ب سم الله الرحمن الرحیم

الم� �هاالس� ي عل ه�رآء� الز� فاط�مة عن�ال������ صل�ى ه� �الل ول س� ر �ت� �ن �ه� لب ي عل ه�

ال�ه ورسول دختر عليها الل)ه سالم زهرا فاطمه از

آله و عليه الله صلى ،خدا

ت� قال �ها ن ا فاط�مة م�ع�ت� س قالفى������ ������� ���� �الله� ول س� بىر ا ى� عل دخل

� �ام ي األ� ع�ض� ب

: وارد فرمود كه زهرا فاطمه از شنيدم گويد جابردر خدا رسول پدرم من بر روزها یکیشد از

فاط�مة�: يا �ك� ي عل لس�الم� ا فقالد� ج� ا )ى �ن ا قال الس�الم� �ك ي عل فق�ل�ت�

ض�ع�فا دنى ب فى

: : باد تو بر گفتم پاسخش در فاطمه اى تو بر سالم فرمود وفرمود كنم : سالم مى درك ضعفى و سستى بدنم در من ،

تاه ب ا يا �الله� ب �عيذ�ك ا ه� ل م�ن �فق�ل�ت�ايتينى فاط�مة� يا فقال الضJع�ف�

�ك�س �ال مان آب �ي ال �ه� فىN �ء� �ت ي ت فا �ه� ب غط)ينى�ك�س �ال مان آب �ي ال Nى�ء�

و: پس سستى از پدرجان اى خدا به را تو دهم مى پناه فرمود: ، ضعف گفتمبپوشان بدان مرا و را يمانى كساء برايم بياور فاطمه كساء پس اى من

آوردم برايش را يمانى

�ه� ب �ه� �ت �ذا فغط�ي ا و �ه� ي �ل ا �ظ�ر� ن ا ت� ص�ر� ومام�ه� ت ة� �ل ي ل فى د�ر� �ب ال �ه� ن ا ك ؤ� ل

� أل ت ي وج�ه�ه�ساعة �ال� ا ت� كان فما �ه� مال ك و

آن در و نگريستم مى بدو چنان هم و پوشاندم بدان را او وچهارده شب ماه همانند درخشيد مى اش چهره ،حال

نگذشت پسساعتى

�ذا ا و و ل ق�ب ا قد� �حسن� ال د�ى �ول ب�م�اه ا يا �ك� ي عل لس�الم� ا و �قال فق�ل�ت�

ة مر ث و �نى عي ة ق�ر� يا الس�الم� �ك ي علف�ؤادى

سالم که گفت و شد وارد حسن فرزندم ديدم : نور اى سالم باد تو بر گفتم مادر اى تو بر

دلم ميوه و ام ديده

ش ا )ى �ن ا �م�اه� ا يا �دك� �فقال ن ع� Jمر آر �ها ن ا ك ة Nب طي �حة جد)ى آئ �حة� ئ

فق�ل�ت� �الله� ول س� ر�ك�س ال ح�ت ت جد�ك �ن� ا عم� ء�آن

استشمام : خوشى بوى تو نزد در من مادرجان گفتاست خدا رسول جدم بوى گويا كنم .مى

است: كساء زير در تو جد همانا آرى گفتم

ن� �حس ال ل ق�ب �ك�س فا ال ح�و قال آن و ء�جد�اه يا �ك ي عل لس�الم� الله� �� �ا ول س� يار

ح�ت ت معك د�خ�ل ا ن� ا لى ذن�� أ ت ا

�ك�س ء�آال : اى تو بر سالم گفت و رفت كساء بطرف پسحسنكه دهى مى اذن من به آيا خدا رسول اى بزرگوار جد

كساء؟ زير در تو با شوم وارد

و ف ولدى يا الس�الم� �ك ي عل و قالفدخل ك ل �ت� ذ�ن ا قد� حو�ضى صاح�ب

�ك�س ال ح�ت ت �ال� آمعه� ا ت� كان فما ء�ساعة

اذنت: من حوض صاحب اى و فرزندم اى سالم باد تو بر فرمودرفت كساء بزير جناب آن با پسحسن نگذشت ودادم ساعتى

قال و ل ق�ب ا قد� �ن� ي �ح�س ال د�ى �ول ب �ذا ا و�ك ي عل و فق�ل�ت� �م�اه� ا يا �ك� ي عل لس�الم� ا

ف�ؤادى ة مر ث و �نى عي ة ق�ر� يا الس�الم�

: مادر اى تو بر سالم گفت و شد وارد حسين فرزندم كهدلم: ميوه و ام ديده نور اى و من فرزند اى سالم باد تو بر گفتم

�م�اه ا يا لى ش �فقال ا )ى �ن �دك� �ا ن ع� Jم�حةآر ئ

ر �ها ن ا ك ة Nب �الله������� ����� آطي ول س� �حة�جد)ىر ئعم� ن فق�ل�ت�

كنم : فرمود مى استشمام خوشى بوى تو نزد در من جان مادرآرى   گفتم است، خدا رسول جدم بوى گويا

�ك�س ال ح�ت ت خاك ا و جد�ك �ن� ء�آا ح�و یفدن ن �ن� ي �ح�س �ك�س ال قال ء� آال و

يا �ك ي عل لس�الم� ا جد�اه� يا �ك ي عل لس�الم� ا�ون ك ا ن� ا لى ذن�

� أ ت ا الله� ه� تار اخ� من��ك�س ال ح�ت ت �ما ء�آمعك

كساء نزديك حسين هستند كساء زير در برادرت و تو جد هماناكه : كسى اى تو بر سالم بزرگوار، جد اى تو بر سالم گفت رفته

ا من به آيا برگزيد را او شما جازهخدا با شوم داخل كه دهى مىكساء زير ؟در

يا و ولدى يا الس�الم� �ك ي عل و فقال�م�تى ا شاف�ع

ك ل �ت� ذ�ن ا ح�ت قد� ت معه�ما فدخل�ك�س ن� آال �حس �وال ب ا �ك ذ�ل �د ن ع� ل ق�ب فا ء�

ب ا �ن� ب Jل�ىیعmطال�بكننده: شفاعت اى و فرزندم اى سالم باد تو بر و فرمود

دادم اذن تو به وارد .امتم كساء زير در دو آن با نيز او پسشد .شد وارد ابيطالب بن على ابوالحسن هنگام اين در

�الله��� ���� ���������� �������� �� ������ ول س� ر �ت �ن ياب �ك� ي عل لس�الم� ا وقالو ن� �حس اال ب ا يا لس�الم� ا �ك ي عل و فق�ل�ت�)ى �ن ا فاط�مة� يا فقال �م�ؤ�م�نين ال مير ا يا

ش ر �ا �دك� ن ع� Jة آم Nب طي �حة ئ : ابا اى سالم باد تو بر و گفتم خدا رسول دختر اى تو بر سالم فرمود

مؤمنان امير اى و : .الحسن تو نزد خوشى بوى من فاطمه اى فرمودكنم مى استشمام

ر �ها ن ا �الله������� ���� �� ����� ����� آك ول س� عم)ىر �ن� خىواب �حة�ا ئفق�ل�ت�

ها عم� �ك�س ن ال ح�ت ت �ك دي ول مع ء� آه�ول ق�ب �ىn فا عل

ح�و �ك�س ن يا آال �ك ي عل لس�الم� ا قال و ء�الله� ول س� آرى : ر گفتم ؟ است خدا رسول عمويم پسر و برادرم بوى گويا

على پس هستند كساء زير در فرزندت دو با كه است او اينخدا رسول اى تو بر سالم گفت و رفت كساء بطرف نيز

�ك�س ال ح�ت ت �م� معك �ون ك ا ن� ا لى ذن�� أ ت ء� آا

يا و خى ا يا لس�الم� ا �ك ي عل و ه� ل قالل�و صاح�ب و خليفتى و )ى قد� آوص�ي ئى

�ك�س ال ح�ت ت nل�ىع فدخل ك ل �ت� ذ�ن ء�آاا باشم جازهآيا كساء زير در شما با نيز من كه دهى خدا ؟مى رسول

: و خليفه و وصى اى و من برادر اى سالم باد تو بر و فرمود او بها تو به من نيز جازهپرچمدار على پس شد به دادم وارد زيركساء ،

�ك�س ال ح�و ن �ت� ي ت ا �م� الم� آث لس� ا ق�ل�ت� و ء�ن��������� �� �������� �� ا لى ذن�

� أ ت ا الله� ول س� تاه�يار ب ياا �ك ي عل�ك�س ال ح�ت ت �م� معك �ون ك ء�آا

پدرجان اى برتو سالم كردم عرض و رفتم كساء بطرف نيز من هنگام اين درا هم من به آيا خدا رسول باشم؟ مى جازهاى كساء زير در شما با كه دهى

و �تى �ن ب يا الس�الم� �ك� ي عل و قالح�ت ت فدخل�ت� ك� ل �ت� ذ�ن ا قد� �ض�عتى ب

�ك�س ج ء� آال �نا مل �ت اك م�ا ح�ت فل ت ميعا�ك�س ء�آال

اذن: هم تو به تنم پاره اى و دخترم اى سالم باد تو بر و فرمودزير در همگى چون و ، رفتم كساء زير به نيز من پس ، دادم

شديم جمع كساء

فى������� ���� �طر ب �الله� ول س� بىر خذا ا�ك�س و�م ـآال وا �لى ئء� ا �م�نى �ي ال د�ه� �ي بم �ن� آالس� ا �ه�م� لل ا قال و ه�ل� آؤ�لهء� ا ء�

خ و �تى ي ح آب و م�تىآص�تى

آسمان بسوى راست دست با و گرفت را كساء طرف دو خدا رسول پدرم : ونزديكانم خواص و من خاندان اينانند خدايا فرمود و كرد اشاره

�م�نى �ؤ�ل ي دمى دم�ه�م� و ح�مى ل ح�م�ه�م� لا ن ا �ه�م� ن ح�ز� ي ما �نى ن ح�ز� ي و �م�ه�م� �ؤ�ل ي ما

ه�م� حر�ب ب حار �من� ل

است من خون خونشان و من گوشت مرا .گوشتشان آزارد مىمرا آنهر اندازد مى اندوه وبه بيازارد را ايشان يشان ا هرچه چه

بجنگد ايشان با كه هر با جنگم در من آورد در اندوه به .را

�من� ل nد�وعو ، مه�م� سال �من� ل �م ل وس��ه�م� �ن ا �ه�م� ب ح ا �من� ل nم�ح�ب و عاداه�م�و �ك وات صل فاج�عل� �ه�م� م�ن ا ن ا و )ى م�ن

�ك كات ر باست درصلح ايشان با كه هر با صلحم در دشمنم و باهركس و

را ايشان كه كس هر با دوستم و كند دشمنى ايشان با كهبفرست پس ايشانم از من و منند از اينان دارد دوست

بركتهايت و خود درودهاى

ى� و عل ك ر�ض�وان و ك غ�ف�ران و ك ح�مت رو ج�س Nالر �ه�م� عن ذ�ه�ب� ا و �ه�م� ي عل و

ط�هيرا ت ه�م� طهNر�

آمرزشت و و و و مهرت ايشان بر و من بر را خوشنوديتبخوبى كن شان پاكيزه و را پليدى ايشان از كن دور

الله يا وعز) �فقال و تى �ك مالئ يا جل�سم �ان ك ) اس� �ن ا ق�ت� �واتى ل خ ما ى�ة آسم ي مد�ح� ضا ر� ا ال و �ة �ي �ن مب ء

: آسمانهايم ساكنان اى و من فرشتگان اى فرمود عزوجل پسخداىگسترده زمين نه و شده بنا آسمان نيافريدم من كه شده براستى

ال و ة م�ضيئ م�سا ش ال و م�نيرا قمرا ال وو د�ور ي كا و فل جری ی بحرا ال �كا ف�ل ال

�ة� سریي ب مح فى �ال� ة� آؤ�لها �خم�س ال ء��ك�س ال ح�ت ت ه�م� �ذين ء�آال

نه و تابان ماه نه روان شیدرخوو درياى نه و چرخان فلك نه و درخشانرا جريان در كشتى نه تن و پنج اين دوستى بخاطر تن مگر پنج اين دوستى بخاطر اینان مگر اینان ، در ، در كه كه

كسايند كسايند زير .زير

�ر ب ج مين� األ� من� آفقال و Nب ر يا ئيل�

�ك�س ال ح�ت ه�م� آت وجل� عز� فقال ء�ة� سال Nالر مع�د�ن� و �و�ة� Jب الن �ت� ي ب ه�ل� ا

: پروردگارا كرد عرض امين جبرئيل کسانی پس كساء چه زير در: هستند و نبوت خاندان آنان فرمود عزوجل خداى رسالتند گنجینه؟

�وها ن ب و �ها ع�ل ب و �وها ب ا و فاط�مة� ه�م�ج �ر�فقال ن� آب ا لى ذن�

� أ ت ا Nب ر يا ئيل�معه�م� �ون ك

أل� ر�ض� األ� �لى ا �ط ه�ب ا

ساد�سافرزندش دو و شوهر و پدرش و فاطمه كرد هستند. آنان عرض :جبرئيل

ا هم من به آيا تا جازهپروردگارا آيم فرود زمين به كه دهى مىباش آنها م؟ششمين

ك ل �ت� ذ�ن ا قد� عم� ن الله� ط فقال فهبج مين� �ر�األ� �ك آب ي عل لس�الم� ا قال و ئيل�

�ك�� �ق�ر�ئ ي ع�لى األ� Jل�ىع� ل ا الله� ول س� يار

� �كرام اإل� و �ة� ي �ح� الت ب خ�صJك ي و الس�الم : ا تو به آرى فرمود و .دادم جازهخدا آمد زمين به امين جبرئيل پس

) سالمت : ) اعلى على) پروردگار خدا، رسول اى تو بر سالم گفتداشته مخصوص اكرام و تحيت به را تو و رساند مى

ما )ى �ن ا جاللى و تى ع�ز� و ك ل ق�ول� ي وسم ق�ت� ل وال آخ �ة �ي �ن مب �ة ء ي مد�ح� ضا ر� ا

م�نيرا قمرا ة ووال م�ضيئ م�سا ش ال

: فرماید می بنا و آسمان نيافريدم من كه سوگند جاللم و عزت بهنه و تابان ماه نه و گسترده زمين نه و درخشان شیدرخوشده

ال دور� و ی کا و و فل ج�رى ي ح�را ب ال ال�م� �ك �ت ب مح و �م� �ك ل ج�

أل� �ال� ا س�رى ي �كا ف�ل

براى مگر را جريان در كشتى نه و روان درياى نه و چرخان فلك نه وشما دوستى و محبت و شما خاطر

فهل� �م� معك د�خ�ل ا ن� ا لى ذ�ن ا قد� ولى ذن�

� أ فقال یا ت الله� ول س� رول س� �ك �ر ي عل و مين الس�الم� الله� ا يا

�الله� ى وح�ا نيز من به اى جازهو هم تو آيا پس باشم كساء زير در شما با كه است داده

خدا من رسول ( جازها به ( فرمود ص خدا رسول ؟ دهى سالم :مى باد تو بر وخدا وحى امين اى

�ر ب ج فدخل ك ل �ت� ذ�ن ا قد� عم� ئيل� آن�ك�س ال ح�ت ت ل آمعنا فقال �ن� �ء� ا بى

أو�ح لال ا قد� �م� ه �ك ي �ل ا ى

جبرئيل آری، پس دادم اذن هم تو وارد به ما پدرم همراه به و شد كساءكرده : وحى شما بسوى خداوند همانا گفت

�م� �ك عن �ذ�ه�ب �ي ل الله� �ريد� ي �ما �ن ا ق�ول� ي�م� ك �طهNر ي و �ت� ي �ب ال ه�ل ا ج�س Nالر

ط�هيرا ت

فرمايد و ) :مى پليدى خواهد مى خدا كه است اين حقيقتخاندان( از را را ناپاكى شما كند پاكيزه و ببرد شما

كامل پاكيزگى

يا بى أل� nل�ىع فقالالله� ول س� هذا ر نا �ج�لو�س� ل ما نى �ر� ب خ� ا

�ك�س ال ح�ت �دالله� آت ن ع� �فض�ل� ال م�ن ء� Nقح� �ال ب نى عث ب �ذى وال Jى� �ب الن فقال

)ا �ي ب ن گفت پس پدرم به السالم عليه بگو :على من به خدا رسول این اى( تجم)ع ص ) پيغمبر دارد؟ خدا نزد فضيلتى چه كساء زير در ما

برانگيخت: پيامبرى به حق به مرا كه خدائى بدان سوگند فرمود

�ر ذ�ك ما )ا ي ج� ن ة� سال Nالر� ب واص�طفانىمحاف�ل م�ن� mف�ل�حم فى هذا نا ر� ب �خ

�نا شيعت م�ن� جم�ع فيه� و ر�ض� األ� ه�ل� ا

)ينا ب م�ح� و ) اين ) نشود ذكر كه برگزيد خلق دادن نجات و رسالت به و ) مردم ) محافل از محفلى و انجمن در ما سرگذشت و خبر

باشند ما دوستان و شيعيان از گروهى آن در كه ،زمين

حف�ت� و ح�مة� الر� �ه�م� ي عل لت� ز ن و �ال� ا�لى ا ه�م� ل ت� غ�فر ت واس� ة� �ك �مالئ ال �ه�م� ب

ق�وا فر� ت ي ن� ا

) فرا ) و حق رحمت ايشان بر شود نازل آنكه جزآمرزش آنها براى و فرشتگان را ايشان گيرند

شوند پراكنده هم دور از كه آنگاه تا ،خواهند

nى� عل فاز فقال و نا ف�ز� والله� �ذا افقال ة� ع�ب �ك ال Nب ر و �نا )بیJشيعت الن

Nقح� �ال ب نى عث ب �ذى وال Jل�ىع يا �يا ثان )ا �ي ب ن

: ) ما ) سوگند خدا به ترتيب اين با فرمود شنيد را فضيلت اين كه علىرستگار نيز ما شيعيان كه كعبه پروردگار به سوگند و شديم رستگار

: نبوت به بحق مرا بدانكه سوگند على اى فرمود پيغمبر دوباره شدند، برانگيخت

�ر ذ�ك ما )ا ي ج� ن ة� سال Nالر� ب واص�طفانىمحاف�ل� م�ن� mف�ل�حم فى هذا نا ر� ب خ

�نا شيعت م�ن� جم�ع فيه� و ر�ض� األ� ه�ل� و ا

مهم�وم فیه�م و )ینا ب م�ح� ) خبر ) اين نشود ذكر برگزيد خلق دادن نجات و رسالت به و )و

ما آن (سرگذشت در كه زمين مردم محافل از ومحفلى درانجمنباشد اندوهناكى آنها ميان در و باشند ما دوستان و شيعيان از گروهى

�ال� ا مغ�م�وم ال و هم�ه� الله� ج فر� و �ال� ا mة حاج طال�ب� ال و غم�ه� الله� ف ش ك و

�ال� اه� ت حاج الله� قضى و

غمناكى نه و كند برطرف را اندوهش خدا آنكه جزحاجتخواهى نه و بگشايد را غمش خدا آنكه جز

برآورد را حاجتش خدا آنكه جز باشد ،

ع�د�نا س� و نا ف�ز� والله� �ذا ا nى� عل فقالع�د�وا س� و وا فاز� �نا شيعت ذل�ك ك وو ة� خ�ر واأل� �يا الدJن ف�ى ة ع�ب �ك ال Nب �ر

و : پس كامياب ما سوگند خدا به ترتيب بدين گفت علىسوگند كعبه پروردگار به چنين هم و شديم سعادتمند

آخرت و دنيا در شدند سعادتمند و كامياب ما .شيعيان