advanced cfd - wimii.pcz.pl · numerics, linear algebra, basic discretization techniques. r3....

module title:

ADVANCED CFD

field of study: Mechanical Engineering

type of study: third degree

course code: B5_16w

course: Advanced CFD modelling

degree: Doctoral (PhD)

year: III semester: V

type of classes: lecture

hours per week: 1L

No of ECTS credits: 1

MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide knowledge on advanced CFD algorithms. T2. Provide ability to select numerical method for selected problems.

PREREQUISITES & ADDITIONAL REQUIREMENTS

R1. Fundamentals of mechanics, thermodynamics and fluid mechanics. R2. Numerics, linear algebra, basic discretization techniques. R3. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of fluid flow and its modelling techniques. LO2. Knowledge on advanced CFD methods.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-2 - Form of the Navier-Stokes equations (convective, conservative, skew-symmetric) for compressible and incompressible flows. Basic requirements of discretization techniques (energy conserving methods).

2

L 3-4 - Mesh generation techniques and mesh transformations. 2

L 5-8 - Finite volume, spectral and high-order compact methods. Use of collocated, staggered and half-staggered meshes.

4

L 9-10 Solution strategies for compressible flows: preconditioning methods, dual-time stepping.

2

L 11-12 - Solution strategies for incompressible flows: SIMPLE and projection methods.

2

L 13-14 - Time discretization methods. 2

L 15 - Stability analysis. 1 TEACHING TOOLS

T1 - lecture with the use of multimedia presentations, lecture notes provided

ASSESSMENT

P1 – assessment of understanding and memorizing the lecture TEACHING OUTCOMES

Outcomes In relation to

programme of study (PEK)

Targets Content Tools Assessment

LO1 K_W01, K_U10 1-2 L1-15 1 P1

LO2 K_W04, K_W05,

K_U13 1-2 L1-15 1 P1

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers

reading

individual solution of problems

15Lec 15h

5 h

10 h

total 30 h

ECTS 1 ECTS SOURCE LITERATURE

Ferziger J.H., Peric M.: Computational Methods for Fluid Dynamics, Springer, 2002

1. Pulliam T.H., Zangg D.W.: Fundamentals algorithms in Computational Fluid Dynamics, Springer, 2014 2. Chung T.J.: Computational Fluid Dynamics, Cambridge Univ. Press, 2014

TEACHERS

module coordinator: dr hab. inż. Artur Tyliszczak - [email protected] academic teachers:

mailto:[email protected]


- dr hab. inż. Artur Tyliszczak - [email protected]



module title:

ANALYTICAL MECHANICS

field of study: Mechanical engineering


course code: B4_06w

course: Optional subject


year: II semester: IV


hours per week: 1Lec


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide a mathematically sophisticated reformulation of Newtonian mechanics and build up a good foundation in analytical mechanics.

T2. Learn how to set up Lagrangian equations and obtain the equations of motion in generalized coordinates.

T3. Provide an introduction to the Hamiltonian formulation of dynamics. T4. To acquire capabilities to perform analysis of the classic mechanical phenomena. T5. Solve variety of problems analytically and systematically with confidence.


R1. Fundamentals of Newtonian mechanics, basic knowledge of differential calculus, R2. Fundamentals of vector algebra and dynamics. R3. Capability of using source literature. R4. Capability of individual work and collaboration in a group. R5. Analysis and presentation of results.

LEARNING OUTCOMES (EFFECTS OF EDUCATION)

EF1. Knowledge on how to manipulate vectors fluently, including use of scalar and vector products and time-differentiation thereof.

EF2. Knowledge on constraints, generalized coordinates, velocities and accelerations. EF3. Knowledge on calculus of variations and the concept of virtual displacement. EF4. Knowledge on how to derive and apply Lagrange's equations. EF5. Knowledge on the constrained Lagrangian dynamics and the concept of Lagrange

multipliers. EF6. Knowledge on dissipative systems and the idea of Rayleigh dissipation function.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L1-2 - Introduction to analytical mechanics. Vectors and their products (revision). Time-derivatives of vectors and their products. Work and kinetic energy.

2

L3-5 - Classification of constraints. Generalized coordinates, velocities and accelerations. Configuration space and its transformation. Virtual displacement.

3

L6-8 - Ideal constraints. Virtual work principle. A particle sliding without friction on a rotating ellipse.

3

L9-10 - D’Alembert’s principle. Hamilton’s principle. 2

L11-13 - Lagrange’s equations. Equations of motion of holonomic systems with one and two degrees of freedom.

3

L14-15 - Nonholonomic systems. Lagrange multipliers. 2

TEACHING TOOLS

lecture with the use of multimedia presentations

FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING)

F1. – assessment of the activity during lectures

P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers reading individual solution of problems

15Lec 15h 5 h 10 h

total 30 h

ECTS 1 ECTS

SOURCE LITERATURE 1. Fasano A., Marmi S.: Notes on Analytical Mechanics. Oxford University Press, 2006

2. Chaichian M., Merches I., Tureanu A.: Mechanics: An Intensive Course. Springer-Verlag, Berlin Heidelberg, 2012

3. Fowles G. R., Cassiday G. L.: Analytical Mechanics. Cengage Learning, 7 edition, 2004

4. Meirovitch L.: Analytical Methods in Vibrations, Macmillan Company New York, 1967, reprinted by Pearson Education POD 1997

5. Tőrők J.: Analytical Mechanics. John Wiley & Sons Inc., New York, 2000

6. Gutowski R.: Mechanika analityczna, PWN Warszawa, 1971 (in Polish)

TEACHERS

Module coordinator and teacher: prof. Jacek Przybylski - [email protected]

MATRIX OF LEARNING OUTCOMES

Effect of education

Effect reference to the effects of

the whole program (PEK)

Aims of the course

Content of the program

Didactic tools Form of

assessment

EK1

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L1-15 1 F1 P1

EK2

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L4-8 1 F1 P1

EK3

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L2-3 1 F1 P1

EK4

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L9 1 F1 P1

EK5

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L10-13 1 F1 P1

EK6

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L14-15 1 F1 P1

ADDITIONAL NOTES

Links to the course teaching materials can be found on the http://wimii.pcz.czest.pl/ website.


http://www.inzynieria.wimii.pcz.pl/

Nazwa przedmiotu:

Etyka zawodu nauczyciela akademickiego i uczonego

Professional ethics for teachers and scientists

Dyscyplina: Mechanika

Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B1_01s

Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny

Poziom przedmiotu: III stopnia

Rok: I Semestr: I

Rodzaj zajęć: seminarium

Liczba godzin/tydzień: 1S

Liczba punktów: 2 ECTS

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami etyki nauczyciela akademickiego i etyki pracy twórczej.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności dyskutowania w obrębie tematów dotyczących nauk ścisłych, w szczególności w odniesieniu do zagadnień technicznych.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z podręczników oraz witryn internetowych instytucji naukowych.

2. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi wykorzystać wiedzę dotyczącą metodyki badań naukowych,

EK 2 – zna uwarunkowania prawne i etyczne dotyczące działalności naukowej,

EK 3 - ma wiedzę dotyczącą nowoczesnych technik i metod prowadzenia zajęć dydaktycznych.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – SEMINARIUM Liczba

godzin

S 1 – Elementy wiedzy o języku jako narzędziu pracy uczonego. 1

S 2 - Zdania i sądy. 1

S 3 – Forma wypowiedzi, trudności w poprawnej realizacji wypowiedzi. 1

S 4 – Błędy w słownym przekazywaniu myśli. 1

S 5 – Rozumowanie: uznawanie i uzasadnianie, błędy w rozumowaniu. 1

S 6 – Argumentacja. 1

S 7 – Erystyka – sztuka prowadzenia sporów, reguły erystyczne. 1

S 8 – Własność intelektualna, plagiat, stan prawny w Polsce i na świecie. 1

S 9 – Dobre obyczaje w nauce. 1

S 10 – Pracownik naukowy jako twórca. 1

S 11 – Pracownik naukowy jako nauczyciel. 1

S 12 – Pracownik naukowy jako kierownik. 1

S 13 – Pracownik naukowy jako opiniodawca. 1

S 14 – Pracownik naukowy jako ekspert. 1

S 15 – Przykłady nierzetelności w pracy naukowe. 1

suma 15

NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

1. – seminarium z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. – streszczenia tematów do przygotowania i prezentacji

SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)

F1 – ocena przygotowania do seminarium F2– ocena umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy teoretycznej F3 – ocena aktywności podczas zajęć P1 – zaliczenie na ocenę (prezentacja zadanego tematu)

OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA

Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z prowadzącym

Godziny konsultacji z prowadzącym

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do seminariów,

15h

5 h

10 h

wykonanie zadań domowych 30h

Suma 60 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 2 ECTS

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

1. PAN Komitet Etyki w Nauce, Dobre Obyczaje w Nauce Zbiór zasad i wytycznych. PAN Warszawa

2001

2. T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki i metodologii nauk. PWN, Warszawa 1986

3. Artykuły dostępne w Internecie. Przykładowe adresy są udostępniane na 1-szych zajęciach

PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Domański, [email protected]

MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Efekt kształcenia

Odniesienie danego efektu

do efektów zdefiniowanych

dla całego programu

(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe

Narzędzia dydaktyczne

Sposób oceny

EK1 K_W06, K_K01, K_K06

C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P1

EK2 K_K02, K_K03 C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P1 EK3 K_K03, K_K04 C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P1

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.

III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas

pierwszych zajęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na stronie

www.wimii.pcz.pl

http://www.wimii.pcz.pl/

module title:

Gas dynamics



course code: B6_18w

Course type: Optional subject


year: III semester: VI


hours per week: 1L


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide knowledge on compressible flows. T2. Provide ability to analyse sub- and supersonic flows in channels. T3. Provide ability to study complex compressible flow with shocks


R1. Fundamentals of mathematical anaylsis

R2. Fundamentals of fluid mechanics. R3. Fundamentals of thermodynamics. R4. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of compressible flows. LO2. Knowledge on advanced methods to analyse complex flow with shock waves.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-2 - Introduction to compressible flows - sonic speed, energy equation. 2

L 3-4 -Varying-area adiabatic flows. 2

L 5-6 - standing normal shocks. 2

L 7-8 - Moving and oblique shocks 2

L 9-10 - Prandtl-Meyer flow 2

L11-14 - Fanno and Rayleigh flows 4

L15 - Propulsion systems 1 TEACHING TOOLS

1 - lecture with the use of multimedia presentations, lecture notes provided


F1. – assessment of the activity during lectures P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit SOURCE LITERATURE

1. Anderson J. D.: Modern compressible flow,McGraw-Hill , 1990.

2. Shapiro A.H., The dynamics and thermodynamics of compressible fluid flow, John Wiley & Sons, 1953.

Zucker R.D., Biblarz O.: Gas dynamics, John Wiley & Sons, 2002. TEACHERS

module coordinator: prof.dr hab. inż. Andrzej Bogusławski- [email protected] academic teachers: - Andrzej Bogusławski- [email protected]

STUDENT WORKLOAD

Activity form Average hours per activity

Teaching hours

Consultation

Literature studies

Individual work

15 h

5 h

5 h

5 h

SUM 30 h

SUMMARY COURSE CREDITS 1 ECTS

TEACHERS

module coordinator: prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected] academic teachers: - prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected]

mailto:abogus

mailto:abogus

mailto:abogus

mailto:abogus

mailto:abogu

mailto:abogu

mailto:abogu

mailto:abogu

- dr hab. inż. Artur Tyliszczak, prof. P.Cz. - [email protected]


Effect of education


the whole program

Aims of the course


Didactic tools

Form of assessment

LO1

K_W01,K_W02,K_W03,K_U10, K_U11, K_U15, K_U17, K_U19

T1,T2 L1-L4 1 F1,P1

LO2


T3 L8-L15 1 F1,P1

ADDITIONAL NOTES Links to the course teaching materials can be found on the http://wimii.pcz.czest.pl/ website.




module title:

HOMOGENEOUS TURBULENCE DYNAMICS



course code: B5_15W





hours per week: 1L


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide knowledge on mathematical representation of turbulence. T2. Provide knowledge on scales of turbulent motion and energy cascade. T3. Provide fundamentals to turbulence modelling in computational fluid dynamics.


R1. Fundamentals fluid mechanics. R2. Fundamentals of Fourier transform, probability theory and stochastics processes. R3. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of turbulent flows. LO2. Understanding of the energy transport in turbulent flows. LO3. Knowledge on turbulence modelling concepts.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1 - Mathematical representation of the field of turbulence. 1

L 2-3 - The kinematics of homogeneous turbulence. 2

L 4 - linear problems. 1

L 5-6 - The general dynamics of turbulence decay. 2

L 7-10 - The universal equilibrium theory - scales of turbulent motion, energy cascade in spectral space.

4

L 11-12 - Decay of energy-containing eddies 2

L 13 - The probability distribution - the experimental evidence. 1

L14-15 - Examples of homogeneous anisotropic turbulence 2 TEACHING TOOLS


FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING) F1. – assessment of the activity during lectures P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit

SOURCE LITERATURE 1. Batchelor G.K.: The theory of homogeneous turbulence, Cambridge Univ. Press, 1993.

2. Lesieur M.: Turbulence in Fluids, Kluwer Academic Publisher,1997.

3. Pope S.B.: Turbulent flows, Cambridge Univ. Press, 2000.

4. Frisch U.: Turbulence, Cambridge Univ. Press, 1995

5. Landahl. M.T., Mollo-Christensen E.: Turbulence and stochastic processes in fluid mechanics, Cambridge Univ. Press, 1994

6. Sagaut P., Cambon C., Homogeneous turbulence dynamics, Cambridge Univ. Press, 2008

STUDENT WORKLOAD


Teaching hours

Consultation

Literature studies

Individual work

15 h

5 h

5 h

5 h

SUM 30 h


TEACHERS

module coordinator: prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected] academic teachers:

mailto:abogu

mailto:abogu

- prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected] - dr hab. inż. Artur Tyliszczak, prof. P.Cz. - [email protected]


Effect of education


the whole program

Aims of the course


Didactic tools

Form of assessment

LO1


T1 L1-L4 1 F1,P1

LO2


T2,T3 L5_L15 1 F1,P1

LO3


T2,T3 L5_L15 1 F1,P1

ADDITIONAL NOTES


mailto:abogu

mailto:abogu





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Kształcenie i rozwijanie sprawności językowych , niezbędnych do czynnego uczestnictwa w środowisku naukowym oraz innych środowiskach.

C2. Poznanie niezbędnego słownictwa ogólnotechnicznego i specjalistycznego związanego z kierunkiem studiów.

C3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych.


1. Znajomość języka co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy.

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym, pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.

EK 2 – Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i środowiska pracy.

EK 3 – Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.

EK 4 – Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.

EK 5 – Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.

TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – Seminarium (S)

Treść zajęć Liczba godzin

S1 autoprezentacja, dane personalne, ścieżka zawodowa, zainteresowania 2

S2 podróże służbowe i przyjmowanie partnerów zagranicznych 2

S3 Powtórzenie czasów teraźniejszych 2

S4 Język akademicki : charakterystyka i specyfika języka akademickiego (Key nouns/verbs in Academic English)

2

S5 Język akademicki : charakterystyka i specyfika języka akademickiego 2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Angielski)


Forma studiów:

Stacjonarne Kod przedmiotu: A4_04s

Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot obowiązkowy Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: II Semestr: IV

Rodzaj zajęć:

Seminarium Liczba godzin/tydzień:

2s

Liczba punktów:

2 ECTS

(Key adjectives/adverbs in Academic English)

S6 Praca z tekstem specjalistycznym 2

S7 - Język akademicki: charakterystyka języka akademickiego (2): podstawowe części mowy i ich

złożenia (Nouns, verbs, adjectives and the words they combine with)

2

S8 - Język akademicki: charakterystyka języka akademickiego (3): podstawowe części mowy i ich

złożenia (Nouns, verbs, adjectives and the words they combine with)

2

S9 Powtórzenie materiału. Test osiągnięć 2

S10 Powtórzenie czasów przeszłych 2

S11 Umiejętność prezentacji; zwroty charakterystyczne dla języka prezentacji, prezentacja na zadany temat

2

S12 Opis i interpretacja danych liczbowych, wykresów i diagramów 2

S13 Praca z tekstem specjalistycznym. 2

S14 Sposoby wyrażania przyszłości 2

S15 Powtórzenie materiału - kolokwium zaliczeniowe 2


1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego

2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych

3. – prezentacje multimedialne

4. – Internet

5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line

6. – plansze, plakaty, mapy, itp.


F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych

F2. – ocena aktywności podczas zajęć

F3. – ocena za test osiągnięć

F4. – ocena za prezentację.

P1. – ocena za test zaliczeniowy

* warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich powyższych elementów.

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA


Godziny kontaktowe z prowadzącym Praca własna studenta Przygotowanie do ćwiczeń

30 h 15 h 15 h

Suma 60 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU

2 ECTS

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. C. Thaine, M. Hewings: Cambridge Academic English CUP 2012

2. M. Ibbotson: ‘Cambridge English for Engineering’ CUP 2008

3. S. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

4. D. Bonamy: Technical English 2,3 Pearson Longman 2008

5. K. Harding, L. Taylor: ‘International Express’ OUP 2005

6. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals CUP 2009

7. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

8. V. Hollet, J. Sydes: ‘Tech Talk’ OUP 2011

9. I. Williams: ’English for Science and Engineering’ Thomson LTD 2001

10. A. Krukiewicz-Gacek, A. Trzaska: English for Mathematics, AGH, Krakow 2010


12. E. J. Williams: ‘Presentations in English’ Macmillan 2008

13. S. Remarcha Esteras, E. Marco Fabra: professional English in Use – ICT, CUP 2007

14, H. Sanchez, A. Frias i inni: English for Professional Success, Thomson LTD 2006

15. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals, CUP 2009

16. Ch. Lloyd, J.A. Frazier : Career Paths, Engineering; Express Publishing, 2011

17. D. Gawryła: ‘Mechanical Engineering’; SPNJO PK, Kraków 2008

18. J. Maciejewska: Information Technology for students of technical Studies; Wyd. PG, 2012

19. N. Briger, A. Pohl: Technical English Vocabulary and Grammar, Summertown Publishing 2002

20.V.Evans, L. Edwards: Upstream Advanced; Express Publishing 2005

PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

Będkowska Wioletta [email protected] Christine Frank-Szarecka [email protected] Danecka Bożena [email protected] Dziurkowska Joanna [email protected] Engelking Małgosia [email protected] Gałkowski Marian [email protected] Imiołczyk Dorota [email protected] Janik Barbara [email protected] Marszałek Beata [email protected] Mishchil Izabela [email protected] Nitkiewicz Monika [email protected] Nowak Barbara [email protected] Pabjańczyk Joanna [email protected] Sobańska Zofia [email protected] Wcisło Anna [email protected] Załęcka Jadwiga [email protected] Załęcki Przemysław [email protected]


Efekt kształcenia

Odniesienie danego efektu do

efektów zdefiniowanych

dla całego programu (PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_U02, K_U04, C1, C2, C3 S 1-15 1, 2,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,

http://poczta.o2.pl/?cmd=compose&[email protected]

















K_U06, K_K01

EK2 K_U02, K_U04, K_U06, K_K01

C1,C2, C3 S 1-15 1,2,3,4,5,6 F1, F2, F3, F4, P1,

EK3 K_U02 , K_U04, K_U06, K_K01

C1, C2, C3 S 3-8, 10,12-14 1,2,4,5 F1

EK4 K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 4-8, 12,13 1,4,5 F3, P1

EK5 K_U02 ,K_U04, K_U06, , K_K01

C1, C2 S 4-8, 10-14 1,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,

II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY

Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

EK 1

Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym, pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.

Doktorant nie potrafi porozumieć się w języku angielskim w środowisku akademickim i zawodowym, pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w tych środowiskach

Potrafi stosować proste wypowiedzi pozwalające mu uczestniczyć w ograniczonym zakresie w życiu uczelni lub środowisku pracy

Potrafi porozumiewać się w rutynowych sytuacjach w środowisku akademickim i środowisku pracy

Potrafi płynnie i spontanicznie wypowiadać się przy użyciu różnych technik, co pozwala mu na pełne uczestnictwo w obu środowiskach

EK2

Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i środowiska pracy.

Doktorant uzyskał wynik z testu poniżej 60%; Nie potrafi prawidłowo stosować słownictwa w wypowiedziach ustnych i pisemnych

Uzyskał wynik z testu w przedziale 60-76%; Potrafi zastosować typowe słownictwo charakterystyczne dla języka obu środowisk, lecz popełnia przy tym liczne błędy

Uzyskał wynik z testu w przedziale 77-92%; Posługuje się językiem akademickim/śr. pracy w sposób prawidłowy, lecz okazjonalnie popełnia przy tym błędy

Uzyskał wynik z testu w przedziale 93-100%; Płynnie i precyzyjnie potrafi operować słownictwem akademickim i śr. pracy

EK3

Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.

Doktorant nie potrafi sformułować prostych tekstów o charakterze akademickim.

Potrafi w sposób komunikatywny, lecz w bardzo ograniczonym zakresie sformułować proste teksty o charakterze akademickim

Potrafi w sposób komunikatywny wypowiadać się w formie pisemnej, lecz okazjonalnie popełnia przy tym błędy.

Potrafi swobodnie i kreatywnie wypowiadać się pisemnie , z zachowaniem wszelkich standardów obowiązujących w języku akademickim

EK 4 Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący

Doktorant nie rozumie tekstu, który czyta. Uzyskał wynik z

Rozumie jedynie fragmenty tekstu, który czyta, ma trudności z jego

Rozumie znaczenie głównych wątków tekstu i potrafi je zinterpretować.

Rozumie wszystko co przeczyta, również szczegóły. Potrafi bezbłędnie

przedmiotem studiów.

testu obejmującego sprawność czytania poniżej 60%

interpretacją. Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania w przedziale 60-76%

Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania w przedziale 77-92%

interpretować własnymi słowami przeczytany tekst. Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania w przedziale 93-100%

EK 5 Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.

Doktorant uzyskał wynik z testu na słownictwo poniżej 60%; Nie zna podstawowych pojęć związanych ze swoją dziedziną.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 60-76%; Zna w ograniczonym zakresie słownictwo specjalistyczne ze swojej dziedziny.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 77-92%; Dobrze posługuje się słownictwem specjalistycznym.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 93-100%; Potrafi bezbłędnie posługiwać się terminologią specjalistyczną.


1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej Studium Języków Obcych P. Cz. – www.sjo.pcz.pl

1. Zajęcia z języków obcych odbywają się w Studium Języków Obcych P. Cz, ul Dąbrowskiego 69 II p. 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z

języka obcego a także jest zamieszczona na stronie internetowej SJO- www.sjo.pcz.pl

http://www.sjo.pcz.pl/


Załącznik nr 3 do procedury nr W_PR_12


I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

C.1. Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych (rozumienia, mówienia,

czytania, pisania), niezbędnych do funkcjonowania w międzynarodowym środowisku nauki oraz w

innych środowiskach.

C.2. Posługiwanie się językiem specjalistycznym związanym z kierunkiem studiów.

C.3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych


1. Znajomość języka niemieckiego co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – seminarium Liczba godzin

S01 -Autoprezentacja, dane personalne, zainteresowania. Formularze meldunkowe, dokumenty tożsamości

2

S02 -Edukacja i ścieżka zawodowa doktoranta. CV wg standardów europejskich. Zdania czasowe ze spójnikami „wenn” i „als”

2

S03 -Oferty pracy w prasie niemieckiej i Internecie. Omówienie warunków pracy i wymagań pracodawcy

2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Niemiecki)

Dyscyplina:

Mechanika

Forma studiów:

Stacjonarne

Kod przedmiotu:

A4_04s

Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot obowiązkowy

Poziom przedmiotu:

III stopnia

Rok: II

Semestr: IV

Rodzaj zajęć:

Seminarium

Liczba godzin/tydzień:

2s

Liczba punktów:

2 ECTS

S04 -Podróże służbowe, przyjmowanie partnerów zagranicznych. Przedstawienie

programu pobytu delegacji zagranicznej w przedsiębiorstwie/na uczelni 2

S05 - Wybór materiałów i przygotowanie prezentacji macierzystej firmy lub uczelni 2

S06 - Przedstawienie prezentacji na forum grupy 2

S07 - Targi przemysłowe w Niemczech, Austrii i Szwajcarii 2

S08 –Opis i interpretacja danych liczbowych, wykresów i diagramów 2

S09 - Instrukcje obsługi niezbędnych urządzeń technicznych. Użycie czasowników modalnych do wyrażania poleceń, nakazów i zakazów

2

S10 - Praca z tekstem specjalistycznym. Samochód hybrydowy 2

S11 - Praca z tekstem specjalistycznym. Niemieckie marki samochodów –opis parametrów,

porównania 2

S12 - Praca z tekstem specjalistycznym. Kolej magnetyczna 2

S13 – Omówienie najważniejszych zagadnień wybranych tekstów specjalistycznych 2

S14 - Kolokwium zaliczeniowe 2

S15 - Rozmowy podczas przerwy w pracy; plany urlopowe. Ewaluacja 2

NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego 2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych 3. – prezentacje multimedialne 4. – Internet 5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line 6. – plansze, plakaty, mapy

SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – aktywność na zajęciach F2 – prezentacja F3 – samodzielne tłumaczenie tekstu specjalistycznego P1 – kolokwium OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA

Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie

aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Przygotowanie do seminarium Kolokwium Praca własna doktoranta zgodna z tematyką zajęć

30 h 15 h 5 h 10 h

Suma 60 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA

PRZEDMIOTU 2 ECTS


1.Guzik D.:Wissenschaft im Alltag-Textsammlung&Übungen, SPNJO Politechnika Krakowska,

Kraków, 2010

2.Guzik D.: Alles digital… Moderne Themen im Deutschunterricht, Politechnika Krakowska, Kraków, 2002 3. Wyszyński J.: Sehen, Hören, Verstehen –Ćwiczenia do materiałów audiowizualnych, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2008 4. Bosch G., Dahmen K.: Schritte international im Beruf, Hueber Verlag, Ismaning, 2010 5. Guenat G., Hartmann P.: Deutsch für das Berufsleben B1, E. Klett Sprachen GmbH, 2010 6. Eismann V.: Erfolgreich bei Präsentationen, Cornelsen Verlag, Berlin 2006 7. http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html

8. Słownik naukowo-techniczny ; Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 2002 9. Wielki Słownik niemiecko-polski/polsko-niemiecki PONS; Wyd. LektorKlett, 2003 10. Corbbeil J.-C., Archambault A., Słownik obrazkowy polsko-niemiecki, Wyd.LektorKlett, Poznań

2007

KOORDYNATOR PRZEDMIOTU ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

mgr Zofia Sobańska; [email protected]

OSOBY PROWADZĄCE PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

1.dr Maria Grabara; [email protected] 2.mgr Henryk Juszczak; [email protected] 3.mgr Urszula Tarkiewicz; [email protected] 4.mgr Janusz Wyszyński; [email protected]

Kierunkowe efekty

kształcenia Cele

przedmiotu Treści

programowe Narzędzia

dydaktyczne Sposób

oceny K_U02 potrafi pracować

indywidualnie, a także w

zespole międzynarodowym

C1, C2, C3 S01-S15 1-6 F1, F2

K_U04 potrafi biegle porozumiewać się przy użyciu

różnych technik w środowisku

naukowym i innych środowiskach, także w języku

C1, C2 S01-S15 3, 4, 6 F1, F2, F3, P1

http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html

http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html


mailto:%22Maria%20Grabara%22%20%[email protected]%3E




angielskim lub innym języku

uznawanym za język

komunikacji międzynarodowej w

dyscyplinie mechanika/budowa i eksploatacja maszyn/informatyka K_U06 potrafi dokumentować wyniki

prac badawczych oraz tworzyć opracowania mające

charakter prac naukowych, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za

język komunikacji

międzynarodowej w

dyscyplinie mechanika /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2

S05, S08-S13

1, 3, 6

F2, F3, P1

K_K01 rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego

dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia

najnowszych osiągnięć w

dziedzinie mechanika, /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2, C3 S05-S13 1-6 F1, F2, F3, P1

K_K07 rozumie potrzebę

przekazywania społeczeństwu

informacji o osiągnięciach

nauki techniki oraz potrafi przekazywać takie informacje

w sposób powszechnie

zrozumiały, potrafi również

przytoczyć właściwe

argumenty w dyskusjach i debatach publicznych

C1, C2, C3 S05-S13 1, 3, 4, 5, 6 F1, F2, F3

II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na tablicy ogłoszeń oraz na

stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć oraz

umieszczana jest na stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 3. Informacje na temat warunków zaliczania zajęć zostaną przekazane doktorantom podczas

pierwszych zajęć




I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Kształcenie i rozwijanie sprawności językowych , niezbędnych do czynnego uczestnictwa w środowisku naukowym oraz innych środowiskach.

C2. Poznanie niezbędnego słownictwa ogólnotechnicznego i specjalistycznego związanego z kierunkiem studiów.

C3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych.


1. Znajomość języka co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy.

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym, pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.

EK 2 – Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i środowiska pracy.

EK 3 – Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.

EK 4 – Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.

EK 5 – Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.

TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – Seminarium (S)

Treść zajęć Liczba godzin

S1 - Język akademicki – korzystanie ze źródeł, prezentowanie faktów, dowodów i danych (Sources+ Facts, evidence and data)

2

S2 Rozmowy telefoniczne służbowe i prywatne 2

S3 Język akademicki – analiza wyników badań, opisywanie celów badań naukowych Analysis of results, research and study aims

2

S4 Podróże służbowe i przyjmowanie partnerów zagranicznych 2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Angielski)


Forma studiów:


Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowiązkowy

Poziom przedmiotu:

Studia III stopnia Rok: III Semestr: V

Rodzaj zajęć:

Seminarium Liczba godzin/tydzień:

2sE

Liczba punktów:

3 ECTS

S5 korespondencja służbowa (e-maile, listy formalne)

2

S 6 Strona bierna 2

S 7 Praca z tekstem specjalistycznym 2

S 8 Test osiągnięć; Stopniowanie przymiotników/ użyteczne zwroty przy porównywaniu i

różnicowaniu.

2

S 9 Organizacja uczelni: funkcje akademickie , nazwy budynków, opis działalności naukowej I/II okres warunkowy

2

S 10 Język akademicki – sposób opisywania metod badawczych Describing research methods

2

S 11 Język matematyki, działania matematyczne 2

S 12 Praca z tekstem specjalistycznym 2

S 13 Język akademicki – prezentacja argumentacji; wyrażenia ułatwiające prawidłową organizację, układ i kompozycję artykułu naukowego (Presenting an argument, organizing your writing)

2

S 14 Język akademicki – sposób opisywania metod badawczych Describing research methods

2

S 15 Nawyk i umiejętność uczenia się. Kolokwium zaliczeniowe 2


1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego

2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych

3. – prezentacje multimedialne

4. – Internet

5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line

6. – plansze, plakaty, mapy, itp.




F3. – ocena za test osiągnięć

F4. – ocena za prezentację.

P1. – ocena za test zaliczeniowy

P2. – ocena z egzaminu

* warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich powyższych elementów.



Godziny kontaktowe z prowadzącym Praca własna studenta Przygotowanie do ćwiczeń Przygotowanie do egzaminu

30 h 15 h 15 h

30 h

Suma 90 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. C. Thaine, M. Hewings: Cambridge Academic English CUP 2012


3. S. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

4. D. Bonamy: Technical English 2,3 Pearson Longman 2008

5. K. Harding, L. Taylor: ‘International Express’ OUP 2005

6. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals CUP 2009

7. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

8. V. Hollet, J. Sydes: ‘Tech Talk’ OUP 2011

9. I. Williams: ’English for Science and Engineering’ Thomson LTD 2001

10. A. Krukiewicz-Gacek, A. Trzaska: English for Mathematics, AGH, Krakow 2010


12. E. J. Williams: ‘Presentations in English’ Macmillan 2008

13. S. Remarcha Esteras, E. Marco Fabra: professional English in Use – ICT, CUP 2007

14, H. Sanchez, A. Frias I inni: English for Professional Success, Thomson LTD 2006

15. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals, CUP 2009

16. Ch. Lloyd, J.A. Frazier : Career Paths, Engineering; Express Publishing, 2011

17. D. Gawryła: ‘Mechanical Engineering’; SPNJO PK, Kraków 2008

18. J. Maciejewska: Information Technology for students of technical Studies; Wyd. PG, 2012

19. N. Briger, A. Pohl: Technical English Vocabulary and Grammar, Summertown Publishing 2002

20.V.Evans, L. Edwards: Upstream Advanced; Express Publishing 2005

21. V. Evans: Successful Writing; Express Publishing 2000


Będkowska Wioletta [email protected] Christine Frank-Szarecka [email protected] Danecka Bożena [email protected] Dziurkowska Joanna [email protected] Engelking Małgosia [email protected] Gałkowski Marian [email protected] Imiołczyk Dorota [email protected] Janik Barbara [email protected] Marszałek Beata [email protected] Mishchil Izabela [email protected] Nitkiewicz Monika [email protected] Nowak Barbara [email protected] Pabjańczyk Joanna [email protected] Sobańska Zofia [email protected] Wcisło Anna [email protected] Załęcka Jadwiga [email protected] Załęcki Przemysław [email protected]



















Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_U02, K_U04, K_U06, K_K01

C1, C2, C3 S1-15 1, 2,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,

EK2 K_U02, K_U04, K_U06, K_K01

C1,C2, C3 S1-15 1,2,3,4,5,6 F1, F2, F3, F4, P1,P2

EK3 K_U02 , K_U04, K_U06, K_K01

C1, C2, C3 S 1, 3-8, 10-14 1,2,4,5 F1

EK4 K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 7, 11, 12 1,4,5 F3, P1, P2

EK5 K_U02 ,K_U04, K_U06, , K_K01

C1, C2 S 1-15 1,4,5 F1, F2, F3, F4, P1, P2

II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY

Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

EK 1

Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym, pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.

Doktorant nie potrafi porozumieć się w języku angielskim w środowisku akademickim i zawodowym, pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w tych środowiskach

Potrafi stosować proste wypowiedzi pozwalające mu uczestniczyć w ograniczonym zakresie w życiu uczelni lub środowisku pracy

Potrafi porozumiewać się w rutynowych sytuacjach w środowisku akademickim i środowisku pracy

Potrafi płynnie i spontanicznie wypowiadać się przy użyciu różnych technik, co pozwala mu na pełne uczestnictwo w obu środowiskach

EK2

Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i środowiska pracy

Doktorant uzyskał wynik z testu poniżej 60%; Nie potrafi prawidłowo stosować słownictwa w wypowiedziach ustnych i pisemnych

Uzyskał wynik z testu w przedziale 60-76%; Potrafi zastosować typowe słownictwo charakterystyczne dla języka akademickiego, lecz popełnia przy tym liczne błędy.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 77-92%; Posługuje się językiem akademickim w sposób prawidłowy, lecz okazjonalnie popełnia przy tym błędy

Uzyskał wynik z testu w przedziale 93-100%; Płynnie i precyzyjnie potrafi operować słownictwem akademickim

EK3

Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o

Doktorant nie potrafi sformułować prostych tekstów o charakterze akademickim.

Potrafi w sposób komunikatywny, lecz w bardzo ograniczonym zakresie sformułować proste teksty o

Potrafi w sposób komunikatywny wypowiadać się w formie pisemnej, lecz okazjonalnie popełnia przy tym błędy.

Potrafi swobodnie i kreatywnie wypowiadać się pisemnie , z zachowaniem wszelkich standardów obowiązujących

charakterze akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.

charakterze akademickim

w języku akademickim

EK 4 Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.

Doktorant nie rozumie tekstu, który czyta. Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania poniżej 60%

Rozumie jedynie fragmenty tekstu, który czyta, ma trudności z jego interpretacją. Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania w przedziale 60-76%

Rozumie znaczenie głównych wątków tekstu i potrafi je zinterpretować. Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania w przedziale 77-92%

Rozumie wszystko co przeczyta, również szczegóły. Potrafi bezbłędnie interpretować własnymi słowami przeczytany tekst. Uzyskał wynik z testu obejmującego sprawność czytania w przedziale 93-100%

EK 5 Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.

Uzyskał wynik z testu na słownictwo poniżej 60%; Nie zna podstawowych pojęć związanych ze swoją dziedziną.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 60-76%; Zna w ograniczonym zakresie słownictwo specjalistyczne ze swojej dziedziny.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 77-92%; Dobrze posługuje się słownictwem specjalistycznym.

Uzyskał wynik z testu w przedziale 93-100%; Potrafi bezbłędnie posługiwać się terminologią specjalistyczną.


1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej Studium Języków Obcych P. Cz. – www.sjo.pcz.pl

1. Zajęcia z języków obcych odbywają się w Studium Języków Obcych P. Cz, ul Dąbrowskiego 69 II p. 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z

języka obcego a także jest zamieszczona na stronie internetowej SJO- www.sjo.pcz.pl



Załącznik nr 3 do procedury nr W_PR_12


I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

C.1. Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych (rozumienia, mówienia,

czytania, pisania), niezbędnych do funkcjonowania w międzynarodowym środowisku nauki oraz w

innych środowiskach.

C.2. Posługiwanie się językiem specjalistycznym związanym z kierunkiem studiów.

C.3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych


1. Znajomość języka niemieckiego co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego

Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – seminarium Liczba godzin

S01 - Tematyka dysertacji; sporządzenie notatek na podstawie przygotowanej pracy

2

S02 - Przedstawienie najważniejszych zagadnień pracy doktorskiej na forum grupy, dyskusja

2

S03 -Praca z tekstem specjalistycznym. Omówienie struktur gramatycznych typowych dla języka

specjalistycznego 2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Niemiecki)

Dyscyplina:

Mechanika

Forma studiów:

Stacjonarne

Kod przedmiotu:

A5_04s

Rodzaj przedmiotu:


Poziom przedmiotu:

Studia III stopnia

Rok: III

Semestr: V

Rodzaj zajęć:

Seminarium


2sE

Liczba punktów:

3 ECTS

S04- Praca z tekstem specjalistycznym. Monitor ciekłokrystaliczny 2

S05 - Praca z tekstem specjalistycznym. Monitor dotykowy 2

S06 - Przedstawienie najważniejszych zagadnień zawartych w tłumaczonym tekstach na forum

grupy; porównania 2

S07 -Telefony komórkowe, tendencje rozwojowe 2

S08 - Świat komputerów; nowe modele komputerów na rynku sprzedaży; porównanie ofert 2

S09 - Wirtualna giełda; karty chipowe zamiast portfela; ich budowa i zasada działania 2

S10 - Praca z wybranym tekstem specjalistycznym 2

S11 -Prezentacja zagadnień zawartych w przetłumaczonym tekście 2

S12 -Bezpieczeństwo w miejscu pracy; obowiązujące przepisy 2

S13 -Eksploatacja i obsługa maszyn i urządzeń przemysłowych; instrukcje 2

S14- Przygotowanie do egzaminu 2

S15- Ewaluacja 2

NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego 2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych 3. – prezentacje multimedialne 4. – Internet 5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line 6. – plansze, plakaty, mapy

SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – aktywność na zajęciach F2 – prezentacja F3 – samodzielne tłumaczenie tekstu specjalistycznego P1 – kolokwium P2 - egzamin OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA

Forma aktywności

Średnia liczba

godzin na zrealizowanie

aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Przygotowanie do seminarium Praca własna doktoranta zgodna z tematyką zajęć Tłumaczenie

tekstu specjalistycznego Kolokwium

35 h 15 h 15 h 10 h

Przygotowanie do egzaminu 5 h 10 h

Suma 90 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3

ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

1.Guzik D.:Wissenschaft im Alltag-Textsammlung&Übungen, SPNJO Politechnika Krakowska,

Kraków, 2010

2.Guzik D.: Alles digital… Moderne Themen im Deutschunterricht, Politechnika Krakowska, Kraków, 2002 3. Wyszyński J.: Sehen, Hören, Verstehen –Ćwiczenia do materiałów audiowizualnych, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2008 4. Bosch G., Dahmen K.: Schritte international im Beruf, Hueber Verlag, Ismaning, 2010 5. Guenat G., Hartmann P.: Deutsch für das Berufsleben B1, E. Klett Sprachen GmbH, 2010 6. Eismann V.: Erfolgreich bei Präsentationen, Cornelsen Verlag, Berlin 2006 7. http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html http://fun-texte.net/computer.html http://fun-texte.net/wie%20computer%20funktionieren.html

8. Słownik naukowo-techniczny ; Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 2002 9. Wielki Słownik niemiecko-polski/polsko-niemiecki PONS; Wyd. LektorKlett, 2003 10. Corbbeil J.-C., Archambault A., Słownik obrazkowy polsko-niemiecki, Wyd.LektorKlett, Poznań

2007

KOORDYNATOR PRZEDMIOTU ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

mgr Zofia Sobańska; [email protected]

OSOBY PROWADZĄCE PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

1.dr Maria Grabara; [email protected] 2.mgr Henryk Juszczak; [email protected] 3.mgr Urszula Tarkiewicz; [email protected] 4.mgr Janusz Wyszyński; [email protected]


Kierunkowe efekty kształcenia

Cele przedmiotu

Treści

programowe Narzędzia

dydaktyczne Sposób oceny

K_U02 potrafi pracować

indywidualnie, a także w

zespole C1, C2, C3 S01-S15 1-6 F1, F2

http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html

http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html

http://fun-texte.net/computer.html

http://fun-texte.net/wie%20computer%20funktionieren.html


mailto:%22Maria%20Grabara%22%20%[email protected]%3E




międzynarodowym

K_U04 potrafi biegle porozumiewać się przy

użyciu różnych technik w

środowisku naukowym i

innych środowiskach, także

w języku angielskim lub innym języku uznawanym

za język komunikacji

międzynarodowej w

dyscyplinie mechanika/budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2 S01-S15 3, 4, 6 F1, F2, F3, P1,P2

K_U06 potrafi dokumentować

wyniki prac badawczych oraz tworzyć opracowania

mające charakter prac

naukowych, także w języku

angielskim lub innym języku uznawanym za język

komunikacji międzynarodowej w

dyscyplinie mechanika /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2

S01-S13

1, 3, 6

F2, F3, P1,P2

K_K01 rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego

dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia

najnowszych osiągnięć w

dziedzinie mechanika, /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2, C3

S01-S14

1-6 F1, F2, F3, P1,P2

K_K07 rozumie potrzebę

przekazywania społeczeństwu informacji o

osiągnięciach nauki techniki

oraz potrafi przekazywać

takie informacje w sposób

powszechnie zrozumiały,

potrafi również przytoczyć

właściwe argumenty w

dyskusjach i debatach publicznych

C1, C2, C3

S01-S13

1, 3, 4, 5, 6 F1, F2, F3, P1,P2

II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na tablicy ogłoszeń oraz na stronie internetowej: www.sjo.pcz.pl

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć

oraz umieszczana jest na stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 3. Informacje na temat warunków zaliczania zajęć zostaną przekazane doktorantom podczas

pierwszych zajęć




I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom wiedzy o właściwościach i zastosowaniu różnych materiałów niemetalowych oraz wiedzy z zakresu metalowych materiałów konstrukcyjnych, sposobu ich eksploatacji, zużycia oraz możliwości regeneracji.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie analizy wyników badań właściwości materiałów konstrukcyjnych.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

2. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej oraz podstawowych technik wytwarzania.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.

4. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.

5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.


7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu metod i technik wytwarzania.

EK 2 – zna tendencje i kierunki rozwoju w zakresie wytwarzania i stosowania różnych materiałów.

EK 3 – jest zdolny zaproponować rodzaj materiału oraz właściwie wybrać metodę wytwarzania różnych wyrobów.

EK 4 – potrafi przeprowadzić badania właściwości materiałów.

EK 5 – potrafi przeprowadzić analizę wyników badań właściwości materiałów.

EK 6 – zna techniki kształtowania własności materiałów.

Nazwa przedmiotu:

MATERIAŁY KONSTRUKCYJNE

CONSTRUCTIONAL MATERIALS

Dyscyplina:

Mechanika Forma studiów: stacjonarne

Kod przedmiotu: B5_12w


Poziom kwalifikacji:

III stopnia Rok: III Semestr: V

Rodzaj zajęć:

Wykład Liczba godzin/tydzień:

1W Liczba punktów:

1 ECTS

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin

W 1,2 – Zarys rozwoju materiałów metalowych i niemetalowych, podstawowe pojęcia. Przegląd materiałów metalowych i niemetalowych najczęściej wykorzystywanych w

technice

2

W 3,4 –Znaczenie i wykorzystanie stali konstrukcyjnych drobnoziarnistych w technice 2

W 5,6 - Rodzaje, właściwości i zastosowanie stali stopowych 2

W 7,8 – Charakterystyka wybranych metali nieżelaznych i ich stopów 2

W 9,10– Właściwości i zastosowanie podstawowych polimerów konstrukcyjnych 2

W 11,12 – Konstrukcyjne polimery wysokotemperaturowe i ich właściwości 2

W 13-15 – Charakterystyka kompozytowych polimerów konstrukcyjnych. Kompozyty na bazie tworzyw utwardzalnych i termoplastycznych. Kompozyty z napełniaczami proszkowymi, włóknistymi i płatowymi.

3


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. – pokaz metod badawczych

3. – instrukcje do wykonania badań


P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę

P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA



Zapoznanie się ze wskazaną literaturą

Konsultacje

15W 15 h

10 h

5 h

Suma 30 h


1 ECTS


1. Ashby M.F.: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim. WNT, Warszawa 1998.

2. Boczkowska A., Kapuściński J., Lindemann Z., Witemberg-Perzyk D.: Kompozyty. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.

3. Ciszewski A., Radomski T., Szummer A.: Materiałoznawstwo. Pol. Warszawska, Warszawa 2003.

4. Dobrzański L.A.: Materiały konstrukcyjne. WNT, Warszawa 2003.

5. D. Żuchowska: Polimery konstrukcyjne. WNT Warszawa 1995Sikora R.: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, Lublin 1991.Sikora R.:

Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, Lublin 1991.

6. L. A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Wyd. WNT, Warszawa 2006

7. L. A. Dobrzański, Metaloznawstwo opisowe stopów metali nieżelaznych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2008


1. Prof. dr hab. inż. Elżbieta Bociąga, [email protected]

2. Dr inż. Marek Gucwa, [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W02 C1 W3-15 1 P1 P2

EK2 K_W01, K_W02, C1 W1-2 1 P1 P2

EK3 – EK6 K_W05, K_U10, K_U11, K_U15, K_U17, K_U19

C1,C2 W1-15

1-3

P1 P2

II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn dostępne są na tablicy

informacyjnej oraz stronie internetowej kierunku Mechanika i Budowa Maszyn: http://wimii.pcz.czest.pl/index.php/oferta/3stopnia/mechanika.html

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.


http://wimii.pcz.czest.pl/index.php/oferta/3stopnia/mechanika.html

Nazwa przedmiotu:

Metodyka i metodologia badań naukowych

Methodology of the scientific research


Forma studiów: Stacjonarne

Kod przedmiotu: B2_05s



Rok: I Semestr: II





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu metodyki i metodologi badań naukowych

C2. Nabycie umiejętności formułowania i weryfikacji teorii naukowych

C3. Nabycie umiejętności organizacji warsztatu pracy i badań naukowych


1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.

2. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.

3. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Zna podstawową terminologię z zakresu przedmiotu

EK 2 – Potrafi zorganizować badania naukowe

EK 3 – Potrafi przedstawić i zweryfikować teorie naukowe

EK 4 – Jest świadom zasad etycznych obowiązujących w świecie nauki

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – Seminarium Liczba godzin

S1 – Metodologia podstawowe pojęcia i definicje 1

S2, S3 – Metody badań naukowych 2

S4 – Zakres i charakter prac naukowych 1

S5, S6 – Formy prac naukowych 2

S7, S8 – Tworzenie i weryfikacja teorii naukowych 2

S9 – Organizacja działalności badawczej 1

S10, S11 - Warsztat pracy naukowca 2

S12, S13 – Przygotowanie i prowadzenie badań doświadczalnych 2

S14, S15 – Etyka badań naukowych 2

suma 15


1. Prezentacja multimedialna

2. Dyskusja

3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie


F1 Ocena aktywności podczas zajęć.

F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.

P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – zaliczenie na ocenę seminarium.



Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym

Przygotowanie do seminariów

Przygotowanie do zaliczenia

15 h 5 h

7,5 h

2,50 h

Suma ∑30 h



1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007

2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985

3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985

4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985


Prof. dr hab. inż. Norbert Sczygiol, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09

K_U01 K_K01

C1 S1 - S3 1 - 3 F1, F2

P1

EK 2

K_W05, K_W09

K_U01, K_U02, K_U03, K_U09,

K_U14, K_U18, K_U20 K_K06

C3 S2 - S6 S9 - S13

1 - 3 F1, F2

P1

EK 3

K_W09 K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,

K_U20

C2 S7, S8 1 - 3 F1, F2

P1

EK 4 K_W09 K_U01

K_K04

C1, C3 S14, S15 1 - 3 F1, F2

P1

II. FORMY OCENY



Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas

pierwszych zajęć z danego przedmiotu. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na stronie

www.wimii.pcz.pl



Nazwa przedmiotu:

Metodyka i metodologia badań naukowych

Methodology of the scientific research



Kod przedmiotu: B3_05s



Rok: II Semestr: III


Liczba godzin/tydzień: 1SE



I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studenta z rodzajami prac naukowych

C2. Zapoznanie studenta z zasadami oceny prac naukowych oraz naukowców

C3. Zapoznanie studenta z nowoczesnymi metodami badawczymi


1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.

2. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.

3. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.

4. Podstawowa znajomość pojęć z zakresu metodologi i metodyki badan naukowych

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Potrafi wykorzystać nowoczesne metody badawcze w pracy

EK 2 – Potrafi przedstawić wyniki swoich badań w postaci prac naukowych

EK 3 – Zna zasady recenzji i oceny prac naukowych

EK 4 – Potrafi interpretować wyniki swoich prac badawczych

TREŚCI PROGRAMOWE


S1, S2 – Zasady tworzenia symulacji komputerowych 2

S3 - S5 – Wnioskowanie statystyczne 3

S6, S7 – Zasady przygotowania publikacji naukowych 2

S8, S9 – Zasady tworzenia i redakcji prac doktorskich 2

S10, S11 – Interpretacja i prezentacja wyników badań naukowych 2

S12, S13 – Kryteria oceniania działalności naukowej 2

S14, S15 – Recenzowanie prac naukowych 2

suma 15


1. Prezentacja multimedialna

2. Dyskusja

3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie


F1 Ocena aktywności podczas zajęć.

F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.

P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – egzamin



Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym

Egzamin Zapoznanie się ze wskazaną literaturą

Przygotowanie do seminariów Przygotowanie do zaliczenia

15 h 5 h

3 h 32,5 h

7,5 h 27 h

Suma ∑90 h



1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007

2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985

3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985

4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985


Prof. dr hab. inż. Norbert Sczygiol, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09 K_U09

C3 S1 - S5 1 - 3 F1, F2

P1

EK 2

K_W04, K_W05, K_W09

K_U01, K_U04, K_U06, K_U07, K_U13, K_U14

C1, C2 S6 - S9 1 - 3 F1, F2

P1

EK 3

K_W04, K_W05, K_W09

K_U16 K_K01, K_K04

C2 S12 - S15 1 - 3 F1, F2

P1

EK 4

K_W04, K_W05, K_W09 K_U09

C1, C2 S10, S11 1 - 3 F1, F2

P1

II. FORMY OCENY



Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas

pierwszych zajęć z danego przedmiotu. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na stronie

www.wimii.pcz.pl




I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami i technikami w prowadzeniu zajęć dydaktycznych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie przygotowania i prowadzenia zajęć w oparciu o nowoczesne technologie informacyjno-komunikacyjne.

C3. Zapoznanie studentów z wybranymi narzędziami wspomagającymi pracę nauczyciela. C4. Zapoznanie studentów narzędziami i metodyką nauczania na odległość.


1. Znajomość obsługi komputera w stopniu dobrym. Od słuchaczy oczekuje się sprawnego i bezproblemowego poruszania się w sieci Internet, sprawne wyszukiwanie informacji, zasobów, znajomość zasad bezpiecznego i legalnego korzystania ze źródeł internetowych, obsługi pakietu biurowego, prostych operacji na plikach graficznych, dźwiękowych i wideo.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK1. Zna i potrafi zastosować nowoczesne technik i metody prowadzenia zajęć dydaktycznych,

EK2. potrafi skutecznie przekazywać swoją wiedzę i umiejętności różnym grupom odbiorców lub w inny sposób wnosić wkład do kształcenia specjalistów,

EK3. potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do prowadzenia prac badawczych w obszarze nauk technicznych,

EK4. potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii),

EK5. rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć związanych z budową i eksploatacją maszyn

EK6. rozumie i odczuwa potrzebę zaangażowania w kształcenie specjalistów w dziedzinie budowa i eksploatacja maszyn oraz innych działań prowadzących do rozwoju społeczeństwa opartego na wiedzy

EK7. rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki i techniki i potrafi przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych,

EK8. ma świadomość potrzeby kształcenia przez całe życie w tym z uwzględnieniem metod kształcenia na odległość,

Nazwa przedmiotu: Nowoczesne techniki i metody prowadzenia zajęć dydaktycznych

Emerging technologies in modern education




Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: I Semestr: I

Rodzaj zajęć:

wykład Liczba godzin/tydzień:

1WE Liczba punktów:

3 ECTS

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład online Liczba godzin

W1. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Społecznościowe zakładki - Delicious.

1

W2. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Praca grupowa – Wiki.

1

W3. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Blog w pracy edukatora.

1

W4. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – aplikacje Google Apps.

1

W5. Urządzenia mobilne w edukacji – m-learning 1 W6. Urządzenia mobilne w edukacji – m-learning 1 W7. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – ankiety i

kwestionariusze online. 1

W8. Alternatywne narzędzia do prezentacji - Prezi. 1 W9. Alternatywne narzędzia do prezentacji - Sliderocket. 1 W10. Narzędzia do wideokonferencji - WiZiQ. 1 W11. Narzędzia do wideokonferencji – przegląd rozwiązań. 1 W12. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning. 1 W13. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning – zapoznanie z

platformą. 1

W14. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning – narzędzia do autoringu.

1

W15. Prezentacja rozwiązań słuchaczy. 1


1. Zajęcia z wykorzystaniem metod i narzędzi do kształcenia online

2. praca metodą projektu, praca grupowa, zespołowa

3. instrukcje multimedialne do wykonania ćwiczeń

4. prezentacje multimedialne

5. komputer z dostępem do Internetu, kamera, słuchawki.


F1. – ocena z zadań projektowych sprawdzających umiejętności wykorzystania nabytej wiedzy w praktyce*)

F2. – oceny z testów i quizów sprawdzających wiedzę*)

F3. – aktywność na zajęciach

P1. – wypadkowa ocen uzyskanych w trakcie semestru

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń,




Zadania realizowane online

Konsultacje z prowadzącym

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do zajęć,

wykonanie pracy końcowej

15P 15h

45 h

5 h

25 h

Suma 90 h


3 ECTS


1. Problemy nowoczesnej edukacji, red. Majkiewicz A., Walasek T.A.: Podstawy

zarządzania jakością, Wyd. Wyż. Szkoły Lingwistycznej, Częstochowa 2011.

2. Prawo mediów, red. Barta J., Markiewicz R., Matlak A., Wyd. Prawnicze

LexisNexis, Warszawa 2008

3. Hyla M., Przewodnik po e-learningu, Wolters Kluwer, Kraków 2008.

4. E-mentor


1. dr inż. Tomasz Walasek, [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W11 C1-C4 W1-W15 1 - 5

F1 F2 F3 P1

EK2 – EK4 K_U05 K_U07 K_U13

C1-C4 W1-W15 1 - 5

F1 F2 F3 P1

EK5-EK8 K_K01 K_K06 K_K07

C1-C4 W1-W15 1 - 5 P1

II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Wszelkie informacje dla studentów omawianego przedmiotu wraz z:

- programem przedmiotu,

- prezentacjami do zajęć,

- instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych,

- harmonogramem odbywania zajęć dostępne są na platformie do nauczania online Wydziały Inżynierii Mechanicznej i Informatyki

http://e-learning.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego

przedmiotu.


http://e-learning.pcz.pl/

module title:

NUMERICAL COMBUSTION



course code: B5_10w

course: Combustion modelling




hours per week: 1L


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide knowledge on combustion processes. T2. Provide knowledge on numerical methods for combustion modelling.


R1. Fundamentals of thermodynamics and fluid mechanics. R2. Fundamentals of turbulent flows modelling. R3. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of reactive flows. LO2. Knowledge on models of reactive flows and their implementations.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-4 - Fundamentals of reactive flows, conservative equations. 4

L 5-6 - Laminar premixed flames. 2

L 7-8 - Laminar non-premixed flames. 2

L 9-11 -Turbulent premixed / non-premixed flames and modelling approaches (DNS, RANS, LES)

3

L 12-13 - Models for premixed flames (RANS with Eddy Break-Up, Bray Moss Libby models; LES)

2

L 14-15 - Models for non-premixed flames (RANS with EDC, LES with flamelet type models)

2

TEACHING TOOLS


ASSESSMENT

P1 – assessment of understanding and memorizing the lecture TEACHING OUTCOMES




LO1 K_W01, K_U10 1-2 L1-L15 1 P1

LO2 K_W03, K_W04,

K_U13 1-2 L1-L15 1 P1

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers consulting with teachers reading individual solution of problems

15Lec 15h 5 h

5 h 5 h

total 30 h

ECTS 1 ECTS

SOURCE LITERATURE

1. Poinsot T., Veynante D., Theoretical and numerical combustion, EDWARDS, 2001.

2. Kuo K., Acharya R., Fundamentals of turbulent and multiphase combustion, John Wiley and Sons, 2012.

3. Chung T.J.: Computational Fluid Dynamics, Cambridge Univ. Press, 2014 TEACHERS

module coordinator: dr hab. inż. Artur Tyliszczak - [email protected] academic teachers: - dr hab. inż. Artur Tyliszczak - [email protected]





module title:

NUMERICAL COMBUSTION



course code: B6_10w

course: Combustion modelling




hours per week: 1LE No of ECTS credits: 3

MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide knowledge on turbulent combustion processes. T2. Provide knowledge on numerical methods for combustion modelling.


R1. Fundamentals of thermodynamics and fluid mechanics. R2. Fundamentals of turbulent flows modelling. R3. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of turbulent reactive flows. LO2. Knowledge on models of reactive flows and their implementations.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-4 - Fundamentals of turbulent reactive flows - conservative equations. 4

L 5-6 - Turbulent premixed flames - phenomenological description - combustion regimes.

2

L 7-9 - Models for premixed flames (RANS with Eddy Break-Up, Bray Moss Libby models; LES).

3

L 10-11 -Turbulent diffusion flames - phenomenological description - combustion regimes.

2

L 12-14 - Models for diffusion flames (RANS with EDC, LES with flamelet type models). 3

L 15 - Numerical methods dedicated for combustion modelling. 1 TEACHING TOOLS


ASSESSMENT

P1 – Exam TEACHING OUTCOMES




LO1 K_W01, K_U10 1-2 L1-15 1 P1

LO2 K_W03, K_W04,

K_U13 1-2 L1-15 1 P1

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers consulting with teachers reading individual solution of problems preparing to the exam exam

15Lec 15h 5 h

30 h 10 h 28 h 2 h

total 90 h

ECTS 3 ECTS

SOURCE LITERATURE

1. Poinsot T., Veynante D., Theoretical and numerical combustion, EDWARDS, 2001.

2. Kuo K., Acharya R., Fundamentals of turbulent and multiphase combustion, John Wiley and Sons, 2012.

3. Chung T.J.: Computational Fluid Dynamics, Cambridge Univ. Press, 2014 TEACHERS

module coordinator: dr hab. inż. Artur Tyliszczak - [email protected] academic teachers: - dr hab. inż. Artur Tyliszczak - [email protected]





Nazwa przedmiotu:

NUMERYCZNE MODELOWANIE PRZEPŁYWÓW DWUFAZOWYCH

NUMERICAL MODELING OF TWO-PHASE FLOWS


Forma studiów: stacjonarne



Poziom kwalifikacji: III stopnia

Rok: III Semestr: VI

Rodzaj zajęć: Wykład

Liczba godzin/tydzień: 1W



I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom wiedzy o numerycznych metodach modelowania przepływów dwufazowych i wykorzystaniu tych metod w praktycznych zagadnieniach inżynierskich


1. Wiedza z zakresu mechaniki płynów.

2. Podstawowa wiedza z zakresu układów wielofazowych.

3. Podstawowa wiedza z zakresu numerycznej mechaniki płynów

4. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, w szczególności równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu metod modelowania przepływów dwufazowych.

EK 2 – zna tendencje i kierunki rozwoju technik modelowania przepływów wielofazowych

EK 3 – zna zalety i ograniczenia różnych metod modelowania przepływów dwufazowych i potrafi wybrać metodę odpowiednią do danego zagadnienia fizycznego

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1,2 – Introduction to two-phase flows. Fundamental equations. Two-phase flows in engineering problems

2

W 3,4 – Numerical methods for solution of Navier-Stokes equations and generalization to two-phase flows

2

W 5,6 – Advection of fluid interface: overview of the concept and basic methods 2 W 7,8 – The front tracking (FT) method. The concept and implementation. 2 W 9,10 – Level Set (LS) method. The concept and implementation. 2 W 11,12 – Volume of Fluid (VoF) method. The concept and implementation. 2 W 13,14 – Modern concepts in two-phase flow modeling. Coupling of LS and VoF (CLSVoF), lattice Boltzmann methods (LBM) and Smooth Particle Hydrodynamics (SPH)

2

W 15 – Example applications of the numerical methods for two-phase flows 1 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. – demonstracja oprogramowania do modelowania przepływów dwufazowych


P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA




Konsultacje

15W 15 h

10 h

5 h

Suma 30 h


1 ECTS


1. G. Tryggvason, R. Scardovelli, S. Zaleski “Direct Numerical Simulations of Gas-Liquid Multiphase Flows”, Cambridge University Press, 2011

2. C. T. Crowse, J. D. Schwarzkopf, M. Sommerfeld, Y. Tsuji „Multiphase flows with droplets and particles“, CRC Press, 2012

3. Ferziger J.H. “Computational Methods for Fluid Dynamics” Springer, 1996 4. Prosnak W.J.: Wprowadzenie do numerycznej mechaniki płynów, Ossolineum, 1993 5. Wendt F.W.: Computational Fluid Dynamics, Springer-Verlag, 1992


1. Dr. inż. Maciej Marek, [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W03, K_W05 C1 W1-15 1 P1

EK2 K_W03, K_W04

K_W05 C1 W13-15 1 P1

EK3 K_W03, K_W05, K_U10, K_U13

C1 W5-15

1-2 P1

II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn dostępne są na tablicy

informacyjnej oraz stronie internetowej kierunku Mechanika i Budowa Maszyn: http://wimii.pcz.czest.pl/index.php/oferta/3stopnia/mechanika.html


http://wimii.pcz.czest.pl/index.php/oferta/3stopnia/mechanika.html

Nazwa przedmiotu:

Numeryczne modelowanie zadań fizyki matematycznej

Numerical modeling of mathematical physics problems


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_02w



Rok: II Semestr: III

Rodzaj zajęć: wykład




I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami numerycznymi dotyczącymi rozwiązywania problemów z zakresu algebry, analizy matematycznej, analizy wyników doświadczeń, modelowania numerycznego.


1. Wiedza i umiejętności z zakresu rachunku wektorowego

2. Umiejętność posługiwania się rachunkami różniczkowym i całkowym

3. Umiejętność odczytywania algorytmów w formie graficznej i pseudokodzie

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada podstawową wiedzę teoretyczną dotyczącą metod numerycznych,

EK 2 – potrafi ocenić jakość wybranej metody numerycznej

EK 3 - posiada wiedzę dotyczącą dokładnych i przybliżonych metod rozwiązywania układów równań,

EK 4 - potrafi rozwiązać zagadnienie brzegowo-początkowe wybraną metodą numeryczną

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – Wykład Liczba godzin

W1 – Mnożenie macierzy. Odwracanie macierzy 1 W2 – Interpolacja. Aproksymacja 2 W3 – Metody rozwiązywania układów równań liniowych 1 W4 – Metody rozwiązywania równań nieliniowych 1 W5 – Wartości własne i wektory własne macierzy 1 W6 – Całkowanie numeryczne. Kwadratury Gaussa, kubatury Gaussa 1 W7 – Przybliżone metody rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych 1

W8 – Zagadnienia ustalonej i nieustalonej dyfuzji 1 W9 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą różnic

skończonych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D. 2

W10 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą elementów skończonych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D.

2

W11 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą elementów brzegowych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D.

2

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. Materiały drukowane z przykładowymi rozwiązaniami


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1 - ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test






Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu

15h

3 h

6 h

6 h

Suma ∑30 h



1 Majchrzak E., Mochnacki B., Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i

algorytmy. Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1998.

2 Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J., Metody numeryczne. WNT, Warszawa 2003.

3 Dryja M., Jankowscy J i M.: Przegląd metod i algorytmów numerycznych. Część 2. PWN,

Warszawa 1982.

4 Kleiber M.(red), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa 1995.

5 Ralston A., Wstęp do analizy numerycznej. PWN, Warszawa 1983.

6 Majchrzak E., Metoda elementów brzegowych w przepływie ciepła. Seria monografie, Nr 76, Wyd.

Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2001.

7 Wait R., Mitchell A.R., Finite element analysis and applications, Wiley, Chichester, 1985.

8 Burczyński T.: Metoda elementów brzegowych w mechanice. WNT, Warszawa 1995.

9 Wrobel L.C., Brebia C.A.: Boundary elements in thermal problems, in Numerical method in heat

transfer, J. Wiley, London, 1981.

10 Zienkiewicz O.C., Taylor R.L., The finite element method, vol. 1,2,3, Fifth edition, Butterworth-

Heinemann, 2000.


prof. dr hab. inż. Adam Bokota, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W05

C1 W1-W11 1, 2 F1, P1

EK2 K_W01, K_W05, K_U10

C1 W1-W11 1, 2 F1, P1

EK3 K_W01, K_W05

C1 W3-W4 1, 2 F1, P1

EK4 K_W01, K_W05, K_U10

C1 W9-W11 1, 2 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl



I. KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez doktorantów podstawowej wiedzy na temat obowiązujących w Polsce rozwiązań prawnych dotyczących ochrony środowiska.

C2. Przekazanie ogólnej wiedzy na temat zagrożeń dla środowiska naturalnego ze strony przemysłu, energetyki i gospodarki komunalnej.

C3. Próba uwrażliwienia doktorantów na problemy związane z użytkowaniem i ochroną środowiska naturalnego.


Znajomość podstaw fizykochemii, mechaniki i termodynamiki.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK1 – Doktorant posiada ogólną wiedzę na temat polskich aktów prawnych dotyczących ochrony środowiska,

EK2 – wie, co to są zanieczyszczenia środowiska i potrafi dokonać ich klasyfikacji,

EK3 – zna podstawowe problemy związane ze składowaniem i utylizacją odpadów przemysłowych i komunalnych,

EK4 – potrafi scharakteryzować zagrożenia dla środowiska ze strony procesów spalania paliw organicznych,

EK5 – posiada podstawową wiedzę na temat wpływu katastrof przemysłowych, katastrof tankowców, platform wiertniczych itd. na środowisko.

TREŚCI PROGRAMOWE


W1,2 – Wybrane zagadnienia ustawy Prawo ochrony środowiska oraz aktualnej polityki ekologicznej państwa

2

W3 – Źródła i rodzaje zanieczyszczeń – definicje, klasyfikacja. 1

Nazwa przedmiotu:

OCHRONA ŚRODOWISKA

Environmental protection


Forma studiów:

Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_03w

Rodzaj przedmiotu:


Poziom kwalifikacji

III stopnia Rok: II Semestr: III

Rodzaj zajęć:

Wykład Liczba godzin/tydzień:

1W Liczba punktów:

1 ECTS

W4,5 – Sposób postępowania ze stałymi odpadami przemysłowymi i komunalnymi.

2

W6,7 – Ścieki przemysłowe i komunalne; oczyszczalnie ścieków. 2

W8,9 – Wpływ procesów spalania paliw organicznych na środowisko: powiązania energo-ekologiczne.

2

W10 – Zanieczyszczenia motoryzacyjne. 1

W11 – Zmiany klimatu: fakty i mity. 1

W12,13 – Awarie i katastrofy przemysłowe, transportowe itd. 2

W14,15 – Bezpieczeństwo elektrowni jądrowych. 2



2. – materiały wykładowe udostępniane studentom.


P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – zaliczenie na ocenę



Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym Przygotowanie do testu zaliczeniowego

15W 15 h 5 h 10 h

Suma 30 h


1 ECTS


1. Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R.: Ekologia. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2005

2. Praca zbiorowa pod redakcją A. Kurnatowskiej: EKOLOGIA. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. PWN, Warszawa-Łódź, 1999

3. Rutkowski J.D.: Źródła zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1993

4. Kucowski J., Laudyn D.: Energetyka a ochrona środowiska. WNT, Warszawa 1994

5. Mierzwiński A.: 1000 słów o ekologii i ochronie środowiska. Wyd. Bellona, Warszawa 1991

6. Ustawa Prawo ochrony środowiska. www.mos.gov.pl

7. Ekspertyza nt. ochrony środowiska na potrzeby aktualizacji Strategii Rozwoju Kraju 2007-2015. Opracowanie: CDM Sp. z o.o., Warszawa 2010 www.mrr.gov.pl/rozwoj_regionalny/polityka_rozwoju/srk/ekspertyzy_aktualizacja_sr

http://www.mos.gov.pl/

http://www.mrr.gov.pl/rozwoj_regionalny/polityka_rozwoju/srk/ekspertyzy_aktualizacja_srk__1010/strony/ekspertyzy_srk_.aspx

k__1010/strony/ekspertyzy_srk_.aspx

8. strony internetowe Ministerstwa Środowiska, Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Państwowej Inspekcji Pracy itd.


dr inż. Elżbieta Moryń-Kucharczyk [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W06 K_U12 K_K02

C1 W 1-2 1,2 P1

EK2 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 3 1,2 P1

EK3 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 4-7 1,2 P1

EK4 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 8-11 1,2 P1

EK5 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 12-15 1,2 P1

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.


1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas pierwszych zajęć.

2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć dostępne są na stronie internetowej WIMiI: www.wimii.pcz.pl

http://www.mrr.gov.pl/rozwoj_regionalny/polityka_rozwoju/srk/ekspertyzy_aktualizacja_srk__1010/strony/ekspertyzy_srk_.aspx




I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie doktorantów z obowiązującymi aktami o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawie własności przemysłowej oraz odpowiedzialnością za bezprawne korzystanie z przedmiotów będących pod ochroną.

C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności definiowania utworów jako przedmiotów ochrony oraz korzystania z nich w różnych obszarach twórczości i polach eksploatacji.


1. Znajomość podstawowych zagadnień społecznych i zawodowych oraz ogólnych uregulowań

prawnych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę i rozumie zasady prawnej ochrony dóbr niematerialnych, zna zasady poszanowania autorstwa i współautorstwa w działalności związanej z realizacją różnego rodzaju prac twórczych,

EK 2 – potrafi posługiwać się pojęciami z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych w tym organizacji zbiorowego zarządzania, Urzędu Patentowego i instytucji działających na terenie Unii Europejskiej,

EK 3 – posiada wiedzę z przepisów i umiejętności zastosowania procedury postępowania przy rejestracji wynalazków.

Nazwa przedmiotu:

PRAWO AUTORSKIE I OCHRONA PATENTOWA

Copyright and patent protection

Kierunek:

Mechanika Forma studiów: stacjonarne


Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot fakultatywny Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: I Semestr: II

Rodzaj zajęć:

wykład Liczba godzin/tydzień:

1W Liczba punktów:

1 ECTS

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – WYKŁAD Liczba godzin

W 1 – Własność, własność intelektualna – podstawowe pojęcia, zarys historyczny. 1

W 2 – Podstawy prawne własności intelektualnej. Prawo polskie. Regulacje międzynarodowe.

1

W 3 – Przedmiot prawa autorskiego. Utwór. Rodzaje utworów. 1

W 4 – Podmiot prawa autorskiego. Twórca. Prawa osobiste. Prawa majątkowe. 1

W 5 – Prawa pokrewne. 1

W 6 – Prawo autorskie w Unii Europejskiej.

W 7 – Prawo własności przemysłowej. Wynalazek. Rodzaje wynalazków. 1

W 8 – Patent. Postępowanie w sprawie przyznania patentu. Zasady korzystania z patentu. Patent europejski.

1

W 9 – Prawo własności przemysłowej. Wzór użytkowy. Wzór przemysłowy. Znak

towarowy. 1

W 10 – Prawo własności przemysłowej. Oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych.

1

W 11 – Aspekt informatyczny w ochronie własności intelektualnej. Programy komputerowe. Prawa do baz danych.

1

W 12 – Ochrona własności intelektualnej w Internecie. Creative Commons. 2

W 13 – Ochrona własności intelektualnej w działalności szkoły wyższej. Dozwolony użytek. Plagiat.

2


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych,

2. – studium przypadków z zakresu ochrony własności intelektualnej. SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)

F1. – obecność na wykładzie.

P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu (pisemny sprawdzian). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA



Konsultacje


Przygotowanie do sprawdzianu

15W 15 godz.

2 godz.

10 godz.

3 godz.

Suma 30 godz.


1 ECTS


1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.1994.24.83)

2. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej ( Dz.U. z 2003.119.117)

3. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz.U.2001.128.1402)

4. Hetman J.: Podstawy prawa własności intelektualnej. Biblioteka Analiz, Warszawa, 2010.

5. Michniewicz G.: Ochrona własności intelektualnej. Wyd. C.H. BECK, 2012.

6. Dereń A. M.: Własność intelektualna i przemysłowa. Oficyna Wydawnicza PWSN, Nysa 2007.


1. Dr inż. Zygmunt KUCHARCZYK [email protected]



1. Wszelkie informacje dla doktorantów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych doktorantom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.

2. Informacja na temat skali ocen, sposobu weryfikacji efektów kształcenia oraz konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.

Efekt kształcenia

Odniesienie danego efektu do efektów

zdefiniowanych dla całego programu

(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1

K_W07 K_W08 K_W09 K_K02

C1, C2 W1 - W6,

W11 - W13 1 F1, P1

EK2 K_U12 K_U14 K_K02

C1, C2 W1 - W7 1, 2 F1, P1

EK3 K_U12 K_U14 K_K02

C1 W7 - W10 1 F1, P1



Nazwa przedmiotu:

Seminarium doktoranckie

Doctoral seminary



Kod przedmiotu: A2_06s -A7_06s



Rok: I - IV Semestr: II - VII


Liczba godzin/tydzień: 1S (na każdym semestrze)

Liczba punktów: 1 ECTS (na każdym semestrze)


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z problematyką związaną z realizowaną pracą doktorską

C2. Poszerzenie wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności korzystania z komputerowych technik edycji tekstu, obliczeń matematycznych oraz graficznej prezentacji wyników badań


1. Wiedza na II poziomie kształcenia w danej dyscyplinie

2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji

3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

4. Umiejętności posługiwania się środkami opracowania i wizualizacji wyników badań

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi wyszukiwać w dostępnych źródłach (podręczniki, czasopisma specjalistyczne i naukowe, Internet) informacje na temat związany z realizowaną pracą dysertacyjną,

EK 2 – potrafi analizować wyniki badań innych autorów

EK 3 – potrafi interpretować fakty, zasady, teorie i praktykę z określonej dziedziny,

EK 4 – posiada zdolności do stosowania wiedzy i rozwiązywania problemów,

EK 5 – posiada umiejętności analizowania, dokonywania syntez i oceniania,

EK 6 – potrafi rozwiązywać problemy naukowe, porównywać uzyskane wyniki badań z wynikami innych badaczy, porządkować uzyskane wyniki oraz dokonywać ich syntezy i oceniania.

EK 7 – potrafi weryfikować uzyskane wyniki badań i je interpretować,

EK 8 – zna zasady etyki w zakresie poszanowania praw autorskich i aktywnie uczestniczy w

dyskusji i procesie oceniania prac innych doktorantów,

EK 9 - wykazuje zdolność do autonomicznego i odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadań, gotowość do uczenia się przez całe życie, sprawność komunikowania się, umiejętność współdziałania z innymi w roli członka lub lidera zespołu,

EK 10 - potrafi pracować samodzielnie, jak również wykazuje kreatywność w pracy zespołowej.

TREŚCI PROGRAMOWE


S 1 – Zapoznanie się z wiedzą na zaawansowanym poziomie w dziedzinie nauk technicznych i dyscyplinie, w ramach której jest realizowana praca doktorska. Studia literaturowe prowadzące do postawienia problemu naukowego i sformułowania tezy rozprawy doktorskiej.

15

S 2 – Zapoznanie się z głównymi trendami w studiowanej dyscyplinie. Zagadnienia te obejmują poznanie trendów w : technice, technologii, projektowaniu.

15

S 3 – Najnowsze teorie i metody badawcze . Wyprowadzenie autorskich metod naukowych we wstępnej postaci.

15

S 4 – Zdobycie wiedzy na temat kierunków rozwoju nowoczesnych metod badawczych w obszarze nauk technicznych ze szczególnym uwzględnieniem realizowanych dyscyplin. Budowa warsztatu badawczego w oparciu o analizy istniejących w literaturze rozwiązań (pod pojęciem warsztatu rozumiane są tutaj metody, algorytmy i stanowiska badawcze).

15

S 5 – Poznanie pozatechnicznych uwarunkowań działalności naukowej i prezentacji wyników badań. Weryfikacja i modyfikacja metod naukowych wraz z publikacją cząstkowych rezultatów.

15

S 6 – Opracowanie wyników badań pod kątem tezy i celów rozprawy doktorskiej 15 suma 90


1. – prezentacje multimedialne.


F1. – ocena przygotowania do seminarium


P1. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas prezentacji

P2. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę


Forma aktywności

Średnia liczba godzin na zrealizowanie

aktywności (6 semestrów)



90 h

60 h

Przygotowanie do seminariów 30 h

Suma ∑180 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Literatura związana z realizowaną pracą doktorską. 2. Literatura dotycząca studiowanej dyscypliny.


Opiekunowie naukowi i promotorzy doktorantów.


Efekt kształcenia


do efektów obszarowych

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1-EK8

K_W03, 04, K_U01, K_U02, K_U05, K_U12, K_U15, K_U16

C1,C2 S1, S2, S3, S4, 1 F1, F2, P1, P2

EK9, EK10 K_K05, K_K06,

K_K07 C3 S5, S6 1 F1, P1, P2

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


module title:

SPECTRAL METHODS IN FLUID DYNAMICS



course code: B6_19w

course: optional subject




hours per week: 1L


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide basic understanding of spectral approximation. T2. Provide ability to apply spectral methods for partial differential equations. T3. Provide fundamental knowledge on applications of spectral methods for Navier-Stokes

equations.


R1. Mathematical analysis. R2. Theory of partial differential equations. R3. Fundamentals of numerical methods.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on spectral approximation. LO2. Knowledge on application of spectral methods in fluid dynamics.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1- Introduction, historical background, some examples of spectral methods 1

L 2-5 - Spectral approximation -the Fourier system, Discrete Fourier Expansion, Differentiation and the Gibbs phenomenon

4

L 6-7 - Orthogonal polynomials in (-1,1) domain - Sturm- Liouville problems, Gauss-type quadratures

2

L 8-9 - Legendre and Chebyshev polynomials - basic formulae and differentiation 2

L 10-12 - Spectral projection of the Burgers equation - Fourier and Chebyshev approximations

2

L 12-13 - Convolution sums - pseudospectral transform methods, aliasing removal 2

L 14 - Temporal discretization 1

L 15 - Spectral Galerkin solution technique for unsteady Navier-Stokes equations 1

TEACHING TOOLS


SOURCE LITERATURE

Boyd J.P., Chebyshev & Fourier Spectral Methods, Springer-Verlag, 1989 1. Canuto C., Hussaini M.Y., Quarteroni A., Zang T.A., Spectral Methods in Fluid Dynamics, Springer-

Verlag, 1988 2. Canuto C., Hussaini M.Y., Quarteroni A., Zang T.A., Spectral Methods - Fundmentals in Single

Domains, Springer, 2006 3. Canuto C., Hussaini M.Y., Quarteroni A., Zang T.A., Spectral Methods - Evolution to Complex

Geometries and Applications to Fluid Dynamics, Springer, 2007

4. Deville M.O., Fisher P.F., Mund E.H., High-order Methods for Incompressible Fluid Flow, Cambridge University Press, 2002

5. Gottlieb D., Orszag S.A., Numerical Analysis of Spectral Methods: Theory and Applications, SIAM, 1977

6. Hesthaven J. S., Gottlieb S., Gottlieb D., Spectral Methods for Time-Dependent Problems, Cambridge University Press 2007

7. Karniadakis G.E., Sherwin S., Spectral/hp Elements Methods for Computational Fluid Dyanmics, Oxford University Press, 2005

8. Quarteroni A., Sacco R., Saleri F., Numerical Mathematics, Springer, 2007 9. Quarteroni A., Valli A., Numerical Approximation of Partial Differential Equations, Springer, 1997

TEACHERS

module coordinator: prof. Andrzej Bogusławski - [email protected] academic teachers: - : prof. Andrzej Bogusławski - [email protected]

STUDENT WORKLOAD


Teaching hours 15 h



Consultation

Literature studies

Individual work

5 h

5 h

5 h

SUM 30 h


TEACHERS

module coordinator: prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected] academic teachers: - prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected] - dr hab. inż. Artur Tyliszczak, prof. P.Cz. - [email protected]


Effect of education


the whole program

Aims of the course


Didactic tools

Form of assessment

LO1


T1 L1-L9 1 F1,P1

LO2


T2, T3 L10_L15 1 F1,P1

ADDITIONAL NOTES Links to the course teaching materials can be found on the http://wimii.pcz.czest.pl/ website.

mailto:abogu

mailto:abogu

mailto:abogu

mailto:abogu




module title:

Stability and transition in shear flows



course code: B6_17w





hours per week: 1L


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide knowledge on instability mechanisms in shear flows. T2. Provide ability to analyse stability of linear flow systems. T3. Provide knowledge on solution methods of stability equations


R1. Fundamentals of fluid mechanics. R2. Fundamentals of numerical methods. R3. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of stability in shear flows. LO2. Knowledge on advanced methods to analyse stability of shear flows.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-2 - Definition of stability and critical Reynolds number, Reynolds-Orr equation. 2

L 3-6 - Temporal stability of parallel shear flows -linear inviscid analysis, stability criteria, solution of the inviscid stability equation

4

L 7-10 - Eigensolutions to the viscous problem -viscous stability equation 4

L 11-12 Temporal stability - Stability of complex flows and transition. 2

L 13-14 Growth of disturbances in space - spatial eigenvalue analysis 2

L15 - Absolute instability 1 TEACHING TOOLS



F1. – assessment of the activity during lectures P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit SOURCE LITERATURE

1. Schmid P. J. Henningson D.S.: Stabiity and transition in shear flows, Springer, 2001.

2. Charru F: Hydrodynamic instabilities,Cambridge Univ. Press, 2011.

3. Drazin P.G., Reid W.H.: Hydrodynamic stability, Cambridge Univ. Press, 1981.

TEACHERS

module coordinator: prof.dr hab. inż. Andrzej Bogusławski- [email protected] academic teachers: - Andrzej Bogusławski- [email protected]

STUDENT WORKLOAD


Teaching hours

Consultation

Literature studies

Individual work

15 h

5 h

5 h

5 h

SUM 30 h


TEACHERS

module coordinator: prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected]

mailto:abogus

mailto:abogus

mailto:abogus

mailto:abogus

mailto:abogu

mailto:abogu

academic teachers: - prof dr hab. inż. Andrzej Bogusławski - [email protected] - dr hab. inż. Artur Tyliszczak, prof. P.Cz. - [email protected]


Effect of education


the whole program

Aims of the course


Didactic tools

Form of assessment

LO1

K_W01,K_W02,KW_03,K_U10,K

_U11, K_U15, KU_17, K_U19

T1,T2 L1-L15 1 F1,P1

LO2

K_W01,K_W02,KW_03,K_U10,K

_U11, K_U15, KU_17, K_U19

T1,T3 L1_L15 1 F1,P1

ADDITIONAL NOTES


mailto:abogu

mailto:abogu




Course title:

Technical academic writing

(Polish title)

Pisanie technicznych tekstów akademickich

Field of study:

Mechanical Engineering

Type of studies: Full-time

Course code: B2_04w

Course characteristics:

Optional subject Level of studies: Doctoral (Ph.D.)

Year: I Semester: II

Form of classes: lectures

Hours per week: 1 lecture

Credits: 1 ECTS

COURSE GUIDE

GENERAL INFORMATION OF THE COURSE

AIMS OF THE COURSE

A1. Teaching students how to write clear, concise, and elegant texts in English. A2. Teaching students how to write technical texts in English.

PREREQUISITES

1. English language at the intermediate level at least.


EE 1 A student can write clear, concise, and elegant texts in English. EE 2 A student can write technical texts in English.

COURSE PROGRAM

Lectures Hours L1 Causes, clarity, technicalities 3 L2 Cohesion, emphasis, technicalities 3 L3 Coherence, concision, technicalities 3 L4 Length, elegance, technicalities 3 L5 Usage, technicalities 3

DIDACTIC TOOLS

1. – lectures 2. – exercises solved by students during lectures FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING)

F1. – assessment of the activity during lectures P1. – assessment of the exercises solved - graded credit

STUDENT WORKLOAD


Teaching hours

Consultation

Literature studies

Individual work

15 h

5 h

5 h

5 h

SUM 30 h


BASIC AND SUPPLEMENTARY LITERATURE

1. Joseph M. Williams, Style: Toward Clarity and Grace, University of Chicago Press, 1995

TEACHER (NAME, SURNAME, E-MAIL)

1. dr inż. Ireneusz Szcześniak ([email protected])


Effect of education



Aims of the course

Content of the course

Didactic tools

Form of assessment

EE1 K_U06, K_K07 A1 L1-5 1,2 F1, P1 EE2 K_U06, K_K07 A2 L1-5 1,2 F1, P1

ADDITIONAL NOTES

None.

Nazwa przedmiotu:

Teoria tensorów i mechanika ośrodków ciągłych (wybrane zagadnienia)

Tensor theory and continuum mechanics (selected)


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B4_07w



Rok: II Semestr: IV





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień mechaniki ośrodków ciągłych

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z zakresu posługiwania się zapisem wskaźnikowym oraz rachunkiem tensorowym


1. Umiejętność wykonywania działań matematycznych z zakresu rachunku wektorowego.

2. Wiedza z zakresu podstaw geometrii różniczkowej

3. Wiedza z zakresu podstaw analizy funkcjonalnej

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Potrafi posługiwać się zapisem wskaźnikowym

EK 2 – Zna podstawy algebry i analizy tensorowej

EK 3 – Zna podstawowe zasady mechaniki ośrodków ciągłych

EK 4 – Potrafi się posługiwać rachunkiem tensorowym

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć –Wykład Liczba godzin

W1 – Współrzędne ortokartezjańskie. Tensory kartezjańskie. Podstawowe operacje w zapisie wskaźnikowym. Analiza tensorowa

3

W2 – Współrzędne ukośnokątne. Baza i kobaza układu współrzędnych. Współrzędne 1

kontrawariantne i współrzędne kowariantne wektorów W3 – Tensory metryczne. Iloczyn skalarny wektorów. Podnoszenie i obniżanie wskaźnika 1 W4 – Transformacja wektorów bazy kontrawariantnej i bazy kowariantnej 1 W5 – Transformacja tensorów kowariantnych, kontrawariantnych i tensorów mieszanych.

Algebra tensorów 1

W6 – Współrzędne krzywoliniowe ortogonalne. Baza i kobaza układu, tensory metryczne 1 W7 – Transformacja tensorów w układach krzywoliniowych 1 W8 – Analiza tensorowa w przestrzeni Euklidesa. Funkcje tensorowe 1 W9 – Pochodna zwyczajna, pochodna cząstkowa, pochodna absolutna funkcji

tensorowych 2

W10 – Symbole Christoffela I i II rodzaju 1 W11 – Pochodna kowariantna tensorów kowariantnych i tensorów kontrawariantnych 1 W12 – Współrzędne fizyczne tensorów kowariantnych i tensorów kontrawariantnych 1

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. Materiały drukowane z przykładowymi rozwiązaniami


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów P2 - ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test







15h

3 h

6 h

6 h

Suma ∑30 h



1 Karaśkiewicz E., Zarys teorii wektorów i tensorów. PWN, Warszawa 1971.

2 Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1982.

3 Radziszewski K., Wstęp do współczesnej geometrii różniczkowej. PWN, Warszawa 1973.

4 Gołąb E., Rachunek tensorowy. PWN, Warszawa 1966.

5 . Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy i zastosowania rachunku tensorowego, Prace IPPT,

Warszawa 2007.




Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_U10, K_U15

C2 W1-W12 1, 2 F1, P1, P2

EK2 K_W01, K_W02, K_W05

C1 W1-W12 1, 2 F1, P2

EK3 K_W01, K_W02, K_W05

C1 W1 1 F1, P2

EK4 K_U10, K_U15

C2 W1-W12 1, 2 F1, P1, P2

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


Nazwa przedmiotu:

Teoria tensorów i mechanika ośrodków ciągłych (wybrane zagadnienia)

Tensor theory and continuum mechanics (selected) Dyscyplina: Mechanika




Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień mechaniki ośrodków ciągłych

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z zakresu posługiwania się modelami matematycznymi mechaniki ośrodków ciągłych


1. Wiedza z zakresu mechaniki teoretycznej

2. Wiedza z zakresu mechaniki analitycznej

3. Umiejętność posługiwania się rachunkami różniczkowym i całkowym

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Zna zagadnienia teorii sprężystości

EK 2 – Zna podstawowe zagadnienia z zakresu termosprężystości i mechaniki płynów

EK 3 – Zna podstawy teorii plastyczności

EK 4 - Potrafi identyfikować modele matematyczne mechaniki ośrodków ciągłych

TREŚCI PROGRAMOWE


W1 – Konfiguracja ciała. Wektor przemieszczenia. Opisy Lagrange'a i Eulera 1 W2 – Pochodna materialna wielkości tensorowych we współrzędnych Lagrange'a i Eulera 1 W3 – Kinematyka. Tensory gradientów przemieszczenia. Tensory odkształceń

skończonych. Tensor odkształceń Cauchy'ego. 1

W4 – Wektor naprężenia i tensor naprężenia Cachy'ego. Niezmienniki tensorów naprężenia i odkształcenia. Rozkład tensora naprężenia na część izotropową i dewiatorową

1

W5 – Globalne i lokalne równania równowagi w ośrodku ciągłym 1 W6 – Związki konstytutywne naprężenia - odkształcenia oraz odkształcenia - naprężenia,

uwzględnienie obciążeń cieplnych. Przemieszczeniowe równania równowagi 1

W7 – Tensory naprężenia Pioli Kirchhoffa 1 W8 – Zasady zachowania: masy, pędu i krętu 1 W9 – Zasada zachowania energii 1 W10 – Zagadnienie naprężeń cieplnych, zagadnienie termosprężystości 1 W11 – Płyny, równania Naviera-Stokesa 1 W12 – Podstawy teorii plastyczności. Prawo plastycznego płynięcia. Warunki

plastyczności Hubera-Misesa oraz Treski 1

W13 – Stowarzyszone prawo płynięcia plastycznego. Odkształcenia plastyczne. Skalarny mnożnik plastyczności

1

W14 – Izotropowe i anizotropowe (kinematyczne) umacnianie się materiału 1 W15 – Elementy lepkoplastyczności 1

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test







15h

3 h

6 h

6 h

Suma ∑30 h



1 Bednarski T., Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. PWN, Warszawa 1995.

2 Derski W., Zarys mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1975.

3 Gabryszewski Z., Gronostajski J., Mechanika procesów obróbki plastycznej. PWN, Warszawa

1991.

4 Nowacki W., Termosprężystość. PWN, Ossolineum 1972.

5 Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1982.

6 Perzyna P., Termodynamika materiałów niesprężystych. PWN. Warszawa 1978.

7 Rymarz Cz., Mechanika ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1993.

8 Konderla P., Konspekt wykładu nt.Mechanika ośrodków ciągłych, Pol. Wrocławska 2007

9 Kreja I., Mechanika ośrodków ciągłych, CURE, Gdańsk, 2003.




Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02

C1 W1-W8 1 F1, P1

EK2 K_W01, K_W02

C1 W9-W11 1 F1, P1

EK3 K_W01, K_W02

C1 W12-W15 1 F1, P1

EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10

C1, C2 W1-W15 1 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


Nazwa przedmiotu:

Termodynamika statystyczna

Statistical thermodynamics





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień z termodynamiki statystycznej

C2. Nabycie przez studentów umiejętności z zakresu statystycznej interpretacji podstawowych wielkości i praw termodynamiki


1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki

2. Wiedza z zakresu termodynamiki technicznej

3. Umiejętność posługiwania się rachunkiem różniczkowym i całkowym

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Posiada wiedzę teoretyczną z zakresu termodynamiki statystycznej

EK 2 – Zna podstawowe rozkłady cząstek i ich zastosowanie

EK 3 – Zna zależności na wielkości termodynamiczne dla gazów i ciał stałych

EK 4 – Potrafi wyznaczyć strumień ciepła przekazywanego przez promieniowanie

TREŚCI PROGRAMOWE


W1– Podstawowe pojęcia i zasady fizyki statystycznej. 1 W2 – Prawdopodobieństwo termodynamiczne, potencjały i kwadrat termodynamiczny.

Zasady termodynamiki w ujęciu statystycznym. 1

W3 – Statystyczna interpretacja entropii, entropia informacyjna. Zasada maksymalizacji entropii informacyjnej i jej zastosowanie.

1

W4 – Postulaty termodynamiki statystycznej i rozkłady prawdopodobieństwa. 1

http://pl.pons.com/t%C5%82umaczenie/angielski-polski/Statistical

http://pl.pons.com/t%C5%82umaczenie/angielski-polski/thermodynamics

W5 – Układ izolowany – zespół mikrokanoniczny. 1 W6 – Układ w równowadze – zespół kanoniczny. 1 W7 – Układ otwarty – wielki zespół kanoniczny. 1 W8,9 – Zastosowanie zespołu kanonicznego (rozkład prędkości Maxwella-Boltzmanna,

zasada ekwipartycji energii). 2

W10,11 – Gaz doskonały i gazy rzeczywiste. Równanie van der Waalsa. 2 W12 – Ciała stałe . Wzór Debye’a. Rozszerzalność cieplna, drgania sieci krystalicznej. 1 W13 – Fluktuacje podstawowych wielkości termodynamicznych. Fluktuacje w gazie

doskonałym i roztworach. 1

W14,15 – Wymiana ciepła przez promieniowanie. Prawa: Plancka, Stefana-Boltzmanna, Wiena, Lamberta i Kirchoffa. Wymiana ciepła pomiędzy dwiema powierzchniami.

2

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test







15 h

5 h

5 h

5 h

Suma ∑30 h



1 Buchowski H., Elementy termodynamiki statystycznej, WNT, Warszawa 1998.

2 Bzowski J., Zbiór zadań z termodynamiki statystycznej, Wyd. PW, Warszawa 2005.

3 Hołyst R., Poniewierski A., Ciach A., Termodynamika, WNT, Warszawa 2005.

4 Ingarden R.S., Fizyka statystyczna i termodynamika, PWN, Warszawa 1990. 5 Kosiński R., Wprowadzenie do mechaniki kwantowej i fizyki statystycznej, Oficyna Wyd. PW,

Warszawa 1998. 6 Landau L.D., Lifszyc J.M., Fizyka statystyczna, WN PWN, Warszawa 2011. 7 Madejski J., Teoria wymiany ciepła, PWN, Warszawa 1998.

8 Pastucha L., Otwinowski H., Podstawy przekazywania ciepła. Wyd. PCz, Częstochowa 1999.

9 Wiśniewski S., Wiśniewski T.S., Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 2012.


prof. dr hab. inż. Henryk Otwinowski, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02

C1 W1-W8 1 F1, P1

EK2 K_W01, K_W02

C1 W9-W11 1 F1, P1

EK3 K_W01, K_W02

C1 W12-W15 1 F1, P1

EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10

C1, C2 W1-W15 1 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


module title:

TURBULENCE MODELLING



course code: B6_13w

course: Modelling of Turbulence




hours per week: 1L


MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide basic understanding of transport processes in turbulent flows. T2. Provide ability to select turbulence models. T3. Provide knowledge on simulations of free and wall bounded flows.


R1. Fundamentals of mechanics, thermodynamics and fluid mechanics. R2. Statistics, first and second order moments. R3. Capability of using source literature.


EF1. Knowledge on mathematical description of turbulence. EF2. Knowledge on turbulence models and their limitations.

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-3 - Energy losses in laminar and turbulent flows, laminar and turbulent diffusion, Reynolds decomposition of velocity field, vortex stretching and energy cascade, energy spectrum in turbulent flows, turbulence as stationary and ergodic statistical process, averaging rules for stochastic process.

3

L 4-5 - Reynolds averaging of continuity and Navier-Stokes equations, Reynolds stresses, Reynolds stress tensor, reduction of number of unknown stresses,

3

L 6-8 - Boussinesq's concept of eddy viscosity, Reynolds analogy for molecular and turbulent momentum transfer, Prandtl’s analysis of turbulent boundary layer, idea of mixing length

2

L 9 - Algebraic stress models, comparative analysis of Prandtl’s and Karman hypotheses, idea of algebraic turbulence models.

1

L 10 - Van Driest and Clauser improvements of mixing length concept, intermittency concept, modern algebraic turbulence models.

1

L 11 - Turbulence kinetic energy transport equation, energy transfer between mean and fluctuating motion.

1

L 12 - One- and two-equation turbulence models, idea of hybrid turbulence models. 1

L 13 - Limitations of one and two equation turbulence models, stress transport models.

1

L 14-15 - Navier-Stokes equations as chaotic system, Direct Numerical Simulation (DNS) and Large Eddy Simulation (LES) of turbulent flows.

2

TEACHING TOOLS



F1. – assessment of the activity during lectures

P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers reading individual solution of problems

15Lec 15h 5 h 10 h

total 30 h

ECTS 1 ECTS

SOURCE LITERATURE 1. Pope S.B.: Turbulent Flows. Cambridge Univ. Press, 2000

2. Hinze J.O.: Turbulence. McGraw-Hill, New York, 1975

3. Lesieur M.: Turbulence in Fluids, Kluwer Academic Publisher, 1990

4. Ferziger J.H., Peric M.: Computational Methods for Fluid Dynamics, Springer, 2002

5. Wilcox D.C.: Turbulence Modeling for CFD

6. Geurts B., Elements of Direct and Large Eddy Simulation, Edwards, 2003

7. Lesieurs M., Metais O., Comte P., Large Eddy Simulation of Turbulence, Cambridge University Press, 2005

8. Sagaut P.: Large Eddy Simulation for Incompressible Flows, Springer, 2002

TEACHERS

module coordinator: prof. Stanisław Drobniak - [email protected] academic teachers: - prof. Stanisław Drobniak - [email protected]


Effect of education



Aims of the course


Didactic tools Form of

assessment

EF1 K_W01, K_W02

T1 L1-L5 1 F1 P1

EF2 K_W01, K_W02 K_U10

T2- T3 L6-L15 1 F1 P1

ADDITIONAL NOTES

lecture notes provided by the teacher via email



Nazwa przedmiotu:

WYBRANE ZAGADNIENIA DRGAŃ I STATECZNOŚCI KONSTRUKCJI MECHANICZNYCH

( Drgania mechaniczne)

Chosen problems of vibrations and stability of mechanical constructions

(Mechanical Vibrations)





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami z zakresu modelowania drgań mechanicznych układów tłumionych i nietłumionych o skończonej liczbie stopni swobody oraz układów ciągłych.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania częstości i postaci drgań układów drgających.

C3. Nabycie przez studentów umiejętności formułowania zagadnień brzegowych dotyczących drgań własnych z wykorzystaniem wariacyjnej zasady Hamiltona.


1. Znajomość zagadnień z zakresu matematyki i fizyki.

2. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki analitycznej

3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.


EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – student potrafi zbudować model matematyczny drgań wybranych układów mechanicznych,

EK 2 – potrafi wyznaczyć częstość drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych

EK 3 – potrafi wyznaczyć postacie drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych,

EK 4 potrafi formułować zagadnienia drgań własnych układów sprężystych przy wykorzystaniu wariacyjnej zasady Hamiltona

EK 5 – student potrafi dokonać analizy wpływu parametrów układu na jego drgania i stateczność dynamiczną.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - Wykład Liczba godzin

W 1, 2 – Wybrane zagadnienia drgań układów mechanicznych o skończonej liczbie stopni swobody.

2

W 3 Wariacyjna zasada Hamiltona przy formułowaniu zagadnień brzegowych drgań własnych ciągłych układów sprężystych

1

W 4, 5 – Wybrane zagadnienia drgań układów ciągłych. 2

W 6,7 – Modelowanie drgań własnych układu ciągłego zbudowanego z materiału lepko-sprężystego.

2

W 8,9 – Zagadnienie brzegowe drgań własnych układu ciągłego przy uwzględnieniu tłumienia zewnętrznego.

2

W 10,11 Analiza stateczności dynamicznej ustrojów prętowych. 2

W 12,13 – Warunek ortogonalności funkcji własnych. 2

W 14,15 – Wybrane zagadnienia eksperymentalnej analizy modalnej 2


1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. aparatura badawcza do przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej



F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas zajęć dydaktycznych


P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – zaliczenie





Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do wykładów,

15h

5 h

10 h

wykonanie zadań domowych

Suma 30 h



1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów

dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2006.

2. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.

3. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.

4. Piszczek Z. K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. PWN, Warszawa.

5. Gutkowski R., Świetlicki W.A.: Dynamika i drgania układów mechanicznych. PWN, Warszawa.


dr hab. inż. Wojciech Sochacki prof. PCz. [email protected]

dr hab. inż. Sebastian Uzny prof. PCz. [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10,

K_U19 C1, C2 W1-15 1, 2

F1-3 P1

EK2 K_W01, K_W02, K_W05, K_U15

C1,C2 W1-15 1, 2 F1-3 P1

EK3 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10,

K_U15 C1,C2 W13-15 1, 2

F1-3 P1

EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10, K_U11, K_U15

C3 W3 1, 2 F1-3 P1

EK5 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10, K_U15, K_U17

C1,C2 W10-15 1, 2 F1-3 P1

II. FORMY OCENY







www.wimii.pcz.pl


Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia drgań i stateczności konstrukcji mechanicznych

Selected Problems of Vibrations and Stability of Mechanical Structures







Liczba godzin/tydzień: 1W E



I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z drganiami mechanicznymi układów tłumionych lub nietłumionych o skończonej liczbie stopni swobody oraz układów ciągłych.

C2. Zapoznanie studentów z kryteriami utraty stateczności.

C3. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania obciążenia krytycznego oraz częstości i postaci drgań układów drgających.


1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki.




EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu drgań mechanicznych,

EK 2 – potrafi wyznaczyć częstość drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych

EK 3 – potrafi wyznaczyć postacie drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych,

EK 4 – ma ogólną wiedzę na temat wpływu parametrów układu na drgania,

EK 5 – ma ogólną wiedzę na temat kryteriów utraty stateczności smukłych układów sprężystych,

EK 6 – potrafi wyznaczyć siłę krytyczną układu smukłego na podstawie statycznego i kinetycznego kryterium stateczności.

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Drgania swobodne wahadła z ruchomym punktem zaczepienia (teoria

nieliniowa dużych przemieszczeń, teoria nieliniowa umiarkowanie dużych

przemieszczeń, teoria liniowa).

1

W 2 – Drgania swobodne układu zbudowanego z dwóch wahadeł matematycznych. 1

W 3,4 – Drgania wymuszone i swobodne wirnika jako układu o dwóch stopniach

swobody. 2

W 5 – Tłumiony dynamiczny eliminator drgań. 1

W 6 – Drgania swobodne kratownicy Milesa – rozwiązanie za pomocą metody

małego parametru. 1

W 7 – Stateczność i drgania swobodne dwuprętowej ramy (układ dyskretny o

jednym stopniu swobody). 1

W 8 – Dyskretyzacja belki Bernoulliego-Eulera z centralnie zamocowaną masą – zagadnienie geometrycznie nieliniowe.

1

W 9,10 – Drgania swobodne belki Bernoulliego-Eulera z centralnie zamocowana masą

(energia kinetyczna dla symetrycznej i niesymetrycznej postaci drgań, energia potencjalna, zasada Hamiltona, rozwiązanie, warunek ortogonalności funkcji własnych).

2

W 11,12 – Dyskretyzacja kolumny wspornikowej (układ ciągły) do układu o jednym stopniu swobody.

2

W 13,14 – Wpływ sił podłużnych na drgania swobodne kolumny. 2

W 15 – Udar masowy pręta (rozwiązanie za pomocą fali biegnącej). 1


1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie komputerowe


F1. – ocena przygotowania do zajęć

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas zajęć

F3. – – ocena aktywności podczas zajęć

P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę*

P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu



Godziny kontaktowe z prowadzącym 15W 15h

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą,

wykonanie zadań domowych

Konsultacje

Przygotowanie do egzaminu

15h

30h

15h

15h

Suma ∑90h *



1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2006.

2. Tomski L., Przybylski J., Posiadała B., Kukla S., Sochacki W., , Szmidla J., Podgórska-Brzdękiewicz I., Uzny S., : Drgania i stateczność układów smukłych, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem naukowym i redakcją L. Tomskiego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Fundacja „Książka Naukowo-Techniczna”, WNT Warszawa 2004.

3. Tomski L., Przybylski J., Szmidla J., Kasprzycki A., Podgórska-Brzdękiewicz I., Uzny S., : Drgania swobodne i stateczność obiektów smukłych jako układów liniowych lub nieliniowych, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem naukowym i redakcją L. Tomskiego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Fundacja „Książka Naukowo-Techniczna”, WNT Warszawa 2007.

4. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.

5. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.

16. Piszczek Z. K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. PWN, Warszawa.

7. Gutkowski R., Świetlicki W.A.: Dynamika i drgania układów mechanicznych. PWN, Warszawa.


1. dr hab. inż. Janusz Szmidla prof. PCz. [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe Narzędzia

dydaktyczne Sposób oceny

EK1 K_W01 K_W02 K_U15

C1, C2 W1-15 1- 2 F1-3 P1,2

EK2

K_W01 K_W02 K_W05 K_U10 K_U19

C1,C3 W1-14

1-2

F1-3 P1,2

EK3 K_W01 K_W02 K_W05

C1,C3 W1,2,3,4,5,7,9,10,14 1-2 F1-3 P1,2


K_U10 K_U19

EK4

K_W01 K_W02 K_W05 K_U10 K_U11 K_U19

C1,C3 W1,2,3,4,5,9,10,15

1-2

F1-3 P1,2

EK5

K_W01 K_W02 K_U10 K_U11 K_U17

C1,C2,C3 W7,11,12,13,14,15

1-2

F1-3 P1,2

EK6

K_W01 K_W02 K_W05 K_U10 K_U11 K_U19

C1,C2,C3 W7,11,12,13,14,15

1-2

F1-3 P1,2

II. FORMY OCENY




pierwszych zajęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na tablicy informacyjnej

Instytutu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn oraz na stronie www.wimii.pcz.pl


Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia z matematyki

Selected issues in mathematics


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A1_01w



Rok: I Semestr: I





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wybranymi elementami Analizy Funkcjonalnej oraz ich zastosowaniami w naukach technicznych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności wykorzystywania własności relacji w przestrzeniach metrycznych do analizy problemów dotyczących nauk ścisłych, w szczególności w odniesieniu do zagadnień technicznych.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH

KOMPETENCJI

1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z podręczników oraz witryn internetowych instytucji naukowych.


EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi wykorzystać wiedzę dotyczącą własności obiektów matematycznych do opisu i analizy problemów technicznych,

EK 2 – zna uwarunkowania prawne i etyczne dotyczące działalności naukowej,

EK 3 – ma wiedzę dotyczącą nowoczesnych technik i metod prowadzenia zajęć dydaktycznych.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – WYKŁAD Liczba godzin

W 1 – Metryka i przestrzenie metryczne. Kule i granice ciągów. 2 W 2 – Różne typy zbiorów. Podprzestrzenie. Przekształcenia ciągłe 2

W 3 – Metryki równoważne. Iloczyny kartezjańskie 2 W4 – Przestrzenie topologiczne. 2 W 5 – Przestrzenie spójne. Przestrzenie zwarte. Przestrzenie zupełne. 2 W 6 – Przestrzenie unormowane. Operatory liniowe. 2 W 7 – Przestrzeń Hilberta. 2 W 8 – Wybrane twierdzenia i ich zastosowania. 2 W 9 – Przestrzenie sprzężone do Lp i do C(X) 2 W 10 – Słaba zbieżność w przestrzeniach unormowanych. 2 W 11 – Odwzorowania zwężające i zastosowania. 2 W 12 – Przestrzenie Hilberta. Ich własności i przykłady. 2 W 13 – Informacje o przestrzeniach Sobolewa. 2 W 14 – Rozwiązania uogólnione (słabe) równań różniczkowych. 2 W 15 – Elementy rachunku wariacyjnego. 2

suma 30


1. – wykłady z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. – opis problemów do samodzielnego rozwiązania


F1 – ocena przygotowania do wykładu

F2– ocena umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy teoretycznej

F3 – ocena aktywności podczas wykładów

P1 – zaliczenie na ocenę (prezentacja analiz problemów do samodzielnego rozwiązania)


Forma aktywności Średnia liczba godzin

na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z prowadzącym 30 h

Godziny konsultacji z prowadzącym 5 h

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do wykładów, wykonanie zadań domowych 15 h

Przygotowanie do zaliczenia 10 h

Suma 60 h



1. J. Mioduszewski, Wykłady z topologii. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego (1994). 2. R. Szwarc, Analiza Funkcjonalna, skrypt P. Wrocławskiej (2010). 3. M. Majchrowski, Równania różniczkowe cząstkowe. Skrypt dla doktorantów P.W-wskiej (2005). 4. Materiały dostępne w Internecie. Przykładowe adresy są udostępniane na 1-szych zajęciach


1. prof. dr hab. inż. Zbigniew Domański, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W06 K_K01 K_K06

C1, C2 W1-15 1, 2 F1-F3, P1

EK2 K_02 K_K03 C1, C2 W1-15 1, 2 F1-F3, P1

EK3 K_K03 K_K04 C1, C2 W1-15 1, 2 F1-F3, P1

II. FORMY OCENY



1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej:

www.wimii.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych

zajęć z danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Matematyki:

www.im.pcz.pl


http://www.im.pcz.pl/

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia z matematyki

Selected issues in mathematics



Kod przedmiotu: A2_01w


Poziom kwalifikacji: III stopnia

Rok: I Semestr: II


Liczba godzin/tydzień: 2WE



I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z metodami stochastycznymi i ich zastosowaniami.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności badania procesów stochastycznych i ich zastosowania przy modelowaniu różnych obiektów za pomocą systemów i sieci kolejkowych.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH

KOMPETENCJI

1. Wiedza z zakresu analizy matematycznej I, II i III. 2. Wiedza z zakresu rachunku prawdopodobieństwa.

3. Wiedza z zakresu równań różniczkowych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu teorii procesów stochastycznych oraz na temat zastosowań procesów stochastycznych w zagadnieniach praktycznych,

EK 2 – student potrafi zastosować procesy stochastyczne w modelowaniu różnych obiektów, używając systemy i sieci kolejkowe.

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1, 2 – Zdarzenia losowe i ich prawdopodobieństwa. 4

W 3 – Zmienne losowe i rozkłady prawdopodobieństw. 2

W 4 – Rozkład wykładniczy i jego własności. 2

W 5 – Procesy stochastyczne i ich charakterystyki statystyczne. Proces Poissona. 2

W 6 – Procesy markowskie, jednorodne łańcuchy Markowa. Układy równań różniczkowych Kołmogorowa dla łańcucha Markowa o skończonym zbiorze stanów.

2

W 7 – Proces narodzin i śmierci. 2

W 8 – Wejściowy strumień zgłoszeń, własności strumienia najprostszego. 2

W 9 – Czas obsługi, klasyfikacja systemów obsługi. 2

W 10 – Ogólny przegląd systemów markowskich, system obsługi M/M/n/m. 2

W 11 – Systemy obsługi M/M/n i M/M/∞. 2

W 12 – Sieci Jacksona w trybie stacjonarnych, twierdzenie Jacksona. 2

W 13 – Sieci Jacksona zamknięte, wzory Little’a. 2

W 14 – BCMP-sieci. 2

W 15 – Rekurencyjne metody analizy wartości średnich dla sieci dowolnych. 2

suma 30



SPOSOBY OCENY (F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)

F1. – ocena samodzielnego przygotowania do zajęć


P1. – ocena umiejętności przedstawiania wybranych problemów –zaliczenie na ocenę

P2. – ocena pracy własnej


Forma aktywności Średnia liczba godzin

na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z prowadzącym 30 h

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą 30 h

Konsultacje 5 h

Przygotowanie do egzaminu 23 h

Obecność na egzaminie 2 h

Suma 90 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRYEDMIOTU 3 ECTS


1. M. Matałytski, O. Tikhonenko, Procesy stochastyczne, Akademicka Oficyna WydawniczaEXIT, Warszawa 2011

2. A. Plucińska, E. Pluciński, Probabilistyka, WNT, Warszawa 2008 3. O.Tikhonenko, Metody probabilistyczne analizy systemów informacyjnych, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2006


1. prof. dr hab. Michał Matałycki, [email protected]


Efekt kształcenia


do efektów

zdefiniowanych dla całego

programu (PEK)

Cele przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Sposób

oceny

EK1

K_W01

K_W04

K_U030

KMP_W03

C1 W1-15 1

F1

P1

P2

EK2

K_W04

K_W07

K_U01

K_U30

KMP_U02

C2 W1-15 1

F2

P1

P2

II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów

kształcenia na studiach III stopnia.


1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej:

www.wimii.pcz.pl

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Matematyki:

www.im.pcz.pl


http://www.im.pcz.pl/

Nazwa przedmiotu:

Zaawansowane metody projektowania maszyn

Advanced methods of machine design






Rok: II Semestr: IV





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu zaawansowanych metod projektowania, w szczególności dotyczącej szeroko pojętej optymalizacji.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności sterowania procesem projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych technik, szczególnie w zakresie technik projektowania optymalnego.


1. Wiedza z zakresu podstaw projektowania i zapisu konstrukcji.

2. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie studiów I i II stopnia w obszarze nauk technicznych.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna zasady projektowania maszyn i urządzeń mechanicznych i miejsce optymalizacji i polioptymalizacji w procesie projektowania,

EK 2 – zna zasady budowy modelu matematycznego konstrukcji,

EK 3 – zna deterministyczne metody i algorytmy optymalizacji stosowane w projektowaniu,

EK 4 – potrafi zdefiniować model matematyczny zadania projektowego,

EK 5 – potrafi zastosować wybraną metodę optymalizacji do zadania projektowego.

TREŚCI PROGRAMOWE


W1 – Zasady projektowania, optymalizacja w procesie projektowania, polioptymalizacja jako platforma porządku, korzyści z jej zastosowania.

1

W2 – Odwrotne zadanie projektowania, polioptymalizacja jako metoda rozwiązywania zadań odwrotnych.

1

W3 – Pierwotne, nadrzędne i zadaniowe kryteria projektowania. 1 W4 – Projektowanie racjonalne - zadanie optymalizacji i jego elementy, zmienne

decyzyjne i kryteria. 1

W5 – Warunki ograniczające w projektowaniu - zadanie optymalizacji i jego elementy, ograniczenia i ich rodzaje.

1

W6 – Klasyfikacja zadań projektowania, rodzaje zadań optymalizacji. Klasyczne zadanie optymalizacji.

1

W7 – Przestrzeń sterowań i przestrzeń jakości w projektowaniu. 1 W8,9 – Wielokryterialność w projektowaniu. Podstawowe metody rozwiązywania

zadania polioptymalizacji. 2

W10 – Metody i algorytmy optymalizacji, podstawy matematyczne. 1 W11,12 – Metody i algorytmy optymalizacji, optymalizacja kierunkowa. 2 W13,14 – Metody i algorytmy optymalizacji, metody deterministyczne. 2 W15 – Metody i algorytmy optymalizacji, metody deterministyczne, zadanie

optymalizacji z ograniczeniami. 1

suma 15


1. – cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów 2. – prezentacje zadań projektowania i zadań optymalizacji – prezentacja bezpośrednia 3. – programy komputerowe wykorzystane w prezentacjach bezpośrednich

SPOSOBY OCENY (F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)

F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę



Godziny kontaktowe z prowadzącym Konsultacje z prowadzącym Zapoznanie się ze wskazaną literaturą

15 h 3 h 12 h

Suma 30 h



1. W. Tarnowski: Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej.

Koszalin 2011. 2. W. Tarnowski: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997. 3. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002. 4. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995. 5. A. Dziama, Metodyka konstruowania maszyn. PWN, Warszawa 1985. 6. W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa

1977. 7. K. Amborski: Podstawy metod optymalizacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2009.


Prof. dr hab. inż. Ludwik Kania, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W02 C1 W1 - 4, 7 1, 2 F1

EK2 K_W01 K_W02 C1 W4 - 6, 8 1, 2 F1

EK3 K_W01 K_W02 K_W05

C1 W10 - 15 1, 2 F1

EK4 K_U10 K_U11 K_U15

C2 W5, 8, 9 1, 2, 3 F1 P1

EK5 K_U17 K_U19 C2 W10 - 15 1, 2, 3

F1 P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl.


Nazwa przedmiotu:

Zaawansowane metody projektowania maszyn

Advanced methods of machine design






Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu zawansowanych metod projektowania, w szczególności dotyczącej szeroko pojętej optymalizacji.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności sterowania procesem projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych technik, szczególnie w zakresie technik projektowania optymalnego.


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie studiów I i II stopnia w obszarze nauk technicznych.

2. Wiedza z zakresu podstaw optymalizacji.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna statystyczne metody i algorytmy optymalizacji stosowane w projektowaniu,

EK 2 – zna podstawy algorytmów genetycznych i ewolucyjnych i możliwości ich wykorzystania w projektowaniu,

EK 3 – potrafi zdefiniować model matematyczny zadania projektowego z wykorzystaniem metod genetycznych,

EK 4 – potrafi wybrać odpowiednią metodę optymalizacji w celu uzyskania najlepszego rozwiązania projektowego.

TREŚCI PROGRAMOWE


W1,2 – Metody i algorytmy optymalizacji, statystyczne metody optymalizacji. 2 W3 – Analiza możliwości klasycznych metod optymalizacji. 1 W4,5 – Metody i algorytmy optymalizacji, klasyczne metody genetyczne. 2 W6,7 – Metody i algorytmy optymalizacji, zaawansowane metody genetyczne. 2 W8 – Etapowość w procesie projektowania. 1 W9 – Dekompozycja w projektowaniu i optymalizacji. 1 W10 – Projektowanie z uwzględnieniem kryteriów rozmytych, optymalizacja „miękka”. 1 W11 – Wykorzystanie narzędzi numerycznych w optymalnym projektowaniu. 1 W12-15 – Wybrane przykłady projektowania optymalnego, formułowanie zadania

projektowania, analiza zbiorów rozwiązań polioptymalnych. 4

suma 15


1. – cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów 2. – prezentacje zadań projektowania i zadań optymalizacji – prezentacja bezpośrednia 3. – programy komputerowe wykorzystane w prezentacjach bezpośrednich


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę




Konsultacje z prowadzącym


15 h

3 h

12 h

Suma 30 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. W. Tarnowski: Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej.

Koszalin 2011. 2. W. Tarnowski: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997. 3. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995. 4. W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa

1977. 5. K. Amborski: Podstawy metod optymalizacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2009. 6. J. Pieczara: Algorytmy genetyczne w mechanice konstrukcji. Wydawnictwo AGH, Kraków 2004. 7. J. Arabas: Wykłady z algorytmów ewolucyjnych. WNT, Warszawa 2004. 8. D. E. Goldberg: Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT, Warszawa 1995.


Prof. dr hab. inż. Ludwik Kania, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01 K_W02 K_W05

C1 W1 - 3, 8, 9 1, 2 F1

EK2 K_W01 K_W02 K_W05

C1 W4 - 7,10 1, 2 F1

EK3 K_U10 K_U11 K_U15

C2 W11 - 15 1, 2, 3 F1 P1

EK4 K_U17 K_U19 C2 W12 - 15 1, 2, 3

F1 P1

II. FORMY OCENY




pierwszych zajęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują na stronie

www.wimii.pcz.pl.


Nazwa przedmiotu:

Zagadnienia modelowania i obliczeń inżynierskich

Problems of engineer modeling and numerical analysis





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zagadnieniami modelowania i prowadzenia badań w odniesieniu do obiektów mechanicznych przy użyciu metody elementów skończonych z zastosowaniem pakietu COSMOS/M jako reprezentanta grupy programów obliczeniowych MES

C2. Opanowanie obsługi dostępnych w Instytucie pakietów COSMOS/M

C3. Przygotowanie do samodzielnego rozwiązywania podobnych zagadnień.


1. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki technicznej, wytrzymałości materiałów i teorii drgań.

2. Podstawowa znajomość metody elementów skończonych.

3. Podstawowa wiedza z zakresu obsługi komputera.

4. Umiejętność obsługi komputera.

5. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna metodykę formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy użyciu pakietu COSMOS/M

EK 2 – potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę wytrzymałościową i drgań własnych modeli elementów maszyn o zadanej geometrii

EK 3 – potrafi opracować wnioski o znaczeniu konstrukcyjnym i eksploatacyjnym na podstawie wyników analizy wytrzymałościowej i drgań własnych modeli elementów maszyn

EK 4 – ma świadomość ważności właściwego konstruowania maszyn, z punktu widzenia ich wytrzymałości i niezawodności działania, dla podnoszenia komfortu życia społeczeństwa

EK 5 –ma umiejętność współpracy w małym zespole

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Literatura przedmiotu i podstawowe moduły systemu COSMOS/M 1

W 2,3 – Biblioteka elementów skończonych i podstawowe etapy budowy modelu MES za pomocą pakietu COSMOS/M – model geometryczny z uwzględnieniem rodzaju elementów, podział na elementy obszarów geometrycznych dla odpowiednio dobranych grup elementów, realizacja warunków brzegowych (i początkowych)

2

W 4,5 – Możliwości modyfikacji wybranych struktur np. konturów w celu dopasowania żądanej liczby elementów. Rodzaje i sposoby realizacji w programie warunków brzegowych. Rodzaje analiz prowadzonych za pomocą pakietu oraz omówienie wybranych elementów z biblioteki.

2

W 6 - 9 – Realizacja równoległa ze studentami obliczeń w zakresie analizy statyki i drgań własnych w odniesieniu do modeli wybranych elementów maszyn, prowadzenie obliczeń, analiza wyników: rysunki, tablice, animacje.

4

W 10, 11 – Sposoby modelowania układów mechanicznych – dobór rodzajów elementów skończonych wraz z ich parametrami, parametryzacja modelu obiektu, podział na elementy, w tym modyfikacje modelu

2

W 12, 13 - Modelowanie geometrii i integracja systemów CAD. Zagadnienia związane z podziałem na elementy oraz współpracy różnych rodzajów elementów. Sposoby realizacji podziału na elementy, menu MESHING.

2

W 14, 15 – Wybrane przykłady realizacji zadań inżynierskich za pomocą pakietów MES. 2


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz komputera z odpowiednim oprogramowaniem, w tym pakietem COSMOS/M

2. – przykładowe formy opracowania sprawozdań z wykonania ćwiczenia z zakresu przewidzianego do realizacji zadania praktycznego


F1. – ocena realizacji zadania ilustrującego procedurę formułowania zagadnienia, jego rozwiązywania i prowadzenia analizy wyników przy użyciu pakietów MES na przykładzie pakietu COSMOS/M.

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania zadanego zadania


P1. – ocena realizacji i sprawozdań z wykonania zadania komputerowego – zaliczenia na oceny *

P2. – ocena wiedzy i umiejętności nabytych w czasie zajęć – realizacja samodzielna zadania sprawdzającego stopień opanowania metodyki formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy użyciu pakietu COSMOS/M – zaliczenie na ocenę*

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen z wykonanego zadania oraz realizacji zadania sprawdzającego





15W15h

5 h

Przygotowanie do zajęć

Wykonanie sprawozdań z realizacji zadanego zadania

5 h

5 h

Suma 30 h


1 ECTS


1. Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980.

2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn, PWN, Warszawa, 1982.

3. Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1994.

4. Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.

5. Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk dynamicznych wysięgników teleskopowych i żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000.

6. Posiadała B. (red.), Geisler T., Policiński J., Sochacki W.: Rysunek techniczny w AutoCADzie, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2002.

7. Posiadała B. (red.), Cekus D., Geisler T., Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Wilczak R.: Modelowanie, identyfikacja modeli i badania dynamiki żurawi samojezdnych, WNT, Fundacja Książka Naukowo-Techniczna, Warszawa, 2005.

8. Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie formalizmu mnożników Lagrange’a, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136, 2007.


1. prof. dr hab. inż. Bogdan Posiadała [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02,

K_W05 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 P1,P2

EK2 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1,2

F1-F3 P2

EK3 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1, 2

F1-F3 P1

EK4 K_K01 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 F1-F3

P1

EK5 K_K01 C1,C2 W1-15 2 F1-F3

P1


II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.



Nazwa przedmiotu:

Zagadnienia modelowania i obliczeń inżynierskich

Problems of engineer modeling and numerical analysis










I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z problemami budowy modeli fizycznych i matematycznych, identyfikacją parametrów modeli oraz metodami formułowania i rozwiązywania zagadnień w odniesieniu do wybranych obiektów rzeczywistych.

C2. Rozszerzanie wiedzy z zakresu metod obliczeń oraz obsługi dostępnych pakietów obliczeniowych lub graficznych

C3. Przygotowanie do samodzielnego rozwiązywania podobnych zagadnień.


1. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki technicznej i teorii drgań.

2. Podstawowa znajomość metody elementów skończonych oraz pakietu COSMOS/M

3. Podstawowa wiedza z zakresu obsługi komputera.

4. Umiejętność obsługi komputera.

5. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna metodykę formułowania i rozwiązywania zagadnień budowy modeli fizycznych i matematycznych, identyfikacją parametrów modeli w odniesieniu do wybranych obiektów rzeczywistych, w tym elementów maszyn

EK 2 – potrafi samodzielnie opracować model obliczeniowy i przeprowadzić analizę drgań własnych ciągło-dyskretnych modeli elementów maszyn o zadanej geometrii

EK 3 – potrafi opracować wnioski o znaczeniu konstrukcyjnym i eksploatacyjnym na podstawie wyników analizy drgań własnych modeli elementów maszyn

EK 4 – ma świadomość ważności właściwego konstruowania maszyn, z punktu widzenia ich właściwości dynamicznych, dla podnoszenia komfortu życia społeczeństwa

EK 5 –ma umiejętność współpracy w małym zespole

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Literatura przedmiotu. Ogólne zasady tworzenia modeli zastępczych o jednym, dwóch lub więcej stopniach swobody.

1

W 2,3 – Zagadnienia związane z modelowaniem dynamiki elementów, podzespołów i zespołów maszyn. Modele dynamiczne o strukturze odpowiedniej do: modelu ciągłego – model obliczeniowy ramy oraz ciągło-dyskretnego – model obliczeniowy ramy z oscylatorem.

2

W 4,5 – Modele dynamiczne o strukturze odpowiedniej do modelu dyskretnego, modelu ciągłego lub dyskretno-ciągłego. Wyznaczenie parametrów zastępczych mas i sztywności.

2

W 6,7 – Rozwiązywanie zagadnień drgań układów dyskretnych za pomocą programu Phaser - ilustracja odpowiedzi układów na zadane wymuszenia.

2

W 8 - 11 - Zagadnienia drgań swobodnych układów złożonych z prętów lub belek w połączeniu z dodatkowymi elementami dyskretnymi z zastosowaniem metody mnożników Lagrange’a.

4

W 12 – 15 Zagadnienia modelowania kinematyki i dynamiki układów mechanicznych na przykładzie wybranych maszyn roboczych: żuraw samojezdny z ładunkiem, żuraw leśny z ładunkiem.

4


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz komputera z odpowiednim oprogramowaniem, w tym pakietem COSMOS/M i PHASEREM

2. – przykładowe formy opracowania sprawozdań z wykonania ćwiczenia z zakresu przewidzianego do realizacji zadania praktycznego


F1. – ocena realizacji zadania ilustrującego procedurę formułowania zagadnienia, jego rozwiązywania i prowadzenia analizy wyników przy użyciu pakietów MES na przykładzie pakietu COSMOS/M.

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania zadanego zadania


P1. – ocena realizacji i sprawozdań z wykonania zadania komputerowego – zaliczenia na oceny *

P2. – ocena wiedzy i umiejętności nabytych w czasie zajęć – realizacja samodzielna zadania sprawdzającego stopień opanowania metodyki formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy użyciu pakietu COSMOS/M – zaliczenie na ocenę*

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen z wykonanego zadania oraz realizacji zadania sprawdzającego





Przygotowanie do zajęć

Wykonanie sprawozdań z realizacji zadanego zadania

15W15h

5 h

5 h

5 h

Suma 30 h


1 ECTS


1. Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980.

2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn, PWN, Warszawa, 1982.

3. Marciniak A., Gregulec D, Kaczmarek J.: Basic numerical procedures in Turbo Pascal for Your PC, Wydawnictwo Nakom, Poznań, 1991.

4. Kruszewski J., Wittbrodt E.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym, t.1: Zagadnienia liniowe, WNT, Warszawa, 1992.

5. Kruszewski J., Wittbrodt E., Walczyk Z.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym, t.2: Zagadnienia wybrane, WNT, Warszawa, 1993.

6. Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.

7. Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1994.

8. COSMOS/M - Finite element analysis system, version 1.75, Structural Research & Analysis Corporation, 1995.

9. Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk dynamicznych wysięgników teleskopowych i żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000.

10. Posiadała B. (red.), Cekus D., Geisler T., Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Wilczak R.: Modelowanie, identyfikacja modeli i badania dynamiki żurawi samojezdnych, WNT, Fundacja Książka Naukowo-Techniczna, Warszawa, 2005.

11. Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie formalizmu mnożników Lagrange’a, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136, 2007.


1. prof. dr hab. inż. Bogdan Posiadała [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02,

K_W05 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 P1,P2

EK2 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1,2

F1-F3 P2

EK3 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1, 2

F1-F3 P1

EK4 K_K01 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 F1-F3

P1

EK5 K_K01 C1,C2 W1-15 2 F1-F3

P1

II. FORMY OCENY



1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.




Nazwa przedmiotu:

Zarządzanie projektami

Project management


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A2_05s



Rok: I Semestr: II





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą zarządzania projektami

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z elementów zarządzania projektami



2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji

3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

4. Umiejętności prawidłowej interpretacji treści zadań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu zarządzenia projektami,

EK 2 – zna metody kontrolowania harmonogramu,

EK 3 – potrafi stworzyć diagram sieciowy,

EK 4 – potrafi stworzyć diagram kamieni milowych,

EK 5 – zna podstawowe zagadnienia dotyczące ryzyka w projekcie,

EK 6 – potrafi wykonać analizę realizacji projektu metodą wartości wypracowanej,

TREŚCI PROGRAMOWE


S 1 – Charakterystyka zarządzania projektami 1

S 2 – Podstawowe elementy organizacyjne projektu 1

S 3 – Fazy projektu 1

S 4 – Komunikacja w projekcie 1

S 5 – Cele projektu 1

S 6 – Sukces projektu 1

S 7, S8 – Etapy i cykl życia projektu 2

S 9 - Zarządzanie jakością w projekcie 1

S10, S11 –Harmonogram projektu - tworzenie i kontrola 2

S 12, S13 –Kontrola kosztów w projekcie 2

S 14, S15 –Zarządzenie ryzykiem w projekcie 2 suma 15


1. – prezentacje multimedialne.

2. – instrukcje do wykonania ćwiczeń.


F1. – ocena przygotowania do seminarium

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń


P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę






Przygotowanie do seminariów

Wykonanie zadań domowych

15h

1 h

6 h

6 h

2 h

Suma ∑30 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1 J. Davidson Frame, Zarządzanie projektami w organizacjach, WIG PRESS 2003

2 Carl L. Pritchard, Zarządzanie ryzykiem w projektach. Teoria i praktyka, WIG PRESS 2002

3 Rudd McGary ,Robert K. Wysocki, Efektywne zarządzanie projektami, Helion 2005

4 NCB National Competence Baseline, Polskie Wytyczne Kompetencji IPMA®, wersja 3.0

5 Przekład: Paweł Dąbrowski, A Guide to the Project Management Body of Knowledge, Fourth Edition, Project Management Institute, Inc./ Management Training& Development Center 2009

6 Trocki M., B. Grucza, K. Ogonek ,Zarządzanie Projektami, PWE Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne 2009


dr hab. inż. Adam Kulawik prof. PCz [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W07 C1 S1-S15 1 F1, F3

EK2 K_W07 C1 S10,S11 1 F1, F3

EK3 K_W07, K_U14 C2 S7, S8 1,2 F1 - F3

EK4 K_W07, K_U14 C2 S7,S8,S10,S11 1,2 F1 - F3

EK5 K_W07 C1 S14,S15 1 F1,F3

EK6 K_W07, K_U14 C2 S10-S13 1,2 F1-F3,P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl




I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą zarządzania projektami.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z elementów zarządzania projektami.



2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji.


4. Umiejętności prawidłowej interpretacji treści zadań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi prawidłowo scharakteryzować zespół projektowy i zna jego struktury organizacyjne,

EK 2 – zna i potrafi stosować różne formy komunikacji,

EK 3 – zna i potrafi stosować różne techniki i style kierowania zespołem projektowym,

EK 4 – potrafi motywować zespół projektowy i rozwiązywać konflikty w zespole,

EK 5 – zna zasady aplikowania oraz finansowania projektów,

EK 6 – zna modele komercjalizacji wyników badań oraz sposoby ochrony własności intelektualnej.

TREŚCI PROGRAMOWE


S 1 – Charakterystyka grup i zespołu projektowego 1 S 2, S 3 – Komunikacja w zespole projektowym 2 S 4 – Kierowanie zespołem projektowym 1 S 5, S 6 – Motywacja w zespole projektowym 2 S 7 – Zarządzanie konfliktem w zespole 1 S 8 – Zasady finansowania projektów - fundusze strukturalne 1

Nazwa przedmiotu:

Zarządzanie projektami

Project management


Forma studiów:


Rodzaj przedmiotu:


Poziom przedmiotu:

III stopnia

Rok: II

Semestr: III

Rodzaj zajęć:

seminarium


1s

Liczba punktów:

1 ECTS

S 9, S10 – Środki z funduszy strukturalnych - aplikowanie i rozliczanie 2 S 11 – Zasady finansowania projektów - fundusze krajowe i Programy Ramowe 1 S12, S13 – Środki z funduszy krajowych i Programów Ramowych - aplikowanie i rozliczanie

2

S 14 – Projekty badawcze - komercjalizacja wyników 1 S15 – Ochrona własności intelektualnej 1

suma 15


1. – prezentacje multimedialne. 2. – instrukcje do wykonania ćwiczeń.


F1. – ocena przygotowania do seminarium F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę





Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do

seminariów, wykonanie zadań domowych

15h

5 h

10 h

Suma 30 h



1. Pawlak Marek: Zarządzanie projektami, PWN, 2011 2. Michał Trocki, Bartosz Grucza, Krzysztof Ogonek: Zarządzanie Projektami, Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne, 2009 3. Krajewska-Bińczyk Elżbieta, Masłyk-Musiał Ewa, Rakowska Anna: Zarządzanie dla inżynierów,

Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2012 4. Michał Trocki: Nowoczesne zarządzanie projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2012 5. Janusz Barta, Ryszard Markiewicz: Prawo autorskie i prawa pokrewne, Wolters Kluwer Polska –

LEX, 2011 6. E. Nowińska, U. Promińska, M. du Vall: Prawo własności przemysłowej, LexisNexis Polska Sp. z

o.o., Warszawa 2011 7. Lis Anna, Wirkus Marek: Zarządzanie projektami badawczo-rozwojowymi, DIFIN, 2012


1. dr inż. Monika Kosowska-Golachowska [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W07 C1 S1 1, 2 F1-3 P1

EK2 K_U02 K_U04 K_K04

C1 S2-3 1, 2 F1-3 P1

EK3 K_U03 K_K04 K_K03

C1 C2

S4 1, 2 F1-3 P1

EK4 K_U03 K_K04

C1 C2

S5-7 1, 2 F1-3 P1

EK5 K_W10 K_U14

C1 S8-13 1, 2 F1-3 P1

EK6 K_U20 K_K05

C1 S14-15 1, 2 F1-3 P1

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.

2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na stronie www.wimii.pcz.pl



advanced cfd - wimii.pcz.pl · numerics, linear algebra, basic discretization techniques. r3....

Documents