Ανθρώπινα Δικαιώματα

Ανθρώπινα δικαιώματα Ορισμός: Δικαίωμα= η ελευθερία που αναγνωρίζεται από τον νόμο σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο να ενεργεί για την ικανοποίηση των έννομων συμφερόντων του –αυτοδιάθεσης/απεργίας κλπ Ανθρώπινα δικαιώματα: τα βασικά και θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα τα οποία θεωρούνται απαραβίαστα και πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού εκ μέρους της εκάστοτε κρατικής εξουσίας Ιστορία-Κείμενα που αφορούν στα ανθρώπινα δικαιώματα: 1. 15-06-1215… Magna Carta: η πρώτη εμβρυακή μορφή διακήρυξης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο βασιλιάς της Αγγλίας Ιωάννης ο Ακτήμων υπογράφει τη Magna Carta, το μεγάλο χάρτη για τις αγγλικές ελευθερίες, με την οποία παραχωρεί μέρος των εξουσιών του στους ευγενείς. Περιλαμβάνει 63 άρθρα, που θεσπίζουν τους κανόνες της λειτουργίας του αγγλικού πολιτεύματος. 2. 1776 Διακήρυξη της Αμερικανικής επανάστασης 3. 26 Αυγούστου 1789 Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη. Εμπνευσμένη από την διακήρυξη της αμερικανικής επανάστασης του 1776 και του φιλοσοφικού πνεύματος του 18ου αιώνα, η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 σημειώνει το τέλος του Παλαιού Καθεστώτος και την αρχή μιας νέας περιόδου. Η διακήρυξη αποτελεί σήμερα ένα από σημεία αναφοράς των θεσμικών κειμένων της Γαλλίας. Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη αποτελεί, μαζί με τα διατάγματα της 4ης και 11ης Αυγούστου 1789 περί κατάργησης των φεουδαρχικών δικαιωμάτων, ένα από τα θεμελιώδη κείμενα που ψήφισε η Συντακτική Συνέλευση. Η Διακήρυξη, η οποία υιοθετήθηκε επί της αρχής της πριν από την 14η Ιουλίου 1789, δίνει αφορμή για την εκπόνηση πολλών άρθρων. Μετά από πολλές συζητήσεις, οι κοινοβουλευτικοί ψηφίζουν το τελικό κείμενο στις 26 Αυγούστου 1789. Η Διακήρυξη περιλαμβάνει έναν πρόλογο και 17 άρθρα που αναφέρονται σε διατάξεις που αφορούν στο άτομο και το Έθνος. Καθορίζει τα «φυσικά και απαράγραπτα » δικαιώματα όπως η ελευθερία, η ιδιοκτησία, η ασφάλεια και η αντίσταση στη βία. Η Διακήρυξη αναγνωρίζει επίσης την ισότητα απέναντι στο νόμο και τη δικαιοσύνη. Τέλος, δηλώνει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Υπό την πίεση της Εθνοσυνέλευσης και του λαού ο οποίος έχει εγκαταλείψει τις Βερσαλίες, ο Λουδοβίκος ΙΣΤ’ επικυρώνει τη Διακήρυξη μόλις στις 5 Οκτωβρίου. Η Διακήρυξη αποτέλεσε και το προοίμιο του πρώτου Συντάγματος της Γαλλικής Επανάστασης που υιοθετήθηκε το 1791. Παρόλο που η Επανάσταση αρνήθηκε στη συνέχεια κάποιες από τις αρχές της συγκεκριμένης διακήρυξης και εκπόνησε δύο άλλες διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα το 1793 και το 1795, το κείμενο της 26ης Αυγούστου 1789 αποτελεί το σημείο αναφοράς των γαλλικών θεσμών, κυρίως στα Συντάγματα του 1852, 1946 και 1958.Κατά τον 19ο αιώνα, η Διακήρυξη του 1789 αποτελεί πηγή έμπνευσης, για την εκπόνηση παρόμοιων κειμένων σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Η γαλλική επαναστατική παράδοση είναι επίσης παρούσα στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που υπογράφτηκε στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950). 1904 Διεθνής Σύμβαση για την καταστολή του

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Documents