ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Βασικά υπάρχουν δύο συστήματα τα οποία χρησιμοποιούνται περισσότερο για

τις βιβλιογραφικές παραπομπές και τις υποσημειώσεις καθώς και την καταγραφή της

βιβλιογραφίας. Το σημαντικό είναι να διαλέξουμε ένα σύστημα και να είμαστε συνεπείς

σε αυτό σε όλη την εργασία μας.

Σας καταγράφουμε πρώτα το σύστημα που παρατηρήσαμε από τις εργασίες σας ότι

προτιμάτε περισσότερο.

Ι. ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΠΟΜΠΩΝ

Οι παραπομπές μπαίνουν στο κάτω μέρος της σελίδας (υποσέλιδο) ή στο τέλος της

εργασίας πριν τη βιβλιογραφία

1. Όταν πρόκειται για Βιβλίο:

Βλ. Στ. Ροζάνης, Μελέτες για το Ρομαντισμό, Πλέθρον, Αθήνα 2001, σ. 28.

Βλ. Στ. Ροζάνης, Μελέτες για το Ρομαντισμό, Πλέθρον, Αθήνα 2001, σσ. 28-32.

Βλ. Στ. Ροζάνης, Μελέτες για το Ρομαντισμό, εκδ. «Πλέθρον», Αθήνα 2001, σ. 28.

Βλ. Στ. Ροζάνης, Μελέτες για το Ρομαντισμό, εκδ. «Πλέθρον», Αθήνα 2001, σσ. 28-32.

Αν θέλουμε να επαναλάβουμε την παραπομπή δεν την αντιγράφουμε όλη:

Βλ. Στ. Ροζάνης, ό.π., σσ. 28-32

Παρατηρήσεις: όταν το ό.π. (όπως προηγούμενα) παραπέμπει σε πληροφορία που

γράφεται πλάγια, όπως εδώ, γράφεται κι αυτό πλάγια.

Στην παραπομπή γράφουμε πρώτα το μικρό όνομα.

Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το σ. ή σσ. με το σελ. είτε για μια είτε για πολλές

σελίδες.

1

2. Όταν πρόκειται για κεφάλαιο βιβλίου

Βλ. Δ. Τζάκης, «Για την ιστορία της ελληνικής Λαογραφίας», στο Αικατερινίδης Γ.,

Αλεξάκης Ε., Γιατράκου Μ.Ε., Θανόπουλος Γ., Σπαθάρη-Μπεγλίτη Ε., Τζάκης Δ.,

Δημόσιος και ιδιωτικός βίος στην Ελλάδα ΙΙ: Οι νεότεροι χρόνοι, τ. Α΄, σ. 27.

Στην περίπτωση αυτή αναφέρουμε ακριβώς στη σελίδα που παραπέμπουμε.

Βλ. Δ. Τζάκης, ό.π., σ. 27.

Στην παραπάνω παραπομπή το ό.π. είναι με όρθια γράμματα γιατί αναφέρεται στο

κεφάλαιο που γράφεται με όρθια γράμματα.

3. Όταν πρόκειται για περιοδικό

Μερακλής Μ.Γ., «Οι θεωρητικές κατευθύνσεις της Λαογραφίας μετά το δεύτερο

παγκόσμιο πόλεμο», περ. Λαογραφία, Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τ.

ΚΖ΄, Αθήνα, 1971, σσ. 3-23.

Παρατήρηση: Όταν πρόκειται για περιοδικό, χωρίζουμε τον τόπο από την ημερομηνία με

κόμμα. Όταν είναι βιβλίο, δεν τα χωρίζουμε με κόμμα.

4. Ειδικότερα για το Ανθολόγιο του ΕΑΠ:

Κυριακίδου-Νέστορος Α., «Η ρομαντική έννοια του έθνους και η Λαογραφία», στο

Γκότσης Κ. & Σπαθάρη-Μπεγλίτη Ε. (επιμ.), Ανθολόγιο Δοκιμίων για το δημόσιο και

ιδιωτικό βίο στην Ελλάδα (19ος-20ος αιώνας), ΕΑΠ, Πάτρα 2008, σ. 28.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην περίπτωση που θέλουμε να παραπέμψουμε στο ίδιο

το βιβλίο, θα πρέπει να ξέρουμε την ακριβή σελίδα από τη συγκεκριμένη έκδοση π.χ

Κυριακίδου-Νέστορος Α., Η θεωρία της Ελληνικής Λαογραφίας, Εταιρεία Σπουδών

Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα 1978, σσ. 17-18.

Αν υπάρχουν δύο έργα του ίδιου συγγραφέα , γράφονται ορισμένα στοιχεία (π.χ αρχικές

λέξεις τίτλου) από το έργο για διευκρίνιση.

Επιπρόσθετες παρατηρήσεις:

Αν το βιβλίο είναι σε δεύτερη έκδοση, το σημειώνουμε ως εξής: 20042.

2

Αν δεν έχει καταγεγραμμένη χρονολογία σημειώνουμε: χ.χ. (χωρίς χρονολογία).

Αν δεν έχει καταγεγραμμένο εκδότη βάζουμε του ίδιου (αν το έχει εκδόσει ο ίδιος ο

συγγραφέας), ή τίποτα.

2. ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΠΟΜΠΩΝ (HARVARD)

Το σύστημα παραπομπών Χάρβαρντ είναι απλό στη χρήση του και προσφέρει

εξοικονόμηση χώρου. Η παραπομπή μπορεί να μπει σε παρένθεση μέσα στο κείμενο στο

οικείο τμήμα όπου χρειάζεται.

1. Παραπομπή σε βιβλίο

Α. Όταν πρόκειται για ένα μόνο συγγραφέα

(Κυριακίδου-Νέστορος 1978:22) ή (Κυριακίδου-Νέστορος 1978 σ. 22). Όταν

παραπέμπουμε σε όλο το βιβλίο δεν χρειάζονται σελίδες ( Κυριακίδου-Νέστορος 1978).

Β. Όταν πρόκειται για δύο συγγραφείς

(Γκότσης και Σπαθάρη-Μπεγλίτη 2008:30) ή (Γκότσης και Σπαθάρη-Μπεγλίτη 2008

σ.30).

Γ. Όταν πρόκειται για περισσότερους των δύο συγγραφέων

(Αικατερινίδης κ.συν 2002:68) ή (Αικατερινίδης κ.ά 2002).

Δ. Όταν πρόκειται για κεφάλαιο γραμμένο από ένα συγγραφέα σε μια έντυπη

συλλογή

(Αλεξάκης 2002:45)

Ε. Όταν πρόκειται για άρθρο σε περιοδικό

(Ντάτση 1990: 55)

3

Όταν παραπέμπουμε σε όλο το βιβλίο ή το κεφάλαιο ή το άρθρο δεν χρειάζονται σελίδες

π.χ (Κυριακίδου-Νέστορος 1978) ή (Γκότσης και Σπαθάρη-Μπεγλίτη 2008) ή

(Αικατερινίδης 2002) ή (Αλεξάκης 2002) ή (Ντάτση 1990).

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Α. ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

1. Όταν πρόκειται για Βιβλίο:

Ροζάνης Στ., Μελέτες για το Ρομαντισμό, Πλέθρον, Αθήνα, 2001 ή

Ροζάνης Στ., Μελέτες για το Ρομαντισμό, εκδ. «Πλέθρον», Αθήνα 2001.

2. Όταν πρόκειται για κεφάλαιο βιβλίου

Τζάκης Δ., «Για την ιστορία της ελληνικής Λαογραφίας», στο Αικατερινίδης Γ.,

Αλεξάκης Ε., Γιατράκου Μ.Ε., Θανόπουλος Γ., Σπαθάρη-Μπεγλίτη Ε., Τζάκης Δ.,

Δημόσιος και ιδιωτικός βίος στην Ελλάδα ΙΙ: Οι νεότεροι χρόνοι, τ. Α΄, σσ. 21-47. ή

Τζάκης Δ., «Για την ιστορία της ελληνικής Λαογραφίας», στο Αικατερινίδης Γ. (et al.),

Δημόσιος και ιδιωτικός βίος στην Ελλάδα ΙΙ: Οι νεότεροι χρόνοι, τ. Α΄, σσ. 21-47. ή

Τζάκης Δ., «Για την ιστορία της ελληνικής Λαογραφίας», στο Αικατερινίδης Γ. (κ.ά.),

Δημόσιος και ιδιωτικός βίος στην Ελλάδα ΙΙ: Οι νεότεροι χρόνοι, τ. Α΄, σσ. 21-47.

Όπως παρατηρείτε, στη βιβλιογραφία αναφέρουμε τις σελίδες όλου του κεφαλαίου.

3. Όταν πρόκειται για περιοδικό

Μερακλής Μ.Γ., «Οι θεωρητικές κατευθύνσεις της Λαογραφίας μετά το δεύτερο

παγκόσμιο πόλεμο», περ. Λαογραφία, Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τ.

ΚΖ΄, Αθήνα, 1971, σσ. 3-23.

4

4. Ειδικότερα για το Ανθολόγιο του ΕΑΠ:

Γκότσης Κ. & Σπαθάρη-Μπεγλίτη Ε. (επιμ.), Ανθολόγιο Δοκιμίων για το δημόσιο και

ιδιωτικό βίο στην Ελλάδα (19ος-20ος αιώνας), ΕΑΠ, Πάτρα 2008.

Β. ΣΤΟ ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (HARVARD)

Η σωστή παράθεση της βιβλιογραφίας στο τέλος της εργασίας είναι πολύ σημαντική

γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούμε να δούμε σε πιο δημοσίευμα παραπέμπει ο

συγγραφέας.

Στ σύστημα Χάρβαρντ η χρονολογία έκδοσης είναι πολύ σημαντική για αυτό μπαίνει

μετά το όνομα του συγγραφέα.

Βιβλίο

Ροζάνης Στ., 2001 Μελέτες για το Ρομαντισμό, Αθήνα: Πλέθρον.

Άρθρο

Μερακλής Μ.Γ., 1971, «Οι θεωρητικές κατευθύνσεις της Λαογραφίας μετά το δεύτερο

παγκόσμιο πόλεμο», περ. Λαογραφία, Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τ.

ΚΖ΄, Αθήνα, σσ. 3-23.

ΕΛΠ 41/ΕΑΠ

5