηκε εν γνώσει του. Σύμφωνα με τον κ. Δημήτρη Καλογεράκη, που είναι υπεύθυνος της ΕΛΤΕΠΕ για τη συλλογή των απόβλητων λιπαντικών στην Κρήτη, «συχνά επειδή πρόκειται για κάτι που έχει ευτελή αξία, τα συνεργεία τα αφήνουν έξω όταν κλείνουν, οπότε αρκετοί το παίρνουν προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως καύσιμη ύλη». Κάτι τέτοιο βέβαια απαγορεύεται και είναι εξαιρετικά επιβαρυντικό για την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον. Οπως τονίζει ο κ. Καλογεράκης, «ένα λίτρο χρησιμοποιημένου ορυκτέλαιου μπορεί να μολύνει μια έκταση ίση με ένα γήπεδο».Η προμήθεια και η χρήση για οποιονδήποτε σκοπό χρησιμοποιημένου ορυκτελαίου είναι παράνομη και η διεύθυνση περιβάλλοντος της νομαρχίας είναι υποχρεωμένη να επιβάλει ποινές εφόσον εντοπίσει τους υπευθύνους, κάτι βέβαια όχι πολύ εύκολο εφόσον έχουν παρέλθει αρκετές ημέρες . Ο νομάρχης Ηρακλείου κ. Σαρρής, με τον οποίο επικοινωνήσαμε, δήλωσε ότι δεν γνώριζε το περιστατικό και δεσμεύτηκε ότι θα στείλει στην περιοχή κλιμάκιο ελέγχου. Οπως τόνισε στην «Κ» «αυτό έχει ξανασυμβεί και οι υπεύθυνοι θα κληθούν να καταβάλουν μεγάλα πρόστιμα». Αυτή η ενέργεια ίσως σταματήσει κάποιους άλλους που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν την ίδια μέθοδο.Στο μεταξύ οι κάτοικοι αναμένουν ότι ο δήμος εν όψει και των εκλογών θα ασφαλτοστρώσει και το συγκεκριμένο κομμάτι του δρόμου, ώστε να μη σκονίζονται τα σταφύλια και να μη σηκώνεται σκόνη. Ισως το αίτημα να είναι δίκαιο. Ισως πάλι η κατάσταση να έχει ξεφύγει της λογικής...http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_30/07/2006_192533

ΛΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΓΕΤΩΝΕΣ Κατολισθήσεις στις Αλπεις

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου κτυπά και στις Αλπεις. Πληθαίνουν οι πόλεις που εντάσσονται στη λίστα του Ομοσπονδιακού Γραφείου Περιβάλλοντος της Ελβετίας με τις περιοχές που κινδυνεύουν από τις κατολισθήσεις των βουνών, λόγω του ότι λιώνουν οι ορεινοί παγετώνες! Μελέτη του πανεπιστημίου της Ζυρίχης κατέδειξε ότι ενδέχεται όλοι οι αλπικοί παγετώνες να μην υπάρχουν ώς τα τέλη του αιώνα εάν δεν ανακοπεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3 βαθμούς Κελσίου θα προκαλέσει απώλεια του 80% των παγετώνων.NHΣOI ΦAPAΛONΘάνατοι πτηνώνΠαρατηρώντας τη μείωση, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, των πληθυσμών των γλάρων, των πελεκάνων και άλλων πουλιών και ζώων στις περιοχές των νήσων Φάραλον, γνωστά και ως «αμερικανικά Γκαλαμπάγκος», οι επιστήμονες ανησυχούν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας προκαλεί ένα σοβαρό πλήγμα της τροφικής αλυσίδας. Οι κλιματολόγοι παρατήρησαν ότι για δεύτερη συνεχή χρονιά έχει καθυστερήσει η εμφάνιση ψυχρών ρευμάτων, από τα βάθη του ωκεανού, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, με αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών πουλιών στην περιοχή του εθνικού καταφυγίου των Φάραλον, δυτικά του Σαν Φραντσίσκο και ευρύτερα.ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑΤο DDT υπεύθυνο για καρκίνοΟι υψηλές συγκεντρώσεις DDT στο αίμα συνδέονται με ανεβασμένο κίνδυνο για καρκίνο του ήπατος, σύμφωνα με αποτελέσματα έρευνας στην Κίνα. Παλιότερες έρευνες είχαν συνδέσει το DDT με εμφάνιση όγκων στο συκώτι πειραματόζωων στο εργαστήριο. Η έρευνα απέδειξε ότι τα άτομα που είχαν υψηλές συγκεντρώσεις DDT είχαν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος. Βέβαια, όπως σημειώνει η έκθεση, η αύξηση των πιθανοτήτων είναι μεγαλύτερη σε εκείνους που εκτίθενται απευθείας στο DDT και όχι στους μεταβολίτες του.ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΕΣ ΚΥΘΗΡΩΝΖητούν ψεκασμούς για τον δάκοΤη συνέχιση των δολωματικών ψεκασμών για την καταπολέμηση του δάκου με την ευθύνη της Νομαρχίας Πειραιά, ζητά η Ενωση βιοκαλλιεργητών Κυθήρων. Οπως διευκρινίζουν με επιστολή τους προς τον αρμόδιο υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αλέξανδρο Κοντό, τον νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς «γνωρίζουμε ότι υπάρχει ήδη εγκεκριμένο κονδύλι μέσω προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης ύψους 200.000 ευρώ και ζητούμε να συμβάλετε ώστε να μη χαθεί η παραγωγή μας λόγω του δάκου». Οπως επισημαίνει η πρόεδρος της Ενωσης κ. Ελένη Μαγείρου «το λάδι είναι το πρώτο προϊόν που παράγεται στο νησί. Παρά την εντύπωση που υπάρχει, το μέλι έρχεται δεύτερο».http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_30/07/2006_192532

Θα καθυστερήσουν οι έρευνες για το κλίμα ΣΕ MIA ΣΤΙΓΜΗ που η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει καταστεί ζήτημα υψίστης σημασίας, η NASA καθυστερεί ή ακυρώνει προγράμματα που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην κατανόηση της κλιματικής αλλαγής. Αυτές οι οικονομικές περικοπές φαίνεται να προκαλούνται από τον περιορισμένο προϋπολογισμό της NASA, την ώρα που πρέπει να επιδιορθώσει τον λαβωμένο στόλο των διαστημικών λεωφορείων της, να ολοκληρώσει τον διεθνή διαστημικό σταθμό και να ετοιμαστεί για την εξερεύνηση της Σελήνης και του Άρη. Κάτι λοιπόν έπρεπε να περικόψει. Στις επιλογές λοιπόν της NASA περιλαμβάνονταν και οι έρευνες για το κλίμα, όσον αφορά τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Επιτροπή της Γερουσίας ενέκρινε ποσό ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων (περίπου 784 εκατ. ευρώ) για την άμεση επιδιόρθωση του στόλου της NASA. Την ίδια ώρα, όμως, η επιμονή της κυβέρνησης στην ολοκλήρωση του διαστημικού σταθμού θα στερήσει από τις έρευνες για τη μεταβολή του κλίματος και τα επιστημονικά προγράμματα, τα αναγκαία ποσά για τη συνέχισή τους. http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18601&m=N04&aa=4

H Eλλάδα στο ευρωσκαμνί για τους βιολογικούς καθαρισμούς Για 24 πόλεις που δεν έχουν αρχίσει τις διαδικασίες αδειοδότησης Νέοι... Κουρουπητοί έρχονται για την Ελλάδα: η χώρα θα καθίσει στο «σκαμνί» του Ευρωδικαστηρίου, αυτή τη φορά γιατί 24 πόλεις δεν διαθέτουν αποχέτευση και εγκαταστάσεις δευτεροβάθμιας επεξεργασίας λυμάτων - παρ' ότι «η Ελλάδα δικαιούται και έχει λάβει σημαντική κοινοτική χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Ταμείο Συνοχής», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. H κοινοτική Οδηγία ήταν σαφής: «Οι πόλεις και οι κωμοπόλεις με πληθυσμό άνω των 15.000 κατοίκων οφείλουν να διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα για τη συλλογή των λυμάτων τους, καθώς και εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων, ώστε οι ρύποι να απομακρύνονται πριν από τη διοχέτευσή των λυμάτων στη θάλασσα ή στα γλυκά νερά». Ωστόσο, η ελληνική πρακτική υπήρξε διαφορετική. H προθεσμία για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών έληξε προ 6ετίας χωρίς αποτέλεσμα. H κυβέρνηση δεν έδειξε να ανταποκρίνεται στις κοινοτικές επιταγές, ούτε μετά τη γραπτή προειδοποίηση για παράβαση της Οδηγίας, που έλαβε τον Ιούλιο του 2005. Ενδεικτικό είναι πως στην απόφαση παραπομπής της χώρας για το θέμα αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει πως «από την απάντηση των ελληνικών

αρχών, σε ορισμένες περιοχές - π.χ. Άρτεμις, Ραφήνα, Νέα Μάκρη, Κορωπί - δεν έχουν καν αρχίσει οι διαδικασίες αδειοδότησης για την κατασκευή της αναγκαίας υποδομής». Αλλά και για τις υπόλοιπες πόλεις, η Κομισιόν σημειώνει πως «οι κατασκευές έχουν αρχίσει, αλλά θα χρειαστεί ακόμη πολύς καιρός για να τεθούν σε πλήρη λειτουργία τα συστήματα συλλογής και επεξεργασίας λυμάτων». Οι καλύτεροι... πελάτες! Περίοπτη θέση κατέχει πάντως, η Ελλάδα και στην ετήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το 2005. Στις αναφορές χαρακτηριστικών περιπτώσεων ανά τομέα κοινοτικής πολιτικής, στον τομέα περιβάλλοντος «χρήζει μνείας» - όπως αναφέρεται - μία ελληνική υπόθεση, που κατέληξε σε καταδίκη της χώρας. H υπόθεση αφορά ελλιπή συμμόρφωση σε Οδηγία για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προέρχεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις και συγκεκριμένα «λόγω περιβαλλοντικής ρυπάνσεως προερχόμενη από θερμοηλεκτρικό σταθμό στην Κρήτη». Πρόκειται για τον σταθμό της ΔΕΗ στα Λινοπεράματα Κρήτης, όπου το Δικαστήριο έκρινε πως η κατάσταση λειτουργίας του δεν έχει ακόμη προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της Οδηγίας. Μας κατηγορεί και η WWF Καταπέλτης για την περιβαλλοντική πολιτική, που ακολουθείται στη χώρα, είναι και η τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF). Σύμφωνα με αυτήν, η Ελλάδα μόνο στον τομέα περιβάλλοντος δεν έχει ενσωματώσει 15 κοινοτικές Οδηγίες, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εκκρεμούν 5 υποθέσεις, ενώ «ανοικτές» είναι 22 υποθέσεις για τις οποίες υπάρχει απειλή παραπομπής στο Δικαστήριο. Ενδεικτικό, εξάλλου, είναι πως για υποθέσεις παραβίασης της κοινοτικής νομοθεσίας από την Ελλάδα εκδόθηκαν μόνο τον τελευταίο μήνα άλλες 15 ανακοινώσεις από την Κομισιόν και μεταξύ αυτών: * Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα βρεθεί η Ελλάδα για παράβαση της Οδηγίας περί συμβάσεων δημοσίων προμηθειών και συγκεκριμένα ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Στο πλαίσιο διαγωνισμών για προμήθειες «φαίνεται ότι μεταξύ των νοσοκομείων στην Ελλάδα αποτελεί ευρύτερα διαδεδομένη πρακτική η απόρριψη προσφορών προϊόντων, βάσει υποτιθέμενων προβλημάτων με το επίπεδο ασφάλειας των εν λόγω προϊόντων, παρά το γεγονός ότι αυτά φέρουν τη σήμανση "CE"». * Στο στόχαστρο της Κομισιόν - αιτιολογημένη γνώμη - βρέθηκε η χώρα με αφορμή τη δημοπράτηση έργου από τον σταθμό της ΔΕΗ στον Αθερινόλακκο Κρήτης, που έγινε χωρίς προηγούμενη προκήρυξη διαγωνισμού, αλλά και για καθυστέρηση ενημέρωσης εναγόντων σχετικά με τους λόγους απόρριψης των προσφορών τους. http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18601&m=N12&aa=1

ΠPΟEIΔΟΠΟIEI H WWF Οι απαιτητικές σε νερό καλλιέργειες θα φέρουν ξηρασία στην Eλλάδα H ΕΛΛΑΔΑ, όπως και όλες οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, απειλείται με ξηρασία. Αιτία, οι εξαιρετικά απαιτητικές σε νερό καλλιέργειες. Υπολογίζεται ότι συνολικά το 84% του ελλαδικού χώρου απειλείται με ερημοποίηση (στο 35% ο κίνδυνος είναι υψηλός και στο υπόλοιπο 49% μέτριος). Τα χρόνια που έρχονται επιφυλάσσουν συχνότερες και πιο καταστροφικές περιόδους ξηρασίας για την Ελλάδα και για όλες τις χώρες της Μεσογείου, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που παρουσίασε το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση - WWF. H διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση προειδοποιεί ότι ο κίνδυνος εντείνεται λόγω της αρδευόμενης γεωργίας. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία, η γεωργία αποτελεί τον πιο απαιτητικό χρήστη νερού. Στο σύνολο των χωρών της Μεσογείου, στις γεωργικές καλλιέργειες αντιστοιχεί το 65% της συνολικής κατανάλωσης νερού, ενώ στην Ελλάδα οι γεωργικές καλλιέργειες «απορροφούν» το 86% της συνολικής κατανάλωσης νερού. H πρόσφατη μελέτη του WWF δείχνει ότι οι αρδευόμενες εκτάσεις στη Λεκάνη της Μεσογείου έχουν διπλασιαστεί από το 1960. Οι επιδοτήσεις «Οι κοινοτικές και εθνικές επιδοτήσεις έχουν επιτρέψει την καταστροφή των παραδοσιακών ξερικών καλλιεργειών, ευνοώντας σοδειές όπως το καλαμπόκι, το βαμβάκι και τα ζαχαρότευτλα - είδη ιδιαίτερα απαιτητικά σε νερό», εξηγεί η κ. Παναγιώτα Μαραγκού από το WWF Ελλάς. Στην Ελλάδα, το 96% του νερού που χρησιμοποιείται στη γεωργία πάει σε άρδευση και υπολογίζεται πως από αυτό, το 80% χάνεται σε απώλειες από τον υδρολογικό κύκλο της κάθε περιοχής. Κατά τα άλλα, η συνολική κατανάλωση νερού στην Ελλάδα φτάνει τα 708 κυβικά μέτρα ανά κάτοικο, κατανάλωση που, όπως και σε όλες τις μεσογειακές χώρες, έχει διπλασιαστεί κατά το δεύτερο μισό του τελευταίου αιώνα. Το νερό που χρησιμοποιούμε προέρχεται κατά κύριο λόγο από πηγές εντός του ελλαδικού χρόνου (το 85-90% αυτού είναι από επιφανειακά νερά και το 10-15% από υπόγεια ύδατα) ενώ ένα 20% φτάνει στην Ελλάδα από γειτονικές χώρες. Το παράδειγμα της Χίου Στη Χίο η μεγάλη υδροφόρος λεκάνη γεμίζει από τα νερά της βροχής τον χειμώνα και υφίσταται τρομακτική υπεράντληση το καλοκαίρι. Λόγω των πολλών ανεξέλεγκτων και παράνομων γεωτρήσεων, όταν αρχίζουν τα ποτίσματα στις καλλιέργειες εσπεριδοειδών και κηπευτικών, που υπάρχουν σε αφθονία στο νησί, ο υδροφόρος ορίζοντας υποχωρεί ταχύτατα, περίπου κατά 15 εκατοστά την ημέρα! Κι όταν πια η στάθμη του νερού σταθεροποιείται, έχει αρχίσει πλέον να γίνεται υφάλμυρο...

«Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα», τονίζει ο κ. Νίκος Χριστοδουλάκης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Το γεωλογικό υπόστρωμα της λεκάνης συγκροτείται κυρίως από κινναβαρίτη, ένα ορυκτό του υδραργύρου. Αυτό, όταν έρθει σε επαφή με το χλωριούχο νάτριο (το αλάτι της θάλασσας) απελευθερώνει υδράργυρο ο οποίος μολύνει το νερό». Το επικίνδυνο βαρύ μέταλλο φτάνει σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις στο νερό που χρησιμοποιείται τόσο για την άρδευση όσο και για την ύδρευση της πόλης της Χίου και αρκετών χωριών! http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18601&m=N16&aa=2

Aς είναι καλά... οι νερουλάδες Xρυσάφι πληρώνουν στα νησιά το νερό, ενώ έχουν παγώσει τα έργα Στο έλεος των... νερουλάδων αφήνει η πολιτεία τα νησιά του Αιγαίου. Το μοναδικό σχέδιο διαχείρισης υδάτινων πόρων που διαθέτει είναι η μεταφορά του νερού - λύση ακριβή που ωστόσο δεν λύνει το ολοένα και οξύτερο πρόβλημα λειψυδρίας που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα. Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξε έρευνα του Εργαστηρίου Εγγειοβελτιωτικών Έργων και Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που επιμελήθηκε ο καθηγητής Γιώργος Τσακίρης. Ο τελευταίος, που διαθέτει και την ιδιότητα του προέδρου της Ελληνικής Επιτροπής Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, είναι κατηγορηματικός ως προς τις ευθύνες της κεντρικής εξουσίας: «Αδιαφορούν, δεν έχουν σχέδιο και αφήνουν τα πράγματα στην τύχη τους», λέει. Την ίδια στιγμή δεκάδες είναι τα νησιά που αντιμετωπίζουν και αυτό το καλοκαίρι προβλήματα επάρκειας νερού - και καταφεύγουν στη λύση της μεταφοράς από αλλού. Από την Αμοργό έως τα Κουφονήσια και την Κίμωλο και από το Αγαθονήσι έως τους Λειψούς, την Κάλυμνο και την Ψέριμο, οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες σε σχέση με τους διαθέσιμους υδάτινους πόρους. Και τα μεγάλα νησιά Τα προβλήματα είναι έντονα ακόμα και σε μεγάλα νησιά. H Τήνος, για παράδειγμα, έχει ετήσιες ανάγκες 950.000 κυβικών μέτρων νερού - το διαθέσιμο νερό όμως δεν ξεπερνάει τα 850.000 κυβικά. Οι κάτοικοι της Πάτμου χρειάζονται για το ίδιο διάστημα 420.000 κυβικά μέτρα, όταν - με το ζόρι - οι διαθέσιμοι πόροι φτάνουν τα 375.000. Καθημερινά φορτηγά πλοία αναχωρούν από την Ελευσίνα ή το Λαύριο φορτωμένα με νερό, ενώ από την περιοχή Κάλαθος της Ρόδου γίνεται το ίδιο για τα νησιά της Δωδεκανήσου. «Το κόστος είναι δυσβάσταχτο», αναφέρει ο κ. Τσακίρης. «Είναι ενδεικτικό ότι για την περίοδο 1997 έως 2004 έχουν δαπανηθεί 33 εκατομμύρια ευρώ για τη μεταφορά νερού. Δηλαδή 4,12 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο». Ο καθηγητής επισημαίνει ότι καθώς δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση του προβλήματος η κατάσταση θα επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο. Το κόστος μεταφοράς στις Κυκλάδες, ανά κυβικό μέτρο νερού, έχει ήδη ανέλθει στα 6,73 ευρώ. Το 1997 το κόστος ήταν 5,43 ευρώ. Ταυτόχρονα όμως αυξάνεται - ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες - και η ζήτηση. H Φολέγανδρος είναι ενδεικτικό παράδειγμα. Οι μέσες μηνιαίες ανάγκες του νησιού σήμερα είναι 23.500 κυβικά μέτρα νερού. Το 2030 έχει υπολογιστεί ότι θα φτάσουν τα 33.500. Να δοθούν κίνητρα «KAI ΟΜΩΣ βρίσκονται λύσεις», λέει ο καθηγητής Γιώργος Τσακίρης και δίνει ορισμένα παραδείγματα. «Υπάρχουν σε νησιά, για παράδειγμα στην Κάλυμνο, λιμνοδεξαμενές - που έχει μεν ξεκινήσει η κατασκευή τους αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί ποτέ. Καλό θα ήταν να τελειώσουν. Σε μικρότερα νησιά θα μπορούσαν να κατασκευασθούν μονάδες αφαλάτωσης. Επίσης θα έπρεπε να εξεταστεί η αξιοποίηση των υδάτινων πόρων νησιών με αποθέματα νερού, όπως η Νάξος. Το νερό της Νάξου θα μπορούσε να «ξεδιψάσει» τη Σχοινούσα, τη Δονούσα, την Ηρακλειά, το Κουφονήσι. Θα ήταν χρήσιμο να δοθούν κίνητρα για τη λειτουργία συστημάτων ανακύκλωσης του νερού σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, ή για την κατασκευή υπόγειων δεξαμενών σε σπίτια για τη συλλογή των νερών της βροχής. http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18601&m=N16&aa=1

O Αχελώος και η «εκδίκηση» των Θεσσαλών * Ενώ η κυβέρνηση κάνει λόγο για αναπτυξιακό έργο, οικολογικές οργανώσεις και ειδικοί φοβούνται για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον Πάνε δεκαετίες που οι κυβερνήσεις εμμένουν στην εκτροπή του Αχελώου, οι φορείς της Θεσσαλίας πιέζουν ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες άρδευσης των καλλιεργειών του κάμπου, οι Αιτωλοακαρνάνες, με σύμμαχό τους τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, αντιδρούν καθώς φοβούνται τις καταστροφικές επιπτώσεις, σε περιβάλλον και επάρκεια υδάτων, σε όλη τη διαδρομή του ποταμού ως τις εκβολές του. Δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που βροντοφωνάζουν, εδώ και χρόνια, ότι τα προβλήματα στη διαχείριση των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας θα είχαν λυθεί και με ελάχιστο οικονομικό κόστος αν οι πολιτικοί προσανατολίζονταν σε έργα εξοικονόμησης νερού, έλεγχο των ανεξέλεγκτων γεωτρήσεων και σε ριζική αλλαγή των υδροβόρων καλλιεργειών, όπως αυτές του βαμβακιού. Φωναί βοώντων εν τη ερήμω... Ο «ατίθασος» Αχελώος τελικά... υπέκυψε στις κομματικές προσταγές και οι Θεσσαλοί πήραν τη ρεβάνς μετά τις απανωτές ήττες τους στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας. H ψήφιση προ ημερών στη Βουλή - έχει σημασία ότι έγινε παραμονές δημοτικών εκλογών - των δύο τροποποιήσεων του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά, για τη διά νόμου έγκριση της εκτροπής του Αχελώου, αλλά και την έγκριση Σχεδίων Διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, έγινε, όπως καταγγέλλουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, κατά παρέκκλιση της οδηγίας- πλαισίου για τα νερά. Υπάρχουν ωστόσο και επιστήμονες οι οποίοι θεωρούν ότι

ύστερα από κάποια χρόνια μπορεί να αναγνωριστεί η χρησιμότητα και αυτής της εκτροπής, όπως έγινε και με πολλές άλλες στο παρελθόν. H εκτροπή του Αχελώου έχει προσλάβει μυθικό χαρακτήρα ως προς την επίλυση του προβλήματος της ανεπάρκειας νερού στον θεσσαλικό κάμπο. Ωστόσο, όπως λένε οι ειδικοί, όχι απλώς δεν θα επιλύσει το πρόβλημα αλλά θα το επιτείνει, δίνοντας την ψευδή εικόνα της ύπαρξης ανεξάντλητων υδάτινων πόρων και υποστηρίζοντας πρακτικές κατασπατάλησής τους. «Το πραγματικό πρόβλημα της Θεσσαλίας είναι η μνημειώδης κακοδιαχείριση του νερού που ενθαρρύνεται από καταστροφικές πολιτικές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών. H διάθεση προς τη Θεσσαλία επιπλέον νερού από τον Αχελώο δεν πρόκειται να «καθαρίσει» τον θανάσιμα ρυπασμένο Πηνειό, ούτε θα εμπλουτίσει τον ξερό υδροφόρο ορίζοντα» υποστηρίζει η συντονίστρια δράσεων πολιτικής του WWF Ελλάς κυρία Θεοδότα Νάντσου. Από την πλευρά της η κυβέρνηση, διά στόματος του υπουργού Ανάπτυξης κ. Δ. Σιούφα, την ημέρα της ψήφισης των τροπολογιών στη Βουλή, θεωρεί ότι το μείζον θέμα είναι να μη χαθεί ούτε μία σταγόνα νερού από τον Αχελώο. «Εχουμε την πολυτέλεια να στέλνουμε το νερό στη θάλασσα και την ίδια ώρα αυτό το νερό να το έχει κάποια άλλη περιοχή ανάγκη και να λέμε όχι;» έλεγε ο κ. Σιούφας από τα έδρανα της Βουλής. Και κατέληξε: «Τι απαντάτε εσείς στους ανθρώπους που πίνουν νερό από γεωτρήσεις, επιβαρημένο από λιπάσματα ή φυτοφάρμακα; Το νερό στρέφεται προς τη Θεσσαλία πρώτα για την ύδρευση και το περιβάλλον και μετά για τους αγρότες». Από το 1994 ως σήμερα, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) έχει ακυρώσει πολλές υπουργικές αποφάσεις χωροθέτησης και έγκρισης περιβαλλοντικών όρων των έργων εκτροπής έπειτα από προσφυγές τοπικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων, καθώς τα έργα χαρακτηρίζονται από ελλιπείς μελέτες και παραβάσεις της νομοθεσίας. Οι τροπολογίες του ΥΠΕΧΩΔΕ αποτελούν «παράκαμψη τεσσάρων αποφάσεων του ΣτΕ, υποβιβασμό του έργου της Δικαιοσύνης και καταστρατήγηση της περιβαλλοντικής νομιμότητας» επισημαίνει στο «Βήμα» ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας κ. B. Δωροβίνης και προσθέτει: «Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ποτέ το ΣτΕ δεν κλήθηκε να αποφανθεί επί του συνόλου του έργου, αλλά επί των διαδοχικών εγκρίσεων περιβαλλοντικών έργων, οι οποίες ήταν παράνομες. Αυτές τις παρανομίες, που καταδικάστηκαν από το ΣτΕ, πέρασε ο κ. Σουφλιάς με τη διαβόητη τροπολογία, μέσω της Βουλής». Σύμφωνα πάντως με τον κ. Σιούφα το έργο δεν είναι απλώς περιβαλλοντικό, είναι πολλαπλά αναπτυξιακό. «Την ίδια ώρα όμως είναι και ενεργειακό, όπως το Φράγμα της Συκιάς και το εργοστάσιο που θα γίνει εκεί. Ετσι θα παράγονται πεντακόσια μεγαβάτ από όλο το σύστημα των υδροηλεκτρικών έργων - πέντε-έξι συνολικά που πρόκειται να γίνουν μαζί με εκείνο της Μεσοχώρας». http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14826&m=A26&aa=1

Πού τον πάν' τον ποταμό H τροπολογία, η κακοδιαχείριση του νερού και η Οδηγία της EE H συζήτηση επί της τροπολογίας του κ. Σουφλιά σχετικά με την εκτροπή του Αχελώου στον Θεσσαλικό κάμπο έφερε στο προσκήνιο τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Το θέμα αυτό ρυθμίζεται από την Οδηγία Πλαίσιο Υδάτων (ΟΠΥ) 2000/60/EC της Ευρωπαϊκής Ενωσης (EE), που ενσωματώθηκε στη νομοθεσία των κρατών-μελών της EE το 2000. H ΟΠΥ αποτελεί τον γνώμονα στην επίλυση κάθε ζητήματος υδατικών πόρων, υπερισχύοντας εθνικών νόμων. Τα κράτη-μέλη συμφώνησαν σε χρονοδιάγραμμα εφαρμογής της (καταληκτικό έτος 2015) που προβλέπει, μεταξύ άλλων: έως το 2009 σύνταξη τελικών προγραμμάτων διαχείρισης ανά υδατική περιφέρεια και έως το 2010 διαμόρφωση πολιτικής τιμολόγησης ύδατος με ανάκτηση κόστους (η Ελλάδα ήδη καθυστερεί). H ΟΠΥ διέπεται από αρχές που περιλαμβάνουν το «ο ρυπαίνων πληρώνει», την τιμολόγηση νερού και τη διαχείριση των υδατικών πόρων, σε βάση λεκάνης απορροής ποταμού από αντίστοιχα τοπική διαχειριστική αρχή, ενώ ενστερνίζεται την προσέγγιση της σύγχρονης μηχανικής των υδατικών πόρων για ήπιες παρεμβάσεις. Εναυσμα για την ΟΠΥ ήταν η υποβαθμισμένη ποιότητα των υδάτων στις χώρες της EE, γι' αυτό η Εισαγωγή της αναδεικνύει ως κύριο στόχο την ποιοτικά καλή κατάσταση των υδάτων. H μακρά και έντονη βιομηχανική δραστηριότητα στις πυκνοκατοικημένες δυτικές και κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες καθιστά τον στόχο αυτό ευνόητο, όμως οι ελληνικές προτεραιότητες διαφέρουν. Στην Ελλάδα το κλίμα καθιστά την επάρκεια ύδατος κύριο μέλημα (βλ. σενάρια κλιματικών αλλαγών: ένταση φαινομένων ξηρασίας - πλημμύρας, άνοδος στάθμης της θάλασσας). Ποιότητα και ποσότητα υδάτων συνδέονται (π.χ. υφαλμύρυνση παράκτιων υδροφορέων από υπεράντληση), όμως γενική ρύπανση των υδάτων δεν υφίσταται στην Ελλάδα, κυρίως λόγω της μέτριας πληθυσμιακής πυκνότητας και της περιορισμένης και πρόσφατης βιομηχανικής δραστηριότητας. Εν τούτοις επεισόδια ρύπανσης, και μάλιστα ορατής, υπάρχουν [π.χ. απόρριψη υγρών βιομηχανικών αποβλήτων στον Κηφισό (Αθήνα) και σκουπιδιών στον περιβόητο Κουρουπητό], όπως και αθέατης (λιπάσματα). Ενδεικτικά, μεταξύ των προβλημάτων που αναδεικνύουν την έλλειψη διαχείρισης των υδάτων περιλαμβάνονται: * Εποχική έλλειψη πόσιμου νερού σε πολλές περιοχές (π.χ. στις Κυκλάδες). * Ποιοτική υποβάθμιση υδάτων: ευτροφισμός λιμνών / λιμνοθαλασσών (π.χ. Αμβρακικός κόλπος) από τη διάθεση αστικών ή γεωργικών ρυπαντικών φορτίων, υφαλμύρυνση υδροφορέων (π.χ. Αργολικό πεδίο, νησιά Αιγαίου), ρύπανση υπογείων υδάτων από λιπάσματα - φυτοφάρμακα, στραγγίσματα χωματερών και λύματα από βιομηχανίες και κτηνοτροφίες. * Πτώση της στάθμης υδροφορέων από υπερεκμετάλλευση (π.χ. Θεσσαλικός κάμπος).

H εφαρμογή της ΟΠΥ απαιτεί τη θέσπιση κανονιστικών - διοικητικών διατάξεων και θέτει μια σειρά από καίρια θεσμικά και τεχνικά ζητήματα. Παράλληλα με τις όποιες ανάγκες εναρμόνισης προκύψουν, τίθενται ευθέως και θέματα αρμοδιοτήτων, που η πολιτεία οφείλει να προσεγγίσει ορθολογικά και πέραν περιχαρακωμένων συμφερόντων. Υπενθυμίζεται ότι η διαμάχη ΥΠΕΧΩΔΕ - ΥΠΑΝ ακύρωσε τις διαχειριστικές μελέτες στο B´ ΚΠΣ, η δε εμπειρία δείχνει ότι οι συναρμοδιότητες επιβαρύνουν τη λειτουργικότητα (μέχρι παραλύσεως). Βάσει της κείμενης νομοθεσίας, το ΥΠΕΧΩΔΕ ελέγχει την ποιότητα των υδάτων, το ΥΠΑΝ έχει ευθύνη για τη διαχείριση των υδατικών πόρων (που ποτέ δεν άσκησε) και την ενεργειακή χρήση, το υπουργείο Γεωργίας είναι αρμόδιο για τα μεγάλα αρδευτικά έργα (διεκδίκησε δε τη διαχείριση των υδάτων, ισχυριζόμενο ότι η γεωργία καταναλώνει 85% του νερού, ενώ το γεγονός αυτό το αποκλείει ως διαχειριστή!) και το ΥΠΕΣΔΔΑ φροντίζει για την ύδρευση πόλεων άνω των 10.000 κατοίκων, πλην Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Σήμερα γίνεται (κατά)χρηση νερού, χωρίς διαχείριση, ενώ η επάρκεια νερού κατάλληλου για όλες τις χρήσεις αποτελεί προϋπόθεση ευημερίας! H ΟΠΥ μπορεί να οδηγήσει σε ορθή διαχείριση των υδάτων. Υστερα από τις συνεχείς αποτυχίες και την έλλειψη πολιτικής για τους υδατικούς πόρους, είναι καιρός η πολιτεία να ενεργοποιήσει την Κεντρική Υπηρεσία Υδάτων. Επισημαίνεται η απουσία ενιαίας και προσβάσιμης τράπεζας υδρολογικών δεδομένων παρά τις χρηματοδοτήσεις (B´ ΚΠΣ, πιθανώς Γ´ ΚΠΣ): το ΥΠΕΧΩΔΕ παρέλαβε τα έργα Υδροσκόπιο και το διάδοχό του ΕΤΥΜΠΣ παρά τη μη τήρηση της συμβατικής υποχρέωσης για προσβασιμότητα των δεδομένων. Πώς να ελεγχθεί η χρησιμότητα του έργου; Με στόχο τη βέλτιστη διαχείριση των υδάτων, ο νόμος καλείται να ρυθμίσει το πλέγμα των θεμάτων ποσότητας - ποιότητας των υδάτων και διοικητικής - τεχνικής υποδομής (συλλογή στοιχείων - δίκτυα μετρήσεων - βάσεις δεδομένων). Μονάδα αναφοράς είναι η λεκάνη απορροής ποταμού (ΛΑΠ). H κλίμακα της ΛΑΠ είναι καθοριστική υδρολογικά και διοικητικά, διότι ένας διαχειριστής αξιοποιεί τα δεδομένα τόσο πιο σωστά όσο η κλίμακα πληροφορίας ταιριάζει στην κλίμακα λήψης αποφάσεων. H Γαλλία χωρίζεται σε μόλις επτά ΛΑΠ, μέσου μεγέθους 75.000 τετρ. χιλιομέτρων, ενώ παρεμφερείς είναι οι συνθήκες σε Γερμανία και Ισπανία. Σε σύγκριση με αυτό το μέτρο, το μέσο ελληνικό υδατικό διαμέρισμα είναι τουλάχιστον 10 φορές μικρότερο (μη λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα των νησιών), αν και συχνά περιέχει πλέον του ενός ποταμούς με εκβολές στη θάλασσα. Επειδή οι συνθήκες στην Ελλάδα διαφέρουν αρκετά από αυτές του προτύπου της ΟΠΥ, απαιτούνται ρυθμίσεις για να λειτουργήσουν οι τοπικές διαχειριστικές αρχές κατά το σκεπτικό της ΟΠΥ για τη λήψη αποφάσεων από τους άμεσα θιγομένους. H μεταφορά αρμοδιοτήτων από το κεντρικό κράτος στις τοπικές κοινωνίες είναι βασική διοικητική επιλογή της EE. Σημαντικό ζήτημα σε αυτό το πλαίσιο θα είναι η μεταφορά ύδατος εκτός των ορίων των ΛΑΠ, ζήτημα καίριο στην εκτροπή του Αχελώου και στην ύδρευση της Αθήνας. Οπωσδήποτε πρέπει να εξεταστεί η λειτουργία των τοπικών διαχειριστικών αρχών σε σχέση με το κεντρικό κράτος και τους ΟΤΑ. Ιδανικά, η διαχείριση των υδάτων απαιτεί σύμπτωση του φυσικού με το διοικητικό πεδίο. H Ελλάδα πάσχει από κατακερματισμό σε 13 περιφέρειες και 14 υδατικά διαμερίσματα, με ανεπαρκή σύμπτωση, αντί διάρθρωσης στη βάση ολίγων ευμεγέθων διοικητικών μονάδων. Χρειάζονται πρόνοιες και συνείδηση του κοινωνικού καλού για να λειτουργήσει ένα σύστημα όπου οι διοικητικές και υδατικές μονάδες δεν ταυτίζονται. Ο ισχυρισμός του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι η εκτροπή του Αχελώου γίνεται για περιβαλλοντικούς λόγους είναι λογικά αστήρικτος. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα του Θεσσαλικού κάμπου είναι ανθρωπογενή. Προκλήθηκαν από ανεξέλεγκτες αντλήσεις νερού, συνεχώς αυξανόμενου βάθους (πλέον των 400 μ.) για την άρδευση μεγάλων εκτάσεων υδροβόρων καλλιεργειών βαμβακιού, με κίνητρο επιδοτήσεις της EE που λήγουν το 2013! Οι υπεραντλήσεις οδήγησαν στην πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, μειώνοντας την τροφοδοσία του Πηνειού. Στην πράξη η εκτροπή του Αχελώου, για τη δήθεν διάσωση του Πηνειού, επιβραβεύει τη σπατάλη νερού από μια πρακτική που παραβιάζει την αρχή της βιώσιμης χρήσης νερού! Ο Θεσσαλικός κάμπος θα λειτουργούσε υδρολογικά απρόσκοπτα με καλλιέργειες που ταιριάζουν στις κλιματικές του συνθήκες. Οταν η γεωργία στρέφεται σε υδροβόρες καλλιέργειες, οι αρδεύσεις πρέπει να βελτιστοποιούν την κατανάλωση νερού (παρακολούθηση του υδρολογικού ισοζυγίου και της υδραυλικής δίαιτας του υδροφορέα). Με εργαλείο την τιμολόγηση νερού, ασφαλώς και θα επιλέγονταν κατάλληλες καλλιέργειες. Βεβαίως δεν πρέπει να παραβλέπονται τα συμφέροντα των εργοληπτικών εταιρειών στην εκτροπή του Αχελώου. Κλείνω με σκέψεις που αφορούν τη δομή του υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων. Αυτή η δομή είναι ο πυρήνας του προβλήματος. Το ίδιο υπουργείο εποπτεύει τον παρεμβαίνοντα στο περιβάλλον και αυτόν που υποτίθεται ότι το προστατεύει. Ελέγχων και ελεγχόμενος ταυτίζονται, άρα δεν υπάρχει έλεγχος! Σε κανένα προηγμένο ευρωπαϊκό κράτος τα Δημόσια Εργα και το Περιβάλλον δεν συνυπάρχουν κάτω από την ίδια στέγη! Στις δε ΗΠΑ η ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (USEPA, οντότητα σε επίπεδο υπουργείου) ελέγχει τους πάντες, και την κυβέρνηση. H προφανής απουσία περιβαλλοντικής πολιτικής του ελληνικού κράτους γεννά την υποψία ότι δεν είναι τυχαία αυτή η ελληνική πρωτοτυπία. http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14826&m=A26&aa=2

H τοξική «βόμβα» που χτύπησε τον δήμαρχο Πώς η φωτιά στη χωματερή των Ταγαράδων αποκάλυψε τις αδυναμίες της διοίκησης του κ. Παπαγεωργόπουλου Στο ισχυρότερο «χαρτί» για την εξέλιξη του προεκλογικού πόκερ που παίζεται στη Θεσσαλονίκη τη θερινή προεκλογική περίοδο εξελίσσεται η υπόθεση της οικολογικής απειλής που εκπέμπει η φωτιά στη χωματερή των Ταγαράδων. Ο εφιάλτης που προκάλεσε η πυρκαϊά, η οποία σιγοκαίει ακόμη και σήμερα - δεκαπέντε και πλέον ημέρες μετά την εκδήλωσή της - προσφέρει τελικά το θέμα της προεκλογικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στους τρεις βασικούς διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου αλλά και σε αυτούς του νομαρχιακού. Νομάρχης και δήμαρχος Θεσσαλονίκης βρέθηκαν στο στόχαστρο για παντελή έλλειψη συντονισμού στην αντιμετώπιση της κρίσης, τα συντροφικά μαχαιρώματα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας για την ευθύνη διαχείρισης του πολιτικού ζητήματος ακολούθησαν και οι απανωτές «γκάφες» των φορέων-διαχειριστών της Θεσσαλονίκης (Σύνδεσμος μείζονος ΟΤΑ, περιφέρεια K. Μακεδονίας, νομαρχία, δήμος) προσέφεραν «βούτυρο στο ψωμί» των υπολοίπων υποψηφίων. H βασική αντίπαλος του κ. B. Παπαγεωργόπουλου - επιλογή του ΠαΣοΚ στη Θεσσαλονίκη - κυρία Χρύσα Αράπογλου ζήτησε να επιρριφθούν ως και ποινικές ευθύνες για την «εγκληματική ολιγωρία» στην αντιμετώπιση της κρίσης καταθέτοντας μήνυση κατά παντός υπευθύνου αλλά «φωτογραφίζοντας» ουσιαστικά τον κ. Παπαγεωργόπουλο, ενώ φρόντισε να δημοσιοποιήσει την πρώτη επιστημονική εκτίμηση για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις επισυνάπτοντας στην αναφορά της στον εισαγγελέα την έκθεση του καθηγητή του ΑΠΘ κ. I. Μυλόπουλου. Εντέχνως η κυρία Αράπογλου δεν αναφέρθηκε στο ιστορικό του προβλήματος των Ταγαράδων και στα διαχειριστικά λάθη του Συνδέσμου ΟΤΑ (βασικός διαχειριστής της λειτουργίας της χωματερής την τελευταία εικοσαετία σχεδόν) καθώς πέραν του σημερινού του προέδρου κ. Γιάννη Ζουρνά, εκλεκτού του δημάρχου κ. B. Παπαγεωργόπουλου και επί χρόνια δημοτικού συμβούλου της παράταξής του (αντιπρόεδρος στις προηγούμενες διοικήσεις του Συνδέσμου, επί κυβερνήσεων ΠαΣοΚ), πρόεδρος του πολυσυζητημένου Συνδέσμου διετέλεσε ο κ. Μπάμπης Μπαρμπουνάκης, στέλεχος του ΠαΣοΚ στη Θεσσαλονίκη και μέλος του ψηφοδελτίου της στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές. Διόλου γνωστός για τις οικολογικές του ευαισθησίες, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης, υποψήφιος και αυτός για τον δημαρχιακό θώκο της πόλης και «απόλυτος ρυθμιστής του εκλογικού αποτελέσματος», σύμφωνα και με δική του δήλωση («δύσκολα θα εκλεγεί πολιτικός άρχων χωρίς τη δική μας σύμπραξη») περιορίστηκε να κατηγορήσει τον κ. Παπαγεωργόπουλο για «οξύ κρετινισμό, αν όχι για δόλο», ενώ ο υποψήφιος νομάρχης που στηρίζεται από το κόμμα του, κ. Δημήτρης Τσιπίδης, φρόντισε και αυτός να καταθέσει μήνυση ζητώντας να αποδοθούν ποινικές ευθύνες για τη ρύπανση της περιοχής. «Νικητής στα σημεία» του «καυτού» και «ρυπαρού» αγώνα εξελίσσεται - εκ των πραγμάτων - ο ανεξάρτητος υποψήφιος κ. Γιάννης Μπουτάρης που... ελεύθερος από κομματικές δεσμεύσεις και «βάρη του παρελθόντος» προτίμησε την απειλή προσφυγής στα ευρωπαϊκά όργανα, χαρακτήρισε την υπόθεση «οικολογικό έγκλημα», απέδωσε ευθύνες στη «σημερινή δημοτική αρχή για ολιγωρία και κακοδιαχείριση κονδυλίων» και κάλεσε «όλους αυτούς που βρέθηκαν σε κρίσιμες θέσεις όλα αυτά τα χρόνια, ως ελάχιστο δείγμα πολιτικής ευαισθησίας, να μη συμμετάσχουν στις εκλογές». Ευφυώς ποιών μάλιστα, επικαλέστηκε όχι μόνο την ιδιότητά του ως υποψηφίου δημάρχου αλλά αυτή του ιδρυτικού και ενεργού μέλους της Ενωσης Πολιτών που δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη για την αντιμετώπιση οικολογικών, αισθητικών και αρχιτεκτονικών ζητημάτων της πόλης. Οι επιπτώσεις από το ρυπογόνο νέφος της χωματερής των Ταγαράδων μπορεί ακόμη να μην έχουν μετρηθεί, αφού τα δείγματα στα επιστημονικά εργαστήρια στάλθηκαν καθυστερημένα, αλλά οι εκτιμήσεις των επιστημόνων είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. H διαπίστωση του διευθυντή του Περιβαλλοντικού Εργαστηρίου του ΑΠΘ καθηγητή κ. N. Μουσιόπουλου, ότι σε ακτίνα τουλάχιστον 3,5 χιλιομέτρων από το σημείο της πυρκαϊάς θα υπερεκατονταπλασιαστούν οι τιμές των διοξινών σε σχέση με τα φυσιολογικά επίπεδα, είναι ενδεικτική. Παρ' ότι αυτή η εκτίμηση είναι προκαταρκτική, όπως ο ίδιος είπε, αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις που καίγονται σκουπίδια χωματερών. Αλλοι επιστήμονες, όπως ο καθηγητής Βιοχημείας και Τοξικολογίας του ΑΠΘ κ. Αν. Κοβάτσης, μίλησαν για επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων που μπορεί να είναι από άμεσες ως μακροπρόθεσμες, με κύριο στοιχείο όμως την πρόκληση καρκινοπαθειών και την επιβάρυνση του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι γεγονός ότι η ανησυχία των επιστημονικών φορέων φθάνει ως την πρόταση να νεκρώσει όλη η περιοχή και να απαγορευθούν οι καλλιέργειες στην περίπτωση που οι εκτιμήσεις τους επιβεβαιωθούν και από τα αποτελέσματα των εργαστηριακών μετρήσεων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις, λόγω των μετρήσεων των αιωρούμενων σωματιδίων οι αρχές προχώρησαν σε μέτρα καταστροφής του γάλακτος και δέσμευσης των τυροκομικών προϊόντων που παράγονται στην περιοχή. Το χρονικό ενός οικολογικού εγκλήματος Ο μηχανισμός της Αυτοδιοίκησης «κοιμήθηκε» τις πρώτες ημέρες της φωτιάς, ένα ζήτημα που αφορά αποκλειστικά τους φορείς της. «Τα σκουπίδια είναι ένα από τα λίγα θέματα που διαχειρίζονται οι ΟΤΑ και εκεί τα θαλάσσωσαν» σχολίαζαν χαρακτηριστικά ακόμη και τοπικοί κυβερνητικοί παράγοντες. Τα λάθη βαραίνουν αρχικά τον πρώτο διαχειριστή, που είναι ο Σύνδεσμος ΟΤΑ και έχει πρόεδρό του τον κ. Ζουρνά, ο οποίος φρόντισε να... επιρρίψει τις ευθύνες στους προκατόχους του, αλλά και σε

όσους είχαν μπλοκάρει την κατασκευή του XYTA στη Μαυρορράχη με προσφυγές στο ΣτΕ. Αντίθετα δεν μερίμνησε να ζητήσει άμεσα σχεδιασμό κατάσβεσης σε μία εξαιρετικά επικίνδυνη περιοχή, όπως είναι οι Ταγαράδες, όπου υπάρχουν «γκρεμοί» σκουπιδιών που φθάνουν και τα 60 μέτρα, προσπαθώντας με λίγα μηχανήματα να ολοκληρώσει τις επιχωματώσεις. Δεν ζήτησε την ενημέρωση των κατοίκων για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσουν από το τοξικό νέφος, ούτε κάλεσε κανέναν να κάνει μετρήσεις για να διαπιστωθεί το μέγεθος του προβλήματος. Συγκάλεσε το διοικητικό συμβούλιο του Συνδέσμου μόλις την περασμένη Πέμπτη, προκαλώντας τις αντιδράσεις των υπολοίπων μελών του. Αποτέλεσμα ήταν τα λάθη να ακολουθούν το ένα το άλλο και ο νομάρχης κ. Π. Ψωμιάδης να συγκαλέσει το νομαρχιακό συντονιστικό όργανο που είναι αρμόδιο για τέτοιες καταστάσεις έξι ημέρες μετά την πυρκαϊά και να... εκδίδει «συμβουλές για την προστασία των κατοίκων», αφού προηγουμένως είχε ισχυριστεί ότι «το θέμα δεν είναι αρμοδιότητας της νομαρχίας». Από την πλευρά της η υποψήφια νομάρχης κ. Βούλα Πατουλίδου επιτέθηκε κατά του νομάρχη για την καθυστερημένη αντίδραση των φορέων, κάλεσε ομάδα επιστημόνων που έκαναν αυτοψία στον χώρο της χωματερής ζητώντας επειγόντως τη λήψη μέτρων, ενώ επικέντρωσε στην προστασία των κατοίκων της περιοχής. H κυρία Πατουλίδου δεν δίστασε πάντως να μιλήσει για «ευθύνες πρώην παραγόντων» αλλά και για όσους μπλοκάρισαν το έργο του XYTA Μαυρορράχης. Ο δήμαρχος κ. B. Παπαγεωργόπουλος ένιψε εξαρχής τας χείρας του με την αιτιολογία ότι βρίσκεται η περιοχή εκτός ορίων του δήμου και δεν εμφανίστηκε στη χωματερή παρά μόνο όταν την επισκέφθηκε κυβερνητικό κλιμάκιο (δέκα ημέρες μετά), ενώ και τότε κατηγορήθηκε ότι έφυγε πέντε λεπτά μετά την άφιξή του λόγω... έντονης δυσοσμίας. Το γεγονός όμως ότι ο μεγαλύτερος όγκος των σκουπιδιών που δέχονται οι Ταγαράδες προέρχεται από τον Δήμο Θεσσαλονίκης δεν το σχολίασε. http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14826&m=A29&aa=1

ΠΕΡΙΒΑΛΛOΝ/ Πετούν ανεξέλεγκτα τα λύματα Κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία�ΕΝΑ έγκλημα με πολύ μεγάλες συνέπειες τόσο στο φυσικό περιβάλλον όσο και μακροχρόνια στην οικονομία του τόπου, που βασίζεται στον τουρισμό, συντελείται εδώ και χρόνια στη Χαλκιδική.Παρά την τεράστια τουριστική ανάπτυξη, ο νομός εξακολουθεί να πάσχει στον τομέα των υποδομών και κυρίως στο αποχετευτικό του δίκτυο.Ελάχιστες είναι οι μονάδες βιολογικών καθαρισμών, σε σύγκριση τουλάχιστον με τις ανάγκες που καλούνται να καλύψουν, ενώ κάποιες από αυτές που λειτουργούν είναι τόσο παλιές, που παρουσιάζουν προβλήματα.Πρόβλημα, σύμφωνα με τις καταγγελίες, φαίνεται να υπάρχει και με τους βιολογικούς καθαρισμούς πολλών ξενοδοχείων, που δε λειτουργούν.Στους περισσότερους οικισμούς οι ανάγκες καλύπτονται με βόθρους.Το μαγικό σκηνικό συμπληρώνει η...δράση των οδηγών των βυτιοφόρων, που πετούν τα βοθρολύματα ανεξέλεγκτα σε ρέματα της Χαλκιδικής! Τα παράπονα και οι καταγγελίες των μόνιμων κατοίκων και των παραθεριστών φουντώνουν...Η τοπική αυτοδιοίκηση σηκώνει τα χέρια ψηλά, επισημαίνοντας ότι στην ουσία δεν είναι ικανή να ελέγξει ποιος αδειάζει τι και πού στη Χαλκιδική.Εκτός από την κακοσμία, αλλά και την απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζει το φυσικό περιβάλλον, η ανεξέλεγκτη εναπόθεση των βοθρολυμάτων αποτελεί κίνδυνο και για τη δημόσια υγεία.Oπως εξηγεί ο νομίατρος Αριστοτέλης Διαπούλης, «από τέτοιου είδους ενέργειες μπορούν να προκληθούν διάφορα νοσήματα που έχουν να κάνουν με διαταραχές του πεπτικού συστήματος, όπως γαστρεντερίτιδες, αλλά και με παθήσεις του δέρματος.Πρόκειται σαφώς για πράξη επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία».O «χάρτης» Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης Μονάδων Αντιρρύπανσης Χαλκιδικής (ΚΕΠΑΜΑΧ ΑΕ), σε συνεργασία με το τμήμα Περιβάλλοντος της νομαρχίας Χαλκιδικής, στο νομό Χαλκιδικής υπάρχουν 20 εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.Σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό, βέβαια, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ανέρχεται σε 104.894 άτομα, η εκρηκτική πληθυσμιακή αύξηση, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο, ανεβάζει τον αριθμό αυτό σε 800.000 - 900.000 άτομα! «Oλες οι μονάδες βρίσκονται σε πλήρη λειτουργία.Απαιτούνται επιπλέον έργα αφενός για την εξασφάλιση πλήρους συμμόρφωσης με τις κοινοτικές οδηγίες και αφετέρου για την ικανοποίηση των τεράστιων αναγκών που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου», τόνισε ο διευθυντής του ΚΕΠΑΜΑΧ, Δημήτρης Βλαχάκης.Σε Μουδανιά και Τρίγλια Τρεις μονάδες βιολογικών καθαρισμών λειτουργούν στο δήμο Μουδανιών, καλύπτοντας στην ουσία τις ανάγκες τριών από τα συνολικά εννέα δημοτικά διαμερίσματα.O πιο παλιός, αυτός των Νέων Μουδανιών, λειτουργεί εδώ και περίπου 15 χρόνια και πρόσφατα έγιναν εργασίες για την αναβάθμισή του.Ενας ακόμη βιολογικός λειτουργεί στην Ποτίδαια και ένας στην περιοχή της ακτής Διονυσίου.«Περιμένουμε τη χρηματοδότηση για άλλες δύο μονάδες σε Σήμαντρα και Αγιο Μάμα, αλλά φυσικά θέλουμε περισσότερες, αν αναλογιστεί κανείς ότι σήμερα καλύπτονται μόνο τα τρία από τα εννέα δημοτικά μας διαμερίσματα», εξηγεί ο δήμαρχος Μουδανιών, Δαμιανός Ιορδανίδης.

Σε ό,τι αφορά τους βυτιοφορείς, ο δήμαρχος επισημαίνει ότι η τοπική αυτοδιοίκηση κάνει ό,τι μπορεί για να τους ελέγξει, αφού στην ουσία είναι ιδιώτες.«Κανονικά πρέπει να αδειάζουν τα βοθρολύματα στο βιολογικό της περιοχής Διονυσίου, αλλά ακούγονται καταγγελίες ότι τα εναποθέτουν όπου θέλουν.Oταν τους πιάνουμε επ αυτοφώρω, τους επιβάλλουμε πρόστιμο.�Αλλά πώς να τους πιάσεις, όταν δεν έχεις προσωπικό για αστυνόμευση; Η λύση είναι η εγκατάσταση βιολογικών.Μόνο τότε θα εκλείψουν τα προβλήματα», επισήμανε ο δήμαρχος.Ωστόσο, πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει και με το βιολογικό στην περιοχή Διονυσίου, αφού οι αρμόδιοι δε φρόντισαν να εγκαταστήσουν μεγαλύτερες δεξαμενές για να συγκρατούν το «καθαρό» νερό, με αποτέλεσμα αυτό να ξεχειλίζει και μέσω ενός ρέματος να καταλήγει στη θάλασσα.Αυτό, όμως, έχει αποτέλεσμα να κόβεται στα δύο ο δρόμος που οδηγεί από τον οικισμό των Μουριών στα Φλογητά.«Η περίσσεια ποσότητα νερού του βιολογικού διοχετεύεται στο μεγάλο αυτό ρέμα, πλημμυρίζοντας το δημόσιο δρόμο προς Φλογητά και αποκόπτοντας μονίμως πλέον το πέρασμα των πεζών στην περιοχή των Μουριών.Το πέρασμα του ρέματος γίνεται μόνο για τους έχοντες αυτοκίνητο, ενώ για τους πεζούς, τις μανάδες με τα καρότσια, γίνεται πάνω σε παλέτες που οι κάτοικοι τοποθέτησαν για να περάσουν ακροβατώντας.Εικόνα τριτοκοσμική», είπε ο Ιωάννης Φωστηρόπουλος, κάτοικος Μουριών.«Oι κάτοικοι έχουν δίκιο.Η νομαρχία έχει αγοράσει ένα οικόπεδο διπλανό για να κατασκευαστούν δεξαμενές, αλλά το πρόβλημα σίγουρα δε θα λυθεί φέτος», απαντά ο δήμαρχος.Στον ίδιο βιολογικό, του Διονυσίου, εναποτίθενται και τα λύματα μιας περιοχής της Τρίγλιας, η οποία όμως δεν εξυπηρετείται από καμία μονάδα στα όριά της.«Ετοιμάσαμε μελέτη και την καταθέσαμε για βιολογικό στην περιοχή Κρήνη, κοντά στα Πετράλωνα.Είμαστε όμως ακόμη εν αναμονή», τονίζει ο δήμαρχος Τρίγλιας, Ιωακείμ Μήτσου. http://www.agelioforos.gr/agelioforos.gr/archive/article.asp?date=7/31/2006&page=11

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την εκτροπή του Αχελώου έχει πάψει να γίνεται με όρους περιβαλλοντικούς.Κανένας δε συζητά εάν το φαραωνικών διαστάσεων έργο πρέπει να προχωρήσει, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί, ή είναι προτιμότερο να αναθεωρηθεί.Η συζήτηση γίνεται με όρους ποδοσφαιρικούς.Θα νικήσει η Θεσσαλία ή η δυτική Στερεά θα πάρει μια αξιοπρεπή ισοπαλία; Στην πρωταθλήτρια χώρα του τζόγου θα μπορούσε να περιληφθεί στο κουπόνι του «Στοιχήματος».Η Θεσσαλία είναι σιγουριά.Εχει Σιούφα, Σουφλιά και περισσότερες ψήφους στις εκλογές.Η δυτική Στερεά θα είναι η μεγάλη έκπληξη.Με τον Βερελή εκτός παιχνιδιού, περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να γίνουν πρώτοι φίλοι ο Αχμεντινετζάντ με τον Μπους, παρά να περισώσει κάτι η Αιτωλοακαρνανία.Η ΕΚΤΡOΠΗ, λοιπόν, θα προχωρήσει.Το ερώτημα είναι με ποιον τρόπο η Θεσσαλία θα διαχειριστεί αυτόν τον (δανεικό και αγύριστο) υδάτινο πλούτο που της προσφέρεται.Γιατί, μπορεί οι πολιτικοί να μασάνε τα λόγια τους μπροστά στα τρακτέρ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι στη Θεσσαλία έγινε μια απίστευτη κατασπατάληση αποθεμάτων νερού που δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει σε σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα.Εστω και τώρα, όμως, πρέπει ν΄ αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή.ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ, επελέγη η τακτική των εύκολων, υδροβόρων καλλιεργειών.Κυρίως βαμβάκι, δευτερευόντως καλαμπόκι.Το 21,7% της συνολικής ζήτησης νερού στην Ελλάδα ξοδεύεται για να παράγεται στη Θεσσαλία βαμβάκι που δεν μπορεί να διατεθεί στην αγορά, αλλά αποκτά εμπορευσιμότητα μόνο χάρη στις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Oι ξεκούραστες (σχεδόν μηχανικές) μονοκαλλιέργειες έφεραν εύκολο χρήμα στους κάμπους της Λάρισας και της Καρδίτσας, αλλά στράγγιξαν τον υδροφόρο ορίζοντα, επιβάρυναν τη γη με χημικά λιπάσματα, αλλοτρίωσαν το χαρακτήρα της αγροτικής εργασίας και τη νοοτροπία των αγροτών, λειτούργησαν ως αντικίνητρο για αναπροσανατολισμό της γεωργικής παραγωγής, προκάλεσαν σοβαρότατη οικολογική καταστροφή και σήμερα αξιώνουν μιαν ακόμη σοβαρότερη για να συνεχιστούν.Την ίδια ώρα, τα κόμματα δεν τολμούν να μιλήσουν στους αγρότες με καθαρή γλώσσα.Να τους πουν ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος, ότι οι επιδοτήσεις τελειώνουν, ότι πρέπει να αναζητήσουν άλλες καλλιέργειες και ότι πρώτοι εκείνοι πρέπει να προστατεύσουν τη γη τους διαχειριζόμενοι συνετά τα υδάτινα αποθέματα.Ποιος θα τολμήσει να τους το πει, όμως; Σέρνονται όπου τους σέρνουν τα μπλόκα... http://www.agelioforos.gr/agelioforos.gr/archive/article.asp?date=7/31/2006&page=0

«Kιότο» από Mπλερ και ΣβαρτσενέγκερKαλιφόρνια-Bρετανία... συμμαχία. Σε μια προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από την Oυάσιγκτον και να αποστομώσει τους επικριτές του στο εσωτερικό, ο Tόνι Mπλερ παρακάμπτει την κυβέρνηση Mπους και υπογράφει διμερή συμφωνία για το περιβάλλον με τον κυβερνήτη της Kαλιφόρνιας, Aρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Xθες το απόγευμα στο Λος Aντζελες Mπλερ και Σβαρτσενέγκερ ετοιμάζονταν να βάλουν την υπογραφή τους σε μια συμφωνία περιορισμού των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων θερμοκηπίου που συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Σπόνσορας του «βρετανο-καλιφορνέζικου Kιότο» είναι η BP, η εταιρεία Climate Group και άλλες αμερικανικές και βρετανικές επιχειρήσεις που προωθούν «πράσινες» τεχνολογίες. Ως γνήσιος εκφραστής του πετρελαϊκού λόμπι, ο Mπους έχει αποκλείσει κάθε περιορισμό βιομηχανικών ρύπων.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5351&subid=2&pubid=56357

Oικολογικός εφιάλτης από διαρροή πετρελαίου στη PωσίαΓια μεγάλη οικολογική καταστροφή στον υδροφόρο ορίζοντα μιας μεγάλης περιοχής ανάμεσα στα σύνορα Pωσίας, Λευκορωσίας και Oυκρανίας προειδοποιεί το υπουργείο Φυσικών Πόρων της Pωσίας, δύο μέρες μετά τη διαρροή σε πετρελαιαγωγό στην περιοχή Mπριανσκ. Tην ίδια ώρα, η κατασκευάστρια εταιρεία και το υπουργείο Eκτάκτων Aναγκών της χώρας υποβαθμίζουν το γεγονός, υποστηρίζοντας χαρακτηριστικά ότι η πετρελαιοκηλίδα είναι πολύ μικρότερη από αυτήν που εκτιμά το υπουργείο Φυσικών Πόρων και ήδη έχει καθαριστεί από ειδικά συνεργεία.Tα αίτια του ατυχήματος δεν έχουν μέχρι τώρα γνωστά. Tο Σαββατοκύριακο, στην περιοχή Mπριανσκ, έσπευσε κυβερνητικό κλιμάκιο για να ερευνήσει τα αίτια του ατυχήματος.O πετρελαιαγωγός Nτρούζμπα, μήκους 4 χιλιάδων χιλιομέτρων, μπορεί να μεταφέρει πάνω από 1,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα προς τη Γερμανία, την Πολωνία, και την Oυγγαρία.Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Φυσικών Πόρων της Pωσίας, η διαρροή πετρελαίου σημειώθηκε το Σάββατο στη δυτική Pωσία και η μόλυνση εκτείνεται σε 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα πλήττοντας δάση, ποτάμια και λίμνες.«Aν κρίνουμε από τις αναφορές των περιβαλλοντικών οργανώσεων στην περιοχή Mπριανσκ, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι επιπτώσεις από το ατύχημα μπορεί να προκαλέσουν τεράστια οικολογική καταστροφή στην περιοχή», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στην πρώτη ανακοίνωσή του το υπουργείο. Λίγες ώρες αργότερα εξέδωσε και δεύτερη ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «οι ειδικοί που έσπευσαν στην περιοχή δεν θεωρούν πως αυτό το ατύχημα μπορεί να προκαλέσει μια οικολογική καταστροφή».Δύο εικοσιτετράωρα μετά τη διαρροή, η εταιρεία στην οποία ανήκει ο πετρελαιαγωγός, OAO Transneft, προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.«H διαρροή εκτεινόταν σε 360 τετραγωνικά μέτρα. Eιδικά συνεργεία έσπευσαν στην περιοχή το Σαββατοκύριακο για να την καθαρίσουν. Tώρα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της εταιρείας, Mάικλ Σαγιάπιν.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5351&subid=2&pubid=56365

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΓΙΑΛΟΟι γαλαζοπράσινες βουτιές στα κέρδη«Γιαλό γιαλό» πηγαίνουν τα τελευταία χρόνια Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ για την «αξιοποίηση» των ελληνικών ακτών. Πρίμο-σεκόντο στη βαρκαρόλα αυτή, με ενέργειες και παραλείψεις, διατάξεις και παραχωρήσεις υφαίνουν το πλαίσιο για ακόμη περισσότερα αυθαίρετα, ομπρελοκαθίσματα και συρματοπλέγματα εκεί που σκάει το κύμα. Φαίνεται όμως ότι ήρθε η ώρα να ακούσουν οι επίδοξοι καταπατητές γαλάζιες κορόνες...Η απόφαση της σημερινής κυβέρνησης να βγάλει «στον (θαλασσινό) αέρα» νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και την παραλία συνδέεται ευθέως με το νόμο 2971 που ψήφισε το 2001 το ΠΑΣΟΚ. Για να ψηφιστεί εκείνος ο νόμος, χρειάστηκε η τότε κυβέρνηση να αφαιρέσει από το αρχικό νομοσχέδιο διάφορες προβλέψεις που καταγγέλθηκαν από οργανώσεις πολιτών. Η Ν.Δ., ως τότε αξιωματική αντιπολίτευση, έκανε ολόκληρη φασαρία και ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία για να κηρυχθεί το νομοσχέδιο αντισυνταγματικό. Τώρα όμως έρχεται να επαναφέρει διατάξεις που δεν πέρασαν τελικώς στο νόμο 2971! Τρεις ενδεικτικές περιπτώσεις:1Στο δικό του νομοσχέδιο το ΠΑΣΟΚ έλεγε αρχικά ότι αιγιαλός και παραλία «ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο το οποίο τα προστατεύει, τα διαχειρίζεται και τα αξιοποιεί» και ότι μπορεί να χρησιμεύσουν «για αναπτυξιακούς και γενικώς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος» (άρθρο 2-παρ. 2). Η διατύπωση «τα αξιοποιεί» και οι σκοποί δημοσίου συμφέροντος αφαιρέθηκαν τότε τελικώς. Προστέθηκε μάλιστα εμβόλιμο άρθρο για την προστασία του οικοσυστήματος των ζωνών αυτών. Η Νέα Δημοκρατία κατήγγειλε την αρχική διατύπωση ως αντισυνταγματική. Σήμερα όμως;Στο δικό της νομοσχέδιο μιλά για αρχές αειφορίας, αλλά τις μπλέκει με το χωροταξικό σχεδιασμό, ενώ αφήνει αιγιαλό και παραλία σε δραστηριότητες «τις οποίες προβλέπει ο νόμος». Γενικώς... Βάζει όμως χοντρά στο παιχνίδι τον «παλαιό αιγιαλό» (τη γραμμή δηλαδή όπου έφτανε παλιά η θάλασσα, αλλά μπορεί να μετακινήθηκε από διάφορους λόγους). Ο νόμος 2971 έλεγε απλώς ότι ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του

Δημοσίου, υπαινισσόμενος ότι μπορεί να εκχωρηθεί. Τώρα διευκρινίζεται ρητώς ότι «υπόκειται σε διαχείριση» σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.2Σε άλλο σημείο (άρ. 9-παρ. 1) το ΠΑΣΟΚ έλεγε σε εκείνους που θα χαράξουν τα όρια αιγιαλού και παραλίας να λάβουν υπόψη «τεχνικά έργα στην περιοχή». Θα μπορούσε λοιπόν κάθε μπάζωμα να νομιμοποιηθεί και έτσι, στο νόμο 2971, προστέθηκε δίπλα στα τεχνικά έργα ο όρος «που νομίμως υφίστανται». Προστέθηκε επίσης άλλος όρος να λαμβάνεται υπόψη αν υπάρχουν ευπαθή οικοσυστήματα και προστατευόμενες περιοχές.Σωστά το μαντέψατε ότι όλοι οι όροι που μπήκαν τότε στο νόμο με πίεση, την τελευταία στιγμή, εξαφανίστηκαν στο νομοσχέδιο της Ν.Δ.3 Πότε δεν παραχωρείται αιγιαλός και παραλία σε ιδιώτες για κέντρα αναψυχής; Το ΠΑΣΟΚ, στο δικό του νομοσχέδιο, έλεγε αρχικώς ότι εξαιρούνται μόνο κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, «τη διαχείριση των οποίων έχει η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού». Μετά τις αντιδράσεις πρόσθεσε επίσης «προστατευόμενες περιοχές, ευπαθή οικοσυστήματα και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους». Φαίνεται όμως ότι το έκανε πολύ βιαστικά, γιατί λέει ότι και αυτές υπάγονται στο υπουργείο Πολιτισμού.Η Ν.Δ. στο νέο νομοσχέδιο βρήκε άλλη λύση. Δεν εξαιρεί καν αρχαιολογικές περιοχές και ευπαθή οικοσυστήματα, αλλά λέει ότι για να παραχωρηθούν απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των υπουργών Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ αντιστοίχως!Εντυπωσιασμένη και ανήσυχη από τις ομοιότητες και τις αντιστοιχίες ανάμεσα στο νόμο 2971 και το νέο νομοσχέδιο δηλώνει η Μαριλένα Ιατρίδου, κεντρικό στέλεχος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη διάσωση της παραλίας του Σαρωνικού, η οποία τότε είχε αναπτύξει πολυσχιδή δράση επιτυγχάνοντας σημαντικές διορθώσεις στο τελικό κείμενο. Μελετούμε σήμερα μαζί το νέο νομοσχέδιο και αναζητούμε τα κρυφά σημεία που ανοίγουν ακόμη περισσότερα παράθυρα και πόρτες για την εκμετάλλευση της παραθαλάσσιας αλλά και παρόχθιας ζώνης των ποταμών.Αναφερθήκαμε παραπάνω στο παιχνίδι με τον παλαιό αιγιαλό, τον οποίο φαίνεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να αξιοποιήσει κατά τη ρήση «ας πάει και το παλιάμπελο». Πώς θα το κάνει αυτό όμως εάν δεν είναι όλα σαφώς χαρτογραφημένα για να φαίνεται πού σταματάει ο αιγιαλός, πού φτάνει ο παλαιός και πού αρχίζει η παραλία;Η χαρτογράφηση στη χώρα μας με τα 16.000 χιλιόμετρα ακτών έχει καθυστερήσει δραματικά και προφανώς όχι τυχαία. Οπως είπε στη Βουλή το 2001 ο τότε υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Θ.Κολιοπάνος, τα όρια έχουν καθοριστεί περίπου στο 25% της ακτής. Πώς θα γίνει να επιταχυνθεί η διαδικασία; Η σημερινή κυβέρνηση υποστηρίζει ότι βρήκε τη λύση στους δορυφόρους και τους ψηφιακούς ορθοφωτοχάρτες. Ποιοι θα τους φτιάξουν; Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ή εταιρείες που θα ανήκουν στο Δημόσιο (για πάντα;). Αυτοί λοιπόν οι φορείς έρχονται να προστεθούν στον κυκεώνα υπουργείων, υπηρεσιών και εταιρειών που ήδη υφίστανται και δεν κατάφεραν (τυχαία άραγε;) να λύσουν το πρόβλημα επί σχεδόν 70 χρόνια (όσα υπάρχουν νόμοι για τον αιγιαλό). Η απλή παράθεση τίτλων είναι αρκετή:* Υπουργεία: Οικονομίας, Εσωτερικών, ΠΕΧΩΔΕ, Γεωργίας, Αμυνας, Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Τουρισμού, Ναυτιλίας, Αιγαίου.* Υπηρεσίες: Λιμενικό, Κτηματική Υπηρεσία, Περιφέρειες, Νομαρχίες, Δήμοι, Υποθηκοφυλακεία, Πολεοδομίες.* Εταιρείες: ΚΕΔ, ΕΟΤ, ΕΤΑ, Ολυμπιακά Ακίνητα, ΟΚΧΕ, Εθνικό Κηματολόγιο.Πού όμως εντοπίζεται το «παιχνίδι» στον παλαιό αιγιαλό; Μα στην παράγραφο 8 του άρθρου 7 όπου λέγεται ότι «το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα έναντι των κατόχων εκτάσεων» που βρίσκονται σε αυτή τη ζώνη και μπορούν με διάφορους τρόπους να αποδείξουν ότι είναι νομίμως δικά τους. Στους τρόπους αυτούς περιλαμβάνεται και η χρησικτησία σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου βάσει του νόμου 3127/2003. Αρκεί να τα κατέχουν με τίτλο τουλάχιστον 10 χρόνια ή να τα νέμονται αδιαταράκτως πάνω από 30 χρόνια. Με μια απόφασή του λοιπόν ο υπουργός Οικονομίας μπορεί να αναγνωρίσει τα εμπράγματα δικαιώματα του ιδιώτη, ο οποίος θα βρεθεί με αδιαμφισβήτητη ιδιοκτησία «παρά θίν' αλός».Εντύπωση δημιουργεί η ενίσχυση του ρόλου του περιφερειάρχη, ο οποίος καθορίζει όρους χαρτογράφησης και παραχώρησης σε παραλίες, λιμάνια και ποτάμια με οδηγό τους ορθοφωτοχάρτες, ενώ μειώνεται δραματικά ο ρόλος των ειδικών (π.χ. ωκεανογράφων) που κάποτε συμμετείχαν ή θα έπρεπε να έχουν λόγο στις ειδικές επιτροπές για τον καθορισμό των ζωνών αυτών.Στα λιμάνιαΑντιθέτως, ενισχύεται η αποφασιστική δύναμη των φορέων διοίκησης και εκμετάλλευσης. Στην περίπτωση των λιμένων, για παράδειγμα, επιτρέπεται (άρθρο 16) η τροποποίηση των ορίων, εφόσον ο φορέας υποβάλει αιτιολογημένη πρόταση.Ακόμη επιτρέπεται η επέκταση της θαλάσσιας ζώνης στα 800 μέτρα από την ακτή (αντί 500 μέτρων στον υφιστάμενο νόμο). Μέτρα διευκόλυνσης προτείνονται και για την ευχερέστερη περίφραξη των λιμένων. Εκεί που υπήρχε προθεσμία τριών μηνών για να εκφράσουν γνώμη επί της περίφραξης οι υπουργοί Αμυνας και Εμπορικής Ναυτιλίας, ο χρόνος μειώνεται τώρα στους δύο μήνες, «άλλως οι γνώμες λογίζονται ως θετικές».http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=13620412

Καταγγελίες για το Πάρκο

Οι παρανομίες στο αυστηρά προστατευόμενο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό, καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των οικολογικών οργανώσεων.Τα μέλη της μη κυβερνητικής οργάνωσης Medasset, εκπροσωπώντας και τις οργανώσεις Αρχέλων και WWF, κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, διότι στην παραλία της Δάφνης διαπίστωσαν ότι τοποθετήθηκε ξύλινη κατασκευή 42 τ.μ. Σημειώνεται ότι στη συγκεκριμένη παραλία η Πολεοδομία Ζακύνθου είχε απαγορεύσει κάθε οικοδομική δραστηριότητα πριν από ένα μήνα Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση των περιβαλλοντικών οργανώσεων, ενώ οι προσπάθειες φύλαξης και ενημέρωσης από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου (ΕΘΠΖ) συνεχίζονται με πολλά θετικά αποτελέσματα, στην αυστηρά προστατευόμενη παραλία ωοτοκίας της Δάφνης η αυθαίρετη δόμηση εξακολουθεί.«Συνεχίζοντας την εκστρατεία μας για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της παραλίας αυτής, επισκεφτήκαμε την περιοχή στις 15 και 16 Ιουλίου 2006 για να διαπιστώσουμε την κατάσταση που επικρατεί μετά από τις καταγγελίες των τριών ΜΚΟ Medasset, Αρχέλων και WWF Ελλάς, όπως σας είχαμε ενημερώσει με την κοινή επιστολή που εστάλη στις 25/06/06 στον Επικεφαλής του τμήματος Παραβάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Julio Garcia Burgues. Στο διάστημα της επίσκεψής μας διαπιστώσαμε στις 15/07/06 την ανέγερση νέας αυθαίρετης ξύλινης κατασκευής περίπου 40 τετραγωνικών μέτρων (βλ. σχετικό φωτογραφικό υλικό). Στις 16/07/06 οι εργασίες συνεχίζονταν, λίγα μέτρα από τους φύλακες του Πάρκου, ενώ είχε τοποθετηθεί και ξύλινη στέγη», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ειδοποιήθηκε η Αμεσος Δράση, η οποία έφτασε επιτόπου και ακολούθησαν καταγγελίες στην Αστυνομία, την Πολεοδομία, την Εισαγγελία καθώς και αποστολή επιστολής ενημέρωσης και φωτογραφιών στο ΕΘΠΖ, στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, στην Ε.Ε., στην τοπική αυτοδιοίκηση και στα τοπικά ΜΜΕ του νησιού.Ομως η πρόεδρος του ΕΘΠΖ Αμαλία Καραγκούνη - Κύρτσου με επιστολή της στα ΜΜΕ κάνει λόγο για «περίεργο ρόλο της Λίλης Βενιζέλου και της Medasset υποστηρίζοντας ότι η περιβαλλοντική οργάνωση αναπτύσσει τελευταία μια συκοφαντική εκστρατεία σε βάρος των δραστηριοτήτων του ΕΘΠΖ. Στόχος τής κ. Βενιζέλου -όπως λέει η κ. Καραγκούνη Κύρτσου- είναι να εκμαιεύσει από τα αρμόδια όργανα της Ε.Ε. την επιβολή προστίμου στη χώρα μας της τάξης των 30.000 ευρώ την ημέρα προκειμένου να προκαλέσει ρήξη στην τοπική κοινωνία και να εμποδιστούν οι συναινετικές πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη...http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=35554236

Εσβησε η φωτιά, έρευνα τώρα για τις διοξίνεςΟι καπνοί σταμάτησαν να βγαίνουν από τη χωματερή των Ταγαράδων, αλλά κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι δεν θα ξαναεμφανιστούν. Το ζητούμενο όμως τώρα είναι τα αποτελέσματα της πυρκαγιάς. Η επιβάρυνση που δέχτηκε η γύρω περιοχή από ισοδύναμες διοξίνες και το κατά πόσο τα διασταλάζοντα υγρά που υπερχείλισαν από τη λίμνη συγκέντρωσής τους θα φτάσουν και πότε στον υδροφόρο ορίζοντα.Δύο μελέτες «τρέχουν» προς αυτή την κατεύθυνση. Η μία, υπό τον καθηγητή Νίκο Μουσιόπουλο, ασχολείται με τους αέριους ρύπους και την κατάληξή τους στο έδαφος, και η άλλη, της ομάδας του Θεμιστοκλή Κουιμτζή, θα μελετήσει την πορεία των διασταλαζόντων και τις επιπτώσεις τους στον υδροφόρο ορίζοντα.Οι δύο αυτές μελέτες, τρίμηνης διάρκειας, θα έχουν συνολικό κόστος 36.000 ευρώ, κι εκεί αρχίζουν οι ενστάσεις των επιστημόνων, και ειδικά για τα διασταλάζοντα και την επίπτωση στον υδροφόρο ορίζοντα. Πώς είναι δυνατόν, λένε, με 36.000 ευρώ να εξετάσεις διοξίνες και διασταλάζοντα που διέφυγαν, όταν μία γεώτρηση κοστίζει 10.000 ευρώ, κι εδώ χρειαζόμαστε μια σειρά γεωτρήσεων.Μια τρίτη μέτρηση, για τη σύνθεση των σκουπιδιών, ήταν σε εξέλιξη πριν από την πυρκαγιά, αλλά την αποτελεσματικότητά της αμφισβητούν οι δήμοι που υφίστανται τις συνέπειες της χωματερής, Θέρμης, Μίκρας και Βασιλικών.Ο «Δημόκριτος», κατά την τοποθέτηση του Λεόντιου Λεοντιάδη στο νομαρχιακό συμβούλιο, θα δώσει τα πρώτα αποτελέσματά τους στα δείγματα που του έχει στείλει η Νομαρχία προς το τέλος της εβδομάδος και τις αρχές της επομένης.«Πολιτική διοξίνη»Για «πολιτική διοξίνη εκατό φορές πάνω από το όριο, με την οποία δηλητηρίασαν τη ζωή των Θεσσαλονικέων οι διοικούντες Νομαρχίας και Δήμου Θεσσαλονίκης» κάνει λόγο η «Πρωτοβουλία των πολιτών» του Γιάννη Μπουτάρη, αναφερόμενη στη μαθηματική προσομοίωση διασποράς των ρύπων των επιστημόνων και τονίζει ότι:* Είναι αδιανόητη η άποψη του δημάρχου ότι άλλοι έχουν θεσμικές αρμοδιότητες. Ετσι, από φορέα σε φορέα, βρέθηκε στο φορείο η υγεία των πολιτών.* Προκαλεί η τοποθέτηση του νομάρχη ότι, αν δεν βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο, κανείς δεν θα ασχολιόταν με το θέμα.* Σε σχέση με τις δημοτικές παρατάξεις, η φυσική παρουσία υποψήφιων δημοτικών συμβούλων με τεράστια ευθύνη για την «πληγή» των Ταγαράδων στα ψηφοδέλτιά τους θα σήμαινε αποδοχή των ευθυνών αυτών.http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=43182876