Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

Τ ο π ι κ ά Ν έ α

Στέγαση του Πολιτιστικού Συλλόγου

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος, ξεκίνησε εργασίες διαμόρφωσης του οικοπέδου, που του παραχώρησε για χρήση ο δήμος Μενιδίου, κάτω από τη στάση ΚΤΕΛ προς Αθήνα. Ο Σύλλογος σχεδιάζει σύντομα να μεταφέρει το προκατασκευασμένο οίκημα, (που επίσης παραχωρήθηκε από το δήμο) στο οποίο στεγάζονταν παλιά το δημοτικό σχολείο Συκούλας και να το τοποθετήσει στον διαμορφωμένο χώρο, όπου θα δημιουργήσει και τα γραφεία του.

Αθλητικές ειδήσεις

Αξιόλογη παρουσία στο πρωτάθλημα της Β΄ ερασιτεχνικής της ΕΠΣ Άρτας σημειώνει η μοναδική ομάδα του Δήμου μας, o Αθλητικός Όμιλος Φλωριάδας. Πριν το τέλος του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και ελπίζει να τερματίσει στις πρώτες πέντε θέσεις οι οποίες οδηγούν σε μπαράζ ανόδου στην Α΄ ερασιτεχνική. Η μετακίνηση του Νίκου Ρεβίθη σε θέση παίκτη - προπονητή φαίνεται ότι ωφέλησε τον ΑΟΦ ο οποίος την περσινή χρονιά δε τα κατάφερε. Πρέπει όλοι να σταθούμε στην ομάδα του δήμου μας, ώστε ο στόχος της ανόδου να επιτευχθεί.

(Περισσότερα νέα στην 8η σελίδα)

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 2

Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α 6972700888 www.menidi .gr/psm psmenidiou@yahoo.gr

Ευχαριστούμε:τον Γιώργο Καρδαρά της αερολέσχης Αγρινίου για την άδεια που μας έδωσε, να χρησιμοποιήσουμε τις φωτογραφίες του.

Γράμμα του προέδρου

Τρίτο τεύχος και έπεται συνέχεια.

Με σταθερά βήματα πολλές φορές και λάθη υλοποιούμε σιγά σιγά αυτό που υποσχεθήκαμε. Ένα έντυπο δικό μας. Ένα ανεξάρτητο έντυπο μη δημοσιογράφων. Ένα έντυπο στο οποίο ο καθένας από εμάς εκφράζεται, επικοινωνεί και πολλές φορές ενημερώνει. Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα η συμβολή όλων, μελών και μη, οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά σ΄ αυτή τη προσπάθεια. Η βοήθειά τους είναι πολύτιμη και ιδιαιτέρως σημαντική.

Χρήστος Καλύβας

Ένα χρόνο η νέα Δημοτική Αρχή

Το περιοδικό του πρόσφατα επαναδραστηριοποιημένου συλλόγου αποτελεί πράγματι θετικό σημείο για την τοπική κοινωνία του Μενιδίου.

Φιλοξενούμαστε για πρώτη φορά στο τρίτο τεύχος παρόλο που γράφτηκαν στα άλλα δυο τεύχη θέματα που αφορούσαν άμεσα την δημοτική αρχή και ίσως έχρηζαν διευκρινήσεων από μέρους μας.

Η χρονιά για μας αφιερώθηκε όπως πολλές φορές αναφέραμε στην οργάνωση του μικρού μας Δήμου και συγκεκριμένα:● Δημιουργήθηκε υπηρεσία καθαριότητας με

απορριμματοφόρο ● Αναδιοργανώθηκε η υπηρεσία ύδρευσης σε σταθερή

βάση ● Αγοράστηκε Ι.Χ. Αυτοκίνητο για την δραστηριοποίηση

σε όλο το δήμο του προγράμματος βοήθεια στο σπίτι● Δρομολογήθηκε η αγορά αυτοκινήτου συλλογής

βοθρολυμάτων.● Προχώρησε η αγορά σκαπτικού μηχανήματος.● Έγιναν προσλήψεις εργατικού προσωπικού (οδηγοί –

εργάτες)● Δρομολογήθηκε πρόσληψη διοικητικού προσωπικού.Έγιναν μικροπαρεμβάσεις στην παραλία.Μετακινήθηκε η Κυριακάτικη αγορά σε χώρο που να μην δημιουργεί προβλήματα στους κατοίκους και νομιμοποιήθηκε.Μετά την μετακίνηση της αγοράς έγινε προσπάθεια για πεζοδρόμηση τις βραδινές ώρες του παραλιακού δρόμου.Ξεκίνησε η μελέτη του Βιολογικού καθαρισμού.Ξεκίνησε το Σ.Χ.Ο.Α.Π.Προτάθηκε και περιλήφθηκε στο σχεδιασμό της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης η Κατασκευή νέου κτιρίου Δημοτικού σχολείου στο Μενίδι στον ίδιο χώρο. Δημιουργήθηκε επιτροπή στο Δήμο για την εξέταση του κυκλοφοριακού και κυρίως για την καλοκαιρινή περίοδο.

Καποδίστριας 2. Έχουμε τοποθετηθεί ότι θα επιθυμούσαμε ένωση του Δήμου μας με δήμο της Άρτας ώστε διοικητικά πλέον να ανήκουμε στην Άρτα.

Προβλήματα που αντιμετωπίζουμε:Γραφειοκρατικά: μόνο για την συντήρηση των φώτων εμπλέκονται τρεις διαφορετικοί φορείς (Δήμος- Δ.Ε.Σ.Ε.-Λιμενικό Ταμείο).Συγκοινωνιακά: Δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά σύνδεσή μας με την Άρτα.

Ο δήμαρχος Μενιδίου – Μάρκος Βασίλας

Κείμενα με απόψεις δημοτικών συμβούλων

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου αποφάσισε ομόφωνα, σε μια σελίδα του εντύπου μας, να αρθρογραφούν τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Μενιδίου. Εννοείται ότι τα κείμενα θα είναι διατυπωμένα κόσμια, και ότι δεν εκφράζουν ή αντιπροσωπεύουν θέσεις του Συλλόγου.

Κ α φ ε τ έ ρ ι α – Π ι τ σ α ρ ί α Π Ο Σ Ε Ι Δ Ω Ν 2 6 8 1 0 8 8 3 1 7

Βασίλης Κρίκας... και ενοικιαζόμενα δωμάτια ...

Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

Ε π ι θ ε τ ι κ ό τ η τ α

Η επιθετικότητα και η αντιδραστική συμπεριφορά των παιδιών αποτελούν το 1/3 των προβλημάτων συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουν σήμερα οι γονείς, οι ψυχολόγοι και οι παιδαγωγοί.

Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε ότι τα παιδιά που χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα είναι συνήθως ανυπάκουα, αρνητικά, δείχνουν απείθεια και παρουσιάζουν αντιδραστική και προκλητική συμπεριφορά προς τα μέλη της οικογένειάς τους, το διδακτικό προσωπικό του σχολείου και γενικά προς τα άτομα που κατέχουν εξουσία.Που οφείλεται η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών; Στις υπερβολικές στερήσεις και απαγορεύσεις που τους επιβάλλουν είτε οι γονείς και τα συγγενικά πρόσωπα, είτε οι δάσκαλοι ή οι συνομήλικοι. Τα συνεχή «μη» και «όχι» μπορεί να φέρουν ψυχική αναστάτωση και απογοήτευση στα παιδιά, ιδίως όταν νιώσουν ότι δεν μπορούν να εκπληρώσουν ένα όνειρό τους, μία επιθυμία τους. Για παράδειγμα, ένα αγόρι που εμποδίζεται συνεχώς από τους γονείς του να κάνει ποδήλατο ή να παίξει ποδόσφαιρο στη γειτονιά, επειδή πρέπει να είναι σκυμμένο πάνω στα βιβλία του, ίσως μια μέρα να αντιδράσει βίαια. Μπορεί να χτυπήσει ακόμα και τους γονείς του ή να φερθεί με υπερβολική απείθεια και αγένεια προς το δάσκαλο, γιατί τους θεωρεί πηγή της «δυστυχίας» του. Με τον ίδιο εκρηκτικό τρόπο αντιδρούν αρκετά παιδιά κι όταν οι γονείς, για διάφορους λόγους τα παραμελούν, τα απορρίπτουν ή τα υποβάλλουν σε σκληρούς ανταγωνισμούς («Τίποτα δεν τελειώνεις σωστά», «Δε θα γίνεις ποτέ σαν τον αδερφό σου», «Ο Νίκος είναι πιο καλός μαθητής από εσένα»). Η στέρηση της αγάπης των γονιών, γεννά σε ορισμένα παιδιά εσωτερική ανασφάλεια και δυστυχία. Έτσι, προσπαθούν να ξανακερδίσουν την αγάπη και την προσοχή των αγαπημένων τους προσώπων, προβαίνοντας σε βίαιες ενέργειες, που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον τους. Με τα χτυπήματα, τις γροθιές ή τις βρισιές είναι σαν να φωνάζουν: «προσέξτε μας, υπάρχουμε ακόμα και σας έχουμε ανάγκη». Οι γονείς αντιδρούν αμέσως στα βίαια ξεσπάσματα των παιδιών τους και τείνουν την προσοχή τους σ’ αυτά, από ανησυχία για την εξέλιξη του φαινομένου. Ίσως, όμως, τότε είναι αργά, καθώς τα παιδιά αντιλαμβάνονται το γεγονός και υιοθετούν την τακτική της ‘έκρηξης’. Επιπλέον, όταν οι γονείς είναι οι ίδιοι βίαιοι στη ζωή τους, αυστηροί, επικριτικοί και χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία, για να λύσουν τα προβλήματα, συνήθως το μόνο που καταφέρνουν είναι να μάθουν στα παιδιά τους πώς να φέρονται βίαια.Τέλος, στις μέρες μας, υπάρχει ένας επιπλέον παράγοντας που βοηθά ακόμα και τη κρυμμένη επιθετικότητα των παιδιών να ελευθερωθεί και να εκφραστεί. Είναι η τηλεόραση και η προβολή επιθετικών ηρώων και προτύπων μέσα από αυτή. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα παιδιά αντιγράφουν και μιμούνται τους επιβλητικούς ήρωες της τηλεόρασης. Συχνά μετατρέπονται σε «ζιζάνια» που μιμούνται, συνεχώς, τις γροθιές και τις κλοτσιές των τηλεοπτικών ηρώων. Το γεγονός ότι μπορεί να υπάρχουν και βιολογικά αίτια, είναι ακόμα υπό αμφισβήτηση και έρευνα. Μπορούμε μόνο να μιλήσουμε για κάποια γενετική προδιάθεση σε περιπτώσεις στις οποίες η μητέρα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης έκανε τακτική κατανάλωση αλκοόλ και τσιγάρων.Αντιμετώπιση

«Στην αντιμετώπιση των επιθετικών παιδιών χρειάζεται προσοχή γιατί τόσο η τιμωρία όσο και η ανοχή μπορεί να έχουν

αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκούμε». Επιγραμματικά λοιπόν θα λέγαμε πως οι γονείς θα πρέπει: Να αποφεύγουν τη σωματική τιμωρία Να απομακρύνουν τα παιδιά από την εστία της έντασης για να ηρεμήσουν. Όταν ηρεμήσουν, να συζητούν μαζί τους με κατανόηση τους λόγους και τις συνέπειες της έκρηξής τους. (π.χ. τη βλάβη που θα υποστούν οι γύρω τους όταν δεχτούν τα χτυπήματά τους και τη καταστροφική τους διάθεση ή να χάσουν την αγάπη των φίλων τους) Να αγνοούν την επιθετική συμπεριφορά τους, όταν αυτή είναι ήπια, γιατί αν αρχίσουν να συμβουλεύουν, ιδίως τα μικρά παιδιά, με «πρέπει» και «μη», μπορεί έτσι να ενισχυθεί η επιθετικότητά τους. Αν χρησιμοποιήσουν τιμωρία, τότε αυτή πρέπει να είναι άμεση, ανάλογη με την ηλικία τους, να μην περιέχει λεκτική ταπείνωση. Πρέπει επίσης να αποφεύγονται οι απειλές και οι αναβολές της τιμωρίας που παρατείνουν το φόβο και την αγωνία τους. Να δημιουργούν ένα κλίμα στοργής και διαλλακτικότητας, ώστε να μην προκαλούνται στα παιδιά συναισθήματα κατωτερότητας και ανασφάλεια. Να μην έχουν διαρκώς υπερβολικές προσδοκίες για τις επιδόσεις των παιδιών τους σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα. Κάθε παιδί είναι μοναδικό. Τέλος ορισμένοι γονείς θα πρέπει να χαλιναγωγούν πρώτα το δικό τους επιθετικό εαυτό για να μη τους μιμηθούν τα παιδιά τους.

Αφού, όπως λένε, τα παιδιά είναι «καθρέπτες» της προσωπικότητας των γονέων, θα ήταν άσχημο οι γονείς αυτοί να αναγνωρίσουν μια μέρα, το δικό τους κακό και βίαιο εαυτό μέσα σ’ αυτούς τους «καθρέπτες». Γιατί:

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη κριτική:Μαθαίνει να κατακρίνει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:Μαθαίνει να καυγαδίζει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη ντροπή:Μαθαίνει να είναι ένοχο.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη κατανόηση:Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:Μαθαίνει να εκτιμά.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη:Μαθαίνει να είναι δίκαιο.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ανασφάλεια:Μαθαίνει να πιστεύει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στη παραδοχή και τη φιλία:Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στο κόσμο.

Και αν τιμωρούμε τα παιδιά, τα μαθαίνουμε να τιμωρούν!!Ε λ π ί δ α Μ α σ κ λ α β ά ν ο υ

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 3

Café Ostria 2 6 8 1 0 8 8 1 2 4

“ Γ Λ Υ Φ Α Δ Α ”“ Γ Λ Υ Φ Α Δ Α ”Ψ α ρ ο τ α β έ ρ ν αΨ α ρ ο τ α β έ ρ ν α

Λίτσα Β. Θεοδώρου 2 6 8 1 0 8 88 8 2 2 82 2 8

Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

Ένταξη του δήμου Μενιδίου στο νομό Άρτας

Μια δημοφιλής ιδέα στην περιοχή μας, είναι η διοικητική ένταξη του Μενιδίου στο νομό Άρτας. Σε όσες συζητήσεις έκανα, σχετικά με το θέμα, διαπίστωσα ότι όλοι οι συνομιλητές μου1, θεωρούσαν πως είναι λογική, αναγκαία και ωφέλιμη για την περιοχή μας, αλλά και για το κράτος, μια τέτοια εξέλιξη.

Μέσα στα πλαίσια των διοικητικών μεταβολών, που δρομολογήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και των προθέσεων που εκφράζονται από την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, αλλά και των τάσεων που επικρατούν στην υπόλοιπη Ευρώπη, θεωρώ ότι δείχνουν ώριμες οι συνθήκες για τη διεκδίκηση του στόχου.

Τα πλεονεκτήματα από την εξέλιξη αυτή, τα οποία θα περιγράψω αναλυτικότερα στη συνέχεια, είναι σημαντικότατα για την περιοχή μας και μεγάλα για τη χώρα.

Ανάγκη για σύγχρονη διοικητική διαίρεση της χώρας Η αποτελεσματική διοικητική οργάνωση μιας χώρας,

είναι αποφασιστικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και της οικονομίας και πρέπει, κατά διαστήματα, να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών.

Αφού, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η πολιτεία δεν κατάφερε, με την παροχή κινήτρων, να πετύχει την εθελοντική συνένωση δήμων και κοινοτήτων, με στόχο τη δημιουργία λιγότερων, ισχυρότερων και πιο λειτουργικών μονάδων, ψήφισε το νόμο “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ” (1997) με τον οποίο μειώθηκαν στο 1/6 περίπου, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Όπως στις περισσότερες προσπάθειες για αλλαγή, έτσι και κατά την εφαρμογή του νόμου “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ” εκδηλώθηκαν έντονες αντιδράσεις, με συναισθηματικές κυρίως αιτίες, που είχαν σαν βάση τοπικιστικές αντιλήψεις ή συμφέροντα μειοψηφιών που θίγονταν.

Παρότι το εγχείρημα ήταν θετικό και αποδείχτηκε βήμα μπροστά, ο σχεδιασμός ήταν διστακτικός (για λόγους αποφυγής πιο ισχυρών αντιδράσεων και πιθανό κίνδυνο αποτυχίας), αφού περιορίστηκε σε αλλαγές αποκλειστικά εντός των νομών, όπως αυτοί υπήρχαν, και δεν επιχειρήθηκαν διαρθρωτικές αλλαγές που θα εξασφάλιζαν την καλύτερη δυνατή διοικητική οργάνωση της χώρας, προσαρμοσμένη στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Διοικητική ένταξη του Μενιδίου στην Άρτα Ήδη, κατά κάποια έννοια, εξαιτίας μιας σειράς

πρακτικών αναγκών, το Μενίδι ανήκει στην Άρτα.Σε ότι αφορά θέματα τηλεφωνικά, ενεργειακά, υγείας

(Νοσοκομείο και ιδιώτες γιατροί), την εξυπηρέτηση από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, Δικαστικά και Ασφαλιστικά (για αρκετά Ταμεία, και σύντομα και σε ότι αφορά το ΙΚΑ) ανήκουμε στην Άρτα. Τα παιδιά της περιοχής μας πηγαίνουν στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Κομποτίου και της Άρτας.

Διοικητικά2 ανήκουμε στο νομό Αιτωλοακαρνανίας με πρωτεύουσα το Μεσολόγγι, που απέχει 105 km από το Μενίδι (πρωτεύουσα του δήμου) και περισσότερο ακόμα

1 Αν επιχειρηθεί δημοψήφισμα θα διαπιστωθεί ότι πάνω από 90% του πληθυσμού επιθυμεί αυτή την αλλαγή.

2 ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Από το 1925 μέχρι το 1927 το Μενίδι (και ολόκληρη η επαρχία Βάλτου) ανήκε στο νομό Άρτας.

από το Τοπικό Διαμέρισμα Φλωριάδας. Αν λάβουμε υπόψη τη μορφολογία του εδάφους και άλλες συνθήκες, η απόσταση αποδεικνύεται ακόμα μεγαλύτερη. Η Άρτα απέχει μόλις 17 km. Για να φτάσει ένα αυτοκίνητο από το Μεσολόγγι στο Μενίδι χρειάζεται σχεδόν μιάμιση ώρα, ενώ από την Άρτα φτάνει σε μόλις 12 λεπτά.

Η επίτευξη του στόχου της ένταξης του δήμου Μενιδίου στο νομό Άρτας, είτε στη μορφή που υπάρχει σήμερα, είτε με τη συνένωσή του με το γειτονικό δήμο Κομποτίου, θα εξασφαλίσει μεγάλα πλεονεκτήματα για την περιοχή μας και τη χώρα.

Οφέλη για την περιοχή: Κυρίως λόγω της μικρής απόστασης και του γεγονότος ότι οι κάτοικοι της περιοχή μας επισκέπτονται συχνά την Άρτα για αγορές και άλλους λόγους, καθιστά την εξυπηρέτησή τους από τις δημόσιες υπηρεσίες της Άρτας, σαφώς πιο βολική και πρακτική. Είναι ταλαιπωρία, σπατάλη χρόνου και σπατάλη φυσικών πόρων, η μετάβαση τους στην Αμφιλοχία, το Αγρίνιο ή το Μεσολόγγι, για την εξυπηρέτηση τους από υπηρεσίες, όπως η Εφορία, η Πολεοδομία, η Διεύθυνση Υγιεινής, η Στρατολογία κλπ. Η Άρτα είναι δίπλα μας.

Η ένταξή μας στο νομό Άρτας, θα άρει τα εμπόδια που υπάρχουν για την καθιέρωση αστικής συγκοινωνίας, που θα διευκολύνει αποφασιστικά την οικονομική μας ανάπτυξη. Το αστικό έρχεται μέχρι το Κομπότι και οι θετικές επιπτώσεις, από την αστική συγκοινωνιακή σύνδεση με την Άρτα, είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που αντιλαμβανόμαστε με την πρώτη ματιά. Επιπλέον, για να χρησιμοποιήσουμε τις υπηρεσίες του ΚΤΕΛ Άρτας (που λόγω της γεωγραφικής μας θέσης είναι το πιο βολικό), δε θα χρειάζεται να μεταβούμε στο Κομπότι ή την Άρτα. Πολλοί κάτοικοι της περιοχής μας έχουν αγανακτήσει από αυτή την ταλαιπωρία.

Γιατί να στερούμαστε μια σειρά από εύκολες, γρήγορες και οικονομικές υπηρεσίες με το επιχείρημα του διαφορετικού νομού;

Οφέλη για το κράτος: Η σύγχρονη οργάνωση του κράτους, απαιτεί γρήγορη, αποτελεσματική και οικονομική κρατική μηχανή. Συχνά για την διεκπεραίωση υποθέσεων της δημόσιας διοίκησης, χρειάζεται η μετακίνηση υπαλλήλων των δημόσιων υπηρεσιών (ΤΥΔΚ, Πολεοδομία, Διεύθυνση Υγιεινής, κλπ). Είναι προφανές ότι στοιχίζει στην πολιτεία (συνεπώς και στους φορολογούμενους) πολύ περισσότερο η μετακίνηση υπαλλήλων από το Μεσολόγγι, σπαταλιούνται εισαγόμενα καύσιμα και γίνεται κακή διαχείριση του χρόνου των υπαλλήλων (μιάμιση ώρα χρειάζεται για να φτάσει από το Μεσολόγγι κάποιος υπάλληλος, δώδεκα λεπτά από την Άρτα) με αποτέλεσμα τη μειωμένη αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης.

Ακόμα, είναι ευκολονόητο, ότι περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, μπορούν να χειριστούν πολύ καλύτερα και αποτελεσματικότερα από τη Νομαρχία Άρτας.

Όφελος για το περιβάλλον: Η μείωση κατανάλωσης καυσίμων και γενικά η αποτελεσματικότερη διαχείριση των ανθρώπινων και φυσικών πόρων, έχει αναμφισβήτητα θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 4

Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

Γιατί, επίσης, πρέπει να υφίστανται οι κάτοικοι, το πολύ μεγαλύτερο κόστος μεταφοράς των απορριμμάτων σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) της Αιτωλοακαρνανίας (στην Πάλαιρο, με σταθμό μεταφόρτωσης στην Αμφιλοχία), όταν ο ΧΥΤΑ Άρτας βρίσκεται σε πολύ μικρότερη απόσταση; Εξαιτίας του κακού σχεδιασμού3, πρέπει να πληρώνουμε ένα αγαθό, όπως είναι η καθαριότητα, πολύ ακριβότερα. Επιπλέον στοιχίζει και στο κράτος περισσότερο (περισσότερα εισαγόμενα καύσιμα, κακή διαχείριση εργατοωρών, κεφαλαιακού εξοπλισμού κλπ) και επιπλέον επιβαρύνουμε το περιβάλλον, ενώ υπάρχει πολύ καλύτερη λύση. Η ένταξή μας στον ΧΥΤΑ Άρτας.

Είναι επίσης φυσικό, ότι η κατασκευή της Ιόνιας οδού θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία του δήμου μας. Είναι αναγκαίο να δραστηριοποιηθούμε, για να δώσουμε νέα δυναμική στην περιοχή μας, για να δημιουργήσουμε καλύτερες προϋποθέσεις για τους κατοίκους, για να εξασφαλίσουμε προοπτική για το μέλλον μας.

Με λίγα λόγια η ένταξή μας στο νομό Άρτας, δημιουργεί ευνοϊκότερο περιβάλλον και καλύτερες συνθήκες για οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

Ο αντίλογος Δεν γνωρίζω κανέναν στην περιοχή μας, που να έχει

αντίρρηση για την ένταξη του Μενιδίου στο νομό Άρτας. Μερικοί έχουν εκφράσει επιφυλάξεις, για το πόσο αυτό είναι εφικτό και οι οποίες συνοψίζονται στο ότι “υπάρχουν πολιτικά συμφέροντα που θα αποτρέψουν την πραγματοποίησή του”. Αυτό που θα απαντήσω είναι ότι η πολιτεία θα πρέπει να σχεδιάζει και να οργανώνει την πολιτική της, με βάση το γενικό συμφέρον και ότι, η επιδίωξη της αλλαγής και της προόδου, χρειάζεται διεκδίκηση.

Κάποιοι άλλοι μπορεί να φέρουν αντιρρήσεις για ιστορικούς λόγους. Η γνώμη μου είναι, ότι πρέπει να δείχνουμε σεβασμό στην Ιστορία, αλλά είναι λάθος η τυπολατρική προσκόλληση στο παρελθόν. Είναι προφανές ότι, δείχνουμε μεγαλύτερο σεβασμό και αποδεικνύουμε ότι είμαστε αντάξιοι των ένδοξων προγόνων μας, όταν δημιουργούμε την οργάνωση, το σχεδιασμό και τις προϋποθέσεις για ένα κράτος σύγχρονο και ισχυρό, λειτουργικό και αποτελεσματικό, με τη διεκδίκηση καλύτερης θέσης στην παγκόσμια κοινωνία.

Δεν αποκλείω να υπάρχει κάποιο αντίπαλο επιχείρημα που μου διαφεύγει. Γνωρίζω όμως ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα, που μπορούν να αναπτυχθούν και να ενισχύσουν την άποψη, ότι είναι αναγκαία η ένταξη του Μενιδίου στην περιοχή Άρτας. Ο περιορισμός του χώρου στο οκτασέλιδο αυτό περιοδικό, δε δίνει τη δυνατότητα για λεπτομερέστερη επιχειρηματολογία.

3 Ο σχεδιασμός γίνεται ανά Περιφέρεια, με αποτέλεσμα να είναι αναρμόδια η Περιφέρεια Ηπείρου για την ένταξή μας στον ΧΥΤΑ Άρτας. Δεν εννοώ κακό σχεδιασμό της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας στα πλαίσια της αρμοδιότητάς της, αλλά, αν δούμε την οργάνωση σε εθνική κλίμακα, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν πολύ καλύτερες λύσεις. Η ένταξη του δήμου Μενιδίου στον ΧΥΤΑ Άρτας, δηλαδή.

Δημιουργία ισχυρών δήμων Παρ' όλες τις αντιδράσεις που υπήρξαν στη σχεδίαση

και εφαρμογή του νόμου “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ”, η πλειοψηφία των πολιτικών υποστηρίζει σήμερα τη δημιουργία μεγάλων και ισχυρών Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο δήμος Μενιδίου έχει πληθυσμό περίπου 2.500 κατοίκων και αποτελείται από δύο Τοπικά Διαμερίσματα, του Μενιδίου και της Φλωριάδας. Αν παρατηρήσουμε σε ένα χάρτη την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή (μορφολογία εδάφους, οδικό δίκτυο, αποστάσεις κλπ) θα δούμε ότι δημιουργείται μια ενότητα λειτουργική, που περιλαμβάνει τους δήμους Μενιδίου και Κομποτίου. Ας προσπαθήσουμε τώρα να σημειώσουμε στο χάρτη επιπλέον στοιχεία, όπως για παράδειγμα: οικονομικές συναλλαγές, τις καθημερινές μετακινήσεις των κατοίκων, τα σχολεία που παρακολουθούν οι μαθητές της περιοχής, τις αθλητικές δραστηριότητες, τις κοινωνικές σχέσεις, το χωροταξικό σχεδιασμό των υπηρεσιών τηλεφωνίας (ΟΤΕ κλπ) και ενέργειας (ΔΕΗ, κλπ) και υπηρεσιών υγείας. Θα διαπιστώσουμε ότι η ενότητα αυτή παίρνει σχήμα αυτονόητο. Δε θα αναφέρω αναλυτικά εδώ τα πλεονεκτήματα υπέρ της δημιουργίας μεγάλων δήμων, με τη δυνατότητα να σχεδιάζουν έργα σε μεγαλύτερη γεωγραφική κλίμακα, ευχέρεια παροχής βελτιωμένων και περισσότερο ειδικευμένων υπηρεσιών και πιο ισχυρή παρουσία και φωνή. Θα τονίσω όμως ότι, αν θεωρούμε ότι το κράτος πρέπει να προχωρήσει σε ανάλογες διοικητικές μεταβολές, είναι ολοφάνερο ότι το Μενίδι θα πρέπει να ενταχθεί σε ενιαία διοικητική ενότητα με το Κομπότι.

Συμπέρασμα Η ένταξη του Μενιδίου στην περιοχή Άρτας είναι έργο

μεγάλης σπουδαιότητας, με σημαντικότατα, άμεσα και έμμεσα, οφέλη για την περιοχή μας, αλλά και για τη χώρα συνολικά. Η επιδίωξη του στόχου και η δυναμική διεκδίκησή του, είναι χρέος του δημοτικού συμβουλίου, αλλά και όλων μας, όσων επιδιώκουμε την πρόοδο και την ανάπτυξη της περιοχής. Θεωρώ ότι είναι ώριμες πλέον και κατάλληλες οι συνθήκες για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Είναι τόσο ισχυρά και αυτονόητα τα επιχειρήματα, που αν προσπαθήσουμε λίγο, θα αποδειχθούν αδύναμες οι αντιστάσεις, των ελάχιστων συμφερόντων, που θα εναντιωθούν στην επίτευξη του στόχου. Είναι το συμφέρον του τόπου μας, είναι το συμφέρον της χώρας και πρέπει να το επιδιώξουμε με αποφασιστικότητα αν θέλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος. Θα το διεκδικήσουμε και θα το πετύχουμε. Το Μενίδι ανήκει γεωγραφικά, οικονομικά, κοινωνικά και σύντομα ελπίζουμε ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ στην Άρτα. Το έργο αυτό πρέπει να γίνει κεντρικός στόχος των αιρετών στην περιοχή μας και πρέπει όλοι μας να ενισχύσουμε δυναμικά την προσπάθεια αυτή.

Γιώργος Μπόβης

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 5

Hotel “Δ Ε Λ Φ Ι Ν Ι ”Γρηγόρης Παντιώρας

2 6 8 1 0 8 8 3 8 6 2 6 8 1 0 8 8 1 1 2 -Κατηγο ρία Α-

Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

Διαχρονικό και σοβαρό το έλλειμμα περιφερειακών πολιτικών πολιτισμού

Ο υπερσυγκεντρωτισμός, ο Αθηνοκεντρισμός και ο υδροκεφαλισμός του κεντρικού κράτους σε μια ατελείωτη σειρά τομέων και επιπέδων εξουσίας αποτελεί μια σχεδόν παγιωμένη κατάσταση και συνιστά αδιαμφισβήτητα τη βασικότερη αιτία ποικίλων παθογενειών που συνολικά συνθέτουν τη στασιμότητα και την υπανάπτυξη. Η γάγγραινα της γραφειοκρατίας σε συνδυασμό με την πολυνομία και οι ρυθμοί «χελώνας» της εξώφθαλμα αντιπαραγωγικής δημόσιας διοίκησης δεν προέκυψαν από μόνα τους ως φαινόμενα που κυριαρχούν στη δημόσια ζωή για σειρά δεκαετιών. Είναι προβλήματα απότοκα της επιλογής για τη δόμηση κατ΄ αρχή ενός κράτους-Λεβιάθαν με κορυφαίο γνώρισμα τη συσσώρευση όλων των δραστηριοτήτων και των αντίστοιχων εξουσιαστικών μηχανισμών στην πρωτεύουσα από όπου εκπορεύονται και όπου απολήγουν τα πάντα. Η περίφημη αποκέντρωση είναι μόνο στα λόγια και στα χαρτιά άρα ο εμπαιγμός είναι απροκάλυπτος και η υποκρισία αυταπόδεικτη.

Εξειδικεύοντας περισσότερο και συγκεκριμενοποιώντας τη σκέψη μας η ανυπαρξία στη χώρα μας σχεδιασμένης και μακρόπνοης στρατηγικής για τον πολιτισμό και η απουσία περιφερειακών πολιτικών οδήγησε σε πολιτιστικό κενό και έλλειμμα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί κανείς να διαπιστώσει κάποιες καλές πλην μεμονωμένες και αποσπασματικές προσπάθειες χαρακτηριζόμενες ως εξαιρέσεις και οάσεις στο απόλυτο πολιτισμικό τέλμα. Οι συγκρίσεις με την υπόλοιπη τουλάχιστον Ευρώπη είναι απογοητευτικές αφού εκεί το αντίστοιχο τοπίο εμφανίζει άλλα, τελείως διαφορετικά, χαρακτηριστικά, προτεραιότητες και στάνταρτς ποιότητας και κινητικότητας των ζητημάτων του πολιτισμού.

Στη μεταβιομηχανική εποχή γενικώς και ιδιαίτερα σήμερα, την περίοδο της υψηλής τεχνολογίας κυριαρχεί η τάση μεταστροφής της πολιτικής προς την αναγνώριση του πολιτισμού όχι μόνο ως κοινωνικού αγαθού αλλά και ως μέσου διασφάλισης και βελτίωσης των συνθηκών ζωής και εν τέλει προώθησης της συνοχής και της οικονομικο-κοινωνικής ανάπτυξης. Έτσι στα πλαίσια αυτά το αίτημα για «δημοκρατικοποίηση του πολιτισμού», σταδιακά μεν, μερικώς όμως ικανοποιείται και αυτό αποτέλεσε το αποτέλεσμα της αναγνώρισης κοινωνικών και γεωγραφικών ανισοτήτων που οδήγησε πρακτικά στην πρόσβαση των κοινωνικά αποκλεισμένων όσο και ευάλωτων ομάδων στα πολιτιστικά αγαθά και δρώμενα (γυναίκες, παιδιά, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, ηλικιωμένοι, κάτοικοι απομακρυσμένων από τη μητρόπολη περιοχών κ.ά.).

Μάλιστα η ευρωπαϊκή πολιτισμική πολιτική φαίνεται να προσανατολίζεται σε δύο κύριες κατευθύνσεις από τις οποίες η πρώτη δίνει έμφαση στους όρους της «οικονομικής παγκοσμιοποίησης» ενώ η δεύτερη αποδίδει κυρίαρχο ρόλο στην «παγκοσμιοποίηση του πολιτισμού» και των αγαθών του αφενός και αφετέρου στη διάχυση της εθνικής και τοπικής πολιτιστικής ανάπτυξης ως έκφρασης της συλλογικής ταυτότητας κάθε τόπου. Όμως αξιοσημείωτη είναι η επιδίωξη συνάντησης αυτών των δύο διαστάσεων σε μια κοινή κορυφή που θα ενσωματώνει όλο το πλέγμα των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών αλλά κυρίως θα αναδείξει την πολυφυή δυναμική του πολιτισμού και πρέπει να πούμε ότι συνακόλουθο είναι και το εγχείρημα μετάβασης από το «οικονομικο-κεντρικό» μοντέλο ανάπτυξης στο «πολιτισμο-κεντρικό» διαδικασία που πρακτικά εκφράζεται σε επικέντρωση των πολιτιστικών δράσεων σε κοινωνικές περισσότερο παρά σε αυστηρά οικονομικές στοχεύσεις.

Παρά τον κίνδυνο υπεραπλουστευτικών γενικεύσεων μπορεί να καταλήξει κανείς σε μια παραδοχή ότι η πολιτική επενδύει στον

«πολιτισμό» και για προσέλκυση κεφαλαίου, εγχώριου και εξωτερικού, με την αξιοποίηση του οποίου είναι δυνατή η αναζωογόνηση και τόνωση της ζωής στην πόλη και αλλού αφού οι πολιτιστικές δράσεις θεωρούνται κρίσιμες για την ανάπτυξη των αστικών, των ημιαστικών αλλά κυρίως των περιθωριοποιημένων οικονομικο- κοινωνικά περιοχών.

Στην Ελλάδα το τοπίο είναι σημαντικά διαφοροποιημένο προς το αρνητικό γιατί η προσπάθεια εναρμόνισης προς τα ευρωπαϊκά πρότυπα και δεδομένα και τις ευρωπαϊκές πολιτικές πολιτισμού ήταν και παραμένει δειλή, αδέξια, ασυνεπής και ασυνεχής με σοβαρότερο το έλλειμμα ΟΡΑΜΑΤΟΣ αλλά και φιλοσοφίας και κατεύθυνσης της αντίστοιχης πολιτικής που κάθε φορά χαράσσεται. Και υπουργείο Πολιτισμού έχουμε και Οργανισμό Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού έχουμε και ένα πλήθος φορέων σχετικών με τον πολιτισμό έχουμε, ε και ; Επί της ουσίας ; Ούτε σχεδιάζονται, ούτε αποφασίζονται και βεβαίως δεν εφαρμόζονται μακράς πνοής περιφερειακές πολιτιστικές πολιτικές που θα έχουν συνάφεια με τις τοπικές ιδιομορφίες, προτεραιότητες και αναπτυξιακές ανάγκες. Αντίθετα περισσεύουν η προχειρότητα, η αποσπασματικότητα, ο αυτοσχεδιασμός, η αυθαιρεσία και ο προσωπικός χαρακτήρας και γι αυτό η εικόνα εξακολουθεί να παραμένει βαθιά προβληματική που εντείνεται ακόμα πιο πολύ από τις δυσκαμψίες της διοίκησης και τις οργανωτικο - γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.

Μιλώντας για μια τόσο σημαντική κοινωνική λειτουργία όπως ο πολιτισμός το πρόβλημα της υποχρηματοδότησής του όχι μόνο δεν είναι αμελητέο αλλά ενοχοποιείται σε σημαντικό βαθμό για τη μη ευόδωση των όποιων πρωτοβουλιών και δράσεων κατά καιρούς αναλαμβάνονται είτε κεντρικά είτε τοπικά. Είναι όνειδος για τη χώρα μας οι προβλεπόμενες δαπάνες για τον Πολιτισμό να είναι οι μικρότερες και με διαφορά από όλες τις άλλες δημόσιες.

Στην περιοχή μας ιδιαίτερα, έναν τόπο με πλούσια πολιτιστική παράδοση και αναγνωρισμένη ενεργητική παρουσία στη νεότερη ελληνική ιστορία το πολιτισμικό περιβάλλον είναι κατάλληλο για την ανάδειξη του τοπικού πολιτισμού και της δημιουργικής έκφρασης των πολιτών. Η πολιτιστική ιδιοπροσωπεία κάθε τόπου όμως δε μπορεί από μόνη της να συμβάλλει αποτελεσματικά στη διαφύλαξη, ανάπτυξη και προβολή της ιδιαίτερης ταυτότητας της περιοχής αλλά και στη στήριξη και ανάδειξη της σύγχρονης καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας.

Ακόμη παράλληλα η ύπαρξη και η δραστηριοποίηση πλήθους συλλόγων και ομίλων με σημείο αναφοράς τον Πολιτισμό και με σημαντικό πραγματικά επί μέρους έργο δεν αποτιμάται γενικώς θετικά. Κάποια στιγμή πρέπει να ενώσουν δυνάμεις και προσπάθειες, να συντονισθούν και για να αποκτήσουν καταξίωση, αποδοχή και αποτελεσματικότητα. Το σύγχρονο ζητούμενο που πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης στόχευσης είναι η προσέλκυση του ενδιαφέροντος όλων των πολιτών, ιδιαίτερα μάλιστα των νέων, η ευαισθητοποίησή τους και εν τέλει η ενεργητική τους συμμετοχή σε δράσεις που προάγουν τον πολιτισμό και αναβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής τους.

Και επειδή πολιτισμός δεν μπορεί να είναι τα παντοειδή πανηγύρια και οι κακόγουστες φιέστες με το στοιχείο της εμπορευματοποίησης να κυριαρχεί είναι ανάγκη τα πολιτιστικά προγράμματα και πρωτοβουλίες να εμπλουτισθούν και με άλλες θεματικές για να καλύψουν και άλλες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου και να δίνει διεξόδους από τη ρουτίνα της βιοπάλης και της καθημερινότητας(οικολογία,εθελοντισμός,συνεργασία,αλληλεγγύη, δημοκρατικοποίηση κ.ά.).

Τη διαφορά στο πεδίο του πολιτισμού δεν την κάνει η ποσότητα φορέων και ο πληθωρισμός εκδηλώσεων με κάθε ευκαιρία και αφορμή αλλά η ποιότητα και η γκάμα των πρωτοβουλιών και των δραστηριοτήτων. Αυτά τα στοιχεία είναι και αναγκαία και ικανή συνθήκη για να προκύψουν η συμμετοχικότητα και η μαζικότητα. Αν ο πολιτισμός αποτελεί για τη χώρα μας – το - συγκριτικό της πλεονέκτημα και στο Ευρωπαϊκό και στο παγκόσμιο στερέωμα είναι καιρός πια να αντιμετωπισθεί ως τέτοιο και επί τέλους κάποτε να αξιοποιηθεί.

Δημήτρης Σπ. Μυριούνης

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 6

“Γεράσιμος” Ψαροταβέρνα

2681088230 2681088170& Ενο ικ ιαζόμε να δωμάτ ια -σ την παραλ ία Μεν ι δ ίου -

Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ

Η γυναίκα από την αρχή της ιστορίας μέχρι τις μέρες μας, σε ορισμένα σημεία του κόσμου, ήταν το "αδύναμο" φύλλο, με ανύπαρκτη παρουσία στην πολιτική ζωή. Από την αρχαία Ελλάδα, στην αρχαία Ρώμη και το Βυζάντιο, ελάχιστες γυναίκες κατάφεραν να ασκήσουν πολιτική και αυτό γινόταν μόνο επειδή είχαν επιρροή στους άντρες που είχαν πολιτικά αξιώματα. Σήμερα το τοπίο έχει αλλάξει και οι γυναίκες έχουν κατακτήσει τα πολιτικά τους δικαιώματα ,στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Όμως “τα αγαθά κόποις κτώνται”,το ίδιο και το δικαίωμα της γυναικείας ψήφου! Το γυναικείο κίνημα ξεκινά στη Βρετανία στα τέλη του 19ου αιώνα,

αφού έχει ήδη προηγηθεί η βιομηχανική επανάσταση και οι γυναίκες δουλεύουν στα εργοστάσια, κερδίζοντας χρήματα και συμβάλλοντας στην οικονομία των χωρών τους. Έχοντας αναλάβει τις ίδιες υποχρεώσεις με τους άντρες είναι έτοιμες να διεκδικήσουν ανάλογα δικαιώματα, ενώ πολλοί άντρες φιλόσοφοι και στοχαστές μιλούν για τα ίσα δικαιώματα των δύο φύλων. Μπαίνοντας λοιπόν στον 20ο

αιώνα, οι γυναίκες δεν μπορούν να περιμένουν άλλο από τους άντρες πολιτικούς να διευθετήσουν το θέμα τους, για αυτό και περνούν οι ίδιες στην δράση. Το 1903 ιδρύεται στη Βρετανία η γυναικεία οργάνωση διεκδικήσεων women’s social and political union. Οι γυναίκες οργανώνουν διαδηλώσεις και μεγάλη μερίδα των αρχών, που αποτελούνται από άντρες, αντιστέκονται σθεναρά στις γυναικείες διεκδικήσεις, με αποτέλεσμα πολλές από τις διαδηλώσεις να καταλήγουν σε πολλές συλλήψεις γυναικών. Μέρος του βρετανικού πληθυσμού ταραγμένοι από τη διάσταση των κινητοποιήσεων δίνει στις γυναίκες που πρωτοστατούν στα γυναικεία κινήματα το υποτιμητικό όνομα "σουφραζέτες", από το γαλλικό suffrage, που σημαίνει ψήφος. Ανάλογο φεμινιστικό κίνημα δραστηριοποιείται και στην Αμερική, με πρωταγωνιστές τις γυναίκες που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών, συμπεριλαμβάνοντας και τα δικαιώματα των γυναικών. Τελικά οι αγώνες δικαιώνονται, οι πρώτες χώρες που αναγνωρίζουν το δικαίωμα της γυναικείας ψήφου είναι η Φιλανδία, η Δανία και η Νορβηγία. Στη Βρετανία, όπου εκδηλώθηκε πιο δυναμικά το γυναικείο κίνημα, οι γυναίκες ψηφίζουν από το 1918, ενώ στις ΗΠΑ από το 1920, αργότερα στην Τουρκία, στην Γιουγκοσλαβία, στην Αλβανία και στη Βουλγαρία. Από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα ξεπέρασαν στην αργοπορία, μόνο η Κύπρος

(1960), το Σαν Μαρίνο και το Μονακό. Στην Ελλάδα το σύνθημα για το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες εμφανίζεται σχετικά νωρίς για τα δεδομένα, το 1887, και εκφράζεται από την Εφημερίδα των Κυριών. Η πρώτη επίσημη πρόταση για τη γυναικεία ψήφο καθυστερεί πολύ και γίνεται το 1921. Η πρόταση απορρίπτεται και προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. Ήδη ένα χρόνο πριν έχει ξεκινήσει ο οργανωμένος αγώνας για την πολιτική χειραφέτηση της Ελληνίδας με την ίδρυση του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της γυναίκας. Στις δημοτικές εκλογές του 1934 ψηφίζουν για πρώτη φορά 240 γυναίκες. Η ψήφος επιτρέπεται μόνο σε όσες έχουν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους και γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση, ενώ λόγω αμέλειας πολλές ψηφοφόροι δεν είχαν συμπεριληφθεί στους εκλογικούς καταλόγους. Ακόμη δεν γίνεται ούτε λόγος για τη συμμετοχή των γυναικών στις βουλευτικές εκλογές. Σχεδόν 10 χρόνια μετά, το 1945, οι γυναίκες αποκτούν το δικαίωμα να ψηφίζουν ισότιμα και να εκλέγονται στο Εθνικό Συμβούλιο. Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές αλλά και βουλευτικές εκλογές κατοχυρώνεται τελικά νομικά για τις γυναίκες το 1952. Η οριστική εξέλιξη έρχεται το 1975, με το πρώτο ελληνικό Σύνταγμα που ορίζει ρητά ότι «όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου». Στις μέρες μας υπάρχουν, τουλάχιστον σε πέντε χώρες, γυναίκες που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Σε δύο από τις σπουδαιότερες μουσουλμανικές χώρες της Ασίας, τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπρουνέι δεν γίνονται καν εκλογές. Στη Σαουδική Αραβία, χώρα γνωστή για το συντηρητικό. προσανατολισμό και την αυστηρή νομοθεσία της, οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Στο Μπουτάν και στο Λίβανο οι γυναίκες έχουν θεωρητικά από το νόμο το δικαίωμα ψήφου, όμως το ασκούν σπάνια. Μέχρι πρόσφατα, η Ελληνική Βουλή αποτελούνταν σε ποσοστό μόλις 8,7% από γυναίκες. Στην Ευρωβουλή τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα. Παρά τις οποιεσδήποτε δυσκολίες, μέχρι σήμερα, υπήρξαν πολλές γυναίκες που διέπρεψαν στην πολιτική, έγιναν και γίνονται παράδειγμα για τις νεότερες και ελπίζω να γίνουν και για τις επόμενες γενιές γυναικών.

Μαρία Κ. Θεοδώρου

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 7

Ανέκδοτα:

Ρωτάει η καθηγήτρια στην τάξη:- "Τι πρέπει να κάνουμε παιδιά για να μειώσουμε το πρόβλημα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου;"Απαντάει η μαθήτρια:- "Να μειώσουμε τα θερμοκήπια κυρία!"

Γνωστός πολιτικός είπε:- "Πήραμε την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού και την κάναμε ένα βήμα μπρος!!!!"

Αφιερωμένο από τον φίλο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αθανάσιο Η. Μπαλταγιάννη

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΝοστάλγησα ένα πρωϊνό να πάω στο Κομπότι

Στον τόπο που γεννήθηκα και έχω αναμνήσειςΠου ο θεός το στόλισε με μύριες ομορφάδεςνα νιώσω σαν μικρό παιδί τα όσα είχα ζήσει

Ν' ακούσω την καμπάνα μας τ' Αι-Γιώργη να χτυπάεικι από το χέρι του παπά αντίδωρο να πάρω

και στην πλατεία του χωριού να πιω το καφεδάκικάτω από τον πλάτανο με φίλους μου παρέα

Να δω “Βέρλα” και “Κανάλι”, “Αι Λιά”, “Μεγάλη Πλάκα”που έπαιζα παιδόπουλο και έκανα τσουλήθρα

με άλλα γειτονόπουλα αγόρια και κορίτσιαως τα βαθιά μεσάνυχτα μέχρι να βγει η Πούλια

Να δω τους γελαδάρηδες, τα ζα τους να μαζεύουννα τα οδηγούν στο “Βαρκό”, χορτάρι να βοσκήσουν

Να δω γλεντοκοπήματα, σε κάθε πανηγύριμε τους Σουκαίους στα βιολιά ποιος πρώτος να χορέψει

που κάθε γάμος στο χωριό, είχε δικό του χρώμακαι κάθε γάμος και χαρά να στήνεται και γλέντι

σαν τότε που ήμουνα παιδί, λίγες στιγμές να ζήσωΌμως τα χρόνια πέρασαν, περίπου τα σαράντα

αλλιώς χωριό μου σ' άφησα κι αλλιώς σε βρίσκω τώραΠάει η “Βέρλα” χάλασε και γέμισε με σπίτια

γκρέμισε η Πετροκάναλη, πρόγκιξαν τα βατράχια“Μεγάλη Πλάκα” έρημη σε “έφαγαν” τα μπαράκιαΜόνο ο Αι-Λιάς απέμεινε, μόνος και αποκομμένος

Να αγναντεύει τα βουνά και τον μεγάλο κάμποΧάθηκαν τόσες ομορφιές κι ίσως χαθούν και άλλες

και είναι τόσο οδυνηρό, που λύπη σε γεμίζειτα έφαγε ο πολιτισμός, χωρίς να δώσει λόγο.

Περιοδικό “ Μ ε ν ί δ ι ” Χειμώνας 2007 – 2008 Τεύχος 3

Δημοτική συγκοινωνία

Σημαντικό μειονέκτημα για την περιοχή μας, είναι η έλλειψη αστικής συγκοινωνίας του Μενιδίου με την

Άρτα. Το γεγονός ότι ανήκουμε σε διαφορετικό νομό δυσχεραίνει κάθε σχετική προσπάθεια. Κατά καιρούς ακούστηκαν προτάσεις για δημιουργία

δημοτικής συγκοινωνίας από το δήμο μας, οι οποίες όμως δεν έχουν ευδοκιμήσει. Οι ευκολίες που θα προκύψουν για τους κατοίκους, από μια τέτοια εξέλιξη, είναι μεγάλες και οι επιδράσεις στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μας, σημαντικές.

Μεγάλες καθυστερήσεις του ΟΤΕ

Μεγάλη καθυστέρηση και συνεχείς αναβολές από την πλευρά του ΟΤΕ σε ότι αφορά την εγκατάσταση γρήγορων τηλεπικοινωνιακών συνδέσεων στο Μενίδι. Παρ' όλο που θα έπρεπε από το τέλος του 2005 να έχει τοποθετηθεί το νέο δίκτυο, πέρασε άπρακτη και η προθεσμία του Ιουλίου και ενώ τέλος καλοκαιριού τοποθετήθηκε τελικά η οπτική ίνα, λόγω έλλειψης συσκευών, που πρέπει να τοποθετηθούν στο τηλεφωνικό κέντρο Μενιδίου, ακόμα δεν έχουμε γρήγορες συνδέσεις στην περιοχή μας.

Εκδρομή στο Καρπενήσι

Με μεγάλη επιτυχία στέφθηκε η πρώτη εκδρομή που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός μας Σύλλογος το Σάββατο 3-11-2007. Βασικός προορισμός της εκδρομής ήταν η Ιερά Μονή Προυσσού στην Ευρυτανία. Παρ' όλες τις αμφιβολίες και τις ενστάσεις που υπήρξαν για την επιτυχία του εγχειρήματος, η συμμετοχή του κόσμου ήταν εντυπωσιακή (περίπου ενενήντα άτομα) και συνάμα ενθαρρυντική για την

περαιτέρω πραγματοποίηση και άλλων εξορμήσεων. Το πρόγραμμα περιλάμβανε εκτός από τη μονή Προυσσού, επίσκεψη στην Παναγία Ταταρνιώτισσα, απέναντι από τη

γέφυρα Τατάρνας, καθώς και στάση στο Καρπενήσι. Βέβαια το πρόγραμμα ήταν αρκετά εξουθενωτικό, αλλά η χαρά και η ευχαρίστηση που αποκόμισαν όλοι σχεδόν από τη συμμετοχή τους στην εκδρομή ήταν αρκετά μεγάλη. Εκ μέρους του Δ.Σ. ευχαριστούμε θερμά όλους τους συμπολίτες μας, που συμμετείχαν σ’ αυτή την πρώτη μας προσπάθεια.

Αποκριάτικο καρναβάλι

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος σχεδιάζει αποκριάτικο καρναβάλι για το Σάββατο 8 Μαρτίου. Για την επιτυχία της γιορτής, ζητά την έμπρακτη συμπαράσταση των μελών και των φίλων του, με κατασκευές, προτάσεις και ιδέες.

Πολιτιστικός Σύλλογος Μενιδίου Σελίδα 8

Χ Ρ Η Σ Ι Μ Α Τ Η Λ Ε Φ Ω Ν ΑΔήμαρχος 2681088000Δημαρχείο 2681088219, 88133Κ.Ε.Π. 2681088791Αγροτικό Ιατρείο 2681088220Φαρμακείο 2681088740Αστυνομία 2681088222Λιμενικός Σταθμός 2681088616Ταχυδρομείο 2681088254Πρόγραμμα “ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ” 2681088017Δημοτικό Σχολείο Μενιδίου 2681088229Δημοτικό Σχολείο Συκούλας 2681088090Δασικός Σταθμός 2681088289

Α Γ Α Π Α Μ Ε Τ Ο Π Ε Ρ Ι Β Α Λ Λ Ο Ν

Δε σπαταλάμε τους φυσικούς πόρους!

Η Γη είναι το σπίτι μας!

Αγαπάμε το μέλλον μας!

Προστατεύουμε τη φύση!

Ο δ ή μ α ρ χ ο ς

κ α ι τ ο δ η μ ο τ ι κ ό σ υ μ β ο ύ λ ι ο Μ ε ν ι δ ί ο υ

σ α ς ε ύ χ ο ν τ α ι χ ρ ό ν ι α π ο λ λ ά

κ ι ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν ο τ ο ν έ ο έ τ ο ς !

h t t p : / / w w w . m e n i d i . g r / p s m Επισκεφθείτε τον ιστοτόπο του Συλλόγου και μάθετε Τοπικά Νέα. Διαβάστε τα προηγούμενα τεύχη του περιοδικού μας. Στείλτε μας σχόλια και προτάσεις. Βοηθείστε την προσπάθεια του Συλλόγου.