STRATEGI-STRATEGI PENGAJARAN DAN PEMBELAJARAN

STRATEGI PENGAJARAN

Pengenalan

Strategi pengajaran ialah suatu pola aktiviti pengajaran yang berturutan (a sequential pattern of instruction activities) yang digunakan sepanjang masa dan bertujuan untuk membantu pelajar mencapai hasil pembelajaran yang dikehendaki (Costa, 1985).

Terdapat banyak strategi pengajaran yang telah diperkenalkan oleh para penyelidik. Dalam konteks pelaksanaan pengajaran dan pembelajaran sekolah bestari, sembilan strategi(akan dibincangkan kemudian) menjadi fokus latihan. Dalam menjayakan strategi yang dipilih, seorang fasilitator perlu mempunyai (1) kemahiran mengajar (teaching skills) seperti bersoal-jawab, memberi arahan dan maklumbalas dan lain-lain(kemahiran pemudahcaraan) dan (2) berketrampilan menggunakan teknik pengajaran (a repertoire of instructional techniques) termasuk membentuk dan menguruskan kumpulan, mempelbagaikan pendekatan menggunakan bahan bantu dan menentukan susun atur bilik darjah.

Pemilihan strategi-strategi bergantung kepada beberapa faktor seperti yang berikut;

(1) jenis pemikiran - mengingat, mengulang, mentaakul, menyusun semula, menghubung kait dan membuat refleksi,

(2) jenis gaya pembelajaran, (3) jenis matlamat - intelektual, emosi, rohani dan jasmani, (4) jenis motif (motives) - rasa ingin tahu(curiosity), ketrampilan (comptence); reciprocity-

keperluan untuk berinteraksi dengan orang lain; dan emulation-kecenderungan yang kuat untuk mencontohkan sesuatu kepada seseorang yang lain;

(5) jenis masalah – mencari jawapan, membina strategi penyelesaian masalah, menyelesaikan masalah berasaskan nilai (value-based), dan inovasi.

Kebolehan seseorang fasilitator dan pendidik mempelbagaikan strategi pengajaran untuk membantu pelajar melalui proses pembelajaran secara berkesan amat penting.

STRATEGI-STRATEGI PEMBELAJARAN

Learning Strategies

Some learning strategies for use in the classroom include:

Directive Strategies Drill, practice, mastery learning, and direct instruction.

Observation Strategies Learning by observing others performing a function or task.

Mediative Strategies Direct assisting of students in learning how to apply knowledge to solve problems. A combination of reasoning, coaching, and open-ended discussions.

Generative Strategies Help students learn how to behave in appropriate situations and use their different intelligences. Includes tools like brainstorming, synectics, lateral thinking, and creativity by design.

Collaborative Strategies Help students use interpersonal skills to accomplish tasks.

Outside-Context Learning Strategies Activity-based learning, hands-on sessions, seminars, workshops, and do-it-yourself programmes

Metacognitive Learning Strategies Students learn through thinking about the learning process and how they did and how they can improve

Terarah (Directive)

Pemerhatian (Observation) Luar Konteks (Outside Context)   Penjanaan (Generative)

Berperantaraan (Mediative)  Berpusatkan Individu (Individualised)

Berasaskan Sumber (Resource-based)

Kerjasama (Cooperative & Collaborative)

Metakognitif

Kajian Masa Depan

Kontekstual

1.1 Strategi Koperatif dan Kolaboratif

Secara umum, strategi koperatif dan kolaboratif memerlukan pelajar bekerjasama dalam kumpulan bagi mengatasi sesuatu masalah, memberi maklum balas dan berkomunikasi serta berinteraksi antara satu sama lain secara berstruktur.

Definisi dan konsep

Pembelajaran Koperatif didefinisikan sebagai satu set proses yang membantu pelajar berinteraksi satu sama lain untuk mecapai satu matlamat khusus atau mendapatkan satu hasil akhir (end-product) yang ada kaitan dengan isi kandungan mata pelajaran. Pendekatan berstruktur (structural approach) dalam pembelajaran koperatif oleh Kagan hasil daripada proses mencipta, menganalisis dan mengaplikasikan struktur (yang tidak terikat kepada isi kandungan pelajaran) secara sistematik termasuk cara-cara menguruskan interaksi sosial dalam bilik darjah.

Menurut Kagan (1998), dalam pembelajaran koperatif, aktiviti pembelajaran dikatakan wujud apabila struktur koperatif yang disesuaikan dengan isi kandungan seperti yang diwakili oleh hubungan di bawah.

Struktur pembelajaran + Isi kandungan = Aktiviti.

Struktur boleh digunakan mengikut tujuan tertentu – teambuilding (kumpulan kecil), Classbuilding (satu kelas), Masteri, Kemahiran berfikir, Perkongsian Maklumat dan Kemahiran berkomunikasi.

Ciri-ciri utama pembelajaran koperatif.

Banyak kajian mendapati pembelajaran koperatif mempunyai banyak kelebihan, antaranya ialah dapat meningkatkan potensi pelajar dari segi

Pencapaian akademik Kepekaan positif kepada kepelbagaian Pemantapan kemahiran sosial

Pembelajaran Koperatif menggunakan peraturan bilik darjah yang mampu mewujudkan satu pasukan yang berkesan. Singkatan KISSES mewakili peraturan bilik darjah seperti yang diterangkan di bawah.

K Keep with the group (Sentiasa dalam pasukan)I Include everyone (libatkan semua ahli – elakkan passenger)S Share ideas and feelings (sedia berkongsi idea dan perasaan)S Stay on task (Sentiasa melakukan tugasan yang diberi)E Encourage others (Memberi galakan kepada rakan sebaya)S Six inch Voices ( perbincangan mesra kumpulan berberdua / berempat dalam jarak lebih kurang 6 inci.)

Konsep Utama Dalam Pembelajaran Koperatif

Terdapat enam konsep utama dalam proses pembelajaran koperatif. Konsep ini merangkumi

Pasukan – ada visi, berstruktur untuk perkembangan minda positif, Kemahiran sosial Pengurusan (termasuk isyarat senyap) Prinsip PIES Keazaman / kemahuan (willingness) untuk bekerjasama Struktur-struktur (Kagan)

Prinsip PIES (salah satu konsep pembelajaran koperatif) ialah

P Pergantungan positif (Positif interdependence) I Akauntabiliti individu (Individual accountabilitiy) E Penglibatan seimbang/sama (Equal participation) S Interaksi serentak (Simultaneous interaction)

Mengikut Kagan, tidak semua aktiviti berkumpulan boleh digolongkan sebagai pembelajaran koperatif melainkan struktur yang digunakan memenuhi keempat-empat prinsip yang tersebut di atas.

Suasana pembelajaran yang kondusif dapat diwujudkan melalui pembelajaran koperatif melalui

Bilik darjah yang demokratik Memberi ‘Empowerment ‘ kepada pelajar Peranan guru sebagai fasilitator dan mentor

Pengintegrasian pembelajaran koperatif dalam pengajaran dan pembelajaran dapat dilakukan melalui proses perancangan, pengendalian, pengurusan dan penilaian yang ditunjukkan dalam Rajah 3.1.4 di bawah.

Perancangan memilih struktur yang disesuaikan dengan isi kandungan (content) memilih struktur yang disesuaikan dengan matlamat pembelajaran (samada untuk

tujuan pencapaian akademik atau kemahiran sosial) menentukan kriteria untuk membentuk pasukan pelajar (secara rawak, mengikut

pelbagai kebolehan / mixed ability dll.) menyediakan bahan sama ada kad arahan, kertas sebak dan lain-lain. merancang penggunaan optima masa dan ruang ( Jigsaw – sebagai parallel

session ) dan ruang (susun atur tempat duduk dll.)

Pengendalian

menjelaskan matlamat pembelajaran memberi maklumat asas untuk membentu proses p & p (bahan cetak, penubuhan pasukan menentukan langkah penyelarasan aktiviti (silent signal, gatekeeper, sistem

ganjaran dll.) menentukan pengendalian aktiviti penilaian (pembentangan, pair-check dll.)

Pengurusan

membentuk semangat pasukan/ bekerjasama (pergantungan) menjelaskan kemahiran sosial (berkongsi – roundrobin, pair checks ; penglibatan

sama rata – talking chips , timed pair share dll.) melakukan brain breaks (aktivitiuntuk mengekalkan dan meningkatkan motivasi)

Penilaian merujuk kepada

masteri (berpandukan Taksonomi Bloom) kemahiran berfikir pengongsian maklumat (samada antara ahli pasukan atau antara pasukan-pasukan

lain). kemahiran berkomunikasi

Ringkasnya, pembelajaran koperatif mengganggap kejayaan insan bukan tertakluk kepada kecemerlangan akademik semata-mata. Perkembangan kecerdasan intelektual(IQ), sosial dan afektif (EQ) merupakan teras bagi pembelajaran koperatif melalui amalan interaksi kumpulan yang berkesan. Pembelajaran koperatif menyediakan gelanggang bagi pelajar mengalami dan membina realiti hidup dalam era sains dan teknologi yang pesat berkembang. Di samping membentuk ‘independent thinkers’, pembelajaran koperatif juga berusaha ke arah membentuk kemahiran berinteraksi, hormat-menghormati dan berkomunikasi secara positif dalam masyarakat

Berasaskan kepada ‘brain-based learning’, gaya pembelajaran dan kecerdasan pelbagai, pembelajaran koperatif menganggap bahawa setiap individu mempunyai potensi untuk berjaya. Kejayaan adalah tanggungjawab bersama antara individu, rakan sebaya dan unsur-unsur dalam persekitarannya.

PEMMBELAJARAN KOLABORATIF

Strategi pembelajaran kolaboratif merupakan salah satu strategi yang boleh digunakan pengajaran dan pembelajaran bestari. Walau pun ada persamaan dalam beberapa aspek tetapi pembelajaran koperatif berbeza daripada pembelajaran koperatif. Pembelajaran kolaboratif mempunyai ciri-ciri utama, antaranya, seperti berikut;

Perkongsian maklumat antara guru dan murid atau murid dan murid – cth meklumat hasil carian internet dikongsi bersama.

Perkongsian kuasa antara guru dan murid – empowerment kepada murid menentukan objektif sesuatu tugasan, menggunakan kreativiti mereka menyiapkan tugasan seperti menggunakan pengurusan grafik dll.

Guru sebagai mediators – bantu murid mengaitkan maklumat baru yang diperolehi dari usaha kolaboratif dengan pengalaman dan pemindahan kepada situasi baru.

Kewujudan personaliti dan harga diri positif hasil perkongsian maklumat sesama rakan sebaya dan guru.

Perbezaan di antara pembelajaran koperatif dan pembelajaran kolaboratif ditunjukan dalam jadual di bawah.

Pembelajaran Koperatif Pembelajaran KolaboratifSatu strategi pembelajaran berteraskan pasukan kecil. Setiap murid bertanggungjawab tentang pencaipaian diri sendiri dan membantu ahli kumpulan

Berasaskan kepada idea bahawa pembelajaran adalah satu tingkah laku sosial. Pembelajaran berlaku melalui perbincangan atau komunikasi fizikal atau virtual.

Pergantungan positif setiap ahli dalam menentukan kejayaan pasukan.

Tiada ‘kontrak’ / pergantungan dalam kolaborasi bersama.

Peranan guru sebagai fasilitator, menstrukturkan dan memantau aktiviti pasukan mencapai objektif.

Tidak memerlukan pemantauan guru dan tidak berstruktur.

Lawat laman web berikut http://www.ncbe.gwu.edu/ncbepubs/directions/12.htm -

What Is the Collaborative Classroom? untuk mendapatkan keterangan lanjut.

1.2 PENGAJARAN BERASASKAN KAJIAN MASA DEPAN

Pengajaran berasaskan Kajian Masa Depan (KMD) diperkenalkan untuk mendidik generasi baru bersedia menghadapi cabaran dan perubahan. Pengajaran berasaskan KMD merupakan strategi secara saintifik yang dibina untuk menambahkan keupayaan pelajar dalam menghadapi pelbagai cabaran hidup dan membuat keputusan untuk menghasilkan generasi masa depan yang berkeyakinan, berupaya dan bertanggungjawab. Pelajar dididik supaya boleh merancang masa depan, sesuai dengan hasrat mewujudkan masyarakat Malaysia berwawasan, rasional, kreatif, dinamik, boleh menerima serta boleh menangani perubahan.

1.3 STRATEGI METAKOGNITIF

Proses metakognitif membantu meningkatkan pembelajaran dengan cara membimbing pelajar berfikir, membantu pelajar menentukan tingkah laku yang akan diambil apabila pelajar cuba memahami sesuatu keadaan, menyelesaikan masalah dan membuat keputusan. Strategi metakognitif amat penting pada abad ke 21 ini kerana membolehkan pelajar menghadapi situasi-situasi baru dengan berjaya.

Pelajar-pelajar yang dapat memperkembangkan strategi ini selalu

Berasa yakin bahawa mereka boleh belajar Membuat penilaian yang tepat mengapa mereka berjaya dalam pembelajaran Berfikir dengan jelas mengenai ketidaktepatan apabial berlaku kegagalan dalam sesuatu

tugasan Sentiasa aktif meningkatkan ketrampilan kemahiran belajar Memadankan strategi dengan tugas yang diberikan Meminta bimbingan daripada rakan dan guru Menganggap diri sebagai pelajar dan pemikir seumur hidup

Disesuaikan daripada http://www.ncrel.org/sdrs/areas/issues/students/learning/lr1metp.htm

ELEMEN-ELEMEN ASAS DALAM METACOGNITION

SEBELUM

1. MERANCANG – menentukan matlamat2. STRATEGI-STRATEGI – untuk mencapai matlamat3. PENGETAHUAN ATAU RESOS YANG PERLU

SEMASA

4. MEMANTAU KEMAJUAN

SELEPAS

5. MENILAI – apabila mencapai matlamat (Biggs and Moore, 1993)

STRATEGI-STRATEGI UNTUK MEMPERKEMBANG TINGKAH LAKU METAKOGNITIF

1. MENGENAL PASTI "APA YANG ANDA TAHU" DAN "APA YANG ANDA TIDAK TAHU"

2. BERCAKAP MENGENAI BERFIKIR3. MENYIMPAN JURNAL BERFIKIR (THINKING JURNAL)4. MERANCANG DAN MEMBUAT SELF REGULATION5. MEMBUAT DEBRIEFING PROSES BERFIKIR6. PENILAIAN KENDIRI

(BLAKEY & SPENCEY)7. MENJANA SOALAN-SOALAN8. MEMBUAT PEMILIHAN SECARA SEDAR

9. MEMBERI PENGHARGAAN10. TIDAK MEMBENARKAN "SAYA TIDAK BOLEH"11. MENGUNGKAPKAN SEMULA ATAU MEREFLEK IDEA PELAJAR12. MELABELKAN TINGKAH LAKU PELAJAR13. MENJELASKAN ISTILAH YANG DIGUNAKAN OLEH PELAJAR14. MAIN PERANAN DAN SIMULASI15. MODELING

(ARTHUR L. COSTA)

1.4 STRATEGI KONTEKSUAL

Contextual teaching and learning is a conception of teaching and learning that helps teachers relate subject matter content to real world situations and motivates students to make connections between knowledge and its applications to their lives as family members, citizens, and workers and engage in the hard work that learning requires. Contextual teaching and learning strategies:

emphasize problem-solving; recognize the need for teaching and learning to occur in a variety of contexts such as

home, community, and work sites; teach students to monitor and direct their own learning so they become self-regulated

learners; anchor teaching in students diverse life-contexts; encourage students to learn from each other and together; and employ authentic assessment.

Dipetik daripada http://www.contextual.org/

Pelajar dibimbing untuk membuat perkaitan antara pengetahuan dan informasi terkini dengan pengalaman yang sedia ada. Pemahaman pelajar menjadi semakin jelas apabila mereka berupaya mengaitkan pengetahuan yang diperoleh dalam bilik darjah dapat diaplikasikan dengan situasi di luar konteks bilik darjah.

Dalam proses pembelajaran secara konteksual, murid digalakkan supaya melalui satu atau lebih daripada lima kaedah-kaedah pembelajaran: The REACT Strategy

Relating (Menghubung kait):Belajar dalam konteks menghubungkaitkan pengetahuan baru dengan pengalaman hidup

Experiencing (Mengalami):Belajar dalam konteks penerokaan, penemuaan dan reka cipta

Applying (Mengaplikasi):Belajar dalam konteks bagaimana pengetahuan atau informasi boleh digunakan dalam situasi lain

Cooperating (Bekerjasama):Belajar dalam konteks bekerjasama, memberi maklum balas dan berkomunikasi

Transfering (Memindahkan): Belajar dalam konteks pengetahuan sedia ada dengan menggunakan atau membina daripada apa yang telah diketahui.

Modul ini tidak memuatkan cadangan prosedur pelaksanaan bagi strategi ini. Fasilitator perlu merujuk kepada Buku Panduan Pembelajaran Secara Kontekstual yang diterbitkan oleh Pusat Perkembangan Kurikulum, Kementerian Pendidikan Malaysia Tahun 2001.

1.5 STRATEGI GENERATIF

Pelajar digalakkan menjana idea secara kritis dan kreatif. Strategi ini membantu pelajar menyelesaikan masalah secara kreatif dengan menggunakan idea asli. Contoh: Sumbangsaran, pemetaan minda, ‘synectics’, metafora, pemikiran lateral dan kreatif. Pelajar berhadapan dengan proses pembelajaran yang menjurus ke arah pemikiran yang menggunakan metafora dan analogi. Pemikiran pelajar diasuh untuk menyelesaikan sesuatu masalah secara kritis dan kreatif serta dapat melahirkan seorang individu yang bersifat intutif dan celik akal dalam melihat sesuatu situasi.

Modul ini memberikan contoh (Lihat Lampiran 3.5-F1 dan Lampiran 3.5-F2) bagaimana Model Synectic boleh digunakan untuk membantu pelajar belajar secara generatif.

1.6 STRATEGI KONTEKS LUAR

Pelajar belajar melalui aktiviti yang berfokus dan intensif dalam satu tempoh masa seperti menghadiri seminar, bengkel, mengendalikan projek serta melalui proses latih amal.

1.7 STRATEGI MEDIATIF

Pelajar berupaya mengaplikasikan pengetahuan sedia ada untuk menyelesaikan masalah, membuat keputusan, mengenal pasti andaian, membuat inferens dan hipotesis.

Strategi ini memberikan pelajar peluang untuk menentukan secara sistematik konsep dengan mengklasifikasikan dan membuat kategori. Pembelajaran adalah satu proses aktif di mana pelajar membina idea dan konsep berlandaskan pengetahuan lepas dan sekarang. Pelajar membuat kategori ciri utama dan membina konsep mengikut kefahaman mereka.

Modul ini memberikan kaitan (Lihat Lampiran 3.7-F1) beberapa model seperti Concept Attainment(Lampiran 3.7-F2), Inquiry Model (Lampiran 3.7-F3), Open-Ended Discussion dengan peranan guru dan pelajar.

STRATEGI MEDIATIF

PENDEKATAN

GURU PELAJARPENYOALAN

Peranan Merangsang dan

menimbul sikap ingin tahu

Tidak memindahkan konsep secara terus(direktif)

Tidak membuat judgement tentang idea pelajar

Peranan(Kem. Belajar)

Mengumpul maklumat

Memproses Menilai Idea sendiri Membuat kesimpulan

sendiri mengenai

Tugasan Kognitif(Kem. Berfikir)

Menghurai fenomena Mencari pola Menerang sebab Membuktikan Hipotesis Penaakulan induktif,

deduktif

Open-Ended Discussion

Concept Attainment

Oleh Taba

Concept Formation

InquiryOleh

Suchman

(Kemahiran Pemudahcaraan)

Lampiran 3.7-F2PENDEKATAN CONCEPT ATTAINMENT

(Disesuaikan daripada : Costa A.L (1985). Developing Minds:A Resource Book For Teaching Thinking. Pg. 159)

Memperkenalkan Konsep Guru menunjukkan contoh-

contoh tanpa label Pelajar meminta contoh atau

cuba memberi contoh positif Guru meletakkan contoh dalam

senarai.

Menguji Capaian Konsep Pelajar menjana dan menguji

hipotesis Pelajar mengenal pasti contoh-

contoh lain. Pelajar menjana contoh Guru membantu mengesahkan

hipotesis, nama konsep, menyatakan semula definisi berdasarkan ciri.

Menganalisis Strategi Berfikir

Pelajar menghuraikan pemikirannya

Pelajar berbincang peranan hipotesis dan ciri-ciri

Pelajar berbincang tentang jenis dan bilangan hipotesis

ContohBukan Contoh

HarimauGajah

AyamLipan

Hipotesis 1Binatang berkaki empat?

Kambing Buaya

Hipotesis 2Haiwan hidup di darat?.

KelawarIkan paus

Ular

Hipotesis 3

Perkenalkan Konsep & Ciri

1.8 STRATEGI DIREKTIF

Strategi ini berperanan untuk membantu murid memperoleh maklumat, pengetahuan dan kemahiran. Murid diarah untuk mematuhi langkah-langkah tentang sesuatu kemahiran atau pengetahuan yang disampaikan oleh guru.

Pelajar menerima maklumat dan pengetahuan melalui penerangan tentang sesuatu kemahiran/konsep daripada guru melalui tunjuk cara, bimbingan dan latihan diikuti dengan ujian untuk menilai kefahaman.Contoh: demonstrasi, kuliah dan latih tubi.

Strategi ini berpusatkan guru dan pembelajaran adalah secara tradisional.Prinsip asas pada strategi ini ialah:

1. penstrukturan informasi2. penentuan matlamat dan kaedah yang dipakai3. penyediaan perancangan4. penyemakan terhadap pengetahuan dan ingatan5. membuat peneguhan

Pemerolehan maklumat dan pengetahuan melalui strategi ini termasuklah tahap pemahaman, penerimaan, demostrasi dan penyampaian semula.

Summary of direct instruction:

1. More teacher-directed instruction (> 50%) and less seatwork (< 50%). 2. Active presentation of information (could be by teacher, computer, another student).

1. Gain students' attention 2. Providing motivational clues 3. Use advance organizers 4. Expose essential content 5. Pretesting/prompting of relevant knowledge

3. Clear organization of presentation. 1. component relationships 2. sequential relationships 3. relevance relationships 4. transitional relationships

4. Step-by-step progression from subtopic to subtopic (based on task analysis). 5. Use many examples, visual prompts, and demonstrations (to mediate between concrete

and abstract concepts). 6. Constant assessment of student understanding (before, during and after the lesson).

Contoh Kemahiran memperoleh maklumat menggunakan teknik KWLH

1. teknik mnemonic2. teknik IPSO (Issue, Position, Support, Outcome) untuk

membuat analisis sesuatu tajuk3. teknik mencatat nota – “Cornell System’

7. Alter pace of instruction based on assessment of student understanding (you're teaching students, not content).

8. Effective use of time and maintaining students' attention (appropriate use of classroom management techniques).

AN OUTLINE OF DIRECT INSTRUCTION1. objectives 2. standards 3. anticipatory set 4. teaching

o input o modeling o check for understanding

5. guided practice/monitoring 6. closure 7. independent practice

[The above outlines what is generally referred to at the Madeline Hunter Method; it is only a small part of her "method." An explanation of the meaning of the terms follows here and a fuller development of the Hunter Method follows this section.]

1. Before the lesson is prepared, the teacher should have a clear idea of what the teaching objectives are. What, specifically, should the student be able to do, understand, care about as a result of the teaching. informal. Bloom's Taxonomy of Educational Objectives which is shown below, gives an idea of the terms used in an instructional objective. See Robert Mager [library catalog] on behavioral objectives if writing specificity is required.

2. The teacher needs to know what standards of performance are to be expected and when pupils will be held accountable forwhat is expected. The pupils should be informed about the standards of performance. Standards: an explanation of the type of lesson to be presented, procedures to be followed, and behavioral expectations related to it, what the students are expected to do, what knowledge or skills are to be demonstrated and in what manner.

3. Anticipatory set or Set Induction: sometimes called a "hook" to grab the student's attention: actions and statements by the teacher to relate the experiences of the students to the objectives of the lesson. To put students into a receptive frame of mind.

o to focus student attention on the lesson. o to create an organizing framework for the ideas, principles, or information that is

to follow (c.f., the teaching strategy called "advance organizers"). o to extend the understanding and the application of abstract ideas through the use

of example or analogy...used any time a different activity or new concept is to be introduced.

4. Teaching/presentation: includes Input, Modeling, and Checking for Understanding.

1. Input: The teacher provides the information needed for students to gain the knowledge or skill through lecture, film, tape, video, pictures, etc.

2. Modeling: Once the material has been presented, the teacher uses it to show students examples of what is expected as an end product of their work. The critical aspects are explained through labeling, categorizing, comparing, etc. Students are taken to the application level (problem-solving, comparison, summarizing, etc.) 3. Checking for Understanding: Determination of whether students have "got it" before proceeding. It is essential that students practice doing it right so the teacher must know that students understand before proceeding to practice. If there is any doubt that the class has not understood, the concept/skill should be retaught before practice begins.

Questioning strategies: asking questions that go beyond mere recall to probe for the higher levels of understanding...to ensure memory network binding and transfer. Bloom's Taxonomy of Educational Objectives provides a structure for questioning that is hierarchical and cumulative. [See the end of this section for a summary of the Taxonomy of Educational Objectives.] It provides guidance to the teacher in structuring questions at the level of proximal development, i.e., a level at which the pupil is prepared to cope. Questions progress from the lowest to the highest of the six levels of the cognitive domain of the Taxonomy of Educational Objectives: knowledge, comprehension, application, analysis, synthesis, and evaluation. [LINK PENDING See section following this outline for an exposition of the cognitive, affective, and psychomotor domains of educational objectives.]

[For questioning strategies, such as Wait Time (allowing all pupils the time necessary to process and develop a response to a question before placing the question with a specific pupil) see GESA materials. GESA/TESA provide a practical model for questioning.]

2. Guided practice: An opportunity for each student to demonstrate grasp of new learning by working through an activity or exercise under the teacher's direct supervision. The teacher moves around the room to determine the level of mastery and to provide individual remediation as needed. [Fred Jones'"praise, prompt, and leave" is suggested as a strategy to be used in guided practice.]

3. Closure: Those actions or statements by a teacher that are designed to bring a lessor presentation to an appropriate conclusion. Used to help students bring things together in their own minds, to make sense out of what has just been taught. "Any questions? No. OK, let's move on" is not closure. Closure is used:

o to cue students to the fact that they have arrived at an important point in the lesson or the end of a lesson,

o to help organize student learning, o to help form a coherent picture, to consolidate, eliminate confusion and

frustration, etc., o to reinforce the major points to be learned...to help establish the network of

thought relationships that provide a number of possibilities for cues for retrieval. Closure is the act of reviewing and clarifying the key points of a lesson, tying them together into a coherent whole, and ensuring their utility in application by securing them in the student's conceptual network.

5. Independent practice: Once pupils have mastered the content or skill, it is time to provide for reinforcement practice. It is provided on a repeating schedule so that the learning is not forgotten. It may be home work or group or individual work in class. It can be utilized as an element in a subsequent project. It should provide for decontextualization: enough different contexts so that the skill/concept may be applied to any relevant situation...not only the context in which it was originally learned. The failure to do this is responsible for most student failure to be able to apply something learned.

Summary: You told them what you were going to tell them with set, you tell them with presentation, you demonstrate what you want them to do with modeling, you see if they understand what you've told them with checking for understanding, and you tell them what you've told them by tying it all together with closure. [For a detailed treatment of this topic, see Cooper et al, Classroom Teaching Skills, 4th ed., D.C. Heath &Co., Lexington, Ky.]

The Madeline Hunter "seven step lesson plan." The basic lesson plan outline given above contains the so-called "Hunter direct instruction lesson plan elements:" 1) objectives, 2) standards, 3) anticipatory set, 4) teaching [input, modeling, and check for understanding], 5) guided practice, 6) closure, and 7) independent practice. If you count input, modeling, and check for understanding as three steps, there are nine elements...not the seven in the usual title.

Madeline Hunter did not create a seven step lesson plan model. She suggested various elements that might be considered in planning for effective instruction. In practice, these elements were compiled by others as the "Seven Step Lesson Plan, "taught through teacher inservice, and used as a check list of items that must be contained in each lesson.This application is contrary to Dr. Hunter's intent and its misuse is largely responsible for objections to "direct instruction" and to Madeline Hunter's system of clinical supervision. Used as Dr. Hunter's intent and its misuse is largely responsible for objections to "direct instruction" and to Madeline Hunter's system of clinical supervision. Used as Dr. Hunter intended, the steps make a useful structure for development of many lesson plans...including non-behavioral ones. Not all elements belong in every lesson although they will occur in a typical unit plan composed of several lessons.[Those who have an evaluator who uses the elements as a check list and records a fault for each element missing from a lesson are referred to Patricia Wolfe, "What the 'Seven-Step Lesson Plan' Isn't," Educational Leadership, pp. 70-71, Feb., 1987.]

For a further explanation of direct instruction and a similar lesson plan model, see Joyce and Weil, Models of Teaching,"Mastery Learning and Direct Instruction." [P. 325, ff. in the third edition.]

1.9 STRATEGI PEMERHATIAN

Pelajar membuat pemerhatian terhadap perlakuan orang lain atau penerangan tentang sesuatu kemahiran.

Modul ini memuatkan penjelasan mengenai strategi pemerhatian yang boleh digunakan dalam pengajaran dan pembelajaran..

Observational Learning

DefinitionObservational learning, also called social learning theory, occurs when an observer's behavior changes after viewing the behavior of a model. An observer's behavior can be affected by the positive or negative consequences--called vicarious reinforcement or vicarious punishment-- of a model's behavior. Discussion

There are several guiding principles behind observational learning, or social learning theory:

1. The observer will imitate the model's behavior if the model possesses characteristics-- things such as talent, intelligence, power, good looks, or popularity--that the observer finds attractive or desirable.

2. The observer will react to the way the model is treated and mimic the model's behavior. When the model's behavior is rewarded, the observer is more likely to reproduce the rewarded behavior. When the model is punished, an example of vicarious punishment, the observer is less likely to reproduce the same behavior.

3. A distinction exists between an observer's "acquiring" a behavior and "performing" a behavior. Through observation, the observer can acquire the behavior without performing it. The observer may then later, in situations where there is an incentive to do so, display the behavior.

4. Learning by observation involves four separate processes: attention, retention, production and motivation.

o Attention: Observers cannot learn unless they pay attention to what's happening around them. This process is influenced by characteristics of the model, such as how much one likes or identifies with the model, and by characteristics of the observer, such as the observer's expectations or level of emotional arousal.

o Retention: Observers must not only recognize the observed behavior but also remember it at some later time. This process depends on the observer's ability to code or structure the information in an easily remembered form or to mentally or physically rehearse the model's actions.

o Production: Observers must be physically and/intellectually capable of producing the act. In many cases the observer possesses the necessary responses. But sometimes, reproducing the model's actions may involve skills the observer has not yet acquired. It is one thing to carefully watch a circus juggler, but it is quite another to go home and repeat those acts.

o Motivation: In general, observers will perform the act only if they have some motivation or reason to do so. The presence of reinforcement or punishment, either to the model or directly to the observer, becomes most important in this process.

5. Attention and retention account for acquisition or learning of a model's behavior; production and motivation control the performance.

6. Human development reflects the complex interaction of the person, the person's behavior, and the environment. The relationship between these elements is called reciprocal determinism. A person's cognitive abilities, physical characteristics, personality, beliefs, attitudes, and so on influence both his or her behavior and environment. These influences are reciprocal, however. A person's behavior can affect his feelings about himself and his attitudes and beliefs about others. Likewise, much of what a person knows comes from environmental resources such as television, parents, and books. Environment also affects behavior: what a person observes can powerfully influence what he does. But a person's behavior also contributes to his environment.

1.10 Strategi Berasaskan sumber

Pelajar dibekalkan dengan pelbagai sumber termasuk bahan untuk mencari maklumat dan pelbagai alat untuk meningkatkan kemahiran

Kepentingan PBS - Penekanan kepada pembelajaran bukan pengajaran

Kenapa PBS perlu- Zaman ledakan/limpahan maklumat- guru/buku teks tidak mampu sampai semua maklumat yang

pelajar perlu- fungsi guru yang berubah kepada pemudah cara- penekanan kepada pengajaran pembelajaran yang

berpusatkan pelajar- sistem pendidikan yang menekan proses dan bukan produk

Ciri PBS- penekanan terhadap kemahiran maklumat

- penggunaan pelbagai bahan - penggunaan bahan yang kreatif - penggunaan pelbagai kaedah - penggunaan pendekatan yang sistematik - pendekatan yang fleksibel - pembelajaran yang bebas - pembelajaran secara individu

Proses PBS mengambil kira- cara pelajar berfikir

- komponen dan fungsi otak- proses berfikir- teori pembelajaran

- cara pelajar belajar - perbezaan antara individu dari segi - modaliti pembelajaran - kepekaan deria - pengekalan ingatan - slow/fast learner - kecerdasan/IQ/ Genius

- gaya pembelajaran - analitik/global - emosi

- persekitaran - sumber yang ada- pengalaman guru

- pengalaman pelajar- teknik

- kehendak masyarakat, sekolah, ibubapa, individu- polisi- peradaban sosial/agama

Kemahiran perlu - Pengenalan ciri media/perkakasan- Pengklasifikasian media/perkakasan- Penilaian media/perkakasan- Pemilihan media/perkakasan- Penggunaan media/perkakasan- Pengoperasian perkakasan

Faedah PBS- dapat meningkatkan kemahiran belajar/kemahiran

berfikir/daya intelek - pelajar dapatkan ilmu dari pelbagai sumber - dapat memupuk minat pelajar

- pelajar bebas teroka mengikut minat dan kesediaan masing-masing

- dapat menguasai kemahiran- pelajar bebas teroka mengikut bakat dan kesediaan masing-masing

- meningkat keberkesanan pengajaran pembelajaran- strategi pengajaran pembelajaran secara kerjasama- hasil peryertaan aktif pelajar

- membawa kepada pembelajaran seumur hidup

1.11 Strategi Berpusatkan Individu

Pelajar menjalankan proses pembelajaran secara individu dan tidak berkongsi sumber dan maklumat dengan rakan-rakan lain

Matlamat sesuatu pembelajaran dalam pengajaran pembelajaran sekolah bestari ialah pelajar mencapai tahap menguasai hasil pembelajaran yang diharapkan. Ini di lakukan melalui Mastery learning - belajar sehingga mencapai sepenuhnya hasil pembelajaran

Tiga tunjang pengajaran pembelajaran bestari adalah:

Self directed - terarah kendiri Self paced - kadar kendiriSelf accesed - akses kendiri

Bagi mencapai matlamat di atas,- guru perlu mempunyai kepercayaan dan keyakinan terhadap pelajar- guru perlu cekap dalam kemahiran sebagai navigator, fasilitator

dan motivator- guru mengajar pelajar menentukan tahap pencapaian dan

kandungan pembelajaran mereka- guru membimbing proses dan kemahiran belajar peringkat demi

peringkatKemahiran InkuiriKemahiran Pembelajaran KolaboratifKemahiran Pembelajaran AktifKemahiran RefleksiKemahiran Menilai

- guru mengajar tentang stail pembelajaran dan pembinaan rancangan latihan

- guru membimbing pelajar melaksanakan rancangan latihan dan kaedah mengatasi masalah

- guru membimbing pelajara menilai tahap perkembangan pembelajaran

- guru mengadakan perbincangan dalam menentukan tahap perkembangan pembelajaran

- melibatkan penyediaan kaedah dan persekitaran yang sesuai- banyak menggunakan modul dan kit pembelajaran

Table Showing Classroom Environments and Teaching Strategies

Teacher-Centred

Teacher as Mentor and

Model

Teacher as Coach or Facilitator

Student-Centred

Directive Strategies

Focus on basic skills

Frequent "Drill and Repeat" exercises

     

Observational Strategies

Example of application of basic skills and theory

Students observe expert or teacher

Teacher or expert shows class a concept

Students ask questions in interactive session

Teacher or expert shows class a concept

Students ask questions in interactive session

Teacher or expert shows a concept

Students ask questions in interactive session

Students are examples to each other

Mediative Strategies

Clear lesson plan determined by teacher

Focus on applying basic skills, with some

Discussion and Question-and-Answer with students

Learning goals set by teacher

Discussion and Question-and-Answer with students

Learning goals set by teacher in discussion with

 

student-student interaction

students

Generative Strategies

 

Teacher sets problem or assignment

Students provided with options for appropriate solutions

Teacher assists execution

Students and teachers jointly set goals

Students expected to develop problem-solving options

Teachers assists execution

Students set priorities with teacher input

Students expected to set range of options for solving problems with teacher’s help

Collaborative Strategies

 

Teacher sets learning objectives and rules

Students are grouped, and teacher may also set the "roles"

Joint setting of learning goals

Students expected to form groups and internally determine roles

Teacher can intervene to guide or suggest

Students set learning objectives

Students are grouped, may also set own "roles"

Teachers can support students to find a co-operative working style

Outside-Context Learning

Strategies

  Teacher provides students with goals, options for execution

Joint goal setting between students and teachers

Students develop problems and solutions jointly with

Field activities and labs arranged by teacher

Students expected to take initiative in selecting field exercises and lab options

teacher

Field activities and labs arranged by students

Metacognitive Learning

Strategies 

Students are asked to discuss how they met goals in an assignment

Use of "simulated recall" in classroom

Teacher should prompt students to reflect upon goals and activities

Students expected to reflect on own learning programmes and hold dialogues with teachers