document

1
Opinie DE TIJD VRIJDAG 6 FEBRUARI 2015 * 11 Wilt u reageren? Hebt u een voorstel voor Opinie? Mail dan naar [email protected] De Griekse schuld is onleefbaar. Griekenland uit de eurozone dwingen leidt tot onvoorziene gevolgen. D e Griekse schuldencrisis die eind jaren 2000 losbarstte, heeft een humanitaire cri- sis veroorzaakt. De armoe- de is tot een recordhoogte gestegen. 25 procent van de Griekse bevolking is werkloos. Bij jongeren onder 24 jaar is dat 60 procent. De econo- mie is met 25 procent gekrompen. Legioe- nen daklozen zwerven door de straten van Athene en Thessaloniki, tot 2009 een on- bekend beeld. Het aantal zelfmoorden is met 55 procent gestegen. De crisis laat Europa niet los. De Euro- pese Unie glijdt langzaam weg in vrees haar levensstandaard te verliezen. Naar Griekenland kijken, zet de vrees om in paniek. De Europese aftakeling staat voor de deur en situeert zich op verschillende vlakken, waaronder identiteit, legitimiteit, ideologie en participatie. Zonder overdrij- ven kunnen we spreken over een existen- tiële crisis, een die ons allen aanbelangt. De Griekse crisis is het gevolg van vier factoren. 1. Het extreme cliëntelisme, ontwikkeld door de voornaamste twee partijen die de jongste 35 jaar hebben geregeerd, leidde tot de ondergeschiktheid van de overheid aan twee parallelle politieke apparaten. 2. De overdreven ontleningsdrang van zo- wel de publieke als de private sector in 2000-2010 heeft geleid tot een begro- tingstekort, gevolgd door een handels- tekort. 3. De roekeloze leningen van de Europese banken aan Athene. Geen enkele bank heeft zich de vraag gesteld of Athene wel een solvabele klant was, die in staat was het geld terug te betalen. 4. De rigide en bestraffende Europese aan- pak van de schuldencrisis onder leiding van Berlijn heeft geleid tot een verschui- ving van het grootste deel van de Griek- se schuld van en aan privébanken naar de lidstaten en de Europese Centrale Bank . Europa heeft ervoor gekozen de banken te redden door de staatsschuld door te schuiven naar de Griekse bevolking. De blootstelling van de grootste Europese banken aan Griekenland is nu beperkt. De Amerikaanse bank JPMorgan Chase becij- ferde vorige maand dat het voor zes ban- ken gaat om ruwweg 5 miljard euro. Het grootste deel daarvan, 3,5 miljard euro, komt op het conto van de Franse bank Crédit Agricole. Met de sociale gevolgen van de financië- le en bancaire ingrepen is geen rekening gehouden. Europa is echter gebaseerd op solidariteit en economische en sociale sa- menhang. Griekenland is een van de zwak- ke schakels van de Europese constructie en dreigt het symbool te worden van het falen van de Europese integratie. Misschien had Griekenland nooit moeten toetreden tot de euro. Dat maakt de rest van de eurozo- ne niet minder medeplichtig aan deze beslissing tot toetreding. De eurolanden hebben het Griekenland mogelijk ge- maakt boven zijn stand te leven. Polarisatie De onmenselijke crisis heeft tot protectio- nisme en extreme polarisatie geleid. De grote centrumpartijen zijn verdrongen door een golf van populisme en nationalis- me. Dat fenomeen beperkt zich allerminst tot Griekenland. Het lijkt er steeds meer op dat centrumpartijen overal aan de verlie- zende hand zijn als we landen als Spanje, Frankrijk of zelfs België in beschouwing nemen. Het vrij verkeer en het verblijf van personen in de EU, een van de hoekstenen van de Europese integratie, komt in gevaar. De verkiezing van Alexis Tsipras kan het begin van het einde zijn voor pragmati- sche regeringen en voor de politiek van het compromis in de EU. Tsipras in de hoek duwen zonder hem iets te geven om zijn kiezers tevreden te stellen zou een kolossale fout zijn. De Griekse schuld is immers niet leef- baar, zelfs een economische leek kan dat zien. Een compromis over een schuld- herschikking is primordiaal. Als Athene uit de eurozone gedwongen wordt, bestaat het gevaar dat na Griekenland ook elders in de verzwakte eurozone stemmen op- gaan om uit de euro te stappen. De gevol- gen daarvan kan niemand overzien. Stavros Papagianneas Managing Director StP Communications, een communicatiebureau in Brussel gespecialiseerd in Europese zaken. Alexis Tsipras in de hoek duwen zonder hem iets te geven om zijn kiezers tevreden te stellen zou een kolossale fout zijn. De eurolanden zijn mee verant- woordelijk voor de Griekse crisis. De opinie van Zak STAVROS PAPAGIANNEAS De feitelijke bevoegdheden van de Bijzondere Belasting Inspectie (BBI) breiden bij de fiscale regularisatie almaar uit. D e BBI hanteert voortaan een uniform landelijk beleid in de behandeling van belastbare inkomsten die niet werden aangege- ven. Of zeg maar fiscale regularisatie. Voor een goed begrip: regularisaties wer- den altijd al aanvaard door de admini- stratie. Zelfs al vóór de invoering van de eerste wetgeving inzake fiscale regulari- satie, de EBA-wet van 2004. Ook na de af- loop op 31 december 2013 van onze laat- ste wet op fiscale regularisaties werden die aangiften aanvaard en behandeld door de belastingadministratie. De vraag is of het belasten en beboe- ten van die niet-aangegeven inkomsten een regularisatie is. De belastingadmini- stratie doet er alles om dat predicaat te vermijden. Ze spreekt van een ‘rechtzet- ting van belasting’. Maar, what’s in a name? Een regularisatie staat voor het vergeven van alle zonden die verbonden zijn aan het niet correct declareren. Over die niet-declaratie moet niet wollig wor- den gedaan. Dat is fiscale fraude, die zowel fiscaal als strafrechtelijk kan wor- den gestraft, fraude die feitelijk neer- komt op witwassen. Het woordspelletje ‘regularisatie’ ver- sus ‘rechtzetting’ komt neer op de vraag of een biecht bij de BBI ook op strafrech- telijk vlak bevrijdend is. Men zou ver- moeden dat de belastingadministratie zich enkel over het fiscale kan uitspre- ken, het strafrechtelijk en het witwas- technische zijn materie voor de parket- ten en het strafgerecht. Welnu, die twee- deling is verre van duidelijk. Want de belastingadministratie kan wel degelijk het gras voor de voeten van het parket wegmaaien. Als de BBI een boete van eni- ge omvang oplegt, moet die worden ge- lijkgesteld met een straf. En aangezien iemand maar eenmaal gestraft kan wor- den voor hetzelfde vergrijp, sluit dat een verdere vervolging door het parket uit. Maar de feitelijke bevoegdheid van de BBI gaat vandaag nog verder. Een belas- tingadministratie kan maar belastingen heffen voor zover de fiscale verjarings- termijn dat toelaat. Welnu, in het geval van een rechtzetting - maar u leest beter ‘regularisatie bij de BBI’ - worden ook be- lastingen geheven voor de periode bui- ten de fiscale verjaringstermijn. Dat ge- beurt zonder recht noch titel, omdat het wetboek inkomstenbelastingen dat op geen enkele wijze voorziet. De motive- ring is dat de belastingplichtige met deze heffing van verjaarde belasting zich van het witwasmisdrijf vrijkoopt en zich bijna volledig strafrechtelijk verschoont. Onvoldoende basis Daarmee oefent de BBI een bevoegdheid uit die haar niet toekomt. Het afkopen van een strafrechtelijk vergrijp komt toe aan het parket. De feitelijke bevoegdheid van de BBI stoelt op een informele ver- standhouding tussen de BBI en het par- ket. Maar het behoeft geen betoog dat dat een onvoldoende basis om zo’n es- sentieel element als een strafrechtelijke minnelijke schikking op te enten. De wetgever dient dringend tussenbeide te komen. Overigens had de regering dat al toe- gezegd. In het regeerakkoord staat dat het Charter van de Belastingplichtige wordt hersteld. Dat betekent onder meer dat het fiscaal administratieve (dat van de belastingadministratie) gescheiden wordt en wegblijft van het strafrechtelij- ke (dat van de parketten). In deze zien we echter het tegendeel. De belasting- administratie beschikt over ruime be- voegdheden om in het strafrechtelijke tussenbeide te komen. Het is misschien nog niet volledig ge- weten, maar zeker wel een feit: de Guar- dia di Finanza Belga moet niet worden opgericht, ze bestaat dus al. JAN TUERLINCKX Het woordspelletje ‘regularisatie’ versus ‘rechtzetting’ komt neer op de vraag of een biecht bij de Bijzondere Belasting Inspectie ook op strafrechtelijk vlak bevrijdend is. Jan Tuerlinckx, advocaat-vennoot H et jaar is pas begonnen en Elon Musk geeft er al een fer- me lap op. We kennen Musk allemaal als de charismati- sche oprichter van Tesla, de disruptor in de automobielsector. Hij lan- ceerde Tesla nadat hij PayPal had verkocht, de disruptor in de financiële sector. En nu werd trots aangekondigd dat Google 1 mil- jard dollar investeerde in SpaceX, het ande- re bedrijfje van Elon Musk, de disruptor in de ruimtevaart. Met een dertigtal CEO’s van België be- zochten we vorig jaar SpaceX. Ik heb er toen ook een column in De Tijd over geschreven, dat we allemaal geschrokken waren van de ambities ‘om Mars te koloniseren’. Veel men- sen vonden dat wel een grappig verhaaltje, een start-up met de ambitie om Mars te ont- ginnen als back-upplaneet. Maar toen Google aankondigde dat het, samen met Fidelity, 1 miljard dollar in SpaceX pompte, was het ineens iets minder humoristisch. Over een paar weken ga ik op bezoek bij GoogleX, de onderzoeksdivisie van Google. Ik kijk daar erg naar uit. Ik werk al jaren met Google samen, maar het is de eerste keer dat ik in zijn bijna geheime afde- ling binnen mag. GoogleX is door Google- oprichter Sergey Brin opgericht als de toe- komstfabriek van Google, en wordt geleid door Astro Teller, de Captain of Moonshots. Een handjevol eliteonderzoekers werken er aan projecten zoals de chauffeurloze auto, of contactlenzen die de glucose in je tranen meten om een totale disruptieve doorbraak in de wereld van diabetespatiënten te reali- zeren. Het project dat we gaan bekijken is het Project Loon-verhaal. U heeft er waarschijn- lijk al van gehoord, het idee om internet- diensten in afgelegen gebieden aan te bie- den door middel van ballonnen in de strato- sfeer. Het project is in Afrika en in Nieuw- Zeeland al een poos aan het experimenteren met grote ballonnen 32 kilometer boven de aarde. Die kunnen meer dan 100 vierkante kilometer voorzien van draadloos internet met de snelheid van een 3G-netwerk. Mooi initiatief, dacht ik. Nobel en filan- tropisch om hele gebieden in Afrika, waar de toegang tot het internet achterophinkt, toch te voorzien van toegang tot het web. Mooi. Tot ineens het beeld wat ruimer werd. Google steekt 1 miljard in SpaceX, dat al 13 lanceringen van zijn Falcon-raketten ach- ter de kiezen heeft en makkelijk satellieten in een baan om de aarde kan brengen. En ineens vallen de puzzelstukjes mooi in el- kaar. Deze week was ik te gast bij een groep topmannen uit de telecomsector, die nog al- tijd veel geld verdient en waar al die jaren vooral naar de ANDERE telecomoperator gekeken werd als dé concurrent. Een sector waar het spel was een paar procent klanten te stelen van de ene, een paar contracten te winnen van de andere. En plots valt een totaal onverwachte concurrent uit de lucht. Letterlijk. Gaan Google en SpaceX binnenkort heel België bestralen met gratis internet? Hoogst onwaarschijnlijk. Ik zou mijn abonnement nog niet opzeggen. Maar het is wel het type disruptief denken dat bedrijven moeten doen om te kijken hoe de toekomst van hun sector er gaat uitzien. Google is trouwens niet de enige. Vorig jaar heeft Facebook een bedrijf gekocht dat drones kan laten vliegen op grote hoogte om grote gebieden toe- gang tot het internet te bieden. En u mag er gerust in zijn, als ik terug- kom van GoogleX zal ik er zeker een column over schrijven. COLUMN PETER HINSSEN Het komt uit de lucht vallen Peter Hinssen Partner in Across Group en voorzitter van Nexxworks. Google wil via ballonnen op 32 km hoogte grote gebieden van gratis internet voorzien. België heeft al een Guardia di Finanza: de BBI.

Upload: dangkien

Post on 29-Apr-2018

226 views

Category:

Documents


7 download

TRANSCRIPT

Page 1: document

10 DE TIJD VRIJDAG 6 FEBRUARI 2015

Politiek&Economie

EEFJE RAMMELOO

ONZE CORRESPONDENTE

IN PEKING

Dankzij de onlinewarenhuizen kaneen boerendochter in de oostelijkeprovincieQinghainuookeenhippetas kopen. Ze is de enige niet. Erwordt geschat dat de Chinezen ditjaar voor 477,80 miljard euro aanonlineaankopen zullen doen. DatmaaktvanChinadegrootsteonline-markt ter wereld. Veel van die pro-ducten komen van eigenbodem.De prominentste speler op die

immense internetmarkt is Alibaba,het e-bedrijf van JackMa dat vorigjaar eenmegabeursgangmaakte inNewYork. Een vanAlibaba’s uiterstsuccesvolledochterondernemingenheet Taobao, zegmaar het Chineseequivalent van eBay of Amazon. DeChinese internetrevolutie heeft eenbelangrijkneveneffect.Marktplaat-sen zoals Taobaodienenniet alleende koper, maar ook de verkoper.Waar een timmerman voorheen al-leen stoelenmaakte voor de inwo-nersvanzijndorpenmisschiennogwat dorpen in de omtrek, verkoopthij zijn producten nu via internetaanklantendiehonderdenkilome-ters verderopwonen.Het is een praktijk die steeds va-

ker voorkomt. Hele dorpen halenhun inkomenuit de onlineverkoopvan hun producten. De 550 huis-houdens in Bainiu, een dorp in debossen van Lin’an aan de Chinesekust, verkochtenafgelopen jaarno-

tenmet een totale waarde van 200miljoen yuan (28,25miljoen euro).Eentiendevandieomzetkomtvoorrekening van FangQiang. De derti-gerverstuurt zijnnotenaanklantenvanTibet overMongolië tot Peking.Fang was ‘geschokt’ over de

krachtvanhet internet, vertelthij inde krant Shanghai Daily. Hij stapteinhet familiebedrijf toenhij in2010terugkwamuitmilitairedienst. Zijnfamilie koopt de noten van drieplantages bij het dorp. Thuis wor-

den de noten opgeslagen, gekooktenverpaktenvervolgensverkocht ineenvandevieronline ‘winkelcentra’,waarvan Taobao de grootste is. Deburen en de rest van de straat doenhetzelfde.DeLinzhiyuanNutsStoreis slechts een vande 50bedrijfjes inhet dorp.Bainiu is een van de 20 Chinese

dorpen die eind 2013 de titel van‘Taobao-dorp’ kregen. Een jaar lateris dat aantal vertienvoudigd. HetmoederbedrijfAlibabageeftde titel

aan dorpenwaarvanminstens eenopdetien inwonersactief is als e-re-tailer of als erminstens 100 onlinewinkels zijn geopend en de geza-menlijke omzet tenminste 10 mil-joen yuan (1,42miljoen euro) is.‘Een koppel datmet zijn ouders,

en misschien ook nichten, neven,ooms en tantes een webwinkelheeft, is eenheel gangbaarbedrijfs-model in ons dorp’, zegt ZhangQing, secretaris-generaal van dee-commercevereniging van Bainiu.

Omdat de zware concurrentie hetvoor nieuwkomers lastig maakte,beslootZhangdathetdorpzich ‘ge-zamenlijkmoetontwikkelen’.Viadeverenigingworden voor de promo-tie vandewebwinkels bijvoorbeeldandere bedrijfjes ingehuurd. Er ko-menookgezamenlijkeopslagruim-tes, zodat niet iedereen de noten inzijnkeukenhoeft tebewarenenuit-breidenmakkelijker is.Hoewel de ouderen eerst nogal

sceptischwaren, beseften ze na eentijdje dat hun kinderen ‘geld kon-denverdienendoor thuis teblijven’.Dat is een belangrijk gevolg vandeze Taobao-dorpen. Jongeren diegeen toekomst zien ophet Chineseplatteland trekken in grote getalennaar de stad,waar ze als arbeider in- bijvoorbeeld - de bouw werken.Doordekansendiewebwinkelsbie-den,wordenzeaangespoord inhundorp te blijven. Bainiu biedt jonge-ren die naar huis komen en eenwebwinkelopzetten, zelfseentoela-ge van 50.000 yuan (7.000 euro).Volgens Alibaba kwamen er het

afgelopen jaar dankzij al deze klei-ne, geclusterde ondernemingen240.000 banen bij. In 2013 lag dataantal gecreëerde banen nog op60.000.De lokalee-commerce leidtook tot de oprichting van aanver-wante ondernemingen zoals trans-portbedrijfjes enwebsitebouwers.Het moederbedrijf van Taobao

biedt lokaleondernemers financiëlesteun.Deonderwijsafdelingvanhetbedrijf geeft indeplattelandsgebie-dencursussenoverondernemen.Enhet predicaat Taobao-dorp heeftmeervoordelen.De titel is zichtbaarop de Taobao-site en de onderne-mers mogen met speciale aanbie-dingen de aandacht van de consu-ment op zich vestigen.

Steeds meer kleine bedrijven in China werpen zich op de e-commerce. Dat zou in 2014 240.000 extra jobs opgeleverd hebben. © BELGA

De webwinkels vande Taobao-dorpenzijn ook een wapenin de strijd tegen deplattelandsvlucht.

ADVERTENTIE

SteedsmeerkleineChineseonder-nemers ontdekken de mogelijk-heidhunproductonlineteverko-pen. InzogehetenTaobao-dorpenheeft bijna iedereen eenwebwin-kel.

Hoe internetdeChinesedorpseconomie redt

OpinieDE TIJD VRIJDAG 6 FEBRUARI 2015 * 11

Wilt u reageren?

Hebt u een voorstel voor Opinie?

Mail dan naar [email protected]

DeGriekse schuld is onleefbaar.Griekenlanduit de eurozone dwingenleidt tot onvoorziene gevolgen.

DeGriekse schuldencrisis dieeind jaren 2000 losbarstte,heeft eenhumanitaire cri-sis veroorzaakt. De armoe-de is tot een recordhoogtegestegen. 25 procent vande

Griekse bevolking iswerkloos. Bij jongerenonder 24 jaar is dat 60procent. De econo-mie ismet 25 procent gekrompen. Legioe-nendaklozen zwervendoor de straten vanAthene en Thessaloniki, tot 2009 een on-bekendbeeld. Het aantal zelfmoorden ismet 55 procent gestegen.De crisis laat Europaniet los. De Euro-

peseUnie glijdt langzaamweg in vreeshaar levensstandaard te verliezen. NaarGriekenland kijken, zet de vrees om inpaniek. De Europese aftakeling staat voorde deur en situeert zich op verschillendevlakken,waaronder identiteit, legitimiteit,ideologie enparticipatie. Zonder overdrij-ven kunnenwe spreken over een existen-tiële crisis, een die ons allen aanbelangt.DeGriekse crisis is het gevolg van vier

factoren.1.Het extreme cliëntelisme, ontwikkelddoor de voornaamste twee partijen die

de jongste 35 jaar hebben geregeerd,leidde tot de ondergeschiktheid vandeoverheid aan twee parallelle politiekeapparaten.

2.Deoverdreven ontleningsdrang van zo-wel de publieke als de private sector in2000-2010heeft geleid tot eenbegro-tingstekort, gevolgddoor eenhandels-tekort.

3.De roekeloze leningen vande Europesebanken aanAthene. Geen enkele bankheeft zich de vraag gesteld of Atheneweleen solvabele klantwas, die in staatwashet geld terug te betalen.

4.De rigide enbestraffende Europese aan-pak vande schuldencrisis onder leidingvanBerlijn heeft geleid tot een verschui-ving vanhet grootste deel vandeGriek-se schuld van en aanprivébankennaarde lidstaten ende Europese CentraleBank .

Europaheeft ervoor gekozende bankente reddendoor de staatsschuld door teschuivennaar deGriekse bevolking. Deblootstelling vande grootste Europesebanken aanGriekenland is nubeperkt. DeAmerikaanse bank JPMorganChase becij-ferde vorigemaanddat het voor zes ban-ken gaat om ruwweg 5miljard euro. Hetgrootste deel daarvan, 3,5miljard euro,

komt ophet conto vande Franse bankCrédit Agricole.Met de sociale gevolgen vande financië-

le en bancaire ingrepen is geen rekeninggehouden. Europa is echter gebaseerd opsolidariteit en economische en sociale sa-menhang. Griekenland is een vande zwak-ke schakels vande Europese constructie endreigt het symbool teworden vanhet falenvande Europese integratie.MisschienhadGriekenlandnooitmoeten toetreden totde euro. Datmaakt de rest vande eurozo-ne nietmindermedeplichtig aandezebeslissing tot toetreding. De eurolandenhebbenhetGriekenlandmogelijk ge-maakt boven zijn stand te leven.

PolarisatieDeonmenselijke crisis heeft tot protectio-nisme en extremepolarisatie geleid. Degrote centrumpartijen zijn verdrongendoor een golf vanpopulisme ennationalis-

me. Dat fenomeenbeperkt zich allerminsttot Griekenland.Het lijkt er steedsmeer opdat centrumpartijen overal aande verlie-zendehand zijn alswe landen als Spanje,Frankrijk of zelfs België in beschouwingnemen.Het vrij verkeer enhet verblijf vanpersonen in de EU, een vandehoekstenenvande Europese integratie, komt ingevaar.De verkiezing vanAlexis Tsipras kanhet

begin vanhet einde zijn voor pragmati-sche regeringen en voor de politiek vanhet compromis in de EU. Tsipras in dehoekduwen zonder hem iets te geven omzijn kiezers tevreden te stellen zou eenkolossale fout zijn.DeGriekse schuld is immers niet leef-

baar, zelfs een economische leek kandatzien. Een compromis over een schuld-herschikking is primordiaal. Als Atheneuit de eurozone gedwongenwordt, bestaathet gevaar dat naGriekenlandook eldersin de verzwakte eurozone stemmenop-gaan omuit de euro te stappen. De gevol-gendaarvan kanniemandoverzien.

Stavros PapagianneasManagingDirector StP Communications,een communicatiebureau in Brusselgespecialiseerd in Europese zaken.

Alexis Tsipras indehoekduwen zonderhem ietste gevenomzijn kiezerstevreden te stellen zoueenkolossale fout zijn.

Deeurolandenzijnmeeverant-woordelijk voordeGriekse crisis.

Deopinie vanZak

STAVROS PAPAGIANNEAS

De feitelijke bevoegdheden vandeBijzondere Belasting Inspectie (BBI)breiden bij de fiscale regularisatiealmaar uit.

De BBI hanteert voortaan eenuniform landelijkbeleid in de behandelingvanbelastbare inkomstendie nietwerden aangege-

ven. Of zegmaar fiscale regularisatie.Voor een goedbegrip: regularisatieswer-den altijd al aanvaard door de admini-stratie. Zelfs al vóór de invoering vandeeerstewetgeving inzake fiscale regulari-satie, de EBA-wet van 2004. Ooknade af-loop op 31 december 2013 van onze laat-stewet op fiscale regularisatieswerdendie aangiften aanvaard enbehandelddoor de belastingadministratie.De vraag is of het belasten enbeboe-

ten vandie niet-aangegeven inkomsteneen regularisatie is. De belastingadmini-stratie doet er alles omdat predicaat tevermijden. Ze spreekt van een ‘rechtzet-ting vanbelasting’.Maar, what’s in aname? Een regularisatie staat voor hetvergeven van alle zondendie verbondenzijn aanhet niet correct declareren. Overdie niet-declaratiemoet nietwolligwor-den gedaan. Dat is fiscale fraude, diezowel fiscaal als strafrechtelijk kanwor-den gestraft, fraude die feitelijk neer-komt opwitwassen.Hetwoordspelletje ‘regularisatie’ ver-

sus ‘rechtzetting’ komtneer opde vraagof eenbiecht bij de BBI ook op strafrech-telijk vlak bevrijdend is.Men zou ver-moedendat de belastingadministratiezich enkel over het fiscale kanuitspre-ken, het strafrechtelijk enhetwitwas-technische zijnmaterie voor de parket-ten enhet strafgerecht.Welnu, die twee-deling is verre vanduidelijk.Want debelastingadministratie kanwel degelijkhet gras voor de voeten vanhet parketwegmaaien. Als de BBI eenboete van eni-ge omvangoplegt,moet dieworden ge-lijkgesteldmet een straf. En aangezieniemandmaar eenmaal gestraft kanwor-den voor hetzelfde vergrijp, sluit dat eenverdere vervolgingdoor het parket uit.Maar de feitelijke bevoegdheid vande

BBI gaat vandaagnog verder. Een belas-

tingadministratie kanmaar belastingenheffen voor zover de fiscale verjarings-termijn dat toelaat.Welnu, in het gevalvan een rechtzetting -maar u leest beter‘regularisatie bij de BBI’ - wordenookbe-lastingen geheven voor de periode bui-ten de fiscale verjaringstermijn. Dat ge-beurt zonder recht noch titel, omdat hetwetboek inkomstenbelastingendat opgeen enkelewijze voorziet. Demotive-ring is dat de belastingplichtigemetdeze heffing van verjaarde belasting zichvanhetwitwasmisdrijf vrijkoopt en zichbijna volledig strafrechtelijk verschoont.

Onvoldoende basisDaarmee oefent de BBI eenbevoegdheiduit die haar niet toekomt.Het afkopenvan een strafrechtelijk vergrijp komt toeaanhet parket. De feitelijke bevoegdheidvande BBI stoelt op een informele ver-standhouding tussende BBI enhet par-ket.Maar het behoeft geenbetoogdatdat een onvoldoende basis omzo’n es-sentieel element als een strafrechtelijkeminnelijke schikking op te enten. Dewetgever dient dringend tussenbeide tekomen.Overigens hadde regering dat al toe-

gezegd. In het regeerakkoord staat dathet Charter vande Belastingplichtigewordt hersteld. Dat betekent ondermeerdat het fiscaal administratieve (dat vande belastingadministratie) gescheidenwordt enwegblijft vanhet strafrechtelij-ke (dat vandeparketten). In deze zienwe echter het tegendeel. De belasting-administratie beschikt over ruimebe-voegdhedenom inhet strafrechtelijketussenbeide te komen.Het ismisschiennogniet volledig ge-

weten,maar zekerwel een feit: deGuar-dia di Finanza Belgamoet nietwordenopgericht, ze bestaat dus al.

JAN TUERLINCKX

Hetwoordspelletje‘regularisatie’ versus‘rechtzetting’ komtneeropde vraagof eenbiechtbij deBijzondereBelasting Inspectie ookop strafrechtelijk vlakbevrijdend is.

Jan Tuerlinckx,advocaat-vennoot

Het jaar is pas begonnen en

ElonMusk geeft er al een fer-

me lap op.WekennenMusk

allemaal als de charismati-

sche oprichter van Tesla, de

disruptor in de automobielsector. Hij lan-

ceerde Tesla nadat hij PayPal had verkocht,

de disruptor in de financiële sector. En nu

werd trots aangekondigddatGoogle 1mil-

jard dollar investeerde in SpaceX, het ande-

re bedrijfje van ElonMusk, de disruptor in

de ruimtevaart.

Met eendertigtal CEO’s van België be-

zochtenwe vorig jaar SpaceX. Ik heb er toen

ook een column inDe Tijd over geschreven,

datwe allemaal geschrokkenwaren vande

ambities ‘omMars te koloniseren’. Veelmen-

sen vondendatwel een grappig verhaaltje,

een start-upmet de ambitie omMars te ont-

ginnen als back-upplaneet.

Maar toenGoogle aankondigde dat het,

samenmet Fidelity, 1miljard dollar in

SpaceXpompte, was het ineens ietsminder

humoristisch. Over eenpaarweken ga ik op

bezoek bij GoogleX, de onderzoeksdivisie

vanGoogle. Ik kijk daar erg naar uit. Ikwerk

al jarenmetGoogle samen,maar het is de

eerste keer dat ik in zijn bijna geheime afde-

ling binnenmag. GoogleX is doorGoogle-

oprichter Sergey Brin opgericht als de toe-

komstfabriek vanGoogle, enwordt geleid

doorAstro Teller, de Captain ofMoonshots.

Eenhandjevol eliteonderzoekerswerken er

aanprojecten zoals de chauffeurloze auto,

of contactlenzendie de glucose in je tranen

meten omeen totale disruptieve doorbraak

in dewereld vandiabetespatiënten te reali-

zeren.

Het project datwe gaanbekijken is het

Project Loon-verhaal. U heeft erwaarschijn-

lijk al van gehoord, het idee om internet-

diensten in afgelegen gebieden aan te bie-

dendoormiddel vanballonnen in de strato-

sfeer. Het project is inAfrika en inNieuw-

Zeeland al eenpoos aanhet experimenteren

met grote ballonnen 32 kilometer bovende

aarde. Die kunnenmeer dan 100 vierkante

kilometer voorzien vandraadloos internet

met de snelheid van een 3G-netwerk.

Mooi initiatief, dacht ik. Nobel en filan-

tropisch omhele gebieden inAfrika, waar

de toegang tot het internet achterophinkt,

toch te voorzien van toegang tot hetweb.

Mooi. Tot ineens het beeldwat ruimerwerd.

Google steekt 1miljard in SpaceX, dat al

13 lanceringen van zijn Falcon-raketten ach-

ter de kiezenheeft enmakkelijk satellieten

in eenbaanomde aarde kanbrengen. En

ineens vallen de puzzelstukjesmooi in el-

kaar.

Dezeweekwas ik te gast bij een groep

topmannenuit de telecomsector, die nog al-

tijd veel geld verdient enwaar al die jaren

vooral naar deANDERE telecomoperator

gekekenwerd als dé concurrent. Een sector

waar het spelwas eenpaar procent klanten

te stelen vande ene, eenpaar contracten te

winnen vande andere. En plots valt een

totaal onverwachte concurrent uit de lucht.

Letterlijk.

GaanGoogle en SpaceXbinnenkort heel

België bestralenmet gratis internet?Hoogst

onwaarschijnlijk. Ik zoumijn abonnement

nogniet opzeggen.Maar het iswel het type

disruptief denkendat bedrijvenmoeten

doenom te kijkenhoede toekomst vanhun

sector er gaat uitzien. Google is trouwens

niet de enige. Vorig jaar heeft Facebook een

bedrijf gekocht dat drones kan laten vliegen

opgrote hoogte omgrote gebieden toe-

gang tot het internet te bieden.

Enumag er gerust in zijn, als ik terug-

komvanGoogleX zal ik er zeker een column

over schrijven.

COLUMNPETERHINSSEN

Het komtuit de lucht vallen

Peter HinssenPartner in Across Group en voorzitter van

Nexxworks.

Googlewil via ballonnenop32kmhoogte grotegebieden vangratisinternet voorzien.

België heeft al eenGuardia di Finanza:de BBI.