ما كسان ناچيز رويداد بزرگيم

تاريخ آن بگذاريم؛ گرچه بارها و بارها در صحنه هايي ايستاده ايم كه تاريخ با يم كه شايد هرگز نتوانيم پاي در متن شيه ي جهانما پاره اي از حافرمانروايي جور بر دژخيم مي ايستند، مردماني دربرابرجنگي در مي گيرد، انقالبي به وقوع مي پيوندد، شكوه و حيرت بسيار نقلشان مي كند.

سنگ پشت و حكايت حتي نامشان را نمي دانيم. مردماني كه آجرهاي اين بنا را مي سازند كه ،مردمان بسياران اش روا مي دارد و در اين ميان مردمبلكه تنها سقوط سنگ پشت دهان حيرت گشاده شانرا معنا مي دهد نه بانگ مردمان است و نه را با انگشت نشان مي دهند اما آن چه تصوير انبط

است كه ديده مي شود.