სინუსიტი - ერთი ან რამდენიმე პარანაზალური სინუსის ლორწოვანი გარსის ანთებაა. ჰაერმა გასუფთავების მიზნით უნდა გაიაროს ცხვირ-ში არსებული ლორწოვანი გარსით დაფარული ღრუების რამდენიმე ლაბირინთი. ამ ღრუებს დანამატი წიაღები ეწოდება. ისინი ხელს უწ-ყობენ არა მარტო კომფორტულ სუნთქვას, არამედ წნევის გათანაბრებას ქალას ღრუს წარმონაქმნებსა და ატმოსფეროს შორის, ლაპარაკის დროს ქმნიან რეზონანსის ეფექტს. ადამიანს აქვს 4 წყვილი დანამატი წიაღი: ჰაიმორის (მაქსილარული) – ზედა ყბის წიაღი; შუბლის წიაღი; ცხავის ძვლის ლაბირინთი; ძირითადი ძვლის წიაღი. შესაბამისად განასხვავებენ ჰაიმორიტს, ფრონტიტს, ეთმოიდიტს და სფენოიდიტს. ყველაზე დიდია ჰაიმორის (ზედა ყბის) წიაღი, ამიტომ ჰაიმორიტი ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული სინუსიტია. ეს სიმპტომები პირველად ექიმმა ჰაიმორმმა აღწერა XVII საუკუნეში. სწორედ აქედან მოდის მისი სახელწოდებაც (ჰაიმორიტი).

სინუსიტი ყოველთვის ასოცირდება ცხვირის ლორწოვანის ანთე-ბასთან, ტერმინი სინუსიტი და რინოსინუსიტი იდენტური მნიშვნელობის მატარებელია.

რინოსინუსიტის ყველაზე ხშირი გამომწვევია ვირუსული ინფექცია, ზედა სასუნთქი გზების ვირუსული ინფექციებით დაავადებულ ბავშვთა 6-8%-ს აღენიშნება გართულება მწვავე ბაქტერიული რინოსინუსიტის სახით. გვხვდება ნებისმიერ, მაგრამ ძირითადად 4-7 წლის ასაკის ბავშვებში, მათ შორის ახალშობილებშიც, ადრეული ასაკის ბავშვებში ჰაიმორიტისა და ეთმოიდიტის სახით. ეს უკანასკნელი ერთ-ერთი ხშირი მიზეზია ცხვირიდან ჩანადენი სინდრომის და ხველის, განსაკუთრებით ღამის საათებში ძილისა და გამოღვიძების დროს. სინუსიტები იშვიათია 2 წლამდე, რადგან ამ ასაკის ბავშვებში მწვავე რესპირაციული ვი-რუსული ინფექციის ყველაზე ხშირ გართულებას ოტიტი წარმოადგენს და შესაბამისად დაწყებული ანტიბიოტიკოთერაპიის შედეგად თავიდან ავიცილებთ წიაღების ანთებასაც.

ადრეული ასაკის ბავშვებს ჩამოყალიბებული აქვთ ჰაიმორისა და ეთმოიდალური წიაღები, შესაბამისად ამ ასაკში შეიძლება განვითარდეს ეთმოიდიტი და ჰაიმორიტი, შემდეგ იწყებს ჩამოყალიბებას ძირითადი ძვლისა და უფრო მოგვიანებით შუბლის წიაღი. მოზრდილებში შეიძლება განვითარდეს სფენოიდიტი და ფრონტიტი. ორი ან მეტი წიაღის ანთებას პანსინუსიტი ეწოდება.სინუსიტის ნიშნები: ცხვირიდან გამონადენი, თავის ტკივილი, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, უმეტესად ცალი ნესტოთი, ზეწოლის შეგრძნება, დაჭიმულობა ანთების მიდამოში, სხეულის ტემპერატურის მატებახელშემწყობი ფაქტორებია: მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინ-ფექციები, საბავშვო ბაღის ასაკის ბავშვები, ალერგიული რინიტი, ანატომიური ობსტრუქცია (ძგიდის დეფორმაცია, თავისა და სახის ძვლების ანომალიები, ადენოიდების ჰიპერტროფია, ცხვირის ღრუს

სურდოსა და ჰაიმორიტის დროს!• აღადგენს ცხვირით

სუნთქვას• ათხელებს სქელ

ლორწოს• ხელს უშლის

დაავადების ქრონიზაციას

ენის ქვეშ ჩასაწუწნი ტაბლეტები წვეთების ნაცვლად!

ცინაბსინი

სინუსიტი – სიმპტომები, ხელშემწყობი ფაქტორები, მკურნალობა

უცხო სხეული, პოლიპი); ლორწოვანის გამაღიზიანებლები - მშრალი ჰაერი, თამბაქოს ბოლი, ქლორირებული წყალი; ატმოსფერული წნე-ვის უეცარი ცვლილებები (მაგ. ყვინთვა და თვითმფრინავის დაშვება).მკურნალობა: აუცილებელია ბაქტერიული სინუსიტის დიფერენცირება და დროული ანტიბიოტიკოთერაპია 10-14 დღე. სიმპტომური მკურ-ნალობის მიზანია წიაღების დრენაჟის, ნაზალური ობსტრუქციისა და რინორეის გაუმჯობესება. ეს საშუალებებია: მარილიანი ხსნა-რით ცხვირის ღრუს სანაცია; დეკონგესანტები (ტოპიკური ან სის-ტემური); ანტიჰისტამინური მედიკამენტები; ინტრანაზალური კორ-ტიკოსტეროიდები; სინუსების ასპირაცია; ჰომეოპათიური საშუალებები (ცინაბსინი).

50 წელზე მეტია, რაც ცინაბსინი სურდოსა და ჰაიმორიტის სამკურნალოდ გამოიყენება. პრეპარატ ცინაბსინის ძირითადი თავისებურებაა მოქმედების მრავალპროფილურობა, რაც მას სისხლძარღვთა შემავიწროებელი წვეთებისაგან წარმატებით განასხვავებს. აღნიშნული წვეთები ხომ მხოლოდ ცხვირით სუნთქვას აღადგენს, ისინი გამოყენების დროს სისხლძარღვების შევიწროებას იწვევს და არღვევს ცხვირის ლორწოვანი გარსის გასუფთავების ბუნებრივ მექანიზმს. ცინაბსინი არა მარტო უსაფრთხოდ აღადგენს ცხვირით სუნთქვას და ხსნის ცხვირისა და დანამატი ღრუების ლორწოვანი გარსის შეშუპებას, არამედ ათხელებს სქელ ლორწოს, აადვილებს მის გამოყოფას, არეგულირებს ცხვირისა და დანამატი ღრუების ლორწოვანი გარსის გაწმენდის ბუნებრივ მექანიზმს. ცინაბსინის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი ღირსება ისაა, რომ შეუძ-ლია ორგანიზმის საკუთარი დაცვითი ძალების ამაღლება, რაც გამოჯანმრთელებას აჩქარებს და მწვავე პროცესის ქრონიკულ ფორმაში გადასვლას ეწინააღმდეგება. ცინაბსინის გამოყენება ნებადართულია 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებსა და მოზრდილებში.

დაავადების მწვავე მიმდინარეობის დროს: 2-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებს 1 ტაბლეტს ყოველ 2 საათში (დღეში არაუმეტეს 8 ტაბლეტი), გაუმჯობესების დადგომამდე აძლევენ; შემდეგ, აღნიშნული ასაკის პაციენტები 1 ტაბლეტს დღეში 3-ჯერ, დაავადების სიმპტომების გაქრობამდე იღებენ. მოზრდილებმა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებმა 1 ტაბლეტი ყოველ საათში (დღეში არაუმეტეს 12 ტაბლეტი) მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე უნდა მიიღონ. ამის შემდეგ, და-ავადების სიმპტომების გაქრობამდე 1-2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში ინიშნება.

თემურ მიქელაძე

ი. ციციშვილის სახელობის „ბავშვთა ახალი კლინიკის“ ამბულატორიულ–დიაგნოსტიკური სამსახურისა დაკლინიკა „კურაციოს“ პედიატრიული სამსახურის უფროსი