Δραματική επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κατά-στασης των εργαζομένων στις χώρες - μέλη της ευρωζώνης θα επιφέρουν οι αποφάσεις που έλαβαν οι ηγέτες τους προχθές

στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο υποτίθεται της έκτακτης συνόδου κο-ρυφής της ΕΕ. Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, έχοντας τυπικό υπαρχηγό της το γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, επέβαλε κατ’ αρχήν στους υπόλοιπους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων αυ-τό που η ίδια αποκαλεί «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας». Πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα σχέ-διο αφενός νομικής κατοχύρωσης της αιώνιας λιτότητας ως υποχρε-ωτικής πολιτικής όλων των κυβερ-νήσεων της ευρωζώνης και αργό-τερα της ΕΕ. Αφετέρου διευκόλυν-σης της επιβολής γερμανικής ηγε-μονίας σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέσω της διαρκούς εξώθησης των υπολοίπων κρατών της ΕΕ σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια και εξάρ-τηση από τα γερμανικά δάνεια. Το σχέδιο του Βερολίνου απαιτεί άμεση αναθεώρηση των Συνταγμάτων όλων των χωρών της ευρωζώ-νης προκειμένου να περάσουν άρθρα, που απαγορεύουν τα ελλείμ-ματα και το δημόσιο χρέος να υπερβούν συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ. Απαιτεί επίσης πλήρη αποσύνδεση των μισθολογικών αυξή-

σεων από το επίπεδο του πληθωρισμού και αύξηση του ορίου ηλικί-ας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια. Μόνο οι ηγέτες του Βελγίου, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας αντέδρασαν στις γερμανικές θέσεις για τους μισθούς και της Αυστρίας για την ηλικία συνταξιοδότησης. Σ’ ένα μήνα θα γίνει νέα έκτακτη σύνοδος κορυφής της ευρωζώνης για να αποφασιστούν οι οριστικές ρυθμίσεις του Συμφώνου Ανταγω-νιστικότητας, το οποίο θα εγκριθεί στην εαρινή σύνοδο κορυφής της

ΕΕ στις 25 Μάρτη. Η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο αστικός συνα-σπισμός εξουσίας θα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τις νέες υπεραντι-δραστικές ρυθμίσεις ως... σωτηρία για την Ελλάδα και το πρόβλημα δημόσιου χρέους, που αντιμετωπί-ζει. Στην πραγματικότητα αποτελεί καταδίκη του λαού σε μια βαρβα-ρότητα δίχως τέλος, σε άγρια εκ-μετάλλευση με μισθούς πείνας και

σε εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη. Το σχέδιο αυτό δεν πρέπει να πε-ράσει. Η διέξοδος είναι πλέον στη συνολική σύγκρουση και στην πά-λη για έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ, που μετατρέπονται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους λαούς, για την άρνηση και δια-γραφή του χρέους, με την ανατροπή του Μνημονίου, της επίθεσης του κεφαλαίου και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. σελ. 3

Με κατάληψη του υπουργείου Υγείας και πολυήμερο απεργιακό αγώνα απαντούν οι γιατροί στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης και την πολιτική άγριων περικοπών που επιβάλλει το Μνημόνιο. Παλλαϊκό μέτωπο για δημόσια δωρεάν Υγεία, ενάντια στην εμπορευματοποίηση της περίθαλψης και την εισβολή των εταιρειών.

Του Μιχάλη Ρίζουσελ. 6-7

ΘEMA Διαλύουν τη δημόσια Υγεία

Συγκλονίζει η εξέγερση στην Αίγυπτοσελ. 2, 12-13, 23

Το ιδιώνυμο της Αννούλας

Ο κτώ δεκαετίες πίσω, στις σκοτεινές εποχές του «ιδι-ώνυμου» που ψήφισε ο

Ελευθέριος Βενιζέλος για να περι-ορίσει στις φυλακές και τα ξερονή-σια την Αριστερά και τις κομμου-νιστικές ιδέες, μας γύρισε η Άν-να Διαμαντοπούλου, με την ομιλία της στη Βουλή την Παρασκευή. Μι-λώντας για την κατάληψη της Νο-μικής είπε ότι «ήταν σαφές κατά την άποψή μου ότι υπήρχε σχέ-διο», στοχοποιώντας ρητά την Αρι-στερά και τις οργανώσεις της. Και συνέχισε: «Να το πω απλά: Να γί-νει αίμα και άμμος η Αθήνα εκεί-νο το βράδυ»! Το παραλήρημα της υπουργού λίγο διέφερε από τη δι-ατύπωση του περίφημου «ιδιώνυ-μου» του 1929, το οποίο επέσυρε ποινές για όποιον «επιδιώκει την εφαρμογή ιδεών εχουσών ως έκ-δηλον σκοπόν τη διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινω-νικού καθεστώτος». Άλλωστε και η κυβέρνηση του ΠΑ-ΣΟΚ σχεδιάζει με το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται να περιορίσει δραστικά την έννοια του ασύλου, το χώρο που καταλαμβάνει αλλά και τα πρόσωπα τα οποία θα αφο-ρά. Η εικόνα των ΜΑΤ που περι-κυκλώνουν τα ιδρύματα και ορ-μούν μέσα με κλομπ, χημικά και χειροπέδες για να καταστείλουν κάθε ανατρεπτική δράση ή άκομα και ιδέα, δεν είναι μακριά, αν κρί-νουμε από τη στάση των αστυνο-μικών δυνάμεων στη Νομική αλλά και την ευκολία με την οποία δό-θηκε το «πράσινο φως» για την άρ-ση του ασύλου.Μια δημοκρατική κατάκτηση, προ-ϋπόθεση της ελεύθερης διακίνη-σης ιδεών και μέτρο για τις πολι-τικές ελευθερίες, επιχειρείται να αρθεί, ως δήθεν ανορθογραφία της μεταπολίτευσης. Κι όμως, το άσυλο στην εποχή της πιο βάρβα-ρης αντιλαϊκής επίθεσης, είναι πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ!

Σ Χ O Λ Ι O

Aνυπακοή και απεργίες

στις μεταφορέςσελ. 10-11, 16, 17

Αποφασισμένοι οι μετανάστες

απεργοί πείναςσελ. 19

Οικονομικό Νταχάου κάνει η Μέρκελ την ΕΕ

ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Πανεπιστήμιο, όχι επιχείρηση

σελ. 15

Tο ΠAΣOK πλασάρει την αιώνια λιτότητα

ως «σωτηρία της χώρας»

ΚΥΡΙΑΚΗ6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ETOΣ 21O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.021

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPIN

� / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Εργολαβίες στο ΑΠΘσελ. 18

Παρατείνεται το αντεργατικό καθεστώς της μίσθωσης εργολάβων στο ΑΠΘ παρά τους αγώνες των εργαζομένων και των φοιτητών που ζητούν την απευθείας πρόσληψη εργαζομένων από το ΑΠΘ.

Εκδήλωση της νΚΑσελ. 20

Ρεπορτάζ από την ενδιαφέρουσα εκδήλωση που πραγματοποίησε η νΚΑ για τους αγωνιστές του κινήματος που «έπεσαν» από την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία.

Σινεμά: Μαύρος Κύκνοςσελ. 22

Το σκοτεινό παραμύθι του Ντάρεν Αρονόφσκι είναι φαβορί για τα Όσκαρ. Πρόκειται για ένα έργο προβλέψιμο και επιφανειακό ή μήπως σαγηνευτικό και ακαταμάχητο σαν την ηρωΐδα του;

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Ηκυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ξεκί-νησε τη θητεία της εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιο της ελληνι-

κής γλώσσας (και της πολιτικής απά-της) με εκφράσεις όπως όπεν γκάβερ-μεντ (ανοικτή διακυβέρνηση). Δεκα-πέντε μήνες μετά ο κυβερνητικός λό-γος ξαναγυρνά στα βασικά της ελλη-νικής άρχουσας τάξης, μιλώντας σπα-σμωδικά για την «επιβολή του νόμου και της τάξης». Ο Δ. Ρέππας κουνά απειλητικά το δάχτυλο σε απεργούς στις συγκοινωνίες και πολίτες που αρνούνται τα χαράτσια σε διόδια και εισιτήρια. O Γ. Ραγκούσης δηλώνει υπερήφανα ότι η σημερινή κυβέρνη-ση δεν νομιμοποίησε κανέναν μετα-νάστη, ο Α. Λοβέρδος με ύφος Μα-ρίας Αντουανέτας δεν συναντιέται με απεργούς (κι ας του έχουν καταλάβει το υπουργείο) και οι δυνάμεις κατα-στολής είναι ο μόνος κρατικός τομέ-ας, που δεν αγγίζει η λιτότητα.

Νόμος και τάξη λοιπόν, με ύφος που θυμίζει χούντα και τα παπαγα-λάκια των δελτίων σε ρόλο ΥΕΝΕΔ. Χωρίς να απασχολεί τι είναι αυτό που κάνει τους νόμους, ειδικά σήμερα, τό-σο έντονα κοινωνικά απονομιμοποιη-μένους. «Ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», απαντά ουσιαστικά το ΠΑ-ΣΟΚ, όχι μόνο θυμίζοντας τη χυδαία προσέγγιση Γ. Βουλγαράκη, αλλά το αποφασίζομε και διατάσσομε.

Ποιοι το λένε αυτό; Μια κυβέρνη-ση που εκλέχθηκε λέγοντας «λεφτά υπάρχουν», για να επιδοθεί μετεκλο-γικά στην πιο άγρια ταξική αφαίμα-

ξη των τελευταίων δεκαετιών. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας, που σαφώς έχει χάσει τη λαϊκή εντολή της. Μια κυβέρνηση που συνειδητά έχει πα-ραδώσει με το Μνημόνιο όλη τη δι-ακυβέρνηση στον αυτόματο πιλότο της τρόικας και των συμφερόντων του κεφαλαίου και των τραπεζιτών. Μια κυβέρνηση που ετοιμάζεται να αλλάξει ακόμα και το αστικό ελληνι-κό Σύνταγμα –το οποίο ήδη γράφει στα παλιά της τα παπούτσια– για να το προσαρμόσει στο Δ’ Ράιχ των γερ-μανικών και ευρωπαϊκών πολυεθνι-κών. Ένα πολιτικό σύστημα που γε-λοιοποιείται με το Βατοπέδι και τη Ζίμενς και ξεφτιλίζεται όταν ο... πο-λύς Τ. Βοσκόπουλος, που χρωστά 5,5 εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό Δη-μόσιο, μπορεί να τη βγάλει καθαρή εξαγοράζοντας την ποινή των τριών ετών με πέντε ευρώ τη μέρα! Πάλι καλά θα πείτε, γιατί άλλοι φοροφυ-γάδες κεφαλαιούχοι δεν πληρώνουν μία, ενώ η νόμιμη φοροδιαφυγή λέ-γεται φοροαπαλλαγή…

Ε, λοιπόν αυτοί οι υποστηρικτές του νόμου και της τάξης απειλούν με απολύσεις τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες, επειδή αψηφούν τις δικαστικές απαγορεύσεις των απερ-γιών τους. Λεπτομέρεια: 20 φορές έχουν βγει παράνομες οι απεργίες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τον τελευταίο μήνα! Αλήθεια, το δικαίω-μα στην απεργία είναι νόμιμο ή όχι; Άσκησαν διώξεις, σύμφωνα με τις μηνύσεις των εργολάβων, σε μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Βορειοα-νατολικής Αττικής Κατά των Διοδίων

και απειλούν με νομοθετική ρύθμι-ση ποινικοποίησης της άρνησης πλη-ρωμής. Με κακούργημα απειλούνται μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύ-ης στους 300 μετανάστες - απεργούς πείνας! Η αστυνομία συνέλαβε την Πέμπτη τους 33 αφγανούς απεργούς πείνας, που διεκδικούν πολιτικό άσυ-λο, όταν πήγαν από τα Προπύλαια στο υπουργείο ΠΡΟΠΟ! Ένας μάλι-

στα, ο Χασάν Σαριφί παρέμεινε κρα-τούμενος (παρότι είχε ήδη 38 μέρες απεργία πείνας), γιατί βρήκαν μια παλιότερη καταδίκη του για αντίστα-ση κατά της δημοτικής αρχής και του ζητούν 4.200 ευρώ! Στην Κερατέα, οι δυνάμεις κατοχής των ΜΑΤ ρίχνουν σε ευθεία βολή τις βομβίδες χημικών, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός νεαρού στο πρόσωπο. Επιπλέον, η Α. Διαμαντοπούλου προαναγγέλλει όχι μόνο την κατάργηση του πανεπιστημι-ακού ασύλου, αλλά τη δημιουργία πα-νεπιστημίων - στρατώνες των εταιρει-ών. Ενώ μέσα στους χώρους δουλειάς η εργοδοτική τρομοκρατία έχει απο-χαλινωθεί. Και μέσα σε αυτό το ζοφε-

ρό περιβάλλον έρχεται και η απόφα-ση του ΣτΕ για την ιθαγένεια, η οποία εμφορείται ανοικτά από ρατσιστικές αντιλήψεις. ΕΛΑΣ, Ελλήνων, Τροϊ-κανών!

«Βρισκόμαστε μπροστά σε μια συ-νολική απολυταρχική επιδρομή στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευ-θερίες της κυβέρνησης, αλλά και της ΝΔ και του ΛΑΟΣ (με τις προτάσεις κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου)», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία «απαιτεί την παύση κάθε δίωξης ενάντια σε όσους αγωνίζονται και όσους στέκονται αλληλέγγυοι» και «καλεί σε διαρκή αγωνιστικό ξεσηκωμό για να ανα-τραπεί το σφαγείο κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, να σπάσει η κατάσταση πολιορ-κίας κατά του «εχθρού λαού»».

Η κοινωνική βαρβαρότητα απαι-τεί από τους διαχειριστές της εξουσί-ας μιας φυγή στο μέλλον του κοινο-βουλευτικού ολοκληρωτισμού. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το μαύρο μπλοκ της τρό-ικας είναι βαθιά ανήσυχοι από την έκταση που παίρνουν οι αντιδράσεις, το ρεύμα ανυπακοής, οι οποίες πλέον γίνονται πιο επίμονες, εμφανίζονται σε όλα τα μέτωπα και αμφισβητούν την αστική νομιμότητα. «Στους δρό-μους του αγώνα, στην κατάληψη του υπουργείου Υγείας, στα διόδια, στα λεωφορεία και στα Μέσα μαζικής με-ταφοράς, στην Κερατέα και στο μέ-τωπο αλληλεγγύης στους μετανάστες, στους χώρους δουλειάς διαμορφώνε-ται ένα νέο πνεύμα απειθαρχίας, αλ-ληλεγγύης, ρήξης και ανατροπής»,

υπογραμμίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η κυ-βέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά με τον παλιό τρόπο. Εί-ναι αναγκασμένη να περάσει σε μέ-τρα ανοικτής καταστολής και προλη-πτικής κρατικής τρομοκρατίας. Έτσι όμως ανοίγει νέα μέτωπα, άμεσα πο-λιτικά αυτή τη φορά, που συνδέονται με τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημο-κρατικά δικαιώματα, αλλά και με το ίδιο το θέμα της κυβέρνησης και της εξουσίας. Η αναμέτρηση κλιμακώ-νεται και πολιτικοποιείται πιο έντο-να και άμεσα.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο αγώνας για την απόκρουση και ανα-τροπή του κοινωνικού ολοκαυτώματος του Μνημονίου και της αστικής επίθε-σης πρέπει να συνδυαστεί άρρηκτα με την πάλη για ελευθερίες, για τη δημο-κρατία του κινήματος, για ανατροπή της κυβέρνησης και του αστικού συ-νασπισμού εξουσίας. Έχουν μεγά-λη αξία και πρέπει να γενικευθούν τα πρώτα βήματα συγκρότησης ορ-γάνων του κινήματος (εργαζομένων, κατοίκων, νέων κ.λπ.) για τη διεκδί-κηση, πάλη, επιβολή έμπρακτα κατα-κτήσεων και της νομιμότητας που εκ-φράζουν τα λαϊκά συμφέροντα και το «δίκιο του εργάτη». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ευρύτερα η «εκτός των τειχών Αριστερά» μπορεί και πρέπει να συμ-βάλει με την εκδήλωση αντικαπιταλι-στικής πρωτοβουλίας - κίνησης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθε-ρίες και με την επιδίωξη κοινής δρά-σης με την Αριστερά και τις δυνάμεις που αντιστέκονται για την ανατροπή της επίθεσης.

Η κοινωνική βαρβαρότητα απαιτεί τον κοινοβουλευτικό

ολοκληρωτισμό

ΕΛ.ΑΣ. ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΡΟΪΚΑΝΩΝ n ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Aυτοί με το νόμο, εμείς με το δίκιοAντιδραστική επίθεση της κυβέρνησης απάντηση στο αυξανόμενο ρεύμα ανυπακοής και αγώνα

Εξέγερση στην Τυνη-σία και ανατροπή του προέδρου - δικτάτορα. Στις φλόγες η Αίγυπτος – «Δεν σε φοβόμαστε Μουμπάρακ, να παραι-τηθείς»! Οι διαδηλωτές δεν υποχωρούν εύκολα με μικροπαρα-χωρήσεις. Νιώθουν τη δύναμή τους και θέλουν να φτάσουν μέχρι τέλους. Να τινάξουν από πάνω τους τη «σκουριά» που τους καταδικάζει – τους ίδιους και τα παιδιά τους. Συναγερμός στην Ου-άσινγκτον και σε ευρωπαϊκές πρωτεύ-ουσες. Οι κοινωνίες αμφισβητούν ιε-

ρά και όσια, παραδοσι-ακές συμμαχίες, «άξο-νες» που δεν τους προ-σφέρουν τίποτε, απει-λές που είναι χειρότε-ρες και από τη φυλα-κή.

Ένα από τα αγαπημένα μας συνθήμα-τα ήταν ότι η επόμενη Ανατολή θα έρ-θει από τη Δύση. Για την ώρα, η ιστο-ρία μας διαψεύδει. Έτσι πρέπει και έτσι θα γίνεται πάντα. Πότε ο Νότος, πότε η ίδια η Ανατολή, έρχονται να προστε-θούν στα ξεσπάσματα της Δύσης και του Βορρά. Κανείς δεν ξέρει πού και

πότε θα ξεσπάσει η επόμενη μεγάλη πυρκαγιά. Ένα ξέρουμε, όμως, στα σί-γουρα: Ότι ο παγκοσμιοποιημένος ολο-κληρωτικός καπιταλισμός δίνει σε αυτό το σύστημα την πιο απάνθρωπη μορφή που είχε ποτέ. Κάνει πιο ορατό από πο-τέ το δίλημμα «επανάσταση ή βαρβαρό-τητα». Μας αναγκάζει να κατανοήσουμε εκ νέου ότι και οι σύγχρονοι προλετά-ριοι δεν έχουν, τελικά, να χάσουν τίπο-τε άλλο παρά τις αλυσίδες τους. Και για αυτό εξεγείρονται, αρνούμενοι να ευ-νουχίσουν τη ζωή τους. Άνθρωποι που εμείς, οι... παντογνώστες, θεωρούσα-με (και τους κατηγορούσαμε) ότι έχουν

σκύψει για πάντα το κεφάλι, βάλθηκαν να μας εκπλήξουν. Απαιτούν τώρα όλα όσα τους έχουν στερήσει για χρόνια. Αψηφούν ακόμη και το θάνατο.Ας μην έχουμε καμία αυταπάτη. Στην κεντρική πλατεία της Αιγύπτου, όλες αυτές τις μέρες, δεν κυριαρχούσε ού-τε η κατοχή της Παλαιστίνης, ούτε η ει-σβολή στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, ούτε το Ισλάμ. Για πρώτη φορά τόσο ξεκά-θαρα, στην πρώτη γραμμή βρέθηκε το κοινωνικό ζήτημα και το αίτημα για ρι-ζική αναδιανομή του πλούτου. Ήταν το ξέσπασμα μιας άλλης Ιντιφάντα – μιας ταξικής Ιντιφάντα!

Η εξέγερση μας εκπλήσσει υπέροχα

ΠPIN

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠOΛITIKH ΠPIN / �

ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΕΠΙΤΙΜΟΣ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών αναγορεύεται ο πρό-εδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ! Ο πρύτανης Θεοδόσιος Πελεγρίνης θα προσφω-νήσει το τιμώμενο πρόσωπο, που θα φορέσει την τήβεννο της Σχολής. Ξεδιάντροπη πρόκλη-ση είναι αυτή η δουλική υπόκλιση προς τον ερ-γολάβο - συντονιστή των πανευρωπαϊκής εμ-βέλειας αντιλαϊκών σχεδίων της ΕΕ (ισόβια ευρωλιτότητα, σύνταξη στα 67). Τέσσερις μέ-ρες μετά τη Σύνοδο των Βρυξελλών, που ανοί-γει το έδαφος για τον οδοστρωτήρα της ΕΕ του Ράιχ, ελληνικό πανεπιστήμιο βραβεύει ένα πολιτικό πρόσωπο που δεν έχει καν ακα-δημαϊκές περγαμηνές – έστω, για τα προσχή-ματα! Εκτός και αν, «περιενδυόμενος την τή-βεννο», ο κ. Γιούνκερ ανοίγει πρόωρα το Τρι-ώδιο πριν φτάσει η Κυριακή του (ευρωπαί-ου) Τελώνη και του (ελληνα) πανεπιστημια-κού Φαρισαίου.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ γίνεται η συμμετοχή των ΕΠΟΠ και στελεχών του Στρατού Ξηράς, στις «ειρη-νευτικές» αποστολές σύμφωνα με διαταγή του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το γεγονός αυτό συνιστά έμμεση παραδοχή ότι παρατηρείται μεγάλη απροθυμία των στρατιωτικών να λά-βουν μέρος στις ΝΑΤΟικές εκστρατείες, που κάθε άλλο παρά δίκαιες ή αναίμακτες είναι, όπως έχει δείξει η εμπειρία του Αφγανιστάν. Το δικαίωμα των στρατιωτικών να αρνηθούν να υπηρετήσουν σε άλλη χώρα, τώρα στιγμα-τίζεται, καθώς η διαταγή αναφέρει ότι η συ-μπεριφροά αυτή είναι χαρακτηριστικό ατόμου «που στερείται ήθους και θάρρους»! Η κυβέρ-νηση προφανώς δεν είναι καθόλου πρόθυμη να επανεξετάσει τη μονίμως θετική της στά-ση απέναντι στις απαιτήσεις των Αμερικα-νών, εμμένοντας στην απόφαση να δίνει το «παρών» σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επιδρο-μές ανά την υφήλιο που διατάζουν.

ΕΚΡΗΞΗ ΒΟΜΒΑΣ από μηχανισμό μεγάλης ισχύ-ος σημειώθηκε στο στέκι των Αγωνιστικών Κι-νήσεων, ΑΕΙ-ΤΕΙ Θεσσαλονίκη «Σφεντόνα» τα ξημερώματα του Σαββάτου. Είναι η δεύτε-ρη φορά που το στέκι της φοιτητικής παράτα-ξης που πρόσκειται στο ΚΚΕ (μ-λ) αποτελεί στόχο βομβιστικής επίθεσης. Η τρομοκρατι-κή επίθεση προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για τους δράστες και τη σκοπιμότητα της, καθώς μόνο από τύχη δεν είχαμε θύματα. Από την έκρηξη σημειώθηκαν ζημιές στην είσοδο όσο και σε τζαμαρίες καταστημάτων και σε σταθ-μευμένα αυτοκίνητα. Η φοιτητική παράταξη σε ανακοίνωση της σημειώνει ότι «η επίθεση αυτή θέλει να στείλει ένα μήνυμα, ότι όποι-ος αγωνίζεται και αντιστέκεται στον καπιταλι-σμό - ιμπεριαλισμό, όποιος σκέφτεται, δρα και οργανώνεται σε κινηματική κατεύθυνση είναι στόχος. Δεν θα τους περάσει!»

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Γερμανικό Νταχάου η ΕΕ

Θριαμβευτικός είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδης ανά-λυσης της σοσιαλδημοκρατικής γερμανικής εφημερίδας Ντι Τσάιτ: «Η Ευρώπη θα γίνει γερ-μανική»! Έτσι ωμά, χωίς περιστροφές και φι-οριτούρες. «Παντού στην Ευρώπη βρίσκει νέ-

ους οπαδούς η γερμανική κουλτούρα σταθερότητας... Και στις Βρυξέλλες γιατί και εκεί από πολύ καιρό έχει επικρα-τήσει περισσότερη γερμανική σκέψη από όσο θέλουμε να παραδεχτούμε» θριαμβολογεί η υποτιθέμενα αντιπολιτευ-όμενη εφημερίδα στη δεξιά γερμανική κυβέρνηση.

«Η Ευρώπη γίνεται γερμανικότερη, τουλάχιστον όσον αφορά στην οικονομία και όχι το κρασί. Αυτή είναι μια ιστορία την οποία μπορεί κανείς να εξηγήσει στους (γερ-μανούς) πολίτες. Όχι γιατί δεν υπήρχε καμιά εναλλακτική λύση σε αυτό, αλλά γιατί υπόκειται ένα χάπι εντ!» προσθέ-τει διθυραμβικά η ανάλυση της Ντι Τσάιτ. «Χάπι εντ» για τη Γερμανία, φυσικά. Αυτό που δεν κατάφερε με δύο πα-γκόσμιους πολέμους, να καθυποτάξει δηλαδή την Ευρώ-πη, κοντεύει να το καταφέρει με ειρηνικά μέσα, χρησιμο-ποιώντας την ΕΕ και ιδίως την ευρωζώνη ως αποτελεσμα-τικότατο όπλο επιβολής των θέσεών της. Η γερμανίδα κα-γκελάριος απαιτεί κυριολεκτικά εξωφρε-νικά πράγματα. Πρώτα πρώτα απαιτεί να κηρυχθεί παράνομος σε όλη την Ευρώπη ακόμη και ο... κεϊνσιανισμός!!! Όχι απλά παράνομος, αλλά αντισυνταγματικός (!) σε καθεμιά ανεξαιρέτως από τις χώρες - μέλη της ευρωζώνης αρχικά, και όλης της ΕΕ στη συνέχεια! Δεν πρόκειται για αστείο ή για υπερβολή. Το Βερολίνο απαιτεί από όλες τις χώρες της ευρωζώνης να ανα-θεωρήσουν αμέσως τώρα τα Συντάγματά τους και να περάσουν συνταγματικά άρ-θρα που θα απαγορεύουν το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος να ξεπερνούν κάποιο συγκεκριμένο όριο. Στην ίδια τη Γερμανία το έκαναν ήδη. Πέρασαν συνταγματικό άρθρο που ορίζει ότι από το 2015 και πέρα το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης απαγορεύεται να υπερ-βαίνει το... 0,35%! Σχεδόν δέκα φορές μικρότερο από όσο όριζε το Μάαστριχτ δηλαδή!

Δεν πρόκειται για συμβολική κίνηση. Πρόκειται για κατοχύρωση και σε νομικό επίπεδο της αιώνιας λιτότη-τας ως πολιτικής των κρατών - μελών της ΕΕ με τεράστι-ες πρακτικές συνέπειες. Αν π.χ. μια κυβέρνηση υπό την πίεση του εργατικού κινήματος υποχρεωθεί να δώσει αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους ή στους εκπαι-δευτικούς ή στους γιατρούς κ.λπ. και παράλληλα το έλ-λειμμα υπερβαίνει το 0,5% ή όποιο άλλο έχει εγγραφεί στο Σύνταγμα, τα δικαστήρια θα είναι υποχρεωμένα να κηρύσσουν τις αυξήσεις ...αντισυνταγματικές και έτσι η κυβέρνηση θα είναι τυπικά υποχρεωμένη να τις πάρει πίσω! Παράλληλα, για να κρατάει το έλλειμμα κάτω από το όριο που θα ορίσει το Βερολίνο, η κάθε κυβέρνηση χώρας - μέλους της ΕΕ θα κόβει αμέσως μισθούς και

συντάξεις και θα αυξάνει τον ΦΠΑ κάθε φορά που πλη-σιάζει να υπερβεί το όριο αυτό. Αυτό θα συνεχίζεται αι-ώνια όσο διαρκεί αυτή η τάξη πραγμάτων στη ΕΕ ή όσο μια χώρα συνεχίζει να παραμένει μέλος της ΕΕ γιατί βε-βαίως η περικοπή των μισθών και των συντάξεων εκα-τομμυρίων ανθρώπων και η αύξηση του ΦΠΑ είναι τα μόνα μέτρα που αποδίδουν άμεσα αποτελέσματα.

Το ζητούμενο για τους Γερμανούς δεν είναι μόνο η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία ώστε να είναι το ευρώ σκληρό και σταθερό νόμισμα. Αυτή είναι μόνο μια πτυχή και μάλιστα η επιφανειακή διάσταση του πράγματος. Ο ανομολόγητος στόχος είναι μέσω της διαδικασίας αυτής να φτωχαίνουν διαρκώς οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι, αφού οι μισθοί τους διαρκώς θα περικόπτονται με πρόσχημα την... τήρηση του Συντάγματος! Εννοείται ότι αυτοί που θα πλήττονται ιδιαίτερα θα είναι οι εργαζόμενοι πρώτα απ’ όλα των αδύναμων οικονομικά περιφερειακών κρατών της ΕΕ, τα οποία και θα έχουν τα πιο οξυμένα προβλήματα ισοσκελισμού ουσιαστικά των προϋπολογισμών τους. Για να διευκολύνει αυτή την πορεία «κινεζοποίησης» των ευ-ρωπαίων εργαζομένων, η Α. Μέρκελ απαίτησε στη σύνο-

δο κορυφής της ΕΕ που έγινε προχθές να αποσυνδεθούν πλήρως οι μισθοί σε όλα τα κράτη - μέλη από τον τιμάριθμο. Με άλλα λόγια, όπου υπάρχει αυτόμα-τη τιμαριθμική προσαρμογή μισθών και συντάξεων αυτή να καταργηθεί πάραυ-τα, ενώ στις υπόλοιπες χώρες κατά τις συζητήσεις για τις αυξήσεις στους μι-σθούς να μη λαμβάνεται καθόλου υπό-ψη ο πληθωρισμός. Αν π.χ. σε μια χώ-ρα ο πληθωρισμός είναι 5%, να μην κυ-μαίνονται οι αυξήσεις των μισθών λίγο πάνω ή έστω λίγο κάτω από το 5%, αλ-λά να είναι οι αυξήσεις ...1% ή και μηδε-νικές, ακόμη να υπάρχει και μείωση μι-

σθών, με πρόσχημα τη «μη βελτίωση της ανταγωνιστικό-τητας»! Με το τέχνασμα αυτό δηλαδή θα αυξάνονται οι τι-μές και θα μειώνονται οι μισθοί – και μάλιστα όχι με από-φαση των εθνικών κυβερνήσεων, αλλά των αρχηγών των κρατών της ευρωζώνης, οι οποίοι θα συνέρχονται σε ειδι-κή σύνοδο κορυφής μια φορά το χρόνο, κάθε φθινόπωρο, θα εξετάζει την οικονομική κατάσταση της κάθε χώρας - μέλους και θα αποφασίζει η σύνοδος ποια μέτρα θα πρέ-πει να εφαρμόσει η κάθε υποτελής κυβέρνηση!

Την Παρασκευή η σύνοδος κορυφής της ΕΕ υιοθέτησε επί της αρχής αυτά τα μέτρα. Μετά από ένα μήνα, σε νέα έκτακτη σύνοδο, τα μέτρα αυτά θα παρουσιαστούν λε-πτομερώς επεξεργασμένα. Θα υπερκεραστούν και οι τε-λευταίες, δευτερεύουσες ως συνήθως αντιδράσεις ελά-χιστων ηγετών και στις 25 Μαρτίου, επέτειο της ανεξαρ-τησίας της χώρας, ο Γ. Παπανδρέου θα συνυπογράψει στην εαρινή σύνοδο κορυφής της ΕΕ την πλήρη υποδού-λωση της Ελλάδας στο Τέταρτο Ράιχ της Μέρκελ. «Χάπι εντ» που γράφει και η Ντι Τσάιτ.

Αύριο η παρουσίαση του κειμένου για την κρίσηnΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ

Μ ε μια σημαντική εκδήλωση δίνεται αύριο το εναρκτήριο λά-κτισμα για το 3ο συνέδριο του ΝΑΡ. Αύριο, Δευτέρα 7 Φλε-

βάρη, στις 7 μ.μ. στην αίθουσα των υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδας στην οδό Σίνα 16, θα παρουσιαστεί το Κείμενο Εργασί-ας για την καπιταλιστική κρίση και την Αριστερά, που διαμόρφωσε η Επιτροπή Θέσεων και η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ. Με βάση αυτό το κείμενο, που επιχειρεί μια βαθιά μαρξιστική ανάλυση της τρέχουσας ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού και των συνεπειών της στην Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ταξική πάλη ευρύ-τερα κι οπωσδήποτε στην τακτική και στρατηγική των επαναστα-τικών, σύγχρονα κομμουνιστικών δυνάμεων, θα διοργανωθεί και το πρώτο προσυνεδριακό Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ, στις 2-3 Απρίλη. Το Κείμενο Εργασίας έχει ήδη τυπωθεί και κυκλοφορή-σει σε βιβλιαράκι 64 σελίδων.

Στην αυριανή εκδήλωση παρουσίαση έχουν κληθεί αγωνιστές του μαζικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αρι-στεροί που αναζητούν πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις στα σύγ-χρονα ερωτήματα, εργαζόμενοι, οικονομολόγοι, διανοούμενοι, δη-μοσιογράφοι κ.λπ. «Υπάρχει άλλος δρόμος απέναντι στην κρίση από τον ακολουθούμενο από τις αστικές κυβερνήσεις και τους δι-

εθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ποιος είναι αυτός; Μπο-ρεί να σταθεί και πώς μια άλλη κοινωνική προοπτική, χωρίς αγο-ρά και εκμετάλλευση, ευρώ και ΕΕ; Τι Αριστερά χρειάζεται, με ποιο στρατηγικό πρόγραμμα, ποια οργανωτική δομή και λειτουρ-γία, ποια θεωρία, ποιο πολιτισμό και ποια σχέση με το κίνημα, ποια στάση απέναντι στην ιστορία της; Αρκεί ή η κοινή δράση της Αριστεράς στο κίνημα ή η ενότητά της για να αλλάξουν τα πράγ-ματα;», είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που θέτει εισαγωγικά το Κείμενο Εργασίας.

Οι πρώτες απαντήσεις που δίνει είναι «ανοιχτές στο δημιουρ-γικό διάλογο, στη ζωογόνα συντροφική κριτική - αυτοκριτική και στην επιστημονική έρευνα εντός του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομ-μουνιστική Απελευθέρωση, στο ευρύτερο δυναμικό της αντικαπι-ταλιστικής Αριστεράς και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις μαχόμενες πρω-τοπορίες του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, στη ριζοσπα-στική διανόηση, στη “συλλογική σοφία” των δρώντων επαναστα-τικών υποκειμένων». Με την αυριανή εκδήλωση ξεκινά μια γόνι-μη περίοδος, όπου η προγραμματική - θεωρητική αναβάθμιση θα συνδυαστεί με την πιο ολοκληρωμένη πολιτική παρέμβαση στις μάχες του κινήματος.

Eκδήλωση του NAPγια την εξέγερση στην Aίγυπτο

την Παρασκευή 11/2στις 7 μ.μ., αμφιθέατρο Γκίνη,

Πολυτεχνείο.

Oμιλητές:Γιώργος Δελαστίκ

Nασίμ Aλατράς

� / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Επιστροφή στο... μέλλον του ψυχρού πολέμου στην Ελλάδα από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μιλώ-ντας στην κοινοβουλευ-

τική ομάδα της Νέας Δημοκρατί-ας συμπύκνωσε την ουσία της πρότασής του στο σύν-θημα «πρέπει να τελειώνου-με κάποτε με τις εμμονές και τα κολλήματα της μεταπολί-τευσης». Ο αρχηγός της Νέ-ας Δημοκρατίας βάζει ανοι-χτά πλέον στο στόχαστρο της πολιτικής του όλες τις εργατικές, πολιτικές και δη-μοκρατικές κατακτήσεις και ελευθερίες των τελευταίων 40 χρόνων, παίζοντας με τις ανασφάλειες και τους φό-βους των «νοικοκυραίων» και επιχειρώντας –πατώ-ντας πάνω στο νοσηρό κλί-μα που καλλιεργεί η 5η φά-λαγγα των ΜΜΕ– να ενερ-γοποιήσει τα πιο συντηρητι-κά και αντιδραστικά αντα-νακλαστικά της κοινωνίας. Η πολυθρύλητη «αντιμνημονια-κή στρατηγική» των περασμένων μηνών έχει δώσει τη θέση της σε εθνικιστικές πινελιές και κυρίως σε μια ακραία σκοταδιστική δεξιά ατζέντα που κάνει ακόμα και το προηγούμενο κόμμα του Αντ. Σα-μαρά, την Πολιτική Άνοιξη, να φα-ντάζει κεντρώο.

Μπροστά στα κύματα απει-θαρχίας και ανυπακοής στους νό-μους του Μνημονίου στην Ελλά-δα και στη λαϊκή έκρηξη που επι-κρατεί στη νότια Μεσόγειο, ο Αντ. Σαμαράς αντιπαραθέτει το δόγμα της χούντας «τάξις και ασφάλεια». Στην εξέγερση στην Αίγυπτο τάσ-σεται ουσιαστικά στο πλευρό του εγκληματία Χ. Μουμπάρακ προ-τάσσοντας τη σημασία της «ασφά-λειας και της σταθερότητας», μπρο-στά και στο φόβο να μεταφερθούν

οι κοινωνικές εκρήξεις και στην Ελλάδα.

Όπως παρατηρεί «όπου ο ανα-βρασμός οδηγεί σε μόνιμη αστά-θεια και σε αλλεπάλληλες εκρή-ξεις, οι λαοί χάνουν και η αστά-

θεια πλήττει την ευρύτερη περι-οχή». Επισημαίνει μάλιστα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αποσταθεροποιεί συνεχώς την Ελ-λάδα, διαλύοντας τον κοινωνικό της ιστό όταν «γύρω - τριγύρω από την Ελλάδα και ολόκληρη η περιο-χή αναστατώνεται συνεχώς».

Η Νέα Δημοκρατία, πίσω από κάποιες φιλολαϊκές κορόνες όπως για παράδειγμα «ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση να καθίζει την εργασία στο εδώλιο», ουσιαστικά χαρακτηρί-ζει τους εργατικούς αγώνες ως «αυ-θαιρεσίες των συντεχνιών και ορι-σμένων γιαλαντζί συνδικαλιστών, που υπερασπίζονται προνόμια λί-γων που τα πληρώνουν οι πολλοί». Η μόνη πρόταση που κάνει η ΝΔ εί-ναι στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της «κρατικής γενναιοδωρίας» απέ-ναντι στις επιχειρήσεις, της αποθέ-

ωσης της «ανταγωνιστικότητας» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ως «υπέρτατη»(!) προτεραιότητα και ελευθερία για τον Αντ. Σαμαρά ορίζεται η ασφάλεια, όχι των εργα-ζομένων, αλλά η ασφάλεια ως αστυ-

νομικό ζήτημα. Όχι η ασφάλεια της σταθερής απασχόλησης και του δι-καιώματος συνταξιοδότησης, αλλά η προάσπιση της ασφάλειας των ερ-γοδοτών και της αστικής τάξης απέ-ναντι στην απειθαρχία και την ανυ-πακοή των εργαζόμενων.

Σε αυτό το πλαίσιο ο Αντ. Σα-μαράς κυρήσσει πόλεμο εναντί-ον του «κινδύνου της ανυπακοής», από τη σκοπιά της συμμόρφωσης και της υποταγής στους νόμους του κεφαλαίου και της θωράκισης του αστικού συστήματος απέναντι στις αναπόφευκτες λαϊκές και εργατι-κές εκρήξεις. Ναυαρχίδα αυτής της προσπάθειας σε πρώτη φάση απο-τελεί ο πόλεμος που εξαπολύει η Νέα Δημοκρατία απέναντι στο πα-νεπιστημιακό άσυλο, με την έννοια ότι αν πέσει το «οχυρό» της μεταπο-λίτευσης, το σύμβολο των αγώνων

κατά της χούντας, θεωρεί ότι στη συνέχεια θα «καταρρεύσουν» και οι υπόλοιπες δημοκρατικές κατα-κτήσεις. Η Νέα Δημοκρατία όπως και όλες οι δυνάμεις του συστήμα-τος τρέμουν στην ιδέα μιας γενι-

κευμένης εξέγερσης εναντί-ον της σύγχρονης «χούντας» ΔΝΤ - ΕΕ - κυβέρνησης και κεφαλαίου και στη χρήση των πανεπιστημίων ως κέντρων αγώνα. «Το άσυλο θα καταρ-γηθεί. Κι αν δεν καταργηθεί τώρα, εμείς έχουμε υποσχε-θεί να το καταργήσουμε και θα το καταργήσουμε αμέ-σως μόλις αναλάβουμε τη δι-ακυβέρνηση», τονίζει ο Αντ. Σαμαράς. Ο πρόεδρος της ΝΔ έφτασε μάλιστα στο ση-μείο να υποστηρίξει ανοιχτά ότι πίσω από τους ανθρώ-πους που οργάνωσαν το τα-ξίδι των 237 μεταναστών από την Κρήτη στην Αθήνα βρί-σκονται παρακρατικοί μηχα-νισμοί και οργανώσεις, που είναι σε στενή επαφή με το

ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση. Στο μεταναστευτικό ζήτημα, δη-

λαδή «την εισβολή των λαθρομετα-ναστών που αντιμετωπίζει η Ελλά-δα» σύμφωνα με τον Αντ. Σαμα-ρά, η ΝΔ βρίσκεται σε μια επικίν-δυνη ακροδεξιά πλειοδοσία με το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή. Ο Α. Σαμαράς χαρακτηρίζει «μαγνήτη προσέλκυσης λαθρομεταναστών» το νόμο του ΠΑΣΟΚ περί ιθαγέ-νειας και ότι μετάτρεψε την Ελ-λάδα σε «χωματερή ανθρωπιάς» (παρομοιάζοντας τους μετανάστες με σκουπίδια) και υπόσχεται την αλλαγή του. Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει το κυβερνητικό σχέ-διο ανέγερσης «τείχους στα σύνο-ρα», ενάντια στα «καραβάνια των δυστυχισμένων», αλλά θεωρεί ότι δεν αρκεί καθώς δεν αντιμετωπίζει όσους ήδη έχουν μπει μέσα.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

Με την «ασφάλεια», ενάντια στην ανυπακοήΑκροδεξιά «τζιχάντ» ενάντια στο άσυλο, σε ρόλο σταθεροποιητή του συστήματος

K. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: ΥΠΕΡΒΕΙΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑn ΝΙΚΗΤΑΣ ΓΕΡΑΝΗΣ

Με άμεση προτροπή προς τα πο-λιτικά κόμματα να προχωρήσουν σε πραξικόπημα για την επιβολή μόνιμου «μνημονίου» ισοδυναμεί η πρόταση του Κ. Μητσοτάκη, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή της περασμένης Κυριακής. Ο λα-ομίσητος πρώην πρωθυπουργός προτείνει να ανακηρυχθεί αναθε-ωρητική η επόμενη Bουλή, «καθ’ υπέρβασιν του Συντάγματος», καθώς «η σωτηρία του τόπου εί-ναι ο υπέρτατος νόμος». «Άλλω-στε, όλες οι σημαντικές αναθεω-ρήσεις έτσι έχουν γίνει», σημειώ-νει. Έτσι έχουν γίνει επίσης όλα τα πραξικοπήματα, στρατιωτικά αλλά και κοινοβουλευτικά, με την ίδια ακριβώς αιτιολόγηση –«σω-τηρία του τόπου»– και την επί-κληση του επείγοντος.

Μετά την τελευταία αναθεώ-ρηση του 2008 –η οποία προσέ-κρουσε στο εκπαιδευτικό και νε-ολαιίστικο κίνημα– η επόμενη Bουλή δεν μπορεί να είναι ανα-θεωρητική, σύμφωνα με τη δι-αδικασία που ορίζεται στο ίδιο το Σύνταγμα για την αναθεώρη-σή του. Εντούτοις, ο Κ. Μητσο-τάκης εκτιμά ότι «ο τόπος χρει-άζεται γενικότερες, βαθιές αλλα-γές, τις οποίες μόνον μια επόμε-νη αναθεωρητική Bουλή μπορεί να πραγματοποιήσει». Η προτρο-πή αυτή εκφράζει τη βιασύνη της αστικής τάξης να επιβάλει πρα-ξικοπηματικά και με ισχύ υπέρ-τατου νόμου ένα καθεστώς διαρ-κούς λιτότητας πιο εξοντωτικής από αυτή του σημερινού Mνη-μονίου. Αυτή είναι άλλωστε και η κατεύθυνση της γαλλογερμανι-κής πρότασης για «συνολική λύ-ση» στο πρόβλημα χρέους στην Ευρώπη, που συζητείται στην πα-ρούσα Σύνοδο Κορυφής.

Δεν σταματάει όμως μόνο εκεί ο Κ. Μητσοτάκης. Τη στιγμή που αυτός και μέλη της οικογένειάς του και του κύκλου του αναφέ-ρονται στα σημειωματάρια του Μ. Χριστοφοράκου πάνω από 100 φορές, ζητάει να διαχωρίζε-

ται η «ενίσχυση» πολιτικών κομ-μάτων από επιχειρήσεις προκει-μένου να βοηθήσουν στην «πο-λιτική τους δραστηριότητα», από την «εξαγορά συνειδήσεως εί-τε υπηρεσιακών οργάνων είτε πολιτικών για να πετύχουν αθέ-μιτα ωφελήματα». Λες και είναι ποτέ δυνατόν μία επιχείριση να χρηματοδοτήσει ένα κόμμα χω-ρίς να προσδοκά άμεσα ή έμμε-σα ωφέλη.

Και ενώ ο Κ. Μητσοτάκης δεν υπολογίζει ούτε νόμους, ούτε δι-καιοσύνη, ούτε καν το αστικό Σύ-νταγμα για την προώθηση των πιο αποτρόπαιων συμφερόντων της τάξης του, την ίδια στιγμή ο ιδιος και το σόι του, σε ευθυ-γράμμιση με το μαύρο μπλοκ ΠΑ-ΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ - τρόικα - ΜΜΕ, ουρλιάζουν εναντίον του δίκαιου κινήματος ανυπακοής, προσπα-θώντας να το τρομοκρατήσουν με τις κορόνες περί... «ανομίας».

Σε μια παρατεταμένη –αλλά και αβέβαιη– φάση διαπραγματεύσε-ων για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ βρί-σκεται ο Συνασπισμός με τις υπόλοι-πες συνιστώσες. Η αρχική απόφα-ση για τορπιλισμό της συμμαχίας, τουλάχιστον με όσους συντάχθηκαν στις περιφερειακές εκλογές μαζί με τον Αλέκο Αλαβάνο, και τη χάρα-ξη νέων ισορροπιών τροποποιήθη-κε, ενώ τώρα αναζητείται το μοντέ-λο «συμβίωσης» των οργανώσεων από εδώ και στο εξής και με ορίζο-ντα τις επόμενες βουλευτικές εκλο-γές. Χαρακτηριστικό είναι πάντως ότι «επί τάπητος» δεν τίθεται η ίδια η πολιτική συμφωνία στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι οργανωτικές προϋποθέσεις για τη δημοκρατική συνύπαρξή τους στο ίδιο «κόμμα». Η υπόθεση των «300 της Νομικής» και ιδιαίτερα η αντιφατική, μη σταθερή έως απολο-γητική στάση του ΣΥΝ, προκάλεσαν κλυδωνισμούς τόσο στο εσωτερικό του όσο και στο ΣΥΡΙΖΑ και φανέ-

ρωσαν για άλλη μια φορά τις πολι-τικές διαφορές αλλά και τις αδυνα-μίες της συμμαχίας.

Η πλευρά που πρόσκειται στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατρο-πής, η συγκρότηση του οποίου φαί-νεται να έχει μπει προσωρινά στο ψυγείο, ζητά επιτακτικά να συνε-δριάσει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ως μέτρο οργανωτικής ανασυγκρό-τησης. Και ως δεύτερο βήμα, προ-τείνει την άμεση διοργάνωση της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, με διαδικασίες που θα είναι δημο-κρατικότερες. Στο ίδιο πνεύμα και η ΑΚΟΑ με πρόσφατη απόφαση συ-νεδρίου της ζητά την επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας επίσης οργα-

νωτικές προϋποθέσεις: Την ύπαρξη μελών, τη διασαφήνιση των δικαιω-μάτων τους κ.λπ. Ο Αντώνης Ντα-βανέλλος της ΔΕΑ με κείμενο του στην εφημερίδα Δρόμος είναι από τους λίγους που τονίζουν ότι οι πιο σοβαρές προϋποθέσεις είναι πολι-τικές. Χαρακτηρίζει κατώτερη των περιστάσεων την πολιτική γραμμή του «ρεαλισμού», της αναζήτησης άμεσα εφαρμόσιμων εναλλακτικών λύσεων και προκρίνει την επείγου-σα ανάγκη πολιτικού αναπροσανα-τολισμού στα ζητήματα του χρέους, της κρίσης και της ΕΕ.

Ο Συνασπισμός από την πλευρά του ουσιαστικά «εκπροσωπεί» πο-λιτικά σχεδόν κατ’ αποκλειστικό-

τητα το ΣΥΡΙΖΑ, (με τη συμμαχία να υπάρχει μόνο στα κινήματα). Ξε-καθαρίζει ότι μπορεί να υπάρξει σε ένα βαθμό «εκδημοκρατισμός» της συμμαχίας, αλλά όχι χωρίς να λαμ-βάνεται υπόψη το ειδικό βάρος κά-θε συνιστώσας. Στελέχη της Πολιτι-κής Γραμματείας του Συνασπισμού έχουν ξεκαθαρίσει ότι μπορεί να θεσπιστεί ακόμη και δημοψηφισμα-τική διαδικασία, για τα θέματα που «κολλάνε» στις συζητήσεις, όπως για παράδειγμα έγινε για τον επι-κεφαλής του ψηφοδελτίου στις τε-λευταίες βουλευτικές εκλογές.

Ωστόσο όσο η συζήτηση εγκλω-βίζεται μεταξύ της ανάγκης κοινο-βουλευτικής επιβίωσης ορισμένων τάσεων και παραγόντων, οργανω-τίστικων συσχετισμών και εσω-συ-ριζικών ανακατάξεων και συμμαχι-ών, τόσο θα εντείνεται το πρόβλη-μα στρατηγικής και θα διαιωνίζεται η σύγκρουση γύρω από τις «καρέ-κλες» και τα «πρόσωπα».

ΣΥΡΙΖΑ

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ

Συζήτηση για το οργανωτικόΣτη σκιά της αντιπαράθεσης οι πολιτικές διαφορές

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / �

Παρωδίαηδίκητων«Πυρήνων»

Μ εάδειαταεδώλιατωνκατηγο-ρουμένων,κενάταέδρανατων

δικηγόρωνυπεράσπισηςκαιμεμό-νητηνπαρουσίατωναστυνομικών-μαρτύρωνκατηγορίαςθαπραγμα-τοποιηθείτελικάηδίκη–πουκοντεύ-ειναμετατραπείσεφιάσκο–γιατηνυπόθεσητης«ΣυνωμοσίαςΠυρήνωντηςΦωτιάς».Τοδικαστήριοεπέλε-ξεναυιοθετήσειτηνομολογίατουΑρείουΠάγουπουπαράχθηκεστηδιάρκειατηςδίκηςτης17Νκαιέδω-σεεντολήναξεκινήσειηδιαδικασίαχωρίςτηνπαρουσίαδικηγόρων,θε-ωρώντας«παρελκυστική»τηντακτι-κήτωνκατηγορούμενωνναμηναπο-δέχονταιτοδιορισμόσυνηγόρων!Ηαπόφασηαφαιρείαπότουςκατηγο-ρούμενουςταελάχισταστοιχειώδηδικαιώματατηςαστικήςδημοκρατί-αςπουισχύουνεδώκαιαιώνες.

«Αυτά δεν συνέβαιναν ούτε σταστρατοδικεία» ήταν η δικαιολο-γημέναοργισμένηαντίδρασητωνσυγγενών των κατηγορουμένων.Τέσσεριςαπότουςπροφυλακισμέ-νουςκατηγορούμενουςξεκίνησαντηνΠαρασκευήαπεργίαπείναςδι-αμαρτυρόμενοιγιατηναπαράδεκτηκατάσταση.Οιδικηγόροιτουςπουδιορίστηκανμεδιάταξητηςπροέ-δρου,δήλωσανότιδεναποδέχονταιτοδιορισμό,αρνούμενοι,όπωςεί-παν,ναγίνουνυπάλληλοιτουδικα-στηρίου,αντίυπερασπιστέςτωνκα-τηγορουμένων.ΟυπουργόςΔικαιο-σύνηςΧ.Καστανίδης,πάντως,διε-μήνυσεότι«ηδίκηθασυνεχιστείμεόλεςτιςνόμιμεςπροβλέψεις»επι-βεβαιώνονταςουσιαστικάότιηαπό-φασηείναιπολιτικήκαθώςσεκάθεφυσιολογικήπερίπτωσηηδίκηθαείχεαναβληθεί.

ΜετονΜουμπάρακοΔ.Χριστόφιας

Χωρίς εκπλήξεις πραγματοποι-ήθηκε η επίσκεψη του κύπρι-

ου Προέδρου Δ. Χριστόφια στην Αθήνα και οι συναντήσεις που εί-χε με τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Παπούλια. Ο Δ. Χριστόφιας δεν έκρυψε το φόβο του για μια ενδε-χόμενη επικράτηση των ισλαμι-στών στην Αίγυπτο και χαρακτή-ρισε το καθεστώς X. Μουμπάρακ σημαντικό αποκούμπι για την Ελ-λάδα και την Κύπρο στην Μέση Ανατολή ως ηγέτιδα χώρα στην περιοχή. «Ευχομαι και ελπίζω να μην αλλάξει αυτή η πολιτική. Διό-τι οι γείτονες μας, η κατοχική μας δύναμη με την τεχνική του ισλα-μισμού απλώνει φτερά παντού» δήλωσε, εκφράζοντας την ευχή να είναι τέτοια η πολιτική που θα ακολουθηθεί ώστε να μην εκτρέ-πεται από την πολιτική που... συ-νηθίσαμε. Με τέτοιες δηλώσεις «διεθνιστικής αλληλεγγύης» από τον Δ. Χριστόφια (ύστερα από τη συνεργασία με το Ισραήλ) δύσκο-λα θα βρεί συμπαραστάτες στον αιγυπτιακό λαό η Κύπρος. Το ότι το Κ.Κ. Αιγύπτου και άλλες αρι-στερές οργανώσεις είναι εκτός νόμου, προφανώς αποτελεί λε-πτομέρεια για τον «κομμουνιστή» κύπριο Πρόεδρο.

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση περικόπτει δρομολόγια αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών και άλλες κοινωνικές δαπάνες, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να αυ-ξήσει τις ώρες εργασίας στο δη-μόσιο τομέα και να υποχρεώσει τις υπηρεσίες αιχμής του Δημοσί-ου που έχουν σχέση κυρίως με την εξυπηρέτηση των πολιτών να λει-τουργούν και τα απογεύματα.

Η αυξηση του ωραρίου εργασί-ας και η απογευματινή λειτουργία των υπηρεσίων είναι προγραμμα-τισμένη για το επόμενο φθινόπω-ρο με στόχο «την καλύτερη εξυ-πηρέτηση των πολιτών που θα προέλθει μέσα από την αύξηση της παραγωγικότητας στο δημό-σιο τομέα». Κανείς δεν αρνείται ότι εκατομμύρια Έλληνες, που

ταλαιπωρού-νται στις ου-ρές τις εφορί-ας και στα γρα-νάζια της γρα-φε ιοκρατ ίας άλλων φορέων δεν θα έβλεπαν με ανακούφιση μια βελτίωση των παρεχόμε-νων υπηρεσιών. Ωστόσο η κίνη-ση αυτή της κυβέρνησης αντιμε-τωπίστηκε με μεγάλη επιφυλακτι-κότητα, ακόμα και από τους «κα-λοπροαίρετους». Πρέπει να επι-σημάνουμε ότι οι υπηρεσίες αυ-τές θα καλυφθούν αποκλειστικά με αύξηση του ωραρίου των δη-μοσίων υπαλλήλων και συνδέο-νται με διακεκομμένο ωράριο,

μείωση και όχι αύξηση των θέ-σεων εργασί-ας και συνο-λικές αλλαγες του τρόπου δι-ευθέτησης της εργασίας, οι οποίες θα απο-τελέσουν οδη-γό όπως απέ-

δειξε το πρόσφατο παρελθόν και για «διακεκομμένες» αλλαγές και μειώσεις στον ιδιωτικό τομέα.

Την αντίθεσή της με την αύξη-ση των ωρών εργασίας στο Δη-μόσιο εκφράζει και η ΑΔΕΔΥ, εκτιμώντας ότι οι σχετικές ανα-κοινώσεις του υπουργού Εσωτε-ρικών έγιναν για λόγους εντυπω-σιασμού. Στην ανακοίνωσή της

η ΑΔΕΔΥ τονίζει ότι δεν ικανο-ποιείται από τη διαβεβαίωση που έλαβε ότι δεν θα υλοποιηθεί νέα περικοπή στα εισοδήματα των ερ-γαζομένων στο Δημόσιο και δηλώ-νει ότι δεν θα μετέχει στο διάλογο για το νέο μισθολόγιο, εάν δεν γί-νουν αποδεκτές οι θέσεις της για αποκατάσταση των περικοπών και δεν ληφθεί υπόψη ο ελάχιστος βασικός μισθός. Την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση έχει βάλει με-γάλο μαχαίρι στις κοινωνικές δα-πάνες, «συγχωνεύει νοσοκομεία» και διαλύει τα ΚΕΠ κάθε εξαγ-γελία για «καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών» με παράλληλη μεί-ωση του κόστους είναι περισσό-τερο πιθανό να οδηγήσει σε μεί-ωση της συνολικής ποιότητας των υπηρεσιών.

Προς αύξηση ωρών εργασίας στο Δημόσιο nΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

nΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Συντονισμός και γενίκευση των αγώνων για την ανατροπή

και Θεσσαλονίκη, οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ προτείνουν: «Να καταργηθούν όλα τα διόδια, να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση χω-ρίς χαράτσια πουθενά, δημόσιες, σύγχρονες δωρεάν συγκοινωνίες, ελεύθερους δρόμους, ελεύθερους χώρους για όλους, όχι στις συμ-βάσεις παραχώρησης και δημόσιες και δω-ρεάν κοινωνικές υποδομές που να αναλαμ-βάνει το κράτος χωρίς να πληρώνουν οι ερ-γαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα». Παράλ-ληλα, στηρίζουν έμπρακτα τη μάχη της Κε-ρατέας.

Όπως τονίστηκε στο Συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι αγώνες που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη δεν θα πρέπει μπαίνουν σε μια λογική αναμονής ενόψει της πανεργατικής απεργίας στις 23 Φεβρουαρίου. Αντίθετα, ως στόχος τέθηκε οι επί μέρους εστίες να γενικευτούν σε ένα πολιτικό μέτωπο μάχης και ανατροπής από τώρα, που θα έχει φυσι-κά και σαν σταθμό τη μεγάλη απεργία.

Το στόχο αυτό υπηρετεί άλλωστε και το διήμερο διαλόγου που διοργανώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ την Παρασκευή 25 και το Σάβ-βατο 26 Φεβρουαρίου στο Πάντειο Πανεπι-στήμιο. Καλεσμένοι θα είναι οι ακαδημαϊκοί Κώστας Λαπαβίτσας και Στάθης Κουβελά-κης, η ηγεσία του γαλλικού ΝΡΑ καθώς και αγωνιστές των κινημάτων. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία εμβάθυνσης στις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την κρίση, το χρέος και την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ίδια στιγμή που επι-διώκεται πέρα από τη στοιχειοθέτηση μιας αντικαπιταλιστικής αντίληψης, η συζήτηση να αποτελέσει και βήμα ευρύτερου διαλό-γου για τα ζητήματα αυτά. Για το λόγο αυτό οι διοργανωτές θα απευθυνθούν και σε άλ-λες πολιτικές δυνάμεις. Όπως τονίζουν οι άνθρωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία επιδιώκεται να βρει μιμητές και σε άλλες πόλεις. Το πλήρες πρόγραμ-μα αναμένεται να ανακοινωθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες.

που, από όπου θα εκλεγούν και οι αντιπρό-σωποι που θα λάβουν μέρος στη διαδικασία. Με τα σημερινά δεδομένα, η συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στο διάστημα μεταξύ Απριλίου και Μαΐου.

Στο μέτωπο των συγκοινωνιών οι δυνά-μεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζουν όλες τις μα-χητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Όπως αναφέρει σε σχετική της προκήρυξη,

«οι συγκοινωνίες, το νερό, το ρεύ-μα, η παιδεία και η υγεία είναι δημό-σια αγαθά για να έχουν φτηνές και ποιοτικές υπηρεσίες οι εργαζόμε-νοι και ο λαός. Δεν μπορούν να είναι εμπορεύματα που να βγάζουν κέρ-δη. Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ δεν είναι ρετιρέ και συντεχνίες. Υπερα-σπίζονται κατακτήσεις δεκαετιών. Παλεύουν για τα δικά μας δικαιώμα-τα. Χρειάζονται την αλληλεγγύη μας στον αγώνα διαρκείας που έχουν ξε-κινήσει με συνεχείς στάσεις εργασί-ας και απεργίες».

Στον αγώνα της υγείας, οι δυ-νάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρωταγωνι-στούν, ενώ βρέθηκαν από την πρώ-τη στιγμή στην κατάληψη του υπουρ-γείου Υγείας και στηρίζουν όλες τις

απεργιακές κινητοποιήσεις. Ο άμεσος στό-χος της μάχης είναι μέχρι την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου που κατέθεσε ο Ανδρέας Λοβέρδος, όμως και αυτή η κινητοποίηση αποκτά ήδη μετά από την παρέμβαση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων ευρύτερα χα-ρακτηριστικά.

Και στις απεργίες του ιδιωτικού το-μέα, όπου σποραδικά μεν αποφασιστικά δε φαίνονται οι αγωνιστικές διαθέσεις που «βράζουν» στην κοινωνία, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαν παρέμβαση, όπως στην απεργία της Ιντρακόμ. Επίσης, στο κίνημα πολιτικής ανυπακοής η αντικαπιταλιστική Αριστερά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Στα ραντεβού των διοδίων σε όλη τη χώρα, στις μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα ει-σιτήρια των αστικών συγκοινωνιών σε Αθήνα

Μ ήνυμα ελπίδας και αγωνι-στικής αισιοδοξίας στέλ-νει η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή, η ΑΝΤΑΡ-

ΣΥΑ, με τη μαχητική της παρουσία σε όλες τις απεργιακές και πολιτικές μάχες που τα-ράζουν κάθε μέρα τα νερά. Στόχος του με-τώπου, όπως αποτυπώθηκε στην τελευταία απόφαση του Συντονιστικού που συνεδρία-σε την Πέμπτη, είναι όλα τα επιμέρους μέτω-πα να συνενωθούν σε ένα τεράστιο, πανκοι-νωνικό βήμα για την καταδίκη και την ανα-τροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της κυβέρνησης. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιδιώκουν την υπέρβαση του κατακερμα-τισμού, την ακύρωση των σχεδίων για «κοι-νωνικό αυτοματισμό» που φέρνουν τον έναν εργατικό κλάδο αντιμέτωπο με τον άλλο και την πολιτικοποίηση των αγώνων, με στόχο τη συνολική ανατροπή της επίθεσης.

Θέλοντας να συμβάλει στο μάχιμο θεω-

ρητικό - πολιτικό εξοπλισμό του κινήματος και της Αριστεράς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διοργανώ-νει στο τέλος του μήνα ένα διήμερο θεωρη-τικού και πολιτικού διαλόγου πάνω στα ζη-τήματα της κρίσης, της Ευρωπαϊκής Ένω-σης και της τρέχουσας πολιτικής απάντη-σης, για την εμβάθυνση της πολιτικής γραμ-μής αλλά και την ανάπτυξη διαλόγου με άλ-λα ρεύματα και τάσεις του κινήματος.

Παράλληλα, με εντατικούς ρυθμούς προ-ετοιμάζεται η πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ήδη συντάσσεται η εισήγηση, που θα κατατεθεί από το Συντονιστικό και θα δοθεί για συζήτηση και επεξεργασία στις τοπικές και κλαδικές επιτροπές του Μετώ-

� / ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΘEMAΑγωνιστικός ξεσηκωμός στο χώρο της Υγείας

n ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Απεργιακός άνεμος φυσάει στην Υγεία. Για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια διαφορετικά τμήματα γιατρών (νοσοκομειακοί ΕΣΥ, αυτοαπασχολούμενοι, ΙΚΑ και ασφαλιστικών ταμείων, μισθωτοί σε ιδιωτικά νοσοκομεία) επιχειρούν να συσπειρωθούν σε κοινό μέτωπο κατά της κυβερνητικής πολιτικής και του αντιδραστικού Mνημονίου ΔΝΤ - ΕΕ. Η μαχητική κινητοποίηση και κατάληψη του υπουργείου Υγείας, οι καθημερινές συνελεύσεις μέσα στο κατειλημμένο κτίριο και τα νοσοκομεία, η συνεχής τροφοδότηση του αγωνιστικού μπλοκ με νέες δυνάμεις, η έκταση της συζήτησης και της διαπάλης σε όλους τους υγειονομικούς χώρους είναι σαφή δείγματα της νέας ριζοσπαστικοποίησης σε ένα χώρο που κυριαρχούσαν έως τώρα οι συντηρητικές αντιλήψεις και πρακτικές (είναι χαρακτηριστικό ότι στους περισσότερους ιατρικούς συλλόγους της χώρας και στις ενώσεις του ΙΚΑ, οι δυνάμεις της ΝΔ έχουν την απόλυτη πλειοψηφία). Εξαιρετικό δείγμα της νέας κατάστασης που διαμορφώνεται είναι η μαζική διάθεση (και απαίτηση από τα συνδικαλιστικά όργανα) για απεργιακό συντονισμό και κοινή δράση με άλλους αγωνιζόμενους κλάδους. Οι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι μόνο «πολλοί μαζί στον όρκο του αγώνα» μπορούν να σπάσουν το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - ΝΔ - ΛΑΟΣ, που υπό την ηγεμονία της τρόικας, προωθούν με θρησκευτική ευλάβεια τον εργασιακό, ολοκληρωτικό μεσαίωνα του κεφαλαίου και των τραπεζιτών. Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η αυθόρμητη εκδήλωση μαχητικής αλληλεγγύης των απεργών της ΕΘΕΛ και των καταληψιών γιατρών την Τετάρτη. Τα συνθήματα «Υγεία, Παιδεία, Συγκοινωνία, κάτω το Μνημόνιο και η τρομοκρατία», «αδέλφια γιατροί είμαστε μαζί» και «νόμος είναι το δίκιο του αγώνα», δονούσαν για αρκετή ώρα την ατμόσφαιρα στην οδό Αριστοτέλους, με σαφή απαίτηση για συντονισμένη απεργιακή κλιμάκωση παρά και ενάντια στο συμβιβασμό των ηγεσιών του υποταγμένου συνδικαλισμού. Την ίδια στιγμή και άλλοι κλάδοι υγειονομικών (φαρμακοποιοί, εργαζόμενοι στο ΙΚΑ, νοσηλευτές) βρίσκουν κοινό βηματισμό και προσπαθούν να ενοποιήσουν τη δράση τους απέναντι στην επίθεση. Από την άλλη μεριά η προκλητική στάση της κυβέρνησης - τρομοκράτη των λαϊκών δικαιωμάτων και των υπουργικών υπαλλήλων της ΕΕ και του ΔΝΤ, πεισμώνει ακόμα περισσότερο τους μαχόμενους υγειονομικούς. Η ανοιχτή κοροϊδία, ο ξεκάθαρος συμβιβασμός με τα επιχειρηματικά συμφέροντα της περίθαλψης την ίδια στιγμή που πετσοκόβουν μισθούς, απολύουν συμβασιούχους, κλείνουν νοσοκομεία και μονάδες του ΙΚΑ, τα συνεχή χαράτσια στους ασθενείς έχουν ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής. Ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος έφτασε στο σημείο να προωθήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, πάνω στην πλάτη των ασφαλισμένων, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φέρει σε αντιπαράθεση τους γιατρούς διαφορετικών ασφαλιστικών ταμείων. Ο κοινωνικός αυτοματισμός, ο οικονομικός εκβιασμός και η κατασταλτική βία είναι η σημαία του σύγχρονου ΠΑΣΟΚ…

Τι βρίσκεται όμως πίσω από την αντίδραση των γιατρών, τι προκα-λεί τον απεργιακό ξεσηκωμό; Εί-ναι νομίζουμε αποτέλεσμα τρι-ών παραγόντων που ενιαία ωρι-

μάζουν αυτή τη στιγμή στη συνείδηση των μικρομεσαίων γιατρών: Κατ’ αρχήν, της σκληρής πραγματικότητας του Μνημονίου και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην υγεία που αναδιατάσσουν βίαια τη θέ-ση τους στο σύστημα. Ο συνδυασμός λιτότη-τας, αλλεπάλληλων περικοπών και παράδο-σης της ιατρικής (από την εκπαίδευση μέχρι την άσκηση του κλινικού έργου) στους ιδιω-τικούς ομίλους τροφοδοτεί την ανασφάλεια και την απαξίωση του ιατρικού έργου, ιδιαί-τερα στις κατώτερες βαθμίδες. Είναι γεγονός ότι το μέχρι σήμερα μοντέ-λο του ελληνικού καπιταλισμού ευ-νοούσε ή τουλάχιστον σταθεροποι-ούσε τη μεγάλη πλειοψηφία των με-σαίων στρωμάτων και της μισθωτής διανόησης (άρα και των γιατρών) εξασφαλίζοντας ένα αρκετά καλό εισόδη-μα, μια μεσαία ή/και υψηλή θέση στην ιε-ραρχία της βιομηχανίας της υγείας και ένα ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους για τους αυτοαπασχολούμενους. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από το σημερι-νό ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Επείγονται να παραδώσουν όλους τους τομείς του κοι-νωνικού κράτους και της αγοράς στα μεγά-λα συμφέροντα και τα επιχειρηματικά δί-κτυα, πολλές φορές μέσα και από διεθνείς εταιρικές συμπράξεις. Και η υγεία αποτελεί ασφαλώς φιλέτο. Η νέα κατάσταση έρχεται να εμπεδωθεί μέσα από ακολουθία πολυ-νομοσχεδίων με οργανική διασύνδεση με-

ταξύ τους που με απανωτά σοκ οικοδομούν το νέο αντιδραστικό οικοδόμημα στην πε-ρίθαλψη.

Ένα από αυτά (θα ακολουθήσουν κι άλλα) είναι και το πολυνομοσχέδιο για το οποίο γίνεται λόγος (και αποτελεί το δεύ-τερο παράγοντα) που προωθεί τώρα η κυ-βέρνηση και που για τον Α. Λοβέρδο εί-ναι το «στοίχημα για την ανόρθωση του συ-στήματος και γι’ αυτό δεν μπορεί να ξεφτι-λιστεί και να το αποσύρει». Η κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι από αυτές τις αναδιαρ-θρώσεις θα μειωθούν οι σπατάλες, θα γίνει ορθολογική ανάπτυξη των δημόσιων μονά-δων υγείας, δεν θα θιγούν οι παροχές προς τους ασφαλισμένους και θα διασφαλιστούν

τα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστι-κά τους δικαιώματα τους. Κριτήριο όμως της κυβέρνησης αποτελεί η δραστική μείω-ση της κρατικής δαπάνης για την ιατροφαρ-μακευτική περίθαλψη. Αυτή θεωρεί σπατά-λη. Τα δάνεια της τρόικας και τα ελλείμμα-τα του κεφαλαίου απαιτούν περικοπές του-λάχιστον 2,5 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ) από τη δημόσια υγεία αυτή τη διετία. To πολυ-νομοσχέδιο αυτό, παρά τη μεθοδευμένη προσπάθεια απόκρυψης των καταστροφι-κών προβλέψεών του από κυβέρνηση και ΜΜΕ, αποτελεί μια σαρωτική προσπάθεια περικοπής δαπανών και διαρθρωτικών ανα-τροπών που υπαγορεύονται από την πολιτι-

κή κυβέρνησης - ΔΝΤ - ΕΕ σύμφωνα με το «3ο επικαιροποιημένο Μνημόνιο».

Συγκεκριμένα: Πρώτο, το σύστημα προ-μηθειών των δημόσιων νοσοκομείων πα-ραδίνεται σε ιδιωτικές εταιρείες μάνατζερ. Οι κρατικοδίαιτοι ιδιώτες, που συμμετεί-χαν άμεσα στην επί δεκαετίες καταλήστευ-ση των ασφαλιστικών ταμείων με σκανδα-λώδεις συμβάσεις περίθαλψης, θα «επιβρα-βευθούν» αναλαμβάνοντας και τη... συγκε-ντροποίηση της μίζας των προμηθειών.

Δεύτερο, με τις ρυθμίσεις για την πρω-τοβάθμια περίθαλψη πλήττονται καίρια τό-σο οι παροχές στη λαϊκή πλειοψηφία, όσο και τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων γι-ατρών που εργάζονται ή είναι συμβεβλη-

μένοι με τα κοινωνικά ασφαλιστικά ταμεία. Ανοίγει ορθάνοιχτα η πόρ-τα στην εργολαβία ιατρικής εργα-σίας και στη μεσολάβηση εταιρει-ών - «πολυϊατρείων» (μέσω Νομι-κών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου) που θα συνάπτουν συμβάσεις με τον

νέο ενοποιημένο οργανισμό (ΕΟΠΥ) απα-σχολώντας γιατρούς σκλάβους των 500 ευ-ρώ τον μήνα. Στην καλύτερη περίπτωση, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα συνάπτο-νται συμβάσεις μόνο με μεμονωμένους γι-ατρούς, προβλέπεται σύμβαση «τύπου ΟΑ-ΕΕ», με πενιχρή μηνιαία πάγια αντιμισθία όπως επί λέξει αναφέρει το 3ο επικαιρο-ποιημένο Μνημόνιο για την υγεία. Οι υπη-ρεσίες υγείας που εντάσσονται στον ΕΟ-ΠΥ, όπως και τα δημόσια νοσοκομεία, θα πρέπει να κοστολογούν τις ιατρικές πρά-ξεις, να αναπτύσσουν επιχειρηματική δρά-ση, ώστε να μπορούν μέσα από την πώλη-ση των υπηρεσιών τους στους ασφαλισμέ-

4 To πολυνομοσχέδιο Λοβέρδου αποτελεί μια σαρωτική προσπάθεια περικοπής

δαπανών, σύμφωνα με το Μνημόνιο 3

ΚΟΒΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

n ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΙΖΟΣ

Βαθιές αντιδραστικές αλλαγές και συνολική επίθεση στη δημόσια Υγεία και στο δικαίωμα πρόσβασης των εργαζομένων

σε ένα δημόσιο σύστημα περίθαλψης προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τις ευλογίες ΕΕ και ΔΝΤ. Ταυτόχρονα,

ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για την εμπορευματοποίηση της Υγείας και την κατοχή του «φιλέτου» των υπηρεσιών

υγείας από μεγάλους κεφαλαιοκρατικούς ομίλους.

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / �

ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Δημόσια δωρεάν υγεία για όλουςn ΕΞΩ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ

Σήμερα, Κυριακή 6 Φλεβάρη, θα πραγματο-ποιηθεί με απόφαση όλων των ιατρικών ενώ-σεων στο χώρο του κατειλημμένου υπουρ-γείου μεγάλη συνέλευση σωματείων, ενώσε-ων ασθενών, επιτροπών κατοίκων για τη λα-ϊκή υγεία και το συντονισμό της δράσης. Η ΑΡΣΙ δεν κρύβει τις πραγματικές αιτίες της επίθεσης. Στη δίνη της βαθιάς καπιταλιστι-κής κρίσης αναζητά τους πραγματικούς συμ-μάχους, στην εργαζόμενη πλειοψηφία, στον κοινό αγώνα ανατροπής αυτής της πολιτικής και όχι στους βουλευτές γιατρούς.

Οι χιλιάδες γιατροί του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αυτοοργανωθούν «από τα κάτω», μέσα από γενικές συνελεύ-σεις και επιτροπές αγώνα. Να ξεφορτωθούν τα βαρίδια του κοινοβουλευτικού συνδικαλι-σμού. Να απαιτήσουν μαζί με όλο το λαό τη ριζική εφ’ όλης της ύλης ανατροπή της πο-λιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, χωρίς συμ-βιβασμούς και υπαναχωρήσεις.

Σήμερα χρειάζεται αγώνας για δωρεάν δημόσια υγεία σε όλα τα επίπεδα. Έξω οι επιχειρηματίες από την περίθαλψη. Πλήρη και δωρεάν ασφαλιστική, ιατροφαρμακευ-τική, νοσοκομειακή κάλυψη, των ανέργων, των μεταναστών και των οικογενειών τους άμεσα.

Δεν δεχόμαστε στο πλαίσιο των συγχω-νεύσεων και καταργήσεων μονάδων υγείας, που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, καμία μεί-ωση δημόσιων νοσοκομειακών κρεβατιών ή μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (Κέντρα Υγείας, πολυιατρεία του ΙΚΑ κ.λπ.). Να χρηματοδοτούνται πλήρως από τον κρα-τικό προϋπολογισμό.

Κατάργηση κάθε πληρωμής, συμμετοχής για ιατρικές, εργαστηριακές εξετάσεις, φάρ-μακα και θεραπείες στις δημόσιες μονάδες υγείας. Κατάργηση της πληρωμής των 5 ευ-ρώ για όλους χωρίς προϋποθέσεις. Να ανα-γνωριστούν και να παρέχονται δωρεάν από το δημόσιο σύστημα υγείας, χωρίς καμία επιβάρυνση στους εργαζόμενους, όλες οι ια-τρικές, εργαστηριακές, διαγνωστικές και θε-ραπευτικές πράξεις που σήμερα δεν καλύ-πτουν τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως και κάθε νέα επιστημονική κατάκτηση και εφαρμογή.

Άμεσα να απαγορευτούν οι συμβάσεις ανάμεσα στο δημόσιο τομέα και τα ασφα-λιστικά ταμεία με τον ιδιωτικό τομέα. Καμία κρατική χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ ή με άλλον τρόπο σε ιδιώτες. Καμία ΣΔΙΤ για δο-μές Υγείας - Πρόνοιας.

Δημιουργία κρατικού φορέα για την έρευ-να, παραγωγή και εισαγωγή φαρμάκων, βιο-ϊατρικής τεχνολογίας, υγειονομικού και ανα-λώσιμου υλικού. Φτηνό και ποιοτικό φάρμα-κο για τους ασφαλισμένους.

Μόνιμη σχέση εργασίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων του ΙΚΑ. Να ενταχθούν όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι υγειονομικοί και οι γι-ατροί των ασφαλιστικών ταμείων στο δημό-σιο σύστημα Υγείας μέσω Εθνικής Συλλογι-κής Σύμβασης. Να δοθούν πίσω όλα τα κλεμ-μένα του μισθού και των δώρων μας από το Μνημόνιο. Να ισχύσει ακέραιη η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2008. Σταθερός ημε-ρήσιος χρόνος εργασίας, 5ήμερο - 6ωρο - 30ωρο με μία εφημερία την εβδομάδα σε όσους εφημερεύουν. Κανένας φραγμός για τους νέους γιατρούς – όχι εξετάσεις πριν την ειδικότητα.

Δημόσιο, καθολικό, υποχρεωτικό ασφα-λιστικό σύστημα. Να έρθουν πίσω τα κλεμ-μένα. Κατάργηση των εισφορών των εργα-ζομένων στον κλάδο Υγείας. Σύνταξη στα 60 στους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, με 5 χρόνια λιγότερα για τα ΒΑΕ.

Η ΑΡΣΙ, οι δυνάμεις του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τούτες τις κρίσιμες στιγμές, απευθύνουν κάλεσμα για αγώνα διαρκείας στους χιλιάδες γιατρούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στους νέους άνεργους και υποαπασχολούμενους συναδέλφους. Τους καλούν να πάρουν την υπόθεση ανατροπής αυτής της πολιτικής στα χέρια τους! Για ένα μαχητικό νικηφόρο πανυγειονομικό - παλλα-ϊκό αγώνα διαρκείας.

Συμμαχία γιατρών - εργαζομένωνn ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΟΣΩΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Τα γεγονότα όμως δεν κινού-νται ευθύγραμμα: Η αντικαπι-ταλιστική πτέρυγα, η Αριστε-ρή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών (ΑΡΣΙ) και όλες οι

μαχόμενες ριζοσπαστικές δυνάμεις πρέπει έγκαιρα να θέσουν τους πολιτικούς και ορ-γανωτικούς όρους του αγώνα. Να αναδεί-ξουν τη βασική διαχωριστική γραμμή ανά-μεσα στις δυνάμεις (κυρίως αναφερόμαστε στις ηγετικές ομάδες των παρατάξεων της ΝΔ και σε κάποια τμήματα του ΠΑΣΟΚ) που θα ήθελαν να εκφυλίσουν την απερ-γία σε διαπραγμάτευση (και μάλιστα μέ-σω των καναλιών) των όρων εξαίρεσης κά-ποιων μερίδων των γιατρών, που είναι πιο κοντά στο σύστημα εξουσίας και στηρίζουν την εμπορευματοποίηση της περίθαλψης και σε όσους επιδιώκουν ριζική ρήξη με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας. Να έρθουν σε αντι-παράθεση με αυτούς που θέλουν να «κλεί-

σουν» τα αιτήματα στην «ποιότητα του δι-αλόγου», στη διαχειριστική εφαρμογή του πολυνομοσχέδιου και στα συμφέροντα των μικροομάδων τους, συγκαλύπτοντας έτσι την ουσία της επίθεσης της κυβέρνησης.

Να ανοίξουν πιο αποφασιστικά τη συμ-μαχία με τους εργαζόμενους και την κοι-νωνία, όχι μόνο από τη σκοπιά της αλλη-λεγγύης –που στη σημερινή εποχή δεν είναι καθόλου δεδομένη, ειδικά απέναντι στους γιατρούς– αλλά με βάση το περιεχόμενο και τις μορφές ενιαίας αγωνιστικής δρά-σης απέναντι στο σύνολο της επίθεσης του κεφαλαίου. Με ειδικό πλαίσιο απεύθυν-σης στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, που να εξηγεί γιατί ο ενιαίος φορέας υγεί-ας, τα ολοήμερα νοσοκομεία και οι ουρές στο ΙΚΑ θα επιδεινωθούν με τα νομοσχέ-δια αυτά. Γιατί δεν πρόκειται για τεχνοκρα-τική τακτοποίηση, αλλά για τον «Καλλικρά-τη στην υγεία», τη διαχείριση δηλαδή ασφυ-κτικά περιορισμένων κονδυλίων σε βάρος

της δωρεάν περίθαλψης και των δικαιωμά-των των υγειονομικών. Με ειδικές μορφές δράσης όπως κοινά συλλαλητήρια, εξορ-μήσεις, συντονισμένες απεργίες, μέτωπο πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών φορέων. Με την κοινή δράση της Αριστεράς στο ια-τρικό κίνημα, αντιμετωπίζοντας από την μια την τακτική του ΠΑΜΕ, που περιορίζεται προς το παρόν σε «μάχη αποκάλυψης» και όχι σε πολιτική συσπείρωση πάνω στο ανα-γκαίο πλαίσιο και αποφασιστική κλιμάκω-ση για την ανατροπή της κυβέρνησης και της κυρίαρχης πολιτικής. Και από την άλ-λη του ΣΥΝ, που υποβαθμίζει τη μάχη για το πολιτικό πλαίσιο στο όνομα της χαλα-ρής ενότητας με όλους τους υγειονομικούς φορείς και τις παρατάξεις. Και οι δύο λο-γικές δεν δημιουργούν το αναγκαίο πολι-τικό βάθος για μια πολυήμερη σύγκρουση με την κυβέρνηση, ενώ ταλαντεύονται και όσον αφορά στην κλιμάκωση των μορφών πάλης.

νους, στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρεί-ες και σε οποιονδήποτε ζητήσει να αγορά-σει υπηρεσίες, να εξασφαλίζουν τη βιωσι-μότητά τους. Διαφορετικά θα οδηγούνται στο κλείσιμο. Ουσιαστικά, πρόκειται για προσαρμογή της λειτουργίας των δημόσι-ων μονάδων υγείας στα κριτήρια της αγο-ράς. Το κοινό αυτό ταμείο θα επιχορηγεί-ται μόνο με 0,7% του ΑΕΠ (1.600 εκατ. ευρώ), όταν μόνο το ΙΚΑ έχει έλλειμμα 800 εκατ. ευρώ. Γι’ αυτό ήδη έχουμε αύξηση των εισφορών όλων των συνταξιούχων στον κλά-δο υγείας στο 4%.

Τρίτο, προωθεί γοργά τα «ολο-ήμερα νοσοκομεία», δηλαδή τα ιδι-ωτικά ιατρεία μέσα στο ΕΣΥ, λέγο-ντας κυνικά στους γιατρούς «αφού δεν σας δίνουμε μισθούς, πάρτε τα από τους αρρώστους». Θεσπίζει νέο χαράτσι για κάθε επίσκεψη ή εξέ-ταση στο δημόσιο νοσοκομείο, που κυμαίνεται (προς το παρόν) από 5 έως 25 ευρώ. Ωθεί τους ασθενείς σε χρήση πιστωτικής κάρτας στα δημό-σια νοσοκομεία για να πληρώνουν νοσήλια, εξετάσεις, θεραπείες κ.λπ. Ουσιαστικά, η κυβέρνηση αναγνω-ρίζει ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των ασθενών (είτε ασφαλισμένων, είτε ανασφάλιστων) που θα πρέπει να πληρώνουν (είτε όλο το ποσόν των εξετάσεων, θεραπειών κ.λπ., εί-τε αυξημένες συμμετοχές και συν-πληρωμές) και επειδή θα βρίσκο-νται σε οικονομική αδυναμία, υπο-χρεώνει ιδιαίτερα τα φτωχά λαϊκά στρώματα να υποθηκεύουν την υγεία τους στις τράπεζες.

Τέταρτο, οι ρυθμίσεις για τη διανομή του φαρμάκου και τους φαρμακοποιούς οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίη-ση του ευαίσθητου κλάδου, με την εισβολή των σούπερ μάρκετ στο χώρο, ενώ καταδι-κάζουν σε κλείσιμο χιλιάδες μικρά και με-σαία φαρμακεία. Παράλληλα κάνει άγρι-ες περικοπές στα υλικά και τα φάρμακα. Με τους περιορισμούς στους προϋπολο-γισμούς των νοσοκομείων τα χρήματα για υλικά, φάρμακα και εφημερίες φτάνουν μέ-χρι τον Απρίλιο. Κι αυτό είναι μόνο η αρ-χή. Σε σύντομο χρονικό διάστημα οι συν-θήκες λειτουργίας των νοσοκομείων θα γί-νουν ασφυκτικές.

Πέμπτο, καταργεί οριστικά τη συλλογική σύμβαση, που προέβλεπε τουλάχιστον 2.000 θέσεις νέων ιατρών στο ΕΣΥ. Σε συνδυα-σμό με την εφαρμογή του 5:1 (πέντε απο-χωρήσεις για μία πρόσληψη) στην Υγεία, δεν υπάρχει καμία προοπτική πλέον για το νέο γιατρό να διοριστεί στο Εθνικό Σύστη-μα Υγείας. Το 5:1 όχι μόνο δεν είναι προ-

σωρινό, αλλά με τις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο νοσοκομείων που θα ξεκινήσουν από τον Απρίλιο του 2011, είναι σχεδόν σί-γουρα ότι θα πάει στο 7:1 ή 8:1. Εδραιώνε-ται πλήρως ο θεσμός της επικουρικής απα-σχόλησης. Νοσοκομεία ΙΚΑ και ΕΣΥ κλεί-νουν και οι εργαζόμενοι σε αυτά θα μετα-τάσσονται ή θα απολύονται.

Έκτο, παραδίδοντας την υγεία σε μεγά-λους επιχειρηματικούς ομίλους το μοναδι-κό που προβλέπεται για το νέο γιατρό εί-ναι η μισθωτή εργασία με σύμβαση στο με-γάλο ιδιωτικό κεφάλαιο υγείας (βλ. Όμι-λος Μαρφίν, Αποστολόπουλος κ.λπ.) Αλλά για αυτούς έχει προνοήσει η Λ. Κατσέλη: Ο νόμος για τις συλλογικές συμβάσεις και τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα

καταργεί κάθε έννοια εργασιακού δικαιώ-ματος. Σκεφτείτε ότι η υπάρχουσα συλλο-γική σύμβαση στον ιδιωτικό τομέα προβλέ-πει ελάχιστο μισθό 680 ευρώ για το νεοδιό-ριστο ανειδίκευτο, και 42 ευρώ η εφημερία, ή 980 για το νεοδιόριστο ειδικευμένο! Φα-νταστείτε τι θα γίνει σε λιγότερο από ένα χρόνο όταν αρχίσει να εφαρμόζεται το νέο

καθεστώς και οι γιατροί θα σωρεύ-ονται κατά εκατοντάδες για μια θέ-ση στον ιδιωτικό τομέα υγείας.

Ο τρίτος παράγοντας, που απο-τυπώνεται στην απεργία, είναι το κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Η συνει-δητοποίηση ότι τα πυρά πρέπει να συγκεντρωθούν απέναντι στην κυ-βέρνηση και την τρόικα. Ότι αν δεν αντισταθούμε στη λογική των ελ-λειμμάτων, αν δεν αρνηθούμε την πληρωμή του χρέους στους τοκο-γλύφους, αν θυσιάσουμε τα δημό-σια αγαθά στις επιλογές των αγο-ρών, αν δεν ανατραπεί αυτή η επι-κίνδυνη κυβέρνηση που ήρθε μόνο για να διαλύσει ότι έχτισαν γενιές εργαζομένων με κόπο, δεν θα στα-ματήσει πουθενά. Όπως λέγανε οι συνάδελφοι είναι ώρα να έρθει το τέλος της!

Γι’ αυτό στη Γενική Συνέλευση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλό-γου (ΠΙΣ), στις 15/1/22, καθώς και τα ΔΣ των μεγάλων Ιατρικών Συλ-λόγων οι ηγεσίες αναγκάστηκαν από τις διαθέσεις της μεγάλης πλει-οψηφίας των γιατρών, τόσο του δη-μόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα,

να υιοθετήσουν θέσεις ενάντια στην πολιτι-κή κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Γι’ αυτό απο-φάσισαν να παραμερίσουν τη μίζερη συ-ντεχνιακή «παν-ιατρική λογική» και να το-ποθετηθούν σαφώς υπέρ του εργαζόμενου που «κυριολεκτικά πετσοκόβουν την περί-θαλψή του και τον εξαναγκάζουν να πλη-ρώνει από το ισχνό βαλάντιό του την προ-στασία της υγείας του». Να εγκαταλείψουν τους ύμνους για την «ελεύθερη άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος» και να καταγγεί-λουν «την ιδιωτικοποίηση και εμπορευμα-τοποίηση του Συστήματος Υγείας που εξα-ναγκάζει τους πολίτες να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να προστατέ-ψουν την υγεία τους, ακόμη και μέσα στα Δημόσια Νοσοκομεία».

� / ΠPIN ΠPINHΔON KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Στις εκλογές του περασμένου Νοέμβρη για περιφερειακή και τοπική Διοίκηση, η κ.ο. Ανασύνταξη, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ και ένα σοβαρό δυναμικό κομμουνι-στών και ανένταχτων αριστερών, δώσα-με τη μάχη με ένα πρόγραμμα που συνι-στούσε την εργατική απάντηση στην κρί-ση. Το πρόγραμμα αυτό, το οποίο για πρώ-τη φορά κατατέθηκε από πολιτικές δυνά-μεις σε εκλογική μάχη τουλάχιστον από το 1974 μέχρι σήμερα, περιλαμβάνει μιας με-γάλης κλίμακας απαλλοτρίωση κεφαλαίου και ιδιωτικής ιδιοκτησίας μέσων παραγω-γής αλλά και πολιτικούς στόχους που σπά-ζουν διεθνή στηρίγματα και δεσμούς του κεφαλαίου. Απαντά με συγκεκριμένο τρό-

πο στο πώς θα πληρώσουν οι κε-φαλαιοκράτες την κρίση,

μετατρέποντας το γενικό αυτό σύνθημα σε απτή

πρόταση για υλοποί-ηση.

Μονομερής δι-αγραφή του δη-μόσιου χρέους, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Έξοδος

από την ΟΝΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση

και το ΝΑΤΟ. Κρα-τικοποίηση με εργατικό

έλεγχο τραπεζών, οργανι-σμών κοινής ωφέλειας και με-

γάλων επιχειρήσεων. Χωρισμός εκκλη-σίας - κράτους, δήμευση της εκκλησιαστι-κής περιουσίας. Ικανοποίηση των εργατι-κών αιτημάτων – Απαγόρευση των απολύ-σεων – Δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κατά τη γνώμη μας, το πρόγραμμα αυτό αποτελεί επαρκή βάση για τη συγκρότηση πολιτικού μετώ-που όλων των δυνάμεων που έχουν ανα-φορά στην εργατική τάξη, όλων των πο-λιτικών κομμάτων, οργανώσεων και ομά-δων που θέλουν να υπηρετήσουν μία ερ-γατική απάντηση στην παρούσα κρίση.

Το ερώτημα έχει ήδη τεθεί με την κα-τάθεση του προγράμματος: Ποια κυβέρ-

νηση θα το υλοποιήσει; Σ’ αυτό το ερώ-τημα η κ.ο. Ανασύνταξη έχει ήδη απαντή-σει: Μόνο η εργατική εξουσία, η δικτα-τορία του προλεταριάτου, μπορεί να υλο-ποιήσει στο σύνολό του και να διευρύνει ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Σήμερα, στις επείγουσες συνθήκες που δημιουργεί η καπιταλιστική κρίση, και ελ-λείψει των εργατικών και λαϊκών οργά-νων που θα επιβάλουν την εργατική εξου-σία, απαιτείται από τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη, να καταθέσουν πολιτική πρόταση για έξο-δο από την κρίση και παράλληλα να απα-ντήσουν άμεσα και πειστικά στο προηγού-μενο ερώτημα. Μια τέτοια απάντηση συ-νιστά το παραπάνω πρόγραμμα και η συ-γκρότηση πολιτικού μετώπου που θα ανα-δείξει αυτούς τους στόχους, θα τους κάνει κτήμα του εργατικού και λαϊκού κινήμα-τος και θα αναλάβει να τους υλοποιήσει από θέση κυβερνητικής εξουσίας, φροντί-ζοντας παράλληλα για την ανάδειξη των εργατικών και λαϊκών οργάνων (εργατι-κά συμβούλια κ.ά.) που θα αναλάβουν εν τέλει την πλήρη και διευρυμένη υλοποίη-ση του προγράμματος.

Στο σύνθημα «εργατική κυβέρνηση» που είναι προϊόν θεωρητικών επεξεργα-σιών του κομμουνιστικού κινήματος, του 4ου Συνεδρίου της 3ης Διεθνούς, αλλά και της εμπειρίας του κινήματος, συμπυκνώ-νεται η τακτική των κομμουνιστών για την εργατική απάντηση στην κρίση.

Η καπιταλιστική κρίση, που είναι βα-θιά και παρατεταμένη στη χώρα μας, σε συνδυασμό με το χρέος που δεν είναι εξυ-πηρετήσιμο, καθιστούν την Ελλάδα αδύ-νατο κρίκο στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και αυτό καθορίζει τα άμεσα καθήκοντα των κομμουνιστών. Άμεσο καθήκον τους είναι να σπάσουν, εδώ και τώρα, τον αδύ-ναμο κρίκο, χωρίς να περιμένουν κάποια άλλη κρίση στο μέλλον ή κάποια άλλη χώ-ρα να προχωρήσει στην επανάσταση (χω-ρίς αυτό να αποκλείεται) και χωρίς να δώ-σουν το περιθώριο στους καπιταλιστές να ξεπεράσουν, αργά ή γρήγορα, την κρίση τους και να ανασυνταχτούν.

Η ωριμότητα ή όχι του υποκειμενικού παράγοντα κρίνεται από την απάντηση που θα δώσουν οι κομμουνιστές στην παρού-σα κρίση και απ’ το κατά πόσο θα αντα-ποκριθούν στα καθήκοντα της στιγμής, όπως αυτά προκύπτουν από την συγκεκρι-μένη κατάσταση. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δέχονται απανω-τές ήττες και στενάζουν απ’ την επέλαση των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσε-ών τους, κυρίως λόγω της έλλειψης αντίπα-λου επαναστατικού δέους. Φτώχεια, ανερ-γία, εξαθλίωση, πείνα, είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Αν συνεχιστεί αυτή η κα-τάσταση, το τέλος της κρίσης θα βρει την εργατική τάξη ηττημένη, αποδυναμωμένη και πολυκερματισμένη και τις οργανώσεις της, συνδικαλιστικές και πολιτικές, συρρι-κνωμένες και ανυπόληπτες.

Απέναντι σε μια τέτοια προοπτική, κα-μιά ομάδα, καμιά οργάνωση, κανένα κόμ-μα, που έχει αναφορά στην εργατική τά-ξη, δεν έχει το δικαίωμα και την πολυτέ-λεια να υπεκφεύγει και περισσότερο να φυγομαχεί. Η κατάθεση πολιτικής πρότα-σης και η συγκρότηση πολιτικού μετώπου για την εφαρμογή του παραπάνω προ-γράμματος από θέση κυβερνητικής εξου-σίας, θα δώσει μεγάλη ώθηση στο κίνημα, θα μαζικοποιήσει τους αγώνες, θα τους καταστήσει νικηφόρους, μιας και το κίνη-μα θα έχει στόχους και προοπτική εξου-σίας. Οι αγώνες σ’ αυτήν την κατεύθυν-ση μπορούν, εκτός των άλλων, να αναγκά-σουν τους καπιταλιστές και τις κυβερνή-σεις τους να κάνουν παραχωρήσεις προ-κειμένου να σώσουν την εξουσία και την ιδιοκτησία τους.

Ωστόσο οι κομμουνιστές, με τους συμ-μάχους τους, θα έχουν απαντήσει ήδη στους παραπλανητικούς ελιγμούς των κα-πιταλιστών προωθόντας τη δική τους προ-οπτική διεξόδου στο ίδιο το κίνημα, δηλα-δή την υλοποίηση αυτού του προγράμμα-τος από την εργατική κυβέρνηση, η οποία –ανεξάρτητα από το εάν προκύψει από εκλογές ή την εγκαθιδρύσει το ίδιο το κί-νημα– θα είναι το πρώτο βήμα προς την εργατική εξουσία και δημοκρατία.

Ο πόλεμος που εξαπέλυσαν οι ιδιοκτή-τες στα Μέσα συνεχίζεται. Είναι ένας πόλε-μος που στρέφεται εναντίον των εργαζομέ-νων, καθώς επιδιώκουν τη μείωση του κό-στους λειτουργίας των επιχειρήσεων με κά-θε τρόπο. Η συζήτηση σε Ευρώπη και Αμε-ρική γίνεται για τη βελτίωση του περιεχομέ-νου και την αναζήτηση νέων καναλιών πω-λήσεων, στην Ελλάδα, ιδιοκτήτες και διευ-θυντικά στελέχη αναλώνονται σε τακτικές εκβιασμών και εκφοβισμού των εργαζομέ-νων. Ίσως αυτό είναι και το σημείο κλειδί. Οι περισσότεροι είναι ανεπαρκείς, χωρίς όραμα για τα Μέσα, μαθημένοι στα παιχνί-δια διαπλοκής και τους συμβιβασμούς.

Αυτό που δεν ομολογούν είναι η πα-ταγώδης αποτυχία των Μέσων τους. Ενώ από τα δελτία ειδήσεων, οι σχολιαστές τους βρίζουν το Δημόσιο, κανείς δεν ασχολείται πως έφτασαν σε αδιέξοδο οι περισσότερες εταιρείες Μέσων Ενημέ-ρωσης. Γιατί «πεθαίνουν» οι επιχειρή-σεις τους; Δεν θέλουν καν να απαντή-σουν σε αυτό το ερώτημα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η υποστήριξη του Μνημονίου, το οποίο αποτελεί και την εγγύηση για τη διατήρηση των περιουσι-ών τους. Και μπροστά σε αυτό το στόχο δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χρησιμο-ποιήσουν τα Μέσα τους, επιτιθέμενοι στον κόσμο και στηρίζοντας την κυβέρ-νηση, χρησιμοποιώντας μια ελίτ καλο-πληρωμένων υπαλλήλων που υποδύονται τους δημοσιογράφους.

Σε αυτή τη μάχη δεν έχουν κανένα πρόβλημα να θυσιάσουν μέσα και εργαζό-μενους, αν και χρησιμοποιούν εκφοβιστι-κά το «λουκέτο», λέγοντας διαρκώς «κοι-τάξτε τι συμβαίνει έξω και σταματήστε να διαμαρτύρεστε, αλλιώς το κλείνουμε». Αισθάνονται ισχυροί και το μόνο που φο-βούνται είναι το φαινόμενο του ντόμινο.

Αν δηλαδή η ιστορία του Άλτερ δεν μπο-ρέσει να κρατηθεί, τότε ο φόβος τους εί-ναι πως θα βρεθούν μπροστά σε νέες μαύ-ρες τρύπες.

Αυτό που δεν βλέπουν είναι η διαρ-κής αγανάκτηση του κόσμου. Μπορεί να παρακολουθεί τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση, αλλά έχει αρχίσει να τους αμφισβητεί. Η απέχθεια για τους δημο-σιογράφους υπάρχει, σε αφίσες στους δρόμους της Αθήνας, σε ζωντανές συνδέ-σεις όπου τους αποκαλούν «λαμόγια», στις συγκεντρώσεις έξω από τις επιχει-ρήσεις τους. Είναι μια τάση που υπάρχει μέσα στην κοινωνία, και θα αρχίσει να φουντώνει, καίγοντας μαζί με τα ξερά και τα χλωρά.

Το πρόβλημα για τους έντιμους δημο-σιογράφους είναι πως παραμένουν σιωπη-λοί, δεν αντιδρούν και επιλέγουν να παρα-μένουν στο παιχνίδι, παρακολουθώντας τα γεγονότα. Σε ένα κλάδο που συρρικνώνε-ται, σε ένα επάγγελμα που μεταλλάσσεται, αυτό που χρειάζεται είναι ο επαναπροσδι-ορισμός των εργαζόμενων σε αυτό: Αν εί-ναι με τον κόσμο ή με τους ιδιοκτήτες.

AΠO

σπόντα••• Φαίνεται ότι, πλην απροόπτου, ο κύβος ερρίφθη • Τον Μάρτιο, η σύνοδος κορυφής της ΕΕ αποφασίζει το πρώτο βήμα σε μια μακρά διαδικασία μετατόπισης του κέντρου βάρους της Ευρώπης, από τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο • Πόσο θα διαρκέσει και που ακριβώς θα καταλήξει αυτή η φάση, κανένας δεν ξέρει • Το μόνο βέβαιο είναι ότι για χώρες σαν την Ελλάδα, θα είναι εξόχως επώδυνη • Μήπως, όμως, θα είναι και ευεργετική και εν τέλει ωφέλιμη; • Στρατεύονται, ο ένας μετά τον άλλο, όλοι οι πρόθυμοι αναλυτές, να μας πείσουν ότι «θα είναι η τελευταία μας ευκαιρία», «αν τη χάσουμε, θα γυρίσουμε πίσω στα Βαλκάνια», και σε τελευταία ανάλυση «αν δεν το μπορούμε εμείς, ας αφήσουμε τη Μέρκελ να το κάνει...» • Για το καλό μας...••• Προφανώς, η έλλειψη μιας τεκμηριωμένης και απελευθερωτικής εναλλακτικής στρατηγικής, που αυτή τη στιγμή μόνο από την Αριστερά μπορεί να προέλθει, δημιουργεί ένα μεγάλο κενό αμηχανίας, απάθειας, αδράνειας και φόβου, πάνω στο οποίο επιχειρείται να εμπεδωθεί μια παραλυτική εξαναγκαστική ανοχή • Ο Γ. Παπανδρέου καθησυχάζει πως το περιβόητο «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» δεν μεταφράζεται σε νέα μέτρα για την Ελλάδα, προφανώς γιατί ελπίζει να λάβει κάποια μικρή πίστωση χρόνου, ώστε να πάει πρώτα σε πρόωρες εκλογές...••• Τι φοβούνται; • Μα προφανώς την αυθόρμητη αντίδραση «από τα κάτω» • Οι δραματικές εξελίξεις στην Τυνησία και τώρα στην Αίγυπτο, πιθανόν τους έπιασαν όλους «με τις πιτζάμες», που λέει και ο Γ. Πρετεντέρης για τους Αμερικανούς • Ο «ιός» της λαϊκής οργής, φαίνεται δεν ανιχνεύεται εύκολα, σε τούτη τη μακρά, παρατεταμένη και απρόβλεπτη «εποχή του φόβου» • Έτσι δεν ξέρουν και εδώ τι θα τους ξημερώσει, από όλη αυτή την... κουφόβραση των καταλήψεων, των απεργιών που δεν πτοούνται από δικαστικές αποφάσεις ή και του κινήματος «δεν πληρώνω» • Η περιβόητη «έννομος τάξη» αμφισβητείται • Το μέλλον εστί αβέβαιο...

ΔIA-

λογος

Εργατική κυβέρνηση, απάντηση στην κρίσηn ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠPINHΔON ΠPIN / �

Στάση πληρωμών ...τροφείων!«Δεν πληρώνουμε», είπαν οι γονείς του

δήμου Χαϊδαρίου όταν πληροφορήθηκαν τις υπέρογκες αυξήσεις στα τροφεία που αποφάσισε ο δήμος, ένα μήνα μετά τις εκλογές. Ο σύλλογος γονέων καταγγέλλει ότι τα τροφεία στους δημοτικούς παιδι-κούς σταθμούς Χαϊδαρίου εκτινάχθηκαν από 68 ευρώ, όπου ήταν το ανώτατο όριο

Απολύσεις εκ του... ΠερισσούΤις δώδεκα έφτασαν συνολικά οι απο-

λύσεις τεχνικών και άλλων εργαζόμενων στον τηλεοπτικό 902 από τον περασμένο Δεκέμβριο, καθώς πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκαν άλλες έξι από τη διοίκη-ση του σταθμού του ΚΚΕ. Είναι χαρακτη-ριστική η ανακοίνωση της Ένωσης Τε-χνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης, που τονί-

των συνδικαλιστών στην επιτροπή της Βουλής την προηγούμενη εβδομάδα. Από το 2001 έως 2009, ο ΟΑΣΑ έδωσε 5,6 εκατ. ευρώ για μελέτες και ερευνη-τικά προγράμματα, εκ των οποίων δεν αξιοποιήθηκε ούτε ένα για τη βελτίω-ση του συγκοινωνιακού έργου. Το Με-τρό δίνει ενοίκιο 18 χιλιάδων ευρώ, για κτίριο γραφείων, ενώ διαθέτει ιδιόκτη-το κτίριο που παραμένει άδειο. Δέκα χιλιάδες ευρώ κόστισε στην ΕΘΕΛ, η σύμβαση με αρχιτέ-κτονα, που δεν είδαν ποτέ οι εργαζόμενοι, προκειμένου να τους μάθει πώς να κινούνται στα αμαξοστάσια! Κατά τα άλλα, οι μισθοί των 1.500 ευ-ρώ δημιούργησαν τα χρέη…

Διόδια ναι, συντήρηση όχι

Σημαντικά προβλήματα στην ποιότητα των εθνικών δρόμων, έφεραν πρόσφατα στη δημοσιότητα οι έλεγχοι των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου Υποδομών. Στην Αθηνών - Κορίνθου, εμφα-νίζονται σε μήκος 23 χλμ πε-ρίπου προβλήματα στο οδό-στρωμα (ρηγματώσεις, καθι-ζήσεις, αποκολλήσεις). Ανά-λογα προβλήματα υπήρξαν και υπάρχουν και σε άλλους οδικούς άξονες, κατά μήκος των οποίων εισπράττονται τσουχτερά διόδια. Το 2008 προβλήματα διαπιστώθηκαν και στο τμήμα Αθηνών - Υλίκης. Παρ’ όλα αυτά παραλήφθηκε από τις υπηρε-σίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, με τέσσερα χρό-νια καθυστέρηση και 13 εκατ. ευρώ αυ-ξημένο προϋπολογισμό. Φαίνεται ότι οι κυβερνώντες κρατούν τις απειλές μόνο για τους… τσαμπατζήδες των διοδίων, ενώ για τους μεγαλοεργολάβους τα χα-μόγελα.

«Προσωρινός» 1 στους 2 νέους

Μια ανείπωτη εργασιακή ανασφά-λεια βιώνουν οι νέοι, αφού η προσω-ρινή εργασία είναι καθεστώς για έναν στους δύο, σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε η ΕΛΣΤΑΤ. Σε σύνολο 733.695 νέων, οι 375.328 απασχολού-νται με προσωρινή εργασία, μερικής ή πλήρους απασχόλησης. Επιπλέον, μόλις 1 στους 5 έχει μόνιμη εργασία πλήρους απασχόλησης, 1 στους 3 δεν βρήκε δου-λειά εντός 4 ετών από τη λήψη του πτυ-χίου του, και 1 στους 4 εργάστηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών του είτε πα-ράλληλα είτε διακόπτοντάς τες (ιδού οι... αιώνιοι φοιτητές!) Τα αδιέξοδα γιγαντώνονται για τους νέους εργαζό-μενους που βλέπουν τα όνειρά τους να συνθλίβονται κάτω από το βάρος της νέας αντεργατικής λαίλαπας...

Σκάι από προπαγάνδαΜόνο «ταλαιπωρημένοι» δικαιού-

νται να είναι οι πολίτες αυτής χώρας, σύμφωνα με τα επίσημα ΜΜΕ. Σε κα-μία περίπτωση όμως απεργοί, διαμαρ-τυρόμενοι, διαδηλωτές κ.λπ. Έτσι τα δελτία ξεχειλίζουν με καταγγελίες κα-τά των απεργών, ενώ αναζητούν –με ύφος εισαγγελέα– ποιοι συγκεκριμέ-να προβαίνουν σε μαχητικές ενέργει-ες, προφανώς για να τους επιτεθούν. Για παράδειγμα, ο Σκάι έστειλε επι-στολή στο ΠΑΜΕ, με την οποία «παρα-καλούνται» τα στελέχη του να γνωστο-ποιήσουν στο σταθμό αν μέλη του απέ-κλεισαν το πρωί την είσοδο του Μετρό στο Σύνταγμα, «εμποδίζοντας πολίτες να εισέλθουν σε αυτό». Πώς να μη φά-ει ο Σκάι άγριο κράξιμο από μοτοπο-ρεία εκατοντάδων απεργών της ΕΘΕΛ έξω από το σταθμό, στο Φάληρο…

Ρεμούλες στις συγκοινωνίεςΑνοιχτοχέρηδες αποδείχθηκαν οι δι-

οικητές των συγκοινωνιακών ΔΕΚΟ τα τελευταία χρόνια. Μαργαριτάρια προ-έκυψαν, για τα αίτια των ελλειμμάτων σε αυτές τις ΔΕΚΟ, από τις καταθέσεις

Ταράζεται ο κόσμος. Όσα θεωρούνταν ακίνητα, σχε-δόν από αιώνες –ως αιώ-νες εκλαμβάνονται από κά-θε γενιά τα χρόνια που ζει– δείχνουν να συγκλονίζονται. Η αργή πορεία, σχεδόν ακι-νησία των γεγονότων, σαν τη ροή του Νείλου, δεν γίνεται αντιληπτή. Τα μάτια μας δεν εξασκούνται σε αυτού του είδους την παρατήρηση· το αντίθε-το. Κι έτσι περνάει μπροστά μας ο ποταμός κι εμείς αδυνατούμε να αντιληφθούμε το ρεύμα του. Όμως τίποτα δεν είναι πιο ψέμα απ’ αυ-τό, καμιά αυταπάτη πιο μάταιη.

Αν κλείσεις τα μάτια μπορείς να φανταστείς τον κόσμο όπως θες. Πολλές ιδέες γεννήθηκαν

και ξεψύχησαν στο ανοιγό-κλεισμα δυο ματιών. Άλλες κατέρρευσαν σε περισσό-τερο χρόνο. Μπορεί να εί-ναι αυτός ο τρόπος για να περάσεις από την ουτοπία της νεότητάς σου στο ρεαλι-σμό –ένα βέβαιο βήμα προς το θάνατο πριν απ’ ό,τι ορί-

ζει το βιολογικό ρολόι. Αλλά η πραγματικότητα έχει μεγαλύτερο πείσμα από τους ανθρώπους που τη διεκδικούν. Κι έτσι, κάτω από το στρώ-μα της ακινησίας, του μνημονευόμενου τίποτα –σαν κάποιο νησί της άγονης γραμμής, όπου δεν επιδοτούνται πλέον οι εφοπλιστές και δεν στέλνουν καράβι – κάτω από εκείνο που δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε –γιατί εδώ και

καιρό χάσαμε την ικανότητά μας να ακούμε με προσοχή– κάτω από το δέρμα της αφασί-ας, ο κόσμος εξακολουθεί να γεννάει ελπίδες· και ματαιότητες!

Φυσικά μιλήσανε πολύ οι κήρυκες. Μας ανήγγειλαν εξεγέρσεις που εξατμίστηκαν, ου-ράνια τόξα που τα διαδέχτηκαν καταιγίδες, μας έβγαλαν πολλές φορές στις ανοιχτωσιές να περιμένουμε τις βροχές των άστρων και την επερχόμενη ανατολή, κι εκεί μας βρήκαν κυνηγοί ανύποπτους και μας μακέλεψαν. Κι εμάς, τους όλους εμάς, και τις επιθυμίες μας. Έτσι που να μην ξανατολμήσουμε να κοιτά-ξουμε προς τα πάνω, καθώς, ως αυτοάμυ-να στην ευπιστία, πείσαμε σχεδόν τον εαυτό μας πως οι βροχές των άστρων δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχει κι η ανατολή.

Κι αίφνης ο Νείλος αρχίζει να κατεβάζει γρήγορα τα νερά του. Πλημμυρίζει με ανθρώ-πους το Κάιρο. Και μας ξαναχαρίζει όλες τις υποσχέσεις.

Όπως το έλεγε άλλοτε ο ποιητής: «πρέπει να λογαριάσουμε κατά που προχωρούμε/ (…) με κάποιον άλλο τρόπο, μπορεί να θέ-λω να πω καθώς το μακρύ ποτάμι που βγαί-νει από τις μεγάλες λίμνες βαθιά στην Αφρι-κή/ και ήτανε κάποτε θεός κι έπειτα γένηκε δρόμος και δωρητής και δικαστής και δέλταˆ/ που δεν είναι ποτές του το ίδιο, κατά πως δί-δασκαν οι παλαιοί γραμματισμένοι/ κι ωστό-σο μένει πάντα το ίδιο σώμα, το ίδιο στρώμα, το ίδιο Σημείο/ ο ίδιος προσανατολισμός» (Γι-ώργος Σεφέρης, Ένας γέροντας στην ακρο-ποταμιά).

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Στη ροή του Νείλου

TEΛEYTAIA

λέξη

ζει ότι «δεν χωράει στο μυαλό μας πως ο συγκεκριμένος σταθμός κάνει απολύ-σεις»! Έτσι, ο κατά τα άλλα, αριστερός σταθμός αντιγράφει άριστα τα εργοδοτι-κά κόλπα των Ψυχάρη, Μπόμπολα, Αλα-φούζου και Σία των αστικών ΜΜΕ. Λέτε σε λίγο να έχουμε και «ειδική» επιχειρη-σιακή σύμβαση με περικοπές μισθών ή με μερική απασχόληση στον 902;

για κάθε παιδί, στα 260 ευρώ, αύξηση δη-λαδή κατά 267%! Μάλιστα η καταβολή τους θα εξαρτάται από τα περσινά εισο-δηματικά κριτήρια, χωρίς δηλαδή να υπο-λογίζεται το πετσόκομμα του εργατικού εισοδήματος που έχουν υποστεί οι περισ-σότερες οικογένειες τον τελευταίο χρόνο. Οι γονείς απάντησαν με γενικές συνελεύ-σεις και με... στάση πληρωμών!

ΤΟΥHΛIAMAKPHAΠOTHNKAΘHMEPINH

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Χυδαία επίθεση της ηγεσίας του ΚΚΕ

n ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Με δυο χυδαία και βρόμικα δημοσιεύματα, ο Ριζοσπάστης της προηγούμενης Κυριακής (σελ. 7 και 8) επιτίθεται στη ριζοσπαστική και αντι-καπιταλιστική Αριστερά, με αφορμή την απερ-γία πείνας των 300 μεταναστών, τα γεγονότα της Νομικής και τη δράση τους στο αντιρατσιστικό κίνημα. Τα άρθρα είναι χωρίς ονόματα και κα-λύπτονται από τις υπογραφές «Ε» και «Κ».

Η εφημερίδα επιτίθεται για άλλη μια φορά προσωπικά στο Νίκο Γιαννόπουλο, ο οποίος τώ-ρα διώκεται από τους εισαγγελείς. Το καινού-ριο είναι ότι η διεύθυνση του Ριζοσπάστη επι-λέγει αυτή τη φορά να επιτεθεί προσωπικά και στον Πέτρο Κωνσταντίνου, στέλεχος του ΣΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκλεγμένο δημοτικό σύμ-βουλο στο δήμο Αθήνας και γνωστό αγωνιστή του αντιρατσιστικού κινήματος.

Ο Ριζοσπάστης επέλεξε να τον συκοφαντή-σει για τη στάση του στην υπόθεση της απαγω-γής και βασανισμού των 28 Πακιστανών από πράκτορες της ΕΥΠ, της CIA και της βρετανι-κής ΜΙ6, το 2005. Γράφει ο Ριζοσπάστης: «Αξί-ζει να θυμίσουμε τι έγραφε το σχετικό εισαγγε-λικό πόρισμα για την υπόθεση: “Πράγματι, η πακιστανική κοινότητα είναι διαιρεμένη σε δύο αντιτιθέμενες εχθρικές παρατάξεις. Ο διχα-σμός εκδηλώθηκε στην παρούσα υπόθεση (πιέ-σεις και για να καταθέσουν ψευδώς ότι ήταν θύ-ματα απαγωγών και για να αλλάξουν τις κατα-θέσεις και να πουν ότι δεν απήχθησαν)”!». Αξί-ζει και εμείς να ρωτήσουμε: Πώς μια εφημερίδα που καταγγέλλει σωστά την «αστική δικαιοσύνη» όταν διώκονται συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ ή όταν κηρύσσονται παράνομες οι απεργίες, την εμπιστεύεται όταν «βγάζει λάδι» τους πράκτορες;

Πολύ εύστοχο και το ερώ-τημα της εφημερίδας Εργατι-κή Αλληλεγγύη: «Η κοινοβου-λευτική ομάδα του ΚΚΕ είχε καταθέσει αίτημα εξεταστι-κής επιτροπής για τις απαγω-γές των Πακιστανών. Και ο Αντώνης Σκυλλάκος ως βου-λευτής του ΚΚΕ είχε σταθεί επάξια στο πλευρό των απα-χθέντων Πακιστανών (...). Τι νόημα έχουν τώρα τα περί “μπλεγμένης υπόθεσης” από τον Ριζοσπάστη;».

Εκεί, όμως, που ο κατή-φορος του Ριζοσπάστη πιά-νει πάτο, είναι όταν αφήνει δηλητηριώδη υπονοούμενα: «Στην υπόθεση (σ.σ., της Νομικής) μπήκε και ο Π. Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ποιοι μηχα-νισμοί, λοιπόν, κινούν τα νήματα τέτοιων ενερ-γειών και για ποιο σκοπό;», αναρωτιέται πονη-ρά ο συντάκτης. Πρόκειται για ένα σταθμό πο-λύ κοντά στον πάτο του κατήφορου.

Δεν έχει κανένα νόημα να επιχειρηματολο-γήσουμε υπέρ των αγωνιστών αυτών. Το αγωνι-στικό τους ήθος είναι γνωστό. Τα δημοσιεύματα αυτά δείχνουν ανάγλυφα ότι η ηγεσία του ΚΚΕ τελεί υπό καθεστώς σύγχυσης και πανικού. Φο-βισμένη από τις απρόβλεπτες εξελίξεις που γεν-νά η οικονομική και πολιτική κρίση, η γραφειο-κρατία του Περισσού τα χάνει όταν δεν ελέγ-χει ένα κίνημα ή μια κίνηση. Την αντιμετωπίζει ως προϊόν συνωμοσίας και σχεδίου της αστικής τάξης για να στηρίξει τους «οπορτουνιστές» και «να χτυπήσει το ΚΚΕ».

Ασφαλώς και βυσσοδομούν με συνωμοσίες τα αστικά επιτελεία, ασφαλώς και εκτινάσσε-ται η δράση χαφιέδων. Δεν μπορούν αλλιώς να περάσουν τις αντιλαϊκές επιδιώξεις τους. Αλλά, εάν η κομμουνιστική Αριστερά χρησιμοποιεί το ίδιο δηλητήριο με τους αστούς, κινδυνεύει να δη-λητηριαστεί και η ίδια, αλλά και να διασκορπί-σει το δηλητήριο στο μαζικό κίνημα, καθιστώ-ντας το ανίκανο να αντισταθεί.

Εάν η Αριστερά χρησιμοποιεί

το ίδιο δηλητήριο με

τους αστούς, θα δηλητηριαστεί

και η ίδια

Ηανταγωνιστικότητα περνάει και από το κόστος εργασίας» δήλω-σε ο Γ. Παπακωνσταντίνου και έριξε τον… κύβο της αιώνιας λι-τότητας και ένδειας στα κεφά-

λια και των μισθωτών του ιδιωτικού το-μέα. Όσο για τους υπαλλήλους της τρό-ικας έφτασαν μέχρι τη... ΝΕΟΓΑΛ στη Δράμα για να δουν τι έγινε και η επιχει-ρησιακή σύμβαση δεν επιβάλλει τελικά μειώσεις μισθών! Τίποτα δεν θα μείνει όρθιο και στον ιδιωτικό τομέα, μετά το σφαγιασμό του εισοδήματος των δημοσί-ων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση έτσι δρα κα-ταλυτικά στο πρωτοφανέρωτο κύμα ανα-τροπής των εργασιακών σχέσεων, που εκ-δηλώνεται σε πλήθος βιομηχανιών, εμπο-ρικών, κατασκευαστικών, εκδοτικών και άλλων επιχειρήσεων, όπου οι εργοδό-τες μειώνουν αφειδώς το «κόστος εργα-σίας», αξιοποιώντας το πλούσιο νομοθε-τικό οπλοστάσιο που τους έχει φτιάξει η νυν αλλά και οι παλιότερες κυβερνήσεις. «Γι’ αυτό και έγιναν οι αλλαγές που έγι-ναν με το εργασιακό, όπως για παράδειγ-μα με τις επιχειρησιακές συμβάσεις (…), για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να επι-ζήσουν», δηλώνει ανερυθρίαστα ο υπουρ-γός Οικονομικών. Τι κι αν ο ίδιος πέρσι τον Απρίλιο έλεγε ότι «η ανταγωνιστικό-τητα δεν έχει να κάνει κύρια με τους μι-σθούς» ή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ότι «ήταν επιλογή μας να μη μειωθούν οι μι-σθοί»!!

Όμως, σε συνδυασμό με την εργοδοτι-κή επίθεση που εκδηλώνεται στον ιδιωτι-κό τομέα, η κυβέρνηση ξαναχτυπά και τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα με την εξαγγελία ελαστικοποίησης του ωραρίου και αύξησης του χρόνου εργασίας, πατώ-ντας στις «ανάγκες» για ανοιχτές δημόσιες υπηρεσίες όλη μέρα αλλά και ενεργοποι-ώντας αντανακλαστικά εργατικού αντα-γωνισμού με τα περί …40ωρου του ιδιωτι-κού τομέα (κι ας δουλεύουν στην πραγμα-τικότητα όλοι οι έλληνες εργαζόμενοι 45,5 ώρες εβδομαδιαίως…). Κι όλα αυτά, ενώ

μεθοδεύεται το ενιαίο μισθολόγιο - φτω-χολόγιο με νέες περικοπές…

Βέβαια, το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και οι γραφειοκράτες της ΕΕ και του ΔΝΤ εί-ναι ανήσυχοι, καθώς βλέπουν σοβαρές εργατικές αντιδράσεις σε μια σειρά χώ-ρους, που επιχειρείται να συμφωνηθούν οι λεγόμενες ειδικές συμβάσεις. Είναι όμως και ανυπόμονοι κάνοντας λόγο για «αργό ρυθμό υλοποίησης των επιχειρησι-ακών συμβάσεων», και στρώνουν ήδη το χαλί για μόνιμα μέτρα γενικού χαρακτή-ρα, όπως ατομικές συμβάσεις εργασίας,

ελαστικό ωράριο, μεγαλύτερη χρήση των συμβολαίων ορισμένου χρόνου και χωρίς υποχρέωση καταβολής του συνόλου των μισθών, καθώς και ενίσχυση της μερικής απασχόλησης και της εργασίας σε βάρδι-ες, δηλαδή μοίρασμα οκταώρου μεταξύ δύο μισθωτών παρτ τάιμ, ενισχύοντας το διευθυντικό δικαίωμα καθορισμού ωρών και ημερών εργασίας, περαιτέρω μείω-ση της αποζημίωσης, και ουσιαστικά κα-τάργηση του εφάπαξ και των επικουρικών συντάξεων, με άμεσο πέρασμά τους στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό μάλιστα το μεσαι-ωνικό εργασιακό καθεστώς που θέλουν να εγκαθιδρύσουν το ονομάζουν απερί-

φραστα «εσωτερική υποτίμηση σε επίπε-δα 30%»!!!

Πρόκειται για πανευρωπαϊκή αντερ-γατική στρατηγική, όπως αποκάλυψε η Ελ ΠαÀς, γράφοντας ότι «η Γερμανία ζητάει από τους εταίρους του ευρώ να καταργή-σουν τις μισθοδοτικές διατάξεις», δηλαδή να καταργήσουν όλες οι χώρες της Ευρω-ζώνης τη νομοθεσία, όπου υπάρχει, αλλά και την πρακτική των διαπραγματεύσεων για αυξήσεις των μισθών των εργαζομέ-νων σε σύνδεση με τον πληθωρισμό, που θα κάνει διαρκώς φτωχότερους τους ερ-γαζόμενους της ΕΕ.

Μοχλό για την «εσωτερική υποτίμηση» της αξίας της εργατικής δύναμης αποτε-λούν οι αλλαγές που έχουν περάσει στο εργασιακό: ειδικές επιχειρησιακές συμ-βάσεις, μη επέκταση κλαδικών συμβά-σεων σε όσους δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, κατάργη-ση προσαύξησης σε υπερωριακή εργασία μερικής απασχόλησης, παράταση ενοικία-σης εργαζομένων, απόλυση χωρίς αποζη-μίωση, αύξηση από 6 σε 9 μήνες της μερι-κής και της εκ περιτροπής απασχόλησης, γενίκευση μαθητείας κ.ά.

Παρά το γεγονός ότι όλα αυτά τα μέ-τρα έχουν οδηγήσει σε εντυπωσιακή αύ-ξηση της μερικής απασχόλησης, κατά 67%, όπως δείχνουν τα τελευταία στοι-χεία της Επιθεώρησης Εργασίας και πα-ρά το γεγονός ότι ένας στους δύο νέους εργάζεται με προσωρινή εργασία, η τρό-ικα και η κυβέρνηση πασχίζουν να γενι-κεύσουν το καθεστώς διάλυσης της στα-θερής και πλήρους απασχόλησης όσο πιο άμεσα μπορούν, στο όνομα της ανταγω-νιστικότητας και της αύξησης της παρα-γωγικότητας! «Όλα γίνονται για να σω-θούν οι θέσεις εργασίας», λένε, αλλά αυ-τό είναι εντελώς ψευδεπίγραφο, καθώς η επίσημη ανεργία ήδη έχει εκτιναχθεί στο 12,4% και οι άνεργοι έχουν υπερβεί τους 600.000. Κάθε μήνα δε αυξάνονται κατά 60.000-70.000 άτομα! Η πλειονότητα των επιχειρήσεων, επίσης, που σήμερα προω-

«Ξυρίζουν» τους μισθούς κυβέρνηση και τρόικα

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ

Ολομέτωπη επίθεση κλιμα-κούμενης έντασης εξαπολύ-ει έντρομη το τελευταίο χρο-νικό διάστημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενάντια στο πο-λύπλευρο κίνημα κατά των δι-οδίων και γενικότερα στο κύ-μα ανυπακοής και απειθαρχί-ας «Δεν πληρώνω», σε μια προ-σπάθεια να αποτρέψει την πε-ραιτέρω γιγάντωση του. Ειδικά τις τελευταίες μέρες μπήκαν για τα καλά μπρος οι μηχανές τρο-μοκράτησης και ποινικοποίη-σης του κινήματος μέσα από μια σειρά γεγονότων, που δεί-χνουν με τον πιο κατηγορημα-τικό τρόπο την ξεκάθαρη βού-ληση της κυβέρνησης να υπε-ρασπιστεί τα συμφέροντα των μεγάλων κατασκευαστικών κο-λοσσών αλλά και συνολικότερα του κεφαλαίου, και να προχω-ρήσει ακόμα περισσότερο στη

ληστρική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων.

Ήδη, στις αρχές της περα-σμένης εβδομάδας, ο υπουρ-γός Μεταφορών Υποδομών και Δικτύων, Δ. Ρέππας, κα-τά τη διάρκεια συζήτησης του νομοσχεδίου για την αναδιάρ-θρωση της Πολιτικής Αεροπο-ρίας στη Bουλή, εξαπέλυσε χυ-δαία επίθεση ενάντια στους πο-λίτες που αρνούνται να πληρώ-σουν διόδια. Ο ζήλος με τον οποίο ο υπουργός Μεταφορών υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των εργολάβων στο όνομα δή-

θεν του δημόσιου συμφέροντος ήταν παροιμιώδης.

Αφού πρώτα τους χαρακτή-ρισε «τζαμπατζήδες και επιζή-μιους» έσπευσε να τους κατηγο-ρήσει για «αντικοινωνική αντί-ληψη» καθώς «το να μην πλη-ρώνει κάποιος τα διόδια είναι σαν να στερεί ένα έσοδο από τον κουμπαρά με τον οποίο θα πληρωθεί η κατασκευή των δρόμων». Παράλληλα, προει-δοποίησε πως αναζητούνται τρόποι επιβολής κυρώσεων για όσους αρνούνται να πληρώσουν τα αμέτρητα νέα οικονομικά

χαράτσια. Μάλιστα δεν δίστα-σε να υποστηρίξει πως λόγω της ανάπτυξης του κινήματος «Δεν πληρώνω», υπονομεύονται οι θέσεις εργασίας των εργαζομέ-νων στα μέσα μαζικής μεταφο-ράς αλλά και στον κατασκευα-στικό κλάδο.

Οι απειλές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δεν άργησαν να πάρουν σάρκα και οστά, κα-θώς λίγα εικοσιτετράωρα με-τά ο εισαγγελέας άσκησε διώ-ξεις κατά εννέα μελών της Συ-ντονιστικής Επιτροπής Φορέ-ων και κατοίκων Βορειοανατο-λικής Αττικής ενάντια στα διό-δια έπειτα από μήνυση που είχε υποβάλει η εταιρεία Νέα Οδός, για μαζικές συγκεντρώσεις που είχαν πραγματοποιηθεί στα δι-όδια Αφιδνών πριν περίπου ένα χρόνο. Οι αρχικές αβάσιμες κα-τηγορίες από την πλευρά της

ΑΝΥΠΑΚΟΗ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Επεκτείνεται το κίνημα «Δεν πληρώνω»

Ένα όλο και διευρυνόμενο τμήμα εργαζόμενων στο «σκληρό» ιδιωτικό τομέα

της εργοδοτικής ασυδοσίας ανιχνεύει τους δρόμους

της αντίστασης

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ

Οι λύσεις τους είναι το πρόβλημαn ΑΓΓΕΛΙΚΗ Χ. ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ*

Με το σημερινό κείμενό μας εγκαινιάζουμε μια σειρά κειμένων (με το ρυθμό που επιτρέπει ο προγραμματισμός της εφημερίδας Πριν που μας φιλοξενεί) με στόχο να ευαισθητοποιήσου-με το ακροατήριο για να αξιοποιεί και να χρη-σιμοποιεί τη δύναμη του μέσου (έντυπου, τηλεο-πτικού και διαδικτυακού) ώστε να ανατρέψει το σημερινό ρόλο του. Δηλαδή, αντί να υφιστάμεθα την τρέχουσα πρακτική όσων απευθύνονται από τα μέσα με στόχο να κοιμίσουν και να αλλοτριώ-σουν συνειδήσεις, να ανατρέψουμε την πρακτική αυτή, με στόχο τη συνειδητοποίηση των αντικει-μενικών συνθηκών, η ανάδειξη των οποίων είναι το υπόστρωμα για την ωρίμανση των υποκειμε-νικών συνθηκών. Αυτό θα οδηγήσει στο να πά-ρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, όσοι σήμερα υφιστάμεθα την απόρριψη, την περιθωριοποίηση, και τη στέρηση, εκτός των άλλων, και του προνο-μίου του λόγου. Eνός λόγου, που καθιερώνει κοι-νωνικές πρακτικές σε βάρος των εξουσιαζόμενων και εκμεταλλευόμενων ομάδων. Θα αναφερθού-με, λοιπόν, παραδειγματικά σε πρόσφατα δημο-σιεύματα: «Όχι στην αναδιάρθρωση, ναι στην υπό προϋποθέσεις επαναγορά του χρέους είναι το μήνυμα που στέλνει από το Νταβός η ελληνι-κή κυβέρνηση - ένα μήνυμα, που έρχεται εν μέ-σω καταιγιστικών σεναρίων είτε για «εθελούσια αναδιάρθρωση», είτε ακόμη και για αναγκαστι-κό κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων προκειμένου να αρθεί ο κλοιός του χρέους» (Κέρ-δος 28/1/11). Δημόσιο χρέος: «Επαναγορά των

“ακριβών” ομολόγων. Ομό-λογα ύψους 98 δισ. ευρώ με επιτόκιο άνω του 5% αποτε-λούν τις πρώτες επιλογές για την επαναγορά του δημόσι-ου χρέους, με την υλοποίηση του γερμανικού σχεδίου, το οποίο προβλέπει την παροχή πιστώσεων στην Ελλάδα για την προεξόφληση “ακριβών” ομολόγων» (Ναυτεμπορική 31/1/11).

Δεν θα αρνηθούμε, λοιπόν, ότι ακόμη και στους απλούς καθημερινούς ανθρώπους εί-ναι γνωστή οικονομική πρα-κτική η προεξόφληση ομολό-γων κ.ά. Ποιο στοιχείο όμως αποκρύβεται από τα σχετι-κά δημοσιεύματα; Ποιο είναι το καθοριστικό στοιχείο που επηρεάζει την καθημερινότη-τά μας; Σε ποιο ακριβώς ση-μείο θα στηρίξουμε την ανα-

τροπή της κυρίαρχης πρακτικής;Ας το δούμε απλά στην πράξη. Τι μπορεί να

σημαίνει «επαναγορά του χρέους»; Αρχικά ση-μαίνει πώληση και όχι αγορά αφού πουλάμε φθη-νότερα κατά 35% (αυτό επονομάζεται «κούρε-μα») δηλαδή ξεπουλάμε... Μάλιστα στη λογική των δανειστών και του χρηματιστηριακού κεφα-λαίου έχουμε «βαρέσει διάλυση» π.χ. όπως στις εκπτώσεις όταν «ξεπουλάμε λόγω....» ή όπως πέ-φτουν κατακόρυφα οι αξίες των ακινήτων σε πε-ριοχές που συστηματικά γκετοποιούνται...

Και τι προτείνουμε, να μείνουν τα πράγματα ως έχουν; Όχι βέβαια, απλά θα πρέπει να περ-νάει από το μυαλό μας, και να το καθιερώσου-με ως πρακτική αγώνα, ότι λύσεις όπως «επανα-γορά του χρέους» κ.λ.π. για να είναι αποδοτικές για το λαό και όχι για τους κάθε λογής δανειστές αναγκαστικά απαιτούν και κυβερνήσεις τύπου Ούγο Τσάβες. Έτσι μια και μπορούμε να επιλέ-ξουμε ανάμεσα σε... δύο λύσεις γιατί να αποδε-χθούμε τη... δεύτερη επιλογή; Αυτή που επιδιώκει να αναδιαρθώσουμε το χρέος στο ίδιο οικονομι-κό σύστημα, με τους ίδιους δανειστές και με πρό-σθετα οικονομικά μέτρα και επιτόκια που στόχο έχουν να μας κρατήσουν υποτελείς εφ’ όρου ζωής και για τα επόμενα 1.000 χρόνια και βάλε...

* υπεύθυνη ύλης του επιστημονικού περιοδικού Σύγχρονη Εκπαίδευση

Με την επαναγορά του χρέους έχουν στόχο να μας κρατήσουν υποτελείς εφ’ όρου ζωής

εταιρείας για σύσταση τρομο-κρατικής οργάνωσης, μετατρά-πηκαν μέσα σε μια μέρα από τον εισαγγελέα σε κατηγορίες για «φθορά ξένης ιδιοκτησίας, διατάραξη κοινής και οικιακής ειρήνης, παρακώλυση συγκοι-νωνιών, διατάραξη ασφαλείας συγκοινωνιών και συκοφαντι-κή δυσφήμηση». Αξίζει να ση-μειωθεί πως οι ενέργειες του ει-σαγγελέα πραγματοποιήθηκαν με το χαρακτηρισμό του κατε-πείγοντος.

Σε δελτίου Τύπου που εξέ-δωσε η Συντονιστική Επιτροπή αναφέρεται μεταξύ άλλων πως «επιχειρείται μια φρονηματι-κή και προσχηματική δίωξη με αποκλειστικό σκοπό τον εκφο-βισμό των κατοίκων και ιδίως αυτών που πρωτοστατούν στον αγώνα για την απελευθέρωση των δημόσιων δρόμων από τα

διόδια. Οι διώξεις αυτές ενι-σχύουν την ενότητα στη δρά-ση του κινήματος, συνεχίζουμε μαζί με τους χιλιάδες των πολι-τών σε όλη την χώρα τον αγώ-να μας».

Από την πλευρά της, με ανα-κοίνωσή της, η Αντικαπιταλιστι-κή Ανατροπή στην Περιφέρεια Αττικής αναφέρει πως «πέρα από τη γνωστή βιομηχανία δικα-στικών αποφάσεων που κηρύσ-σουν παράνομη και καταχρη-στική κάθε δίκαιη κινητοποίη-ση των εργαζομένων, την ποινι-κοποίηση της αλληλεγγύης στον αγώνα των μεταναστών, στο στόχαστρο μπαίνει και το κίνη-μα “Δεν πληρώνω”. Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας όλους τους πολύμορφους αγώνες του κινήματος “Δεν πληρώνω”».

Οι κυβερνητικές και δικαστι-κές απειλές δεν πιάνουν όμως

τόπο, καθώς σε συνέντευξη Τύ-που που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη, το Πανελ-λαδικό Συντονιστικό των Επι-τροπών Αγώνα Κατά των Δι-οδίων ανακοίνωσε το άνοιγ-μα των μπαρών σε όλους τους εθνικούς δρόμους της χώρας για σήμερα, Κυριακή, ως απά-ντηση στην προσπάθεια από την πλευρά της κυβέρνησης και των μεγαλοεργολάβων για την ποι-νικοποίηση του αγώνα. Όλα τα αγωνιστικά ραντεβού έχουν οριστεί για το μεσημέρι, από τις 12 μέχρι τις 4, με το αναλυτικό πρόγραμμα να είναι αναρτημέ-νο στην ιστοσελίδα του πανελ-λαδικού συντονιστικού (www.oxidiodia.gr). Παράλληλα, στη συνέντευξη Τύπου τέθηκε και το ζήτημα επέκτασης του κινή-ματος «Δεν πληρώνω» και πέ-ρα από τα διόδια, με τον Β. Πα-

παδόπουλο, μέλος της συντονι-στικής επιτροπής, να αναφέρει πως οι επιτροπές αγώνα καλούν τους πολίτες «σε άρνηση πλη-ρωμής τόσο των εισιτηρίων στις μεταφορές όσο και του εισιτη-ρίου στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, διεκδικώντας δη-μόσια και δωρεάν μέσα μετα-φοράς και νοσοκομεία».

Αυτό πάντως που πηγάζει ως φυσική αναγκαιότητα, κα-θώς το κίνημα «Δεν πληρώνω» αποκτά ολοένα πιο μαζικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά, εί-ναι να συνδεθεί με ένα ευρύτε-ρο σχέδιο συνολικής ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής, του Μνημονίου και της ΕΕ, απόρ-ροια των οποίων είναι η ύπαρξη των διοδίων, η επιβολή αντιτί-μου στα νοσοκομεία και τα πα-νάκριβα εισιτήρια στα μέσα με-ταφοράς.

θεί μέτρα περικοπών μισθών και ελαστι-κοποίησης των εργασιακών σχέσεων έχει προβεί σε απολύσεις μεγάλης κλίμακας και ουδεμία από αυτές «δεσμεύεται» ότι δεν θα το ξαναπράξει κατά τη διάρκεια ή μετά τη λήξη της «ειδικής σύμβασης»!

Στους χώρους δουλειάς, η πίεση που ασκεί η εργοδοσία είναι αφόρητη, εκβιά-ζοντας, τρομοκρατώντας, ακόμα και απο-λύοντας, προκειμένου να περάσει τα σχέ-διά της, που είναι άλλοτε μείωση μισθών έως και 20%, άλλοτε μείωση ωρών εργα-σίας έως και στις 30 ώρες τη βδομάδα κι άλλοτε εκ περιτροπής εργασία (4ήμερο). Π.χ. η Ελεσίς, θυγατρική της Ζίμενς, αφού πρώτα έκανε δεκάδες απολύσεις, τώρα απαιτεί μεμονωμένες μειώσεις μισθών για το 1/4 των εργαζομένων, ακόμα και με… αναδρομική ισχύ μέχρι και την 1/9/2010. Η εταιρεία εκτυπώσεων Γκρέκης ΑΒΕΕ και οι Αττικές Εκδόσεις ζητούν ατομικές συμ-βάσεις μείωσης μισθών 10-15%, αλλά και μερική απασχόληση με 36ωρο, ενώ ο Πα-πασωτηρίου επέβαλε 30ωρο με ατομικές συμβάσεις. Η φαρμακοβιομηχανία Κλέβα, μετά από 9 μήνες με 4ήμερο, προχώρησε και σε μειώσεις έως 20% στους μισθούς! Επιχειρήσεις από τον κλάδο κατεργασί-ας ξύλου και ξενοδοχεία στη Θεσσαλονί-

κη, αφού πρώτα απέλυσαν ή άλλαξαν τις εργασιακές σχέσεις με 3ήμερη, 4ήμερη ή 4ωρη απασχόληση, τώρα μειώνουν και τους μισθούς κατά 25%.

Φυσικά, η εργοδοτική και κυβερνητι-κή επίθεση δεν περνά αλώβητη, παρά τις ιστορικές ανεπάρκειες του σημερινού εκ-φυλισμένου, εργοδοτικού ή ανύπαρκτου συνδικαλισμού τύπου ΓΣΕΕ σε πολλούς χώρους του ιδιωτικού τομέα. Στην Ιντρα-κόμ το σωματείο απάντησε με 48ωρη απεργία και έπεται κλιμάκωση, σε εται-ρείες όπως Εκδοτική Β. Ελλάδας ή Αττι-κές Εκδόσεις υπήρξαν μαζικές αρνήσεις υπογραφής, ακόμα και απεργίες για πρώ-τη φορά, ενώ σε πολλούς χώρους εκδη-λώνεται άρνηση συναίνεσης από τα σω-ματεία και τους εργαζόμενους (π.χ. Κλω-στήρια Κιλκίς, Άλφα Κεράμικα Λάρισας, Γκρέκης, ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια κ.ά.).

Ένα όλο και διευρυνόμενο τμήμα εργα-ζόμενων στο «σκληρό» ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής ασυδοσίας, όπου οργιάζουν η τρομοκρατία και οι εκβιασμοί, ανιχνεύει τους δρόμους της αντίστασης και της ανα-τροπής της επίθεσης, που οδηγεί σε διαρ-κή χειροτέρευση της ζωής του, σε εργασι-ακή ανασφάλεια και σε καθημερινό ευτε-

λισμό της αξιοπρέπειάς του, σε ενυπόγρα-φες καταδίκες στην ένδεια. Αγωνιστικά σκιρτήματα ξεπηδούν σε πολλούς χώρους εργασίας, μικρές και μεγάλες απεργίες λι-ώνουν το «παγωμένο» τοπίο που έχουν δι-αμορφώσει κυβέρνηση, τρόικα και εργο-δότες και στέλνουν μηνύματα ανυπακοής. Ανακαλύπτονται και πάλι εργατικές διαδι-κασίες που φοβάται η συνδικαλιστική γρα-φειοκρατία, όπως συνελεύσεις στους χώ-ρους δουλειάς, εργασιακές επιτροπές, συ-ντονισμοί σωματείων, όπου εργαζόμενοι συχνά πολλών και διαφορετικών σωματεί-ων, ενώνουν τα χέρια, συζητούν και αγω-νίζονται από κοινού.

Ωστόσο, πρέπει να γίνει σαφές ότι για να ανατραπεί αυτό το καταθλιπτικό τοπίο για τον κόσμο της εργασίας απαιτείται συ-νολικός, καθολικός, πανεργατικός πολιτι-κός αγώνας. Απαιτείται όλοι οι διάσπαρτοι αγώνες να συγκροτήσουν ένα κοινό μέτωπο εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα, τις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και εργαζό-μενων - ανέργων, ελλήνων και μεταναστών εργατών, «μόνιμων» και ελαστικά απασχο-λούμενων. Αλλά απαιτείται και σοβαρό μέ-τωπο ενάντια στις αυταπάτες σημαντικών τμημάτων εργαζόμενων ότι ένας ατομικός συμβιβασμός μπορεί να βελτιώσει αύριο τη θέση τους. Η ίδια η εμπειρία δείχνει ακρι-βώς το αντίθετο. Ο διαρκής συμβιβασμός οδηγεί σε νέες, πιο οδυνηρές ήττες, σε ακό-μα μεγαλύτερη υποταγή για τον εργαζόμε-νο και υπεροχή για τον εργοδότη.

Χρειάζεται όμως και κατά μέτωπο αντιπαράθεση με τα ιδεολογήματα της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικό-τητας που έχουν εισβάλει για τα καλά από το αστικό μπλοκ δυνάμεων, ακόμα και διά… νόμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ειδικές συμβάσεις συνάπτονται όχι μόνο όταν υπάρχουν ζημιές σε εταιρείες, αλλά και με στόχο «τη βελτίωση της παραγωγι-κότητας και ανταγωνιστικότητας των επι-χειρήσεων», όπως άλλωστε φάνηκε περί-τρανα με την κερδοφόρα ΝΕΟΓΑΛ! Αυτό σημαίνει όλο και πιο φθηνοί εργάτες, για μεγαλύτερα εργοδοτικά κέρδη.

Οι αγώνες που σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη στο χώρο της υγείας με την απερ-γίας διαρκείας και την κατάληψη του υπουργείου Υγείας, στα μέσα μαζικής με-ταφοράς και σε πολλούς χώρους εργασί-ας γύρω από το μέτωπο των συμβάσεων μπορούν να συνενωθούν σε ένα ορμητικό εργατικό ποτάμι ανυπακοής και ανταρσί-ας, ικανό να βάλει να πάλι στο προσκή-νιο τον εργατικό παράγοντα της ανατρο-πής, με επόμενο σταθμό κλιμάκωσης την 24ωρη απεργία στις 23 Φλεβάρη.

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Α πό τη «Μέρα της Οργής» και την «Πορεία του Εκατομμυρίου» στη «Μέρα της Αποχώρησης», ο λαός της Αιγύπτου συνεχίζει με εντυπωσιακούς

σταθμούς εδώ και δύο εβδομάδες έναν ιστορικό αγώνα που έχει ουσιαστικά ρίξει ένα δικτάτορα, οδηγώντας τον στην πλήρη απονομιμοποίηση. Έναν αγώνα που έχει ταρακουνήσει το πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή και τις χώρες του Μαγκρέμπ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι καθημερινές διαδηλώσεις δεν φαίνεται να έχουν καθοδική πορεία, το αντίθετο, η μεγάλη συμμετοχή εκατομμυρίων ανθρώπων έχει ουσιαστικά παραλύσει την Αίγυπτο. Στο Κάιρο η αγορά έχει σχεδόν ερημώσει, οι τράπεζες παραμένουν κλειστές, πολυκαταστήματα και αλυσίδες μεγάλων πολυεθνικών έχουν καταστραφεί, η τουριστική κίνηση έχει σταματήσει, μουσεία και ξενοδοχεία βρίσκονται σε επιφυλακή, ακόμα και ο δρόμος που οδηγεί στις πυραμίδες έχει κλείσει, ενώ αναφέρονται μέχρι και ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης. Τις εξελίξεις σφραγίζουν μεγαλειώδεις διαδηλώσεις, με τη συμμετοχή εκατομμυρίων, που αντιμετώπισαν κάθε είδους καταστολή, από σφαίρες στο ψαχνό μέχρι δακρυγόνα κι από την αστυνομία μέχρι συγκεντρώσεις παρακρατικών και ελεύθερους σκοπευτές, που άφησαν πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Όμως πέρα από αυτές τις εικόνες μάχης, που έχουν κάνει τους πάντες να μιλούν για την αιγυπτιακή επανάσταση, η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί το μεγαλείο ενός λαού που διδάσκει αλληλεγγύη, με συγκινητικές στιγμές να περιγράφονται έστω και μετ’ εμποδίων μέσω διαδικτύου, αλλά και αξιοπρέπεια.Η εξέγερση έχει αναγκάσει τον επί 30 χρόνια πρόεδρο της Αιγύπτου, Χόσνι Μουμπάρακ, να προβεί σε απανωτά διαγγέλματα, αρχικά καθαιρώντας μία κυβέρνηση και ορκίζοντας μία νέα, και τελικά δηλώνοντας ότι θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι το Φθινόπωρο προκηρύσσοντας εκλογές στις οποίες δεν θα πάρει μέρος. Αναγκάστηκε να δηλώσει «συγκινημένος» και προσπαθώντας να αποφύγει την τύχη του Τυνήσιου Μπεν Αλί που έφυγε κυνηγημένος, είπε ότι σκοπεύει να πεθάνει στο χώμα της Αιγύπτου. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να δώσει την εικόνα του σταθεροποιητικού παράγοντα, όμως αυτό δεν σταματά τους διαδηλωτές που συνεχίζουν ζητώντας την αποχώρησή του. Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα τις τελευταίες μέρες, ζητά να δικαστεί. Κι ενώ το ποτάμι της λαϊκής οργής συνεχίζει να φέρνει σε αδιέξοδο όποια πολιτική λύση προσπαθεί να διατηρήσει το καθεστώς, η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί μουδιασμένη έναν παραδοσιακό της πολιτικό σύμμαχο να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Και αυτό οδηγεί τους μεγάλους παίκτες της διεθνούς σκακιέρας, ΗΠΑ και ΕΕ, να αλλάζουν θέση σχεδόν καθημερινά, ξεκινώντας από ανακοινώσεις που χάιδευαν τον Μουμπάρακ και καταλήγοντας σε φανερές εκκλήσεις να παραχωρήσει τη θέση του σε μία «φιλική» διάδοχη κατάσταση. Και μέσα σε όλα αυτά, ειρωνικό αστείο αποτελεί η διαγραφή αυτή την εβδομάδα του κόμματος του Μουμπάρακ από τη ...Σοσιαλιστική Διεθνή.

n ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Φύγε». Σε μία λέξη, γραμμένη με κόκκινα γράμματα, συμπυκνώ-θηκε η οργή περισσότερων από ένα εκατομμύριο διαδηλωτών που πλημμύρισαν την πλατεία

Απελευθέρωσης του Καΐρου αλλά και άλ-λες μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου την Πα-ρασκευή, μέρα «της αναχώρησης», απαι-τώντας την πτώση ενός δικτατορικού κα-θεστώτος και ενός προέδρου που βρίσκε-ται στο τιμόνι της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια. Κι αν τα ελληνικά μέσα ενημέρω-σης, όπως και η πλειοψηφία των δυτικών, αρκούνται σε θεαματικές σκηνές του πλή-θους ή των συγκρούσεων που συγκλονίζουν την Αίγυπτο από τις 25 Γενάρη, εμμένουν στη συναισθηματική κάλυψη των γεγονό-των, την οργή για το καθεστώς και τη χαρά και προσμονή μιας ανατροπής του και τονί-ζουν το αίτημα αποχώρησης του Μουμπά-ρακ, μετατρέποντάς το σε κεντρικό, αυτό δεν είναι αρκετό για να περιγράψει τη συ-γκλονιστική εξέγερση ενός λαού, που πια ο ίδιος τη χαρακτηρίζει επανάσταση.

Το κοινωνικό πλαίσιο της χώρας είναι άλλο ένα παράδειγμα εφαρμογής του κα-πιταλισμού της εποχής μας. Από τις αρ-χές του ’90 υπάρχει εγκατεστημένη μόνι-μη αποστολή του ΔΝΤ στην Αίγυπτο, που ακολουθεί τη γνωστή συνταγή των ιδιω-τικοποιήσεων και της καταστροφής του όποιου κοινωνικού κράτους προϋπήρχε. Ήδη στην Αίγυπτο, με την καθοδήγηση του ΔΝΤ, έχουν πωληθεί 270 από τις 314 επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα που προ-έβλεπε το αρχικό σχέδιο. Κι αυτό αφού εί-χε προηγηθεί μεγάλη μείωση, με απολύ-σεις, στην εργατική δύναμη των επιχειρή-σεων, ώστε να εμφανιστούν ανταγωνιστι-κές στην αγορά. Ταυτόχρονα το κράτος έχει μειώσει έως εξαφανίσει τις επιδοτή-σεις για είδη πρώτης ανάγκης στα φτωχό-τερα στρώματα, ενώ τελευταία είχε φτά-σει στο σημείο να συζητά και την κατάρ-γηση της επιδότησης για τα καύσιμα. Ακο-λουθείται πολιτική λιτότητας, ενώ οι πραγ-ματικοί μισθοί είναι «παγωμένοι» εδώ και χρόνια με τον κατώτατο να μην ξεπερνάει τα 13 ευρώ. Ο πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 16%, με τις τιμές στο κρέας και στο κο-

τόπουλο να έχουν αυξηθεί μόνο το τελευ-ταίο διάστημα από 30% έως και 150% και να υπάρχουν αναφορές ότι η τιμή ενός κι-λού ντομάτας αγγίζει τα δύο ευρώ! Αυτή η άνοδος των τιμών έχει άμεση σύνδεση με το κερδοσκοπικό παιχνίδι στο χρηματιστή-ριο τροφίμων, των βασικών αγαθών. Όχι τυχαία ο οργανισμός τροφίμων και αγρο-τικής παραγωγής του ΟΗΕ αναφέρει αύ-ξηση του μέσου κόστους αγοράς τροφίμων παγκοσμίως κατά 32% από τον Ιούνιο ως τον Δεκέμβρη του 2010.

Υπολογίζεται ότι το 40% των Αιγυπτί-ων ζει με μόλις δύο δολάρια τη μέρα και ότι οι νέοι έως και 30 ετών, που αποτε-λούν το 60% του πληθυσμού, είναι άνερ-γοι σε ποσοστό που αγγίζει τα εξωφρενι-κά επίπεδα του 90%. Τα επίσημα ποσο-στά ανεργίας στην Αίγυπτο μπορεί να πα-ρουσιάζονται στο 12%, αλλά το πραγματι-κό νούμερο πλησιάζει το 25%. Παράλλη-λα το καθεστώς καταπατά με κάθε τρόπο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευ-θερίες των πολιτών. Στις τελευταίες εκλο-γές το κόμμα του Μουμπάρακ πήρε αυτο-κρατορικά ποσοστά και καταγγέλθηκε για νοθεία, με την κυβέρνηση να στηρίζεται σε ένα βαθύ αστυνομικό κράτος, με παντοδύ-ναμες μυστικές υπηρεσίες που έχουν οδη-γήσει συχνά στη φυλακή τους πολιτικούς αντιπάλους.

Όταν ένας νέος πτυχιούχος, πλανόδι-ος πωλητής, αυτοπυρπολούνταν στην Τυ-νησία, κανείς δεν μπορούσε να προβλέ-ψει ότι θα αποτελούσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για το λαό της Αιγύ-πτου. Βέβαια, το μεγαλειώδες παράδειγ-μα του λαού της Τυνησίας που κατάφερε να ανατρέψει το δικό του δικτάτορα μπο-ρεί να εμπνεύσει τους αγωνιζόμενους τό-σο στην περιοχή, όσο και παγκόσμια, όμως ταυτόχρονα η Αίγυπτος παρουσιάζει στα-θερά τα τελευταία χρόνια μια ανοδική πο-ρεία τόσο εργατικών αγώνων όσο και κι-νημάτων των νέων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν κατα-γραφεί πάνω από 3.000 εργατικές κινητο-ποιήσεις κάθε μορφής στην Αίγυπτο από το 2004, από μεγάλες απεργίες τόσο στο δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα με αρ-κετές από αυτές να κάνουν το καθεστώς

ΗΠΑ και ΕΕ: αποχαιρετούν τους (ηττημένους) δικτάτορες

Ο ευγενικός και ανθρωπιστής υπουργός Εξωτερικών του Ισ-ραήλ Άβιγντορ Λίμπερμαν – που κάποτε είχε πει ότι ο Μου-μπάρακ μπορεί να πάει στο δι-

άβολο – μπορεί επιτέλους να δει την ευχή του να πραγματοποιείται, σε πολιτικό του-λάχιστον επίπεδο», γράφει χαρακτηριστι-κά ο Ρόμπερτ Φισκ στον Ιντιπέντεντ για να φωτογραφίσει την ορμή και ανατρεπτική δύναμη της αιγυπτιακής εξέγερσης και πα-ράλληλα να συνοψίσει το μεγαλύτερο φό-βο της Δύσης. Είναι άλλωστε γλαφυρός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε ο αι-γυπτιακός λαός από τη διεθνή κοινότητα.

Η Αίγυπτος είναι ένας καίριος σύμμα-χος των ΗΠΑ στην περιοχή, παίκτης κλειδί στη σταθερότητα και με τεράστια εμπορική σημασία. Χωρίς τη στήριξη του καθεστώ-τος Μουμπάρακ και της Αιγύπτου, το Ισ-ραήλ θα βρεθεί εντελώς απομονωμένο και

οι ευαίσθητες ισορροπίες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή θα ανατραπούν. Έτσι δεν είναι τυχαίο που με το ξέσπασμα της εξέ-γερσης, οι πρώτες αντιδράσεις της Δύσης ήταν από χλιαρές έως ανύπαρκτες.

Χρειάστηκε μια ολόκληρη εβδομά-δα κινητοποιήσεων και βίαιης αιματηρής καταστολής τους από το καθεστώς μέχρι οι ΗΠΑ να αναγνωρίσουν, διά στόματος Κλίντον αρχικά και Ομπάμα στη συνέχεια, ότι ο αιγυπτιακός λαός είχε δίκαια αιτή-ματα, αλλά χωρίς να γίνεται λόγος για αλ-λαγή καθεστώτος. Ούτε καν η λέξη δημο-κρατία δεν ακούστηκε. Και χρειάστηκε να περάσει μία εβδομάδα επιπλέον, με τους δρόμους του Καΐρου να βάφονται με αίμα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αρ-νούνται κάθε διάλογο με τον Ομάρ Σουλε-ϊμάν, ώστε να τολμήσουν να μιλήσουν για απογοήτευση, άμεση αλλαγή ηγεσίας και να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια

Συγκλονίζει η εξέγερση στην Αίγυπτο

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

ΗΠΑ και ΕΕ: αποχαιρετούν τους (ηττημένους) δικτάτορεςτου συμμάχου τους. Ο Μπαράκ Ομπάμα δήλω-σε την Παρασκευή πως «η μετάβαση πρέπει να γίνει με τάξη, αλλά να ξεκινήσει τώρα». Όμως η στάση αυτή δεν προκαλεί έκπληξη, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του τα τεράστια οικονομι-κά συμφέροντα που έχουν τον κύριο λόγο στην περιοχή.

Αν και οι ΗΠΑ στήριζαν το καθεστώς Μου-μπάρακ με οικονομική βοήθεια που έφτανε το 1,5 δισ. δολάρια, αυτά επέστρεφαν με πολ-λούς τρόπους στις αμερικανικές πολυεθνικές με την αγορά F-16, τανκς μέχρι και δακρυγό-νων. Όταν το καθεστώς εξολόθρευε τους αντι-πάλους του, όπως έκανε με τους ισλαμιστές την περίοδο 1992-97, καταστρέφοντας και ολό-κληρες εργατικές συνοικίες όπως η Εμπάντα, οι ΗΠΑ έστελναν περισσότερα χρήματα και όπλα. Οι δεσμοί με τη CIA τονώθηκαν με τον πόλεμο «ενάντια στην τρομοκρατία» και ειδι-κά όταν η Αίγυπτος συμφώνησε στον αποκλει-σμό της λωρίδας της Γάζας. Δεν είναι τυχαίο

ότι η εταιρεία που έχει πουλήσει στην αιγυπτι-ακή Ασφάλεια τα σύγχρονα συστήματα παρα-κολούθησης είναι θυγατρική της αμερικανι-κής Μπόινγκ. Πράγμα που εξηγεί και τον τρό-μο του Ισραήλ μπροστά στην εξέγερση και τη δήλωση του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, Βενι-αμίν Νετανιάχου, ο οποίος ζήτησε από τη δι-εθνή κοινότητα να κάνει ό,τι είναι απαραίτη-το ώστε να εξασφαλιστεί σε κάθε περίπτωση η παραμονή της τριακονταετούς φιλίας μεταξύ των δύο κρατών.

Αντίστοιχα χαλαρά αντανακλαστικά απένα-ντι σε έναν επί χρόνια φίλο δικτάτορα έδειξε και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τους πρωθυπουρ-γούς της να ζητούν αρχικά να επικρατήσει ψυ-χραιμία και σύνεση. Αυτά πριν οδηγηθούν με-τά από τις εκατόμβες νεκρών να εκδίδουν κοι-νή ανακοίνωση οι Σαρκοζί, Μέρκελ, Μπερλου-σκόνι, Θαπατέρο, Κάμερον όπου ζήτησαν την άμεση έναρξη της «διαδικασίας μετάβασης», ουσιαστικά τρέχοντας πίσω από τη λαϊκή οργή

και προσπαθώντας να κερδίσουν μία θέση δι-απραγματευτή στη νέα κατάσταση που διαγρά-φεται. Ανακοίνωση εξέδωσε και η Ευρωπαϊ-κή Ένωση, αλλά μόλις την Παρασκευή, όπου κάλεσε το καθεστώς να τιμήσει τους όρους της συμφωνίας συνεργασίας που δίνει στην Αίγυ-πτο 150 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο και υπό την οποία είναι υποχρεωμένη να προωθήσει οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα με οικονομική βοήθεια και εμπο-ρικές συναλλαγές.

Και μέσα σε όλο αυτό το παγκόσμιο θέατρο συμφερόντων, υπήρξαν και οι γραφικές στιγ-μές της ελληνικής κυβέρνησης Παπανδρέου που θέλησε αρχικά να εξάγει εσωτερική πο-λιτική υπεραξία, ταυτίζοντας την εξέγερση του αιγυπτιακού λαού με ένα φανταστικό πρόβλη-μα μετανάστευσης που θα δημιουργήσει, στή-νοντας σκηνικό προφύλαξης των συνόρων από το ρεύμα αιγυπτίων μεταναστών. Για να τρέ-ξει τις τελευταίες μέρες πίσω από τα γεγονό-

τα, ανησυχώντας για τις όχι και λίγες ελληνικές εταιρείες που έχουν συμφέρον στην περιοχή, με τον Γ. Παπανδρέου να δηλώνει την Παρα-σκευή ότι είναι στο πλευρό των Αιγυπτίων, και κυρίως των νέων και να παίρνει πρωτοβουλίες για συνομιλίες με τον Μουμπάρακ, τον Σουλε-ϊμάν και τον Μπαραντέι. Μάλιστα ανακοίνωσε ότι σήμερα θα βρίσκεται στο Κάιρο.

Με την επανάσταση ακόμα στους δρόμους και τους ισχυρούς να προσπαθούν να την ελέγ-ξουν, ο λαός της Αιγύπτου βρίσκεται στο επίκε-ντρο ολόκληρου του πλανήτη. Προκαλούν θαυ-μασμό στους πληττόμενους από την παγκόσμια οικονομική κρίση αλλά αγωνιζόμενους λαούς που αναγνωρίζουν σε αυτόν τη δύναμή τους. Φέρνουν όμως και ανησυχία στους εκπροσώ-πους ενός βαθιά εκμεταλλευτικού παγκόσμι-ου συστήματος που συνειδητοποιούν πως πά-ντα μπορεί να τους ξεφύγει από τον έλεγχο ο αστάθμητος παράγοντας της ιστορίας, ο άν-θρωπος.

Συγκλονίζει η εξέγερση στην Αίγυπτονα οπισθοχωρεί στα αιτήματά τους. Κινη-τοποιήσεις υπήρχαν και στα πανεπιστή-μια. Πόλη σταθμός στις κινητοποιήσεις αυτές ήταν η Μαχάλα, στο κέντρο της βι-ομηχανικής και βιοτεχνικής περιοχής του Νείλου, που ήταν το κέντρο των εργατικών κινητοποιήσεων για χρόνια, και από την οποία ξεκίνησαν και οι κινητοποιήσεις της 25ης Γενάρη για να μετατραπούν σε εξέ-γερση σε όλη την Αίγυπτο, από το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια, μέχρι το Σουέζ και τις άλλες μεγάλες πόλεις.

Σε αυτό το περιβάλλον, και με ένα πο-σοστό 28% των εργαζομένων να εντάσσε-ται σε σωματεία, ο κεντρικός τριτοβάθμιος συνδικαλιστικός φορέας της Αιγύπτου δια-τηρεί καλές σχέσεις με το καθεστώς, πράγ-μα που τον οδήγησε συχνά στο να παίρ-νει αποστάσεις από τις κινητοποιήσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα τε-λευταία χρόνια πολλά και ενεργά πρωτο-βάθμια σωματεία. Μαζί τους αναπτύχθη-κε και ένα ευρύτερο κοινωνικό κίνημα, με νεολαιίστικες οργανώσεις, όπως το Κίνη-μα της 6ης Απριλίου, να αποκτούν κοινω-νικά ερείσματα. Η εξέγερση των τελευταί-ων ημερών έχει οδηγήσει και στη δημιουρ-γία της Αιγυπτιακής Ένωσης Ανεξάρτη-των Σωματείων και ανάγκασε σε πολιτική στροφή την Εθνική Συνομοσπονδία Εργα-τικών Σωματείων, που τα ηγετικά της στε-λέχη ουσιαστικά ορίζονταν από την κυβέρ-νηση. Στροφή που έχει σαν αποτέλεσμα να φτάσουν να διεκδικούν «έλεγχο στις τιμές των προϊόντων και κοινωνικές παροχές», κάτι ανήκουστο για χρόνια!

Με το έδαφος να προετοιμάζεται ουσι-αστικά χρόνια τώρα, οι μεγαλειώδεις κι-νητοποιήσεις που παρακολουθούμε τις τε-λευταίες μέρες έχουν βαθιά κοσμικά, κοι-νωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές συμμετέχουν δυ-ναμικά άνδρες και γυναίκες, νέοι και με-γαλύτεροι, εργατική τάξη αλλά και με-σαία στρώματα, χριστιανοί και μουσουλ-μάνοι. Αυτή η μαζική κοινωνική αποδοχή αλλά και η διεκδίκηση ριζικής αλλαγής εί-ναι που δίνει στις κινητοποιήσεις τον αέ-ρα της επανάστασης. Παράλληλα βέβαια η αντίσταση του καθεστώτος έχει αναδεί-ξει την πραγματική δύναμη των εξεγερ-

μένων. Από τη δημιουργία πολιτοφυλα-κών για την προστασία γειτονιών, μουσεί-ων ακόμα και της ίδιας της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, την οργάνωση δικτύου πληροφόρησης όταν η κυβέρνηση διέκο-ψε διαδίκτυο και κινητή τηλεφωνία, μέχρι τη διανομή φαγητού στους διαδηλωτές της πλατείας Απελευθέρωσης (Ταχρίρ), όλα ζωγραφίζουν την εικόνα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας. Και αυτό επιβεβαιώνεται και από τις σπασμωδικές κινήσεις του κα-θεστώτος.

Αφού ο στρατός δεν επέλεξε να κατα-στείλει τις διαδηλώσεις, προσπαθώντας να τηρήσει μια στάση φιλικής αναμονής (προ-σβλέποντας στο ρόλο του κατά τη διάδο-χη κατάσταση) και συνέχισε παίζοντας αμφιλεγόμενο ρόλο, τη σκυτάλη πήραν οι ομάδες παρακρατικών που οργάνωσαν τις αντιδιαδηλώσεις υπέρ του Μουμπάρακ δημιουργώντας την τελευταία εβδομάδα εικόνες αιματηρής εμφύλιας διαμάχης. Υπήρξαν μέχρι και καταγγελίες ότι το κα-θεστώς πλήρωνε με 50 αιγυπτιακές λίρες ανθρώπους για να συμμετέχουν σε αυτές, ενώ πιάστηκαν πολυάριθμοι αστυνομικοί με πολιτικά. Οι ομάδες αυτές έπαιξαν ρό-λο και στην προσπάθεια φίμωσης των διε-θνών μέσων που παρακολουθούν από κο-ντά στην εξέγερση, καταλήγοντας στο αν-θρωποκυνηγητό και τις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ, ανά-μεσά τους και ο σύντροφός μας Πέτρος Παπακωνσταντίνου.

Ταυτόχρονα, η Δύση βιάζεται να ταυ-τίσει το ανατρεπτικό κίνημα του αιγυπτι-ακού λαού με τους Αδελφούς Μουσουλ-μάνους για να ερεθίσει τα δυτικά φοβικά αντανακλαστικά. Όμως η πραγματικότη-τα προς το παρόν τη διαψεύδει. Οι Αδελ-φοί Μουσουλμάνοι δεν έπαιξαν εξαρχής κεντρικό ρόλο στην εξέγερση. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και για τη μεγαλειώδη δι-αδήλωση των εκατομμυρίων της Μέρας της Οργής είχαν δηλώσει απλά τη στήριξή τους, και τώρα συνεχίζουν να παίζουν δι-ακριτικό ρόλο. Σαν πολιτικός χώρος υπήρ-ξαν θύματα μεγάλης καταστολής του κα-θεστώτος Μουμπάρακ, με τους ηγέτες τους φυλακισμένους και άλλους να συλ-λαμβάνονται με την έναρξη της εξέγερ-

σης. Όλοι αυτοί έχουν απελευθερωθεί πλέον από τους εξεγερμένους. Στην Αί-γυπτο παράλληλα δρουν πολλές οργανώ-σεις και κόμματα της αντιπολίτευσης, και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν ηγετικό ρόλο. Από το Κίνη-μα Kifaya, μέχρι το κόμμα Ghad που στη-ρίζει τον Ελ Μπαραντέι, από τους Νασερι-στές και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα μέχρι και το Κομμουνιστικό Κόμμα, όλοι συμμετέχουν. Ταυτόχρονα έχει ήδη δημι-ουργηθεί άτυπο κοινοβούλιο αποτελούμε-νο από εκατό μέλη, από δώδεκα περίπου κόμματα και ομάδες της αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο της καλύτερης δυνατής προε-τοιμασίας τους για την ανάληψη της εξου-σίας μόλις ανατραπεί το καθεστώς Μου-μπάρακ. Όμως οι λύσεις ακόμα δεν έχουν βρει την συνολική στήριξη του αιγυπτια-κού λαού.

Επιπλέον τα ονόματα που έχουν πέσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης δεν φαί-νεται να πείθουν τους Αιγυπτίους. Μπο-ρεί ο Μουμπάρακ να διαπραγματεύεται την έξοδό του από την εξουσία ορίζοντας

ουσιαστικά ως διάδοχο του τον αντιπρό-εδρο Ομάρ Σουλεϊμάν, όμως το παρελ-θόν του επικεφαλής των μυστικών υπηρε-σιών της Αιγύπτου δεν έχει ξεχαστεί. Πέ-ρα από το ρόλο του στη δημιουργία ενός παρακράτους βασανιστών, ήταν ο άνθρω-πος κλειδί της CIA για το ρόλο της Αιγύ-πτου στις επιχειρήσεις απαγωγών και με-ταφοράς στην Αίγυπτο υπόπτων για τρο-μοκρατία και παράλληλα επικεφαλής των διαπραγματευτών με το Ισραήλ. Και ο νέ-ος πρωθυπουργός Αχμέντ Σαφίκ, αξιωμα-τικός της αεροπορίας, φανερώνει την προ-σπάθεια εμπλοκής και του στρατού. Δια-φαίνεται ότι η διακυβέρνηση που προετοι-μάζεται θα είναι ουσιαστικά άλλη μία δι-κτατορία.

Εν τω μεταξύ, οι εναλλακτικές ηγεσί-ες που ακούγονται είναι εξίσου πολιτικά αδύναμες. Ο Μπαραντέι δεν έχει ουσι-αστική επιρροή στην Αίγυπτο και ο Αμρ Μούσα, γενικός γραμματέας του Αραβι-κού Συνδέσμου που προτείνεται μέχρι και από το γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, αποτελεί ουσιαστικά μία πρόταση από το εξωτερικό.

O λαός της Aιγύπτου πάλεψε σκληρά για το δικαίωμα στη διαδήλωση ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς Mουμπάρακ

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Η μισή υπόγεια Αθήνα πλημ-μύρισε την Πέμπτη, καθώς

η βροχή έπεφτε όλη μέρα και συ-χνά ήταν καταρρακτώδης και τη συνόδευε δυνατός αέρας. Το βρά-δυ, γύρω στις εννέα, καθώς περ-πατούσα σε έναν αρκετά κεντρικό δρόμο, αντίκρισα δεκάδες ομπρέ-λες, ακουμπισμένες σε κάποιο δέ-ντρο ή στην άκρη του πεζοδρομί-ου, σαν έκθετα βρέφη τυλιγμέ-να σε πολύχρωμες φασκιές. Οχι όμως βρέφη αρτιμελή, αλλά ανά-πηρα, αζήτητα. Παντού ομπρέ-λες, άχρηστες, ξεχαρβαλωμένες, συχνά σε χρώματα εκτυφλωτικά, χαρούμενα, αισιόδοξα, τρομά-ρα μας. Σε άλλες έλειπε το μισό ή όλο το χερούλι, σε άλλες ήταν σχι-σμένο το ύφασμα και οι στραβω-μένες μπαλένες εξείχαν σαν οστά

μισολιωμένου πτώματος. Ομπρέ-λες καινούργιες, αλλά άχρηστες ή μάλλον μίας χρήσεως, φρεσκο-αγορασμένες από υπαίθριους νι-γηριανούς πωλητές. Λες και από εδώ είχε περάσει μια πορεία που διαλύθηκε βίαια από την αστυνο-μία, μόνο που ενώ κανονικά οι δρόμοι μετά την αποδεκατισμέ-νη πορεία είναι σπαρμένοι πα-πούτσια, ποδοπατημένες προκη-ρύξεις, γυαλιά, μαντίλια κ.λπ., σ’ αυτή την πορεία οι διαδηλωτές κρατούσαν μόνο ομπρέλες, τίπο-τε άλλο.

Κάποτε η ομπρέλα κρατούσε

μια ζωή και τη συντήρησή τους εξασφάλιζε ο πλανόδιος ομπρε-λάς. Τώρα οι ομπρέλες είναι φτη-νές (από 3-5 ευρώ, ανάλογα τη μέ-ρα), όμως τα χρήματα που ξοδεύ-ουμε κάθε χειμώνα για να τις αγο-ράσουμε είναι περισσότερα από όσα θα έδιναν οι παππούδες μας –σε αναλογία με το εισόδημά τους– για να αγοράσουν μία ανθεκτική και επιδιορθώσιμη ομπρέλα.

Να λοιπόν που επιβεβαιώνο-νται οι στριγκές νεοφιλελεύθε-ρες φωνές που λένε ότι κατανα-λώναμε πάνω από τις πραγματι-κές μας δυνατότητες! Με όλα αυ-

τά τα χρήματα που έχουμε ξοδέ-ψει για ομπρέλες, θα μπορούσα-με όλοι να είχαμε αγοράσει από ένα αυτοκίνητο, βοηθώντας έτσι την εθνική οικονομία μέσω των φόρων στη βενζίνη και τα ετήσια τέλη. Γιατί αυτοί που απλώς μετα-κινούνται από το ένα γκαράζ στο άλλο ή μπορούν και πληρώνουν ταξί δεν χρειάζονται ομπρέλα ή τη χρειάζονται για πολύ λίγο χρό-νο. Η φτηνή ομπρέλα είναι η ανα-γκαία σπατάλη των φτωχών, αυ-τών που πηγαίνουν με το λεωφο-ρείο ή με τα πόδια στις διάφορες δουλειές τους. Και οι χιλιάδες ξε-σχισμένες ομπρέλες, τα απομει-νάρια μιας βροχερής μέρας, είναι τα ταπεινά τεκμήρια μιας αναλώ-σιμης ζωής, εκτεθειμένης σε ανε-λέητους ανέμους.

AKPOBAΣIEΣ n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

Τα απομεινάρια μιας μέρας

Κατάληψη στο Δημαρχείο ΒύρωναΣε κατάληψη στο Δημαρ-χείο Βύρωνα προχώρησαν οι εργαζόμενοι του Δήμου την Πέμπτη 3/2 απαιτώντας από τη δημοτική αρχή: Κατ’ αρχήν να ενσωματώσει όλα τα νομικά πρόσωπα στο δή-μο, αναβαθμίζοντας τις υπη-ρεσίες του για την εξυπηρέ-τηση των πολιτών. Να προ-χωρήσει σε άμεσες προσλή-ψεις μόνιμου προσωπικού.

Να καταργήσει τη δημοτική επιχείρηση, μεταφέροντας το προσωπικό στις δημοτικές υπηρεσίες, αμείβοντας τους βάσει της κλαδικής σύμβα-σης της ΠΟΕ - ΟΤΑ. Να κα-ταβληθούν άμεσα οι δεδικα-σμένες οφειλές στους σχολι-κού φύλακες, τους εργαζό-μενους στο Πνευματικό Κέ-ντρο και τον Αθλητικό Ορ-γανισμό.

Δίκτυο Πανεπιστημιακών για άσυλοΤο Δίκτυο πανεπιστημια-κών σε ανακοίνωση του για το άσυλο τονίζει: «Εμείς ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που θεωρούμε το πανεπιστη-μιακό άσυλο κοινωνική κα-τάκτηση, αδιαπραγμάτευτη θεωρούμε ότι οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ δεν έπρε-πε να υποκύψουν στις πιέ-σεις της κυβέρνησης, αντιδη-μοκρατικών κραυγών και τη

λυσσαλέα επίθεση των τηλε-εισαγγελέων». «Καταγγέλ-λουμε την εισαγγελική κλή-ση μελών της Πρωτοβουλί-ας Αλληλεγγύης ως πράξη εκδικητική απέναντι στο κί-νημα ειδικά σε μια περίοδο που οι αγώνες των εργαζο-μένων, της νεολαίας, των με-ταναστών, οι αγώνες για τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα εντείνονται».

EIΔHΣEIΣ

Μέλη της οργάνωσης Αθήνας του ΝΑΡ προσφέρουν στη μνήμη του αξέχαστου συντρόφου Θανάση Φώτη το ποσό των 700 ευρώ στο ΝΑΡ. Από την οργάνωση Δημοσίων Υπαλλήλων 180 ευρώ. Η Γιώτα Κυριακίδου 280 ευρώ στο ΝΑΡ. Οι Χρήστος Πανα-γιωτόπουλος, Άρτεμις Κλιάφα και Θόδωρος Παναγιωτόπουλος 50 ευρώ στο Πριν.

Την Τρίτη 8/2/2011 στις 8 μ.μ., ο ΟΜΙΚ διοργανώνει συζήτηση με θέμα, «Η Λατινική Αμερική χθες και σήμερα: Μερικά ιστορικά προβλήματα» με εισηγητή τον Χρήστο Λούκο. Η συ-ζήτηση θα πραγματοποιηθεί στην οδό Νοταρά 39 στα Εξάρχεια (στο χώρο του Συλλόγου Καλομοιριωτών).

Ολοκληρώνεται σήμερα (8 μ.μ, είσο-δος ελεύθερη), στην αίθουσα πολ-λαπλών χρήσεων του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, το διήμερο αφιέρωμα στις βραβευμένες ταινίες του 33ου Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας.

Ο σύλλογος μεταπτυχιακών ΕΜΠ δι-οργανώνει εκδήλωση στις 10/2 (4.30 μ.μ.) στην αίθουσα τελετών, κτίριο διοίκησης ΕΜΠ με θέμα «Πανεπι-στήμιο και έρευνα στην εποχή της κρίσης». Ομιλητές: Λ. Απέκης, Β. Μιχαλακόπουλος, Ε. Μακρής.

Με την ευκαιρία προβολής της νέας ταινίας του Ψηλά τα χέρια, βρίσκε-ται στην Ελλάδα ο γάλλος σκηνοθέ-της Ρομέν Γκουπί, δημιουργός της ταινίας-ύμνου του γαλλικού Μάη Να πεθαίνεις στα 30. Την Παρα-σκευή 11/2, στις 10.30 μμ. στον κι-νηματογράφο Ίλιον (Τροίας 34 & Πατησίων, σταθμός Βικτώρια, τηλ. 210 8810602) θα γίνει συζήτηση του σκηνοθέτη με το κοινό για τον Μάη του ‘68 και θα προβληθεί η ταινία.

Σωματείο κάνει απολύσεις

Σε μειώσεις εργασιακών δικαιωμάτων και απολύ-σεις εργαζομένων επιδιώ-κει να προχωρήσει διακαώς ο Πανελλήνιος Κτηνιατρι-κός Σύλλογος. Μάλιστα με απόφαση της πλειοψηφίας της Διοικούσας Επιτροπής του Πανελλήνιου Κτηνια-τρικού Συλλόγου αποφασί-στηκε τον Σεπτέμβρη η πρό-ταση προς τους εργαζόμε-νους του Συλλόγου για μεί-ωση ωραρίου εργασίας από 8ωρο σε 4ωρο. Μετά την άρνηση των εργαζόμενων, η Διοικούσα Επιτροπή επα-νήλθε το Σάββατο 22/1, με νέα πρόταση της πλειοψη-φίας για απόλυση εργαζο-μένων, η οποία και απετρά-πη μετά από δυναμική πα-ρέμβασης του Δ.Σ. του Σω-ματείου Ιδιωτικών Υπαλλή-λων, στο οποίο ανήκουν και οι υπάλληλοι του Π.Κ.Σ., συ-ναδέλφων τους από τον υπό-λοιπο ιδιωτικό τομέα και 4 εκ των 11 μελών της Διοι-κούσας Επιτροπής που δια-φωνούσαν με τις απολύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συγκεκριμένος σύλλογος, πέρα του ότι είναι σωματείο εργαζομένων και θα έπρε-πε πρώτα αυτός να υπερα-σπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις εργα-σιακές τους συνθήκες, είναι και κερδοφόρος, αφού δια-χειρίζεται τις συνδρομές των μελών του, τη βάση δεδομέ-νων των Microchips των ζώ-ων και τα διαβατήρια των ζώων.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΜΙΚ ➨

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

➨

Oι συγχωνεύσεις βάζουν λουκέτο σε σχολείαΑ μεσα θέλει να προχωρήσει

σε συγχωνεύσεις σχολειών η... φράου Άννα. Όσα εξήγγειλε με το σχέδιο διαβούλευσης, έρ-χονται τώρα να γίνουν πράξη με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδεί-ας, που υπαγορεύει τη συγχώνευ-ση όλων των μικρών σχολείων. Με αυτό το πλάνο το σίγουρο είναι ότι πάμε σε δημιουργία μεγάλων σχο-λικών μονάδων στις πόλεις και σε κατάργηση μικρών σχολείων στην επαρχία και τα χωριά. Παράλλη-λα επιδιωκόμενο είναι να αυξηθεί

ο σχολικός πληθυσμός ανά τάξη, φτάνοντας τους 25 (και περισσό-τερους) μαθητές ανά σχολική αί-θουσα, υποβαθμίζοντας με αυτό την τρόπο την παρεχόμενη γνώση. Ενώ σε αυτό πλαίσιο το σίγουρο είναι ότι θα γίνουν και μετακινή-σεις μαθητών. Παράλληλα δάσκα-λοι και καθηγητές δεν θα έχουν πλέον οργανική θέση, αλλά θα με-τακινούνται διαρκώς από σχολείο σε σχολείο.

Όλα τα παραπάνω έχουν σα-φή στόχο να μειώσουν άμεσα την κρατική χρηματοδότηση που απαι-τείται για τα σχολεία, τους μισθούς των καθηγητών κ.ά. Στο νέο σχο-λείο του Μνημονίου η δημόσια εκ-παίδευση υποβαθμίζεται, αυξάνο-ντας τα μορφωτικά κενά και τους ταξικούς φραγμούς για τους μα-θητές, ενώ ρίχνονται τα βάρη στις πλάτες των γονέων.

Συντονισμός μηχανικών κατά «κώδικα αμοιβών»Ε κατό εκλεγμένοι συνδικαλι-

στές μηχανικοί καλούν με κείμενό τους σε απόσυρση του νομοσχεδίου για την κατάργηση του «κώδικα αμοιβών» των μηχα-νικών, άμεση αποχώρηση του ΤΕΕ από το «διάλογο» με την κυβέρνη-ση και ανάκληση όλων των μελών του ΤΕΕ, από όλες τις επιτροπές αξιολόγησης στους διαγωνισμούς του Δημοσίου. Μάλιστα, την Πέ-μπτη έγινε μαζική συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο και αποφασί-στηκαν: Μαζική παρέμβαση στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ που συ-νεδρίαζε εχτές, εξορμήσεις σε κα-τά τόπους πολεοδομίες και ΤΣΜΕ-ΔΕ με το κείμενο υπογραφών και νέα συνέλευση στις 10/2 στο αμφι-θέατρο του ΤΕΕ (6 μ.μ.), προκειμέ-νου να αποφασιστούν οι επόμενες δράσεις και η μορφή της πρωτο-βουλίας. Σε κείμενο που διακινεί-ται πλατιά και απαιτεί την απόσυρ-ση του νομοσχεδίου και ο αγώνας στα χέρια των εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών, οι υπογράφοντες ξεπέρασαν ήδη τους 350.

KOINΩNIA

EIΔHΣEIΣ

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΦΩΤΗ

➨

Ανατροπή και στα διόδιαΗ Αντικαπιταλιστική Ανα-τροπή στην Αττική σε ανα-κοίνωση της καταγγέλλει το κλίμα ποινικοποίησης των αγώνων των τελευταί-ων ημερών: «Η “Ιερά Συμ-μαχία»” κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, έντρομη μπροστά στο ογκούμενο κύμα ανυπακοής “δεν πληρώνω”, καταφεύ-γει για μια ακόμη φορά στην ποινικοποίηση των αγώνων» αναφέρεται χαρακτηριστικά. Και συνεχίζει: «Ήδη ξεκίνη-σαν ποινικές διώξεις αγωνι-στών από το κίνημα κατά των διοδίων, ενώ ο υπουργός Δ.

Ρέππας εκτοξεύει απειλές κατά των “αντικοινωνικών - υπονομευτών”, “τζαμπατζή-δων” στις συγκοινωνίες και τα διόδια». Η Αντικαπιταλι-στική ανατροπή στηρίζει τις κινητοποιήσεις του συντονι-σμού των αντικαπιταλιστι-κών σχημάτων και κινήσεων πόλης για δημόσιες δωρεάν συγκοινωνίες για όλους, κα-θώς και όλους τους πολύμορ-φους αγώνες του κινήματος «δεν πληρώνω». Καλεί δε σε μαζικό άνοιγμα των διοδίων την Κυριακή 6/2 σε όλη την Αττική.

ΚΙΝΗΜΑΤΟ-ΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

➨

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΗ ’68

➨

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΣYNENTEYΞH ΠPIN / 15

– Με αφορμή την είσοδο των μετα-ναστών απεργών πείνας στο κτίριο της Νομικής, έγινε άρση του ασύ-λου. Πώς κρίνετε τις επιλογές του πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη;– Κατά τη γνώμη μου ο πρύτανης ενέδωσε σε πιέσεις. Ο νόμος λέει ότι το άσυλο αναγνωρίζεται για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, στη μάθηση και στην εργασία όλων των μελών της ακα-δημαϊκής κοινότητας. Ποιου το δικαίωμα στη γνώση, στη μάθηση ή στην εργασία καταστρατηγήθηκε με την παρουσία των μεταναστών στο εδώ και ένα χρόνο αχρησιμο-ποίητο κτίριο της Νομικής ώστε να χρειαστεί να αρθεί το άσυλο; Προφανώς κανενός. Στη συγκε-κριμένη περίπτωση δεν είχαμε διάπραξη κάποιου αδικήματος. Ούτε παραβίαση πανεπιστημια-κών διαδικασιών, ούτε κλοπές, ούτε φθορές. Επομένως η άρση του ασύλου στην οποία προέβη ο Πρύτανης δεν είναι σύννομη, αυ-τό όμως δεν απασχολεί καθόλου όλους αυτούς που φωνασκούσαν υπέρ της τήρησης δήθεν του νό-μου. Και για να μη δημιουργού-νται τυχόν παρεξηγήσεις, να πω ξεκάθαρα ότι διαφωνώ κάθετα με την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου, είτε αυτή είναι σύννομη, είτε όχι, σε κάθε περίπτωση που η άρση αυτή αποσκοπεί στη φίμωση, κατάπνιξη ή ακόμα χειρότερα στη σύλληψη ατόμων και ομάδων που βρίσκονται μέσα στο πανεπιστημιακό άσυλο και διεκδικούν δικαιώματα και ελευθερίες.– Πάντως, μετά από αυτή τη δημόσια συζήτη-ση, η Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ πρότει-ναν κατάργηση του. Εκτιμάτε ότι μπορεί να γίνει κι άλλη δυσμενής τροποποίηση για το καθεστώς του ασύλου;– Δύο είναι τα κομβικά σημεία σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο. Πρώτον, σε ποι-ους αναφέρεται: Aυτό έχει ήδη περιοριστεί από την προηγούμενη υπουργό, από την κοινωνία ως πεδίο αναφοράς περάσαμε στην πανεπιστημιακή κοινότητα, περιορι-σμός με τον οποίο διαφωνώ. Το δεύτερο σημείο είναι ποιος θα παίρνει την απόφαση άρσης του. Μέχρι το 2007 τέτοια απόφαση μπορούσε να πάρει με ομοφωνία μόνο η Επιτροπή Ασύλου, μια τριμελής επιτροπή που αποτελείτο από έναν εκπρόσωπο των φοιτητών, έναν εκπρόσωπο των καθηγητών και τον πρύτανη. Από το 2007 η αρμοδιότη-τα μετακινήθηκε στο πρυτανικό συμβούλιο. Με τις εξαγγελίες που έχει κάνει η υπουρ-γός, η ευθύνη της άρσης του ασύλου μετα-τίθεται πλέον στο υπό θέσπιση Συμβούλιο Διοίκησης, στο οποίο θα συμμετέχουν και εξωπανεπιστημιακά μέλη. Εμείς θέλουμε την ευθύνη να την έχει η Σύγκλητος.– Η Αριστερά στο σύνολό της, μετά τα γε-γονότα της Νομικής, βρέθηκε στη θέση του απολογούμενου. Πιστεύετε ότι ήταν σωστή

επιλογή ως χώρου διαμαρτυρίας το συγκε-κριμένο κτίριο;– Για όσο καιρό το πανεπιστημιακό άσυλο δεν βάλλεται, το να διακηρύττουμε την κοι-νωνική του διάσταση και την αδιαπραγμά-τευτη προάσπισή του, είναι πολύ εύκολο για όλους. Προέκυψε όμως το θέμα της Νομικής και εκεί που η προάσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του ασύλου θα έπρεπε να είναι απόλυτη, αποφασιστική και ξεκάθαρη από τις δυνάμεις της Αριστεράς, αυτό δυστυχώς δεν το είδαμε, παρά μόνο από λίγες μικρές αριστερές δυνάμεις. Τα πισωγυρίσματα που έκανε ο Συνασπισμός και ακολούθησε σε ένα βαθμό και ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν πολύ άσχη-μη στάση. Η θέση του ΚΚΕ, με τη θεωρητική στήριξη του ασύλου και την έμπρακτη βρο-ντερή απουσία του από τα δρώμενα, επίσης δεν βοήθησε. Η ΕΑΑΚ πήρε μια καλή θέση στο ζήτημα, το ίδιο και η ΑΡΕΝ και η νεο-λαία ΣΥΝ, αλλά δεν έφταναν αυτές για να δοθεί μια πολιτική διάσταση στην υπόθεση της Νομικής. Η επιλογή του συγκεκριμένου κτιρίου της Νομικής δεν ήταν προβλημα-τική. Προβληματική ήταν η στήριξη που βρήκε αυτή η πρωτοβουλία από την πλευρά της Αριστεράς, όταν κεντρικά κανάλια, με-γαλοδημοσιογράφοι, πολιτικό κατεστημένο άρχισαν ομόθυμα να ωρύονται. – Τις τελευταίες ημέρες το υπουργείο Παιδεί-ας διοχετεύει στη δημοσιότητα προτάσεις που

ήταν αδιανόητες μέχρι τώρα, όπως δίδακτρα στα ΑΕΙ, διαγραφές φοι-τητών λόγω διαγωγής κ.λπ. Πού το πάει η κυβέρνηση;– Μετά από όσα αδιανόητα πριν από λίγο καιρό έχει ήδη κάνει το ΠΑΣΟΚ, δεν είμαστε σε θέση να αποκλείσουμε τίποτα, ούτε δίδα-κτρα, ούτε διαγραφές στα πανε-πιστήμια. Όμως οι πρωτοβουλίες που η κυβέρνηση εξαγγέλλει για το πανεπιστήμιο εντάσσονται στο σύνολο των μέτρων που έχει ήδη πάρει, αλλά και που πρόκειται να πάρει, για την κοινωνία συνολικά. Είναι μία επέλαση νεοφιλελεύ-θερης αντίληψης και πολιτικής, η χειρότερη από τα χρόνια της με-ταπολίτευσης. Το ερώτημα «πού το πάει η κυβέρνηση με τα πανε-πιστήμια», πρέπει να μεταφραστεί στο «πού το πάει συνολικά με την κοινωνία». Νομίζω ότι πλέον αυ-τό που συμβαίνει δεν επιδέχεται επιδιορθώσεις ή βελτιώσεις ή εν μέρει ανακοπές. Αυτή η πολιτική θα πρέπει να ανατραπεί συνολικά από το κίνημα και την κοινωνία. Όλα τα μέτρα συνιστούν μια κα-τά μέτωπο επίθεση απέναντι στην κοινωνία των πολλών. Ευελπιστώ ότι αυτοί οι πολλοί σύντομα θα εξεγερθούν, ότι κάποια στιγμή σύντομα αυτή η κοινωνική οργή που συσσωρεύεται θα εκδηλωθεί και όλοι αυτοί που νομοθετούν και διαφεντεύουν τις τύχες της ελλη-νικής κοινωνίας, θα φύγουν, όπως

έφυγε ο Μπεν Άλι από την Τυνησία και εύ-χομαι σύντομα να φύγει και ο Μουμπάρακ από την Αίγυπτο.– Δεν είναι λίγοι αυτοί που διαπιστώνουν φαινόμενα νεποτισμού στις σχολές. Οι πα-νεπιστημιακοί μπορούν από μόνοι τους να εξαλείψουν αυτές τις παθογένειες;– Η πανεπιστημιακή κοινότητα αποτελεί μι-κρογραφία της κοινωνίας μας. Φαινόμενα νεποτισμού υπάρχουν, τα οποία όμως δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με νομοθετι-κές ρυθμίσεις από υποτίθεται αδιάφθορους υπουργούς. Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει τις αντιθέσεις της, τις αντιπαλότητές της, τις διαφορετικές οπτικές σε επίπεδο θεωρητικό και καθημερινότητας. Υπάρχει μια κατευθυ-νόμενη εικόνα που καλλιεργούν τα αστικά ΜΜΕ ότι συλλήβδην οι πανεπιστημιακοί είναι διαπλεκόμενοι, ότι είναι επιστημονικά ανίκανοι, ότι ακολουθούν τακτικές νεποτι-σμού. Αυτοί οι συλλήβδην χαρακτηρισμοί εί-ναι αναντίστοιχοι προς την πραγματικότητα, δεν αφορούν την πλειονότητα των πανεπιστη-μιακών, που ακολουθεί τις αρχές της ανιδι-οτέλειας, της επιστημονικής ηθικής. Υπάρ-χουν βέβαια και εξαιρέσεις. Αυτές τις λίγες εξαιρέσεις η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι σε θέση να τις διαχειριστεί αποτελεσματικά, εφόσον δεν μπλέκονται στην πανεπιστημιακή ζωή παράγοντες που μπλοκάρουν τις διαδι-κασίες αυτοβελτίωσης και αυτοκάθαρσης.

«Το Πανεπιστήμιο δεν είναι επιχείρηση, δεν μπορεί να λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς», επισημαίνει στο

Πριν, σχολιάζοντας τα σχέδια της κυβέρνησης, ο επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τάκης Πολίτης,

νεοεκλεγμένο μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ, με το Δίκτυο Πανεπιστημιακών. Αναδεικνύει την

ανάγκη υπεράσπισης του πανεπιστημιακού ασύλου και εύχεται η κυβέρνηση να φύγει όπως ο Μπεν Αλί από την Τυνησία!

Άρση ασύλου, κατάπνιξη ελευθεριώνnΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΛΑΟΥΤΑΡΗ

4 Ζούμε μία επέλαση νεοφιλελεύθερης αντίληψης και πολιτικής, τη χειρότερη από τα χρόνια

της μεταπολίτευσης

ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ

ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ

Το Δίκτυο Πανεπιστημιακών συνέχεια του κινήματος για το άρθρο 16– Για ποιο λόγο όμως θα πρέπει η διοίκηση των πα-νεπιστημίων να ασκείται αποκλειστικά από πανεπι-στημιακούς και όχι από μάνατζερ;– Το πανεπιστήμιο δεν είναι επιχείρηση, δεν μπο-ρεί να λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς. Σ’ αυτούς τους κανόνες οι μάνατζερ έχουν εντρυφή-σει και σε αυτούς μπορεί να είναι ικανότατοι, αλλά το πανεπιστήμιο είναι κάτι άλλο, δεν έχει ως πρό-ταγμα το οικονομικό κέρδος. Οφείλει να προτάσ-σει το κοινωνικό όφελος, το οποίο ίσως να μη μπο-ρεί να αποτιμηθεί άμεσα, αλλά σ’ ένα βάθος χρό-νου. Με αυτή την αντίληψη έχει λειτουργήσει επί αιώνες μέχρι σήμερα το πανεπιστήμιο και με αυ-τήν έχει συμβάλει αποφασιστικά στο προχώρημα της κοινωνίας. – Το πανεπιστημιακό κίνημα και η ΠΟΣΔΕΠ πώς θα απαντήσουν στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης;– Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο πανεπι-στημιακό κίνημα και στη σημερινή ΠΟΣΔΕΠ, ειδι-κότερα στην πλειοψηφία της διοίκησης της ΠΟΣ-ΔΕΠ. Μια πλειοψηφία που πολιτικά πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ, στη Δημοκρατική Αριστερά και στη Δεξιά και που ουσιαστικά κάνει «πλάτες» στην κυ-βερνητική πολιτική. Η θέση της πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΠΟΣΔΕΠ είναι πιο πίσω κι από τις θέσεις της Συνόδου των Πρυτάνεων. Ενώ η Σύνο-δος Πρυτάνεων θεωρεί ότι το κείμενο διαβούλευ-σης δεν αποτελεί βάση διαλόγου και ζητά να απο-συρθεί, η πλειοψηφία στη διοίκηση της Ομοσπον-δίας θεωρεί ότι το κείμενο διαβούλευσης είναι κα-τώτερο των περιστάσεων, αλλά δεν ζητά να απο-συρθεί, και πηγαίνει σε διάλογο με την υπουργό. Αυτό που εμείς επιχειρούμε να κάνουμε είναι ορι-ζόντια δικτύωση μεταξύ Συλλόγων Διδασκόντων στα πανεπιστήμια. Έτσι, θα μπορούν να παίρνο-νται κοινές αποφάσεις για τα επίκαιρα θεσμικά θέματα, αλλά και θα μπορεί να γίνεται ο απαραί-τητος συντονισμός δράσεων υπερκεράζοντας την ΠΟΣΔΕΠ. Το κείμενο διαβούλευσης του υπουρ-γείου Παιδείας πολύ σύντομα πρόκειται να κατα-τεθεί στη Βουλή και εμείς επιδιώκουμε να συγκρο-τήσουμε ανάχωμα αντιστάσεων. – Το Δίκτυο Πανεπιστημιακών που εκπροσωπείτε τι στάση θα τηρήσει στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΠΟΣΔΕΠ;– Το Δίκτυο Πανεπιστημιακών αποτελεί τη συνέ-χεια της διοίκησης της Ομοσπονδίας στα χρόνια των αγώνων για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16, τη συνέχεια εκείνης της αγωνιστικής και κινη-ματικής λογικής. Έχει μια λογική συνεργασίας με τους φοιτητικούς συλλόγους, συγκρότησης μετώ-που και συνεργασίας με τους υπόλοιπους κλάδους των εκπαιδευτικών, στην πρωτοβάθμια και δευτε-ροβάθμια εκπαίδευση. Με την παρουσία μας στα όργανα προσπαθούμε να προβάλουμε μια μαχητι-κή και κινηματική άποψη, μια στάση αξιοπρέπει-ας σε σχέση με τα πανεπιστημιακά και όχι μόνο ζη-τήματα. Γιατί σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, νομίζουμε ότι τέτοιες φωνές χρειάζονται, τέτοιες απόψεις μπορούν να δώσουν και μία ψυχική τό-νωση σε όλους όσους νιώθουν να διαλύονται κά-τω από αυτή την αντικοινωνική πολιτική, να εμψυ-χώσουν κομμάτια του κοινωνικού ιστού που νιώ-θουν μέσα τους το θυμό να φουντώνει και θέλουν να αντιπαρατεθούν με αυτή την απίστευτη αντιλα-ϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση.

16 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Η ΚΕΡΑΤΕΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΜΑΤ-ΩΜΑn Την προηγούμενη εβδομάδα απο-δείχθηκε με τον πιο καταφανή τρόπο, ότι από τύχη μέχρι σήμερα δεν έχουν θρηνήσει θύματα οι αγωνιζόμενοι κά-τοικοι της Κερατέας εξαιτίας των δο-λοφονικών πρακτικών των ΜΑΤ, που έχουν στρατοπέδευσει στην περιο-χή τους. Βίντεο - ντοκουμέντο απο-δεικνύει ότι ΜΑΤατζής στο μπλό-κο της Λαυρίου στόχευσε και πυρο-

βόλησε στο πρόσωπο νεαρό διαδη-λωτή με εμπρηστική βομβίδα. Ο νεα-ρός τραυματίστηκε, ευτυχώς όχι πο-λύ σοβαρά, και διακομίστηκε στο νο-σοκομείο, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Η αστυνομική βία εξαγριώνει ολοένα τους κατοίκους και ιδιαίτερα τους νεολαίους, οι οποί-οι συγκρούονται σχεδόν καθημερινά με την αστυνομία, έχοντας τη στήριξη των μεγαλύτερων. Στο δικαστικό τώρα μέτωπο: Στις 2 Φλεβάρη εκδικάστηκε η προσφυγή του εργολάβου σε βάρος της πρώτης απόφασης του Ειρηνοδικείου Λαυρί-ου (Δεκέμβρης 2010), με την οποία αναστάλθηκαν οι εργασίες κατα-σκευής ΧΥΤΑ στην περιοχή του Οβρι-όκαστρου. Το Ειρηνοδικείο Λαυρί-ου επιφυλάχθηκε να εκδώσει οποι-αδήποτε απόφαση πριν λάβει υπό-ψη του τις θέσεις των δικηγόρων και των δύο πλευρών, οι οποίες θα κατα-τεθούν αύριο Δευτέρα 7 Φεβρουαρί-ου. Πλήθος κόσμου είχε συγκεντρω-θεί έξω από το δικαστήριο. Ακολού-θησε πορεία στο κέντρο του Λαυρίου, την οποία προσπάθησε ανεπιτυχώς να εμποδίσει μια διμοιρία ΜΑΤ. Οι δι-αδηλωτές έκαναν στάση και στη ΔΟΥ Λαυρίου, όπου από το προηγούμενο βράδυ είχε γίνει απόπειρα να χτιστεί η είσοδος. Η πορεία τελικά ολοκλή-ρωσε το… έργο του χτισίματος, απο-δεικνύοντας ότι οι προσπάθειες εκ-φοβισμού της αστυνομίας (η οποία το προηγούμενο βράδυ είχε συλλάβει τρία άτομα, αφήνοντας τα ελεύθερα μετά την άμεση κινητοποίηση των κα-τοίκων έξω από το αστυνομικό τμήμα) δεν περνούν.

ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣn Ήδη 58 ημέρες έχουν περάσει από τον ξεσηκωμό των κατοίκων της Κερατέας, αλλά παρ’ όλα αυτά εκατοντάδες άτομα πηγαίνουν κάθε μέρα στο μπλόκο και στην αυτοσχέδια ξυλοκατασκευή - καφενείο, «το κάστρο της αντίστασης», που έχει στηθεί δίπλα. «Το μπλόκο αποτελεί την καρδιά της πόλης. Ξαναζωντάνεψε η Κερατέα που είχε νεκρώσει, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90: τα παιδιά δεν έπαιζαν στο δρόμο, δεν υπήρχε κοινό σημείο συνάντησης των κατοίκων. Πλέον στα πηγαδάκια οι γέροντες αναρωτιούνται με θλίψη που θα συναντιούνται, όταν λήξει ο αγώνας τους με... νίκη» αναφέρει η Παγόνα Στόμη κάτοικος της περιοχής και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής , αποδεικνύοντας ότι αυτή η μάχη εκτός των άλλων έχει μετασχηματίσει και το σύμπαν της καθημερινότητας τους.

Παρά την παγωνιά και το τσουχτε-ρό κρύο, νέοι και εργαζόμενοι δί-νουν το παρόν από το πρωί της 1ης Φλεβάρη, στην έναρξη των κινη-τοποιήσεων για δωρεάν ποιοτικές

και δημόσιες συγκοινωνίες. Αριστερές δημο-τικές και αντικαπιταλιστικές κινήσεις πόλης, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Δωρεάν μετακί-νηση» (http:\\dorean-metakinisi.blogspot.com) συντόνισαν τις κινήσεις και τη δράση τους μαζί με άλλες πρωτοβουλίες στις γειτονιές της Αθή-νας. Στις αυξήσεις 40% στα εισητήρια που επέβαλε η κυβέρνηση του Μνημο-νίου απάντησαν σκεπάζοντας τα ακυ-ρωτικά μηχανήματα και καλώντας από τις ντουντούκες τον κόσμο να βάλει φραγμό στα βάρη που του φορτώνουν στην πλάτη.

Την ώρα που το ελληνικό Δημόσιο επιδοτεί με τα λεφτά των φορολογού-μενων τις ιδιωτικές εταιρείες ακτοπλο-ΐας, την Ολύμπικ Έιρ του Α. Βγενόπου-λου και τον ιδιωτικό ΟΑΣΘ, τα δημό-σια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς απαξι-ώνονται. Πολλά δρομολόγια κόβονται και η έλλειψη προσωπικού οδηγεί σε καθυστερήσεις. Το ίδιο το Δημόσιο και οι οργανισμοί του χρωστούν στον ΟΑ-ΣΑ 3 δισ. ευρώ. Τα ιδιωτικά μέσα μετα-φοράς επιδοτούνται μέχρι το τελευταίο ευρώ, ενώ στις δημόσιες συγκοινωνίες κατα-βάλλεται μόνο το 18% της προβλεπόμενης από το νόμο επιδότησης. Τα βάρη λοιπόν πέφτουν πάλι στην πλάτη των εργαζόμενων και των συ-νταξιούχων, αυτών δηλαδή που είναι βαριά φορολογούμενοι.

Αυτό το κίνημα όμως δείχνει πια πως δεν αρκείται σε συμβολικές κινήσεις και καμπά-νιες της μιας μέρας. Φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε αγώνα διαρκείας σε κάθε γειτονιά, για να ακυρωθεί η πολιτική της κυβέρνησης και του Μνημονίου, των απολύσεων και των μειώσε-ων στους μισθούς.

Αυτός ο αγώνας είναι κοινός με τον αγώ-να των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Με-

ταφοράς. Δεν είναι τυχαίο που οι εργαζόμε-νοι της ΕΘΕΛ εξέδωσαν ψήφισμα συμπαρά-στασης στον αγώνα των επιβατών για δημόσι-ες συγκοινωνίες, κόντρα στις αυξήσεις των ει-σιτηρίων που επέβαλε η κυβέρνηση.

Σε κάθε γειτονιά και παρά τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στα Μέσα, οι παρεμβάσεις ήταν πολλές. Διάφορες και ποι-κιλόμορφες πρωτοβουλίες συναντιούνται και ενώνονται στην κοινή δράση, μετατρέποντας τις παρεμβάσεις σε μαζικές παραστάσεις δι-

αμαρτυρίας. Στη Νέα Σμύρνη μπλοκαρίστη-καν ακυρωτικά μηχανήματα με σακκούλες και αυτοκόλλητα στους σταθμούς του τραμ, ενώ κατά μήκος της γραμμής τοποθετήθηκαν πα-νώ που προέτρεπαν τον κόσμο σε μαζική ανυ-πακοή. Παρόμοιες κινήσεις έγιναν στο σταθ-μό του ΗΣΑΠ στη Νέα Ιωνία, το Μαρούσι και τον Πειραιά.

Οι παρεμβάσεις γενικεύτηκαν την Πέμπτη 3 Φλεβάρη σε όλα τα μέσα και έκλεισαν για αρ-κετές ώρες τα ακυρωτικά μηχανήματα στους σταθμούς Μετρό στη Δάφνη, τον Αγιο Αντώνιο και το Αιγάλεω. Μαζική ήταν και η παρέμβα-ση ομάδων σε τρόλεϊ και λεωφορεία με ντου-ντούκες σε πολλές γειτονιές της Αθήνας, από

του Ζωγράφου και τον Βύρωνα μέχρι την Πε-τρούπολη. Τα μηχανήματα ακύρωσης εισιτηρί-ων σφραγίζονταν με αυτοκόλλητα των κινήσε-ων πόλης.

Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το κίνημα που παλεύει για δωρεάν με-τακινήσεις των επιβατών κόντρα στις αυξήσεις των εισιτηρίων και την απαξίωση των δημόσι-ων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς έχει καταφέ-ρει να εξοργίσει το υπουργείο Μεταφορών και τα παπαγαλάκια του στα ΜΜΕ. Ο υπουργός

μιλάει για το κίνημα των τζαμπατζή-δων και απειλεί με ποινικοποίηση του αγώνα τους. Ήδη πάντως αντικαπιτα-λιστικά σχήματα και κινήσεις πόλεις οξύνουν τον αγώνα τους και απαντούν στην κυβέρνηση. Τα σχήματα Αγωνι-στική Κίνηση Αντι-Θέσεις (Αγία Βαρ-βάρα), Εκτός των Τειχών - Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση (Αμα-ρουσίου), Αριστερή Παρέμβαση Πολι-τών (Βύρωνας), Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής (Μ.ΑΡΙ.Δ.Α Δάφ-νης – Υμηττού), Εκτός Σχεδίου - Αρι-στερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία, Μια Πόλη Ανάποδα - Αριστερή Παρέμβαση στους Δρόμους της Νέας Σμύρνης, Ανταρσία στο Λιμάνι - Αντι-καπιταλιστική Αριστερή Κίνηση (Πει-ραιάς), Αριστερή Κίνηση (Περιστέρι),

Ανυπότακτη Πετρούπολη και πολλά άλλα που διαρκώς προστίθενται από όλες τις γειτονιές κλιμακώνουν τον αγώνα τους.

Χθες το μεσημέρι μέλη των κινήσεων πραγ-ματοποίησαν μαζική παράσταση στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα, φωνάζοντας μετα-ξύ άλλων «Τα μέσα μεταφοράς ανήκουν σε εμάς»! Οι αγωνιστές άνοιξαν πανό με το σύν-θημα «Δεν πληρώνω, Δημόσιες δωρεάν συ-γκοινωνίες», μοίρασαν χιλιάδες προκηρύξεις στους περαστικούς που έβλεπαν πολύ ευνοϊ-κά την κίνηση. Ταυτόχρονα, παίχθηκε και θε-ατρικό δρώμενο με βάση το έργο του Ντάριο Φο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω». Τόσο επί-καιρο άλλωστε...

n ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΗΣ

n NATAΣA KEΦAΛΛHNOY

Η δικαστική σκευωρία εναντίον του αγω-νιστή της Αριστεράς Παναγιώτη Βήχου συ-νεχίζεται. Καινούργια δίωξη άσκησε ο Ει-

σαγγελέας Εφετών, με κατηγορί-ες κακουργηματικού χαρακτήρα για «την πράξη της πορνογραφίας ανηλίκων»!!! Η νέα δίκη θα ξεκι-νήσει στις 16/2 στο Κακουργειοδι-κείο, στη Λουκάρεως. Και αυτό πα-ρόλο που ο Π. Βήχος είχε περάσει από δίκη με τις ίδιες κατηγορίες το

2008, όπου και αθωώθηκε πανηγυρικά, κα-θώς σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών δεν υπήρχε «ούτε ένδειξη ενοχής». Μάλιστα προ δύο μηνών σε απόφαση του Συμβουλί-ου Εφετών Αθηνών υπ.αρ. 2235/2010 τονίζε-ται ότι «για την αποφυγή άσκοπών επαναλή-ψεων πρέπει να μη γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορούμενου Π. Βήχου». Να θυμίσου-

με ότι οι διώξεις εναντίον του Π. Βήχου ξεκί-νησαν το 1998 μετά την καταγγελία του ιδίου και της Αθηνάς Βήχου για κυκλώματα σωμα-τεμπορίας και καταναγκαστικής πορνείας στη Σαντορίνη, ενώ μεταξύ των καταγγελθέντων βρισκόταν αξιωματικός της αστυνομίας. Από τότε έχει ξεκινήσει ένας δικαστικός μαραθώ-νιος από τον οποίο ο αστυνομικός …έχει βγει λάδι, ενώ ο Π. Βήχος διώκεται εκδικητικά 12 χρόνια μετά.

Ο παραλογισμός της εκ νέου παραπομπής του στη δικαιοσύνη γίνεται εμφανής και από το εξής: Το αναγνωστέο έγγραφο της νέας δίκης («Η από 21-12-2006 έκθεση εργαστη-ριακής εξέτασης») δεν είναι κάτι καινούρ-γιο, αλλά είχε συμπεριληφθεί στη δίκη του 2008, στην οποία είχε κριθεί απολύτως αθώ-ος. Επιπλέον η εργαστηριακή εξέταση αφο-ρά το σκληρό δίσκο, που κατασχέθηκε το 2003, μετά από έφοδο της αστυνομίας στην οικία του Π. Βήχου. Όμως όπως καταγγέλλει

με επιστολή του στον αρμόδιο εισαγγελέα Εφετών, ο συμπαραστάτης του γνώστης των ηλεκτρονικών υπολογιστών, Δημήτρης Πα-τέλης, καθηγητής του ΕΜΠ, είναι δεδομένη η «τεχνική ευκολία αμέσου ή εξ αποστάσε-ως παρεισφρήσεως και κατασκευής ποικιλό-μορφων στοιχείων» σε υπολογιστές.

Ήδη έχει συγκροτηθεί επιτροπή συμπα-ράστασης, έχουν συγκεντρωθεί 250 υπογρα-φές σε κείμενο αλληλεγγύης, ενώ 24 μάρτυ-ρες υπεράσπισης θα καταθέσουν στο δικα-στήριο μεταξύ των οποίων το Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας, ο Δ. Δεσύλλας, ο Γ. Μπα-νιάς, ο Δ. Πατέλης, ο Σ. Μαρκέτος, ο Γ. Ρού-σης κ.ά. Σε δήλωση του στο Πριν ο Π. Βήχος αναφέρει: «Μόνο οργή μού προκαλεί η νέα δίωξη, που έχει ως αποτέλεσμα τη σπίλωση της προσωπικότητας μου και της πολιτικής μου ένταξης στην Αριστερά και όλων όσων καταγγέλλουν τα κυκλώματα τράφικινγκ. Η δίωξη μου είναι καθαρά πολιτική».

Νέα εκδικητική δίωξη εναντίον του Π. Βήχου

ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ Η ΑΝΥΠΑΚΟΗΜαζικές παρεμβάσεις κάλεσμα για δωρεάν συγκοινωνίες

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 EPΓAZOMENOI ΠPIN / 17

nΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣ

«Ανταρσία» των απεργών της ΕΘΕΛ κατά υποταγμένων συνδικαλιστών,

η κυβέρνηση φέρνει ιδιώτες στα ΜΜΜ

Συνοριακό«μπλόκο»Σ επεντάωροαποκλεισμότουμε-

θοριακούσταθμούΚήπωνΈβρου,προχώρησανοιεργαζόμενοιτηςΕνω-μένης Κλωστοϋφαντουργίας (πρώ-ηνΛαναρά),απόΡοδόπη,Έβροκαιάλλες περιοχές, με βασικά αιτήμα-τατηνκαταβολήδεδουλευμένωνκαιτηνεπαναλειτουργίατωνεργοστασί-ωντουομίλου.Ηκινητοποίησηήρθεωςαπάντησηστηνάρνησητωνπιστω-τριώντραπεζώνναχρηματοδοτήσουντηνεπαναλειτουργίατωνεργοστασί-ωντουομίλου,ταοποίαβρίσκονταισεάριστηκατάσταση.Τοεργοστάσιο

τηςΑλεξανδρούποληςτελείυπόκατά-ληψητωνεργαζομένωνεδώκαιδύοχρόνια.Οιεργαζόμενοι,πουέχουνστοπλευρότουςσυναδέλφουςτουςαπόταεργοστάσια,ΚόπλανΠέλλας,Δού-δοςΘεσσαλονίκηςκαιΝαούσης,αντι-μετώπισανεισαγγελικήαπειλή,αλλάδήλωσανότιθαεπανέλθουν.

Οδόςαπεργών!Με 24ωρη απεργία και συγκέ-

ντρωση στο εργοτάξιο του Δρέ-πανου Αχαΐας απάντησαν οι εργαζό-μενοι της Ολυμπία Οδός ΑΕ στις δε-κάδες απολύσεις της κοινοπραξίας και στο διαφαινόμενο σταμάτημα του έργου. Όπως τονίζουν, «το κρά-τος αφού υπέγραψε σύμβαση αποι-κιοκρατικού χαρακτήρα, αφού έδω-σε τα πάντα στους εργοδότες, τώρα ανίκανο και ανήμπορο παρακολου-θεί τους εκβιασμούς των τραπεζών και των εταιρειών». Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι οι κατασκευαστι-κές εταιρείες που συμβάλλουν μό-λις με το 7% του κόστους του έργου, απολύουν παράνομα δεκάδες ερ-γαζόμενους, αφού τους εξόντωσαν σωματικά και ψυχικά, δεν τήρησαν κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, δεν σεβάστηκαν το περιβάλλον, βά-φτισαν «εργατικά ατυχήματα τα δικά τους εγκλήματα» και τώρα εκβιάζουν για όλο και μεγαλύτερα κέρδη!

ΑπεργοσπαστικόΔΣστουςεφοριακούςΠ έντεσυνδικαλιστικέςκινήσειςαπό

τοχώροτωνεργαζόμενωνστιςΔΟΥ(ΠρωτοβουλίαΕργαζομένωνΑτ-τικής-Κυκλάδων,Βοιωτίας-Εύβοι-αςκαιΆρτας-Πρέβεζας-Λευκάδας,ΕργατικήΑλληλεγγύηΗμαθίας-Πέλ-λας-Πιερίας,ΡιζοσπαστικήΠαρέμ-βασηΘεσσαλονίκης)καταγγέλλουντηνπρωτοφανήαπόφασητουΔΣτουΣυλλόγουΑττικής-Κυκλάδωνναακυ-ρώσειτηναπόφασητηςσυνέλευσηςστις25/1για24ωρηαπεργίατηΔευ-τέραενάντιαστασχέδιατηςκυβέρνη-σης.Ηαπεργιακήαπόφασηείχεψηφι-στείσχεδόναπόόλουςτουςεργαζό-μενουςπληντηςΠΑΣΚΕ.Ωστόσο,αυ-τόδεντηνεμπόδισεμετοσιγοντάρι-σματηςΔΑΚΕ,ναακυρώσειτηναπό-φασηενόςσυλλόγουμε5.000μέλη,διευκολύνονταςτηνκυβέρνησηναπε-ράσειτο«φορολογικόΚαλλικράτη».Οι5κινήσειςστηλιτεύουνκαιτηστά-σητωνΔΑΣ(ΠΑΜΕ)-ΑΣΚΙ(ΣΥΝ)πουμετιςπαλινωδίεςτους,αντίναστηρί-ξουντηνήδηαποφασισμένηαπεργία,νομιμοποίησαντοΔΣγιαναζητήσει«κάλυψη»απότηνΟμοσπονδία(ΠΟΕ-ΔΟΥ)πουουδέποτετηνέδωσε,καινακαλέσουνσενέα...συνέλευση.

Φούντωσε την εβδομά-δα που πέρασε, το πο-τάμι των κινητοποιήσε-ων των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, για

την απόσυρση του σχετικού νομο-σχεδίου (ν/σ). Οι εργαζόμενοι στα μπλε λεωφορεία βρέθηκαν επίσης στο πλευρό του κινήματος άρνησης πληρωμής εισιτηρίου, τονίζοντας σε ανακοίνωση που εξέδωσαν στη συνέλευσή τους (31/1), ότι «αγωνί-ζονται μαζί με τους πολίτες, σε κοι-νό μέτωπο, για δημόσιες συγκοινω-νίες, ποιοτικές και με επαρκή κάλυ-ψη, με φτηνό εισιτήριο και με αξι-οπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβής για τους εργαζόμενους».

Το μέγεθος της οργής και της μαχητικότητας των εργαζομένων στα μπλε λεωφορεία –πλειοψηφι-κού τμήματος στο μέτωπο των συ-γκοινωνιών– αποκάλυψε το συμ-βιβαστικό - υποταγμένο ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, από την οποία η κυβέρνηση φαί-νεται ότι προσδοκά πολλά για την εκτόνωση των κινητοποιήσεων… Στη συνέλευση των οδηγών της ΕΘΕΛ, την προηγούμενη Δευτέρα, υπερψηφίστηκε (80%) η κοινή πρό-ταση Ενωτικής Αγωνιστικής Συνερ-γασίας (ΕΑΣ), Αυτόνομης Παρέμ-βασης και ανεξάρτητων οδηγών. Αποφασίστηκε έτσι νέα συνέλευ-ση αύριο, προκειμένου να κλιμα-κωθούν οι απεργιακές κινητοποι-ήσεις την ερχόμενη εβδομάδα, κα-τά την οποία αναμένεται η συζήτη-ση του ν/σ στην ολομέλεια της Βου-λής. Αντίθετα η πρόταση της διοί-κησης του Συνδικάτου (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΔΑΣ -ΠΑΜΕ και Σύνδε-σμος Οδηγών), πρότεινε τέσσερις στάσεις εργασίας μέχρι τις 13/2 και νέα συνέλευση του… Αγίου Βαλε-ντίνου, όταν είναι πολύ πιθανό να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ψή-φισης του νόμου.

Η πρόταση του προεδρείου γνώρισε σκληρή κριτική, από το βήμα της συνέλευσης, ως συμβιβα-στική και με σίγουρη προοπτική ήτ-τας. Εργαζόμενος τόνισε ότι «όταν πηγαίνεις με σκυμμένο το κεφάλι, θα τρως συνέχεια σφαλιάρες, μέ-χρι να στο κόψουνε…». Ενδεικτική για τη στάση του προεδρείου είναι η απουσία του πρόεδρου του Συν-δικάτου, Ν. Κουλου-μπαρίτση, αλλά και των πρωτοκλασά-των στελεχών των συγκεκριμένων πα-ρατάξεων, από τις μαζικές κινητοποι-ήσεις των εργαζο-μένων στην ΕΘΕΛ, Τρίτη και Τετάρτη.

Την Τρίτη πάνω από 2.000, κυρίως εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ, αλλά και στις υπόλοιπες ΔΕ-ΚΟ συγκοινωνιών, διαδήλωσαν στην Αθήνα, περνώντας από τη Βουλή, το ΣΕΒ και καταλή-γοντας στη ΓΣΕΕ, θέλοντας να κα-ταγγείλουν εκτός από την κυβερ-νητική πολιτική στον τομέα των συ-γκοινωνιών και την προδοτική στά-ση της Συνομοσπονδίας στον αγώ-να τους. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι τους απεργούς περί-μεναν δύο διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από το κτίριο της ΓΣΕΕ. Συνθήμα-τα αλληλεγγύης ακούστηκαν εξάλ-λου όταν η πορεία των απεργών πέ-ρασε μπροστά από το κτίριο (Πα-τησίων και Μετσόβου), όπου βρί-σκονται οι μετανάστες - απεργοί πείνας.

Ξεχωριστή στιγμή για τους αγω-νιστές εργαζόμενους στις συγκοι-νωνίες ήταν το πέρασμα της μηχα-νοκίνητης πορείας που πραγματο-ποίησαν την Τετάρτη, έξω από το

υπουργείο Υγείας, που τελούσε υπό κατάληψη από απεργούς για-τρούς. Για πάνω από μία ώρα την περιοχή δονούσαν αντικυβερνητι-κά συνθήματα, καλώντας σε ανε-ξάρτητο συντονισμένο πανεργα-τικό ξεσηκωμό. Προχθές εξάλλου πραγματοποιήθηκαν 4ωρες στά-σεις εργασίας, σε λεωφορεία, τρό-λεϊ και ηλεκτρικό, κατά τη διάρκεια

της οποίας μηχανοκίνητη πορεία εργαζομένων στην ΕΘΕΛ, κατέλη-ξε στον Άρειο Πάγο, καταδικάζο-ντας την αντεργατική στάση της δι-καιοσύνης.

Η κυβέρνηση, διά στόματος Δ. Ρέππα και Γ. Πεταλωτή, επιχείρη-σε, όλη την προηγούμενη εβδομά-δα, να κινητοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, κάνοντας λόγο για κι-νητοποιήσεις που στρέφονται «κα-τά της κοινωνίας». Στο πλευρό τους, οι διοικήσεις των συγκοινωνιακών ΔΕΚΟ, με πρώτη αυτή του Μετρό, που όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος των μηχανοδηγών, Α. Σταματόπου-λος, απειλούσε στη Βουλή με απο-λύσεις τους εργαζόμενους που συμ-μετείχαν στην απεργία της Τρίτης, η οποία πραγματοποιήθηκε με κα-θολική συμμετοχή, παρά την… κα-

θιερωμένη πλέον απόφαση για τον «παράνομο και καταχρηστικό» χα-ρακτήρα της.

Παρέμβαση πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι την προηγούμενη εβδομάδα και στην επιτροπή της Βουλής που συζητείται το νομο-σχέδιο. Στα υπομνήματα που κα-τέθεσαν εκτιμούν ότι η «η ψήφιση του συγκεκριμένου ν/σ, θα φέρει

σε πλήρες αδιέξοδο τις αστικές συγκοι-νωνίες, αναδεικνύ-οντας ως επιτακτι-κή λύση την ιδιωτι-κοποίηση μέσα από διασφαλισμένες οι-κονομικές δομές για τους επιφαινό-μενους ιδιώτες». Οι εργαζόμενοι υπερα-σπιζόμενοι το δημό-σιο χαρακτήρα των συγκοινωνιών, τεκ-μηριώνουν την κα-κοδιαχείριση - ρε-μούλα των κυβερ-νητικών διοικήσεων

των οργανισμών, η οποία συνεχίζε-ται ακόμα και τις τελευταίες εβδο-μάδες, κατά τη διάρκεια των οποί-ων, οι εργαζόμενοι κατ’ επανάλη-ψη έχουν κατηγορηθεί ως αποκλει-στικά υπεύθυνοι για τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ συγκοινωνιών. Ενδει-κτικά αναφέρουμε ότι μόλις στα τέλη του προηγούμενου χρόνου ο ΟΑΣΑ (απόφαση 2545/23-12-2010) έδωσε τη διανομή των εισιτηρίων σε ιδιωτική εταιρεία (G4S), με κό-στος υπερδιπλάσιο του αντίστοιχου του 2010. Στη συγκεκριμένη εργα-σία θα μπορούσαν να εργαστούν 25 από τους… πλεονάζοντες εργαζό-μενους του οργανισμού. Απόφαση ανάλογου περιεχομένου, έχει λη-φθεί από τον ΟΑΣΑ, για την ιδιω-τικοποίηση του πληροφοριακού κέ-ντρου (185) του Οργανισμού.

Ο ι εργαζόμενοι της Ιντρακόμ απάντησαν με μια δυναμική

και απόλυτα πετυχημένη 48ωρη απεργία στην εργοδοτική πρόκλη-ση των απολύσεων και της περι-κοπής μισθών, που λανσάρονται ως «μέτρα επιβίωσης» του ομί-λου. «Με αποτελεσματική περι-φρούρηση από τους συναδέλφους σε όλες τις εισόδους των εγκατα-στάσεων σε Παιανία, HOL, Πά-τρα, Θεσσαλονίκη, σταματήσαμε τη λειτουργία των επιχειρήσεων για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και διάρκεια» δήλωσε στο Πριν ο Β. Συλαϊδής, μέλος του ΔΣ του σω-ματείου. Στην απεργιακή συγκέ-ντρωση συμμετείχαν 300 εργαζό-μενοι, αλλά και άλλοι εργαζόμε-νοι από πρωτοβάθμια σωματεία, ΕΚΑ κ.ά.

Το «σοκ και δέος» της εργο-

δοσίας περιλαμβάνει την άμεση απόλυση ή αποχώ-ρηση κατά μέσον όρο του 3% του προσωπικού (πε-ρίπου 100 εργαζόμενοι) σε όλες τις εταιρείες του ομίλου, κι ενώ ήδη έχουν γίνει πάνω από 90 απολύσεις τους τελευταίους μήνες. Κατόπιν, θα ακολουθήσουν «προσωρινές» (κατά την εργοδοσία) μειώσεις μισθών, ακόμα και έως 15%, με υπογραφή ατομικής σύμβασης για όσους λαμβάνουν πάνω από 1.000 ευρώ (μεικτά), δηλαδή τη συντρι-πτική πλειοψηφία του προσωπι-

κού. Όπως όλα δείχνουν, η επίθεση στην Ιντρακόμ αποτελεί στοίχημα για τις εταιρείες του κλάδου τη-λεπικοινωνιακών επιχει-ρήσεων και ηλεκτρονικής / πληροφορικής, καθώς

σειρά παίρνουν κι άλλοι εργοδό-τες για παρόμοια μέτρα. Επομέ-νως, η έκβαση του αγώνα ενάντια στα σχέδια της Ιντρακόμ αποκτά έναν ευρύτερο χαρακτήρα για όλο τον κλάδο αλλά και για το εργατι-κό κίνημα συνολικότερα.

Το κλίμα ανάμεσα στους εργα-ζόμενους είναι ιδιαίτερα αγωνι-

στικό. Ενδεικτικό είναι ότι η νέα ομόφωνη πρόταση του ΔΣ του επι-χειρησιακού σωματείου στη γενι-κή συνέλευση που διοργανώνεται αύριο με στάση εργασίας, είναι να αποφασιστεί νέα 48ωρη απερ-γία σε όλον τον όμιλο για τις 9 και 10 Φλεβάρη, με αιτήματα την ανά-κληση όλων των απολύσεων, όχι σε νέες απολύσεις και σε μειώ-σεις μισθών. «Είναι δεδομένο ότι ζητούμε τη συμπαράσταση των άλ-λων εργαζόμενων όπως και εμείς, είμαστε αλληλέγγυοι στους δικούς τους αγώνες, χτίζοντας και έναν κεντρικό συντονισμό κι αλληλεγ-γύη “από τα κάτω”, ξεπερνώντας όταν χρειάζεται τις ανεπάρκειες ή σκοπιμότητες των επίσημων συνδι-κάτων», κατέληξε ο Β. Συλαϊδής, από το ΔΣ του επιχειρησιακού σω-ματείου.

ΙΝΤΡΑΚΟΜ

«ΟΧΙ» ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ

48ωρη απεργία και κλιμάκωση

KTYΠΩNTAΣ KAPTA

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

18 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Κλάψες, μπαρούφες και λίγος ...ΖαμπέταςΤο ύφος ίσως θυμίζει ...Κομφούκιο, αλλά παραμένει άγνωστη η πατρότητα του παρακάτω αποστάγματος σοφίας: «Μια τρύπα δεν είναι τίποτε, εάν όμως πέσεις μέσα μπορεί να τσακιστείς». Ε, κάτι ανάλογο ισχύει με τους Μεσογειακούς Αγώνες, από των οποίων τη διοργάνωση (για το 2013) ευτυχώς απαλλαγήκαμε: Tο «ενδιαφέρον» το οποίο τους περιβάλλει τείνει στο τίποτε, αλλά εάν πέσεις μέσα στη «ζώνη του πένθους», δηλαδή στην παρέα όσων σκούζουν για την «απώλεια», θα ακούσεις ισχυρισμούς ικανούς να τσακίσουν κόκαλα. Ισχυρισμούς που πιστοποιούν ότι ορισμένα τμήματα του εγχώριου «πολιτικού προσωπικού» εξακολουθούν να ζουν στον κόσμο τους. Αρκετοί αστέρες της πολιτικής ελίτ ανοίγουν το στοματάκι τους και απελευθερώνουν τη... Μαρία Αντουανέτα που κρύβουν (;) μέσα τους, με τρόπο απίστευτο. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του βουλευτή Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας, Θανάση Νάκου. Μιλώντας για την εμπλοκή στο θέμα της κατασκευής Μεσογειακού Χωριού (εμπλοκή που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην όλη εξέλιξη) ο βουλευτής στρίμωξε δυο «μαργαριτάρια» σε μια φράση: «Το έργο θα κόστιζε περίπου 100 εκατ. ευρώ, όμως θα έμενε στις πόλεις, όπως έμεινε και στην Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων». Τι να πρωτοθαυμάσεις, τώρα; Την ευκολία με την οποία ο εν λόγω εθνοπατέρας θεωρεί αποδεκτή τη δαπάνη 100 εκατ. ευρώ για ένα πανηγύρι δημοσίων σχέσεων, στην εποχή της μετατροπής των μισθών σε παιδικά χαρτζιλίκια και των κοινωνικών δαπανών σε προϊστορία, ή την υποτιθέμενη ...ανταποδοτικότητα; Μάλλον το δεύτερο. Αμέτρητα ρεπορτάζ έχουν γίνει για το χάλι του Ολυμπιακού Χωριού (κόστους 430 εκατ. ευρώ) έπειτα από τους Αγώνες του 2004, αλλά ο βουλευτής Θανάσης Νάκος το προβάλλει ως... λαμπρό παράδειγμα! «Που ’σαι Θανάση;», όπως αναρωτιόταν κάποτε κι ο Γ. Ζαμπέτας... Πάντως όχι στον πλανήτη γη. Τι να πει όμως κανείς και για το συνοδοιπόρο της κυβέρνησης στην επιβολή του Μνημονίου, τον ΛΑΟΣ... Κραυγές για «ντροπή», πιπίλισμα της καραμέλας για χαμένα «οφέλη» και φυσικά βλακώδης, ρατσιστική ψύχωση, του τύπου «η κυβέρνηση βρίσκει λεφτά για τους εκλεκτούς προσκεκλημένους λαθρομετανάστες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι για την περιφερειακή ανάπτυξη». Ας κάνουμε κι εμείς ένα προσκλητήριο στοιχειώδους μνήμης: Τι απέγιναν τα περίφημα «μεγάλα οικονομικά οφέλη» που θα κατέφθαναν και μάλιστα για... μόνιμη εγκατάσταση, χάρη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004; «Θα έρθουν ξένοι επενδυτές», έλεγαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μόνο που κατά το... ένδοξο 2004 η αξία των ξένων επενδύσεων περιορίστηκε στο 0,7% του ΑΕΠ. Το 2005 έπεσε περισσότερο – καθοδική μάλιστα ήταν και η τροχιά των ελληνικών επενδύσεων. «Θα γεμίσουμε τουρίστες», έλεγαν. Ω, ναι. Το 2004 ήλθαν στην Ελλάδα ένα εκατομμύριο ξένοι λιγότεροι από όσους μας επισκέφθηκαν το 2003! Στα επόμενα έτη σημειώθηκαν στις αφίξεις τουριστών αυξομειώσεις που σχετίζονταν με διάφορες παραμέτρους (τιμές, καλύτερη ή χειρότερη οικονομική κατάσταση διεθνώς κ.λπ.), όχι όμως με τις μνήμες των Αγώνων του 2004. Τώρα, αν κάποιος πιστεύει ότι οι... πακτωλοί που δεν ήλθαν τότε θα κατέφθαναν με όχημα τους Μεσογειακούς του 2013, ας κλάψει για τη... χαμένη ευκαιρία. Μια απώλεια, πάντως, είναι πραγματική: Η Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού «πόνταρε» στους Μεσογειακούς για να ολοκληρώσει την καταπάτηση 2.031 στρεμμάτων δημόσιας γης. Υπό αυτήν την έννοια, οι οιμωγές του ΛΑΟΣ για τα «χαμένα οφέλη» μπορούν να εκληφθούν και ως επίδειξη, συγκινητικής, «ορθόδοξης» αλληλεγγύης...

Tην ειλημμένη απόφαση κυβέρνησης, ΝΑΤΟ και ΕΕ, για την οργανική έντα-ξη των στρατιωτικών δυνάμεων σε επιχει-ρήσεις κατά του εσωτερικού εχθρού και πιο συγκεκριμένα στην Καταστολή Δια-

δηλώσεων και Εξεγέρσεων, που θεωρούνται παγκοσμίως από τα αστικά κατεστημένα οι σύγχρο-νες Ασύμμετρες Απειλές, αποκα-λύπτουν καταγγελίες φαντάρων, που αποκτούν άλλο νόημα καθώς η κοινωνική εξέγερση εξαπλώνε-ται στην Β.Αφρική.

Στην 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχίας ΠΟΝΤΟΣ, με έδρα τη Νέα Σάντα Κιλκίς, το χρονικό διάστημα από την Πέμπτη 3/2 έως και την Παρασκευή 4/2, πραγματοποιήθηκαν Ασκήσεις Κατα-στολής Πλήθους, υπό την επίβλεψη της πο-λιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των Ενό-πλων Δυνάμεων, στην περιοχή Κορομηλά, όπου υπάρχει ειδική διαμόρφωση που ικα-

νοποιεί τις ανάγκες πολεμικών και κατα-σταλτικών σεναρίων αντιμετώπισης Αντάρ-τικου Πόλης. Στην άσκηση συμμετείχε όλη η δύναμη του 596 Τάγματος Αργυρούπολης και οι σχεδόν 140 φαντάροι της 313 Σειράς Κατάταξης.

Επαγγελματίες Οπλίτες ντυμένοι ως ΜΑΤ, με πλήρη εξάρτηση –επιγονατίδες, γκλομπ, ασπίδες, κράνη, μάσκες, χημικά, χειροβομβίδες κρότου λάμψης κ.λπ.– αντι-μετώπισαν φαντάρους σε ρόλο εξαγριωμέ-νου διαδηλωτή, ενώ αξιωματικοί έριχναν μολότωφ! Οι φαντάροι διατάχθηκαν να φο-ρούν πολιτικά και να μείνουν αξύριστοι!

Τις αποκαλύψεις των φαντάρων ακο-λούθησαν απειλές για στρατοδικείο, η επί-σημη διάψευση του ΓΕΣ που χαρακτηρί-ζει την άσκηση «Διαχωρισμό Αντιμαχομέ-νων», αλλά σε ομιλία του ο διοικητής τάγ-ματος αποκάλυψε ότι εξαιτίας της ελληνι-κής συμμετοχής στον Ευρωστρατό, είναι υποχρεωμένος να έχει δύο διμοιρίες Κα-

ταστολής Πλήθους! Η 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία,

εκτός των «εθνικών» της αποστολών έχει και διεθνείς υποχρεώσεις. Εκπαιδεύεται, αξιολογείται και ειναι σε ετοιμότητα να δι-αθέσει τμήματα, στη Βαλκανική Ταξιαρ-χία (ΗELEBROC) και στη Δύναμη Άμε-σης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF-NATO Response Force). Το ΝΑΤΟ έχει συγκρο-τήσει τη δύναμη NRF, ώστε να αντιμετωπί-ζει άμεσα διεθνείς κρίσεις, συμπεριλαμβα-νομένων και των επιχειρήσεων «επιβολής της ειρήνης» σε εμπόλεμες περιοχές, της αποτροπής μαζικής μετανάστευσης, του εμπορικού αποκλεισμού, της υποστήριξης «αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων». Σε περίπτωση σοβαρής διεθνούς κρίσης, που θα εμπλακεί στρατιωτικά το ΝΑΤΟ, η ελ-ληνική συμμετοχή, θα γίνει με την 71η Αε-ρομεταφερόμενη Ταξιαρχία.

Τηλέφωνο επικοινωνίας 6932955437 Diktiospartakos.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ n ΔΙΚΤΥO ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚOΣ

Ασκήσεις καταστολής πλήθους

Σε μεσοβέζικες λύσεις για το πρόβλη-μα των εργολαβιών στο ΑΠΘ φαί-νεται πως προσαρμόζεται η Πρυτα-νεία του ιδρύματος. Έτσι, η αρχική δέσμευση για κατάργηση του αμαρ-

τωλού καθεστώτος των εργολαβιών περιορίζε-ται σε –αυτονόητα– μέτρα για μείωση του κό-στους και έλεγχο των αναδόχων. Οι εργολα-βίες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσα-λονίκης αφορούν κυρίως τις υπηρεσίες φύλα-ξης, καθαριότητας, συντήρησης πρασίνου και άλλων τεχνικών έργων, όπου εργάζονται 800 περίπου εργαζόμενοι. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς αμείβονται με μι-σθούς των 800 ευρώ, η μεσιτεία των εργολά-βων ανεβάζει το συνολικό κόστος για το ΑΠΘ στα 26 εκατ. ευρώ!

Οι εταιρείες που αναλαμβάνουν εδώ και πολλά χρόνια αυτές τις εργολαβίες έχουν δημι-ουργήσει ένα ιδιότυπο καθεστώς, που στηρίζε-ται στην υπερεκμετάλλευση και τον εκφοβισμό των εργαζομένων, στη διαχρονική διαπλοκή με τις πρυτανικές αρχές και –κυρίως– τη συστημα-τική υπερτιμολόγηση των παρεχόμενων υπηρε-σιών, με αποτέλεσμα ένα εξωφρενικό ποσοστό κέρδους. Πολλοί από τους εργαζόμενους στις εργολαβίες αναλαμβάνουν στην πράξη καθή-κοντα διοικητικού προσωπικού του ΑΠΘ, δου-λεύοντας παράτυπα ως θυρωροί, βοηθοί στις γραμματείες, εργαστηριακοί βοηθοί κοκ.

Η κυριότερη δικαιολογία των εκάστοτε πρυτανικών αρχών για τη διαιώνιση αυτού του καθεστώτος, παρά την εμφανή ζημιά του Δημοσίου, ήταν ότι οι εργολαβίες επιβάλλο-νται στην πράξη από το υπουργείο Παιδείας, το οποίο αρνείται να επικυρώσει τις αναγκαί-ες προσλήψεις. Έτσι, παρά το μεγαλύτερο κό-στος, είναι πιο εύκολο για τη διοίκηση των πα-νεπιστημίων να εκταμιεύσει χρήματα για την εξυπηρέτηση μιας εξωτερικής σύμβασης.

Το πρόβλημα των εργολαβιών αναδείχθη-κε ουσιαστικά την άνοιξη του 2009, όταν φοι-

τητές και εργαζόμενοι προχώρησαν σε πολύ-μηνο αγώνα, με κατάληψη της Πρυτανείας, ζη-τώντας τη λύση των συμβάσεων με τους εργο-λάβους και την απευθείας πρόσληψη των ερ-γαζομένων από το ΑΠΘ. Αφορμή για την κι-νητοποίηση αυτή ήταν η επίθεση στη συνδικαλί-στρια Κ. Κούνεβα, το Δεκέμβρη του 2008, από κύκλους που συνδέονται με αντίστοιχες εργο-λαβικές εταιρείες στην Αθήνα. Το κίνημα αυτό κατάφερε να αναδείξει τις πολλαπλές παραβι-άσεις της εργατικής νομοθεσίας από την πλευ-ρά των εργολάβων. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν εκείνο το διάστημα η Επιθεώρηση Εργα-σίας επισκέφτηκε το ΑΠΘ μετά από πρόταση του Σωματείου Εργαζομένων, δέχθηκε 27 κα-ταγγελίες. Σύμφωνα πάντα με την εργατική νο-μοθεσία, τρεις καταγγελίες θα ήταν αρκετές για να κηρυχτεί από το ΑΠΘ έκπτωτος ο εργο-λάβος, κάτι που ωστόσο ποτέ δεν έγινε, εξαιτί-ας της μεταξύ τους διαπλοκής.

Μετά την κινητοποίηση του 2009, οι τό-τε πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ, με επικεφα-λής τον πρώην Πρύτανη, Αναστάσιο Μάνθο, προχώρησαν σε ανοιχτή συνεδρίαση της Συ-γκλήτου, όπου κάτω από το βάρος των καταγ-γελιών δεσμεύτηκαν με ομόφωνο ψήφισμα σε επανεξέταση του καθεστώτος των εργολαβι-ών, με τελικό στόχο την κατάργησή τους και το πέρασμα των εργαζομένων στις δομές του ΑΠΘ. Παρ’ όλα αυτά, καμία από τις δεσμεύ-σεις αυτές δεν τηρήθηκε από την προηγούμε-νη διοίκηση.

Τον Σεπτέμβρη του 2009, πρώην εργαζόμε-νος στη φύλαξη του ΑΠΘ, κατέφερε να κερ-δίσει δύο δίκες ενάντια στην ASPIS (εταιρεία φύλαξης) και στην εργολάβο εταιρεία που προηγήθηκε της ASPIS για παράνομη απόλυ-ση, κατακράτηση δεδουλευμένων και αντικα-νονική αλλαγή μισθού. Την Παρασκευή 9/10 ενώ επέστρεφε από το δικαστήριο από όπου παρέλαβε την καθαρογραφή της δικαστικής απόφασης, δέχθηκε επίθεση από ένα λευκό

βανάκι, το οποίο τον χτύπησε, τραυματίζοντάς τον στα χέρια και τα πόδια. Πολλοί ακόμα ερ-γαζόμενοι καταγγέλλουν ότι δέχονται απειλές ή επιθέσεις, οι οποίες όμως δεν μαθαίνονται ποτέ λόγω της εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Δύο μήνες μετά ωστόσο, το πανεπιστήμιο προκηρύσσει και πάλι διαγωνισμό για ανάθε-ση έργου σε εργολαβική εταιρεία που θα ανα-λάβει τη φύλαξη του πανεπιστημιακού χώρου, με προϋπολογισμό άνω των 17 εκατ. ευρώ, με 240 εργαζομένους, για δύο χρόνια. Αυτό ση-μαίνει ότι το πανεπιστήμιο ξοδεύει 36.000 ευ-ρώ ανά εργαζόμενο κατ’ έτος, ενώ οι πραγμα-τικοί μισθοί των εργαζομένων δεν υπερβαίνουν τα 15.000 ευρώ το χρόνο.

Οι σημερινές πρυτανικές αρχές κέρδισαν τις εκλογές στο ΑΠΘ με ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε την κατάργηση των εργολαβι-ών. Το όλο ζήτημα ωστόσο υποβιβάζεται πλέ-ον σε ένα θέμα κόστους και ως βασικός στό-χος τίθεται ο περιορισμός του. Η κατάργηση περιορίστηκε μόνο στις μικρές εργολαβίες των υπηρεσιών συντήρησης πρασίνου και κήπων και διάθεσης μοντέλων στη Σχολή Καλών Τε-χνών, οι οποίες δεν επαναπροκηρύχθηκαν. Η Πρυτανεία υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι με τον τρόπο αυτό «υλοποιείται η δέσμευση των Πρυτανικών Αρχών για περιορισμό του καθε-στώτος των εργολαβιών και κάλυψη των πάγι-ων και διαρκών αναγκών του από προσωπι-κό του ΑΠΘ». Η δέσμευση αυτή ωστόσο δεν αφορά πια τις μεγάλες και βασικές εργολαβί-ες της καθαριότητας και της φύλαξης. Το μόνο που αναφέρεται για αυτές είναι «η επαναδιά-ταξη του συνόλου των εργολαβιών με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών», μέ-σω «ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχεί-ρισης των εργολαβιών καθαριότητας και φύ-λαξης σε συνεργασία με τους συντηρητές και τους επόπτες των κτιρίων του ΑΠΘ» και η σύ-σταση γραφείου εποπτείας και αξιολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών.

n ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΞΟΠΛΙΔΗΣ

ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΣΤΟ ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΥΠΟΥ ΚΟΥΝΕΒΑΚοστοβόρα και αντεργατική η μίσθωση εργολάβων στο Δημόσιο

ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΞΤΡΕΜ

n ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 KOINΩΝΙΑ ΠPIN / 19

Tο μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ και τα τηλε-οπτικά παπαγαλάκια τους συνεχίζουν να επιτίθενται με σφοδρότητα στους 300

μετανάστες - απεργούς πείνας, στοχοποιώντας όλους τους μετανά-στες, και αποσείοντας τις ευ-θύνες του για την κρίση, την ανεργία, την ανέχεια. Δεν είναι όμως μόνο ο συναγωνι-σμός σε ρατσιστικές και ξε-νοφοβικές ρητορικές, το κυ-ριώτερο είναι ότι η κυβέρ-νηση του ΠΑΣΟΚ υλοποι-εί στο μεταναστευτικό την πιο αντιδραστική και αντιδη-μοκρατική πολιτική των τε-λευταίων χρόνων. Ενδεικτι-κές, του δόγματος μηδενικής ανοχής που ακολουθεί, εί-ναι οι δηλώσεις του υπουρ-γού Εσωτερικών Γ. Ραγκού-ση, ο οποίος έσπευσε να δι-αμηνύσει στους 300 μετανά-στες ότι η εγκατάσταση τους ισχύσει μόνο για 15 μέρες. Μετά «θα εφαρμοστεί ο νόμος». Δηλαδή όσοι δεν συγκεντρώνουν τις προ-ϋποθέσεις, θα επαναπατριστούν ή θα απελαθούν. Παράλληλα δήλω-σε ότι «η κυβέρνηση δεν προτίθε-ται να προχωρήσει σε καμία μα-ζική ή μεμονωμένη νομιμοποίηση παράνομων μεταναστών», τακτι-κή που έχει εφαρμόσει απαρέγκλι-τα τους τελευταίους 15 μήνες, πα-ρά το γεγονός ότι οι πολιτικές ΠΑ-ΣΟΚ - ΝΔ έχουν οδηγήσει σε ομη-ρία μισό εκατομμύριο μετανάστες (σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής), αφήνο-ντάς τους χωρίς χαρτιά.

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Γ. Ραγκούσης κατήργησε την υπ’ αριθ. 1719/26.01.2009 (ΦΕΚ 91 Β΄) από-φαση του πρώην υπουργού Εσωτε-

ρικών Π. Παυλόπουλου, σύμφωνα με την οποία «οι αρμόδιες υπηρε-σίες είχαν προβεί στην εξατομικευ-μένη νομιμοποίηση 15 μεταναστών απ’ τα Χανιά (…) για μόνον τον λό-γο της κατάστασης στην οποία εί-χε περιέλθει η υγεία τους κατόπιν

απεργίας πείνας αυτών με αίτημα τη νομιμοποίησή τους». Η κατάρ-γηση της απόφασης έχει σκοπό κα-νένας μετανάστης, ούτε και οι 300 απεργοί πείνας, να μπορούν να πα-ραπέμψουν στη συγκεκριμένη από-φαση ζητώντας να νομιμοποιηθούν για τους ίδιους λόγους.

Την εικόνα αυτή συμπληρώ-νει και η αντιδραστική απόφαση του ΣτΕ (1/2/2011), η οποία κρί-νει αντισυνταγματικά τα άρθρα 1Α και 24 του κουτσουρεμένου νόμου του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια. Συ-γκεκριμένα κρίνει αντισυνταγματι-κή την απόδοση ιθαγένειας σε παι-διά μεταναστών που γεννιούνται και συνεχίζουν να ζουν στην Ελ-λάδα, των οποίων οι γονείς διαμέ-νουν μόνιμα στη χώρα για τουλάχι-στον 5 συνεχή χρόνια. Τη δυνατό-τητα να πάρουν την ιθαγένεια αλ-

λοδαποί μετά από αίτησή τους μέ-σα σε προθεσμία τριών ετών από τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους. Αλλά και το δικαίω-μα του εκλέγει και εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές. Τα επιχειρήμα-τα που χρησιμοποιεί το ΣτΕ έρχο-

νται από άλλες, σκοτεινές εποχές: H ιθαγένεια –λένε– θα έπρεπε να χορηγείται με την «εθελουσία απο-δοχή των αξιών που συνάπτονται προς τον ελληνισμό»!

Παρά την επίθεση, ο αγώνας των 300 απεργών πείνας συνεχίζε-ται με αμείωτη ένταση, συγκινώντας και κινητοποιώντας χιλιάδες ανθρώ-πους. Θα συνεχίσουν και πέρα από τη διορία των 15 ημερών που τους έδωσε ο υπουργός Εσωτερικών, δη-λώνουν. Την προηγούμενη Τετάρτη, ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σω-ματείων και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις πραγματοποίησαν επί-σκεψη στους απεργούς, δηλώνοντας τους την αλληλεγγύη τους. Οι απερ-γοί πείνας ζήτησαν «τα σωματεία να αναδείξουν τα αιτήματα των μετανα-στών, που είναι και εκείνοι εργάτες, και μάλιστα ο αδύναμος κρίκος της

εργατικής τάξης». Οι απεργοί πείνας παρά τις

άθλιες συνθήκες στο κτίριο που μετεγκαταστάθηκαν, στο οποίο δεν χωρούν οι μισοί και αναγκά-ζονται να βρίσκονται σε αντίσκη-να μες το κρύο, είναι καλά στην

υγεία τους και με ανεβασμέ-νο ηθικό. «Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε πίσω γιατί αυτό που βιώνουμε είναι τελείως άδικο» δήλωσε ο 31χρονος Αμπντούλ, που ζει στην Ελ-λάδα από το 2007 χωρίς χαρ-τιά. Και συνεχίζει: «Είμαι τε-λείως απογοητευμένος. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίπο-τα ούτε να δουλέψουμε, ού-τε να φύγουμε, ούτε να ανα-γνωριστούν τα διπλώματα που κάποιοι από εμάς κατέ-χουν. Κανένας νόμος δεν μας διασφαλίζει». Ένα πλατύ κί-νημα αλληλεγγύης έχει εκδη-λωθεί ήδη: Η πρωτοβουλία Αλληλεγγύης αλλά και σει-

ρά οργανώσεων της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, δη-μοτικές κινήσεις και εργατικά σω-ματεία δηλώνουν τη συμπαράστασή τους στους απεργούς, τους συνδρά-μουν υλικά. Ο αγώνας αυτός απαι-τείται να αγκαλιαστεί από την ταξι-κή πτέρυγα του εργατικού κινήμα-τος, τα αιτήματα του να γίνουν άμε-σες διεκδικήσεις όλων των εργαζο-μένων. Μόνο έτσι μπορεί να πάρει υπόσταση το σύνθημα «έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι». Ταυ-τόχρονα κρίσιμη είναι και η άμεση συνδρομή βοήθειας κάθε αγωνι-στή και συλλογικότητας, στο χώρο, στις δράσεις, στις κινητοποιήσεις των απεργών πείνας. Την επόμε-νη εβδομάδα αναμένεται να πραγ-ματοποιηθεί πορεία, ενώ έχει προ-γραμματιστεί μεγάλη συναυλία στις 9 Φλεβάρη στο Μουσείο.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝn ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

«Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε πίσω»Συναυλία αλληλεγγύης στις 9 Φλεβάρη, απάντηση στην αντιμεταναστευτική επίθεση της κυβέρνησης

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ

ΜΑΤ κατά αφγανών απεργών πείνας

Σαράντα μέρες έκλεισε η απεργία πείνας των αφγα-νών προσφύγων που βρί-σκονται στα Προπύλαια, έχοντας ράψει τα στόμα-

τα τους. Με τη ζωή των μεταναστών να διατρέχει άμεσο κίνδυνο από την εξάντληση, το υπουργείο ΠΡΟΠΟ έδειξε για άλλη μια φορά την προ-κλητική του αδιαφορία. Παρά τις τυ-μπανοκρουσίες για τη συγκρότηση των Eπιτροπών Aσύλου, ο Χρ. Πα-πουτσής «υποδέχθηκε» τη Δευτέ-ρα τους πρόσφυγες με τα ΜΑΤ. Η επίσημη αντιπροσωπεία των επιτρο-πών αφγανών, ιρανών και παλαιστι-νίων προσφύγων και ο εκπρόσωπος

της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμ-βουλος Αθήνας Πέτρος Κωνσταντί-νου βρέθηκαν σε αστυνομικό κλοιό, ενώ είχαν μεταβεί στο υπουργείο για να επιδώσουν γραπτό αίτημα. Σ’ αυτό ζητούσαν άμεση απάντηση για το πότε θα γίνει η εξέταση των αιτημάτων των αιτούντων άσυλο. «Είναι αδιανόητο την πρώτη μέρα ανακοίνωσης συγκρότησης επιτροπών ασύλου να μην έχουμε ενη-μερωθεί στο παραμικρό όταν ως αντι-προσωπεία έχουμε επανειλημμένα συ-ναντηθεί με εκπροσώπους του υπουρ-γείου Προστασίας του Πολίτη υποβάλ-λοντας το συγκεκριμένο αίτημα» ανα-φέρεται. Ο υπουργός όχι μόνο δεν τους έκανε δεκτούς αλλά έστειλε τα ΜΑΤ,

τα οποία σταμάτησαν και ζήτησαν ταυ-τότητα στον εκλεγμένο Δημοτικό Σύμ-βουλο και εμπόδισαν να περάσει μέρος της αντιπροσωπείας των προσφύγων.

Παράλληλα, για 82 ημέρες συ-νεχίζουν τον αγώνα τους οι 43 ιρα-νοί πολιτικοί πρόσφυγες που ζητούν πολιτικό άσυλο. Να θυμίσουμε ότι οι πρόσφυγες έκαναν καθιστική δι-αμαρτυρία μπροστά από την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ, απ’ όπου εκδι-ώχθηκαν βίαια. Από τις 27/12 έχουν ένα χώρο στο Πολυτεχνείο όπου το χρησιμοποιούν ως κέντρο αγώνα. «Και οι 43 από εμάς ζούμε από 5 μέ-χρι 10 χρόνια στην Ελλάδα και έχου-με χαρτιά» μας δήλωσε ο Σουλεϊμάν,

δείχνοντας τη ροζ κάρτα του. «Όμως τα χαρτιά αυτά είναι προσωρινά και χρειάζονται ανανέωση κάθε 6 μήνες. Κάθε φορά ζούμε με την αγωνία αν θα μας τα ανανεώσουν. Στη χώρα μας έχουμε δικτατορία και διωκό-μαστε για πολιτικούς και θρησκευτι-κούς λόγους. Δεν μπορούμε να επι-στρέψουμε εκεί, γι αυτό ζητάμε πο-λιτικό άσυλο». Τους αγωνιζόμενους ιρανούς πρόσφυγες αλλά και τους παλαιστίνιους πρόσφυγες επισκέ-φτηκε την Τετάρτη στο Πολυτεχνείο αντιπροσωπεία από το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, την ΟΛ-ΜΕ, την ΑΔΕΔΥ κ.ά., εκδηλώνοντας αλληλεγγύη στο αγώνα τους.

Κατηγορούνγια«δουλεμπόριο»όσουςστάθηκαναλληλέγγυοι!Η αντιδημοκρατική κατρακύ-

λα του ΠΑΣΟΚ δεν έχει τέ-λος! Μετά την κατάλυση του ασύ-λου της Νομικής και της εκδίωξη των 237 μεταναστών - απεργών πείνας, τώρα επιστρατεύει τους δικαστικούς μηχανισμούς για να ποινικοποιήσει την αλληλεγγύη στον ηρωικό αυτό αγώνα. Έτσι πέ-ντε μέλη της Πρωτοβουλίας Αλλη-λεγγύης –οι Νίκος Γιαννόπουλος, Ρούσα Μαρκάκη, Φώτης Μπομπο-λάκης, Μάρκος Χατζησάββας και Νίκος Μαρκετάκης– κλήθηκαν την Πέμπτη 3 Φλεβάρη να καταθέσουν στον εισαγγελέα ως ύποπτοι για τις κατηγορίες της «παράνομης δι-ακίνησης λαθρομεταναστών», της «διατάραξης οικιακής ειρήνης» και της «φθοράς ξένης ιδιοκτησίας». Με άλλα λόγια, ξεπερνώντας κάθε σενάριο επιστημονικής φαντασί-ας, βαφτίζουν τους αλληλέγγυους δουλέμπορους! Στόχος τους είναι η δίωξη όσων στέκονται αλληλέγ-γυοι στους μετανάστες, ώστε να απομονώσουν τους απεργούς από κάθε σύμμαχο τους. Δεν θα τους περάσει όμως! Έξω από τα δικα-στήρια είχε συγκεντρωθεί αρκετός κόσμος δηλώνοντας τη συμπαρά-σταση του.

Ο Νίκος Μαρκετάκης εκ των διωκόμενων δήλωσε: «Δεν έχου-με τίποτα να απολογηθούμε για φανταστικές διακινήσεις, παρα-βιάσεις και διαταράξεις. Οι εργά-τες μετανάστες που αποφάσισαν να κάνουν ένα τέτοιον αγώνα με τίμημα την ίδια τους τη ζωή, δεν υποκινούνται, δεν παρακινούνται, δεν δέχονται εντολές. Την ώρα που σπάνε τις αλυσίδες τους, ζη-τούν συμπαράσταση από τα ταξι-κά αδέρφια τους, εμάς τους έλλη-νες εργαζόμενους και ανέργους. Και πράγματι, πολλοί ανταποκρί-θηκαν». «Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση πρέπει να απολογη-θεί για “παράνομη διακίνηση λα-θρομεταναστών’’» αναφέρει χαρα-κτηριστικά ο Νίκος Γιαννόπουλος. Και συνεχίζει: «Γιατί όταν ως μέ-λος της ΕΕ συμμετέχει στη λεηλα-

σία των χωρών του λεγόμενου τρί-του κόσμου και ως μέλος του ΝΑ-ΤΟ συμμετέχει στις σταυροφορίες στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ευ-θύνεται για τον εξαναγκασμό εκα-τομμυρίων ανθρώπων να εγκατα-λείψουν τις χώρες τους για να ζη-τήσουν μια θέση στον ήλιο στην “πολιτισμένη Δύση’’».

Στον Εισαγγελέα Εφετών κλή-θηκε και ο πρύτανης του Πανεπι-στημίου Αθηνών, ο Θεοδόσης Πε-λεγρίνης, για να δώσει εξηγήσεις ως ύποπτος τέλεσης του αδική-ματος παράβασης καθήκοντος. Ο πρύτανης ζήτησε προθεσμία από τον εισαγγελέα μέχρι τη Δευτέρα, προκειμένου να συντάξει υπόμνη-μα με τις εξηγήσεις του. Σε γενι-κές γραμμές πάντως υποστηρίζει ότι ενήργησε «καθ’ όλα με νόμι-μο τρόπο» και ότι ο ίδιος από την πρώτη στιγμή είχε συγκαλέσει το πρυτανικό συμβούλιο, το οποίο «συνεδρίαζε διαρκώς».

20 / ΠPIN K INHΣH IΔEΩN KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΟΥΤΟΠΙΑΕπιστήμη και θρησκείαΤεύχος 92Στο πάντα επίκαιρο θέμα της σχέσης μεταξύ επιστημών και θρησκείας εστιάζει το νέο τεύχος της Ουτοπίας (92) που κυκλοφορεί. Όπως επισημαίνεται εισαγωγικά, «η κρίση της χώρας μας, μέρος της κρίσης του συνολικού καπιταλιστικού συστήματος με τις δικές μας ιδιομορφίες, είναι πριν απ’ όλα οικονομική. Όχι όμως μόνον οικονομική. Είναι κρίση κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική, ιδεολογική και ηθική. Σ’ αυτό το ευρύτερο πλαίσιο νομίζουμε ότι εντάσσεται και το θέμα του σημερινού αφιερώματος». Πάντως, πριν από το αφιέρωμα δημοσιεύονται επίκαιρα και διειδυτικά άρθρα για την κρίση. Για την αντισυνταγματικότητα της συμφωνίας δανεισμού της Ελλάδας και τις καταστροφικές της συνέπειες (καθ. Γ. Κασιμάτης), τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις (Στ. Μαυρουδέας), τις εργασιακές σχέσεις (Γ. Κουζής), το δημόσιο πανεπιστήμιο (Δ. Ρόκος), για τον Δεκέμβρη του 2008 (Π. Σωτήρης) και για τη Διεθνή Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή (Ελένη Πορτάλιου). Στην ίδια ενότητα, φιλοξενείται ένα ακόμη μικρό αφιέρωμα στον Έκτορα Κακναβάτο (Γ. Ι. Μανιάτης, Θ. Παπαβασιλείου). Το αφιέρωμα στη σχέση επισημών θρησκείας αποτελείται από τέσσερις ενότητες: Ιστορική επισκόπηση των σχέσεων επιστήμης - θρησκείας και εκκλησίας (Νικολαΐδης, Αναγνωστάκης, Lecourt). Νέα επιστημονικά δεδομένα για την εμφάνιση της ζωής και την εξέλιξη των έμβιων όντων, που θεμελιώνουν την υλιστική αντίληψη για τη ζωή (Γεωργίου, Μανουσέλης, Λάκκα). Κοινωνικά αίτια του θρησκευτικού φαινομένου και αντιφάσεις της ελληνικής πρακτικής στο πεδίο της διδασκαλίας (Κατερίνα Μάτσα, Χρυσούλα Μητσοπούλου). Η τελευταία ενότητα αφορά τις αντιλήψεις του Αϊνστάιν και ειδικά τις σχέσεις του με τη φιλοσοφία του Σπινόζα, καθώς και μια κριτική της υπόθεσης της Μεγάλης Έκρηξης (Paty, Barone, Ταμπάκης). Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα φανταστικό διάλογο Πλανκ -Αϊνστάιν για την προέλευση του κόσμου (δημιουργία -αυθυπαρξία). Στο τρέχον τεύχος δημοσιεύονται επίσης δύο κριτικά κείμενα για τη νέα, καταστροφική επέλαση των πολυεθνικών στον τομέα της αιολικής ενέργειας.Όπως πάντα, πλούσιες είναι οι σελίδες βιβλιοκριτικής. Σχολιάζονται οι νέες εκδόσεις Ιστορία και γεωγραφία των κριτικών αφηγημάτων, Εργασία, τεχνολογία και φύλο στην ελληνική βιομηχανία, της Λήδας Παπαστεφανάκη, Η μεγάλη εκκλησία εν αιχμαλωσία του Στίβεν Ράνσιμαν και ο συλλογικός τόμος Ο χάρτης της κρίσης. Το τεύχος 92 εικονογραφείται με έργα του γερμανού ζωγράφου Εμίλ Νόλντε, επιλεγμένα από τη Μαρία Κοκκίνου.

ΠPOΘHKH

ΠEPIOΔIKA

Η πορεία των ταξικών αγώνων από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα σφραγίστηκε από τη σκληρή ταξική πάλη, την κρατική

και εργοδοτική τρομοκρατία, που οδήγησαν και σε δολοφονίες αγωνιστών. Την πολύτιμη εμπειρία, αλλά και τη μνήμη του

κινήματος που σφραγίζεται από τους νεκρούς των αγώνων, προσπάθησε να σκιαγραφήσει μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση

της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση το Σάββατο 29 Γενάρη.

Οι νεκροί και η μνήμη του κινήματοςn ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΟΜΠΟΝΑΣ

Σ τις πρόσφατες μαζικές διαδη-λώσεις ενάντια στην αντεργα-τική λαίλαπα ΠΑΣΟΚ - ΕΕ - ΔΝΤ παρατηρήθηκε σύμφω-να με ανακοινώσεις των γι-

ατρών μεγάλος αριθμός τραυματισμένων διαδηλωτών, ορισμένοι από αυτούς μάλι-στα με χτυπήματα τα οποία ήταν εν δυνά-μει θανατηφόρα, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ανακοίνωση της ΟΕΝΓΕ. Εί-ναι λοιπόν δεδομένο ότι στην ιστορία της ταξικής πάλης, όταν αυτή οξύνεται, αυξά-νουν και τα κατα-σταλτικά χτυπήμα-τα σε βάρος του λαϊ-κού κινήματος. Πολ-λές φορές έχουν ως αποτέλεσμα ή και στόχο να υπάρξει νεκρός διαδηλωτής για να τρομοκρατη-θεί ο λαϊκός παρά-γοντας.

Έτσι είναι χρή-σιμο να εξετάζου-με αντίστοιχες κινη-ματικές περιόδους που μας βοηθούν να χαράσσουμε μια γραμμή υπεράσπι-σης και περιφρού-ρησης των αγώνων που ξεσπάνε. Υπό αυτό το πρίσμα το η νεολαία Κομμουνι-στική Απελευθέρω-ση και το ΝΑΡ πή-ραν την πρωτοβου-λία να οργανώσουν το Σάββατο 29 Γε-νάρη στο αμφιθέα-τρο Γκίνη του Πο-λυτεχνείου, εκδήλωση με θέμα «Κοινωνι-κοί αγώνες, κρατική και εργοδοτική τρο-μοκρατία από τη μεταπολίτευση μέχρι σή-μερα».

Μεγάλο το ενδιαφέρον, καθώς συμμε-τείχαν πάνω από 200 αγωνιστές της αντι-καπιταλιστικής Αριστεράς. Ομιλητές ήταν ο Αντρέας Μπεντεβής μέλος του ΕΑΜ, ο Νίκος Γουρλάς μέλος του ΝΑΡ, ο Νί-κος Ξηρουδάκης μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο Τάσος Κατιντσάρος μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ και ο Γιάννης Μπαλάσης μέλος του ΚΣ της νΚΑ.

Όλες οι τοποθετήσεις, πέρα από την αναφορά στις συγκεκριμένες κρατικές και εργοδοτικές δολοφονίες αγωνιστών, στά-θηκαν στο πολιτικό και κοινωνικό φόντο της εποχής που συνέβησαν και ανέδειξαν τον πολιτικό χαρακτήρα των γεγονότων.

Ο Αντρέας Μπεντεβής, εκ μέρους του ΕΑΜ, αναφέρθηκε στο χρονικό της δολο-φονίας του Νίκου Τεμπονέρα, στην ατιμω-ρησία των δολοφόνων του, αλλά και στο πολιτικό σκηνικό εκείνης της εποχής που είχε διαμορφώσει κλίμα βίας και τρομο-κρατίας απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνη-μα, με πρωταγωνιστές των παρακρατικών

επιθέσεων στελέχη της ΝΔ. Κλείνοντας την τοποθέτηση του δήλωσε πως η μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα δεν είναι κτήμα και ιδιοκτησία καμιάς οργάνωσης ή χώρου αλ-λά όλου του εκπαιδευτικού και λαϊκού κι-νήματος, για αυτό και συνεχίζει ακόμα και σήμερα να εμπνέει.

Στη συνέχεια ο Νίκος Ξηρουδάκης πε-ριέγραψε με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο την πολιτική περίοδο απ’ τη μεταπολίτευση ως τις αρχές της δεκαετίας του ’80, ενώ ανα-φέρθηκε στην προσχεδιασμένη δολοφο-

νία των Ι. Κουμή και Σ. Κανελλοπούλου κατά τη διάρκεια απαγορευμένης πορείας του Πολυτεχνείου, αλλά και σε άλλες δο-λοφονίες αγωνιστών της μεταπολίτευσης, οι οποίες έμειναν στην αφάνεια και λίγοι πλέον τις γνωρίζουν, φωτίζοντας έτσι τις σκοτεινές στιγμές εκείνης της περιόδου.

Τέλος κατέληξε στη διαπίστωση ότι οι δολοφονίες αυτές επικαθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της «εκτός των τειχών» Αριστεράς. Σε μια περίοδο που αποκτούσε δεσμούς με τους εργαζόμενους και τη νεο-λαία, αυτή η επίθεση της στοίχισε πολύ.

Ο Νίκος Γουρλάς μετάφερε πολύ παρα-στατικά το κλίμα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’80, τόνισε την προσπάθεια της ΚΝΕ για «εργατική στροφή» στο νεο-λαιίστικο κίνημα και τη σύνδεση της νεο-λαίας με τους εργατικούς αγώνες.

Στάθηκε ιδιαίτερα στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία που οδήγησαν και στη δολοφονία της αγωνίστριας και μέλους της ΚΝΕ Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στις πύλες του εργοστασίου ΕΤΜΑ κατά τη δι-άρκεια εξόρμησης για επερχόμενη απερ-γία. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε η επιστο-λή που διαβάστηκε στην εκδήλωση, εκ μέ-

ρους συντρόφισσας, η οποία έζησε εκείνη την περίοδο.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Τάσος Κα-τιντσάρος σε μια ιδιαίτερα συναισθηματι-κά φορτισμένη ομιλία αναφέρθηκε στον πρώτο νεκρό των αγώνων της μεταπολίτευ-σης, τον δεκαεξάχρονο μαθητή Σιδέρη Ισι-δωρόπουλο, μέλος της ΚΟ Μαχητής, στην οποία ανήκε και ο σύντροφος Τάσος εκεί-νη την εποχή. Η δολοφονία έγινε κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης για την Πρωτο-μαγιά και όπως χαρακτηριστικά ανέφερε

ήταν το πρώτο γεγο-νός που έσπαγε το κλίμα της «εμβρυα-κής δημοκρατίας», που όλο το αστικό πολιτικό προσωπι-κό διαμήνυε ότι έχει έρθει.

Τέλος ο Γιάννης Μπαλάσης αναφέρ-θηκε στα κινήματα, ιδιαίτερα της νεο-λαίας, μετά τη δε-καετία του ’90 που στιγματίστηκαν από την ένταση της κα-ταστολής και της κρατικής τρομοκρα-τίας με αποκορύφω-μα την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορό-πουλου και την εξέ-γερση του Δεκέμ-βρη του 2008. Μάλι-στα στάθηκε ιδιαί-τερα στην πολιτική πρόταση του ΝΑΡ και της νΚΑ στην κατεύθυνση υπερά-σπισης –απ’το ίδιο

το μαζικό κίνημα– των μεγάλων αγώνων που έρχονται, καθώς και των δημοκρατι-κών δικαιωμάτων που ολοένα και κατα-πατώνται.

Σημαντική ήταν και η παρέμβαση του δημοσιογράφου και συντρόφου Διονύση Ελευθεράτου, ο οποίος έκανε μια αναδρο-μή στο πολιτικό σκηνικό από τη μεταπολί-τευση μέχρι και σήμερα.

Τέτοιες εκδηλώσεις είναι σημαντικές, τόσο για ιστορικούς λόγους και την εξα-γωγή πολύτιμων συμπερασμάτων, όσο και για λόγους πολιτικού εξοπλισμού των αγωνιστών, έτσι ώστε να περιφρουρήσουν αποτελεσματικά τους αγώνες που έρχο-νται και να τους δώσουν νικηφόρα προ-οπτική – μακριά από κάθε λογική ιδιο-κτησίας και μικροκομματικής χρήσης της ιστορικής μνήμης που τελικά υποβαθμί-ζει και τους αγωνιστές αλλά και τους σκο-πούς για τους οποίους θυσιάστηκαν. Σί-γουρα όλοι οι παρευρισκόμενοι έφυγαν οπλισμένοι με ακόμα μεγαλύτερη αποφα-σιστικότητα, εμπνευσμένοι από τη μνήμη και τον ηρωισμό όλων των αγωνιστών που θυσίασαν τη ζωή τους στην πάλη για μια άλλη κοινωνία.

4 Οι αγωνιστές που έπεσαν από την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία εμπνέουν τη νεολαία στους αγώνες του σήμερα

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠOΛITIΣMOΣ ΠPIN / 21

Η ταινία Μαύρος Κύκνος του Ντάρεν Αρονόφσκι, με μια καταπληκτική ερμηνεία από τη Νάταλι Πόρτμαν,

είναι ένα αλληγορικό σκοτεινό παραμύθι, για μια σκληρή τέχνη, σ’ έναν ακόμα πιο σκληρό κόσμο. O Mαύρος Kύκνος

είναι μία από τις ταινίες που διεκδικούν τα φετεινά Όσκαρ.

Μαύρος Κύκνος, με νύχια γαμψάnΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΛΙΤΗ

Δ ύο είναι οι επικρατέστερες ται-νίες - φαβορί στην τελική ευ-θεία για τα Όσκαρ: Η αγγλική παραγωγή Ο λόγος του βασι-λιά, με τον Κόλιν Φερθ

ως τον τραυλό βασιλιά Γεώργιο τον 6ο και ο Μαύρος Κύκνος του Ντάρεν Αρονόφσκι, με την Νάταλι Πορτμαν στο ρόλο της ψυχαναγκαστικής μπα-λαρίνας.

Όσο αδόκιμο και αν είναι να συ-γκρίνουμε δύο ταινίες με διαφορετι-κό ύφος και περιεχόμενο, το κοινό νήμα που τις συνδέει είναι η βιοπο-λιτική τους διάσταση, με έμφαση στο σωματικό βάσανο, και την εξουσία: Η αγγλική ταινία είναι μια κολακευτική βιογραφία του διαδόχου με το «κου-σούρι», ενας ύμνος στη μοναρχία και στην ενότητα του εθνους. Ενός έθνους που δηλώνει πίστη και υπα-κοή στο στέμμα, υπό αντίξοες συν-θήκες. Ενώ αναφέρεται στην Αγγλία του μεσοπολέμου, έχει σαφείς αναλο-γίες με τη σημερινή κρίση: Στοιχηθεί-τε πίσω από τον αρχηγό σας, ακόμα και αν είναι κεκές, και δεν θα βγεί-τε χαμένοι.

Ο Μαύρος Κύκνος αντίθετα, ειναι μια απαισιόδοξη ταινία, με φόντο το ανταγωνιστικό κόσμο του κλασικού μπαλέτου στη σύγχρονη Νέα Υόρ-κη. Η πρωταγωνίστρια Νίνα Σάγιερς ειναι μια εύθραυστη και εργασιομα-νής μπαλαρίνα, σε ένα φημισμένο θί-ασο. Η Νίνα, που ζει με την εξουσια-στική μητέρα της σε ένα κουκλίστικο διαμέρισμα, περιτριγυρισμένη από χνουδωτά ζωάκια, συναγωνίζεται με τις ομότεχνές της για το ρόλο της πρί-μα μπαλαρίνα σε μια νέα, φιλόδοξη παραγωγή της Λίμνης των Κύκνων. Ο σκηνοθέτης του θιάσου, ο γοητευ-τικός και δεσποτικός Τόμας Λίροϊ – τον υποδύεται ο γάλλος σταρ Βεν-σάν Κασέλ, πιέζει τη Νίνα να «αφε-θεί», για να υποδυθεί τον Μαύρο Κύ-κνο, την πλανεύτρα Οντίλ, πλάι στην αθώα λευκή Οντέτ. Φυσικά και πρό-κειται για ένα ψυχόδραμα διχασμού προσω-πικότητας: Το λευκό και το μαύρο, η παρθέ-να πριγκίπισσα και η γητεύτρα μάγισσα, η καταπιεσμένη σεξουαλική επιθυμία που με-

τατρέπεται σε ένστικτο θανάτου, όλα τα γνω-στά συμπλέγματα, που έχουμε δει από το Ψυ-χώ του Α. Χίτσκοκ ως την Αποστορφή του Ρ. Πολάνσκι.

Προσθέστε σε αυτό το κοκτέιλ την αντα-γωνιστική σχέση της πρωταγωνίστριας με τις άλλες χορεύτριες, την ακραία σωματική καταπόνηση, την ψυχωτική μητέρα που μέ-

σω της κόρης εκπληρώνει τις δικές της μα-ταιωμένες προσδοκίες, και έχουμε μια ται-νία που πολλοί κατηγόρησαν ως προβλέψιμη και επιφανειακή, ωστόσο στέκεται από μόνη

της ως ένα εντυπωσιακό ψυχολογι-κό θρίλερ.

Ενσωματώνοντας στοιχεία που θυμίζουν βίντεο - κλιπ – όπως η με-ταμόρφωση της Νίνας σε κύκνο, οι σχεδόν ονειρικές σκηνές ερω-τισμού και αυτο-ερωτισμού, επιθε-τικότητας και αυτοτραυματισμών, κάνουν το θεατή να αναρωτιέται τι είναι αλήθεια και τι φαντασίωση, που σταματάει η παράσταση, και πότε το έργο συνεχίζεται στο κε-φάλι της Νίνας;

Με επιρροές από παλαιότερες ταινίες –η πιο προφανής τα Κόκκι-να Παπούτσια» του 1948– ο Μαύ-ρος Κύκνος, τσαλαβουτά μεταξύ ψυχολογίας και μεταφυσικής, σε-ξουαλικότητας και εγκληματικό-τητας, όχι πάντα με κομψό τρόπο, κάτι που έκανε τους κριτικούς να υποτιμήσουν την ταινία ως υπερφί-αλη. Ομως η κομψότητα και ο άψο-γος φορμαλισμός δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο για τον Αρονόφσκι. Για πολλά έχει κατηγορηθεί η ταινία Μαύρος Κύκνος: Οι χορογράφοι της καταλόγισαν μίσος για το μπα-λέτο, οι φεμινίστριες μισογυνισμό, οι κριτικοί επισήμαναν ότι αναπα-ράγει πολυφορεμένα στερεότυπα, όπως ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να ματώσει, να υποφέρει για το ρόλο.

Αφήνοντας κατά μέρος την υπερανάλυση, ο Μαύρος Κύκνος σε αποζημιώνει αν δεν τον πάρεις πολύ στα σοβαρά. Αν το δεις ως ένα αλληγορικό παραμύθι, για μια

σκληρή τέχνη, σε έναν ακόμα πιο σκληρό κόσμο. Και κυρίως αν αφή-σεις τα πάντα στην άκρη και απλά απολαύσεις την ερμηνεία της Νάτα-λι Πόρτμαν. «Μια ταινία για μια μα-ζοχίστρια, οπως τη βλέπουν τα μά-τια ενός σαδιστή», ήταν η απορριπτι-

κή κριτική του προοδευτικού Alternet για το φιλμ. Ακόμα κι έτσι, πρόκειται για έναν ηδο-νοβλεπτικό σαδομαζοχισμό που εκφράζει πι-στά το πνεύμα της εποχής.

4 Η ταινία κάνει το θεατή να αναρωτιέται τι είναι αλήθεια και τι φαντασίωση, που

σταματάει η παράσταση, και πότε το έργο συνεχίζεται στο κεφάλι της Νίνας;

45 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑΣτο προσκήνιο η γενιά του εφηβικού δωματίουΘα μπορούσε να λέγεται Μαρία, Ελένη, Κατερίνα. Θα μπορούσαμε να τη συναντήσουμε στο Εξάρχεια, τα Πετράλωνα, την Κυψέλη. Θα έμενε πάντα σε γκαρσονιέρα, στο υπόγειο ή το ισόγειο. Θα ήταν μεταξύ 20 και 30 χρονών. Εκπρόσωπος της γενιά των 500 ευρώ, της γενιάς του εφηβικού δωματίου. Στην ταινία του Στράτου Τζίτζη, 45 τετραγωνικά, τη λένε Χριστίνα, είναι 23. Ζει κάπου στα δυτικά μαζί με τη μητέρα της, όπως όλοι όσοι συναναστρέφεται. Δουλεύει ως πωλήτρια παρόλο που σπούδασε. Ενσωματώνει την αίσθηση της ατομικής αποτυχίας γιατί δεν φρόντισε «να πάρει πτυχίο ανταγωνιστικό στην αγορά εργασίας» και να στρώσει μια ζωή καλύτερη. Το σύμπαν της καθημερινότητας της ρουτινιάρικο – δουλειά, οικογενειακή επιτήρηση και τα σαββατοκύριακα στην καφετέρια με φίλους. Όλα όμως θα αλλάξουν όταν θα της «καρφωθεί» η ιδέα να ζήσει μόνη της. Θυσιάζοντας τις καλοκαιρινές της διακοπές, νοικιάζει μια γκαρσονιέρα των 45 τετραγωνικών, κοντά στην Αχαρνών, σε μια γειτονιά μεταναστών. Και τότε θα κληθεί να δώσει κάποιες πρώτες ανολοκλήρωτες απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων: Ποια είναι η απόσταση που τη χωρίζει από τους «ξένους» γείτονες της, με τους οποίους μοιράζεται τις ίδιες συνθήκες ζωής; Ποιο είναι το σύνορο που τη χωρίζει από τον περίγυρο της, που θεωρεί παράλογη την επιθυμίας της να ζήσει ανεξάρτητη; Το ταξίδι της πραγματικής ενηλικίωσης και της ανακάλυψης μιας νέας ταυτότητας μόλις έχει αρχίσει, και δεν είναι καθόλου ρόδινο… Στριμωγμένη από τις περιορισμένες οικονομικές της δυνατότητες θα κληθεί να βρει λύσεις, να επιστρατεύσει ανοίκειες στρατηγικές επιβίωσης. Κι όταν θα δει τα σκούρα: Θα γίνει part time σερβιτόρα. Θα έρθει σε σύγκρουση με το εύθραυστο «οικογενειακό» κλίμα στη δουλειά της, ζητώντας αύξηση. Θα απολυθεί. Θα αναγκαστεί να αφήσει το σπίτι. Αλλά πίσω δεν γυρίζει. Ο Στράτος Τζίτζης, κάνοντας σινεμά κοινωνικής καταγραφής, δημιουργεί μια ηρωίδα οικεία, καθημερινή, με τη δροσιά της νιότης, το μαράζι των καθημερινών ματαιώσεων, το γλυκόπικρο χαμόγελο της αισιοδοξίας όσων αρνούνται να παραιτηθούν από τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Σκιαγραφεί έτσι το προφίλ μιας γενιάς μειωμένων προσδοκιών, που στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης καλείται να ζήσει χειρότερα από τους γονείς της. Καλείται να διεκδικήσει ακόμη και το αυτονόητο. Η δυναμική ερμηνεία της Έφης Λογγίνου εξυπηρετεί απόλυτα και δημιουργικά αυτό το σκηνικό. Πάντως όσο γοητευτικές κινηματογραφικά και αν είναι η μικρές, ατομικές «επαναστάτες» της καθημερινότητας, το ερώτημα επανέρχεται αμείλικτο: Αρκούν;

«ΝΕΑ ΓΗ» ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ

Τις πόρτες του ανοίγει ο Πολυχώρος Terra Petra (Θέ-ατρο Πέτρας, Πετρούπολη) στις 11/2 (8.30 μμ.) εγκαινι-άζοντας ένα εξαιρετικά ενδι-αφέρον εξάμηνων εκδηλώσε-ων της ομάδας Viral Projects, με το όνομα Νέα Γη. Την ημέ-ρα των εγκαινίων θα πραγ-

ματοποιηθεί συναυλία με το συγκρότημα ΜΙΚRO και Dj After Party: Nikonn (είσοδος ελεύθερη).

Στις εκθέσεις περιλαμβά-νεται σειρά έργων, από διά-φορους καλλιτέχνες.

Τέχνες όπως το design, η ζωγραφική, η γλυπτική, η φω-τογραφία, το comic και το video art συνδιαλέγονται με-ταξύ τους αλλά και με το βι-ομηχανικό χαρακτήρα του χώρου του Θεάτρου Πέτρας, στον οποίο δεσπόζει το ιδιαί-

τερης αρχιτεκτονικής κτίριο του σπαστήρα του λατομείου.

Ξεχωρίζει η έκθεση φωτο-γραφίας του προέδρου του συλλόγου φωτογράφων Ελλά-δος Μάριου Λώλου, με υλικό που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το τα-ξίδι του στη «μεγαλύτερη φυλα-κή του κόσμου», στη Γάζα. Αλ-λά και το ιδιαίτερο installation των Sereal Designers που δημι-ουργεί τρισδιάστατους χαρα-κτήρες, ανατρέποντας τη σχέ-ση αθώου - σκοτεινού.

KINHMATOΓPAΦOΣ

ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

ΕΚΘΕΣΗ

22 / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Σε αμφιθέατρο του καινούρ-γιου κτιρίου της Νομικής την προηγούμενη Κυριακή 30 Γενάρη γιορτάστηκαν μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού, συ-

γκίνησης αλλά και επαναστατικής σε-μνότητας τα 40 χρόνια από την ίδρυ-ση του ΕΚΚΕ. Στην εκδήλωση συμμε-τείχαν περίπου 70 αγωνιστές του κομ-μουνιστικού και επαναστατικού κινή-ματος. Ανάμεσά τους παρευρέθη-καν και χαιρέτησαν με εκπροσώπους τους οι συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΝΑΡ, ΑΡΑΝ, ΣΕΚ, το ΚΚΕ (μ-λ), εκ-πρόσωπος τούρκικης επαναστατικής οργάνωσης. Επίσης παρευρέθηκε και εκπρόσωπος της Κ.Ο. Ανασύνταξη. Στο διάδρομο του αμφιθεάτρου υπήρ-χαν οι δυο τόμοι με τα βασικά πολιτι-κά κείμενα (αποφάσεις κ.λπ.) από την ιστορική διαδρομή του ΕΚΚΕ, καθώς και έκθεση φωτογραφίας και αφισών από την ίδρυσή του στις 13 του Μάρ-τη του 1970 μέχρι σήμερα.

Ο γραμματέας του ΕΚΚΕ Χρί-στος Μπίστης στην ομιλία του τόνι-σε ότι «η εκδήλωση δεν έχει επετει-ακό χαρακτήρα. Είναι μια προσπά-θεια κριτικής και αυτοκριτικής απο-τίμησης των αγώνων και των πολιτι-κών επεξεργασιών του ΕΚΚΕ. Επι-διώκει να αξιοποιήσει εκτιμήσεις και συμπεράσματα στις σημερινές συνθή-κες της βαθιάς δομικής κρίσης του κα-πιταλισμού, πάντα στην υπηρεσία των επαναστατικών αναζητήσεων του ερ-γατικού και λαϊκού κινήματος. Ξεκι-νώντας στα μαύρα χρόνια της δικτα-τορίας από μια χούφτα αγωνιστές, σε αντίθεση με τη διαλυτική κρίση και την υποταγή της ρεφορμιστικής Αρι-στεράς, το ΕΚΚΕ θα γίνει αναφορά στις τολμηρές πρωτοβουλίες κάποι-ων επαναστατικών μειοψηφιών, που είχαν ωστόσο παλλαϊκή απήχηση και ακτινοβολία όπως στη λαϊκή εξέγερ-

ση του Πολυτεχνείου. Ωστόσο παρά την επιβεβαίωση των εκτιμήσεών του για τις οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα αδιέξοδα του χου-ντικού καθεστώτος, οι προγραμματι-κές και οργανωτικές του αδυναμίες –που ήταν και αδυναμίες του συνόλου της επαναστατικής Αριστεράς εκεί-νη την περίοδο– έδωσαν τη δυνατό-τητα μιας ελεγχόμενης μεταπολίτευ-σης από τον ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη».

Παρουσιάζοντας την παρέμβαση του ΕΚΚΕ σημείωσε ότι η οργάνωση «είχε ως κύριο μέλημά του τη σύνδε-σή του με τις αγωνίες και αναζητή-σεις των εργαζόμενων και της νεο-λαίας με τη συμμετοχή του σε συν-δικαλιστικές οργανώσεις και συλ-λόγους, με την ίδρυση της Εργατικής Ταξικής Αλληλεγγύης (ΕΤΑ) ανάμε-σα στους μετανάστες στη Γερμανία, με την Αντιφασιστική Αντιιμπεριαλι-στική Σπουδαστική Παράταξη (ΑΑ-ΣΠ) των ελλήνων φοιτητών στην Ιτα-λία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, με τη συγκρότηση της Αντιφασιστικής Αντιιμπεριαλιστικής Σπουδαστικής Παράταξης στην Ελλάδα (ΑΑΣΠΕ) και με τη σταδιακή μετάθεση του κέ-ντρου βάρους των προσπαθειών του στο εσωτερικό της χώρας. Προσπα-θώντας να βαθύνει την αντιπαράθε-σή του με την υπονομευτική επιρροή της αστικής ιδεολογίας, την ηττοπά-θεια και το διαλυτισμό του ρεβιζιονι-

σμού, το ΕΚΚΕ επανέφερε κάθε τό-σο προτάσεις ενότητας χωρίς ωστό-σο ανταπόκριση από άλλες δυνάμεις, που θεωρούσαν λυμένα τα προβλήμα-τα του κινήματος στο πλαίσιο των δι-κών τους πολιτικών και οργανωτικών επιλογών».

Κάνοντας αυτοκριτική ανέφερε ότι το ΕΚΚΕ «στην προσπάθειά του να αναπτύξει τη γραμμή του ενιαίου Μετώπου έκανε δεξιά και αριστερά λάθη (σ.σ πολιτικές συνεργασίες με ρεφορμιστικές δυνάμεις, αντιηγεμονι-στικό μέτωπο)… Μια γραμμή που δι-ορθώνονταν σε μεγάλο βαθμό με την 9η Ολομέλεια του 1979 έχοντας όμως προκαλέσει στο μεταξύ, παράλλη-λα με τις αντεπαναστατικές εξελίξεις στην Κίνα και στο παγκόσμιο κομμου-νιστικό κίνημα, έντονους και διαλυτι-κούς προβληματισμούς στο εσωτερι-κό της οργάνωσης, που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπιστούν με την αναγκαία

ψυχραιμία και νηφαλιότητα και οδη-γούσαν σε δύο απανωτές διασπάσεις και σε σημαντική συρρίκνωση των δυ-νάμεων του ΕΚΚΕ». Με την 1η Πα-νελλαδική του Συνδιάσκεψη του 1981, καθόρισε ως κύρια αντίθεση, «την αντίθεση ανάμεσα στον ιμπεριαλι-σμό, την κυρίαρχη τάξη και τον ιδι-όμορφο κρατικομονοπωλιακό καπι-ταλισμό απ’ τη μια, την εργατική τά-ξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα απ’ την άλλη καθορίζοντας τον αντι-ιμπεριαλιστικό και σοσιαλιστικό χα-ρακτήρα της επανάστασης στη χώρα μας». Το ΕΚΚΕ «πήρε αποστάσεις απ’ την “Ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων’’ που πρότειναν τα ρεφορ-μιστικά και ρεβιζιονιστικά κόμμα-τα και προχωρούσε στην καταγγε-λία της σοσιαλδημαγωγίας του ΠΑ-

ΣΟΚ που είχε συμβάλει στην υφαρ-παγή της λαϊκής ψήφου για να κατα-λήξει από τα πρώτα κιόλας χρόνια της διακυβέρνησής του στη διάψευση κάθε προοδευτικής λαϊκής προσδο-κίας…. Μαζί με τις προσπάθειες της καταδικασμένης από το λαό ΝΔ για επάνοδο στην εξουσία με επί κεφα-λής τον Κ. Μητσοτάκη, η ρεφορμιστι-κή και ρεβιζιονιστική Αριστερά λει-τουργούσε σαν υπηρέτης του συστή-ματος, με την “Συμπαράταξη’’ ανάμε-σα σε ΚΚΕ και ΕΑΡ στην αρχή, την ίδρυση του Συνασπισμού στη συνέ-χεια και τη συμμετοχή στην Κυβέρ-νηση Τζανετάκη και την Οικουμενι-

κή, που άνοιγαν το δρόμο σε μια κλι-μακούμενη νεοφιλελεύθερη λαίλα-πα κατά του εργαζόμενου λαού. Σαν μοναδική διέξοδο από τις εκφυλιστι-κές αυτές εξελίξεις και για την υπε-ράσπιση και διεύρυνση των λαϊκών - εργατικών καταχτήσεων και δικαιω-μάτων, το ΕΚΚΕ ανέπτυσσε από τό-τε την πρότασή του για ένα Πόλο - Μέτωπο των δυνάμεων της ριζοσπα-στικής - επαναστατικής και κομμου-νιστικής Αριστεράς και τις αναζητή-σεις του για ένα μεταβατικό επανα-στατικό πρόγραμμα που θα μπορού-σε να τις συσπειρώσει». Έτσι συνέ-βαλε αρχικά στη δημιουργία του ΜΕ-ΡΑ και κατόπιν της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Τέλος, ο Χρίστος Μπίστης τόνισε ότι «βασική πηγή έμπνευσης του ΕΚ-ΚΕ ήταν και παραμένει ο πρωτοπό-ρος ρόλος των κομμουνιστών στις με-γάλες προλεταριακές και λαϊκές επα-ναστάσεις της Κομμούνας, του Οκτώ-βρη, της Κινέζικης επανάστασης, του Βιετνάμ και της Κούβας, στους ηρω-ικούς αγώνες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ». «Σε αντίθεση με την ανατρο-πή και την προδοσία των επαναστα-τικών αρχών και κατακτήσεων που οδήγησαν στο σοσιαλιμπεριαλιστι-κό εκφυλισμό της ΕΣΣΔ, στην παλι-νόρθωση του καπιταλισμού στις πρώ-ην σοσιαλιστικές χώρες, στην αντε-παναστατική τομή στο ΚΚΕ το 1956, στην πολυδιάσπαση και την κρίση του επαναστατικού μας κινήματος, το ΕΚΚΕ θεωρεί απαραίτητη τη συνέχι-ση και κλιμάκωση των ανολοκλήρω-των προσπαθειών για την αποκατά-σταση της ενότητας του κομμουνιστι-κού κινήματος και την ανασυγκρότη-ση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης στις σημερινές συν-θήκες, ως βασική προϋπόθεση για τη νικηφόρα έκβαση των επαναστάσεων που έρχονται».

Οκίνδυνος δεν είναι ότι μπορούμε να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να βρεθού-με σ’ ένα φασιστικό κόσμο. Ο κίνδυ-νος είναι ότι πέσαμε στο κρεβάτι την προηγούμενη νύχτα, σ’ έναν κόσμο

που είχε γίνει φασιστικός, χωρίς να το πάρου-με είδηση». Ά. Καίσλερ

Η ολοκληρωτικού τύπου επίθεση της κυβέρ-νησης, του κράτους και των ΜΜΕ απέναντι στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών δεν θα μπο-ρούσε να εκτυλιχτεί στην έκταση και το βάθος που έγινε αν δεν είχε το «πράσινο φως» μιας Αριστεράς που για άλλη μια φορά έσπευσε να βρει τρόπους εκτόνωσης της «κρίσης» για λογα-ριασμό του συστήματος. Από την πρώτη κιόλας μέρα της εγκατάστασης στη Νομική των απερ-γών πείνας ο μεν ΣΥΝ -ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να κάνει προτάσεις μετεγκατάστασης, το ΚΚΕ κα-τήγγειλε τους «προβοκάτορες» που έθεταν σε κίνδυνο το άσυλο, και η εξωκοινοβουλευτική και αντικαπιταλιστική Αριστερά έβγαζε απλώς ανα-κοινώσεις και έσπευδε επίσης να κρατήσει απο-στάσεις από τον αγώνα των μεταναστών.

Όλες αυτές οι δυνάμεις, αντί να απαιτήσουν έμπρακτα από την πρώτη στιγμή την άμεση ικα-νοποίηση των αιτημάτων των μεταναστών και να αγκαλιάσουν τον αγώνα τους, υιοθέτησαν ουσιαστικά και αναπαρήγαγαν από τη μεριά τους όλη την επιχειρηματολογία της κυβέρνη-σης περί κατάλυσης του ασύλου, ύποπτων υπο-κινητών και περίεργων σχεδίων αποσταθερο-ποίησης... Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη κι όταν καταλύθηκε το άσυλο, αυτές οι δυνάμεις

χαιρέτισαν ως νίκη το βίαιο εξαναγκασμό σε αποχώρηση από τη Νομική(!), ενώ δεν υπήρ-ξε ούτε μια, έστω και συμβολική, διαμαρτυρία από αυτές τις δυνάμεις, συμβάλλοντας έτσι στη νομιμοποίηση του κλίματος «ασφάλειας και τά-ξης» που επέβαλε η κυβέρνηση. Οι δυνάμεις τους στο φοιτητικό κίνημα δεν έδωσαν τη μάχη για την προστασία του ασύλου ως δικαιώματος που αφορά το σύνολο των κοινωνικών αγώνων και όλους τους αγωνιζόμενους, ενώ οι δυνάμεις τους στο εργατικό κίνημα αδιαφόρησαν για το πιο άγρια εκμεταλλευόμενο τμήμα της εργατι-κής τάξης, τη στιγμή που οι ίδιοι οι απεργοί πεί-νας αυτοπροσδιορίζονται ως μετανάστες εργά-τες πέρα από εθνικές, θρησκευτικές και πολι-τικές ταυτότητες.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να ήταν απλώς άλ-λο ένα επεισόδιο στη μακρόχρονη παράδοση ητ-τοπάθειας, συμβιβασμού και συνδιαλλαγής της Αριστεράς, αν δεν αφορούσαν σε μια μάχη κυ-ριολεκτικά ζωής και θανάτου 300 ανθρώπων. Η εγκατάλειψη των απεργών πείνας στην τύχη τους, δηλαδή στα χέρια του κράτους και του συ-στήματος, με μόνη προοπτική το θάνατο ή την

απέλασή τους, ισοδυναμεί όχι απλά με «προδο-σία» των στοιχειωδέστερων αρχών οποιασδήπο-τε Αριστεράς αλλά κάτι χειρότερο: φέρνει στην επιφάνεια με αποκρουστικό τρόπο το συστημικό χαρακτήρα μιας Αριστεράς που είναι ποτισμένη μέχρι το μεδούλι της με τις αξίες και τους τρό-πους ζωής του συστήματος, μιας συμπληρωμα-τικής (έστω και διαμαρτυρόμενης) δύναμης στο θέαμα της κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης.

Αυτή η Αριστερά δεν είναι μόνο άχρη-στη, ιδιαίτερα για τους πλέον εκμεταλλευό-μενους και αποκλεισμένους αυτής της κοινω-νίας όπως τους μετανάστες, αλλά και επικίν-δυνη, ως «υπεύθυνη», σωτήρια για το σύστη-μα δύναμη, ειδικά όπου και όταν διακυβεύε-ται πρακτικά και άμεσα η σταθερότητά του (ο Δεκέμβρης του 2008 είναι άλλωστε νωπός...). Έτοιμη να τρέξει φοβισμένη μόλις της κουνή-σουν το δάχτυλο οι τηλεοπτικοί εισαγγελείς, σερνάμενη από το λουρί της κατασκευασμέ-νης «κοινής γνώμης», αναβάλλοντας συνεχώς μια σύγκρουση για την οποία ποτέ δεν είναι «ώριμες» οι συνθήκες, και βρίσκοντας την... πλήρωσή της στις εκάστοτε εκλογές.

Αυτή η Αριστερά του... όσο πιο μακριά από εμάς τόσο πιο καλά, που σίγουρα αυτές τις μέρες θα εκστασιάζεται με την εξέγερ-ση στη βόρεια Αφρική και θα βάζει διαδη-λώσεις αλληλεγγύης στις πρεσβείες των εξε-γερμένων, δεν θέλει ή δεν τολμά να δει ότι η Αίγυπτος, η Τυνησία, η Αλγερία βρίσκονται μέσα στο κέντρο της Αθήνας, ότι οι εξεγερ-μένοι είναι εδώ, και είναι αποφασισμένοι να πάνε μέχρι το τέλος.

Όσοι θέλουμε να πάμε μαζί τους μέχρι το τέλος, μαζί με τους εργαζόμενους ντόπιους και μετανάστες, σε μια πορεία πραγματικών συ-γκρούσεων και εξεγέρσεων ενάντια στον ολο-κληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας, ήρθε η ώρα να πούμε φτάνει πια με αυτή την Αρι-στερά. Δεν θέλουμε να λεγόμαστε Αριστεροί, δεν θέλουμε να αποτελούμε τα πειθήνια μέλη των συμβιβασμένων και διαπλεκόμενων γρα-φειοκρατιών, δεν θέλουνε να συμβάλουμε στις διαδοχικές ήττες στις οποίες μας σέρνουν.

Αποχωρούμε από αυτήν την Αριστερά, για να συναντηθούμε στους δρόμους με τα πραγ-ματικά υποκείμενα του ανυποχώρητου και αδιαμεσολάβητου αγώνα και να αναπνεύ-σουμε μαζί τους στον καθαρό αέρα της εξέ-γερσης, της πραγματικής σύγκρουσης και της επαναστατικής αλλαγής.

Νίκη στους απεργούς πείνας και σε όλους τους μετανάστες!

* Βασίλης Διαμάντης, Αθανασία Ζάρα, Δήμητρα Κωσταγιώργου, Μάκης Λιβάνης,

Βάιος Σκαρλάτος, Κώστας Χαριτάκης

ΣYΛΛOΓIKO KEIMENO*

Οι σύγχρονοι «Άθλιοι»Kαι η αθλιότητα της Αριστεράς

Πηγή έμπνευσης οι επαναστάσειςΑντικαπιταλιστικό μέτωπο, κομμουνιστική ανασυγκρότηση

EKΔHΛΩΣH ΓIA TA 40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΚΕ

ΔIAΛOΓOΣ

KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 Δ IEΘNH ΠPIN / 23

Παρά τα ψελλίσματα περί αποκατάστασης της δημοκρατίας, οι ελίτ της «δημοκρατικής Δύσης» βλέπουν τρομοκρατημένες

να κλονίζονται ή να πέφτουν τα καθεστώτα - στηρίγματά τους στη Βόρεια Αφρική και στον αραβικό κόσμο. Οι δικτατορίες

των Αράβων προσπαθούν να αποφύγουν την ανατροπή, με αποκορύφωμα τον παλαιστίνιο Μ. Αμπάς που απαγόρευσε

τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Αίγυπτο.

Άνεμος ανατροπής σαρώνει την ΑραβίαnΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Ο ι Άραβες» είχε γράψει κά-ποτε ο βετεράνος δημοσι-ογράφος του Ιντιπέντεντ, Ρόμπερτ Φισκ, «θα ήθε-λαν να αγοράσουν μια

μεγάλη συσκευασία δημοκρατί-ας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα σούπερ μάρκετ της Δύσης». Το πρόβλημα είναι ότι όταν βγή-καν τις τελευταίες εβδομάδες για «ψώνια» συνειδητοποίησαν ότι τα περισσότερα δυτικά σούπερ μάρ-κετ ήταν κλειστά. Καθώς το ντόμι-νο των εξεγέρσεων περνούσε από την Αλγερία και την Τυνησία στην Αίγυπτο και από εκεί στην Ιορδα-νία και την Υεμένη ένα κύμα πα-νικου κυρίευε τις δυτικές μητροπό-λεις. Κι αν μια τέτοια αντίδραση θα ήταν φυσιολογική και αναμενό-μενη για τις οικονομικές, πολιτικές και διπλωματικές ελίτ, το πρόβλη-μα ήταν ότι ο φόβος, όπως εξηγού-σε σε πρόσφατο άρθρο του ο Σλα-βόι Ζίζεκ, φάνηκε να κυριεύει και τμήματα των «προοδευτικών δυ-νάμεων της Δύσης». Είναι έτοι-μοι αυτοί οι λαοί να αποτινάξουν το ζυγό των φιλοδυτικών δικτατό-ρων και να προχωρήσουν στη διε-νέργεια ελευθερων εκλογών, ήταν το ερώτημα που ακουγόταν ή που αφήνονταν να αιωρείται σε κά-θε συζήτηση. Απαντώντας, αρκε-τοί σημείωναν ότι το ενδεχόμενο εκλογών στην Αίγυπτο θα έφερνε αυτομά-τως στην εξουσία την οργάνωση των Αδελ-φών Μουσουλμάνων, ενώ στα παλαιστινια-κά εδάφη θα επικύρωνε την απόλυτη πολι-τική κυριαρχία της Χαμάς.

Ενώ και οι δυο αυτές παρατηρήσεις εί-ναι πρακτικά σωστές φαίνεται πως χάνουν την ουσία του εξεγερτικού κλίματος που σαρώνει τις τελευταίες ημέρες τη Βόρεια Αφρική και σημαντικό τμήμα του αραβικού κόσμου: Σε καμία από τις εξεγέρσεις ή τις διαδηλώσεις δεν ήταν κυρίαρχη η παρουσία του θρησκευτικού στοιχείου. Ακόμη και σε περιπτώσεις που οι διαδηλώσεις ξεκινού-σαν από τζαμιά, αυτό γίνεται επειδή η νο-μοθεσία αρκετών χωρών, όπως λόγου χάρη της Αλγερίας, απαγορεύει τη συνάθροιση πολιτών σε άλλα σημεία. Παρεπιμπτόντως αρκετές διαδηλώσεις ξεκινούν για τον ίδιο λόγο και από γήπεδα, αλλά κανένας δεν μί-λησε για τον κίνδυνο εξάπλωσης του ποδο-σφαιρικού φονταμενταλισμού.

Αν υπάρχει ένα συνδετικός κρίκος με-ταξύ των εξεγέρσεων που ξεσπούν τις τε-λευταίες εβδομάδες είναι ότι είναι κοσμι-κές, κοινωνικές και κυρίως ταξικές. Και αυ-τό παρά το γεγονός ότι οι χώρες παρουσι-άζουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Από την «κοσμοπολίτικη», για τα δεδομέ-να της Βόρειας Αφρικής, Τυνησία μέχρι την «πληβειακή» Υεμένη, οι διαδηλωτές αμφι-σβήτησαν όχι μόνο τα αυταρχικά καθεστώ-τα που τους κυβερνούν αλλά και τα στερε-ότυπα της Δύσης για το ρόλο του Ισλάμ ως μοναδικής αντιπολίτευσης.

Αδιαφορόντας για τις φοβίες της «δημο-κρατικής Δύσης» οι λαοί αρκετών αραβι-κών χωρών κατάφεραν μέσα στα τελευταία 24ωρα να τρομοκρατήσουν τους αυταρχι-

κούς ηγέτες τους, αλλά και τους συμμάχους τους σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Στην Αλγερία το καθεστώς αποφάσισε να άρει το στρατι-ωτικό νόμο που είχε επιβάλει πριν από 19 χρόνια, να προσφέρει τηλεοπτικό χρόνο σε

όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να επιτρέψει την πραγματοποίηση διαδηλώσε-ων σε όλη τη χώρα – όχι όμως και στην πρω-τεύουσα.

Στην Ιορδανία πραγματοποιήθηκε μεγα-λειώδης, για τα δεδομένα του Αμμάν, αντι-κυβερνητική πορεία στην οποία αριστερές

οργανώσεις περπάτησαν μαζί με την οργά-νωση των Αδελφών Μουσουλμάνων μέχρι το πρωθυπουργικό γραφείο. Ο βασιλιάς Αμπντάλα αντιδρώντας στις συγκεντρώσεις των προηγούμενων εβδομάδων είχε ήδη ζη-τήσει από τον πρωθυπουργό Μαρούφ Μακ-χίτ να παραιτηθεί και να σχηματίσει νέα κυ-βέρνηση. Ο ίδιος ο βασιλιάς Αμπντάλα, ως άλλη Μεγάλη Αικατερίνη, επισκέφθηκε υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας για να διαπιστώσει από κοντά τις συνθήκες δι-αβίωσης των πολιτών. Πρόκειται προφανώς για διακοσμητικές αλλαγές προσώπων και αστείες χειρονομίες, οι οποίες όμως απο-

δεικνύουν το αίσθημα πανικού που κυριεύ-ει σταδιακά τις αυταρχικές μοναρχίες της Μέσης Ανατολής.

Στην Υεμένη ο επί τρείς δεκαετίες πρό-εδρος Αλί Αμπντουλάχ Σάλεχ φάνηκε να

ακολουθεί βήμα προς βήμα τις αποτυχημένες κινήσεις του Χ. Μουμπάρακ. Αφού υποσχέθηκε πως ούτε αυτός ούτε ο γιός του θα διεκδική-σουν επανεκλογή το 2013, οργάνωσε αντιδιαδηλώσεις οπαδών του, οι οποίοι συ-γκρούστηκαν με διαδηλωτές. Παρ’ όλα αυτά δεκάδες χιλι-άδες πολίτες διέσχισαν για πρώτη φορά τους δρόμους της πρωτεύουσας Σανάα ζη-τώντας την ανατροπή του κα-θεστώτος. Ακόμη και όταν ο «αιώνιος πρόεδρος», υπο-σχέθηκε να προσκαλέσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης για το σχηματισμό κυβέρνη-σης συνασπισμού δεν κατόρ-θωσε να δελεάσει τους συ-γκεντρωμένους που προετοι-μάζουν νέες «ημέρες οργής» κατά του καθεστώτος.

Οι συγκεντρώσεις στην Υεμένη διαλύουν το μύθο που έστηνε μεθοδικά η Ου-άσινγκτον, πως ο πρόεδρος της χώρας απειλείται μόνο από ακραίες ισλαμικές ομά-

δες, που συνδέονται με την Αλ Κάιντα. Ήταν το πρόσχημα που ζητούσαν οι ΗΠΑ αλλά και η Σαουδική Αραβία για να πραγ-ματοποιούν βομβαρδισμούς και στρατωτι-κές επιχειρήσεις ακόμη και μέσα στο έδα-φος της Υεμένης.

Οι εξελίξεις δεν άφησαν ανεπηρέαστο ούτε το καθεστώς του παλαιστίνιου προέ-δρου Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος την περα-σμένη εβδομάδα άρχιζε να ψελίζει τις λέ-ξεις τοπικές εκλογές. Καθώς οι εξελίξεις στην Αίγυπτο έδειχναν ότι όποιος και αν διαδεχθεί τον Χ. Μουμπάρακ θα αναγκα-στεί, υπό τη λαίκή πίεση, να ανοίξει τα συ-νοριακά περάσματα με τη Γάζα η Παλαιστι-νιακή Αρχή συνειδητοποιεί ότι πολύ σύντο-μα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη λαϊκή ετυ-μηγορία, είτε στις κάλπες είτε στους δρό-μους. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι του Μ. Αμπάς όχι μόνο κράτησαν αποστάσεις από τις εξεγέρσεις σε Τυνησία και Αίγυπτο, αλ-λά απαγόρευσαν και την πραγματοποιήση συγκεντρώσεων συμπαράστασης προς τον αιγυπτιακό λαό και προσήγαγαν τους διορ-γανωτές για ανάκριση! Η δε παλαιστινιακή τηλεόραση που ελέγχεται από το δωσίλογο καθεστώς του Αμπάς αντιμετώπισε την εξέ-γερση όπως ακριβώς και το κρατικό κανάλι της Αιγύπτου: Σαν να μη συνέβει ποτέ.

Δεν είναι φυσικά διόλου τυχαίο ότι σε όλες αυτές τις εξελίξεις το ισραήλ απάντη-σε χτυπώντας δυνατά τα τύμπανα του πο-λέμου. Ο Νετανιάχουν απηύθηνε έκκληση «για την υποστήριξη της ισραηλινής ισχύ-ος», ενώ πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρ-νησή του συνέχιζαν να στηρίζουν ανοιχτά τον Χ. Μουμπάρακ, αλλά και να καταδικά-ζουν τον Μπαράκ Ομπάμα γιατί δεν έτεινε χείρα φιλίας στον αιγύπτιο δικτάτορα.

«ΝαφύγειηΆγκυρααπότοκεφάλιμας»nΠΕΤΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

Στα Κατεχόμενα της Κύπρου φαίνεται ότι φθάνει το τσουνάμι της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης που σαρώνει την Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατο-λή. «Εμείς θα διοικήσουμε τη χώρας μας», «να φύγει η Άγκυρα από το κεφάλι μας», ήταν μερι-κά από τα συνθήματα που κυριάρχησαν στη γε-νική απεργία των τουρκοκύπριων του κατεχόμε-νου τμήματος της Κύπρου, που πραγματοποιή-θηκε στις 28 Γενάρη. Οι 40.000 Τουρκοκύπριοι, μέσω των συνδικάτων τους και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, διαμαρτυρόμενοι για την οι-κονομική πολιτική του καθεστώτος Έρογλου και της «κυβέρνησης» Κιουτσούκ, που εφαρμόζεται με οδηγίες της Άγκυρας, κατέκλυσαν την πλα-τεία Ινονού και πραγματοποίησαν ογκώδες συλ-λαλητήριο. Ενδεικτικά τα συνθήματα στα πανό των διαδηλωτών, που κυριάρχησαν στο συλλαλη-τήριο της 28/1, στρέφονταν ενάντια στα αντιλα-ϊκά νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβάλλει η κα-τοχική Τουρκία και η ψευδοκυβέρνηση, αλλά και ενάντια στον εποικισμό: «Άντε φύγετε από δω!», «Άγκυρα μάζεψε τα χέρια σου από πάνω μας», «ΑΚΡ τράβηξε το χέρι σου από το γιακά μας!», «Αυτή η χώρα είναι δική μας, εμείς θα τη διοική-σουμε!», «Ο στόχος είναι φανερός: 100% αφομοί-ωση!», «Άγκυρα δεν θέλουμε ούτε τα λεφτά σου, ούτε το πακέτο σου, ούτε τους δημόσιους υπαλ-λήλους σου!», «“Πρωθυπουργός” Κιουτσιούκ, ο μπελάς μεγάλος», «Δουλειά, ψωμί, ελευθερία, ει-

ρήνη», «Ενότητα, αγώνας, αλλη-λεγγύη». Μεταξύ των πανό υπήρ-χαν και δύο που έφεραν τη ση-μαία της Κυπριακής Δημοκρατί-ας από τη μια μεριά και από την άλλη συνθήματα εναντίον του οι-κονομικού πακέτου, της Τουρκί-ας και του Τούρκου Πρωθυπουρ-γού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Εξί-σου ενδεικτικό, της δυσαρέσκει-ας των Τουρκοκυπρίων για την επιβολή της Άγκυρας, το πανό με τους Ερντογάν - Κιουτσιούκ

που έγραφε: «Ιδού η αχρεία υποτίμηση των Τουρ-κοκυπρίων. Και αυτός που διατάζει και αυτός που υπακούει θα λογοδοτήσουν». Πανό υπήρχαν και εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων στο ψευδοκρά-τος. Αίσθηση προκάλεσε η κατάληξη της ομιλί-ας του γνωστού συνδικαλιστή της Πλατφόρμας Μεχμέτ Σεγίς από το βήμα του συλλαλητηρίου. Σε σπαστά ελληνικά, ο τουρκοκύπριος συνδικα-λιστής είπε απευθυνόμενος στον ψευδοπρωθυ-πουργό: «Ρε Κιουτσιούκ ανατροπή!»… Το συλλαλητήριο της 28/1 διοργανώθηκε από τη Συνδικαλιστική Πλατφόρμα που αποτελείται από 26 τουρκοκυπριακά συνδικάτα. Στην πρω-τοπορία της Πλατφόρμας βρίσκονται οι ταξικές συντεχνίες DEVIS, ΚΤΟS (δάσκαλοι), ΚΤΟΕΟS (καθηγητές) και η προοδευτική συντεχνία των λεγόμενων «δημοσίων» υπαλλήλων (ΚΤΑΜS), οι οποίες και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αντίδραση κατά της Άγκυρας. Από το περασμέ-νο καλοκαίρι πρωταγωνιστούν στην κλιμάκωση των αγώνων ενάντια στο αντιλαϊκό οικονομικό πακέτο από την Άγκυρα όσο και στον εποικισμό. Οι χιλιάδες των Τουρκοκυπρίων κατέληξαν στο χώρο του συλλαλητηρίου με δυο πορείες, με δι-αφορετική αφετηρία που πέρασαν και μπροστά από το λεγόμενο «προεδρικό μέγαρο». Με την ανάταση των χεριών εις τριπλούν, οι χιλιάδες δι-αδηλωτές ενέκριναν τη διακήρυξη της Συνδικα-λιστικής Πλατφόρμας. Η διακήρυξη υπογραμμί-ζει ότι ο αγώνας γίνεται ενάντια στον κοινωνικό αφανισμό της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Το συλλαλητήριο της 28ης Ιανουαρίου στήριξαν όλα τα κόμματα και πολλές οργανώσεις. Από την άλ-λη, η ψευδοκυβέρνηση του Κόμματος Εθνικής Ενότητας και οι ακροδεξιοί κύκλοι επέμεναν σε αναφορές για «προβοκάτορες» και «προδότες» που στρέφονται κατά της «μητέρας Τουρκίας». Ο λεγόμενος πρωθυπουργός στα κατεχόμενα Ιρ-σέν Κιουτσιούκ υποστήριξε ότι με τις απεργίες υποδαυλίζεται η έχθρα προς την Τουρκία. «Θέ-λουν να τσακίσει ο αδερφός τον αδερφό», είπε. Τον πρώτο λόγο οφείλει τώρα και πάντα να έχει ο εργατικός διεθνισμός που θεμελιώνει τα ερ-γατικά δικαιώματα, ενώνοντας ξανά τον κυπρι-ακό λαό.

Αν υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ των

εξεγέρσεων που ξεσπούν τις τελευταίες εβδομάδες είναι ότι είναι κοσμικές, κοινωνικές και κυρίως

ταξικές

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Επικίνδυνο πολιτικό αδιέξοδο σε ΠΓΔΜ και Αλβανία

Ησκηνή έξω από την έδρα της κυ-βέρνησης στα Σκόπια σουρεαλι-στική. Παρά τη χιονόπτωση και το πολικό ψύχος, οι παρουσια-στές του ιδιωτικού τηλεοπτικού

σταθμού Α1 μεταδίδουν πλέον καθημερινά το δελτίο ειδήσεων από τον… δρόμο!

Μια πρωτότυπη μορφή διαμαρτυρίας για την απόφαση της δεξιάς κυβέρνησης του πρω-θυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι να δεσμεύ-σει όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς του αντιπολιτευόμενου τηλεοπτικού σταθμού, κατη-γορώντας τον ιδιοκτήτη του και μεγιστάνα των

ζί με 13 συνεργάτες και συγγενείς του. Η ενέρ-γεια αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση της αντιπολιτευόμενης Σοσιαλδημοκρατικής Ένω-

σης του πρώην προέδρου της χώρας, Μπράνκο Τσερβένκοφ-σκι, που αποφάσισε να μποϊκο-τάρει τη Βουλή απέχοντας από τις 28 Ιανουαρίου από όλες τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. «Με αυτή την κυβέρνηση, η δη-μοκρατία δεν υπάρχει εδώ και καιρό στη χώρα» δήλωσε ο σο-σιαλιστής ηγέτης. Ο Τσερβένκο-φσκι προειδοποίησε μάλιστα ότι πλέον το κόμμα του «είναι στα οδοφράγματα», απειλώντας ότι η πολιτική κρίση δεν αποκλεί-εται να επεκταθεί πολύ σύντο-μα και στους δρόμους. Ο πρω-θυπουργός Γκρούεφσκι, αντιμέ-τωπος πλέον με μια διαλυμένη

Βουλή, στις εργασίες της οποίας μετέχει μόνο ένα αντιπολιτευόμενο κόμμα, δήλωσε ότι η κυ-βέρνησή του εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα, ακό-μη και αυτό των πρόωρων εκλογών.

O αμερικανός πρεσβευτής στα Σκόπια Φί-λιπ Ρίκερ συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Νικόλα Γκρουέφσκι για να του εκφράσει την ανησυχία του για την κατάσταση. Έντονη ανη-συχία εξέφρασε και η Ευρωπαϊκή Ένωση, συν-δέοντας μάλιστα τις εξελίξεις στα Σκόπια με τη

δραματική κατάσταση που επικρατεί στη γειτο-νική Αλβανία μετά την αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων της αντιπολίτευσης από το καθε-στώς Μπερίσα. Ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ για τη διεύρυνση, Στέφαν Φούλε, ζήτησε αφε-νός αποκατάσταση του πολιτικού διαλόγου στην ΠΓΔΜ και αφετέρου ολοκλήρωση της εισαγγελι-κής έρευνας για τα αιματηρά επεισόδια στις 21 Ιανουαρίου στα Τίρανα.

Αγνοώντας τις διεθνείς εκκλήσεις για συμ-βιβασμό, οι Σοσιαλιστές και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Αλβανία διοργάνωσαν την Παρασκευή νέα διαδήλωση, απαιτώντας από τον δεξιό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα να προκηρύξει άμεσα εκλογές, λόγω των σκανδά-λων διαφθοράς και των αποκαλύψεων για νο-θεία στις βουλευτικές εκλογές του 2009. Ο Σα-λί Μπερίσα αρνείται, όμως, επίμονα να υπακού-σει στο αίτημα της αντιπολίτευσης, κατηγορώ-ντας τους Σοσιαλιστές για απόπειρα πραξικο-πήματος. Οι αλβανοί σοσιαλιστές και οι υπόλοι-ποι σύμμαχοί τους δηλώνουν ότι αποκλείεται να επανέλθουν στη Βουλή.

Στο ίδιο μήκος κύματος, οι Σοσιαλιστές στα Σκόπια απέρριψαν την πρόταση του προέδρου της Βουλής Τράικο Βελιάνοφσκι να σταματή-σουν το μποϊκοτάζ και να επιστρέψουν στα βου-λευτικά έδρανα.

Η σύγκρουση των Σοσιαλιστών με τις δεξιές κυβερνήσεις τόσο στα Σκόπια όσο και στην Αλ-βανία δεν έχει βέβαια ουσιαστικές ιδεολογικο-

πολιτικές διαφορές. Σε ηγετικό επίπεδο τα δύο στρατόπεδα έχουν απλώς σφυρηλατήσει συμ-μαχίες με αντίπαλα οικονομικά συμφέροντα και διαφορετικές πελατειακές σχέσεις με ομάδες του πληθυσμού για να λυμαίνονται την εξουσία.

Ειδικότερα πάντως στα Σκόπια, η όξυνση των ενδοσλαβικών διενέξεων δεν αποκλείεται να επαναφέρει στο προσκήνιο τον κίνδυνο νέ-ων αποσχιστικών τάσεων από την πλευρά της αλβανικής μειονότητας στην ΠΓΔΜ. Ήδη το μι-κρό Αλβανικό κόμμα «Νέα Δημοκρατία» που δι-αθέτει τέσσερις βουλευτές, αποχώρησε επίσης από τη Βουλή των Σκοπίων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, εμφανιζονται απο-σχιστικές τάσεις και από τους βουλγαρικής κα-ταγωγής πολίτες της ΠΓΔΜ, οι οποίοι απειλούν τώρα να δημιουργήσουν δική τους Εκκλησία, όπως έγραψε η εφημερίδα Βέσερ. Ο βουλγαρι-κός Πολιτιστικός Σύλλογος των Σκοπίων κατη-γόρησε τον επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλη-σίας, Αρχιεπίσκοπο Στεφάν,«για μη χριστιανικές δηλώσεις, καθώς χαρακτήρισε προδότες τους Μακεδονο-βούλγαρους». Προειδοποίησε μάλι-στα με ένταξη στη Βουλγαρική Εκκλησία...

«Θερμός» Φλεβάρης στη Δανία

Με απεργιακές κινητοποιήσεις υποδέχτηκαν οι εργαζόμενοι στη Δα-νία τον Φλεβάρη. Χειρόφρενο τρά-βηξαν στα μέσα μαζικής μεταφοράς, απαντώντας με αυτό τον τρόπο στην κυβερνητική αντιμεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό και την επιβολή σει-ράς αντεργατικών μέτρων. Προηγή-θηκε κυβερνητική ανακοίνωση, την περασμένη εβδομάδα, για κατάργη-ση του δικαιώματος πρόωρης σύντα-ξης και επιτάχυνση της ισχύος των αυ-ξημένων ορίων ηλικίας συνταξιοδότη-σης στα 67 χρόνια. Η απεργία επηρέ-ασε τη λειτουργία και των αεροδρομί-ων της Κοπεγχάγης. Στις κινητοποιή-σεις συμμετείχαν ακόμα οδηγοί, φορ-τοεκφορτωτές, λιμενεργάτες και άλ-λοι εργαζόμενοι. Χειρόφρενο τράβη-ξαν οι οδηγοί και στα λεωφορεία στα βορειοδυτικά της χώρας, αντιδρώ-ντας στη νέα υποχρεωτική διαδικα-σία εκπαίδευσης, το κόστος της οποί-ας ανέρχεται στις 5.000 κορόνες (670 ευρώ) που καλούνται να καταβάλουν οι ίδιοι. Απεργία πραγματοποίησαν επίσης οι εργαζόμενοι στην καθαρι-ότητα και οι ταχυδρόμοι σε διάφορες πόλεις της χώρας.

Ισπανική υποχώρηση

Σε ιστορικών διαστάσεων υποτα-γή σύρθηκε η συνδικαλιστική ηγεσία

της Ισπανίας, που υπέγραψε αντερ-γατική συμφωνία με την κυβέρνη-ση και τους εργοδότες. Η ηγεσία των ισπανικών συνδικάτων σύρθηκε στην αποκαλούμενη «κοινωνική και οικονομική συμφωνία», που μεταξύ άλλων, προβλέπει αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια από το 2013. Επιπλέον, συμ-φώνησε να ξεκινήσει συνομιλίες για τη δήθεν μεταρρύθμιση των συλλογι-κών συμβάσεων εργασίας, που ουσι-αστικά θα οδηγήσει στη συρρίκνωση των εργατικών εισοδημάτων. Μάλι-στα η κυβέρνηση, αφού θεσμοθέτη-σε τη μείωση των αποζημιώσεων, σε περίπτωση απόλυσης, πρότεινε τη δημιουργία ταμείου για τις αποζη-

μιώσεις, το οποίο θα χρηματοδοτεί-ται από τις εισφορές των εργαζομέ-νων. Εντωμεταξύ η επίσημη ανεργία έφτασε το 20,3% τον Γενάρη, σημει-ώνοντας αύξηση κατά 3,2% συγκρι-τικά με το Δεκέμβρη του 2010.

Ο αμετανόητος σφαγέας

«Ο πόλεμος στο Ιράκ έβγαλε τα λεφτά του»! Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ένας από τους ηθικούς αυ-τουργούς της σφαγής των αμάχων, των βασανιστηρίων και των υπόλοι-πων αμερικανικών αθλιοτήτων στο Ιράκ, ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ. Ο

Ντ. Ράμσφελντ υποστηρίζει στην 800 σελίδων αυτοβιογραφία του, από την οποία απουσιάζει κάθε στοιχείο αυτοκριτικής, ότι «αν η κυβέρνηση του Σαντάμ ΧουσεÀν παρέμενε στην εξουσία, η Μέση Ανατολή θα ήταν πιο επικίνδυνη από ότι είναι σήμε-ρα». Το βιβλίο του Ράμσφελντ, με τίτλο Γνωστά και Άγνωστα, καλύπτει το σύνολο της ζωής του, αλλά περισ-σότερο από το μισό, αναφέρεται στα έξι χρόνια που ήταν υπουργός των κυβερνήσεων Μπους πριν απομα-κρυνθεί το 2006, αφού οι επιχειρή-σεις στο Ιράκ είχαν βαλτώσει μετά από 3,5 χρόνια. Ο Ντ. Ράμσφελντ, παρέμεινε «αγκιστρωμένος» στον υπουργικό θώκο ακόμα και μετά τον

Μάιο του 2004, αφού είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο της φυλακής του Άμπου Γράιμπ.

Απεργιακό κύμα στη Σερβία

Διαδήλωση στη Σερβία πραγμα-τοποιήθηκε χθες Σάββατο με βα-σικό αίτημα την κήρυξη πρόωρων εκλογών. Οι διαδηλωτές διεκδικούν επίσης αναστολή πώλησης της σερ-βικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών Telekom Srbije και αλλαγή στην πο-λιτική «ενημέρωσης» από το σερβι-κό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο RTS. Τη διαδήλωση διοργάνωσε το αντιπο-λιτευόμενο Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS). Ο πρόεδρος του κόμ-ματος Τόμισλαβ Νίκολιτς είπε πως δίνει στην κυβέρνηση του σέρβου προέδρου Μπόρις Τάντιτς περιθώ-ριο δύο μηνών, διαφορετικά προει-δοποίησε πως η χθεσινή διαδήλωση θα ήταν η απαρχή σειράς κινητοποι-ήσεων που θα «παραλύσουν το Βε-λιγράδι». Ήδη, σε εξέλιξη βρίσκο-νται μαζικές απεργιακές κινητοποι-ήσεις εκπαιδευτικών, φαρμακοποι-ών και αστυνομικών.

Ορυχεία «βόμβες» στην Κολομβία

«Ωρολογιακές βόμβες» αναγκά-στηκε να χαρακτηρίσει ο κολομβια-νός υπουργός Ορυχείων και Ενέργει-ας Κάρλος Ροδάδο τα ορυχεία και τα ανθρακωρυχεία στη χώρα, μετά από νέο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή πέντε εργατών, αυτή την εβδομάδα. Το δυστύχημα σημειώθηκε λίγες μέ-ρες μετά από ένα ακόμα, όπου 21 αν-θρακωρύχοι έχασαν τη ζωή τους. Η κυβέρνηση Σάντος κατηγορείται από οικογένειες αδικοχαμένων ανθρακω-ρύχων για εγκληματική αμέλεια.

μέσων ενημέρωσης Βέλιγια Ράμκοφσκι για φο-ροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος. Ο Ράμκοφσκι έχει συλληφθεί μάλιστα από τα τέλη Δεκεμβρί-ου και κρατείται στις φυλακές των Σκοπίων μα-

ΠEPIσκόπιο

Αυξάνονται οι κερδοσκοπικές επιθέσεις σε βάρος των πεινασμένων του πλανήτη. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ο δείκτης τιμών στα τρόφιμα έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ το φετινό Γενάρη. Η Παγκόσμια Τράπεζα, που

ανησυχεί για επέκταση των εξεγέρσεων στην Αφρική και στην Ασία, που προκάλεσε μεταξύ άλλων παραγό-ντων και η ακρίβεια στα τρόφιμα, κάλεσε τη G20 σε διε-θνή αφύπνιση. Tο λόγο όμως έχουν τώρα οι λαοί.

24 / ΠPIN ΔIEΘNH KYPIAKH 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011