ΣΧΟΟΑΠ ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΟ Α' ΦΑΣΗΣ_ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ...

ΣΧΕΔΙΟ ΧΩΡΙΚΗΣ & ΟΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) ΔΗΜ. ΕΝ. ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ ΝΟΜΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ

Α’ ΣΤΑΔΙΟ / ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ - ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΑΡΓΥΡΙΟΥ / ΓΕΩΛΟΓΟΣ - ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟΣ 1204_ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ_Α΄ ΣΤΑΔΙΟ_ΣΧΟΟΑΠ Δ. ΕΝ. ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ 1

Α.7 ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ

Α.7.1 ΥΠΟΓΕΙΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ

Το υπόγειο υδατικό δυναμικό της Δημοτικής Ενότητας Κονιστρών αποτελείται από τον καρστικό υδροφορέα

Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων, το φρεάτιο υδροφορέα του κάτω ρου του Μανικιάτη, καθώς και την υδρολιθολογική

ενότητα των ιζηματογενών νεογενών σχηματισμών. Από αυτούς, ο μεν καρστικός υδροφορέας Μαυροβουνίου -

Κοτυλαίων χαρακτηρίζεται μεγάλης δυναμικότητας, ο φρεάτιος υδροφορέας του κάτω ρου του Μανικιάτη μέσης

δυναμικότητας, ενώ οι υδροφόροι ορίζοντες που αναπτύσσονται εντός της υδρολιθολογικής ενότητας των

ιζηματογενών νεογενών σχηματισμών χαρακτηρίζονται μικρής δυναμικότητας.

Η κύρια κατεύθυνση υπόγειας ροής του καρστικού υδροφορέα Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων είναι προς τα ανατολικά

– νοτιοανατολικά, όπου στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Μαυροβούνι και σε υψόμετρο 57 μ, ο καρστικός

υδροφορέας εκφορτίζεται μέσω της πηγής υπερπλήρωσης Κολέθρα. Πρόκειται για πηγή καρστική - υπερπλήρωσης,

που αναβλύζει σε θέση επαφής των ασβεστόλιθων (Τ s - J m . k) και των πλευρικών κορημάτων (Pt.cs,sc). Η παροχή

της Κολέθρας κατά τη χειμερινή περίοδο εκτιμάται σε 3 κ.μ. ανά 1’’. Μέρος των νερών της Κολέθρας, διηθούμενο

μέσα από ασβεστολιθικές καταρρεύσεις υπερκείμενων μαργαϊκών στρωμάτων, τροφοδοτεί την πηγή Φλέβα ή

Φλέγα που βρίσκεται κοντά στην Κολέθρα, αλλά σε μικρότερο υψόμετρο από αυτή. Η παροχή της πηγής Φλέγα το

χειμώνα εκτιμάται σε 2 κ.μ. ανά 1’’.

Ο καρστικός υδροφορέας Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων χαρακτηρίζεται μεγάλης δυναμικότητας. Ένα μέρος μόνο του

υπόγειου αυτού ανανεώσιμου φυσικού πόρου χρησιμοποιείται σήμερα για τις ανάγκες ύδρευσης των οικισμών της

περιοχής και τις ανάγκες άρδευσης καλλιεργήσιμων εκτάσεων, με σημαντικό τμήμα του δυναμικού του να

παραμένει ανεκμετάλλευτο.

Ο φρεάτιος υδροφορέας που αναπτύσσεται στον κάτω ρου του Μανικιάτη, τροφοδοτείται από τα νερά της Κολέθρας

και του Μανικιάτη, ενώ επίσης δέχεται, κατά θέσεις, πλευρική τροφοδοσία από τους περιορισμένης έκτασης

υδροφόρους των υποκείμενων νεογενών ιζημάτων. Η υδροφορία αναπτύσσεται στα πλέον υδροπερατά στρώματα

των αλλουβιακών προσχώσεων (H.al). Σε γενικές γραμμές, το βάθος της στάθμης των υπόγειων υδάτων είναι μικρό.

Οι υπόγειες κατευθύνσεις ροής τοποθετούνται κάθετα στο ρου του ρέματος Κολέθρας και του Μανικιάτη, με φορές

που αλλάζουν εποχιακά, είτε προς το ποτάμι, είτε από το ποτάμι και προς την προσχωσιγενή λεκάνη. Ο φρεάτιος

υδροφορέας, που χαρακτηρίζεται μέσης δυναμικότητας κατά το χρονικό διάστημα Νοεμβρίου - Απριλίου και μικρής

δυναμικότητας κατά το διάστημα Μάιου - Οκτώβριου, υδρομαστεύεται από πηγάδια.

Τα νεογενή ιζήματα δέχονται απευθείας τροφοδοσία, μέσω των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων, αλλά και την

πλευρική τροφοδοσία από τον καρστικό υδροφορέα Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων. Η υδροφορία αναπτύσσεται εντός

του εδαφικού μανδύα αποσάθρωσης των νεογενών, καθώς και στα ημιπερατά στρώματα της ανώτερης ενότητας

(Ng) του σχηματισμού (κροκαλοπαγή, ψηφιδοπαγή). Σε γενικές γραμμές, το βάθος της στάθμης των υπόγειων




υδάτων είναι μικρό και οι υπόγειες κατευθύνσεις ροής ακολουθούν τις εδαφικές κλίσεις. Σχηματίζονται έτσι στο

εσωτερικό της νεογενούς λεκάνης, τοπικής κλίμακας και χωρίς υδραυλική επικοινωνία μεταξύ τους, επιμέρους,

υδροφόροι ορίζοντες μικρής δυναμικότητας, οι οποίοι συχνά υδρομαστεύονται από πηγάδια και, ιδιωτικές κυρίως,

γεωτρήσεις.

Α.7.2 ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ - ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ, ΦΥΣΙΚΑ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ

α) Βιομηχανικά Ορυκτά - Μεταλλεύματα

Στην ευρύτερη περιοχή της Δημοτικής Ενότητας, έχουν εντοπιστεί Λατεριτικά Σιδηρονικελιούχα Κοιτάσματα (fn;),

καθώς και Βωξιτικά Κοιτάσματα (b).

Τα Λατεριτικά Σιδηρονικελιούχα Κοιτάσματα (fn;) εντοπίζονται σε μία πολύ περιορισμένης έκτασης εμφάνιση, στη

θέση Προφήτης Ηλίας, στα βορειοδυτικά του οικισμού Γιάννηδες, στο βόρειο άκρο της έκτασης της Δ.Ε. Κονιστρών

Πρόκειται για λατεριτικό σιδηρονικελιούχο κοίτασμα σε μορφή στρωματοειδών φακών συμπαγούς και πισσολιθικού

μεταλλεύματος, μέτριας περιεκτικότητας (έως και 1%) σε νικέλιο (Ni). Το κοίτασμα, μέχρι σήμερα, δεν έχει

αξιοποιηθεί, χωρίς παράλληλα να υπάρχουν σχετικές μελέτες, ερευνητικά δεδομένα ή άλλα βιβλιογραφικά στοιχεία

που να σχετίζονται με τη δυνατότητα εκμετάλλευσής του από οικονομικο-τεχνικής σκοπιάς.

Τα Βωξιτικά Κοιτάσματα (b), που συνίστανται από συνήθως συμπαγούς τύπου, κόκκινο έως κεραμόχρωμο

μετάλλευμα και χαρακτηρίζονται σε γενικές γραμμές καλής ποιότητας, εντοπίζονται σε δύο, περιορισμένης

επιφανειακής εξάπλωσης, εμφανίσεις στο ύψωμα Τούρλα (874 μ), καθώς και σε μία περιορισμένης επιφανειακής

εξάπλωσης εμφάνιση στο βόρειο άκρο του Μαυροβουνίου (ύψωμα Μισόβουνο). Μάλιστα, στο ύψωμα Τούρλα

υπάρχει, μερικώς αποκατεστημένο, ανενεργό μεταλλείο βωξίτη (θέση παρατήρησης Π18, στο Παράρτημα ΙΙ της

Τεχνικογεωλογικής Έκθεσης). Πέρα από την απουσία σχετικών μελετών, ερευνητικών δεδομένων ή άλλων

βιβλιογραφικών στοιχείων, που να σχετίζονται με τη δυνατότητα εκμετάλλευσής των βωξιτικών κοιτασμάτων από

οικονομικο-τεχνικής σκοπιάς, η θέση τους εντός προστατευόμενων περιοχών όπως το δίκτυο NATURA 2000

(Κωδικός Τόπου: GR2420011, «Όρη Κεντρικής Εύβοιας, Παράκτια Ζώνη και Νησίδες»), καθώς και το δίκτυο

βιοτόπων CORINE (Κωδικός Τόπου: A00010054, «Όρη Δίρφη, Σκοτεινή, Ορτάρι, Ξεροβούνι, Μαυροβούνι και

περιοχή Κύμης»), εγείρει περιβαλλοντικούς περιορισμούς που δύσκολα αίρονται.

β) Φυσικά Δομικά Υλικά

Η εξόρυξη αδρανών και δομικών υλικών αποτελεί τον πλέον εμφανή γεωλογικό πόρο στην περιοχή της Δημοτικής

Ενότητας. Πρόκειται για ανενεργές ή ενεργές περιοχές εξόρυξης αδρανών και δομικών υλικών στις οποίες έχει

επιτελεσθεί εκτενής τεχνητή διαμόρφωση του φυσικού ανάγλυφου, με απομάκρυνση υλικού μέσω των εκσκαφών

και δημιουργία υψηλών πρανών με αναβαθμούς. Ενεργές περιοχές λατόμευσης εντοπίζονται κοντά στο Κάτω

Κουρούνι επί της Ε.Ο. Κάτω Κουρουνίου - Οξυλίθου (θέση παρατήρησης Π2, λατομείο δομικών λίθων τραχείτη και

ανδεσίτη), στα ανάντη του οικισμού Καδίου (θέση παρατήρησης Π15, λατομείο ασβεστολιθικών αδρανών και




δομικών υλικών), στα ανάντη του οικισμού Γιάννηδες (λατομείο ασβεστολιθικών αδρανών και δομικών υλικών).

Ανενεργές λατομικές ζώνες, στις οποίες έχουν εκτελεστεί εργασίες αποκατάστασης, εντοπίζονται στα ανάντη του

οικισμού Γιάννηδες.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στη δυνατότητα περαιτέρω εκμετάλλευσης των δομικών λίθων τραχείτη και

ανδεσίτη του σχηματισμού των λαβών (δa,a), για την κατασκευή λιθοδομών πετρόχτιστων παραδοσιακών κτιρίων

κ.ά. Όπως άλλωστε αναφέρθηκε και στην παράγραφο 0.6., πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία, Ενετικοί Πύργοι (Κάδι,

Κοίλι, Κουρούνι) και δεκάδες διατηρητέα νεοκλασικά κτίρια (Κονίστρες), είναι κατασκευασμένα από λιθοδομή

τοπικών ηφαιστειακών πετρωμάτων. Επομένως, η περιοχή εμφάνισης των υλικών αυτών, επί της μορφολογικής

έξαρσης Τούρλα, στο βορειοανατολικό άκρο των διοικητικών ορίων της Δημοτικής Ενότητας, μεταξύ των οικισμών

Κήποι, Άνω και Κάτω Κουρούνι, αποτελεί θέση εντοπισμού γεωλογικού πόρου με ευρύτερες δυνατότητες

αξιοποίησης.

Α.7.3 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ

Η περιοχή του νεοτεκτονικού βυθίσματος Ταξιάρχες - Κονίστρες - Κρεμαστός αποτελεί τμήμα της ευρύτερης

νεοτεκτονικής λεκάνης Αλιβερίου - Κύμης, η οποία εμφανίζει σημαντική λιγνιτοφορία, ιδιαίτερα στα νοτιοδυτικά

(προς Αλιβέρι) και τα βορειοανατολικά (προς Κύμη) άκρα της. Μάλιστα, μετά την εξάντληση των λιγνιτοφόρων

κοιτασμάτων της περιοχής Αλιβερίου, η τροφοδοσία σε λιγνίτη του ΑΗΣ Αλιβερίου γίνεται, από το 1988, με υπόγεια

εξόρυξη από το κοίτασμα «Χαροκόπος» στα βόρεια των Ανδρονιάνων της Κύμης.

Επιπλέον, στην περιοχή Αγ. Βλασίου όπου εντοπίσθηκε λιγνιτοφορία, λειτούργησαν τις περιόδους 1912 - 1916,

1922 - 1930 και 1957 - 1959, λιγνιτορυχεία. Μετά το 1959 η εκμετάλλευση του συγκεκριμένου κοιτάσματος κρίθηκε

ασύμφορη και η εξόρυξη εγκαταλείφθηκε.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, ερευνητικό πρόγραμμα της ΔΕΗ πρότεινε τη διερεύνηση της παρουσίας λιγνιτοφόρων

κοιτασμάτων στο υπέδαφος των δυτικών περιθωρίων της ιζηματογενούς νεοτεκτονικής λεκάνης Ταξιαρχών -

Κονιστρών - Κρεμαστού. Ιδιαίτερα, έχει επισημανθεί ότι θα πρέπει να διερευνηθεί η πιθανότητα παρουσίας

λιγνιτοφόρων οριζόντων, εντός του σχηματισμού των μαργαϊκών υλικών λιμναίας φάσης της Κατώτερης ενότητας

Νεογενών Ιζημάτων (Ngi), με την εκτέλεση βαθειών δειγματοληπτικών γεωτρήσεων στις περιοχές Γιάννηδες, Αγ.

Βλάσιος, Λόκας, Επισκοπή, Βρύση, Νεοχώρι, Γάια και Κρεμαστός, των δυτικών περιθωρίων της ιζηματογενούς

νεοτεκτονικής λεκάνης.




Α.8 ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Η διατήρηση της γεωλογικής κληρονομιάς και των γεωτόπων αναφέρεται στην κατηγορία των φυσικών

σχηματισμών, τοπίων ή στοιχείων τοπίων, τα οποία περιλαμβάνουν σπήλαια, καταρράκτες, απολιθωμένα δάση,

παλαιοντολογικά ευρήματα, ή μεμονωμένα φυσικά στοιχεία με ιδιαίτερη επιστημονική, οικολογική ή αισθητική αξία.

Σε μεγάλο τμήμα της έκτασης της Δημοτικής Ενότητας Κονιστρών καταγράφονται περιοχές γεωπεριβαλλοντικής

αξίας, που περιλαμβάνουν την ηφαιστειακή μορφολογική έξαρση Τούρλας (τμήμα της ηφαιστειακής δομής

Οξύλιθου), σπήλαια, φαράγγια, καρστικές μορφές και πηγές. Πιο συγκεκριμένα, έντονο καρστικό πεδίο απαντάται

στους οικισμούς Σπηλιές, Μανίκια (Φραγκοσπηλιά, βάραθρο Τρύπα Ατσιτούς), στην ευρύτερη περιοχή του όρους

της Φτερόλακας (βάραθρο Τρούπα του Ρούμπι, βάραθρο στο Παλιό Ορυχείο, βάραθρο Τρούπα του Τσοκόπι), στο

Κοιλάδικο (βάραθρο Τρούπα στη λάκα του Κουλού, σπήλαιο Κρυσταλλοσπηλιά, σπήλαιο Σπηλιά του Γαλατά),

καθώς και σε πολλά σημεία του ορεινού όγκου Μαυροβουνίου, ενώ πηγές και καταβόθρες υπάρχουν στους

οικισμούς Άγιος Βλάσιος (πηγή Κολέθρας), Μανίκια (καταβόθρα Μανικίων, πηγή Ατσιτούς), Κήποι (πηγές Καβουρά

και Τρυπητή). Στην περιοχή ρέουν οι ποταμοί Μανικιάτης και Διπόταμος στα δυτικά της Δημοτικής Ενότητας, τα

ρέματα Κολέθρα και Πλατανόρεμα στο κεντρικό τμήμα της Δ.Ε. και τα ρέματα Αρτεμίσιος και Αυλακόρεμα στα νότια.

Α.8.1. ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Η Δ.Ε. Κονιστρών είναι περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με την οροσειρά Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων να

αποτελεί σημαντικότατο καρστικό πεδίο με δεκάδες καρστικές μορφές (σπήλαια, βάραθρα, καταβόθρες, δολίνες

κ.ά.). Επιπλέον, η ευρύτερη περιοχή της Δ.Ε είναι διάσπαρτη από φυσικά μνημεία, όπως φαράγγια (Μανικιάτικη

Σκάλα), ποταμούς (Μανικιάτης, Διπόταμος), ρέματα (ρέμα Κολέθρας, Λάδωνας, Ωρολογιάτης, Άρνος, Πλατανόρεμα,

Μέλας, ρέμα Μακρυχωρίου κ.ά.), πηγές (Κολέθρα, Φλέγα, Ατσιτού), καταβόθρες (Παπασπηλιά, Καταβόθρα

Μανικίων), σπήλαια (Κρυσταλλοσπηλιά, Σπηλιά του Γαλατά, Τσοκόπι κ.ά.), βάραθρα (σε Μαυροβούνι, Φτερόλακα,

Κοιλάδικο), καθώς και εντυπωσιακά από άποψη χλωρίδας και πανίδας δάση, στα ορεινά της Δημοτικής Ενότητας

(34.000 στρ. της Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά αποτελούν Καταφύγιο Άγριας Ζωής στην περιοχή Καδίτικο-

Πασσιώτικο στην Τοπική Κοινότητα Καδίου).

Ανακεφαλαιώνοντας, στην ευρύτερη περιοχή της Δ.Ε. οι γεωπεριβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές που χρήζουν

περαιτέρω προστασίας και ανάδειξης είναι :

η ευρύτερη περιοχή του καρστικού υδροφορέα Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων

η περιοχή της πηγής Κολέθρα

η ηφαιστειακή μορφολογική έξαρση Τούρλας

η ευρύτερη περιοχή Μανικιάτικης Σκάλας - Φαραγγιού Μανικιάτη




η λεκάνη του ρέματος της Κολέθρας, στη συμβολή της με τον ποταμό Μανικιάτη (4η γεωμορφολογική

ενότητα)

η περιοχή καταφύγιου άγριας ζωής στο Καδίτικο – Πασσιώτικο δάσος

A.8.2 ΘΕΣΕΙΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Στην έκταση της περιοχής μελέτης, όπως αναφέρθηκε εκτεταμένα και σε προηγούμενες ενότητες της παρούσας

Τεχνικογεωλογικής Έκθεσης, εντοπίζονται δεκάδες φυσικά μνημεία γεωλογικού ενδιαφέροντος (καρστικά πεδία -

φαράγγι Μανικιάτη - πηγές κ.ά.), αλλά και περιοχές που έχουν υποστεί ανθρωπογενείς τροποποιήσεις του φυσικού

ανάγλυφου (περιοχές λατόμευσης, μεταλλεία). Πολλές από τις περιοχές στις οποίες εντοπίζονται φυσικά μνημεία

γεωλογικού ενδιαφέροντος και παρουσιάζουν υποβαθμισμένο φυσικό περιβάλλον, είναι ενταγμένες σε δίκτυα

βιοτόπων (NATURA, CORINE) και ορισμένες χαρακτηρίζονται ως Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΤΙΦΚ).

Σύμφωνα με τα στοιχεία των δικτύων στα οποία είναι ενταγμένες οι παραπάνω περιοχές, υπάρχει σοβαρός και

άμεσος κίνδυνος υποβάθμισής τους. Συγκεκριμένα, οι περιοχές που εντάσσονται στα δίκτυα NATURA και CORINE,

και κατά συνέπεια το γεωπεριβάλλον των περιοχών αυτών (Μαυροβούνι, Κοτύλαια), απειλούνται άμεσα από

ανθρωπογενείς παράγοντες όπως η υλοτόμηση, οι πυρκαγιές, η λατόμευση χωρίς αδειοδότηση, η ανεξέλεγκτη

άντληση υδάτων, η ανεξέλεγκτη διάθεση απορριμμάτων, καθώς και η παράνομη απόρριψη δομικών υλικών κ.ά.

Αξίζει χαρακτηριστικά να αναφερθεί η απόφραξη της εισόδου της Καταβόθρας Μανικιών από συσσώρευση κορμών

δέντρων, λίθων, τεμαχών βράχων, καθώς και υλικών τεχνητών επιχώσεων, ως συνέπεια της παύσης εργασιών

κατασκευής του Φράγματος Μανικίων.

Το ίδιο συμβαίνει και στις περιοχές ΤΙΦΚ, όπου το γεωπεριβάλλον υποβαθμίζεται από τους ίδιους παράγοντες.

Επιπλέον, με βάση τα στοιχεία των υφιστάμενων μικροβιολογικών αναλύσεων σε δείγματα νερού, που

αναφέρθηκαν στην παράγραφο Α.3.6., ανιχνεύτηκαν συγκεντρώσεις κωλοβακτηριοειδών, Escherichia coli και

εντερόκοκκων εκτός των ορίων που καθορίζονται στην ΚΥΑ: Υ2/2600/2001, όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 892/Β/11-

7-2001 και τροποποιήθηκε με την απόφαση με αριθμό ΔΥΓ2/Γ.Π. οικ – 38295/ΦΕΚ/630Τ. Β’/26-03-2007, στους

οικισμούς Άνω Κουρουνίου, Κάτω Κουρουνίου, Αγίου Βλασίου, Κήπων, Μονοδρίου, Κοιλίου, Κονιστρών και

Βρύσης. Η ανίχνευση συγκεντρώσεων παθογόνων μικροοργανισμών εκτός των επιτρεπόμενων ορίων, όπως

διαπιστώνεται από τις δειγματοληψίες που προαναφέρθηκαν, εγείρει το πρόβλημα της έλλειψης δικτύου

αποχέτευσης ακαθάρτων και Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων, με συνέπεια τα λύματα μέχρι σήμερα να

διοχετεύονται ανεξέλεγκτα στο υπέδαφος και από εκεί στα υπόγεια υδροφόρα στρώματα. Μελλοντικά, το ζήτημα

αυτό, αν δε διευθετηθεί κατάλληλα, θα επιφέρει την περαιτέρω υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα και της

ποιότητας των νερών, με πιθανό τον κίνδυνο μόλυνσης και καταστροφής των υπόγειων υδροφορέων της ευρύτερης

περιοχής.




Α.8.3. ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ (ΓΕΩΤΟΠΟΙ)

Οι παρακάτω περιοχές έχουν ιδιαίτερο γεωεπιστημονικό ενδιαφέρον (γεώτοποι) και χρήζουν περιβαλλοντικής

προστασίας και ανάδειξης:

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ:

o Ηφαιστειακή Μορφολογική Έξαρση Τούρλας: Πρόκειται για το ύψωμα Τούρλα, μεταξύ των οικισμών Άνω

Κουρουνίου, Κάτω Κουρουνίου και Κήπων, στο βορειοανατολικό άκρο της Δ.Ε., το οποίο δομείται από

τραχείτες, τραχειανδεσίτες και δακίτες του σχηματισμού των λαβών. Η ηφαιστειακή μορφολογική έξαρση

Τούρλας είναι τμήμα της ηφαιστειακής δομής Οξύλιθου που αποτελεί αναγνωρισμένο γεώτοπο σύμφωνα

με τον «Ατλαντα των Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου», έκδοσης Υπουργείου Αιγαίου, 2002.

ΠΗΓΕΣ:

o Πηγή Ατσιτούς: Βρίσκεται κοντά στον οικισμό Μανίκια. Η πηγή τροφοδοτεί τον ποταμό Μανικιάτη με

συνεχή ετήσια ροή, με σημαντικές εποχιακές διακυμάνσεις.

o Πηγή Κολέθρα Αγίου Βλασίου: Βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Μαυροβούνι, σε

υψόμετρο 57 μ. Πρόκειται για πηγή υπερπλήρωσης, σε επαφή με πλευρικά κορήματα, που εκφορτίζει το

υπόγειο δυναμικό του καρστικού υδροφορέα της ευρύτερης περιοχής. Η πηγή αναβλύζει από χοανοειδή

κοιλότητα ασβεστόλιθων, τη γεωμετρία της οποίας διαμορφώνουν ρήγματα διεύθυνσης Β 30° Α. Η παροχή

της Κολέθρας κατά τη χειμερινή περίοδο εκτιμάται σε 3 κ.μ. ανά 1’’. Μέρος των νερών της Κολέθρας,

διηθούμενο μέσα από ασβεστολιθικές καταρρεύσεις υπερκείμενων μαργαϊκών στρωμάτων, τροφοδοτεί την

πηγή Φλέβα ή Φλέγα που βρίσκεται κοντά στην Κολέθρα, αλλά σε μικρότερο υψόμετρο από αυτή. Η

παροχή της πηγής Φλέγα το χειμώνα εκτιμάται σε 2 κ.μ. ανά 1’’. Τους καλοκαιρινούς μήνες η πηγή

Κολέθρα δεν παρέχει νερό, ενώ η στάθμη του νερού μέσα στη χοανοειδή κοιλότητα πέφτει συνήθως κατά

5μ. χαμηλότερα από το χείλος της κοιλότητας.

ΚΑΤΑΒΟΘΡΕΣ:

o Καταβόθρα Μανικίων: Βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μ., βόρεια του οικισμού Μανικίων, δυτικά της κορυφής

Κοιλάδικο (965 μ.), στο τέλος κλειστής απότομης λεκάνης που σχηματίζει ο ποταμός Διπόταμος, του

οποίου τα νερά καταλήγουν στην Καταβόθρα Μανικίων. Χαρακτηριστικό της Καταβόθρας είναι η μεγάλη

αίθουσα που βρίσκεται στα πρώτα τμήματά της, με τους ψηλούς αμμόλοφους (10 μ.), την παρουσία

ζωντανών οργανισμών (ψάρια, βάτραχοι, σαλαμάνδρες κ.λπ.) και το μεγάλο σιφώνι με τη σάρα των 100 μ.

Η καταβόθρα έχει συνεχή εισροή νερού καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Σημαντικό ρόλο στη σημερινή

διαμόρφωση της Καταβόθρας έχει το κατασκευασμένο ανάχωμα του Φράγματος Μανικιών σε απόσταση

335 μ. από την είσοδο της Καταβόθρας των Μανικίων. Μετά από επίσκεψη κλιμακίου αυτοψίας της

Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας διαπιστώθηκε η απόφραξη της εισόδου της Καταβόθρας από




κορμούς δέντρων, λίθους και τεμάχη βράχων, καθώς και υλικά τεχνητών επιχώσεων. Η απόφραξη της

εισόδου της Καταβόθρας, με συνέπεια την αδυναμία εισροής νερού στο εσωτερικό της, οφείλεται στις

ημιτελείς εργασίες κατασκευής του Φράγματος Μανικίων, γεγονός το οποίο έχει επιφέρει σημαντικές

επιπτώσεις διαταραχής του υδατικού ισοζυγίου του εξαιρετικά ευαίσθητου καρστικού υδροφορέα της

περιοχής. Δεν υφίστανται ακόμη επεξεργασμένες και αξιόπιστες μετρήσεις για πιθανή επίδραση στη

δυναμικότητα της πηγής Κολέθρας εξαιτίας της απόφραξης της εισόδου της Καταβόθρας.

o Καταβόθρα του Παπά ο λάκκος: Βρίσκεται βόρεια του οικισμού Κάδι σε υψόμετρο 807 μ., στην άκρη

ρέματος. Έχει βάθος 338 μ. και βάραθρα, μεγάλες αίθουσες και μαιάνδρους.

ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΑ:

o Βάραθρα στο Μαυροβούνι: Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον τέσσερα βάραθρα στο όρος, σε

υψόμετρο 800 - 900 μ.

o Τρούπα του Ρούμπι: πρόκειται για βάραθρο στη Φτερόλακα, σε υψόμετρο 880 μ., με βάθος 70 μ.

o Βάραθρο στο Παλιό Ορυχείο: πρόκειται για βάραθρο στη Φτερόλακα σε υψόμετρο 890 μ., με άγνωστο

μέχρι στιγμής βάθος.

o Τρούπα του Τσοκόπι: πρόκειται για βάραθρο στη Φτερόλακα, με υψόμετρο 900 μ.

o Τρύπα Ατσιτούς: πρόκειται για βάραθρο κοντά στην πηγή της Ατσιτούς, σε υψόμετρο 480 μ., με βάθος 50μ.

o Τρούπα στη λάκα του Κουλού: πρόκειται για βάραθρο στο Κοιλάδικο (965 μ.) σε υψόμετρο 920 μ., με

βάθος 42 μ. και μήκος 60 μ.

ΣΠΗΛΑΙΑ:

o Κρυσταλοσπηλιά: πρόκειται για οριζόντιο σπήλαιο στο Κοιλάδικο, σε υψόμετρο 901 μ.

o Σπηλιά του Γαλατά: πρόκειται για σπήλαιο στο Κοιλάδικο, σε υψόμετρο 800 μ. και με μήκος 15 μ.

Οι προαναφερόμενοι προτεινόμενοι γεώτοποι, μαζί με άλλα στοιχεία ευρύτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος,

είναι ενταγμένοι στο δίκτυο NATURA 2000 (Κωδικός Τόπου: GR2420011, «Όρη Κεντρικής Εύβοιας, Παράκτια Ζώνη

και Νησίδες»), που περιλαμβάνει τα όρη Δίρφη, Ξεροβούνι, Μαυροβούνι, Σκοτεινή και Ορτάρι, με αξιόλογη χλωρίδα

(κεφαλλονίτικο έλατο, καστανιά κ.ά.) και πανίδα (αετοί, γεράκια, μπούφοι κ.ά.). Η ευρύτερη περιοχή εντάσσεται και

στο δίκτυο βιοτόπων CORINE για τους λόγους που προαναφέρθηκαν (Κωδικός Τόπου: A00010054, «Όρη Δίρφη,

Σκοτεινή, Ορτάρι, Ξεροβούνι, Μαυροβούνι και περιοχή Κύμης»), όπου και αναδεικνύεται ως τόπος με πρωτεύουσα

προτεραιότητα προστασίας.

Το δυτικό τμήμα της Δημοτικής Ενότητας (οικισμοί Κάδι, Κονίστρες, Άγιος Βλάσιος, Βρύση, Κρεμαστός) έχει

χαρακτηριστεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΤΙΦΚ, Κωδικός Τόπου: ΑΤ2011005, «Ορεινοί οικισμοί περιοχής




Κύμης»), με ενδιαφέροντα φυσικά, οικολογικά και γεωμορφωλογικά στοιχεία. Η περιοχή έχει ήδη χαρακτηριστεί ως

Ειδική Ζώνη Προστασίας για την προστασία της ορνιθοπανίδας. Επίσης, το κεντρικό και ανατολικό τμήμα της

Δημοτικής Ενότητας (οικισμοί Διρρεύματα, Βρύση, Νεοχώρι, Κοίλι, Μονόδρι, Σπηλιές) εντάσσεται στην Κατηγορία

ΤΙΦΚ (Κωδικός Τόπου: ΑΤ2011004, «Ρέμα Μουρτερής και Μανικιώτικο περιοχής Κύμης»), με κινδυνεύοντα είδη

πανίδας (πετρόψαρο).

Είναι λοιπόν προφανές πως η διατήρηση αντιπροσωπευτικών γεωλογικών θέσεων πρέπει να αποκτήσει

προτεραιότητα στον χωροταξικό σχεδιασμό. Γι’ αυτό πρέπει να γίνεται ιδιαίτερη σχετική μνεία, σαν ιδιαίτερη αξία

φυσικής κληρονομιάς σε όλα τα μέρη της νομοθεσίας που αναφέρονται στο χωροταξικό σχεδιασμό, στην

ανάπτυξη, στην προστασία της κληρονομιάς ή της φύσης.




Β ΜΕΡΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Β.1 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ

Β.2 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ




Β.1 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ

Β1.1 ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗΣ

Η επιλογή κριτηρίων βαθμονόμησης για την καταρχήν γεωλογική καταλληλότητα της περιοχής μελέτης, γίνεται με

βάση τις γεωλογικές συνθήκες, όπως αυτές αναφέρονται στους τίτλους των κεφαλαίων Α.1 έως Α.8 του Α’ μέρους.

Έτσι, διαμορφώνονται κριτήρια βαθμονόμησης και ακόλουθης κατηγοριοποίησης του κάθε παραπάνω παράγοντα

σε συνάρτηση με τις γεωλογικές παραμέτρους που τον προσδιορίζουν, καθώς και ενδεχόμενες άλλες προϋποθέσεις

και περιορισμούς.

Τα κριτήρια βαθμονόμησης και ακόλουθης διάκρισης των κατηγοριών του κάθε παράγοντα είναι σχετικά και

αντικατοπτρίζουν αποκλειστικά τις ιδιαιτερότητες του γεωλογικού καθεστώτος, μέσα στα όρια της περιοχής της

Δημοτικής Ενότητας Κονιστρών. Η περιοχή ενδιαφέροντος διαχωρίζεται σε επιμέρους τμήματα κατά κατηγορίες

κάθε αντιστοίχου παράγοντα. Για κάθε τμήμα αναφέρονται επιγραμματικά τα ποσοτικά και τα ποιοτικά στοιχεία των

γεωλογικών παραμέτρων που συνεισφέρουν στη βαθμονόμηση της αντίστοιχης κατηγορίας του κάθε παράγοντα.

Για το χαρακτηρισμό λοιπόν, της καταρχήν γεωλογικής καταλληλότητας, διαμορφώνονται κριτήρια σε συνάρτηση με

τις γεωλογικές παραμέτρους, τα οποία κατ’ ελάχιστον και όχι περιοριστικά θα πρέπει να εξετάζονται κατά την

αξιολόγηση των γεωλογικών δεδομένων.

Αναλυτικότερα, οι περιοχές της Δ.Ε. Κονιστρών εξετάσθηκαν ως προς τα παρακάτω γεωλογικά κριτήρια που είναι

δυνατό να επηρεάσουν το επίπεδο γεωλογικής καταλληλότητας επιμέρους εκτάσεων για οικιστική ή για κάθε

συναφή με δόμηση ανάπτυξη:

ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ:

Μορφολογικές κλίσεις

Χαλαροί σχηματισμοί με μέτριες ή έντονες εδαφικές κλίσεις ή σχηματισμοί με καλά μηχανικά χαρακτηριστικά

και έντονες (>50%) μορφολογικές κλίσεις.

Υδρογραφικό δίκτυο

Κοίτες υδατορευμάτων, καθώς και ζώνες 20 m τουλάχιστον περί των ορίων τους, σύμφωνα με το άρθρο 6 του

ισχύοντος Κτιριοδομικού Κανονισμού (Υ.Α. 3046/304/3-2-1989 ΦΕΚ 59Δ). Επειδή για το σύνολο σχεδόν των

ρεμάτων της Δ.Ε. Κονιστρών δεν έχουν καθορισθεί τα όριά τους με ειδική μελέτη, χρησιμοποιήθηκαν

γεωμορφολογικά (αναβαθμοί, μέγεθος λεκάνης απορροής) και γεωλογικά, κυρίως, στοιχεία για τις ανάγκες

της παρούσας μελέτης. Στις περιπτώσεις όπου δεν υφίστανται στοιχεία, που να καθορίζουν επακριβώς τη

θέση των ορίων των ρεμάτων, το πλάτος της κοίτης λαμβάνεται 4 m για τους κλάδους 1ης τάξης, 6 m για τους

κλάδους 2ης τάξης, και 8 m με ανάλογες προσαυξήσεις για τους κλάδους ανώτερων τάξεων. Ανάλογες είναι




και οι διαβαθμίσεις στα εύρη των ζωνών εκατέρωθεν των υδατορεμάτων, θέτοντας ως βάση τη ζώνη των 20

m, η οποία διευρύνεται ανάλογα με την τάξη του υδατορέματος, την έκταση της λεκάνης, την κατά βάθος

διάβρωση και τη μορφολογία του ανάγλυφου της κοίτης (V ή U).

Γεωμορφολογικές ενότητες που σχετίζονται με αστάθειες

Περιοχές με σχηματισμούς που εκδηλώνουν κινητικά φαινόμενα, λόγω της σύστασης και της δομής (φύση

υλικού, ευνοϊκές στρώσεις για ολισθήσεις, καταπτώσεις βράχων κ.λπ.).

Περιοχές που κατακλύζονται περιοδικά

Εντοπισμός περιοχών (με κλίση μικρότερη του 3%), οι οποίες διατρέχονται από σημαντικά υδατορέματα ή

βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο βάσης από τις πέριξ ή ανάντη περιοχές.

Τεχνητές τροποποιήσεις του ανάγλυφου και ιδιαίτερα του υδρογραφικού δικτύου

Αποκαταστάσεις ανενεργών λατομείων, ΧΥΤΑ, επιχωματώσεις κ.λπ.

ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Επισήμανση θέσεων με έντονα προβλήματα ρύπανσης των υδροφόρων οριζόντων ή υφαλμύρινσης και

εντοπισμός θέσεων με εκτεταμένες ανθρωπογενείς αποθέσεις (κοιμητήρια, κ.λπ.).

ΓΕΩΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Γεωλογικά καταστροφικά φαινόμενα, φυσικά ή οφειλόμενα σε ανθρωπογενείς επεμβάσεις, όπως σεισμοί,

κινητικότητα εδαφών, εδαφικές καθιζήσεις ή διογκώσεις, ρευστοποιήσεις, πλημμύρες, διαβρωτική δράση

του νερού κ.ά.

Εντοπισμός περιοχών έντονης διάβρωσης, όπως υποσκαφές πρανών κοιλάδων, αποκολλήσεις και

πτώσεις βραχοτεμαχίων ή απόκρημνες βραχώδεις θέσεις.

Αίτια, προϋποθέσεις εκδήλωσης του αντίστοιχου γεωλογικού καταστροφικού φαινομένου και εκτιμήσεις

για τη συχνότητα εμφάνισής του.

ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ

Διαθέσιμα σεισμολογικά - σεισμοτεκτονικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής και διάκριση σε ζώνες

σεισμικότητας και κατηγορίες εδαφών βάση του ΕΑΚ.

Εκτίμηση της έκτασης και του μήκους των ρηγμάτων και των ρηξιγενών ζωνών, κατηγοριοποίηση των

ρηγμάτων από την άποψη της ενεργότητάς τους.

ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ

Ομαδοποίηση των εδαφικών και βραχωδών σχηματισμών σε σχέση με τα φυσικά και γεωμηχανικά

χαρακτηριστικά τους.

Διάκριση τεχνικογεωλογικών ενοτήτων και περιγραφή της συμπεριφοράς τους.

Πιθανότητα εκδήλωσης φαινομένων ρευστοποίησης, διόγκωσης, καθιζήσεων, κατολισθήσεων, κ.λπ.




ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ

Εντοπισμός των αξιοποιήσιμων γεωλογικών πόρων και συγκέντρωση σχετικών πληροφοριών, όπως

χωρική εξάπλωση, συνοπτική περιγραφή των ποιοτικών και ποσοτικών τους χαρακτηριστικών, καθεστώς

εκμετάλλευσής τους, διαχείριση υδατικών πόρων κλπ.

Συνθήκες υδροφορίας μέσα στους διάφορους γεωλογικούς σχηματισμούς.

Σημαντικές πηγές και καλλιέργειά τους.

Εκμετάλλευση υδρογεωτρήσεων.

Βιομηχανικά ορυκτά, μεταλλεύματα και φυσικά δομικά υλικά.

ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Αναγνώριση και εντοπισμός σημαντικών από γεωλογική περιβαλλοντική άποψη θέσεων, οι οποίες

χρειάζονται προστασία ή ανάδειξη.

Γεωπεριβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές.

Θέσεις υποβαθμισμένου γεωλογικού περιβάλλοντος, όπως τα ανενεργά λατομεία τα οποία χρειάζονται

βελτίωση και αναβάθμιση.

Περιοχές ιδιαιτέρου γεωεπιστημονικού ενδιαφέροντος (γεώτοποι).

Β1.2 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Δ.Ε. ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ

Λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ενότητα, καθώς και τις ιδιαιτερότητες της

εξεταζόμενης περιοχής, διακρίνονται οι ακόλουθες κατηγορίες καταρχήν γεωλογικής καταλληλότητας για διάφορες

χρήσεις:

Ζώνη σχετικής γεωλογικής καταλληλότητας Κατηγορίας 1 για διάφορες χρήσεις (Κ1): στη ζώνη σχετικής

γεωλογικής καταλληλότητας κατηγορίας 1 ανήκουν οι περιοχές οι οποίες:

Δεν βρίσκονται στην άμεση ζώνη επιρροής σεισμικά ενεργών ρηγμάτων - ζωνών.

Δεν γειτνιάζουν με κοίτες υδατορεμάτων.

Δεν είναι επιδεκτικές στην εμφάνιση πλημμυρικών φαινομένων.

Δεν εντοπίζονται προβληματικά εδάφη, όπως χαλαρά αμμοϊλυώδη που ενδέχεται να ρευστοποιηθούν,

χαλαρά εδάφη χωρίς συνοχή σε απότομες κλιτύες, ιλυοαργιλικά εδάφη επικίνδυνα για δυναμική συμπύκνωση,

οργανικά εδάφη, ιλυοαργιλικά εδάφη επιδεκτικά καθιζήσεων ή διογκώσεων.

Δομούνται από βραχώδη και ημιβραχώδη γεωϋλικά με υψηλές τιμές μηχανικών παραμέτρων

(τεχνικογεωλογικές ενότητες ΤΕ3 & ΤΕ4), παρουσιάζουν, τοπικά, περιορισμένη ανάπτυξη ελουβιακού μανδύα και

παρουσιάζουν σχετικά ήπιες μορφολογικές κλίσεις (4% έως 10% για τις περιοχές που καλύπτονται από υλικά της




ΤΕ2 και ΤΕ3 Τεχνικογεωλογικής Ενότητας και έως 20% για περιοχές που δομούνται από υλικά της ΤΕ4

Τεχνικογεωλογικής Ενότητας).

Στις περιοχές της ζώνης (Κ1), μπορούν να πραγματοποιηθούν κατασκευές για το σύνολο των εξεταζόμενων

χρήσεων, χωρίς να αναμένονται δυσμενείς συνθήκες θεμελίωσης (ευστάθεια, εδαφικές μετακινήσεις ή καθιζήσεις),

κυρίως λόγω της βραχώδους φύσης των γεωϋλικών και του σχετικά ήπιου μορφολογικού ανάγλυφου.






Δεν εντοπίζονται προβληματικά εδάφη, όπως χαλαρά αμμοϊλυώδη που ενδέχεται να ρευστοποιηθούν,

χαλαρά εδάφη χωρίς συνοχή σε απότομες κλιτύες, ιλυοαργιλικά εδάφη επικίνδυνα για δυναμική συμπύκνωση,

οργανικά εδάφη, ιλυοαργιλικά εδάφη επιδεκτικά καθιζήσεων ή διογκώσεων.

Δομούνται από βραχώδη και ημιβραχώδη γεωϋλικά των ΤΕ2, ΤΕ3 και ΤΕ4 Τεχνικογεωλογικών Ενοτήτων,

παρουσιάζουν, τοπικά, ανάπτυξη ελουβιακού μανδύα και παρουσιάζουν πιο έντονες μορφολογικές κλίσεις από τις

περιοχές της κατηγορίας Κ1 (κατά το μεγαλύτερο τμήμα μεταξύ 10% και 20% για τις περιοχές που καλύπτονται από

τις ΤΕ2, ΤΕ3 - Κ2.α και έως 35% για τις περιοχές που δομούνται από υλικά της ΤΕ4 -Κ2.β).

Στις περιοχές της ζώνης Κ2, μπορούν να πραγματοποιηθούν κατασκευές για το σύνολο των εξεταζόμενων χρήσεων,

χωρίς να αναμένονται ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες θεμελίωσης όσον αφορά εδαφικές θραύσεις και καθιζήσεις.

Παρουσιάζουν όμως, πιο έντονο μορφολογικό ανάγλυφο από τις περιοχές της κατηγορίας Κ1, ενώ τοπικά

συνδέονται με εδαφικές αστάθειες. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα την ανάγκη λήψης μέτρων τα οποία θα αφορούν τη

θεμελίωση - έδραση, παντός είδους κατασκευής σε επικλινές έδαφος και προστασία από εδαφικές μετακινήσεις και

αστοχίες πρανών.









Δομούνται από χαλαρά αμμοϊλυώδη εδάφη που ενδέχεται να ρευστοποιηθούν, ιλυοαργιλικά εδάφη

επικίνδυνα για δυναμική συμπύκνωση, ιλυοαργιλικά εδάφη επιδεκτικά καθιζήσεων ή διογκώσεων.

Κύριο χαρακτηριστικό της εν λόγω ζώνης είναι ο εδαφικός χαρακτήρας της ενεχόμενης γεωμάζας. Μπορούν να

πραγματοποιηθούν κατασκευές για το σύνολο των εξεταζόμενων χρήσεων, υπό την προϋπόθεση να δοθεί ιδιαίτερη

προσοχή στην αργιλική σύσταση της γεωμάζας, η οποία μπορεί να επιφέρει προβλήματα μικρομετακινήσεων,

καθιζήσεων και διαρρήξεων, κυρίως λόγω της ικανότητας διογκώσεως / συρρικνώσεως που παρουσιάζει το υλικό.

Επειδή η αποσαφήνιση των μηχανικών χαρακτηριστικών αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στη σχεδίαση οιασδήποτε

κατασκευής, θεωρείται ως ικανή και αναγκαία προϋπόθεση για την ασφαλή έδραση των κατασκευών στη ζώνη Κ3,

η εκπόνηση γεωτεχνικής έρευνας - μελέτης, προσαρμοσμένης στις ανάγκες του εκάστοτε έργου και με ευθύνη του

κύριου αυτού, ούτως ώστε να προσδιορίζονται επακριβώς οι γεωτεχνικές παράμετροι της ενεχόμενης γεωμάζας.

Από τα αποτελέσματα των επί μέρους γεωτεχνικών ερευνών, θα επιλέγεται το κατάλληλο είδος θεμελίωσης ανάλογα

με τη φύση του υπεδάφους και των αναγκών των κατασκευών (πχ γενική κοιτόστρωση, πάσσαλοι). Επίσης, παρότι

δεν αναμένονται σοβαρά προβλήματα από την άνοδο υπογείων υδάτων, είναι πιθανή η ανάπτυξη φρεάτιου

υδροφόρου στους ανώτερους ορίζοντες κατά τις βροχερές περιόδους. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να δίνεται

ιδιαίτερη σημασία κατά τη διάρκεια της κατασκευής εγκαταστάσεων και έργων υποδομής, στη σωστή και επιμελή

στεγάνωση των θεμελίων και των υπογείων τα οποία μπορεί να κατασκευασθούν (στεγανοποιητικά μάζας,

μεμβράνες κ.λπ.).


γεωλογικής καταλληλότητας κατηγορίας 4 ανήκουν οι περιοχές οι οποίες είναι επιδεκτικές στην εμφάνιση

πλημμυρικών φαινομένων. Αποτελούνται από περιοχές οι οποίες παρουσιάζουν κλίση από 0% έως 4% και ανάντη

αναπτύσσεται ικανή σε έκταση υδρολογική λεκάνη.

Πρόκειται για τη ζώνη με το μεγαλύτερο βαθμό επικινδυνότητας για την εκδήλωση πλημμυρικών φαινομένων, λόγω

της επίπεδης μορφολογίας, της διέλευσης των κατώτερων τμημάτων υδατορεμάτων και του χαμηλού επίπεδου

βάσης. Συνεπώς, θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την ασφαλή εκτέλεση όλων των εξεταζόμενων χρήσεων

(και των συνοδών αυτών έργων), η ύπαρξη ειδικής υδραυλικής μελέτης για την αντιπλημμυρική θωράκιση των

περιοχών της εν λόγω ζώνης. Επιπροσθέτως, για την πραγματοποίηση κατασκευών για το σύνολο των

εξεταζόμενων χρήσεων, πρέπει να ληφθεί υπόψη η αμμοαργιλώδης σύσταση της γεωμάζας στους ανώτερους

ορίζοντες, η οποία μπορεί να επιφέρει προβλήματα μικρομετακινήσεων, καθιζήσεων και διαρρήξεων. Συνεπώς,

θεωρείται αναγκαία προϋπόθεση για την ασφαλή έδραση των κατασκευών στη ζώνη Κ4, η εκπόνηση γεωτεχνικής

έρευνας - μελέτης, προσαρμοσμένης στις ανάγκες του εκάστοτε έργου και με ευθύνη του κύριου αυτού, ούτως ώστε

να προσδιορίζονται επακριβώς οι γεωτεχνικές παράμετροι της ενεχόμενης γεωμάζας. Από τα αποτελέσματα των επί

μέρους γεωτεχνικών ερευνών, θα επιλέγεται το κατάλληλο είδος θεμελίωσης αναλόγως της φύσης του υπεδάφους

και των αναγκών των κατασκευών (π.χ. γενική κοιτόστρωση, πάσσαλοι). Επίσης, αναμένονται προβλήματα από




την πιθανή ανάπτυξη φρεάτιου υδροφόρου στους ανώτερους ορίζοντες κατά τις βροχερές περιόδους και ως εκ

τούτου θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη σημασία κατά τη διάρκεια της κατασκευής εγκαταστάσεων και έργων

υποδομής, στη σωστή και επιμελή στεγάνωση των θεμελίων και των υπογείων τα οποία μπορεί να

κατασκευασθούν (στεγανοποιητικά μάζας, μεμβράνες κλπ.).






Τοπικά εντοπίζονται χαλαρά εδάφη, χωρίς συνοχή, σε απότομες κλιτύες.

Δομούνται από βραχώδη και ημιβραχώδη γεωϋλικά με σχετικά υψηλές έως ικανές τιμές των μηχανικών

τους παραμέτρων (Τεχνικογεωλογικές Ενότητες ΤΕ2, ΤΕ3 και ΤΕ4)

Παρουσιάζουν έντονες μορφολογικές κλίσεις, σε πολλές περιπτώσεις σχεδόν κατακόρυφες (κρημνοί).

Στις περιοχές της ζώνης Κ5, η κατασκευή οιασδήποτε κτηριακής εγκατάστασης ή υποδομής, που απαιτείται για τις

εξεταζόμενες χρήσεις, κρίνεται ότι ενέχει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, ενώ παράλληλα παρουσιάζει ιδιαίτερες

τεχνικές δυσκολίες για την υλοποίησή της και ως εκ τούτου προτείνεται η αποφυγή ένταξης των περιοχών

κατηγορίας Κ5 στο Σχέδιο Οργάνωσης της Δημοτικής Ενότητας. Παραταύτα, εάν κριθεί αναγκαία η κατασκευή

κτηρίων ή δικτύων υποδομής εντός της συγκεκριμένης ζώνης (πχ. οδικό δίκτυο), η υλοποίησή της θα πρέπει να γίνει

μόνο μετά από ενδελεχή γεωλογική - γεωτεχνική έρευνα και μελέτη, προσαρμοσμένη στις ανάγκες του εκάστοτε

έργου.


γεωλογικής καταλληλότητας κατηγορίας 6 ανήκουν οι περιοχές οι οποίες γειτνιάζουν με κοίτες υδατορεμάτων και ως

εκ τούτου η ανέγερση οιασδήποτε κατασκευής διέπεται από συγκεκριμένες ρυθμίσεις.

Έτσι, για την ανέγερση οιασδήποτε κατασκευής που αφορά στις εξεταζόμενες χρήσεις εντός της ζώνης Κ6,

απαιτείται, η ύπαρξη (ή εκπόνηση εφόσον δεν υφίσταται) υδραυλικής μελέτης, για τον καθορισμό των οριογραμμών

του εκάστοτε υδατορέματος. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Κτιριοδομικού Κανονισμού (Απ 3046/304/30-1-1989 -ΦΕΚ

59/Δ/3.2.89), για τα ρέματα στα οποία έχουν καθοριστεί οι οριογραμμές απαγορεύεται απολύτως η δόμηση μέσα

στην έκταση που περικλείεται από τις οριογραμμές του ρέματος, ενώ επιτρέπεται η δόμηση έξω από την έκταση της

προηγούμενης περίπτωσης, σύμφωνα με τους όρους δόμησης της περιοχής, μόνο εφόσον έχουν κατασκευαστεί

έργα διευθέτησης του ρέματος. Εάν δεν έχουν κατασκευαστεί τα έργα διευθέτησης του ρέματος, η δόμηση




επιτρέπεται σε απόσταση τουλάχιστον 10 m από την οριογραμμή. Στα ρέματα των οποίων οι οριογραμμές δεν

έχουν καθοριστεί, η δόμηση επιτρέπεται σε απόσταση από την οριογραμμή που ορίζεται προσωρινά από την

πολεοδομική υπηρεσία, που σε κάθε περίπτωση είναι μεγαλύτερη των 20 m, χωρίς άλλους πρόσθετους

περιορισμούς (<20 m μόνον εφόσον προηγουμένως έχουν εκτελεστεί κατάλληλα τεχνικά έργα).

Τονίζεται ότι, μετά τον καθορισμό των οριογραμμών του υδατορέματος, η οποιαδήποτε κατασκευή που αφορά τις

εξεταζόμενες χρήσεις θα ήταν σκόπιμο να συνοδεύεται από ειδική υδραυλική ή και γεωτεχνική μελέτη, καθόσον οι

περιοχές των ρεμάτων, ως επί το πλείστον, γειτνιάζουν με περιοχές έντονων κλίσεων, σχηματισμών με χαμηλές

τιμές μηχανικών χαρακτηριστικών και προβληματικών εδαφών.

Σημειώνεται ότι, για την οριοθέτηση της ζώνης Κ6 (ελλείψει άλλων στοιχείων, και για τις ανάγκες της παρούσας

φάσης γενικού σχεδιασμού του ΟΤΑ), ελήφθη υπόψη η τάξη του κάθε υδατορέματος, τα μορφολογικά στοιχεία του

υδατορέματος, καθώς και τα διαθέσιμα υδρολογικά και μετεωρολογικά δεδομένα.




Β.2 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ

Β.2.1 ΓΕΝΙΚΑ

Για την εξέταση της Γεωλογικής Καταλληλότητας της Δημοτικής Ενότητας Κονιστρών, θεωρήθηκε μία κύρια

κατηγορία διαφόρων χρήσεων, οι οποίες απορρέουν από το Π.Δ. από 23.2.1987 (ΦΕΚ 166Δ, άρθρο 1), όπου

καθορίζονται οι χρήσεις γης στις περιοχές των πολεοδομικών σχεδίων. Εξαιρέθηκαν οι χρήσεις της οχλούσας

βιομηχανίας - βιοτεχνίας (υψηλή όχληση) και της μη οχλούσας βιομηχανίας - βιοτεχνίας, βιομηχανικού και

βιοτεχνικού πάρκου (χαμηλή-μέση όχληση) οι οποίες δεν εξετάζονται, δεδομένου ότι δεν υφίστανται θεσμοθετημένες

περιοχές, όπου να προβλέπονται οι παραπάνω χρήσεις, ούτε σχετική πρόβλεψη για τέτοιες, τόσο στο Περιφερειακό

Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, όσο και στο Α’ Στάδιο

της υπό εκπόνησης Πολεοδομικής και Χωροταξικής Μελέτης στα πλαίσια του Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. της υπόψη Δ.Ε. Στη

συνέχεια περιγράφεται αναλυτικά η οικιστική και οι άλλες συναφείς χρήσεις.

Β.2.2 ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ &ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΧΡΗΣΕΙΣ

Οι χρήσεις γης και οι όροι δόµησης συναποτελούν ένα πλαίσιο κανόνων για την ανάπτυξη του αστικού χώρου. Το

υπόβαθρο αυτής της ανάπτυξης προσδιορίζεται από την οριοθέτηση του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου, τους

τύπους ιδιοκτησίας γης και την οργάνωση της οικοδομικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία,

οι χρήσεις γης καθορίζονται στα Γ.Π.Σ. και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. διαφόρων κατηγοριών, ποικίλων επιπέδων.

Με το Π.Δ. από 23.2.1987 (ΦΕΚ 166Δ, άρθρο 1) οι χρήσεις γης στις περιοχές των γενικών πολεοδομικών σχεδίων

καθορίζονται «σύμφωνα µε τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους» στις ακόλουθες εννέα κατηγορίες:

1. Αµιγής κατοικία

2. Γενική κατοικία

3. Πολεοδοµικά κέντρα - κεντρικές λειτουργίες πόλης - τοπικό κέντρο συνοικίας - γειτονιάς

4. Χονδρεµπόριο

5. Τουρισµός - αναψυχή

6. Ελεύθεροι χώροι - αστικό πράσινο

7. Κοινωφελείς εξυπηρετήσεις

Όλες οι παραπάνω χρήσεις γης, οι οποίες κατατάσονται στην οικιστική ή συναφή με δόμηση ανάπτυξη,

εξετάσθηκαν ως προς τους γεωλογικούς παράγοντες που δύναται να επηρεάσουν το επίπεδο γεωλογικής

καταλληλότητας.




Β.2.3. ΖΩΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ

Ζώνες Σχετικής Γεωλογικής Καταλληλότητας για Ειδικές Χρήσεις, αποτελούν οι περιοχές των υφιστάμενων

κοιμητηρίων, όπου εξαιρείται από τη δόμηση, ζώνη 20 m από τα όρια του κάθε κοιμητηρίου, ενώ για την

πολεδόμηση στη ζώνη που περικλείεται από την περιμετρική απόσταση των 250 m και των 20 m από τα όρια του

κάθε κοιμητηρίου, απαιτείται να εκπονηθεί και να εγκριθεί το σύνολο των μελετών της Υ.Α. 26882/5769/98

ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (ΦΕΚ 838/Δ/1988), ούτως ώστε οι χρήστες της δομημένης ζώνης να μην έρχονται σε επαφή με τη

ρύπανση του εδάφους, τη ρύπανση των επιφανειακών νερών, καθώς και τη ρύπανση της φρεάτιας υδροφορίας

στην περίπτωση που υφίσταται.




Γ ΜΕΡΟΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Γ.1 ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ & ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ

Γ.2 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ & ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

Γ.3 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ & ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΟΥ

ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Γ.1 ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ & ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ

Για την ασφαλή θεμελίωση των κατασκευών, την πρόληψη των γεωλογικών κινδύνων και την αναβάθμιση του

επιπέδου γεωλογικής καταλληλότητας για οικιστική ή άλλες χρήσεις, στην περιοχή της Δ.Ε. Κονιστρών, οι κύριοι

παράγοντες και τα μέτρα που απαιτείται να ληφθούν υπόψη είναι:

η εκπόνηση γεωτεχνικής έρευνας - μελέτης, στις περιοχές που ανήκουν στις ζώνες σχετικής γεωλογικής

καταλληλότητας κατηγορίας 3 και κατηγορίας 4, προσαρμοσμένης στις ανάγκες του εκάστοτε έργου και με

ευθύνη του κύριου αυτού, ούτως ώστε να προσδιορίζονται επακριβώς οι γεωτεχνικές παράμετροι




σχεδιασμού. Από τα αποτελέσματα των επί μέρους γεωτεχνικών ερευνών, θα επιλέγεται το κατάλληλο

είδος θεμελίωσης αναλόγως της φύσης του υπεδάφους και των αναγκών των κατασκευών (π.χ. γενική

κοιτόστρωση, πάσσαλοι).

για την ανέγερση οιασδήποτε κατασκευής που αφορά στις εξεταζόμενες χρήσεις εντός της ζώνης Κ6

(περιοχές που γειτνιάζουν με κοίτες υδατορεμάτων), απαιτείται, η ύπαρξη (ή εκπόνηση εφόσον δεν

υφίσταται) υδραυλικής μελέτης, για τον καθορισμό των οριογραμμών του εκάστοτε υδατορέματος. Μετά τον

καθορισμό των οριογραμμών του υδατορέματος, η οποιαδήποτε κατασκευή που αφορά τις εξεταζόμενες

χρήσεις θα ήταν σκόπιμο να συνοδεύεται από ειδική υδραυλική ή και γεωτεχνική μελέτη, καθόσον οι

περιοχές των ρεμάτων, ως επί το πλείστον, γειτνιάζουν με περιοχές έντονων κλίσεων, σχηματισμών με

χαμηλές τιμές μηχανικών χαρακτηριστικών και προβληματικών εδαφών.

σε περιοχές θεμελιώσεων επί επικλινών εδαφών, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον

προσανατολισμό των ασυνεχειών που διατέμνουν τη βραχομάζα των σχηματισμών, ιδιαίτερα των

σχιστολιθικών και των μαργαϊκών, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο ενεργοποίησης επιφανειών

ολισθήσεων, λόγω της πρόσθετης φόρτισης που θα προκαλέσει η θεμελίωση. Επιπλέον, προτείνεται η

κατασκευή τοιχείων αντιστήριξης και αναβαθμών, με σκοπό τη συγκράτηση και τη σταθεροποίηση των

πρανών και την αποφυγή αστοχιών στις κατασκευές. Η κατασκευή των έργων αντιστήριξης θα πρέπει να

γίνεται έπειτα από διαστασιολόγηση τους, μέσω εξειδικευμένων γεωλογικών και γεωτεχνικών μελετών,

προσανατολισμένων στην ανάλυση ευστάθειας της εκάστοτε κλιτύος και στις ανάγκες του εκάστοτε έργου.

οι περιοχές που πρόκειται να ενταχθούν στο σχέδιο, καθώς και οι πιθανές επεκτάσεις των υφιστάμενων

οικιστικών περιοχών, πρέπει να μελετηθούν αναλυτικότερα στη Β’ φάση της μελέτης Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.,

σύμφωνα με όσα καθορίζονται στις σχετικές Προδιαγραφές.

Γ.2 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ & ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

Γ.2.1. ΥΔΑΤΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ

Ο καρστικός υδροφορέας Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων χαρακτηρίζεται μεγάλης δυναμικότητας. Ένα μέρος μόνο του

υπόγειου αυτού ανανεώσιμου φυσικού πόρου χρησιμοποιείται σήμερα για τις ανάγκες ύδρευσης των οικισμών της

περιοχής και τις ανάγκες άρδευσης καλλιεργήσιμων εκτάσεων, με σημαντικό τμήμα του δυναμικού του να

παραμένει ανεκμετάλλευτο. Με βάση αυτά τα δεδομένα κρίνεται απαραίτητη η εκπόνηση ειδικής υδρογεωλογικής

μελέτης για την αποτελεσματικότερη υδρομάστευση της πηγής Κολέθρα, καθώς και της περαιτέρω αξιοποίησης και

αναβάθμισης του καρστικού υδροφορέα Μαυροβουνίου – Κοτυλαίων. Ειδικότερα, αξίζει να διερευνηθεί αντί του




εξαιρετικά κοστοβόρου και ημιτελούς εδώ και χρόνια έργου του Φράγματος Μανικίων, η εναλλακτική και

οικονομικότερη λύση της μελέτης ΄και κατασκευής έργων υδρομάστευσης της πηγής Κολέθρας, με σκοπό τόσο την

ύδρευση των πεδινών οικισμών, όσο και την άρδευση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων των πεδινών περιοχών της

ΔΕ., σε συνδυασμό με την εκτέλεση υδρογεωτρήσεων και την κατασκευή αντλιοστασίου ανάντη του οικισμού

Γιάννηδες με στόχο την ύδρευση των ορεινών οικισμών.

Γ.2.2. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ – ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ, ΦΥΣΙΚΑ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ

α) Βιομηχανικά Ορυκτά - Μεταλλεύματα

Τα Λατεριτικά Σιδηρονικελιούχα Κοιτάσματα (fn;) εντοπίζονται σε μία πολύ περιορισμένης έκτασης εμφάνιση, στη

θέση Προφήτης Ηλίας, στα βορειοδυτικά του οικισμού Γιάννηδες. Το κοίτασμα, μέχρι σήμερα, δεν έχει αξιοποιηθεί,

χωρίς παράλληλα να υπάρχουν σχετικές μελέτες, ερευνητικά δεδομένα ή άλλα βιβλιογραφικά στοιχεία που να

σχετίζονται με τη δυνατότητα εκμετάλλευσής του από οικονομικο-τεχνικής σκοπιάς.

Τα Βωξιτικά Κοιτάσματα (b), εντοπίζονται σε δύο, περιορισμένης επιφανειακής εξάπλωσης, εμφανίσεις στο ύψωμα

Τούρλα (874 μ), καθώς και σε μία περιορισμένης επιφανειακής εξάπλωσης εμφάνιση στο βόρειο άκρο του

Μαυροβουνίου (ύψωμα Μισόβουνο). Πέρα από την απουσία σχετικών μελετών, ερευνητικών δεδομένων ή άλλων

βιβλιογραφικών στοιχείων, που να σχετίζονται με τη δυνατότητα εκμετάλλευσής των βωξιτικών κοιτασμάτων από

οικονομικο-τεχνικής σκοπιάς, η θέση τους εντός προστατευόμενων περιοχών όπως το δίκτυο NATURA 2000, καθώς

και το δίκτυο βιοτόπων CORINE, εγείρει περιβαλλοντικούς περιορισμούς που δύσκολα αίρονται.

β) Φυσικά Δομικά Υλικά

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στη δυνατότητα περαιτέρω εκμετάλλευσης των δομικών λίθων τραχείτη και

ανδεσίτη του σχηματισμού των λαβών (δa,a), για την κατασκευή λιθοδομών πετρόχτιστων παραδοσιακών κτιρίων

κ.ά. Η περιοχή εμφάνισης των υλικών αυτών, επί της μορφολογικής έξαρσης Τούρλα, στο βορειοανατολικό άκρο

των διοικητικών ορίων της Δημοτικής Ενότητας, μεταξύ των οικισμών Κήποι, Άνω και Κάτω Κουρούνι, αποτελεί

θέση εντοπισμού γεωλογικού πόρου με ευρύτερες δυνατότητες αξιοποίησης.

Γ.2.3. ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ

Αξίζει να διερευνηθεί η πιθανότητα παρουσίας λιγνιτοφόρων οριζόντων, εντός του σχηματισμού των μαργαϊκών

υλικών λιμναίας φάσης της Κατώτερης ενότητας Νεογενών Ιζημάτων (Ngi), με την εκτέλεση βαθειών

δειγματοληπτικών γεωτρήσεων στις περιοχές Γιάννηδες, Αγ. Βλάσιος, Λόκας, Επισκοπή, Βρύση, Νεοχώρι, Γάια και

Κρεμαστός, των δυτικών περιθωρίων της ιζηματογενούς νεοτεκτονικής λεκάνης.




Γ.3 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ & ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΟΥ

ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Οι προτεινόμενες ζώνες προστασίας του γεωπεριβάλλοντος, οι οποίες παρουσιάζονται στο Χάρτη ΓΣ.2 «Χάρτης

καταρχήν Γεωλογικής Καταλληλότητας», κλίμακας 1:25.000, του Φακέλου Μελέτης Γεωλογικής Καταλληλότητας

ΓΦ.1 :

Π1: Πηγή Κολέθρα

Π2: Σπηλαιοβάραθρα καρστικού υδροφορέα Μαυροβουνίου - Κοτυλαίων

Π3 : Μανικιάτικο Φαράγγι

Π4 : Ηφαιστειακή έξαρση Τούρλα

αποτελούν θέσεις ιδιαίτερου γεωεπιστημονικού ενδιαφέροντος (γεώτοποι) και χρήζουν περαιτέρω περιβαλλοντικής

προστασίας και ανάδειξης.

Ειδικότερα, προτείνεται, πέρα από την αυτονόητη τήρηση της σχετικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας για τις περιοχές αυτές, η διερεύνηση της δυνατότητας περαιτέρω αξιοποίησης, ανάπτυξης και προβολής τους, με τη δημιουργία ζωνών οικοτουρισμού, που αποτελεί μια μορφή τουρισμού η οποία συνδέεται με διάφορες μορφές τουριστικής δραστηριότητας στη φύση («φυσιολατρικός τουρισμός») και αναπτύσσεται σε περιοχές οικολογικά αξιόλογες και ως επί το πλείστον θεσμοθετημένης περιβαλλοντικής προστασίας (π.χ. περιοχές Natura, Corine). Στις Ζώνες Οικοτουρισμού είναι δυνατό να περιληφθούν δραστηριότητες με επιστημονικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα (π.χ. τουρισμός παρατήρησης των οικοσυστημάτων, σπηλαιοτουρισμός κ.ά.).

Άλλες μορφές τουρισμού που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στην περιοχή μελέτης και να συνδράμουν στην ανάδειξη των γεωτόπων της είναι ο επιστημονικός τουρισμός, ο περιηγητικός / πεζοπορικός τουρισμός και ο τουρισμός ήπιων υπαίθριων δραστηριοτήτων που συμβάλουν στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και περιλαμβάνουν δραστηριότητες που διοργανώνονται στο φυσικό περιβάλλον με σεβασμό προς αυτό.

Αθήνα, Φεβρουάριος 2013

Ο Μελετητής

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΑΡΓΥΡΙΟΥ

Γεωλόγος - Γεωτεχνικός

ΣΧΟΟΑΠ ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΟ Α' ΦΑΣΗΣ_ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ...

Documents