Φρύνη - Η καλλονή των αρχαίων

2
Φρύνη: η καλλονή των αρχαίων θεσπιών Πάρις Βαρβαρούσης Η Φρύνη ήταν μια από τις πιο όμορφες κοπέλες της αρχαιότητας, τόσο που το κάλος της συγκρινόταν με της θεάς Αφροδίτης. Γεννήθηκε στις Θεσπιές το 347 π.Χ., θυγατέρα του Θεσπιέως Επικλή και ονομαζόταν αρχικά Μνησαρέτη. Αναγκάστηκε, όμως, να αναζητήσει δουλειά στην Αθήνα, για να βοηθήσει τη φτωχή οικογένειά της. Εργάστηκε, αρχικά, ως αυλητρίδα και, στη συνέχεια, εκμεταλλευόμενη τη φυσική της εμφάνιση και την εξυπνάδα της, πέρασε στους κύκλους των πλουσίων και έγινε διάσημη εταίρα. Λόγω του χλωμού (χρυσοπράσινου) δέρματός της οι άλλες εταίρες την αποκαλούσαν Φρύνη (από το φρύνος). Απέκτησε σύντομα πάρα πολλά πλούτη σε βαθμό μάλιστα που πρότεινε να ανοικοδομήσει με δικά της έξοδα τα τείχη της Θήβας που είχε καταστρέψει ο Μέγας Αλέξανδρος, με τον όρο να τοποθετηθεί η επιγραφή «τα τείχη καταστράφηκαν από τον Αλέξανδρο, επισκευάστηκαν από τη Φρύνη την εταίρα». Αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το άγαλμα της Φρύνης στον Coburger Hofgarten σε απεικόνιση Ferdinand Lepcke (18661909) Οι πηγές αναφέρουν ότι ο Πραξιτέλης, όταν την συνάντησε, της ζήτησε να γίνει φίλη και μοντέλο του. Το περίφημο άγαλμα «Αφροδίτη της Κνίδου», αντίγραφο του οποίου βρίσκεται στο Βατικανό, κατασκευάστηκε από τον μεγάλο γλύπτη και αποδίδει πιστά την καλλονή των Θεσπιών. Φρύνη και Πραξιτέλης ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ

Upload: dkexas

Post on 27-Jul-2015

644 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Η Φρύνη ήταν μια από τις πιο όμορφες κοπέλες της αρχαιότητας, τόσο που το κάλος της συγκρινόταν με της θεάς Αφροδίτης. Γεννήθηκε στις Θεσπιές το 347 π.Χ., θυγατέρα του Θεσπιέως Επικλή...

TRANSCRIPT

Page 1: Φρύνη - Η καλλονή των αρχαίων

Φρύνη: η καλλονή των αρχαίων θεσπιών Πάρις Βαρβαρούσης

Η Φρύνη ήταν μια από τις πιο όμορφες κοπέλες της αρχαιότητας, τόσο που το

κάλος της συγκρινόταν με της θεάς Αφροδίτης. Γεννήθηκε στις Θεσπιές το 347

π.Χ., θυγατέρα του Θεσπιέως Επικλή και ονομαζόταν αρχικά Μνησαρέτη.

Αναγκάστηκε, όμως, να αναζητήσει

δουλειά στην Αθήνα, για να βοηθήσει τη

φτωχή οικογένειά της. Εργάστηκε,

αρχικά, ως αυλητρίδα και, στη συνέχεια,

εκμεταλλευόμενη τη φυσική της

εμφάνιση και την εξυπνάδα της, πέρασε

στους κύκλους των πλουσίων και έγινε

διάσημη εταίρα. Λόγω του χλωμού

(χρυσοπράσινου) δέρματός της οι άλλες

εταίρες την αποκαλούσαν Φρύνη (από το

φρύνος). Απέκτησε σύντομα πάρα πολλά

πλούτη σε βαθμό μάλιστα που πρότεινε

να ανοικοδομήσει με δικά της έξοδα τα

τείχη της Θήβας που είχε καταστρέψει ο

Μέγας Αλέξανδρος, με τον όρο να

τοποθετηθεί η επιγραφή «τα τείχη

καταστράφηκαν από τον Αλέξανδρο,

επισκευάστηκαν από τη Φρύνη την

εταίρα». Αυτό δεν πραγματοποιήθηκε

ποτέ.

Το άγαλμα της Φρύνης στον Coburger Hofgarten

σε απεικόνιση Ferdinand Lepcke (1866–1909)

Οι πηγές αναφέρουν ότι ο Πραξιτέλης, όταν την συνάντησε, της ζήτησε να γίνει

φίλη και μοντέλο του. Το

περίφημο άγαλμα «Αφροδίτη

της Κνίδου», αντίγραφο του

οποίου βρίσκεται στο

Βατικανό, κατασκευάστηκε

από τον μεγάλο γλύπτη και

αποδίδει πιστά την καλλονή

των Θεσπιών.

Φρύνη και Πραξιτέλης

ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ

Page 2: Φρύνη - Η καλλονή των αρχαίων

Η Φρύνη, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, κατηγορήθηκε κάποτε για ασέβεια, επειδή

θεωρήθηκε ότι η ομορφιά της ήταν ανάλογη της θεάς Αφροδίτης. Για το λόγο

αυτό παραπέμφθηκε στον Άρειο Πάγο, για να δικαστεί. Την υπεράσπισή της

ανέλαβε ο γνωστός ρήτορας Υπερείδης, ο οποίος, διαπιστώνοντας κατά τη

διάρκεια της αγόρευσής του ότι η υπόθεση είναι χαμένη, αξιοποίησε το κάλλος

της Φρύνης, τραβώντας ξαφνικά το ένδυμά της και αποκαλύπτοντας σε όλο το

μεγαλείο του το πανέμορφο σώμα της. Οι δικαστές, εντυπωσιασμένοι από το

θέαμα και εκτιμώντας ότι η φυσική ομορφιά αποτελούσε στοιχείο εύνοιας των

θεών, την αθώωσαν χωρίς επιφυλάξεις.

Ο Υπερείδης αποκαλύπτει την ομορφιά της Φρύνης στους δικαστές του Αρείου Πάγου

Πίνακας του Ζαν-Λεόν Ζερόμ (1861)

Σε ιερό των Θεσπιών υπήρχε δίπλα στην Αφροδίτη του Πραξιτέλη και

άγαλμα της Φρύνης του ιδίου γλύπτη.

Πηγές

• Reinsberg Carola: Ehe, Hetärentum und Knabenliebe im antiken

Griechenland . C.H.Beck Verlag. 1999. ISBN 3406339115

• Jacobs: Vermischte Schriften, Bd. 4. Leipzig 1830

ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ