Ամանի մեջ սիրուն ձվիկ,Ձվիկի վրա կարմիր զատիկ:

Յոթը փետուր,Յոթը փշեր,Յոթ շաբաթում տան քեզ պարգև:

Պուտ-պուտավոր զատիկը,Կարմիր, նախշուն մռութիկը:

Ակլատիզ` բռնեբիբիզ, Փետուրներդ` բիզ-բիզ, բիզ-բիզ, Կծու սոխը ոտքիդ տիզ-տիզ:

Երթից կախված Ակլատիզ Փետուրներդ սոխից պոկենք, Վերջին շաբաթ զատիկ բերես:

Կարմիր է ու պուտավոր, Շատ փոքրիկ մի մռութիկ, Գարնան հետ է նա գալիսՈւրախացնում ու ծափ տալիս:

(կիտաԶ)

Իմ գունավոր, սիրուն ….Իմ համով, անուշ ընկեր,Զարդարվում ես դու տոնին,Սիրուն նստում սեղանին:

կիվՁ Սկզբից է նա պուճուր,

Հետո աճում, մեծանում,Կանաչ զգեստ է հագնում:

կիծԱ

Մեծ պասն է նա պահում, Ջղայն դեմքով է լինում, Երբ պասն է վերջանում, Նորից թռչուն է դառնում:

զիտալկԱ

Նա տատիկն է զայրացած,Ակլատիզին բարկացրած,Երեխաներին կերակրում,Հետն էլ ուրախ խաղացնում:

իտատ սիտՈւ

Ուրբաթ օրը մրթմրթալով,Տմտմբալով, գալիս է նա.Իսկ անմեղ ու խեղճ ԱկլատիզինՍեղանից հեռացնում է քշելով: