doświadczenie lamba-retherforda – pomiar przesunięcia lamba
DESCRIPTION
1955. poprawki radiacyjne QED. . zniesienie deg. przypadkowej – rozszczep. 2S i 2P (przesunięcie Lamba):. trudności pomiaru – poszerzenie Dopplera. . - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
1
Doświadczenie Lamba-Retherforda – pomiar przesunięcia Lamba 1955
pomiar w zakresie mikrofal (109 Hz) zamiast w zakresie optycznym (1015 Hz)
istotne własności wodoru: • stan wzbudz. 2P emituje 121,5 nm ( 10-8s)• stan wzbudz. 2S metatrwały (ta sama parzystość !)
en. 10 eV• przejścia 2S–2P E1 (el.dipol) – można indukować el. polem rf (mikrofale)
poprawki radiacyjne QED
3
24
2
)(
n
mcZCE
l
zniesienie deg. przypadkowej – rozszczep. 2S i 2P (przesunięcie Lamba):
trudności pomiaru – poszerzenie Dopplera
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
2
realizacja doświadczenia
H2 H
2700 K
elektrony wzbudz. do n=2 2S, 2P
(10 eV)
Ly (121,5 nm)
N
S
w
zasada pomiaru – przejście rezonansowe induk. przez pole w
w
Idet
A
2P 2S
1S
121,5 nm
• stała częstość pola rf • zmiana rozszczep. zeeman.
zmiana prądu detektora:
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
3
Pompowanie optyczne:
1966, Alfred Kastler
rezonans optyczny – zasada zachow. energii ħ= ħfi
foton niesie też kręt – zasada zachow. mom. pędu (W. Rubinowicz, 1932)
ħ absorpcja fotonu zmienia rzut krętu atomowego (reguła wyboru m=1)
2P1/2
2S1/2mJ= –1/2 +1/2
detektor+
+
B2P1/2
2S1/2mJ= –1/2 +1/2
detektor+
+
2P1/2
2S1/2mJ= –1/2 +1/2
detektor+
+
B
• selekcja stanów kwantowych (Stern-Gerlach)
• met. spinowej polaryzacji tarcz gazowych („magnesowanie gazu”),
time
różnica populacji (orientacji krętu J) rezonans między mJ= –1/2 i +1/2
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
4
podwójny rezonans
BgJB
Idet
B
En. m=+1/2
ħ m=-1/2
Podwójny rezonans (optyczno-radiowy)Podwójny rezonans (optyczno-radiowy)
• szer. linii rezonansowej b. mała (stan podstawowy)
b. precyz. pomiary (ograniczenie: zderzenia)
Pompowanie optyczne –
gaz buforujący
2P1/2
2S1/2mJ= –1/2 +1/2
detektor+
+
2P1/2
2S1/2mJ= –1/2 +1/2
detektor+
+
B
• częst. przejść od Hz do GHz „wzmacniacz kwantowy”: kwanty r.f. (10-12 eV) wyzwalają fotony optyczne (eV) b. duża czułość
2P1/2
2S1/2mJ= –1/2 +1/2
detektor+
+
B
B1cost
B1=0 B10
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
5
Zastosowania
pompowania optycznego:
• obrazowanie medyczne (spolaryz. 3He*, 129Xe)
• zegary atomowe – częst. rez. przejścia między poziomami str. nadsubt. m=0 – m’=0 (słabo zależy od zewn. czynników – dobry wzorzec częstości)
• masery
m’=0
m=0
B
F’=2
0
F=1
0
• magnetometry – pomiar częstości. rez. między podpoz. zeem. (częst. Larmora) pomiar B (dokładność porówn. ze SQUID-em)
+ B?
B1cost = E/ħ = (m gJ B /ħ) B
liczne!
• przygot. czystych stanów kwantowych np. do kryptografii kwantowej
• etc...
• etc...
0
Idet
• etc...• etc...
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
6
Spektroskopia Spektroskopia laserowalaserowa
spektroskop/ monochromator
za co kochamy lasery? - monochromatyczność- kolimacja - spójność- intensywność (spektralna i przestrzenna gęstość energii)
ħ
-ogranicz. zdoln. rozdz. (szer.instr.)
-ogr. czułość (droga opt.)
I0
T
Lasery – 1965: Basow, Prochorow, Townes
np. widmo Fraunhoffera np. widmo Fraunhoffera
Zastosowania w klasycznej spektroskopii np. absorpcyjnej:LeIIT )(
det0
detektorpróbka
źródło – lampa spektr.
Ch.H. N.G. A.M. Townes, Basow, Prochorow
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
7
Lasery w spektroskopii Lasery w spektroskopii klasycznejklasycznej
T
T
detektorpróbka
lampa spektr.
spektroskop/ monochromator
• monochromatyczność zwiększ. zdolności rozdz.
(instr doppler)
detektorpróbkalaser przestraj.
• kolimacja zwiększ. czułości (drogi opt.)
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
8
Laserowa spektroskopia Laserowa spektroskopia bezdopplerowskabezdopplerowska
1.1. Spektroskopia nasyceniowaSpektroskopia nasyceniowa
2.2. Spektroskopia dwufotonowaSpektroskopia dwufotonowa
1981, N. Bloembergen, A. Schawlow
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
9
21NN
Nasycenie:•słabe pole EM (mało fotonów/sek)
•silne pole EM (dużo fotonów/sek)
śr. populacje
1/I
rozprosz. fot. fluorescencja spektro. emisyjna
ubytek fotonów spektro.abs.
LeII )(
0
0
0 0 I
II
0)(
śr. populacje
1/I
oscylacje Rabiego
Nasycenie abs. (przejścia) przez silne pole próbka prawie przezroczysta =
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
10
Selekcja prędkości
0 Lab
kef. Dopplera:
rozszerzenie dopplerowskie
2
De
0 Lab
0 Lab
22
0
1)(
1
2
1)(
tfitPprawdopodobieństwo absorpcji
fotonu
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
11
M
Tkku B
2
Selekcja prędkości – c.d.
0 kz
N2(z)
2
ku
kz
e
Tk
E
BeN
N
1
2
kL
z0
• słabe pole
nasycenie wybranej grupy atomów wybranej
0 kz
N1(z)
• silne pole
0 kz
N2(z)
0 kz
N1(z)
dla wiązki o częstości L w rezonansie są
atomy o prędkości
(selekcja prędkości)
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
12
• gdy 1 wiązka laserowa przestrajana wokół 0
• gdy 2 wiązki (słaba + silna)
Wzm. fazoczuły
detektorpróbka
laser przestraj.
w. próbkująca (–k) w. nasycająca (+k)
1 wiązka
21NN
0
T 0 kz
nasycane różne klasy prędkości
zmniejszenie kontrastu widma abs.
i poszerzenie linii bo
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
13
kL
z
0
kL
z
0
L
0 Laser
T
21NN
0 kz
Eliminacja poszerzenia dopplerowskiego: 1. Spektroskopia 1. Spektroskopia saturacyjnasaturacyjna
1/
D
kalibracja skali !!!
0
= 0 =
+k –k
Wojciech Gawlik - Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05. wykład 12
14
2. Spektroskopia dwufotonowa2. Spektroskopia dwufotonowaReguły wyboru dla jednofotonowych przejść E1 (El-dipol.) zmiana parzystości
między stanami o tym samym l potrzeba 2n fotonów małe prawdopodobieństwo
– możliwe tylko dla silnych pól EM
Parity 2 (+)
1 (+)
ħ2
ħ1
E2 – E1= ħ(1+ 2) Ef. Dopplera + Założenie 1= 2=
21 2
N2()
21 2
N2()
kompensacja ef. D. niezależnie od !
= ħ(2 – 2k•)
= ħ(2 + 2k•)
= ħ(2 + k• – k•) = 2 ħ
wszystkie atomy dają wkład nadrabiane małe prawdopodobieństwo 21 2
N2()