Καλό και κακό (ανά θρησκείες)

Θ.Ε 5: Που είναι ο θεός,

η οδύνη του σύγχρονου κόσμου και το αίτημα

της σωτηρίας από το κακό.

Γεραλή Δάφνη Γ’1.

Ποιος ευθύνεται για το κακό;

• Χριστιανισμός:

Για το Χριστιανισμό έχουμε το

προπατορικό αμάρτημα ( Γεν.3,

1-24 ). Αιτία λοιπόν του κακού

θεωρούμε αυτό.

Παλαιά Διαθήκη: Γεν.3 ,1-24.

Ο όφις ήτο το ευφυέστερον και επινοητικώτερον από όλα

τα ζώα, τα οποία είχε δημιουργήσει Κυριος ο Θεός επί

της γης. Ο όφις (ο διάβολος υπό μορφήν όφεως)

ηρώτησε την Ευαν και της είπε· “διατί ο Θεός

απηγόρευσε να φάγετε από τους καρπούς όλων των

δένδρων, που υπάρχουν στον παράδεισον;”

Η Εύα απήντησεν στον όφιν· “από τους καρπούς κάθε δένδρου του

παραδείσου ημπορούμεν να φάγωμεν. Από τον καρπόν όμως του

δένδρου, που υπάρχει εν τω μέσω του παραδείσου, έδωσεν εντολήν ο

Θεός λέγων· δεν θα φάγετε από τον καρπόν αυτού ούτε και θα εγγίσετε

αυτό, δια να μη αποθάνετε”.

( Γεν.3, 1-24Είπε δε τότε ο όφις προς την γυναίκα· “δεν θα αποθάνετε· κάθε άλλο.

Σας απηγόρευσεν ο Θεός να φάγετε από το δένδρον αυτό, διότι

εγνώριζεν ότι κατά την ημέραν, κατά την οποίαν θα φάγετε, θα

ανοιχθούν τα μάτια σας και θα είσθε και σεις σαν θεοί, όμοιοι με αυτόν,

γνωρίζοντες καλόν και πονηρόν”.

Τότε η Εύα παρετήρησε προσεκτικότερα το απηγορευμένον δένδρον,

είδε τον καρπόν του ωραίον εις την όψιν και εσκέφθη ότι ευχάριστον θα

ήτο να δοκιμάση αυτόν. Και λοιπόν έλαβεν από τον καρπόν του δένδρου

αυτού, έφαγεν αυτή, και έδωσε και στον άνδρα της, και έτσι έφαγον

και οι δύο.Και ήνοιξαν τα μάτια των δύο πρωτοπλάστων, εκατάλαβαν

ότι ήσαν γυμνοί σωματικώς και ψυχικώς, εντράπηκαν την γυμνότητά

των και έκοψαν φύλλα συκής, τα έρραψαν προχείρως και με αυτά σαν

ποδιές εκάλυψαν την γυμνότητά των.

Γεν.3 ,1-24.

Γεν.3 ,1-24

Όταν δε κατά το δειλινόν ήκουσαν την φωνήν του Θεού, ο οποίος περιπατούσεν στον παράδεισον, εκρύβησαν

ο Αδάμ και η γυνή αυτού από φόβον και εντροπήν ανάμεσα εις τα δένδρα του παραδείσου, δια να μη

αντικρύσουν το πρόσωπον του Θεού.

Ο Θεός προσεκάλεσε τον Αδάμ και του είπε· “' Αδάμ, που είσαι;”

Ο δε Αδάμ απήντησεν στον Θεόν· “ήκουσα την φωνήν σου, καθώς περιπατούσες στον παράδεισον, και

εφοβήθην να παρουσιασθώ εμπρός σου επειδή είμαι γυμνός δι' αυτό και έσπευσα να κρυφθώ”.

Ηρώτησε δε ο Θεός αυτόν· “ποίος σου ανήγγειλεν ότι είσαι γυμνός; Μήπως και έφαγες από το δένδρον, από

το οποίον και μόνον σου απηγόρευσα να φάγης;”

Ο Αδάμ έσπευσε να δικαιολογηθή και είπε· “αυτή η γυναίκα, την οποίαν συ μου έδωκες ως σύντροφον και

βοηθόν μου, αυτή μου έδωσε από τον καρπόν του απηγορευμένου δένδρου και έφαγον”.

Γεν.3 ,1-24

Είπε δε τότε Κυριος ο Θεός προς την γυναίκα, την Εύαν· “διατί έκαμες αυτό;” Η Εύα απήντησεν· “ο όφις με

εξηπάτησε και έφαγον”.

Είπε δε τότε Κυριος ο Θεός στον όφιν· “επειδή διέπραξες αυτήν την δολιότητα, θα είσαι κατηραμένος συ

ανάμεσα από όλα τα κτήνη και όλα τα θηρία, που υπάρχουν εις την γην. Θα σύρεσαι στο χώμα με το στήθος και

την κοιλίαν και χώμα θα τρώγης όλας τας ημέρας της ζωής σου.

Θα θέσω δε άσβεστον εχθρότητα μεταξύ σου και της γυναικός, μεταξύ των απογόνων σου και των απογόνων

αυτής. Ενας δε απόγονος της γυναικός μόνης, αυτός θα σου συντρίψή την κεφαλήν και συ θα κεντήσης αυτού

την πτέρναν”.

Προς δε την γυναίκα είπε· “θα πολλαπλασιάσω εις πλήθος πολύ τας λύπας σου, τας θλίψεις και τους

στεναγμούς σου. Με πόνους θα γεννάς τα τέκνα σου, θα εξαρτάσαι δε πάντοτε από τον άνδρα σου και αυτός θα

είναι κύριός σου”.

Γεν.3 ,1-24Εις δε τον Αδάμ είπεν· “επειδή ήκουσες την κακήν συμβουλήν της

γυναικός σου και έφαγες από τον καρπόν του δένδρου, εκ του οποίου

και μόνου εγώ σου έδωσα την εντολήν να μη φάγης, θα είναι

κατηραιμένη η γη εις τα έργα σου. Με λύπην και κόπον θα κερδίζης

την τροφήν σου από την γην όλας τας ημέρας της ζωής σου. Αγκάθια

και τριβόλια θα σου φυτρώνη η γη και θα τρέφεσαι με τα χόρτα του

αγρού.Καθ' όλον το διάστημα της ζωής σου με τον ιδρώτα του

προσώπου σου θα τρώγης τον άρτον σου, μέχρις ότου αποθάνης και

επιστρέψη το σώμα σου εις την γην, από την οποίαν και έχει πλασθή·

διότι χώμα είναι το σώμα σου, στο χώμα θα καταλήξη και χώμα πάλιν

θα γίνη.

Γεν.3 ,1-24

Ωνόμασε τότε ο Αδάμ την γυναίκα του Ζωήν, διότι αυτή θα ήτο η μητέρα όλων των ανθρώπων της γης. Ο

δε πανάγαθος Θεός, δια να προφυλάξη τον Αδάμ και την γυναίκα του από τας καιρικάς μεταβολάς

κατεσκεύασε δι' αυτούς χιτώνας δερματίνους, με τους οποίους και τους ενέδυσεν.Είπε δε τότε ο

Τριαδικός Θεός· “ιδού ο Αδάμ έγινε πλέον σαν ένας από ημάς με την ικανότητα να γνωρίζη καλόν και

κακόν ! Και τώρα μήπως τυχόν και απλώση το χέρι του και πάρη και φέγη από τον καρπόν του ξύλου

της ζωής και γίνη αυτός και το κακόν αθάνατον, πρέπει να εκδιωχθή από τον παράδεισον”. Και έδιωξεν

ο Θεός τον Αδάμ από τον παράδεισον της χαράς και της τέρψεως, δια να εργάζεται μετά κόπου την γην,

από το χώμα της οποίας είχε πλασθή το σώμα του. Έβγαλε τον Αδάμ και τον έφερε να κατοικήση

απέναντι από τον παράδεισον της χαράς και της τέρψεως. Διέταξε δε τα Χερουβιμ και την φλογίνην

ρομφαίαν, την συστρεφομένην, να φυλάσσουν την οδόν, η οποία ωδηγούσε προς το δένδρον της ζωής.

● Ινδουισμός , μετενσάρκωση

Σύμφωνα με τις Ουπανισάντ και τη φιλοσοφία της Βεδάντα, η οντότητα που μετενσαρκώνεται

είναι ο απρόσωπος εαυτός (ατμάν). Το ατμάν δεν έχει προσωπική φύση και έτσι η χρήση της

αυτοπαθούς αντωνυμίας 'εαυτός' δεν είναι κατάλληλη. Το ατμάν μπορεί να προσδιοριστεί

μόνο μέσω της άρνησης οποιωνδήποτε προσωπικών χαρακτηριστικών. Αν και συγκροτεί τα

οντολογικά υποστρώματα της ανθρώπινης ύπαρξης, το ατμάν δεν μπορεί να είναι ο φορέας

της 'πνευματικής προόδου' κάποιου ατόμου, γιατί δε μπορεί να καταγράψει κανένα από τα

δεδομένα που παράγονται στο απατηλό πεδίο της ψυχο-πνευματικής ύπαρξης. Η πνευματική

πρόοδος που επισωρεύει κανείς προς την πραγμάτωση της ταυτότητας του ατμάν-Μπραχμάν

καταγράφεται μέσω του κάρμα, ή μάλλον μέσω της ελαχιστοποίησης της ποσότητας του

καρμικού χρέους. Το συνολικό φυσικό και πνευματικό σύμπλεγμα από το οποίο απαρτίζεται

ένα ανθρώπινο ον αναδομείται στην επανενσάρκωση σύμφωνα με το κάρμα του. Στο επίπεδο

αυτό, το νεοσχηματισμένο άτομο βιώνει τους καρπούς των δράσεών του από προηγούμενες

ζωές και θα πρέπει να κάνει το καλύτερο δυνατό για να σταματήσει τον φαύλο κύκλο της

αβίντυα (πλάνης) κάρμα - σαμσάρα.

Ως απαραίτητο βοήθημα στην εξήγηση του μηχανισμού της μετενσάρκωσης η Βεδάντα υιοθέτησε την έννοια

ενός αέρινου λεπτού σώματος (sukshma-sharira) το οποίο είναι συνδεδεμένο με το ατμάν για όσο διαρκεί η

αλληλεξάρτησή τους. Αυτός είναι ο πραγματικός φορέας των καρμικών οφειλών. Ωστόσο, αυτό το

'λεπτοφυές σώμα' δε μπορεί να αποτελέσει μια μορφή διατήρησης των προσωπικών χαρακτηριστικών

κάποιου, δηλαδή οποιωνδήποτε στοιχείων της συνειδητής ψυχο-πνευματικής ζωής ενός ατόμου. Τα δεδομένα

που καταγράφονται από το λεπτοφυές σώμα είναι σύνολο από κρυμμένες τάσεις ή εντυπώσεις (σαμσκάρα)

που έχουν καταγραφεί από το κάρμα ως σπόροι που θα γεννήσουν μελλοντική συμπεριφορά και προσωπικό

χαρακτήρα. Θα υλοποιηθούν υποσυνείδητα στη ζωή του ατόμου χωρίς να δώσουν σε κάποιον κάποια ένδειξη

για να καταλάβει την πραγματική του κατάσταση. Δε μπορεί να υπάρχει καμία μορφή μετάδοσης συνειδητής

μνήμης από μια ζωή σε μια άλλη, εφόσον ανήκει στον κόσμο της πλάνης και διαλύεται κατά το θάνατο. Στις

Νταρσάνες Σάμκυα και Γιόγκα, η οντότητα που μετενσαρκώνεται είναι το πουρούσα, ένα αντίστοιχο του

ατμάν.

Δεδομένης της απόλυτης δυαδικότητας μεταξύ του πουρούσα (πνεύμα) και της πρακρίτι (ύλη), τίποτε που να

ανήκει στην ψυχο-πνευματική ζωή δε μπορεί να περάσει από τη μία ζωή στην άλλη γιατί ανήκει στην

πρακρίτι, που έχει μια καθαρά απατηλή σχέση με το πουρούσα. Ωστόσο, η Γιόγκα Σούτρα (2,12)

προσδιορίζει έναν παρόμοιο μηχανισμό μετάδοσης των αποτελεσμάτων του κάρμα από μια ζωή σε μια

άλλη, όπως και στην περίπτωση της Βεδάντα. Αυτή η δεξαμενή του κάρμα ονομάζεται 'karmashaya'.

Συνοδεύει το πουρούσα από τη μια ζωή στην άλλη, αντιπροσωπεύοντας το σύνολο των εντυπώσεων

(σαμσκάρα) που δε μπόρεσαν να εκδηλωθούν λόγω των περιορισμών μιας συγκεκριμένης ζωής. Με

κανέναν τρόπο δε μπορεί να είναι ένα είδος συνειδητής μνήμης, ένα σύνολο πληροφορίας που ένα άτομο

θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει συνειδητά ή ένας πυρήνας προσωπικότητας, γιατί το karmashaya δεν έχει

τίποτε το κοινό με τις ψυχο-πνευματικές ικανότητες. Αυτή η δεξαμενή του κάρμα εξυπηρετεί κυρίως ως

μηχανισμός για την προσαρμογή των αποτελεσμάτων του κάρμα στη ζωή κάποιου. Υπαγορεύει, με έναν

απρόσωπο και μηχανικό τρόπο, τη νέα γέννηση (jati), το μάκρος της ζωής (ayu) και τις εμπειρίες που θα

τη συνοδεύσουν (bhoga).

● Βουδ(δ)ισμός: μετενσάρκωση . Ο Βουδισμός αρνείται την ύπαρξη ενός μόνιμου εαυτού που μετενσαρκώνεται από μια ζωή σε μια επόμενη. Η

πλάνη ενός υπάρχοντος εαυτού δημιουργείται από μια απλή επισώρευση πέντε συστατικών (skandha), που

υποφέρουν από διαρκή μετάβαση και έχουν μια λειτουργική σχέση αιτίας αποτελέσματος. Αυτά είναι:

1. το σώμα που καλείται επίσης υλική μορφή (rupa),

2. το συναίσθημα (vedana) που απαρτίζεται από τις αισθήσεις που εγείρονται από τα αισθητήρια όργανα

του σώματος,

3. νόηση (sanna), η διαδικασία της κατηγοριοποίησης και του προσδιορισμού των εμπειριών,

4. νοητικές κατασκευές (sankhara), οι καταστάσεις που εκκινούν δράση και τέλος 5) συνείδηση (vijnana)

που είναι η αίσθηση της ενημερότητας ενός αισθητού ή νοητού αντικειμένου.

Βουδ(δ)ισμός: μετενσάρκωση

Τα πέντε στοιχεία είναι πρόσκαιρα (anitya), υπόκεινταιδιαρκών μεταμορφώσεων και δεν έχουν κάποιααμετάβλητη αρχή ή εαυτό. Οι άνθρωποι συνήθωςνομίζουν ότι έχουν εαυτό εξαιτίας της συνείδησης.Αλλά το να είναι η ίδια σε μια διαρκή διαδικασίαμετάβασης και αλλαγής δεν κάνει τη συνείδησηταυτόσημη με έναν εαυτό που υποτίθεται ότι είναιμόνιμος. Πέραν των πέντε συστατικών δεν υπάρχειτίποτε άλλο στην ανθρώπινη φύση.

Βουδ(δ)ισμός: μετενσάρκωσηΩστόσο, κάτι θα πρέπει να μετενσαρκώνεται, ακολουθώντας τις επιταγές του κάρμα. Όταν ο Βούδας

ρωτήθηκε σχετικά με τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων σε θέματα διάρκειας ζωής, ασθένειας,

ευημερίας, κ.λπ. είπε: «Οι άνθρωποι έχουν, ω νέε, τις δικές τους πράξεις, είναι κληρονόμοι πράξεων,

πράξεις είναι η μήτρα τους, είναι οι φίλοι και οι συγγενείς τους και πράξεις είναι το στήριγμά τους. Είναι οι

πράξεις που τους κατατάσσουν σε υψηλή ή χαμηλή θέση» (Majjhima Nikaya 135,4)Εάν δεν υπάρχει

πραγματικός εαυτός, ποιος κληρονομεί τις πράξεις και μετενσαρκώνεται; Ο Βούδας απάντησε πως μόνο το

κάρμα περνάει από τη μία ζωή στην άλλη, χρησιμοποιώντας την παρομοίωση του φωτός από ένα κερί το

οποίο προέρχεται από ένα άλλο κερί χωρίς από μόνο του να έχει κάποια ουσία. Με τον ίδιο τρόπο υπάρχει

αναγέννηση χωρίς τη μετάβαση του εαυτού από ένα σώμα σε ένα άλλο. Η μόνη σύνδεση από μια ζωή στην

επόμενη είναι αιτιακής φύσεως. Στο Garland Sutra (10) διαβάζουμε:«Σύμφωνα με το τι πράξεις έχουν γίνει

θα είναι και οι απορρέουσες συνέπειές τους. Εν τούτοις ο πράττων δεν έχει ύπαρξη: Αυτή είναι η

διδασκαλία του Βούδα.»

● Μορφές κακού.

• Πόλεμος.

• Ψυχότροπες Ουσίες.

• Κοινωνική Ανισότητα.

Πόλεμος είναι η κατάσταση σύγκρουσης μεταξύ σχετικά μεγάλων ομάδων ανθρώπων (όπως έθνη, πολιτείες,

οργανισμοί, κοινωνικές ομάδες), που χαρακτηρίζεται από την χρήση ένοπλης βίας μεταξύ μαχόμενων ή

κατά πολιτών. Μια κοινή αντίληψη του πόλεμου είναι μια σειρά από στρατιωτικές εκστρατείες μεταξύ δύο ή

περισσότερων αντίπαλων πλευρών που περιλαμβάνουν μια διαμάχη σχετικά με ανεξαρτησία, εδάφη,

πόρους, ιδεολογία ή κάποιο άλλο θέμα.

Η μάχη είναι μια στιγμή πάλης στον πόλεμο μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μερών όπου κάθε ομάδα επιδιώκει

να νικήσει τους άλλους. Μάχες συνήθως πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια πολέμων ή στρατιωτικών

εκστρατειών και συνήθως μπορούν να προσδιοριστούν πολύ καλά ως προς τον χώρο, τον χρόνο και την

δράση. Πόλεμοι και εκστρατείες καθοδηγούνται από την στρατηγική ενώ οι μάχες είναι το στάδιο όπου

αναπτύσσεται η τακτική.

Στρατιωτική ιστορία είναι η καταγραφή, γραπτά ή με άλλο τρόπο, των γεγονότων στην ιστορία της

ανθρωπότητας που εμπίπτουν στην κατηγορία της σύγκρουσης. Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από την εκ του

συστάδην σύγκρουση δυο φυλών έως συγκρούσεις μεταξύ στρατών, έως ένα παγκόσμιο πόλεμο που

επηρεάζει την πλειοψηφία του ανθρώπινου πληθυσμού.

Οπιοειδές και Παραισθησιογόνες.

• Όπιο.

• Ηρωίνη.

• Κωδεϊνη.

• Διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος.

• Οικολογικά Προβλήματα.

Όπιο, κοινώς αφιόνι, ονομάζεται ο αποξηραμένος γαλακτώδης χυμός που προέρχεται από

ένα είδος παπαρούνας που ονομάζεται μήκων η υπνοφόρος (Papaver Somniferum). Το

όπιο περιέχει περίπου 20 αλκαλοειδή, ενώ μεταξύ αυτών έχει περιεκτικότητα περίπου

10~12% σεμορφίνη, από την οποία εξαρτάται η φαρμακολογική επενέργεια του. Η χημική

επεξεργασία της μορφίνης παράγει την ηρωίνη που διακινείται στο παράνομο εμπόριο

ναρκωτικών. Περιέχει επίσης κωδεΐνη και άλλα μη ναρκωτικά αλκαλοειδή όπως

παπαβερίνη, θηβαΐνη και νοσκαπίνη. Το όπιο και τα παράγωγά του αποτελούν

ναρκωτικές ουσίες που πάντα προκαλούν σωματική και ψυχολογική εξάρτηση.

Σκευάσματα από όπιο (αφέψημα, σκόνη, εκχύλισμα) χρησιμοποιούνται ως αντιδιαρροϊκά

και παυσίπονα φάρμακα. Η παραγωγή του οπίου καθορίζεται ποσοτικώς σύμφωνα με

διεθνές σχέδιο.

Η ηρωίνη ή διακετυλομορφίνη (diacetylmorphine (INN) ) είναι οπιοειδές ναρκωτικό,

που ανήκει στην κατηγορία των σκληρών ναρκωτικών λόγω του εξαιρετικά υψηλού

σημείου εθισμού που προκαλεί ενώ είναι και κατασταλτικό.

Η κωδεΐνη, όπως και τα υπόλοιπα οπιούχα αναλγητικά, προκαλεί αναλγησία καθώς επηρεάζει την

αντίληψη και την αντίδραση του οργανισμού στον πόνο. Επίσης αποτελεί άριστο αντιβηχικό

καθώς καταστέλλει το αυτοαντανακλαστικό κέντρο του βηχός. Παραδοσιακά η κωδεΐνη

χορηγείται από του στόματος ως φωσφορική κωδεΐνη σε σχετικά χαμηλές δόσεις ( 30 ως 60 mg)

για την αντιμετώπιση του βηχός και του πόνου μέτριας έως σοβαρής έντασης. Χαμηλές δόσεις

κωδεΐνης συχνά συνδιάζονται με ασπιρίνη και καφεΐνη ή με παρακεταμόλη και καφεΐνη. Η

κωδεΐνη χορηγείται και παρεντερικά ως αναλγητικό σε αρκετές περιπτώσεις. Η συνήθης

αναλγητική δόση είναι 30 mg κάθε 4 ώρες, ενώ η συνήθης αντιβηχική δόση είναι 5 έως 10 mg

κάθε 4 ώρες. Η κωδεΐνη προκαλεί εθισμό και τοξικομανία σαφώς όμως σε μικρότερο βαθμό απ'

όσο η μορφίνη. Επίσης μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα και να επηρεάσει το

καρδιαγγειακό, το ουροποιητικό και το αναπνευστικό σύστημα.

Η μορφίνη (INN) (MS Contin, MSIR, Avinza, Kadian, Oramorph, Roxanol) είναι ένα εξαιρετικά

ισχυρό οπιούχο αναλγητικό ψυχοδραστικό φάρμακο και θεωρείται ότι είναι το πρωτοτυπικό

οπιοειδές. Στην κλινική ιατρική, η μορφίνη θεωρείται ως ο χρυσός κανόνας, ή αναφορά, των

αναλγητικών που χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση σοβαρού ή αγωνιώδους πόνου και

ταλαιπωρίας. Όπως και άλλα οπιοειδή, π.χ. οξυκωδόνη (OxyContin, Percocet, Percodan),

υδρομορφόνη (Dilaudid, Palladone), και διακετυλομορφίνη (ηρωίνη), η μορφίνη δρα άμεσα στο

κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) για ανακουφίσει τον πόνο. Η μορφίνη έχει υψηλό δυναμικό για

εθισμό· η ανοχή και η φυσική και η ψυχολογική εξάρτηση σε αυτήν αναπτύσσεται γρήγορα.

To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide), γνωστό περισσότερο με το

ακρωνύμιο LSD, ή LSD-25, ή λυσεργίδη, είναι συνθετική, δραστική, παραισθησιογόνος ουσία

που παράγεται από το λυσεργικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη

(Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η

βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει

επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα δέσμευσης της δράσης

της σεροτονίνης. Όπως όλες οι παραισθησιογόνες ουσίες, το LSD προκαλεί αποκλίσεις από τη

συνήθη συμπεριφορά του χρήστη, αλλοιώνοντας την αντίληψη της πραγματικότητας,

προκαλώντας οπτικές και ακουστικές αντιληπτικές διαταραχές. Εμφανίζει διαφορές σε σχέση με

άλλες ψυχοτρόπες ουσίες, μεταξύ αυτών το γεγονός πως δεν προκαλεί εθισμό και το

ενδεχόμενο αναβίωσης της εμπειρίας της χρήσης μετά τη διακοπή της. Αξιοσημείωτη είναι η

υψηλή δραστικότητα της ουσίας, καθώς δόσεις της τάξης των 25μικρογραμμαρίων είναι σε θέση

να επενεργήσουν. Το LSD απορροφάται από το ανθρώπινο σώμα σε διάστημα περίπου μίας

ώρας και η επίδρασή του διαρκεί περίπου οκτώ έως δώδεκα ώρες. Λαμβάνεται συνήθως από το

στόμα, τυπικά σε χάπια, κάψουλες, κύβους ζάχαρης, στυπόχαρτο ή ειδικά αυτοκόλλητα. Σε

υγρή μορφή χορηγείται με ενδομυϊκή ή ενδοφλέβια ένεση.

Κοινωνική διαστρωμάτωση(= κοινωνική ανισότητα. ) είναι η ιεράρχηση ή διαβάθμιση των

ατόμων και των ομάδων σε στρώματα, που εκφράζεται με τη δομική ανισότητα στην κατανομή

των επιβραβεύσεων, των προνομίων και των πόρων. Η φυλή, η εθνότητα, ο πλούτος και το

κύρος των κοινωνικών υποκειμένων παίζουν σημαντικό ρόλο στην κατάταξή τους στην

κοινωνική διαστρωμάτωση. Καμιά κοινωνία δεν είναι απόλυτα α-ταξική, καθώς ο τρόπος με τον

οποίο είναι ρυθμισμένη η κοινωνία συντελεί στο να υπάρχουν ανισότητες στην κατανομή των

πλεονεκτημάτων και των υποχρεώσεων ή των δυσκολιών στα μέλη τους.

Οικολογικά προβλήματα ή περιβαλλοντικά προβλήματα ονομάζονται οι διαταραχές στη γήινη βιόσφαιρα

και στο φυσικό περιβάλλον οι οποίες συνηθίζεται να αποδίδονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Στον

βαθμό που τα οικολογικά προβλήματα απειλούν την επιβίωση ενός πληθυσμού, οδηγούν σε μία

οικολογική κρίση. Ωστόσο οι οικολογικές κρίσεις μπορεί να έχουν και φυσικά αίτια.

Στα περιβαλλοντικά προβλήματα συγκαταλέγονται η περιβαλλοντική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η

τρύπα του όζοντος, η αποδάσωση (αποψίλωση των δασών), η ερημοποίηση, η εξαφάνιση βιολογικών

ειδών, η όξινη βροχή κλπ. Τα οικολογικά προβλήματα άρχισαν να εμφανίζονται κυρίως μετά τη

βιομηχανική επανάσταση, ενώ υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις σχετικά με τα αίτια και τους τρόπους

αντιμετώπισής τους. Επιστημονικά διερευνώνται από την οικολογία και την περιβαλλοντολογία, αλλά

κατά τη δεκαετία του 1960 αναδύθηκε το πολύπλευρο οικολογικό κοινωνικό κίνημα με στόχο την

προσπάθεια για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων. Οι μηχανικοί περιβάλλοντος προσπαθούν να

αναπτύξουν τεχνολογικές λύσεις για τα περιβαλλοντικά προβλήματα (π.χ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα,

καταλύτες αυτοκινήτου, συσκευές καθαρισμού αερίων κλπ).

Νίκη του καλού.

• Νιρβάνα.

• Ανάσταση.

Υιοθετήθηκε από τον Βουδισμό και τον Τζαϊνισμό. Χαρακτηρίζει μια κατάσταση που επιτυγχάνεται με την

άσκηση και εξαλείφει τον πόνο (που οφείλεται στο κάρμα) της γέννησης και του θανάτου στον κύκλο των

αναγεννήσεων του ανθρώπου. Η νιρβάνα διαπιστώνεται τότε στην αφύπνιση ή φώτιση (μπόντι), με την

οποία όλα τα στοιχεία της ύπαρξης φαίνονται καθορισμένα και, κατά συνέπεια, δεν έχουν λόγο ύπαρξης,

ακόμα και το εγώ αποκαλύπτεται ως μία απατηλή συνένωση πέντε ομάδων ψυχο-μορφικών στοιχείων

(σκάντα).

Στον αρχέγονο Βουδισμό, η νιρβάνα ισοδυναμούσε κυρίως με την εκμηδένιση και την εξαφάνιση του πόνου

(ντούχκα) που είναι συνδεδεμένος με την επίγεια ζωή των αισθητών αντιλήψεων, της επιθυμίας (κάμα)

και της δίψας (τρίσνα) της εμπειρίας. Ο βουδισμός μαχαγιάνα θεωρεί τη νιρβάνα ως μια απόλυτη

κατάσταση, στην οποία το αρχέγονο φως της Συνείδησης (πραμπασβάρα-τσίττα) μοιάζει να έχει προέλθει

από το κενό (σούνια), πέρα από τη διαφοροποίηση του είναι και του μη είναι. Η νιρβάνα αποτελεί το

αποκορύφωμα του διαλογισμού και θεωρείται μια αρκετά αφηρημένη και αμφίσημη έννοια, για την οποία

οι βουδιστές του ρεύματος μαχαγιάνα πρεσβεύουν ότι γίνεται κατανοητή μόνο όταν βιωθεί.

Γενικά ο χριστιανικός κόσμος με την ονομασία Ανάσταση, ή Ανάσταση του Χριστού, ή Ανάσταση

του Κυρίου, (καθαρεύουσα η Ανάστασις, της Αναστάσεως), χαρακτηρίζει την μετά την τριήμερη

ταφή, θριαμβική ανάσταση εκ νεκρών – ανάληψη του Χριστού, την οποία και ομολογεί στο έκτο

άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως: «Και αναστάντα την Τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς», όπως

εξιστορείται το γεγονός επί μακρόν και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές (τον Ματθαίο, κεφ. 28,

τον Μάρκο, κεφ. 16, τον Λουκά, κεφ. 24, και τον Ιωάννη. κεφ. 20), καθώς και από τις Πράξεις

των Αποστόλων(3:36) «ο δε Θεός ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών» που φέρεται ως επικύρωση

κάποιων αναφορών Προφητών που περιλαμβάνει η Παλαιά Διαθήκη.

ΤΈΛΟΣ . Πηγές: http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Genesis/Genesis_kef.3.htm

http://news.pathfinder.gr/misc/xpaths/54/2071463.html

http://news.pathfinder.gr/misc/xpaths/54/2064248.html

wikipedia.