Η δράση της εβραιομασσωνίας στην Τουρκία Μέρος 13

Η τουρκική εβραιομασσωνία κι ο ρόλος της στον κόσμο +Αποστόλου Κ. Γάτσια

Η δραστηριότητα της εβραιομασσωνίας στην Τουρκία ως σήμερα: [2010] και

στις ‘ισλαμικές’ χώρες.*

*

+Αποστόλου Κ. ΓάτσιαΔιοικητού του Αυτόνομου και Ανεξέλεγκτου Ψυχοϊστορικού

Εργαστηρίου Γεωπολιτικών Ερευνών και συστηματικών τεκμηριώσεων για τις εξωγήϊνες δραστηριότητες και τις ανθρώπινες

σχέσεις

1


*

«Επιζητάω, επιζητάω, μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω…» [κάποιο λαϊκό ασμάτιον της εποχής].

*Ξύπνησα σήμερα 26 Δεκεμβρίου 2008, έχοντας

στον νού μου τούτους τους στοίχους μάλλον ανεξήγητα, ενός λαϊκού τραγουδιού που ομολογουμένως ανήκει στην χορεία ύμνων προς τους οποίους απάδω κι απόδειξη είναι προφανώς ότι δεν θυμάμαι τίποτε άλλο απ’ αυτό το τραγούδι.

Το προτάσσω ωστόσο εδώ, διότι έχω την αίσθηση ότι εκφράζει τέλεια τον οππουρτουνισμό μιας από τις πιο επικίνδυνες μασσωνίες τούτου του κόσμου, της λεγόμενης «τουρκικής», που στην πραγματικότητα είναι η καλλίτερα ελεγχόμενη μασωνία από τους Σαλονικιούς, δηλαδή τους αποστάτες εβραίους, τους ντονμέδες, ή σαββατιανούς, οι οποίοι διεκδικούν σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ άλλοτε στους τελευταίους τέσσερις αιώνες, την κυριαρχία σ’ όλον τον κόσμο.

2


Πώς θα σας φαίνονταν να διαπιστώνατε ότι ο ίδιος δικέφαλος αητός, κοσμεί τα εμβλήματα της σκωτζέζικης μασσωνίας, όπως και τα πετρόγλυφα αρχαίων λαών πριν 4000 χρόνια, αλλά και την ‘Εκκλησία’ του πλανήτη Άρη; [θα εξηγήσω πολύ αργότερα το θέμα].

3


Συμπτωματικά, έπεσε στα χέρια μου και μια αρκετά διαφωτιστική, όσο και απόρρητη έκθεση που αφορά στο θέμα «Freemasonry in Turkey» της MASONIC UNION OF STRICT INITIATION OBSERVANCE [U. M. S. O. I.], ένα αξιόλογο υλικό δίχως άλλο, που ήρθε να προστεθή στο πλήθος του υλικού που ήδη κατέχω.

Μπορούμε λοιπόν, να αντιπαραθέσουμε τις πληροφορίες για εξαγωγή επιτυχέστερων συμπερασμάτων εις ότι αφορά την πρόβλεψη της πορείας που θ’ ακολουθήση η μασσωνία αυτή, η λεγόμενη «τουρκική» στο άμεσο μέλλον, καθώς η διεθνής, πρωτίστως οικονομική αναταραχή βρίσκεται εν πλήρη εξελίξει και δίχως άλλο, σαν σε μπιλιάρδο, η ωθούσα σφαίρα θα εξοστρακίση τις άλλες και πολύ σύντομα η οικονομική κρίση θα γίνη και πολιτική, κοινωνική, θρησκευτική –που πάει να πή βρισκόμαστε ακριβώς στο Μεταίχμιο γεγονότων μη αναστρέψιμων, από το είδος των γεγονότων που χαράσσουν κάποια νέα πορεία στην ιστορία του κόσμου. Και οι μπίλιες στο τραπέζι, αλλάζουν αναγκαστικά θέση, οπωσδήποτε «κινούνται» μέχρι να πέσουν μέσα στην μαύρη τρύπα κι αυτό το ξέρουν, διότι είναι ο βασικός κανόνας, ακόμα και οι πρωτάρηδες παίχτες του μπιλιάρδου.

Όταν οι σουλτάνοι, οι τσάροι κι οι βουρβώνοι μέσα σε μια νύχτα χάσαν κεφάλια και θρόνους, ξανά και ξανά, για όσους ξέρουν από τα πεπραγμένα του συνομωτικού μπιλιάρδου, τούτο ήταν αποτέλεσμα της δράσης των Σαλονικιών. Κι αν τότε τα αποβράσματα αυτά είχαν την δύναμη, στα πλαίσια μιας ευρύτερης φυσικά συμμαχίας με όλες τις εωσφορικές δυνάμεις να κατορθώσουν τον έλεγχο της πορείας του κόσμου, τι μέλλει γενέσθαι σήμερα άραγε που η ατζέντα των στόχων τους τείνει να ολοκληρωθή;

4


Αυτός είναι ο λόγος της εναργέστερης ενασχόλησής μου με τα ψυχοϊστορικά θεμέλια της «τουρκικής» μασσωνερίας, καθότι προδικάζουν την κεντρική δράση της εωσφορικής γεωπολιτικής στόχευσης των Σαλονικιών.

Και ζώ στην Σαλονίκη! Τούτο, είναι άλλη μια συγκυρία, να δύναμαι να παρακολουθήσω την κίνηση των φιδιών, μέσα από την ίδια την φωλιά του φιδιού. Υποθέτω μάλιστα ότι δεν κινδυνεύω επειδή τα φίδια προφανώς έχουν βγεί απ’ την φωλιά τους, αλλά όσο και να ’ναι, αφού μάθαν το μάθημά τους καλά, σίγουρα κάτι «άφησαν» και μέσα στην φωλιά, από τις ασκήσεις εν όψει του Μεγάλου Έργου το οποίο βγήκαν έξω για να επιτελέσουν, εννοώ, σημειώσεις, σχέδια, πρόχειρα πράγματα που έχω την δυνατότητα να προσεγγίσω ών εντός της φωλιάς!

5


[Τούτος στην φωτό πάνω, είναι ο γνωστός εβραίος Εβλιγιά Τσελεμπή. Τι λέτε να ήταν κι ο Σαήτ Τσελεμπή; Κινέζος; Πορτορικανός; Κάτι άλλο; -θα το βάλω στα τούρκικα κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, με σχόλια…]

*67) OSMANLI’DA İLK MASONYayin Tarihi 27 Aralık, 2007 Kategori TÜRK DÜNYASIOSMANLIDA İLK MASONYirmisekiz Çelebi Mehmet Efendi ve oğlu Sait

Çelebi denince akla masonlar gelir.1720 senesinde Fransa’ya elçi olarak gönderilen Yirmisekiz Mehmet Çelebi yanında oğlu Sait Çelebi’yi de götürmüştü. Os-manlı Devleti, onları Fransa’ya Türk Milletini temsil etsinler diye yolladı. Fakat onlar geri döndüklerinde birçok yeni sapık akımla beraber döndüler. Burada ilginç olan diğer konu ise Sait Çelebi’nin babası Yirmisekiz Mehmet Çelebinin DEVSIRME olmasıdır. Bu DEVSIRME MASON sırf mason olduğu için o kadar hızlı yükselmiştir ki Osmanlı imparatorluğunda kısa zamanda SADRAZAM (Başbakan) olmuştur.

6


Yirmisekiz Çelebi Mehmet Fransa Büyük Elçisi (İlk Masonun babası)

7


Yirmisekiz Çelebizade Mehmet Sait, XV. LOUIS’in önünde eğilirken Osmanlı’da ilk mason Yirmisekiz Mehmet Çelebiz-

ade Sait Çelebi’dir. Sait Çelebi 1732′de İsveç’e 1741′de de Fransa’ya elçi olarak gitmiş. III. Sultan OSMAN za-manında (1755) 5 ay kadar Sadrazamlık yapmıştır.

IBRAHIM MÜTEFERRIKA (Yahudi Dönmesi) ile birlikte Osmanlı’nın ilk masonlarıdırlar.

Bunu da unutmamak gerekir ki Kumbaracı Ahmet Paşa (1675-1742) esas ismi COMT DE BONNEVAL Fransa’da mason olmuştu.

8


Yirmisekiz Çelebizade Mehmet Sait Beyİşte masonların, DÖNME, DEVSIRME, YAHUDI,

YAHUDI USAGI, EMPERYALIST ISBIRLIKÇISI, HOSGÖRÜCÜ, diye anılma sebebi belki de Osmanlı da ilk mason olanların bu kimliklere sahip olmalarıdır.

HAZIRLAYAN: YILMAZ KARAHANYorumlar“67) OSMANLI’DA İLK MASON” yazisina 6 Yo-

rum yapilmisMetin YILMAZ yorum tarihi 27 Aralık, 2007 04:19 Çok önemli bir belge/döküman teşekkürler.KARABEY EROĞLU yorum tarihi 27 Aralık, 2007

09:39 YILMAZ KARDEŞİM,BU MAİLLERİNİ TAK-

DİRLE KARŞILIYORUM. AMA SEN VE SENİN GİBİ BU ÜLKEYİ KARŞILIKSIZ SEVEN KARDEŞLERİM-DEN; BÜROKRASİYİ VE SERMAYEYİ YILLARDIR KONTROLLERİNDE TUTAN SABETAY LARLA İL-GİLİ MAİLLER BEKLİYORUM. SAYGILAR…

SEFA ŞAT yorum tarihi 27 Aralık, 2007 16:25

9


Yılmaz kardeşim bizler spot ışıkları ile gözlerimiz kamaştırılmış haldeyiz.biz türkler mum ışığında görüle-bilecek konuları bile umursamıyoruz.bu bananecilikle daha ne zaman uyanacağız acaba!!!

zorlu yorum tarihi 29 Aralık, 2007 00:18 HAİNLERİ KOSA İLE BİÇSEN BİTMEZ AMA

UNUTULMASI Kİ TÜRK YURTLARINDA HAİN-LERDEN ÇOK KAHRAMANLAR VARDIR.

FAKIBEY TÜRKMENBEY yorum tarihi 3 Mart, 2008 17:41

Selam,Sayin site yapimcilari TÜRKIYEDEKI ÜNLÜ MA-

SONLAR BAKANLAR BASBAKANLAR KIMLER-DIR YAYINLARSANIZ COK MEMNUN OLURUZ

FAKIBEYOsmanlı Torunu yorum tarihi 4 Mayıs, 2010 01:04 Gafil ne bilir neş’ve-i pür şevk-i vegayı!

*Οι σημειώσεις λένε ότι ο πρώτος γνωστός

τουρκομασσώνος ήταν ο Sait Ç elebi , ο περίφημος οθωμανός πρέσβυς στην Φραγκιά που δασκαλεύτηκε καλά στην πουτανιά εκεί πέρα αφού ανήλθε στην συνέχεια στο ύπατο αξίωμα της αυτοκρατορίας γενόμενος Μέγας Βεζύρης, κάτι να πούμε σαν ο υπερπρωθυπουργός του πολυχρονεμένου Σουλτάνου ο οποίος εγκαταβίωνε μακαρίως μέσα στους ατμούς των χαμάμ και στα αρωματισμένα κρέατα των χαρεμιών, παίρνοντας μυρωδιά μόνο από βαρβατίλα, ενώ ο πραγματικός κουμανταδώρος στο Δοβλέτι ήταν φυσικά ο Μέγας Βεζύρης του!

Κι ο Βεζύρης τούτος είχε αρκετά πάρε δώσε με τους παλιούς φράγκους φίλους του. Έτσι, ένα σημαίνον κοπρόσκυλο απ’ αυτά τα σκατά, ο κόμης [Count] de

10


Bonneval, φράγκος αξιωματούχος, γνωστός ιντριγκαδώρος στην εκπουστευμένη γαλλική αυλή [some intrigues in the French Court… λέει κατά λέξη η «πηγή» μου] επί βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου [Louis XIV], -τον πήραν χαμπάρι και τον κυνήγησαν δηλαδή-, το’σκασε στην μονίμως όζουσα πηγή της Μεγάλης Πουτανιάς, ήτοι στην Τιποτένια Βρεττανία, αλλά και κεί, ποιος ξέρει τι βρωμιές έκανε, κατέληξε ο ανωτέρω φράγκος τσόγλανος να ξεπέση στην Τουρκία, όπου τον περίμεναν δόξες και τιμές, εφόσον κατέστη ο αποκλειστικός αναδιοργανωτής του πρωτόγονου όντως, οθωμανικού στρατού [came to Turkey to reorganize the Turkish army, λέει η πηγή μου].

Ο Claude Alexandre de Bonneval [Humbaraci Ah-med Pasha] (1675-1747)

11


Φωτό: τον κάνανε και ‘οδό’ στην Πόλη! Kumbaraci Street, Comte de Bonneval & Casanova! Έ; Ναί και Καζανόβα!

12


Να κι ο Καζανόβας… ο Giacomo Casanova. Πώς; Ιδού: Comte de Bonneval also known as Kumbaracı (Humbaracı) Ahmed Paşa is believed to have lived on what is Kumbaraci street today. Exact location is still not known but we know he also arranged Giacomo Cas-anova to stay at the same street during his brief stay in 1741. Για να’χουμε να λέμε…

Τούτος ο φραγκόπουστας, ο Count de Bonneval πήρε μάλιστα και …τουρκικό όνομα! Έγινε και πασάς, [πρβλ. την γνωστή παροιμία που μ’ έλεγε η γιαγιά μου «να γίνω τούρκος να γίνω και πασάς», -αναλύω το φαινόμενο αυτό, στο βιβλίο που εξέδωσα σε 1000 αντίτυπα και τα χάρισα στο Μνημόσυνο του πατέρα μου Πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Απ. Γάτσια [1935-2004], στις 22 Μαίου 2004, όπου εμπεριέχεται και η διατριβή του για τους Θεσσαλούς Νεομάρτυρες], λοιπόν, κι ο φραγκόπουστας ονομάστηκε: Kumbaraci Ahmet Osman Pasha.

Βέβαια είναι περιττό να σημειώσω ότι εκτός από φράγκος, κι από πασάς, τούτος ο Κωλομπαρατζή, [με συγχωρείτε: Κουμπαρατζή], ήταν ΚΑΙ μασσώνος.

13


Κι έφτανε τούτος για να κάνη ο άλλος μασσώνος ο Μέγας Βεζύρης τις βρωμιές του; -Όχι.

Φωτ. Η φάτσα του Ibrahim Müteferrika Όχι; Γιατί; Χρειάστηκε κι άλλος ένας μασώνος ο Ibrahim

Müteferrika, να κάνη τι; Σε αγαστή συνεργασία με τον Μέγα

Βεζυρομασώνο, υποτακτικός του δηλαδή κι όχι όπως χρυσώνει το χάπι η πηγή μου «who together with Sait Ç elebi », ή λές να ’χη δίκαιο;

Αν είναι έτσι, και οι δυό τους αυτοί ήσαν υποχείρια «άλλου», ποιού; -τέλος πάντων, στα χέρια μασσώνων έπεσε και η μεγάλη δύναμη της πληροφόρησης, αφού μέχρι τότε δεν υπήρχε μουσουλμανικό τυπογραφείο στην Οθωμανική αυτοκρατορία που ωστόσο κέκτηντο τούτων τόσον οι χριστιανοί, όσον και οι ιουδαίοι ραγιάδες.

14


Όθεν ο Μιουτεφερρίκα ο μασσώνος κι ο πάτρωνάς του ο Τσελεμπή, οργάνωσαν το πρώτο τυπογραφείο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Συνοψίζω: Με τον βεζύρη Τσελεμπή τον μασσώνο, έπεσε σε

μασσωνικά χέρια η ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Με τον Κουμπαρατζή Πασά τον φραγκομασσώνο,

έπεσε σε μασσωνικά πόδια ο ΣΤΡΑΤΟΣ και… ‘καπάκι’ ήρθε με τον Μιουτεφερρίκα τον

μασσώνο, ο μασσωνικός έλεγχος του ΤΥΠΟΥ. Πάμε παρακάτω.

15


Άς δούμε τι γίνεται στον άλλο μεγάλο πόλο του Οθωμανικού κόσμου, την στιγμή που το σουλτανάτο ροκανίζεται όπως είδαμε απ’ τους μασσώνους.

Ο άλλος πόλος είναι ο συνδιαχειριστής της αυτοκρατορίας, ο Ρούμ Μιλλιέτ Μπασσής, δηλαδή ο Οικουμενικός Πατριάρχης των Ρωμαίων. Κι έχουμε κάτι περίεργο κι εδώ.

Στα αρχεία του Φαναρίου, συναντάμε ένα τελετουργικό φραγκομασσώνικο τυπικό, μεταφρασμένο στα ελληνικά το 1747, όπως απεκάλυψε ο Μέγας Διδάσκαλος της ελλαδικής φραμασσωνίας, ο Ανδρέας Ριζόπουλος σχετικά πρόσφατα.

Γι’ αυτόν βέβαια τον περίεργο μεγαλομασσώνο που τον φάγαν οι αδερφοί του ένα βράδυ μέσα στην Στοά, έχω αποκαλύψει πολλά πράγματα στην μελέτη μου για την Καταραμένη Επανάσταση [του 1821], απ’ την οποία μόνο ένα μικρό μέρος είδε την δημοσιότητα, το 1989 στον Δαυλό και λίγο αργότερα, το 1991, ένα άλλο μέρος στο άρθρο μου «Το Βυζάντιο των μασσώνων και οι μασσώνοι του Βυζαντίου».

Καμμιά δεκαριά φορές που διάφοροι εκδότες μού παρήγγειλαν να γράψω σχετικά και έγραψα, αρνήθηκαν οι ίδιοι οι παραγγέλοντες με σθένος να δημοσιέψουν τα όσα έγραψα και μεταξύ αυτών και κείνο το καλό παιδί που βγάζει … ‘Μάτι’. Αυτά –και πάμε στην ουσία, λέγοντας εδώ πράγματα τα οποία επίσης αισθάνομαι ότι θα μείνουν αδημοσίευτα.

-Γιατί βρίσκονταν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο μεταφρασμένα στην ελληνική τα μασσωνικά τελετουργικά;

-Επειδή μήπως η φραμασσωνία είχε εισχωρήσει στα σπλάχνα της Ορθοδοξίας;

16


Και τούτο είναι πολύ πιθανό όπως και το άλλο: το ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Πατριαρχείου βρίσκονταν εν δράσει και θέλαν να γνωρίζουν τι νταλκά τραβάνε οι μασσώνοι.

Το 1748 ήδη ο συνάδελφος εχθρός, ο φραγκόπαπας της Ρώμης Κλήμης ο 12ος είχε αφορίσει το μασσωναργιό.

Το έμβλημα του Πάπα Κλήμη ΙΒ΄ (1730-1740)

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο των Ρωμηών, αποδεικνύεται λοιπόν ότι ήταν καλλίτερα ενημερωμένο απ’ τον Πάπα και τις δικές του Μυστικές Υπηρεσίες, εφόσον ένα χρόνο πρίν όπως αποδεικνύεται, είχε μεταφρασμένα τα μασσώνικα τυπικά!

Υποθέτω λοιπόν βάσιμα ότι ο Ρωμηός Πατριάρχης συζήτησε το θέμα εκτεταμμένα με τ’ αφεντικό του, τον πολυχρονεμένο Χαλίφη του Ισλάμ και σουλτάνο των Οθωμανών Μαχμούτ Ι και μάλιστα μ’ αυτόν κι όχι κανέναν άλλον, οποιονδήποτε υφιστάμενό του, ένεκα του ότι αν συνέβαινε αυτό θα το μάθαινε ασφαλώς ο [μασσώνος] Μεγάλος του Βεζύρης!

Φωτ. Ο πολυχρονεμένος σουλτάν Μαχμούτ κι ο θυρεός του. O Μαχμούτ Α' (2 Αυγούστου 1686 - 13

17


Δεκεμβρίου 1754), ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά την περίοδο 1730-54.

18


Καρπός αυτού του κομπρομί πιστεύω υπήρξε η απόφαση του Σουλτάνου, δέκα χρόνια αργότερα να θέση εκτός νόμου την φραμασσωνία στο Δοβλέτι.

Ακριβώς δέκα χρόνια από τότε που ο φραγκόπαπας Κλήμης ο 12ος αφώρισε τους φραμασσώνους, το 1748, ο Μαχμούτ ο Ι, κάτω απ’ την πίεση του Ρωμηού υφισταμένου του [οι μασσώνοι λένε: under the pressure of his Christian subjects –κι αυτό δεν μ’ αρέσει, θα πώ μετά το γιατί-], αλλά και την πίεση του μουσουλμανικού Κλήρου [and also the Muslim clergy, λένε οι μασώνοι –

19


και πάλι αυτό δεν μ’ αρέσει, θα εξηγήσω-], έθεσε εκτός νόμου την Μασσωνία στην Οθωμανική Επικράτεια.

Εικόνα: η Οθωμανική που λέγαμε, για να μην ξεχνιώμαστε…

Να εξηγήσω λοιπόν. Το γενικευμένο «χριστιανών» δεν μ’ αρέσει πρώτον

διότι ο Σουλτάνος ήταν το είδος του αφεντικού που δεν δέχεται πιέσεις και μάλιστα από …αλλοθρήσκους.

Δεύτερον, ποιών χριστιανών; Πολύ αφηρημένα βλέπουν τα πράγματα οι

μασσώνοι.

20


Παπικών; Ιησουϊτων; Διαμαρτυρομένων; Αγγλικανών; Τι είδους χριστιανών;

Φυσικά των Ορθοδόξων λέω εγώ, κι όχι κατόπιν «πίεσης», αλλά κατόπιν αποκαλυπτικών συζητήσεων που εστάθησαν ικανές να πείσουν τον Σουλτάνο ότι κινδύνευε από τους άθεους ανατροπείς των πάντων, ιλλουμινισμένους δεόντως εκείνη την εποχή τσόγλανους μασσώνους και σαλονικιούς ντονμέδες που έσκαβαν τον λάκκο του και τους λάκκους όλων των μοναρχών της γής.

Ειδικά στην δεκαετία 1748 – 1758 έχουμε κάποια αξιοπρόσεκτα γεγονότα που τα βρήκα στην φωλιά του φιδιού και καλό είναι να τα δήτε κι εσείς:

Το 1748 είναι η χρονιά που γεννιέται στις 6 Φεβρουαρίου, ο εβραιογερμανός αρχισατανάς Adam Weishaupt (1748-1830), ο ιδρυτής της αίρεσης των ιλλουμινάτων.

21


Φωτό, του Βαϊσχάουπτ, κόβεις φάτσα, βγάζεις συμπέρασμα και παρεμπιπτόντως, ο δικέφαλος των ιλλουμινάτων που λέγαμε στην καπελωμένη σκωτζέζικη μασσωνία των ΗΠΑ…

Το 1748 επίσης, ο γνωστός αλήτης «μεσσίας» Γιάκομπ Φράνκ, που το παίζει ενσάρκωση του Σαμπετάϊ, είναι 22 ετών.

Η σουλτανική κυβέρνηση τής Κωνσταντινούπολης, θέλει νά λάβη μέτρα, εναντίον τής εκεί ιδρυμένης μασσωνικής στοάς, αλλά, δέν τόλμησε τότε νά πειράξη τούς μασσώνους, ύστερα από ενέργειες τού άγγλου πρέσβυ, την προστασία του οποίου αυτοί οι πούστηδες απήλαυναν.

Επίσης το 1748 μια σημαντική αναδιοργάνωση της μασσωνίας λαμβάνει χώρα όταν η ναϊτική μασσωνία τού Παρισιού ιδρύει τό σκωτικό δόγμα [Scottish Rite] μέ υψηλότερους βαθμούς, έχοντας πρότυπο τήν εβραϊκή καμπάλα [Jewish Cabala]. Τούτο είναι και η απόδειξη

22


ότι οι ανατρεπτικοί Σαλονικιοί εβραίοι πέτυχαν τον δεύτερο οφθαλμοφανώς στόχο τους, αφού ο πρώτος στόχος επετεύχθη το 1717 όταν υπέταξαν την εγγλέζικη μασσωνία στις σκοπιμότητές τους, σαράντα μόλις χρόνια δηλαδή από τον θάνατο του Σαμπετάϊ ή μισόν αιώνα, αν προτιμάτε από τότε που οι πονηροί σαλονικιοί δημιουργήθηκαν το 1666 με την μεταστροφή του Σαμπετάϊ και της οργάνωσής του στο Ισλάμ.

Φωτό. Φράνκ, ο καμπούρης εβραίος ο έκφυλος ομορφάντρας, ο χριστχιανός ντονμές που έκαψε καρδγιές!

Λίγο κουβάρι φαίνονται όλα αυτά αλλά θα τα ξεδυαλύνουμε. Είναι δεδομένο ότι το 1750, τότε που ο Γιάκομπ Φράνκ είναι 24 ετών, ένας εβραίος χρυσοχόος, ο Αμσελ Μώζες Μπάουερ, κουρασμένος από τό αλήτευμα στήν ανατολική Ευρώπη, κατασταλάζει στήν

23


Φραγκφούρτη όν ντέρ Μάϊν κι ανοίγει ένα λογιστικό γραφείο στήν Γιούντεν-στράσσε, βάζοντας σήμα τής επιχείρησής του, μιά κόκκινη ασπίδα: (Ρότ-σίλντ). Λέει τίποτε αυτό;

Εικ. Το καθήκι πάνω-πάνω ο γενάρχης της φιδοδυναστείας των χαζάρων Ρότσιλντς

Ιδού! Το 1751 ο Jacob Frank ως γνωστόν, κήρυξε τον εαυτό του «Μεσσία». Είναι 25 ετών, κι ο θάνατος τού Μωϋσή Χαγκίζ μάλλον τον διευκώλυνε να κάνη κάτι τέτοιο. Στίς 18 Μαίου, ο Πάπας Βενέδικτος 14ος εκδίδει

24


επίσης άλλη μια, πολύ σημαντική καί καυστική εγκύκλιο, κατά τού μασσωνισμού.

Παρεπιπτώντως να πούμε ότι το 1752 γεννιέται ο βαρώνος Adolf Franz Freiderich Ludwig που συνετέλεσε τα μέγιστα στην άνθιση της αίρεσης των ιλλουμινάτων όπου είχε το ψευδώνυμο "Baron von Knigge" (1752-1796), ένας βλάξ που ενώ ήταν χριστιανός πιστός υποτίθεται, έρριξε νερό στον μύλο των σατανιστών και ίσως αυτός είναι κι ο λόγος που τα τίναξε σχετικά νωρίς σε ηλικία μόλις 44 ετών που όταν τους ήταν άχρηστος κι επικίνδυνος δηλαδή, οι σαλονικιοί τον φάγαν λάχανο.

25


Εικ. Για το σκατό που λέγαμε: Freiherr Adolph Franz Friedrich Ludwig Knigge, 16. Oktober 1752 in Bredenbeck bei Hannover geboren 6. Mai 1796 in Bre-men gestorben

Το 1752 είναι η χρονιά που ο Jacob Frank παντρεύεται στην Πολωνία.

Το 1753 στην Αγγλία, συμβαίνουν αξιόλογα πράγματα για τους ομοφύλους του. Η εβραϊκή κάρτα πολιτογράφησης [Jewish Naturalization Bill], εκδόθηκε για να δώσει στους αλλοδαπούς Εβραίους την δυνατότητα να αποκτήσουν τα προνόμια των αυτοχθόνων Εβραίων, αλλά τελικά αποσύρθηκε λόγω της αντιεβραϊκής εξέγερσης του αγγλικού λαού.

Άλλα γεγονότα του 1753, είναι επίσης αξιοσημείωτα ενώ ο Γιάκομπ Φράνκ είναι 27 ετών. Ο Βιλλερμόζ, ιδρύει τήν Στοά τής Τέλειας Φιλίας. Αντιμασσονικά δημοσιεύματα στήν Αγγλία συγγράφονται από τώρα καί πέρα όπως τό: «Η μασσωνία, ο δρόμος πρός τήν κόλαση».

26


Το 1754 γεννιέται ένα από τα μεγαλύτερα μούτρα στον μασσωνικό χώρο, ο Talleyrand (1754-1838), [δες εικ.], που απ’ το 1789 μέχρι το 1834 ότι κακό έγινε στον κόσμο, αυτός ο πούστης το’φκιαξε, αφού υπήρξε ο ιθύνων νους των επαναστατικών νομοθετημάτων. Ιλλουμινάτος και παπάς που ξεσήκωσε το αντικληρικό πνεύμα. Η βασιλεία του τρόμου δεν τον έθιξε και με τον Ναπολέοντα μέσα ήταν ο πούστης, ως υπουργός του!

Το 1754 ο Γιάκομπ Φράνκ είναι 28 ετών. Από 1754 μέχρι 1760, ο Μαρτέν Ντέ Πασκουαλλύ, ιδρύει τόν Ναό τών εκλεκτών Κοέν, (εβραϊστί: ιερείς), τόν γνωστό ευρύτερα ώς Μαρτινισμό [Martinisme]. Πεθαίνει ο πρώτος ιδρυτής τής δυναστείας Ρότσιλντ.

27


Το 1755 ο Jacob Frank, στην Πολωνία, σχημάτισε μια αίρεση που κήρυττε ότι ορισμένα εκλεκτά πρόσωπα απαλλάσσονται από το ηθικό δίκαιο. Αυτή η αίρεση ουσιαστικά απέρριπτε τον παραδοσιακό ιουδαϊσμό, ένεκα δήθεν μιας "ανώτερης Torah" (= εβραϊκός νόμος), με βάση το Zohar, που βασίζονταν στην Kabbala, το εβραϊκό μυστικιστικό κίνημα. Ως εκ τούτου, τα μέλη της νέας σέκτας αυτοαποκαλούνταν μεταξύ τους ζοχαριστές [Zoharists, Ζοχάρ εβραϊκά σημαίνει λάμψις, δηλ. Φωτισμένοι]. Στις πρακτικές τους, συμπεριλαμβάνονταν οργιαστικές, σεξουαλικές αχαλίνωτες και διεστραμμένες τελετές. Ο Ιωσήφ Β’, αυτοκράτορας της Αυστρίας πήδηξε την κόρη του Φράνκ, την Eva, κατά την διάρκεια μιας τέτοιας ιεροτελεστίας, όπως αναφέρει ο ραβίνος Antelman.

28


Εικόνες του Σαμπετάη. Ο πρώτος ‘μεσσίας’ του κερατά, για να μην ξεχνιώμαστε, ο Σιαμπατάη Τζβή 1626 - 1676. Είναι ο πρώτος διδάξας. Τον διαδέχθηκε ο Μπαρουχία Ρούσσο, γαμπρός στην αδερφή του, και μετά ο γνωστός Γιάκωμπ Φράνκ και κείνον όταν τα τίναξε, το πορνίδιον Εύα Φράνκ, η κόρη του 3ου μεσσία.

Το 1756 η εβραϊκή παραδοσιακή κοινότητα καταδίκασε τον Jacob Φρανκ και την σέκτα του ως αιρετικούς. Μια ανθολογία μασονικών προσευχών εμφανίστηκε σε έντυπη μορφή, μεταξύ των οποίων και κάποια προς χρήση "κατά την έναρξη της συνεδρίασης των «Jewish Freemasons» στις Εβραϊκές Στοές. Ο Γιάκομπ Φράνκ είναι 30 ετών, ο βαρώνος φόν Χούντ ιδρύει τόν γνήσιο κανόνα τών Ναϊτών, υπό τίς ευλογίες τού Φρειδερίκου Β΄ τής Πρωσσίας. Γιά πρώτη φορά γίνεται λόγος γιά τούς «Ανωτέρους Αγνώστους», τούς οποίους πολλοί ταυτίζουν μέ τόν Φρειδερίκο καί τόν Βολταίρο.

29


Το 1758 γεννιέται το κάθαρμα των καθαρμάτων, ο σκατόψυχος εγκληματίας μασσώνος Maximilien - Francois Robespierre πού ψόφησε όταν του κόψαν το σκατοκέφαλό του σε ηλικία 36 ετών, (1758-1794). Ο Γιάκομπ Φράνκ είναι 32 ετών, ο Σαίν Ζερμαίν, φτάνει στό Παρίσι καί προσφέρει τίς υπηρεσίες του στόν βασιλιά ώς χημικός, ειδικευμένος στίς βαφές. Συναναστρέφεται τήν Πομπαδούρ.

Πίνακας του Jean Joseph Francois Tassaert: ‘Η σύλληψη του Ροβεσπιέρου’, την νύχτα της 9ης προς 10 Θερμιδώρ του έτους 2…, δηλαδή 27 Ιουλίου 1794. Οπότε του κόψονε κι αυτουνού του λεχρίτη το σκατοκέφαλο, στην ίδια καραμανιόλα που είχε αποκεφαλίσει χιλιάδες αθώους.

Τέλος, να το πούμε κι αυτό: το 1759 Την 17η του Σεπτέμβρη ο Jacob Φρανκ γίνεται … Χριστιανός. [Προσπαθεί να κάνη δηλαδή το ίδιο κόλπο που έκανε

30


πριν έναν αιώνα ο Σαμπετάϊ με τους μουσουλμάνους και να διεισδύση στον χριστιανικό κόσμο].

Πιστεύω να μην ήταν πολύ κουραστηκές όλες αυτές οι παραθέσεις, αλλά μας χρειάζονται να καταλάβουμε καλά τα πλαίσια της διεθνούς ανησυχίας και των ζυμώσεων που αν μη τι άλλο έδειχναν ότι κάτι ετοιμάζεται. Κάτι το σατανικό, εκ μέρους αθέων και διαβολικών εβραιομασσώνων που μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ακόμα κι εβραίοι, έπρεπε να κινηθούν, μ’ οποιονδήποτε τρόπο ν’ αποτρέψουν την καταστροφή.

Είδαμε ήδη τις οθωμανικές αρχές να μπουκάρουν στην μασσωνική γιάφκα που άνοιξαν οι εγγλέζοι πούστηδες στην Πόλη, αλλά ο εγγλέζος πρεσβευτής κατάφερε να διασώση την λίστα με τα ονόματα των μυηθέντων. Την ίδια εποχή, όπως τεκμαίρεται από τα αρχεία του Βατικανού, υπάρχει μια συγχαρητήριος επιστολή του Πάπα προς τον φράγκο καρδινάλιο Ten-cin, όπου εκφράζεται η ευχή εκ μέρους του την ίδια σωστή αντιμασσωνική στάση να κρατήση και η Νάπολη.

Με λίγα λόγια, υπάρχουν δυνάμεις που προσπαθούν να στραγγαλίξουν την μασωνία διεθνώς και μια δύναμις –ίσως- που φυσάει συνεχώς στα κάρβουνα, η αιώνια πουτάνα Αγγλία. Έτσι, σύμφωνα με τον Gould, τον βρεττανό πρόξενο στο Χαλέππι, η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας έχει ορίσει περιφερειακό Μέγα Διδάσκαλο για ολόκληρη την Ανατολή τον Alexander Drumond και λίγο αργότερα, το 1764, ο Dr. Dionysios Menasse ορίζεται ειδικότερα ως «Περιφερειακός Μέγας Διδάσκαλος για την Ασιατική Τουρκία και την Αρμενία», [District Grand Master for Asiatic Turkey and Armenia].

31


Τι σκατά είναι αυτός ο «Δόκτωρ»; Τούρκος; Έλληνας; Εβραίος; Ίσως και τα τρία, αλλά πάνω απ’ όλα, μπιστικός ρουφιάνος της Αγγλίας, όπως ολόκληρο το μασσωνικό οικοδόμημα που ελέγχει. Ένα οικοδόμημα που όσο πάει και μεγαλώνει.

Το 1786 λοιπόν, ανακαλύπτουμε ένα «δεύτερο» Καταστατικό, ένα έγγραφο μιας αγγλοκρατούμενης γαλλικής στοάς [a second charter by the lodge Saint Jean d’Ecosse in Marseilles] με το οποίο καθορίζεται η ίδρυση θυγατρικής στοάς στην… Σμύρνη! [to the Lodge Saint Jean d’Ecosse des Nations Réunies in Izmir].

Εικόνα ενδεικτική Στοάς από κείνες που στραγγάλισαν τον Οθωμανικό, τον Περσικό και τον Αιγυπτιακό κόσμο.

Για να’χουμε το «δεύτερο», ασφαλώς υπάρχει και πρώτο, αλλά δεν το’χουμε αυτό επειδή έγινε στάχτη και μπούρμπουρη στην επισυμβάσα τότε πυρκαγιά της Σμύρνης, [βρέ μανία αυτή η Πόλις να καίγεται συνεχώς]. Σύμφωνα λοιπόν με όσα μπορούμε να εικάσουμε, το

32


μασωναργιό είχε εγκατασταθεί και δρούσε στην Σμύρνη μεταξύ των ετών κάπου μετά το 1751 και οπωσδήποτε πριν το 1778. Η στοά αυτή της Σμύρνης πήγε στο διάολο κι έκλεισε για τα καλά, το 1826.

Στην τελευταία δεκαετία του 18ου αιώνα, η μητρυιά του Σελίμ Γ΄ η οποία έπαιζε κύριο ρόλο συμβουλάτορα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, η Ναξιντήλ Σουλτάνα [Nakshidil Sultan] που ήταν σύζυγος του Αβδουλχαμίτ Α΄ και μάννα του Μαχμούντ Β΄, ήταν και κάτι άλλο απίστευτο: ήταν ξαδέρφη της πουτάνας με δίπλωμα Ιωσηφίνας της γυναίκας του… Ναπολέοντα! Δασκαλεύονταν λοιπόν κατάλληλα τα πουταναργιά αυτά μεταξύ τους περί του πρακτέου στον δύσοσμο χώρο του μασσωναργιού. Έτσι, κάτω από την επίδραση των μουνιών της Ναξιντήλ και της Γιωζεφίν, κάθε είδους στοές [lodges from different obediences] ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια σ’ ολόκληρη την Οθωμανική αυτοκρατορία.

Το παραμύθι αυτό σκόλασε το 1826, όταν ο Mah-mut II ξεπάστρεψε τα τάγματα των γενιτσάρων για να σχηματίση σύγχρονο πειθαρχημένο στρατό. Ο παλιός παραδοσιακός οθωμανικός στρατός είχε εξευτελιστεί στην ηλίθια επανάσταση των ελλήνων. Θεωρήθηκε λοιπόν υπεύθυνος της ήττας, άσχετα αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι. Οι Οθωμανοί τότε δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο κάποιους άγνωστους και ξευτιλισμένους «έλληνες», αλλά όλα τα άλλα σκατά που κρύβαν οι έλληνες κάτω από τις φουστανέλλες τους, εγγλέζους, ρώσσους, φράγκους και κάθε καρυδιάς καρύδι που για πολύν καιρό στόχευε στην διάλυση της αυτοκρατορίας.

Αυτά θα τα αναλύσουμε σε ειδικότερες μελέτες. Εκείνο που μας ενδιαφέρει εδώ είναι το γεγονός ότι ο

33


σουλτάνος Μαχμούντ Β΄, θεώρησε υπεύθυνο της ήττας τον στρατό. Καθώς ο στρατός βασίζονταν στους Γενίτσαρους, την πλήρωσαν οι Γενίτσαροι τους οποίους και κατέσφαξε. Καθώς οι Γενίτσαροι ανήκαν όλοι τους στα Τάγματα των Μπεκτασήδων, ετέθησαν εκτός νόμου και τα τάγματα αυτά. Καθώς τώρα, θεωρούνταν συνολικώς οι μασσώνοι ένα είδος [a “kind of Bek-tashism”], καταλαβαίνετε ότι όσους μασσώνους πιάναν οι σουλτανικοί τους κάναν τον κώλο ταραμπούκα. Αλλά να, που κάποιοι μασσώνοι πρόφτασαν και την σκαπούλαραν στις ευρώπες.

Πάμε τώρα να δούμε τι έγινε στο διάστημα 1826 – 1856.

Επί 13 χρόνια η αυτοκρατορία μας είχε ξεβρωμίσει τουλάχιστον από μασσώνους ώσπου το 1839 ο Μέγας Βεζύρης [Mustafa Reshit Pasha, Grand Vizier], εξέδωσε το Διάταγμα των γνωστών μεταρρυθμίσεων. Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι και τούτος είχε μπεί στην Μασσωνία, τότε που ήταν πρεσβευτής στο Λονδίνο, αλλά κανένα τεκμήριο δεν υπάρχει που να τεκμαίρει την μύησή του. Σε καμμιάς στοάς τα αρχεία δεν βρίσκεται κάτι σχετικό. Αλλά εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ακόμη «οικογενειακά» ονόματα κι έτσι, -λένε οι υποστηρικτές αυτής της άποψης-, ακόμα κι αν βρίσκεται το όνομα Ρεσίτ ή Μουσταφάς σε κάποια στοά, τούτο θα μπορούσε να είναι κάποιου «άλλου»!

Βρε για κοίττα! Μα πόσοι Ρεσίτ και Μουσταφάδες μυούνταν στην πουτάνα Αγγλία εκείνα τα χρόνια!; Άραγε, δεν λέει τίποτε το γεγονός ότι ο εγγλέζος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη, ακριβώς εκείνη την εποχή, ο γνωστός καργιόλης Λόρδος Ρήντιγκ, ήταν ο καλλίτερός του φίλος; Άραγε είναι άσχετο θέμα που ο φίλος του τούτος ήταν ένας βαμμένος μασσώνος; Ά μπά!

34


Μην ψάξετε στις στοές να βρήτε τ’ όνομά του… αλλά με την ανεπίσημη άδεια αυτουνού του πούστη του Βεζύρη, δειλά – δειλά η Μασσωνία άρχισε να σκάη μούρη ξανά στην Βασιλεύουσα κι αυτό οι μασσωναρίες δεν μπορούν να το αποκρύψουν: «After 1839, with the unofficial per-mission by the Grand Vizier, Freemasonry had a slow re-vival in Turkey».

Ο Κριμαϊκός Πόλεμος.Η άφιξη βρεττανικών, φραγκικών και

πιεμοντέζικων εκστρατευτικών σωμάτων και διπλωματών τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στην Σμύρνη, είχε ως αποτέλεσμα μαζί με τα κοπρόσκυλα αυτά, να πλακώσουν και τα μασσωνικά τσακάλια. Στοές πάσης φύσεως άρχισαν ξανά να δημιουργούνται και γέμισε όλος ο τόπος μασσωνόσκατα από το 1856.

Η Γαλλία [μάλιστα η Μεγάλη ΑΝΑΤΟΛΗ της Γαλλίας: Grand Orient of France] είναι εκείνη που το 1856 ιδρύει την Μεγάλη Στοά της Τουρκίας «Grande Loge de Turquie» [;!] στην Σμύρνη.

Ερώτημα: Αμέσως!; μα για να ιδρυθή μεγάλη ΣΤΟΑ ή μεγάλη ΑΝΑΤΟΛΗ, θα πρέπει να λειτουργούν για πολύν καιρό πλήθος απλών, μικρών στοών και κάτι τέτοιο εδώ δεν συνέβη.

Κι άλλο ερώτημα: - Γιατί η Μεγάλη Ανατολή ιδρύει Μεγάλη Στοά κι όχι Μεγάλη Ανατολή;! –Αυτό το γελοίο ερώτημα ας το απαντήσουν οι γελοίοι μασσώνοι διότι εγώ βγάζω τα συμπεράσματά μου-, κι ένα τρίτο ερώτημα:

-Γιατί στην Σμύρνη; Και γιατί «της Τουρκίας»; Δεν θα’πρεπε κανονικά να ονομαστή Μεγάλη Οθωμανική Ανατολή; Το όνομα Τουρκία, αυτή την εποχή επιεικώς είναι απαράδεκτο. Σημαίνει «κάτι» που έγινε πράξη πολύ αργότερα το 1924. Απλώς εδώ θίγω κάποια πράγματα.

35


Η βιαστική Μεγάλη Στοά της Τουρκίας που ίδρυσε στην Σμύρνη η μάννα Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας το 1856, πήγε στο διάβολο τόσο γρήγορα όσο γρήγορα δημιουργήθηκε, μέσα σ’ έναν χρόνο, το 1857.

Αναδουλιές. Τα φραγκόσκυλα δεν βρήκαν φαίνεται πρόθυμους οθωμανούς για να τους μπάσουν στο κόλπο. Μόλις ξεκουμπίστηκαν τα στρατά των φράγκων με τον τερματισμό του Κριμαϊκού τους πολέμου, έφυγαν μαζί τους και τα σκατά που πήγαν ν’ αφίσουν στην Σμύρνη μας: η ξεφτιλισμένη τους και φραγκοκατασκευασμένη Μεγάλη Στοά της… Τουρκίας!

Για να δούμε στην συνέχεια λίγα πράγματα για την δημιουργία μιας ανώμαλης …ιρλανδικής «Μεγάλης Στοάς», στο ίδιο παιχνίδι.

Το 1856, ναι, δεν ήταν μόνο οι γάλλοι που κάνανε μαλακίες στην Σμύρνη. Εμφανίστηκε κι άλλος ένας πεοκρούστης, κάποιος Captain Atkinson, ένας ιρλανδός μισθοφόρος των βρεττανών, αξιωματικός του 47ου

Συντάγματος που ισχυρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι έχει την …ιρλανδική εξουσιοδότηση να φκιάξη ΤΡΕΙΣ! [τόσες του είπανε ή τόσες του λείπανε;] –τρείς στοές ανά μανά ξανά στην Σμύρνη!

Και βεβαίως αφού οι στοές δεν είναι ούτε μια ούτε δυό, αλλά τρείς [=πολλές], άρα μπορεί να σχηματίση και… Μεγάλη Στοά της …ΤΟΥΡΚΙΑΣ! Κι αυτός: «Τουρκίας», όχι «Οθωμανική». Κάτι δεν έχει αρχίσει να σας βρωμάει εδώ;

Τέλος πάντων, σχηματίστηκε και τούτη η Μεγάλη Στοά της Αρχαίας και Εντίμου Αδελφότητος των Ελεύθερων και Αποδεκτών Τεκτόνων της Τουρκίας» [“The Grand Lodge of the Ancient and Honourable Fra-ternity of Free and Accepted Masons of TURKEY”] και

36


τα καταστατικά κτλ τούτου του πράγματος βρίσκονται σήμερα στα ιρλανδικά αρχεία.

Οι μασσώνοι ισχυρίζονται ότι το φκιάσκο τούτο ήταν μια άθλια κομπίνα που ένας αληταράς το σκάρωσε για να τα κονομήση, κατά λέξη λένε: «This was a fraudu-lent commercial enterprise». Τελικά, για να κλείσουμε το θέμα, σημειώνουμε ότι τούτος ο Atkinson αφού έμπασε 200 χαζούς στην Στοά αυτή της Μεγάλης Κομπίνας του, εξαφανίστηκε μαζί με το μπαγιόκο των αφελών που τον εμπιστεύτηκαν.

Κι αν η μασσωνία αυτή ήταν απάτη, λένε οι μασσώνοι, αυτό δεν πάει να πή ότι δεν έγιναν και χρηστές προσπάθειες από έντιμους μασσώνους. Έτσι, ασπαζόμενοι την άποψή τους, θα δούμε λίγα πράγματα για την λεγόμενη Περιφερειακή Μεγάλη Στοά της ΤΟΥΡΚΙΑΣ, «District Grand Lodge of Turkey» [ξανά επισημαίνω: το Τουρκίας, αντί του αναμενόμενου των Οθωμανών]. Η στοά αυτή, σύμφωνα με το μασσωναργιό, είχε την εγγλέζικη καθιέρωση: (English Constitution).

Για κύττα πλάκα πως κι αυτή η καθιερωμένη μαλακία σχηματίστηκε: από τα ρετάλια των ανώμαλων μασσώνων [irregular masons] που άφησε πίσω της «μυημένους» η γκομπίνα του Captain Atkinson! Ε; Ναι. Άρχισαν να ερωτοτροπούν όλοι αυτοί οι 200 ανώμαλοι, να συναγελάζονται και να εισδύουν σε «κανονικές» εγγλέζικες και φράγκικες στοές. Τους έτρωγε ο κώλος τους λοιπόν.

Πανικός κυριολεκτικά έγινε γι’ αυτούς τους ηλίθιους στο Λονδίνο κι αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά οι ίδιοι οι μασσώνοι –για το ποιος θα πρωταρπάξη τους ανώμαλους που δεν έβαλαν μυαλό από το φκιάσκο που έπαθαν και θέλαν σώνει και καλά, αμάν και ντέ, να μπουν στη μασσωνία και για τον σκοπό αυτό, «started to

37


visit or join English and French lodges». Μάλιστα. Πανικός. Της πουτάνας που λέμε για το ποιος θα αρπάξη τους εξαπατηθέντες.

Κυττάξτε τι ωραία ακούγεται στ’ αγγλικά: «There was literally a panic in London…» και στο πιξ-λάξ εμασσωνοποιήθη ο πάσα βλάξ: «and in a swift move, Grand Master Lord Zetland ordered the foundation of the Provincial Grand Lodge of Turkey».

Τι; Αστραπιαία ο Μεγ:. Διδ:. Ζέτλαντ διέταξε –λέει- την ίδρυση της Επαρχιακής Μεγ:. Στ:. της Τουρκίας. Πού; «in Istanbul». Όχι στην Σμύρνη;

-Όχι. –Γιατί; -Επειδή η Σμύρνη βρώμαγε. Καλά. Και πρώτος –λέει- Επαρχιακός Μέγας

Μάστορας, «the first Provincial Grand Master» δεν ήταν άλλος από τον επίσημο πρέσβυ της Βρεττανίας, ο Sir Henry Bulwer.

Και κάτι ακόμα. Για να αποφευχθή κάθε υποψία απάτης η τελετή της εγκαθίδρυσης έγινε –λέει- μέσα στην ίδια την… Πρεσβεία της Αγγλίας στις 24 Ιουνίου του 1862.

Στοά λοιπόν έγινε. Με τον ένα τρόπο ή τον άλλον. Από εξαπατημένους, μάλλον εκβιαζόμενους χαζούς

που τους φάγανε τα λεφτά πρώτα [ο δήθεν ψευτομασσώνος ο ιρλανδός] και ύστερα οι φουκαράδες αυτοί οι απένταροι πλέον, μέσα στην αγγλική πρεσβεία της Πόλης, ελπίζοντας να… ισοφαρίσουν τα χαμένα, σχηματίζουν την… τουρκική μασσωνία.

Παλιό το κόλπο. Αλλά, ας δούμε πως φτάσαμε στο σημείο να σχηματιστή και… Ύπατο Συμβούλιο στην Τουρκία, [που μην ξεχνάμε, τότε δεν ήταν Τουρκία, αλλά Οθωμανική Αυτοκρατορία που οι σκοτεινές

38


δυνάμεις φυσικά ευελπιστούσαν να την ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ Τουρκία].

Έχουμε έτσι Ύπατο Συμβούλιο «Supreme Council of Turkey» το 1861 και μάλιστα έναν ολόκληρο χρόνο ΠΡΙΝ τις Μεγάλες Στοές.

Πώς; Τα λέω σύντομα κι ό,τι πιάσετε: ο ιδρυτής [1861] και πρώτος Ανώτατος Διοικητής του Σκωτικού Δόγματος στην Τουρκία [1864], ήταν ο πρίγκηψ Abdül-halim Pasha, ή πιο σύντομα, Halim Pasha, αδερφός του Khedive ο οποίος ήταν Κυβερνήτης της Αιγύπτου, που την εποχή αυτή ως γνωστόν ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Τούτος ο Abdülhalim, ή Halim Pasha ήταν επίσης θείος του Khedive Ismail Pasha υπό την διακυβέρνηση του οποίου ανοίχτηκε η διώρυξ του Σουέζ. Και κάτι άλλο: ο Halim Pasha ήταν επίσης «Grand Master of the Provincial Grand Lodge of Egypt» (English Constitu-tion). Ένας σιχαμένος εγγλέζος πράκτορας που συντελούσε εκ των άνω στην διάλυση της αυτοκρατορίας. Και πολύ γρήγορα μπήκε στο κόλπο κι η Αμερική, αφού το 1869 τούτο το «Supreme Council» αναγνωρίστηκε από την Νότια δικαιοδοσία των ΗΠΑ.

Ακολουθούν λίγα πράγματα για το πώς εξαφανίστηκε τελικά η Επαρχιακή Μεγάλη Στοά της Τουρκίας.

Θυμάστε τον εγγλέζο πρεσβευτή που χρείστηκε μέσα στην αγγλική πρεσβεία της Πόλης ως επαρχιακός Μεγ:. Διδ:. Της τουρκικής Μεγ:. Στοάς; Έ λοιπόν, τούτος ο Lord Bulwer το 1869 ανεκλήθη στο Λονδίνο, ποιος ξέρει «γιατί». Ίσως να ήταν χειρότερος από τον άλλο απαταιώνα τον ιρλανδό που είδαμε, ίσως να τον φάγαν λάχανο άλλοι μεγαλύτεροι απαταιώνες, πράγμα συχνό στον σκοτεινό μασσωνικό χώρο.

39


Ίσως να είναι μπλεγμένος στην υπόθεση αυτή κι ο Halim Pasha για τον οποίο επίσης μιλήσαμε και τούτη την εποχή συνέπεσε να βρίσκεται εξόριστος στην Κωνσταντινούπολη. Έχοντας καλές σχέσεις με τον σουλτάνο και μη έχοντας προφανώς τι άλλο να κάνη, έκανε τις γνωστές πουστιές να ανακηρυχτή αυτός επαρχιακός Μεγ:. Διδάσκαλος.

Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Προφανώς γι’ αυτό οι εγγλέζοι ανεκάλεσαν τον πρεσβευτή τους αρχιμασσώνο για να του ανοίξουνε τον δρόμο, αλλά να που δεν του πολυχρησίμευσε αυτή η εξυπηρέτηση, μήτε και η γνωριμία του με τον Σουλτάνο. Γιατί;

Δεν ήξερε… εγγλέζικα! Έ και; Μα πώς! Γίνεται κάποιος Μέγας Μαλάκας στην Τουρκική Μασσωνία δίχως να ξέρη εγγλέζικα; Απαπάπα παπαπά. Όθεν, ένας αμερικάνος ενεφανίσθη παραδόξως ο John Peter Brown, Γραμματέας της πρεσβείας των ΗΠΑ [Secretary at the American Embassy], γνωστός ως συγγραφεύς και ερευνητής του ισλαμικού μυστικισμού κι αυτός ο απίθανος ήταν που τελικά εκλέχτηκε στην επίζηλη θέση.

Κύττα μαλακία. Στην Τουρκία είμαστε, ένας ιρλανδός απαταιώνας φκιάχνει στοά, ένας εγγλέζος γίνεται «κανονικός» αρχηγός, κι ένας αμερικανός εκπαραθυρώνει τον εγγλέζο κι άστα να πάνε. Τι σκατά τουρκική είναι μια τέτοια μαλακία; Εδώ είναι διεθνές μπουρδέλλο. Και για να βάλουμε το κερασάκι στην τούρτα αυτής της μπούρδας, ακούστε τι άλλο συνέβη τότε με την υπόθεση.

Ο Μεγ:. Διδ:. Hyde Clark, [αμερικάνος P.D. Re-gional G.M.] στέλνει μια επιστολή –λένε οι μασώνοι- στον αδ:. Harvey στο Λονδίνο, όπου του προτείνει άκουσον άκουσον, μασσωνική παγκόσμια πρώτη, ότι πρέπει να ανακηρυχτούν ΔΥΟ Μεγάλοι Δάσκαλοι μαζί!

40


[two Grand Masters should be elected together], ο μεν Peter Brown για τα τρέχοντα [;] θέματα [for the current management of the Grand Lodge] κι ο άνεργος Halim Pasha εξαιτίας των… σχέσεών του [;] με τον Πολυχρονεμένο! [for his relations with the court]. Αλλά, «αυτή την σαχλαμάρα τελικά», λένε οι μασώνοι, «την αποφύγαμε», [This proposition was not carried on].

Ο Μπράουν λοιπόν ο αμερικάνος, βασίλεψε στην Στοά που ίδρυσαν μέσα στην πρεσβεία τους οι εγγλέζοι στην Κωνσταντινούπολη, από ρετάλια πού’χε εξαπατήσει ένας ιρλανδός, άς πούμε για μια τετραετία, από το 1869 μέχρι το 1873 που τον Brown αυτόν, διαδέχεται ο αδ:. Stephen Scouloudi [έλληνας είναι ο ξεφτιλισμένος κοπρόσκυλος, Στέφανος Σκουλούδης]. Μάλιστα. Εκλέγεται «Grand Master».

Ερώτημα. Πώς εκλέγεται ένας γκιαούρης αρχηγός της αγγλοαμερικανοτουρκικής μασσωνίας; Υποθέτω, κανονικά, με τις ψήφους των μελλών της μασσωνικής στοάς. Ωραία. Το ότι βγαίνει έλληνας, δεν σημαίνει άραγε ότι αυτοί οι μασσώνοι της «Τουρκίας» είναι κατά πλειοψηφίαν άθλιοι έλληνες ώστε να βγάζουν Μεγ:. Διδ:. έναν ομόφυλό τους;

Τέλος πάντων. Είχε επιτυχία το πράμμα; Απάντησις: Όχι. Με έλληνα Μέγα Διδάσκαλο, αυτό που σκάρωσαν οι εγγλέζοι στην Πόλη, ξεφτιλίστηκε ντίπ για ντίπ και το παραδέχονται κι οι ίδιοι οι μασσώνοι, όσο χαζοί κι αν είναι: «The Provincial Grand Lodge was run inefficiently». Γιατί; Έφταιγε ο έλληνας Σκουλούδης;

Δεν θα το πιστέψετε, αλλά κανένας Σκουλούδης δεν έφταιγε. Έφταιγαν οι κακομοίρηδες οι εξαπατημένοι της Σμύρνης που τους έφαγε τα λεφτά ο ιρλανδός και μπήκαν στην Μασσωνία μπάς και ξαναπάρουν το μπαγιόκο τους πίσω. Έ λοιπόν, αυτοί όλοι οι απένταροι,

41


το μασσωνικό «ποίμνιο» της Τουρκίας, δεν είχε, αλλά και να είχε, δεν έδινε τα βυζιά του για άρμεγμα. Δηλαδή, οι χαμένοι ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΑΝ τις συνεισφορές. Κι άμα δεν υπάρχουν μαλάκες να πληρώνουν καμμιά μασσωνία δεν μπορεί «να δουλέψη», αυτά για να μην δουλευόμαστε.

Λέω μήπως υπερβολές; Μάλλον όχι, αφού και οι μασσώνοι οι ίδιοι στο γεγονός αυτό αποδίδουν την ξεφτίλα της «τουρκικής» Μεγάλης Στοάς επί Σκουλούδη: «Dues were not or could not be collected».

Και πόσο κράτησε το παραμύθι; Μέχρι το 1884 που ο Σκουλούδης, είδε κι απόειδε και ρεφενέ δεν βάζανε κανένας τους για την υψηλή λειτουργία της Μασσωνερίας στην Τουρκιά, πήρε τον μασσωνικό θρόνο στην πλάτη του, παραιτήθηκε και πήγε σπιτάκι του. Κανένας αδελφός ή ξάδελφος, γάλλος, τούρκος, έλληνας, εγγλέζος, ιρλανδός ή αιγύπτιος ή αμερικάνος –ντίπ κανένας δεν βρέθηκε για να βάλη υποψηφιότητα να καλύψη την κενωθείσα θέση του Μεγάλου Διδασκάλου: «when Scouloudi resigned, no one was elected in his place».

42


Άς κάνουμε λίγο κουτσομπολιό. Αριστερά, ο Louis Amiable. Έ; Ποιος είναι ο κόπανος τούτος; Έν’ αρχίδι στο σπίτι του οποίου εν Κπόλει έγινε ‘μυστικά’ η μύηση του μαλάκα πρίγκηπα Μουράτ, τέκνου του Πολυχρονεμένου Αβδουλμεζίτ το 1872. Δεξιά ο εν λόγω μαλάκας που βασίλεψε μετά από 4 χρόνια μασσωνικών σπουδών, το 1876.

Γαλλιστί: L'Initiation du Prince Mourad (Sultan en 1876), fils du sultan Abdul Medjit, le 20 octobre 1872 à eu lieu à Constantinople, en secret, dans la maison de l'avocat français Louis Amiable. L'initiative en revient au notable grec Cléanthi Scalieri, Vénérable de la loge Hé ou i Proodos (Le Progrès) créée sous les auspices du Grand Orient de France

Προσέξτε! Ένας ρωμηός ρουφχιάνος εμπλέκεται, ο Κλεάνθης Σκαλιέρης…, η Στοά Πρόοδος! –σας θυμίζει κάτι; Έμ; Και τι άλλο; Ω! η φάκεν γαλλική μασσωνία, πίσω από τον βρώμικο Σκαλιέρη και τον Αμιάμπλ!

43


Μόνο τούτος ήταν στο μασσωναργιό; [Le Sultan de Turquie Murad V, Franc-Maçon]. –Όχι. Έσουρνε και τα αδερφάκια του: ‘Les premières loges turques appa-raissent à partir de 1861. Elles comptent parmi leurs membres le Prince Murad qui deviendra le Sultan Murad V ainsi que ses frères Nouredine et Kamaledine’.

Ωστόσο, όλα δείχναν ότι μιλάμε για ψόφχια πράγματα…

Πέθανε άραγε η Μασσωνία στην Τουρκία τότε; -Όχι! Μα πώς όχι. Αφού ούτε για Μεγάλος

Δάσκαλος δεν έβαζε υποψηφιότητα ΚΑΝΕΝΑΣ, πώς η Μασσωνία δεν πέθανε;

-Ακούστε με προσοχή.Ναι, πέθανε η ψευτομασσωνία που αναφέραμε ως

τώρα. Η συγκεκριμμένη. Άλλες «μασσωνίες» με χοντρό μπαγιόκο, ζούσαν κι ευτυχούσαν, 4 εγγλέζικες στοές στην Πόλη κι 7 στην Σμύρνη, χώρια οι εβραίηκες! Επακριβώς, τα λόγια των μασσώνων: «At that time there were 4 English Lodges in Istanbul and 7 in Izmir».

Τρελλά πράγματα όντως, αλλά σε άλλη μελέτη θα εξηγήσουμε γιατί οι ενδιαφερόμενοι ξεμπέρδεψαν την «ελληνόφρονα» -ας πούμε-μασσωνία της Τουρκίας, ενώ την ίδια στιγμή, σαν τον μαϊντανό «άλλες» μασσωνίες ανθούσαν.

Να πούμε ωστόσο λίγα πράγματα για τις στοές στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού. Υπήρχαν 11 εγγλέζικες στοές, 7 σκωτζέζικες, 2 ιρλανδικές, 1 πολωνική, 2 ισπανικές, 5 γερμανικές, 15 ιταλικές, 2 ελληνικές, 6 γαλλικές, 1 ουγγρική και… -ίσως κι άλλες που δεν βρήκα εγώ- και κάποιες μασσωνικές Αψίδες, εργαστήρια προσηρτημένα στις αγγλικές, σκωτικές και ιρλανδικές στοές μόνο στην Κωνσταντινούπολη, στην Σμύρνη και στην Θεσσαλονίκη.

44


Οι μασσώνοι αποκαλύπτουν ωστόσο ότι υπήρχαν πάμπολλες στοές και στις άλλες μεγαλουπόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επίσης! Δηλαδή στην Συρία, στον Λίβανο, στην Παλαιστίνη, στην Βουλγαρία, στην Ρουμανία, στην Μακεδονία και διάφορες πόλεις της Ανατολίας, αλλά όλες αυτές τις θεωρούν ΑΣΧΕΤΕΣ [;!] με την δημιουργία –λέει- της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας! [κατά λέξη: «they were irrelevant in the cre-ation of the Grand lodge of Turkey».

Έ; Παίζουμε την κολοκυθιά! Κι ότι κάνει τζίζ και δεν τους συμφέρει οι μασσώνοι

το αποσιωπούν. Να ωραίο θέμα για μια επόμενη εργασία. Πεδίον γάρ ερεύνης μετά γέλωτος λαμπρόν.

Κάποτε κι αλλότε, που λέμε στην Θεσσαλία, το Σουλτανάτο κατέστη «συνταγματική Μοναρχία», όπως σχεδιάσαν οι μασσώνοι, σαν ένα πρώτο βήμα για την πλήρη καταστροφή του. Άς δούμε την μασσωνική πουστιά που παίχτηκε σ’ αυτό το θέμα.

Τρείς πρίγκηπες, απ’ τα τέκνα του Πολυχρονεμένου Sultan Abdulmedjit, ο πρίγκηψ Murat (που βασίλεψε αργότερα ως σουλτάνος: Sultan Murat V και δυό άλλα αδέρφια του, οι Nurettin και Kemalettin είναι τεκμηριωμένο ότι μυήθηκαν στην φράγκικη στοά [French Lodge] Prodoos. Καλά διαβάσατε: Πρόοδος! –Θα τα πούμε αργότερα.

Πέντε «μεγάλοι» Βεζύρηδες συμπεριλαμβανομένου του Midhat Pasha που κινούσε τα νήματα για τον σχηματισμό της συνταγματοποίησης [who masterminded the first Constitutional Monarchic regime, λένε οι μασσώνοι], πάμπολλοι «τούρκοι» πρεσβευτές σε ευρωπαϊκές χώρες και ξένοι πρέσβεις στην Τουρκία, ονομαστοί φιλελεύθεροι συγγραφείς και ποιητές, υπήρξαν μέλη αυτής της συγκεκριμμένης στοάς.

45


Ο Louis Amiable, φράγκος νομικός και πολιτικός, συγγραφεύς της Ιστορίας της Στοάς “les Neufs Soeurs”, πού τον θαύμαζαν οι εγκυκλοπαιδιστές στο Παρίσι, [cradle of the Encyclopedists in Paris] πρίν την επανάσταση, υπήρξε Ρήτωρ στην εν λόγω Στοά και είναι γνωστοί οι μεγάλοι του αγώνες για την αναδιοργάνωση της τουρκικής νομοθεσίας και του δικηγορικού συλλόγου.

Κάποιοι είχαν τους λόγους τους να «αυτοκτονήσουν» τον ολιγοχρονεμένο σουλτάνο Ab-dulaziz, -κι αυτό είναι άλλη υπόθεση για να το συζητήσουμε εδώ, το ποιοι και γιατί τον «ηυτοκτόνησαν». Μας νοιάζει ότι ο πρίγκηψ Murat τον διαδέχτηκε στον θρόνο, στις 30 Μαίου 1876, αλλά εξαιτίας της φρενοβλάβειάς του, μετά από τρείς μήνες εξεθρονίσθη κι ο αδερφός του ο Abdulhamit ενθρονίστηκε κάνοντας κάποιες βρώμικες συμφωνίες με τον μασώνο αδ:. Μέγα Βεζύρη Μιντχάτ [was enthroned, after bargaining with Bro. Midhat Pasha], στον οποίο είχε τάξει το να προχωρήση σε συνταγματικές παραχωρήσεις ούτως ώστε να έχη την υποστήριξη των μασσώνων, …αλλά πολύ γρήγορα ανήρεσε τις υποσχέσεις του.

Στις 5 Φεβρουαρίου του 1878, ο Abdulhamit ξαπέστειλε τον Μεγάλο Βεζύρη και μασσώνο αδ:. Mid-hat Pasha σε διάφορες εξορίες και τελικά κατέληξε ο κακομοίρης στο Taif (μια παραθαλάσσια πόλη της Υεμένης που την εποχή αυτή αποτελούσε επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) όπου και τα τίναξε δηλητηριασμένος. Στις 13 Φεβρουαρίου 1878 τελικά ο Abdulhamit κατήργησε το Κυνοβούλιο παντελώς κι άρχισε μια περίοδος απόλυτου δεσποτισμού που κράτησε 30 χρόνια.

46


Χάλασε η σούπα των μασσώνων. Ο λαμπρός αυτός ηγέτης δεν τους άφησε περιθώρια να ξεσκίσουν το έθνος του. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι και οι μασσώνοι μείναν με δεμένα τα κουλά τους. Ένας γαμημένος μπάσταρδος, ο Cleanti Scalieri, έλληνας δηλαδή και πάλι, ο ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΣΚΑΛΙΕΡΗΣ, μάλλον σκατιέρης κωλομασσώνας της στοάς «Πρόοδος», [W. M. of the lodge Prodoos], σχεδίασε μιά αιματηρή αλλά ανεπιτυχή απαγωγή του Murat V, του εκθρονισθέντος παράφρονα σουλτάνου, που ήταν έγκλειστος στο παλάτι του Ciragan, με σκοπό να τον επαναφέρη στον θρόνο, ώστε να ελέγχουν οι καταραμένοι μασσώνοι αυτοί, την αυτοκρατορία και το μέλλον της!

Για το θέμα αυτό υπάρχει τεράστια αλλά πολύ μυστική μασσωνική βιβλιογραφία, κι όποιος μπορεί, δεν έχει παρά να ψάξη σχετικά άρθρα, π.χ. του Ριζόπουλου κ. ά. μασσώνων στα Ars Quator Coronatorum, τόμοι 104 και 107.

Υπήρξαν και τουρκικά, καθαρά μασσωνικά πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, όπως το Κίνημα Ένωσις και Πρόοδος που σχηματίστηκε ακριβώς πάνω στο μοντέλλο των ιταλών Καρμπονάρων.

Ναι, καλά καταλάβατε, όσοι καταλάβατε: η ελληνική ή γαλλική ή ό,τι άλλο διάολο ήταν Στοά «Πρόδος», οπωσδήποτε είχε σχέση μ’ αυτή την βρώμα που κατέστρεψε τόσο την Ρωμηοσύνη όσο και το Χαλιφάτο προς δόξαν των αποστατών εβραίων. Θα τα δούμε αναλυτικότερα.

Κατά τα πρότυπα επίσης των επαναστατικών μασσωνικών κατασκευασμάτων με το πρόθεμα νέο-, [πρβλ. Το νεογερμανοί, νεοϊταλοί, νεοδημοκράτες, νεοπολωνοί, κλπ κλπ, «the model of Young Italians, Young Germans, Young Swiss»], η οργάνωση των Νεο-

47


Τούρκων, σχηματίστηκε στο Παρίσι με σκοπό, καθώς δήλωναν την θέσπιση Συνταγματικής Μοναρχίας.

Αυτά τα κωλόπαιδα, λένε οι μασσώνοι που τους τάϊζαν στα Παρίσια τους, συζήταγαν συνεχώς αλλά από πράξεις τίποτα! Ναι αλλά οι μασσώνοι δεν τους τάϊζαν τζάμπα για να φιλοσοφούν οι αργόσχολοι της Ανατολής, «the Young Turks talked a lot but did not act», ώσπου ένα φάσκελο = 5 εβραιομασσώνοι ντονμέδες, φοιτητές της στρατιωτικής ιατρικής ξεκίνησαν ένα επαναστατικό κίνημα που έλαβε το όνομα αυτό, Ένωση και Πρόοδος στα πρότυπα των ανατρεπτικών ιταλών Καρμπονάρων.

Στο δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, οι σπουδαιότερες ευρωπαϊκές χώρες είχαν επιτύχει να έχουν μια ασυλία για τους υπηκόους τους που εγκαταβίωναν στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Αυτό το καθεστώς έχει το όνομα «διομολογήσεις» ή “Capitulations” και σύμφωνα με τα θεσπισμένα σ’ αυτές η τουρκική αστυνομία δεν είχε δικαίωμα να ερευνά όσα οικήματα ανήκαν σε ξένους υπηκόους. Έτσι, οι καταραμένοι εβραίοι συνομώτες της γιάφκας που είπαμε «Ένωσις και Πρόοδος» στην Θεσσαλονίκη, τακτοποιούσαν τα επαναστατικά τους σχέδια μέσα σε ιταλικές, γαλλικές και ισπανικές στοές που διέθεταν την ασυλία των διομολογήσεων, ακόμα και σε απλά σπίτια ξένων υπηκόων.

Κάτι που μου ακούγεται άσχημα στην υπόθεση αυτή, είναι όποτε το σκέφτομαι, αναπάντητο. Καλά μέσα στα σπίτια. Όταν οι μπάσταρδοι τούτοι βγαίνανε ή μπαίνανε, δεν μπορούσε [ή δεν ήθελε;] η αστυνομία του κράτους να τους συλλάβη; Ακούω τζάμπα τις μασσώνικες δικαιολογίες, ότι ναι, η αστυνομία ήθελε αλλά δεν μπόρεσε! Γιατί δεν μπόρεσε;

48


Για να ξεπεράση, λένε οι μασσώνοι, τον σκόπελο των διομολογήσεων, η ίδια η αστυνομία οργάνωσε μια ληστεία, ώστε με το πρόσχημα τούτο να μπουκάρη στην ιταλική Στοά «Αναστημένη Μακεδονία» [Macedonia Risorta], όπου κρύβονταν τα απόρρητα αρχεία των Νεοτούρκων και οι κατάλογοι των μελλών της συνομωτικής τους οργάνωσης. Αλλά.

Αλλά τι; να, ένας μασσώνος καργιόλης, πράχτορας μέσα στην αστυνομία [!], ειδοποίησε τον Μέγα Διδάσκαλο της Στοάς [τον κωλοεβραίο Καράσσο – οι μασσώνοι δεν αποκαλύπτουν το όνομά του] και τελικά η υπόθεση κατέληξε σε φιάσκο κι ο διενεργήσας την έφοδο μπασκίνας, τσάκωσε για πλιάτσικο κάποια έπιπλα! Δυό φορές τζίφος η υπόθεση δηλαδή.

Κάποια άλλη φορά, λένε οι μασσώνοι, η σουλτανική αστυνομία πήγε να «παρενωχλήση» τα μέλη, περιμένοντας στην γωνιά του δρόμου πότε θα ξεμπουκάρουν απ’ το κτήριο… αστεία πράγματα και τραγικά που ο μαλάκας ο σουλτάνος βασίζονταν σε τέτοια αστυνομία να τον φυλάη για να μην τούρθη ο ουρανός στο σκατοκέφαλόν του, και τούρθε φυσικά.

Να δούμε ωστόσο τις σχέσεις μεταξύ Abdulhamit και Μασσώνων.

Δίχως καμμιά αμφιβολία ο Abdulhamit ήταν πολύ καλός γνώστης της μασσωνικής αλητείας. Τρία απ’ τ’ αδερφάκια του ήταν κωλομασσώνοι. Οι πρίγκηπες Ke-malettin και Nurettin ήταν στην σειρά διαδοχής στον θρόνο και πλήθος ευρωπαϊκών χωρών είχαν βασιλειάδες και υπουργούς μασσώνους και προφανώς για διπλωματικούς λόγους ο Σουλτάνος έκανε πολλές φορές τον κουτό για να μην τα τσουγκρίσει μαζί τους.

Κι εδώ οι ανατρεπτικοί μασσώνοι ισχυρίζονται κάτι κουτό, ότι τάχα η εγγλέζικη μασσωνία στήριζε τον

49


Σουλτάνο και οι «κακοί» ήσαν οι μεσογιακοί μασσώνοι, επειδή –λέει- που κάθε φορά ο σουλτάνος ξεπάστρευε ή κυνηγούσε τα τσογλάνια αυτά που κρύβονταν στις ισπανικές, στις γαλλικές και στις ιταλικές στοές της Θεσσαλονίκης, έπαιρνε δώρα και εύφημες μνείες από τις εγγλέζικες στοές της Κωνσταντινούπολης.

Να το βάλω αυτό, έτσι όπως το διατυπώνουν οι παραπονούμενοι επαναστάτες μασσώνοι, διότι και πλάκα ιδιαίτερη έχει κι ακόμα πιο εξονυχιστικό ψάξιμο του χρειάζεται: «On one side, while persecuting the revolu-tionary lodge members of the Italian, French and Spanish lodges in Thessalonica, he gave [ο Σουλτάνος δηλαδή!] large donations to the charity efforts of English Lodges in Istanbul».

Ναι; Τι νταλκά τραβάγανε οι εγγλέζοι; Θέλαν όντως την διατήρηση του σουλτανάτου; Θα ερευνήσουμε τα εγγλέζικα παιγνίδια στο σημείο αυτό κάποια άλλη φορά. Το γεγονός είναι ότι δεν ανακατεύτηκαν οι εγγλέζοι σε πρώτη γραμμή στο έγκλημα τούτο που οφθαλμοφανώς πρωτοστατούσαν οι αποστάτες εβραίοι και η άθεη γαλλοϊταλική μασσωνία.

Είναι αλήθεια ότι ο Σουλτάνος μπροστά στην επερχόμενη θύελλα δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα. Σχεδίαζε να δημιουργήση μια Μεγάλη Στοά στην Κωνσταντινούπολη ο ίδιος στην οποία θα κατείχε το αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου αυτός. Κι η Στοά αυτή θα μπορούσε να λειτουργή ως μια υπερσύνοδος τρόπον τινά που θα συνίσταται από τους ηγέτες των διαφορετικών κοινοτήτων οι οποίες συνέθεταν την αυτοκρατορία, διανοούμενοι οθωμανοί, ιταλοί, φραγκολεβαντίνοι, έλληνες, αρμένιοι κι εβραίοι. Δυστυχώς αυτό το σχέδιο ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά αποτελεί κάποια ένδειξη της κατεύθυνσης που είχε

50


πάρει το μυαλό του Abdulhamit ως προς το επίμαχο ζήτημα.

Πάμε τώρα να ιδούμε τα συμβάντα που σχετίζονται με την δεύτερη απόπειρα για θέσπιση Συνταγματικής Μοναρχίας στην Οθωμανοκρατία.

Ένας πολύ μεγάλος αριθμός υψηλόβαθμων αξιωματικών ήταν μασσώνοι αλλά και μέλη ταυτόχρονα της Κίνησης Ένωσις και Πρόοδος. Για τους μικρόβαθμους αξιωματικούς, μας αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι μασσώνοι, δεν υπήρχε απαίτησις να γίνουν μασσώνοι πρώτα για να μπούν μετά και στο κίνημα που η Ένωσις και Πρόοδος ετοίμαζε πυρετωδώς. Αλλά τι συνέβη; Οι μικρόβαθμοι αξιωματικοί, ήλπιζαν από μόνοι τους ότι θα λάβουν προαγωγές με εύκολο τρόπο αν γίνουνε μασσώνοι, κι έτσι γεμίσαν οι στοές με οθωμανούς υπαξιωματικούς!

Η απειλή των συνομωτών του κινήματος Ένωσις και Πρόοδος να εισβάλουν στην Κωνσταντινούπολη με τα επαναστατημένα στρατεύματα που ήλεγχαν στην Θράκη, υπεχρέωσε τον Σουλτάνο να υποκύψη ακόμα περισσότερο στις απαιτήσεις τους για Συνταγματική Μοναρχία στις 23 Ιουλίου του 1908.

Αλλά η αντίδρασή του δεν άργησε να ξεσπάση. Στις 31 Μαρτίου του 1909 οι πιστές δυνάμεις στο σουλτανάτο [the fundamentalists τους χαρακτηρίζουν οι μασσώνοι], απέκτησαν τον έλεγχο της Κωνσταντινούπολης και πάλι. Και τότε οι κωλομασσώνοι της Θράκης, ως επί το πλείστον θεσσαλονικιοί ντονμέδες, οργάνωσαν ένα σωρό εφεδρικά σώματα όπου όλοι ανεξαιρέτως οι αξιωματικοί ήσαν μασσώνοι. Και υπήρχαν καθώς λέγεται τόσοι πολλοί αξιωματικοί που στον σχηματισμό

51


των εκστρατευτικών ταγμάτων κατέλαβαν θέσεις απλού στρατιώτη!

Τούτος ο στρατός των επαναστατών, ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη από τους φουνταμενταληστές [τους σουλτανικούς] και υπήρξαν φονικότατες μάχες και κρεμασμένοι ώσπου ο Abdulhamit εκθρονίστηκε από μια επιτροπή 5 καθηκιών που απαξάπαντες ήταν εβραιομασσώνοι. Κι εδώ κατ’ αυτούς οφείλεται το μίσος των ισλαμιστών μέχρι σήμερα για τους μασσώνους. Τι να πώ, φαντάζομαι ότι άδικο δεν έχουν ασφαλώς. Τι θα’θελαν δηλαδή, αυτό που λέμε και κερατάς και δαρμένος; Δεν ξέρουν οι άμοιροι λαοί την εβραιομασσωνική προστυχιά; Μα την δοκίμασαν τόσες φορές στο πετσί τους.

Λίγα λόγια τώρα για το απόλυτο μασσωνικό κράτος που απετέλεσε παγκόσμια πρώτη, η μετασουλτανική Τουρκία.

Και δεν είναι λόγια δικά μου. Ο ορισμός αυτός μπορεί να χρεωθή, στον γάλλο ιστορικό Thierry Zarcone, ότι η περίοδος απ’ το 1908 μέχρι το 1918 κάλλιστα θα μπορούσε να ονομαστή έτσι: “The Masonic State ”.

Το κίνημα Ένωσις και Πρόοδος, όταν κατέλαβε την εξουσία, χρησιμοποίησε την Μασσωνία στις εξωτερικές του σχέσεις. Αποστολές κοινοβουλευτικών μασσώνων όδευσαν στην Ιταλία, στην Φραγκία, στην Ουγγαρία, στην Γερμανία κτλ ισχυριζόμενοι ότι έχουν για όπλο τους την «δημοκρατία», δηλαδή τα φραγκοσυνθήματα της παπάρας: ελευθερία – ισότης – αδελφότης και πλημμυρίζουν τώρα την Τουρκία, τέτοιες παπαριές και έτσι οφείλουν να συγκινηθούν οι ευρωπαίοι, να τρέξουν προς βοήθειάν τους!

Οι αλβανοί στο ίδιο διάστημα, επαναστάτησαν ενάντια στην οθωμανική διακυβέρνηση και εκ τούτου το

52


ιταλικό κοινοβούλιο ψήφισε ένα πρόγραμμα βοηθείας υπέρ των ρέμπελων, αλλά μετά την επέμβαση της τουρκικής Μεγάλης Στοάς, οι ιταλοί μασσώνοι στο κυνοβούλιο ανέκρουσαν πρύμνα κι αυτό το σχέδιο δεν εφαρμόστηκε.

Κι όταν μετά από 11 μήνες, στα τέλη του 1911, οι κωλοϊταλοί κατέλαβαν την Λιβύη που μέχρι τότε ήταν οθωμανικό έδαφος, ισχυρίζονται οι υποκριτές μασσώνοι, το ίδιο σενάριο επανελήφθη, μόνο που ήταν «φυσικό» αυτή την φορά η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας να μην μπορεί να πάη κόντρα στην ίδια την κυβέρνηση της χώρας!

Σε απάντηση επίσημης επιστολής που έστειλε η Μεγ:. Στ:. της Τουρκίας, ο κωλοϊταλός Grand Master ισχυρίστηκε άρες μάρες κουκουνάρες στις 29 Σεπτεμβίου του 1911 (”Per l’Ingresso di Tripoli”, Rivista Massonica, 1911, No. 15-16) μ’ αποτέλεσμα οι σχέσεις ανάμεσα στις Μεγ:. Στοές Ιταλίας και Τουρκίας να πάν κατά διαβόλου.

Κι αξίζει εδώ να θυμηθή κανείς ότι ούτε 2-3 χρόνια δεν είχαν περάσει απ’ το 1908 ως το 1911 που οι πούστηδες εβραιοϊταλοί στις στοές της Θεσσαλονίκης έτρεφαν το τουρκομασσωνικό φίδι στον κόρφο τους, να προδώσουν δηλαδή και να καταστρέψουν οι άθλιοι οθωμανοί μασσώνοι την ίδια τους την χώρα ώστε απ’ τα ξεσκισμένα της κομμάτια να κάνουν αυτοί οι μπάσταρδοι, έστω κι αργά την αποικιακή τους αυτοκρατορία, σε Αλβανία, σε Λιβύη, σε Αβυσσηνία, στα Δωδεκάνησα κτλ.

Ωραία μασσωνική αδελφοσύνη, να σε βάζουν να καταστρέψης την ίδια σου την χώρα για την… ελευθερία της δικιάς τους τσέπης!

53


Άς πάμε τώρα στην δημιουργία της Grand Lodge of Turkey (που ο κανονικός της τίτλος είναι: Ottoman Grand Orient).

Στις 3 Μαρτίου του 1909, το εν ύπνω Ύπατο Συμβούλιο της Τουρκίας, [Supreme Council of Turkey απ’ το 1861], αναστήθηκε. Αρχικά, παλιότερα το σχημάτιζαν 4 τουρκικές στοές. Τώρα, σ’ αυτές, προσετέθησαν 3 ιταλικές, 2 γαλλικές, 1 ισπανική και 2 αιγυπτιακές εκ των οποίων η μία, η στοά Resne, είχε συσταθεί από εγγλέζους. Όλες τούτες οι παρλαπίπες και τα σκυλομαζώματα σχημάτισαν την Grand Lodge of Turkey στις 13 Ιουλίου του 1909, και εξελέγη ως πρώτος Grand Master, ο Υπουργός των Εσωτερικών Mehmet Talat S. Pasha, που αργότερα χρημάτισε και Grand Viz-ier (πρωθυπουργός). Τούτη η ίδια Grand Lodge συνοδεύονταν κι από ένα Ύπατο Συμβούλιο.

54


Εικ. Αυτό είναι το εβραιοτουρκικό παπάρι, ο ντονμές Mehmet Talaat Pacha, Grand Vizir et Grand Maître au 33° de la franc-maçonnerie turque.

Περήφανοι οι φραγκομασσώνοι, λένε: ‘… Mehmet Talaat Pacha était un des leaders des Jeunes-Turcs, un homme d'État ottoman, grand vizir et membre principal de la Sublime Porte de 1913 à 1918’.

Αυτά που λέγαμε δηλαδή: ‘… Talat était le premier vénérable maître (ou président) de la grande loge de Tur-quie. Il commença la franc-maçonnerie en 1903, à Thes-salonique, dans la loge du Macedonia Risorta, avec les membres de son parti. Un an plus tard, il passera à la loge Veritas et y occupera le poste de second surveillant.

Και κάποια που δεν τα είπαμε: ‘… En 1909, il monte au 33e degré et prend la tête du Rite écossais an-cien et accepté. Il prend à ce moment-là place parmi les fondateurs de la loge de la patrie à Istanbul. Ses fonc-tions à la loge l'obligeront à laisser son titre de grand vi-

55


zir en 1910. Durant son mandat de grand vizir, il répondit ainsi aux injures dirigées contre lui: « …On m'accuse d'être maçon. Oui, je suis maçon. J'ai accepté la franc-maçonnerie pour le bonheur de l'humanité, tout comme j'ai embrassé le bektachisme en tant que voie de choix nationaliste…»

Οι μασσωνικές στοές έκλεισαν ξαφνικά το 1935. Γιατί;Η τουρκική Μεγ:. Στ:. είχε ήδη εργαστήρια σε ένα

σύνολο 66 στοών, ως επί το πλείστον στην Τουρκία, αλλά και στην Αίγυπτο, στην Συρία, στο Ιράκ, στην Ελλάδα, στον Λίβανο και στην Παλαιστίνη. Και το 1935 [τότε που γεννιόταν ο μπαμπάς μου], απεφάσισε να πέση σε χειμερία νάρκη ενώ ήταν μασσώνοι 6 υπουργοί, ο πρόεδρος της Βουλής, πάνω από 60 βουλευτές, πάμπολοι αξιωματούχοι και κυβερνητικοί υπάλληλοι. Ο ίδιος ο προσωπικός γιατρός του Κεμάλ Ατατούρκ, ο M. Kemal Oke, ήταν ο προηγούμενος Grand Master.

-Γιατί;Το 1935 εγγλέζοι, γερμανοί και ρώσσοι

χρησιμοποιούσαν την Τουρκία ως έναν σημαντικό σταθμό για την άσκηση της προπαγάνδας τους και της κατασκοπίας. Η ναζιστική προπαγανδιστική μηχανή δημιουργούσε μεγάλο στρές επισείοντας τον εβραιομασσωνικό κίνδυνο.

Παραμύθια λέω εγώ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι Ντονμέδες, οι σαλονικιοί εβραιότουρκοι μασσώνοι που κυβερνούσαν ασύδοτα την δυστυχισμένη αυτή χώρα, προς στιγμήν τα χάσαν.

Δεν ξέραν με ποιους να πρωτοπάν στο πανεβραϊκό αλλαλούμ. Απ’ την μια ήταν οι εβραιοναζιστές άριοι, απ’ την άλλη οι εβραιομπολσεβίκοι οι άγριοι και σε τρίτο φόντο, οι εβραιοκαπιταληστές οι αχρείοι. Καιροσκοπικά

56


περίμεναν λοιπόν οι Ντονμέδες, για το «πού» θα γύρη η πλάστιγξ και αμέσως παρακάτω θα πάρετε μια γεύση της εβραιομασσωνικής υποκρισίας.

Αυτή η γνωστή τουρκοεβραϊκή κουτοπονηριά είναι που ώθησε κάποιον σοβαρό ιστορικό να συγγράψη την εξαίσια μελέτη: «Ο επιτήδειος Ουδέτερος», αναφερόμενος στην εβραιοτουρκική στάση κατά το διάστημα αυτό.

Ο Υπουργός των Εσωτερικών Sukru Kaya, μασσώνος ο ίδιος 33º του Σκωτικού δόγματος, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει έκνομες δραστηριότητες, πέρασε ένα νομοθέτημα απ’ την Βουλή που στόχευε στο κλείσιμο όλων των λεσχών και των Εταιρειών, «closing all clubs and societies». Ωστόσο, η ίδια η Μασσωνία δεν αναφέρονταν ονομαστικά στο Σχέδιο Νόμου, αλλά ο Υπουργός, προειδοποίησε τους ¨αδερφούς¨ του ότι θα ήταν σοφότερο να σταματήσουν τις μασσωνικές τους μπαρούφες οι ίδιοι εθελουσίως. Έτσι συνέβησαν τα πράγματα κι αυτός είναι ο λόγος που η Μασσωνία μεταπολεμικά μπόρεσε να πάρη πίσω τα περιουσιακά της στοιχεία.

Αλλά δεν έκλεισαν όλες οι στοές.

57


Το Ύπατο Συμβούλιο συνέχισε τις δραστηριότητές του πίσω από κλειστές πόρτες και μάλιστα ίδρυσε και 3 νέες στοές!

Με πανούργο τρόπο πολλές στοές δούλευαν στα σπίτια των αδελφών. Η αστυνομία επεδείκνυε μια ευρεία ανοχή στα θέματα αυτά με την σιωπηλή συγκατάθεση του πρόεδρου της Δημοκρατίας Ismet Inonu, ο οποίος χορηγούσε μάλιστα το κατιτίς του στο… Ύπατο Συμβούλιο για οικονομική ενίσχυση!

Εικ. Ο Ινονού. Αυτό το σιχαμένο καθήκι γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1884 και τα τίναξε στις 25

58


Δεκεμβρίου 1973, σε ηλικία 89 ετών. Ήταν εβραίος; Ντονμές; Γεννήθηκε στην Σμύρνη! Σε άλλη ευκαιρία θα παραθέσω τα στοιχεία. Σχημάτισε την πρώτη κυβέρνηση των τουρκοεβραίων φονιάδων στις 30 Οκτωβρίου 1923, μέχρι το 1937 και ξανά πάλι πρωθυπούργεψε απ’ το 1961 ως το 1965. Όταν τα τίναξε ο Κεμάλ το 1938 το παιξε ‘πρόεδρος’ της τουρκικής δημοκρατίας ως το 1950. Είναι ο λεχρίτης που ξερρίζωσε τον ελληνισμό, αλλά έφαγε κι άλλους, αρμένιους, ασσυρίους, άραβες, κούρδους...

Να πάμε τώρα και στο ξύπνημα, το 1948 που η Τουρκία επιζητούσε να γίνη αποδεκτή στα Ηνωμένα Έθνη και οι διπλωμάτες της ακούγαν να χαρακτηρίζεται η χώρα τους «Ολοκληρωτική», επειδή μόνο στις ολοκληρωτικές χώρες κυνηγιέται η Μασσωνία. Τότε ο Πρόεδρος προσέγγισε τον προσωπικό του γιατρό, τον Supreme Grand Commander (Scottish Rite) M. Kemal Oke, τον ίδιο που είχε κι ο Κεμάλ και του ανήγγειλε ότι έφτασε η ώρα να αναλάβη δημόσια δράση. Έτσι, το 1948 κάποιες στοές άρχισαν να ξεμυτίζουν στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη κάτω από την εποπτεία του Υπ:. Συμβ:. και το 1949 στην Άγκυρα.

Κι άρχισε μια δύσκολη περίοδος αγώνων που οι στοές προσπαθούσαν να απελευθερωθούν από την τυραννία του Υπ:. Συμβ:. Ώσπου σχηματίστηκαν Μεγ:. Στ:. στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα και στην Σμύρνη και τελικά αυτές οι τρείς Μ:. Στ:., συνενώθησαν για να απαρτίσουν στις 16 Δεκ. 1956, την εντελώς ανεξάρτητη Grand Lodge of Turkey.

Κι ακολούθησε η Διεθνής αναγνώρησις, ύστερα από κάποιες αρχικές μεμονομένες αναγνωρίσεις κάποιων αμερικανικών και ευρωπαϊκών Μεγ:. Στοών.

59


Το 1959 τότε που γεννιόμουνα εγώ, μια επίσημη αντιπροσωπεία από την Grand Lodge of Scotland επεσκέφθη την Τουρκία. Διεκόπη ωστόσο η διαδικασία της αναγνώρισης το 1963 εξαιτίας του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1960.

Άκου όνομα του… αγάλματος: Μ. Κεμάλ Σιχτίρ! Η

γνήσια εβραιοτουρκική κορμοστασιά με το απαραίτητο τσεμπέρι, εμπνέει τα ένδοξα αισθήματα των κεμαλόπληκτων, αξίως.

Οι περισσότερες από τις κανονικές Μ:. Στ:., έχουν αναγνωρίσει την Μ:. Στ:. της Τουρκίας την περίοδο αυτή, εκτός από την Μ:. Στ:. της Αγγλίας και Ιρλανδίας. Για να εξομαλύνει την κατάσταση η Μ:. Στ:. της

60


Τουρκίας άρχισε τα πάρε δώσε με την Μ:. Στ:. της Σκωτίας από το 1965 και από τότε –λένε οι μασσώνοι- «τα ρεγγάλια [;] τους είναι πράσινα», (That is why our Grand Officers’ regalia is green. Μάλλον εννοεί τα διάσημα κάποιων σκώτων αξιωματούχων στις στοές, ποιος ξέρει γιατί, απ’ το κακό τους; Εξαιτίας των τούρκων… πρασίντσαν!).

Τελικά, το 1970 οι Grand Lodges of England and Ireland αναγνώρισαν την Grand Lodge of Turkey.

Να πούμε και λίγα για το σχίσμα του 1965. Έχει να κάνη με τα συνεχή σκυλοφαγώματα ανάμεσα στο Su-preme Council και στην Grand Lodge. Στα τέλη του 1964, ο Grand Secretary, έδωσε μια επιστολή στον αδ:. Suleyman Demirel, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι μασσώνος. Τούτος ο Grand Secretary ήταν ο Senior Warden της Στοάς στην οποία ο Demirel είχε μυηθεί το 1955. Ο Demirel χρησιμοποίησε το ντοκουμέντο αυτό ενάντια στις φουνταμενταλιστικές κατηγορίες εναντίον του, στα πλαίσια του πολιτικού του κόμματος κι έτσι εξελέγη πρόεδρος του κόμματός του και το κυβέρνησε ως το 2000 που οι μασσώνοι τον φκιάξαν «πρόεδρο» της χώρας τους

Το 1965 λοιπόν, σε εκλογές για Grand Master, ο αδ:. που χορήγησε εκείνη την επιστολή, εξελέγη, σε πείσμα της κρυφής αντίθεσης του Υπ:. Συμβουλίου που προσπάθησε να ακυρώση την εκλογή του ανεπιθυμήτου. Τούτο οδήγησε σε κομφούζιο και κομμάτιασμα του τουρκικού μασσωναργιού. Τελικά το σχίσμα επουλώθηκε αφού ένα μικρό μέρος μασσώνων σχημάτισε ένα ξεχωριστό τάγμα που προσηρτήθη εν συνεχεία στην French Grand Orient .

Σήμερα τούτη η ανώμαλη Μεγ. Στοά, έχει γύρω στα 3000 μέλη και διατηρεί σχέσεις με την Γυναικεία

61


Μασσωνία στην Τουρκία, [is in relations with a Turkish Women’s Grand Lodge]. Ως γνωστόν πρόκειται για μοντέρνα κίνηση που συμπεριλαμβάνει κάποιες κατοσταργιές κότες, αλλά πολύ καλά οργανωμένες σ’ όλες τις τουρκικές μεγαλουπόλεις.

Η Μεγ. Στοά της Τουρκίας, η επίσημη να πούμε, έχει 180 στοές και 12000 ενεργά μέλη. Είναι ανεγνωρισμένη απ’ όλα τα κανονικά τεκτονικά σώματα και δραστηριοποιείται για μασσωνικούς σκοπούς στα Βαλκάνια, στην Ρωσσία και τις τέως σοβιετικές μαλακίες.

Κι όσο πάει στην Τουρκία, η μασσωνία λένε, ξεφτάει; Δές: ‘Masonic lodge shaken by mass resigna-tions’, a first in Turkey -03 April 2007, Tuesday

Ο AHMET DÖNMEZ από την ISTANBUL μας πληροφορεί για την 90ή επέτειο του μασσωναργιού της χώρας του: ‘Turkey’s Freemasons held their first

62


press meeting on April 26, 1999 to mark the 90th an-niversary of the group in Turkey’.

Την φουκαργιάρα την τσαντίρ στοά της Σμύρνης, δεν την σαρώσανε οι θύελλες! [The storms refuse to die down at the Izmir-based Main Lodge of the Turkish Freemasons, which in the past decade has been pursuing a transparent policy for its activities].

Βαρβαριστί.Να συνεχίζουμε με κάποια κείμενα στα αγγλικά

κτλ, σχετικά με το θέμα, εν είδει ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ*

Μια ντουζίνα χιλιάδες το τούρκικο μασσωναργιό… [Turkey's masonic groups previously did not offer spokesmen, briefings for the media or provide talks to interested parties upon request. Freema-sons in different countries have stated that Freemasonry has, in the 21st century, become less a secret society. In Turkey, the fraternity held its first press meeting on April 26, 1999 to mark the 90th anniversary of the group in Turkey. In eight of Turkey's major cities, 160 lodges spoke up and declared that they had a total of 12,000 members. Celebrity figures, such as actor Zeki Alasya, also publicly announced their masonic affiliation].

63


Χτυπημένοι από τα σκάνδαλά τους κοντέψανε λέει να πάν …κατά διαόλου! [Since then, the fraternity has seen considerable press coverage. In particular dis-turbances in its administration, which began in March of 2006 when former Grand Master Kaya Pasakaya and two top leaders of the lodge were expelled from the group on corruption charges, made newspaper headlines. It ap-pears that troubles in the administration continue for the fraternity as a wave of mass resignations, apparently the first such wave in Turkish masonic history, have shaken the organization. Recent resignations include those of former Grand Master Demir Savasçi, five board mem-bers and three stand-by board members].

64


Εικόνα: Έμ, πάνε και στις ΗΠΑ τα σύγχρονα εβραιοτουρκομασσονάκια να επιμορφωθούν! Κατακαημένη Ρούμελη, δύστυχο Μεσολόγγι… [Brother Ozgur from Turkey with Worshipful Master Chuck Hen-line of Hiram 40 Lodge].

Όλο δίκες και καταδίκες βρώμικες μασόνικες ίντριγκες και οχετοί δυσσώδεις… [Lodge members are highly skeptical that the reason behind the 2006 expul-sions was actually "corruption doubts," and direct serious accusations at Grand Master Asim Akin. A former board member of the lodge, Yalçin Erceber, among those who recently resigned, asserted that last year's expulsions had been registered at a date three days earlier than the meet-ing out of which the official expulsion decision had emerged. Erceber also claimed that signatures collected earlier from board members on blank sheets of papers had been used to approve the expulsions ahead of the meeting. Former Grand Master Kaya Pasakaya, Grand

65


Secretary Koray Darga and Grand Treasurer Professor Ali Sait Sevgener were all expelled from the Mason Lodge in March 2006 on charges of corruption. News about the expulsions hit the national media while mutual accusations between the expelled and the Lodge adminis-tration were brought to court].

Είναι μια ξεφτίλα και ντροπή να είσαι μασσώνος στην σύγχρονη Τουρκία! [In addition to reactions to the expulsions, some members have resigned to demonstrate exasperation with a new by-law introduced at a meeting on March 4, 2007. Members who resigned following a meeting on the new by-laws include former Grand Mater Demir Savasçin and three other board members from the Izmir chapter. These resignations were a bombshell in the Turkish freemasonry scene. The topic was dealt with at a board meeting on March 17, with many stating there was a vacuum in the Izmir chapter leadership. The cur-rent board, in an e-mail message it sent to lodge mem-bers, stressed that the massive resignations were a first in the history of Turkish masonry. The message underlined the need to take immediate action and warned that massive resignations would constitute a "masonic crime."].

Διασπάσεις, ομαδούλες, γιάφκες, τσαντίρ μαχαλάς, όπως πάντα. Καημένη Σμύρνη, καημένοι σμυρνιοί, έστω και τουρμομούτσουνοι, ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει αλλάξει. Στην προκυμαία την ματωμένη τα μασσωνόσκατα επιπλέουν … [The schisms within the Izmir Lodge are already reflecting on preparations for the upcoming June general assembly meeting of the fratern-ity. Different factions of the Izmir Freemasons have rolled up their sleeves to overthrow Grand Master Akin. At this point, four names are being discussed as prospect-

66


ive candidates. According to sources, Akin's name is no longer on the list of candidates supported by the board. In the face of this, the fact that Yalcin Erceber, who resigned, has received the second-most votes for filling what is now Akin's position underscores what some say is a "message" to the Grand Master of the Freemasons].

Για όσους πιστεύουν ότι έχει ‘νόημα’ το ψαχτήρι στο άθλιο εβραιοτουρκικό μασόνικο παζάρι, χαλάλι η παρακάτω παράθεσις, αγγλιστί.

Η σύγχρονη Τουρκία λέει, σε παγκόσμιο γκροπλάν, με σύμμαχους τους τριτοκοσμικούς αφροασιάτες, θα πολεμήση ενάντγια στην αγγλοφραγκική μασσωνική ελίτ –ή αλήτ, την αλητεία.

Η έντιμη τουρκοεβραιομπασταρδοσύνη!Και η Ρωμηοσύνη;-Εσείς που ξέρετε αγγλικά κι έχετε για διάβασμα

καιρό, ιδού, το σκεπτικόν.Ότι η μασσωνία είναι το μακρύ χέρι της αγγλο-

γαλλο-εβραϊκής απάνθρωπης συνωμοσίας. Ο σατανάς που εχθρεύεται την Τουρκία και όλους τους αφροασιατικούς λαούς – θύματα, μαζί και την Αμερική και την Ρωσσία. Έτσι όλοι αυτοί οι λαοί, εννοείται κάτω από … τον ηγετικό ρόλο της Τουρκίας πρέπει να συνεργαστούν ενάντια στον μασσωνισμό…

Ενδιαφέρουσα άποψις, που μας δείχνει ότι κάτι περίεργο γεννιέται στο ‘τουρκικό’ καζάνι το οποίο βράζει και το τέρας του Φρανκενστάϊν που γέννησαν εκεί οι ντονμέδες σε συνεργασία με τους κανονικούς εβραίους και τον αγγλογαλλικό ιμπεριαλισμό, ο παράδοξος ισλαμοκεμαλισμός, είναι ένας ‘κακός μπελλάς’ πλέον για το σύστημα. Μένει το ερώτημα, κατά πόσο θέλουν και μπορούν να εφαρμώσουν οι

67


‘τούρκοι’ του σήμερα μια τέτοια ΑΝΤΙΜΑΣΣΩΝΙΚΗ πολιτική;

Το σπουδαιότερο: -Ποιος υπογράφει αυτό το άρθρο; Ποιος βοηθά τους ‘τούρκους’ να κάνουν πλέον τέτοιες αξιόλογες σκέψεις και να σπάσουν τα εβραιομασσωνικά δεσμά τους;

Κρατηθείτε και ψάχτε το θέμα. Γιατί; Ιδού το πρόσωπον του ‘απελευθερωτή’ κήρυκα:

Prof. Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis

Prof. Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis 53, Greek citizen of Turkish origin, currently resident in Cairo, Egypt

Date and Place of Birth: 21 November 1956, Athens - Greece

*

68


Turkey’s Global StrategyAgainst the Freemasonic

Anglo-French elites:The Afro-Asiatic Alliance

Turkey is better placed than India, Russia or China to conceptualize an Anti-Colonial, ‘Oriental’ Vision of colonial-free, Liberated and Democratic Africa.

In three earlier articles, entitled ‘Turkey, Kurds, France and Freemasonic Messianism’, ‘Turkey, Kurds, Anglo-French Freemasonry, Islam, and Orientalism’, and ‘Turkey and ‘Kurdistan’: How to Outfox the Anglo-French Freemasonic Plot’, we emphasized that Turkey’s Kurdish issue consists in just a facet of a far more crucial problem, namely a long lasting Anti-Ottoman and Anti-Turkish conspiracy geared for the eschatological needs of an Apostate Freemasonic Lodge that controls the colo-nial establishments of France and England.

69


We identified the reasons of the Kurdish problem as both, internal and external, and we proposed, as remedy for the internal reasons, the transformation of Turkey into a new, multicultural state; we asserted that a similar development would deprive the interfering colonial powers from significant internal support that has been mobilized in Turkey by the agents of France and Eng-land, who portray themselves as advocators of an other-wise non-existent Kurdish nation.

We then placed the Kurdish problem within a far wider context, namely the surface of the Ottoman Em-pire, and finally we contextualized everything within the circumference of the Orient, a created concept that com-prises parts of Eastern Europe, Asia and Africa. We sug-gested that Turkey should prepare for a long perspective battle of primarily academic, cultural, educational, intel-lectual and socio-behavioural character, targeting first to refute the fake division Orient vs. Occident, and second to reject the Western system of Humanities as misrepres-entation of the History of the Mankind.

All this as a vast academic – intellectual project may require thousands of specialists involved in each of many cooperating countries in Asia and Africa. If the ef-fort of eliminating the Colonial, Anglo-French, Freema-sonic pseudo-History of the Mankind is not undertaken, the Apostate Freemasonic Lodge will be left with a great privilege that they will never cease to use at the prejudice of Turkey and all the rest. In this regard, we asserted that when a country has been the century-long target of ad-versary establishments, it is disastrous of this country’s rulers to imagine that they would thwart the plot by means of a short term policy.

70


We then enumerated the proper targets for Turkey’s global strategy that should be directed against the Anglo-French establishment and generate great obstacles for the plans of the Apostate Freemasonic Lodge. Presenting suggestions per geopolitical area, we described what the targets of a Turkish policy should be as regards Europe, Germany, Russia and America. In the present article, we will complete the presentation by focusing on Turkey’s policy in Asia and Africa.

Ναί, αλλά όσο πάει το ‘έθνος του Ισλάμ’ μασσωνίζεται και υποδουλώνεται στην εβραϊκή ‘παγκοσμιοποίηση’…

It would be essential to mention at this point that Turkey should view its relations with Russia, India and China holistically; we mentioned briefly Turkey’s proper policy toward Russia, as it also hinges on Turkey’s rela-tions with Europe. However, it would be necessary for these four countries to enter into an alliance of Peace and Concord in Asia, and to expand their cooperation in Africa, working together the US, against the colonial structures set and still defended by France and England.

71


Turkey – Russia – India – China Turkey’s top interests impose a new geopolitical

vision for the greater Asiatic landmass. There are many issues on which the four countries’ interests are parallel; issues pertaining to Energy, Global Power and Strategic Stability, Environment, Development and National Iden-tity and Culture bring these four countries into a logical mutual agreement and defense treaty. It would be wrong to see in this an Anti-American attitude. Turkey and In-dia are two countries with traditionally good relations with America.

America should even favor the rise of an Asiatic Al-liance that would help outmaneuver the Anti-American tendency of the European Union. Contrarily to what many believe, the Anti-American nucleus of the EU is not the ostensible and superficial axis Paris – Berlin, but the secretive and profound bond Paris – London.

This means that that the same Anglo-French colo-nial establishment, which is known for its Anti-Ottoman and Anti-Turkish empathy, pursued policies against:

1. America – they never accepted the existence of America as a reality, and their anti-American policies comprised all methods that could possibly either destroy America or make the US depart from the Principles and Values of the Founding Fathers, either use the States in their favor (WW I, WW II, Cold War) or manage to en-gage the US administration to wars of attrition (Vietnam, Somalia, Afghanistan, Iraq). Creating a false problem in order to push America to solve it, and damage the US in the process is all the Anglo-French genius in its splendid inhumanity.

72


2. India – they perceived Indians, Hindus or Muslims, Sigh or Parsi, in culturally and racially discrim-inatory terms.

3. Russia – they intended, for centuries, to prevent Russia from having free access to harbours in the South-ern Seas (Mediterranean, Red Sea, Persian Gulf, Indian Ocean), fueling internal strives in Asia (Ottoman Empire vs. Russia, Russia vs. Safevid Iran, Ottoman Empire vs. Iran, Iran vs. Mogul India, Japan vs. Russia, etc)

4. China – this was the top target of the pre-WW I colonial powers; in 1910 – 14, Russia, Japan, Germany, Austria – Hungary, America, England, France were all present there, and were desperately trying to figure out balanced ways to divide China into many zones of influ-ence. Finally, Japan got maximum benefit of the propin-quity, and of the severe exhaustion of resources that WW I caused to all warring parts (except America), and pro-gressively invaded the entire coastal part of China.

America must understand that in order to prevail in North and South America (where England mobilizes all sorts of combinations of forces to oppose the US) and ex-pand its sphere of influence in Africa and Australia, a co-operation with all the major Asiatic forces is needed; as a matter of fact, peace and stability in Asia is key to Amer-ica’s global success.

Asia must therefore rise as the central landmass of the global economy, and the interconnection of its parts must advance in parallel with the cooperation of the four greater land forces. Japan, despite its financial strength, and Indonesia, despite its population, are peripheral to Asia. This does not mean that they have to be ignored by the four central powers of the Asiatic Alliance; on the

73


contrary, they must be integrated in the process by means of numerous projects.

Everything however hinges on the corridors of en-ergy that are to be shaped in the coming few years, and on the highways and the railways that have to bring China and East Siberia closer to Moscow, Istanbul, Ye-men, and the Indian South.

With Turkey mounting a Union of Turkic Countries, Russia and China will not be threatened; on the contrary, Russia will get closer to the South and China will be closer to the West.

With Turkey expanding in, and reshaping, the Middle East and the Iranian Plateau, a new, secular and multicultural version of Islam will be diffused, not only in the area of the Turkic speaking Central Asiatic coun-tries, the Iranian Plateau, and the Middle East, but also among the Muslims of Russia and China, and the hun-dreds of millions of Muslims of the Subcontinent (Pakistan, India and Bangladesh are home to more than 450 million of Muslims).

The cooperation among all the members of the Asi-atic Alliance should cover all levels, culture, economy, science, politics, religion, communication, education, de-fense, space, etc. All the members of the Asiatic land-mass should converge through extensive academic pro-grams, governmental and social cooperation, mutual in-vestment plans, energy resources’ rational partition, and vast cultural exchanges that would minimize any non-Asiatic influence and impact on any part of Asia.

Eliminating any regime that would function as local agent of European colonial powers would be key to the final success.

74


Pulling Germany into the great Asiatic landmass re-unification will be the foremost factor of ultimate suc-cess; not only the Dream Berlin – Baghdad should be re-vivified, but Germany should be conceptualized as the Epitome of the Orient where the real markets for the Ger-man exports are to be located.

An Asiatic Union should rise at the end to guarantee peace, stability, progress and development, solidarity and fraternity among the regrettably dissociated members of the vast landmass that have long been the undeserved victims of colonial exploitation and the unfortunate tar-gets of inhuman hatred. Parts of Eastern Europe should also be accepted to minimize as much as possible the scope of the victims of the Anglo-French plot.

A Turkish Policy for Africa Before the rise of the Anglo-French colonialism in

Africa, the Ottoman territories on the Black Continent constituted the largest African empire throughout six millennia of African History. Of course, contrarily to the alien Anglo-French colonials, the Ottoman Empire was the authentic and representative political institution for all the African Muslims from Algeria to Egypt and thence to Somalia and Tanzania.

For more than 300 years, the Ottoman Empire was in Africa far more successful and much better embedded than the Roman Empire, and the Christian Eastern Ro-man Empire.

Among all Islamic political institutions that con-trolled parts of the Black Continent, the Ottoman Empire lasted longer, and was far closer to the average people, who were very enthusiastic in their support of, and con-tribution to, the academic, intellectual, military, and political activities of the vast Caliphate.

75


Egyptians excelled in the Observatory of Istanbul, Algerians led the naval battles against the Spaniards, and the Somalis developed great political institutions in the name of the Sultan. All this reality has been kept secret because of the perverse educational systems set up by the alien French and British, who tried to diffuse through the selected local agents – traitors that the Ottomans had been foreign to, and disregarded, Africa.

By definition Turkey, as Ottoman derivative polit-ical institution, is better placed than India, Russia or China to conceptualize and share with its Asiatic partners an Anti-Colonial, ‘Oriental’ Vision of colonial-free, Lib-erated and Democratic Africa where all will have their place, and the colonial falsehood and perversion will be erased. It is in Africa where Turkey, with the help of America, Russia, India and China, will take a definite re-venge over France and England, helping local peoples to achieve Independence and Nation-Building, Democracy and Development.

It will be essential for Turkey to explain to America and the three Asiatic giants that, as in Europe and in Asia, wider unions can only be achieved in Africa after the liberation of oppressed peoples and a thorough Na-tion-building effort. Afro-Asiatic interconnectedness will be essential in this regard and the African Americans will have to play a major role in re-writing the erratic White History of the Mankind that equally threatens:

1. the formation of the African Identity2. the Ideals of the American Founding Fathers3. the Weltanschauung of German Humanism4. the Values of the Italian Renaissance Universal-

ism5. the Doctrines of Oriental Christianity and Islam

76


6. the Ottoman and Islamic Heritage7. the Moral Order of Hinduism 8. the Buddhist Ethics 9. the Moral Prescriptions of Confucianism, and 10. the Need of the Mankind to explore the African

Kushitic OriginalityThus, Turkey coming back to Africa 500 years after

the arrival of Sultan Selim I, will bring Peace at Home and Peace in the World, by giving to our Global world the Universal Values of the Ottoman Empire, the world’s most tolerant major state before the rise of America.

[Κάποιες εβραιοτουρκομασσωνικές ‘συμπτώσεις’]

''In particular, Jewish Mustafa Kemal's time was an extreme dictatorship. Everything is controlled by the Army which is run by Jews. The current Military chief

77


general Yasar Buyukanit is also an ardent zionist Jew who has relatives in Israel. ''

*Για να ιδούμε ένα παράδειγμα σύγχρονου

εβραιοτουρκοφραγκομασσώνου. Κυττάξτε ‘φάτσα’, που γεννήθηκε, τις αγγλικές και εβραϊκές διασυνδέσεις, τα αξιώματα, τους τίτλους. Το παράδειγμα που παίρνω, είναι εντελώς τυχαίο.

R.W.Bro. YASHA BERESINER

78


PM Quatuor Coronati Lodge N°2076, London, United Grand Lodge of England.

Grand Almoner, Grand Lodge of the State of Israel.MASONIC QUALIFICATIONSBorn: Istanbul, Turkey, 12 June 1940.Nationality: dual British (European Passport) and

Israeli.Education: in Turkey & Italy, then Romsey Col-

lege (U K), Hebrew University of Jerusalem, Faculty of Law, 1967 LLB; University College. London, post-graduate law studies.

Masonic career: Initiated in Lodge of Faith & Friendship No 7326

(EC) October 1975;Master 1987, 88, Secretary 1988-1996, Chaplain

1999 2000; Appointed to London Grand Rank 1991; Appointed AGDC, Regular Grand Lodge of Italy,

June 1996; Founder Member of Mount Sinai Lodge 8991 (EC)

& foundation SD 1980: Master 1982 -84, Chaplain 1995/6, AImoner l997?; Founder Member of Montefiore Lodge of In-

stalled Masters No 78. Grand Lodge of the State of Is-rael, December 1996, Master 1998,99;

Invited to join Quatuor Coronati Lodge No 2076 (EC) February 1991,

Treasurer. 1992-95, Master 1997/8, Chaplain 199912(0)0;

Joined Euclid Installed Masters Lodge No 7464 (EC) 1979, Chaplain 1999;

Joined Loggia Nuova Atlantide No 71 (RGL Italy), 1995;

79


Joined the Civil War Lodge of Research No 1865 (Virginia, USA), July 1998;

Appointed Past Grand Standard Bearer (PGStB) of the UGL of England 30th April 2003

Appointed PGSW Regular Grand Lodge of Italy July 2003

W. Master Chimera Lodge No 160 Arezzo Tuscany October 2003

Appointed Honorary Grand Senior Warden of the Grand Lodge of the State of Israel, January 2005.

Proclaimed a member of the Order of Blue Friars (USA), February 2009

Honorary member of the following lodges: Ars Macionica No 30 (RGL of Belgium). 1998: Fraternidad No 68 (Spanish speaking). Tel Aviv

(GL State of Israel), 1996; Michigan Lodge of Research No 1, Detroit

(Michigan. USA), 1994: S Giovanni No 10, Varese (RGL Italy), 1995; Semper Fidelis No 5990, Charleroi (RGL Belgium),

1993; Tommaso Crudeli No 21, Arezzo (RGL Italy).

1994; Affiliated with the Lodge of the Holy Land No 50

(GL State of Israel), 1991. Beyond the Craft :In Englandmember of HRA (PZ, LGRC). Mark (PAGDC).

Mariners (ProvGR), Royal & Select (TIM), OSM, Oper-atives (V°), August Order of Light (G of Light);

Abroad, member of HRA (Italy). A&ASR (Belgium, 18°).Other Masonic Lodges and bodies:

80


In England,Jewels of the Craft (Founder Member), Leicester

Lodge of Research No 2429 (Correspondence Circle), Manchester Association for Masonic Research, Mark Token Collectors' Club (Founder Member), Masonic Philatelic Club, Temple of Athena Lodge No 9541 (Correspondence Circle);

Abroad, Southern California Research Lodge, Philalethes

Society International. Scottish Rite Research Society (Southern JutisdiCIion, USA).

Χάνει η μάννα το παιδί και το παιδί την μάννα! Ο τύπος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 40, άρα τώρα 2010, είναι 70 χρονών. Το όνομά του Γιασιά [Ιησούς;], δείχνει προφανή ‘εβραϊκότητα’. Κι έχει δυό υπηκοότητες! Την εγγλέζικη και την ισραηλινή.

Σπουδάζει σε: Τουρκία, Ιταλία, Αγγλία, Ισραήλ… και χώνεται σε αμέτρητες στοές ‘υψηλών προδιαγραφών’ [= ερευνητικές], στο Ισραήλ, την Ιταλία, το Βέλγιο, τις ΗΠΑ… ο τέλειος αγγλοτουρκοεβραίος!

81


Νά κι άλλος τουρκοεβραιο-τρεχαγύρευε σε μασσωνική χειραψία με τον γραμματέα του ‘κράτους’ του Βατικανού: …Vatican Secretary of State Cardinal Tarcisio Bertone Freemason Handhsake… Top Turkish Freemasons charged over coup plot… Bro. Rajendra Pachauri…

Να και μια είδηση ότι η Μασσωνία δεν κάθεται καθόλου καλά στην Τουρκία, υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί τουρκομασσώνοι, συλλαμβάνονται καθώς συμμετέχουν σε σχέδια ανατροπής, {Εργκένεκον},… όπου πάνε να μπλέξουνε κι εμάς, την Ελλάδα, -κυττάξτε και μόνοι σας:

Top Turkish Freemasons charged over coup plot BBC News 25 February 2010Top Turkish officers charged over ‘coup plot’ Turkey Military Parade Ground

82


Twenty military officers have been formally charged in Turkey with attempting to overthrow the gov-ernment.

They include four admirals, a general and two col-onels, some of them retired.

The men were among more than 40 officers arrested on Monday over an alleged 2003 plot to stir up chaos in Turkey and justify a military coup.

The head of the armed forces, General Ilker Basbug, will meet the country’s prime minister and president later to discuss the alleged plot and arrests.

The meeting was called after the country’s top gen-erals and admirals met at short notice on Tuesday to evaluate what the military called a “serious situation”.

‘Sledgehammer’ plot?The scale of Monday’s operation against the milit-

ary was unprecedented and increased the tension between the government and the armed forces.

Dozens of current or former members of the milit-ary have been arrested in the past few years over similar plot allegations, and some have been charged.

Turkish military faces crossroadsThis is now turning into a critical test of the govern-

ment’s authority over the military, says the BBC’s Jonathan Head in Istanbul. Never before have so many senior officers faced charges like this in a civilian court.

The charged men were arrested over the so-called “sledgehammer” plot, which reportedly dates back to 2003.

Reports of the alleged plot first surfaced in the lib-eral Taraf newspaper, which said it had discovered docu-ments detailing plans to bomb two Istanbul mosques and

83


provoke Greece into shooting down a Turkish plane over the Aegean Sea.

The army has said the plans had been discussed but only as part of a planning exercise at a military seminar.

The alleged plot is similar, and possibly linked, to the reported Ergenekon conspiracy, in which military fig-ures and staunch secularists allegedly planned to foment unrest, leading to a coup.

Scores of people, including military officers, journ-alists and academics, are on trial in connection with that case.

*

Το βιβλίο που κάνει ‘πάταγο’ στην σημερινή [2010] Τουρκία: Τα παιδιά του Μωϋσή. Οι αποδείξεις ότι ο ‘ισλαμιστής πρωθυπουργός Ερντογάν και η σύζυγός του, ακόμα κι αυτοί! Είναι κρυπτοεβραίοι…

Νομίζω δεν υπάρχει νοήμων ‘τούρκος’ σήμερα να μην ξέρη την αλήθεια για τον ανώμαλο παιδεραστή σφαγέα τον εβραίο ντονμέ Κεμάλ και την συμμορία των σαλονικιών ‘νεοτούρκων’ που διέπραξαν τόσο φριχτά εγκλήματα, οργανωμένοι στο μασσωναργιό, με τον έναν

84


ή τον άλλον τρόπο. Ενδεικτικά, παραθέτω μια μικρή αναφορά:

Secret Jews of Turkey (Doenmeh) Masonic Dictator Mustafa Kemal Ataturk Was

JewishJewish Founders of Modern (Secular) TurkeyMarch 29, 2005 at 4:07 am · Filed under General,

Near History of Turkey Secular Republic of Turkey was Founded by

Secret JewsSubject: It’s time to learn the truth about Jewish

dictator Mustafa Kemal and the current oppressive Secular (Kemalist) regime in Turkey. The secret Jews, called Doenmeh, took over the power after the fall of Ottoman rule and they brainwash the people of Turkey

85


from that time on. The below article clarifies many things.

Source: Kulanu quarterly newsletter, Summer 1999, Volume 6 Number 2 (Kulanu is an organization which reflects the community of interests of individuals of varied backgrounds and religious practices dedicated to finding and assisting lost and dispersed remnants of the Jewish people)

The Turkish – Israeli Connection and Its Jewish Roots

By Joseph HantmanOne of the most significant developments in recent

Middle East affairs is the close relationship which now exists between Turkey and Israel in military, political, economic and intelligence matters. This change in the power structure is usually attributable to the old Arab maxim “the enemy of my enemy is my friend.” Since both Turkey and Israel count Syria and Iraq as their

86


strongest threats, the close ties between Turkey and Is-rael are quite logical.

However, there is good evidence of a less widely known but absolutely fascinating story behind this rela-tionship. Turkey, which has a population almost exclus-ively Muslim, has a government which by law is com-mitted to being totally secular. This goes back to modern Turkey’s founding father, Mustafa Kemal (Ataturk), 1881-1938, leader of the Young Turk Movement which took over after World War I and the collapse of the Otto-man Empire.

Ataturk and his followers moved rapidly to end reli-gious domination and many religious practices in the daily life of the country. They decreed a change from the Arabic alphabet to the Roman, and they outlawed the fez and the veil. They opened schools to both boys and girls, and their main goal was to Westernize Turkey and secu-larize its practices. The Turkish army has been the main enforcement agent of this secular policy in times of rising fundamentalism among some groups.

Some Background DataIn the 18th and early 19th century Salonika (now

Thesalonika), under Turkish rule in Greece, was the un-official capital of Sephardic Jewry. Of the three groups in the city, the Jews were larger than the combined Greek Orthodox and Muslim population.

The Jews dominated the commerce of the city and controlled the docks of this major seaport. There were great synagogues and academies of rabbinic study. Moslem shops closed on Friday, Greek Orthodox on Sunday, and most shops and businesses were closed on Shabbat. Ladino, the beautiful mix of Spanish and Hebrew, was the lingua franca of the city and “Shabbat

87


Shalom” was the universal Saturday greeting among all. In the late 19th and early 20th century the city declined as a result of conflict between Greek Orthodox and Moslems, and Jewish dominance of the city decreased.

Fall of the Ottoman EmpireWith the fall of the Ottoman Empire after World

War I and the decision at the Treaty of Lausanne in 1923 to create an independent Greek state, the decision was made to transfer populations. All Moslems in Greece had to move to Turkey and all Orthodox Greeks in Turkey had to move to Greece. In all, about 350,000 Moslems and one million Greeks were involved in the move. Jews were permitted to remain wherever they lived.

At this time a group of Moslems went to the author-ities supervising the population shift and explained that they were not really Moslems but were in fact really Jews posing as Moslems. The authorities would not en-tertain such a claim so the group then went to the Chief Rabbi, Saul Amarillo, to verify their Jewish status. Rabbi Amarillo states, “Yes, I know who you are. You are momzarim ( very loosely translated as bastards ) and as such not acceptable in the Jewish community.” These people were the Doenmeh, the Turkish word for converts, and their existence had been known for over 200 years. They were called momzarim because of the bizarre sexual practices that were part of their religious rituals, which made it impossible to trace parentage and lineage. The Doenmeh were forced to leave Salonika for Turkey, which, considering the tragic fate of Salonika’s Jews during the Holocaust 20 years later, undoubtedly saved their lives.

Who Were the Doenmeh? (Dönme)

88


One of the best known names but least known his-torical figures in Jewish history is Shabbtai Zvi, the “false messiah” (1626-1687). Born in Smyrna, Turkey, of a Sephardic father and an Ashkenazi mother, he was a brilliant child and Talmudic student, and an ordained rabbi in his mid teens. He went on to study and became a master in Kabbalah and other Jewish mysticism. His oratory was captivating and he soon acquired a follow-ing. However, he exhibited odd characteristics, including periods of illumination where he was believed to be com-municating with God and periods of darkness when he was wrestling with evil. Soon he began to hint that he was the Messiah. This blasphemy caused him to be ex-pelled from a number of congregations. He took up a pil-grim’s staff and with some followers roamed the Middle East, gathering many to his messianic preaching, espe-cially during his periods of light. In Gaza he was wel-comed by Rabbi Nathan, who had for years been preach-ing that the arrival of the Messiah was imminent. This combination led to a great outpouring of belief in Shabbtai Zvi as the Messiah. Word spread throughout the Jewish world, from Poland, Amsterdam, Germany, Lon-don, Persia, and Turkey to Yemen. Multitudes joined his ranks – educated rabbis, illiterates, rich and poor alike were swept up in the mass hysteria.

Among his inner core, they accepted his theory that all religious restrictions were reversed. The forbidden was encouraged and the commandments of the Torah were replaced by Shabbtai’s 18 (chai) commandments. This led to feasting on fast days, sexual relations with others than one’s spouse, and many more. The high point was in 1665-66, when Shabbtai, with his followers, marched on the Sultan’s palace expecting to be greeted

89


as the Messiah. This of course did not happen. To shorten this story, Shabbtai was given the choice “con-vert to Islam or die.” To the consternation of his follow-ers, he chose conversion. Most of his followers return to their homelands where, after penitence and sometimes flagellation, they were received into the congregations. However, some hundreds of families of his inner circle considered his apostasy as part of his overall plan of reaching the depth before attaining redemption. They too converted to Islam, although for about 200 years they lived as Moslems but secretly passed on their secret quasi-Jewish Shabbatean beliefs and practices to their children. They continued learning and praying in Hebrew and Ladino. As the generations passed, the knowledge of Hebrew was reduced to reciting certain prayers and ex-pressions by memory in a barely understood Hebrew. They were known in Turkish as Doenmeh, meaning “converts”; to the Jews they were Minim, meaning “heretics.” They referred to themselves as Ma’aminim, the “believers.” They were never really accepted by the Turks nor by the Jews.

As we get into the middle and late 1800′s and edu-cation and enlightened thinking spread through parts of the region, young Doenmeh men who were dissatisfied with their status as “neither-nor” turned to secular nation-alism to establish their identity. They neglected all forms of religious belonging and saw in the “Young Turk movement” their emancipation.

The Jewish Roots * * *In 1911 in the Hotel Kamenetz in Jerusalem, Itamar

Ben Avi, a newspaperman and writer who was the son of Eleazer Ben Yehudah (credited as the main proponent of the establishment of Modern Hebrew) met with a young

90


Turkish Army officer. After enjoying a good quantity of Arak, the officer, Col. Mustafa Kemal, turned to his drinking partner and recited the “Shema” in fluent Hebrew and indicated that he came from a Doenmeh family. They met again on a few occasions and Kemal filled in more of his background. This man was of course to become General Kemal Ataturk, founder of modern Turkey.

Remnants of Doenmeh still exist. There is an unidentifiable building known as the Jewish Mosque where Doenmeh still meet. During World War II, when Turkey was close to Germany, there were separate tax lists for different religious categories, and the “D” list was for Doenmeh. During his lifetime and continuing today, there have been whispered rumors among Islamic activists that Kemal Ataturk and other Young Turks were of Jewish origin. Publicly, he denied this and his bio-graphers avoided the issue.

However, there is little doubt that 300 years after the death of Shabbtai Zvi, his influence and twists and turns of his Doenmeh followers provided the activist sec-ular basis which is one of the underlying principles of modern Turkey – without which the Turkish-Israeli con-nection would have been most unlikely.

To bring this story up to date and possibly complete the circle, we now learn that some Doenmeh living in Turkey have made inquiry of American Jewish religious organizations about the possible re-entry of Doenmeh into today’s Jewish world.

Ακολουθούν, 9 CommentsPatriot said April 3, 2008 @ 2:58 pm Why do u

idiot people always say the morst idiotic things?

91


Someone said April 19, 2008 @ 3:43 pm i regret to say thet there are still such stupt people who can be-live them

Ufuk akcay said June 9, 2008 @ 8:34 pm atatürkü mason olarak gösteren tarih bilgisinden yoksun cahildir. O ülkedeki mason örgütlerini kapatmıştır. Büyük ihtim-adir ki bu nedenle öldürülmüştür.

Erica said July 7, 2008 @ 3:35 pm ataturk was donmeh is a well known fatc, but are you aware that many crypto jews are masscarading as muslims or even as arabs (just like their bretheren pretends to be europeans or americans, or like john Cohen pretending to be iurish john kerry…) TODAY indeed some pretend to be muslim scholars give lectures, talk on our behalf to the media… do you know about the samaritans, the sad-ducees, the donmeh, the maranos, the chuetas…. some even insist they are not jews mere luciferians or satan-ists. The point being is that they ALL hate Allah and the Muslims; they hate most pious Christians too. They spread their venom evil (sex, alcohol, pornography, drugs, war, arms, immorality, hedonism, materialism, lust, arrogant, lying, cheating, sodomy, prostitution, slavery…) wherever they can… Allah is above them all, but we should be careful, aware and not let them do more damage: we should concentrate on praying, making du’a and avoiding them at all cost: the holy qu’ran advises us not to take them as friends or confidents. Let’s avoid the filth cleanliness is closed to godliness.

Akin said July 23, 2008 @ 10:59 am Those who talks with ignorance and malevolence from the back of the people died many years ago and claiming they were…. They must reconsider their belief if they are

92


Muslim or not. Does their religion says; “Follow the gos-sips, act as hypocrite” ??? Think again…

historian said October 5, 2008 @ 10:23 pm this is the greatest bullshit i’ve ever read on the internet. I want to congratulate you on your imagination.

Hasan said November 29, 2008 @ 4:51 pm this is an excellent post and it is very informative. This article should also be published in major press and media so that more people will get to know the truth about Turkey.

lawrence said December 27, 2008 @ 3:17 am the whole nite i have been researching on Turkey and I think this is a very factual article. Those Turks who use swear words are the actual idiots who have been brainwashed by their secular education system.I will translate this art-icle in my ethnic language for the benefit of other Muslims who want to know about the real Turkey.

karadeniz55 said February 9, 2009 @ 4:03 am orospu cocu !! Bunu yapan kesin ya ermeni yada pkk li nekadar yahudi varsa senin anani siksin serefsiz göt iste bunun gibi seytanlari bulup gebertecen!!!

Jews, Freemasons Founded and Run Secular Tur-key; Dictator Mustafa Kemal Was Jewish Too

Quote: "Long before the 'cultural revolution' of Communist China, and starting before the Bolshevik Jews of Russia destroyed Christianity and Christians in the Slavic World, the Doenmeh (the Secret Jews of Turkey), and especially Mustafa Kemal (Ataturk), tried very hard to strip Turkey of its religion and of its culture. It is vital to World Jewry to prevent the Muslims of Tur-key from taking back their nation and their faith, and aligning themselves with their Muslim neighbors."

Christopher Jon Bjerknes

93


Masonic Lodge No. 97Ορισμένα ενδιαφέροντα άρθρα να μελετηθούν.Jews, Zionists Behind Armenian GenocideTwo British Agents Together - T.E. Lawrence and

Mustafa KemalDictator Mustafa Kemal Offers Turkey To BritainDictator Mustafa Kemal Was A British AgentProof: Dictator Mustafa Kemal Worked For The

BritishMasonic Dictator Mustafa Kemal's Jewishness Con-

firmed One More TimeDictator Mustafa Kemal Confesses His JewishnessThe so-called "Republic of Turkey" was Founded

by Secret Jews (Sabbateans, Doenmeh)Recent PostsJewish Dictator Mustafa Kemal Was Agent Of The

Colonial Powers Wikipedia.org Lists Mustafa Kemal Among the

“notable” Freemasons Jewish Dictator Mustafa Kemal was REALLY Gay

94


British Agent Mustafa Kemal Admits He Is An Eth-nic Jew

The Doenmeh Crypto-Jews Threaten Coup to De-fend Their Grip on Turkey

Four Jewish Groups Back Turkey on Armenian Genocide

Masonic Dictator Mustafa Kemal Confesses His Jewishness

JEWISH FOUNDERS OF THE SECULAR RE-GIME IN TURKEY

The Zionist Crypto-Jewish Sabbatean/Frankist illu-minati

Zionist Role in Armenian Genocide (Mustafa Kemal Was Jewish)

Masonic Dictator Mustafa Kemal Was Jewish, Here’s The Proof

About Dictator Mustafa Kemal’s Reforms Site ContentsRecent CommentsKikiriki on Jewish Dictator Mustafa Kemal Was

Agent Of The Colonial PowersKikiriki on Jewish Dictator Mustafa Kemal Was

Agent Of The Colonial PowersXkill on British Agent Mustafa Kemal Admits He Is

An Ethnic JewJEWS, TURKS, ISRAEL on the Doenmeh Crypto-

Jews Threaten Coup to Defend Their Grip on TurkeySelime on Freemason Dictator Mustafa Kemal Was

Jewish, Here’s The ProofIsraelis to boycott Turkish resorts and coffee «

Rehmat's World on The Doenmeh Crypto-Jews Threaten Coup to Defend Their Grip on Turkey

95


aaa on Ataturk Blasphemy Challenge: Was Mustafa Kemal REALLY Gay?

AHMED on Masonic Dictator Mustafa Kemal’s Jewishness Confirmed One More Time

Vivek Golikeri on Jews, Zionists Behind Armenian Genocide

Rollie Kenmore on Jews, Zionists Behind Armenian Genocide

Quote: "The overthrow of the Sultan resulted in the establishment of new more secular nationalist govern-ment, under Mustafa Kemal. Of course, Mustafa Kemal himself was born in Salonica and was from a Donme(h) family of Jews. His embracing of Freemasonry occurred in 1909 and even the wikipedia acknowledges under its "list of Freemasons" that Mustafa Kemal was a member of the Rissorta Lodge (Number 80) of Salonica."

Muhammad Rafeeq Wikipedia - List of FreemasonsFavorite PostsAtaturk the JewJews, Zionists Behind Armenian GenocideKemal Ataturk was A Prominent HomosexualWikipedia.org Lists Mustafa Kemal Among the

"notable" FreemasonsThe Rothschilds and Zionists Constructed Armenian

HolocaustAtaturk Blasphemy Challenge: Was Mustafa Kemal

REALLY Gay?Masonic Dictator Mustafa Kemal Confesses His

JewishnessBritish Agent Mustafa Kemal Admits He Is An Eth-

nic Jew

96


The Doenmeh Crypto-Jews Threaten Coup to De-fend Their Grip on Turkey

Freemason Dictator Mustafa Kemal Was Jewish, Here's The Proof

Recommended LinksJewishRacism.blogspot.comJudicial IncRealJewNews.comwww.atajew.comwww.Donmeh-West.comwww.JewishRacism.comwww.JewWatch.comwww.MEReport.comwww.MiddleEast.orgZionist WatchRecommended Websites in TurkishGenelkurmay.wordpress.comMiM ile FiKiR FIRTINASISahihTarih.blogspot.comTakiyyeciler – Dönmeler (Sabetayistler)www.ilimdiyari.comwww.islamdevleti.orgYakın Tarihimizi Doğru Biliyor Muyuz?Current Active UsersTop Clickssecretjews.wordpress.com/…atajew.combarthsnotes.wordpress.comsecretjews.wordpress.com/…hakikatler.comen.wordpress.com/tag/who-…Jewish RacismRon Paul and the "Jewish Batman"

97


Know What You Are Getting With Radical Zionist Rand Paul

Idi Amin Dada Was a Controlled Opposition Agent Trained by and Working for the Israelis

The Obama Presidency: Government of the Jews, by the Jews, for the Jews, as America Perishes from the Earth

Winning the "Christian" Zionist Vote for the POWER PARTY in 2012

One More POWER PARTY Ad IdeaYet Another Ad Idea for the POWER PARTYAnother Ad Idea for the POWER PARTYThe Armenian Genocide and the Jewish MiddlemenSpreading the Load So the Cart Does Not Topple

OverReal Zionist NewsThe Protocols For Goys - Yesterday AND TodayWhy Are Abortionists, Jews, Gays & Leftists Push-

ing Kagan?Chomsky & Jewry Hypocrisy On Arizona Immigra-

tion Law - Interview With Kevin MacDonald PhDFederal Reserve Kosher Financial Tsunami Drowns

USWill The Jewish Ban On Franklin Graham Back-

fire?Obama’s Finance Reform - Jewish Bankers Win

AgainThe Difference Between Putin And ObamaHitler’s Most Trenchant Speech - Biographer John

TolandJews Back Kagan For Supreme Court - Interview

With Kevin MacDonald PhDWho REALLY Owns The Media In 2010?

98


The Committee of Union and Progress that wreaked such devastation on Turkey and was founded in Masonic lodges was set in motion with the same ideals, and resor-ted to all possible means to impose Templar-Masonic philosophy on the country.

*Και κάτι ενδιαφέρον: Η κατάσταση της

Μασσωνίας στις Ισλαμικές χώρες.Jewish Conspiracy and Muslim World

by Misbahul Islam FaruqiHow The Khilafah Was DestroyedFreemasons in Islamic Countries

THE CRAFT IN ISLAMIC COUNTRIESAn Analytical Review delivered in the Victorian

Lodge of Research on 24 November 2000

AlgeriaThe introduction of Freemasonry into Algeria, a

former French colony, goes back to 1831 with the cre-ation of the French military lodge “Cirrus” followed by lodge “B’lisaire” and lodge “Isma’l” in 1833. All three were erected under the Grand Orient of France. A major step towards the acceptance of non-Europeans in colonial Algeria was achieved with the initiation in

99


1864 of Emir Abd-el-Kader, who had led the war against the French conquest from 1832 to 1847. How-ever, this breakthrough was short-lived and few Muslims subsequently joined Freemasonry in Algeria, evid-ently because they could generally not share the anti-reli-gious views of the Grand Orient of France Masons.

In 1939, just before WWII, Algeria possessed el-even lodges under the Grand Lodge of France and twenty-one lodges under the Grand Orient of France, plus a couple of lodges under Le Droit Humain and a lodge of Memphis-Misra’m. After 1945 Freemasonry did not regain its former importance and with the inde-pendence of Algeria in 1963 it disappeared altogether, following the repatriation of most French nationals back to France. Freemasonry is today prohibited

BahrainThis oil-rich Arab State on the Persian Gulf has un-

til relatively recently possessed several lodges. Its first lodge was St. Andrew of Bahrain, erected in 1949 un-der the Grand Lodge of Scotland. It first met in an aerodrome, and then it a church hall, prior to building its own temple in the desert. The then Emir of Bahrain gave the lodge the land on a ninety-nine year lease at nominal rent. In 1954, St George Bahrain #7389, was founded under the English Constitution. Both lodges largely consisted of British oil workers. Plainly to this point, the Bahrain government was decidedly not anti-Masonic. However, by the 1970s it had become so, and both lodges ceased operations in the country. Why this change occurred is unclear, although the reasons can be surmised. The Scottish lodge was subsequently erased, while St George Bahrain Lodge moved to Ashford, England, where it continues to meet

100


Iran (Persia)The fate of the Craft in Iran forms the greatest Ma-

sonic catastrophe since the Second World War. The dis-covery of oil in Persia brought many British workers and traders, a percentage of whom were Masons. Scot-land was the most active in issuing warrants, beginning with Lodge Light in Iran #1191 at Shiraz in 1919, which later moved to Teheran. Three other Scottish lodges followed prior to World War Two. England weighed in with St George Abadan Lodge #6058 at Abadan in 1945. French (GLNF) and German lodges were also erected in the country after the War.

Subsequently, the growth of the Craft in Iran led to moves to form a Grand Lodge, and this was achieved with Scottish sponsorship in 1969. By 1978, the Grand Lodge of Iran had 43 lodges and 1,035 members. That was the last year of its existence in Iran. The Islamic Re-volutionary Government took control of Iran in that year, whereupon the Islamic Revolution Guards immediately raided all Masonic Temples and confiscated the property of all Lodges. They reportedly found a list of seven hundred members in the residence of the Grand Mas-ter, Ja’afar Sherif Emami, who was formerly Prime Min-ister to the Shah. The Islamic Revolution in Iran saw Freemasonry swept away rapidly, and it appears that a number of Masons suffered execution at its hands. Whether these deaths were occasioned for political or anti-Masonic reasons will probably never be known, and the fate of many Iranian Masons may equally remain a mystery.

Many Iranian Masons, however, escaped to the USA, where they formed the Grand Lodge of Iran in exile. A reasonable number of American Grand Lodges,

101


in particular, maintain fraternal recognition of the Grand Lodge of Iran in exile, which maintains an office in Cali-fornia.

IraqIraq’s first lodge, Mesopotamia Lodge #3820 EC,

was established in 1917. The first lodge in Baghdad was Baghdad Lodge #4022 EC, erected in 1919. By the 1950s, Iraq possessed nine lodges under an English District Grand Lodge. A Scottish lodge, Lodge Faiha #1311, was erected at Baghdad in 1923. However, the coming of Iraqi independence, and the subsequent left-wing government attained by this country, made the con-tinuance of Masonry impossible. All lodges in the coun-try were forced to close their doors in 1965.

IsraelIn the land of the legendary birthplace of Free-

masonry, the Craft has flourished, particularly since the Second World War. The first symbolic lodge (Royal So-lomon Mother Lodge) was established under charter from the Grand Lodge of Canada about 1873. It was comprised mostly of North American Masons who had come to Palestine expecting to establish an agricultural settlement. Their colony floundered and so did the lodge. However, some of their members then applied to the Misraim Rite then active in Egypt and established the Port of Solomon’s Temple Lodge in Jaffa. Shortly af-terwards this lodge received a large contingent of French engineers who had come to build the Jaffa’ Jerusalem railroad. In 1906 the lodge changed affiliation to the Grand Orient of France and became Barkai Lodge. Today, it meets at Tel Aviv as Barkai #17, within the Grand Lodge of Israel. Lodge Barkai admitted many

102


prominent Turkish, Arabic and Jewish citizens of Jaffa, and later Tel Aviv.

Subsequently, several lodges were established in the Holy Land by the then widely-recognised National Grand Lodge of Egypt, which in turn formed them-selves into the National Grand Lodge of Palestine in 1933. In the years between 1930 and 1940, the United Grand Lodge of England warranted three lodges in the area, and Scotland chartered eleven in the same period. In addition, five German lodges were established in the 1930s by German Masons who had fled the Nazi tyranny.

In 1948, the British mandate over Palestine ended and all English lodges withdrew from the Holy Land. A general desire for administrative and fraternal unity among lodges in what was now the State of Israel was felt at this time. In 1953, the Grand Lodge of the State of Israel came into being, largely under Scottish spon-sorship. Its thirty founding lodges consisted of all those in Israel holding Scottish charters, those under the Na-tional Grand Lodge of Palestine, and the five German lodges. Rarely in the formation of a new Grand Body has such unanimity of purpose been seen, as it was in Israel, and it has since expanded steadily.

The seal of the Grand Lodge of Israel is of particu-lar interest. It is unique in design and includes the square and compasses, together with the emblems of the three great faiths to which the great majority of members belong: the Star of David of the Jews, the Crescent of the Muslims, and the Cross of the Christians.

After 1948 about 200,000 Arabs remained in the Palestinian sections of what became Israel, comprising 20% of the total population. Of the thirty lodges that

103


formed the Grand Lodge of the State of Israel, ten worked in the Tel Aviv/Jaffa area, five in Jerusalem, four in Haifa and one lodge in Tiberius. Arabic, Hebrew and English was the working language for most of the lodges. The majority that worked in Arabic subsequently changed their language to Hebrew. Interestingly, in 1981, Brother Jamil Shalhoub, from Nazareth, was the first Arab who was elected as Grand Master. He was re-elected in 1982.

Presently, four lodges work in Arabic in Israel, as follows: Akko Lodge # 36 and Haddar Lodge # 45 at Acre; Torch Lodge # 65 at Jerusalem; and Nazareth Lodge # 71 at Nazareth.

Jordan and the West BankNo lodges remained working in the Palestinian ter-

ritories of West Bank or Gaza after 1967. After the Oslo Accords of 1996, some members of the Arab “Orient Lodge” of Jericho tried to revive lodges to work in Jerusalem, Jericho and Nablus but they were unsuccessful.

Jordan, formerly the British protectorate of Trans-Jordan, is an independent Monarchy. It would seem that Jordan, based on its present boundaries, has never pos-sessed many lodges. The first lodge in Trans-Jordan was Lodge Quraish founded by an Egyptian Freemason in 1923. The lodge subsequently changed its affiliation and name to Lodge Al-Naser (“Victory”). In 1956 it united with another four lodges that were working in Palestine prior to 1948 on the West Bank of Jordan, to form Beit Al-Maqdes (Jerusalem) Lodge.

In 1956, a Grand Lodge of Jordan was self-consti-tuted, with all its lodges on the West Bank. The origin of these lodges is obscure. These lodges (now in the area

104


politically under the Palestinian National Authority), then numbering five, ceased operation after the annexa-tion of the West Bank by Israel in 1967. It would appear the Palestinian lodges were subsequently revived, but ceased operation in 1994 in the face of political opposi-tion. In 1995, there were evidently attempts to revive the West Bank lodges, but the result is unknown, although anecdotal evidence suggests at least some are operating.

The only remaining mainstream lodge is Lodge Jordan #1339 SC. It was originally chartered by the Grand Lodge of Scotland in 1925 at Jaffa (Tel-Aviv), but it moved to Amman in 1952, where it has worked since. Lodge Jordan now has the unhappy distinction of being the only British-warranted lodge still working anywhere in the Middle East, and effectively the only mainstream lodge operating in this area outside Israel and Lebanon. It has had something of a beleaguered history. In very re-cent years it was forced to close through political pres-sure. It is again operating, but understandably keeps a low profile. It works in Arabic, using a Scottish ritual.

KuwaitAnother small Arab State bordering the Persian

Gulf, oil-rich Kuwait had, until recently, two English lodges. These were Kuwait Lodge #6810, and the Row-land Chadwick Lodge #7472. The former was erected in 1949, the latter in 1956. Strong opposition from the Kuwait Government saw both these lodges become dormant, and sadly, neither re-appeared on the English Roll of Lodges in 1982. A Masonic study club was com-menced by members of various Prince Hall jurisdictions in 1999, meeting every Saturday on a US military base, with Masons of all Prince Hall and mainstream

105


jurisdictions welcome to attend. However, as personnel are rotated every few months, this does not enhance the club’s chances of longevity.

LebanonLebanon has an unparalleled Masonic history. It has

been the Grand Lodge of Scotland and, somewhat sur-prisingly, the Grand Lodge of New York that have been responsible for most of the regular lodges located in this country. The first Scottish lodge was formed at Beirut in 1862, working in French. After several dormant periods, it ceased operation in 1895. Four other Scottish lodges were erected in Lebanon up until the time of the First World War, but only some of these revived thereafter. The Grand Orient of France was next into Lebanon, forming a lodge in 1869, working in Arabic. Two further lodges followed. None survived the First World War.

Other new lodges formed before the Great War were a lodge at Beirut under the Ottoman Grand Lodge (later the Grand Lodge of Turkey), and a lodge under the National Grand Lodge of Egypt, erected about 1914. A number of other Egyptian-warranted lodges were chartered thereafter, and after the First World War these were formed into a District Grand Lodge. By the end of World War Two, it would seem these lodges were extinct, merged, or hived off into various spurious “Ma-sonic” bodies. An exception would appear to be a “Grand Lodge of Lebanon”, which was founded in 1936, probably descended from Egyptian lodges, which stills exists today, and with relative success.

Until recent years, five Scottish lodges had sur-vived in Lebanon, with a few others being less fortunate. The three lodges in Beirut met at the aptly named Peace

106


Lodge Building, in Beshara Street, Beirut. With the ar-rival of the Lebanese Civil War in 1975, the Scottish lodges found continuance impossible and all five became dormant. The Peace Lodge Building was badly dam-aged in the war, and has not yet been restored.

The first New York-chartered lodge was the Syrio-American Lodge #1, formed in 1924 by returning Amer-ican-Lebanese immigrants. Several further lodges were erected prior to World War II, and subsequently. With the exception of one lodge originally erected in Syria, all New York chartered lodges in its Syria-Lebanon District (ten in total) have operated in recent times. During the Lebanese Civil War, most lodges became dormant, al-though at least Syrio-American lodge continued to meet intermittently. Since the cessation of the civil war, only three of the five Scottish lodges has re-commenced work, though it is hoped the two still remaining dormant will be restored in the future. All the New York lodges revived subsequent to the civil war, although some are still ex-periencing meeting difficulties. Presently, six of the New York lodges are working, but in due course it is expected that all ten will again be operating. One further main-stream lodge has been previously chartered in Lebanon. This is Fraternit’ Italo-Libanse, erected at Jounieh in 1989 under the Grand Orient of Italy. However, it is re-ported as not meeting currently.

A large range of other lodges and Grand Lodges op-erate in Lebanon. The Grand Orient of France has two lodges in Beirut. Over the years a large number of spuri-ous and/or self-constituted Grand Lodges have been erected in Lebanon. Aside from the Grand Lodge of Le-banon, already mentioned, others include the Lebanese Grand Lodge, Federal Grand Lodge of Lebanon, The

107


Federal Grand Lodge of Lebanon; The United Grand Lodge for Lebanon; and The United Lebanese Grand Lodge, and about twenty other so-called Masonic bodies. Many of these “Grand Lodges” has one constituent lodge, and its own “Grand Master for Life”. Not a few sell Masonic degrees for profit. The existence of these spurious and disreputable “Grand Lodges” do nothing to enhance the public profile of Masonry in Lebanon, or the wider Arab world.

MoroccoThis former French and Spanish colony has an inter-

esting Masonic history. From 1860 onwards a small number of “colonial-type” lodges were created, mainly in Tangier, under the Grand Orient of France, the Grand Lodge of France, the Grand Orient of Spain, the Grand Lodge of Spain and even the Grand Lodge Lusitania of Portugal.

In 1902, Lodge Coronation #934 was established with a Scottish charter, and in 1927 England warranted New Friendship Lodge #4997. These two British lodges started their lives in Tangier, but both soon moved to Gibraltar. New Friendship Lodge later changed its named to Gibraltar Lodge.

The period between the two World Wars was one of further development of Freemasonry in Morocco, but also one of increasing leftist political and anti-religious involvement of the French Masonic Grand bodies. In 1925 a radical member of the Grand Orient of France was appointed Resident-General of French Morocco. In 1936 the Fascists took over in Spain, and as a result Free-masonry was brutally suppressed in Spanish Morocco.

Subsequent to Moroccan independence in 1956, all Masonic lodges disappeared from public view from 1958

108


onwards, as a result of a law banning all “foreign in-spired organizations”. After a difficult period in semi-clandestine operation, the Grand Lodge “Atlas” of Mo-rocco was erected at Casablanca “by three lodges under the aegis of the Grand Lodge of Switzerland” on 24 July 1967, three years after the first of these lodges was formed.

It would seem that the original lodge in Casablanca (erected in 1964) was “self-constituted”, although its members largely hailed from mainstream lodges in Switzerland. It was sponsored by Swiss Masons, but it was not actually placed on the Roll of the Swiss Grand Lodge, it being “totally independent of Switzerland”. The reason for this is that the Constitution of the Grand Lodge “Alpina” of Switzerland does not permit it is charter lodges outside Switzerland.

It would appear likely that the original “self-consti-tuted” lodge split itself into three in order to form a Grand Lodge. It is noteworthy that it was twelve months after the Grand Lodge “Atlas” was formed that “Alpina” recognized it. Had “Alpina” sponsored/constituted “At-las”, it would probably have recognized it immediately. Given that “Atlas” was, in fact, self-constituted, this would almost certainly explain why it was never recog-nized by any other mainstream Grand Lodge.

Between 1971 and 1974, some members under the Grand Lodge “Atlas” broke away in order to create a rival Grande Loge du Maroc. Subsequently, Moroccan Government authorities became highly suspicious of the assumed leftist anti-religious and anti-royalist activities of Grand Orient Masons and effectively forced all exist-ing lodges to cease functioning. In would appear that a few remaining Moroccan Masons continued to work al-

109


though, not surprisingly, little or nothing was heard of them either inside or outside the country.

Happily, a change has taken place since 1997, with the official constitution of three lodges in Morocco by the Grande Loge Nationale Fran’aise (GLNF). The GLNF obtained permission of the Moroccan Government to erect lodges because this French Masonic Grand Body, the only one generally recognized by mainstream Grand Lodges, strictly prohibits political and religious discussion in its lodges. It is unclear whether any “rem-nant” Masons from the defunct Grand Lodge “Atlas”, or Grande Loge du Maroc, became founders of these three lodges.

The three GLNF lodges were consecrated on 30 June 1997. These are Loge el Andalouss #1081, which works in Casablanca in both French and English; Loge Ahl al Kitab #1082, which works in Rabat in Arabic; and Loge al Hikmat #1083, which works in Marrakech, in both Arabic and French. These three lodges were consti-tuted by the GLNF into The Grand Lodge of the King-dom of Morocco (Grande Loge du Royaume du Maroc) on 15 June 2000, in Marrakech.

Saudi ArabiaOne would suspect that Saudi Arabia, being a very

traditional Islamic Monarchy, would be devoid of Ma-sonic lodges. Indeed, that was the case until 1962, when the American Canadian Grand Lodge (within the United Grand Lodges of Germany) erected Arabian Lodge #882. It was followed by four others. All these lodges were formed to cater for foreigners in the country, mainly North American and British Masons in Saudi Arabia as a result of its oil. However, following successive crack-

110


downs by the Saudi police, none of these lodges are ef-fectively operating, except as casual fraternal groups.

SyriaThe British Counsel to the Ottoman Empire, Sir Al-

exander Drummond, opened a lodge in Aleppo (now in modern Syria) on the 3 February 1748, but it would ap-pear to have been short-lived. It has been claimed that Drummond was appointed District Grand Master (EC) for the Orient in 1747.

There are also claims that a Syrian prince, who was initiated in Egypt, introduced Masonry into Syria in the 1860s, but evidence appears scant. The Grand Orients of Italy and France established lodges at Damascus in Syria (then part of the Turkish Ottoman Empire) in the 1860s, but details of both are sparse. The French lodge, Loge le Liban, in particular, seems to have involved itself in political activities. The Italian and French lodges appear to have to expired by the turn of the century, although there are also suggestions that Egyptian and Turkish-chartered lodges were working in Damascus by the time.

There is evidence of a lodge being formed in Dam-ascus under the National Grand Lodge of Egypt in late 1936. This lodge appears to have promptly split it-self into three, whereupon they then formed a Grand Lodge of Syria, under Egyptian patronage, although it may have only been a District Grand Lodge under Egypt the available documentation being ambiguous. Either way, these indigenous lodges seem to have remained act-ive, although they appear to have remained unrecognised outside the country, until the Craft was banned in Syria by decree, on 9 August 1965.

111


Scotland chartered Lodge Light in Damascus #1058, in 1909; and the Grand Lodge of New York had Ibrahim el Khalil Lodge #4, formed in 1924, at the same location, under its District of Syria-Lebanon. Subsequent to the Second World War and Syrian Independence, as with the unrecognised lodges, these also were closed in 1965. There was no change in this situation in the 1990s.

TunisiaFreemasonry came to Tunisia in the 19th century,

with a number of lodges being chartered by the Grand Orient of France. In 1879, eight French lodges formed the Grand Orient of Tunisia, under a warrant from the Grand Orient of Italy. Lodges were still reported to be working in Tunisia after the Second World War, but they did not survive Tunisian independence in 1956 and the subsequent proclamation of Islam as the state religion.

However, in 1998, a lodge was formed in Tunisia under the recently-formed Italian “Grand Lodge of the Union” (Gran Loggia dell Unione). This is Loggia Italia #16. It meets quarterly at the Oriental Hotel, Tunis. The legal position of this lodge is unclear.

United Arab EmiratesThis oil-based Persian Gulf country is made up of

several small Arab Emirates, which used to be referred to collectively as Trucial Oman. England erected its first and only lodge, at Sharjah, in 1967. This was Trucial Lodge #8160, and it largely serviced Masons who were British oil workers. However, this lodge had become dormant by the early 1980s, and was later erased.

Yemen

112


Yemen, located at the base of the Arabian Penin-sula, consisted of two separate countries, North Yemen and South Yemen, until they were politically united in 1990. South Yemen was formerly known simply as “Aden”, or more correctly, the British Protectorate of South Arabia. Aden had the honour of receiving the first charter for a lodge in the Middle East. The Grand Lodge of Scotland granted this in 1850 to Lodge Felix #335. Lodge Centenary #1449, was erected under the same au-thority in 1900. England stepped in with Lodge Light in Arabia #3870, in 1918. This lodge now works at Croy-don, England. The Independence of South Yemen brought it under the control of a totalitarian government, which made the conditions for Freemasonry untenable. After World War Two, a third Scottish lodge was estab-lished in Aden, Lodge Pioneer #1305. The Scottish lodges “went into darkness”, but two of them have since been resurrected as research lodges meeting in Scotland. North Yemen appears to have never had a lodge.

IndonesiaFreemasonry no longer exists in Indonesia, having

been banned by the Indonesian Government in 1965. England had established a lodge at Sumatra as early as 1765, but it later expired. By the 1950s, the Grand East of the Netherlands has four lodges in Sumatra and nine-teen in Java. In April 1955, four lodges in Djakarta com-bined to form a Grand Lodge (called Timur Ageng In-donesia). It was dissolved by President Soekarno in 1965. One Dutch lodge, De Ster in het Oosten #14 (Star of the East), dating from 1759, moved back to the Neth-erlands where it still meets at Bilthoven. There are occa-sional reports concerning a Grand Lodge working in In-donesia, but if it does operate, the politics of the country

113


would suggest an underground existence. It is certainly not recognised outside Indonesia by any mainstream Grand Lodge. That stated, Co-Masonry (Le Droit Hu-mane) still has at least one lodge in Indonesia “Lodge Hermes at Bandung” although there may be others. Co-Masonry was evidently not banned, as its membership includes women, and thus “could not be involved in political activity”

MalaysiaMalaysia is a South East Asian country consisting

of the former British colonies of Malaya (now East Malaysia), and North Borneo (Sarawak and Sabah, now West Malaysia). Masonry in this area is controlled by District Grand Lodges under England and Scotland. The first lodge in the country then known as Malaya was es-tablished at Penang in 1809. This was an English lodge warranted by the Antients, but it subsequently expired. It was not until 1875 that Malaya received a lodge that was to survive. This was the English lodge, Royal Prince of Wales #1555, which still works happily at Penang. Scot-land’s earliest surviving lodge also works at Penang, Lodge Scotia #1003, warranted in 1906. Currently, twenty-nine regular lodges work in the country.

In recent decades, the Malaysian Government has taken an interest in the Craft within its boundaries. The Government’s Societies Act requires that Masonic lodges regularly disclose their membership and certain other de-tails to the Registrar of Societies. However, this statute does not appear to have been directed against Freema-sonry in particular, although the Craft has in the past been discussed in the Malaysian Parliament. Neverthe-less, satisfactory relations between Craft authorities and the Government have been maintained, and there appears

114


to be no reason to suspect that this relationship will not be continued in the future. It is interesting to note that Malaysia does have a substantial ethnic Chinese minor-ity, and that membership of the Craft is largely drawn from that quarter, rather than from the Malays who are mostly Moslem.

TurkeyTurkey is not an Arabic country, but it is people are

overwhelmingly Moslem. The difference is that, unlike Arabic countries, Islam is not the State religion, thanks to the founder of modern Turkey, Kemal Ataturk, who con-structed a strictly secular state.

There is documented reference to the existence of lodges in Turkey in 1738. These lodges appear to have emanated from various European sources. In 1748 Sultan Mahmud I used the pretext of Pope Clement XII’s Bull, “In Eminenti” (April 1738) to ban Freemasonry by royal edict, but the edict was never put into force. By the end of the 18th century many lodges were operating and they flourished after the French Revolution and during Napo-leon’s reign. On 15/16 June 1826, in order to reform the army, the corrupt military order of the Janissaries was abolished in a bloodbath, by Sultan Mahmud II. The Jan-issaries were mostly members of the Bektachi sect, which was also abolished. Freemasonry was closed with the pretext that it was a kind of “Bektachism” and many Freemasons were sent into exile.

However, the political climate eventually changed, and the Craft was re-introduced during the Crimean War, in 1856. In that year an English-warranted lodge, Ori-ental #988, was formed in Constantinople (later Instan-bul), with Lord Bulwer, the British Ambassador, as Foundation Master. After an irregular Grand Lodge was

115


created by an Irish officer (Captain Atkinson) in the Brit-ish contingent, during the Crimean War, the United Grand Lodge of England decided to create its own Dis-trict Grand Lodge in the area, with Bulwer was District Grand Master. The District Grand Lodge was consec-rated on the 24 June 1862 in the British Embassy. Ten English lodges were established in Turkey between 1860 and 1870. Ireland, Scotland and several other Grand Lodges/Grand Orients issued charters in Turkey during this period. Italy had fourteen lodges, Germany five, France three, Poland two, Spain two, Greece two, Hun-gary one and Egypt one.

The expansion of the Craft was slow, as various Ot-toman Sultans issued edicts suppressing Freemasonry. However, during the reign of Sultan Abdul Hamid II (1876-1909), the position changed. Abdul Hamid fa-voured Anglo-Saxon Freemasonry, and even donated money towards its balls and charities. On the other hand, he considered Freemasons working under lodges chartered by the Grand Orients of France and Italy to be politically suspect, and he had them closely watched by his police. His fears were to prove justified. Members of these lodges favoured the overthrow Abdul Hamid’s rule and the establishment of a constitutional monarchy. This “politically-active Freemasonry” achieved its goal through the “Unity and Progress” political party, which organized its political and subversive activities in Ma-sonic lodges under the Italian, French and Spanish juris-dictions. In 1908 a constitutional monarchy was declared and Abdul Hamid was deposed by a committee of depu-ties, all of whom were Freemasons.

A Turkish Supreme Council had been founded in Istanbul in 1861 by Prince Abdul Halim Pasha, brother

116


of the Khedive of Egypt (who was also District Grand Master for Egypt, EC). This Supreme Council became dormant in the 1880s but was revived on 3 March 1909 and immediately formed the Grand Lodge of the Otto-man Empire (13 July 1909). The new Grand Orient at-tracted the allegiance of most lodges under non-British foreign jurisdictions. It initially consisted of fourteen lodges then holding French, Italian or Spanish charters. It modelled its constitution on that of the Grand Orient of France. The Grand Lodge of the Ottoman Empire (later re-named the Grand Orient of Turkey) enjoyed a period of sustained expansion, erecting 65 lodges prior to 1935. However, the political climate in Turkey had been deteri-orating, and the Grand Orient became dormant in 1935.

The Turkish Supreme Council revived in 1948, and controlled Turkish Craft lodges until it divested control to the Grand Lodge of Turkey, founded in 1956 and formed by 29 Craft lodges. The Grand Lodge of Scotland consecrated the “new” Grand Lodge in April 1965, and Turkish lodges at this time largely adopted the Craft ritual of the Grand Lodge of Scotland, although still ex-hibiting a Continental heritage, particularly French. The Grand Lodge also adopted, largely, the rules and regula-tions of the Grand Lodge of Scotland. The Grand Lodge of Turkey was recognised by England and Ireland in 1970, and today enjoys fraternal relations with most mainstream Grand Lodges around the world.

In total, the secular nature of the Turkish body politic, combined with its Freemasonry adopting regular-ity despite doubtful antecedents, has created a most suc-cessful Masonic establishment.

Wahhabiya Unveiled (1)The Muslim Brotherhood (1)

117


“…The Muslim Brotherhood has acted as a clever technique to recruit agent-provocateurs for the Illu-minati. The lowest ranks may sincerely believe they are defending Islam, and confronting “Western imperial-ism”.

However, these various terrorist groups, through representing different factions, are part of a single net-work serving the same Illuminati cause. When we ex-plore the political and financial connections of the terror-ists, we find that these are not merely wayward fanatics, operating in isolation, but that their channels penetrate to the upper reaches of power, in the British and American governments, and outward into the nether regions of the occult and criminal underworlds. The real Muslim Broth-ers are those whose hands are never dirtied with the busi-ness of killing and burning…”;

The Masonic Origins of The Muslim Brother-hood and Wahabis

The Masonic origins of the Islamists movements, and their true goal to undermine Islam and fight for Western Zionist Powers such as Britain and the United States of America.

The Muslim Brotherhood are the secretive bankers and financiers who stand behind the curtain, the mem-bers of the old Arab, Turkish, or Persian families whose genealogy places them in the oligarchical elite, with smooth business and intelligence associations to the European Black Nobility and, especially, to the British oligarchy

And the Muslim Brotherhood is money. Together, the Brotherhood probably controls several

tens of billions of dollars in immediate liquid assets, and controls billions more in day-to-day business operations

118


in everything from oil trade and banking to drug-running, illegal arms merchandising, and gold and diamond smug-gling.

By allying with the Muslim Brotherhood, the Anglo-Americans are not merely buying into a terrorists-for-hire racket; they are partners in a powerful and worldwide financial empire that extends from numbered Swiss bank accounts to offshore havens in Dubai, Kuwait and Hong Kong…

Ώπ! Ξεχάσαμε να πούμε δυό λόγια και για την Αιγυπτιακή μασσωνία! [τα λέμε εδώ, συμπλήρωμα].

Η Αιγυπτιακή μασσωνία

119


Συνεδριάζουνε στο Κάϋρο τα γελοία ανθρωπάκια με τις ποδίτσες και τα λοιπά συμπράγκαλα που τους κρεμάσαν οι εβραίοι στον λαιμό τους ή στους τοίχους της Στοάς τους. Χρονολογία 1940. Στην φωτό, ψηλά, στο κάδρο με τις αλυσσίδες ο ολιγοχρονεμένος Φαρούκ που τότε τον βάλαν οι πούστηδες [δηλαδή οι εγγλέζοι] να το παίζει βασιλιάς των Γύφτων.

Ένα «μασσωνικό» δίπλωμα της Πουτάνας Αγγλίας το 1946 για το αγγλοαιγυπτιακό τους Σουδάν, [στην κατοχή του ρουφχιάνου μασσώνου και αράπη Omar Hamed Zaki]

Άς ξεκινήσουμε όμως την μελέτη μας από Ιορδανία μεριά. Τρείς γκοτζάμ τέως πρόεδροι της Ήπας κι ο τότε σαβουρογάμης ο εν ενεργεία πλανηταρχίδης της Πήπας Clinton, όδευσαν, ή πετάχτηκαν προφανώς, στην Ιορδανία, όταν τα τίναξε ο βασιλεύς των εκεί αραπάδων Χουσσεήν για ν’ αποδώσουν λέει τις δέουσες έσχατες τιμές στον εκλεκτό αδελφό τους, καθότι ο κατεργάρης τούτος, ήτο λέει «Πρίγκηψ της Ιερουσαλήμ», [μαϊμού να πούμε]. Διότι όχι πρίγκηψ κανονικός, αλλά μέσα στην

120


αγγλική μασσωνία, υφίσταται λέει τέτοιος τίτλος κι αρκετά ψώνια τον κατέχουν, αλλά να, είναι απ’ τους υψηλούς βαθμούς. Και είδε όλος ο κοσμάκης το γεγονός τούτο από την Μπαγκόγκ ως το Κέηπ Τάουν στην τιβί τους την σχετική τελετή επί του ψόφου του εν λόγω αράπη βασιλέως και υψηλόβαθμου μασσώνου Hussein.

Τα σχόλια του διεθνούς τύπου, αμφισβητούν ωστόσο το κατά πόσο συχνά παρίστατο στις μασσώνικες τελετές ή επισκέπτονταν τις Στοές ο μοναρχίδης που τα τίναξε, αλλά όχι μόνο πήγαινε λένε άλλοι, αλλά αυτός ο ίδιος ήτο ο «honorary Grand Master », ήτοι ο Εξοχώτατος Μέγας Διδάσκαλος της Μασσωνίας. Κι αυτό δεν το’καναν οι παριστάμενοι, απλώς επειδή ο «Αρχιτέκτων της Ειρήνης», όπως κολακευτικά τον απεκάλουν, ξόδεψε τον περισσότερο χρόνο της πολυχρονεμένης του βασιλείας στο να προσπαθή να συνάψη «συμμαχίες» με τους σιωνιστές και τους σκυλόφραγκους, την μια χειρότερη απ’ την άλλη βέβαια και πάντα προς όφελος των αδελφών.

Ως φραμασσώνος ο King Hussein θα’χε ασφαλώς πολύ ενδιαφέροντα κομπρομί, σε μασσώνικες αίθουσες στολισμένες με τα πορτρέτα των Mozart, Goethe και Garibaldi, συναγελαζόμενος εκεί με λοιπούς αδελφούς πολλών βασιλικών ευρωπαϊκών οίκων και κάμποσων πρόεδρων της Ήπας, ακόμα και του τρέχοντος τότε αντιπροέδρου πού ’δινε και τούτος το παρόν στην λίστα των επισήμων επί τη εξοδίω του.

Κι εδώ, αρχίζουμε να ξύνουμε το κεφάλι μας. Τούτος ο Hussein Ibn Talal όχι μόνο δεν είχε κάτι να τον συνδέη μ’ όλους αυτούς τους μπάσταρδους, αλλά ήταν λέει ένας κατευθείαν απόγονος του «Προφήτη» Μωάμεθ! Πώς μπορούσε λοιπόν, ένας εξέχων μουσουλμάνος, ο επισημότερος προφανώς σ’ όλον τον

121


ισλαμικό κόσμο, να γίνεται τακίμι με τα κοπρόσκυλα των μυστικών εταιρειών που έλκουν την σατανική αφόρμησή τους, κατευθείαν μέσα από την καρδιά της «εβραιοχριστιανικής», ουσιαστικά της «πεφωτισμένης», άθεης και αντιχριστιανικής Ευρώπης του 17ου αιώνος;

Στην σύγχρονη φυσική κυριαρχεί η λεγόμενη «θεωρία του Big Bang» που σημαίνει την εκ του μηδενός δημιουργία. Εάν θελήσουμε να εφαρμόσουμε αυτή την θεωρία στην περίπτωση της Μασσωνίας, ανακαλύπτουμε πως η Γαλλική Επανάσταση και οι μετέπειτα ναπολεόντειοι πόλεμοι αντιπροσωπεύουν την διάδοση της «Μασσωνικής Κοινωνίας» πέρα από τα γνωστά, στενά ευρωπαϊκά σύνορα.

Για το λόγο αυτό, από τα τέλη του 19ου αιώνα, μασονικές στοές ήταν διάσπαρτες σ’ όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία, από την ίδια την Κωνσταντινούπολη, όπου η μασονική επανάσταση των Νεοτούρκων είχε σχεδιαστεί με μεγάλη προσοχή και μυστικότητα από την αδελφότητα, μέχρι την Συρία και την Αίγυπτο, όπου κι εκεί η μασσωνία επικράτησε αφού, αναδυόμενες από τους λεγόμενους «εθνικιστές», ξέσπασαν ισχυρές μασσωνικές επαναστάσεις με την συνεργασία των Ευρωπαίων ενάντια στην παλιά αυτοκρατορική, Οθωμανική τάξη.

Στην Αίγυπτο, το μασσωναργιό χωρίζονταν αρχικά σε δυό αντίπαλα στρατόπεδα: το αγγλοσαξονικό και το γαλλικό, που αντικατοπτρίζουν την φαινομενικά διττή κυριαρχία και έλεγχο των κατακτητών, στρατιωτικό και πολιτιστικό, που ασκούνταν με τις μασσωνικές στοές κατά μήκος της κοιλάδας του Νείλου.

Μια εντυπωσιακή στοά ήταν η έχουσα το εξωτικό όνομα Kawkab al-Shark, [= Αστέρι της Ανατολής] που σύμφωνα με τους μασσώνους, προκαλούσε συνειρμούς

122


για την «λατρεία της ζωής και του θανάτου», στο μυαλό, απηχώντας την λατρεία του Οσίριδος και της Ίσιδος, πράγμα που της έδινε μια ξεχωριστή γεύση και χαρακτήρα.

Κι άλλες στοές είχαν βαφτιστεί με αρχαία αιγυπτιακά ονόματα όπως: Σφίγγα, Νέα Memphis, Πυραμίδες, Cheops και Le Nil [= ο Νείλος] που ειδικά τούτη η τελευταία, ιδρύθηκε από τόν Jules Cesar Zivy και εξαρτιόταν από την Grand Orient [Μεγ:. Ανατολή] της Γαλλίας.

Η δημιουργία συγκεκριμμένα της πρώτης σύγχρονης μασσωνίας στην Αίγυπτο, μπορούμε να πούμε ότι ανάγεται στον στρατηγό Kleber, τον άτυχο άνδρα που άφησε πίσω του ο Ναπολέων για να διοική την «Ανατολική» του Αυτοκρατορία που σχημάτισε κατά την εκστρατεία του στην Αίγυπτο.

Από την εποχή του άτυχου Kleber μέχρι τον Απρίλιο του 1964, συνεχίστηκε αδιάλειπτα η παρουσία της Μασσωνίας στην Αίγυπτο. Αυτό που είχε ξεκινήσει ως ένα μυστικό κίνημα τελικά βγήκε ανοιχτά στην κοινωνία, όπως αποδεικνύεται από τις ανακοινώσεις στον Τύπο, στις κοινωνικές εκδηλώσεις και άλλες μορφές παρουσίας στα έντυπα μέσα.

Οι ιστορικοί ωστόσο πιστεύουν ότι η Μασσωνία στην Αίγυπτο, προέκυψε από την εξέγερση του Orabi του 1882. Δεν απεδείχθη επαρκώς ότι ο Orabi Αχμέτ Πασάς ήταν ο ίδιος μέλος του Τάγματος ενώ βεβαιωμένα, πολλοί από τους υποστηρικτές του, ήταν μασσώνοι.

Στο βιβλίο του «Πώς υπερασπιστήκαμε τον Orabi», [How We Defended Orabi], ο A M Broadley δηλώνει ότι ο πιο φιλελεύθερος αιγύπτιος κληρικός, ο Sheik Mohammed Abdou, ήταν δεδηλωμένος

123


μασσώνος. «Ο Σεΐχης Abdu δεν ήταν ένας επικίνδυνος φανατικός θιασώτης ακραίων θρησκευτικών πεποιθήσεων, αλλά πρέσβευε την ευρύτερη μουσουλμανική σχολή σκέψης, που ακολουθούσε εκείνο το πολιτικό δόγμα που μοιάζει με τον καθαρό ρεπουμπλικανισμό, και ήταν ένας μασσώνος με ζήλο, Master [Διδάσκαλος] μιας μασονικής Στοάς».

Πιο κάτω, στην ίδια παράγραφο, ο Broadbent αναφέρει πόσοι από τους βουλευτές του αιγυπτιακού κυνοβουλίου, έσπευσαν να ενταχθούν στον μασσωνισμό.

Ο Broadbent μας δίνει την εικόνα της Μασσωνίας στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1880, όταν προβαίνει σε διάκριση α: μεταξύ των αρχών και των πρακτικών των μασσώνων στην Αγγλία αφενός και β: στην ηπειρωτική Ευρώπη, αφετέρου. Αν και το βρετανικό μασσωνικό σύστημα δεν ενεπλάκη σε τίποτε άλλο πέρα από ‘πράξεις φιλανθρωπίας’ και καλής συντροφικότητας [αδελφοσύνης των μελών], «η μασσωνία στο εξωτερικό ανακατεύτηκε ενεργά στίς πολιτικές και τις θρησκευτικές διαμάχες και αναταράξεις».

Αυτό είναι γεγονός βέβαια «φαινομενικά» και θα το σχολιάσω εκτενέστερα παρακάτω. Αλλά γιατί συμβαίνει; Υποθέτω ότι η μεν ροδοσταυρική εγγλέζικη μασσωνία έχει κυριαρχήσει περισσότερο στους χώρους ελέγχου της κι έχει καταστή πλέον επίσημη «κυβέρνηση» στις εβραιόδουλες μπανανίες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αγγλία κτλ, οπότε θα ήταν τουλάχιστο «χαζό» να δημιουργή ντράβαλα αυτή η μασσωνία στον… εαυτό της! Ήδη και οι χριστιανικές ψευτοεκκλησίες τούτων των προτεσταντικών χωρών κατά βάσιν έχουν συνθηκολογήσει απολύτως με την μασσωνία και τον

124


σιωνισμό, έχουν αλωθεί όλες οι κοινωνικές τους δομές απ’ τους εβραιομασσώνους και η μασσωνία είναι το ίδιο το «κράτος».

Η λεγόμενη ναϊτική ή γαλλική ή ηπειρωτική μασωνία, έχει την ανατρεπτικότητα, την συνωμοσία, την αθεία και τον εξτρεμισμό πολύ περισσότερο μέσα στην παράδοσή της μαζί με το εκρηκτικό μεσογειακό της ταμπεραμέντο. Και οι εβραίοι της ακόμα είναι λίγο «πιο διαφορετικοί» απ’ τους αγγλοεβραίους. Μάλλον πρόκειται για πολλές κι ανεξάρτητες μασσωνικές γιάφκες και συμμορίες τις οποίες η προηγούμενη ισχυρή εγγλέζικη μασσωνία που περιγράψαμε ως «καθωσπρεπειστική», προσπαθεί να υποτάξη.

Ορισμένες φορές τούτες οι δυό μασσωνίες συνεργάζονται στενότατα για να επιτύχουν να φάνε ένα μεγάλο θύμα, όπως ήταν ας πούμε η Οθωμανική Αυτοκρατορία ή η Ρωσσική ή η Γερμανική, η Ιαπωνική, η Κινεζική, η Αυστριακή κ. ά. Αυτοκρατορίες. Αλλά και πάμπολλες φορές έχουν αδυσσώπητο πόλεμο, βλέπε τελευταία την «παράνομη» στοά Προπαγκάντα ντούε που είχε αλώσει την Ιταλία στην δεκαετία του 1980 κι αναγκάστηκε να γκρεμοτσακιστή η ίδια η ιταλική κυβέρνηση ‘Φορλάνη’, απ’ το μεγάλο «σκάνδαλο» υπονόμευσης της ίδιας της χώρας. Κάτι το ανάλογο είχε συμβεί φαίνεται και στην Αίγυπτο εκατό χρόνια πρίν [1880].

Έτσι, σύμφωνα με τον Broadbent, «στην Αίγυπτο τα δόγματα της ηπειρωτικής [επαναστατικής] μασσωνίας, με τα δημοκρατικά συνθήματα Fraternité, Liberté, Egalité προφανώς είχαν επισκιάσει την ισχυρή άλλοτε βρετανική παρουσία που αριθμούσε πάμπολλα μέλη και στοές».

125


Αν και δεν ανήκε κάποιος σπουδαίος από τους ηγέτες της Αιγύπτου, του Εθνικού Κόμματος, στην αδελφότητα, ένας μεγάλος αριθμός από τους υφισταμένους τους ήταν ανάμεσα στα πιο δραστήρια και επιδεικνύοντα θερμό ζήλο μέλη, σύμφωνα πάντα με τον Broaddent.

Μεγάλο μέρος από την νεοσχηματισθείσα μεσαία τάξη, από αιγύπτιους εθνικιστές, είχαν ενταχθεί στην μασσωνία, σε μια προσπάθεια να διεισδύσουν στο απόρθητο φρούριο της εξουσίας που κρατούσε γερά ο Μοχάμεντ Άλι και η αυλή του.

Κατά συνέπεια, όταν ο άνδρας της Κεδίβης συνελήφθη, ο sir Τujar, («κοσμήτορας» της συντεχνία των εμπόρων), των Sharkia, κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον του κράτους και ως υποστηρικτής του Orabi Αχμέτ Πασά και της "εξέγερσης", με χρήματα και τα παρόμοια, τότε ήταν ένας δικηγόρος από το Λονδίνο ελευθερότεκτων εκείνος που ανέλαβε την υπεράσπισή του.

Ωστόσο, το χειραγωγούμενο από τους βρετανούς λαϊκό δικαστήριο στο Κάιρο, ανεκήρυξε τον Orabi και τους υποστηρικτές του ελευθεροτέκτονες ένοχους που είχαν τολμήσει να ζητήσουν την αντικατάσταση του

126


Χεδιβικού [khedivial] απολυταρχισμού με μια πιο «αντιπροσωπευτική» κυβέρνηση.

Ο Γιούφτος [στην εικόνα] με τα πολλά λιλιά και μπιχλιμπίδια πατόκορφα, είναι ο Δικαστής Ragheb Idriss Μπέης, πρώην κυβερνήτης της Kalioubieh, και Grand Master [Μέγ:. Διδ:. της μασσωνερίας], Κυρίαρχος Γενικός Διοικητής της Αιγύπτου. Η εφημερίδα επίσης δίπλα δείχνει τα εκλογικά αποτελέσματα στην Grand Loge [Μεγάλη Στοά] της Αιγύπτου τον Νοέμβριο του 1924.

127


128


129


Ενώ ο ίδιος ο Orabi ήταν εξόριστος στην βρετανική αποικία του Στέμματος, στην Κεϋλάνη, ο Σερ Τujar και πολλοί άλλοι συμπαθούντες τον Οράμπι, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση και πρόστιμα που κυμαίνονται από 1000 έως 5000 λίρες.

Και το πλήρωσαν αυτό οι γαμημένοι βρεττανοί μερικές δεκαετίες αργότερα, με την άφιξη των Μωάμεθ Farid και Saad Zagloul που ήσαν αυταπόδεικτα μασσώνοι και ετέθησαν επικεφαλής τόσον του Εθνικού κόμματος όσον και του κόμματος Wafd, τα οποία χειραγώγησαν ισχυρότατες λαϊκές εξεγέρσεις εναντίον των αγγλοσαξόνων αποικιοκρατών και κατακτητών της Αιγύπτου.

Έ; Τι βλέπουμε εδώ; Κάποιους μασσώνους εναντίον της μεγάλης πουτάνας της Τιποτένιας «Βρεττανίας»; Μάλιστα. Να γιατί λέω ότι εκεί που τα βρίσκουν μεταξύ τους οι πούστηδες μασσώνοι, εκεί και σκυλοτρώγονται κι ένα σωρό επί μέρους συνομωσίες διεκτραγουδούνται μέσα στα ίδια τα σπλάχνα της σατανικής και αρχισυνομωτικής αυτής οργάνωσης. Πολλές φορές δεν είναι καθόλου εύκολο να διακρίνης ποιος μαλάκας χτυπάει ποιόν!

Έχει κι ο Πάπας ακόμα τα δικά του παπάργια, μια ιδιόκτητη μασσωνία, το Όπους Ντέϊ [Οργάνωση του… Θεού!], είναι κι οι Ιησουίτες, ανεξάρτητοι κόπροι με δικό τους «Μαύρο Πάπα» και «Στρατηγό» που κάνουν του κεφαλιού τους σε τέτοιο βαθμό που ο ίδιος ο Πάπας κατεδίωξε και κατήργησε τα παπάργια τούτα. Είναι κι οι Ντονμέδες λογιών - λογιών κρυπτοεβραίοι και τουρκοεβραίοι εισοδιστές, με το δικό τους παραμύθι είτε του Σαμπατάη είτε του Φράγκ, είτε του Ρότσιλντ, που κι αυτός δεν ξέρει κανείς τι νταλκά βαράει.

130


Είναι οι χάζαροι με τον σιωνισμό τους κι οι σεφαρδίτες με τον δικό τους σιωνισμό. Κάποιοι εβραίοι πάλι τα βρήκαν με τους χριστιανούς, όπως άλλοι τσιφούτηδες τα βρήκαν με τους μουσουλμάνους. Ένας αχαλίνωτος υπόγειος πόλεμος με ίντριγκες, εξεγέρσεις και δολοφονίες, στο μέγα μέρος τους αξεδιάλυτες μέχρι σήμερα, όπως το ξεπάστρεμμα των Κένεντυ και του Ωνάσση.

Πόσοι και πόσοι βασιλιάδες είδαν το εστεμμένο ξεροκέφαλό τους να πάει περίπατο και πόσοι πρόεδροι της Πήπας και ηγέτες σωρό, διάφορων εθνών, τα τίναξαν μ’ άσχημο τρόπο για τον μοναδικό λόγο ότι όλοι τούτοι οι μαλάκες εμπιστεύτηκαν το μασσωναργιό και το τσιφουταργιό, λές κι έχουν μπέσσα όλοι αυτοί οι σιχαμεροί;

Τα ιδιαίτατα προσωπικά τους συμφέροντα πρυττανεύουν ενώ ταυτόχρονα μια αόρατη «δύναμη» ο ίδιος ο σατανάς προφανώς τους κινά σε κατευθύνσεις που είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να ελέγξουν διότι στα ανώτατα μασσωνικά επίπεδα φαίνεται καθαρά ότι το εωσφορικό δόγμα [= ιλλουμινάτοι], έχει καπελώσει όλες τις μασσωνίες, τουλάχιστον απ’ τα χρόνια του Πάϊκ. Μ’ άλλα λόγια θα έλεγα ότι απλώς συνενώνονται οι διάφορες μασσωνίες εκεί και για όσο χρόνο τα συγκεκριμμένα τους συμφέροντα συμπίπτουν.

Συχνά; Αργιά και πού; Κανείς δεν μπορεί να πή μετά βεβαιότητος. Άς ξαναγυρίσουμε στους γυφτομασσώνους.

Και παρατηρούμε στην Αίγυπτο έναν αληθινό γυφτομασσωνοπόλεμο. Με την πάροδο του χρόνου, μεταξύ των ποικίλων μασσωνιών που δρούσαν εκεί, οι αντιπαλότητες αυξήθηκαν, σε αναλογία με τον αριθμό των στοών που βρίσκονταν διάσπαρτες σ’ όλη την

131


επιφάνεια της Αιγύπτου. Σκωτικές, γαλλικές, ιταλικές και αγγλικές στοές λειτουργούσαν να πούμε παράλληλα με την ‘Εθνική’ Μεγάλη Στοά «της Αιγύπτου».

Και κάτι αστείο ήταν μια τύπου «ντονμέ», ψοφίμ μπαξέ απόπειρα μεταξύ των γυφτομασσώνων.

Λέω τύπου ντονμέ, διότι οι τουρκοεβραίοι της Σαλονίκης έχουν αυτή την συνήθεια μέχρι σήμερα, τα ιδιαίτερα δικά τους κοιμητήρια και γι’ αυτό μου φαίνεται πολύ παράξενο που συνέβη και στην Αίγυπτο αυτό το πράγμα.

Έγινε προσπάθεια δηλαδή από τους εκεί μασσώνους να ιδρυθή ξεχωριστό, μασονικό νεκροταφείο στο Παλαιό Κάιρο, που θα’ταν κοινός τόπος αναπαύσεως διάφορων πάσης φύσης μασσόνων με παρέα τους κάποιους ‘freethinkers’ [= ελεύθερα σκεπτόμενους!] και «διανοουμένους».

Τι γελοίο! Φαίνεται πρώτον κάποια ας πούμε «θρησκευτική» χρειά εδώ; Ή μήπως κάποια «εθνική» απόπειρα να εμφανιστούν όλοι τούτοι οι παρακεντέδες ως κάτι το ξεχωριστό απ’ τους υπόλοιπους [απλούς, βέβηλους, μη - μασσώνους], ανθρωπάκους του λαουτζίκου;

Έχω κι ακόμα μια ιδέα. Δεν θ’αρέση όμως στο μασσωναργιό. Προσωπικά είμαι βέβαιος όμως ότι εδώ εξαντλείται η υποτιθέμενη μεταφυσική της εβραιομασσωνίας.

Ότι δηλαδή, όλα αυτά τα τσόκαρα που εν ζωή τρώγονταν μεταξύ τους και δεν πέτυχαν την «αδελφοσύνη», που ο ένας τους συνομωτεί συνεχώς εναντίον του άλλου «αδερφού», σου λέει, στο Κοιμητήριο, ας είμαστε ενωμένοι!

Άκου εκεί, ξέχωρο για τους μασσώνους ψοφήμ μπαξέ! Να δούμε κι άλλα γι’ αυτούς τους περίεργους;

132


Άλλα; Τι άλλα; Για γυναίκες. Τι γυναίκες;! Να, που έγινε της

πουτάνας δηλαδή. Πού; Στην Αίγυπτο! ‘Ξεσηκώθηκαν τα μουνιά’ [όπως χαρακτηριστικά μου ανέφερε ένας αιγυπτιώτης] και θέλαν κι αυτά να μπούνε στα άδυτα των «στοών»! Ακόμη χειρότερα πράγματα λοιπόν συνέβησαν για το ζήτημα αυτό, όπως αποδεικνύεται από τον τοπικό τύπο, το 1925, όταν κάποιες γυναίκες στην Αλεξάνδρεια γρύλιξαν «clamored» για την ένταξη στην «αδελφότητα».

Τότε είχε και πολλούς «έλληνες» εκεί κι αυτοί φυσικά δεν ήτο δυνατόν να μην χωθούν μέσα στα μασσωνικά σκατά ως τον λαιμό.

Διέθεταν τα πιο επιβλητικά μασσωνικά κτήρια, και η στοά Grecia [= Ελλάδα] ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή από την στοά Bulwer που ήταν το καμάρι των «British Craft and Marks Masons», δηλαδή των ηγετικών βρεττανικών μασσωνικών κύκλων.

Εκεί στο Κάϊρο λοιπόν, δέσποζε κυριολεκτικά η στοά «Ελλάδα» πάνω απ’ το τότε Midan Ismail (που είναι σήμερα, το Midan Tahrir).

Είχαν οι ξεφτιλισμένοι έλληνες της Αιγύπτου τάχα δικιά τους εθνική πολιτική;

Όχι. Ήταν τα πιο γαμημένα σκουπίδια των βρεττανών και μπιστικοί τους στην καταδυνάστευση του καημένου αιγυπτιακού λαού.

Πιο σιχαμένοι ακόμα κι απ’ τους εγγλέζους που οι δηλωμένοι μισέλληνες τούτοι αγγλοεβραίοι, βρήσκαν τους ντίπ για ντίπ μαλάκες έλληνες να κάνουν τις βρωμοδουλιές τους!

Να το αποδείξουμε αυτό.

133


Η αιγυπτιακή εφημερίδα της 9ης Ιανουαρίου 1903, αναφέρει ότι «η νέα μασονική Αίθουσα [Hall], που χρησιμοποιείται και από τις δύο στοές…».

Έ; Τι δυό στοές; Φυσικά: την ξεφτιλισμένη ελληνική στοά Grecia

που περιγράψαμε και την ηγεμονική στοά των αποικιοκρατών εγγλέζων, Bulwer! Κι ακούστε τι συμβαίνει γι’ αυτή την «κοινή» αγγλοελληνική μασσώνικη αίθουσα εν Αιγύπτω: «περιλαμβάνει λέει, μια ευρύχωρη και όμορφη «lodge-room» [σάλα στοάς], ικανή να στρογγυλοκαθήσουν 100 αδελφοί. Ένα μεγάλο «assembly room» [συγκρότημα δωματίων], «committee secretaries» [γραμματεία], και «robbing rooms», [ιδιαίτερους χώρους να ξεγυμνώνονται οι μασσωναρίες και να φοράν τις ποδίτσες και τα λιλιά τους, γαμημένα σεπαρέ ή τόπους να πηδιούνται…], και τι άλλο;

«…ένα αναψυκτήριο με άνοιγμα σε μια ευρύχωρη βεράντα με μαγευτική θέα απ’ όπου θεάται φάτσα κάρτα που λένε, το νέο κτίριο του Μουσείου των Αρχαιοτήτων, Kasr-al-Nil, οι στρατώνες, ο Νείλος και η ύπαιθρος, ως πέρα, τις πυραμίδες σε μακρυνή απόσταση».

134


Μάλιστα. Βέρυ γουέλ. Εγγλέζοι κι έλληνες αδελφοί πίνουν τσουζάμεν τσάγια και ρουφάν τραχανάδες, έχοντας στα πόδια τους υποδούλους τους αραπάδες. Και οι δύο στοές αυτές, σημειώστε το πάλι, για να μην ξεχνιώμεθα, ανήκουσι εις την Grand Lodge of England.

135


Αλλά δεν έχω δίκαιο να λέω κακά λόγια για μια γαμημένη φιλανθρωπική ξεφτίλα όπως είναι η Μασωνία.

Η εφημερίδα λοιπόν Αl-Ahram της 4ης Ιουλίου του 1938, αποδεικνύει ότι δεν ήσαν και τόσο κακοί οι αιματορουφήχτρες των αραπάδων, αφού έκαναν και «φιλανθρωπικές εκδηλώσεις» στις γιάφκες τους με την ωραία θέα, πάνω απ’ τις παράγκες και τις καλύβες των εξαθλιωμένων ιθαγενών.

Αλλά τέτοια άθλια οικήματα δεν τά ’βλεπαν. Μόνο τον Νείλο και τις Πυραμίδες του έβλεπαν λέει,

136


«μακριά». Η φωτό λοιπόν αποδεικνύει το νοιάξιμο και το ζόρι που τράβαγαν ανέκαθεν οι λεφτάδες του μάταιου τούτου ντουνιά για την φτωχολογιά: είναι μια από τις φιλανθρωπικές τους μαλακίες «στο Παλαιό Κάιρο» όπου αναμφίβολα στις πρώτες σειρές θα συμπεριλαμβάνοντο το δίχως άλλο και κάποιοι απ’ τους δικούς μας της περίφημης και αξιοζήλευτης αγγλόδουλης στοάς Γκρέτσια.

Κι οι γύφτοι; Κατά την στιγμή εκείνη, υπάρχουν λέει, περίπου 54

αιγυπτιακές στοές που λειτουργούν «στο Um al - DUNYA».

Αργότερα, μεταξύ 1940 και 1957 θα βρούμε 18 μασσωνικές στοές να αναφέρονται στο Κάιρο, 33 στην Αλεξάνδρεια, 10 στο Port Said, 2 στην Mansourah, 2 στην Ισμαηλία και από μία στο Fayoum, Mehala al-Kobra και στο Minieh. Οι αριθμοί τους, κυμάνθηκαν βέβαια ελαφρώς κατά την διάρκεια των ενδιάμεσων ετών. Καθόλη την περίοδο αυτή, το μεγαλύτερο και το πιο σημαντικό μασονικό κτίσμα, βρισκόταν στο νούμερο 1 της Toussoun Street, στην Αλεξάνδρεια.

Βίβα Γκρέτσια και πάλι, ώσπου οι αιγύπτιοι μας σπάσαν το κεφάλι. Ναι;

Ναι.Και συμφωνούν οι ίδιοι οι μασσώνοι σ’ αυτό που

λέω. ‘Ξέχασαν’ λέει, κι ‘…έδειξαν παντελή «αδιαφορία» προς την εργατική τάξη…’, απ’ όπου η σύγχρονη μασσωνερία έλκει τάχα την… «προέλευσή» της!

Κι αντί τούτου, ‘…τακίμιασαν τα ψωφόσκυλα αυτά και «προσελκύσαν την προνομιούχο ελίτ»’.

Στις διαπιστώσεις τους τούτες, μόνο μια μικρή συμπλήρωση αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάμω από

137


πλευράς της ταπεινότητός μου. Δεν προσελκύσαν στις στοές τους την ΕΛΙΤ, αλλά την ΑΛΗΤ, την αλητεία δηλαδή που βρίσκεται στους παράδες και στους κουμπαράδες, στους πάσης φύσεως και φυλής κωλομπαράδες.

Ποια είναι η μασσωνική επιδίωξη, δεδομένου ότι συνωστίζονται αγγλικανοί, παπικοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι, ο «αφρός», από τις εξουσιαστικές ελίτ μέσα στις στοές, σ’ όλη τη Μέση Ανατολή;

Μα, το πρώτο που θέλει η μασσωνία, είναι γενικώς η απόρριψη του οποιουδήποτε δόγματος.

Όμως, η μασσωνία με την μυστικότητα του χαρακτήρα της, κατέστη ένας εύκολος στόχος για δυσφήμιση και κατηγορία. Η Ιστορία είναι τίγκα με περιπτώσεις όπου η Εκκλησία και το Κράτος σιχτίρησαν άγρια την ελιτίστικη τούτη αδελφότητα και συχνά εκείνη εξηναγκάσθη να δράση πιο σκοτεινά και πιο συγκαλυμμένα από ότι έκανε ήδη.

Αν και οι μασσώνοι τελικά κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, κατέκτησαν ένα ολόκληρο έθνος που το οδήγησαν στο οργανωμένο «κρατικό» έγκλημα και στην επίσημη αθεία, ώστε οι ίδιοι οι «πολίτες» χειραγωγούμενοι απ’ τους αντίχριστους μασσώνους, επαναστάτησαν κατά της εκκλησίας και του κράτους, πληρώθηκαν με ανάλογο νόμισμα όπως μυξοκλαίγονται οι ίδιοι σήμερα, στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν κατά τη διάρκεια της κρίσης της Ευρώπης, οι παραδοσιακές κοινωνίες, ξεπάστρεψαν χιλιάδες μασσώνους που τελειώσαν την βρώμικη και παρασιτική ζωή τους στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Άλλα πραξικοπήματα, επαναστάσεις και πολέμοι, από την Ιταλία ως τις χώρες της Λατινικής Αμερικής

138


εναλλάξ, ώθησαν την αιμοσταγή αυτή συμμορία των διεθνών ανατροπέων, στην πρωτοπορία των εθνικών και διεθνών ζητημάτων.

Μελετώντας τις αντιδράσεις και τις επιθέσεις κατά της μασσωνίας, να πολλαπλασιάζεται στην Ευρώπη του 19ου αιώνα, βλέπουμε μία ‘φυλή’ να είναι επανειλημμένα στο στόχαστρο από τότε, να ξεχωρίζουν δηλαδή οι εβραίοι ως «αγαπημένος στόχος».

Ζώντας ως μειονότητα σχεδόν παντού οι Εβραίοι αντιλαμβάνονταν την μασσωνία ως μέσο λέει, για «την επίτευξη της ισότητας» - και με το κύλισμα του χρόνου έγιναν οι λαμπαδηφόροι της [!], δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των μασονικών συμβόλων, των τελετουργιών και του λεξιλογίου, παραπέμπει στον εβραϊκό μυστικισμό, οι κατηγορίες εναντίον τους ανακυκλώνονταν σε κάθε περίοδο οικονομικής κρίσης ή όταν η υποτιθέμενη εβραιο-χριστιανική συμμαχία πήγαινε περίπατο.

Ξυπνούσαν να πούμε, πού και πού οι λαοί και διέκριναν τον μοχθηρό εβραίο πίσω απ’ όλα τα δεινά τους. Μόνο οι ηλίθιοι, οι πονηροί κι ο αμαθής λαουτζίκος δεν ξέρουν σήμερα και μέχρι σήμερα ποιόν πρέπει να ευχαριστήσουν για την εξαθλίωση των πατρίδων τους, το εκάστοτε διεθνές μασσωναργιό και το ξεφτιλισμένο τσιφουταργιό, τις απίστευτες τούτες αιματορουφήχτρες των λαών.

Όχι δηλαδή πως δεν υπάρχουν κι άλλες συμμορίες που ρουφάνε αίμα: το Βατικανό πχ, το άντρο της αηδειαστικής ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ –κι όχι μόνο-, που είδε και βλέπει σταθερά, κάθε αδελφότητα εκτός από τη δική του (π.χ. τους «Ιππότες του Κολόμβου») ως μεγάλη απειλή, και για δαύτο, ήταν στην εμπροσθοφυλακή της καταπολέμησης των ελευθεροτεκτονικών κινήσεων,

139


ανάβοντας φλόγες εναντίον τους, όπου κι όπως μπορούσε, αποκαλύπτοντας την μασσώνικη «συνωμοσία».

Όμως, δεδομένου ότι η χριστιανοσύνη [των φράγκων], είχε μικρή επιρροή σε μια κυρίως μουσουλμανική χώρα, όπως η απέραντη Οθωμανική Αυτοκρατορία, η επέκταση του μασσωναργιού εκεί, μεταξύ των κοσμοπολίτικων ελίτ που την συνέθεταν, συνεχίστηκε ανεμπόδιστα.

Ωστόσο, όπως μπορούμε να δούμε από τον τοπικό τύπο, τα αρχεία της «Αγίας Έδρας» και την έγκυρη al-Azhar al-Sharif, δεν συνέτρεχε κανένας λόγος ανησυχίας. Οι μασσώνοι εν Αιγύπτω, όπως και παντού άλλωστε, βγάζαν τα μάτια μεταξύ τους, με ευχαρίστηση, αφού όλες οι Grand Lodges [Μεγάλες Στοές] τους, επανδρώθηκαν με ανταγωνιστικά λέσια και καθάρματα που σκυλοτρώγονταν αγρίως, τόσον ιδιωτικώς όσον και δημοσίως.

Για παράδειγμα, τον Οκτώβριο του 1923, ως αποτέλεσμα των εσωτερικών μασσώνικων εκλογών, τα μέλη μιας από τις πιο σημαντικές αιγυπτιακές στοές άρχισαν να κατηγορούν το ένα το άλλο, στον Τύπο. Φαίνεται όπως σε κάθε περίπτωση δηλαδή, χειραγώγηση και εμπορία των ψηφοδελτίων είχε λάβει χώρα κι ένεκα το γνωστό μασσωνικό «απόρρητο» που σκεπάζει τις ενδοοικογενειακές λαμογιές του μασσωναργιού, δεν μπορούμε να δούμε περισσότερα στο μασσωνικό σκοτάδι, αλλά προφανώς σωστά φαντάζεται κανείς ότι: «κρύβει και μαχαίρια»!

Σε μια τυπικά «ανεκτική» Αίγυπτο, η μασσωνία αυξήθηκε περισσότερο ένεκα μόδας παρά από την πεποίθηση των μυηθέντων κι αυτό ήταν ένα κοινό μυστικό, παρατηρεί ο ρουφχιάνος των εγγλέζων Wissa

140


Karim, ένας Αιγύπτιος διπλωμάτης που είχε υποβάλει «έγγραφο» σχετικά με την τοπική μασσωνία, στην Οξφόρδη, προς πληροφόρησιν της Αγγλετέρας.

Πολλοί απ’ το σόϊ τούτου του Wissa βεβαίως ανήκαν στο αγγλόδουλο τοπικό μασσωναργιό κι ένας προπαππούς του ήταν λέει Grand Master. Αυτά. Αλλά και άλλα. Άς τα δούμεν.

«Υπήρχαν δύο είδη μασσόνων στην Αίγυπτο εκείνων των ημερών», μαθαίνουμε απ’ τον Wissa, «εκείνοι που, όπως το σόϊ μου ανέκαθεν, ήσαν πιστοί εις την παραδοσιοκρατικήν Φραμασσωνίαν, τουτέστι την αγγλικήν!, και άλλοι οίτινες, λόγω του ένθερμου εθνικισμού των, προσεχώρησαν εις την φιλελευθέραν [;] γαλλικήν Στοάν, ήτις είχεν επικεφαλής της εν Αιγύπτω τους ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΕΣ του Azhar»[;], [= «by Azhar luminaries», λέει, δεν ξέρω τι διάολο σημαίνει αυτό, τέλος πάντων, πρόκειται για τον Gamal al-Din al-Afghani και τον μαθητή του, Mohammed Abdou].

Παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον εδώ το γεγονός ότι τούτα τα δυό μασσωνοφραγκόσκυλα απευθύνονταν μέσα στις στοές που ήλεγχαν «εθνικιστικά», [!], [= ρουφχιάνοι της Γαλλίας ήσαν οι τύποι], με τα χαιρετιστήρια λόγια: «ikhawan al saffa wa al khullan Wafa» (= «Ω αδελφοί ειλικρινείς και πιστοί συντρόφοι!).

Αυτή η μορφή χαιρετισμού προέρχονταν λέει, από μια «διακριτή» [;] σχολή σκέψης που συνδέεται με κάποιες ισλαμικές μορφές «διαφωτισμού», αίτινες εσυνομώτουν περί επανόδου της δυναστείας των Αββασσιδών… Έ;

Καλώς κατηλάβατε: τι δημοκρατίες και κουραφέξαλα και «διαφωτιστικές γαλλικές και ισλαμικές μαλακίες…, επάνοδο των πολυχρονεμένων

141


επιζητούσαν κι οι φραγκόδουλοι, φτάνει οι πολυχρονεμένοι να ’ταν απ’ το δικό τους σόϊ!].

Από τον Κεδίβη Ισμαήλ ως τον βασιλιά Fouad, οι μονάρχιδες της Αιγύπτου εκοσμούντο [λέει] με μια «τιμητική Grand Mastership». Έ; Τι ‘ναι τούτο; Να: ήταν μασώνοι δηλαδή και δεν ήταν!

Όπως λέμε καφφές ντεκαφεϊνέ, σκορδαλιά δίχως σκόρδο και τα παρόμοια. Ένεκα του ότι ως βασιλείς είχαν το χαντζάρι, τους ονομάζαν έτσι για πλάκα να πούμε οι μασσώνοι «γκρανμάστερ» [Μεγάλους Διδασκάλους!], ‘επίτιμους’, για να’χουμε να λέμε.

Ίδια τακτική ακολουθούνε αυτά τα σκουλήκια και σήμερα.

Όλα τα σπουδαία χτικιά της κοινωνίας μας κι όλων των κοινωνιών, προσπαθούν με γλύψιμο και παντός είδους κολακείες να τα προσεταιριστούν, ώστε ανενόχλητα αυτά τα σκατά να κάνουν την δουλειά τους που δεν είναι άλλη, απ’ την υπονόμευση όλων των λαών της γής για λογαριασμό της τσέπης τους αφενός, αφετέρου των δόλιων σκοπών του διεθνούς και παλαβού τσιφουταργιού που απεργάζεται τον ερχομό του αντίχριστου μεσσία των εβραίων. Αυτά.

Να δούμε όμως πιο συγκεκριμμένα, τι είδους μπλέξιμο είχαν οι αιγύπτιοι βασιλιάδες με το αντιβασιλικό [!] μασσωναργιό.

Όπως παραδέχονται οι ίδιοι οι μασσώνοι, ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως απ’ τους γιούφτους μονάρχες ΔΕΝ μυήθηκε σ’ οποιαδήποτε απ’ τις στοές που ήλεγχε η «Εθνική» Grand Orient της Αιγύπτου και η «συμμετοχή» τους περιορίστηκε στα επίσημα πορτραίτα τους που κρέμονταν στους τοίχους των μασονικών στοών και στις αίθουσες τελετών. Έ;

142


Ναι. Και τότε ποιοι ήταν στ’ αλήθεια οι γκρανμάστερς των μασσώνων, αφού οι βασιλιάδες ήταν μασσώνοι ‘γιαλαντζή’;

Οι «αληθινοί» γκρανμάστερς ήταν οι Περιφεριακοί γκρανμάστερς! Έ;

Τι είναι αυτοί οι «District Grand Masters»; Έχετε απορία; Εσείς τι νομίζετε; Ουδείς γύφτος! Όλοι εγγλέζοι του κερατά!

Είμαστε στην Αίγυπτο και αρχηγοί της «αιγυπτιακής» μασσωνίας, της ΕΘΝΙΚΗΣ αιγυπτιακής μασσωνίας το ξανατονίζω, είναι γαμημένοι εγγλέζοι!

Να το γράψω ΕΤΣΙ όπως το λένε ξεκάθαρα τα ξεράσματα αυτά για να το εμπεδώσετε ηλίθιοι νεροκουβαλητές στον μύλο του αγγλοεβραϊσμού, όσοι μασσώνοι δηλαδή τύχει να διαβάσετε το γραπτό μου τούτο και αγνοείτε ίσως τι στο διάολο κάνετε και για ποιους δουλεύετε στην πραγματικότητα:

«…District Grand Masters included British High Commissioners (ambassadors) as well as several Sirdars--British commanders of the Egyptian army».

Φερστέεν; Πρεσβευτές της πουτάνας Αγγλίας και ΒΡΕΤΤΑΝΟΙ διοικητές του αιγυπτιακού στρατού , του στρατού ΚΑΤΟΧΗΣ δηλαδή της ίδιας του της πατρίδας για λογαριασμό των… εγγλέζων.

Τελικά όταν ανέβηκε ο Farouk στον θρόνο, φαίνεται ότι δεν μάσαγε τις μασσώνικες σάλτσες κι η μασσωνία στην Αίγυπτο καταγγέλθηκε ως «ένοχη για συνεργασία» με τον εχθρό, εξαιτίας των οφθαλμοφανών σιωνιστικών συγγενειών της.

Δυστυχώς όμως το πράγμα δεν περπάτησε, ώστε να σπάση τότε το κακό σπυρί. Γιατί;

143


Διότι, λέει, «αυτή η κατηγορία στην συνέχεια ανηρέθη»! Έ;

Ναι, σε μελέτη που εκπονήθηκε «από ομάδα διπλωματών υπό την αιγίδα του υπουργού Εξωτερικών της Αιγύπτου Δόκτορος Μαχμούντ Fawzi...».

Τι πάει να πή τουτο; Όπως κατανοείτε καλώς. Τα βρήκανε. Τα κουκουλώσανε, όπως πάντα. Θυμάμαι εδώ την λέξη «κουλουβάχατα». Προέρχεται από το αραβικό κούλου [=όλα] και ουάχαντ [=ένα], ότι ανακατεύονται δηλαδή τα πράγματα και γίνονται όλα τους «ένα».

Τι «ένα»; Μα ένα χάος. Και η μασσωνία έχει αρχή της

φυσικά το: Τάξις απ’ το χάος! Ordo ab Chao . Το χάος που η ίδια δημιουργεί.

Για να επιφέρη η ίδια την «νέα τάξη» [απ’ το χάος] και φιλοδοξεί τούτη η Novus Ordo [η Νέα Τάξη της] να είναι για… πάντα [Novus Ordo Seclorum]. Αυτά.

Στο μυαλό των «traditionalists», [λένε οι μασσώνοι], αλλά και σείς αναρρωτιέστε προφανώς «ποιοι» είναι αυτοί, οι «παραδοσιακοί», φυσικά, όλοι εμείς που ΔΕΝ είμαστε μασσώνοι, είναι η απάντησις, κι εδώ χρησιμοποιούν τον χαρακτηρισμό για τον φουκαρά τον βασιλιά Φαρούκ, που κι αυτός όπως κι εμείς κι όλοι οι λογικοί και πατριώτες άνθρωποι, ανέκαθεν βλέπουν και θα βλέπουν με το ίδιο «μισό μάτι» τα τερτίπχια των εβραίων, όπως είναι η μασσωνία, τέλος πάντων, είδαν λέει, οι παραδοσιακοί «τις φυσικές ομοιότητες μεταξύ των μασονικών στοών και των ξεκάθαρα και αποκλειστικά ΕΒΡΑΙΚΩΝ στοών της γνωστής παγκοσμίως B'nai B'rith, μια εβραιο-σιωνιστική οργάνωση στα μασονικά πρότυπα».

Εν προκειμένω, μου είναι γνωστό ότι τόσο οι μασσώνοι, όσο και οι εβραίοι για τα μάτια του κόσμου

144


φυσικά, προσπαθούν να δικαιολογηθούν ότι «δεν σχετίζονται»[!] μεταξύ τους τάχα η διεθνής μασσωνία των γκόϊμ [εθνικών] και η εθνική μασσωνία των… [διεθνιστών!] εβραίων, «για όποιον δεν μπερδεύει αυτά τα δύο»[;].

Κι επειδή θεωρείται ως κώλος και βρακί, [«γάντι στο χέρι», λέει το μασσωνικό κείμενο απ’ όπου αντιγράφω], «είναι αμφίβολο ο νεαρός βασιλιάς να υποστήριξε ποτέ την μασσωνία που θεωρούσε ως τέτοια».

Μάλιστα. Ο Φαρούκ δεν μάσαγε. Γι’ αυτό τον μάσησαν «αυτοί». Αλλά πρίν τον φάνε,

πρόλαβε κι έκανε μια γενναία πράξη: «Μόλις τερματίστηκε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι στοές της B'nai B'rith τόσο στο Κάιρο όσο και στην Αλεξάνδρεια με συνοπτικές διαδικασίες [πήγαν στο διάβολο =] κλείσανε.

Κι έχει πλάκα που κροκοδείλια αναρρωτιούνται οι ίδιοι οι μασσώνοι, «δεν είχε καταβάλει άραγε η B'nai B'rith κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μετατρέψει την Παλαιστίνη σε αποκλειστική πατρίδα για τους εβραίους της Διασποράς;».

Δηλαδή, τι θέλανε; Και κερατάς και δαρμένος; Σφάζαν, ρημάζαν οι τσόγλανοι σιωνιστές, θα’πρεπε να τους ευχαριστήσουν κιόλας οι αραπάδες;

Πώ-πώ νίλα που πάθαν δηλαδή να κλείσουν τις ρουφχιανοστοές των οβρηών μέσα στα σπλάχνα τους! επειδή «exclaimed» [το πράγμα έκραζε από μόνο του] και συντελούσε «στον αυξανόμενο αριθμό των μασονο-δυσφημιστών».

Λένε κι άλλες εξυπνάδες οι παραπονούμενοι μασσώνοι ότι τάχα ‘αδίκως’ τους κυνηγήσανε, επειδή σκάρωσαν δηλαδή το λομπροζικό και κακούργο

145


μόρφωμα του Ισραήλ, ξεπαστρέφοντας εκατοντάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα σε μια αληθινή γενοκτονία των γηγενών κατοίκων των εδαφών που σφετερίστηκαν, ελέω της Πουτάνας Βρεττανίας κι όλων των γαμημένων εβραιόδουλων μασσόνων του πλανήτη:

«Για τον λόγο αυτόν, μετά την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ το 1948, ήταν ανοικτή [;] για τους αντιπάλους μας την εποχή εκείνη η διεκδίκηση των αιτημάτων τους να κλείσουν οι μασονικές στοές ως ανατρεπτικές και επικίνδυνες, διότι με πάθος [;] υπονομεύουν τον αραβικό εθνικισμό και τον πατριωτισμό».

Έ, και γιατί να κλαίγονται; Αυτό μήπως δεν κάναν; Δεν είναι πάντα διεθνείς

ρουφχιάνοι οι μασωναρίες και συστηματικά μήπως δεν υπονομεύουν τις πατρίδες τους;

Δεν πρέπει να εισπράξουν κι αυτοί κάποτε την πληρωμή τους απ’ την οργή των λαών που τους πουλάνε τόσο φτηνά στα εβραϊκά παζάργια;

Κι όμως. Με εκπλήσσει που έχουν το θράσος οι μασσώνοι να συσχετίζουν την δίκαιη τότε αραβική οργή εναντίον τους, με τι νομίζετε;

Ακούστε τι λένε: «ήταν σχεδόν μια επανάληψη της προπαγάνδας του Βατικανού για την καταπολέμηση των μασσώνων, όπως συνέβαινε στις αντιμασσωνικές καμπάνιες στα μέσα του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού»!

Βρε, σφάζαν οι εβραίοι κι εσείς τους δίνατε τα χασαπομάχαιρα, τι σκατά το μπλέκετε εδώ το Βατικανό που κι αυτό πολύ καλά έκανε και σας πρόγκιξε κάποτε [αλλά τώρα …τά βρήκε μαζί σας], αφού με την γαλλική σας κι όλες τις άλλες επαναστάσεις που σκαρώσατε, μπολσεβίκους κτλ, αυτό δεν θέλατε; Αυτό δεν κάνατε;

146


Με τα άντερα λέει του τελευταίου βασιλιά να κρεμάσετε τον τελευταίο… παπά!

Λοιπόν, καθημερινά μετά το 1948 δημοσιεύονταν άρθρα σ’ όλες τις εφημερίδες στον αραβικό κόσμο που απεδείκνυαν την διασύνδεση μεταξύ σιωνισμού και μασσωνισμού.

Ιδιαίτερα στην Αίγυπτο, τα αντιμασσωνικά επιχειρήματα ήταν πολύ ισχυρά, αφού προέρχονταν κυρίως από τους «fin de siècle», παλαίμαχους τέως μασσώνους Γιώργο Zaidan και Μακάριο Shaheen. Και οι δύο συγγραφείς αυτοί, οι τέως μασσώνοι, είχαν επαινέσει στο αμαρτωλό παρελθόν πάμπολλους σύγχρονους τότε επιχειρηματίες εκ των οποίων πολλοί ήσαν εβραϊκής καταγωγής, για τον ενεργό ρόλο τους στην αναζωογόνηση της καπιταλιστικής οικονομίας της Αιγύπτου.

Έξι δεκαετίες αργότερα, οι ίδιοι, με εμπρηστικές δηλώσεις τους απεκάλυπταν ότι τούτοι οι επιχειρηματίες του παρελθόντος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά εργαλεία της εβραιο-σιωνιστικής συμπαιγνίας, «tools of a Judeo-Zionist collusion», τσόγλανοι του κερατά κι αιματορουφήχτρες της κατασπαραγμένης εθνικής οικονομίας της χώρας.

Το δικό μου σχόλιο εδώ, είναι, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Κι όντως τις περισσότερες εβραιομασσώνικες βρωμιές τις μαθαίνουμε από βρώμες που ξερνάνε οι ίδιοι οι ανανήψαντες μασσώνοι. Ευτυχώς.

Δεδομένου τώρα ότι η μασσωνία τότε ξεβρακώθηκε στα μάτια του αραβικού κόσμου που κατάλαβε για τα καλά ότι μια κυρίαρχη συνωμοσία εκτυλίσσονταν εκεί, η υπόθεση ‘στόπ στο μασσωναργιό’, άρχισε να λαμβάνει σάρκα και οστά, έτσι ώστε απέβη κοινή πίστη σ’ όλη την Εγγύς Ανατολή, ότι κάτι το πολύ βρώμικο συμβαίνει με

147


την μασσωνία και η νομιμότητα των μασσόνων αμφισβητήθηκε έντονα, θεωρήθηκαν ρουφχιάνοι του σιωνισμού και στην συνέχεια το αποτέλεσμα ήταν να υποβληθούν σοβαρές κατηγορίες και ερωτήματα εναντίον τους στις συνεδριάσεις του Αραβικού Συνδέσμου ως θέμα στην ημερήσια διάταξη.

Σωρός από βιβλία και άρθρα σχετικά με το θέμα άρχισε να συγκεντρώνεται. Σε έναν τόμο 660 σελίδων με τίτλο «Freemasonry In The Arab World» ο Χουσεΐν Omar Hamada, λέει όπως καταλαβαίνετε, μπόλικα, έτσι άκουσα μα το ίδιο το βιβλίο αυτό δεν το’χω διαβάσει.

Μετά το 1952, έχουμε την φυγή απ’ την γή της Αιγύπτου, της λεγομένης «haute khawagerie», της επικυρίαρχης δηλαδή ‘τάξης των ξένων’, μεταξύ αυτών και των ελλήνων δυναστών, έτσι ώστε οι μασονικοί ναοί χάσανε μπόλικους κοπρόσκυλους από τα πιο εύπορα μέλη τους.

148


Ορισμένοι επίσης απ’ τους ντόπιους λακέδες, είτε από φόβο ή από ιδιοτέλεια απλά σταμάτησαν να τριγυρνάνε σε στοές για «συνεδριάσεις», έτσι ώστε ακόμη και το σύνολο των αιγυπτιακών στοών «Star της Ανατολής» είχε ένα χοντρό παλούκι να απειλή τον κώλο του.

Και το παλούκι μπήχτηκε για τα καλά στις 4 Απριλίου 1964, όταν ο μασονικός ναός της Αλεξάνδρειας στην Toussoun Street έκλεισε με απόφαση του Υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων.

Ο λόγος: "Τα σωματεία με αδήλωτο [κρύφιο] σκοπό, ήταν ασύμβατα με τους κανόνες περί μη κερδοσκοπικών οργανισμών». Έ;

149


Ναι, όσο κι αν δεν το πιστεύετε, και στην Αίγυπτο το μασσωναργιό κρύονταν κάτω απ’ τα φουστάνια της μη κερδοσκοπικής λέει, ‘φιλανθρωπικής’ του τσογλαναρίας.

Τα λέμε χοντρά; Καλά κάνουμε κι αν δήτε τι συνέβη στην συνέχεια θα τα πήτε κι εσείς χοντρότερα.

Είμαστε στο 1965 και σκάει η μπόμπα της «φιλανθρωπικής» μαλακίας, όταν συλλαμβάνεται στην Δαμασκό ο μεγαλύτερος ίσως κατάσκοπος όλων των αιώνων, ο Eli Cohen που είχε παραπλανήσει τις συριακές μυστικές υπηρεσίες για πολλά χρόνια και θεωρούνταν γενικώς αξιοσέβαστος άραβας …εθνικιστής!

150


Τούτος ο αρχισκατάς που έκανε το απίστευτο κακό, ρουφχιανεύοντας από μέσα τα πάντα, όπως τελικά ανακαλύφθηκε, ο ξεμασκαρεμένος εβραίος Ιλάϊ Κοέν, ήταν ελευθερότεκτων στην Αίγυπτο, όπου και γεννήθηκε. Όχι παίζουμε.

Ωστόσο, παρά την απόφαση του 1964 που κηρύσσει τη διάλυση της μασσωνίας στην Αίγυπτο, και ισχύει μάλλον ως τώρα [2009], φαίνεται ότι οι ρουφχιάνοι αυτοί, βρήκαν τρόπους να συνεχίζουν την δράση τους. Έτσι λέει ο Abou Islam Ahmed Abdallah στο βιβλίο του «Freemasonry In Our Region », που εκδόθηκε το 1985. Πως;

Με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας! Μέσα απ’ τα Rotary Clubs και άλλες τέτοιες οργανώσεις. Σύμφωνα με τον Abou Islam Ahmed Abdallah, «έχοντας καταφέρει νωρίτερα την εγκληματική αποστολή τους για την δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους, οι μασσώνοι

151


συνωμότες τώρα έχουν την πρόθεση να υπονομεύσουν το Ισλάμ με την χρήση φιλανθρωπικών έργων και κάποιες κοινωνικές δραστηριότητες που χρησιμοποιούν ως εργαλεία τους».

Στη συνέχεια ο ίδιος αποκαλύπτει σημαντικές διασυνδέσεις του «νέου μασονικού καρκίνου», όπως τέτοιες είναι οι οργανώσεις των Rotary και των Lions, οι γιαχωβάδες [Jehovah's Witness], το κίνημα Freedom Now, [Ελευθερία τώρα], κάποια Solar Tradition, [Ηλιακή παράδοση ;!], New Age [οι Νεοεποχίτες] και τόσες άλλες "fringe" [περιθωριακές] σαχλαμάρες που γέμισε ο τόπος και πίσω τους κρύβονται ανέκαθεν εβραίοι και μασσώνοι.

Κι έχουμε και μια ατάκα: «Όπως πάντα στο παρελθόν, [μας συμβουλεύουν οι μασσώνοι], η συνωμοσιολογία [;] για… διφορούμενες [;] μυστικές εταιρίες και ενώσεις εξακολουθεί να κάνη… πρωτοσέλιδα [;]. Τόσο, ώστε [αντιμασσωνικά] βιβλία εμφανίζουν διασύνδεση της βρετανικής βασιλικής οικογένειας με μασσώνους Grand Masters [;] και αποτελεί "έκτακτη είδηση" η λεπτομέρεια [;] ότι ο [τέως] Πρόεδρος [της Γαλλίας] Francois Miterrand, έχει μυστικές σχέσεις με την Αδελφότητα … αυτά τα πράγματα [σύμφωνα με τους μασσώνους πάντα], αποτελούν λογοτεχνικά παραμύθια» [;].

Βρέ τσόγλανοι! Θα μας πήτε για τον Ηλία Κοέν κι όλα τ’ αρχίδια του εγκληματικού μασσωναργιού σας;

Μιλήστε μια φορά και για την ταμπακιέρα. Δηλαδή, εμείς είμαστε οι παραμυθάδες που ξεμπροστιάζουμε τις πουστιές σας ή θα θέλατε να σας αφήνουμε ανενόχλητα να μας πίνετε το αίμα, βρωμερά παράσιτα όλων των αιώνων και των λαών!

152


Τέλος, κυττάξτε που αλλού το πάνε οι μασσώνοι. Προσπαθούν να γελοιοποιήσουν την ίδια την… μασσωνία, ώστε να μην δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στην εγκληματική και φαρμακερή της δράση.

Πρόκειται λένε για μια γελοία οργάνωση από … σνομπαρίες και «… σίγουρα, όπως μπαίνουμε σε μια νέα χιλιετία, οι μασονικές χειραψίες και οι μασσώνικες τελετές οι… ξεχαρβαλωμένες, ίσως εξακολουθούν να συναρπάζουν ορισμένα στοιχεία εντός της κοινωνίας μας», μην ανησυχείτε δηλαδή, δεν πρόκειται για κάτι «σοβαρό», να τα ίδια τους τα λόγια: «For sure, as we enter a new millennium, Masonic handshakes and cranky rituals continue to excite certain elements within our society».

Σοβαρά;*

Ψάχνοντας για το που βρίσκονταν στο Κάιρο οι πρώην μασσωνικές στοές, βρήκα κάποια πράγματα: Μια στοά ήταν στο Tiring Building στην Attaba Square. Μια άλλη στοά, στο Acher Building στο τέρμα της Champo-lion Street (όπου σήμερα εδράζεται η Townhouse Gal-lery).

Άλλη μια στοά, το περίφημο Freemasons Hall, βρίσκονταν στην οδό Madrassa al-Fransawi Street, της Mounira κι ένα άλλο κτήριο στην γωνία της διασταύρωσης των οδών Antekhana και Mahmoud Bas-siouni. Βέβαια, σήμερα επισήμως δεν γίνεται λόγος για «ύπαρξη μασονικών κτηρίων», διότι απλά, ΕΠΙΣΗΜΩΣ «δεν υπάρχουν».

Σχολιάζοντας την μασσωνία και την δράση της στην Αίγυπτο, κάποιος σύγχρονος αιγύπτιος ο Μ. Furqan Ul-Jabbar, την Παρασκευή, 8 Σεπτεμβρίου 2000, σε ημέηλ e _ fady @ hotmail . com , έγραφε:

153

mailto:[email protected]


«Οι Τέκτονες και οι οπαδοί του Αντιχρίστου [Dajjal – deceivers], είναι ανάμεσα στις ρήσεις του προφήτη Μωάμεθ. Η εισαγωγή της μασσωνίας σε μουσουλμανικές γαίες εκπληρώνει την επικείμενη ολοκλήρωση της εν λόγω προφητείας. Ο Mustafa Kamal "Attaturk" με την βοήθεια της μασσωνίας κατέστρεψε το Χαλιφάτο κι έχει δημιουργίσει τοιουτοτρόπως την αρχή του κράτους του Dajjal».

‘Ντατζάλ’, ονομάζουν οι μουσουλμάνοι κάτι αντίστοιχο με το «Αντίχριστος» των χριστιανών που θα’ρθη λίγο πρίν την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού.

Αντίστοιχα, και για τους μουσουλμάνους ο Ντατζάλ, θα’ρθη λίγο πρίν την επάνοδο του «προφήτη» Μωάμεθ, συντροφευόμενου από τους 12 ιμάμηδές του, σε αναλογία βλέπε, τον Ιησού και τους 12 Αποστόλους Του! Ο «προφήτης» Μωάμεθ, στην επάνοδό του αυτή, σύμφωνα με τους ισλαμιστές θα έρθη ως «Μαχντί».

Και λέει ακόμα ο εν λόγω άραβας, το ημέηλ του οποίου αντιγράφω:

«Ο Mahdi θα έρθει και θα καταστρέψει τους Τέκτονες και τους ηγέτες τους. Είναι οι Τέκτονες που κατέστρεψαν το Ισλάμ, αν και δεν θα το παραδεχτούν ποτέ αυτό και επί του παρόντος δολοφονούν [= assassinating] διάφορους μουσουλμάνους εδώ στο Σίδνεϊ, όπου μένω, δίπλα στο Κτήριο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000, αποκαλώντας μας τρομοκράτες και vigilantes [δεν ξέρω τι θα πή αυτό, ίσως έτοιμους να προβούν σε κακουργηματικές πράξεις, κάτι τέτοιο υπονοεί], ένα προφανές σχέδιο [εννοεί δηλαδή κατασυκοφάντηση των μουσουλμάνων] από τους Τέκτονες, λίγο πριν ξεκινήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες».

154


Συνεχίζεται στο κεφ. 14

155

Η δράση της εβραιομασσωνίας στην Τουρκία Μέρος 13

Documents