juf leest! net even anders
DESCRIPTION
Magazine van Tekstbureau t.i.m.TRANSCRIPT
LEEST! Net even anders Tekstbureau t.i.m. september 2009
t
LEEST! 2
Een nieuwsbrief. Hoe vaak lees jij die eigenlijk? Negen van de tien nieuwsbrieven belanden bij mij ongelezen in
de digitale prullenbak. Waarom versturen bedrijven die dingen dan? Simpel, omdat er toch mensen zijn die ze
lezen. Eén op de tien nieuwsbrieven is bij mij zeer welkom. Dat is zo’n brief waar iets interessants in staat. Iets
wat ik nog niet wist of wat ik vergeten was. Misschien ontdek je dat mijn nieuwsbrief ook van die pareltjes
bevat. Laat het me dan weten. Ook als je iets mist, hoor ik het graag! Mail me op [email protected].
LEEST! 3
LEEST!
vertelt Voorwoord 2
reist De wind blaast alles weg 4
leest Boekentips 6
opinieert Whiplash: Stel je niet zo aan! 7
schrijft Huize Hutsekluts 9
corrigeert Rubriek Carrièreplaza 10
werkt SMG Groep 11
doceert Taalfeiten 13
LEEST! 4
REIST!
De wind blaast alles weg
Genieten in Le Tréport
Mediteren terwijl de golven op de rotsen slaan en de meeuwen boven je hoofd cirkelen? Zoek
je een vakantie om tot jezelf te komen? Heeft de rest van de familie ook een verlanglijstje?
Compleet met terrasjes, vliegeren en uit de kluitengewassen speeltuinen? Dan zijn de aan
elkaar gegroeide vissersdorpen Le Tréport en Mers-les-Bains the place to be. Vooral Le Tréport
biedt vakantiepret en veel ontspanning.
Hot in Paris
Jij bent niet de eerste toerist die naar de Normandische kust trekt. Al vroeg in de negentiende eeuw waren de
vissersdorpen Le Tréport en Mers-les-Bains geliefde badplaatsen voor de hippe Parisiennes. Op slechts
tweehonderd kilometer van de hoofdstad waren ze ideaal voor een korte trip naar zee. De mondaine
vakantiegangers verruilden graag de drukte van de stad voor een wandeling langs krijtwitte rotsen. Met de
broekspijpen opgerold of de rokken iets opgetrokken, de voeten door het koele zeewater en de wind door de
haren kwam zelfs de meest gestresste stadsbewoner tot rust. De inwoners van Le Tréport waren zo blij met de
tijdelijke gasten dat zij de hoofdstraat naar hen vernoemden. Met dit gulle gebaar laten ze ook de bezoekers van
nu weten dat ze meer dan welkom zijn.
Je ontmoet hier nog steeds veel Parijzenaren. Tegenwoordig is het strand in twee uurtjes bereikbaar en daar
maken zij dankbaar gebruik van. Vanuit Utrecht sta je na vijf uren met je voeten in de branding. Over een
slaapaccommodatie hoef je je geen zorgen te maken. Een groot deel van de oude visserswoningen is te huur. Veel
particulieren bieden ze via het internet aan. Verwacht geen luxe en comfort, maar de huizen zijn doorgaans
compleet ingericht en daar gaat het om.
Wie het eerst boven is
Eenmaal aangekomen in Le Tréport wil je zo snel mogelijk de hoge rotswanden beklimmen. Gelukkig hoef je dat
niet zoals een bergbeklimmer bungelend aan touwen te doen. Diverse trappen en kleine straatjes leiden naar de
top. Ben je slecht ter been of liever lui dan moe, dan is er zelfs een lift! Bij zoveel voorzieningen ben je al snel bang
dat er geen stilteplekken zijn. Toch hoef je daar in dit deel van Frankrijk niet bang voor te zijn. De grote groep
toeristen trekt naar de Middellandse Zee.
In Le Tréport vind je langs de kade gezellige terrasjes. Hier kun je genieten van een heerlijke lunch of diner. Op het
menu staan vooral vis en mosselen die door de vissers van Le Tréport en Mers-les-Bains in alle vroegte aan land
worden gebracht. Vegetariërs hebben in Franse restaurants helaas pech, want vegetarische of veganistische
gerechten staan nergens op het menu. Gelukkig kun je in de grote supermarkten ingrediënten kopen om zelf
lekker te koken.
Heiligen en meeuwen
Op de stijle rotsen staan slechts weinig door mensen gemaakte opbjecten. Aan de kant van Mers-les-Bains vind je
alleen een beeld van Maria. Bij Le Tréport is het iets toeristischer, omdat het liftje daar uitkomt. Daar staat een
enorm beeld van een gekruisigde Jezus. Vanaf het strand lijkt het Rio de Janeiro wel!
LEEST! 5
Rondom de Maagd en haar Zoon groeien grassen en klaprozen. De schaarse bomen en struiken staan scheef, want
het waait er altijd. Boven je hoofd laten de meeuwen zich meevoeren door de wind. De thermiek is sterk genoeg
om ze te laten zweven. Heel soms zie je een lichte beweging van hun vleugels. Verder hoor je ze alleen maar
krijsen. Ze schijnen trouwens een intelligente manier van communiceren te hebben. Luisterend naar deze grote
vogels vraag je je af waar ze het over hebben. Ben jij misschien het gespreksonderwerp? Soms lijkt het net of ze
lachen. ‘Lachen ze om jou?’ schiet dan door je hoofd. Als je aandacht voor dit soort details hebt, dan is het niet
moeilijk om je een te voelen met dit bijzondere landschap.
De wind waait elke gedachten weg
Wil je echt genieten? Laat je partner en kinderen beneden op het strand of in de speeltuin en wandel naar het
hoogste punt bij Mers-les-Bains. Het uitzicht op zee is daar machtig. Weids en met alle kleuren blauw ligt ze aan je
voeten. Zelf voel je je dichter bij de hemel. Of je krijgt bijna het gevoel Nirwana te hebben bereikt. Dat komt
doordat je letterlijk enkele honderden meters boven de zeespiegel zit. Duurt het thuis wat langer voor je de
dagelijkse beslommeringen los kunt laten, hier in de natuur glijden ze zomaar bij je weg. Wat overblijft zijn de
krachten van de aarde: de golven die stukslaan in de rotsen, de wind die het gras beweegt en natuurlijk de roep
van de meeuwen. Wat is het heerlijk om hier te zitten en er alleen maar te zijn.
Dit artikel verscheen ook in Choicez Magazine, nummer 3.
LEEST! 6
LEEST!
Boekentips
Verwikkelingen rondom de restauratie van een oud
Fries kerkje en familiegeheimen. Een grootmoeder met
een duister kantje en ouders die te slap zijn hun
kinderen tegen oma te beschermen. Dit zijn de
ingrediënten van de debuutroman van Hella Kuipers.
Hella Kuipers is er in haar schrijversdebuut in geslaagd
een interessant verhaal te bedenken. Ze schrijft vanuit
het perspectief van Fardau. Zij is pas bevallen van haar
zoontje Sybren. Tijdens haar kraamdagen vertelt ze de
kleine jongen haar verhaal. Het is het verhaal over
familiegeheimen en de restauratie van een kerkje. Het is
ook het verhaal over de persoonlijke groei van
Fardau. Zij ontwikkelt zich van een bang muisje in een
sterke vrouw.
Al lezende bedenk ik steeds wat er op de volgende pagina kan gebeuren. Zo nieuwsgierig word ik van de
verschillende verhaallijnen. Hoe komt het dat oma zo'n wreed en gevoelloos mens is? Wie is die oudtante
waarover niemand wil praten? Waarom is iedereen in deze familie zo bang om zijn mond open te doen? Het
allerspannendst vind ik de man die ongemerkt voor de lens van Fardau haar camera is gaan staan. Hoewel ik dat
ook ongeloofwaardig vind, want ik kan me niet voorstellen dat iemand ongemerkt voor mijn lens gaat
staan. Verder ben ik benieuwd hoe Fardau van een zielig muisje in een sterke vrouw verandert. Wat gebeurt er
allemaal in haar leven? Ik moet nog even doorlezen, want ik ben op pagina vijfentachtig.
Het verhaal grijpt mij. Daarvoor krijgt Hella Kuipers mijn complimenten. De personages leven voor mij en ik herken
de typisch Noord-Nederlandse manier van met elkaar omgaan. Het zijn mensen van weinig woorden. Over diepe
emoties praat je niet. Ook houd je rekening met de buitenwereld. Wat zal de buurt wel niet over je zeggen?
Toch denk ik dat Hella Kuipers nog een schrijfronde aan het boek moet besteden. Ik vind de zinnen niet strak
genoeg. Ze verandert in één stukje tekst regelmatig van onderwerp, waardoor ik als lezer steeds op het verkeerde
been wordt gezet. Neem bladzijde vierenzeventig. Daar is Fardau bij haar broer en schoonzuster in Schotland. De
schrijfster gaat dan moeiteloos over van Schotland naar de vertelsituatie: Fardau die achteraf het verhaal aan
Sybren vertelt. Toen moest ik als lezer even met mijn ogen knipperen. Waar ben ik, vroeg ik me af. Het is te veel
spreektaal en dat doet voor mij afbreuk aan het boek. Ondanks mijn kritiek op de schrijfstijl, lees ik het boek wel
uit. Het verhaal wint het van mijn ergenis. Brandsproren van Hella Kuipers, uitgeverij Elikser B.V. ISBN: 978-90-8954-098-0
LEEST! 7
OPINIEERT!
Whiplash:
Stel je niet zo aan!
Kwam je Marije op het schoolplein tegen, dan volgde altijd een klaagzang over haar nek. Jaren geleden was ze
bij een aanrijding betrokken en daar had ze een whiplash aan overgehouden. Mijn eerste reactie was altijd:
‘Vluchten!’ Ik vond namelijk dat ze zeurde. Hoezo nekpijn? Je leest overal dat whiplash tussen de oren zit.
Figuurlijk! Het overkomt labiele personen of mensen die de verzekering willen tillen. Op haar werk dachten ze
er net zo over. Ik ken toevallig wat collega’s van haar en zij vertelden mij dat ze doodmoe worden van haar
verhalen over nekpijn. Over haar extreem hoge ziekteverzuim waren ze al helemaal niet te spreken.
Mijn standpunt was dus dat een whiplash op zijn best aanstellerig gezeur en op zijn slechtst frauduleus handelen
was. Maar alsof de duvel ermee speelde, overkwam mij op 12 maart 2008 precies hetzelfde. Met een familielid zat
ik in de auto voor de verkeerslichten te wachten. We waren in een geanimeerd gesprek verwikkeld rondom zijn
toekomstplannen. Plotseling voelden we een enorme klap en ik maakte een heftige beweging naar voren en toen
weer naar achteren. In een reflex greep ik mijn nek vast. Dat was pijnlijk. We stapten uit de auto om te kijken wat
er was gebeurd. De auto achter ons was van achteren aangereden door iemand die te laat had geremd. Het
wegdek was kletsnat, dus zijn remweg was langer geweest dan hij had verwacht. De auto was in volle vaart op de
auto van de mevrouw achter ons geknald en zij botste vervolgens tegen onze auto op. Ze voelde zich niet goed,
daarom belde iemand de hulpdiensten.
Buiten goot het van de regen en daarom ging ik in de auto wachten op de politie en de ambulance. Toen voelde ik
pas echt hoe pijnlijk mijn nek was. Mijn nek voelde helemaal stijf en verkrampt aan. Nadat het
ambulancepersoneel klaar was met de dame in de middelste auto ben ik nog even naar ze toe gegaan om mijn
nek te laten zien. Zij adviseerden mij om contact op te nemen met mijn huisarts. De volgende dag ging ik naar de
LEEST! 8
dokter. Een whiplash is een hersenschudding in je nek, vertelde hij. Hij adviseerde me om het een paar dagen
rustig aan te doen.
Uiteraard heb ik toen even gas terug genomen. Ik meldde me voor een dag of twee ziek en ik deed een sjaal om
mijn nek, want het voelde alsof ik een vreselijk groot hoofd had op een veel te dun nekje. De sjaal gaf
ondersteuning en dat voelde prettiger aan. Mijn plotselinge vrije tijd wilde ik vullen met lezen, maar ik kwam er al
snel achter dat het niet ging. Ik werd er misselijk van en ik kreeg hoofdpijn. Toch verwachtte ik dat het weer snel
over zou gaan. Ik heb jaren eerder een keer een ongeluk gehad. Toen had ik pijnlijke onderbenen. Die spierpijn
was na een paar dagen over. Ik heb er toen absoluut niets aan overgehouden.
Helaas loopt het dit keer anders. De pijn werd wel minder, maar een zeurend gevoel bleef over. Ook ben ik sneller
moe, heb ik vaker hoofdpijn en ik kan minder goed over mijn schouder kijken. Ingewikkelde moves op een
parkeerplaats leveren mij altijd hoofdpijn en misselijkheid op. Zit ik als passagier in de auto, dan is elke plotselinge
beweging vervelend. Tijdens zo’n rit krijg ik regelmatig last van wagenziekte en ook daarna heb ik vaak de rest van
de dag hoofdpijn. Als bestuurder zie ik onverwachte hobbels en bobbels aankomen, maar in de bijrijderstoel
ontgaan ze me, waardoor ik te laat mijn spieren aanspan om de klapjes op te vangen. Voor het ongeval had ik
nooit last van dat grote hoofd op dat dunne nekje. Nu confronteert mijn dagelijks leven mij voortdurend met dat
feit. Spinning en skating waren mijn favoriete sporten. Dat kan ik nu wel vergeten, want tijdens die sporten is je
lichaamshouding voorovergebogen. Weet je hoe zwaar mijn hoofd ongeveer is? Wel 6 kg en dat bungelt allemaal
aan mijn nek!
Natuurlijk ben ik teruggegaan naar mijn huisarts. Hij adviseerde me fysiotherapie en dat doe ik nu (met
tussenpozen) alweer anderhalf jaar. Soms gaat het iets beter, maar als de werkdruk stijgt, dan neemt ook de pijn
toe. Ik ben docent Nederlands en in het onderwijs heb je voortdurend te maken met piekbelasting. Op dat soort
momenten word ik gek van de pijn en ik slik dan menig Aleve Intense om op de been te blijven. Naast mijn
onderwijsbaan heb ik ook een tekstbureau. Ik schrijf teksten als webteksten, brochures en artikelen. Het is alsof
de goden ermee spelen, want altijd wanneer het op school druk is, dan heb ik het met mijn schrijverij ook druk.
Maar ik laat mij niet kennen. Doorzetter staat op mijn voorhoofd geschreven en ik worstel gestaag door. Ik meld
mij nauwelijks ziek en deadlines zijn er om te halen. Toch is het frusterend om te zien dat ik niet die omzet en
productiviteit haal, die ik had kunnen halen als ik 100% fit was geweest.
Sindsdien moet ik vaak aan Marije denken. Ik voel me schuldig omdat ik haar zo keihard heb veroordeeld. Nog
steeds vind ik dat zij haar leven laat beheersen door haar nek. En ze sleept haar omgeving daarin mee. Dat doe ik
niet. Menigeen weet niet eens dat ik een whiplash heb. Waarom zou ik van mijzelf een slachtoffer maken? Toch
voel ook ik me ontkend in mijn pijn. Mijn fysiotherapeut herinnert mij regelmatig aan het feit dat in arme landen
whiplash een onbekend verschijnsel is. Laatst vroeg hij mij of ik wel gelukkig ben! Die opmerkingen van hem en de
artikelen die ik her en der lees, kwetsen mij. Hoe komt het dat whiplash medisch gezien niet te bewijzen is en
waarom voel ik toch pijn? Ik ben gelukkig, absoluut niet uit op geld uit en ik ben geen zeur.
Mag je stellen dat een ziekte of aandoening niet bestaat als medici het niet kunnen vinden? Of is de medische
wereld nog te onwetend om een whiplash aan te tonen? Vroeger kon men kraamvrouwenkoorts ook niet
aantonen. Toch stierven toen honderden vrouwen in het kraambed. Deze vrouwen kregen net als ik het verwijt
hysterisch te zijn.
Het ontwikkelingslandenargument is ook niet steekhoudend. De leefomstandigheden zijn daar zo anders, dat
mensen ongetwijfeld andere eisen aan het leven stellen. Ik kan me voorstellen dat een vrouw van veertig uit een
arm Verweggistan zoveel pijntjes overhoudt aan alles wat haar in het leven overkomt, dat zij nekklachten niet
eens meer verneemt. Ik neem aan dat heftige (kinder)ziektes, bevallingen, slechte of geen tandartsbehandelingen
allemaal pijnlijkere klachten opleveren dan een whiplash. Het lijkt me nogal logisch dat ze nekklachten gewoon
accepteert, omdat het bij het leven hoort.
LEEST! 9
Hier steekt ons leven anders in elkaar. Wij hoeven niet alle kwalen te accepteren. Medici hebben gelukkig
inmiddels op diverse aandoeningen een adequaat antwoord gevonden. Daarom is het lastig je neer te leggen bij
iets wat niet een, twee, drie verdwijnt.
Wat zegt dat over Marije, mijzelf en al die anderen met een whiplash? Natuurlijk heb je geldwolven onder de
whiplashlijders, lopen er aanstellers rond. Ik vind dat geen redenen om iedereen met nekklachten over een kam te
scheren. Daarmee doe je al die mensen die dagelijks met beperkingen geconfronteerd worden ernstig tekort.
Natuurlijk hoef je niet met me mee te huilen als ik even in mineur zit. Maar erken gewoon dat je nekklachten kunt
overhouden na een ongeval. Dat maakt het voor ons pechvogels een stuk eenvoudiger.
Wat vind jij van deze nieuwsbrief?
Is er technisch gezien veel meer mogelijk?
Kan de vormgeving beter?
DOE MEE! Grafisch vormgevers, webtechneuten, fotografen… Laten we
hier samen een ijzersterk visitekaartje van maken.
LEEST! 10
SCHRIJFT!
Vleeseters en vegetariërs op één kussen, daar slaapt de duvel tussen!
Mam, wat eten we? Pasta pesto en tomatensalade? Wij eten mediterraan en vooral vegetarisch. Af en toe komt
er vis op tafel, omdat ik denk dat opgroeiende kinderen dat nodig hebben. Dat doen we pas sinds een jaar of vier.
Daarvoor waren we strenge vegetariërs. Ik keurde zelfs snoep af waar gelatine in zit! Daar ben ik nu wat minder
dogmatisch in, maar een gelatinepudding krijg ik nog steeds niet weg. Ik zal dat ook nooit op tafel zetten. In de
vakantie las ik op het strand een boek van de Dalai Lama. Hij is ook een parttime vegetariër en dus net zo
hypocriet als ik. Dat lucht me op.
Om het leven ingewikkeld te maken, heeft Cupido voor mij een carnivoor als partner uitgekozen. Hardloper kiest
eerst zijn vlees en dan bedenkt hij wat hij erbij eet. Vandaag eten we biefstuk met sla of karbonade met
doppertjes. Van mediterraan eten gruwelt hij. Vlees, aardappels en groente, daarmee maak ik hem gelukkig. Mijn
moeder zei altijd dat de liefde van de man door de maag gaat. Daarom eten we nu vaker Hollands eten: groente,
aardappels, vega, vis of een stukje vlees. Het vlees is natuurlijk voor Hardloper. Dat levert een enorme berg afwas
op en ik ontdekte dat vier gaspitten te weinig zijn om gedifferentieerd te koken.
Sinds we vleeseters in huis hebben, denkt mijn zoon Hippie dat echte mannen vlees eten. Hij vindt zichzelf een
echte kerel, daarom maakte hij met mij een deal. Vanaf zijn twaalfde mag hij kiezen wat hij wil. Ik kan dan toch
niet meer controleren wat hij met zijn zakgeld doet. Natuurlijk wil ik ook voorkomen dat hij stiekem frikadellen
koopt om een echte man te zijn. Dat is net zo sneu als stiekem een sigaretje roken. Daarom bereidt hij zich al voor
op een vleesetend bestaan. Aan tafel vraagt hij regelmatig aan Hardloper hoe die kippenpoot nou eigenlijk
smaakt. Daarna begint zoonlief, ondeugend kijkend naar mij, over linker- en rechterpootjes. Daar gaat mijn
vredelievende opvoeding!
Lees meer op http://huizehutsekluts.wordpress.com/.
Ons moet nog gevormd worden. Wij zijn zo’n modern nieuw-gezin. Twee gescheiden volwassenen die sinds 30 januari 2008 opnieuw
in de liefde geloven. De kinderen slepen we ongevraagd mee. Hardloper woont parttime bij ons in. PC-fanaat kreeg zomervakantie
2009 alvast een eigen stek in Huize Hutsekluts. Zo kan hij alvast wennen. Vanaf mei 2010 gaan we ervoor.
Hardloper loopt weliswaar sinds kort hard, maar daarom heet hij geen Hardloper. Deze naam kreeg hij, omdat hij met zevenmijlslaarzen
door het leven stapt. Hij stuitert van de energie en geduld is niet zijn sterkte kwaliteit. Marielle is gewoon Marielle. Een bijnaam voor
jezelf verzinnen is een beetje gek. Motorboy is eigenlijk geen boy meer, maar een jong volwassen (19 jaar) motorgek. Hij is de oudste
zoon van Hardloper. Snelheid zit in de familie. PC-fanaat (14 jaar) is, als hij niet vist, vergroeid met zijn computer. Regelmatig ligt zijn
laptop bij systeembeheer op school, omdat hij er niet zachtzinnig mee omgaat. Hij is de jongste zoon van Hardloper. Snobje (13 jaar) is
mijn hockeymeisje. Kleding, hockey, vriendinnen en jongens, daar draait het leven om. Hippie (11 jaar) doet alles relaxed. Waarom zou hij
bijvoorbeeld sneller eten dan noodzakelijk is? Hij is mijn benjamin.
LEEST! 11
SCHRIJFT!
Op Jobtrack.nl Lees Ingrids CV op http://www.jobtrack.nl/jobtrack/CmsPage.aspx?cmsu=carriereplaza/cv/tips-toon-je-staat-van-dienst
Beste Ingrid,
Je hebt een mooie staat van dienst en dat blijkt ook uit jouw CV. Je groeide door van secretaresse naar
directiesecretaresse en je deed dat bij verschillende werkgevers. Je kreeg steeds meer verantwoordelijkheden.
Een werkgever kan veel aan jou overlaten en dat maakt jou tot een aantrekkelijke kandidaat.
Leeslust
Toch heb ik wel wat aan te merken op jouw CV. Ik vind hem namelijk erg lang. Eigenlijk heb je steeds dezelfde
soort werkzaamheden gedaan en die som je ook steeds weer opnieuw op. Is het niet verstandiger om bij elke
nieuwe functie alleen de uitbreiding te benoemen? Van een secretaresse mag je verwachten dat ze de
correspondentie doet, telefoon aanneemt, notuleert en dat ze bezoek ontvangt. Dat hoef je niet steeds te
vertellen. Op deze manier laat je goed zien wat de groei in jouw carrière is, zonder dat je de ontvanger zijn leeslust
ontneemt.
Twee opties
Je kunt dus twee dingen doen. Of je start met de werkgever waar je het langst geleden voor hebt gewerkt. Je
noemt één keer de basisvaardigheden en daarna vertel je bij de werkgevers daarna alleen de relevante extra’s. Of
je start met je huidige baan en die beschrijf je volledig. Bij de andere werkgevers benoem je alleen de periode, de
bedrijfs- en de functienaam. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de laatste optie. De kans is vrij groot dat je
op dit moment naar andere vacatures voor directiesecretaresses solliciteert. Jouw ervaringen als
afdelingssecretaresse zijn dus minder belangrijk. Tekstueel heb ik weinig kritiek. Dat mogen we bij jou ook
verwachten, want je bent niet voor niets directiesecretaresse. Ik heb een typefout verbeterd en mijn
spellingscontrole geeft veel extra spaties aan. Gebruik dus jouw spellingscontrole en haal die spaties eruit.
Veel succes met je sollicitatiebrief!
Met vriendelijke groet,
Marielle van Sleen
Wil je ook kans maken op een gratis correctie van jouw brief? Stuur hem dan naar JobTrack via:
[email protected]. Wil je zeker zijn van een correctie? Stuur je brief of CV dan naar [email protected]. Je
betaalt dan wel een vergoeding van 15 euro per brief of CV.
LEEST! 12
WERKT!
Hellup, ik wil een website!
Nederland bruist van het ondernemerschap. Dat is ook niet zo gek, want de afgelopen maanden
verloren veel mensen hun baan. Dan kun je gaan solliciteren tot je een ons weegt, maar je kunt
ook voor jezelf beginnen. Wie weet, ga jij het beter doen dan je voormalige werkgever! Waar je
in elk geval mee bezig moet is je zichtbaarheid. Tegenwoordig moet je te vinden zijn op het
internet! De meeste klanten gaan eerst het internet op om te kijken met wie ze in zee gaan. Ben
je een digibeet? Geen probleem, volg de stappen hieronder en ook jij krijgt een prima website.
Stap 1. Doel van de website
Bedenk wat je wilt bereiken met een site. Verkoop je bijvoorbeeld producten via het Internet? Een website met
een webshop erachter is voor jou de meest ideale oplossing. Wil je alleen een reclamezuil voor je bedrijf? Dan is
een gewone website voldoende. Overtuig je graag anderen van jouw deskundigheid? Start dan met een weblog
waarin je laat zien dat je een expert bent op je vakgebied.
Stap 2. Website bouwen
Stel, je wilt een fototoestel kopen. Je googelt wat en je vindt een site waar ze het model verkopen dat je zoekt. De
site ziet eruit alsof het een project was van groep 8. Koop jij daar een fototoestel? Ik niet! Verzeker jezelf daarom
van een strakke website. Fröbel niet zelf wat in elkaar. Neem contact op met een grafisch vormgever of met een
webdesigner. Ken je niemand? Waarom mail je mij dan niet? Vanzelfsprekend deel ik mijn uitgebreide netwerk
graag met jou!
Stap 3. Webteksten
Je site is af. De kleuren zijn mooi en ook de foto’s passen goed bij je bedrijf. Alleen de teksten ontbreken nog.
Verknal je professionele site niet met een tekst geschreven door je buurmeisje. Laat webteksten altijd maken door
LEEST! 13
een tekstschrijver met verstand van schrijven voor het web. Natuurlijk wil ik het graag voor je doen. Stuur me een
mailtje voor een offerte. Of neem telefonisch contact met me op, dan leg ik je uit hoe je tekst tot stand komt.
Schrijven voor het Internet is een heel andere vaardigheid dan schrijven voor papier. Waarmee moet je
bijvoorbeeld rekening houden?
• De zinnen moeten korter.
• De woordkeuze moet absoluut eenduidig en eenvoudig zijn.
• De belangrijke informatie moet je zo snel mogelijk noemen.
• Een tekstblok mag niet te lang zijn.
Dan heb ik het nog niet eens gehad over zoekwoorden, Google en zoekmachine-optimalisatie of seo. Je site moet
natuurlijk wel gevonden worden! Vraag je af welke woorden klanten of bezoekers intikken om je site te vinden.
Hoe kom je daarachter? Je kunt een enquête houden onder mensen in je omgeving. Vraag welke woorden ze
zouden gebruiken om jouw site te vinden. Of vraag welke woorden ze gebruiken om je concurrent te zoeken. Had
je al een website en laat je die vernieuwen? Informeer dan bij het bedrijf dat de hosting verzorgt naar de top
twintig van zoekwoorden. Verwerk die woorden in de webtekst. Dat is een hele kunst. Voor je het weet, is je tekst
een afschuwelijk gedrocht. Om toch een natuurlijke tekst te schrijven, gebruik ik altijd de methode mindmapping.
Op die manier ontstaat toch een ’lekkere’ tekst die informatief en interessant is.
Stap 4. Onderhoud je website
Staat er met Kerst nog steeds ‘Vrolijk Pasen’ op je site? Dan jaag je de bezoekers weg. Ook een site waar nooit wat
verandert, wordt een saaie en stoffige bende. Wil je dat bezoekers terugkeren naar je site? Verander dan
regelmatig een tekst of een foto. Je kunt ook een pagina maken met nieuwsfeiten. Vergeet natuurlijk niet om
nieuwtjes ook daadwerkelijk op die pagina te vermelden. Ben je bang dat je onvoldoende nieuwtjes hebt? Kijk
eens op sites van anderen. Je komt ongetwijfeld tot de conclusie dat ook jij regelmatig dat soort nieuwtjes kunt
produceren. Zet in elk geval je website wekelijks in je agenda en onderhoud je site!
LEEST! 14
DOCEERT!
We gebruiken steeds meer Engelse werkwoorden in onze taal. Hoe vervoeg je deze
nieuwe werkwoorden?
1. Het zijn allemaal zwakke werkwoorden. Je krijgt geen klinkerverandering in de verleden tijd zoals bij zwemmen
– zwommen. Een Nederlands voorbeeld van een zwak werkwoord is fietsen – fietsten.
2. Je vervoegt deze werkwoorden op de klank. Dat doe je zo:
Je haalt -en van het hele werkwoord. Dan luister je hoe het woord klinkt. Bijvoorbeeld racen – rees. Je hoort de
letter -s op het eind. De letter -s staat in ’t kofschip. Je plaatst dus -te achter de stam racete. Let op! Om die s-
klank te houden moet je de letter -e laten staan, anders spreek je het woord uit als rakte.
Downloaden
Ik download
Jij downloadt
Ik downloadde
Ik heb gedownload
Rugbyen
Ik rugby
Jij rugbyt
Ik rugbyde
Ik heb gerugbyd
Faxen
Ik fax
Jij faxt
Ik faxte
Ik heb gefaxt
Eindigt de stam van het Engelse werkwoord op de letter -e, dan blijft die letter -e staan. Anders spreek je het
woord verkeerd uit.
Racen
Ik race
Jij racet
Ik racete
Ik heb geracet
LEEST! 15
Saven
Ik save
Jij savet
Ik savede
Ik heb gesaved
Eindigt een stam van een Engels werkwoord op een dubbele medeklinker? Dan verdwijnt er meestal één.
Grillen
Ik gril
Jij grilt
Ik grilde
Ik heb gegrild
Crossen
Ik cros
Jij crost
Ik croste
Ik heb gecrost
Je moet Engelse werkwoorden met een oo-klank vernederlandsen.
Choken
Ik chook
Jij chookt
Ik chookte
Ik heb gechookt
Scoren
Ik scoor
Jij scoort
Ik scoorde
Ik heb gescoord
LEEST! 16
Colofon
Postadres:
Tekstbureau t.i.m.
Anlosediep 24
8032 NG Zwolle
Telefoon:
06-55325096
Internet:
www.tekstbureau-tim.nl
Wilt u een artikel gebruiken? Belt u dan 06-55325096
Alles in deze uitgave is geschreven door Marielle van Sleen. Niets uit deze uitgave mag gebruikt worden zonder
uitdrukkelijke toestemming van Marielle van Sleen.
Wat vind jij van deze nieuwsbrief?
Is er technisch gezien veel meer mogelijk?
Kan de vormgeving beter?
DOE MEE! Grafisch vormgevers, webtechneuten,
fotografen… Laten we hier samen een ijzersterk
visitekaartje van maken.
LEEST! 17
De volgende uitgave verschijnt eind oktober