2

Een eerste berichtje is voor onze globetrot-ter-studenten. Op donderdag 7 decembervindt in de Aula namelijk een Socrates /Erasmus info-avond plaats. Voor meerinfo, tel: 09/264.82.29. Tot de voornaam-ste bestemmingen behoren onder andereDuitsland, Nederland, Frankrijk en Spanje.Spanje?! Wij zien hier een kans om goed-koop te reizen. Het enige wat u moet doenis eens lekker stout zijn en geen al te hogeeisen stellen wat het vervoer betreft na-tuurlijk. Een jute zak reist nu eenmaal nietcomfortabel. • Wie liever naar Cuba trekt,zal andere bronnen moeten aanspreken.Tenzij u Elian heet. De rest kan TacoLoco/Sago Jongeren & Latijns-Amerikacontacteren. Zij willen Che Guevara restylen.Het rode gedachtengoed hoog in het vaan-del voerend, besteden zij de opdracht nietuit aan Slangen en Co, maar pogen zij hetvolk te sensibiliseren. Wie vòòr vijftiendecember zijn gerestylede Che opstuurt,kan een reis naar Cuba winnen. Het waren-fetisjisme is blijkbaar nog niet verslagen,integendeel. Meer info: Taco Loco, p/aSago Jongeren en Latijns –Amerika,Lange Lozanastraat 14, 2018 Antwer-pen. Of: sago@jeugdwerknet.be. Als wijalvast een suggestie mogen doen: rodekazuivels en rendieren doen het heel goedin deze tijd van het jaar. • Deed het danweer iets minder goed dit jaar: dr. Chris-tian De Potter. De man kreeg van de Sinteen houten kist cadeau. Physician, heal thy-self? I beg to differ. • Professor De Pottersengel is gekomen, die van Les Ballets C. dela B. nog niet. En laat dit nu net de titel zijnvan de dubbeltentoonstelling Mijn engelmoet nog komen - C. de la B. in CK te G. dieloopt in het Caemersklooster. Meer info, tel:09/269.29.10 • Film Plateau organiseerteen filmavond rond Les Ballets. Op het pro-gramma staan de documentaire Ernesto,Eyes on the Back en Iets over Bach. Ietsover Bach? Was het weer te veel gevraagdom iets specifieker te zijn? Trouwens, wijhoren liever Mozart. • Gelukkig is er TempiMisti nog. Zij brengen woensdag 20 decem-

ber de 40e symfonie van Mozart. Het con-cert vindt plaats in resto De Brug en dit om18u en 20u. Twee concerten voor de prijsvan één en het is nog geheel gratis ook. Zegmaar nee want dan krijg je er twee, toevallig.• Pianisten zijn niet welkom bij Tempi Misti.Zij kunnen hun heil zoeken bij de Musico-logica-wedstrijd voor piano 2001. Voormeer info: joris_vanhasselt@hotmail.com.

• De eerste preselecties vinden plaats op 3februari. U heeft dus nog even tijd om teoefenen. U kan uw étude Het verleggen vande pijngrens noemen. Over pijn gesproken,op 7 en 8 december vindt het symposiumThe science of philosophy and pain plaats.Meer info: http://allserv.rug.ac.be/~dadriaen/Pain/Painsymposium.html. •Wie ook het een en ander kenden van pijn,waren de middeleeuwers. Voor een lijfstrafmeer of minder draaiden deze jongens uwhand wél om. Ze wisten het zelfs weten-schappelijk te funderen. Wie meer wil wetenover middeleeuwse wetenschappelijke lite-ratuur, in vakkringen ook wel Artes literatu-ur genoemd: De Vakgroep NederlandseLiteratuur organiseert op 15 december eensymposium rond het thema Artes in context.Over de handschriftelijke omgeving vanMiddelnederlandse artes-teksten. In hetkielzog hiervan loopt tot 22 december de

tentoonstelling Middeleeuwse kennis opschrift. • Wie zijn inspiratie in nog duister-der tijden zoekt - we denken aan de Kelten -zal zich eerder thuis voelen in extreem-rechtse milieus. Onze favoriete politiekfoute jongeren - de Vlaams Blok Jongeren- organiseren onder het motto ‘het moetniet altijd Roeland Raes zijn’ een vor-mingsavond met senator Jurgen Ceder. Deavond behandelt De politieke moord op hetVlaams Blok en vindt plaats in - hoe raadt uhet - Huis Roeland. Meer info:Tanguy.Vuys@vbj.org. • Deze toffe bendezal er wel op moeten letten dat ze zich niette buiten gaan aan wildplakken. De stadGent heeft namelijk besloten het wild-plakken aan te pakken. En het laatste dat hetBlok wil, is wel de wet overtreden. Meerinfo, tel: 09/239.43.11 • Het initiatief wilvisuele vervuiling binnen de Arteveldestadtegengaan. Het Psychiatrisch CentrumDr. Guislain houdt zich ook met vervuilingbezig. Klaas Bullynck trok tien dagen doorNew York en nam foto’s van ‘New yorkstrongest’. New York strongest zijn geenChippendale-varianten maar wel de mannenvan de vuilkar. Het centrum wijdt een foto-tentoonstelling aan hen. Meer info, tel:09/216.34.90 • De ene gaat naar NewYork, de andere gaat naar Gentbrugge. Deandere is in dit geval de Fotoklas. Zijbezoeken de fotostudio van Zeger Garre.Zeger Garre is modefotograaf en big in Bel-gium. Hij werkt onder meer voor Che en P-Magazine. Some bastards have all the luck.Meer info: www.student.rug.ac.be/fotoklas.• De holebi-jongeren hebben iets mindergeluk. U weet vast ook wel waarom. Wat uniet weet, is dat één op tien mensen in onzemaatschappij homo, lesbisch of bi is. Kijknaar de vier mensen links van u en naar devijf mensen rechts van u, als geen van henhomo, lesbisch of bi is, dan bent u het wel.Meer info: http://student.rug.ac.be/VeGe. •Onze andersgeaarde vrienden zullen het onswel niet kwalijk nemen als wij nu oversprin-gen op jongerenprostitutie. Het stadsbe-stuur Gent wil dit namelijk in de kaart bren-gen. Hans Bodyn, coördinator van deGentse straathoekwerkers, wil wel latenoptekenen dat de jongensprostitués niet aande homo’s in het Citadelpark gekoppeldmogen worden. U weet wat we bedoelen.

JJ.. ddee llaa BB..

HHet leven bestaat uit geven en nemen. De maand december geeft. SintNicolaas komt namelijk tweemaal langs: éénmaal in zijn

hoedanigheid van goedheilig man a.k.a. Sinterklaas en een tweede maal inde rol van de gezellige dikkerd a.k.a. Kerstman. De Sint heeft, zijn drukkeschema in gedachten houdend, Schamper alvast een bezoekje gebracht. Enwat heeft de Sint ons geschonken? Juist ja, de korte berichtjes.

GG oo ee dd hh ee ii ll ii gg ee dd ii kk kk ee rr dd KORT

3

Op 15 november 2000 verscheen op de voorpagina van het zichzelf onafhankelijknoemende dagblad ‘De Morgen’ een artikel waaruit zou moeten blijken dat de stu-dentenverenigingen op sterven na dood zijn. Laten we elkaar geen mietje noemen:Schamper durft af en toe wel iets tamelijk controversieels stellen, maar zoiets? Sorry,ik geef het op. De Morgen heeft ons op het vlak van nieuwscreatie schaakmat gezet.Verslagen op ons eigen terrein?

Baneengij! Schamper is ook een studentenvereniging en u ziet, wij bestaan ook nog.Ook het FK, het door iedereen verafgoodde Faculteiten Konvent, vond de stellingvan De Morgen iets te boud om er niet op te reageren. Het convent kan ook nietanders met zijn 12.684 leden. Op een populatie van 23.500 ingeschreven RUG-stu-denten heeft het FK dus bijna 54% onder zijn beschermende vleugels. Dat maakt heteen beetje moeilijk in te stemmen met de grapjurken van dat onafhankelijke blaad-je. Het FK geeft toe dat er inderdaad een daling is van het aantal leden van de indi-viduele verenigingen. Maar de oorzaak daarvoor is een groei van het aantal verenigin-gen. Min of meer hetzelfde aantal mensen wordt dus over een groter aantalverenigingen gespreid. Ik hoef u de beginselen van de wiskunde niet meer uit teleggen, neem ik aan? Goed zo.

Maar het grote ledental van één convent zegt nog altijd niets over het werkelijkengagement van de gemiddelde student. Tweeduizend lieden die zich op de Mas-sacantus laveloos drinken bewijzen nog niet dat er bij de studenten echt iets leeft vankameraadschappelijkheid en naïef maar radicaal student zijn. Het FK heeft succesomdat het verdomd handig is. Velen schrijven zich in in een faculteitskring om goed-koper aan boeken en andere prullaria te geraken.

Het zijn de andere conventen, die zich bijvoorbeeld bezighouden met cultuur ofpolitiek, die met de jaren steeds harder hun best zullen moeten doen om te blijven.Hier mis ik het echte engagement. Hier mis ik het echt naïeve en radicale. Hier misik de echte studenten die voor het minste op straat komen of het Rectoraat bezetten.Het is spijtig, maar luxe heeft wel degelijk het hart uit het studentenleven gehaald.

Kijk maar naar de betoging tegen Roeland Raes enkele weken geleden. Hoeveelmensen waren er? Men zegt een achthonderdtal. Maar geen achthonderd studenten.Er liep ook een bende krakers rond, de rekels van Blokbuster en wat socialistischgespuis dat met een vlag van de Sovjetunie aan het wapperen was. Van de 23.000ingeschreven studenten aan de RUG vonden hoogstens 500 exemplaren het demoeite om te protesteren tegen Roeland Raes’ aanwezigheid in de Raad. Dat isbedroevend weinig. Geven ze er niet om? Zijn ze te lui? In ieder geval zijn ze er niet,die naïeve studenten die zullen vechten voor hun rechten. Die zullen betogen tegenwat hun vrijheid als studenten zou kunnen beperken. En die niet per se een politiekekleur komen verdedigen. Als ik betoog tegen extreem-rechts, dan wens ik niet meete doen aan een manifestatie voor extreem-links. Ik betoog als student. Ik betoog alsik vind dat mijn belangen als student geschaad dreigen te worden.

We zijn te braaf. Makke lammetjes. Zelfs mijnheer Yannick De Clercq, regeringscom-missaris van de RUG, vindt dat. Hij heeft gelijk. De studenten zijn tot een lauw soep-je gemixt. Het FK mag dan in een hoogconjunctuur zitten, de andere conventenmoeten zwoegen voor nieuwe leden. Voorlopig lukt het nog. Er leeft nog ìets. Er kanvoorlopig nog vrolijk, vrij en vrank gedanst worden. Maar ze dansen springlevend inhun eigen graf.

Tim Van der Mensbrugghe

inhoudSCHAMPER 4 DEC 2000

NUMMER 3862Kort3Voorwoord 4Reacties op Raes 6Zelfmoord7Boeken Blandijn8GSR trakteert9Receptionisten10Wetenschap12Interview Yannick De Clercq16Lezersbrieven17Kringlooppapier18Brug19Standpunt20Deejays22Liegende reporter23Digitaal24Cultuur 27Kringen en Konventen28Agenda

Studentenclubs springlevend het graf in?

RReeaaccttiieess vvaann,, oopp eenn nnaaaasstt RRaaeess

4

Soms werd er luid geprotesteerd, soms werdhet spel heel subtiel gespeeld. Laten webeginnen met de studenten. In Gent is er alheel wat reactie gekomen, zeker als je hetvergelijkt met de RUCA in Antwerpen. Daaris Gerolf Annemans opgenomen in deRaad van Bestuur, maar heeft er nog geenenkele student gereageerd, als ze het alweten.

SSttuu ddeenntteennOnder de studenten heeft de aanwezigheidvan Roeland Raes al tot hevige reactiesgeleid. Al verliepen de eerste pogingen tochmaar krampachtig. Binnen de Gentse Stu-denten Raad (GSR) werd er zelfs een stem-ming gehouden om te beslissen of ze al danniet een standpunt zouden innemen!Uiteindelijk werd beslist om een standpuntvoor verdraagzaamheid op te stellen, zonderhet Vlaams Blok of Roeland Raes aan tevallen, en dat voor te leggen aan de Raad vanBestuur.

Het meest succesvol was de betoging vandonderdag 9 november, waar naar schattingeen achthonderdtal studenten opdaagden.De studenten gingen in een optocht van deBlandijnberg naar het Gravensteen. Onder-weg werd halt gehouden aan het monumentvoor de herdenking van de slachtoffers vande holocaust, waar een minuut stilte werdgehouden. De datum van de betoging wasniet lukraak gekozen: exact 62 jaar tevorenorganiseerden de nazi’s de Kristallnacht.Commentaar van Raes toen we hem sprakenover het protest: “De studenten lopenzichzelf voorbij. De situatie dat de vier groot-ste partijen - en daar zit het Vlaams Blok bij -vertegenwoordigd zijn in de Raad van Be-stuur is democratisch vastgelegd. Dat isstatutair vastgelegd in het Vlaams Par-lement.” Spijtig genoeg werd de betoging,die begonnen was als een reactie van de stu-denten tegen extreem-rechts, ingepikt doorde linkse bewegingen. Zo werd het een poli-

tiek protest, geen studentenprotest. Naast de betoging loopt binnen de univer-siteit een petitie tegen de aanwezigheid vanRaes. Die lijkt een succes te worden. Reedstweeduizend studenten hebben hunhandtekening eronder geplaatst, en ookproffen aarzelen niet om te tekenen, net alsde helft van de leden van de Raad van Be-stuur.

DDee ZZAAPPeenn eenn ddee AAAAPPeennSommige van onze hoogleraren en assisten-ten hebben al openlijk een signaal gegevendoor mee te lopen in de betoging, of in eenles hun standpunt te verkondigen. Anderenstopten wat vroeger met lesgeven, zodat destudenten mee konden gaan betogen zon-der te moeten brossen.

We vroegen en kregen een uitgebreide reac-tie van Prof. Marc Boone van de vakgroepMiddeleeuwse Geschiedenis. Het interes-sante is dat hij Historische Kritiek doceert inde eerste kandidaturen van de Letteren enWijsbegeerte en Pol&Soc. In de vorigeSchamper kon u al lezen over de revisionis-tische geschriften van Raes, en net vorigeweek behandelde Boone die materie in zijnles. Hij schrijft daarover: “Wat belangrijk is,lijkt mij de vraag hoe een universiteit deparadox oplost dat zij enerzijds een opleid-ing inricht waarin op een kritische wijzegeschiedenis wordt gedoceerd, anderzijds inhaar hoogste beleidsorgaan de aan-wezigheid aanvaardt van eenstemgerechtigd lid dat precies kritische his-torische inzichten, die keer op keer beves-tigd zijn, ontkent?”

En op het argument dat Raes door de regelsvan de democratie in de Raad is terecht-gekomen: “De heer Raes alleen in de Raadlijkt mij geen gevaar, het feit dat zijn aan-wezigheid gebanaliseerd wordt, als een nor-maal resultaat van een en ander, is dat wel.Als een regel slecht is, moet hij maar

aangepast worden. Misschien ziet de poli-tieke wereld dat niet in. Het lijkt mij dan detaak van een universiteit als behoeder vaneen aantal fundamentele maatschappelijkeen wetenschappelijke waarden dat ze eenduidelijk signaal geeft aan de politiek verant-woordelijken.” En tot slot nog eenwaarschuwing vanwege de geschiedenis:“Straks doceer ik een ander vak: ‘geschiede-nis van de Duitstalige wereld’, van Duitslandzeg maar. Binnenkort komt daarin deWeimar-republiek aan bod (1918-1933), eenmooi moment van bezinning over hoe vermen kan gaan op het pad van de ‘démocra-tie suicidaire’.” Deze uittreksels zijn alleszinsniet mis te verstaan.

DDee rreecc ttoo rrHoe luidt de officiële reactie van de RUG?Op de dag van de betoging liet rectorJacques Willems een persbericht versprei-den, waarin hij stelt dat de RUG een plura-listische instelling is. Daardoor zetelen,aldus de rector, vertegenwoordigers van ver-schillende geledingen in de Raad van Be-stuur. Hij is van oordeel dat de afvaardigingvan het Vlaams Parlement bestaat uit verte-genwoordigers van de Vlaamse bevolking,en dus democratisch verkozen is. De RUGaanvaardt de principes van de democratie,waarbij vertegenwoordigers bepaalde belan-gen en ideeën verdedigen. Toch mag deopinie van een lid, of een minderheid vanhet bestuur, nooit de doorslag geven in eenbeslissing. Tevens vermeldt hij dat hij en dehele universitaire gemeenschap waken overhaar principes van pluralisme, onafhanke-lijkheid en openheid.

Omdat de verklaring uitblonk in diplomati-sche terminologie, vroegen wij de rectortelefonisch verdere uitleg. In zijnhoedanigheid van rector kan hij moeilijk eenstandpunt innemen, verduidelijkte hij. Vol-gens hem kan het studentenprotest geeninvloed uitoefenen op de samenstelling vande Raad van Bestuur, daarvoor moeten destudenten bij het Vlaams Parlement aanklop-pen. Dat de universiteit niet zelf gaat aan-kloppen, valt te betreuren. Schamper deedhet dan maar zelf.

RReeaaccttiioonnaaiirr GGeerraaeess

VVorige Schamper kon je vernemen hoe Roeland Raes, ondervoorzittervan het Vlaams Blok, op volstrekt legale wijze in de Raad van Bestuur

werd gedropt. Verder kon je aan de hand van zijn biografie uitpluizen hoeje een blitzcarriére kan maken in extreem-rechtse kringen. De affaireheeft geleid tot protest, in alle geledingen van de universiteit.

HHeett VVllaaaammss PPaarrlleemmeennttIn het Vlaams halfrond spelen ze graag ver-stoppertje. Niet achter de stoel van Nor-bert De Batselier, wel achter het systeemD’hondt. Dat regelt de verdelingen binnenhet Vlaams Parlement: het aantal zetels voorelke partij bij de verkiezingen, de afvaardi-ging naar Raden van Bestuur van o.a. deVRT, en ook de RUG. Het systeem moetbeletten dat de meerderheid in het par-lement overal zijn vriendjes dropt op depostjes. De verdeelsleutel is vastgelegd inhet reglement van het Vlaams Parlement, enis het schaamlapje bij uitstek voor de politi-ci. Zo vindt Ward Kennes, secretaris van deCVP-fractie dat het Vlaams Blok dankzij dewil van de kiezer in het Vlaams Parlement is

geraakt. Het is dan ook de kiezer die ervoorzorgt dat er in de Raad van Bestuur van deRUG een Bloklid kan zetelen. Waarmee dehandjes van de politici Pontius-Pilatusgewijsgewassen worden, en ze hun verant-woordelijkheid in de schoenen van de kie-zer schuiven.

RRooeellaanndd RRaaeessDe laatste woorden zijn voor de man diewellicht vanop de zijlijn monkelend toekijkt,Roeland Raes zelf. Zijn reactie op de studen-tenbetogingen kon u hierboven al lezen.Waarom zetelt net hij als vertegenwoordigervan het Vlaams Blok in de Raad van Bestuur?Is hij de grote onderwijsdeskundige van departij? Antwoord:”Er werd ons gevraagd een

vertegenwoordiger voor te dragen en omdatik nog in Gent gestudeerd heb en in debuurt van Gent woon, heb ik mij kandidaatgesteld.” Op de vraag aan de leden om demissie van de universiteit te ondertekenen:“Ik heb de tekst gelezen en die blijktontzettend vaag te zijn. Omdat hij veel tealgemeen is, heb ik er totaal geen proble-men mee die tekst te ondertekenen.” En totslot, wat zal zijn stemgedrag zijn in de Raad:“Als dat kan zal ik gewoon de meerderheidvolgen. Dat is geen probleem. Ik ben nietvan plan systematisch oppositie te voeren.”

5

TToomm DDee PPaaeeppee

”Wat nu met het protest tegen Vlaams Bloksenator Roeland Raes?” Dat was de vraag diewerd gesteld op de affiche. Eronder stond,beduidend groter, een andere vraag: “Wieschuift de stoel onder Roeland Raes?” Hetantwoord daarop werd vervat in een slordiguit een tijdschrift geknipte karikatuur vanpremier Verhofstadt. “De aanstelling vanRoeland Raes kadert in de nieuwe Paars-Groene ‘Open Debatcultuur’.” stond in hetbijhorende tekstballonnetje. Hebben onzekameraden van het MLB in een creatieve buigewoon verzonnen dat Raes’ aanstellingkadert in het beleid van de huidige regering?Of weten ze niet dat de vertegenwoordigingvan de politieke partijen in de UniversiteitGent en het Universitair Centrum Antwer-pen al in 1991 door het Vlaams Parlement ineen decreet werd gegoten?

Sara Van Obbergen van het MLB: “Ja, wijweten van dat decreet. Maar het Blok moethelemaal niet vertegenwoordigd worden inde Raad van Bestuur. De vorige legislatuurzat er wel niemand van het Vlaams Blok inde Raad van Bestuur. (Omdat het Blok zijn

mandaat toen geweigerd heeft - nvdr) Deregering heeft niets gedaan tegen deaanstelling van Raes in Gent en GerolfAnnemans in Antwerpen. Ze zijn wel voort-durend bezig over het cordon sanitaire maarin de praktijk laten ze gewoon toe dat hetVlaams Blok inspraak heeft in onze univer-siteit. Er zouden meer studenten in de Raadvan Bestuur moeten komen en geen verte-genwoordigers meer van politieke partijenof werkgevers. “

Het naleven van een in 1991 goedgekeurddecreet mag dus niet meer van het MLB. Watstatutair is vastgelegd, is de moeite niet omuit te pluizen. Het MLB zegt zijn informatieover Raes’ zitje in de raad uit enkele cir-culerende mails te hebben gehaald. Hopelijkweten ze wel dat het wettelijk bepaald is dater niet door het rode licht mag worden gere-den?

Het MLB liegt!OOp donderdag 23 november

2000 hield het MLB, de Marxis-tisch-Leninistische Beweging, eenOpen Actievergadering in Studen-tenhuis ‘De Brug’. Natuurlijk washet subject van de bijeenkomst Roe-land Raes. Om mensen te lokken,verspreidde het MLB een affiche endaarmee ook een stomme ‘fout’.

TT éé VVéé DD MM

6

Psychologische opvang aan de RUG

Steeds meer jonge mensen, zowel studen-ten als niet-studenten, zien zelfdoding alsenige oplossing voor hun problemen in ditondermaanse. Het was studentenvertegen-woordiger Peter Comhaire (22) die in deRaad van Bestuur ijverde voor een beterebegeleiding van depressieve mensen.“Ik loop al drie jaar rond met ideeën vooreen betere psychologische opvang voor destudenten. Ik denk dat het zeker nodig is dedrempel te verlagen. Als studentenvertegen-woordiger in de Raad van Bestuur kan ikecht iets doen. De academische overheidlijkt nu meer aandacht aan psychologischeopvang te willen geven.”

GGooooddbbyyee ccrruueell wwoorrllddDe man die zich bezighoudt met die nota isRudy De Potter, coördinator van het Advi-escentrum voor Studenten. “Het voorsteldat we nu aan het uitwerken zijn moet welruimer gezien worden dan louter zelfmoord-preventie. Een betere psychologischebegeleiding omvat meer dan dat alleen.”Tegenwoordig is het voor studenten nogniet altijd duidelijk dat die psychologische

opvang al in mindere of meerdere mate aan-wezig is. Op de website van het Adviescen-trum bijvoorbeeld wordt alleen meldinggemaakt van hulp bij studieproblemen. “Erzijn vier studieadviseurs en één van hen isgespecialiseerd in psychische problemenvan studenten. Misschien is het nu nog nietduidelijk voor de studenten dat er zoiemand is. We plegen nauw overleg met destudentenartsen, die hier in hetzelfdegebouw zitten.”Om vlugger te kunnen interveniëren als stu-denten met zware psychische problemenrondlopen, wordt een plan uitgewerkt omassistenten en studiebegeleiders een soorttraining te geven. “Zij moeten leren wat zetegen een depressief iemand mogen zeggenen wat niet. En ze moeten weten hoe ze zoiemand kunnen ‘ontdekken’. Als er echt eenprobleem is, moet die persoon doorver-wezen worden naar een psycholoog. Het isnatuurlijk onmogelijk iedere student indi-vidueel te volgen.” In januari zal het voorstelvan De Potter voorgelegd worden aan deSociale Raad en dan gaat het naar dealmachtige Raad van Bestuur. De Potter ver-

woordt subtiel dat de psychologischeopvang beter zou kunnen aan de RUG. “Alleshangt af van de prioriteit die de academischeoverheid geeft aan de problematiek. Als ermeer middelen komen, kan er meer gedaanworden.”GGooooddbbyyee BBlluuee SSkkyyPsychiater en professor Cees Van Heerin-gen vindt dat de RUG de ogen niet magsluiten voor zelfmoord. “Suïcidaal gedragduidt vaak op een onderliggende prob-lematiek. Die moet men bespreekbaarmaken, en dat niet alleen onder de medestu-denten. 87% procent van de mensen metzelfmoordgedachten vertonen een zekerevorm van depressiviteit, van hopeloosheid.Daar moet men oog voor leren hebben.”Twintig procent van de Vlaamse studentenzouden psychische klachten hebben die eentherapeutische behandeling vereisen. Veelstudenten met langdurige psychische prob-lemen haken af. Studieproblemen en emo-tionele problemen zijn heel vaak nauw metelkaar verbonden. En het puntenbriefje ophet einde van het jaar is het zoveelste bewijsdat men niets kan. Knip. En dan is het lichtuit.

Adviescentrum voor Studenten en Studente-nartsen: Sint-Pietersplein 7, tel:09/264.70.00.

OOnlangs kreeg Rudy De Potter, coördinator van het Adviescentrum voorStudenten, de opdracht van de Raad van Bestuur om een voorstel voor

betere psychologische opvang van studenten uit te werken. Er zou meeraandacht moeten worden besteed aan de training van assistenten om stu-denten met psychische problemen te ontdekken en ze eventueel door teverwijzen.

Nog steeds om droef van te worden?

Een blik over de muur

Het is namelijk geen pretje een vaag idee zoconcreet te zien worden. Het is raar geenziekte te hebben maar zieker dan ooit tezijn. Niet meer kunnen of willen genieten. Jedenkt enkel in extremen. Maar je kan nietkiezen welke. Want je bent hulpeloos kleinen hopeloos bang en de wanhoop is metjou. Je hebt er jezelf ingeduwd, het slorpt jeop en je hebt geen kracht meer om te vecht-en.Er is niemand om je te helpen, want je hebtjezelf opgesloten. Als je roept, hoort nie-mand je. Ze zijn weg omdat ze tegen jou zijn

en niet omdat ze toevallig even ergensanders zijn.Het is geen pretje van één persoon volledigafhankelijk te zijn. Als die er niet meer is, iser niets meer. Je wilt niet alleen blijven inhet niets, jij wilt kapot. In stukken en inbrokken. Er is geen toekomst meer en detoekomst die ben jij.Maar het kan je niet schelen. Wie zal er omje treuren, romantische ziel? Wie zal je delaatste groet komen brengen? Wie zal jeschrijfsels vinden met al die dode dingenerin? Je weet het niet. Geen focus. Je hoofd

voelt licht en je zuigt je wangen tussen jetanden. Voor mij een portie honger,mevrouw.Beschaamd buig je je hoofd, bang van jezelf.Wanneer? Nu? Je plannetje doorvoeren?Klopt je plannetje wel? Want je kon tochniets? En de vorige keer mislukte toch ook?Waar is de opluchting van toen? De gerust-stelling van de nabijheid van het einde? Jehebt er al zolang over nagedacht, laat het nugeen verspilde tijd zijn. Dit is de uitweg.Rust. Je bent er bijna. Het einde is nabij.

Nummer Teleonthaal: 106. Vierentwintiguur op vierentwintig. Uw einde is nog nietnabij.

VVeel mensen begrijpen niet waarom sommige mensen overgaan tot zelf-doding of een poging daartoe. Om het te begrijpen, moet je al bijna

zelf op de rand hebben gestaan. Dus is het goed dat veel mensen nietbegrijpen waarom sommige mensen overgaan tot zelfdoding of een poging

TéVé DMfoto: V. Janssens

Het middenblok met de vijf auditoria wasklaar in 1960. Daarna startte men de hoog-bouw langs de Sint-Amandsstraat. Hetnieuwe gebouw moest plaats te kunnenbieden aan het stijgende aantal Gentse stu-denten. Daarnaast voorzag het complex intalrijke ruimten die ingericht werden alsseminariebibliotheek. Die zijn door de jarenheen gevuld geraakt. Nadien werden nieuweboeken gestockeerd in leslokalen, bureausof archiefkasten in gangen. Het resultaat vanveertig jaar stapelen, is een Blandijniaanseberg van boeken. De nood aan eenvakkundig bibliotheekbeleid laat zich aan-houdend voelen.

WWaatt nnuu ggeeddaaaann??Hoe het verder moet met de boeken van deBlandijn? In de Opleiding Geschiedeniswerd een document opgesteld waarinenkele aanbevelingen staan om een biblio-theek te optimaliseren. De aanbevelingenbetreffen vier gebreken: gebrek aan plaats,geld, personeel en beleid. Een van devoorstellen is om de bibliotheken dagelijksopen te laten zijn, en dit minimaal tijdens dekantooruren. Een ander voorstel is om vak-

groepbibliotheken open te stellen voor allehouders van een bruikleenkaart uitgereiktdoor de Centrale Bibliotheek. Deze aan-beveling wil vermijden dat enkel studentenen personeelsleden van de eigen opleidingmogen ontlenen. Een derde voorstel is omhet thesispatrimonium in alle opleidingenvan de faculteit eindelijk in kaart te brengen.Hierbij wordt geopperd om thesissen op teslaan op cd-rom. Een vierde voorstel is oméén waarborgsysteem in te voeren voor allebibliotheken. Nu is het vaak zo dat elke bi-bliothecaris een eigen waarborg vraagt. Destudenten in de Facultaire Studenten-raad Letteren en Wijsbegeerte (FSRL&W) vragen één waarborg voor de gehelefaculteit. Wie al deze aanbevelingen om moet zettenin een degelijke bibliotheekpolitiek is nietgeheel duidelijk. Op het niveau van de Fa-culteit L&W is er de Facultaire Biblio-theekraad, maar die houdt zich al jarenenkel bezig met aankopen. Op centraalniveau heeft dr. Sylvia Van Peteghem detaak gekregen om “een beleids- en orga-nisatieplan uit te werken voor de uitbouwvan een vernieuwd bibliotheekwezen voorde Universiteit Gent”. De opdracht dateertvan 16 oktober 2000. Uiterlijk tegen 30 okto-ber 2001 moet dit plan klaar zijn. In januariwordt een tussentijds rapport verwacht metde krachtlijnen en opties van het nieuweplan. Dit centrale plan zal echter niet alleproblemen van de Faculteit L&W kunnenoplossen.

Professor Luc De Grauwe, Germaansetalen, wees Schamper op nog een euvel.Vele boeken en tijdschriften worden ver-schillende keren aangekocht. Dit gebeurtom te voorkomen dat een werk onbereik-baar is. Een aantal lokalen wordt zowelgebruikt om les in te geven, als om erboeken in op te stapelen. “Dit dubbel

gebruik,” aldus prof. De Grauwe, “is dehoofdoorzaak van het meermaals aankopen.Op die manier wil men immers vermijdendat een werk op een bepaald moment nietgeraadpleegd kan worden. Op aankoopfor-mulieren van de Centrale Bibliotheek staatdaarom een speciale formule vermeld dieluidt: indien aanwezig, toch aankopen? Debesteller kan dan invullen ‘ja’ of ‘nee’. Zogebeurt het geregeld dat een boek of tijd-schrift verscheidene malen aanwezig is. Voorprimaire woordenboeken bijvoorbeeld is ditgeen probleem, maar voor een aantalwerken is dit zeker niet noodzakelijk.”

SSiinntt--HHuubbeerrttuussSinds het tijdelijke studentenrestaurant Sint-Hubertus vorige maand werd ontmanteld,heeft de Faculteit L&W een mooie ruimte terbeschikking. Decaan Devreker: “Waar-schi-jnlijk zal deze ruimte worden ingericht alstijdschriftenruimte. Er is iemand aangestelddie de hoeveelheid beschikbare ruimte,mogelijke verbouwingen enzovoort aan hetbestuderen is. Voorlopig werkt zij nogalleen. Er is een eerste voorstel af. De kredi-eten zullen komen van de dienstGebouwen.” De toekomstige Rozierbiblio-theek zorgt voor een gedeeltelijke oplossingvan het ruimtegebrek. De andere proble-men zijn daarmee nog niet van de baan. Opde volgende faculteitsraad zal wel ondermeer gesproken worden over openingsurenen over de mogelijke invoering van éénwaarborg voor de gehele faculteit.

Het wordt dringend tijd om een instantie tevoorzien die kan zorgen voor een integralefacultaire bibliotheekpolitiek. In de FaculteitL&W is geen ruimte voor een aantrekkelijkefaculteitsbibliotheek. Dit neemt niet weg datde massa boeken die in de Blandijn zijngehuisvest, als één geheel mogen wordenbekeken. Vanuit dat standpunt heeft de fa-culteitsbibliotheek nood aan een zorgzamebibliothecaris. Een instantie die klachten kanopvangen en voortdurend op zoek is naarmanieren om het bibliotheekgebruikaantrekkelijker te maken. Het gebruik vannieuwe technologie kan daarbij van grootnut zijn.

7

TT VV dd VV

DDee BBooeekkeenn vvaann ddee BBllaannddiijjnnVVeeeerrttiigg jjaaaarr ooppssttaappeelleenn zzoonnddeerr bbeelleeiidd??

OOp 12 december 2000 is het exact veertig jaar geleden dat de vijf audi-toria op de Blandijnberg met een plechtige ceremonie in gebruik wer-

den genomen. Zes maanden na de onafhankelijkheidsverklaring vanKongo, werd het nieuwe complex voor de Faculteit Letteren en Wijs-begeerte officieel geopend. Al in 1945, vlak na de oorlog, bestonden erplannen om op de gronden van het De Vreese-beluik aan de Blandijnbergeen nieuw gebouw op te trekken. In 1957 waren de nodige kredieten ein-delijk beschikbaar. Het werk begon.

foto: V. Janssens

Het bestuur van onze universiteit heeft in debegroting voor 2001 tien miljoen frank uit-getrokken voor ‘bijzondere voorzieningenvoor studenten’, met het oog op initiatieventer ondersteuning van het onderwijs. Ver-bijstering en ongeloof maakten plaats voorenthousiasme toen de rector en de logistiekbeheerder ons bevestigden dat het initiatiefdeze keer ook in handen is van ons, de stu-

denten aan de RUG (dus in jouw handenook). De filosofie achter deze daad vanbarmhartigheid ? Wellicht dat de studentenzelf weten wat ze het meeste nodig hebben.Kritische zielen zullen hierbij misschienopperen dat het bestuur zich achter dezesom zal verschuilen om zelf niet meer tehoeven nadenken over studentenproble-men, en dat deze 10 miljoen bovendien een

aalmoes is, absoluut niet voldoende om allenoden in te vullen ...

Ons antwoord: de studentenvertegen-woordigers staan meer dan ooit voor debelangen van alle studenten en ze zullenerop toezien dat niemand zijn of haar ver-antwoordelijkheid ontwijkt. En wat de aal-moes betreft, deze kan misschien projectendie al lang in uw geest groeiden, maar nooitde kans kregen tot uitvoering, eindelijk inrealiteit omzetten.

De GSR, Gentse StudentenRaad, wil het ini-tiatief laten komen van de meest idealisti-sche en creatieve studenten. Dat betekentdat we een beroep moeten doen op u, sym-pathieke enthousiasteling(e).

CCoonnccrreeeettScherp je pen, olie je klavier en verlicht onsmet uw superproject dat onderwijs, of zelfsmobiliteit, communicatie, milieu, democra-tie, cultuur, uitstraling, noem maar op ...voor de Gentse universiteitsstudent min-stens een beetje zal verbeteren.

Doe dit met voldoende motivatie en docu-mentatie, zodat het Bestuurscollege van deRUG (dat uiteindelijk beslist waar het geldnaartoe gaat) uit de tientallen voorstellenhet jouwe kiest. Zorg er ook voor dat ditproject niet enkel u en uw lief ten goedekomt. Wij streven naar universitaire, of min-stens facultaire, initiatieven.

Uw dienaars van de GSR zullen de stroomvan dossiers trachten op te vangen eneventueel een voorselectie maken door mid-del van een soort shortlist. Je voorstel iswelkom in ‘de Brug’ (meer bepaald in hetsecretariaat van de GSR, eerste verdieping),of stuur het per e-mail op naar gsr@stu-dent.rug.ac.be, per telefoon op(09)264 70 88, of per fax op (09)264 35 70.In de Brug kun je natuurlijk ook terecht voormeer informatie.

HHaadd jjee 1100 mmiilljjooeenn,, wwaatt zzoouu jjii jjddaann ddooeenn??

LLaaaatt jjee bbrraaiinn ssttoorrmmeenn vvoooorr jjee mmeeddeessttuuddeenntteenn

JJoorriiss RRoooossVVoooorrzziitttteerr GGSSRR

Advertententietie

De receptie van Home Vermeylenfoto: V. Janssens

9

Even samenvatten wat de nieuwe regelingzoal inhoudt. Wie als jobstudent wil werkenaan de RUG moet zich eerst inschrijven bijde jobdienst. Dan zijn er drie mogelijke for-mules. Ten eerste werkt de RUG voorwerkaanbiedingen van minder dan driemaanden samen met het uitzendkantoorCreyf’s Interim. Ten tweede zijn er vaca-tures van meer dan drie maanden. Die ver-lopen volledig via de jobdienst. Elke studentkan echter maximum vier contracten krijgentelkens met een looptijd tussen de drie ende zes maanden. Ten slotte kun je ook hetstatuut van ‘werkstudent’ krijgen. Dit stelt jein staat meer dan zes maanden ononderbro-ken aan de RUG te werken. In feite ben jedan te vergelijken met een vast personeels-lid van de RUG.

UUnnddeerrccoovveerrOndergetekende toetste de regeling evenaan de praktijk. Ik stelde me voor als iemanddie zowel zijn levensonderhoud als zijnstudie zelf moet bekostigen. Van de job-dienst hoopte ik te verkrijgen dat ze mijgewoon voor de duur van mijn studie eenjob zouden aanbieden. Dat viel tegen. Zekonden me enkel vier contracten geven vanten hoogste zes maanden. Daarna moest ik

niet meer bij hen terugkomen. Tja, kentiemand een universitaire richting die tweejaar duurt? Onversaagd bood ik mij echteraan als ‘werkstudent’. Als jobstudent krijg ikhet minimumloon. Als werkstudent verdienik, net als het vast personeel, meer en ge-niet ik nog van andere voordelen zoalswerkzekerheid. Aha! Nu heeft de RUG eentijd geleden een negatieve audit gekregen,ondermeer omdat de personeelskost tehoog was. Nieuwe aanwervingen zijn dusuiterst zeldzaam. Op de jobdienst waren zeduidelijk over mijn kansen om het tot werk-student te schoppen: “Zo goed alsonbestaand.” Dan maar contracten van driemaanden bij Creyf’s. Dat kun je ook na je‘vier op een rij’ blijven doen. Nu vroeg ik mijaf of ze bij zo’n uitzendbureau wel rekeninghielden met mijn sociale situatie. “Daar valtwel iets te regelen”, was het geruststellendeantwoord bij Creyf’s. Puur informatief vroegik trouwens aan de jobdienst of het nueigenlijk echt nodig was dat ik me eerst bijhen inschreef voor ik naar Creyf’s ging. “Jatoch wel”, antwoordden ze, “Voor jou blijftalles gelijk - je verdient evenveel en zo - maarje bent dan goedkoper voor de unief, waar-door je uiteraard voorrang krijgt.” De RUGzo goedkoop mogelijk laten draaien via job-

studenten is blijkbaar een heelbelangrijke prioriteit. Dezeregeling is inderdaad prachtigom iemand zo lang mogelijk aanhet minimumloon te latenwerken.

PPrroobblleemmeenn vvaann ddeeoo vveerrggaann ggErger is het voor studenten die aljaren bij de RUG tewerkgesteldzijn en daadwerkelijk in de situ-atie verkeren dat zij financieelvolledig afhankelijk zijn van dezejob. Ook zij worden nu plots metde vier-contracten-regel gecon-fronteerd. De receptionisten van

Home Vermeylen zijn hiervan een goedvoorbeeld. Zij hadden begin dit jaar allemaalhun vier contracten opgebruikt. Stonden zenu plots op straat? Ondanks hun ‘wanhoops-kreten’ om informatie bleef het aan de kantvan de RUG lange tijd stil. Begin dit acade-miejaar kregen ze ‘tijding’. Uit een mail vanCarla Verhaegen, coördinator van deDienst Studentenvoorzieningen blijkt hetvolgende: “De universitaire overheid heeftermee ingestemd dat aan de sociale inspec-tie gevraagd wordt om van een uitzonderinggebruik te maken waardoor er 6 contractenkunnen worden gegeven (van minstens 3 enmaximum 6 maanden) en dit voor een totaleduur van maximum 36 maanden. Socialeinspectie oordeelt op basis van deomstandigheden en aangehaalde argu-menten of de uitzondering al dan niet wor-den toegestaan. Wij kunnen dus niet garan-deren dat het zal aanvaard zal worden. (...)We moeten dus afwachten.” Een beetjespanning in je leven kan wellicht nooitkwaad.

JJuurriiddiisscchh vveerrnnuuffttDeze materie is erg complex. Het is te sim-plistisch om voor de gezelligheid even tegaan ‘kakken’ op de jobdienst. De jobdienstmoet zich ook schikken naar de arbeidswet-geving en de vaak stroeve regels die vantoepassing zijn op een overheidsinstellingals de RUG. Je kunt je echter afvragen of hetniet mogelijk was, binnen dit keurslijf, eenvoor de studenten voordeliger regeling uitte werken. Je zou beginnen te twijfelen aanal dat juridisch vernuft dat op de rechtsfa-culteit rondloopt.

Als je gewoon wat zakgeld nodig hebt, isdeze regeling best te pruimen. Mensen diezelf voor de kosten van hun studies en hunlevensonderhoud moeten instaan, wordenevenwel niet fatsoenlijk geholpen. Misschienmoet toch eens het ‘oerprobleem’aangepakt worden. Het is hoog tijd dat er viaeen wetgevend ingrijpen een echt sociaalstatuut komt voor ‘de werkende student’.Wordt ongetwijfeld nog vervolgd.

JJoobbssttuuddeenntteenn hhuunnkkeerreenn nnaaaarrssttaabbiieellee rreellaattiiee..

OOp 1 april 1998 kregen de jobstudenten aan de RUG een nieuw statuut.Het jaar voordien was de universiteit in de pers gekomen omdat ze het

niet altijd even nauw nam met de arbeidswetgeving in verband met job-studenten. Moeten we nu tevreden zijn met die hervormingen of niet?

BB jj CC

SSttuudd.. ZZkktt.. LLaannggdd.. BBeettrr.. vvrr.. bbeekkoosstt.. SSttuudd..

De receptie van Home Vermeylenfoto: V. Janssens

10

De mens zoekt al eeuwen naar de zetel vanhet bewustzijn. René Descartes meendedat de onstoffelijke geest via de pijnappel-klier met het lichaam interageerde. Deontwikkelingen in de biologie en degeneeskunde bewezen zijn ongelijk maarbrachten geen oplossing voor het raadsel.Hoe komt het dat een materieel en stoffelijkiets als het menselijk brein een onstoffelijkgegeven als het bewustzijn kan voortbren-gen? Dit vraagstuk heet in de moderne liter-

atuur het mind-body probleem. ProfessorNicholas Humphrey is één van hen diehet probleem poogt op te lossen. Maar is hetprobleem wel op te lossen?

mm == bbHumphrey meent van wel. Hij vertrekt vanhet uitgangspunt dat de menselijk geest enhet brein beide aspecten van eenzelfdemateriële toestand (state) zijn. Of, als we hetin de formele vergelijking met de vorm x =

y willen uitdrukken: mental state m =brain state b (korter gezegd m = b). Maardit geeft ons geen inzicht in waarom dit zois. Een eerste stap naar een mogelijkeoplossing bestaat erin ons ervan te vergewis-sen dat beide elementen mental state m enbrain state b, of abstracter x en y tot een-zelfde wereld of domein behoren.

Laten we x (mental state m in onzevergelijking) en y ( brain state b in onzevergelijking) even een andere invullinggeven. Neem bijvoorbeeld Alfons de Riddervoor x en Willem Elsschot voor y: dan krij-gen we Alfons de Ridder (x) = Willem Els-schot (y). We doen hetzelfde voor 1 novem-ber en Allerheiligen (dus x vervangen door 1november, etc.), dan krijgen we 1 november(x) = Allerheiligen (y). Eenieder weet datdeze vergelijkingen gerechtvaardigd zijn; zoverwijzen bijvoorbeeld zowel Alfons de Rid-der als Willem Elsschot naar personen.Anders gezegd, beide elementen (x en y)van de vergelijking behoren tot dezelfdewereld. Nu kunnen we kijken of onzevergelijking klopt door op te zoeken ofAlfons de Ridder en Willem Elsschot één endezelfde persoon zijn. Maar Alfons de Ridder= Allerheiligen kan sowieso niet onderzochtworden. We proberen hier namelijk een per-soon en een verwijzing naar een dag metelkaar te vergelijken. Kortom, onze vergelij-king loopt mank. Maar hoe zit het nu metonze initiële vergelijking m = b? Is deze cor-rect? Behoren m en b tot dezelfde wereld ofvergelijken we hier Elsschot met Allerheili-gen?

Om die vraag te kunnen beantwoorden,moeten we een onderscheid te makentussen wat in de vakliteratuur ‘the hardproblem’ en ‘the easy problem’ genoemdworden. Het ‘easy’ problem’ is de vraag hoeeen brein gedachten, herinneringen e.d. kanvoortbrengen. Dat kan experimenteelonderzocht worden: door hersengolven temeten, kan men te weten komen welk deelvan het brein geactiveerd wordt tijdensbepaalde handelingen. Het ‘hard problem’ligt bij het zogenaamde phenomenal con-

OOp acht en negen november was professor Nicholas Humphrey te gastaan de Gentse universiteit. Hij hield twee lezingen: de ene handelde

over het placebo-effect vanuit evolutionair perspectief en in de anderebesprak hij het mind-body probleem. Schamper sprak met de professor enzette voor zij die er niet bij waren enkele zaken op een rijtje.

Het mind-body vraagstukDe geest in de machine

11

sciousness : de subjectieve sensaties diegepaard gaan met de kleur rood, met pijn ofmet het proeven van voedsel. Die sensatiesworden vaak aangeduid als qualia of phan-tasms. Een strikte definitie voor deze ter-men bestaat er niet. We zullen voorlopig determ phantasms gebruiken. We herfo-muleren vergelijking m = b naar phantasmp (x) = brain state (y)

pp == bbNu moeten we onderzoeken of phantasm p= brain state b (afgekort p = b) een zinnigevergelijking is, en zo ja hoe we deze kunnenoplossen. Laten we ervan uitgaan dat p = bop te lossen is. Sommige onderzoekersfocussen zich op phantasms en proberendie in eenzelfde termen te formuleren alsdeze die we gebruiken voor onze ‘brainstate’. Anderen willen dan weer de brainstate herformuleren. Humphrey meent datwe aan beide kanten van de vergelijkingdienen te werken, willen we tot een oplos-sing komen.

Laat ons eerst naar de phantasms kijken.Beeldt u zich even in dat u zich op een pleinbevindt en klokkengelui hoort. U kijkt op enziet de kerk. Nu gebeuren er twee dingenmet u: enerzijds ‘ondervindt’ u een subjec-tieve sensatie (sensation) en anderzijds is ereen objectieve perceptie (perception) vanwat er buiten u gebeurt. Percepties hebbente maken met «oordelen over objectieve fei-ten uit de externe wereld» terwijl sensatieste maken hebben met «gevoelens om wat ernu met mij gebeurt en hoe ik daar tegen-over sta» (Humphrey, p. 11). We hebbentwee nieuwe begrippen geïntroduceerd. Wemenen dat percepties geen verdere verkla-ring behoeft. Sensaties kunnen we opvattenals zintuiglijke phantasms. We erkennen datdit nogal vaag blijft. Het is echter essentieeldat u onthoudt dat phantasms en dus ooksensaties subjectief zijn en zich louter bin-nen een organisme, in casu de mens afspe-len!

Sensaties zijn een belangrijk element binnenons onderzoek. Volgens Humphrey zijn het

geen passieve gebeurtenissen die de mensondergaat. Als ik iets ‘voel’ (sense) dan stelik een gepaste handeling op de stimulus enhet betrokken lichaamsonderdeel. Als mijnhand pijn doet en ik dus pijn voel, zal ikhierop reageren. Ik stel een handeling alsreactie op de pijn. De sensatie is daaren-boven een interpreteren (reading) van mijnreactie op de stimulus. Men zegt dus niet Ifeel pain of I’m being pained maar welpaining of feeling painly about … Zoalsook een gedachte denken (to have athought) niets anders betekent dan denken(thinking). Humphrey stelt voor om tespreken over sensition naar analogie metvolition (wilskracht, het willen) en cogni-tion (het -bewust- kennen).

We hebben de x (mental state m) van onzevergelijking via phantasms en sensaties inconcretere termen kunnen vertalen. Wehebben ze teruggebracht tot eigenschappendie een zekere gelijkenis vertonen metlichaamsactiviteiten, zoals het wuiven vaneen hand. Zo behoren bijvoorbeeld zowelhet wuiven als het pijn ‘voelen’ toe aan eensubject. We gaan hier echter niet verder inop de vragen en problemen die dezevergelijking met zich meebrengt. De y(brain state b) van onze vergelijking isgemakkelijker te onderzoeken. Conceptenzoals ‘toebehoren aan subject’ kunnen ooktoegepast worden op brain state b. De oor-sprong van sensaties kan ons helpen ditbeter te begrijpen.

AAmm oo eebb eessEen belangrijke reden waarom Humphreyover sensition wil spreken, heeft zoalsgezegd te maken met de actieve natuur vansensaties. En dit heeft dan weer te makenmet onze evolutiegeschiedenis. Stel dat weprofessor Barabas’ teletijdmachine mogengebruiken en terugkeren naar de oersoepwaaruit alle leven is ontstaan. We bestu-deren een amoebeachtige levensvorm enmerken dat die reageert op stimuli. In hetbegin zal enkel de ‘huidoppervlakte’ rea-geren op de stimulus (een ‘reflex’) maardoor de jaren heen zal deze reactie ‘gepriva-

tiseerd’ worden. De informatie zal wordendoorgestuurd naar een proto-brein of cen-trale ganglion. Uiteindelijk zullen we hierinsensaties herkennen. Deze sensaties betref-fen echter een ‘op zichzelf gericht zijn’, zegeven het organisme geen beeld van of ken-nis over de buitenwereld. Een levensvorm isechter gebaat met kennis over de buiten-wereld, die zich niet beperkt tot bijvoor-beeld tactiele gewaarwordingen. Dus naastde vraag ‘wat gebeurt er met mij’ -die leidttot sensaties- zal een wezen zich ook devraag stellen ‘wat gebeurt er buiten mij’–wat leidt tot percepties. Deze processenzijn niet bewust. Aldus ontstaat naast de sub-jectieve sensatie ook objectieve perceptie.Dit is natuurlijk een proces van eeuwen enbovendien hebben we slechts bij enkele evo-lutionaire stappen stilgestaan.

Humphrey gelooft niet dat de studie van hetmind-body probleem tot bewuste robots zalleiden. Ons bewustzijn is veeleer toevalligontstaan. Ingenieurs die onderzoek verrich-ten naar AI (Artificiële Intelligentie) werkendaarentegen veel doelgerichter. Naar allewaarschijnlijkheid zullen zij machinesontwikkelen die niet te onderscheiden zijnvan mensen. Deze machines zullen zelfsbewust lijken maar een bewustzijn zoals wedit bij de mens terugvinden zullen zij niethebben. Mister Data zal dus wel eeuwig fic-tie blijven.

Met dank aan professor Nicholas Humphrey.

Bibliografie: Nicholas Humphrey ‘How tosolve the mind-body problem’ Journal ofconsciousness studies, 7, 5-20, 2000. Wie deartikels wil lezen waarop NicholasHumphrey’s lezingen gebaseerd zijn, surftnaar Schamper.rug.ac.be/.

body vraagstukn de machine

JB

12

SCHAMPER: U begon in 1973 Rechten testuderen, net als uw ouders. Was er vanthuis uit druk om advocaat te worden?Yannick De Clercq: “Die druk is er nooitgeweest. Voor mij stond het al vast van toenik in het middelbaar onderwijs zat dat ikrechten zou studeren. Ik heb dat thuis vanheel dicht meegemaakt en was daardoorgeboeid. Ik ben de enige van de driekinderen die rechten gestudeerd heeft. Datwas volledig mijn keuze.”

SCHAMPER: U bent vijf jaar Schepen vanFinanciën geweest in Gent. Was de politiekéén van uw doelen?De Clercq: “Neen, dat is nooit mijn bedoe-ling geweest. Nadat ik in juli ‘77 afstudeerde,trok ik in september een jaar naar Londenom een Master Degree te halen. In dat jaarkwam ik regelmatig terug naar Gent. Ik hadles op maandag, dinsdag en woensdag.Woensdagnacht kwam ik af en toe weer omdonderdag en vrijdag het beroep van advo-caat uit te oefenen. Ik ben zeer actiefgeweest aan de balie. Ik heb heel watassisenzaken en zware correctionele zakengepleit. Bij vele belangrijke zaken op gebiedvan strafrecht die er zich in die periodevoordeden, was ik raadsman van één ofandere partij daarin. Ik deed dat heel graag.Bij de opmaak van de lijsten voor degemeenteraadsverkiezingen van 1981 heeftmen mij gezegd: ‘Voila, gij staat op die lijst’.Men heeft dat gezegd, niet gevraagd. Maarals ik mij ten dienste kon stellen van de li-berale partij, was dat geen probleem voormij. Mijn vader wenste niet op te komenomdat hij vice-premier was en hij vond datdat niet correct zou zijn geweest. Ik ver-scheen op de negenenveertigste plaats. Tot

mijn grote verrassing had ik op de lijstduwerna de meeste stemmen van mijn lijst. Dieverkiezingen werden verbroken door deRaad van State. Er kwamen herverkiezingenin april 1982. Dan heeft men mij van denegenenveertigste naar de vijfde plaatsgebracht. Op de vijfde plaats had ik meerdan zevenduizend stemmen. Ik zat een beet-je in hetzelfde schuitje als Freya Van DenBossche. Als je zoveel stemmen hebt – devolgende op de lijst had maar half zoveel alsik, kon ik niet anders tegenover al diemensen die mij hun vertrouwen haddengegeven, dan een schepenambt opnemen.De partijbonzen beslisten dat ik schepen vanFinanciën en Toerisme moest worden. Ikheb dat vijf jaar gedaan. Ik had rap door dathet niet my cup of tea was. Op een bepaaldmoment in 1987 was de job vanregeringscommissaris hier vacant. Guy Ver-hofstadt, die toen vice-premier was, vroegof ik in die job geïnteresseerd was. Ik hebdaar een paar weken over nagedacht en hebtoegezegd. De toenmalige minister vanonderwijs heeft mij benoemd in juli ‘87. Indecember 1987 heb ik mijn ontslag gegevenals schepen. Na nog een jaar als gemeenter-aadslid, verliet ik de actieve gemeentepoli-tiek. Ik heb alle respect voor de mensen diedat wel graag doen maar ik was blij dat ik ervanaf was. Ik voelde mij daar niet happy.”

”” DD ee ss tt uu dd ee nn tt ee nn vv aa nn nn uuzziijjnn ttee bbrraaaaff..””

SCHAMPER: In uw studententijd was u lidvan de vereniging van de liberalen, hetLVSV (Liberale Vlaamse Studentenverenig-ing).Denkt u dat de huidige generatie stu-denten minder geëngageerd is?

De Clercq: “Je moet opletten voor veralge-meningen. Mijn zoon bijvoorbeeld, die nu inde tweede kandidatuur rechten zit, is bijzon-der geëngageerd en heel actief bij het LVSV.Ik ben wel geneigd te denken dat de jeugdvan vandaag in het algemeen minder geën-gageerd is en meer belang hecht aan eendiploma bijvoorbeeld. Ik vind dat de studen-ten van vandaag heel braaf zijn. Ik kan mijniet inbeelden dat wij zo lauw gereageerdzouden hebben als nu wanneer de univer-siteit bepaalde beslissingen neemt. Ik hebde indruk dat er ook een zekere verrecht-sing is bij de jeugd.”

SCHAMPER: Er zit nu een Vlaams Blok’er inde Raad van Bestuur. De universiteit heeftdaar geen expliciet standpunt overingenomen.De Clercq: “De universiteit kan dat ookniet. Het is niet de universiteit die hetVlaams Blok in het Parlement gemaakt heefttot wat het is. Het Vlaams Blok is de derdegrootste partij in Vlaanderen en je kan datbetreuren maar je kan de spelregels nietwijzigen in functie van je tegenstrever. Devorige keer had er ook een Vlaams Blok’er inde Raad moeten zetelen maar toen hebbenze het mandaat geweigerd. Blijkbaar hebbenze het deze keer wel opgenomen. De uni-versiteit heeft in de mate van het mogelijkegedaan wat ze kon, aangezien rectorJacques Willems een tekst van de missievan de universiteit heeft laten rondgaan inde Raad van Bestuur met de vraag aan alleaanwezigen om die tekst te ondertekenen.Ik heb dat uiteraard met heel veel genoegenen overtuiging gedaan. Ik heb vastgestelddat meneer Roeland Raes hem ookondertekend heeft.”

SCHAMPER: U bent First Vice President vanvoetbalploeg K.A.A. Gent. Hoe bent u daarterecht gekomen?De Clercq: “Ik ben sinds mijn zesde sup-porter. Ik ging met mijn vader mee, zoalszoveel jonge cadetten op die leeftijd. Ik bensamen met mijn broer in de Raad vanBeheer gekomen toen wij nog studentwaren. Mijn vader had op een bepaaldmoment een bevriend industrieelaangetrokken als sponsor en voorzitter van

OOpp ddee sscchhoooott bbiijj ddee rreeggeerriingscommissaris

YYannick De Clercq heeft als regeringscommissaris een controlerendefunctie binnen de RUG (Universiteit Gent) en het UZG (Universitair

Ziekenhuis Gent). Hij werd geboren in 1954. Gent zal het geweten hebben.Als zoon van Minister van Staat en later Europarlementslid Willy De Clercq(VLD) studeerde hij rechten aan de RUG tussen 1973 en 1977. Na zijn licen-tiaatsdiploma in de Rechten trok De Clercq naar het Verenigd Koninkrijk,waar hij in 1978 promoveerde tot Master of Laws aan het King’s College teLondon. Na een carrière als advocaat stapte De Clercq in de politiek enwerd hij schepen van Financiën van de stad Gent. Wij bezochten de man inzijn ruime en smaakvol ingerichte kantoor op de vierde verdieping van het

YYaannnniicckk DDee CClleerrccqq zzeeggtt hheett mmet woorden!

13

A.A. Gent. Die man heeft gevraagd aan mijnbroer en mij om in de Raad van Beheer tekomen en sindsdien zitten wij daar. Sindseen jaar of tien – vijftien hebben ze mijverkozen als Eerste Ondervoorzitter van deRaad van Beheer. Mijn broer heeft zichenkele jaren geleden teruggetrokkenwegens familiale redenen. Maar ik ben nogsteeds meer supporter dan beheerder. Ik ganu zelf met mijn kleine mannen elke zater-dag naar het voetbal.”

”” SS cc hh aa mm pp ee rr hh ee ll pp tt mm ee eeee ee nn aa nn tt ii kk ll ii mm aa aa tt tt eeccrreeëërreenn ..””

SCHAMPER: U zit in verschillende radenvan bestuur. In de pers verschenen bericht-en dat u aan belangenvermenging zougedaan hebben, onder andere bij deverkoop van een gebouw aan de NVCeusters (zie Schamper 383).De Clercq: “Ik wens daar op dit momentgeen enkele verklaring over af te leggen.Alleen betreur ik de manier waarop Scham-per daarover bericht heeft ten zeerste. Ditlijkt een staaltje van riooljournalistiek dat eralleen maar toe leidt dat een antiklimaatgecreëerd wordt dat een ideale voedingsbo-dem is voor het Vlaams Blok. Uiteindelijkdoen jullie mee aan wat je de anderen ver-wijt, namelijk: ervoor zorgen door wat jeschrijft – ongecontroleerd en niet gecheckt– dat mensen veroordeeld worden nog voorze een proces hebben gekregen, laat staandat ze veroordeeld zijn. Ik heb nog altijd nietde kans gehad mij te verdedigen. Ik zal datuiteraard doen op de juiste plaats en op hetjuiste tijdstip maar zal daar nu niet in de persover debatteren. Voor mij geldt nog steedshet principe van het vermoeden vanonschuld en zolang men niet definitief isveroordeeld door een vonnis of een arrest,is men nog onschuldig.”

SCHAMPER: Enkele jaren terug werd doorde universiteit een ontzaglijk bedrag uit-gegeven aan personeelsleden die u door deRUG werden toegewezen. Intussen werkt unog uitsluitend met mensen u toegewezendoor de Vlaamse Gemeenschap.De Clercq: “Aan de RUG bestond een situ-

atie sinds het in voege treden van de functievan regeringscommissaris. Ik ben hiertoegekomen in juli ‘87. Ik heb toen nietsveranderd aan de bestaande toestand. Ikbeschikte over een staf medewerkers dieinderdaad allemaal personeelsleden warenvan de RUG. De RUG heeft daar nooit enigprobleem van gemaakt. Jamais. Noch ondermijn voorganger, noch gedurende de jarendat die toestand bij mij bestendigd isgeweest. Niemand, geen enkele minister,geen enkel rekenhof, nooit heeft iemand dietoestand die in 1987 al twintig jaar bestondop enigerlei manier bekritiseerd. Ook nietgedurende de jaren dat die toestand bij mijbestond, heeft iemand daar ook maar enigevorm van kritiek op geleverd. Toen ik hiertoekwam, was de staf van medewerkers vanmijn voorganger veel uitgebreider dan demijne. Ik heb hem afgeslankt. In 1996 is erkritiek gekomen van het Rekenhof. Waaromin ‘96 en niet in ‘94, in ‘91 of in ‘77? Ik weethet niet. Ik heb daar bepaalde gedachtenover, maar goed, dat zijn de mijne. De min-ister, meneer Van Den Bossche, heeft ervoorgezorgd dat de personeelsleden die nu terbeschikking worden gesteld van deregeringscommissarissen allemaal mensenzijn van het Ministerie van de VlaamseGemeenschap. Bij andere commissarissenwas dat al eerder zo. In Gent was dat een his-torisch gegroeide toestand. Nu hebben wegenoeg mensen, een goed team, we gaanervoor en ik moet zeggen dat als ik het blun-derboek lees van het Rekenhof, dat vorigeweek is verschenen, ik denk dat mijnmensen hun werk goed doen. Want ik ziedat er over de RUG weinig opmerkingengemaakt worden en er over sommige uni-versiteiten veel meer bladzijden zijn.”

SCHAMPER: Er zijn mensen, onder andereprofessor Geert Bouckaert van de KU Leu-ven, die de functie van regeringscommis-saris overbodig vinden.De Clercq: “Laat professor Bouckaert maarzeggen wat hij wil. Het lijkt me nogal logischdat men vanuit de universiteit denkt: hoeminder controle, hoe beter. Maar het lijktmij ook nogal logisch dat de gemeenschapdie enorm veel gelden investeert in het uni-versitair onderwijs, controle uitoefent op de

goede besteding van die middelen. Ik stelvast dat de controle helemaal niet meerbetwist wordt, integendeel. Men vindt dat ereen doelgerichte controle moet zijn. Dat deuniversiteiten dat niet leuk vinden, daar hebik ook alle begrip voor. Niemand wordtgraag gecontroleerd. Studenten niet doorhun ouders en de rector niet door zijn com-missaris.”

SCHAMPER: Er zijn bepaalde proffen dieopkwamen voor de parlementsverkiezin-gen van 13 juni 1999. Aan enkele van henwerden studentenlijsten doorgegeven.De Clercq: “Ik heb daar geen kennis van.Dat wordt gezegd. Indien dat zo zou zijn,dan is dat onaanvaardbaar. Geen enkele profheeft het recht om aan documenten tekomen die tot de privacy van de studentbehoren. Ook niet professor Bouckaert(Boudewijn Bouckaert, VLD – nvdr) of omhet even wie. Als ik zou beschikken overdocumenten waaruit blijkt dat dat zou zijngebeurd, dan kan ik ingrijpen. Tot nu toeheb ik die documenten nog nooit gezien.”

SCHAMPER: Hebt u nog een goede raadvoor de student van nu?De Clercq: “Ik voel mij niet geroepen omraad te geven. Ik zeg alleen aan mijn zoondat hij een goed evenwicht moet vindentussen uitgaan, sociale en culturele activiteit-en en studeren. Dat lukt hem tot nu toe. Ikkan maar hopen dat hij erin slaagt alle ver-schillende aspecten van het studentenlevente verenigen. Ik vind niet dat de universiteitdient om je af te zonderen van demaatschappij waarin je leeft. Integendeel.”

eerriinnggssccoommmmiissssaarriisseett mmeett wwoooorrddeenn!!

TT éé VVéé DDMM

“Schamper heeft mij veroordeeld nog voor ikeen proces kreeg

foto

: arc

hief

Advertentie

16

Beste redactie,

Naar aanleiding van uw artikel ‘Studentenhomes: renovatie

of lapwerk’(Schamper 385, p.18-19) had ik graag deze aan-

vulling gemaakt. Vooreerst moet ik vermelden dat wij van

home Astrid toejuichen dat deze situatie in uw blad

aangekaart wordt. Het gaat hierbij echter niet enkel over

de homes Fabiola en Vermeylen; ook in home Astrid kam-

pen we met dezelfde problematiek. Daarom zou het beter

zijn, als er in de toekomst nog iets ter zake verschijnt, dat

wij ook bij uw journalistiek onderzoek betrokken worden.

Dit om de lezer een juiste en volledige kijk op de omvang

van deze zaak te geven.

Met vriendelijke groeten,

Wies Descheemaeker, voorzitter home Astrid

1000 Gratis BoekenSpeciale actie voor

lezers van Schamper.

De Centrale Boekhandel geeft aan de lezersvan Schamper 1000 boeken uit de volgendekeuze: ‘Get ready op jezelf’, ‘De goden vanAnderlecht’, ‘Wat elke bruidegom moetweten’, ‘Van zwarte zondag tot zwarte zon-dag’. Knip de bon uit Schamper en geef hemaan de informatiebalie van de beurs. De keuzeper titel is beperkt.

Vrijdag 15 december: 11-22 uurZaterdag 16 december: 11-18 uurZondag 17 december: 11-18 uur

Laatste nieuws: met de bon van Scham-per kan u op donderdag 14 december

binnen van 11 tot 22 uur.

LLeezzeerrssbbrriieeff

advertentie

BON1 Gratis Boek

Bij inlevering van deze bon aande informatiebalie van het 10

Flanders Boekenfestijn, mag jeeen boek kiezen uit ‘Get readyop jezelf’, ‘De goden van Anderl-echt’, ‘Wat elke bruidegom moetweten’, ‘Van zwarte zondag tot

zwarte zondag’.Een bon per persoon.

Naam:Studies:Adres:

17

Vorig academiejaar zetten de studenten vanhet Milieu Actie Forum (MAF) en enkeleleden van het academisch personeel zichsamen aan tafel. De bedoeling was het mas-sale papierverbruik van de RUG te bestu-deren, en waar mogelijk, te optimaliseren.Naast kritiek op de grote verbruikshoeveel-heden, waren er ook vragen bij de gebruiktepapiersoort. De overgrote meerderheidbestond uit ‘wit papier van de eerste lijn’,wat wil zeggen: wit papier dat een eerstemaal wordt gebruikt. Er werd actief gezochtnaar manieren om over te schakelen opkringlooppapier. Een eerste middel was hetlaten rondgaan van een petitie waarin de eistot meer recyclagepapier stondingeschreven. Enkele duizenden studentenzetten hun handtekening onder deze peti-tie. Daarnaast werd contact opgenomen metGreet van Eetvelde, dienst Milieubeheer,om te kijken wat er verder kon wordenondernomen. Greet van Eetvelde steundehet initiatief van de studenten en zochtbedrijvig mee naar kwalitatief en ecologischverantwoord kringlooppapier.

Ook Stefaan Claeys, Bond Beter Leefmi-lieu, hielp bij het streven naar een rationeelpapierverbruik aan de RUG. Het grootste

probleem was de kwaliteit van het papier. Erbestaan immers verscheidene soortenkringlooppapier, elk met hun eigen ken-merken. Sommige soorten bleken nietverenigbaar te zijn met bepaalde kopieerap-paraten. Andere soorten waren niet witgenoeg. Het was van belang dat hetkringlooppapier niet onderdeed in kwaliteitten opzichte van eerstelijnspapier. Uitein-delijk werd gekozen voor een papiersoortdie voldeed aan alle eisen en voorzien wasvan de nodige milieulabels zoals het BlauweEngellabel. De keuze voor dit papiergebeurde in overleg met Eddy vanMeirhaeghe, dienst Gebouwen, Beheeren Onderhoud (GBO). De bedoeling wasom dit papier centraal aan te kopen en aaneen voordelige prijs te verdelen onder devakgroepen en diensten.

DDee BBeesslliissssiinnggHet voorstel werd op papier gezet en gingnaar het Bestuurscollege. Daar werd hetplan gewikt en gewogen onder de titel‘Aankoop van recyclagepapier vanuit hetcentraal magazijn – gereduceerd tarief’. Omde aankoop van het hoogstaande papieraantrekkelijker te maken voor de vak-groepen en diensten, moest de prijs ietwat

worden gedrukt. Het voorstel vermelddeeen verkoopprijs van 100 frank per vijfhon-derd vellen. Als het papier iets duurder zouzijn, dan werd voorgesteld dat de RUG zousubsidiëren. Het Bestuurscollege ging ak-koord met de voorgestelde subsidiepolitieken besloot daarenboven om de voorgesteldeprijs van 100 frank nog te verlagen tot 90frank. Op deze manier zou de keuze van devakgroepen en diensten nog vluggergemaakt zijn.

En inderdaad. In de eerste maanden dat hetnieuwe papier ter beschikking stond, steeghet gebruik van kringlooppapier ziendero-gen. Toch zou dit volgens ingewijden nogsneller kunnen gebeuren als een aantal vak-groepen en diensten ook zou kiezen voorRUG-papier. Nu kopen er nog steeds vak-groepen en diensten hun papier. Daartegenkan de RUG natuurlijk niets inbrengen. Degunstige prijs zou echter een aantal onderhen kunnen overtuigen om hunpapierinkopen bij het centrale RUG-maga-zijn te doen.

AAnnddeerree MMaaaattrreeggeelleennDe overschakeling naar kringlooppapier iséén zaak, de reductie van het papierverbruikis een andere. Zoals bekend, verbruikt deRUG jaarlijks tonnen papier. Om dezehoeveelheden enigszins te drukken, werdeen aantal maatregelen genomen. Zo is hetnieuwe programmaboek niet langer gedruktin een boek, maar gelaserd op een cd-rom.Dit scheelt al een pak. Het programmaboektelde meer dan achthonderd bladzijden enwerd gedrukt in een oplage van ongeveerzesduizend exemplaren. Een klein optel-sommetje: dat zijn 4,8 miljoen bladzijden.Dat is weliswaar een peulschil op het totalepapierverbruik, maar toch niet te verwaar-lozen. Daarnaast wordt ernaar gestreefd omin samenwerking met studenten, MAF,leden van het academisch personeel en ver-schillende facultaire Milieucommissies hetgebruik te promoten van estafette-envelop-pen, dubbelzijdige kopies en dergelijkemeer. Een lange weg is nog te gaan, maar deRUG is toch vertrokken.

DDee RRUUGG kkiieesstt vvoooorr lleevveennsskkwwaalliitteeiittKKrriinnggllooooppppaappiieerr

DDe RUG besloot om hoogstaand kringlooppapier aan te kopen en omhet gebruik van dit papier via subsidies te promoten. De meeste vak-

groepen en diensten zijn al op de hoogte van het bestaan van het nieuwepapier en sloegen het in. Daarnaast onderneemt de RUG verschillende ini-tiatieven om papierverbruik te beperken. Een van deze maatregelen is deinvoering van het programmaboek op cd-rom.

TVdV

tentie

De estafette-envelop

foto: V. Janssens

18

Het dossier van het studentenhuis De Brugheeft het bewijs gegeven: het boeltje is inbeweging gekomen na een bezettingsactiein maart van het vorige academiejaar. Laatons duidelijk zijn: ondertussen is de restoDe Brug gerestaureerd. Daar wasloskomend asbest voor nodig, maar het is nutoch gebeurd. Hier gaat het over het stu-dentenhuis

GGooeeiieenn BBoobbIn het studentenhuis zelf kwam er helaasgeen asbest los. Aan problemen echter geengebrek: de veiligheidsvoorzieningen warenondermaats en het plaatsgebrek was en isnog altijd schrijnend. Dat De Brug gere-noveerd moest worden, was duidelijk. Waarde studentenverenigingen in tussentijdnaartoe moesten, bleef een open vraag. Deverontruste verenigingen die in De Brug eenonderdak vinden, waren de onduidelijkheiden het getalm van de hoge heren van deRUG beu en groepeerden zich in het BOB,het Bijzonder Overleg De Brug, datdiende als aanspreekpunt voor de universi-taire overheid. De bezettingsactie was hetultieme middel om vaart te krijgen in hetdossier.

HHyyppooccrriissiieeNa de bezetting was er een onderhoudtussen een afvaardiging van het BOB, vice-rector Andreas De Leenheer en DirkMangeleer, logistiek beheerder van deRUG. Het centrale probleem was de duurvan de renovatie van De Brug. De planninghiervoor mag volgens de universitaire over-heid niet te overhaast gebeuren, omdat erdan problemen kunnen rijzen. Ter illus-tratie: bij de renovatie van resto De Brug ismen in een paniekreactie te vroeg gestartmet de eigenlijke werken, waardoor er eenvertraging optrad van een academiejaar. Hetverschil tussen de resto en het studenten-huis: in de resto kwam er opeens kankerver-wekkend asbest los; het studentenhuis staatal jaren te verkommeren. Dat de universi-taire overheid het probleem niet heeft zienaankomen, is dus pure lulkoek.

DDee ccoonnccrreettee ppllaannnneennDe renovatie van De Brug zou door devoorzichtige planning pas medio 2001 kun-nen starten. Tijdens de werken kunnen destudentenverenigingen een tijdelijk onder-dak vinden in de portierswoning naast dehuidige Brug en in lokalen rond de resto.Toch ondervinden de studentenverenigin-gen tegenwerking van de GBO, de dienstGebouwen, Beheer en Onderhoud. De

voorstellen van de studenten over deinrichting van de portierswoning zijn almeerdere keren afgewimpeld, met het ex-cuus dat de investeringen te duur uitvallenvoor voorstellen die niet van blijvende aardzijn. Dat het kosten zijn die voortvloeien uiteen jarenlang volgehouden beleid van pas-siviteit, vergeet de GBO blijkbaar.

Na de renovatie zullen de studenten weerterecht kunnen in hun oude vertrouwdeBrug. Die is en zal wel veel te krap blijvenvoor het aantal studenten. Bij de aankoop inhet gezegende jaar 1957 bedroeg het aantalstudenten aan de RUG 7000 personen. Hetsteeds groeiende aantal studenten zorgdeervoor dat er verschillende studenten-verenigingen bijkwamen, waardoor ook het

aantal activiteiten steeg. De Brug is gewoon-weg te klein geworden.

Het probleem van het plaatsgebrek is doorde hoge heren van onze unief erkend, in diemate dat er zelfs al heel concrete voorstellenzijn. Verborgen achter de gevels van de Sint-Pietersnieuwstraat ligt er een oude stook-plaats van de unief. Die zou worden opge-knapt, zodat de studentenverenigingen debroodnodige extra ruimte zouden bijkrijgen.In samenwerking met de architect, prof.Mees kan er nu gewerkt worden aan deplannen voor de inrichting van de stook-plaats. Let wel, het project zal waarschijnlijkpas over 5 jaar afgewerkt worden.

SScchhiillddeerrssaatteelliieerrHet zorgenkind blijft ondertussen hetschildersatelier, dat momenteel gehuisvestis in de Sint-Pietersnieuwstraat 35. Als u hethuis niet weet zijn: het is dat verkrottendegebouw, het enige in de hele straat waarvande dakgoot lekt. Herman Beyst van deDienst Veiligheid heeft vorig academiejaareen advies tot onmiddellijke sluitinggegeven. Het plafond stond zowat opinstorten. Dat advies is zeker doorgestuurdnaar de logistiek beheerder van de RUG,Dirk Mangeleer, en Gratiën Janssens, decoördinator van de Dienst Gebouwen,Beheer en Onderhoud (GBO). En dan is erde grote leegte, en weten de hoge heren vande RUG van niets meer. Dirk Mangeleerheeft alleszins nog voorstellen gedaan in hetdossier: het schildersatelier zou gehuisvestworden in scoutslokalen in de Sint-Amandsstraat, gebouwen die helaas doorhet stadsbestuur onbewoonbaar zijn ver-klaard. Volgens hem paste dit initiatief in deplannen om het gebouw binnen enkelejaren te renoveren. Hij repte met geenwoord over een advies tot sluiting.

En om te illustreren hoeveel waarde de uni-versiteit hecht aan veiligheidsadviezen: deheer Beyst heeft aan ons toegegeven dat deveiligheidsadviezen vaak niet wordenopgevolgd. Gebrek aan geld, weet je wel.Tenslotte zijn er belangrijker zaken dan deveiligheid van studenten.

Tom De Paepe

SSttuuddeenntteennhhuuiiss ssttaaaatt nnoogg rreecchhttDDee BBrruugg:: eeeenn ssttaanndd vvaann zzaakkeenn

BBen je het slachtoffer van een mistoestand die al jaren aansleept?Waartegen maar niets wordt ondernomen vanuit de universitaire over-

heid? Een tip om het dossier in gang te krijgen: bezet de zesde verdiepingvan het rectoraat op de dag van een vergadering van de Raad Van Bestuur.

19

De Bologna- en Sorbonneverklaringenstellen een 3-5-8-structuur als model voor.Dat systeem houdt in dat men na een eerstecyclus van drie jaar een ‘bachelor’-diplomaverkrijgt. Volgens de Sorbonne- en Bolog-naverklaringen moet men met dat diplomain principe klaar zijn voor de arbeidsmarkt.Daarna krijgt een aantal mensen de kans omin een volgende tweejarige cyclus een ‘mas-ter’-diploma te behalen. Er heerst nog groteonduidelijkheid omtrent de selectieproce-dures die men zal hanteren bij de overgangvan ‘bachelor’ naar ‘master’. Het is mogelijk,maar helemaal niet zeker, dat er een bijnaautomatische doorstroming zal zijn tussende twee niveaus. Een laatste cyclus van driejaar zou dan voorbehouden zijn voor hetverkrijgen van een doctoraatstitel. Het lijkt me dat dit streven naar een groteregelijkvormigheid zelfs in Vlaanderen al illu-soir is, laat staan in Europa. Tal van richtin-gen zien een structurele hervorming hele-maal niet zien zitten. Verder blijken de doel-stellingen ook op praktisch vlak nauwelijkshaalbaar. Hoe kan men bijvoorbeeld in driejaar tijd een arts of ingenieur klaarstomenvoor de arbeidsmarkt? Het ziet er dus naaruit dat het een verhaal zal worden van uit-zonderingen en uitzonderingen op de uit-zonderingen.

Grote investeringenDaarnaast is het ook de bedoeling om eentransparant beoordelingssysteem op potente zetten. Door het beoordelingssysteemzou men in één oogopslag zien waar in deE.U. de beste opleiding wordt aangeboden.Dit zal ongetwijfeld zorgen voor een groteconcurrentie onder de instellingen en eengrotere mobiliteit onder de studenten en deprofessoren. Naar mijn mening zal dit ookeen evolutie naar een duaal systeem metzich meebrengen: een klein aantal elite-instellingen zal de beste proffen en de top-studenten aantrekken, terwijl het grotepeloton het zal moeten stellen met het over-

schot van middelen, proffen en studenten.Het is overigens maar de vraag of er zichVlaamse universiteiten zullen bevinden in dekopgroep.Ook het luik van de financiering roept veelvragen op. Het is duidelijk dat de voorstellengrote investeringen zullen vragen. Omdat deVlaamse overheid naar alle waarschijn-lijkheid het onderwijsbudget niet zal ver-hogen, dringen zich besparingen op. Het ishelemaal niet duidelijk waarop zal bespaardworden, maar ik zou hier graag driedenkpistes aanhalen die me bepaaldongerust maken.Een eerste mogelijkheid is dat de overheidenkel nog de ‘bachelor’-opleidingen subsi-dieert. De ‘masters’ zouden dan integraaldoor de studenten, of beter hun ouders,gefinancierd worden. Omdat het hier al snelgaat om enkele honderdduizenden BEF perjaar, zal enkel een selecte groep vanwelgestelden zich een ‘master’ kunnenveroorloven. Exit democratisch onderwijs.Een tweede mogelijkheid is dat de overheidenkel nog de uitstroom subsidieert.Momenteel verkrijgen de onderwijsinstellin-gen een subsidie op basis van het aantalingeschreven studenten, de instroom. Wan-neer men besluit om enkel de uitstroom tesubsidiëren, houdt dat in dat de onder-wijsinstellingen geen frank krijgen voor deniet-geslaagde studenten. Zij zullen m.a.w.een ‘verloren kost’ vormen. Het hoeft geenbetoog dat de onderwijsinstellingen in datgeval het risico zullen beperken door opvoorhand een selectie door te voeren. Exitdemocratisch onderwijs.Een derde mogelijkheid zou erin bestaanom opleidingen door het bedrijfsleven telaten ‘sponsoren’. Voor de vorming van kri-tisch denkende jongeren is een algemene enruime opleiding een conditio sine qua non.Zal daarvoor nog plaats zijn in opleidingendie moeten leven bij de gratie van het be-drijfsleven? Wat gebeurt er met de ‘zachte’sectoren die weinig relevantie hebben voor

de werkgevers in de privé-sector? Het lijktme onvermijdelijk dat de uitkomst van ditscenario eveneens zal leiden tot een duaalonderwijssysteem. Exit democratisch onder-wijs.Waarom wacht de Vlaamse overheidtrouwens tot 2004 met de invoering van eennieuw financieringssysteem terwijl zetoegeeft dat er ernstige tekortkomingen zijnaan de huidige regeling? Het wijst er volgensmij op dat men een grondige financier-ingswijziging op het oog heeft, maar nogwacht op de uitkomst van de herstruc-tureringen binnen het hoger onderwijs.

OOnnttwweerrppffaasseeEr bestaan ook nog een hoop onduidelijkhe-den met betrekking tot de diploma’s. Bin-nen enkele jaren moet het nieuwe systeemgeïmplementeerd zijn. Vanaf dan zullen dewerkgevers in de openbare en de privé-sec-tor minstens een ‘bachelor’, maar waarschi-jnlijk vooral een ‘master’ eisen voorhooggeschoolde banen. De vraag dringt zichop bij welke categorie men de huidige diplo-ma’s zal onderbrengen. Als voorbeeld neemik het licentiaatsdiploma geschiedenis waar-voor je momenteel vier jaar studeert. Wordtdie opgewaardeerd naar een ‘master’ ofgedegradeerd tot een ‘bachelor’ binnen dehypothetische 3+2-structuur?Er is dus een groot aantal vragen die om eenantwoord schreeuwen. Omdat allesmomenteel nog in een ontwerpfase zit, ishet van het allerhoogste belang dat alle stu-denten, maar zij niet alleen, zeer alert debesluitvorming volgen. Enkel op die manierkunnen we voorkomen dat men bovenonze (studenten)hoofden beslissingen treftwaarvan we mogelijk de dupe zullen zijn.Misschien kunnen de Sorbonne- en Bolog-naverklaringen aanleiding geven tot eenalgemene herbezinning over het hogeronderwijs. De vrije toegang en het democra-tische karakter ervan mogen in geen gevalbespreekbaar zijn. Het wordt dus hoog tijddat we ons op een ernstige wijze bezinnenover de toekomst en de discussie starten.Met dit schrijven hoop ik daartoe mijn steen-tje bij te dragen.

Dany Neudt

StandpuntDe Sorbonne- en BolognaverklaringenIIn de loop van ‘98 en ‘99 werden op Europees niveau de Sorbonne- en

Bolognaverklaringen uitgevaardigd. Ze beogen de implementatie vaneen Bachelor-Master-Doctor-structuur, de invoering van een transparantbeoordelingssysteem en een grotere mobiliteit onder proffen en studentenbinnen het Europese hoger onderwijs. De voorstellen roepen honderdenvragen op en ik zou even willen stilstaan bij enkele bedenkingen.

20

Stewie: “Ik ben vijf à zes jaar geledenbegonnen als dj op enkele eenvoudige kot-fuiven. De Salto in de Overpoort is heteerste café waar ik gedraaid heb. Op eenklein mengpaneeltje ben ik thuis beginnenprutsen en na maanden oefenen kon ik tweeplaten door elkaar mixen. Ik heb ook nog inde fabriek van Volvo gewerkt om meer plat-en te kunnen kopen. Na een misluktepoging om marketing te studeren ben ik full-time dj geworden. Eens er geld bin-nenkwam, was ik vertrokken en kon ikmoeilijk nog terug. Intussen werk ik in ver-schillende cafés, waaronder De OngeletterdeLiefde, A Pro Po en ‘t Putje.”

Guustje: “Tijdens mijn turbulente studen-tenleven had ik geld tekort, waardoor ik inDe Karper ben beginnen draaien. Daarstond een ouderwetse installatie met eencassettedeck en een cd-speler. Ik moestgewoon op de knopjes duwen en dat gingwel. Later ben ik in De Ongeletterde Liefde

begonnen. Eerst waren dat de vuile werkjes,zoals invallen voor een zieke deejay. In hetbegin werkte ik om meer pinten te kunnendrinken. Maar al gauw ging iedere cent die ikverdiende of van thuis meekreeg naar deaankoop van platen. Ik heb mij aan de Mer-cator Hogeschool ingeschreven om mijnouders een plezier te doen. Uitgaan stondvoorop bij mij, studeren kwam ergens opeen verre tweede plaats. Achteraf bekekenheb ik veel te danken aan al dat bissen entrissen. Anders was ik nooit als djbegonnen.”

Luc: “Op mijn achttiende kreeg ik de kansom te draaien in Café au Gand. Ik werd zògoed betaald dat ik voldoende geld had ommuziek te kopen. Nu draai ik onder meer in∏-nuts, De Vagant, A Pro Po en De Ongelet-terde Liefde. Om mijn nachtleven wat af tebouwen, ben ik nu een cursus aan het vol-gen om rij-instructeur te worden. Ik zaloverdag mijn uren kunnen kiezen en ’s

nachts behoud ik dan mijn belangrijksteopdrachten. Zes nachten na elkaar draaiengaat trouwens toch ten koste van je cre-ativiteit.”

Stef: “Ik zat als student wat teveel in eencafé in de Overpoort, Het Kofschip. Overdagspeelde daar keer op keer dezelfde cassettedie ik op den duur kon meezingen. Toen ikdat kotsbeu was, heb ik de bazin gevraagd ofik wat plaatjes mocht opleggen. Na verloopvan tijd ben ik op de kalme avonden begin-nen spelen. De laatste jaren werk ik in ∏-nuts en A Propo. Ik heb mijn dj-werk altijdgecombineerd met mijn studies. Na mijnkandidaturen Burgerlijk Ingenieur ben ikmoeten overschakelen naar Industrieel. Ikdraaide toen al meerdere avonden in deweek. Ondertussen ben ik afgestudeerd alsIndustrieel Ingenieur en nu zit ik in het laat-ste jaar Burgerlijk Ingenieur. Het studerenen werken samen is heel zwaar, maar voor-lopig lukt het me nog. Werkaanbiedingenheb ik totnogtoe naast me neer gelegdomdat ik het veel te graag doe.”

The summer of ’69 blijftdurenIedereen kent wel de onvermijdelijke deun-tjes die steeds opnieuw luid weerklinken uitde klankkasten van de studentencafés. Opde vraag of ze na al die jaren het opleggenvan die ambiancemuziek nog niet beu zijn,reageert het viertal eensgezind: “Stront-beu!”. “Als het volk mee is en er heerst eensfeertje, dan compenseert dat veel”, zegtStef. Guustje betreurt dat dezelfde nummerssteeds terugkeren, maar benadrukt dat eendj rekening moet houden met het publiek.“Als dj moeten we luisteren naar de fuifnum-mers en het volk aanvoelen. Als ze dan voorde zoveelste keer Vlieg met me mee komenvragen, kunnen we bijna niet anders dan datopleggen.”

De laatste jaren is het succes van de Over-poortstraat tanende. Steeds minder studen-ten lijken een avondje uit in de befaamdeuitgaansbuurt te smaken. Volgens Guustje ishet allemaal teveel eenheidskoek. “In elkcafé kan je hetzelfde horen. En er zijn er der-

“Goa ‘t nog goan om te draaien?”Het verhaal van vier Gentse dj’s

SStewie (25), Guustje (28), Luc (25) en Stef (25) zijn deejays die al enkelejaren de sound bepalen in studentencafés en op grote fuiven in het

Gentse. Alle vier zijn ze begonnen in een bescheiden cafeetje, nu draaienze meerdere avonden per week, sommigen in de grootste discotheken vanhet land. Het dj-werk combineren ze met een studie, een dagtaak en/of eengezinsleven.

tig! Maar ook de mentaliteit en kotinfra-structuur zijn gewijzigd. Enkele jaren gele-den zat ik op een kot van enkele vierkantemeter met een lavabo, een stoel en een bed.We deden niet liever dan buitenkomen. Nuzitten studenten op koten van twintigvierkante meter met computer, tv en videoen gaan ze veel minder uit.”

Niet alleen in studentencafés zijn de deejaysactief. Ook op de grote studentenfuiven inde Vooruit en in ‘t Kuipke zorgen ze ervoordat de menigte uit de bol kan gaan. Dezeevenementen brengen nog steeds eenmassa studenten op de been. Stewie deed inoktober de openingsfuiven van deGeneeskunde en de Rechten. “Die fuivenblijven even succesvol. Als je een volle zaaleen nummer hoort meeschreeuwen dangeeft je dat kippevel. Studenten worden welsteeds jonger. Klassiekers zoals Come onEileen of Katharina and The Waves kennenze niet meer. Ook moet je meer en meerhouse spelen.” Guustje: “Op dat soort fuivenkunnen de studenten zich ongeremd latengaan. Je moet je als dj dus ook minder in dehand houden.”

Carré, Zillion en BalmoralTijdens het weekend spelen de disckjock-ey’s niet voor een studentenpubliek. Guust-je is een rijzende ster aan het dj-firmamenten heeft regelmatig opdrachten in grote dis-cotheken in Vlaanderen. Zo is hij aan de slagin Balmoral en Megatempel Destelbergen(beter bekend als ex-Bo...). Stef draait reedsenkele maanden in Carré te Willebroek enLuc wordt af en toe gevraagd in deAntwerpse Zillion. “Als ik vrijdags in Carrésta, is de overgang van het studentenmilieunaar het discotheekmilieu wel groot. Nu valtdat steeds beter mee. De stress is veel gro-ter, maar de voldoening ook”, legt Stef hetverschil uit. Luc steekt zijn neus nog maaraan het discotheekvenster. “Aangezien ikmaar sporadisch in Zillion café draai, kan ikdaar nog niet echt over meespreken. Maarwerken in een discotheek vraagt meerinspanning van een dj. Je bent daar eennummertje in een groot geheel. Als je in eenstudentencafé een foutje maakt, zal nie-

mand raar opkijken. Doe je dat in een dis-cotheek, dan wordt dat onmiddellijk afge-straft.” Volgens Guustje is het hard labeur,maar is het genot en de kick veel groter. “Instudentencafés kan je echt nog draaien metje verstand op nul. Nu draai ik bijna weke-lijks in grote discotheken . Dan is het echtconcentreren geblazen en werken. Op demegafuif in ’t Kuipke van de hogescholenwas er 9000 man en ik bleef daar kalmonder. Dat is routine. Maar als zo’n mensen-massa in een discotheek collectief uit de bolgaat, dan is dat genieten met volle teugen.”

Plannen maken, platenmakenDeejays zijn echte artiesten geworden. Zebrengen platen uit, presenteren radiopro-gramma’s en producen albums van popster-ren. De ambities van onze vier Gentsedraaitafelkunstenaars lopen sterk uiteen.Guustje: “Ik sta op met muziek en ik gaslapen met muziek. Overdag werkik in dedj-speciaalzaak Music Man. Aan vijf uurtjesslaap heb ik genoeg. Soms blijf ik doorgaanop adrenaline. Ik ben nuchter genoeg om teweten dat ik dit niet mijn hele leven zaldoen. Op korte termijn wil ik een vaste

waarde worden in het discotheekmilieu inBelgië. Op langere termijn wil ik proberenom geld te verdienen met platen maken.”Luc is iets minder ambitieus: “Het belan-grijkste voor mij is dat ik mij amuseer metmijn muziek. Als ik enige naambekendheidzou kunnen krijgen via een discotheek, danis dat mooi meegenomen.” Stef is voorlopigtevreden met wat hij bereikt heeft. “Na ‘tKofschip was mijn ambitie De Maegd vanGhent en daarna Carré. Nu heb ik niet echteen doel voor ogen.” Stewie wil zelf iets uitde grond stampen. “Momenteel volg ik cur-sussen met het oog op het starten van eeneigen onderneming. Ik zou graag ooit eeneigen zaak beginnen.”

Full time werken als dj in combinatie metstudies of een dagjob ligt niet voor de hand.Het combineren van een relatie met eenactief nachtleven lijkt al evenmin vanzelf-sprekend. Guustje heeft er het minste lastmee. “Ik heb een vree gemakkelijke vrouw.We maken wekelijks tijd voor elkaar en ikdurf een opdracht weigeren. Binnenkortkomt er nog ne kleine bij. Ik weet nog nietwat dat gaat geven! Al is de opvang alvoorzien. Ik denk dat mijn collega’s kunnenbeamen dat ik een unieke vrouw heb.” Diecollega’s hebben moeite om hun jaloezie teverbergen, want zij zijn minder fortuinlijk inhun relaties met het andere geslacht. Luc:“Ik heb mijn vriendin duidelijk gemaakt datik het draaien niet zal laten voor haar.” Stefen Stewie zagen hun relatie zelfs stuklopen.“Ik heb mijn vriendin niet op de eersteplaats gezet en dat is mijn eigen schuld”,vertelt Stewie met enige spijt in het hart.

Luc (dj La Cave) legt tot slot nog even uitwaar zijn vreemde artiestennaam vandaankomt. “In De Vagant ben ik eens met mijnzatte kloten in de kelder gevallen. De baas isop mij gevallen en vroeg: ‘Goa’t nog goanom te draaien?’. De rest van de avond hebik verder afgewerkt met twee gekneusderibben.”

21

an om te draaien?”an vier Gentse dj’s

Bart Aerts

Professor Roger Armagneau (52) houdtzich al dertig jaar bezig met het vertalen enontleden van middeleeuwse Nederlandseteksten. Meestal zijn het handschriften waareen normaal mens geen jota van snapt. Nietalleen vergt het ontcijferen van het gotischeschrift, dat zo populair is in Heavy Metal-kringen, heel wat moeite, ook het Neder-lands van toen verschilt heel wat van de taaldie wij hanteren. De heer Armagneau kan ophet gebied van middeleeuwse Nederlandseliteratuur gerust een expert genoemd wor-den. Toen hij in juni vorig jaar in een oudhandschrift plots op het woord ‘ontpleuffin-ghe’ stootte, begon hij een heroïschequeeste naar de afkomst ervan. Wij bezocht-en de man in zijn biotoop: zijn privé-biblio-theek in zijn villaatje in het landelijke Vin-derhoute, net buiten Gent.

“Het verhaal waarin naar een ontploffenwerd verwezen, ging over een boerin wierman aan dysenterie gestorven was en diehaar drie zoons alleen moest opvoeden. Diehaalden natuurlijk constant kattenkwaad uit.Op een dag waren twee van hen op het dakvan de schuur gekropen met een emmer volwater om die als grap over hun oudere broerte kieperen. Toen ze op het dak op hunbroer aan het wachten waren, stootte één

van hen de emmer per ongeluk van het dak,zodat die met een harde klap op de grondterecht kwam en brak. De auteur beschrijfthet geluid van die klap als ‘gelyck ene waereontpleuffinghe’. De eerste keren dat ik detekst las, sloeg ik er geen acht op. Maar dederde maal maakte ik opeens de bedenkingdat de eerste echte ontploffing in Europanog moest plaatsvinden. Het was namelijkpas in de vijftiende eeuw, tijdens de Hon-derdjarige Oorlog, dat de Britten voor heteerst een explosie veroorzaakten met eenexperimenteel kanon. Maar de tekst die ikgelezen had, stamde uit de dertiende eeuw,twee eeuwen voor de eerste ontploffing inEuropa plaatsvond.”Armagneau merkte dat een groot deel vanhet verhaal ontbrak. Hij vermoedde datdaarin stond uitgelegd wat het woord ‘ont-pleuffinghe’ precies was. Hij ploos tallozeboeken uit de bibliotheek van de Gentseuniversiteit uit maar nergens vond hij eentekst die bij het verhaal zou kunnen horendat hij gelezen had. Ook kwam het woord‘ontpleuffinghe’ of iets dat daar op geleek ingeen enkel ander boek voor. Op één na. Bijde beschrijving van een Vlaams dorpje issprake van een pleintje waar de kinderen‘musschen pleuffen’. De professor dachteerst dat daar ‘vangen’ mee bedoeld werd.

“Maar al gauw moest ik denken aan wat ikzelf vaak deed als kleine jongen met mijnvriendjes. Wij stopten als spel een rietje inhet aarsje van een kikker of een pad. Daarnabliezen we zo hard we konden, zodat dekikkers opzwollen als een ballon. Degenewiens kikker het eerst ontplofte, had gewon-nen.”

“In de tekst werd over mussen gesprokenomdat kikkers in die tijd werden beschouwdals kwaadaardige beesten. Wie kikkers in zijnhanden had, kon worden beschuldigd vanhekserij. Ouders verboden hun kinderen tenstrengste om met kikkers en padden in con-

tact te komen. Nochtans is het makkelijkereen kikker te vangen. In de buurt van eenwaterplas is er altijd wel riet om in het rozeaarsje van een kikker te steken en delichamelijke bouw van het dier zorgt ervoordat de kikker makkelijker op te blazen is daneen mus. Maar met een mus lukt het ookhoor. Kijk maar.”

Terwijl we nog met rode oortjes zitten teluisteren, staat de prof op en sloft naar dekeuken. Even later komt hij terug met eenschoenendoos. Glimlachend opent hij hetdeksel een klein beetje en haalt er tot onzeaangename verrassing een piepende musuit. “Zelf gevangen”, glundert hij. We ziendat Armagneau een rietje bij zich heeft enhoe hij dat voorzichtig in de cloaca van hetdiertje propt. Wanneer hij begint te blazen,merken we hoe het musje langzamerhanddikker lijkt te worden. Het vogeltje slaat involle paniek zijn vleugeltjes en probeert tepiepen. De prof is helemaal rood aan-gelopen als de mus opeens met een dofgeluid uit elkaar spat. Het beestje is op slagdood. Vreemd genoeg is er weinig bloed.Het duurt even voor de professor weer opadem is. Hij straalt. “Leuk, hé?”

Een ‘ontpleuffinghe’ was volgens professorArmagneau wel degelijk het ontploffen vaneen dier, meestal een mus omdat die veelvoorkwam. “U hebt de plof gehoord, toenonze kleine, gevederde vriend uiteenspat-te.” Twee weken geleden kreeg de professorhet ultieme bewijs voor zijn stelling in han-den. “Ik kon ergens een zestiende-eeuwsboek op de kop tikken en tot mijn verbazingwas er ook een tekst in opgenomen die vanveel vroeger dateerde.” Het was het ont-brekende deel van het verhaal van de boerinmet haar drie zonen. In het fragment wordtgedetailleerd beschreven hoe de knapenmet ‘een ryt musschen pleuffen’. De prof isvooral verheugd over de combinatie vanexacte wetenschap en taalkunde om tot eenbevredigend resultaat te komen. “Door eenverantwoord wetenschappelijk experiment,heb ik nu de etymologie van een woord kun-nen achterhalen. Dat is toch mooi?”

22

Gentse prof ontdekt afkomst‘ontploffen’

UUzult zich waarschijnlijk nog nooit afgevraagd hebben waar het woord‘ontploffen’ vandaan komt. Waarom zou u ook? Professor Armagneau,

verbonden aan de vakgroep Nederlandse Letterkunde van de RUG, vondwel dat er aan ontploffen een interessant kantje zat. Hij vroeg zich af water het eerst was: de ontploffing of het woord.

TéVé DM

DDee

LL

i ie e

g ge e

n nd d

e e

R Re e

p po o

r rt t

e er r

(Warning! Indien HTML uw cup of tea is;blader dan gerust verder naar een volgendinteressant artikel. None of the parts insidecan be useful for you.) Allereerst dien je eenaccount te hebben aan de RUG. Voor diege-nen die dit nog niet hebben: ga eens langsbij het onthaal van het Academisch Reken-centrum (ARC), S9, Sterre. Lees dit artikelvooral niet verder vooraleer je in één van dePC-klassen hebt plaatsgenomen. Volg dan deonderstaande instructies.

HHeelllloo WWoorrllddHier wordt slechts één eenvoudige methodebesproken die je zonder voorkennis kangebruiken vanuit de verschillende PC-klassen aan de RUG. Er wordt voor Netscapegekozen omdat enkel deze browser in allecomputerklassen geïnstalleerd staat. Blijk-baar kent het ARC dezelfde allergie voorInternet Explorer als Bill Gates voortaarten.

Dubbelklik op het icoon van Netscape. Drukdaarna tegelijkertijd op de toetsen Ctrl-Shift-N. Zo wordt er een nieuw venstergeopend dat Netscape Composer heet. DezeHTML editor zorgt ervoor dat je je van decodetaal niets hoeft aan te trekken. In hetgrote, witte veld tik je alles wat je kwijt wilt.

KKlleeuurrttjj eessPlaats het muispijltje aan het begin van hettekstgedeelte dat je wenst te lay-outen enklik op de linker muistoets. Blijf eropdrukken terwijl je het muispijltje verplaatstnaar het einde van de tekst die je wenst tebewerken. Het tekstgedeelte is nu gese-lecteerd. Klik op de A voor vet, A voor cur-sief of A voor onderlijnen. Je kan ook zowelde grootte, keur en soort van je lettertypeveranderen. Een achtergrondkleurtje maakje via Format – Page colors and properties– colors and background. Klik op het wittekleurtje bij background en kies een ander.

Klik op OK en klaar is kees. Laat je fantasiede vrije loop en maak er iets moois van. Slanu je kunstwerk op: druk op CTRL-S.Selecteer in het veld Save in de (C:) schijf.Dubbelklik op Temp. Als File name vul jeindex.html in. Druk op Save. Vul in hetvenster dan nu verschijnt een titel in voor jepagina en klik op OK.

AArree yyoouu bbeeiinngg sseerrvvee((rree))ddSluit alle vensters op je bureaublad. Openhet programma Tera Term. Log in opdezelfde manier als je e-mail leest opeduserv: je kiest dus voor eduserv1 ofeduserv2 en geeft de login en paswoordcodes die je van het ARC gekregen hebt.

De login bestaat meestal uit de eerste lettervan je voornaam in combinatie met een deelvan je achternaam. In de grijze bovenbalkvan het programma Tera Term klik je opsetup en dan op SSH forwarding. Klik in hetvenster dat nu verschijnt op de knop Add.In het witte vakje naast Forward local porttik je ftp. In het vakje naast to RemoteMachine tik je naargelang je servereduserv1 of eduserv2 in. In het vakje naastport tik je weer ftp in. Druk tweemaal opOK. Minimaliseer het venster Tera Termdoor rechtsboven op het knopje met hetstreepje te klikken.

Zoek op je bureaublad naar het blauwge-kleurde logo van WS_FTP en dubbelklikerop. Klik op het tabblad Advanced. Zorgervoor dat het vierkantje voor Passivetransfers aangekruist is. Klik op het tabbladGeneral. Vul in het vakje naast HostName/Address 127.0.0.1 in. Als User ID vulje je loginnaam voor eduserv in. Idem voorhet Password. Klik op OK. Misschien vraagthet programma nog eens om je password.Hierna hou je nog één venster over dat intwee delen gesplitst is. In de linkerhelft vanhet venster staan de files op de computer

waaraan je zit. In de rechterhelft staan defiles op jouw deel van de harde schijf van deserver. Aan de rechterkant zie je WWWstaan. Dubbelklik daarop. Kijk nu naar delinkerhelft. Schuif het grijze balkje aan derechterzijde ervan naar beneden endubbelklik op [-C-]. Dubbelklik nu opTEMP; eventueel door de balk te verschui-ven. Nu zie je – nog steeds aan de linkerkant- het bestand index.html staan dat je daarnetaangemaakt hebt. Dubbelklik er op. Jebestand wordt hierdoor gekopieerd naarjouw deel op de server, en verschijnt in derechterhelft. Hierdoor is je eenvoudige web-pagina nu wereldwijd met elke webbrowserte bekijken op het adreshttp://studwww.rug.ac.be/~login Delogin is dezelfde als degene die je gebruiktevoor Tera Term en FTP.

BBiigg DDiisskk iiss hheellppiinngg yyoouuOp dezelfde manier kan je ook anderebestanden overbrengen naar de Server. Zomoet je ze niet opslaan op diskettes die tochmaar tussen de spaken van je fiets kunnendraaien. Als je je bestanden de volgendekeer nodig hebt, kan je die voortaan van opelke pc weer tevoorschijn toveren: volg destappen zoals die hierboven beschreven zijn,tot je het bestand dat je nodig hebt aan derechterhelft ziet. Dubbelklik erop, en hetbestand wordt terug naar de harde schijf vande plaatselijke computer gekopieerd.

Je bent goed op weg. Probeer nu in het pro-gramma Composer andere opties uit. Plaatseen foto, een grafische achtergrond,tabellen, teller, enzovoort. Meld je paginaaan bij enkele zoekindexen. Meer info kan jevinden op het Internet, in de boekenwinkelof in de oude Schamper. Wie op zijn websitezoveel bezoekers krijgt dat de RUG-serverscrashen, krijgt hier een eervolle vermelding.Succes!

Voor vragen:stijn@schamper.rug.ac.be

1000 SecondenWebsites bakken voor beginners

WWilt u van uw sjofele huisdier een virtuele vedette maken, het receptbekend maken van de heerlijke smurrie die u tijdens uw studen-

tendoop verorberde of uw poëtische uitspattingen publiceren? Hoe u datmoet doen? Schamper houdt uw hand vast bij uw eerste stapjes.

StijN

Digitaal

23

24

Roos van Acker, lieve vrienden, was totvoor kort één van de frontvrouwen vanEden. Caren Meynen is dan weer defrontvrouw van Avalon. Avalon is een sym-pathiek Limburgs groepje, dat met zijneerste (demo-)cd naar uw gunst dingt. Degroep ontstond in 1997 onder de naamTemporary Closed. De bewust foutieveEngelse naam afkomstig van een verkeerdgespeld Joegoslavisch bordje, werd door hetBelgische journaille als een typerende uitingvan het Vlaamse heikneuter-Engelsbegrepen en dus verkeerd opgevat. Denieuwe groepsnaam dient dit euvel uit dewereld te helpen.

Avalon speelt naar eigen zeggen poprock,een vlag die naar onze mening de ladingdekt. Verwacht dus geen Beefheart-achtige

hersenspinsels of overduidelijke knipogennaar Tom Waits. Er wordt evenmin geflirtmet de o zo populaire dance-scene.Alhoewel, uit de instrumentale opener Inherinneren wij ons vooral een aanstekelijksynthesizer-riedeltje, dat ons meteen terug-brengt naar Xenon (een angstaanjagend sci-fi jeugdfeuilleton dat begin jaren tachtigdoor de BRT werd uitgezonden).

Avalon knipoogt graag naar de jaren tachtig.Doorheen de verschillende nummersklinken verwijzingen naar de goede oudetijd toen de gitaar nog primeerde. In laat eenheavy metal-achtige gitaarsolo primeren ter-wijl in Fly to me een funky gitaardeuntje hetmooie weer maakt. Youthrobbery laat zichdan weer leiden door een aanstekelijkpiano-melodietje dat naar het einde iets te

aanstekelijk en dus irritant wordt. Some-times less is more. In my dreams twijfelt danweer tussen voluit voor ingehoudengitaargeweld gaan en rustig verder kabbelenop pianotonen. Het resultaat is een aardiggeslaagde rockballad.U merkt het, we zijn ten zeerste te sprekenover Avalon. Caren Meynen beschikt overeen uitstekende stem en ze kan zingen.Bovendien weten haar muzikale begeleiderswel degelijk met hun instrumenten om tegaan. Het geheel is dan ook een geslaagdcd’tje geworden dat op het mainstream pu-bliek mikt. Wie zijn muzikale smaak afstemtop De afrekening zal hier waarschijnlijkweinig aan vinden. Voor de Radio Donna-fandie een stevig rocknummertje wel kan smak-en, is dit Gefundeness Fressen. Waren weAmerikanen, dan heette dit degelijke FM-rock.

De cd is uitgebracht in eigen beheer en kanworden besteld via:be_avalon@hotmail.com. URL : www.poppunt.be/groepen/avalon

Avalon – De fun, de hits

Grandaddy past perfect in bovenstaandplaatje. Ook zij komen uit een godvergetenstadje waar de plaatselijke jeugd zichonledig houdt met skaten, naar muziek luis-teren en zich laveloos zuipen. MaarGrandaddy is toch net ietsje anders. Degroepsleden hebben nog het meeste wegvan Vader Abrahams houthakkerszonen(die baarden, die hemdjes). In tegenstellingtot zo veel andere groepjes luisteren hunnummers geen hippe snow- of skateboard-video’s op. Bovendien ademen hun cd’s eenlusteloosheid uit die wij in geen jaren ge-hoord hebben. Hoe komen Grandaddy dantoch aan hun succes? Grandaddy is een le-vende contradictie. De leden komen allenuit de skate-cultuur, waar fun en snelle num-

mers hand in hand gaan, maar Grandaddypoogde deze achtergrond te verzoenen methun andere liefde: Pink Floyd en E.L.O.(Electric Light Orchestra). Elke repetitie ver-traagden ze hun gitaarspel, tot ze uitkwa-men bij het huidige ritme. Naast het type-rende slepend gitaargeluid en Jason Lytle‘s klaagzang bepalen vooral de surreëlekinderkeyboardklanken (van een echtemelodie is weinig sprake) Grandaddy’s gel-uid. De Zweedse journalist Per Bjurnamziet het als volgt: Amerikansk lo fi-rockmöter sjuttiolatets Pink Floyd... Wie Underthe Western freeway kent, weet waar deZweed het over heeft. Grandaddy spreektover het universele spleen dat gepaard gaatmet opgroeien in slaapstadjes. Geen

stomende drums of rockende gitaren maaringehouden sentimenten die recht naar hethart gaan. Als frontman Jason Lytle in Col-lective dreamwish of upperclass elegance(die titel alleen al) zingt over eenzaam gitaarspelen en bier drinken, zie je hem daar ookzitten. Je zou de man willen troosten maardan ben je ook die prachtnummers kwijt.Hun nieuwe album The sophtware slumpdankt zijn titel aan een stortplaats voor oudeMacintosh-keyboards. Eén iemand vergeleekhet album met huilende androïden in denacht. Danny Fabry en Sylvie Melodykweelde ooit De telefoon huilt mee. Na hetbeluisteren van Grandaddy’s laatste gaan wehet nog geloven ook.

Grandaddy – 10 december – Vooruit

Je bent een jonge Amerikaan. Je hebt je hart verloren aan punkrock en skate-boards. Je woont niet in een bruisende metropool maar in een godvergeten nest

genre Lovendegem. Wat doe je dan, in godsnaam? Je kan er je dagen slijten enlangzaam oud worden, zonder het te beseffen verworden tot wat je nooit wordenwou: Mr. Joe Average. Maar je kan natuurlijk ook altijd een groepje beginnen enhopen op succes. Hé, het werkt voor Limp Bizkit, Blink 182 et les autres.

randaddy – Mannen met baardenG

JJeedd tthhee BBooiidd

John Bovi

Wat hebben Roos van Acker en Caren Meynen met elkaar gemeen? Beidedames zijn tewerk gesteld bij het Huis van Vertrouwen, meer bepaald deeigengereide radiozusjes Studio Brussel (Roos) en Radio Donna (Caren).Beiden zijn bevallige jonge deernen in hun early twenties en tot voor kortwaren ze allebei frontvrouw van een al dan niet succesvol muziekgroepje.Waarmee uw vraag “Who the fuck is ...” (in te vullen naargelang muzikalevoorkeur) ook beantwoord is. Of toch zo goed als.

25

Kunnen trollen cool zijn?

Op de vredige planeet Troy wordt allesgeregeld via magie. Elke bewoner heeft zozijn gave: de één kan bij iedereen diarreeverwekken, de ander kan alles naar putluchtdoen ruiken. Lekker makkelijk dus. Zo kan

ons fijne hoofdpersonage, de eerder dap-pere dan snuggere Lanfeust op magischewijze metaal doen smelten. Maar als hij eenzwaard met een stukje slagtand van één ofander mythisch dier in z’n handen houdt,wordt hij plots de machtigste magiër vanheel Troy. Z’n bijzonder knappe vriendin-netje C’ian en haar sexy schaarsgeklede zusCixi assisteren Lanfeust als twee volleerdehostesses bij de zoektocht naar het zwaard.In een hilarische scène sluit later de cooletrol Hebus zich ook nog aan bij het zootjeongeregeld. Kunnen trollen cool zijn? Ja datkunnen ze!

Laten we eerlijk zijn, ere wie ere toekomt.Tarquin heeft gouden handen. We zijn daaroprecht in, je zegt ook niet zomaar datCatherine Zeta-Jones best wel meevalt.Dat is gewoon een lekker wijf. Maar we

dwalen af. Van de rondingen van Catherinenaar de rondingen van de zusjes Cixi enC’ian, het is maar een kleine stap. Detekeningen zijn zwierig en monumentaal.Alle figuren, decors en vreemde monsterszijn krachtig uitgewerkt en de inkleuring isbijna perfect. Vakwerk! Arleston leverdemet de tekst ook een meesterstukje af. Dedialogen zijn scherper en vooral humoristi-scher dan de verzamelde oneliners vanLouis Tobback en de verhaallijn scheurt deAlpen over als een peloton aan EPO. De manheeft humor en laat geen kans voorbijgaanom via side-kicks het fantasy genre – waardeze strip ook toe behoort - eens goed tekakken te zetten. Gewoon lekker. Arlestonen Tarquin zijn een verfrissend duo en uit-geverij Talent had groot gelijk ze nu al vijfalbums de kans te geven hun krachten tebundelen. Een reeks om te verzamelen.

Lanfeust van Troy, Arleston-Tarquin, Uit-geverij Talent, 299 fr.

WWat kan het leven toch eenvoudig zijn! Geluk zit in kleine dingen.Niet het dalende begrotingstekort, de val van het communisme of

het voorbij zijn van de jaren tachtig maken deze mens gelukkig. Nee, nee,driewerf nee, enkel een nieuw album van Lanfeust van Troy en het regentalweer zonnestralen.

SS ii mm

CChhaarrlliiee’’ss AAnnggeellss

Okee, dat was dus de film. Nu dus nog watlullen over een misbaksel dat eigenlijk geenrecensie waard is. Laten we beginnen met devrouwen. In de serie uit de jaren ‘70,waarop deze film gebaseerd is, vormden zijhet onderwerp van de natte dromen vanmenig man. Een van hen is Drew Barry-more, tevens co-producer van de film. Zijgeeft gestalte aan Dylan, een losgeslagenpitbull met een hoge aaibaarheidsfactor, eneen tong die een even scherp zou moetenzijn als haar hakken. Daarnaast hebben weCameron Diaz, die de rol vertolkt vanNatalie, een naïef maar briljant kind dat ver-zot is op dansen. En de laatste rol is voor

Lucy Liu, die we kennen uit de serie AllyMcBeal. De rol van Alex is haar op het lijfgeschreven: een bitch.

Deze drie personages kunnen geen filmvullen, dus heeft de regisseur nog extraacteurs moeten zoeken bij wijze vanopvulling. De lijst is niet zozeer indruk-wekkend als wel bedroevend: Bill Murray(hij is de enige over wie we enigzins positiefkunnen zijn en dat zegt al heel veel!), TimCurry (voornamelijk een stemacteur), MattLeBlanc (de johnny van Friends) en LLCool J (rappen alleen brengt te weinig bin-nen tegenwoordig).

VVeerrssttaanndd oopp nnuullZet uw verstand op nul en uw blik oponeindig. Dat moet wel de richtsnoergeweest zijn om de plot te schrijven.Alhoewel, men kan zich afvragen of er über-haupt een plot in de film aanwezig is. Defilm is eigenlijk niets meer dan een opeen-volging van actiescènes met ertussen eenpoging om wat verhaal te vertellen (watnogal moeilijk valt omdat er géén ìs). Con-clusie: wat ik u kan aanraden is naar de trail-erwebsite van Apple te surfen(http://www.apple.com/quicktime/trailers)en daar de trailer van Charlie’s Angels tebekijken. Geloof me, die is veel beter dan defilm zelf.

Voor al diegenen die mij niet willengeloven: Charlie’s Angels speelt nu in deDecascoop.

MMen neme drie mooie meiden met een rotkarakter, een aan lager walgeraakt acteur, een stem uit een doosje en een hoop ontploffingen.

Men schudde hevig gedurende enkele minuten tot men een mengeling vanondefinieerbare kleur krijgt. Men giet dit over een scenario waarin degaten niet te tellen zijn. Men zette een enorm grote reclamecampagne inwerking om dit te verkopen. Wat krijgt men? Charlie’s Angels.

VV ee rr mm ii

FFILMM

26

TThh ee CCeellll FFILMM

De eerste beelden zijn meteen raak. Eenwitte dame op een gitzwart paard doolt rondin een zee van rode duinen. Op het momentdat je een merknaam en een parfumflesjeverwacht, steekt het verhaal van wal. Psy-chologe Catherine Deane (Jennifer Lopez)helpt haar patiënten met een revolutionairemachine, waarmee ze in de droomwereldvan anderen kan stappen - of eerder vallen,zoals uit de film blijkt. Op een dag vraagtFBI-agent Peter Novak haar in de droom-wereld van moordenaar Carl Stragher bin-nen te dringen. De heer Stragher heeft deziekelijke gewoonte om weerloze vrouwenin een kamer te stoppen die dan na een tijd-je automatisch vol loopt met water. Bij zijnarrestatie belandt hij in een coma en Cathe-

rine is de enige die de plaats van zijn laatsteslachtoffer te weten kan komen.

Tarsem Singh heeft ervaring zat op het vlakvan reclamefilmpjes en videoclips. De clipLosing my religion van R.E.M. is één vanzijn meesterwerkjes. Bij zijn filmdebuut ver-loochent de regisseur deze achtergrondniet. Hij gebruikt de knepen van zijn vak ommet een origineel filmconcept uit te pakken.Het scenario op zich is flinterdun: een mooiscience fictionverhaaltje wordt gecombi-neerd met enkele thrillermomenten. Jemoet bovendien bereid zijn om in het ver-haal te stappen. De beeldtaal daarentegenspreekt boekdelen. De dromen zijn zoverbluffend mooi uitgewerkt dat je het ver-

haaltje best wel slikt. Wie dacht dat met Thematrix de grenzen der filmtechniek werdenbereikt, moet dringend naar Tarsems filmde-buut. De creativiteit van de regisseur werdbovendien gecombineerd met puik came-rawerk van Paul Laufer en wel zeer tot deverbeelding sprekende kostuums van EikoIshioka.

The cell is ook de film van actrice JenniferLopez. Zij kwam voor het eerst op de voor-grond bij Oliver Stone’s U-turn. Als Cather-ine Deane levert ze, geholpen door Ishioka’ssoms extravagante kostuums, een acteer-prestatie die haar in de A-categorie van deHollywoodactrices katapulteert. Vincentd’Onofrio gaat als seriemoordenaar Antho-ny Hopkins achterna.

The cell (107 minuten) speelt in de Decas-coop.

VVrouwen als Jennifer Lopez bepalen mee mijn filmkeuze. Je zou hetzelfs de rode lijn door mijn cultuuragenda kunnen noemen. De gemid-

delde pseudo-intellectueel klasseert dit artikel dan ook waarschijnlijkdirect onder de x, van weet-ik-waaronder-pseudo-intellectuelen-films-klasseren. Nochtans was de regisseur het deze keer met mij eens: het oogwil ook wel wat.

JJ EE PP

In the mood for love FFILMM

Het verhaal speelt zich af in Hongkong in1962. Chau, de hoofdredacteur van eenlokaal krantje verhuist met zijn vrouw naareen Shangaieense flat. Op hetzelfdemoment trekken Mr. en Mrs. Chun in deflat ernaast. Na verloop van tijd ontdekkenMr. Chau en Mrs. Chun dat hun echtgenotenhen met elkaar bedriegen. Diep gekwetst eneenzaam groeien beiden naar elkaar toe. Erontstaat een onmogelijke liefde.

Deze eenvoudige plot wordt op eenlumineuze wijze verfilmd. Wong Kar Waitoont zich een meester van het visuele ver-haal. De cinematografie doet ons denkenaan de stijl van Hitchcock. Aan de hand vanclose-ups worden essentiële momenten uithet leven van beide hoofdfiguren getoondzodat we die dan als puzzelstukjes tot éénportret moeten maken. Zo toont hij eenclose up van een hand die klopt op eendeur, van een hand die schrijft, een rook-wolkje van een sigaret. De regisseur is instaat door middel van één shot een emotie

los te maken die je diep raakt. Elke shotafzonderlijk is dan ook een kunstwerk opzich. De slowmotion waar hij regelmatig vangebruik maakt bijvoorbeeld als de perso-nages de trap van hun flatgebouw opwande-len en elkaar kruisen, versterkt de melan-cholische kracht van het verhaal.

De retrokleuren die overheersen in de filmgeven je onmiddellijk een jaren zestiggevoel. Dat gevoel conflicteert wel een beet-je met het culturele klimaat in de film waarrespect centraal staat en men heel streng isvoor zichzelf. Ook de adembenemende kos-tuums van de vrouwelijke hoofdrolspeelsterdragen bij tot het jaren-zestig-gevoel. Mag-gie Cheung draagt wel vijftig verschillendejurken allen op dezelfde manier ontworpen.Deze kostuums versterken ook de uitzon-derlijk schone verschijning van Maggie Che-ung.

De muziek is net zoals de film zeer minima-listisch. Ze wordt steeds opnieuw herhaald,

en is dus veeleer cyclisch, ritualistisch danvernieuwend. Zo is de film ook een cycluswaarbij de liefde escaleert tot eenhoogtepunt om vervolgens weer tebelanden bij het begin. Zoals bij alle onmo-gelijke liefdes is ook in deze film een muurgecreëerd tussen beide personages. Ener-zijds hebben we een symbolische scheiding,de sociale omgeving die het de personagesbijna onmogelijk maakt om elkaar te ont-moeten; anderzijds is er de fysieke muur diehun flats van elkaar scheidt.

Je ziet in deze film geen grote liefdesscènes,er is bijna geen enkel fysiek contact en tochis de liefde heel sterk aanwezig. De came-rabewegingen creëren dan ook het effectvan de aanraking door op een sensuelemanier langs het lichaam van de personageste glijden. Wong Kar Wai bewijst met dezefilm opnieuw zijn oog voor detail en het sub-tiele. Deze film één van de beste films van ditjaar. Een absolute topper voor alle cinefie-len!

Deze film speelt in de Sphinx.

IIn the mood for love is opnieuw een pareltje van Wong Kar Wai. De filmwon maar liefst twee palmen op het filmfestival van Cannes, één voor

beste acteur Tony Leung en één voor beste techniek. Wong Kar Wai zagenwe eerder aan het werk met Fallen Angels.

Elke VDB

Schamper is het kritische en onafhankelijkestudentenblad van de Universteit Gent. DeRedactie bestaat uit vrijwilligers en komt

elke dinsdag samen om 19u op het volgendeadres:

Schamperredactie - Studentenhuis DeBrug

St-Pietersnieuwstraat 459000 Gent

09/264.70.87schamper@student.rug.ac.be

Rek.nr.: 890-0144049-35

Lezersbrieven zijn welkom, liefst op dis-kette. Naamloos is prullenmand. Vermeldook studierichting, jaar en contactadres.Op grondig gemotiveerd verzoek latenwij uw naam weg. Lezersbrieven dienenbetrekking te hebben op de studenten-problematiek en de RUG in het algemeenof artikels in Schamper in het bijzonder.De redactie behoudt het recht voor omingezonden stukken verkort weer tegeven, of om technische reden niet teplaatsen.

Oplage:4500 exemplaren op gerecycleerd papier,

gratis verspreid in alle faculteiten, resto’sen homes van de RUG

Verantwoordelijke uitgever:Tim Van der Mensbrugghe

St-Pietersnieuwstraat 45, 9000 GentDrukkerij:

Druk in de Weer c.v. Forelstraat 35

9000 Gent

Redactie:

HoofdredacteurKernredactieCoördinator

Tom De PaepeAdvertentiesAndy CobbautEindredactie

Tom De Paepe, David De Wolf, Mieke Boone,Joke Vrijders, Wouter Woussens, Jef Van

Baelen, Griet Defloor, Rudy Van DoeselaarRedactie

Bart Aerts, Jurgen Boel, Andivertentie Cob-baut, Bart Cosyns, Niels De Decker, Maarten

De Gendt, Nelleke De Gendt, Tom De Paepe,Simon Desmet, Bert De Vuyst, David De

Wolf, Tom Horvath, Vincent Janssens, PieterJonckheere, Stijn Segers, Pieter Sergoonis,

Kristel Van Audenaeren, Elke Vandenbus-sche, Mieke Boone, Joke Vrijders, Wouter

Woussens, Jef Van Baelen, Griet DefloorRudy Van Doeselaar, Vicky Vanhoutte, Tim

Van der Mensbrugghe, Elke Van Royen, JanVermeulen, Sofie Willems

VormgevingPapieren versie: Simon Desmet,

Tom De Paepe, Pieter Jonckheere,Jan Vermeulen

Internet versie: Bert De Vuyst, Jan Vermeulen

Cover: Tim Van der MensbruggheCartoons

Maarten De Gendt, Tim Van der Mensbrugghe

Foto’sVincent Janssens

Schamper op internetwww.schamper.rug.ac.be

27

CC oo ll oo ff oo nnkkrriinnggeenn eennKKoonnvveenntteenn

AAAAGGEENNDDAAAA

Volledige agenda is te vinden op:http://www.student.rug.ac.be

MMAA AANNDDAAGG44 DDEECCEEMMBBEERR

DDIINNSS DDAAGG55 DDEECCEEMMBBEERR

DDOONNDDEERRDDAAGG77 DDEECCEEMMBBEERR

ZZAATTEERRDDAAGG99 DDEECCEEMMBBEERR

MMAA AANNDDAAGG1111 DDEECCEEMMBBEERR

DDIINNSS DDAAGG1122 DDEECCEEMMBBEERR

WWOOEENNSSDDAAGG1133 DDEECCEEMMBBEERR

HILOK Gratis VatPoliteia Petermanavond Pi-Nuts

OAK StoombadVDK KlaascantusVTK Fotonische kristallen

HILOK BierbowlingOAK NachtspelPoliteia Stadswandeling

ChiSAG New Year Party

VLK Kroegentocht

HILOK Fuif

OAK FK FuifVTK Bedrijfsbezoek proctor & Gamble

Sphinx, 20uMister Morning, Fils Feministes,

Tinnenpot, 20u

• Vrijdag 15 decemberWereldse Stemmen , Turkse, Koerdische

en Armeense muziek, Vooruit, 20u

• Zaterdag 16 DecemberMoskow Chamber solist, Rode Pomp,

20u30Dubbelconcert Jazz, Gele Zaal, 20u

• Zondag 17 DecemberKat op een heet zinken dak, NTG, 20uPeter, je masturbeert te veel!,

Leerrijk theater over mensen met type 3-neurosen. JRG

• Maandag 18 decemberFaytinga, Tinnenpot, 20uNelleke, we zullen je missen!,

Afrikaans Melodrama, Terminal 7,Zaventem, 20u30

Tentoonstellingen

Geschiedenis van de Psychiatrietot 31 december di tot vr 10-17u,Museum Guislain

Beelden uit het Socialistisch leven van de Eerste Wereldoorlogtot 31 december9-17u, AMSAB

Et tout en blanc, le choeur des anges: Fluorescerende tekeningtot 20 december, 14-19u,Campo Santo

• Dinsdag 5 decemberBrucelles door Karine Ponties

Hededaagse dans,Vooruit, 20uWritten in the wind, Sirk Douglas FilmJazzlabspecial: Maxine Blesin Quintet

Backlock/Grand GrooveVadria: Theater: Dick van der horst

Victoria, 20u30

• Woensdag 6 decemberFilm parade: Edward de tweede:

Het boek was beter,Sphinx, 20uNassim Shamma: Wereldmuziek

Gele zaal Tinnenpot, 20u ”K” Regie Alain Pringles, 20u

• Donderdag 7 decemberChameleon Groove, Afkikker, 21uJ. Mascis (dinosaur Jr.) & the fog

Vooruit, 19uVooruit Geluid, Vooruit, 20u

• Vrijdag 8 decemberRzewski speelt Rzewski, De rode Pomp,

20u30Piano MuziekLes Liasons Dangereuses, Krakeel, 20uMarcusevangelie, Bedevaartsoord

Basiliek, 20u

• Zaterdag 9 decemberMiniconcert Dvorak, Piano Duo Kolocny,

Fnac, 15uCabaret Arca, Tinnenpot, 20uDe Eetkamer, De LeieZone, Don Bosco,

20u

• Zondag 10 decemberGrandaddy, Vooruit, 19uAngst Essen Seele auf Fassbinder, Art

Deco Zaal Ciné Palace, 10u

• Dinsdag 12 decemberQueen Christiana, Rouben Mamoulia,

Film Plateau, 20uLift-Off, Tekstfragmenten Tolstoj en

Dostojevski, SKaGn Domzaal, 20u20

• Woensdag 13 DecemberHet boek was beter: Morte a Venezia

AGENDACULTUUR

Schamper geeft 5 vrijkaarten weg vanelk concert van Logos (www.logos-

foundation.org).

Schrijf ond een kaartje op het bekendeadres.