Дзяржаўная ўстанова адукацыі

“Пціцкая сярэдняя школа”

«Памятныя мясцінымаёй вёскі”

Падрыхтавала вучаніца 4 класаАстрэйка ЯнаКіраўнік Зубар Алена Уладзіміраўна

Ад ветру гнуцца вербалозы, Бяжыць дарога напрасткі. Мой край – бялюткія бярозы Абапал сіняе ракі Вясной ў небе вырай кружыць,Ляціць на сіні небакрай. Не забывай ніколі,дружа,Сваю зямлю,свой родны край. Мой край лугі і пералескі, Крыніцы звон і шум лясны, мой край – блакітныя пралескі На сцежках ранняе вясны.

Калі вам цікава даведацца, дзе рэчка Пціч упадае ў Прыпяць – прыязжайце да нас ў аграгарадок Пціч. Сваю назву наша вёска атрымала ад ракі Пціч, так як і многія вёскі на Беларусі.Тут сярод векавых лясоў і балот былі паляны, на гэтых палянах і жылі першыя жыхары нашай вёскі.

Раней на месцы, дзе зараз пралягае чыгунка , працякала канава. Па ёй сплаўлялі лес на фанерную фабрыку Бермана. Людзі так і называлі яе “Берманава канава”. Зарас яна зарасла, вада высахла, па яе шляху праклалі чыгунку ў 1894годзе

Як і ў наш час, так і ў мінулым, чыгунка мела вялікае значэнне для жыхароў нашай вёскі. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны чыгунка мела вялікае стратэгічнае значэнне. Так у 1942 годзе мост праз нашу раку быў узарваны партызанамі. Гэта дапамагло супыніць варожыя войскі на цэлых два тыдні. Аперацыя насіла кодавую назву «Рэха на Палессі»,

У яе гонар на будынку нашага вакзала устаноўлена мемарыяльная дошка.

Таксама быў зняты фільм беларускімі кінематаграфістамі “Заўтра будзе позна” ( 1951 г.)

Таксама, адной з памятных мясцін маёй малой радзімы з'яўляюцца ваенныя збудаванні часоў Вялікай Айчыннай вайны, даўгачасовыя агнявыя кропкі, так называемай «Лініі Сталіна».

У 1941 годзе тут праходзілі цяжкія баі. Ваенны абъект не захоўваецца дзяржавай, але вучні нашай школы займаюцца яго даследаваннем , пішуць даследчыя работы, знялі відыяфільм «Бетонны мерыдыян Палесся».

Вучні і педагогі нашай школы наведваюць гэтыя мясціны з экскурсіямі, а таксама з мэтай добраўпарадкавання магілы невядомага салдата, загінуўшага пры спробе узарваць мост.

Так, гістарычнае мінулае нашай радзімы будзе заўсёды хваляваць нас. Мы з гонарам будзем ушаноўваць герояў захароненых у брацкай магіле на тэрыторыі нашага аграгарадка.