Αν και έχει περάσει αρκετός καιρός από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε τις προσωπικές μας απόψεις και τα γεγονότα που συνέβησαν την μέρα εκείνη. Είναι γνωστό σε όλους το γεγονός ότι τα παιδιά όλων των τάξεων των λυκείων της Ξάνθης, συγκεκριμένα, σταμάτησαν να παρελαύνουν τη στιγμή που έφτασαν μπροστά από τους επισήμους. Βέβαια δεν σημειώθηκαν επεισόδια, σε αντίθεση με διάφορες άλλες διαμαρτυρικές εκδηλώσεις, όπως πορίες και διαδηλώσεις. Οι μαθητές ειρηνικά πήγαν και στάθηκαν στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη και παρέμειναν εκεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Τα κακά σχόλια και οι αντιδράσεις από διάφορα τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και αρκετό κόσμο ήταν αναμενόμενα. Πολλά ήταν τα σχόλια που κατέκριναν την πράξη αυτή, λέγοντας ότι ήταν προσβλητική προς τα τιμώμενα πρόσωπα. Πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα τιμώμενα πρόσωπα δεν είναι οι πολιτικοί που και ‘’καλά’’ παρεξηγήθηκαν, αλλά αυτοί που πολέμησαν και πέθαναν με τιμή για να ζούμε εμείς τώρα με ελευθερία. Και είμαστε σίγουροι ότι αν αυτοί οι άνθρωποι τώρα ζούσαν θα ένοιωθαν περήφανοι με αυτούς τους νέους μαθητές για τον για τον τρόπο τον οποίο έπραξαν. Γιατί με αυτό που έκαναν έδειξαν ότι κατά κάποιον τρόπο συνεχίζουν το αρχικό τους έργο, πάνε δηλαδή αντίθετα στο κατεστημένο. Και αν πραγματικά θέλουν οι επίσημοι,

αυτοί που ‘’παρεξηγήθηκαν’’ να τιμήσουν και οι ίδιοι τους ήρωες που έδωσαν την ζωή τους, θα μπορούσαν πολύ

απλά να παρελάσουν και οι ίδιοι όπως ο υπόλοιπος λαός ή έστω να την παρακολουθήσουν. Μάλιστα πιστέυουμε ότι η πράξη αυτή των μαθητών είχε ως αποτέλεσμα τις μεγάλες πολιτικές εξελίξεις όπως την απόφαση του πρωθυπουργού να κάνει δημοψήφισμα και όλα όσα έγιναν από εκεί και πέρα. Γιατί με αυτό το γεγονός ξεχείλισε το ποτήρι.

Αυτές είναι οι προσωπικές μας απόψεις και δεν σκοπεύουμε για κανένα λόγο να επηρεάσουμε τον αναγνώστη!

Περιοδική Έκδοση 1ου Γενικού Λυκείου Ξάνθης

No:3Ιανουάριος 2012

Τιμή: 2.00 ευρώΠρώτο εσχολιοΠως με επηρέασε η κρίση;(1)Έχω έναν μπαμπά που μου φωνάζει: Κλείνε τα φώτα , κρίση έχουμε! (Άννα Α΄ Λυκείου)(2)Δεν βγαίνω πια για ψώνια, ενώ θέλω! (Ελευθερία Α΄Λυκείου)(3)Μου μείωσαν το χαρτζιλίκι.(Μαριεττα Α΄Λυκείου)(4)Δεν μπορώ να πάρω όσα πράγματα θέλω. (Μαρία Β΄Λυκείου)(5)Αισθάνομαι τύψεις όταν ζητάω λεφτά από την μαμά μου (Βασιλική Α΄Λυκείου)(6)Μειώθηκε η θέρμανση μέσα στο σπίτι. (Νάσια Α΄Λυκείου)(7)Δεν χρησιμοποιούμε πια τα καλοριφέρ, βάλαμε σόμπα. (Θανάσης Α΄Λυκείου)(8)Μου μείωσαν το χαρτζιλίκι, δεν μπορώ να βάλω βενζίνη και δεν μπορώ να βγω έξω (Θανάσης Γ΄Λυκείου)(9)Μείωσα τα έξοδα για τα ρούχα και διάφορα προσωπικά είδη και μειώθηκε και το χαρτζιλίκι. (Ηλίας Γ΄Λυκείου )(10)Δεν βγαίνω έξω συχνά για καφέ.(Ιωάννα Α΄Λυκείου)(11)Δεν φτάνουν τα λεφτά μου για να τρώω έξω. (Παντελής Β ΄Λυκείου)(12)Μείωσα τι βόλτες μου(13)Δεν έχω λεφτά για έξω.(Νεκτάριος Γ΄Λυκείου)(14)Μείωσα τα πάντα : έξω, βόλτες, φίλους=λεφτά….άρα δεν έχω!(Gabi Α΄Λυκείου)(15)Απέλυσαν τον μπαμπά μου και δεν έχω λεφτά για τίποτα.(Νίκος )(16)Δεν μου φτάνουν τα λεφτά για κάρτα. (Τερέζα Α΄Λυκείου)(17) Κάνω μπάνιο με κρύο νερό ή δεν πλένομαι τόσο συχνά όσο παλιά.(Χριστίνα Α΄Λυκείου)(18)Δεν έχω λεφτά για τσιγάρα.(Μαρία Β΄Λυκείου)(19) Δεν ψώνισα τίποτα αυτήν την σεζόν για μένα και συγκρίνω τις τιμές των προϊόντων. (Καθηγήτρια)

Λουκέτο στις πόρτες των σχολείων, κάδοι απορριμάτων μπροστά, καθηγητές αποκλεισμένοι από το σχολείο να προσπαθούν να διαπραγματευτούν και να πείσουν τους μαθητές να ανοίξουν το σχολείο, εκατοντάδες μαθητές άλλοι μέσα και άλλοι έξω από το σχολικό κτίριο μερικοί αναποφάσιστοι άλλοι όχι σχετικά με το αν πρέπει ή όχι το σχολείο να παραμείνει κλειστό. Και ο

λόγος των καταλήψεων; Οι πιο συνειδητοποιημένοι μαθητές

αποκαλύπτουν πως στόχος της συγκεκριμένης κίνησης είναι να

χάσουν μάθημα. Δικαιολογημένη η στάση τους; Λοιπόν ναι. Όλοι ξέρουμε πόσο λαχταρούν οι έφηβοι μικρές κοπάνες, λίγες ώρες ελευθερίας ξεφεύγοντας από το σχολικό πρόγραμμα και την απόδραση από το γεμάτο απαιτήσεις σχολείο. Ποιος άνθρωπος που υπήρξε μαθητής δεν ένιωσε την ανάγκη για μια μικρή κοπάνα ή ένα ¨ προσωπικό κενό¨

ΚΑΤΑΛΗΨΗ

Το “ανέκδοτο” της παρέλασης

Επίσκεψη στην εφημερίδα ‘‘ΑΓΩΝΑΣ’’

΄<< Λουκέτο >> υποταγή ή επανάσταση;

Grafiiti Stomp M.Jones Η Ιστορία μουΘ.Εξάρχου

ως τρόπος ζωής όταν η φαντασία γίνεται μουσική

μια ιστορία αναβολικλών

μια αληθινή ιστορίασυνέντευξη με έναν ιστοριοδίφη

σελ.10 σελ.10 σελ.9 σελ.2

σελ.3περιεχόμενα

Τεύ

xο

ς

Στις 15\11 επισκεφθήκαμε τις εγκαταστάσεις της εφημερίδας «Αγώνας».ενημερωθήκαμε από τον εκδότη του «Αγώνα»,Κοσμά Γεωργιάδη , τους δημοσιογράφους και τον Γιώργο Μπαχαρίδη, ο άνθρωπος που τυπώνει υην εφημερίδα, για τη διαδικασία έκδοσης της εφημερίδας, τις πηγές των ειδήσεων, το ρόλο του δημοσιογράφου και τη διαδικασία της εκτύπωσης. Με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε από την αρχή μέχρι το τέλος και τους ενημερώσαμε με τη σειρά μας για τη σχολική μας εφημερίδα .

συνέχεια στη σελίδα 4

1982.Χρονιά ορόσημο που σημάδεψε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής σχολικής κοινότητας με την κυβερνητική απόφαση για την κατάργηση της σχολικής στολής. Πηγή ερίδων και εντάσεων ανάμεσα σε καθηγητές, μαθητές και γονείς η σχολική στολή είναι ένα θέμα που απασχολεί ακόμα και σήμερα το πανελλήνιο. Με λίγα λόγια έφερε τα πάνω κάτω στα ελληνικά δεδομένα!Αρκετοί είναι αυτοί που συμφωνούν στην απαγόρευση της σχολικής ποδιάς. Σύμφωνα με

απόψεις καθηγητών που διαβάσαμε στο διαδίκτυο, βγάλαμε το συμπέρασμα ότι η ύπαρξη της δεν βοηθούσε σε καμία ουσιαστική ανάγκη. Αντιθέτωςδημιουργούσε περισσότερα προβλήματα αφού καταργούσε το δικαίωμα της ελευθερίας της προσωπικής έκφρασης από τη στιγμή που όλα τα παιδιά ήταν ντυμένα πανομοιότυπα. Επιπλέον, οι φόβοι για την έκρηξη της εισαγωγής της μόδας στα σχολεία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα καθώς οι ταξικές διακρίσεις ανάμεσα στους μαθητές μπορούν να γίνουν φανεροί και μέσα από τα παπούτσια με τα οποία θα συνοδεύουν την σχολική στολή τους. Έτσι ένας μαθητής από οικογένεια με υψηλό εισόδημα μπορεί να φορέσει τη στολή του με ακριβά αθλητικά ενώ ένας μαθητής προερχόμενος από οικογένεια με χαμηλό εισόδημα δεν έχει τη δυνατότητα να φορέσει αθλητικά παπούτσια γνωστής μάρκας. Στο κάτω-κάτω ο διαχωρισμός μεταξύ πλουσίων και φτωχών δύσκολα θα σταματήσει από μία ενδυματολογική εξίσωση.. Όταν ο πλούσιος θα έχει λεφτά για φροντιστήρια και ο φτωχός όχι, τι να του

κάνει που θα φοράνε τα ίδια ρούχα στο σχολείο;Ωστόσο, ένα σύνολο ανθρώπων υποστηρίζει μία αντίθετη άποψη. Σύμφωνα με τη γνώμη τους η στολή πετυχαίνει την εξάλειψη των διακρίσεων ανάμεσα στους μαθητές. Η ίδια μερίδα ανθρώπων πιστεύει επίσης πως μία πιθανή επαναφορά της στολής στα σχολεία δεν θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις από την πλευρά των μαθητών αφού έτσι και αλλιώς στην πλειοψηφία τους ντύνονται με τις ίδιες μάρκες ρούχων επηρεασμένοι από τα σύγχρονα νεανικά πρότυπα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα ντυσίματα τους να μην παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Το γεγονός αυτό κάνει τα παιδιά να δείχνουν ντυμένα όμοια. Αυτή η κατάσταση όμως που επικρατεί σήμερα δεν διαφέρει πολύ από την εποχή που τα παιδιά φορούσαν στολές στα σχολεία.Όπως συμπεραίνουμε οι απόψεις περί αυτού του θέματος διίστανται. Κάθε πλευρά έχει τα δικά της επιχειρήματα. Η απόφαση για το ποια πλευρά θα υποστηρίξετε είναι δική σας.

Το μπλε των μαθητών

Η σημασία του προγραμματισμούΈνα ακόμη βασικό εργαλείο στα χέρια σου είναι το πρόγραμμα. Κατέγραψε τις υποχρεώσεις που έχεις τόσο για την επόμενη μέρα, όσο και για τον επόμενο μήνα. Προγραμμάτισε τις δουλειές του μήνα σταδιακά στο ημερήσιο πρόγραμμα και μην ξεφεύγεις από το σχέδιό σου. Το μότο «δεν κάνω σήμερα ότι μπορώ να αναβάλλω για αύριο» μπορεί να σε εξυπηρέτησε στο δημοτικό ή στο γυμνάσιο, αλλά... grow up. Οι συνεχείς αναβολές σου γεμίζουν το κεφάλι με εκκρεμότητες, προκαλώντας άγχος. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ίδια η διαδικασία του προγραμματισμού. Αυτό θα σε βοηθήσει στο άγχος ούτως ή άλλως, καθώς μελέτες έχουν δείξει ότι και μόνο η καταγραφή των δραστηριοτήτων που είναι να γίνουν «αδειάζει» το κεφάλι.Δείτε ποιες αλλαγές μπορείτε να κάνετε για να αυξήσετε το χρόνο που έχετε στη διάθεσή σας κάθε μέρα:Να θέτετε ρεαλιστικούς στόχους: Θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι η ημέρα έχει 24 ώρες και όλα πρέπει να γίνουν μέσα σε αυτό το διάστημα. Μη χάνετε το χρόνο σας: Βρείτε που σπαταλάτε πολύ χρόνο και προσπαθήστε να το διορθώσετε. Δείτε πού και πόσο χρόνο σπαταλάτε και προσπαθήστε να τον διαχειριστείτε ποιοτικά και αναλογικά με τη σημασία της κάθε εργασίας.

Αποφύγετε να κάνετε πολλά πράγματα μαζί: Είναι καλύτερα να τα κάνετε ένα-ένα, έτσι ώστε να μπορείτε να επικεντρωθείτε σε ένα πράγμα τη φορά και να επιτύχετε καλύτερα αποτελέσματα. Ιεραρχήστε τις εργασίες σας και τα μαθήματά σας: Βάλτε προτεραιότητες, φτιάχνοντας μια λίστα με τις

εργασίες σας σε ένα ημερολόγιοΧρησιμοποιήστε χρονόμετρο: Οργανώστε τις υποχρεώσεις σας: Δείτε τι έχετε να κάνετε και οργανώστε τα με σωστή σειρά. Αν δεν ξέρετε ποιες είναι οι δουλειές σας, δε θα μπορέσετε να τις ιεραρχήσετεΑναθέστε δουλειές σε άλλους: Μάθετε να αναθέτετε πράγματα σε τρίτους, όσο ασήμαντα κι αν είναι αυτά. Απλά αποδεχτείτε ότι δε μπορείτε να κάνετε τα πάντα μόνοι. Ακολουθήστε μια ρουτίνα: Καθιερώστε ένα πρόγραμμα, μια ρουτίνα, και επιμείνετε σε αυτό όσο το δυνατόν περισσότερο. Ορίστε προθεσμίες: Αποκτήστε τη συνήθεια του να ορίζετε προθεσμίες για τις διάφορες εργασίες σας, θέστε ένα όριο μέσα στην ημέρα για κάθε δουλειά και τηρήστε το.

Ελαχιστοποιήσετε τους περισπασμούς:Αν «πιάσετε» τον εαυτό σας να αποσπάται προσπαθήστε να το εμποδίσετε και να βάλετε συγκεκριμένο χρόνο μέσα στην ημέρα, όπου θα μπορείτε να χαλαρώνετε και να κάνετε ότι σας αρέσει. Το να περιμένετε να αποκτήσετε δια μαγείας περισσότερο χρόνο, δε θα σας βγάλει πουθενά. Μέσω της σωστής διαχείρισης, μπορείτε να «δημιουργήσετε» το χρόνο που χρειάζεστε και όχι απλά να περιμένετε να έρθει!}Εμείς αρκεί να σας “υπενθυμίσαμε” ποιες είναι οι απαραίτητες βάσεις για το μέλλον σε μια κοινωνία έτσι όπως την έχουμε χτίσει. Και δυστυχώς για την κοινωνική μας επιβίωση, στους άγραφους κανόνες αυτά τα δυο παίζουν πρωταρχικό ρόλο. Οπότε αν μάθει κάνεις πώς να τα χρησιμοποιεί σωστά, μπορεί να εκτιμήσει όσες αξίες μας έχουν απομείνει.

Τρό

πο

ι ορ

γάν

ωσ

ης

Περιβάλλον: υπόθεση όλων μαςΤο περιβάλλον είναι σαν το σπίτι μας: όπως κρατάμε καθαρό το σπίτι μας έτσι πρέπει να κρατάμε καθαρό και το περιβάλλον. Όμως πολλοί άνθρωποι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη εφόσον στις μέρες μας διαπιστώνουμε μια ραγδαία κλιματική και περιβαλλοντική αλλαγή κατάσταση όμως είναι αναστρέψιμη. Καθένας ,ατομικά, μπορεί να συνεισφέρει μέσα από μικρές απλές και καθημερινές πράξεις και να βάλει το δικό του λιθαράκι ώστε να διασωθεί το υπερβάλλον μας. Γιατί ρωτήσαμε κάποιους συμμαθητές μας τι κάνουν ή έστω τι κρίνουν σωστό να κάνουν για να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον: «Κλείνω το φως όταν βγαίνω από το δωμάτιο μου» (Μπαμπής Γ’ Λυκείου), «Κλείνω τη βρύση όταν βουρτσίζω τα δόντια μου κάθε πρωί»(Βασιλική Α’ Λυκείου), «Δεν πέτα σκουπίδια κάτω στο δρόμο»(Ελένη Α’ λυκείου), «Έδωσα τα περσινά μου βιβλία για ανακύκλωση»(Νίκος Γ’ Λυκείου), «Λέω στους γονείς μου να χρησιμοποιούν λιγότερο το αυτοκίνητο»(Μάγδα Β’ Λυκείου), «Χρησιμοποιούμε βιολογικά προϊόντα για την καθαριότητα του σπιτιού για να μην επιβαρύνουμε το περιβάλλον με χημικές ουσίες»(Στέλλα Α’ λυκειου), Δεν χρησιμοποιώ πλαστικές σακουλές όταν πάω για ψώνια αλλά τις εγκαθιστώ με ‘πράσινες’ σακουλές ή χάρτινες»(Ιωάννα Α’ λυκειου), «Αγοράζω βιολογικά προϊόντα» (Γιώργος Β’ Λυκείου ), «Πηγαίνω στο σχολειό με το λεωφορείο ή τα πόδια»(Φιλιά Α’ Λυκείου), «Είπα στους γονείς μου να βάλουν λάμπες φθορίου στο σπίτι μας»(Ευαγγέλια Α’ Λυκείου)«Αντικαταστήσαμε τον θερμοσίφωνα μας με έναν ηλιακό»(Αλεξάνδρα Λυκείου), «SAVE THE PLANET»

Τα πρώτα σόου άρχισαν να εμφανίζονται σε μια περίοδο υλικής ευδαιμονίας, με σκοπό την ψυχαγώγηση των τηλεθεατών μέσο της γελοιότητας και σαχλαμάρας, με αφορμή το εύκολο και γρήγορο χρήμα. Μια τέτοια μορφή σόου είναι και τα ριάλιτι τα οποία είναι τόσο γνωστά στην σύγχρονη τηλεόραση, με αποτέλεσμα να έχουν αναπτυχθεί σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο με επιτυχίες όχι μόνο σε αναπτυγμένες χώρες, αλλά και σε ακόμα αναπτυσόμενες.Τα ριάλιτι που προβάλονται τον τελευταίο καιρό είναι αρκετά διαφοροποιημένα από την αρχική τους μορφή. Aυτά που προβάλονται στη σημερινή τηλεόραση δεν ασχολούνται τόσο με την προσωπική ζωή των παιχτών τους , όπως γινόταν την περίοδο που πρωτοεμφανίστηκαν, αλλά με

διάφορες δοκιμασίες και εβδομαδιαία ‘’live’’, στα οποία ισχύει ο διαδοχικός αποκλεισμός των λιγότερο δημοφιλών παιχτών και όχι αυτών που πραγματικά αξίζουν να αποχωρίσουν. Παρόλο

που τα προσωπικά των παιχτών βγαίνουν στον αέρα, και ακόμη που δεν

πληρώνονται από την παραγωγή, ο κόσμος συνεχίζει να επιθυμεί

να συμμετέχει σε τέτοιου είδους σόου γιατί πιστεύουν ότι θα τους

προσφέρει αναγνωρισιμότητα και χρήματα, όπως και τις περισσότερες φορές συμβαίνει. Η

Ελληνική τηλεόραση προτιμάει τα ριάλιτι από τις άλλες εκπομπές γιατί όχι μόνο είναι φτηνά στην δημιουργία τους αλλά και πηγή εύκολου χρήματος. Οιπαραγωγές δεν θυμίζουν Χόλυγουντ αλλά δίνουν περισσότερη προσοχή στις κομμώσεις και στην καλή ενδυμασία των παικτών και παρουσιαστών, αφού αυτά είναι τα πράγματα που προσέχουν οι τηλεθεατές και οι διάφορες κουτσομπολίστηκες εκπομπές. Τελικά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η μορφή των ριάλιτι διαφοροποιείται όλο

και περισσότερο με τα χρόνια, με αποτέλεσμα να γίνονται βαρετά και προβλέψιμα. Αν, βέβαια, παρ` ολα αυτά θέλετε να συμμετάσχετε ή να χάνετε το χρόνο σας βλέποντάς τα τότε... Μάλλον τζάμπα καθήσαμε και γράψαμε το άρθρο...

Εάν κοιτάξουμε πίνακες της Αναγέννησης όπως η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι θα παρατηρήσουμε ότι το πρότυπο της γυναίκας ήταν πολύ διαφορετικό. Πλούσιο στήθος, λεπτή μέση, γεμάτοι γλουτοί, στρογγυλεμένη κοιλιά. Αυτό ανταποκρίνεται στη φύση του γυναικείου σώματος και στο πρότυπο της γονιμότητας που εξυπηρετεί το γυναικείο σώμα. Ακόμα και σήμερα το πρότυπο των γιαγιάδων μας

είναι το ίδιο «φάε λίγο να ομορφύνεις, χάλια έγινες, αδυνάτισες!» είναι μερικές από τις φράσεις που μας λένε οι γιαγιάδες μας. Κι όμως οι μεγάλοι μόδιστροι στις μέρες μας προσπαθούν να μας επιβάλλουν το πρότυπο της γυναίκας κρεμάστρας. Το γυναικείο σώμα δεν έχει πλέον πλούσιες καμπύλες και στήθος και αποκτά μεγάλες πλάτες που θυμίζουν το ανδρικό. Το πρότυπο αυτό ακολουθούν πολλές γυναίκες οι οποίες προσπαθώντας να μοιάσουν σε γνωστά μοντέλα οδηγούνται σε μια σοβαρή ασθένεια την ανορεξία. Είναι αδιανόητο στην κοινωνία της αφθονίας άνθρωπος να πεθαίνει από πείνα, κι όμως αποτελεί συχνό φαινόμενο. Θα λέγαμε ακόμη αρκετές γυναίκες δεν νιώθουν όμορφα με τον εαυτό τους, επιβάλλοντας τον οργανισμό τους σε μια άσκοπη δίαιτα και δημιουργώντας πολλές φορές γυναικολογικά προβλήματα. Αναρωτιέμαι αν αυτό το πρότυπο της κοκαλιάρας γυναίκας αρέσει στο ανδρικό φύλο. Δεν νομίζω, γιατί το βλέμμα τους ακολουθεί τις

πλούσιες καμπύλες μιας γυναίκας που θα περάσει από δίπλα τους. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους άνδρες. Οι metrosexual άνδρες ξυρίζουν τα πόδια τους, χρησιμοποιούν ενυδατικές κρέμες και αφιερώνουν αρκετό χρόνο στον καλλωπισμό τους. Οι σχεδιαστές έχουν ως απώτερο σκοπό μια παγκόσμια αγορά με διαφορετικές κουλτούρες, εκεί όπου τα όρια ανάμεσα στα αρσενικά και τα θηλυκά ρούχα είναι ανοιχτά. Τελικά άνδρες με φούστες ή άνδρες με κοστούμια; Συνοψίζοντας τα όρια μεταξύ των δύο φύλων θολώνουν και οι γραμμές είναι λεπτές ανάμεσα στην ομορφιά του καλλωπισμού και στην εξαπάτηση. Mήπως όλο αυτό (δηλαδή γυναικεία σώματα που μοιάζουν με ανδρικά και ανδρικά σώματα με γυναικεία) είναι το νέο πρότυπο που προσπαθούν να επιβάλουν οι μόδιστροι πετυχαίνοντας να χαθούν τα ¨κλισέ΄¨ των σωμάτων και των ρούχων και σε δεύτερο επίπεδο να χαθούν και τα όρια στο τι είναι επιθυμητό και ποθητό στη σεξουαλική ζωή;

Άνδρας ή Γυναίκα;

από την επίσκεψη της ομάδας στο πλανητάριο

Τους βλέπεις πλέον παντού. Έχουν τις δικές τους συνήθειες, τη δική τους κουλτούρα, τη δική τους διαδρομή. Ταυτόχρονα, αποτελούν σημείο τριβής για την πολιτική, τα εργασιακά θέματα, το εμπόριο, τη χωροταξική δομή, την εικόνα των πόλεων. Οι φυλές και ο αριθμός των μεταναστών ενδεχομένως να αρκούν για να χαρακτηριστεί η σύγχρονη ελληνική κοινωνία ως πολυπολιτισμική.Εκατομμύρια άνθρωποι εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να αναζητήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής. Εναποθέτουν την ζωή τους στα χέρια λαθρεμπόρων και ξεκινούν ένα ταξίδι προς το άγνωστο με μόνο τους όπλο την ανάγκη για επιβίωση. Η ζωή ενός μετανάστη είναι καταπιεστική, με πολλές δυσκολίες. Οι μετανάστες νοιώθουν πως είναι διαφορετικοί όλοι τους αποφεύγουν και δεν τους συμπαθούν. Επίσης αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στη γλώσσα, έτσι δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Από τότε που ήρθαν στη χώρα, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Οι γνώσεις τους δεν είναι αρκετές για να συμμετέχουν σε ένα πνευματικά απαιτητικό επάγγελμα. Συνήθως καταφεύγουν σε βενζινάδικα και οικοδομές. Η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους πρώτους προορισμούς των μεταναστών από τον Τρίτο Κόσμο στην Ευρώπη. Το 2007, μάλιστα, βρέθηκε στην πέμπτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών που αποτελούν τις κύριες πύλες του μεταναστευτικού κύματος.Τ α υ τ ό χ ρ ο ν α , θεωρείται η

ευρωπαϊκή χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό μ ε τ α ν α σ τ ώ ν . ” Έ ν α κράτος “τέρας”, που

δεν έχει καμία πολιτική για τους μετανάστες, περιγράφουν το ελληνικό κράτος οι μετανάστες που ζουν στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή, αντιφατικές ώς αντικρουόμενες είναι οι απόψεις των Ελλήνων για την παρουσία των μεταναστών, με τη συνήθη ωστόσο διατύπωση “η Ελλάδα δεν

μπορεί να δεχθεί άλλους μετανάστες” να κυριαρχεί.Ας αναφερθούμε όμως και στο μύθο ότι οι μετανάστες αποτελούν την κύρια αιτία ανεργίας στη χώρα μας. Αν λάβουμε υπ΄όψιν μας το γεγονός ότι οι μετανάστες αμείβονται πολύ λιγότερο από τους εγχώριους εργάτες και ότι συνήθως εργάζονται σε τομείς που οι ντόπιοι αποφεύγουν, είναι προφανές πως η φτηνή και ανασφάλιστη εργασία τους ενισχύει τον ανταγωνισμό σε μια σειρά κλάδων που στην προμεταναστευτική περίοδο αδυνατούσαν. Στην πραγματικότητα, η απότομη και μαζική εισροή φτηνού εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες είχε ως αποτέλεσμα το «οικονομικό θαύμα» και την ανάπτυξη της χώρας, μέσα όμως από την άνθιση της παραοικονομίας, την εκμετάλλευση και την κερδοφορία εις βάρος των μεταναστών. Η κερδοφορία του

κεφαλαίου στηρίχτηκε στην ανασφάλιστη

εργασία καθώς έπεφτε το κόστος της εργασίας ενώ αυξάνονταν τα κέρδη

και η κατανάλωση. Όσο υπάρχουν μετανάστες στην παρανομία, που εργάζονται χωρίς ασφάλιση και αμείβονται κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις, τόσο μεγαλώνουν οι πιέσεις για να εργάζονται και οι ντόπιοι εργαζόμενοι με χειρότερες συνθήκες εργασίας.Όσο για την ταύτιση της μετανάστευσης με την εγκληματικότητα είναι μάλλον παραπλανητική καθώς το ποσοστό εγκληματικότητας στο χώρο των μεταναστών είναι χαμηλότερο σε σχέση με τον υπόλοιπο ελληνικό πληθυσμό, ενώ τις περισσότερες φορές προβλήματα και συγκρούσεις εμφανίζονται ανάμεσα στους ίδιους τους μετανάστες και όχι ενάντια στους ντόπιους. Οι μετανάστες στη χώρα μας όσο και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται από πολλούς κύριοι υπαίτιοι της ανερχόμενης εγκληματικότητας και της αυξανόμενης βίας. Αυτή είναι μια κυρίαρχη άποψη με μεγάλη απήχηση κυρίως στα λαϊκά στρώματα. Τα κύρια αίτια της ανεργίας και της εγκληματικότητας τόσο στη χώρα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν να κάνουν περισσότερο με τονεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, ο οποίος είναι αυτός που δημιουργεί φαινόμενα όπως η μετανάστευση. Στην εποχή της κρίσης η ανάγκη για κοινωνική ισότητα και συνοχή είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Οι μετανάστες δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες και να φυλακίζονται σε κέντρα κράτησης, έχουν κάθε δικαίωμα στην αξιοπρέπεια στη ζωή και στην εργασία. Όσο βρίσκονται στο περιθώριο

θα συνεχίσουν να αποτελούν αντικείμενα εκμετάλλευσης των εργοδοτών και θα καταφεύγουν όλο και περισσότερο στην παρανομία για να επιβιώσουν. Έτσι, είναι επιτακτική ανάγκη η νομιμοποίηση των μεταναστών, τουλάχιστον αυτών που ζουν και εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα, των αιτούντων άσυλο αλλά και αυτών που δεν θέλουν να παραμείνουν στη χώρα και θέλουν να φύγουν προς τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Η ποινικοποίηση της μετανάστευσης και ο έλεγχος της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης κρατάει εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους σε συνθήκες που δεν επιλέγουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους. Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίσει που θα ζήσει και θα εργαστεί.

όπως συχνά αποκαλείται από τους μαθητές η κοπάνα; Κάπου όμως εδώ τίθεται το ερώτημα πόσο ωφέλιμη μπορεί να είναι η κατάληψη των σχολείων, φέτος, το βαρύ χειμώνα του 2011-12 στην άγρια δοκιμαζόμενη Ελλάδα της χρεοκοπίας; Ζούμε, μεγαλώνουμε και προσπαθούμε καθημερινά να επιβιώσουμε σε μια Ελλάδα που συνεχώς μεταβάλλεται. Όντας μ α θ η τ έ ς έχουμε κάθε δικαίωμα να είμαστε εξοργισμένοι με το πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα σε αυτό το κοινωνικοπολιτικοοικονομικό αδιέξοδο. Οι μεταβολές που γίνονται επηρεάζουν ΚΥΡΙΩΣ εμάς και έχουμε κάθε λόγο να αντιδράσουμε με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο α κ ό μ η κ α ι οργανώνοντας καταλήψεις. Γιατί η άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κράτος και οι λανθασμένες επιλογές και κινήσεις της πολιτικής ηγεσίας μας στερούν τα όνειρα, τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες μας για το μέλλον. Γιατί δεν μπορούμε

να βάλουμε στόχους και να προσπαθούμε να τους πετύχουμε και να αγωνιστούμε γι’ αυτούς σε ένα κράτος που πλησιάζει μέρα με τη μέρα στην καταστροφή. Όμως το πιο λυπηρό σε αυτήν την κατάσταση είναι το γεγονός ότι άλλοι προετοίμασαν και έχουν ήδη προκαθορίσει το δικό μας μέλλον. Μας στέρησαν ένα μέλλον στην πατρίδα μας και μας ανάγκασαν να σκεφτούμε τ ο

ενδεχόμενο να φύγουμε στο εξωτερικό. Όμως πρέπει μαζί η μαθητική κοινότητα μέσα σε αυτό το χάλι να δούμε το συμφέρον μας. Και ποιο

είναι αυτό? Η γνώση. Μόνο αποκτώντας αυτή θα μπορέσουμε να πάμε μπροστά, να προχωρήσουμε στη ζωή μας. Αυτή αποτελεί το μοναδικό μας όπλο σε αυτή τη βάρβαρη κοινωνία. Σε ένα κράτος που κυριαρχεί ανασφάλεια σε όλους τους τομείς μόνο η γνώση και οι ικανότητές μας μπορούν να μας δώσουν την πολυπόθητη ασφάλεια που σπανίζει

σ τ ι ς μέρες μας. Αν κλείσουμε το σχολείο κανένας πολιτικός δε θα ενδιαφερθεί απλά θα

προκαλέσουμε κακό σε εμάς. Γι’ αυτό ας κρατήσουμε το σχολείο ανοιχτό, ζωντανό, ανέπαφο να μας παρέχει απλόχερα τις γνώσεις

που είναι τόσο σημαντικές για μας.

Ας το φυλάξουμε σαν τη φωτιά του Προμηθέα για να γεμίσουμε με

εφόδια για ένα μέλλον που τώρα φαντάζει δύσκολο και τρομακτικό για όλους. Γιατί είναι η μοναδική μας ελπίδα.

η σθνέχεια από τη σελίδα 1

-klmr t knc?-klmr kl u?

-kl k gw cu mt bb-ok me2 bb

Καταλάβατε την παραπάνω συνομιλία Χμ,μάλλον όχι. Και ο λόγος, η νέα τάση που έχει κατακλύσει τις μέρες μας με ονομασία GREEKLISH! Ελληνικές λέξεις γραμμένες σε λατινικό αλφάβητο που έγιναν περισσότερο γνωστές μέσω χρηστών στο Facebook! Pff από πού να το πιάσω και πώς να ξεκινήσω Αρχικά με τη χρήση των Greeklish ξεχνάς την ορθογραφία που πάσχισες να μάθεις τόσα χρόνια στο σχολείο. Έπειτα η ανορθογραφία δίνει άσχημη εντύπωση σε έναν άνθρωπο, ειδικά στην εποχή μας που ο γραπτός λόγος μέσω internet αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της εικόνας που θα σχηματίσουν οι άλλοι για σένα όταν δεν σε ξέρουν προσωπικά. Ακόμη, δεν είναι εύκολα αναγνώσιμα γι αυτούς που δεν είναι συνηθισμένοι σε αυτόν τον τρόπο γραφής και κατ επέκταση γίνεται πιο δύσκολη γι αυτούς η κατανόηση κειμένων. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να βγάλει τα μάτια του για να αποκωδικοποιήσει μια πρόταση. Η πιο γνωστή απάντηση στην ερώτηση γιατί χρησιμοποιείς greeklish είναι γιατί αποτελεί το γρηγορότερο τρόπο γραφής. Όμως η απάντηση αυτή δεν είναι βάσιμη αφού ο χρόνος πληκτρολόγησης στα ελληνικά και τα λατινικά είναι ο ίδιος. Επομένως, το μόνο αποτέλεσμα που προκύπτει από τη χρήση greeklish είναι η απειλή της ακεραιότητας της γλώσσας, η οποία σε λίγα χρόνια θα καταλήξει να εξαφανιστεί. Γι αυτό σταμάτα να γράφεις έτσι. Αφιέρωσε λίγο χρόνο για να μάθεις να γράφεις σωστά. Έτσι θα κάνεις καλό στον εαυτό σου και θα προστατέψεις ένα είδος υπό

εξαφάνιση…τη γλώσσα σου!

Chat άρεις

Ο εθισμός στο διαδίκτυο στη χώρα μας αποτελεί σύνηθες φαινόμενο και ο αριθμός των εξαρτημένων σε αυτό, κυρίως παιδιών αυξάνεται ραγδαία καθημερινά!! Η χρήση του διαδικτύου στην σήμερον ήμερα αποτελεί πηγή πληροφόρησης, γνώσης αλλά και ψυχαγωγίας, όμως όπως είναι γνωστό τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Έτσι και στην συγκεκριμένη περίπτωση αναδεικνύεται κυρίως η φωτεινή πλευρά της και αποκρύπτεται η σκοτεινή που επιβεβαιώνει την επικίνδυνη σχέση ανάμεσα στον χρήστη και τον τρόπο που διαχειρίζεται το διαδίκτυο. Εθισμό στο διαδίκτυο εμφανίζουν συνήθως έφηβοι ηλικίας 13 - 17 χρονών. Ο εθισμός όμως δεν κάνει διακρίσεις, έτσι μπορεί να εμφανιστεί σε όλους τους ανθρώπους που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ανεξαρτήτως το φύλλο και την ηλικία. Εμείς αναζητήσαμε και βρήκαμε τον τρόπο ζωής ενός παιδιού, εξαρτημένο στο διαδίκτυο :Ώρα 15.00. Πριν από λίγο γύρισε από το σχολείο. Πρέπει να φάει και να διαβάσει αφού σε δύο ώρες έχει φροντιστήριο. Σε λιγάκι όμως,διότι τώρα πρέπει να ανοίξει τον υπολογιστή. Τον περιμένουν οι υπόλοιποι παίκτες στο τελευταίο online παιχνίδι που ανακάλυψε. Είναι κρίσιμη η φάση:είναι έτοιμος να κατατροπώσει τους αντιπάλους του,κερδίζοντας τους πύργους τους. Θα παίξει μισή ώρα και μετά θα κάνει όσα άλλα πρέπει.Ώρα 17.15. Πω πω!Μόλις πήρε είδηση ότι έχασε το φροντιστήριο. Ευτυχώς που λείπουν οι γονείς του και δεν θα το καταλάβουν. Θα παίξει λίγο ακόμη και

μετά θα κάνει όλα τα υπόλοιπα που πρέπει. Δεν έχει φάει κιόλας... Ώρα 21.00. Μόλις μπήκαν οι γονείς του. Ωραία,θα τον βρουν στο δωμάτιό του και θα πιστέψουν ότι διαβάζει. Θα διαβάσει δηλαδή,αλλά όχι ακόμη,σε λίγο. Διότι τώρα το παιχνίδι βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Ώρα 9.00 το πρωί της επομένης. Πέρασε σχεδόν όλη τη νύχτα ξύπνιος επειδή κάποια στιγμή,και ενώ γινόταν ο χαμός στο παιχνίδι, «κράσαρε» ο υπολογιστής του. Δεν έφαγε, δεν διάβασε, σχεδόν δεν κοιμήθηκε αλλά κατάφερε να τον φτιάξει και να περάσει μια πολύ δύσκολη πίστα. Πριν από λίγο,όταν μπήκε μέσα στο δωμάτιό του ο πατέρας του για να του ζητήσει τον λόγο που έχασε την πρώτη ώρα στο σχολείο,εκείνος προσπάθησε να του εξηγήσει για το «κρασάρισμα» του...εργαλείου (απέκρυψε βέβαια τα υπόλοιπα για τις ατελείωτες ώρες διαδικτυακού παιχνιδιού). Ο πατέρας τον κοίταξε με το γνωστό ύφος «σε τι γλώσσα μου μιλάς;» και του είπε τη γνωστή φράση: «Στη μάνα σου το ΄πες;». Έχοντας υπόψη μας όλα τα παραπάνω αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα ερωτηματολόγιο,το οποίο απευθύνεται στους μαθητές του σχολείου μας όσο και στους καθηγητές αυτού .Από τα άτομα που ερωτήθηκαν βρήκαμε ότι το 93% μπορούν να εισέλθουν στο διαδίκτυο από το σπίτι τους. Ακόμα από το ερωτηματολόγιο αυτό προέκυψε ότι το 85% έχουν πρόσβαση σε κάποιο δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης ( facebook, msn ).Το 46% αφιερώνουν κάτω από 2 ώρες στο

διαδίκτυο , το 30% 2 έως 5 ενώ το 24% δήλωσε ότι καταναλώνει πάνω από 5 ώρες καθημερινά στο διαδίκτυο. Επίσης το 64% είπαν ότι αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους στις δραστηριότητες τους και την προσωπική τους διασκέδαση, το 28% στο διαδίκτυο ενώ το 8% και στα δύο. Τέλος το 58 % θα συναντούσαν κάποιον διαδικτυακό φίλο!!!!!

Ο ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Η ενδοσχολική βία είναι ένα φαινόμενο που ταλανίζει την εποχή μας εφόσον έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Η λέξη βία ετυμολογικά παραπέμπει στην έννοια της κατάχρησης της εξουσίας, δηλαδή στον εξαναγκασμό. Είναι φαινόμενο κοινωνικής συμβίωσης και αποτελεί ένα είδος γλώσσας, μιας γλώσσας για τους «άφωνους» που δεν μπορούν να εκφραστούν παρά μονό με πράξεις. Η βία επηρεάζει και το σχολικό περιβάλλον αφού ο ορισμός της εμφανίζεται υπέρμετρα διευρυμένος. Οι διαφορές προσεγγίσεις αναφέρονται σε 3 ομάδες διαπροσωπικών σχέσεων: α)την συμπεριφορά των καθηγητών στους μαθητές και το αντίστροφο β)την συμπεριφορά των μαθητών μεταξύ τους και γ) την συμπεριφορά των καθηγητών μεταξύ τους. Επιπλέον, η βία στο σχολειό χωρίζεται σε 2 μεγαλύτερες κατηγορίες την λεκτική (απειλές, φραστικές επιθέσεις, προσβολές) και την σωματική (ξυλοδαρμοί, χειρονομίες, σπρωξιές), οι οποίες είναι εξίσου ε π ώ δ υ ν ε ς . Σ υ μ φ ω ν ά με έρευνες π ο υ β ρ ή κ α μ ε σ τ ο διαδίκτυο το 10% -15% των μαθητών πέφτει θύμα διαφόρων μορφών βίας στο σχολείο.

Μαθητές που ασκούν βία υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 5%.Τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού εκδηλώνεται με μεγαλύτερη συχνότητα στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, ενώ στο λύκειο μειώνονται. Οι μισοί από τους μαθητές – θύματα βίας δεν αναφέρουν πουθενά το γεγονός , ενώ οι υπόλοιποι μισοί το αναφέρουν σε φίλους και σπανιότερα στους γονείς τους. Οι επιπτώσεις της βίας στα θύματα είναι οδυνηρές. Είναι δυνατόν να νοιώσουν αισθήματα ανασφάλειας φοβίες και να παρουσιάσουν σχολική άρνηση και ψυχοσωματικά προβλήματα. Οι θύτες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να διακόψουν τη σχολική φοίτηση και να εμφανίσουν τάσεις φυγής από το σπίτι. Γενικότερα οι συνέπειες της ενδοσχολικης βίας στα παιδιά είναι καθοριστικές για την ψυχοκοινωνική τους εξέλιξη. Για αυτό η συστηματική πρόληψη και αντιμετώπιση κάθε μορφή βίας είναι πολύ σημαντική. Τα παιδιά έχουν το απόλυτο δικαίωμα να βρίσκονται σε ένα σχολικό περιβάλλον το όποιο να τους παρέχει ασφάλεια και προστασία.

Να και μία αληθινή ιστορία…Κάποια παιδιά στο καινούργιο μου σχολείο με ενοχλούν. Γράφουν άσχημους χαρακτηρισμούς κ α ι απειλές στο θρανίο μου χωρίς ν α ξέρω ποιοι είναι . Όταν περνάω

από τους διαδρόμους νιώθω απομονωμένη και τρομαγμένη. Το σχολείο με φοβίζει. Αν μπορούσα δεν θα

ξανά πήγαινα.Κοριτσι , 16

ετων

ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ: ένα φαινόμενο του καιρού μας

‘Αντίο Amy’Ο θάνατός της συγκλόνισε ,η ζωή της προκάλεσε. Σε ηλικία μόλις 27 ετών η πολυβραβευμένη Βρετανίδα τραγουδίστρια Amy Jade Wine-house βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της στο Λονδίνο στις 23 Ιουλίου 2011, γεγονός που ξάφνιασε ολόκληρο τον κόσμο. Τι ξέρουμε όμως για την πολυτάραχη ζωή της;Η Έιμι Γουάινχάουζ (14/9/1983-23/7/2011) ήταν τραγουδίστρια και συνθέτρια γνωστή για τα δυναμικά της contralto φωνητικά και την εκλεκτική μίξη διάφορων μουσικών ειδών. Γεννήθηκε στο Βόρειο Λονδίνο σε μια οικογένεια που λάτρευε τη jazz μουσική. Ήταν η μικρότερη κόρη του οδηγού ταξί Μίτσελ και της φαρμακοποιού Τζάνις, ενώ είχε και έναν μεγαλύτερο αδερφό. Φοίτησε στο Earnshow Theatre School και έφτιαξε το δικό της γκρουπάκι ,“Sweet and Sour”.Στα 14 της αποκτά την πρώτη κιθάρα και από κει ξεκινά το

ταξιδιώτης στη μουσικη. Στις 30 Ο κ τ ώ β ρ ι ο υ 2 0 0 6 , κυκλοφορεί στη Μ.Βρετανια το άλμπουμ της ‘Back to Black’ που εκτόξευσε στα ύψη την καριέρα της. Το άλμπουμ χτύπησε των βρετανικών charts και κατέκτησε την 7η θέση στο αμερικανικό Billboard.Η Αmy Winehouse έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι δεν είναι ένα ήσυχο κορίτσι.Τα προβλήματα ,όμως, έγιναν πιο έντονα όταν παντρεύτηκε τον Blake Fielder με τον οποίο είχε μια ταραχώδη σχέση. Αρκετές φωτογραφίες την παρουσιάζουν με μελανιές στο σώμα μετά από καυγά μαζί του. Το 2008,ο Fielder μπαίνει φυλακή και ύστερα από ένα χρόνο η Amy εμφανίζεται με τον Josh Bowman.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να «φουντώσουν» τα δημοσιεύματα ότι ο γάμος της

με τον Fielder στηριζόταν στη χρήση ναρκωτικών. Ωστόσο, όταν αυτός αποφυλακίστηκε, η ίδια δήλωσε πως τον αγαπά ακόμη και θέλει να γυρίσει σε αυτόν. Για αρκετό καιρό μπαινόβγαινε σε κέντρα αποτοξίνωσης χωρίς όμως αποτελέσματα.Η A.Winehouse βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμα της στο Λονδίνο στις 23 Ιουλίου 2011.Συμφωνα με την αστυνομία η αίτια του θανάτου της είναι ανεξήγητη και ο θάνατος της δεν ήταν ύποπτος.Η κηδεία της έγινε στις 26 Ιουλίου 2011και την παρακολούθησαν η οικογένεια της και οι στενοί της φίλοι.Αντίο Amy, σε ευχαριστούμε για τα υπέροχα τραγούδια που μας χάρισες. Θα σε θυμόμαστε για πάντα!

Hip-hop είναι μια κουλτούρα που αποτελείται από (4) στοιχεία:Rap, DJ’ing, Breaking & GraffittiH hip-hop κουλτούρα είναι, μετά το Rock κίνημα, η μοναδική ολοκληρωμένη μουσική πρόταση που κυριαρχεί τα τελευταία 34 χρόνια.

Πως ξεκίνησε:Ακολουθήστε με λίγο σε μια πολύ συμπιεσμένη ξενάγηση γύρω από τον κόσμο του hip-hop… Το breaking καθιερώθηκε με την ονομασία αυτή στα μέσα του 1960, στην New York στο Bronx.Την χρόνια εκείνη ένας γνωστός και πρωτοπόρος DJ o Cool Herc στο Bronx τοποθέτησε ένα σελώνει στο δίσκο και κολαγε έτσι την βελόνα στο πικάπ στο συγκεκριμένο «Break beat» και έτσι παρέτεινε τη μουσική για τους χορευτές που ήθελαν να επιδείξουν την δεξιοτεχνία τους και τις καινούργιες τους φιγούρες. Οι χορευτές αυτοί ονομαστήκαν Breaker girls & Breaker boys. Στην συνεχεία ο Cool Herc χρησιμοποίησε ένα άλλο πικάπ , και έχοντας δυο στην διάθεση του, άρχισε να κάνει τα πρώτα μουσικά μιx. Το «σκρατς» αντικατέστησε το σελοτειπ και τα break beats έγιναν γνωστά κάνοντας τον dj να αποκτήσει ένα πιο δημιουργικό ρολό : Δεν άλλαζε απλώς τους δίσκους αλλά έκανε μίξη σε ήχους, «φρεσκάριζε» ξεχασμένα κομμάτια. Καλό είναι οι σημερινοί dj εντος και εκτος Ελλάδας να ξέρουν λίγο τις ρίζες τους και να κατέβουν στην γη! Την ιδία εποχή οι Β-boys, Β-girls μαζί με τους Graffiti writers, τους DJ’s και τους Mc’s του Hip-Hop (ραπερ), αποτελουσαν τα 4 στοιχειά του Hip-Hop. Ο νονός – κυριολεκτικά- του hip-hop ήταν ο Africa Bambata (πρώην μέλος μιας από τις κακόφημες συμμορίες του Μπρονξ) ο όποιος ένωσε αυτά τα 4 στοιχειά μαζί σε ένα όνομα: hip-hop. To hip-hop σου έδινε την ευκαιρία να γίνεις ποιο δημιουργικός, να ξεφεύγεις από καυγάδες, να

δείξεις το ταλέντο σου στην ζωγραφική του Graf-fiti, στην μουσική των DJs και, φυσικά , στο χορό. Έφευγαν οι νέοι από την βία, τα ναρκωτικά και τις συμμορίες. Δεν χρειάζονταν να έχεις τελειώσει σε φυτώρια του ΙΕΚ ή σε ακαδημίες χορού για να χορέψεις, ούτε να έχεις κάνει φωνητικά για να τραγουδιστής. Οι κριτές ήταν και είναι το σκληρό κοινό του δρόμου και η αυτοκριτική σου. Ταλέντο, φαντασία και προπάντων ψυχή κάτι που λείπει από τον χώρο της μυϊκής σήμερα. Στο breaking υπάρχουν μερικά παρακλάδια πολύ σημαντικά και αξιόλογα που μαζί συνθέτουν όλη την γκάμα της χορευτικής σκηνής του hip-hop: -Popping (κινήσεις γρήγορες και απότομες- με έλεγχο και απομόνωση μελών)-Locking (απαλό, άνετο ύφος χορού, με μεγάλη ταχύτητα και πολύ ρυθμό)- Electric Boogie (ρομποτικό ύφος με πολλές αναφορές στις παντομίμες και κινήσεις που θυμίζουν σαν να περνά ρεύμα απ ένα σημείο του σώματος σε ένα άλλο – με την κινησιολογία του μοιάζει να λες μια ιστορία της καθημερινότητας σου)Παρεξηγήσεις για το hip-hop:Δεν είναι χορός, είναι μια κουλτούρα, ένα κίνημα όπως πχ: το Rock. Δεν είναι μια περαστική μόδα. Ξεκίνησε το 1973 και έχει αλλάξει τα πάντα στην μουσική σκηνή, στο ντύσιμο, στον ήχο και στην κίνηση. Δεν χόρευαν μονό μαύροι με φαρδιά παντελόνια και γυρίζουν στο κεφάλι. Είναι σαν να λέμε ότι στο μπαλέτο είναι μονό ομοφυλόφιλοι που φοράνε κολάν και κάνουν μονό πιρουέτες. Πρόεκυψε ως αντίδραση στην διαδεδομένη βία στους δρόμους. Απελευθερώνει θετικά τα συναισθήματα οργής, επιθετικότητας και απογοήτευσης, ώστε να αποφευχθεί η βία. Βασίζεται πολύ στις εκφράσεις του πρόσωπου και περιλαμβάνει πολλές κινήσεις γυμναστικής.

AMY WINE HOUSE

...διαβάστε και αυτό

Στις μέρες μας ο κόσμος έχει παρεξηγήσει δραματικά το hacking και γενικά τον όρο hacker. Οι έχουν φτάσει στο σημείο να αποκαλούνται εγκληματίες, αφού μας έχουν επηρεάσει οι διάφορες ταινίες με κεντρικό θέμα έναν ή μια ο μ ά δ α

h a c k -ers οι οποίοι έχουν τον κακό

ρόλο. Hacking δεν είναι αυτό που προφανώς νομίζετε. Hacking δεν είναι αυτό που νομίζουν όλοι, όπως οι επιθέσεις σε μεγάλες εταιρίες και τράπεζες, η κλοπή δεδομένων ή χρημάτων. Αντίθετα όλα αυτά περιλαμβάνονται σε έναν τελείως διαφορετικό όρο το cracking, ας μην ασχοληθούμε καλύτερα με αυτό. Όσον αφορά για τους hackers, οι περισσότεροι είναι είτε πιτσιρικάδες είτε συνταξιούχοι, οι οποίοι μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνουν, μαθαίνουν βασικές γνώσεις για το hacking και ΄΄σπάνε΄΄ διάφορες ιστοσελίδες, όχι για προσωπικό τους όφελος αλλά για να έχουν απλά να λένε ΄΄κοίταξε τι έκανα΄΄. Γι’ αυτό και μπορούμε να πούμε ότι οι περισσότεροι hackers είναι γνώστες και όχι εγκληματίες. Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των hacker έχει παγκόσμια αυξηθεί δραματικά σε ένα τεράστιο επίπεδο. Αυτό επιτυγχάνεται λόγο των σύγχρονων μέσων που υπάρχουν και κυρίως διάφορων εφαρμογών στον Η/Υ, αυτό βέβαια απαιτεί αρκετό χρόνο αφοσίωσης, αλλά και ένα ορισμένο χρηματικό ποσό. Επίσης υπάρχουν και διάφορες ιστοσελίδες ειδικές που μάθαινουν στο κοινό κόσμο μερικές βασικές γνώσεις για το hacking. Μια από αυτές ονομάζεται hacker.org στην οποία με απλά παιχνίδια όπως αυτά που υπάρχουν σε διάφορες άλλες ιστοσελίδες σου μαθαίνει πώς να ανακαλύπτεις διάφορα ΄΄bugs΄΄ ή αλλιώς ΄΄τρύπες΄΄ στον κώδικα του παιχνιδιού, ώστε να μπεις στο κλίμα της νοοτροποίας του Hacker. Είναι αξιοσημοίοτο να πούμε ότι hacker δεν μπορείς να γίνεις, βασισμένος μόνο σε τέτοιου

είδους ιστοσελίδες, η διαδικασία απαιτεί πολύ κόπο και βαθύτατο προσωπικό ψάξιμο. Αν έχετε περαιτέρω ερωτήσεις μπορείτε να διαβάσετε τα παρακάτω:

Ε:Πώς μπορώ να ξέρω αν είμαι ήδη hacker;A:Υπέβαλλε στον εαυτό σου τις τρεις ακόλουθες ερωτήσεις: • Έχεις ευχέρεια

στη συγγραφή κώδικα; • Ταυτίζεσαι με τους

στόχους και τις αξίες της κοινότητας των hacker; • Σεέχειαποκαλέσειποτέ“hacker” κάποιο κατοχυρωμένο μέλος της κοινότητας των hacker;Ε:Πώς μπορώ να αρχίσω;A:Ο καλύτερος τρόπος να αρχίσεις είναι να πας σε μια συνάντηση ενός συλλόγου φίλων του Linux. Μπορείς να βρεις τέτοιου είδους

ομάδες στο LDP General Linux Informa-tion Page. Πιθανώς να υπάρχει μία κοντά σου, μάλλον συσχετισμένο με κάποιο πανεπηστίμιο ή κολέγιο. Τα μέλη του LUG θα σου δώσουν ένα Linux αν τους ζητήσεις, και θα σε βοηθήσουν να το εγκαταστήσεις και να αρχίσεις να το χρησιμοποιείς.Ε:Πόσο καιρό θα μου πάρει να μάθω να κάνω hacking;A:Αυτό εξαρτάται από το πόσο ταλαντούχος είσαι και από το πόσο σκληρά θα δουλεύεις. Οι περισσότεροι αποκτούν αξιοσέβαστες ικανότητες σε δεκαοχτώ μήνες με δύο χρόνια, αν συγκεντρωθούν. Μην νομίζεις όμως πως τελειώνει εκεί. Στο hacking (όπως και σε πολλούς άλλους τομείς) παίρνει περίπου δέκα χρόνια για να γίνεις δάσκαλος. Αν είσαι πραγματικός hacker, θα μαθαίνεις σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου.Ε:Πώς μπορώ να πάρω τον κωδικό του λογαριασμού κάποιου άλλου;A:Αυτό είναι cracking. Σταμάτα να διαβάζεις αυτό το άρθρο καλύτερα, δεν σε αφορά.

Ναρκωτικά... μύθοι και πραγματικότητα

Μπορεί να έχεις ακούσει ότι σε κάνουν να δεις τη ζωή με άλλο μάτι και να περάσεις καλά. Ότι σου δίνουν αυτοπεποίθηση και σε βοηθούν να ξεφύγεις από τα προβλήματά σου. Και η συνέχεια; Ή θα σε τρελάνουν ή θα σε ρίξουν σε κώμα και τελικά θα σε σκοτώσουν. Γιατί έτσι είναι τα ναρκωτικά. Διάβασε παρακάτω πέντε αλήθειες που πρέπει να γνωρίζεις, για να μη “πιάνεσαι” από μύθους... Μύθος 1: Η επήρεια των ναρκωτικών περνάει μέσα σε λίγες ώρες. Μετά είσαι μια χαρά! Φυσικά και όχι! Βγαίνοντας από το τριπ, είσαι ένα σωματικό και ψυχικό ράκος � και αυτό μέχρι να πάρεις νέα δόση για να ηρεμήσεις.Μύθος 2: Μια δοκιμή δεν είναι αρκετή για να σε σκοτώσει. Πολλά παιδιά πέφτουν στην παγίδα της άποψης αυτής. Πολλοί έφηβοι και νέοι που δοκίμασαν για πρώτη φορά ναρκωτικά αποδείχτηκε πως ήταν και η τελευταία...Μύθος 3: Χαλαρώνεις και περνάς όμορφα αν βγεις έχοντας κάνει χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ.

Πόσο όμορφο είναι να βρίσκεσαι σε παροξυσμό, να περιφέρεσαι με απλανές βλέμμα και να μην καταλαβαίνεις τίποτα απ’ όσα γίνονται γύρω σου;Μύθος 4: Τα ναρκωτικά είναι για περιπετειώδεις, προχωρημένους τύπους! Αντίθετα, τα ναρκωτικά καταστρέφουν τη φήμη σου, απομακρύνουν από κοντά σου τους φίλους σου, εξαφανίζουν την κοινωνική σου ζωή — άλλωστε δεν τη χρειάζεσαι, αφού ζεις μόνο για την επόμενη δόση...Μύθος 5: Ναι, αλλά υπάρχουν και ακίνδυνες

ουσίες... Ακίνδυνη θεωρείται η μαριχουάνα; Σου προκαλεί κρίσεις αμνησίας, αναπνευστικά προβλήματα, αδράνεια και απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Μήπως το αλκοόλ είναι ακίνδυνο; Δεν νομίζω να είναι ακίνδυνο να καταστρέφεις το συκώτι σου, να μην ελέγχεις τις αντιδράσεις σου και να πέφτεις σε κώμα. Ακόμα και το απλό τσιγάρο είναι υπεύθυνο για την εμφάνιση καρκίνου — ακόμα και σε άτομα που κάπνιζαν για ένα μόλις χρ

όνο! Το ρισκάρεις;

Συντονισμός:Χατζηκωνσταντινιδου ΔημόκλειαΣυντακτική ομάδα:Αθανασίου Γαβριήλ,Αμοιρίδου Μαρία,Ασλανίδου Μένη,Βελλής Θανάσης,Γεωργαντζή Χριστίνα,Ζαλώνη Τερέζα,Ιγνατιάδης Κωνσταντίνος,Κόκκα Αλεξάνδρα,Λάσκαρη Άννα,Λειβαδίτου Χρυσούλα,Λεοντή Τάνια,Μακαρονάκη Ελευθερία,Μαλλιαρίδου Κική,Μελισσοπούλου Ευαγγελία,Μπάτζιου Φιλιώ,Πασχάλη Ιωάννα,Σοϊλεμέ Μαριέττα-Μαρία,Σπυρίδου Στέλλα,Σωτηροπούλου Βασιλική,Τάσσου Ελένη.

Το επικό τελευταίο κεφάλαιο της σειρά θα χωριστεί σε δύο μέρη .Στο πρώτο μέρος παρακολουθούμε τις λεπτομέρειες του γάμου και του μήνα του μέλιτος του παράδοξο ζευγαριού Bella & Edward και μαθαίνουμε ότι η νεόνυμφη περιμένει παιδί. Ένα παιδί μισό θνητό μισό βαμπίρ που ο Edward δεν θέλει ν α έρθει στην ζωή, γιατί φοβάται ότι θα είναι ένα τέρας ,ενώ η Bella δίνει και τη ζωή της για να το προστατέψει και να το φέρει στον κόσμο. Τι θα γίνει τελικά; Στου σ πρωταγωνιστικούς ρόλους επιστρέφουν οι: Robert Pattison , Kristen Stew-art και Taylor Laughton, ενώ στην καρέκλα του σκηνοθέτη βρίσκουμε και αυτήν την φορά τον

βραβευμένο με όσκαρ Bill Condon.

Ταινία του μήνα The twilight saga Breaking down

από την 7ήμερη της ΄Γ λυκείου στη Ρώμη