Osnovne postavke strukturnog programiranja

Osnovne postavke strukturnog programiranjaUvod

Program u bilo kojem programskom jeziku moemo predstaviti kao skup tri modela:

model XE "model" podataka,

model XE "model" procesa i

model XE "model" resursa.U programu se moraju definirati podaci s kojima taj program radi (varijable i konstante). Ti podaci se za vrijeme izvoenja programa nalaze u radnoj memoriji raunala. Osim podataka potrebno je programirati proces njihove obrade. U okviru procesa obrade podataka razlikujemo instrukcije obrade podataka (izvode se slijedno) i kontrolne instrukcije (upravljaju tokom izvoenja instrukcija obrade i pomou njih se formiraju kontrolne strukture). Resursi su sve one softverske i strojne komponente koje program koristi, a definirane su izvan programa (npr. funkcije operativnog sustava, datoteke i vanjski ureaji kao to je pisa).

Slika 1: program kao skup modela

1. Kontrolne strukture

Kontrolne strukture odnose se na upravljanje tokom izvoenja programa. Strukturno programiranje temelji se na tri osnovne kontrolne strukture: sekvenca (slijed, programski blok),

selekcija (grananje, odabir) i

iteracija (petlja).

Nestrukturno programiranje pridodaje jo i skokove. Tipina instrucija skoka je goto, ali postoje i skokovi tipa break i continue, koji se esto koriste unutar jezika C, C++ i srodnih.1.1. Sekvenca (slijed, programski blok)Sekvenca predstavlja niz instrukcija obrade, koje se izvode uzastopno. U C-u i srodnim jezicima poetak sekvence oznaava se lijevom vitiastom zagradom { , a kraj sekvence desnom vitiastom zagradom }. Svaka instrukcija obrade unutar sekvence zavrava znakom toka-zarez ; .

{

cout