DRAMA ZUTPHEN - okt 2011 PERSONEN: Generaal David Sergeant Jan HeitingaKolonel Steen AdjudantSimone Heitinga Soldaat

SCENE 1-David zit samen met zijn staf aan tafel.David: Hoe is het met de strijd aan het front, kolonel?Ik krijg weinig berichten binnen.Kolonel: Het gaat niet zo goed, generaal. We moeten meer troepen inzetten.David kijkt naar de kaart, aan de wand: Als we de vijand willen overwinnen, zullen we listig moeten zijn.Kolonel: Hoe wilt u dat doen, generaal?David staat op, neemt een stok en wijst op de kaart: Als wij van hier en hier aanvallen, dan hebben ze

geen schijn van kans. Stuur nog 2 pantserdivisies Adjudant: Wat een geniaal plan. naar het front! Zorg dat ze alle bewapende Kolonel: Dat is precies wat wij moeten doen. gevechtsvoertuigen meenemen.David: Laat het dan gelijk uitvoeren. Ingerukt!Kolonel: Tot uw orders, generaal. Er wordt bevel gegeven.

SCENE 2- David zit samen met zijn staf aan tafel en ze bespreken de overwinning.David: God is met ons geweest. We hebben gewonnen en nauwelijks verliezen geleden.Kolonel: Ja, generaal, dat was inderdaad een geweldige overwinning.(David: Kolonel, alle lof voor je krachtdadige optreden. Het was subliem. En adjudant, als ik jou niet

had, met al je contacten bij onze grondtroepen, was ik niet zo goed geïnformeerd. Proficiat!) Er wordt nog wat gedronken en gepraat.David: Ik wil gaan rusten, mensen. Het was gezellig. Jullie kunnen gaan. Ingerukt!Anderen: Generaal! Ze vertrekken. David knielt neer en prijst God voor de overwinning: Heer, dankuwel dat U ons deze geweldige overwinning heeft gegeven. Dank U wel dat U zoveel mensenlevens heeft gespaard. U komt toe alle lof en eer. Ik prijs U, Heer, amen.

SCENE 3-David zit in zijn kantoor. Een soldaat komt binnen: CODE ROOD, generaal. De Russen vallen aan.David springt op en rent naar de kaart. Hij roept zijn stafleden. Die komen om hem heen staan.David stuurt zijn staf, samen met hun mannen, naar het front: Laat de veldartillerie en alle ARV’s de pantserdivisies ondersteunen en zeg ze de natuurlijke dekking hier en daar te gebruiken. (Wijst op kaart) Voorzie ze van voldoende HE’s. Iedereen naar het front! Ingerukt!Hij blijft achter, met zijn adjudant: Adjudant, had je nog koffie voor me gehaald? Ach, laat maar. Ik haal het zelf wel even.David loopt door het gebouw en ziet een mooie vrouw aan een bureau zitten. Hij wordt nieuwsgierig naar haar. Hij loopt zijn kantoor in en roept zijn adjudant.David: Zeg, adjudant.Wie is die vrouw in kamer 204? Ik heb haar nog nooit hier gezien.Adjudant: Dat is Simone Heitinga. De vrouw van sergeant Jan Heitinga. Hij is momenteel aan het front. Ze

werkt, sinds kort, parttime hier.David: Haar man is aan het front, zeg je? Stuur haar maar een bos bloemen en een uitnodiging, voor

een etentje, bij mij thuis. Adj.: Tot uw orders, generaal.David: En dan nog iets: Laat dit onder ons blijven, anders heb ik straks alle vrouwen hier, voor een bos

bloemen en een etentje. Adj: Generaal!David: Ingerukt! Adjudant salueert en vertrekt.

SCENE 4-David en Simone zitten bij hem thuis te dineren.David: Wat vind je van het eten, Simone? Mijn kok heeft weer een waar kunststukje geleverd, nietwaar?S.: Ja, ik vind het heel lekker, generaal.David: O, zeg maar David, hoor. Laten we elkaar tutoyeren, vind je dat goed?S.: Ja, graag. Dat praat een stuk gemakkelijker.David: Simone, hoe lang ben je al met Jan getrouwd?

S.: Al 10 jaar.D.: En waar, aan het front, is je man nu?S.: Bij de frontlinie van Operatie Thunderbird . Ik hoop dat alles goed met hem gaat. Het is wel heel

erg eenzaam, nu hij zo lang weg is.D.: Ik weet wel zeker, dat alles goed met hem gaat. Hij is een van mijn beste mannen. Maar…… je

zegt, dat je je eenzaam voelt. Heb je geen kinderen dan?S.: Nee. We hebben van alles geprobeerd, maar het lukt niet. Daarom ben ik ook weer gaan werken.

Omdat het thuis zo stil is en ik me verveel. Voor mijn huwelijk heb ik ook in het leger gezeten.D.: Ik zie dat je klaar bent met eten. Zullen we even op de bank gaan zitten?Dan trek ik ondertussen

een goed fles wijn open. Hou je daarvan?S.: O ja, lekker. S. staat op en loopt op de bank toe. David gaat naast haar zitten. Hij heeft 2 glazen meegebracht en overhandigt haar een glas.D.: Weet je, toen ik je zo zag aan je bureau, dacht ik 'wat een knappe vrouw' is dat. Die wil ik beter

leren kennen.S.: Dat is aardig van je, om te zeggen, David. Maar, zoals je weet, ben ik getrouwd.D.: Ah, je denkt toch niet……? Ik ben ook getrouwd, hoor. Je moet hier echt niets achter zoeken. IMPROVISATIE!! Muziek wordt luider: Wil je nog een beetje wijn, Simone?S.: Graag! Het is wel heel lekker. Hoe kom je daar aan?Je hebt er volgens mij wel aardig verstand

van.D.: Ach, het is zo’n beetje mijn hobby. Ik vind het leuk te weten, waar en hoe goede wijnen worden

gemaakt. Welke wijnhuizen er zijn en wat voor soorten. Kijk, ik heb er een heel mooi boek over.Vind je dat interessant?

S.: Ja, laat eens zien. Het lijkt me leuk om me daar meer in te verdiepen.D. laat in het boek van alles zien, terwijl hij vertelt. IMPROVISATIE!! Muziek overstemt het praten.

SCENE 5-David zit op kantoor. De telefoon gaat over . Hij neemt op. Simone is aan de lijn.David: Simone, hoe is het met je? Ik zat net aan je te denken.Simone: David, er zijn problemen. Ik ben zwanger!D: Zwanger?S.: Ja, zwanger. Uitgerekend nu. In al die jaren dat ik getrouwd ben, werd ik niet zwanger en nu ben ik zwanger. Wat moet ik doen?D.: Rustig maar! Voor alles is er een oplossing. Maak je niet druk! Ik verzin wel wat. Weet je,blijf

maar een paar dagen thuis van je werk. S: Maar, wat ga je doen?D: Dat weet ik nog niet. Je hoort nog van mij. Tot dan. David legt de hoorn neer. En begint op en neer te lopen. En mompelt in zichzelf: “Ik moet iets hierop verzinnen. Niemand mag hier achter komen. Wat moet ik doen? …………Wacht eens: ik heb het.”Hij gaat achter zijn bureau zitten en roept zijn adjudant.David: Adjudant! Ik wil een bericht naar het front sturen. Sergeant Jan Heitinga mag een paar dagen

met verlof. Als hij hier is, moet hij zich bij mij melden.Adjudant: Tot uw orders generaal!

SCENE 6-Jan Heitinga komt het kantoor van David binnen. Hij blijft voor het bureau staan.David: Op plaats rust, sergeant. Hoe is het aan het front?Jan: Het gaat er hevig aan toe generaal. Ze sneuvelen bij bosjes.D: Daarom moet je wat rust nemen en je vrouw een bezoekje brengen. Dan kun je even op adem

komen, zodat je straks weer fris de strijd in kunt gaan.Jan: Dank u generaal! ( Salueert en vertrekt. )

SCENE 7-David zit aan zijn bureau. Zijn adjudant komt binnen.Adjudant: Er zijn net 2 berichten van het front binnengekomen, generaal. De adjudant overhandigt hem de berichten. David opent ze en lees ze door. Hij legt de berichten neer en kijkt zijn adjudant aan: Hoe is het met Jan Heitinga? Is hij nog naar huis en zijn vrouw gegaan?Adj.: Nee, generaal. Sergeant Heitinga weigert om naar huis te gaan. Hij is al die tijd op de kazerne

gebleven.D.: Stuur sergeant Heitinga onmiddellijk naar me toe. Ik wil daar meer over weten.Adj.: Tot uw orders, generaal. (Salueert en vertrekt).David begint heen en weer te lopen en mompelt: Waarom is hij niet naar huis gegaan? Hij moet naar huis

gaan, anders mislukt mijn hele plan. Ik moet hem dwingen naar huis te gaan.

Hij gaat achter zijn bureau zitten. Sergeant Heitinga meldt zich en salueert.D.: Plaats rust, sergeant. Wat hoor ik? Wil je niet naar huis gaan?Jan: Nee, generaal.D.: Waarom niet?J.: Hoe kan ik naar huis gaan, terwijl ik weet hoe heftig het er aan toegaat, aan het front? Vele van

mijn vrienden zijn daar en sterven op dit moment. Hoe kan ik dan naar huis gaan, plezier hebben en dan nog een zuiver geweten hebben?

D.: O, dat is wel zo, maar van mij mag je gaan. Weet je wat? Laten we wat drinken. Pak een stoel, kerel en ga zitten. Niet zo gespannen. Zo kun je de strijd toch niet in?

J.: Tot uw orders, generaal.D.: Noem mij maar David, sergeant.David roept zijn adjudant en vraagt om een karaf wijn en 2 glazen. De adjudant brengt het en vertrekt. David schenkt de glazen vol en proost met Jan. (Muziek wat harder) Het ene na het andere glas drinken ze. (Muziek zachter)D.: Jan, ik denk dat je het beste naar huis kunt gaan, nu. Volgens mij zijn we te ver gegaan met

drinken. Ik wed dat je niet meer op je benen kunt staan.Jan staat op en zwaait wat van links naar rechts, salueert en vertrekt.D.denkt hardop: Nu heb ik hem. Nu moet hij wel naar huis gaan. Er is geen ontkomen aan. Hè, hè, dat is

ook weer opgelost. Even S. bellen, dat Jan er aan komt.Hij pakt de telefoon en zegt tegen S.: S., Jan komt nu naar huis. Hij heeft behoorlijk wat gedronken,

maar hij komt er zo aan.Zijn adjudant komt binnen en ruimt de glazen en de karaf op.D.: En, heb je Jan naar huis gebracht of is hij zelf gegaan?Adj.: Hij wilde niet naar huis, generaal. Hij ligt nu te slapen op de kazerne.D.: Wat? Ik heb hem nog wel bevolen, naar huis te gaan.Adj.: Nou, hij is nog steeds hier op de kazerne, generaal.D.luidop: Adjudant, als sergeant Heitinga wakker is, stuur hem dan naar mij toe, wil je?Adj.: Tot uw orders, generaal. Hij salueert en vertrekt met dienblad.David zegt in zichzelf: Ik moet wat anders verzinnen. Ik kan hem niet overtuigen, dat hij naar huis moet

gaan. Dit vraagt om drastischer maatregelen. ………….Wacht eens. Dat is het!

SCENE 8- David zit in zijn kantoor. Sergeant Heitinga meldt zich.David: Op de plaats rust, sergeant. Ik wil dat je direct naar het front vertrekt en een bericht aan kolonel

Steen overhandigt. Dit moet je persoonlijk aan hem geven. Niemand mag ervan weten. Top Secret, snap je?

Jan: Jawel, generaal. David overhandigt hem een verzegelde envelop.Jan salueert en vertrekt.

SCENE 9-(In de verte geluiden van een oorlog en lichtflitsen). Kolonel Steen zit aan een tafel. Jan Heitinga overhandigt hem de brief. Kolonel S. leest het in gedachten voor:“Plaats sergeant Heitinga daar, waar de strijd het heetst is en trek je dan terug en laat hem alleen achter, zodat hij sterft.”Tegen Jan zegt hij: Meldt je bij luitenant Overman, sergeant.Dan, in zichzelf: Dit is ongelofelijk, een van mijn beste mannen, bewust de dood in sturen. Verschrikkelijk,

maar ik moet het doen, anders kost het mij de kop.

SCENE 10- David zit aan zijn bureau en leest brieven door. Zijn adjudant komt binnenlopen: Generaal, een bericht van het front, van kolonel Steen.David: Ik luister, adjudant.

Adj.: Er zijn honderden soldaten gevallen, generaal. Het was een sterke overmacht. Ook sergeant Heitinga is onder de gevallenen.

David: Dit is een heel erg triest bericht, adjudant. Stuur de volgende boodschap naar kolonel Steen: “Maakt u zich geen zorgen, want de dood komt voor een ieder van ons. Zet de strijd voort en vernietig de vijand.”.

Adj.: Tot uw orders, generaal.David belt S.: Ik heb net het volgende bericht gekregen: Staf Sgt. der Militaire Strijdkrachten Johannes D. Heitinga is gestorven op 25 januari, 1944, dienende tijdens Oparatie Thunderbird, op de leeftijd van 36 jaar, geboren in Juni, Drente,; verbonden aan de 4e Maintenance Group, Seymour Johnson Militairy Force Base, NH; als gevolg van een combat-gerelateerd incident. Simone, we zullen de rouwperiode in acht nemen. Daarna zou ik graag zien, dat je mijn bruid wordt. Heel veel sterkte in de komende dagen.

SCENE 11-David slaapt en droomt. Hij hoort een stem:David, er is een probleem. Misschien weet jij de oplossing voor dit probleem.Er waren 2 mannen in de stad: De een was rijk en de andere arm. De rijke had erg veel schapen en runderen; de arme had niets, behalve dan 1 klein ooilam, dat hij had gekocht en opgefokt. Het groeide bij hem op, samen met zijn kinderen. Het at van zijn eten, dronk uit zijn beker en sliep in zijn schoot. Het was voor hem als een kind. Op een dag kreeg de rijke man bezoek en hij kon er niet toe komen een van zijn schapen of runderen te nemen om die te braden voor de reiziger, die bij hem was gekomen. Dus nam hij het ooilam van de arme man en bereidde dat voor zijn gast. In zijn droom schreeuwt David woedend: Deze rijke man moet het ooilam dubbel vergoeden, omdat hij dit

gedaan heeft en geen medelijden had met de arme man.Toen antwoordde de stem: Jij bent die man David. Ik , de Heere, heb je overwinning op overwinning

gegeven. Als het weinig was geweest dan had Ik je nog meer gegeven. Waarom heb jij mijn woord veracht en gedaan wat kwaad is? Je hebt Jan Heitinga laten sterven aan het front en je hebt hem zijn vrouw afgenomen.

David schrikt wakker en begint te huilen:Ik heb gezondigd tegen U God, vergeef mij.De stem van God: Ik vergeef je, je zonde, je zult niet sterven maar het kind, je zoon, geboren uit deze zonde

zal sterven.

Einde drama