Horeb bode13e jaargang • nummer 1 • januari 2012

‘Hier werk ik met mensen, niet aan een product’Maarten van der Ende (24) geniet even van een kopje koffie. Om hem heen ligt isolatiemateriaal, hout en gereedschap. Het is duidelijk: hier wordt geklust. Momenteel werkt hij bij Horeb als medewerker technische dienst. Met stralende ogen vertelt hij hoe dat zo gekomen is.

persoon die ik voor me heb. Hier werk ik met mensen, niet aan een product.” Hoe meer Maarten vertelt, hoe enthousiaster hij wordt. Het werken bij Horeb is hem op het lijf geschreven. “Ik kan met mensen bidden en hen bemoedigen. Het is prachtig om de liefde van God te laten zien en daarin zelf te mogen groeien.”

IsolatiemateriaalZijn vertrouwen op God, zowel voor de verandering van mensen als voor praktische zaken, is door zijn werk bij Horeb toegenomen. Horeb leeft voor een groot deel van giften en de verbouwing waarmee Maarten nu druk is, moet zo goedkoop

“Na acht jaar als timmerman in de bouw gewerkt te hebben, wilde ik iets doen voor mensen aan de rand van de samenleving, want Jezus kwam juist voor hen.” Door een afgewezen sollicitatie bij De Hoop, lijkt het of die droom niet vervuld wordt. Maarten besluit een Bijbelschool te volgen. Via een stage voor deze school komt hij terecht bij Horeb. “Bijzonder dat ik, terwijl ik eerder een baan bij De Hoop zocht, uiteindelijk bij Horeb binnenkwam. Dat was voor mij duidelijk leiding van God.” Na de stageperiode wordt Maarten gevraagd om bij Horeb te komen werken in de nog te realiseren kringloopwinkel. “Zo’n winkel is een ideale werkervaringsplaats. Bewoners van Horeb vinden het vaak spannend om aansluiting te vinden bij de ‘buitenwereld’. De interactie met klanten vergroot hun zelfvertrouwen. Bovendien krijgt Horeb met een winkel ook meer naamsbekendheid in de omgeving.” Maarten kijkt ernaar uit om bewoners te begeleiden in het winkelwerk.

MensenMaar zolang de kringloopwinkel nog niet bestaat, is hij druk met technische klussen op Horeb. “Het is vertrouwd om in mijn eigen vak te werken. Tegelijkertijd mag ik getuigen van Gods liefde voor mensen.” En dat maakt verschil. “De commerciële bouw draait om produceren en geld verdienen. Op Horeb heb ik te maken met beschadigde mensen en kan ik niet zomaar een opdracht doorduwen. Ik houd rekening met de

mogelijk. “Ik had isolatiemateriaal nodig dat nieuw veel geld kost. Ik zocht op Marktplaats, vroeg verschillende offertes aan en benaderde een groot bouwbedrijf om te vragen of er overschotten waren.” Het bedrijf zegt toe verschillende materialen te schenken, maar heeft geen isolatiemateriaal. Na een tijdje dubben en bidden, besluit Maarten om het dan maar nieuw te bestellen. Juist op dat moment krijgt hij een telefoontje van het bouwbedrijf dat er een partij isolatiemateriaal ligt. Precies genoeg voor de klus. “Hier mag ik elke dag genieten van wat God geeft. Als ik hier mijn hele leven zou blijven werken, ben ik de gelukkigste man ter wereld.”

“Ik heb u in alles laten zien dat men, door zo te arbeiden, het moet opnemen voor de zwakken en de woorden van de Heere Jezus in herinnering moet houden, namelijk dat Hij gezegd heeft: Het is zaliger te geven dan te ontvangen.” (Handelingen 20:35)

GevenPaulus heeft de oudsten van Efeze bij zich geroepen. Nog een laatste maal instrueert hij hen over hun gemeentelijke taak. Hij herinnert hen eraan hoe hij bij hen was én waarschuwt dat er lastige tijden aan zullen komen. ‘Dan komt het erop aan dat jullie, als leiders van de gemeente, waakzaam zullen zijn’, zegt hij. ‘Kijk eens hoe ik me bij jullie gedragen

Column

Jesse (21) is een van de jongste bewoners van Horeb. Toch heeft hij al een heel leven achter de rug. Bij zijn komst naar de woon- en leefgemeenschap moet hij van maar liefst vier middelen afkicken. “Het was vreselijk, echt vreselijk.” Een verhaal over de Jesse van toen en nu.

Jesse: “Ik heb weer een positieve kijk op het leven”

“Vanaf mijn zevende jaar heb ik in een pleeggezin gewoond. Op mijn elfde belandde ik in een internaat. Hier zag ik de oudere jongens drugs gebruiken. Dat vond ik erg interessant en wilde het ook wel eens proberen.” Daar willen de jongens niets van weten: Jesse krijgt niks. “Ze vonden me te jong. Toen heb ik het zelf opgezocht en het duurde niet lang voor ik

verslaafd was aan blowen en cocaïne.” Op zijn zestiende krijgt Jesse een vriendin. Zij wil dat Jesse de cocaïne de rug toekeert. “Ze zei tegen mij: ‘Zolang je nog gebruikt, wil ik je niet meer zien!’” Dit dreigement neemt Jesse serieus. “Het stoppen met gebruiken van cocaïne is me gelukt, maar toen was het al te laat. Daarnaast had ik het probleem alleen maar verplaatst,

want ik gebruikte in plaats van cocaïne nu speed.”

Helemaal foutNa een tijdje kan Jesse het niet laten om toch weer cocaïne te gebruiken. Het drugsgebruik gaat door. Jesse doet verschillende opleidingen, maar het lukt hem niet ze af te maken. Op een gegeven moment dreigt hij

heb, zó moeten jullie dat ook doen.’ En hij roept hen op om het op te nemen voor de zwakken, dus: voor de mensen die in het leven geen helper hebben, die het zelf niet meer redden en daardoor dreigen ten onder te gaan. Paulus zegt als het ware: ‘Weet je wat je dan zult merken, beste oudsten (en via hen zegt hij dat ook tegen ons!): door je in te zetten voor die misdeelde, door te geven, word je uiteindelijk veel gelukkiger dan door te ontvangen. Dit Goddelijke principe geldt altijd, ook in 2012!

Teun Stortenbeker

Moederfiguur neemt afscheid van Horeb

Gerry van Roest. Een ‘bevlogen iemand’, een ‘moederfiguur’ voor de bewoners. In november werd ze 65 en besloot ze afscheid te nemen van Horeb. Dit kon natuurlijk niet zonder een grote afscheidsreceptie en in de aanwezigheid van alle bewoners. In 2005 kwam Gerry als vrijwilliger bij Horeb, na achttien jaar thuiszitten wegens psychische klachten. Het werk als vrijwilliger activiteitenbegeleiding beviel Gerry goed. In 2007 was zij zover genezen van haar psychische klachten dat ze zich afvroeg: ‘Is het nog wel terecht dat ik een uitkering ontvang?’ Diezelfde dag werd ze gevraagd bij Horeb te solliciteren. Als vaste medewerker was Gerry in eerste instantie verantwoordelijk voor alle CIZ-aanvragen: financiering vanuit het Zorgkantoor per bewoner.

Al gauw breidde haar functie uit en deed zij ook de eerste gesprekken met alle mannen die zich aanmelden voor opname. Gerry: “Ik vind het fijn om bewoners te spreken. Je kunt met een enkel woord al zoveel voor hen betekenen! Doordat ik zelf ook door een proces van genezing ben gegaan, kan ik met de bewoners meedenken, meeleven en met hen bidden.”

Half oktober nam Gerry afscheid, na vijf jaar werken bij Horeb. In de volle kantine werd ze door de bewoners toegezongen met een van haar lievelingsliederen: ‘De kracht van Uw liefde’. Onder meer Rob Meijer en Jaap Beukers hielden een toespraak. ‘We nemen afscheid van een bevlogen iemand, een identificatiefiguur. Gerry had hart voor de zaak. We zullen haar missen. Gerry, je blijft altijd welkom bij Horeb!’

dakloos te worden. “De cocaïne en speed gingen boven vrienden en boven de huur. Het zat helemaal fout.” Hij zoekt op internet voor hulp en de eerste site die hij treft is de site van Horeb. Hij neemt contact op en krijgt te horen dat hij er meteen terecht kan. Toch gaat hij niet meteen. “Om de overgang van thuis naar Horeb niet te groot te laten zijn, ben ik nog drie, vier dagen bij m’n moeder ingetrokken en heb nog één weekend gefeest.”

VreselijkDan komt toch het moment dat hij zijn woonplaats in Brabant moet verruilen voor Beekbergen. Jesse twijfelt nog steeds of hij wel wil gaan. “Ik overwoog om bij een willekeurig station uit te stappen en om maar te zien wat er zou komen. Het kon me toen gewoon echt niks schelen of ik bijvoorbeeld onder een auto terecht zou komen.” Als hij op het punt staat om zomaar ergens uit te stappen, wordt hij gebeld door een vriendin met de vraag of hij al bij Horeb is gearriveerd. “Dat plan ging dus mooi niet door. Zodoende kwam ik toch aan bij Horeb.” De eerste weken bij Horeb zijn voor Jesse op z’n zachtst gezegd geen pretje. “Het was vreselijk, echt vreselijk. Ik was de jongste in de groep en kon geen aansluiting vinden.”

ChristenWat in eerste instantie onmogelijk lijkt, lukt toch. Maar niet in zijn eentje. “Ik kon het goed vinden met een medebewoner, die me gigantisch goed begeleid heeft. Hij was christen geworden en dat maakte mij nieuwsgierig. De christenen in de

groep hadden iets, ze waren anders dan de mensen die ik eerst om me heen had. Ze waren aparte, rustige mensen, helemaal niet wantrouwend. Ik werd jaloers. Zelf had ik helemaal niks met het geloof, ik kwam uit kringen waar dat niet ter sprake kwam.” Jesse gaat in gesprek met de goed bevriende medebewoner en deze leest met hem uit de Bijbel en legt Jesse dingen uit. Jesse komt hierdoor tot geloof. De meeste bewoners laten zich al snel dopen na zo’n beslissing, maar Jesse wil hier nog even over nadenken. “Ik zou me wel graag laten dopen, maar ik wil eerst nog wat standvastiger worden.”

ToekomstJesse heeft nu, na vijf maanden poortwachter te zijn geweest, de taak begeleider. “Ik begeleid jongens die net binnen zijn. Een heerlijke baan. De tijden zijn onregelmatig en dat vind ik prettig. Wat ik in de toekomst wil gaan doen? Ik heb nog niet echt een idee. Momenteel kijk ik niet verder dan vandaag, maar het wordt wel tijd om in grote lijnen te gaan denken. Het enige wat ik echt weet is dat ik er alles aan zal doen om niet terug te vallen.”

Geen stempel meerOp het moment van interviewen is Jesse negen maanden bij Horeb. Wat voor gevolgen heeft deze periode gehad? “Alles, echt alles is veranderd door Horeb. Eigenlijk niet zozeer Horeb zelf, maar de bewoners, de mensen die ik hier heb leren kennen. Ik ben tot geloof gekomen hier. En ik heb weer een positieve kijk op het leven!”

13e jaargang • nummer 1 • januari 2012Redactie: Nadia van NoppenEindredactie: Cor van Dam, Jaap Beukers

Horeb is een christelijke woon- en leefgemeenschap voor mensen met een verslaving of psychosociale problemen en is onderdeel van De Hoop ggz.

In Horeb wonen en werken zo’n zestig mannen die met elkaar en met de hulp van de Here God gaan voor een nieuw, gezond leven. Horeb Bode is een uitgave van Stichting Vrienden van De Hoop. Deze stichting is eindverantwoordelijk voor de fondsenwerving voor Horeb.

Voor meer exemplaren of voor regelmatige toezending kunt u contact opnemen met:

Horeb, Kuiltjesweg 55, 7361 TC BeekbergenT (055) 576 21 00 F (055) 576 21 03

Giften zijn van harte welkom via bankrekening 66.91.45.319 t.n.v. Horeb.

Bezoek ons online: www.horeb.nl

Gebeds- en dankpunten:

• Dankt u mee voor het getuigenis van Maarten en Jesse in deze Horeb Bode?

• Wilt u danken voor Gerry, voor haar inzet en voor het voorbeeld dat ze voor de bewoners is geweest in de afgelopen vijf jaar dat ze bij Horeb gewerkt heeft?

• Dankt u mee voor alle stageplaatsen bij Horeb? Voor veel bewoners is hun stage een onmisbare stap bij hun terugkeer naar de maatschappij.

• We vragen uw gebed voor alle bewoners, dat ze hun keuze voor een verslavingsvrij leven vasthouden, ook als ze niet meer bij Horeb wonen.

• Wilt u bidden dat Horeb voldoende financiële ondersteuning blijft ont-vangen?

Bedankt voor uw gift!De afgelopen maanden hebben we weer een groot aantal giften mogen ontvangen. Hartelijk dank hiervoor!

September € 8.010,27Oktober € 17.748,67November € 6.300,78

Op donderdag 20 oktober vond er een donateurbijeenkomst plaats op Horeb. Het was voor het eerst dat deze bijeenkomst in Beekbergen werd gehouden. Het programma bestond onder meer uit een rondleiding over het terrein en een maaltijd met de bewoners. Donateurs Gert en Gerrie van der Hoef waren bij deze bijeenkomst aanwezig en blikken terug:

“We waren voor de eerste keer bij Horeb, dus erg benieuwd hoe het daar was en hoe de middag zou zijn. We werden gastvrij onthaalt met koffie, thee en fris. Verschillende mensen, onder wie coördinator Jaap Beukers, hielden een toespraak. Het was interessant om te horen over het leven op Horeb!”

“Daarna volgde een rondleiding op het terrein en mochten we verschillende locaties bekijken. We zagen hoe er gewoond en gewerkt wordt. Indrukwekkend was het verhaal van de leidinggevende van de afdeling houtbewerking. Hij liet zien hoe van op het eerste gezicht onbruikbaar hout een prachtig kistje werd gemaakt voor Gaastra Schoenen. Heel mooi hoe hij vertelde dat God van mensen, die zich onnuttig voelen in de maatschappij, weer mooie mensen maakt, die waardevol zijn en na kortere of langere tijd weer terug keren in de samenleving.”

“Aan het einde van de middag kregen we een maaltijd aangeboden die we samen met de medewerkers en met de bewoners nuttigden. Een bijzondere ervaring om aan tafel te zitten tussen de bewoners, die allemaal een ‘rugzakje’ te dragen hebben en waarvan we hopen dat ze allemaal hersteld en genezen uit deze moeilijke periode terug zullen keren in het gewone leven. Wij danken stichting Vrienden van De Hoop voor deze bijzondere middag en wensen de bewoners en de leidinggevenden Gods hulp en Zijn nabijheid toe!

U bent van harte uitgenodigd voor de volgende donateurbijeenkomst op Horeb, op dinsdag 13 maart van 13.30 tot 17.30 uur. Als donateur kunt u ook twee introducés meenemen. U kunt zich uiterlijk een week van tevoren aanmelden via info@vriendenvandehoop.nl, met vermelding van de namen van de personen met wie u komt. Meer info vindt u op www.horeb.nl. We zien uit naar uw komst!

Donateurbijeenkomst op Horeb: ‘Een bijzondere ervaring’

Adreswijziging?

Stuur een e-mail naar info@vriendenvandehoop.nl of bel naar 078-6111355.